×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 02. Η προειδοποίηση του Ντόμπι

02. Η προειδοποίηση του Ντόμπι

Ο Χάρι κατάφερε να πνίξει μια κραυγή έκπληξης, αλλά με μεγάλη δυσκολία. Το μικροσκοπικό πλάσμα που καθόταν στο κρεβάτι είχε μεγάλα αφτιά, σαν της νυχτερίδας, και γουρλωτά πράσινα μάτια, σαν τα μπαλάκια του τένις. Ο Χάρι κατάλαβε αμέσως πως αυτό ήταν το πλάσμα που τον παρακολουθούσε το πρωί κρυμμένο στους θάμνους του κήπου.

Καθώς κοίταζαν ο ένας τον άλλον, ο Χάρι άκουσε τη φωνή του Ντάντλι από το χολ.

"Μου δίνετε, σας παρακαλώ, τα παλτά σας;"

Το αλλόκοτο πλάσμα κατέβηκε από το κρεβάτι και υποκλίθηκε τόσο βαθιά, που η λεπτή, μακριά μύτη του άγγιξε το χαλί. Ο Χάρι πρόσεξε ότι φορούσε ένα ρούχο που θύμιζε μαξιλαροθήκη, με ανοίγματα για να βγαίνουν τα χέρια και τα πόδια.

"Ε... Γεια", είπε νευρικά ο Χάρι.

"Ο Χάρι Πότερ! ", είπε το πλάσμα με ψιλή, διαπεραστική φωνή, που ο Χάρι ήταν σίγουρος ότι ακούστηκε ως το ισόγειο. "Πόσο καιρό ήθελε να σας γνωρίσει ο Ντόμπι, κύριε... Τι τιμή..."

"Ε... Ευχαριστώ", είπε ο Χάρι και πήγε στο γραφείο του τοίχο τοίχο, όπου σωριάστηκε στην καρέκλα, δίπλα από τη Χέντβιχ, η οποία κοιμόταν στο μεγάλο κλουβί της. Ήθελε να ρωτήσει "Τι είσαι;", αλλά, για να μη φανεί αγενής, είπε:

"Ποιος είσαι;"

"Ο Ντόμπι, κύριε. Ο Ντόμπι, ένα ασήμαντο σπιτικό ξωτικό", είπε το πλάσμα.

"Α, αλήθεια;" είπε ο Χάρι. "Ε... Χωρίς να θέλω να φανώ αγενής... Δεν είναι κατάλληλη η ώρα για επισκέψεις ξωτικών στο δωμάτιό μου".

Από το σαλόνι ακούστηκε το διαπεραστικό, προσποιητό γέλιο της θείας Πετούνια. Το ξωτικό έσκυψε το κεφάλι.

"Όχι ότι δε χάρηκα για τη γνωριμία", πρόσθεσε βιαστικά ο Χάρι, "αλλά, ε... Υπάρχει ειδικός λόγος που βρίσκεσαι εδώ;"

"Ω, ναι, κύριε", είπε σοβαρά ο Ντόμπι. "Ο Ντόμπι ήρθε να σας πει, κύριε... Ο Ντόμπι δυσκολεύεται, κύριε... Δεν ξέρει από πού ν' αρχίσει..."

"Κάθισε", είπε ευγενικά ο Χάρι δείχνοντάς του το κρεβάτι.

Κι είδε έντρομος το ξωτικό να ξεσπά σε κλάματα, σε θορυβώδη κλάματα.

"Κ... Κάθισε!" φώναξε. "Ποτέ μην..."

Ο Χάρι είχε την εντύπωση ότι οι ομιλίες από κάτω είχαν κοπάσει προς στιγμήν.

"Συγγνώμη", ψιθύρισε, "δεν ήθελα να σε προσβάλω".

"Να προσβάλετε τον Ντόμπι!" αναφώνησε πνιχτά το ξωτικό. "Ποτέ μάγος δεν πρόσφερε κάθισμα στον Ντόμπι... Ποτέ δεν του φέρθηκε σαν ίσος..."

Ο Χάρι, που προσπαθούσε να πει "σσς!" στο ξωτικό και ταυτόχρονα να το καλμάρει, το οδήγησε στο κρεβάτι και το έβαλε να καθίσει. Έτσι όπως τρανταζόταν το σώμα του από τους λυγμούς, έμοιαζε με μεγάλη, δύσμορφη κούκλα. Κάποια στιγμή ανέκτησε επιτέλους την αυτοκυριαρχία του και κάρφωσε τα πελώρια, βουρκωμένα μάτια του στον Χάρι, με μια έκφραση απόλυτης λατρείας.

"Καθώς φαίνεται δε θα έχεις γνωρίσει πολλούς μάγους με φιλότιμο", είπε ο Χάρι προσπαθώντας να του φτιάξει τη διάθεση.

Ο Ντόμπι κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Μετά πετάχτηκε όρθιος εντελώς απροειδοποίητα και βάλθηκε να χτυπά με μανία το κεφάλι του στο παράθυρο, κραυγάζοντας: "Κακέ Ντόμπι! Κακέ Ντόμπι!"

"Μη... Τι κάνεις εκεί;" πρόφερε πνιχτά ο Χάρι καθώς ορμούσε πάνω του και τον τραβούσε πίσω στο κρεβάτι.

Η Χέντβιχ ξύπνησε βγάζοντας μια στριγκή κραυγή και βάλθηκε να χτυπά με μανία τα φτερά της στα κάγκελα του κλουβιού.

"Ο Ντόμπι πρέπει να τιμωρήσει τον εαυτό του, κύριε", είπε το ξωτικό, το οποίο είχε αλληθωρίσει ελαφρώς. "Ο Ντόμπι ήταν έτοιμος να κακολογήσει την οικογένειά του..."

"Την οικογένειά του;"

"Την οικογένεια των μάγων που υπηρετεί ο Ντόμπι, κύριε... Ο Ντόμπι είναι ξωτικό του σπιτιού, υποχρεωμένο να υπηρετεί για πάντα το ίδιο σπίτι και την ίδια οικογένεια..."

"Ξέρουν πως ήρθες εδώ;" ρώτησε με περιέργεια ο Χάρι.

Ο Ντόμπι αναρίγησε.

"Α, όχι, κύριε, όχι... Ο Ντόμπι θα τιμωρήσει σκληρά τον εαυτό του που ήρθε να σας δει, κύριε. Ο Ντόμπι θα κλείσει τα αφτιά του στην πόρτα του φούρνου γι' αυτό που έκανε. Αν το μάθουν, κύριε..."

"Μα δε θα το καταλάβουν αν κλείσεις τα αφτιά σου στην πόρτα του φούρνου;"

"Ο Ντόμπι αμφιβάλλει, κύριε. Ο Ντόμπι τιμωρεί πολύ συχνά τον εαυτό του κι εκείνοι ποτέ δεν τον αποτρέπουν. Μερικές φορές μάλιστα του βάζουν κι άλλες τιμωρίες..."

"Και γιατί δε φεύγεις; Γιατί δεν το σκας;"

"Τα σπιτικά ξωτικά, κύριε, μπορούν να φύγουν μόνο αν τα ελευθερώσουν οι κύριοί τους. Κι οι δικοί μου δε θα ελευθερώσουν ποτέ τον Ντόμπι... Ο Ντόμπι θα υπηρετεί αυτή την οικογένεια μέχρι να πεθάνει, κύριε..."

Ο Χάρι είχε σαστίσει.

"Κι εγώ που νόμιζα πως κακοπερνάω επειδή θα μείνω εδώ "άλλον ένα μήνα", είπε. "Σε σύγκριση με τους δικούς σου, οι Ντάρσλι φαντάζουν αγγελούδια. Δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανείς; Μήπως μπορώ να σε βοηθήσω εγώ;"

Μόλις ο Χάρι το είπε, την ίδια στιγμή το μετάνιωσε. Ο Ντόμπι αναλύθηκε ξανά σε λυγμούς ευγνωμοσύνης.

"Σε παρακαλώ", ψιθύρισε αλαφιασμένος ο Χάρι, "σταμάτα να χαρείς. Αν ακούσουν τίποτα οι Ντάρσλι, αν καταλάβουν πως βρίσκεσαι εδώ..."

"Ο Χάρι Πότερ ρωτάει αν μπορεί να βοηθήσει τον Ντόμπι... Ο Ντόμπι είχε ακούσει για τη μεγαλοσύνη σας, κύριε, αλλά για την καλοσύνη σας... Δεν ήξερε τίποτα ο Ντόμπι..."

"Αυτά που έχεις ακούσει για τη μεγαλοσύνη μου είναι βλακείες και τίποτα παραπάνω. Δεν είμαι καν ο πρώτος της τάξης μου. Η Ερμιόνη είναι η πρώτη που..." άρχισε να λέει ο Χάρι με πρόσωπο κατακόκκινο.

Αλλά σταμάτησε αμέσως, γιατί του ήταν οδυνηρό να σκέφτεται την Ερμιόνη.

"Ο Χάρι Πότερ είναι σεμνός και μετριόφρων", είπε όλο σεβασμό ο Ντόμπι και τα ολοστρόγγυλα μάτια του φωτίστηκαν. "Ο Χάρι Πότερ δε λέει τίποτα για το θρίαμβο του εναντίον του ακατονόμαστου".

"Του Βόλντεμορτ;" ρώτησε ο Χάρι.

Ο Ντόμπι βούλωσε τα αφτιά του με τα χέρια του και βόγκηξε: "μην ξαναπείτε το όνομά του, κύριε! μην το ξαναπείτε!"

"Συγγνώμη", έσπευσε να απολογηθεί ο Χάρι. "Ξέρω πολλούς που δεν τους αρέσει, όπως ο φίλος μου ο Ρον..."

Σταμάτησε πάλι. Του ήταν οδυνηρό να σκέφτεται τον Ρον.

Ο Ντόμπι έσκυψε προς το μέρος του, με μάτια γουρλωμένα σαν προβολείς.

"Ο Ντόμπι άκουσε", είπε βραχνά, "ότι ο Χάρι Πότερ συνάντησε για δεύτερη φορά τον άρχοντα του σκότους, πριν από μερικές εβδομάδες... Κι ότι ο Χάρι Πότερ γλίτωσε πάλι".

Ο Χάρι έγνεψε καταφατικά και τα μάτια του Ντόμπι βούρκωσαν ξαφνικά.

"Αχ, κύριε", κοντανάσανε σκουπίζοντας τα δάκρυά του με την άκρη της βρόμικης μαξιλαροθήκης που φορούσε, "ο Χάρι Πότερ είναι ανδρείος και ατρόμητος! αντιμετώπισε ένα σωρό κινδύνους! αλλά ο Ντόμπι ήρθε να προστατεύσει τον Χάρι Πότερ, να τον προειδοποιήσει, έστω κι αν πρέπει μετά να κλείσει τα αφτιά του στην πόρτα του φούρνου... Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να ξαναγυρίσει στο "Χόγκουαρτς"".

Τη σιωπή που ακολούθησε, έσπαγε μόνο ο θόρυβος των μαχαιροπίρουνων από το ισόγειο και η ομιλία του θείου Βέρνον, η οποία ακουγόταν πνιχτή ως εκεί.

"Τ... Τι;" τραύλισε ο Χάρι. "Πρέπει να γυρίσω. Τα μαθήματα αρχίζουν την πρώτη Σεπτεμβρίου. Δε βλέπω την ώρα να φύγω. Δε φαντάζεσαι τι τραβάω εδώ. Δεν έχω θέση εδώ. Η θέση μου είναι στο "Χόγκουαρτς"".

"Όχι, όχι, όχι", τσίριξε ο Ντόμπι, κουνώντας τόσο ζωηρά το κεφάλι, που τα αφτιά του ανέμιζαν. "Ο Χάρι Πότερ πρέπει να μείνει εδώ, όπου είναι ασφαλής. Είναι πολύ σπουδαίος, πολύ καλός για να πεθάνει. Αν ο Χάρι Πότερ γυρίσει στο "Χόγκουαρτς", θα διατρέξει θανάσιμο κίνδυνο".

"Γιατί;" απόρησε ο Χάρι.

"Εξυφαίνεται μια συνωμοσία, κύριε. Υπάρχει ένα ολόκληρο σχέδιο να προκληθούν φέτος φοβερά πράγματα στο "Χόγκουαρτς"", ψιθύρισε ο Ντόμπι τρέμοντας σύγκορμος. "Ο Ντόμπι το ξέρει εδώ και μήνες, κύριε. Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο. Είναι πολύ σημαντικός, κύριε!"

"Τι εννοείς "φοβερά πράγματα";" είπε ευθύς ο Χάρι. "Ποιος τα σχεδιάζει;"

Ο Ντόμπι έβγαλε έναν παράξενο, πνιχτό ήχο κι ύστερα άρχισε να χτυπάει πάλι το κεφάλι του στον τοίχο.

"Εντάξει, κατάλαβα!" φώναξε ο Χάρι αρπάζοντας από το μπράτσο το ξωτικό για να το σταματήσει. "Δεν μπορείς να μου πεις. Αλλά γιατί με προειδοποιείς;" Ξάφνου έκανε μια δυσάρεστη σκέψη. "Στάσου... Δε φαντάζομαι να είναι ανακατεμένος ο Βολ... Συγγνώμη, ο Ξέρεις ποιος; μπορείς να γνέψεις απλώς", πρόσθεσε ξαφνικά καθώς το κεφάλι του Ντόμπι πλησίαζε επικίνδυνα τον τοίχο για μια ακόμη φορά.

Ο Ντόμπι έγνεψε αρνητικά.

"Όχι, όχι ο ακατονόμαστος, κύριε".

Όμως ο Ντόμπι είχε γουρλώσει τα μάτια σαν να προσπαθούσε να του κάνει μια νύξη. Ο Χάρι αδυνατούσε να καταλάβει.

"Δεν έχει αδελφό, έτσι;" ρώτησε ο Χάρι το ξωτικό.

Ο Ντόμπι κούνησε αρνητικά το κεφάλι, γουρλώνοντας ακόμα πιο πολύ τα μάτια.

"Τότε δεν μπορώ να φανταστώ ποιος άλλος θα επιδίωκε να προκαλέσει φοβερά πράγματα στο "Χόγκουαρτς"", είπε ο Χάρι αμήχανος, "θέλω να πω... Κατ' αρχήν είναι εκεί ο Ντάμπλντορ... Ξέρεις ποιος είναι ο Ντάμπλντορ, έτσι;"

Ο Ντόμπι ένευσε καταφατικά.

"Ο Άλμπους Ντάμπλντορ είναι ο σπουδαιότερος διευθυντής που πέρασε ποτέ από το "Χόγκουαρτς". Ο Ντόμπι το ξέρει, κύριε. Ο Ντόμπι έχει ακούσει ότι οι δυνάμεις του Ντάμπλντορ συναγωνίζονται εκείνες που είχε ο ακατονόμαστος στον κολοφώνα της δόξας του. Αλλά, κύριε", η φωνή του Ντόμπι έγινε ένας επιτακτικός ψίθυρος, "υπάρχουν δυνάμεις που ο Ντάμπλντορ δεν μπορεί... Που κανένας αξιοπρεπής μάγος..."

Και πριν ο Χάρι προλάβει να τον εμποδίσει, ο Ντόμπι πήδησε στο κρεβάτι, άρπαξε το πορτατίφ του Χάρι και βάλθηκε να το κοπανάει στο κεφάλι του βγάζοντας διαπεραστικές στριγκλιές.

Ξάφνου στο ισόγειο επικράτησε σιωπή. Δύο δευτερόλεπτα αργότερα ο Χάρι άκουσε, με την καρδιά του να χτυπάει σαν τρελή, το θείο Βέρνον να βγαίνει στο χολ και να φωνάζει: "αυτό το παλιόπαιδο, ο Ντάντλι, θα ξέχασε πάλι την τηλεόραση ανοιχτή!"

"Γρήγορα στην ντουλάπα!" ψιθύρισε επιτακτικά ο Χάρι στον Ντόμπι σπρώχνοντάς τον ταυτόχρονα στην ντουλάπα, ενώ ο ίδιος μόλις που πρόλαβε να ξαπλώσει στο κρεβάτι τη στιγμή που το πόμολο της πόρτας άρχισε να γυρίζει.

"Τι στο διάβολο κάνεις;" ρώτησε ο θείος Βέρνον με σφιγμένα δόντια, φέρνοντας το πρόσωπό του κοντά στο πρόσωπο του Χάρι. "Μόλις κατέστρεψες το κλου του ανεκδότου μου με το Γιαπωνέζο παίκτη του γκολφ... Αν ξανακούσω τον παραμικρό θόρυβο, θα μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες!"

Και βγήκε φουριόζος από το δωμάτιο.

Ο Χάρι έβγαλε τρέμοντας τον Ντόμπι από την ντουλάπα.

"Βλέπεις τι τραβάω;" είπε. "Βλέπεις γιατί πρέπει να γυρίσω οπωσδήποτε στο "Χόγκουαρτς"; Είναι το μόνο μέρος που έχω... Που νομίζω ότι έχω φίλους".

"Φίλους που δεν έστειλαν ούτε ένα γράμμα στον Χάρι Πότερ;" είπε πονηρά ο Ντόμπι.

"Δε θα είχαν χρόν... Μια στιγμή", συνοφρυώθηκε ο Χάρι. "Κι εσύ πού ξέρεις ότι δε μου έγραψαν οι φίλοι μου;"

Ο Ντόμπι μετατόπισε αμήχανα το βάρος του από το ένα πόδι στο άλλο.

"Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να θυμώσει με τον Ντόμπι. Ο Ντόμπι το έκανε για το καλό του..."

"Εσύ έπαιρνες και έκρυβες τα γράμματά μου;"

"Ο Ντόμπι τα έχει εδώ, κύριε", είπε το ξωτικό.

Πισωπάτησε για να μην τον φτάνει ο Χάρι και έβγαλε ένα χοντρό πάκο φακέλους μέσα από τη μαξιλαροθήκη που φορούσε. Ο Χάρι διέκρινε το καλλιγραφικό γράψιμο της Ερμιόνης, τα τσαπατσούλικα γράμματα του Ρον και κάτι ορνιθοσκαλίσματα που πρέπει να ήταν του Χάγκριντ, του δασοφύλακα του "Χόγκουαρτς".

Ο Ντόμπι κοίταξε με αγωνία τον Χάρι.

"Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να θυμώσει... Ο Ντόμπι ήλπιζε... Αν ο Χάρι Πότερ νόμιζε ότι τον ξέχασαν οι φίλοι του... Ο Χάρι Πότερ δε θα ήθελε να γυρίσει στη σχολή, κύριε..."

Ο Χάρι δεν του έδωσε σημασία. Προσπάθησε να αρπάξει τα γράμματα, αλλά ο Ντόμπι τραβήχτηκε με ένα πήδημα.

"Ο Χάρι Πότερ θα τα πάρει, κύριε, αν μου δώσει το λόγο του ότι δε θα επιστρέψει στο "Χόγκουαρτς". Αχ, κύριε, είναι ένας κίνδυνος που πρέπει να αποφύγετε πάση θυσία! πείτε μου ότι δε θα γυρίσετε, κύριε!"

"Όχι", είπε θυμωμένος ο Χάρι. "Δώσε μου τα γράμματα των φίλων μου!"

"Τότε ο Χάρι Πότερ δεν αφήνει άλλη επιλογή στον Ντόμπι", είπε μελαγχολικά το ξωτικό.

Και πριν ο Χάρι προλάβει να κάνει οτιδήποτε, ο Ντόμπι έτρεξε στην πόρτα, την άνοιξε και κατέβηκε τις σκάλες σαν αστραπή.

Ο Χάρι έτρεξε ξοπίσω του, με στόμα στεγνό και στομάχι σφιγμένο, προσπαθώντας να μην κάνει θόρυβο. Κατέβηκε με ένα σάλτο τα έξι τελευταία σκαλοπάτια και προσγειώθηκε με τα τέσσερα στο χαλί του χολ, κοιτώντας ολόγυρα για τον Ντόμπι. Από την τραπεζαρία ακουγόταν ο θείος Βέρνον να λέει:

"... Πείτε στην Πετούνια εκείνο το ανέκδοτο με τους Αμερικάνους υδραυλικούς, κύριε Μέισον. Πεθαίνει να το ακούσει..."

Ο Χάρι έτρεξε από το χολ στην κουζίνα κι ένιωσε το στομάχι του να δένεται κόμπος. Η αριστουργηματική πουτίγκα της θείας Πετούνια, το βουναλάκι με την κρέμα γάλακτος και τις ζαχαρωμένες βιολέτες, πετούσε λίγο πιο κάτω από το ταβάνι. Ο Ντόμπι ήταν σκαρφαλωμένος πάνω σε ένα γωνιακό ντουλάπι.

"Όχι", βόγκηξε ο Χάρι. "Σε παρακαλώ... Θα με σκοτώσουν..."

"Να πει ο Χάρι Πότερ ότι δε θα γυρίσει στη σχολή..."

"Ντόμπι... Σε παρακαλώ..."

"Πείτε το, κύριε..."

"Δεν μπορώ!"

Ο Ντόμπι του έριξε ένα τραγικό βλέμμα.

"Τότε ο Ντόμπι πρέπει να το κάνει, κύριε, για το καλό του Χάρι Πότερ".

Η πουτίγκα έπεσε στο πάτωμα με έναν εκκωφαντικό πάταγο. Η κρέμα πιτσίλισε τοίχους και παράθυρα καθώς ο δίσκος θρυμματιζόταν. Ο Ντόμπι εξαφανίστηκε με έναν κρότο σαν από μαστίγιο.

Ακούστηκαν κραυγές από την τραπεζαρία και ο θείος Βέρνον όρμησε στην κουζίνα. Βρήκε τον Χάρι μαρμαρωμένο από το σοκ και πασαλειμμένο από την κορυφή ως τα νύχια με την πουτίγκα της θείας Πετούνια.

Στην αρχή φάνηκε ότι ο θείος Βέρνον θα κατάφερνε να τα μπαλώσει.

"Δεν είναι τίποτα. Ο ανιψιός μας - διαταραγμένος πνευματικά -... Ταράζεται όταν βλέπει ξένους, γι' αυτό τον κρατάμε πάνω..."

Ηρέμησε κάπως τους αναστατωμένους Μέισον κι αφού τους έστειλε πίσω στην τραπεζαρία, έταξε στον Χάρι ότι θα τον σαπίσει στο ξύλο μόλις φύγουν οι επισκέπτες. Ύστερα του έδωσε τη σφουγγαρίστρα. Η θεία Πετούνια έβγαλε παγωτό από τον καταψύκτη και ο Χάρι, τρέμοντας ακόμα, στρώθηκε να καθαρίσει την κουζίνα.

Τη στιγμή που όλα φαίνονταν να έχουν ηρεμήσει πάλι και ο θείος Βέρνον να πλησιάζει με επιτυχία το στόχο του, να "κλείσει" δηλαδή την πολυπόθητη δουλειά, μια κουκουβάγια ήρθε και τα κατέστρεψε όλα.

Η θεία Πετούνια περιέφερε ένα κουτάκι με καραμέλες μέντας ένα γύρω στο τραπέζι, όταν μια τεράστια κουκουβάγια μπήκε από το παράθυρο της τραπεζαρίας, πέταξε ένα γράμμα στο κεφάλι της κυρίας Μέισον και έφυγε πετώντας. Η κυρία Μέισον άρχισε να ουρλιάζει σαν μαινάδα και βγήκε τρέχοντας από το σπίτι, φωνάζοντας κάτι για παρανοϊκούς.

Ο κύριος Μέισον έμεινε μόνον όσο χρειαζόταν για να εξηγήσει στους Ντάρσλι ότι η γυναίκα του φοβόταν παθολογικά τα πουλιά κάθε είδους και μεγέθους και να ρωτήσει αν συνήθιζαν να κάνουν συχνά τέτοιες φάρσες.

Ο Χάρι στεκόταν στην κουζίνα έχοντας για στήριγμα το κοντάρι της σφουγγαρίστρας, όταν ο θείος Βέρνον όρμησε καταπάνω του με μια δαιμονική λάμψη στα μικροσκοπικά μάτια του.

"Διάβασέ το!" ψιθύρισε μοχθηρά, τείνοντάς του το γράμμα που είχε φέρει η κουκουβάγια. "Εμπρός, διάβασέ το!"

Ο Χάρι το πήρε. Δεν έγραφε ευχές για τα γενέθλιά του.

Αγαπητέ κύριε Πότερ, πληροφορηθήκαμε ότι απόψε στις εννέα και δώδεκα εφαρμόστηκε στον τόπο κατοικίας σας ένα πτητικό μαγικό ξόρκι.

Όπως γνωρίζετε, οι ανήλικοι μάγοι απαγορεύεται να εκτελούν μάγια εκτός σχολής. Εάν επαναληφθεί, ενδέχεται ακόμα και να αποβληθείτε από τη σχολή (Κανονισμός περί προληπτικών περιορισμών της Χρήσης μαγείας από ανηλίκους, 1875, παράγραφος Γ).

Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε επίσης ότι κάθε μαγική δραστηριότητα που κινδυνεύει να γίνει αντιληπτή από τα μέλη της εξωμαγικής κοινότητας (Μαγκλ), συνιστά βαρύ παράπτωμα σύμφωνα με το άρθρο 13 του θεσπίσματος περί μυστικότητας της Διεθνούς συνομοσπονδίας μάγων.

Καλές διακοπές! Ειλικρινώς ημετέρα, Μαφάλντα Χόπκιρκ.

Γραφείο νια την ανάρμοστη χρήση της μαγείας, Υπουργείο μαγείας.

Ο Χάρι σήκωσε τα μάτια του από το γράμμα που κρατούσε και ξεροκατάπιε.

"Δε μας είχες πει ότι απαγορεύεται να κάνεις μάγια εκτός σχολής", είπε ο θείος Βέρνον, ενώ στα μάτια του χόρευε μια τρελή λάμψη. "Ξέχασες να το αναφέρεις... Σου διέφυγε, τολμώ να πω..." Κοιτούσε τον Χάρι σαν πελώριο μπουλντόγκ, με όλα τα δόντια γυμνωμένα. "Σου έχω νέα λοιπόν, αγόρι μου... Θα σε κλειδώσω στο δωμάτιό σου... Δε θα ξαναπάς στη σχολή... Ποτέ... Κι αν κάνεις μάγια για να βγεις από το δωμάτιό σου, θα σε αποβάλουν για πάντα!"

Κι έσυρε τον Χάρι στο πάνω πάτωμα γελώντας ασταμάτητα σαν μανιακός.

Ο θείος Βέρνον τήρησε, δυστυχώς, το λόγο του. Την άλλη μέρα έφερε έναν τεχνίτη να βάλει κάγκελα στο παράθυρο του Χάρι. Ο ίδιος ο θείος Βέρνον εγκατέστησε ένα πορτάκι στο κάτω μέρος της πόρτας του Χάρι, μέσα από το οποίο έσπρωχνε το λιγοστό φαγητό τρεις φορές την ημέρα. Για να πάει στην τουαλέτα ο Χάρι, του επέτρεπαν να βγει μια φορά το πρωί και μια το βράδυ. Το υπόλοιπο εικοσιτετράωρο έμενε κλειδωμένος μέσα.

Τρεις μέρες αργότερα, οι Ντάρσλι δεν έδειχναν κανένα σημάδι υποχώρησης και ο Χάρι δεν έβλεπε κανέναν τρόπο να σωθεί από αυτή την κατάσταση. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι, παρακολουθούσε τη δύση του ήλιου πίσω από τα κάγκελα κι αναρωτιόταν απελπισμένος τι θα απογίνει.

Ποιο το όφελος να βγει με μάγια από το δωμάτιό του, αν τον απέβαλαν για πάντα από το "Χόγκουαρτς"; Ωστόσο η ζωή στην οδό Πριβέτ είχε γίνει μαρτύριο. Τώρα που οι Ντάρσλι ήξεραν πως δεν κινδύνευαν να ξυπνήσουν μια ωραία πρωία μεταμορφωμένοι σε νυχτερίδες, είχε χάσει το μοναδικό όπλο του. Μπορεί να τον έσωσε ο Ντόμπι από τα φοβερά και τρομερά που θα συνέβαιναν στο "Χόγκουαρτς", αλλά, έτσι όπως πήγαιναν τα πράγματα, θα πέθαινε τελικά από την πείνα.

Το πορτάκι της πόρτας έτριξε και εμφανίστηκε το χέρι της θείας Πετούνια, που έσπρωξε μέσα ένα μπολ με σούπα κονσέρβα. Ο Χάρι, που πονούσε το στομάχι του από την πείνα, πετάχτηκε από το κρεβάτι και άρπαξε το μπολ. Η σούπα ήταν παγωμένη, αλλά ήπιε τη μισή με μια γουλιά. Μετά πήγε στο κλουβί της Χέντβιχ, ανέσυρε τα παπαριασμένα λαχανικά από τον πάτο του μπολ και τα έβαλε στο πιατάκι της. Η Χέντβιχ φούσκωσε τα φτερά της και του έριξε ένα βλέμμα έσχατης περιφρόνησης.

"Δεν κάνεις καλά να μου γυρνάς το ράμφος σου. Δεν έχουμε τίποτα άλλο", είπε σκυθρωπά ο Χάρι.

Άφησε το άδειο μπολ στο πάτωμα, μπροστά στο πορτάκι και ξάπλωσε στο κρεβάτι πιο πεινασμένος από πριν.

Στην περίπτωση που ήταν ακόμα ζωντανός σε ένα μήνα, τι θα γινόταν αν δεν εμφανιζόταν στο "Χόγκουαρτς"; Θα έστελναν άραγε κάποιον να δει γιατί δε γύρισε; Είχαν τη δυνατότητα να αναγκάσουν τους Ντάρσλι να τον αφήσουν να φύγει;

Το δωμάτιο σκοτείνιασε σιγά σιγά. Ο Χάρι βυθίστηκε σε έναν ύπνο ανήσυχο, εξουθενωμένος, με το στομάχι του να γουργουρίζει και στο μυαλό του να κλωθογυρίζουν τα ίδια, αναπάντητα ερωτήματα.

Ονειρεύτηκε ότι ήταν έκθεμα του ζωολογικού κήπου και ότι στο κλουβί του είχαν κρεμάσει μια ταμπέλα που έγραφε "ανήλικος μάγος".

Ο κόσμος συνωστιζόταν γύρω από τα κάγκελα, ενώ εκείνος κειτόταν εξουθενωμένος από την πείνα σε ένα αχυρόστρωμα. Διέκρινε το πρόσωπο του Ντόμπι ανάμεσα στο πλήθος κι άρχισε να φωνάζει ζητώντας του βοήθεια, αλλά ο Ντόμπι απάντησε: "Ο Χάρι Πότερ είναι ασφαλής εδώ, κύριε!" κι εξαφανίστηκε. Μετά εμφανίστηκαν οι Ντάρσλι και ο Ντάντλι άρχισε να τον περιγελά χτυπώντας τα κάγκελα του κλουβιού.

"Σταμάτα", μουρμούρισε ο Χάρι καθώς τα χτυπήματα σφυροκοπούσαν το μουδιασμένο του μυαλό. "Άσε με ήσυχο... Κόφ' το... Θέλω να κοιμηθώ..."

Άνοιξε τα μάτια. Το φως της σελήνης γλιστρούσε μέσα από τα κάγκελα. Κάποιος τον κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια πίσω από τα κάγκελα, κάποιος με μακριά μύτη, φακίδες και κόκκινα μαλλιά.

Έξω από το παράθυρο του Χάρι βρισκόταν ο Ρον Ουέσλι.

02. Η προειδοποίηση του Ντόμπι 02. Dobbys Warnung 02. Dobby's warning 02. La advertencia de Dobby 02. Ostrzeżenie Dobby'ego 02. O aviso de Dobby 02. Dobbys varning

Ο Χάρι κατάφερε να πνίξει μια κραυγή έκπληξης, αλλά με μεγάλη δυσκολία. Harry managed to stifle a cry of surprise, but with great difficulty. Το μικροσκοπικό πλάσμα που καθόταν στο κρεβάτι είχε μεγάλα αφτιά, σαν της νυχτερίδας, και γουρλωτά πράσινα μάτια, σαν τα μπαλάκια του τένις. The tiny creature sitting on the bed had big ears, like a bat's, and bulging green eyes, like tennis balls. Ο Χάρι κατάλαβε αμέσως πως αυτό ήταν το πλάσμα που τον παρακολουθούσε το πρωί κρυμμένο στους θάμνους του κήπου. Harry knew at once that this was the creature that had been watching him in the morning, hidden in the bushes of the garden.

Καθώς κοίταζαν ο ένας τον άλλον, ο Χάρι άκουσε τη φωνή του Ντάντλι από το χολ. As they looked at each other, Harry heard Dudley's voice from down the hall.

"Μου δίνετε, σας παρακαλώ, τα παλτά σας;" "May I have your coats, please?"

Το αλλόκοτο πλάσμα κατέβηκε από το κρεβάτι και υποκλίθηκε τόσο βαθιά, που η λεπτή, μακριά μύτη του άγγιξε το χαλί. The strange creature got off the bed and bowed so low that its long, thin nose touched the carpet. Ο Χάρι πρόσεξε ότι φορούσε ένα ρούχο που θύμιζε μαξιλαροθήκη, με ανοίγματα για να βγαίνουν τα χέρια και τα πόδια. Harry noticed that she was wearing what looked like a pillowcase, with openings for her arms and legs to come out.

"Ε... Γεια", είπε νευρικά ο Χάρι.

"Ο Χάρι Πότερ! ", είπε το πλάσμα με ψιλή, διαπεραστική φωνή, που ο Χάρι ήταν σίγουρος ότι ακούστηκε ως το ισόγειο. ", the creature said in a small, piercing voice that Harry was sure could be heard all the way to the ground floor. "Πόσο καιρό ήθελε να σας γνωρίσει ο Ντόμπι, κύριε... Τι τιμή..." "How long has Dobby wanted to meet you, Mr. What an honor..."

"Ε... Ευχαριστώ", είπε ο Χάρι και πήγε στο γραφείο του τοίχο τοίχο, όπου σωριάστηκε στην καρέκλα, δίπλα από τη Χέντβιχ, η οποία κοιμόταν στο μεγάλο κλουβί της. "Ε... Thanks," Harry said and went to his office wall-to-wall, where he slumped in the chair next to Hedwig, who was asleep in her large cage. Ήθελε να ρωτήσει "Τι είσαι;", αλλά, για να μη φανεί αγενής, είπε: He wanted to ask "What are you?" but, not wanting to seem rude, he said:

"Ποιος είσαι;" "Who are you?"

"Ο Ντόμπι, κύριε. Ο Ντόμπι, ένα ασήμαντο σπιτικό ξωτικό", είπε το πλάσμα. Dobby, an insignificant house elf," said the creature.

"Α, αλήθεια;" είπε ο Χάρι. "Oh, really?" said Harry. "Ε... Χωρίς να θέλω να φανώ αγενής... Δεν είναι κατάλληλη η ώρα για επισκέψεις ξωτικών στο δωμάτιό μου". "Uh... Not to be rude... This is not the time for elves to visit my room."

Από το σαλόνι ακούστηκε το διαπεραστικό, προσποιητό γέλιο της θείας Πετούνια. From the living room came the piercing, feigned laughter of Aunt Petunia. Το ξωτικό έσκυψε το κεφάλι. The elf bowed his head.

"Όχι ότι δε χάρηκα για τη γνωριμία", πρόσθεσε βιαστικά ο Χάρι, "αλλά, ε... Υπάρχει ειδικός λόγος που βρίσκεσαι εδώ;" "Not that I wasn't glad to meet you," Harry added hastily, "but, er... Is there a special reason you're here?"

"Ω, ναι, κύριε", είπε σοβαρά ο Ντόμπι. "Oh, yes, sir," said Dobby gravely. "Ο Ντόμπι ήρθε να σας πει, κύριε... Ο Ντόμπι δυσκολεύεται, κύριε... Δεν ξέρει από πού ν' αρχίσει..." "Dobby came to tell you, Mr... Dobby's having a hard time, Mr... He doesn't know where to begin.

"Κάθισε", είπε ευγενικά ο Χάρι δείχνοντάς του το κρεβάτι. "Sit down," Harry said politely, pointing to the bed.

Κι είδε έντρομος το ξωτικό να ξεσπά σε κλάματα, σε θορυβώδη κλάματα. And he was afraid to see the elf burst into tears, into noisy weeping.

"Κ... Κάθισε!" Sit down!" φώναξε. he shouted. "Ποτέ μην..." "Never..."

Ο Χάρι είχε την εντύπωση ότι οι ομιλίες από κάτω είχαν κοπάσει προς στιγμήν. Harry had the impression that the talking below had stopped for the moment.

"Συγγνώμη", ψιθύρισε, "δεν ήθελα να σε προσβάλω". "I'm sorry," he whispered, "I didn't mean to offend you."

"Να προσβάλετε τον Ντόμπι!" "Insult Dobby!" αναφώνησε πνιχτά το ξωτικό. exclaimed the elf in a muffled voice. "Ποτέ μάγος δεν πρόσφερε κάθισμα στον Ντόμπι... Ποτέ δεν του φέρθηκε σαν ίσος..." "No magician ever offered Dobby a seat... Never treated him as an equal..."

Ο Χάρι, που προσπαθούσε να πει "σσς!" Harry, who was trying to say "shh!" στο ξωτικό και ταυτόχρονα να το καλμάρει, το οδήγησε στο κρεβάτι και το έβαλε να καθίσει. to the elf and at the same time to soothe him, led him to the bed and made him sit down. Έτσι όπως τρανταζόταν το σώμα του από τους λυγμούς, έμοιαζε με μεγάλη, δύσμορφη κούκλα. The way his body jerked with sobs, he looked like a big, misshapen doll. Κάποια στιγμή ανέκτησε επιτέλους την αυτοκυριαρχία του και κάρφωσε τα πελώρια, βουρκωμένα μάτια του στον Χάρι, με μια έκφραση απόλυτης λατρείας. At some point he finally regained his composure and fixed his huge, dumbfounded eyes on Harry with an expression of absolute adoration.

"Καθώς φαίνεται δε θα έχεις γνωρίσει πολλούς μάγους με φιλότιμο", είπε ο Χάρι προσπαθώντας να του φτιάξει τη διάθεση. "Apparently you haven't met many wizards with integrity," Harry said, trying to cheer him up.

Ο Ντόμπι κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Dobby shook his head negatively. Μετά πετάχτηκε όρθιος εντελώς απροειδοποίητα και βάλθηκε να χτυπά με μανία το κεφάλι του στο παράθυρο, κραυγάζοντας: "Κακέ Ντόμπι! Then he jumped up completely unannounced and started banging his head furiously on the window, screaming: "Bad Dobby! Κακέ Ντόμπι!"

"Μη... Τι κάνεις εκεί;" πρόφερε πνιχτά ο Χάρι καθώς ορμούσε πάνω του και τον τραβούσε πίσω στο κρεβάτι. "Don't... What are you doing?" Harry uttered muffled as she lunged at him and pulled him back onto the bed.

Η Χέντβιχ ξύπνησε βγάζοντας μια στριγκή κραυγή και βάλθηκε να χτυπά με μανία τα φτερά της στα κάγκελα του κλουβιού. Hedwig woke up by letting out a shrill scream and began to beat her wings furiously against the bars of the cage.

"Ο Ντόμπι πρέπει να τιμωρήσει τον εαυτό του, κύριε", είπε το ξωτικό, το οποίο είχε αλληθωρίσει ελαφρώς. "Dobby needs to punish himself, sir," said the elf, who had squinted slightly. "Ο Ντόμπι ήταν έτοιμος να κακολογήσει την οικογένειά του..." "Dobby was ready to abuse his family..."

"Την οικογένειά του;" "His family?"

"Την οικογένεια των μάγων που υπηρετεί ο Ντόμπι, κύριε... Ο Ντόμπι είναι ξωτικό του σπιτιού, υποχρεωμένο να υπηρετεί για πάντα το ίδιο σπίτι και την ίδια οικογένεια..." "Die Familie der Zauberer, der Dobby dient, Herr... Dobby ist ein Hauself, der für immer demselben Haus und derselben Familie dienen wird..." "The family of wizards that Dobby serves, Mr... Dobby is an elf of the house, bound forever to serve the same house and family..."

"Ξέρουν πως ήρθες εδώ;" ρώτησε με περιέργεια ο Χάρι. "Do they know how you got here?" asked Harry curiously.

Ο Ντόμπι αναρίγησε. Dobby shrugged.

"Α, όχι, κύριε, όχι... Ο Ντόμπι θα τιμωρήσει σκληρά τον εαυτό του που ήρθε να σας δει, κύριε. "Oh, no, sir, no. Dobby will punish himself severely for coming to see you, sir. Ο Ντόμπι θα κλείσει τα αφτιά του στην πόρτα του φούρνου γι' αυτό που έκανε. Dobby's going to bury his ears in the oven door for what he did. Αν το μάθουν, κύριε..." If they find out, sir..."

"Μα δε θα το καταλάβουν αν κλείσεις τα αφτιά σου στην πόρτα του φούρνου;" "But won't they know if you close your ears to the oven door?"

"Ο Ντόμπι αμφιβάλλει, κύριε. "Dobby doubts it, sir. Ο Ντόμπι τιμωρεί πολύ συχνά τον εαυτό του κι εκείνοι ποτέ δεν τον αποτρέπουν. Dobby punishes himself too often and they never stop him. Μερικές φορές μάλιστα του βάζουν κι άλλες τιμωρίες..." Sometimes they even give him more punishments..."

"Και γιατί δε φεύγεις; Γιατί δεν το σκας;" "And why don't you leave? Why don't you run away?"

"Τα σπιτικά ξωτικά, κύριε, μπορούν να φύγουν μόνο αν τα ελευθερώσουν οι κύριοί τους. "The house-elves, sir, can only leave if their masters release them. Κι οι δικοί μου δε θα ελευθερώσουν ποτέ τον Ντόμπι... Ο Ντόμπι θα υπηρετεί αυτή την οικογένεια μέχρι να πεθάνει, κύριε..." And my people will never free Dobby... Dobby will serve this family until he dies, sir..."

Ο Χάρι είχε σαστίσει. Harry was confused.

"Κι εγώ που νόμιζα πως κακοπερνάω επειδή θα μείνω εδώ "άλλον ένα μήνα", είπε. "And here I thought I was doing badly because I was going to stay here "another month," he said. "Σε σύγκριση με τους δικούς σου, οι Ντάρσλι φαντάζουν αγγελούδια. "Compared to your people, the Dursleys seem like angels. Δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανείς; Μήπως μπορώ να σε βοηθήσω εγώ;" Can't somebody help you? Can I help you?"

Μόλις ο Χάρι το είπε, την ίδια στιγμή το μετάνιωσε. As soon as Harry said it, he regretted it at the same moment. Ο Ντόμπι αναλύθηκε ξανά σε λυγμούς ευγνωμοσύνης. Dobby broke down again in sobs of gratitude.

"Σε παρακαλώ", ψιθύρισε αλαφιασμένος ο Χάρι, "σταμάτα να χαρείς. "Bitte", flüsterte Harry vergnügt, "hör auf, so glücklich zu sein. "Please," Harry whispered in a gleeful whisper, "stop being so happy. Αν ακούσουν τίποτα οι Ντάρσλι, αν καταλάβουν πως βρίσκεσαι εδώ..." If the Dursleys hear anything, if they realize you're here..."

"Ο Χάρι Πότερ ρωτάει αν μπορεί να βοηθήσει τον Ντόμπι... Ο Ντόμπι είχε ακούσει για τη μεγαλοσύνη σας, κύριε, αλλά για την καλοσύνη σας... Δεν ήξερε τίποτα ο Ντόμπι..." "Harry Potter asks if he can help Dobby... Dobby had heard of your greatness, sir, but of your kindness... Dobby knew nothing of your kindness..."

"Αυτά που έχεις ακούσει για τη μεγαλοσύνη μου είναι βλακείες και τίποτα παραπάνω. "What you have heard about my greatness is nonsense and nothing more. Δεν είμαι καν ο πρώτος της τάξης μου. I'm not even first in my class. Η Ερμιόνη είναι η πρώτη που..." άρχισε να λέει ο Χάρι με πρόσωπο κατακόκκινο. Hermione is the first to..." Harry started to say with a red face.

Αλλά σταμάτησε αμέσως, γιατί του ήταν οδυνηρό να σκέφτεται την Ερμιόνη. But he stopped at once, for it was painful to him to think of Hermione.

"Ο Χάρι Πότερ είναι σεμνός και μετριόφρων", είπε όλο σεβασμό ο Ντόμπι και τα ολοστρόγγυλα μάτια του φωτίστηκαν. "Harry Potter is modest and unassuming," Dobby said respectfully, his round eyes lighting up. "Ο Χάρι Πότερ δε λέει τίποτα για το θρίαμβο του εναντίον του ακατονόμαστου". "Harry Potter says nothing about his triumph over the unspeakable."

"Του Βόλντεμορτ;" ρώτησε ο Χάρι. "Voldemorts?", fragte Harry. "Voldemort's?" asked Harry.

Ο Ντόμπι βούλωσε τα αφτιά του με τα χέρια του και βόγκηξε: "μην ξαναπείτε το όνομά του, κύριε! Dobby plugged his ears with his hands and moaned: "don't say his name again, sir! μην το ξαναπείτε!"

"Συγγνώμη", έσπευσε να απολογηθεί ο Χάρι. "Sorry," Harry was quick to apologize. "Ξέρω πολλούς που δεν τους αρέσει, όπως ο φίλος μου ο Ρον..." "I know a lot of people who don't like it, like my friend Ron..."

Σταμάτησε πάλι. He stopped again. Του ήταν οδυνηρό να σκέφτεται τον Ρον. It was painful for him to think about Ron.

Ο Ντόμπι έσκυψε προς το μέρος του, με μάτια γουρλωμένα σαν προβολείς. Dobby leaned toward him, eyes narrowed like headlights.

"Ο Ντόμπι άκουσε", είπε βραχνά, "ότι ο Χάρι Πότερ συνάντησε για δεύτερη φορά τον άρχοντα του σκότους, πριν από μερικές εβδομάδες... Κι ότι ο Χάρι Πότερ γλίτωσε πάλι". "Dobby heard," he said hoarsely, "that Harry Potter met the Dark Lord for the second time a few weeks ago... And that Harry Potter had escaped again."

Ο Χάρι έγνεψε καταφατικά και τα μάτια του Ντόμπι βούρκωσαν ξαφνικά. Harry nodded in affirmation and Dobby's eyes suddenly glazed over.

"Αχ, κύριε", κοντανάσανε σκουπίζοντας τα δάκρυά του με την άκρη της βρόμικης μαξιλαροθήκης που φορούσε, "ο Χάρι Πότερ είναι ανδρείος και ατρόμητος! "Ah, sir," he shrugged, wiping his tears with the edge of the dirty pillowcase he wore, "Harry Potter is brave and fearless! αντιμετώπισε ένα σωρό κινδύνους! he faced a lot of dangers! αλλά ο Ντόμπι ήρθε να προστατεύσει τον Χάρι Πότερ, να τον προειδοποιήσει, έστω κι αν πρέπει μετά να κλείσει τα αφτιά του στην πόρτα του φούρνου... Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να ξαναγυρίσει στο "Χόγκουαρτς"". but Dobby came to protect Harry Potter, to warn him, even if he has to cover his ears at the oven door afterwards... Harry Potter must never return to Hogwarts again."

Τη σιωπή που ακολούθησε, έσπαγε μόνο ο θόρυβος των μαχαιροπίρουνων από το ισόγειο και η ομιλία του θείου Βέρνον, η οποία ακουγόταν πνιχτή ως εκεί. The silence that followed was broken only by the sound of knives from the ground floor and the speech of Uncle Vernon, which could be heard muffled all the way down.

"Τ... Τι;" τραύλισε ο Χάρι. "Τ... What?" stammered Harry. "Πρέπει να γυρίσω. "I have to go back. Τα μαθήματα αρχίζουν την πρώτη Σεπτεμβρίου. Classes begin on the first of September. Δε βλέπω την ώρα να φύγω. I can't wait to leave. Δε φαντάζεσαι τι τραβάω εδώ. You have no idea what I'm pulling here. Δεν έχω θέση εδώ. I have no place here. Η θέση μου είναι στο "Χόγκουαρτς"". My place is at Hogwarts."

"Όχι, όχι, όχι", τσίριξε ο Ντόμπι, κουνώντας τόσο ζωηρά το κεφάλι, που τα αφτιά του ανέμιζαν. "No, no, no," Dobby squeaked, shaking his head so vigorously that his ears were ringing. "Ο Χάρι Πότερ πρέπει να μείνει εδώ, όπου είναι ασφαλής. "Harry Potter must stay here, where he is safe. Είναι πολύ σπουδαίος, πολύ καλός για να πεθάνει. He's too great, too good to die. Αν ο Χάρι Πότερ γυρίσει στο "Χόγκουαρτς", θα διατρέξει θανάσιμο κίνδυνο". If Harry Potter returns to Hogwarts, he will be in mortal danger."

"Γιατί;" απόρησε ο Χάρι. "Why?" wondered Harry.

"Εξυφαίνεται μια συνωμοσία, κύριε. "A conspiracy is unfolding, sir. Υπάρχει ένα ολόκληρο σχέδιο να προκληθούν φέτος φοβερά πράγματα στο "Χόγκουαρτς"", ψιθύρισε ο Ντόμπι τρέμοντας σύγκορμος. "Es gibt einen ganzen Plan, um in diesem Jahr schreckliche Dinge in Hogwarts geschehen zu lassen", flüsterte Dobby, der vor Rührung zitterte. "There's a whole plan to cause terrible things to happen at Hogwarts this year," whispered Dobby, trembling with emotion. "Ο Ντόμπι το ξέρει εδώ και μήνες, κύριε. "Dobby's known for months, sir. Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να θέσει τον εαυτό του σε κίνδυνο. Harry Potter must not put himself in danger. Είναι πολύ σημαντικός, κύριε!" It's very important, sir!"

"Τι εννοείς "φοβερά πράγματα";" είπε ευθύς ο Χάρι. "What do you mean 'terrible things'?" said Harry bluntly. "Ποιος τα σχεδιάζει;" "Who's planning them?"

Ο Ντόμπι έβγαλε έναν παράξενο, πνιχτό ήχο κι ύστερα άρχισε να χτυπάει πάλι το κεφάλι του στον τοίχο. Dobby made a strange, muffled sound and then started banging his head against the wall again.

"Εντάξει, κατάλαβα!" "Okay, I get it!" φώναξε ο Χάρι αρπάζοντας από το μπράτσο το ξωτικό για να το σταματήσει. Harry shouted, grabbing the elf's arm to stop him. "Δεν μπορείς να μου πεις. "You can't tell me. Αλλά γιατί με προειδοποιείς;" Ξάφνου έκανε μια δυσάρεστη σκέψη. But why are you warning me?" Suddenly he had an unpleasant thought. "Στάσου... Δε φαντάζομαι να είναι ανακατεμένος ο Βολ... Συγγνώμη, ο Ξέρεις ποιος; μπορείς να γνέψεις απλώς", πρόσθεσε ξαφνικά καθώς το κεφάλι του Ντόμπι πλησίαζε επικίνδυνα τον τοίχο για μια ακόμη φορά. "Wait... I don't suppose Vol is involved... Sorry, the You-Know-Who; can you just nod," he added suddenly as Dobby's head came dangerously close to the wall once more.

Ο Ντόμπι έγνεψε αρνητικά. Dobby nodded in the negative.

"Όχι, όχι ο ακατονόμαστος, κύριε". "No, not the unnamed one, sir."

Όμως ο Ντόμπι είχε γουρλώσει τα μάτια σαν να προσπαθούσε να του κάνει μια νύξη. But Dobby had rolled his eyes as if trying to give him a hint. Ο Χάρι αδυνατούσε να καταλάβει. Harry was unable to understand.

"Δεν έχει αδελφό, έτσι;" ρώτησε ο Χάρι το ξωτικό. "He doesn't have a brother, does he?" asked Harry to the elf.

Ο Ντόμπι κούνησε αρνητικά το κεφάλι, γουρλώνοντας ακόμα πιο πολύ τα μάτια. Dobby shook his head negatively, rolling his eyes even more.

"Τότε δεν μπορώ να φανταστώ ποιος άλλος θα επιδίωκε να προκαλέσει φοβερά πράγματα στο "Χόγκουαρτς"", είπε ο Χάρι αμήχανος, "θέλω να πω... Κατ' αρχήν είναι εκεί ο Ντάμπλντορ... Ξέρεις ποιος είναι ο Ντάμπλντορ, έτσι;" "Then I can't imagine who else would seek to cause terrible things at Hogwarts," said Harry, embarrassed, "I mean In the first place, there's Dumbledore there. You know who Dumbledore is, don't you?"

Ο Ντόμπι ένευσε καταφατικά. Dobby nodded in the affirmative.

"Ο Άλμπους Ντάμπλντορ είναι ο σπουδαιότερος διευθυντής που πέρασε ποτέ από το "Χόγκουαρτς". "Albus Dumbledore is the greatest manager ever to come through Hogwarts. Ο Ντόμπι το ξέρει, κύριε. Dobby knows, sir. Ο Ντόμπι έχει ακούσει ότι οι δυνάμεις του Ντάμπλντορ συναγωνίζονται εκείνες που είχε ο ακατονόμαστος στον κολοφώνα της δόξας του. Dobby has heard that Dumbledore's powers rival those of the unnamed man in the colossus of his glory. Αλλά, κύριε", η φωνή του Ντόμπι έγινε ένας επιτακτικός ψίθυρος, "υπάρχουν δυνάμεις που ο Ντάμπλντορ δεν μπορεί... Που κανένας αξιοπρεπής μάγος..." But, sir," Dobby's voice became an urgent whisper, "there are powers that Dumbledore cannot... That no decent wizard can..."

Και πριν ο Χάρι προλάβει να τον εμποδίσει, ο Ντόμπι πήδησε στο κρεβάτι, άρπαξε το πορτατίφ του Χάρι και βάλθηκε να το κοπανάει στο κεφάλι του βγάζοντας διαπεραστικές στριγκλιές. And before Harry could stop him, Dobby jumped on the bed, grabbed Harry's doorstop and started banging it against his head, making piercing squeals.

Ξάφνου στο ισόγειο επικράτησε σιωπή. Suddenly there was silence on the ground floor. Δύο δευτερόλεπτα αργότερα ο Χάρι άκουσε, με την καρδιά του να χτυπάει σαν τρελή, το θείο Βέρνον να βγαίνει στο χολ και να φωνάζει: "αυτό το παλιόπαιδο, ο Ντάντλι, θα ξέχασε πάλι την τηλεόραση ανοιχτή!" Two seconds later Harry heard, with his heart beating like crazy, Uncle Vernon coming out into the hallway and shouting: "that brat Dudley must have left the television on again!"

"Γρήγορα στην ντουλάπα!" "Quickly to the closet!" ψιθύρισε επιτακτικά ο Χάρι στον Ντόμπι σπρώχνοντάς τον ταυτόχρονα στην ντουλάπα, ενώ ο ίδιος μόλις που πρόλαβε να ξαπλώσει στο κρεβάτι τη στιγμή που το πόμολο της πόρτας άρχισε να γυρίζει. Harry whispered urgently to Dobby, pushing him into the wardrobe at the same time, while he barely had time to lie down on the bed just as the doorknob started to turn.

"Τι στο διάβολο κάνεις;" ρώτησε ο θείος Βέρνον με σφιγμένα δόντια, φέρνοντας το πρόσωπό του κοντά στο πρόσωπο του Χάρι. "What the hell are you doing?" asked Uncle Vernon through clenched teeth, bringing his face close to Harry's. "Μόλις κατέστρεψες το κλου του ανεκδότου μου με το Γιαπωνέζο παίκτη του γκολφ... Αν ξανακούσω τον παραμικρό θόρυβο, θα μετανιώσεις την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες!" "You just ruined my anecdotal clue about the Japanese golfer. If I hear the slightest noise again, you'll regret the time and moment you were born!"

Και βγήκε φουριόζος από το δωμάτιο. And he walked out of the room, fuming.

Ο Χάρι έβγαλε τρέμοντας τον Ντόμπι από την ντουλάπα. Harry shakily pulled Dobby out of the closet.

"Βλέπεις τι τραβάω;" είπε. "See what I'm pulling?" he said. "Βλέπεις γιατί πρέπει να γυρίσω οπωσδήποτε στο "Χόγκουαρτς"; Είναι το μόνο μέρος που έχω... Που νομίζω ότι έχω φίλους". "See why I absolutely have to go back to Hogwarts? It's the only place I have... I think I have friends."

"Φίλους που δεν έστειλαν ούτε ένα γράμμα στον Χάρι Πότερ;" είπε πονηρά ο Ντόμπι. "Friends who didn't send a single letter to Harry Potter?" said Dobby slyly.

"Δε θα είχαν χρόν... Μια στιγμή", συνοφρυώθηκε ο Χάρι. "They wouldn't have had time... Just a moment," Harry frowned. "Κι εσύ πού ξέρεις ότι δε μου έγραψαν οι φίλοι μου;" "And how do you know my friends didn't write to me?"

Ο Ντόμπι μετατόπισε αμήχανα το βάρος του από το ένα πόδι στο άλλο. Dobby awkwardly shifted his weight from one foot to the other.

"Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να θυμώσει με τον Ντόμπι. "Harry Potter should not be angry with Dobby. Ο Ντόμπι το έκανε για το καλό του..." Dobby did it for his own good..."

"Εσύ έπαιρνες και έκρυβες τα γράμματά μου;" "Hast du meine Briefe genommen und versteckt?" "Did you take and hide my letters?"

"Ο Ντόμπι τα έχει εδώ, κύριε", είπε το ξωτικό. "Dobby has them here, sir," said the elf.

Πισωπάτησε για να μην τον φτάνει ο Χάρι και έβγαλε ένα χοντρό πάκο φακέλους μέσα από τη μαξιλαροθήκη που φορούσε. He backed away so Harry wouldn't reach him and pulled a thick stack of envelopes out of the pillowcase he was wearing. Ο Χάρι διέκρινε το καλλιγραφικό γράψιμο της Ερμιόνης, τα τσαπατσούλικα γράμματα του Ρον και κάτι ορνιθοσκαλίσματα που πρέπει να ήταν του Χάγκριντ, του δασοφύλακα του "Χόγκουαρτς". Harry erkannte Hermines kalligrafische Schrift, Rons schlampige Buchstaben und einige Kritzeleien, die von Hagrid stammen mussten, dem Ranger von Hogwarts". Harry made out Hermione's calligraphic writing, Ron's sloppy letters and some scribbles that must have been Hagrid's, the ranger at "Hogwarts".

Ο Ντόμπι κοίταξε με αγωνία τον Χάρι. Dobby looked anxiously at Harry.

"Ο Χάρι Πότερ δεν πρέπει να θυμώσει... Ο Ντόμπι ήλπιζε... Αν ο Χάρι Πότερ νόμιζε ότι τον ξέχασαν οι φίλοι του... Ο Χάρι Πότερ δε θα ήθελε να γυρίσει στη σχολή, κύριε..." "Harry Potter darf nicht böse sein... Dobby hoffte... Wenn Harry Potter denkt, seine Freunde hätten ihn vergessen... würde Harry Potter nicht mehr zur Schule gehen wollen, Sir. "Harry Potter must not be angry... Dobby hoped... If Harry Potter thought his friends had forgotten him... Harry Potter would not want to go back to school, sir.

Ο Χάρι δεν του έδωσε σημασία. Harry paid him no attention. Προσπάθησε να αρπάξει τα γράμματα, αλλά ο Ντόμπι τραβήχτηκε με ένα πήδημα.

"Ο Χάρι Πότερ θα τα πάρει, κύριε, αν μου δώσει το λόγο του ότι δε θα επιστρέψει στο "Χόγκουαρτς". "Harry Potter will take it, sir, if he gives me his word that he won't return to Hogwarts. Αχ, κύριε, είναι ένας κίνδυνος που πρέπει να αποφύγετε πάση θυσία! Ah, sir, it is a danger you must avoid at all costs! πείτε μου ότι δε θα γυρίσετε, κύριε!" tell me you won't come back, sir!"

"Όχι", είπε θυμωμένος ο Χάρι. "No," said Harry angrily. "Δώσε μου τα γράμματα των φίλων μου!" "Gib mir die Briefe meiner Freunde!" "Give me my friends' letters!"

"Τότε ο Χάρι Πότερ δεν αφήνει άλλη επιλογή στον Ντόμπι", είπε μελαγχολικά το ξωτικό.

Και πριν ο Χάρι προλάβει να κάνει οτιδήποτε, ο Ντόμπι έτρεξε στην πόρτα, την άνοιξε και κατέβηκε τις σκάλες σαν αστραπή. And before Harry could do anything, Dobby ran to the door, opened it and came down the stairs like a flash.

Ο Χάρι έτρεξε ξοπίσω του, με στόμα στεγνό και στομάχι σφιγμένο, προσπαθώντας να μην κάνει θόρυβο. Harry ran after him, his mouth dry and his stomach clenched, trying not to make a sound. Κατέβηκε με ένα σάλτο τα έξι τελευταία σκαλοπάτια και προσγειώθηκε με τα τέσσερα στο χαλί του χολ, κοιτώντας ολόγυρα για τον Ντόμπι. He made a somersault down the last six steps and landed on all fours on the hall carpet, looking all around for Dobby. Από την τραπεζαρία ακουγόταν ο θείος Βέρνον να λέει: From the dining room Uncle Vernon could be heard saying:

"... Πείτε στην Πετούνια εκείνο το ανέκδοτο με τους Αμερικάνους υδραυλικούς, κύριε Μέισον. "... Tell Petunia that joke about American plumbers, Mr. Mason. Πεθαίνει να το ακούσει..." He's dying to hear it..."

Ο Χάρι έτρεξε από το χολ στην κουζίνα κι ένιωσε το στομάχι του να δένεται κόμπος. Harry ran from the hall to the kitchen and felt his stomach knot up. Η αριστουργηματική πουτίγκα της θείας Πετούνια, το βουναλάκι με την κρέμα γάλακτος και τις ζαχαρωμένες βιολέτες, πετούσε λίγο πιο κάτω από το ταβάνι. Aunt Petunia's masterpiece pudding, the butternut squash with cream and candied violets, was flying a little below the ceiling. Ο Ντόμπι ήταν σκαρφαλωμένος πάνω σε ένα γωνιακό ντουλάπι. Dobby was perched on a corner cabinet.

"Όχι", βόγκηξε ο Χάρι. "No," Harry groaned. "Σε παρακαλώ... Θα με σκοτώσουν..." "Please... They will kill me..."

"Να πει ο Χάρι Πότερ ότι δε θα γυρίσει στη σχολή..." "Tell Harry Potter he's not going back to school..."

"Ντόμπι... Σε παρακαλώ..."

"Πείτε το, κύριε..." "Say it, sir..."

"Δεν μπορώ!"

Ο Ντόμπι του έριξε ένα τραγικό βλέμμα. Dobby gave him a tragic look.

"Τότε ο Ντόμπι πρέπει να το κάνει, κύριε, για το καλό του Χάρι Πότερ". "Then Dobby must do it, sir, for Harry Potter's sake."

Η πουτίγκα έπεσε στο πάτωμα με έναν εκκωφαντικό πάταγο. The pudding fell to the floor with a deafening thud. Η κρέμα πιτσίλισε τοίχους και παράθυρα καθώς ο δίσκος θρυμματιζόταν. The cream splattered on walls and windows as the tray shattered. Ο Ντόμπι εξαφανίστηκε με έναν κρότο σαν από μαστίγιο. Dobby disappeared with a crack like a whip crack.

Ακούστηκαν κραυγές από την τραπεζαρία και ο θείος Βέρνον όρμησε στην κουζίνα. There were screams from the dining room and Uncle Vernon rushed into the kitchen. Βρήκε τον Χάρι μαρμαρωμένο από το σοκ και πασαλειμμένο από την κορυφή ως τα νύχια με την πουτίγκα της θείας Πετούνια. She found Harry marbled from shock and smeared from head to toe with Aunt Petunia's pudding.

Στην αρχή φάνηκε ότι ο θείος Βέρνον θα κατάφερνε να τα μπαλώσει. At first it looked like Uncle Vernon would be able to patch things up.

"Δεν είναι τίποτα. "It's nothing. Ο ανιψιός μας - διαταραγμένος πνευματικά -... Ταράζεται όταν βλέπει ξένους, γι' αυτό τον κρατάμε πάνω..." Our nephew - mentally disturbed -... He gets upset when he sees strangers, so we keep him upstairs..."

Ηρέμησε κάπως τους αναστατωμένους Μέισον κι αφού τους έστειλε πίσω στην τραπεζαρία, έταξε στον Χάρι ότι θα τον σαπίσει στο ξύλο μόλις φύγουν οι επισκέπτες. He calmed the upset Masons somewhat and after sending them back to the dining room, he promised Harry that he would beat the crap out of him as soon as the guests left. Ύστερα του έδωσε τη σφουγγαρίστρα. Then she gave him the mop. Η θεία Πετούνια έβγαλε παγωτό από τον καταψύκτη και ο Χάρι, τρέμοντας ακόμα, στρώθηκε να καθαρίσει την κουζίνα. Aunt Petunia took ice cream out of the freezer and Harry, still shivering, set about cleaning the kitchen.

Τη στιγμή που όλα φαίνονταν να έχουν ηρεμήσει πάλι και ο θείος Βέρνον να πλησιάζει με επιτυχία το στόχο του, να "κλείσει" δηλαδή την πολυπόθητη δουλειά, μια κουκουβάγια ήρθε και τα κατέστρεψε όλα. Just when everything seemed to have calmed down again and Uncle Vernon was successfully approaching his goal of "closing" the coveted job, an owl came along and ruined everything.

Η θεία Πετούνια περιέφερε ένα κουτάκι με καραμέλες μέντας ένα γύρω στο τραπέζι, όταν μια τεράστια κουκουβάγια μπήκε από το παράθυρο της τραπεζαρίας, πέταξε ένα γράμμα στο κεφάλι της κυρίας Μέισον και έφυγε πετώντας. Aunt Petunia was carrying a box of peppermint candies one round the table when a huge owl came in through the dining-room window, threw a letter at Mrs. Mason's head, and flew away. Η κυρία Μέισον άρχισε να ουρλιάζει σαν μαινάδα και βγήκε τρέχοντας από το σπίτι, φωνάζοντας κάτι για παρανοϊκούς. Mrs. Mason started screaming like a monkey and ran out of the house, shouting something about paranoiacs.

Ο κύριος Μέισον έμεινε μόνον όσο χρειαζόταν για να εξηγήσει στους Ντάρσλι ότι η γυναίκα του φοβόταν παθολογικά τα πουλιά κάθε είδους και μεγέθους και να ρωτήσει αν συνήθιζαν να κάνουν συχνά τέτοιες φάρσες. Mr. Mason stayed only long enough to explain to the Dursleys that his wife was pathologically afraid of birds of all kinds and sizes, and to ask if they were in the habit of playing such pranks frequently.

Ο Χάρι στεκόταν στην κουζίνα έχοντας για στήριγμα το κοντάρι της σφουγγαρίστρας, όταν ο θείος Βέρνον όρμησε καταπάνω του με μια δαιμονική λάμψη στα μικροσκοπικά μάτια του. Harry was standing in the kitchen with the mop pole for support when Uncle Vernon rushed at him with a demonic glint in his tiny eyes.

"Διάβασέ το!" "Read it!" ψιθύρισε μοχθηρά, τείνοντάς του το γράμμα που είχε φέρει η κουκουβάγια. he whispered viciously, holding out the letter the owl had brought him. "Εμπρός, διάβασέ το!" "Go ahead, read it!"

Ο Χάρι το πήρε. Harry took it. Δεν έγραφε ευχές για τα γενέθλιά του. He didn't write birthday wishes.

Αγαπητέ κύριε Πότερ, πληροφορηθήκαμε ότι απόψε στις εννέα και δώδεκα εφαρμόστηκε στον τόπο κατοικίας σας ένα πτητικό μαγικό ξόρκι. Dear Mr. Potter, it has come to our attention that at nine o'clock tonight at twelve o'clock a volatile magic spell was cast at your residence.

Όπως γνωρίζετε, οι ανήλικοι μάγοι απαγορεύεται να εκτελούν μάγια εκτός σχολής. As you know, underage mages are prohibited from performing spells outside of school. Εάν επαναληφθεί, ενδέχεται ακόμα και να αποβληθείτε από τη σχολή (Κανονισμός περί προληπτικών περιορισμών της Χρήσης μαγείας από ανηλίκους, 1875, παράγραφος Γ). If it is repeated, you may even be expelled from the school (Regulation on Preventive Restrictions on the Use of Magic by Minors, 1875, paragraph C).

Θα θέλαμε να σας υπενθυμίσουμε επίσης ότι κάθε μαγική δραστηριότητα που κινδυνεύει να γίνει αντιληπτή από τα μέλη της εξωμαγικής κοινότητας (Μαγκλ), συνιστά βαρύ παράπτωμα σύμφωνα με το άρθρο 13 του θεσπίσματος περί μυστικότητας της Διεθνούς συνομοσπονδίας μάγων. We would also like to remind you that any magical activity that risks being seen by members of the exomagic (Muggle) community is a serious offence under Article 13 of the secrecy decree of the International Confederation of Magicians.

Καλές διακοπές! Have a nice holiday! Ειλικρινώς ημετέρα, Μαφάλντα Χόπκιρκ. Sincerely, Mafalda Hopkirk.

Γραφείο νια την ανάρμοστη χρήση της μαγείας, Υπουργείο μαγείας. Office for the Improper Use of Magic, Ministry of Magic.

Ο Χάρι σήκωσε τα μάτια του από το γράμμα που κρατούσε και ξεροκατάπιε. Harry looked up from the letter he was holding and swallowed hard.

"Δε μας είχες πει ότι απαγορεύεται να κάνεις μάγια εκτός σχολής", είπε ο θείος Βέρνον, ενώ στα μάτια του χόρευε μια τρελή λάμψη. "Didn't you tell us you were forbidden to cast spells outside of school?" said Uncle Vernon, a mad gleam dancing in his eyes. "Ξέχασες να το αναφέρεις... Σου διέφυγε, τολμώ να πω..." Κοιτούσε τον Χάρι σαν πελώριο μπουλντόγκ, με όλα τα δόντια γυμνωμένα. "You forgot to mention it. You missed it, I dare say..." He was looking at Harry like a huge bulldog, all teeth bared. "Σου έχω νέα λοιπόν, αγόρι μου... Θα σε κλειδώσω στο δωμάτιό σου... Δε θα ξαναπάς στη σχολή... Ποτέ... Κι αν κάνεις μάγια για να βγεις από το δωμάτιό σου, θα σε αποβάλουν για πάντα!" "So I have news for you, my boy. I'm going to lock you in your room... You will not go back to school. Never. And if you cast a spell to get out of your room, you'll be expelled forever!"

Κι έσυρε τον Χάρι στο πάνω πάτωμα γελώντας ασταμάτητα σαν μανιακός. And he dragged Harry upstairs, laughing non-stop like a maniac.

Ο θείος Βέρνον τήρησε, δυστυχώς, το λόγο του. Uncle Vernon, unfortunately, kept his word. Την άλλη μέρα έφερε έναν τεχνίτη να βάλει κάγκελα στο παράθυρο του Χάρι. The next day he brought a handyman to put bars on Harry's window. Ο ίδιος ο θείος Βέρνον εγκατέστησε ένα πορτάκι στο κάτω μέρος της πόρτας του Χάρι, μέσα από το οποίο έσπρωχνε το λιγοστό φαγητό τρεις φορές την ημέρα. Uncle Vernon himself installed a little door at the bottom of Harry's door, through which he pushed the scant food three times a day. Για να πάει στην τουαλέτα ο Χάρι, του επέτρεπαν να βγει μια φορά το πρωί και μια το βράδυ. In order for Harry to go to the toilet, he was allowed to go out once in the morning and once at night. Το υπόλοιπο εικοσιτετράωρο έμενε κλειδωμένος μέσα. He spent the rest of the 24 hours locked inside.

Τρεις μέρες αργότερα, οι Ντάρσλι δεν έδειχναν κανένα σημάδι υποχώρησης και ο Χάρι δεν έβλεπε κανέναν τρόπο να σωθεί από αυτή την κατάσταση. Three days later, the Dursleys showed no sign of retreating and Harry saw no way out of this situation. Ξαπλωμένος στο κρεβάτι, παρακολουθούσε τη δύση του ήλιου πίσω από τα κάγκελα κι αναρωτιόταν απελπισμένος τι θα απογίνει. Im Bett liegend, beobachtete er den Sonnenuntergang hinter den Gitterstäben und fragte sich verzweifelt, was mit ihm geschehen würde. Lying in bed, he watched the sun set behind the bars and wondered desperately what would happen to him.

Ποιο το όφελος να βγει με μάγια από το δωμάτιό του, αν τον απέβαλαν για πάντα από το "Χόγκουαρτς"; Ωστόσο η ζωή στην οδό Πριβέτ είχε γίνει μαρτύριο. What's the point of him walking out of his room under a spell if he's banned from Hogwarts forever? Yet life in Privet Street had become a torment. Τώρα που οι Ντάρσλι ήξεραν πως δεν κινδύνευαν να ξυπνήσουν μια ωραία πρωία μεταμορφωμένοι σε νυχτερίδες, είχε χάσει το μοναδικό όπλο του. Jetzt, da die Dursleys wussten, dass sie nicht Gefahr liefen, eines schönen Morgens in Fledermäuse verwandelt aufzuwachen, hatte er seine einzige Waffe verloren. Now that the Dursleys knew they were in no danger of waking up one fine morning transformed into bats, he had lost his only weapon. Μπορεί να τον έσωσε ο Ντόμπι από τα φοβερά και τρομερά που θα συνέβαιναν στο "Χόγκουαρτς", αλλά, έτσι όπως πήγαιναν τα πράγματα, θα πέθαινε τελικά από την πείνα. Dobby may have saved him from the terrible and terrible things that would happen at Hogwarts, but, as things were going, he would eventually starve to death.

Το πορτάκι της πόρτας έτριξε και εμφανίστηκε το χέρι της θείας Πετούνια, που έσπρωξε μέσα ένα μπολ με σούπα κονσέρβα. The door creaked open and Aunt Petunia's hand appeared, pushing in a bowl of canned soup. Ο Χάρι, που πονούσε το στομάχι του από την πείνα, πετάχτηκε από το κρεβάτι και άρπαξε το μπολ. Harry, his stomach aching with hunger, jumped out of bed and grabbed the bowl. Η σούπα ήταν παγωμένη, αλλά ήπιε τη μισή με μια γουλιά. The soup was cold, but he drank half of it in one gulp. Μετά πήγε στο κλουβί της Χέντβιχ, ανέσυρε τα παπαριασμένα λαχανικά από τον πάτο του μπολ και τα έβαλε στο πιατάκι της. Then she went over to Hedwig's cage, pulled up the popped vegetables from the bottom of the bowl and put them on her plate. Η Χέντβιχ φούσκωσε τα φτερά της και του έριξε ένα βλέμμα έσχατης περιφρόνησης. Hedwig puffed out her wings and gave him a look of utter contempt.

"Δεν κάνεις καλά να μου γυρνάς το ράμφος σου. "You're not doing a good job of turning your beak on me. Δεν έχουμε τίποτα άλλο", είπε σκυθρωπά ο Χάρι. We don't have anything else," Harry said glumly.

Άφησε το άδειο μπολ στο πάτωμα, μπροστά στο πορτάκι και ξάπλωσε στο κρεβάτι πιο πεινασμένος από πριν. He put the empty bowl on the floor in front of the door and lay down on the bed, hungrier than before.

Στην περίπτωση που ήταν ακόμα ζωντανός σε ένα μήνα, τι θα γινόταν αν δεν εμφανιζόταν στο "Χόγκουαρτς"; Θα έστελναν άραγε κάποιον να δει γιατί δε γύρισε; Είχαν τη δυνατότητα να αναγκάσουν τους Ντάρσλι να τον αφήσουν να φύγει; In the event that he was still alive in a month, what if he didn't show up at Hogwarts? Would they send someone to see why he didn't come back? Were they able to force the Dursleys to let him go?

Το δωμάτιο σκοτείνιασε σιγά σιγά. The room slowly darkened. Ο Χάρι βυθίστηκε σε έναν ύπνο ανήσυχο, εξουθενωμένος, με το στομάχι του να γουργουρίζει και στο μυαλό του να κλωθογυρίζουν τα ίδια, αναπάντητα ερωτήματα. Harry drifted into a restless, exhausted sleep, his stomach growling and the same unanswered questions spinning in his mind.

Ονειρεύτηκε ότι ήταν έκθεμα του ζωολογικού κήπου και ότι στο κλουβί του είχαν κρεμάσει μια ταμπέλα που έγραφε "ανήλικος μάγος". He dreamed that he was an exhibit at the zoo and that a sign had been hung on his cage that read "juvenile magician".

Ο κόσμος συνωστιζόταν γύρω από τα κάγκελα, ενώ εκείνος κειτόταν εξουθενωμένος από την πείνα σε ένα αχυρόστρωμα. People crowded around the bars, while he lay exhausted from hunger on a straw bed. Διέκρινε το πρόσωπο του Ντόμπι ανάμεσα στο πλήθος κι άρχισε να φωνάζει ζητώντας του βοήθεια, αλλά ο Ντόμπι απάντησε: "Ο Χάρι Πότερ είναι ασφαλής εδώ, κύριε!" He spotted Dobby's face in the crowd and started shouting for help, but Dobby replied, "Harry Potter is safe here, sir!" κι εξαφανίστηκε. and disappeared. Μετά εμφανίστηκαν οι Ντάρσλι και ο Ντάντλι άρχισε να τον περιγελά χτυπώντας τα κάγκελα του κλουβιού. Then the Dursleys appeared and Dudley began to mock him by banging on the bars of the cage.

"Σταμάτα", μουρμούρισε ο Χάρι καθώς τα χτυπήματα σφυροκοπούσαν το μουδιασμένο του μυαλό. "Stop," Harry muttered as the blows pounded his numb mind. "Άσε με ήσυχο... Κόφ' το... Θέλω να κοιμηθώ..." "Leave me alone... Cut it out... I want to sleep..."

Άνοιξε τα μάτια. He opened his eyes. Το φως της σελήνης γλιστρούσε μέσα από τα κάγκελα. The moonlight slipped through the bars. Κάποιος τον κοιτούσε με γουρλωμένα μάτια πίσω από τα κάγκελα, κάποιος με μακριά μύτη, φακίδες και κόκκινα μαλλιά. Someone was staring at him from behind the bars, someone with a long nose, freckles and red hair.

Έξω από το παράθυρο του Χάρι βρισκόταν ο Ρον Ουέσλι. Outside Harry's window was Ron Wesley.