21.10 Pagbabasa - Alamat ng Bigas 21.10 Lesung – Legende vom Reis 21.10 Reading - Legend of Rice

Noong unang panahon, walang pagkain ang mga tao sa probinsiya ng Bohol. Once upon a time, people in the province of Bohol had no food. Humingi sila ng tulong kay Sappia, ang diyosa ng awa. They asked Sappia, the goddess of mercy, for help. Naawa sa kanila si Sappia at bumaba siya sa lupa. Sappia took pity on them and came down to earth.

Nakita ni Sappia na kulay kayumanggi ang lupa. Sappia saw that the ground was brown. Dahil walang ulan, tuyongtuyo ang lupa. Because there is no rain, the earth is dry. Namamatay na sa gutom ang mga tao. People are dying of hunger. Damo lang ang nakikita sa paligid. Only grass can be seen around.

Inilabas ni Sappia ang kanyang dibdib. Sappia released her chest. Pinisil niya ang dibdib, at lumabas ang gatas. She squeezed her breast, and milk came out. Isa-isa niyang nilagyan ng gatas ang mga damo, pero kulang ang gatas niya. She put milk on the herbs one by one, but she didn't have enough milk. Humingi siya ng mas maraming gatas sa langit pero nang pinisil niya uli ang dibdib, dugo ang lumabas. She asked heaven for more milk but when she squeezed her breast again, blood came out.

Bumalik si Sappia sa langit. Sappia returned to heaven. Mula sa langit, pinanood niya ang mga damo na mayroon nang mga butil ng palay. From the sky, she watched the grass that already had grains of rice. Pagkalipas ng panahon, inani ng mga tao ang palay. After some time, the people harvested the rice. Nang binayo nila ang palay, marami sa bigas ang kulay puti. When they threshed the rice, much of the rice was white. May mga bigas din na kulay pula. There are also red rices.

Parehong masarap ang bigas na puti at bigas na pula. Both white rice and red rice are delicious. Itinanim ng mga tao ang ibang palay. People planted other crops. Hindi na sila nagutom. They were no longer hungry. Mula sa langit, masayang-masaya si Sappia. From heaven, Sappia was very happy.