ΙΑ'. Αντώνης ο ήρωας I|Antonis|the|hero I. Antonis the hero

Μέσα στην κάμαρα ωστόσο άλλος θρήνος γίνουνταν. inside|in the|room|however|another|mourning|was happening However, inside the room, another lament was taking place. Ο Αλέξανδρος μάζευε φούχτες τους στρατιώτες του, κλαίγοντας, και τους έριχνε φύρδην μείγδην στο κουτί τους, ενώ ο Αντώνης, με τα χέρια στην τσέπη, πήγαινε κι έρχουνταν σα Μεγάλος Ναπολέων μετά τη νίκη. the|Alexandros|he was gathering|handfuls|the|soldiers|his|crying|and|the|he was throwing|mixed|up|in the|box|their|while|the|Antonis|with|the|hands|in the|pocket|he was going|and|he was coming|like|Great|Napoleon|after|the|victory Alexandros was gathering his soldiers in bunches, crying, and throwing them haphazardly into their box, while Antonis, with his hands in his pockets, was going back and forth like Great Napoleon after the victory.

— Και πρώτον δεν κάνει να κλαις γιατί νικήθηκες! and|first|not|it is right|to|you cry|because|you were defeated — And first of all, you shouldn't cry because you were defeated! είπε του αδελφού του. he said|to the|brother|his he said to his brother. Δεν είναι σπορ αυτό! not|is|sport|this This is not a sport!

Ο Αλέξανδρος, που το ήξερε, που είχε ακούσει αυτό το ίδιο μάθημα ύστερ' από κάθε μάχη με τον Αντώνη, δεν αποκρίθηκε, μόνο μουσούνιζε σιωπηλά, γυρεύοντας να καταπιεί τα δάκρυα του. the|Alexander|who|it|he knew|that|he had|heard|this|the|same|lesson|after|every|every|battle|with|the|Antonis|not|he replied|only|he was fidgeting|silently|searching|to|he swallows|the|tears|his Alexandros, who knew it, who had heard this same lesson after every battle with Antonis, did not respond, only silently sulked, trying to swallow his tears.

Η Αλεξάνδρα είχε ξανακαθίσει στο τραπέζι κι έγλειφε το πινέλο της για να το κάνει μυτερό. the|Alexandra|she had|sat down again|at the|table|and|she was licking|the|brush|her|to|to|it|she makes|sharp Alexandra had sat back down at the table and was licking her brush to make it pointed.

— Ο Αλέξανδρος είναι μικρός, είπε μ' επιείκεια. the|Alexander|is|small|he said|to me|with leniency — Alexander is small, she said with leniency. Μα η Πουλουδιά που είναι μεγάλη πρέπει να μάθει να μη θυμώνει, σα χάνει ένα παιχνίδι. but|the|Pouloudia|who|is|big|she must|to|learn|to|not|she gets angry|when|she loses|a|game But Pouloudia, who is older, needs to learn not to get angry when she loses a game.

Ο Αλέξανδρος ξέσπασε σε καινούρια κλάματα. the|Alexander|he burst|into|new|crying Alexander burst into new tears.

— Η Πουλουδιά είναι πολύ καλή! the|Pouloudia|is|very|good — Pouloudia is very nice! είπε. he said.

— Βέβαια, γιατί σε βοήθησε! — Of course, because it helped you! αποκρίθηκε ο Αντώνης. Antonius replied.

— Δε με βοήθησε! — It didn't help me! Αν με είχε βοηθήσει, θα κέρδιζα εγώ τον πόλεμο! if|me|he/she/it had|helped|will|I would win|I|the|war If he had helped me, I would have won the war!

— Κιαμεδέ! Kiamede — Kiamede! Με τέτοιους στρατιώτες, στραβωμένους, σπασμένους... with|such|soldiers|blinded|broken With such soldiers, blind, broken...

— Ναι, θα σου σκότωνε η Πουλουδιά τους δικούς σου! yes|will|to you|he/she/it would kill|the|Pouloudia|the|own|your — Yes, Puloudia would have killed your people!

— Κιαμεδέ! — Kiamede! είπε πάλι ο Αντώνης. said Antonis again.

Ξανάνοιξε το κουτί του, όπου έναν-έναν είχε συγυρίσει και φυλάξει τους στρατιώτες του, αφού πρώτα διόρθωσε και ίσιασε όσες ξιφολόγχες είχαν κακοπάθει από την κλοτσιά της Πουλουδιάς, και τους χάιδεψε με αγάπη. He reopened his box, where he had neatly arranged and stored his soldiers one by one, after first fixing and straightening any bayonets that had been damaged by the kick of Pouloudia, and he caressed them with love.

— Τέτοιο στρατό δεν τον νικά κανένας! — No one can defeat such an army! είπε. he/she said he said. Οι δικές μου βάσεις είναι όλες στερεές! the|own|my|bases|are|all|solid My foundations are all solid!

— Η Πουλουδιά θα τους νικούσε, γιατί σημαδεύει πιο καλά από σένα! the|Pouloudia|will|them|she would defeat|because|she aims|more|well|than|you — Pouloudia would defeat them, because she aims better than you!

— Κιαμεδέ! Kiamede — Kiame! επανέλαβε κοροϊδευτικά ο Αντώνης. he repeated|mockingly|the|Antonis Antonis repeated mockingly.

— Ναι, σημαδεύει πιο καλά! yes|he aims|more|well — Yes, he aims better! επέμεινε με πείσμα ο Αλέξανδρος. he insisted|with|stubbornness|the|Alexandros Alexandros insisted stubbornly. Στο κροκέ, στην Αλεξάνδρεια, πολλές φορές σε κέρδιζε! in the|croquet|in the|Alexandria|many|times|you|he beat In croquet, in Alexandria, he often beat you!

— Στο κροκέ! to the|croquet — To croquet! Ένα κουτό, κοριτσίστικο παιχνίδι! a|silly|girlish|game A silly, girlish game! έκανε ακατάδεχτα ο Αντώνης. he made|reluctantly|the|Antonis Antonis said dismissively. Εγώ σου λέγω για βόλους! I|to you|I say|about|marbles I'm talking about marbles! Στους βόλους τα βγάζει πέρα μαζί μου; in the|balls|them|he/she/it manages|through|with|me Does he manage to keep up with me in the marbles?

— Και στους βόλους σε κερδίζει η Πουλουδιά! and|in the|balls|you|he/she/it wins|the|Pouloudia — And in the marbles, Pouloudia beats you!

— Ποτέ! never — Never!

— Ναι, σε κέρδισε μια μέρα, εγώ το θυμούμαι! yes|you|he/she/it won|one|day|I|it|I remember — Yes, she beat you one day, I remember it!

— Λες ανοησίες! you say|nonsense — You're talking nonsense!

— Σε κέρδισε μια μέρα! you|she won|one|day — She beat you one day!

— Και πρώτον η Πουλουδιά δεν έχει βόλους! and|first|the|Pouloudia|not|she has|marbles — And first of all, Pouloudia doesn't have any marbles! Πώς με κέρδισε; Με τι; how|with|she won|with|what How did she beat me? With what?

— Ο Στάμος της είχε δώσει βόλους! the|Stamos|to her|he had|given|marbles — Stamos had given her marbles!

— Ο Στάμος; Θυμάσαι συ τώρα τι έκανε στην Αλεξάνδρεια ο Στάμος! the|Stamos|you remember|you|now|what|he did|in the|Alexandria|the|Stamos — Stamos? Do you remember what Stamos did in Alexandria!

— Ναι, εγώ θυμούμαι. yes|I|I remember — Yes, I remember. Εσύ κάνεις πως ξέχασες. you|you act|as if|you forgot You pretend that you forgot. Εσύ έπαιζες με την Αλεξάνδρα κι εκείνη εναντίον σου με τον Στάμο. you|you were playing|with|the|Alexandra|and|she|against|you|with|the|Stamos You were playing with Alexandra and she was against you with Stamos.

— Ο Στάμος κέρδισε κείνη τη μέρα, όχι η Πουλουδιά! the|Stamos|he won|that|the|day|not|the|Pouloudia — Stamos won that day, not Pouloudia!

— Ναι, η Πουλουδιά! yes|the|Pouloudia — Yes, Pouloudia! Εγώ το θυμούμαι! I|it|I remember I remember it! Το είπε και ο Στάμος! it|he said|and|the|Stamos Stamos said it too!

— Και συ λες ό,τι ακούσεις, σαν παπαγάλος! and|you|you say||you hear|like|parrot — And you say whatever you hear, like a parrot!

— Και συ λες ψέματα... and|you|you say|lies — And you tell lies...

— Αλέξανδρε! Alexander — Alexander! φώναξε τρομαγμένη η Αλεξάνδρα. she shouted|terrified|the|Alexandra Alexandra shouted in fear.

Πιο μεγάλη προσβολή δεν μπορούσε να γίνει του Αντώνη, παρά να του πουν πως λέγει «ανακρίβειες». more|big|insult|not|she could|to|be done|to|Antonis|except|to|to him|||he says|inaccuracies There could be no greater insult to Anton than to be told that he is saying "inaccuracies." Τη λέξη όμως «ψέματα» κανένα απ' τ' αδέλφια δεν είχε τολμήσει ποτέ να την ξεστομίσει. the|word|however|lies|no|from|the|siblings|not|he had|dared|ever|to|it|uttered However, none of the siblings had ever dared to utter the word "lies." Θα έπεφτε τώρα ξύλο; will|he would fall|now|beating Would there be a fight now?

Σφίγγοντας φούχτες και δόντια, κατακόκκινος, είπε ο Αντώνης: clenching|fists|and|teeth|beet red|he said|the|Antonis Clenching his fists and teeth, Antonis said, looking very red:

— Είσαι μικρός και δε σε δέρνω! you are|small|and|not|you|I beat — You are small and I won't hit you! Μα στάσου να έλθει η μαμά, να μάθει πως είπες «Βρε συ» στον αξιωματικό, και βλέπεις εσύ! but|wait|to|she comes|the|mom|to|she learns|that|you said|hey|you|to the|officer|and|you see|you But wait until mom comes, to find out that you said 'Hey you' to the officer, and you'll see!

Ο Αλέξανδρος αναλύθηκε πάλι στα κλάματα. the|Alexandros|he broke down|again|into|tears Alexandros broke down in tears again.

— Μην το πεις! don't|it|you say — Don't say it! παρακάλεσε. he begged he pleaded.

— Όχι, τι; Να λες έτσι, πως λέγω εγώ ψέματα; Και σα μάθει η μαμά πως λες αυτή τη λέξη... no|what|to|you say|like that|that|I say|I|lies|and|when|she finds out|the|mom|that|you say|this|the|word — No, what? To say that I'm lying? And when mom finds out that you said that word...

— Που δε θέλει ο πατέρας ούτε να περνά το στόμα μας! that|not|he wants|the|father|nor|to|he passes|the|mouth|our — That father doesn't even want it to pass our lips! πρόσθεσε αυστηρά η Αλεξάνδρα. she added|strictly|the|Alexandra Alexandra added strictly.

— Και πως μου την είπες εμένα... εμένα! and|how|to me|it|you said|me|me — And how did you say it to me... to me! επανέλαβε ο Αντώνης. he repeated|the|Antonis Antonis repeated. Να δεις! to|see Just wait! Να δεις τι θα πάθεις, κι εσύ και η Πουλουδιά, που είπε μουντζούρα και παλιόχαρτο την ελληνική σημαία! to|see|what|will|suffer|and|you|and|the|Pouloudia|that|said|smudge|and|old paper|the|Greek|flag You'll see what will happen to you and Pouloudia, who called the Greek flag a smudge and old paper!

Αυτή η διπλή φοβέρα αποτελείωσε πια τον Αλέξανδρο. this|the|double|threat|finished|finally|the|Alexander This double threat finally finished off Alexander. Κάθισε χάμω, έχωσε το κεφάλι του στις δίπλες της φούστας του και αφέθηκε στην απελπισία του. he sat|down|he buried|the|head|his|in the|folds|of the|skirt|his|and|he surrendered|to the|despair|his He sat down, buried his head in the folds of his skirt, and surrendered to his despair. Η πόρτα της κάμαρας άνοιξε και το γελαστό κεφάλι της Αλίς, με τις ξανθές της πλεξούδες στεφάνι, παρουσιάστηκε στο άνοιγμα. the|door|of the|room|opened|and|the|smiling|head|of the|Alice|with|the|blonde|her|braids|crown|appeared|in the|opening The door of the room opened and Alice's smiling face, with her blonde braids as a crown, appeared in the opening.

— Καλημέρα! good morning — Good morning! φώναξε χαρούμενα. he/she shouted|happily she shouted happily. Μας θέλετε; Και μπήκε μέσα με την Πουλουδιά. us|you want|and|he/she entered|inside|with|the|Pouloudia Do you want us? And she entered with Pouloudia.

Το μάτι της Πουλουδιάς έπεσε αμέσως στο ξαφνισμένο, όλο δάκρυα και δαχτυλιές πασαλειμμένο πρόσωπο του Αλέξανδρου. the|eye|of her|Pouloudia|it fell|immediately|on the|surprised|full of|tears|and|fingerprints|smeared|face|of him|Alexandros Pouloudia's eye immediately fell on Alexander's surprised face, all covered in tears and fingerprints. Μάντεψε ευθύς καβγάδες και λογομαχίες, όπου ο φυσικός της σύμμαχος θα τις έφαγε πάλι. guess|immediately|fights|and|arguments|where|the|natural|her|ally|will|them|he ate|again Guess immediately fights and arguments, where her natural ally would eat them again.

— Γιατί κλαις; ρώτησε απότομα, έτοιμη για μάχη. why|you cry|she asked|abruptly|ready|for|battle — Why are you crying? she asked abruptly, ready for battle.

— Γιατί... γιατί... κλαψαποκρίθηκε ο Αλέξανδρος. why|because|he replied crying|the|Alexander — Because... because... cried Alexander. Μα τον διέκοψε ο Αντώνης μ' ένα νόημα. but|him|he interrupted|the|Antonis|with a|a|gesture But Antonis interrupted him with a gesture.

— Μην πεις! don't|say — Don't say! διέταξε σιωπηλά, κρυφοδείχνοντας την Αλίς. he ordered|quietly|secretly pointing|the|Alice he ordered quietly, secretly pointing at Alice. Και σκύβοντας πάνω στον αδελφό του, τάχα να τον βοηθήσει να σηκωθεί, του πρόσταξε στο αυτί: and|bending|over|to the|brother|his|supposedly|to|him|help|to|get up|to him|he ordered|in the|ear And leaning over his brother, pretending to help him get up, he commanded in his ear:

— Μην πεις για τη σημαία μπροστά της! don't|say|about|the|flag|in front of|her — Don't mention the flag in front of her!

Και σώπασε ο Αλέξανδρος κι έγινε σιωπή, και τ' αδέλφια στάθηκαν αδέξια, κουτά, μαγκωμένα. and|he fell silent|the|Alexander|and|it became|silence|and|the|siblings|they stood|awkwardly|stupidly|stuck And Alexander fell silent and there was silence, and the siblings stood awkwardly, clumsily, stuck.

Μα η Αλίς δεν τους άφησε καιρό να νιώσουν τη στενοχώρια τους. but|the|Alice|not|them|she let|time|to|they feel|the|sadness|their But Alice didn't let them feel their sadness for long. Γελαστή σίμωσε τον Αντώνη και, σπρώχνοντας με το δάχτυλο πίσω το κεφάλι του, είπε: smiling|she approached|the|Antonis|and|pushing|with|the|finger|back|the|head|his|she said Smiling, she leaned towards Antonis and, pushing his head back with her finger, said:

— Για να δω; Μπα! for|to|I see|no — Let me see? No way! Περίεργο! strange Strange! Δε φαίνονται τα δαγκάματα του Ντον, μόνο δυο μικρά κοκκινάκια! not|they appear|the|bites|of|Don|only|two|small|red spots Don's bites aren't visible, just two small red spots! Πόνεσες πολύ; you hurt|a lot Did it hurt a lot?

— Όχι! no — No! Μα πώς το ξέρεις; ρώτησε ο Αντώνης. but|how|it|you know|he asked|the|Antonis But how do you know? Antonis asked.

— Μας το 'πε χθες βράδυ η Μαρούσα. to us|it|she told|yesterday|evening|the|Marousa — Marousa told us last night. Μας είπε πως ήλθατε να με φωνάξετε, αλήθεια; Τι κρίμα που είχα φύγει! to us|she told|that|you came|to|me|you call|really|what|pity|that|I had|I left She said that you came to call me, really? What a pity that I had left! Και πως ύστερα σε δάγκασε ο Ντον. and|that|later|you|he bit|the|Don And then Don bit you. Καημένε Αντώνη! poor|Antonis Poor Antonis! Πώς θα πόνεσες! how|will|you would hurt How you must have hurt!

— Όχι, δεν πόνεσα πολύ, με δάγκασε, να, έτσι! no|not|I hurt|much|by|it bit me|here|like this — No, it didn't hurt much, it bit me, like this! είπε ο Αντώνης πιάνοντας το χείλι του ανάμεσα στον αντίχειρα και στο δείχτη. he said|the|Antonis|grabbing|the|lip|his|between|the|thumb|and|the|index finger said Antonis, holding his lip between his thumb and index finger.

— Καλέ, τι λες; Σου έκανε, λέει, κιμά το πρόσωπο! hey|what|you say|to you|she did|she says|minced meat|the|face — Hey, what are you saying? They said your face got minced! Ναι, η Μαρούσα μας το είπε. yes|the|Marousa|to us|it|she said Yes, Marousa told us. Και κόντεψες να λυσσάξεις και δεν έκλαψες, ούτε καν φοβήθηκες! and|you almost|to|you go crazy|and|not|you cried|nor|even|you got scared And you almost went crazy and didn't cry, not even got scared! Μπράβο σου! well done|to you Good for you! Όλοι σε θαυμάσαμε... all|you|we admired We all admired you...

Ο Αντώνης, που δεν είχε καταλάβει καθόλου πως έγινε κιμάς το πρόσωπο του, ούτε πως κόντεψε να λυσσάξει, ένιωσε έξαφνα σα να υψώνουνταν μια πήχη πάνω από το μπόι του. the|Antonis|who|not|he had|understood|at all|that|it became|minced meat|the|face|his|nor|that|he almost|to|he went mad|he felt|suddenly|as|to|they were being raised|a|cubit|above|from|the|height|his Antonis, who had not realized at all how his face had become minced meat, nor how close he was to going mad, suddenly felt as if a beam was being raised above his height.

Οι αδελφές του όμως, φυσικά, έκαναν να τον κατεβάσουν από τα ύψη του. the|sisters|his|however|of course|they made|to|him|they bring down|from|the|heights|his His sisters, however, of course, tried to bring him down from his heights.

— Τι; Τι είπε η Μαρούσα; ρώτησε ειρωνικά η Αλεξάνδρα. what|what|she said|the|Marousa|she asked|ironically|the|Alexandra — What? What did Marousa say? Alexandra asked sarcastically. Και φουριαστά διαμαρτυρήθηκε η Πουλουδιά: and|furiously|she protested|the|Pouloudia And furiously protested Pouloudia:

— Καθόλου δεν του έκανε κιμά το πρόσωπο! at all|not|to him|she made|minced meat|the|face — It didn't make his face minced meat at all! ενώ με βιαστικά βήματα πλησίαζε ο Αλέξανδρος και σηκώνουνταν στις μύτες του, για να δει από πιο κοντά τις άγνωστες πληγές στο πρόσωπο του αδελφού του. while|with|hurried|steps|he approached|the|Alexandros|and||on the|toes|his|to|to|see|from|closer|near|the|unknown|wounds|on the|face|his|brother|his while Alexander was approaching with hurried steps and was standing on his toes to see the unknown wounds on his brother's face up close.

Μα η Αλίς δεν υποχώρησε. but|the|Alis|not|she retreated But Alice did not back down.

— Ναι, ναι, σε ξέρω! yes|yes|you|I know — Yes, yes, I know you! Είσαι πάντα παλικάρι και ποτέ δε λες πως πονείς! you are|always|brave man|and|never|not|you say|that|you hurt You are always a brave man and you never say that you are in pain! επανέλαβε. repeat he repeated. Μα κόντεψες να λυσσάξεις και να πεθάνεις! but|you almost|to|you go mad|and|to|you die But you almost went mad and died! Το είπε και ο πατέρας, και κατατρόμαξαν όλοι εδώ... it|he said|and|the|father|and|they were terrified|everyone|here The father said it too, and everyone here was terrified...

— Εμείς; Καθόλου! we|not at all — Us? Not at all! αναφώνησε η Πουλουδιά. she exclaimed|the|Pouloudia exclaimed Pouloudia. Εκτός, ναι, μόνο σαν έτρεχαν τα αίματα... except|yes|only|when|they were running|the|bloods Except, yes, only when the blood was running...

— Καλέ, τι αίματα! oh|what|blood — My goodness, what a bloodshed! Τόσο τρόμαξε η θεία σας η Μαριέτα, που έστειλε το θείο σας στο βασιλέα να του πει να σκοτώσει τον Ντον. so|she got scared|the|aunt|your|the|Marietta|that|she sent|the|uncle|your|to the|king|to|him|to say|to|to kill|the|Don Your aunt Marietta was so frightened that she sent your uncle to the king to tell him to kill Don. Και είπε ο βασιλέας: «Πώς λυπούμαι γι' αυτό που συνέβηκε! and|he said|the|king|how|I regret|for|this|that|it happened And the king said: "How sorry I am for what has happened! Να είστε βέβαιος πως θα θέσομε τον Ντον και θα τον παραφυλάξομε!» Και κάθε μέρα, ύστερα, μηνούσε πως ο Ντον ήπιε πολύ νερό... to|you be|sure|that|will|we will put|the|Don|and|will|him|we will watch||||||||||| Rest assured that we will set a trap for Don and keep watch on him!" And every day after that, he warned that Don had drunk too much water...

— Γιατί; ρώτησε η Αλεξάνδρα. why|she asked|the|Alexandra — Why? asked Alexandra.

— Γιατί, αν ήταν λυσσασμένος, δε θα έπινε νερό, έτσι λέγει ο πατέρας. because|if|he was|rabid|not|will|he would drink|water|thus|he says|the|father — Because, if he were rabid, he wouldn't drink water, that's what the father says. Μα ο Αντώνης δεν το ήξερε πως δε θα ήταν λυσσασμένος, και όμως δε φοβήθηκε καθόλου! but|the|Antonis|not|it|he knew|that|not|will|he would be|rabid|and|yet|not|he was afraid|at all But Antonis didn't know that he wouldn't be rabid, and yet he wasn't afraid at all! Οι δυο αδελφές άκουαν κλονισμένες και ο Αλέξανδρος ξέχασε, στη σαστιμάδα του, να κλείσει το στόμα του. the|two|sisters|they were listening|shaken|and|the|Alexandros|he forgot|in the|bewilderment|his|to|he closes|the|mouth|his The two sisters listened shaken, and Alexander forgot, in his astonishment, to close his mouth.

— Και όχι μόνο τον δάγκασε, αλλά τον δάγκασε στο πρόσωπο, που είναι ακόμα πιο επικίνδυνο, εξακολούθησε η Αλίς. and|not|only|him|he bit|but|him|he bit|in the|face|that|is|still|more|dangerous|she continued|the|Alice — And not only did it bite him, but it bit him on the face, which is even more dangerous, Alice continued. Γιατί, όσο πιο κοντά στο κεφάλι σε δαγκάσει ο σκύλος, τόσο πιο άσχημο είναι... because|as|more|close|to the|head|to|he bites|the|dog|so|more|ugly|is Because, the closer to the head the dog bites you, the worse it is...

— Γιατί; ρώτησε πάλι η Αλεξάνδρα, θαμπωμένη από τις γνώσεις της Αλίς. why|she asked|again|the|Alexandra|dazzled|by|the|knowledge|her|Alice — Why? Alexandra asked again, dazzled by Alice's knowledge.

Μ' αυτή τη φορά δεν ήξερε η Αλίς. with|this|the|time|not|she knew|the|Alice This time Alice didn't know. Σταμάτησε μια στιγμή και πάλι πήρε φόρα: he stopped|a|moment|and|again|he took|momentum He stopped for a moment and then gained momentum again:

— Έτσι είπε ο πατέρας. thus|he said|the|father — That's what the father said. Και είπε: «Πώς θ' ανησύχησαν οι άνθρωποι που τον δάγκασε στο πρόσωπο!» Και μας είπε η Μαρούσα πως και ο Αντώνης θα δάγκανε όλο τον κόσμο και πως θα έπεφτε ξερός! and|he said|how|he will|they worried|the|people|who|him|he bit|in|face|and|to us|she said|the|Marousa|that|and|the|Antonis|he will|he would bite|all|the|world|and|that|he will|he would fall|dead And he said: "How worried the people would be who got bitten on the face!" And Marousa told us that Antonis would bite the whole world and that he would fall down dead! Και όμως ο Αντώνης δε φοβήθηκε! and|yet|the|Antonis|not|he was afraid And yet Antonis was not afraid!

Άκουσε ο Αντώνης και θαύμαζε. he listened|the|Antonis|and|he admired Antonis listened and admired. Ποτέ δεν είχε φανταστεί πόσο ηρωικά είχε φερθεί. never|not|he had|imagined|how|heroically|he had|behaved He had never imagined how heroically he had behaved. Τον γέμιζε λίγο λίγο αίσθημα από συμπόνια και θαυμασμό για τον εαυτό του και συνάμα μια τρυφερή αγάπη για την Αλίς που έβγαζε στη φόρα τον ηρωισμό του. him|it filled|little|little|feeling|of|compassion|and|admiration|for|the|self|his|and|at the same time|a|tender|love|for|the|Alice|who|she brought out|to the|surface|the|heroism|his He was gradually filled with a sense of compassion and admiration for himself, and at the same time a tender love for Alice, who brought his heroism to light.

Μα όταν είδε δάκρυα στα μάτια της Αλεξάνδρας και της Πουλουδιάς τα φρύδια ν' ανεβαίνουν τρομαγμένα κατά τα κατσαρωμένα της μαλλιά, φούσκωσε η καρδιά του από ευγνωμοσύνη και του ήλθε ακράτητη λαχτάρα να διορθώσει την αδικία, την προσβολή που είχε κάνει της Αλίς την τελευταία φορά που την είχε δει. but|when|he saw|tears|in the|eyes|of the|Alexandra|and|of the|Pouloudia|the|eyebrows|that|they rise|scared|towards|the|curly|her|hair|it swelled|the|heart|his|from|gratitude|and|to him|it came|uncontrollable|desire|to|correct|the|injustice|the|insult|that|he had|done|to the|Alice|the|last|time|that|her|he had|seen But when he saw tears in Alexandra's and Pouloudia's eyes, their brows rising in fear towards their curly hair, his heart swelled with gratitude and he felt an uncontrollable urge to correct the injustice, the insult he had done to Alice the last time he had seen her.

— Αλίς, της είπε μ' ενθουσιασμό, εσύ δεν είσαι Εβραία! Alice|to her|she said|with|enthusiasm|you|not|you are|Jewish — Alice, he said to her with enthusiasm, you are not Jewish! Είμαι βέβαιος πως δεν είσαι Εβραία! I am|sure|that|not|you are|Jewish I am sure you are not Jewish!

Η Αλίς σώπασε μαζεμένη και ανήσυχα κοίταξε ένα-ένα τ' αδέλφια. the|Alice|she fell silent|withdrawn|and|anxiously|she looked|||the|siblings Alice fell silent, feeling withdrawn and anxiously looked at each of her siblings.

— Πες! say — Speak! επέμεινε ο Αντώνης. he insisted|the|Antonis Antonis insisted. Δεν είναι αλήθεια πως δεν είσαι Εβραία; not|is|truth|that|not|you are|Jewish Isn't it true that you are not Jewish?

— Δεν ξέρω... μουρμούρισε διστακτικά η Αλίς. not||||| — I don't know... Alice murmured hesitantly.

— Εγώ είμαι βέβαιος πως δεν είσαι Εβραία και πως είσαι Ελληνίδα. — I am sure that you are not Jewish and that you are Greek.

— Ναι, είμαι Ελληνίδα, είπε ντροπαλά η Αλίς. yes|I am|Greek woman|she said|shyly|the|Alice — Yes, I am Greek, Alice said shyly.

— Αυτό δε σημαίνει, είπε σκοτισμένη η Αλεξάνδρα. this|not|means|she said|confused|the|Alexandra — That doesn't mean anything, Alexandra said confused. Νομίζω πως μπορείς να είσαι και Ελληνίδα και Εβραία... I think|that|you can|to|you are|both|Greek woman|and|Jewish woman I think you can be both Greek and Jewish...

— Όχι, δεν μπορείς! no|not|you can — No, you can't! φώναξε ο Αντώνης. he shouted|the|Antonis Antonis shouted. Εγώ ξέρω πως στην Αλεξάνδρεια οι Εβραίοι δεν είναι Έλληνες και δεν πάνε στο δικό μας σχολείο, μόνο πάνε στους ιησουίτες. I|I know|that|in the|Alexandria|the|Jews|not|they are|Greeks|and|not|they go|to the|own|our|school|only|they go|to the|Jesuits I know that in Alexandria the Jews are not Greeks and do not go to our school, they only go to the Jesuits.

— Στάσου να δούμε, έχω μιαν ιδέα και θα καταλάβομε αμέσως, είπε η Αλεξάνδρα. stop|to|we see|I have|an|idea|and|will|we understand|immediately|she said|the|Alexandra — Wait, let’s see, I have an idea and we will understand immediately, said Alexandra. Αλίς, τι μαθαίνεις εσύ στο σχολείο που πας; Alice|what|you learn|you|at the|school|that|you go Alice, what are you learning at the school you go to?

— Τι μαθαίνω; ρώτησε ανήσυχα η Αλίς. what|I learn|she asked|anxiously|the|Alice — What am I learning? Alice asked anxiously. Γιατί; Τι μαθαίνω; why|what|I learn Why? What am I learning?

— Να, σας μαθαίνουν για τον Τρωικό πόλεμο και τον Αχιλλέα; look|you|they teach|about|the|Trojan|war|and|the|Achilles — Well, they are teaching you about the Trojan War and Achilles?

— Βέβαια! of course — Of course!

— Και για τον Σωκράτη; Ξέρεις ποιος είναι ο δίκαιος Αριστείδης; and|for|the|Socrates|you know|who|is|the|just|Aristides — And what about Socrates? Do you know who the just Aristides is?

— Ξέρω! I know — I know!

— Και ο Περικλής; Και ο Λεωνίδας;... Μα τη διέκοψε ο Αντώνης: and|the|Pericles|and|the|Leonidas|but|it|interrupted|the|Antonis — And Pericles? And Leonidas?... But Antonis interrupted her:

— Ξέρεις τι θα πει «Μολών λαβε»; Και «Ή ταν ή επί τας»; Έμαθες το «Πάταξον μεν, άκουσον δε»; ρώτησε ορμητικά. you know|what|will|say|come|take|and|either|death|or|upon|the|you learned|the|strike|me|listen|but|he asked|forcefully — Do you know what "Molon labe" means? And "Either with it or on it"? Have you learned "Strike me, but listen"? he asked forcefully.

— Ναι! yes — Yes!

— Λοιπόν δεν είσαι βέβαια Εβραία! well|not|you are|of course|Jewish — Well, you are certainly not Jewish! φώναξε θριαμβευτικά ο Αντώνης. he shouted|triumphantly|the|Antonis Antonis shouted triumphantly.

— Δεν είσαι Εβραία! not|you are|Jewish — You are not Jewish! επικύρωσε η Αλεξάνδρα. she confirmed|the|Alexandra Alexandra confirmed. Είσαι Ελληνίδα σαν και μας! you are|Greek woman|like|and|us You are Greek like us!

Και, στη συγκίνηση της απάνω, φίλησε την Αλίς. and|in the|emotion|her|upon|she kissed|the|Alice And, in her excitement, she kissed Alice.

Ήταν το δεύτερο φιλί που δέχουνταν η Αλίς εκείνο το ίδιο πρωί από τις αδελφές. it was|the|second|kiss|that|they were receiving|the|Alice|that|the|same|morning|from|the|sisters It was the second kiss that Alice received that same morning from the sisters. Και χαρούμενη, συγκινημένη κι εκείνη, κάθισε στον καναπέ, ανάμεσα στις δυο αδελφές που της βαστούσαν η καθεμιά από ένα χέρι, σα να είχαν ανακαλύψει ξαφνικά ένα θησαυρό. and|happy|moved|and|she|sat|on the|couch|between|the|two|sisters|who|to her|they were holding|the|each|from|one|hand|as|to|they had|discovered|suddenly|a|treasure And happy, moved as well, she sat on the couch, between the two sisters who each held one of her hands, as if they had suddenly discovered a treasure.

Όρθιος, με τα χέρια μπερδεμένα το ένα μες στο άλλο πίσω στην πλάτη, τις κοίταζε ο Αλέξανδρος και συλλογίζουνταν. standing|with|the|hands|tangled|one|one|inside|in|other|behind|in the|back|them|he was looking at|the|Alexandros|and| Standing, with his hands tangled behind his back, Alexander looked at them and pondered.

— Μα... μα τι πειράζει αν είναι Εβραία η Αλίς; ρώτησε αργά. but|but|what|it matters|if|she is|Jewish|the|Alice|he asked|slowly — But... what does it matter if Alice is Jewish? he asked slowly. Ο θείος λέγει πως οι Εβραίοι είναι πάρα πολύ καλοί άνθρωποι και πως ο μπαμπάς της Αλίς... the|uncle|he says|that|the|Jews|they are|very|very|good|people|and|that|the|dad|of her|Alice Uncle says that Jews are very good people and that Alice's dad...

— Καλά, το ξέρομε, διέκοψε με μεγαλείο η Αλεξάνδρα. well|it|we know|she interrupted|me|grandeur|the|Alexandra — Well, we know that, Alexandra interrupted with grandeur. Εμείς όμως θέλομε την Αλίς να είναι Ελληνίδα! we|but|we want|the|Alice|to|she is|Greek But we want Alice to be Greek!

Και της χαμογέλασε η Αλίς και χαμογέλασε και του Αλέξανδρου και φαίνουνταν χαρούμενη όσο ποτέ ακόμα. and|to her|he smiled|the|Alice|and|he smiled|and|to him|Alexander|and|they seemed|happy|as|ever|still And Alice smiled at her, and smiled at Alexander, and she seemed happier than ever.

Μα ο Αντώνης δεν ένιωθε αρκετά ικανοποιημένη την ευγνωμοσύνη του προς την Αλίς. but|the|Antonis|not|he felt|quite|satisfied|the|gratitude|his|towards|the|Alice But Antonis did not feel sufficiently grateful towards Alice. Έκανε να βγει έξω, να πάγει να βρει τη θεία Μαριέτα. he made|to|go out|outside|to|go|to|find|the|aunt|Marietta He was about to go outside to find Aunt Marietta. Μα το καλοσυλλογίστηκε και προτίμησε να στείλει τον Αλέξανδρο που, σαν πιο μικρός, ήταν πιο χαϊδεμένος κι έτρωγε τις λιγότερες κατσάδες. but|it|he thought it over|and|he preferred|to|send|the|Alexander|who|as|more|younger|he was|more|spoiled|and|he got|the|least|scoldings But he thought it over and preferred to send Alexander, who, being younger, was more pampered and received fewer scoldings. Τον πήρε ιδιαιτέρως και του είπε: him|he took|privately|and|to him|he said He took him aside and said:

— Πήγαινε να ρωτήσεις τη θεία αν μπορούμε να προσκαλέσομε την Αλίς στο πρόγευμα. go|to|ask|the|aunt|if|we can|to|invite|the|Alice|to the|breakfast — Go ask Aunt if we can invite Alice to breakfast.

Και πήγε ο Αλέξανδρος και γύρισε φωνάζοντας: and|he went|the|Alexander|and|he returned|shouting And Alexander went and came back shouting:

— Ναι, είπε η θεία πως μπορεί να μείνει η Αλίς το μεσημέρι... yes|she said|the|aunt|that|she can|to|stay|the|Alice|the|afternoon — Yes, Aunt said that Alice can stay at noon...

Κατακοκκίνισε η Αλεξάνδρα και ντράπηκε η Πουλουδιά. she blushed|the|Alexandra|and|she felt ashamed|the|Pouloudia Alexandra turned bright red and Pouloudia felt embarrassed. Αλήθεια, αυτός ο Αλέξανδρος όλο ντρόπιαζε τ' αδέλφια του. really|this|the|Alexander|always|he embarrassed|the|siblings|his Indeed, this Alexander always embarrassed his siblings.

Και, βρουτσίζοντας τα μαλλιά του πριν καθίσουν στο τραπέζι, τον μάλωσε η Αλεξάνδρα: and|while brushing|the|hair|his|before|they sit|at the|table|him|she scolded|the|Alexandra And, ruffling his hair before sitting at the table, Alexandra scolded him:

— Κάνεις σα χωριάτης! you act|like|a peasant — You're acting like a peasant! του είπε. to him|she said she told him. Δε λεν στους ανθρώπους «μπορείς να μείνεις», τους ρωτούν ευγενικά: «Θες να μείνεις:» not|they say|to the|people|you can|to|stay|to them|they ask|politely|you want|to|stay They don't say to people "you can stay

Ο Αλέξανδρος δεν είδε καμιά διαφορά στις δυο προσκλήσεις, μα δεν είπε τίποτα· όλη του την προσοχή τη συγκέντρωνε στις θυμωμένες βρουτσιές της Αλεξάνδρας και κοίταζε πώς να της ξεφύγει και να σμίξει τον Αντώνη, που ακτινοβολούσε όλος και δεν ήξερε πώς να περιποιηθεί καλύτερα την Αλίς. the|Alexander|not|he saw|any|difference|in the|two|invitations|but|not|he said|anything|all|his|the|attention|it|he focused|on the|angry|glances|her|Alexandra|and|he looked|how|to|her|he escapes|and|to|he meets|the|Antonis|who|he radiated|whole|and|not|he knew|how|to|he takes care of|better|the|Alice Alexander saw no difference between the two invitations, but he said nothing; all his attention was focused on Alexandra's angry pout, and he looked for a way to escape her and join Antonis, who was radiating and didn't know how to take better care of Alice.

— Και θα μείνεις το απόγεμα, Αλίς; Και θα παίξεις μαζί μας; Θα έλθει και ο Γιάννης, ο εξάδελφος μας! and|will|you will stay|the|afternoon|Alice|and|will|you will play|with|us|will|he will come|and|the|Giannis|the|cousin|our — And will you stay in the afternoon, Alice? And will you play with us? Giannis, our cousin, will come too! Να δεις πώς πηδά!... to|you see|how|he jumps Just wait until you see how he jumps!...

Θυμήθηκε η Πουλουδιά την πρωινή φοβέρα και όλο της το κέφι έσβησε. she remembered|the|Pouloudia|the|morning|fright|and|all|her|the|fun|it extinguished Pouloudia remembered the morning scare and all her cheer faded. Αχ και να μην ήρχουνταν ποτέ πια ο Γιάννης! oh|and|to|not|they were coming|never|anymore|the|Giannis Oh, if only Giannis would never come again!

Κι έλεγε, έλεγε ο Αντώνης τα καλά και τα κατορθώματα του Γιάννη, και μεγάλωνε και άπλωνε ολοένα η ανησυχία της Πουλουδιάς. and|he was saying|he was saying|the|Antonis|the|good things|and|the|achievements|his|Giannis|and|it was growing|and|it was spreading|increasingly|the|worry|her|Pouloudia And Antonis kept talking about the good things and achievements of Giannis, and the anxiety of Pouloudia kept growing and spreading.

Μα είχε τόσα κέφια σήμερα ο Αντώνης, ήταν τόσο στις καλές του! but|he had|so many|good spirits|today|the|Antonis|he was|so|in the|good|his But Antonis was in such a good mood today, he was really in high spirits! Αν του το ζητούσε άραγε... Μα πώς να το ζητήσει; Σε παρακάλια δεν ξέπεφτε κανένα από τ' αδέλφια, εκτός από τον Αλέξανδρο που ήταν μικρός... if|to him|it|he asked|I wonder|but|how|to|it|he asks|to|pleas|not|he fell|any|from|the|siblings|except|from|the|Alexandros|who|he was|young I wonder if he would ask for it... But how could he ask for it? None of the siblings would stoop to begging, except for Alexandros who was still young...

Κλωθογύριζε λοιπόν η Πουλουδιά γύρω στον Αντώνη και στην Αλίς και άκουε της Αλίς τις διηγήσεις, πως ήταν τόσο ωραία στης θείας της στην Κηφισιά... she was spinning around|therefore|the|Pouloudia|around|to the|Antonis|and|to the|Alice|and|she was listening to|the|Alice|the|stories|that|she was|so|beautiful|at her|aunt|her|in|Kifisia So, Pouloudia was spinning around Antonis and Alice, listening to Alice's stories about how beautiful it was at her aunt's in Kifisia...

— Πού είναι η Κηφισιά; ρώτησε ο Αντώνης. where|is|the|Kifisia|he asked|the|Antonis — Where is Kifisia? Antonis asked. Η Αλίς έδειξε αόριστα κατά το Πασαλιμάνι. the|Alice|she pointed|vaguely|towards|the|Pasalimani Alice pointed vaguely towards Pasalimani.

— Να, από κει, μα πέερα, κατά την Πεντέλη. there|from|there|but|over|towards|the|Penteli — There, over there, towards Penteli. Πας με το τρένο· ανεβαίνεις· είναι βουνό· και όμως δεν είναι βουνό. you go|with|the|train|you climb|it is|mountain|and|yet|not|it is|mountain You go by train; you climb up; it's a mountain; and yet it is not a mountain. Κι έχει δέντρα, πολλά δέντρα. and|it has|trees|many|trees And it has trees, many trees. Και στο περιβόλι της θείας μου έχει όλα τα φρούτα, δεν έχει πια κεράσια, μα έχει σύκα, σταφύλια, ροδάκινα, αχλάδια... Και τι δεν έχει! and|in the|garden|of the|aunt|my|it has|all|the|fruits|not|it has|anymore|cherries|but|it has|figs|grapes|peaches|pears|and|what|not|it has And in my aunt's garden, it has all the fruits, it no longer has cherries, but it has figs, grapes, peaches, pears... And what doesn't it have! Κι έφυγε ο περιβολάρης της θείας μου και κάναμε μεις τον περιβολάρη, σκάβαμε, ποτίζαμε, κόβαμε φρούτα, κλαδεύαμε! and|he left|the|gardener|of the|aunt|my|and|we became|we|the|gardener|we were digging|we were watering|we were picking|fruits|we were pruning And my aunt's gardener left, and we became the gardeners, we dug, we watered, we picked fruits, we pruned! Τι ωραία που περάσαμε! what|nice|that|we spent What a wonderful time we had! Έλα κι συ, Αντώνη, στης θείας μου... come|and|you|Antonis|to the|aunt's|my Come too, Antonis, to my aunt's...

Με τα χέρια ενωμένα και τα μάτια χαμένα κατά πέερα από το Πασαλιμάνι, ο Αντώνης έβλεπε όσα του ζωγράφιζε με τα λόγια της η Αλίς και χαμογελούσε μακαρίως. with|the|hands|joined|and|the|eyes|lost|towards|far|from|the|Pasalimani|the|Antonis|he was seeing|whatever|to him|she was painting|with|the|words|her|the|Alice|and|he was smiling|blissfully With his hands clasped and his eyes lost far away from Pasalimani, Antonis saw what Alice painted for him with her words and smiled blissfully.

— Και θα μ' αφήσει η θεία σου να σκάψω; ρώτησε. and|will|me|she will let|the|aunt|your|to|I dig|she asked — And will your aunt let me dig? he asked.

— Και βέβαια! and|of course — Of course! είπε η Αλίς. she said|the|Alice said Alice.

— Και να ποτίσω; and|to|I water — And should I water it?

— Ακούς λέει! you hear|she says — You hear her saying! Θα της κάνεις και χάρη, αφού δεν έχει περιβολάρη! will|to her|you will do|and|favor|since|not|she has|gardener You will do her a favor, since she doesn't have a gardener!

— Εγώ, σα μεγαλώσω, θα δώσω όλα μου τα παιχνίδια του Αλέξανδρου και θα γίνω περιβολάρης! I|when|I grow up|will|I will give|all|my|the|toys|of|Alexander|and|will|I will become|gardener — When I grow up, I will give all my toys to Alexandros and I will become a gardener! είπε μαγεμένος ο Αντώνης. he said|enchanted|the|Antonis said Antonis, enchanted.

Ήταν η ώρα της Πουλουδιάς. it was|the|time|of the|Pouloudia It was the time of Pouloudia. Ποτέ δε θα ξανάβρισκε τον Αντώνη σε τέτοια διάθεση. never|not|will|he would find again|the|Antonis|in|such|mood He would never find Antonis in such a mood again.

— Αντώνη, δε θα πεις του Γιάννη... ξέρεις τι, που έλεγες το πρωί... του ψιθύρισε σιγά. Antonis|not|will|you will say|to the|Giannis|you know|what|that|you were saying|the|morning|to the|he whispered|quietly — Antonis, you won't tell Giannis... you know what, that you were saying this morning... she whispered softly.

Μια στιγμή στάθηκε ο Αντώνης, ώσπου να βγει από τα όνειρα του και να ξαναμπεί στην πραγματικότητα. a|moment|he stood|the|Antonis|until|to|he comes out|from|the|dreams|his|and|to|he re-enters|in the|reality For a moment, Antonis stood still, until he came out of his dreams and re-entered reality. Κι έξαφνα θυμήθηκε. and|suddenly|he remembered And suddenly he remembered.

— Εγώ δε μαντατεύω! I|not|I am sending word — I do not predict! είπε περήφανα. he said|proudly she said proudly.

Και ξαναγύρισε στην Αλίς. and|he returned|to the|Alice And she turned back to Alice.

— Η θεία είναι στην τραπεζαρία, της ανήγγειλε. the|aunt|is|in the|dining room|to her|he announced — Aunt is in the dining room, she announced. Πες της εσύ για την Κηφισιά, να μας αφήσει να πάμε. tell|her|you|about|the|Kifisia|to|us|she lets|to|we go You tell her about Kifisia, so she lets us go. Του έκανε νόημα «Ναι» και πέρασαν στο τραπέζι. to him|she made|sign|yes|and|they passed|to the|table She signaled him "Yes" and they moved to the table.