A Nice Little Trip - 4
Η Ντέιζη απόφυγε να κοιτάζει προς το τέλος του σαλονιού.
Ο Τεντ συνέχισε: “Δεν νομίζω ότι με έχει αναγνωρίσει γιατί δεν έχω πλέον το μουστάκι μου αλλά αν με αναγνωρίσει θα μπορούσε να δημιουργήσει πολύ φασαρία. Ντέιζη, είναι πολύ βίαιος και μπορεί εύκολα να είναι οπλισμένος με κάποιο τρόπο.” “Τι θα κάνουμε, Τεντ;” η Ντέιζη αισθανόταν λίγο φοβισμένη τώρα πλέον. “Πρέπει να με βοηθήσεις. Δεν μπορώ να χειριστώ την κατάσταση μόνος μου, είμαι πολύ αδύναμος. Πρέπει να πας στον καπετάνιο, να του πεις για όλα αυτά και να κατορθώσεις να συλληφθεί ο Ρόουλς. Εγώ θα κάτσω εδώ μέχρι να φθάσουν οι αξιωματικοί.” Η Ντέιζη προσπάθησε να απομακρυνθεί ανυποψίαστα και περπάτησε κατά μήκος του σαλονιού στην έξοδο. Μόλις τότε τρεις νεαροί πέρασαν την πόρτα με κουτιά από μπύρα στα χέρια τους. Ξαφνικά το πλοίο πάλι κουνήθηκε απότομα και ένας από τους νεαρούς έπεσε πάνω στην Ντέιζη χύνοντας κατά λάθος μπύρα στην καινούργια πράσινη μεταξωτή μπλούζα της. “Ω όχι, η καινούργια μου μπλούζα” σκέφτηκε η Ντέιζη “πρέπει να έχει καταστραφεί και μυρίζω μπύρα τώρα.” Συνειδητοποιώντας ότι πιθανώς τραβάει την προσοχή πάνω της, η Ντέιζη γρήγορα απάλλαξε τον νεαρό από την ευθύνη του, περπάτησε βιαστικά κατά μήκος του διαδρόμου προς το δωμάτιο των αξιωματικών και χτύπησε την πόρτα. Ένας αξιωματικός επιτέλους άνοιξε την πόρτα και κοιτούσε επίμονα την Ντέιζη και την λεκιασμένη με μπύρα μπλούζα της. “Μπορώ να σε βοηθήσω δεσποινίς;” Η Ντέιζη είχε ξεκάθαρα διακόψει το βραδινό του γεύμα αφού είχε ακόμα μια χαρτοπετσέτα στο χέρι του. “Χρειαζόμαστε την βοήθειά σας, δηλαδή ο Ντετέκτιβ-Επιθεωρητής Σίνγκελτον την χρειάζεται. Υπάρχει ένας επικίνδυνος εγκληματίας, ένας δραπέτης κατάδικος, στο σαλόνι πίνοντας ένα ποτό - Γουίλιαμ Ρόουλς είναι το όνομά του - και….” Ο αξιωματικός μπορούσε να μυρίσει τα λεκιασμένα με μπύρα ρούχα της Ντέιζη και την διέκοψε άσχημα. “Κοίτα, Δεσποινίς, γιατί δεν πας πίσω και να κάτσεις κάτω για λίγο.