×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Mga Kwentong Tagalog (Kids' Stories in Tagalog), FILIPINO BOOK: SI CHING NA TAKOT SA DILIM | KIDS READING WITH TAGALOG SUBTITLES

FILIPINO BOOK: SI CHING NA TAKOT SA DILIM | KIDS READING WITH TAGALOG SUBTITLES

Si Ching na Takot sa Dilim

Kuwento ni Aleli Dew Batnag

Guhit ni Paul Eric Roca

Inilathala ng Adarna House

(MUSIC)

Si Ching ay takot sa dilim.

Kapag gabi na, natatakot siyang lumabas sa madilim na bakuran.

Natatakot siyang pumasok sa mga gilid na walang ilaw.

Hanggang sa pagtulog, gusto niyang nakasindi ang maliit na ilaw sa sulok ng kaniyang silid.

Sa isip ni Ching, baka may bumabang kapre mula

sa taas ng malaking punong mangga sa madilim na bakuran.

O may mga higanteng galamay na susunggab sa kaniya sa loob ng madilim na silid.

Tinatakot kasi siya ng mga pinsan niya.

Sabi nila, sa dilim lumilitaw ang mga maligno, mga multo, at iba pang nakatatakot na nilalang.

"Huwag kang lalabas ng bahay, Ching, baka kunin ka ng tikbalang!" pananakot sa kaniya ni Kuya Jon.

Pag nag-umaga na, pagsilay ng liwanag, malakas na ulit ang loob ni Ching.

Naniniwala siyang nalulusaw sa liwanag ang mga maligno at kampon nito.

Nang dumating ang kaarawan ni Ching, rinegaluhan siya ng kanyang Tito Ed ng

isang maliit na lente na may kasamang dalawang baterya.

Tuwang-tuwa si Ching!

Pagdating ng gabi, iwinawasiwas niya ang liwanag ng lente sa dilim.

Gumuguhit ang liwanag ng lente sa dilim sa bakuran.

Iniikot niya ang bilog na liwanag sa mga dingding ng silid.

Kasama niya ang lente hanggang sa pagtulog.

'Ha! Takot n'yo lang ngayon sa liwanag ko!"

banta pa ni Ching sa mga di-nakikitang maligno sa dilim.

Mas malakas na ang loob ngayon ni Ching.

Isang gabi, iniwan siyang mag-isa ng kaniyang nanay sa bahay.

"O, Ching, pupunta lang ako sa tindahan sa kanto para magbayad ng utang," paalam ng kaniyang nanay.

At umalis na ang kaniyang nanay.

Maya-maya..Biglang dilim! Namatay lahat ng ilaw.

"Brownout!" anong gulat ni Ching.

Agad niyang dinukot sa bulsa ang lente niya, at - tsing!

Hinati ng sinag ng lente ang dilim.

Pero teka..unti-unting lumabo ang ilaw ng lente ni Ching...

hanggang mawala ang sindi nito.

Ubos na pala ang baterya!

Takot na takot si Ching! Napakadilim!

At wala pa ang nanay niya!

Pumikit na lang si Ching at hinintay

na dakmain siya ng mga malamig at mabalahibong kamay ng mga maligno...

"Ayan na, ayan na..."nanginginig na bulong ni Ching habang nakaupo sa dilim.

Ngunit pagdilat niya, nag-iisa pa rin siya.

Wala kahit isang anino ng maligno.

At napansin ni Ching, unti-unti niyang naaaninag ang loob ng bahay.

Parang lumilinaw ang mata niya sa dilim.

Humakbang siya dahan-dahan, at -- klonk!

Natisod niya ang nakakalat niyang laruan sa sahig.

Nangapa ang mga paa niya patungo sa sala.

At napansin niyang may kumikinang sa dingding--

umaandap na kulay luntian ang mga numero sa malaking orasan sa dingding!

May napansin din siyang kumikinang sa plato na nakapatong sa lamesita sa sala:

ang mga bato at lumot pala na uwi sa kaniya ng tita niyang mountaineer na umakyat sa Sierra Madre.

Makinang ang mga ito sa dilim!

Dahan-dahan siyang humakbang patungo sa may pintuan.

Bigla siyang kinilabutan sa nakita niya:

isang kumikinang na maliit na kristal na lumulutang palapit sa kaniya.

Hindi na nakatinag sa takot si Ching.

"Rrungewww?"

Ang alaga niyang si Polding!

Kumikinang pala ang mga mata ng pusa sa dilim, naisip ni Ching.

Hay! Nakahinga rin siya nang maluwag!

Naglakas-loob si Ching na lumabas sa bakuran.

Naaninag niya ang mga puno at halaman.

Aandap-andap ang mga kandila sa bintana ng kanilang mga kapitbahay.

Tumingala si Ching at namangha siya sa kaniyang nakita:

milyon-milyong mga bituin ang kumikislap, tumatawag ng pansin sa bughaw-lilang langit.

Parang milyon-milyong mga lente sa malawak na gabi.

Napansin niyang isang bituin ang lumutang at dumapo sa puno.

At may iba pang lumulutang-lutang na mga bituin-

Mga alitaptap! Mga may pakpak na ilaw-dagitab.

"Ang ganda pala pag ganitong madilim!

Ang dami palang makikita kahit madilim!" manghang nasabi ni Ching sa sarili.

Maya-maya pa, may naghiyawan sa mga kapitbahay at halos sabay-sabay na

lumiwanag ang mga kabahayan, pati ang kina Ching.

"May ilaw na!"

Nang gabing iyon, hindi na mga maligno ang naiisip ni Ching sa dilim.

Bago siya mahiga, bahagyang binuksan ni Ching ang bintana at sinabi sa kaniyang nanay:

"Pakipatay na po ang ilaw sa silid, 'Nay."

At tinanaw ni Ching ang mga bituin sa labas ng bintana bago siya pumikit at natulog nang mahimbing.

FILIPINO BOOK: SI CHING NA TAKOT SA DILIM | KIDS READING WITH TAGALOG SUBTITLES PHILIPPINISCHES BUCH: CHING, DER ANGST VOR DER DUNKELHEIT HAT | KINDER LESEN MIT TAGALOG-UNTERTITELN FILIPINO BOOK: CHING WHO IS AFRAID OF THE DARK | KIDS READING WITH TAGALOG SUBTITLES KSIĄŻKA FILIPIŃSKA: CHING, KTÓRA BOI SIĘ CIEMNOŚCI | DZIECI CZYTAJĄ Z NAPISAMI TAGALOGOWYMI

Si Ching na Takot sa Dilim Ching who is afraid of the dark

Kuwento ni Aleli Dew Batnag Story by Aleli Dew Batnag

Guhit ni Paul Eric Roca Drawing by Paul Eric Roca

Inilathala ng Adarna House Published by Adarna House

(MUSIC) (MUSIC)

Si Ching ay takot sa dilim. Ching is afraid of the dark.

Kapag gabi na, natatakot siyang lumabas sa madilim na bakuran. When it was night, he was afraid to go out into the dark yard.

Natatakot siyang pumasok sa mga gilid na walang ilaw. He was afraid to enter the unlit sides.

Hanggang sa pagtulog, gusto niyang nakasindi ang maliit na ilaw sa sulok ng kaniyang silid. Before going to sleep, he likes to keep the small light on in the corner of his room.

Sa isip ni Ching, baka may bumabang kapre mula In Ching's mind, maybe someone came down from a mule

sa taas ng malaking punong mangga sa madilim na bakuran. at the height of the big mango tree in the dark yard.

O may mga higanteng galamay na susunggab sa kaniya sa loob ng madilim na silid. Or there are giant tentacles that will attack him inside the dark room.

Tinatakot kasi siya ng mga pinsan niya. Because his cousins scare him.

Sabi nila, sa dilim lumilitaw ang mga maligno, mga multo, at iba pang nakatatakot na nilalang. They say, in the dark, evil spirits, ghosts, and other scary creatures appear.

"Huwag kang lalabas ng bahay, Ching, baka kunin ka ng tikbalang!" pananakot sa kaniya ni Kuya Jon. "Don't go out of the house, Ching, the tikbalang might get you!" Kuya Jon threatened him.

Pag nag-umaga na, pagsilay ng liwanag, malakas na ulit ang loob ni Ching. When morning came, when the light shone, Ching's heart was strong again.

Naniniwala siyang nalulusaw sa liwanag ang mga maligno at kampon nito. He believes that the evil and its minions dissolve in the light.

Nang dumating ang kaarawan ni Ching, rinegaluhan siya ng kanyang Tito Ed ng When Ching's birthday came, his Uncle Ed gave him a gift

isang maliit na lente na may kasamang dalawang baterya. a small lens that comes with two batteries.

Tuwang-tuwa si Ching! Ching was very happy!

Pagdating ng gabi, iwinawasiwas niya ang liwanag ng lente sa dilim. When night comes, he shines the light of the lens in the dark.

Gumuguhit ang liwanag ng lente sa dilim sa bakuran. The light of the lens draws in the darkness of the yard.

Iniikot niya ang bilog na liwanag sa mga dingding ng silid. He spins the round light on the walls of the room.

Kasama niya ang lente hanggang sa pagtulog. He was with the lens until sleep.

'Ha! Takot n'yo lang ngayon sa liwanag ko!" 'Ha! Just fear my light now!"

banta pa ni Ching sa mga di-nakikitang maligno sa dilim. Ching even threatened the invisible maligns in the dark.

Mas malakas na ang loob ngayon ni Ching. Ching is now stronger.

Isang gabi, iniwan siyang mag-isa ng kaniyang nanay sa bahay. One night, his mother left him alone at home.

"O, Ching, pupunta lang ako sa tindahan sa kanto para magbayad ng utang," paalam ng kaniyang nanay. "Oh, Ching, I'm just going to the corner store to pay the debt," her mother said.

At umalis na ang kaniyang nanay. And his mother left.

Maya-maya..Biglang dilim! Namatay lahat ng ilaw. Soon..Suddenly dark! All the lights went out.

"Brownout!" anong gulat ni Ching. "Brownout!" Ching was surprised.

Agad niyang dinukot sa bulsa ang lente niya, at - tsing! He immediately grabbed his lens from his pocket, and - tsing!

Hinati ng sinag ng lente ang dilim. The lens beam split the darkness.

Pero teka..unti-unting lumabo ang ilaw ng lente ni Ching... But wait.. little by little the light of Ching's lens dimmed...

hanggang mawala ang sindi nito. until it loses its light.

Ubos na pala ang baterya! The battery is dead!

Takot na takot si Ching! Napakadilim! Ching was so scared! It's so dark!

At wala pa ang nanay niya! And his mother is not there yet!

Pumikit na lang si Ching at hinintay Ching just closed his eyes and waited

na dakmain siya ng mga malamig at mabalahibong kamay ng mga maligno... that the cold and hairy hands of the malignants would seize him...

"Ayan na, ayan na..."nanginginig na bulong ni Ching habang nakaupo sa dilim. "That's it, that's it..." Ching whispered trembling as she sat in the dark.

Ngunit pagdilat niya, nag-iisa pa rin siya. But when he opened his eyes, he was still alone.

Wala kahit isang anino ng maligno. Not even a shadow of evil.

At napansin ni Ching, unti-unti niyang naaaninag ang loob ng bahay. And Ching noticed, he could gradually see the inside of the house.

Parang lumilinaw ang mata niya sa dilim. His eyes seem to clear in the dark.

Humakbang siya dahan-dahan, at -- klonk! He stepped slowly, and -- clonk!

Natisod niya ang nakakalat niyang laruan sa sahig. He tripped over his scattered toys on the floor.

Nangapa ang mga paa niya patungo sa sala. His feet shuffled towards the living room.

At napansin niyang may kumikinang sa dingding-- And he noticed something shining on the wall--

umaandap na kulay luntian ang mga numero sa malaking orasan sa dingding! the numbers on the big clock on the wall turn green!

May napansin din siyang kumikinang sa plato na nakapatong sa lamesita sa sala: He also noticed something shining on the plate sitting on the table in the living room:

ang mga bato at lumot pala na uwi sa kaniya ng tita niyang mountaineer na umakyat sa Sierra Madre. the rocks and moss that his mountaineer aunt brought home to him who climbed the Sierra Madre.

Makinang ang mga ito sa dilim! They glow in the dark!

Dahan-dahan siyang humakbang patungo sa may pintuan. He slowly walked towards the door.

Bigla siyang kinilabutan sa nakita niya: He was suddenly horrified by what he saw:

isang kumikinang na maliit na kristal na lumulutang palapit sa kaniya. a glowing small crystal floated towards him.

Hindi na nakatinag sa takot si Ching. Ching was no longer shaken by fear.

"Rrungewww?" "Rrungewww?"

Ang alaga niyang si Polding! His pet Polding!

Kumikinang pala ang mga mata ng pusa sa dilim, naisip ni Ching. The cat's eyes glowed in the dark, Ching thought.

Hay! Nakahinga rin siya nang maluwag! Hey! He also breathed a sigh of relief!

Naglakas-loob si Ching na lumabas sa bakuran. Ching dared to go out into the yard.

Naaninag niya ang mga puno at halaman. He could see the trees and plants.

Aandap-andap ang mga kandila sa bintana ng kanilang mga kapitbahay. Candles flickered in their neighbors' windows.

Tumingala si Ching at namangha siya sa kaniyang nakita: Ching looked up and was amazed at what he saw:

milyon-milyong mga bituin ang kumikislap, tumatawag ng pansin sa bughaw-lilang langit. millions of stars twinkling, calling attention to the blue-purple sky.

Parang milyon-milyong mga lente sa malawak na gabi. Like millions of lenses in the vast night.

Napansin niyang isang bituin ang lumutang at dumapo sa puno. He noticed a star float up and land on the tree.

At may iba pang lumulutang-lutang na mga bituin- And there are other floating stars-

Mga alitaptap! Mga may pakpak na ilaw-dagitab. Fireflies! Winged lightsabers.

"Ang ganda pala pag ganitong madilim! "It's beautiful when it's dark like this!

Ang dami palang makikita kahit madilim!" manghang nasabi ni Ching sa sarili. There's so much to see even in the dark!" Ching said to herself.

Maya-maya pa, may naghiyawan sa mga kapitbahay at halos sabay-sabay na After a while, someone shouted from the neighbors and almost at the same time

lumiwanag ang mga kabahayan, pati ang kina Ching. households lit up, including Ching's.

"May ilaw na!" "There's a light!"

Nang gabing iyon, hindi na mga maligno ang naiisip ni Ching sa dilim. That night, Ching no longer thought of evil things in the dark.

Bago siya mahiga, bahagyang binuksan ni Ching ang bintana at sinabi sa kaniyang nanay: Before she went to bed, Ching opened the window slightly and said to her mother:

"Pakipatay na po ang ilaw sa silid, 'Nay." "Please turn off the light in the room, Mom."

At tinanaw ni Ching ang mga bituin sa labas ng bintana bago siya pumikit at natulog nang mahimbing. And Ching looked at the stars outside the window before she closed her eyes and slept soundly.