×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Czerwony Kapturek

Czerwony Kapturek

Jacob i Wilhelm Grimm

Czerwony Karputek

tłum. Marceli Tarnowski

Była raz mała słodka dzieweczka, którą kochał każdy, kto ją tylko ujrzał, a najwięcej kochała ją babcia — nie wiedziała wprost, co jej dać. Pewnego razu podarowała jej kapturek z czerwonego aksamitu, a dziewczynce tak się ten kapturek podobał, że nie chciała nosić żadnego innego, toteż nazwano ją Czerwonym Kapturkiem.

Pewnego razu rzekła matka do Czerwonego Kapturka:

— Oto masz, dziecko, w koszyku placek i flaszkę wina, zanieś to babci, która jest chora i słaba, i ucieszy się bardzo tym podarunkiem. Idź zaraz, póki nie ma wielkiego upału, a idąc nie biegaj i nie zbaczaj z drogi, bo mogłabyś upaść i stłuc butelkę. Kiedy zaś wejdziesz do pokoju, nie zapomnij powiedzieć babci „dzień dobry” i nie rozglądaj się wpierw po wszystkich kątach.

— Zrobię wszystko, jak każesz — przyrzekł Czerwony Kapturek mamusi.

Babcia mieszkała w lesie, o pół godzinki od wsi. Kiedy dziewczynka weszła do lasu, spotkała wilka. Ale Czerwony Kapturek nie wiedział, że to takie złe zwierzę, i nie bał się go.

— Dzień dobry, Czerwony Kapturku — rzekł wilk.

— Dzień dobry, wilku — odparła dzieweczka.

— Dokąd to tak wcześnie?

— Do babci.

— A cóż tam niesiesz pod fartuszkiem?

— Placek i wino: mamusia piekła wczoraj, posyła więc trochę chorej i słabej babuni, żeby sobie podjadła i sił nabrała.

— A gdzie mieszka twoja babcia, Czerwony Kapturku?

— O, to jeszcze kwadrans drogi stąd! Daleko w lesie, pod trzema wielkimi dębami stoi chatka otoczona leszczynowym żywopłotem, na pewno tam trafisz — rzekł Czerwony Kapturek.

Wilk zaś pomyślał sobie: „To młode, kruche stworzonko lepiej mi będzie smakować niż stara babcia. Trzeba sobie sprytnie poradzić, żeby obie zjeść!”

Idąc kawałek u boku Czerwonego Kapturka rzekł:

— Spójrz, jak pięknie kwitną dokoła kwiatki, dlaczego nie patrzysz na nie? I zdaje się, że nie słyszysz, jak słodko śpiewają ptaszki? Idziesz prosto przed siebie, jak do szkoły, a w lesie jest przecież tak miło!

Czerwony Kapturek otworzył oczy, a widząc promienie słońca tańczące wśród drzew i całe łany kwiatów, pomyślał: „Babunia ucieszy się, gdy jej przyniosę ładny bukiecik. Jest jeszcze dość wcześnie, zdążę na czas”.

I pobiegła w las szukając kwiatków. A gdy zerwała jeden, wnet dalej spostrzegła inny, piękniejszy, biegła więc za nim i coraz głębiej wchodziła w las.

Tymczasem wilk pobiegł prosto do domku babci i zapukał do drzwi.

— Kto tam? — zapytała staruszka.

— To ja, Czerwony Kapturek, przynoszę babci ciasta i wina, otwórz, babciu.

— Naciśnij klamkę — rzekła babcia — za słaba jestem, aby wstać.

Wilk nacisnął klamkę, drzwi otworzyły się, a zwierz zbliżył się bez słowa do łóżka babci i połknął ją. Potem ubrał się w jej koszulę i czepek, położył się do łóżka i zasunął firaneczki.

Kiedy Czerwony Kapturek nazbierał tyle kwiatów, że już ich unieść nie mógł, przypomniała mu się nagle babcia i dziewczynka pobiegła szybko do jej domku. Zdziwiła się bardzo, że drzwi są otwarte, a wchodząc do pokoju pomyślała: „O Boże, tak mi jakoś straszno, a przecież zwykle chętnie chodzę do babuni!”

— Dzień dobry! — zawołała, ale nie otrzymała odpowiedzi.

Zbliżyła się więc do łóżka i odsunęła firaneczki. Ujrzała babcię, która miała czepek mocno naciągnięty na twarz i bardzo dziwnie wyglądała.

— Ach, babciu, dlaczego masz takie wielkie uszy?

— Abym cię lepiej mogła słyszeć!

— A dlaczego masz takie wielkie oczy?

— Abym cię lepiej mogła widzieć!

— A dlaczego ręce masz takie wielkie?

— Abym cię lepiej mogła objąć!

— A dlaczego, babciu, masz taki brzydki, wielki pysk?

— Aby cię łatwiej zjeść!

I w tejże chwili wilk wyskoczył z łóżka i połknął biednego Czerwonego Kapturka.

Gdy wilk zaspokoił już swój apetyt, położył się z powrotem do łóżka i wnet zasnął, chrapiąc głośno. Młody myśliwy przechodził właśnie koło domu i pomyślał: „Jakże chrapie ta staruszka, muszę zajrzeć, czy się jej coś złego nie stało”.

Wszedł więc do izby i ujrzał na łóżku śpiącego wilka.

— Otom cię znalazł[[1]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#footnote-idm140208652389528), stary szkodniku! — zawołał. — Dawno już cię szukałem!

I chciał nabić fuzję[[2]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#footnote-idm140208618463128) i zastrzelić wilka, ale pomyślał sobie, że wilk mógł połknąć babunię i można ją jeszcze uratować; nie strzelił więc, lecz wziął nożyczki i rozciął śpiącemu wilkowi brzuch.

Natychmiast wyskoczył Czerwony Kapturek wołając:

— Ach, jakże się bałam, tak ciemno było w brzuchu wilka!

A potem wyszła i stara babcia, żywa jeszcze, ale ledwie dysząca. Czerwony Kapturek przyniósł prędko kamieni, którymi napełnili brzuch wilka. Kiedy się zwierz obudził, chciał uciec, ale kamienie były tak ciężkie, że padł zaraz martwy na podłogę. Wszyscy troje ucieszyli się bardzo. Myśliwy ściągnął z wilka skórę i poszedł z nią do domu, babcia zjadła ciasto i wypiła wino przyniesione przez dziewczynkę. A Czerwony Kapturek pomyślał: „Odtąd nigdy nie będę biegała po lesie, gdy mi mamusia zabroni!”.

[[1]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#anchor-idm140208652389528)

otom cię znalazł (daw. forma) — dziś popr. : oto cię znalazłem. [przypis edytorski]

[[2]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#anchor-idm140208618463128)

fuzja (daw.) — strzelba myśliwska. [przypis edytorski]


Czerwony Kapturek Rotkäppchen Red Riding Hood Micuța Scufiță Roșie Красная Шапочка Червона Шапочка

Jacob i Wilhelm Grimm Jacob and Wilhelm Grimm Jacob și Wilhelm Grimm

Czerwony Karputek Red Karputek

tłum. crowd. Traducătorul. Marceli Tarnowski Marceli Tarnowski

Była raz mała słodka dzieweczka, którą kochał każdy, kto ją tylko ujrzał, a najwięcej kochała ją babcia — nie wiedziała wprost, co jej dać. There was once a sweet little girl who was loved by everyone who saw her, and her grandmother loved her the most - she did not know what to give her. A fost odată o fetiță drăguță, iubită de toți cei care o vedeau, dar cel mai mult era iubită de bunica ei - care nu știa ce să-i dea. Pewnego razu podarowała jej kapturek z czerwonego aksamitu, a dziewczynce tak się ten kapturek podobał, że nie chciała nosić żadnego innego, toteż nazwano ją Czerwonym Kapturkiem. One day she gave her a red velvet hood and the girl liked the hood so much that she didn't want to wear any other, so she was called the Little Red Riding Hood. Odată, i-a dăruit o glugă din catifea roșie, iar fetei i-a plăcut atât de mult această glugă încât nu a mai vrut să poarte alta, așa că a fost numită Scufița Roșie.

Pewnego razu rzekła matka do Czerwonego Kapturka: One time my mother said to Little Red Riding Hood: A fost odată ca niciodată o mamă care i-a spus Scufiței Roșii:

— Oto masz, dziecko, w koszyku placek i flaszkę wina, zanieś to babci, która jest chora i słaba, i ucieszy się bardzo tym podarunkiem. - Hier hast du, Kind, in deinem Korb einen Kuchen und ein Fläschchen Wein; bringe dies deiner Großmutter, die krank und schwach ist, und sie wird sich sehr über dieses Geschenk freuen. - Here you have, child, a cake and a bottle of wine in a basket, take it to Grandma, who is sick and weak, and she will be very pleased with this gift. - Uite, copile, în coșul tău ai o prăjitură și un flacon de vin; du-i asta bunicii tale, care este bolnavă și slăbită, și va fi foarte mulțumită de acest dar. Idź zaraz, póki nie ma wielkiego upału, a idąc nie biegaj i nie zbaczaj z drogi, bo mogłabyś upaść i stłuc butelkę. Gehen Sie sofort los, solange es noch nicht sehr heiß ist, und rennen Sie beim Gehen nicht und kommen Sie nicht vom Weg ab, denn Sie könnten stürzen und eine Flasche zerbrechen. Go right away, while it is not very hot, and when you go, do not run or stray out of the way or you might fall and break the bottle. Mergeți imediat, cât nu este foarte cald, iar în timp ce mergeți nu alergați și nu vă abateți de la drum, pentru că ați putea cădea și ați putea sparge o sticlă. Kiedy zaś wejdziesz do pokoju, nie zapomnij powiedzieć babci „dzień dobry” i nie rozglądaj się wpierw po wszystkich kątach. And when you enter the room, don't forget to say "good morning" to grandma and don't look around all the corners first.

— Zrobię wszystko, jak każesz — przyrzekł Czerwony Kapturek mamusi. "I'll do whatever you say," said Little Red Riding Hood to mum.

Babcia mieszkała w lesie, o pół godzinki od wsi. Grandma lived in the forest, half an hour from the village. Kiedy dziewczynka weszła do lasu, spotkała wilka. When the girl entered the forest, she met a wolf. Ale Czerwony Kapturek nie wiedział, że to takie złe zwierzę, i nie bał się go. But Little Red Riding Hood didn't know it was such a bad animal, and she wasn't afraid of it.

— Dzień dobry, Czerwony Kapturku — rzekł wilk. "Good morning, Little Red Riding Hood," said the wolf.

— Dzień dobry, wilku — odparła dzieweczka.

— Dokąd to tak wcześnie? "Where is it so early?"

— Do babci.

— A cóż tam niesiesz pod fartuszkiem? "And what are you carrying under your apron?"

— Placek i wino: mamusia piekła wczoraj, posyła więc trochę chorej i słabej babuni, żeby sobie podjadła i sił nabrała. "Cake and wine: mother had a hell yesterday, so she sends some sick and weak grandmother to eat and gain strength."

— A gdzie mieszka twoja babcia, Czerwony Kapturku?

— O, to jeszcze kwadrans drogi stąd! - Oh, es ist immer noch eine Viertelstunde entfernt! "Oh, it's still a quarter of an hour from here!" Daleko w lesie, pod trzema wielkimi dębami stoi chatka otoczona leszczynowym żywopłotem, na pewno tam trafisz — rzekł Czerwony Kapturek. Far in the forest, under three great oaks, there is a cottage surrounded by hazel hedges, you will surely find your way there, said Little Red Riding Hood.

Wilk zaś pomyślał sobie: „To młode, kruche stworzonko lepiej mi będzie smakować niż stara babcia. And the wolf thought to himself: This young, fragile creature will taste better to me than the old grandmother. Trzeba sobie sprytnie poradzić, żeby obie zjeść!” You have to be smart enough to eat both!”

Idąc kawałek u boku Czerwonego Kapturka rzekł: Walking a little by Little Red Riding Hood's side, he said:

— Spójrz, jak pięknie kwitną dokoła kwiatki, dlaczego nie patrzysz na nie? "Look how beautiful the flowers are blooming all around, why don't you look at them?" I zdaje się, że nie słyszysz, jak słodko śpiewają ptaszki? And you don't seem to hear how sweet the birds sing? Idziesz prosto przed siebie, jak do szkoły, a w lesie jest przecież tak miło! Du gehst geradeaus, als ob du zur Schule gehen würdest, und es ist doch so schön im Wald! You go straight ahead, as if to school, and the forest is so nice!

Czerwony Kapturek otworzył oczy, a widząc promienie słońca tańczące wśród drzew i całe łany kwiatów, pomyślał: „Babunia ucieszy się, gdy jej przyniosę ładny bukiecik. Little Red Riding Hood opened his eyes, and seeing the rays of the sun dancing among the trees and the whole fields of flowers, he thought: "Grandma will be happy when I bring her a nice bouquet. Jest jeszcze dość wcześnie, zdążę na czas”. It's still early, I'll be there on time."

I pobiegła w las szukając kwiatków. And she ran into the forest looking for flowers. A gdy zerwała jeden, wnet dalej spostrzegła inny, piękniejszy, biegła więc za nim i coraz głębiej wchodziła w las. And when she had plucked one, she soon saw another, more beautiful, and she ran after it and went deeper and deeper into the forest.

Tymczasem wilk pobiegł prosto do domku babci i zapukał do drzwi. Meanwhile, the wolf ran straight to Grandma's cottage and knocked on the door.

— Kto tam? - Who's there? — zapytała staruszka.

— To ja, Czerwony Kapturek, przynoszę babci ciasta i wina, otwórz, babciu. - It's me, Little Red Riding Hood, I'm bringing Grandma cakes and wine, open it, Grandma.

— Naciśnij klamkę — rzekła babcia — za słaba jestem, aby wstać. "Push the latch," said Granny, "I'm too weak to get up."

Wilk nacisnął klamkę, drzwi otworzyły się, a zwierz zbliżył się bez słowa do łóżka babci i połknął ją. The wolf turned the handle, the door opened, and without a word the animal approached Granny's bed and swallowed her. Potem ubrał się w jej koszulę i czepek, położył się do łóżka i zasunął firaneczki. Then he put on her shirt and bonnet and got into bed and closed the curtains.

Kiedy Czerwony Kapturek nazbierał tyle kwiatów, że już ich unieść nie mógł, przypomniała mu się nagle babcia i dziewczynka pobiegła szybko do jej domku. When Little Red Riding Hood collected so many flowers that he could no longer lift them, he suddenly remembered his grandmother and the girl ran quickly to her house. Zdziwiła się bardzo, że drzwi są otwarte, a wchodząc do pokoju pomyślała: „O Boże, tak mi jakoś straszno, a przecież zwykle chętnie chodzę do babuni!” She was very surprised to find the door open, and as she entered the room she thought: "Oh God, I'm so scared, and I usually like going to Grandma's!"

— Dzień dobry! — zawołała, ale nie otrzymała odpowiedzi. she called, but received no answer.

Zbliżyła się więc do łóżka i odsunęła firaneczki. She walked over to the bed and pulled back the curtains. Ujrzała babcię, która miała czepek mocno naciągnięty na twarz i bardzo dziwnie wyglądała. Sie sah ihre Großmutter, die eine Mütze fest über ihr Gesicht gezogen hatte und sehr seltsam aussah. She saw Grandma, who had her bonnet pulled tight over her face and looked very strange.

— Ach, babciu, dlaczego masz takie wielkie uszy?

— Abym cię lepiej mogła słyszeć! "So that I can hear you better!"

— A dlaczego masz takie wielkie oczy?

— Abym cię lepiej mogła widzieć!

— A dlaczego ręce masz takie wielkie? "Why are your hands so big?"

— Abym cię lepiej mogła objąć!

— A dlaczego, babciu, masz taki brzydki, wielki pysk? "And why, grandma, do you have such an ugly big mouth?"

— Aby cię łatwiej zjeść! "To make it easier to eat you!"

I w tejże chwili wilk wyskoczył z łóżka i połknął biednego Czerwonego Kapturka. And at that moment the wolf jumped out of bed and swallowed poor Little Red Riding Hood.

Gdy wilk zaspokoił już swój apetyt, położył się z powrotem do łóżka i wnet zasnął, chrapiąc głośno. When the wolf had satisfied his appetite, he went back to bed and soon fell asleep, snoring loudly. Młody myśliwy przechodził właśnie koło domu i pomyślał: „Jakże chrapie ta staruszka, muszę zajrzeć, czy się jej coś złego nie stało”. The young hunter was just passing by the house, and he thought, "Oh, how the old woman is snoring, I must see if something is wrong with her."

Wszedł więc do izby i ujrzał na łóżku śpiącego wilka. So he entered the room and saw a sleeping wolf on the bed.

— Otom cię znalazł[[1]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#footnote-idm140208652389528), stary szkodniku! - Here I found you [[1]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ Czerwony-kapturek.html#footnote-idm140208652389528), old pest! — zawołał. he cried. — Dawno już cię szukałem! "I've been looking for you for a long time!"

I chciał nabić fuzję[[2]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#footnote-idm140208618463128) i zastrzelić wilka, ale pomyślał sobie, że wilk mógł połknąć babunię i można ją jeszcze uratować; nie strzelił więc, lecz wziął nożyczki i rozciął śpiącemu wilkowi brzuch. And he wanted to charge the fusion [[2]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/ Czerwony-kapturek.html#footnote-idm140208618463128) and shoot the wolf, but he thought that the wolf could swallow grandma and she can still be saved ; so he did not shoot, but took the scissors and cut open the sleeping wolf's belly.

Natychmiast wyskoczył Czerwony Kapturek wołając: Little Red Riding Hood jumped out and cried:

— Ach, jakże się bałam, tak ciemno było w brzuchu wilka! "Ah, how I was afraid, it was so dark in the belly of the wolf!"

A potem wyszła i stara babcia, żywa jeszcze, ale ledwie dysząca. And then the old grandmother came out, still alive but barely breathing. Czerwony Kapturek przyniósł prędko kamieni, którymi napełnili brzuch wilka. Little Red Riding Hood quickly brought stones with which they filled the wolf's belly. Kiedy się zwierz obudził, chciał uciec, ale kamienie były tak ciężkie, że padł zaraz martwy na podłogę. When the beast woke up, he wanted to run away, but the stones were so heavy that he fell dead on the floor. Wszyscy troje ucieszyli się bardzo. All three were very happy. Myśliwy ściągnął z wilka skórę i poszedł z nią do domu, babcia zjadła ciasto i wypiła wino przyniesione przez dziewczynkę. The hunter skinned the wolf and went home with it, the grandmother ate the cake and drank the wine brought by the girl. A Czerwony Kapturek pomyślał: „Odtąd nigdy nie będę biegała po lesie, gdy mi mamusia zabroni!”. And Little Red Riding Hood thought: "From now on, I will never run in the woods when mommy forbids me!".

[[1]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#anchor-idm140208652389528)

__otom cię znalazł__ (daw. forma) — dziś popr. : oto cię znalazłem. [przypis edytorski]

[[2]](https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/czerwony-kapturek.html#anchor-idm140208618463128)

__fuzja__ (daw.) — strzelba myśliwska. [przypis edytorski]