×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 03. Το μπάροου (2)

03. Το μπάροου (2)

Ο Χάρι αντίκρισε για πρώτη φορά το σπίτι των Ουέσλι.

Η πρώτη εντύπωση που σου έδινε, ήταν ότι θα πρέπει κάποτε να ήταν ένα μεγάλο πέτρινο χοιροστάσιο, στο οποίο σιγά σιγά και με την πάροδο του χρόνου είχαν γίνει διάφορες προσθήκες, χωρίς σχέδιο όμως. Τώρα είχε κάμποσους ορόφους, αλλά ήταν τόσο κεκλιμένο, ώστε θαρρούσες πως στεκόταν όρθιο ως δια μαγείας (πράγμα που ισχύει το δίχως άλλο, θύμισε στον εαυτό του ο Χάρι). Πάνω στην κόκκινη στέγη ήταν φωλιασμένες τέσσερις πέντε καμινάδες. Κοντά στην είσοδο ήταν μπηγμένη στο έδαφος μια στραβή πινακίδα που έγραφε "Το Μπάροου".

Γύρω από την πόρτα ήταν αραδιασμένες ένα σωρό γαλότσες και μια σκουριασμένη χύτρα. Στην αυλή τριγύριζαν τσιμπολογώντας κάμποσα καλοθρεμμένα καφετιά κοτόπουλα.

"Δε λέει και πολλά πράγματα", είπε ο Ρον.

"Είναι εξαίσιο", είπε ο Χάρι πανευτυχής, συγκρίνοντάς το στο μυαλό του με το σπίτι της οδού Πριβέτ.

Βγήκαν από το αυτοκίνητο.

"Και τώρα θα πάμε πάνω όσο πιο αθόρυβα μπορούμε", είπε ο Φρεντ, "και θα περιμένουμε να μας φωνάξει η μαμά για πρωινό. Τότε εσύ, Ρον, θα κατέβεις τρέχοντας τη σκάλα και θα φωνάξεις: "Μαμά, μάντεψε ποιος ήρθε τη νύχτα!" Η μαμά θα χαρεί βλέποντας τον Χάρι και κανείς δε θα καταλάβει πως πήραμε το αυτοκίνητο".

"Εντάξει", είπε ο Ρον. "Έλα, Χάρι, το δωμάτιό μου είναι στη..."

Ξάφνου το πρόσωπο του Ρον πήρε ένα αρρωστημένο χαλκοπράσινο χρώμα και το βλέμμα του καρφώθηκε στο σπίτι. Οι άλλοι τρεις γύρισαν για να δουν.

Η κυρία Ουέσλι διέσχιζε φουριόζα την αυλή, σκορπίζοντας στο διάβα της τα πανικόβλητα κοτόπουλα. Μόλο που ήταν μια κοντή και παχουλή γυναίκα με καλοσυνάτο πρόσωπο, θύμιζε, παραδόξως, εξαγριωμένη τίγρη.

"Αμάν", έκανε ο Φρεντ.

"Ωχ", έκανε ο Τζορτζ.

Η κυρία Ουέσλι σταμάτησε μπροστά τους με τα χέρια στη μέση και τους κοίταξε έναν έναν. Φορούσε μια εμπριμέ ποδιά κι από την τσέπη της ξεπρόβαλλε το μαγικό ραβδί της.

"Λοιπόν;" είπε.

"Καλημέρα, μαμά", είπε ο Τζορτζ όσο πιο ξέγνοιαστα και κεφάτα μπορούσε.

"Το ξέρετε ότι τρελάθηκα από την ανησυχία;" ψιθύρισε με δολοφονικό ύφος η κυρία Ουέσλι.

"Συγγνώμη, μαμά, αλλά έπρεπε, βλέπεις..."

Κι οι τρεις γιοι της κυρίας Ουέσλι ήταν ψηλότεροι από εκείνη, αλλά στο ξέσπασμα της οργής της λούφαξαν.

"Τα κρεβάτια άδεια! ούτε ένα σημείωμα! Το αυτοκίνητο εξαφανισμένο... Θα μπορούσατε κάλλιστα να τρακάρετε... Κόντεψα να τρελαθώ από την αγωνία... Αλλά τι σας μέλλει; ... Μια ζωή μ' έχετε γραμμένη στα παλιά σας τα παπούτσια... Περιμένετε να έρθει ο πατέρας σας... Ποτέ δε μας δημιούργησαν τέτοια προβλήματα ο Μπίλι, ο Τσάρλι και ο Πέρσι..."

"Ο τέλειος Πέρσι", μουρμούρισε ο Φρεντ.

"Μακάρι να του έμοιαζες στο μικρό του δαχτυλάκι!" φώναξε η κυρία Ουέσλι σπρώχνοντας με το δάχτυλό της το στήθος του Φρεντ. "Μπορεί να σκοτωνόσαστε, μπορεί να σας έβλεπαν, μπορεί ο πατέρας σας να χάσει τη δουλειά του εξαιτίας σας..."

Κι ο εξάψαλμος συνεχίστηκε ακατάσχετος. Η κυρία Ουέσλι φώναζε μέχρι που βράχνιασε. Ύστερα στράφηκε στον Χάρι, ο οποίος οπισθοχώρησε.

"Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω, Χάρι χρυσό μου", είπε. "Έλα μέσα, να πάρεις πρωινό".

Έκανε μεταβολή και κατευθύνθηκε στο σπίτι. Ο Χάρι λοξοκοίταξε νευρικά τον Ρον κι όταν εκείνος του έγνεψε ενθαρρυντικά, την ακολούθησε.

Η κουζίνα ήταν μικρή και στρυμωγμένη. Στη μέση υπήρχε ένα παλιό ξύλινο τραπέζι με τις καρέκλες του. Ο Χάρι κάθισε άκρη άκρη σε μία και άρχισε να κοιτάει ολόγυρα. Πρώτη φορά έμπαινε σε σπίτι μάγων.

Το ρολόι στον τοίχο απέναντί του είχε μόνο ένα δείκτη και καθόλου αριθμούς. Στη θέση τους υπήρχαν φράσεις όπως: "Ώρα για τσάι", "Ώρα να ταϊστούν τα κοτόπουλα" και "Άργησες". Στο πεζούλι του τζακιού ήταν στοιβαγμένα σε τρεις σειρές βιβλία με τίτλους όπως μάγεψε μόνο σου το τυρί σου, Η μαγική τέχνη στην αρτοποιία και Γευστικά γεύματα στο λεπτό - είναι μαγεία! Κι αν τον Χάρι δεν το ξεγελούσαν τα αφτιά του, το παλιό ραδιόφωνο δίπλα στο' νεροχύτη ανήγγελλε την εκπομπή "Η ώρα της μάγισσας, με τη δημοφιλή τραγουδίστρια μάγισσα Σελεστίνα Ουόρμπεκ".

Η κυρία Ουέσλι τριγύριζε στην κουζίνα ετοιμάζοντας πρωινό χωρίς ιδιαίτερη μεθοδικότητα στις κινήσεις της, ενώ ταυτόχρονα αγριοκοίταζε τους γιους της καθώς έριχνε τα λουκάνικα στο τηγάνι.

Κάθε τόσο μουρμούριζε φράσεις όπως: "Δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκεφτόσαστε", ή "ποτέ δεν το περίμενα".

"Δεν τα 'χω μαζί σου, καλό μου παιδί", βεβαίωσε τον Χάρι βάζοντας εννιά λουκάνικα στο πιάτο του. "Ο Άρθουρ κι εγώ ανησυχούσαμε για σένα. Μόλις χθες βράδυ λέγαμε ότι θα έρθουμε εμείς οι ίδιοι να σε πάρουμε αν δεν απαντήσεις ως την παρασκευή στα γράμματα του Ρον. Αλλά... (τώρα πρόσθεσε τρία τηγανητά αβγά στο πιάτο του), το να πετάξετε με ένα παράνομο αυτοκίνητο από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη... Τι θα γινόταν αν σας έβλεπε κανένας;"

Σημάδεψε αφηρημένα με το ραβδί της τα άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη, τα οποία άρχισαν να πλένονται μόνα τους, δημιουργώντας με το κουδούνισμά τους μια ευχάριστη, σιγανή υπόκρουση.

"Είχε συννεφιά, μαμά!" αναφώνησε ο Φρεντ.

"Δε μιλάμε όταν τρώμε!" Τον αποπήρε η κυρία Ουέσλι.

"Κόντευε να πεθάνει από την πείνα, μαμά!" είπε ο Τζορτζ.

"Το ίδιο ισχύει και για σένα!" είπε η κυρία Ουέσλι, κάπως μαλακωμένη.

Και άλειψε με βούτυρο μερικές φέτες ψωμί για τον Χάρι. Την κουβέντα τους διέκοψε ένα κοκκινομάλλικο κοριτσάκι με μακρύ νυχτικό, που μπήκε στην κουζίνα, έβγαλε μια μικρή κραυγή κι εξαφανίστηκε τρέχοντας.

"Η Τζίνι", ψιθύρισε ο Ρον στον Χάρι. "Η αδελφή μου. Μόνο για σένα μιλάει όλο το καλοκαίρι".

"Ναι, θέλει να της δώσεις αυτόγραφο, Χάρι", χαμογέλασε πονηρά ο Φρεντ, αλλά βλέποντας το ύφος της μητέρας του, έσκυψε πάλι στο πιάτο του κι έκλεισε το στόμα του.

Δεν ξαναμίλησαν μέχρι που άδειασαν και τα τέσσερα πιάτα, πράγμα που συνέβη εκπληκτικά γρήγορα.

"Τι κουρασμένος που είμαι", χασμουρήθηκε ο Φρεντ αφήνοντας το μαχαίρι και το πιρούνι του. "Λέω να πάω στο κρεβάτι και..."

"Δεν έχεις να πας πουθενά", είπε κοφτά η κυρία Ουέσλι. "Ποιος σου είπε να ξενυχτίσεις; Θα καθαρίσεις τον κήπο από τους αγριοκαλικάντζαρους. Μας έχουν πνίξει πάλι".

"Μα, μαμά..."

"Το ίδιο κι εσείς οι δυο", πρόσθεσε αγριοκοιτώντας τον Ρον και τον Τζορτζ. "Εσύ, αγόρι μου, πήγαινε να κοιμηθείς λιγάκι", πρόσθεσε απευθυνόμενη στον Χάρι. "Δεν τους είπες εσύ να πετάξουν με το αναθεματισμένο αυτοκίνητο".

Αλλά ο Χάρι, ο οποίος δε νύσταζε καθόλου, είπε βιαστικά. "Θα βοηθήσω τον Ρον. Δεν έχω δει ποτέ πώς καθαρίζεται ο κήπος από τους αγριοκαλικάντζαρους..."

"Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου, αγόρι μου, αλλά είναι βαρετή δουλειά", είπε η κυρία Ουέσλι. "Για να δούμε τώρα τι λέει ο Λόκχαρτ για το θέμα".

Και διάλεξε ένα χοντρό βιβλίο από τη στοίβα στο πεζούλι του τζακιού.

Ο Τζορτζ βόγκηξε. "Μαμά, ξέρουμε πώς καθαρίζονται οι κήποι από τους αγριοκαλικάντζαρους".

Ο Χάρι κοίταξε το εξώφυλλο του βιβλίου που κρατούσε στα χέρια της η κυρία Ουέσλι. Ο τίτλος ήταν γραμμένος με περίτεχνα χρυσά γράμματα: Οδηγός του Γκιλντρόι Λόκχαρτ για τα κατοικίδια ζώα.

Μπροστά υπήρχε μια μεγάλη φωτογραφία ενός πολύ καλοφτιαγμένου μάγου, με πυκνά ξανθά μαλλιά και φωτεινά γαλάζια μάτια. Όπως όλες οι φωτογραφίες μάγων, ήταν ζωντανή. Ο μάγος, που ο Χάρι υπέθετε πως ήταν ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ, τους έκλεινε πονηρά το μάτι. Η κυρία Ουέσλι του χάρισε ένα χαμόγελο.

"Αχ, είναι υπέροχος", είπε. "Ξέρει τα πάντα για τα κατοικίδια ζώα. Είναι καταπληκτικό βιβλίο..."

"Η μαμά τον κάνει κέφι", είπε ο Φρεντ κι η φωνή του ήταν τόσο ψιθυριστή, που μόλις ακούστηκε.

"Μη λες βλακείες, Φρεντ", είπε η κυρία Ουέσλι, αλλά τα μαγουλά της είχαν κοκκινίσει. "Εντάξει, αν νομίσετε ότι ξέρετε καλύτερα από τον Λόκχαρτ, πηγαίνετε στη δουλειά σας, αλλά αλίμονό σας αν βρω έστω κι έναν αγριοκαλικάντζαρο όταν θα έρθω να επιθεωρήσω τον κήπο".

Οι Ουέσλι βγήκαν έξω σέρνοντας τα πόδια τους, με μουρμουρητά και χασμουρητά. Ο Χάρι τους ακολούθησε. Ο κήπος ήταν μεγάλος και, στα μάτια του Χάρι, όπως θα έπρεπε να είναι κάθε κήπος. Στους Ντάρσλι δε θα άρεσε. Υπήρχαν πολλά αγριόχορτα και το γρασίδι χρειαζόταν κούρεμα, αλλά είχε ροζιασμένα δέντρα ολόγυρα στη μάντρα, παρτέρια γεμάτα φυτά που ο Χάρι έβλεπε πρώτη φορά και μια μεγάλη πράσινη στέρνα γεμάτη βατράχια.

"Ξέρεις, υπάρχουν καλικάντζαροι και στους κήπους των Μαγκλ", είπε ο Χάρι στον Ρον καθώς βάδιζαν στο γρασίδι.

"Ναι, έχω δει αυτά τα πράγματα που νομίζουν πως είναι καλικάντζαροι", είπε ο Ρον διπλωμένος στα δύο και με το κεφάλι χωμένο σε μια θαμνώδη παιώνια. "Σαν εκείνους τους μικρούς πήλινους αγιοβασίληδες με τα καλάμια ψαρέματος..."

Ακούστηκε ένα φουρφούρισμα, ο θάμνος αναταράχτηκε και ο Ρον ίσιωσε το κορμί. "Αυτός είναι καλικάντζαρος", είπε βλοσυρά.

"Άφησέ με! Άφησέ με!" τσίριξε ο αγριοκαλικάντζαρος.

Δεν έμοιαζε διόλου με άγιο Βασίλη. Ήταν μικροσκοπικός, με αργασμένο δέρμα και μεγάλο, γεμάτο ρόζους, καραφλό κεφάλι, το οποίο θύμιζε πολύ πατάτα. Ο Ρον τον σήκωσε ψηλά καθώς εκείνος κλοτσούσε με τα στραβά ποδαράκια του. Τον έπιασε από τους αστραγάλους και τον γύρισε ανάποδα.

"Δες πώς γίνεται", είπε στον Χάρι. Σήκωσε ψηλά τον αγριοκαλικάντζαρο και βάλθηκε να τον στριφογυρίσει σαν λάσο πάνω από το κεφάλι του. Βλέποντας το σοκαρισμένο ύφος του Χάρι, ο Ρον πρόσθεσε: "Δεν πονάνε. Απλώς πρέπει να ζαλιστούν για να μην ξαναβρούν το δρόμο για τις φωλιές τους".

Ελευθέρωσε τους αστραγάλους του αγριοκαλικάντζαρου, ο οποίος, ύστερα από πτήση έξι περίπου μέτρων στον αέρα, προσγειώθηκε με γδούπο στο χωράφι από την άλλη πλευρά του φράχτη.

"Σιγά την απόσταση", είπε ο Φρεντ. "Τι στοίχημα βάζεις ότι θα ρίξω τον δικό μου πίσω από το κομμένο δέντρο;"

Ο Χάρι δεν άργησε να μάθει πως δεν υπήρχε λόγος να λυπάται τους αγριοκαλικάντζαρους. Αποφάσισε να πετάξει τον πρώτο που έπιασε έξω από το φράχτη, αλλά ο αγριοκαλικάντζαρος ένιωσε το δισταγμό του και έμπηξε τα κοφτερά σαν ξυράφια δόντια του στο δάχτυλο του Χάρι, ο οποίος είδε κι έπαθε να το αποσπάσει. Αυτό τον θύμωσε πολύ, οπότε...

"Μπράβο, Χάρι! Η βολή σου ήταν πάνω από δεκαπέντε μέτρα..."

Σε λίγο ο αέρας γέμισε ιπτάμενους αγριοκαλικάντζαρους.

"Βλέπεις είναι και χαζοί", είπε ο Τζορτζ, τσακώνοντας μεμιάς πέντ' έξι από δαύτους. "Μόλις καταλάβουν ότι καθαρίζεται ο κήπος, πετάγονται έξω να δουν τι συμβαίνει, θα περίμενε κανείς να έχουν μάθει πια πως πρέπει να λουφάζουν τέτοιες ώρες".

Σύντομα οι αγριοκαλικάντζαροι άρχισαν να εγκαταλείπουν τον κήπο, βαδίζοντας σε ακανόνιστη γραμμή και με τους ώμους σκυφτούς.

"Θα ξαναγυρίσουν", είπε ο Ρον καθώς κοίταζαν τους αγριοκαλικάντζαρους να εξαφανίζονται πίσω από τους θάμνους που σχημάτιζαν το φράχτη στην απέναντι πλευρά του χωραφιού. "Τους αρέσει εδώ... Ο μπαμπάς είναι πολύ ελαστικός μαζί τους. Τους κάνει χάζι..." πάνω στην ώρα, βρόντησε η εξώπορτα.

"Γύρισε!" είπε ο Τζορτζ. "Ήρθε ο μπαμπάς!"

Διέσχισαν τρέχοντας τον κήπο και μπήκαν στο σπίτι. Ο κύριος Ουέσλι είχε ριχτεί σε μια καρέκλα της κουζίνας, με βγαλμένα τα γυαλιά του και τα μάτια κλειστά. Ήταν ένας λιπόσαρκος άντρας με καράφλα, αλλά τα λιγοστά μαλλιά που του είχαν απομείνει, ήταν κόκκινα σαν των παιδιών του. Φορούσε μακρύ πράσινο μανδύα, σκονισμένο και τσαλακωμένο από το ταξίδι.

"Τι νύχτα κι αυτή", γρύλισε απλώνοντας το χέρι στην τσαγιέρα ενώ όλοι κάθονταν γύρω του. "Εννέα επιδρομές. Εννέα! Κι ο γερομάντανγκους Φλέτσερ πήγε να μου κάνει μάγια πίσω από την πλάτη μου..."

Ο κύριος Ουέσλι ήπιε μια μεγάλη γουλιά τσάι κι αναστέναξε.

"Έπιασες τίποτα, μπαμπά;" ρώτησε ζωηρά ο Φρεντ.

"Τα μόνα που βρήκαμε, ήταν κάτι κλειδιά που συρρικνώνονται κι ένα κατσαρόλι που δαγκώνει", χασμουρήθηκε ο κύριος Ουέσλι. "Σε ένα άλλο τμήμα όμως έγινε το σώσε. Πήρανε τον Μορτλέικ για ανάκριση σχετικά με κάτι πολύ παράξενες νυφίτσες, αλλά αυτό, δόξα τω θεώ, είναι αρμοδιότητα της Επιτροπής πειραματικής μαγείας...."

"Και για ποιο λόγο να κάνεις τα κλειδιά να συρρικνώνονται;" είπε ο Τζορτζ.

"Για να σπάσεις πλάκα με τους Μαγκλ", αναστέναξε ο κύριος Ουέσλι. "Τους πουλάς ένα κλειδί που συρρικνώνεται μέχρι που εξαφανίζεται, για να μην το βρίσκουν όταν το χρειάζονται... Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να τους καταδικάσεις διότι κανένας Μαγκλ δεν παραδέχεται ότι συρρικνώνονται τα κλειδιά του. Επιμένουν ότι τα έχασαν. Είναι ικανοί να φτάσουν στα άκρα προκειμένου να μην παραδεχτούν τη μαγεία, οι ευλογημένοι, κι ας είναι μπρος στη μύτη τους... Αλλά αν σας πω τι κάθονται και μαγεύουν οι δικοί μας, δε θα το πιστέψετε..."

"Αυτοκίνητα, για παράδειγμα;"

Ήταν η φωνή της κυρίας Ουέσλι, η οποία είχε μπει στην κουζίνα κρατώντας μια μακριά μασιά σαν ξίφος. Ο κύριος Ουέσλι ορθάνοιξε τα μάτια του και κοίταξε ένοχα τη γυναίκα του.

"Αυ... Αυτοκίνητα, Μόλι, χρυσή μου;"

"Ναι, Άρθουρ, αυτοκίνητα", είπε η κυρία Ουέσλι με μάτια που άστραφταν. "Φαντάσου ένα μάγο να αγοράζει ένα παλιό, σκουριασμένο αυτοκίνητο και να λέει στη γυναίκα του ότι θέλει απλώς να το διαλύσει για να δει πώς λειτουργεί, ενώ στην πραγματικότητα έχει σκοπό να το μαγέψει για να πετάει".

03. Το μπάροου (2) 03. The barrow (2) 03. La carretilla (2) 03. Kurhan (2)

Ο Χάρι αντίκρισε για πρώτη φορά το σπίτι των Ουέσλι. Harry saw the Weasley house for the first time.

Η πρώτη εντύπωση που σου έδινε, ήταν ότι θα πρέπει κάποτε να ήταν ένα μεγάλο πέτρινο χοιροστάσιο, στο οποίο σιγά σιγά και με την πάροδο του χρόνου είχαν γίνει διάφορες προσθήκες, χωρίς σχέδιο όμως. The first impression it gave you was that it must have once been a large stone pigsty, to which various additions had been made slowly and over time, but without a plan. Τώρα είχε κάμποσους ορόφους, αλλά ήταν τόσο κεκλιμένο, ώστε θαρρούσες πως στεκόταν όρθιο ως δια μαγείας (πράγμα που ισχύει το δίχως άλλο, θύμισε στον εαυτό του ο Χάρι). Now it had a couple of floors, but it was so slanted that you'd think it was standing upright as if by magic (which it was, Harry reminded himself). Πάνω στην κόκκινη στέγη ήταν φωλιασμένες τέσσερις πέντε καμινάδες. Four or five chimneys were nestled on the red roof. Κοντά στην είσοδο ήταν μπηγμένη στο έδαφος μια στραβή πινακίδα που έγραφε "Το Μπάροου". Near the entrance was a crooked sign stuck in the ground that read "The Barrow".

Γύρω από την πόρτα ήταν αραδιασμένες ένα σωρό γαλότσες και μια σκουριασμένη χύτρα. Around the door was a pile of galoshes and a rusty kettle. Στην αυλή τριγύριζαν τσιμπολογώντας κάμποσα καλοθρεμμένα καφετιά κοτόπουλα. In the yard they were hanging around nibbling on some well-fed brown chickens.

"Δε λέει και πολλά πράγματα", είπε ο Ρον. "It doesn't say much," Ron said.

"Είναι εξαίσιο", είπε ο Χάρι πανευτυχής, συγκρίνοντάς το στο μυαλό του με το σπίτι της οδού Πριβέτ. "It's exquisite," said Harry exultantly, comparing it in his mind to the house in Privet Street.

Βγήκαν από το αυτοκίνητο. They got out of the car.

"Και τώρα θα πάμε πάνω όσο πιο αθόρυβα μπορούμε", είπε ο Φρεντ, "και θα περιμένουμε να μας φωνάξει η μαμά για πρωινό. "And now we'll go upstairs as quietly as we can," said Fred, "and wait for mamma to call us to breakfast. Τότε εσύ, Ρον, θα κατέβεις τρέχοντας τη σκάλα και θα φωνάξεις: "Μαμά, μάντεψε ποιος ήρθε τη νύχτα!" Then you, Ron, will run down the stairs and scream: "Mommy, guess who's come in the night!" Η μαμά θα χαρεί βλέποντας τον Χάρι και κανείς δε θα καταλάβει πως πήραμε το αυτοκίνητο". Mom will be happy to see Harry and no one will know we got the car."

"Εντάξει", είπε ο Ρον. "Έλα, Χάρι, το δωμάτιό μου είναι στη..."

Ξάφνου το πρόσωπο του Ρον πήρε ένα αρρωστημένο χαλκοπράσινο χρώμα και το βλέμμα του καρφώθηκε στο σπίτι. Suddenly Ron's face took on a sickly copper-green color and his gaze fixed on the house. Οι άλλοι τρεις γύρισαν για να δουν. The other three turned to look.

Η κυρία Ουέσλι διέσχιζε φουριόζα την αυλή, σκορπίζοντας στο διάβα της τα πανικόβλητα κοτόπουλα. Mrs. Weasley was hurrying across the yard, scattering the panicked chickens in her path. Μόλο που ήταν μια κοντή και παχουλή γυναίκα με καλοσυνάτο πρόσωπο, θύμιζε, παραδόξως, εξαγριωμένη τίγρη. Although she was a short and plump woman with a kindly face, she reminded me, strangely enough, of an angry tiger.

"Αμάν", έκανε ο Φρεντ. "Oh my," Fred did.

"Ωχ", έκανε ο Τζορτζ.

Η κυρία Ουέσλι σταμάτησε μπροστά τους με τα χέρια στη μέση και τους κοίταξε έναν έναν. Mrs. Weasley stopped in front of them with her hands at her waist and looked at them one by one. Φορούσε μια εμπριμέ ποδιά κι από την τσέπη της ξεπρόβαλλε το μαγικό ραβδί της. Sie trug eine bedruckte Schürze und aus ihrer Tasche kam ihr Zauberstab zum Vorschein. She wore a printed apron and from her pocket emerged her magic wand.

"Λοιπόν;" είπε. "Well?" he said.

"Καλημέρα, μαμά", είπε ο Τζορτζ όσο πιο ξέγνοιαστα και κεφάτα μπορούσε. "Good morning, Mama," George said as carelessly and cheerfully as he could.

"Το ξέρετε ότι τρελάθηκα από την ανησυχία;" ψιθύρισε με δολοφονικό ύφος η κυρία Ουέσλι. "Do you know I've gone mad with worry?" whispered Mrs. Weasley in a murderous tone.

"Συγγνώμη, μαμά, αλλά έπρεπε, βλέπεις..."

Κι οι τρεις γιοι της κυρίας Ουέσλι ήταν ψηλότεροι από εκείνη, αλλά στο ξέσπασμα της οργής της λούφαξαν. All three of Mrs. Weasley's sons were taller than she was, but in her outburst of rage they were louphed.

"Τα κρεβάτια άδεια! "The beds are empty! ούτε ένα σημείωμα! Το αυτοκίνητο εξαφανισμένο... Θα μπορούσατε κάλλιστα να τρακάρετε... Κόντεψα να τρελαθώ από την αγωνία... Αλλά τι σας μέλλει; ... Μια ζωή μ' έχετε γραμμένη στα παλιά σας τα παπούτσια... Περιμένετε να έρθει ο πατέρας σας... Ποτέ δε μας δημιούργησαν τέτοια προβλήματα ο Μπίλι, ο Τσάρλι και ο Πέρσι..." The car disappeared... You might as well have crashed... I was going crazy with excitement... But what's in store for you? ... You've had me in your old shoes all my life. Wait for your father to come... "Billy and Charlie and Percy never gave us such trouble.

"Ο τέλειος Πέρσι", μουρμούρισε ο Φρεντ. "Perfect Percy," Fred muttered.

"Μακάρι να του έμοιαζες στο μικρό του δαχτυλάκι!" "I wish you were like him in his little finger!" φώναξε η κυρία Ουέσλι σπρώχνοντας με το δάχτυλό της το στήθος του Φρεντ. cried Mrs. Weasley, pushing Fred's chest with her finger. "Μπορεί να σκοτωνόσαστε, μπορεί να σας έβλεπαν, μπορεί ο πατέρας σας να χάσει τη δουλειά του εξαιτίας σας..." "You could be killed, you could be seen, your father could lose his job because of you..."

Κι ο εξάψαλμος συνεχίστηκε ακατάσχετος. And the sixpence continued unabated. Η κυρία Ουέσλι φώναζε μέχρι που βράχνιασε. Mrs. Weasley screamed until she was hoarse. Ύστερα στράφηκε στον Χάρι, ο οποίος οπισθοχώρησε. Then he turned to Harry, who stepped back.

"Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω, Χάρι χρυσό μου", είπε. "It's so good to see you, Harry dear," she said. "Έλα μέσα, να πάρεις πρωινό". "Come on in and have breakfast."

Έκανε μεταβολή και κατευθύνθηκε στο σπίτι. He turned around and headed home. Ο Χάρι λοξοκοίταξε νευρικά τον Ρον κι όταν εκείνος του έγνεψε ενθαρρυντικά, την ακολούθησε. Harry squinted nervously at Ron and when he nodded encouragingly, he followed her.

Η κουζίνα ήταν μικρή και στρυμωγμένη. The kitchen was small and cramped. Στη μέση υπήρχε ένα παλιό ξύλινο τραπέζι με τις καρέκλες του. In the middle was an old wooden table with its chairs. Ο Χάρι κάθισε άκρη άκρη σε μία και άρχισε να κοιτάει ολόγυρα. Harry sat down edge to edge in one and started looking around. Πρώτη φορά έμπαινε σε σπίτι μάγων. It was the first time he had ever entered a wizard's house.

Το ρολόι στον τοίχο απέναντί του είχε μόνο ένα δείκτη και καθόλου αριθμούς. The clock on the wall opposite him had only one hand and no numbers. Στη θέση τους υπήρχαν φράσεις όπως: "Ώρα για τσάι", "Ώρα να ταϊστούν τα κοτόπουλα" και "Άργησες". An ihre Stelle traten Phrasen wie: "Zeit für den Tee", "Zeit, die Hühner zu füttern" und "Du bist spät dran". In their place were phrases like: "Time for tea", "Time to feed the chickens" and "You're late". Στο πεζούλι του τζακιού ήταν στοιβαγμένα σε τρεις σειρές βιβλία με τίτλους όπως μάγεψε μόνο σου το τυρί σου, Η μαγική τέχνη στην αρτοποιία και Γευστικά γεύματα στο λεπτό - είναι μαγεία! On the mantel of the fireplace were stacked in three rows of books with titles such as Enchant Your Own Cheese, The Magic Art of Baking and Delicious Meals in a Minute - it's magic! Κι αν τον Χάρι δεν το ξεγελούσαν τα αφτιά του, το παλιό ραδιόφωνο δίπλα στο' νεροχύτη ανήγγελλε την εκπομπή "Η ώρα της μάγισσας, με τη δημοφιλή τραγουδίστρια μάγισσα Σελεστίνα Ουόρμπεκ". And if Harry's ears weren't deceiving him, the old radio by the sink announced the show "Witching Hour, with the popular singer witch Celestina Warbeck".

Η κυρία Ουέσλι τριγύριζε στην κουζίνα ετοιμάζοντας πρωινό χωρίς ιδιαίτερη μεθοδικότητα στις κινήσεις της, ενώ ταυτόχρονα αγριοκοίταζε τους γιους της καθώς έριχνε τα λουκάνικα στο τηγάνι. Mrs. Weasley wandered around the kitchen preparing breakfast with no particular methodicalness in her movements, while at the same time glaring at her sons as she threw the sausages into the pan.

Κάθε τόσο μουρμούριζε φράσεις όπως: "Δεν μπορώ να καταλάβω πώς σκεφτόσαστε", ή "ποτέ δεν το περίμενα". Every now and then he would mutter phrases like: "I can't understand how you think," or "I never saw it coming."

"Δεν τα 'χω μαζί σου, καλό μου παιδί", βεβαίωσε τον Χάρι βάζοντας εννιά λουκάνικα στο πιάτο του. "I'm not mad at you, dear boy," Harry assured him, putting nine sausages on his plate. "Ο Άρθουρ κι εγώ ανησυχούσαμε για σένα. "Arthur and I were worried about you. Μόλις χθες βράδυ λέγαμε ότι θα έρθουμε εμείς οι ίδιοι να σε πάρουμε αν δεν απαντήσεις ως την παρασκευή στα γράμματα του Ρον. We were just saying last night that we'd come and get you ourselves if you didn't answer Ron's letters by Friday. Αλλά... (τώρα πρόσθεσε τρία τηγανητά αβγά στο πιάτο του), το να πετάξετε με ένα παράνομο αυτοκίνητο από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη... Τι θα γινόταν αν σας έβλεπε κανένας;" But... (now he's added three fried eggs to his plate), flying in an illegal car from one end of the country to the other... "What would happen if anyone saw you?

Σημάδεψε αφηρημένα με το ραβδί της τα άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη, τα οποία άρχισαν να πλένονται μόνα τους, δημιουργώντας με το κουδούνισμά τους μια ευχάριστη, σιγανή υπόκρουση. She absentmindedly pointed her wand at the unwashed dishes in the sink, which began to wash themselves, creating a pleasant, soft background music with their clanging.

"Είχε συννεφιά, μαμά!" "It was cloudy, Mom!" αναφώνησε ο Φρεντ.

"Δε μιλάμε όταν τρώμε!" "We don't talk when we eat!" Τον αποπήρε η κυρία Ουέσλι. Mrs. Weasley got rid of him.

"Κόντευε να πεθάνει από την πείνα, μαμά!" "He was starving to death, Mom!" είπε ο Τζορτζ. George said.

"Το ίδιο ισχύει και για σένα!" "The same goes for you!" είπε η κυρία Ουέσλι, κάπως μαλακωμένη. Mrs. Weasley said, somewhat softly.

Και άλειψε με βούτυρο μερικές φέτες ψωμί για τον Χάρι. And butter some slices of bread for Harry. Την κουβέντα τους διέκοψε ένα κοκκινομάλλικο κοριτσάκι με μακρύ νυχτικό, που μπήκε στην κουζίνα, έβγαλε μια μικρή κραυγή κι εξαφανίστηκε τρέχοντας. Their conversation was interrupted by a red-haired girl in a long nightgown, who entered the kitchen, gave a little cry and ran away.

"Η Τζίνι", ψιθύρισε ο Ρον στον Χάρι. "Η αδελφή μου. Μόνο για σένα μιλάει όλο το καλοκαίρι". You're all he's been talking about all summer."

"Ναι, θέλει να της δώσεις αυτόγραφο, Χάρι", χαμογέλασε πονηρά ο Φρεντ, αλλά βλέποντας το ύφος της μητέρας του, έσκυψε πάλι στο πιάτο του κι έκλεισε το στόμα του. "Yes, she wants you to give her your autograph, Harry," Fred smiled mischievously, but seeing the look on his mother's face, he leaned back on his plate and closed his mouth.

Δεν ξαναμίλησαν μέχρι που άδειασαν και τα τέσσερα πιάτα, πράγμα που συνέβη εκπληκτικά γρήγορα. They didn't speak again until all four plates were empty, which happened surprisingly quickly.

"Τι κουρασμένος που είμαι", χασμουρήθηκε ο Φρεντ αφήνοντας το μαχαίρι και το πιρούνι του. "How tired I am," Fred yawned, setting down his knife and fork. "Λέω να πάω στο κρεβάτι και..." "I think I'll go to bed and..."

"Δεν έχεις να πας πουθενά", είπε κοφτά η κυρία Ουέσλι. "You have nowhere to go," said Mrs. Weasley sharply. "Ποιος σου είπε να ξενυχτίσεις; Θα καθαρίσεις τον κήπο από τους αγριοκαλικάντζαρους. "Wer hat dir gesagt, du sollst die ganze Nacht aufbleiben? Du wirst den Garten von den Wildlingen säubern. "Who told you to stay up all night? You're going to clear the garden of the wildlings. Μας έχουν πνίξει πάλι". They have drowned us again."

"Μα, μαμά..."

"Το ίδιο κι εσείς οι δυο", πρόσθεσε αγριοκοιτώντας τον Ρον και τον Τζορτζ. "Εσύ, αγόρι μου, πήγαινε να κοιμηθείς λιγάκι", πρόσθεσε απευθυνόμενη στον Χάρι. "You, my boy, go and get some sleep," she added, addressing Harry. "Δεν τους είπες εσύ να πετάξουν με το αναθεματισμένο αυτοκίνητο". "You didn't tell them to fly the damn car."

Αλλά ο Χάρι, ο οποίος δε νύσταζε καθόλου, είπε βιαστικά. Aber Harry, der überhaupt nicht müde war, sagte hastig. But Harry, who was not sleepy at all, said hastily. "Θα βοηθήσω τον Ρον. Δεν έχω δει ποτέ πώς καθαρίζεται ο κήπος από τους αγριοκαλικάντζαρους..." Ich habe noch nie gesehen, wie der Garten von den Wildlingen gesäubert wird..." I've never seen how the garden is cleaned from the wildlings..."

"Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου, αγόρι μου, αλλά είναι βαρετή δουλειά", είπε η κυρία Ουέσλι. "Das ist sehr nett von dir, mein Junge, aber es ist eine langweilige Arbeit", sagte Mrs. Weasley. "That's very kind of you, my boy, but it's dull work," said Mrs. Weasley. "Για να δούμε τώρα τι λέει ο Λόκχαρτ για το θέμα". "Mal sehen, was Lockhart dazu zu sagen hat." "Now let's see what Lockhart has to say about it."

Και διάλεξε ένα χοντρό βιβλίο από τη στοίβα στο πεζούλι του τζακιού. And he picked a thick book from the pile on the fireplace mantel.

Ο Τζορτζ βόγκηξε. "Μαμά, ξέρουμε πώς καθαρίζονται οι κήποι από τους αγριοκαλικάντζαρους". "Mom, we know how to clean the gardens from the wildlings."

Ο Χάρι κοίταξε το εξώφυλλο του βιβλίου που κρατούσε στα χέρια της η κυρία Ουέσλι. Harry looked at the cover of the book Mrs. Weasley was holding in her hands. Ο τίτλος ήταν γραμμένος με περίτεχνα χρυσά γράμματα: Οδηγός του Γκιλντρόι Λόκχαρτ για τα κατοικίδια ζώα. Der Titel war in verschnörkelten Goldbuchstaben geschrieben: Guildroy Lockharts Leitfaden für Haustiere. The title was written in ornate gold letters: Guildroy Lockhart's Guide to Pets.

Μπροστά υπήρχε μια μεγάλη φωτογραφία ενός πολύ καλοφτιαγμένου μάγου, με πυκνά ξανθά μαλλιά και φωτεινά γαλάζια μάτια. Davor befand sich ein großes Foto eines sehr gut gebauten Zauberers mit dichtem blondem Haar und strahlend blauen Augen. In front was a large photograph of a very well-built wizard, with thick blond hair and bright blue eyes. Όπως όλες οι φωτογραφίες μάγων, ήταν ζωντανή. Wie alle Fotos von Zauberern war auch dieses lebendig. Like all wizard photos, it was alive. Ο μάγος, που ο Χάρι υπέθετε πως ήταν ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ, τους έκλεινε πονηρά το μάτι. The wizard, who Harry assumed was Guildroy Lockhart, was winking slyly at them. Η κυρία Ουέσλι του χάρισε ένα χαμόγελο. Mrs. Weasley gave him a smile.

"Αχ, είναι υπέροχος", είπε. "Oh, he's wonderful," she said. "Ξέρει τα πάντα για τα κατοικίδια ζώα. "He knows everything about pets. Είναι καταπληκτικό βιβλίο..."

"Η μαμά τον κάνει κέφι", είπε ο Φρεντ κι η φωνή του ήταν τόσο ψιθυριστή, που μόλις ακούστηκε. "Mama's cheering him up," said Fred, and his voice was so whispery it was barely audible.

"Μη λες βλακείες, Φρεντ", είπε η κυρία Ουέσλι, αλλά τα μαγουλά της είχαν κοκκινίσει. "Don't talk nonsense, Fred," said Mrs. Weasley, but her cheeks were flushed. "Εντάξει, αν νομίσετε ότι ξέρετε καλύτερα από τον Λόκχαρτ, πηγαίνετε στη δουλειά σας, αλλά αλίμονό σας αν βρω έστω κι έναν αγριοκαλικάντζαρο όταν θα έρθω να επιθεωρήσω τον κήπο". "All right, if you think you know better than Lockhart, go about your business, but woe betide you if I find even one wild codger when I come to inspect the garden."

Οι Ουέσλι βγήκαν έξω σέρνοντας τα πόδια τους, με μουρμουρητά και χασμουρητά. The Weasleys came out dragging their feet, muttering and yawning. Ο Χάρι τους ακολούθησε. Harry followed them. Ο κήπος ήταν μεγάλος και, στα μάτια του Χάρι, όπως θα έπρεπε να είναι κάθε κήπος. The garden was large and, in Harry's eyes, as any garden should be. Στους Ντάρσλι δε θα άρεσε. The Dursleys wouldn't like it. Υπήρχαν πολλά αγριόχορτα και το γρασίδι χρειαζόταν κούρεμα, αλλά είχε ροζιασμένα δέντρα ολόγυρα στη μάντρα, παρτέρια γεμάτα φυτά που ο Χάρι έβλεπε πρώτη φορά και μια μεγάλη πράσινη στέρνα γεμάτη βατράχια. There were lots of weeds and the grass needed mowing, but there were rosy trees all around the paddock, beds full of plants Harry was seeing for the first time and a big green cistern full of frogs.

"Ξέρεις, υπάρχουν καλικάντζαροι και στους κήπους των Μαγκλ", είπε ο Χάρι στον Ρον καθώς βάδιζαν στο γρασίδι. "You know, there are goblins in Muggle gardens too," Harry said to Ron as they walked across the lawn.

"Ναι, έχω δει αυτά τα πράγματα που νομίζουν πως είναι καλικάντζαροι", είπε ο Ρον διπλωμένος στα δύο και με το κεφάλι χωμένο σε μια θαμνώδη παιώνια. "Yeah, I've seen those things that think they're goblins," Ron said, folded in half and with his head buried in a bushy peony. "Σαν εκείνους τους μικρούς πήλινους αγιοβασίληδες με τα καλάμια ψαρέματος..." "Like those little clay holy men with the fishing rods..."

Ακούστηκε ένα φουρφούρισμα, ο θάμνος αναταράχτηκε και ο Ρον ίσιωσε το κορμί. There was a rustling sound, the bush stirred, and Ron straightened up. "Αυτός είναι καλικάντζαρος", είπε βλοσυρά. "He's a goblin," he said grimly.

"Άφησέ με! Άφησέ με!" τσίριξε ο αγριοκαλικάντζαρος.

Δεν έμοιαζε διόλου με άγιο Βασίλη. Ήταν μικροσκοπικός, με αργασμένο δέρμα και μεγάλο, γεμάτο ρόζους, καραφλό κεφάλι, το οποίο θύμιζε πολύ πατάτα. He was tiny, with rough skin and a large, rosy, balding head that looked a lot like a potato. Ο Ρον τον σήκωσε ψηλά καθώς εκείνος κλοτσούσε με τα στραβά ποδαράκια του. Ron lifted him up as he kicked with his crooked little legs. Τον έπιασε από τους αστραγάλους και τον γύρισε ανάποδα. She grabbed him by the ankles and turned him upside down.

"Δες πώς γίνεται", είπε στον Χάρι. "See how it's done," she said to Harry. Σήκωσε ψηλά τον αγριοκαλικάντζαρο και βάλθηκε να τον στριφογυρίσει σαν λάσο πάνω από το κεφάλι του. He lifted up the wild calico and set about spinning it like a lasso over his head. Βλέποντας το σοκαρισμένο ύφος του Χάρι, ο Ρον πρόσθεσε: "Δεν πονάνε. Seeing the shocked look on Harry's face, Ron added: "They don't hurt. Απλώς πρέπει να ζαλιστούν για να μην ξαναβρούν το δρόμο για τις φωλιές τους". They just have to be stunned so they don't find their way back to their nests."

Ελευθέρωσε τους αστραγάλους του αγριοκαλικάντζαρου, ο οποίος, ύστερα από πτήση έξι περίπου μέτρων στον αέρα, προσγειώθηκε με γδούπο στο χωράφι από την άλλη πλευρά του φράχτη. He released the ankles of the wild codfish, which, after flying about six metres in the air, landed with a thud in the field on the other side of the fence.

"Σιγά την απόσταση", είπε ο Φρεντ. "Long distance," said Fred. "Τι στοίχημα βάζεις ότι θα ρίξω τον δικό μου πίσω από το κομμένο δέντρο;" "What do you want to bet I'll throw my man behind the cut tree?"

Ο Χάρι δεν άργησε να μάθει πως δεν υπήρχε λόγος να λυπάται τους αγριοκαλικάντζαρους. It didn't take Harry long to learn that there was no reason to feel sorry for the wildlings. Αποφάσισε να πετάξει τον πρώτο που έπιασε έξω από το φράχτη, αλλά ο αγριοκαλικάντζαρος ένιωσε το δισταγμό του και έμπηξε τα κοφτερά σαν ξυράφια δόντια του στο δάχτυλο του Χάρι, ο οποίος είδε κι έπαθε να το αποσπάσει. He decided to throw the first one he caught out of the fence, but the wildcat sensed his hesitation and thrust his razor-sharp teeth into Harry's finger, who saw and tried to wrest it away. Αυτό τον θύμωσε πολύ, οπότε... This made him very angry, so...

"Μπράβο, Χάρι! Η βολή σου ήταν πάνω από δεκαπέντε μέτρα..." Your shot was over fifteen meters..."

Σε λίγο ο αέρας γέμισε ιπτάμενους αγριοκαλικάντζαρους. Soon the air was filled with flying wild codgers.

"Βλέπεις είναι και χαζοί", είπε ο Τζορτζ, τσακώνοντας μεμιάς πέντ' έξι από δαύτους. "Siehst du, sie sind dumm", sagte George und trat sechs von ihnen auf einmal. "See, they're stupid," said George, kicking six of them at once. "Μόλις καταλάβουν ότι καθαρίζεται ο κήπος, πετάγονται έξω να δουν τι συμβαίνει, θα περίμενε κανείς να έχουν μάθει πια πως πρέπει να λουφάζουν τέτοιες ώρες". "Sobald sie bemerken, dass der Garten gesäubert wird, kommen sie heraus, um zu sehen, was los ist. Man sollte meinen, dass sie inzwischen gelernt haben, dass sie um diese Tageszeit auf der Lauer liegen sollten. "As soon as they realise the garden is being cleaned, they pop out to see what's going on, you'd think they'd have learned by now that they should be lurking at this time of day."

Σύντομα οι αγριοκαλικάντζαροι άρχισαν να εγκαταλείπουν τον κήπο, βαδίζοντας σε ακανόνιστη γραμμή και με τους ώμους σκυφτούς. Bald darauf verließen die Wildkatzen den Garten in einer unregelmäßigen Reihe und mit hängenden Schultern. Soon the wildcats began to leave the garden, walking in an irregular line and with their shoulders slumped.

"Θα ξαναγυρίσουν", είπε ο Ρον καθώς κοίταζαν τους αγριοκαλικάντζαρους να εξαφανίζονται πίσω από τους θάμνους που σχημάτιζαν το φράχτη στην απέναντι πλευρά του χωραφιού. "They'll be back," Ron said as they watched the wildcats disappear behind the bushes that formed the fence on the opposite side of the field. "Τους αρέσει εδώ... Ο μπαμπάς είναι πολύ ελαστικός μαζί τους. "Es gefällt ihnen hier... Papa ist sehr flexibel mit ihnen. "They like it here... Dad is very flexible with them. Τους κάνει χάζι..." πάνω στην ώρα, βρόντησε η εξώπορτα. Er macht sie lächerlich..." Gerade noch rechtzeitig knallte die Haustür. He's making a fool of them..." Just in time, the front door banged.

"Γύρισε!" "He's back!" είπε ο Τζορτζ. "Ήρθε ο μπαμπάς!"

Διέσχισαν τρέχοντας τον κήπο και μπήκαν στο σπίτι. They ran across the garden and entered the house. Ο κύριος Ουέσλι είχε ριχτεί σε μια καρέκλα της κουζίνας, με βγαλμένα τα γυαλιά του και τα μάτια κλειστά. Mr. Weasley had thrown himself into a kitchen chair, his glasses off and his eyes closed. Ήταν ένας λιπόσαρκος άντρας με καράφλα, αλλά τα λιγοστά μαλλιά που του είχαν απομείνει, ήταν κόκκινα σαν των παιδιών του. He was a gaunt man with a bald head, but what little hair he had left was as red as his children's. Φορούσε μακρύ πράσινο μανδύα, σκονισμένο και τσαλακωμένο από το ταξίδι. He wore a long green cloak, dusty and wrinkled from the journey.

"Τι νύχτα κι αυτή", γρύλισε απλώνοντας το χέρι στην τσαγιέρα ενώ όλοι κάθονταν γύρω του. "Was für eine Nacht", brummte er und griff nach der Teekanne, während alle um ihn herum saßen. "What a night," he grumbled, reaching for the teapot as everyone sat around him. "Εννέα επιδρομές. "Nine raids. Εννέα! Κι ο γερομάντανγκους Φλέτσερ πήγε να μου κάνει μάγια πίσω από την πλάτη μου..." Und der alte Fletcher hat versucht, mich hinter meinem Rücken mit einem Zauber zu belegen..." And old man Fletcher tried to put a spell on me behind my back..."

Ο κύριος Ουέσλι ήπιε μια μεγάλη γουλιά τσάι κι αναστέναξε. Mr. Weasley took a long sip of tea and sighed.

"Έπιασες τίποτα, μπαμπά;" ρώτησε ζωηρά ο Φρεντ. "Hast du etwas gefangen, Papa?", fragte Fred munter. "Did you catch anything, Dad?" asked Fred briskly.

"Τα μόνα που βρήκαμε, ήταν κάτι κλειδιά που συρρικνώνονται κι ένα κατσαρόλι που δαγκώνει", χασμουρήθηκε ο κύριος Ουέσλι. "Alles, was wir gefunden haben, sind ein paar Schrumpfschlüssel und ein Topf, der beißt", gähnte Mr. Weasley. "All we found were some shrinking keys and a pot that bites," Mr. Weasley yawned. "Σε ένα άλλο τμήμα όμως έγινε το σώσε. "Aber in einer anderen Abteilung wurde die Rettung vorgenommen. "But in another department the save was made. Πήρανε τον Μορτλέικ για ανάκριση σχετικά με κάτι πολύ παράξενες νυφίτσες, αλλά αυτό, δόξα τω θεώ, είναι αρμοδιότητα της Επιτροπής πειραματικής μαγείας...." They've taken Mortlake in for questioning about some very strange weasels, but that, thank goodness, is the province of the Experimental Magic Commission...."

"Και για ποιο λόγο να κάνεις τα κλειδιά να συρρικνώνονται;" είπε ο Τζορτζ. "And why would you make the keys shrink?" said George.

"Για να σπάσεις πλάκα με τους Μαγκλ", αναστέναξε ο κύριος Ουέσλι. "To make fun of the Muggles," sighed Mr. Weasley. "Τους πουλάς ένα κλειδί που συρρικνώνεται μέχρι που εξαφανίζεται, για να μην το βρίσκουν όταν το χρειάζονται... Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να τους καταδικάσεις διότι κανένας Μαγκλ δεν παραδέχεται ότι συρρικνώνονται τα κλειδιά του. "You sell them a key that shrinks until it disappears, so they can't find it when they need it... Of course it's very hard to condemn them because no Muggle admits that their keys shrink. Επιμένουν ότι τα έχασαν. They insist that they have lost it. Είναι ικανοί να φτάσουν στα άκρα προκειμένου να μην παραδεχτούν τη μαγεία, οι ευλογημένοι, κι ας είναι μπρος στη μύτη τους... Αλλά αν σας πω τι κάθονται και μαγεύουν οι δικοί μας, δε θα το πιστέψετε..." They are capable of going to extremes in order not to admit magic, blessed ones, even if it is right in front of their noses... But if I tell you what our people sit and bewitch, you won't believe it..."

"Αυτοκίνητα, για παράδειγμα;" "Cars, for example?"

Ήταν η φωνή της κυρίας Ουέσλι, η οποία είχε μπει στην κουζίνα κρατώντας μια μακριά μασιά σαν ξίφος. It was the voice of Mrs. Weasley, who had come into the kitchen carrying a long sword-like whip. Ο κύριος Ουέσλι ορθάνοιξε τα μάτια του και κοίταξε ένοχα τη γυναίκα του. Mr. Weasley widened his eyes and looked guiltily at his wife.

"Αυ... Αυτοκίνητα, Μόλι, χρυσή μου;"

"Ναι, Άρθουρ, αυτοκίνητα", είπε η κυρία Ουέσλι με μάτια που άστραφταν. "Φαντάσου ένα μάγο να αγοράζει ένα παλιό, σκουριασμένο αυτοκίνητο και να λέει στη γυναίκα του ότι θέλει απλώς να το διαλύσει για να δει πώς λειτουργεί, ενώ στην πραγματικότητα έχει σκοπό να το μαγέψει για να πετάει". "Imagine a magician buying an old, rusty car and telling his wife that he just wants to take it apart to see how it works, when in fact he's going to magically make it fly."