Cukrowy detoks — jak rzucić cukier. 5 moich kroków. POWER PONIEDZIAŁEK #30 (2)
Mówię tutaj już oczywiście o takich skrajnych sytuacjach,
ale najczęściej jest tak, że to wy kupujecie słodycze do domu
i później zarówno ciebie jak również twoich dzieci
jeżeli masz dzieci, kuszą te słodycze.
Więc przestań w ogóle to po prostu kupować.
Zwróć uwagę na to, że jak idziesz do sklepu
to jest jedna półka albo dwie, w całym wielkim supermarkecie,
w którym jest napisane zdrowa żywność.
Ja, stojąc przy tej półce zawsze zastanawiam się:
A jaka ta pozostała żywność ma niby być?
Skoro jednak półka jest ze zdrową żywnością, to co ta reszta oznacza?
I tobie też zostawiam to do takiej refleksji.
No i oczywiście piąty taki punkt to przede wszystkim - krok po kroku.
Jeżeli dotychczas cukier był cały czas z tobą
to prawdopodobnie trudno ci będzie od razu z wszystkiego zrezygnować.
Jeżeli nie będziesz słodzić herbaty, jeżeli nie będziesz słodzić kawy,
żadnego ciasta, żadnego tortu niczego, ale stopniowo to może do ciebie przyjdzie.
Dlatego może na początku sobie postaw taki cel - jesz słodycze tylko w niedzielę.
A później, ja kiedyś miałam taki cel, że jem słodycze tylko w niedzielę.
Natomiast w maju 2018 roku postanowiłam, już tak dojrzałam do takiego momentu,
bo kiedyś naprawdę od czasu do czasu w niedzielę
szłam do super kawiarni, jadłam słodycze lody, różne takie rzeczy.
Mało tego nawet RBC jak zamawiałaś jakąś książkę albo coś,
to wysyłaliśmy ci króweczkę.
Pisaliśmy ci w środku, że masz zrobić 10 przysiadów, jeżeli ją zjadłaś,
ale dopuszczaliśmy zjedzenie tej krówki.
Teraz natomiast od od maja ja totalnie zrezygnowałam z jedzenia słodyczy,
ale totalnie, żadna niedziela, żadne nic, żadne słodkie napoje,
nic takiego, ponieważ zauważyłam, że żeby mieć więcej energii,
żeby dobrze się czuć, naprawdę bardzo dobrze się czuć,
żeby czuć, że ten mój organizm jest czysty, jak najczystszy,
to stwierdziłam, że będę sobie podkręcała śrubę.
I dotarłam już tak do takiego momentu,
w którym mówię: "OK. Mam 38 lat, już się nażarłam tych wszystkich słodyczy,
mam przecież swój rozum, rozumiem, że mi to szkodzi.
Przeczytałam już tyle artykułów, więc do cholery,
dlaczego ja ciągle ten cukier po prostu pożeram
i dlaczego sobie szkodzę skoro nie palę papierosów,
bo wiem że są szkodliwe, skoro nie ćpam,
bo wiem że to szkodliwe, nie robię wielu innych rzeczy,
które są dla mnie szkodliwe, to o co mi chodzi z tym cukrem?
I w końcu postanowiłam, teraz przestanę.
I od razu chcę ci powiedzieć,
że odstawienie cukru jest okropne.
To jest tak okropne uczucie,
jeżeli całkowicie z niego zrezygnujesz,
ja byłam nieznośna, to nie bez powodu chyba jest taka reklama
"Zjedz Snickersa", bo ja byłam nieznośna.
W piątym dniu odstawienia cukru myślałam,
że po prostu będę w stanie pozabijać wszystkich za nic,
głowa mnie bolała, mój organizm tak bronił się przez pierwsze 2 tygodnie
i tak walczyłam ze sobą, to było coś okropnego.
Natomiast później jak już przestałam, po tych 2 tygodniach,
jakoś przetrwałam te 2 tygodnie, to od tego czasu
czuję się to po prostu fantastycznie.
Czuje się tak lekko, czuję taką dumę ogromną z siebie,
już pomijam oczywiście korzyści i tego, że oponka z brzuszka spada
i parę jeszcze innych rzeczy dzieje się.
Ale jak bardzo pomaga to również na takie poczucie sprawczości,
dumny z siebie i takie przekonanie, że to, co jem,
to jest coś, co mnie odżywia.
Oczywiście przede mną są kolejne kroki,
bo ta przygoda ze świadomością tego, co jemy, jak się odżywiamy,
a jak dobrze wiesz zdrowie jest jedną z moich wartości,
Ona się nigdy nie kończy i cały czas ja mam swoją taką podróż.
Zastanawia mnie na jakim etapie ty jesteś w swojej podróży.
Czy jesteś człowiekiem, który na przykład nie je mięsa
albo nie je nabiału, albo unika produktów glutenowych,
przetworzonych, z cukrem, bez cukru.
Na jakim ty jesteś etapie?
Zdaję sobie sprawę z tego, że pod tym wideo niektórzy powiedzą,
że się poprzewracało w głowie,
że kiedyś będzie wszystko jedli i żyli itd.
Ale kiedyś kobiety w polu rodziły dzieci i to nie znaczy,
że teraz również mają to robić.
Te argumenty, że kiedyś coś tam działało, nigdy do mnie nie trafiają,
bo kiedyś nie było internetu i też ludzie żyli,
ale teraz korzystasz z tego internetu jak oglądasz to video, bo jest to dla ciebie dobre.
Więc proszę was o zastanowienie się
nad swoim wyzwaniem dotyczącym cukru, nad swoim etapem na jakim jesteśmy.
Przyjmuje oczywiście komentarze pt.
"nie dajmy się zwariować", "wszystko jest dla ludzi",
ale od razu mówię, że z nim kompletnie nie zgadzam się,
ponieważ uważam, że wcale nie i zachęcam więc cię do tego,
żeby walczyć z uzależnieniem zamiast racjonalizować te uzależnienia.
Pozdrawiam cię serdecznie.
Dziękuję za wysłuchanie tego wideo do końca
i jeżeli zostałeś/zostałaś do końca daj mi proszę znać,
czy jesteś tutaj do końca w komentarzu,
żebym wiedziała czy ktokolwiek jest stanie w ogóle
takie dłuższe Power Poniedziałki niż zwykle oglądać.
Pozdrawiam serdecznie i do zobaczenia niedługo.
