Sabi ng ate ni Vusi sagte Vusis Schwester Vusi's sister said ヴシさんの妹はこう言った。

Isang umaga, tinawag si Vusi ng kanyang Lola, “Vusi, pakihatid ang itlog na ito sa mga magulang mo. One morning, his Grandmother called Vusi, “Visu, please deliver this egg to your parents. Gagawa sila ng malaking keyk para sa kasal ng ate mo.” They will make a big cake for your sister's wedding.”

Sa daan, nakasalubong ni Vusi ang dalawang batang namimitas ng prutas. On the way, Vusi met two children picking fruit. Inagaw ng isang bata ng itlog at binato ito sa puno. A child snatched an egg and threw it at a tree. Basag ang itlog. Crack the egg.

“Ano ka ba?” sigaw ni Vusi. "What are you?" shouted Vusi. “Para ‘yun sa cake sa kasal ng ate ko. "That's like my sister's wedding cake. Ano na lang sasabihin niya pag nalaman niyang wala pala siyang cake?” What will he say when he finds out that he doesn't have cake?"

Nalungkot ang mga bata. The children were sad. “Wala na kaming magagawa, pero sa iyo na ang patpat na ito. “There is nothing we can do, but this stick is yours. Bigay mo sa ate mo.” Nagpatuloy si Vusi sa kanyang paglakad. Give it to your sister." Vusi continued on his way.

Sa daan, may nakasalubong siyang dalawang karpintero. On the way, he met two carpenters. “Pwede ba magamit ang patpat?” tanong ng isa. “Can I use a stick?” asked one. Pero manipis ang patpat at nabali ito. But the stick was thin and it broke.

“Ano ka ba?” iyak ni Vusi. "What are you?" cried Vusi. “Regalo ang patpat na iyan para sa kasal ng ate ko. "That stick was a gift for my sister's wedding. Bigay iyan ng mga batang tigapitas ng prutas dahil nabasag nila ang itlog para sa cake. The fruit picker kids give that because they broke the egg for the cake. Ngayon wala ng itlog, wala ng cake at wala ng regalo. Now no eggs, no cake and no presents. Ano na lang sasabihin ng ate ko?” What will my sister say?"

Nalungkot ang mga karpintero. The carpenters were sad. “Wala na kaming magagawa, pero eto ang kugon para sa ate mo,” sabi ng isa. "There is nothing we can do, but here is the shed for your sister," said one. Nagpatuloy si Vusi sa kanyang paglakad. Vusi continued on his way.

Sa daan, may nakasalubong siyang magsasaka at baka. On the way, he met a farmer and a cow. “Parang ang sarap ng kugon. "It's like kugon is delicious. Patikim naman,” hiling ng baka. Taste it," asked the cow. Pero nasarapan ang baka at inubos lahat ng kugon. But the cow enjoyed it and consumed all the chaff.

“Ano ka ba?” iyak ni Vusi. "What are you?" cried Vusi. “Regalo iyon para sa kasal ng ate ko. “It was a gift for my sister's wedding. Bigay ng karpintero dahil nabali nila ang patpat na galing sa mga batang tigapitas ng prutas. Carpenter gave because they broke the stick from the fruit pickers. Bigay nila ang patpat dahil nabasag nila ang itlog para sa cake. They gave the stick because they broke the egg for the cake. Tuloy, wala nang itlog, walang cake at walang regalo. Go ahead, no more eggs, no more cake and no more presents. Ano na lang sasabihin ng ate ko?” What will my sister say?"

Nagsisi ang baka sa pagiging masiba. The cow repented for being fat. Binigay ng magsasaka ang baka bilang regalo. The farmer gave the cow as a gift. At nagpatuloy si Vusi sa paglakad. And Vusi continued walking.

Pero tumakas ang baka at bumalik sa magsasaka. But the cow ran away and returned to the farmer. Nawala si Vusi sa daan kaya huli na ng dumating siya sa kasalan. Vusi got lost on the way so he arrived late to the wedding. Kumakain na ang mga bisita. The guests are eating.

“Paano na ako?” iyak ni Vusi. "How about me?" cried Vusi. “Regalo sana ang bakang iyon kapalit ng kugon. "That cow should have been a gift in exchange for the cow. Bigay sa akin ng mga karpintero ang kugon kapalit ng nabaling patpat na galing sa mga batang tigapitas ng prutas. The carpenters gave me the hut in exchange for a broken stick from the fruit pickers. Bigay sa akin ng mga bata ang patpat dahil nabasag nila ang itlog na para sa cake sa kasal ng ate ko. The kids gave me the stick because they broke the egg that was for my sister's wedding cake. Ngayon wala na akong itlog, walang cake at walang regalo.” Now I have no eggs, no cake and no presents.”

Nag-isip ang ate ni Vusi at saka sinabi, “Vusi, kapatid ko, hindi mahalaga sa akin ang regalo. Vusi's sister thought and then said, “Vusi, my brother, the gift is not important to me. Hindi rin mahalaga ang cake! The cake doesn't matter either! Ang mahalaga andito tayong lahat kaya masaya ako. The important thing is that we are all here so I am happy. Magbihis ka na at ipagdiwang natin ang araw na ito.” Iyon nga ang ginawa ni Vusi. Get dressed and let's celebrate this day.” That's exactly what Vusi did.