×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Texti a Vicipaedia sumpti, Lingua latina - Historia: Lingua latina archaica

Lingua latina - Historia: Lingua latina archaica

Linguae latinae historia In subfamilia linguarum Indoeuropaearum Italica, linguam Latinam esse constat.

Abecedarium quidem suum de abecedario Etrusco venire putatur, quod invicem de Euboeico evolvit. Huius linguae historia usque hodie sex aetates complectitur: archaica, classica, postclassica, medievalis, humanistica, et neolatina.

Archaica Lingua Latina censetur in Italiam circa saeculum nonum a.C.n.

(ante Christum natum) ab migrantibus ex septentrionibus lata esse, qui deinde Latium incolerent, in qua regione urbs Roma orta est. Ibi in linguam Latinam verba e variis linguis —Etrusca, Graeca— venerant, sicut persona (Etrusce: perśnu ), quod est late agnitum, vel etiam talia prisciora ut visum est primum in Plauti et Terentii operibus, qualia techna (Graece: τέχνη ) et machaera (Graece: μάχαιρα ). Litteraturae Latinae hanc per aetatem mutatae sunt, cum exempli gratia terminationes veteres -os , -om , -oi , et -osom aetate classica ad -us , -um , -i et -orum mutatae sunt. Littera intervocalica s quae linguae priscae Indoeuropaeae praeservabat, ubique in r mutata est, quod rhotacismus dicitur. Itaque, etiam ob rhotacismum nominativus honos ad honor et genetivus *honos-is ad honor-is mutati sunt. (Ex Vicipaediae pagina: http://la.wikipedia.org/wiki/Lingua_Latina#Historia)

Lingua latina - Historia: Lingua latina archaica Lateinische Sprache – Geschichte: Archaische lateinische Sprache Latin language - History: English language archaic Lengua latina - Historia: La lengua latina arcaica Langue latine - Histoire : Langue latine archaïque Lingua latina - Storia: La lingua latina arcaica ラテン語 - 歴史: 古風なラテン語 Latijnse taal - Geschiedenis: De archaïsche Latijnse taal Język łaciński - Historia: Archaiczny język łaciński Língua latina - História: A língua latina arcaica Latinspråk - Historia: Det arkaiska latinska språket Латинська мова - Історія: Архаїчна латинська мова

Linguae latinae historia History of Latin Historia de la lengua latina. In subfamilia linguarum Indoeuropaearum Italica, linguam Latinam esse constat. The genus Indoeuropaeae Italian language, the Latin language is agreed upon. En la subfamilia cursiva de lenguas indoeuropeas, el idioma es el latín. O gênero linguagem Indoeuropaeae italiano, a língua latina é acordado.

Abecedarium quidem suum de abecedario Etrusco venire putatur, quod invicem de Euboeico evolvit. Alphabet is to come from the Etruscan alphabet is thought that each of the Euboeico evolves. De hecho, se cree que su alfabeto proviene del alfabeto etrusco, que a su vez evolucionó a partir del alfabeto eubeo. Huius linguae historia usque hodie sex aetates complectitur: archaica, classica, postclassica, medievalis, humanistica, et neolatina. This language history to today's six stages include: Archaic, Classical, postclassica, medieval, humanities and Neolatina. La historia de esta lengua hasta el día de hoy comprende seis períodos: arcaico, clásico, posclásico, medieval, humanístico y neolatino.

Archaica Arcaico Lingua Latina censetur in Italiam circa saeculum nonum a.C.n. English language is considered in Italy about the ninth century BC? Se considera que la lengua latina llegó a Italia hacia el siglo IX a.C.

(ante Christum natum) ab migrantibus ex septentrionibus lata esse, qui deinde Latium incolerent, in qua regione urbs Roma orta est. (Before Christ) by migrants from the north a broad, sweeping the island, where the city of Rome occurred. (antes de que naciera Cristo) que fue difundida por inmigrantes del norte, que entonces habitaban el Lacio, en cuya región surgió la ciudad de Roma. Ibi in linguam Latinam verba e variis linguis —Etrusca, Graeca— venerant, sicut  persona (Etrusce:  perśnu ), quod est late agnitum, vel etiam talia prisciora ut visum est primum in Plauti et Terentii operibus, qualia  techna (Graece:  τέχνη ) et  machaera (Graece:  μάχαιρα ). There, in the Latin language words from various languages -Etrusca, Graeca- come as the person (Etrusci: Persna), which is widely acknowledged to be seen for the first time that such prisciora Plautus and Terence, like strategy (Greek: τέχνη) and saber (Greek: μάχαιρα). Allí se incorporaron al latín palabras de diversas lenguas (etrusco, griego), como persona (etrusco: perśnu), ampliamente reconocida, o incluso otras más antiguas, como se ve por primera vez en las obras de Plauto y Terencio, como techne (griego: τέχνη) y machaera (griego: μάχαιρα). Litteraturae Latinae hanc per aetatem mutatae sunt, cum exempli gratia terminationes veteres  -os ,  -om ,  -oi , et  -osom aetate classica ad  -us ,  -um ,  -i et  -orum mutatae sunt. This by means of a change in the age of Latin literature, there are, for example, with the grace of the outlines of the old -os, -öm, -oi, and the age of the fleet to the -oso -us, -um, -i and -i were changed. La literatura latina cambió durante este período, cuando, por ejemplo, las antiguas terminaciones -os, -om, -oi y -osom se cambiaron a -us, -um, -i y -orum durante el período clásico. Littera intervocalica  s quae linguae priscae Indoeuropaeae praeservabat, ubique in  r mutata est, quod rhotacismus dicitur. Intervocalicas's written language has preserved the old Indoeuropaeae, everywhere in the R change is that rhotacism said. La letra intervocálica s, que se conservaba en las antiguas lenguas indoeuropeas, se transformó en todas partes en r, lo que se llama rotacismo. Itaque, etiam ob rhotacismum nominativus  honos ad  honor et genetivus  *honos-is ad  honor-is mutati sunt. So, even for wharling paid to honor the nominative and genitive *-paid-out to honor it changed. Por lo tanto, también debido al rotacismo, el nominativo honores se cambió por honor y el genitivo *honos-is por honor-is. (Ex Vicipaediae pagina: http://la.wikipedia.org/wiki/Lingua_Latina#Historia) (De la página de Wikipedia: http://la.wikipedia.org/wiki/Lingua_Latina#Historia)