×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Arantik | Science and Technology, تلسکوپ فضایی جیمز وب پرتاب شد

تلسکوپ فضایی جیمز وب پرتاب شد

خب بالاخره بعد از حدود ده پونزده سال تاخیر، تلسکوپ جیمز وب پرتاب شد،

امروز یه روز تاریخی بود برای علم و علاقمندان به علم.

از این به بعد آماده باشید تا خیلی بیشتر اسم تلسکوپ فضایی جیمز وب رو بشنوید،

آماده باشید تا هر چند وقت یه بار خبر یه کشف مهم

درباره‌ی جهان هستی و ستاره‌ها و سیارات و این‌چیزا بشنوید.

به خیلی از شما که چندین ساله منتظر این لحظه بودید تبریک میگم،

اون دوستانی هم که منتظر شکست این پروژه بودن امیدوارم الان زیاد ناراحت نباشن

چون با موفقیت پرتاب شده و داره به سمت جایگاهش حرکت می‌کنه.

تو این ویدیو مراحل پرتابش رو توضیح میدم و

در مورد اتفاقاتی که تو هر مرحله افتاده صحبت می‌کنم.

در مورد طرز کار این تلسکوپ یه ویدیوی کامل دارم که لینکش این بالا میاد،

پیشنهاد می‌کنم اگه ندیدید، اول اونو ببینید.

اونجا کامل توضیح دادم درمورد اینکه این تلسکوپ چطور کار میکنه و

چه چیزایی قراره به دانش ما اضافه کنه.

دقیقا ساعت 3:55 بعدازظهر به وقت ایران، 4 دی 1400 یا 25 دسامبر 2021

یعنی دقیقا روز کریسمس، تلسکوپ جیمز وب با موشک آریان 5 پرتاب شد.

در واقع آخرین تاریخی که برای پرتاب در نظر گرفته بودن 22 دسامبر بود

ولی خب به خاطر شرایط بد آب و هوایی دوباره دو سه روز دیگه عقب افتاد.

امروزم هوای اون منطقه کاملا ابری بود اتفاقا من خیلی ناراحت شدم چون

موشک خیلی زود رفت داخل ابرها و ناپدید شد، دوربین‌ها نتونستن زیاد دنبالش کنن.

از اینجا به بعد ناسا ادامه‌ی کار رو روی شبیه‌سازی کامپیوتری نشون داد،

به اضافه‌ی اطلاعاتی مثل ارتفاع موشک و سرعتش و چیزای دیگه.

کلا از زمان پرتاب موشک تا لحظه‌ی رها شدن تلسکوپ تو فضا و حرکتش

به سمت محل قرارگیریش، چند تا مرحله یا چند تا نقطه‌ی

بحرانی وجود داشت که دونه دونه توضیح میدم.

دو دقیقه و بیست ثانیه بعد از پرتاب، بوسترها جدا شدن.

اینجا موشک 70 کیلومتر از سطح زمین فاصله گرفته، سرعتشم تقریبا 2 کیلومتر بر ثانیه‌ست.

بوستر کلا کارش اینه که اون لحظات اولیه‌ای که موشک می‌خواد

از سطح زمین بلند بشه کمکش کنه.

بعد از اینکه موشک به اندازه‌ی کافی از زمین فاصله میگیره، سوخت اینا هم

تموم میشه و سقوط می‌کنن روی زمین.

ولی خود موشک همچنان سوخت داره و به حرکتش ادامه میده.

این اولین مرحله بود که با موفقیت انجام شد.

خب موشک همچنان ارتفاعش بیشتر میشه، همزمان در حال چرخیدن

به دور زمین هم هست، یعنی در واقع از چرخش زمین استفاده می‌کنه

برای اینکه سرعتش بیشتر بشه و سوخت کمتری مصرف کنه.

مرحله‌ی بعدی، جدا شدن پوشش سر موشکه که تلسکوپ داخل این قرار گرفته.

سه دقیقه و بیست ثانیه بعد از پرتاب، این مرحله هم با موفقیت انجام شد.

اینا تصاویری هستن که از دوربینی پخش میشه که

روی بخش بالایی موشک نصب شده، زیر تلسکوپ.

الان پنج دقیقه از پرتاب گذشته، همچنان سرعتش داره بیشتر میشه،

ارتفاعش از سطح زمینم داره بیشتر میشه.

مسیر حرکتشم اینجا نشون میده که از کجاها داره رد میشه، الان شرق آفریقاست.

تقریبا 9 دقیقه بعد از پرتاب، بخش پایینی موشک جدا میشه.

اما بخش بالایی همچنان وصله برای اینکه تلسکوپ رو

حرکت بده به سمت اون نقطه‌ی موردنظر.

بیشتر از 200 کیلومتر از سطح زمین فاصله گرفته،

با سرعت 7 کیلومتر بر ثانیه داره حرکت می‌کنه به سمت شرق.

25 دقیقه بعد از پرتاب، قسمت بالایی هم خاموش میشه.

اینجا یه مرحله‌ی حساس شروع میشه یعنی جدا شدن کامل تلسکوپ از موشک.

تمام کارها تا الان همونطور که انتظار می‌رفت انجام شده،

یعنی هم ارتفاعش مناسبه هم سرعتش.

فاصله‌ش از زمین با سرعت نزدیک 10 کیلومتر بر ثانیه داره بیشتر میشه،

الان چیزی حدود هزار کیلومتر از زمین فاصله گرفته، یعنی تقریبا دو برابر هابل.

حساسیت این مرحله به خاطر اینه که از این‌جا به بعد

تلسکوپ باید به صورت مستقل حرکت کنه به سمت خونه‌ش.

برای همین اینجا افرادی که دست‌اندرکارن بیشترین استرس رو دارن تحمل می‌کنن.

بالاخره دقیقه‌ی بیست و هفتم بعد از پرتاب، تلسکوپ به طور کامل از موشک جدا شد.

حساس‌ترین مرحله هم با موفقیت انجام شد و صدای جیغ و دست همه بلند شد.

دوربینی که روی قسمت بالایی موشک نصب شده دور شدن تلسکوپ رو نشون میده.

که البته تصویرش یه مقداری پرش داره، نمی‌دونم چرا اینجوری میشه.

به هرحال تلسکوپ فضایی جیمز وب بالاخره سفرشو شروع کرد.

اولین کاری که انجام میده اینه که پنل‌های خورشیدیش رو

باز می‌کنه تا انرژی‌ای که لازم داره به دست بیاره.

بخش بالایی موشک هم کم‌کم دور میشه، احتمالا زاویه‌ش طوری تغییر می‌کنه

که دوربینش دیگه نمی‌تونه ادامه‌ی حرکت جیمز وب رو نشون بده.

تقریبا باید 1.5 میلیون کیلومتر از زمین فاصله بگیره

که فکر می‌کنم تقریبا چیزی حدود دو هفته دیگه میرسه به نقطه‌ی لاگرانژی L2 .

مدار حرکتش میشه دور همین نقطه، یعنی از اون به بعد دیگه دور همین نقطه‌ی L2

که فاصله‌ش از زمین تغییر نمی‌کنه، می‌چرخه، بعد، همراه با زمین دور خورشید می‌چرخه.

وقتی هم که تو مدارش قرار می‌گیره تقریبا پنج شیش ماه طول می‌کشه

تا ابزارهاش به طور کامل آماده بشن و اکتشافاتش رو شروع کنه.

پس سفر تلسکوپ فضایی جیمز وب تازه شروع شده، هنوزم احتمالش هست

که ماموریتش با مشکل مواجه بشه، هرچند میشه گفت سخت‌ترین مراحلش که

بلند شدن از روی زمین و جدا شدن از موشک و

حرکتش به سمت مدارش هست، تا الان موفق بوده.

بعد از حرکت تلسکوپ، بیل نلسون مدیر ناسا هم یه سخنرانی کوتاه انجام داد و گفت که:

این یه روز بزرگه برای سیاره‌ی زمین، از تیم این پروژه تشکر می‌کنم،

شما در طول بیشتر از سه دهه این تلسکوپ رو ساختید که ما رو در زمان به عقب می‌بره،

این یه ماشین زمانه، قراره ما رو ببره به زمان‌های خیلی ابتدایی جهان ما.

قراره چیزهای شگفت‌انگیزی کشف کنیم که هرگز تصور نمی‌کردیم.

خب مرسی که با من همراه بودید، فقط خواستم یه گزارش کوتاهی بدم

از این اتفاق خیلی مهم، حتما نظرتونو توی کامنت‌ها برام بنویسید،

شاد و سلامت باشید، فعلا...


تلسکوپ فضایی جیمز وب پرتاب شد The James Webb Space Telescope was launched Se lanza el Telescopio Espacial James Webb Rymdteleskopet James Webb sköts upp

خب بالاخره بعد از حدود ده پونزده سال تاخیر، تلسکوپ جیمز وب پرتاب شد،

امروز یه روز تاریخی بود برای علم و علاقمندان به علم.

از این به بعد آماده باشید تا خیلی بیشتر اسم تلسکوپ فضایی جیمز وب رو بشنوید،

آماده باشید تا هر چند وقت یه بار خبر یه کشف مهم

درباره‌ی جهان هستی و ستاره‌ها و سیارات و این‌چیزا بشنوید.

به خیلی از شما که چندین ساله منتظر این لحظه بودید تبریک میگم،

اون دوستانی هم که منتظر شکست این پروژه بودن امیدوارم الان زیاد ناراحت نباشن

چون با موفقیت پرتاب شده و داره به سمت جایگاهش حرکت می‌کنه.

تو این ویدیو مراحل پرتابش رو توضیح میدم و

در مورد اتفاقاتی که تو هر مرحله افتاده صحبت می‌کنم.

در مورد طرز کار این تلسکوپ یه ویدیوی کامل دارم که لینکش این بالا میاد،

پیشنهاد می‌کنم اگه ندیدید، اول اونو ببینید.

اونجا کامل توضیح دادم درمورد اینکه این تلسکوپ چطور کار میکنه و

چه چیزایی قراره به دانش ما اضافه کنه.

دقیقا ساعت 3:55 بعدازظهر به وقت ایران، 4 دی 1400 یا 25 دسامبر 2021

یعنی دقیقا روز کریسمس، تلسکوپ جیمز وب با موشک آریان 5 پرتاب شد.

در واقع آخرین تاریخی که برای پرتاب در نظر گرفته بودن 22 دسامبر بود

ولی خب به خاطر شرایط بد آب و هوایی دوباره دو سه روز دیگه عقب افتاد.

امروزم هوای اون منطقه کاملا ابری بود اتفاقا من خیلی ناراحت شدم چون

موشک خیلی زود رفت داخل ابرها و ناپدید شد، دوربین‌ها نتونستن زیاد دنبالش کنن.

از اینجا به بعد ناسا ادامه‌ی کار رو روی شبیه‌سازی کامپیوتری نشون داد،

به اضافه‌ی اطلاعاتی مثل ارتفاع موشک و سرعتش و چیزای دیگه.

کلا از زمان پرتاب موشک تا لحظه‌ی رها شدن تلسکوپ تو فضا و حرکتش

به سمت محل قرارگیریش، چند تا مرحله یا چند تا نقطه‌ی

بحرانی وجود داشت که دونه دونه توضیح میدم.

دو دقیقه و بیست ثانیه بعد از پرتاب، بوسترها جدا شدن.

اینجا موشک 70 کیلومتر از سطح زمین فاصله گرفته، سرعتشم تقریبا 2 کیلومتر بر ثانیه‌ست.

بوستر کلا کارش اینه که اون لحظات اولیه‌ای که موشک می‌خواد

از سطح زمین بلند بشه کمکش کنه.

بعد از اینکه موشک به اندازه‌ی کافی از زمین فاصله میگیره، سوخت اینا هم

تموم میشه و سقوط می‌کنن روی زمین.

ولی خود موشک همچنان سوخت داره و به حرکتش ادامه میده.

این اولین مرحله بود که با موفقیت انجام شد.

خب موشک همچنان ارتفاعش بیشتر میشه، همزمان در حال چرخیدن

به دور زمین هم هست، یعنی در واقع از چرخش زمین استفاده می‌کنه

برای اینکه سرعتش بیشتر بشه و سوخت کمتری مصرف کنه.

مرحله‌ی بعدی، جدا شدن پوشش سر موشکه که تلسکوپ داخل این قرار گرفته.

سه دقیقه و بیست ثانیه بعد از پرتاب، این مرحله هم با موفقیت انجام شد.

اینا تصاویری هستن که از دوربینی پخش میشه که

روی بخش بالایی موشک نصب شده، زیر تلسکوپ.

الان پنج دقیقه از پرتاب گذشته، همچنان سرعتش داره بیشتر میشه،

ارتفاعش از سطح زمینم داره بیشتر میشه.

مسیر حرکتشم اینجا نشون میده که از کجاها داره رد میشه، الان شرق آفریقاست.

تقریبا 9 دقیقه بعد از پرتاب، بخش پایینی موشک جدا میشه.

اما بخش بالایی همچنان وصله برای اینکه تلسکوپ رو

حرکت بده به سمت اون نقطه‌ی موردنظر.

بیشتر از 200 کیلومتر از سطح زمین فاصله گرفته،

با سرعت 7 کیلومتر بر ثانیه داره حرکت می‌کنه به سمت شرق.

25 دقیقه بعد از پرتاب، قسمت بالایی هم خاموش میشه.

اینجا یه مرحله‌ی حساس شروع میشه یعنی جدا شدن کامل تلسکوپ از موشک.

تمام کارها تا الان همونطور که انتظار می‌رفت انجام شده،

یعنی هم ارتفاعش مناسبه هم سرعتش.

فاصله‌ش از زمین با سرعت نزدیک 10 کیلومتر بر ثانیه داره بیشتر میشه،

الان چیزی حدود هزار کیلومتر از زمین فاصله گرفته، یعنی تقریبا دو برابر هابل.

حساسیت این مرحله به خاطر اینه که از این‌جا به بعد

تلسکوپ باید به صورت مستقل حرکت کنه به سمت خونه‌ش.

برای همین اینجا افرادی که دست‌اندرکارن بیشترین استرس رو دارن تحمل می‌کنن.

بالاخره دقیقه‌ی بیست و هفتم بعد از پرتاب، تلسکوپ به طور کامل از موشک جدا شد.

حساس‌ترین مرحله هم با موفقیت انجام شد و صدای جیغ و دست همه بلند شد.

دوربینی که روی قسمت بالایی موشک نصب شده دور شدن تلسکوپ رو نشون میده.

که البته تصویرش یه مقداری پرش داره، نمی‌دونم چرا اینجوری میشه.

به هرحال تلسکوپ فضایی جیمز وب بالاخره سفرشو شروع کرد.

اولین کاری که انجام میده اینه که پنل‌های خورشیدیش رو

باز می‌کنه تا انرژی‌ای که لازم داره به دست بیاره.

بخش بالایی موشک هم کم‌کم دور میشه، احتمالا زاویه‌ش طوری تغییر می‌کنه

که دوربینش دیگه نمی‌تونه ادامه‌ی حرکت جیمز وب رو نشون بده.

تقریبا باید 1.5 میلیون کیلومتر از زمین فاصله بگیره

که فکر می‌کنم تقریبا چیزی حدود دو هفته دیگه میرسه به نقطه‌ی لاگرانژی L2 .

مدار حرکتش میشه دور همین نقطه، یعنی از اون به بعد دیگه دور همین نقطه‌ی L2

که فاصله‌ش از زمین تغییر نمی‌کنه، می‌چرخه، بعد، همراه با زمین دور خورشید می‌چرخه.

وقتی هم که تو مدارش قرار می‌گیره تقریبا پنج شیش ماه طول می‌کشه

تا ابزارهاش به طور کامل آماده بشن و اکتشافاتش رو شروع کنه.

پس سفر تلسکوپ فضایی جیمز وب تازه شروع شده، هنوزم احتمالش هست

که ماموریتش با مشکل مواجه بشه، هرچند میشه گفت سخت‌ترین مراحلش که

بلند شدن از روی زمین و جدا شدن از موشک و

حرکتش به سمت مدارش هست، تا الان موفق بوده.

بعد از حرکت تلسکوپ، بیل نلسون مدیر ناسا هم یه سخنرانی کوتاه انجام داد و گفت که:

این یه روز بزرگه برای سیاره‌ی زمین، از تیم این پروژه تشکر می‌کنم،

شما در طول بیشتر از سه دهه این تلسکوپ رو ساختید که ما رو در زمان به عقب می‌بره،

این یه ماشین زمانه، قراره ما رو ببره به زمان‌های خیلی ابتدایی جهان ما.

قراره چیزهای شگفت‌انگیزی کشف کنیم که هرگز تصور نمی‌کردیم.

خب مرسی که با من همراه بودید، فقط خواستم یه گزارش کوتاهی بدم

از این اتفاق خیلی مهم، حتما نظرتونو توی کامنت‌ها برام بنویسید،

شاد و سلامت باشید، فعلا...