×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Storybooks Canada Tagalog, Si Nozibele at ang Tatlong Hibla ng Buhok

Si Nozibele at ang Tatlong Hibla ng Buhok

Noong unang panahon, may tatlong batang babae na naghanap ng panggatong.

Pinawisan sila dahil sa init ng araw kaya naisipan nilang maligo sa ilog. Tuwang-tuwa sila sa paglaro, pagtampisaw at paglangoy.

Bigla nilang naalala na malapit na gumabi. Kaya dali-dali silang bumalik sa nayon.

Nung malapit na sila makarating sa bahay, kinapa ni Nozibele ang leeg niya. Naiwan pala niya sa may ilog ang kuwintas! “Samahan ninyo ako! Balik tayo dun!” nagmakaawa siya. Pero hindi pumayag ang mga kaibigan dahil malapit na gumabi.

Mag-isang bumalik si Nozibele sa ilog. Nakita niya ang kuwintas at agad bumalik pauwi. Pero naabutan siya ng dilim at nawala siya dahil di nya makita ang daan.

Sa di kalayuan, may nakita siyang ilaw sa isang bahay. Nilapitan niya ang kubo at kumatok sa pinto.

Bumukas ang pinto at nagulat siya sa nakita. Isang asong nagsasalita! “Anong kailangan mo?” “Nawawala ako at kailangan ko ng matutuluyan,” sagot ni Nozibele. “Tuloy ka at baka kita kagatin!” sabi ng aso, kaya pumasok si Nozibele.

“Ipagluto mo ako!” utos ng aso. “Hindi ako marunong magluto,” sagot ni Nozibele. “Kung hindi ka magluluto, kakagatin kita!” Kaya nagluto si Nozibele ng makakain ng aso.

“Ayusin mo ang kama ko!” utos ng aso. “Hindi ko alam kung paano ayusin ang kama para sa isang aso,” sagot ni Nozibele. “Kung ayaw mong ayusin ang kama ko, kakagatin kita!” banta ng aso. Kaya inayos ni Nozibele ang kama nito.

Araw-araw, nagluluto, naglilinis at naglalaba si Nozibele para sa aso. “Sasaglit lang ako sa mga kaibigan ko. Pagbalik ko, dapat tapos ka na maglinis, magluto at maglaba.”

Pagkaalis ng aso, bumunot si Nozibele ng tatlong hibla ng buhok sa kanyang ulo. Nilagay niya ang sa sa ilalim ng kama, isa sa likod ng pinto at isa sa kural. Saka siya kumaripas ng takbo pauwi.

Pagbalik ng aso, hinanap niya si Nozibele. “Asan ka, Nozibele?” “Andito ako sa ilalim ng kama,” sabi ng unag hibla. “Andito ako sa likod ng pinto,” sabi ng ikalawa. “Andito ako sa kural,” sabi ng ikatlo.

Saka lang naisip ng aso. Naisahan siya. Tumakbo siya papunta sa nayon. Pero naghihintay sa kanya ang tatlong kapatid na lalaki ni Nozibele. May dala silang malalaking patpat kaya tumakas ang aso at hindi na uli nagpakita kailanman.

Si Nozibele at ang Tatlong Hibla ng Buhok Nozibele und die drei Haarsträhnen Nozibele and the Three Strands of Hair Nozibele i trzy pasma włosów

Noong unang panahon, may tatlong batang babae na naghanap ng panggatong. Once upon a time, there were three girls who searched for firewood.

Pinawisan sila dahil sa init ng araw kaya naisipan nilang maligo sa ilog. They were sweating because of the heat of the sun so they thought of bathing in the river. Tuwang-tuwa sila sa paglaro, pagtampisaw at paglangoy. They are very happy playing, paddling and swimming.

Bigla nilang naalala na malapit na gumabi. They suddenly remembered that it was almost night. Kaya dali-dali silang bumalik sa nayon. So they quickly returned to the village.

Nung malapit na sila makarating sa bahay, kinapa ni Nozibele ang leeg niya. When they were about to reach the house, Nozibele groped his neck. Naiwan pala niya sa may ilog ang kuwintas! He left the necklace by the river! “Samahan ninyo ako! "Come with me! Balik tayo dun!” nagmakaawa siya. Let's go back there!” he begged. Pero hindi pumayag ang mga kaibigan dahil malapit na gumabi. But the friends did not agree because it was almost night.

Mag-isang bumalik si Nozibele sa ilog. Nozibele returned to the river alone. Nakita niya ang kuwintas at agad bumalik pauwi. He saw the necklace and immediately returned home. Pero naabutan siya ng dilim at nawala siya dahil di nya makita ang daan. But the darkness overtook him and he got lost because he couldn't see the way.

Sa di kalayuan, may nakita siyang ilaw sa isang bahay. In the distance, he saw a light in a house. Nilapitan niya ang kubo at kumatok sa pinto. He approached the hut and knocked on the door.

Bumukas ang pinto at nagulat siya sa nakita. The door opened and he was surprised by what he saw. Isang asong nagsasalita! A talking dog! “Anong kailangan mo?” “Nawawala ako at kailangan ko ng matutuluyan,” sagot ni Nozibele. "What do you need?" "I'm lost and I need a place to stay," answered Nozibele. “Tuloy ka at baka kita kagatin!” sabi ng aso, kaya pumasok si Nozibele. "Go ahead and I might bite you!" said the dog, so Nozibele entered.

“Ipagluto mo ako!” utos ng aso. "Cook me!" dog command “Hindi ako marunong magluto,” sagot ni Nozibele. "I don't know how to cook," answered Nozibele. “Kung hindi ka magluluto, kakagatin kita!” Kaya nagluto si Nozibele ng makakain ng aso. "If you don't cook, I'll bite you!" So Nozibele cooked something for the dog to eat.

“Ayusin mo ang kama ko!” utos ng aso. "Make my bed!" dog command “Hindi ko alam kung paano ayusin ang kama para sa isang aso,” sagot ni Nozibele. "I don't know how to make a bed for a dog," replied Nozibele. “Kung ayaw mong ayusin ang kama ko, kakagatin kita!” banta ng aso. "If you don't make my bed, I'll bite you!" dog threat Kaya inayos ni Nozibele ang kama nito. So Nozibele made his bed.

Araw-araw, nagluluto, naglilinis at naglalaba si Nozibele para sa aso. Every day, Nozibele cooks, cleans and does laundry for the dog. “Sasaglit lang ako sa mga kaibigan ko. "I'm just going to be with my friends for a while. Pagbalik ko, dapat tapos ka na maglinis, magluto at maglaba.” When I come back, you should be done cleaning, cooking and washing.”

Pagkaalis ng aso, bumunot si Nozibele ng tatlong hibla ng buhok sa kanyang ulo. After the dog left, Nozibele pulled out three strands of hair from his head. Nilagay niya ang sa sa ilalim ng kama, isa sa likod ng pinto at isa sa kural. He put one under the bed, one behind the door and one in the corral. Saka siya kumaripas ng takbo pauwi. Then he ran home.

Pagbalik ng aso, hinanap niya si Nozibele. When the dog returned, he looked for Nozibele. “Asan ka, Nozibele?” “Andito ako sa ilalim ng kama,” sabi ng unag hibla. "Where are you, Nozibele?" "I'm under the bed," said the first strand. “Andito ako sa likod ng pinto,” sabi ng ikalawa. "I'm behind the door," said the second. “Andito ako sa kural,” sabi ng ikatlo. "I'm in the corral," said the third.

Saka lang naisip ng aso. Only then did the dog think. Naisahan siya. He was singled out. Tumakbo siya papunta sa nayon. He ran to the village. Pero naghihintay sa kanya ang tatlong kapatid na lalaki ni Nozibele. But Nozibele's three brothers were waiting for him. May dala silang malalaking patpat kaya tumakas ang aso at hindi na uli nagpakita kailanman. They had big sticks with them so the dog ran away and never showed up again.