×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Storybooks Canada Tagalog, Magozwe

Magozwe

Sa mataong lungsod ng Nairobi, malayo sa mga tahanang mapagmahal, may mga batang walang matuluyan. Sila ang mga batang kalye. Lahat sila ay lalaki at tanggap nila kung ano man ang hatid ng araw sa kanilang buhay. Pagkagising sa umaga, nililigpit nila ang banig pagkatapos matulog sa malamig na bangketa. Sinisindihan nila ang basura para mabawasan ang ginaw. Kasama nila sa Magozwe, ang pinakabata.

Limang taon pa lang si Magozwe nang mamatay ang kanyang mga magulang. Tumira siya sa kanyang tiyo na walang pakialam sa kanya. Hindi niya pinapakain ng mabuti si Magozwe at binibigyan niya ito ng mahihirap na trabaho.

Bugbog ang inaabot ni Magozwe kung siya ay nagtatanong o nagrereklamo. Bugbog uli ang inabot niya nung banggitin niya ang tungkol sa pag-aaral, “Hindi ka matututo kasi tanga ka.” Lumayas si Magozwe pagkatapos ng tatlong taong paghihirap at siya ay sumama sa mga batang kalye.

Mahirap ang buhay at lahat sila nagkukumahog makahanap lang ng makakain. Minsan hinuhuli sila ng pulis, minsan naman ay nabubugbog. Walang nag-aalaga sa kanila pag sila'y nagkakasakit. Umaasa lang sila sa maliit na kita sa pagpapalimos at pangangalakal. Lalo silang naghihirap pag nanghahamon ng away ang ibang grupo ng batang kalye, makuha lang ang gustong teritoryo.

Isang araw, nakakita si Magozwe ng gula-gulanit na libro sa basura. Nilinis niya ang libro at nilagay iyon sa kanyang sako. Araw-araw, tinitingnan lang niya ang mga larawan sa libro sapagka't hindi siya marunong magbasa.

Kinuwento ng mga larawan ang buhay ng isang batang lalaki na naging piloto at pinangarap ni Magozwe maging piloto. Minsan, iniisip niya na siya ang bata sa libro.

Isang malamig na araw, nakatayo si Magozwe sa kalye namamalimos nang lumapit sa kanya ang isang mama. “Magandang umaga. Ako si Tomas. Malapit lang dito ang pinagtatrabahuhan ko at namimigay kami ng libreng pagkain.” Tinuro niya ang dilaw na bahay na may asul na bubong. “Sana makadaan ka doon.” Tiningnan lang ni Magozwe ang mama at ang bahay. “Titingnan ko,” sabi niya sabay talikod.

Unti-unting nasanay ang mga batang kalye kay Tomas. Mahilig makipagkuwentuhan si Tomas sa kanila. Gusto niyang marinig ang istorya ng kanilang buhay. Pasensiyoso, seryoso at magalang–ganun si Tomas. Nagsimulang pumunta ang ibang bata sa dilaw at asul na bahay tuwing oras ng tanghalian.

Isang araw, nakaupo si Magozwe sa bangketa habang nakatingin sa kanyang libro. Tumabi si Tomas, “Ano ang kuwento ng libro?” tanong niya. “Tungkol sa isang bata na naging piloto,” sagot ni Magozwe. “Anong pangalan niya?” tanong ni Tomas. “Hindi ko alam, e. Hindi ako marunong magbasa,” sabi ni Magozwe.

Sinabi ni Magozwe ang kuwento ng kanyang buhay kay Tomas. Kinuwento niya ang tiyo at kung bakit siya naglayas. Tahimik lang na nakinig si Tomas sa lahat ng sinasabi ni Magozwe. Naging madalas ang kuwentuhan nila. Isang araw, nag-usap sila habang kumakain sa loob ng bahay na dilaw at asul.

Sa ika-sampung kaarawan ni Magozwe, binigyan siya ni Tomas ng bagong libro. Ito rin ay puno ng larawan at ang kuwento ay tungkol sa isang batang taga-nayon na naging tanyag na manlalaro ng soccer. Madalas pinapabasa ni Magozwe kay Tomas ang libro kaya sabi ni Tomas, “Panahon na para matuto kang magbasa. Kailangan mo na pumasok sa eskuwela. Ano sa palagay mo?” Dinagdag ni Tomas na may mga bahay na tumatanggap at nagpapa-aral sa mga batang kalye.

Nag-isip si Magozwe nang matagal. Paano kung tama ang sabi ni tiyo? Paano kung totoo ngang bobo siya? Paano kung mabugbog siya uli? Natakot si Magozwe. “Mas ok na siguro ako dito sa kalye,” sabi niya sa sarili.

Nabanggit niya kay Tomas ang kanyang mga takot. Tinulungan siya ni Tomas na magtiwala uli at umasa na magiging maayos ang lahat.

Isang araw, lumipat na nga si Magozwe sabay ng dalawang batang lalaki sa isang bahay na berde ang bubong. Sampu lahat ang mga batang alaga ni Tita Cissy at asawa nito. Meron din silang tatlong aso, isang pusa at isang matandang kambing.

Nagsimulang mag-aral si Magozwe at sa una medyo nahirapan siya. Naisipan niya minsan na sumuko. Pero naaalala niya ang piloto at ang soccer player sa libro at nabubuhayan siya uli ng loob.

Isang araw, nakaupo si Magozwe sa harap ng bahay nagbabasa ng libro. Dumating si Tomas, “Ano ang kuwento ng libro?” “Tungkol sa isang bata na naging titser,” sagot ni Magozwe. “Ano'ng pangalan ng bata?” tanong ni Tomas. “Magozwe,” sagot ni Magozwe na may ngiti.

Magozwe Magozwe Magozwe Magozwe

Sa mataong lungsod ng Nairobi, malayo sa mga tahanang mapagmahal, may mga batang walang matuluyan. In the bustling city of Nairobi, far from loving homes, there are homeless children. Sila ang mga batang kalye. They are the street children. Lahat sila ay lalaki at tanggap nila kung ano man ang hatid ng araw sa kanilang buhay. They are all men and they accept whatever the sun brings to their lives. Pagkagising sa umaga, nililigpit nila ang banig pagkatapos matulog sa malamig na bangketa. Waking up in the morning, they put away the mat after sleeping on the cold sidewalk. Sinisindihan nila ang basura para mabawasan ang ginaw. They light the garbage to reduce the cold. Kasama nila sa Magozwe, ang pinakabata. With them in Magozwe, the youngest.

Limang taon pa lang si Magozwe nang mamatay ang kanyang mga magulang. Magozwe was only five years old when his parents died. Tumira siya sa kanyang tiyo na walang pakialam sa kanya. He lives with his uncle who doesn't care about him. Hindi niya pinapakain ng mabuti si Magozwe at binibigyan niya ito ng mahihirap na trabaho. He does not feed Magozwe well and gives him difficult jobs.

Bugbog ang inaabot ni Magozwe kung siya ay nagtatanong o nagrereklamo. Magozwe is beaten if he asks questions or complains. Bugbog uli ang inabot niya nung banggitin niya ang tungkol sa pag-aaral, “Hindi ka matututo kasi tanga ka.” Lumayas si Magozwe pagkatapos ng tatlong taong paghihirap at siya ay sumama sa mga batang kalye. He was beaten again when he mentioned about studying, "You can't learn because you're stupid." Magozwe was freed after three years of suffering and he joined the street children.

Mahirap ang buhay at lahat sila nagkukumahog makahanap lang ng makakain. Life is hard and they are all struggling just to find something to eat. Minsan hinuhuli sila ng pulis, minsan naman ay nabubugbog. Sometimes the police catch them, sometimes they get beaten up. Walang nag-aalaga sa kanila pag sila'y nagkakasakit. No one takes care of them when they get sick. Umaasa lang sila sa maliit na kita sa pagpapalimos at pangangalakal. They depend only on small income from begging and trading. Lalo silang naghihirap pag nanghahamon ng away ang ibang grupo ng batang kalye, makuha lang ang gustong teritoryo. They suffer even more when other groups of street children challenge a fight, just to get the desired territory.

Isang araw, nakakita si Magozwe ng gula-gulanit na libro sa basura. One day, Magozwe found a tattered book in the trash. Nilinis niya ang libro at nilagay iyon sa kanyang sako. He cleaned the book and put it in his sack. Araw-araw, tinitingnan lang niya ang mga larawan sa libro sapagka't hindi siya marunong magbasa. Every day, he just looks at the pictures in the book because he can't read.

Kinuwento ng mga larawan ang buhay ng isang batang lalaki na naging piloto at pinangarap ni Magozwe maging piloto. The pictures tell the story of the life of a boy who became a pilot and Magozwe dreams of becoming a pilot. Minsan, iniisip niya na siya ang bata sa libro. Sometimes, he thinks he is the boy in the book.

Isang malamig na araw, nakatayo si Magozwe sa kalye namamalimos nang lumapit sa kanya ang isang mama. One cold day, Magozwe was standing on the street begging when a mama approached him. “Magandang umaga. Ako si Tomas. I am Thomas. Malapit lang dito ang pinagtatrabahuhan ko at namimigay kami ng libreng pagkain.” Tinuro niya ang dilaw na bahay na may asul na bubong. I work near here and we give out free food.” He pointed to the yellow house with the blue roof. “Sana makadaan ka doon.” Tiningnan lang ni Magozwe ang mama at ang bahay. "I hope you can get through there." Magozwe just looked at mama and the house. “Titingnan ko,” sabi niya sabay talikod. "I'll see," he said, turning away.

Unti-unting nasanay ang mga batang kalye kay Tomas. Little by little, the street kids got used to Tomas. Mahilig makipagkuwentuhan si Tomas sa kanila. Tomas likes to talk with them. Gusto niyang marinig ang istorya ng kanilang buhay. He wants to hear the story of their lives. Pasensiyoso, seryoso at magalang–ganun si Tomas. Tomas is patient, serious and respectful. Nagsimulang pumunta ang ibang bata sa dilaw at asul na bahay tuwing oras ng tanghalian. The other kids started going to the yellow and blue house every lunch time.

Isang araw, nakaupo si Magozwe sa bangketa habang nakatingin sa kanyang libro. One day, Magozwe was sitting on the sidewalk looking at his book. Tumabi si Tomas, “Ano ang kuwento ng libro?” tanong niya. Tomas stepped aside, "What is the story of the book?" he asked. “Tungkol sa isang bata na naging piloto,” sagot ni Magozwe. "About a child who became a pilot," answered Magozwe. “Anong pangalan niya?” tanong ni Tomas. "What's his name?" Tomas asked. “Hindi ko alam, e. Hindi ako marunong magbasa,” sabi ni Magozwe. "I do not know. I can't read,” Magozwe said.

Sinabi ni Magozwe ang kuwento ng kanyang buhay kay Tomas. Magozwe told the story of his life to Tomas. Kinuwento niya ang tiyo at kung bakit siya naglayas. He told the story of the uncle and why he ran away. Tahimik lang na nakinig si Tomas sa lahat ng sinasabi ni Magozwe. Tomas listened silently to everything Magozwe was saying. Naging madalas ang kuwentuhan nila. They talked often. Isang araw, nag-usap sila habang kumakain sa loob ng bahay na dilaw at asul. One day, they talked while eating inside the yellow and blue house.

Sa ika-sampung kaarawan ni Magozwe, binigyan siya ni Tomas ng bagong libro. On Magozwe's tenth birthday, Tomas gave him a new book. Ito rin ay puno ng larawan at ang kuwento ay tungkol sa isang batang taga-nayon na naging tanyag na manlalaro ng soccer. It is also full of pictures and the story is about a village boy who becomes a famous soccer player. Madalas pinapabasa ni Magozwe kay Tomas ang libro kaya sabi ni Tomas, “Panahon na para matuto kang magbasa. Magozwe often made Tomas read the book so Tomas said, “It's time you learn to read. Kailangan mo na pumasok sa eskuwela. You have to go to school. Ano sa palagay mo?” Dinagdag ni Tomas na may mga bahay na tumatanggap at nagpapa-aral sa mga batang kalye. What do you think?" Tomas added that there are houses that receive and educate street children.

Nag-isip si Magozwe nang matagal. Magozwe thought for a long time. Paano kung tama ang sabi ni tiyo? What if uncle was right? Paano kung totoo ngang bobo siya? What if he really is stupid? Paano kung mabugbog siya uli? What if he gets beaten again? Natakot si Magozwe. Magozwe was scared. “Mas ok na siguro ako dito sa kalye,” sabi niya sa sarili. "Maybe I'm better here on the street," he said to himself.

Nabanggit niya kay Tomas ang kanyang mga takot. He mentioned his fears to Tomas. Tinulungan siya ni Tomas na magtiwala uli at umasa na magiging maayos ang lahat. Tomas helped her to trust again and hope that everything will be alright.

Isang araw, lumipat na nga si Magozwe sabay ng dalawang batang lalaki sa isang bahay na berde ang bubong. One day, Magozwe moved with two boys to a house with a green roof. Sampu lahat ang mga batang alaga ni Tita Cissy at asawa nito. Aunt Cissy and her husband have ten children in all. Meron din silang tatlong aso, isang pusa at isang matandang kambing. They also have three dogs, a cat and an old goat.

Nagsimulang mag-aral si Magozwe at sa una medyo nahirapan siya. Magozwe started studying and at first he struggled a bit. Naisipan niya minsan na sumuko. He once thought of giving up. Pero naaalala niya ang piloto at ang soccer player sa libro at nabubuhayan siya uli ng loob. But he remembers the pilot and the soccer player in the book and his heart is alive again.

Isang araw, nakaupo si Magozwe sa harap ng bahay nagbabasa ng libro. One day, Magozwe was sitting in front of the house reading a book. Dumating si Tomas, “Ano ang kuwento ng libro?” “Tungkol sa isang bata na naging titser,” sagot ni Magozwe. Tomas arrived, "What is the story of the book?" "About a child who became a teacher," answered Magozwe. トーマスが来て、「本の話は何ですか?」 「先生になった子供の話です」とマゴズウェは答えた。 “Ano'ng pangalan ng bata?” tanong ni Tomas. "What is the child's name?" Tomas asked. 「その子の名前は?」トーマスが尋ねた。 “Magozwe,” sagot ni Magozwe na may ngiti. "Magozwe," replied Magozwe with a smile.