×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Actus Apostolorum (Acts of the Apostles), Acts 09

Acts 09

9 1 Saulus autem adhuc spirans minarum et cædis in discipulos Domini, accessit ad principem sacerdotum, 2 et petiit ab eo epistolas in Damascum ad synagogas : ut si quos invenisset hujus viæ viros ac mulieres, vinctos perduceret in Jerusalem.

3 Et cum iter faceret, contigit ut appropinquaret Damasco : et subito circumfulsit eum lux de cælo. 4 Et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi : Saule, Saule, quid me persequeris ? 5 Qui dixit : Quis es, domine ? Et ille : Ego sum Jesus, quem tu persequeris : durum est tibi contra stimulum calcitrare. 6 Et tremens ac stupens dixit : Domine, quid me vis facere ? 7 Et Dominus ad eum : Surge, et ingredere civitatem, et ibi dicetur tibi quid te oporteat facere. Viri autem illi qui comitabantur cum eo, stabant stupefacti, audientes quidem vocem, neminem autem videntes. 8 Surrexit autem Saulus de terra, apertisque oculis nihil videbat. Ad manus autem illum trahentes, introduxerunt Damascum. 9 Et erat ibi tribus diebus non videns, et non manducavit, neque bibit.

10 Erat autem quidam discipulus Damasci, nomine Ananias : et dixit ad illum in visu Dominus : Anania. At ille ait : Ecce ego, Domine. 11 Et Dominus ad eum : Surge, et vade in vicum qui vocatur Rectus : et quære in domo Judæ Saulum nomine Tarsensem : ecce enim orat. 12 (Et vidit virum Ananiam nomine, introëuntem, et imponentem sibi manus ut visum recipiat.) 13 Respondit autem Ananias : Domine, audivi a multis de viro hoc, quanta mala fecerit sanctis tuis in Jerusalem : 14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes qui invocant nomen tuum. 15 Dixit autem ad eum Dominus : Vade, quoniam vas electionis est mihi iste, ut portet nomen meum coram gentibus, et regibus, et filiis Israël. 16 Ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati.

17 Et abiit Ananias, et introivit in domum : et imponens ei manus, dixit : Saule frater, Dominus misit me Jesus, qui apparuit tibi in via qua veniebas, ut videas, et implearis Spiritu Sancto. 18 Et confestim ceciderunt ab oculis ejus tamquam squamæ, et visum recepit : et surgens baptizatus est. 19 Et cum accepisset cibum, confortatus est.

Fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot. 20 Et continuo in synagogis prædicabat Jesum, quoniam hic est Filius Dei. 21 Stupebant autem omnes qui audiebant, et dicebant : Nonne hic est qui expugnabat in Jerusalem eos qui invocabant nomen istud : et huc ad hoc venit, ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum ? 22 Saulus autem multo magis convalescebat, et confundebat Judæos qui habitabant Damasci, affirmans quoniam hic est Christus. 23 Cum autem implerentur dies multi, consilium fecerunt in unum Judæi ut eum interficerent. 24 Notæ autem factæ sunt Saulo insidiæ eorum. Custodiebant autem et portas die ac nocte, ut eum interficerent. 25 Accipientes autem eum discipuli nocte, per murum dimiserunt eum, submittentes in sporta.

26 Cum autem venisset in Jerusalem, tentabat se jungere discipulis, et omnes timebant eum, non credentes quod esset discipulus. 27 Barnabas autem apprehensum illum duxit ad Apostolos : et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum, et quia locutus est ei, et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Jesu. 28 Et erat cum illis intrans et exiens in Jerusalem, et fiducialiter agens in nomine Domini. 29 Loquebatur quoque gentibus, et disputabat cum Græcis : illi autem quærebant occidere eum.

30 Quod cum cognovissent fratres, deduxerunt eum Cæsaream, et dimiserunt Tarsum. 31 Ecclesia quidem per totam Judæam, et Galilæam, et Samariam habebat pacem, et ædificabatur ambulans in timore Domini, et consolatione Sancti Spiritus replebatur.

32 Factum est autem, ut Petrus dum pertransiret universos, deveniret ad sanctos qui habitabant Lyddæ. 33 Invenit autem ibi hominem quemdam, nomine Æneam, ab annis octo jacentem in grabato, qui erat paralyticus. 34 Et ait illi Petrus : Ænea, sanat te Dominus Jesus Christus : surge, et sterne tibi. Et continuo surrexit. 35 Et viderunt eum omnes qui habitabant Lyddæ et Saronæ : qui conversi sunt ad Dominum.

36 In Joppe autem fuit quædam discipula, nomine Tabitha, quæ interpretata dicitur Dorcas. Hæc erat plena operibus bonis et eleemosynis quas faciebat. 37 Factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur. Quam cum lavissent, posuerunt eam in cœnaculo. 38 Cum autem prope esset Lydda ad Joppen, discipuli, audientes quia Petrus esset in ea, miserunt duos viros ad eum, rogantes : Ne pigriteris venire ad nos. 39 Exsurgens autem Petrus, venit cum illis. Et cum advenisset, duxerunt illum in cœnaculum : et circumsteterunt illum omnes viduæ flentes, et ostendentes ei tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas. 40 Ejectis autem omnibus foras, Petrus ponens genua oravit : et conversus ad corpus, dixit : Tabitha, surge. At illa aperuit oculos suos : et viso Petro, resedit. 41 Dans autem illi manum, erexit eam. Et cum vocasset sanctos et viduas, assignavit eam vivam. 42 Notum autem factum est per universam Joppen : et crediderunt multi in Domino. 43 Factum est autem ut dies multos moraretur in Joppe, apud Simonem quemdam coriarium.


Acts 09 Acts 09 Atos 09 Деяния 09

9 1 Saulus autem adhuc spirans minarum et cædis in discipulos Domini, accessit ad principem sacerdotum, 2 et petiit ab eo epistolas in Damascum ad synagogas : ut si quos invenisset hujus viæ viros ac mulieres, vinctos perduceret in Jerusalem. 9 1 But Saul, still breathing threats and murders against the Lord's disciples, approached the chief priest, 2 and asked him for letters to Damascus to the synagogues, so that if he found any men and women of this way, he might bring them bound to Jerusalem. 9 1 Mas Saulo, ainda respirando ameaças e assassinatos contra os discípulos do Senhor, foi ao sumo sacerdote e pediu-lhe cartas em Damasco para as sinagogas; os ligaram a Jerusalém.

3 Et cum iter faceret, contigit ut appropinquaret Damasco : et subito circumfulsit eum lux de cælo. 3 And as he was making his journey, it happened that he was approaching Damascus: and suddenly a light from heaven shone around him. 4 Et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi : Saule, Saule, quid me persequeris ? 5 Qui dixit : Quis es, domine ? 5 Who said: Who are you, sir? Et ille : Ego sum Jesus, quem tu persequeris : durum est tibi contra stimulum calcitrare. And he: I am Jesus, whom you persecute: it is hard for you to kick against the spur. 6 Et tremens ac stupens dixit : Domine, quid me vis facere ? 6 And trembling and amazed he said: Lord, what do you want me to do? 7 Et Dominus ad eum : Surge, et ingredere civitatem, et ibi dicetur tibi quid te oporteat facere. 7 And the Lord said to him: Get up and enter the city, and there you will be told what you must do. Viri autem illi qui comitabantur cum eo, stabant stupefacti, audientes quidem vocem, neminem autem videntes. And those men who accompanied him stood astonished, hearing indeed the voice, but seeing no one. 8 Surrexit autem Saulus de terra, apertisque oculis nihil videbat. 8 And Saul arose from the ground, and opened his eyes and saw nothing. Ad manus autem illum trahentes, introduxerunt Damascum. And taking him by the hand, they brought him into Damascus. 9 Et erat ibi tribus diebus non videns, et non manducavit, neque bibit. 9 And he was there three days without seeing, and neither ate nor drank.

10 Erat autem quidam discipulus Damasci, nomine Ananias : et dixit ad illum in visu Dominus : Anania. At ille ait : Ecce ego, Domine. But he said: Behold, I am, Lord. 11 Et Dominus ad eum : Surge, et vade in vicum qui vocatur Rectus : et quære in domo Judæ Saulum nomine Tarsensem : ecce enim orat. 11 And the Lord said to him: Arise, and go into the street called Rectus: and seek in the house of Judas a man named Saul of Tarsus: for behold, he is praying. 12 (Et vidit virum Ananiam nomine, introëuntem, et imponentem sibi manus ut visum recipiat.) 12 (And he saw a man named Ananias entering and laying hands on him so that he might receive his sight.) 13 Respondit autem Ananias : Domine, audivi a multis de viro hoc, quanta mala fecerit sanctis tuis in Jerusalem : 14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes qui invocant nomen tuum. 13 And Ananias answered: Lord, I have heard from many about this man, how much evil he has done to your saints in Jerusalem: 14 and he has the power of the chief priests to bind all who invoke your name. 15 Dixit autem ad eum Dominus : Vade, quoniam vas electionis est mihi iste, ut portet nomen meum coram gentibus, et regibus, et filiis Israël. 15 And the Lord said to him: Go, for this is a vessel of my choice, that he may bear my name before the nations, and kings, and the children of Israel. 16 Ego enim ostendam illi quanta oporteat eum pro nomine meo pati. 16 For I will show him how much he must suffer for my name.

17 Et abiit Ananias, et introivit in domum : et imponens ei manus, dixit : Saule frater, Dominus misit me Jesus, qui apparuit tibi in via qua veniebas, ut videas, et implearis Spiritu Sancto. 17 And Ananias went and entered the house: and laying hands on him, he said: Brother Saul, the Lord has sent me Jesus, who appeared to you on the road on which you were coming, that you may see and be filled with the Holy Spirit. 18 Et confestim ceciderunt ab oculis ejus tamquam squamæ, et visum recepit : et surgens baptizatus est. 18 And immediately they fell from his eyes like scales, and he received his sight: and rising up, he was baptized. 19 Et cum accepisset cibum, confortatus est. 19 And when he had received food, he was strengthened.

Fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot. He was with the disciples who were in Damascus for several days. 20 Et continuo in synagogis prædicabat Jesum, quoniam hic est Filius Dei. 20 And immediately in the synagogues he preached Jesus, because this is the Son of God. 21 Stupebant autem omnes qui audiebant, et dicebant : Nonne hic est qui expugnabat in Jerusalem eos qui invocabant nomen istud : et huc ad hoc venit, ut vinctos illos duceret ad principes sacerdotum ? 21 And all who heard were amazed, and said: Is not this he who attacked in Jerusalem those who invoked that name, and he came here for this purpose, to lead those bound to the chief priests? 22 Saulus autem multo magis convalescebat, et confundebat Judæos qui habitabant Damasci, affirmans quoniam hic est Christus. 22 But Saul grew stronger, and confounded the Jews who lived in Damascus, affirming that this is the Christ. 23 Cum autem implerentur dies multi, consilium fecerunt in unum Judæi ut eum interficerent. 23 Now when many days were fulfilled, the Jews made a plan together to kill him. 24 Notæ autem factæ sunt Saulo insidiæ eorum. 24 And Saul was made aware of their plot. Custodiebant autem et portas die ac nocte, ut eum interficerent. And they guarded the gates day and night, that they might kill him. 25 Accipientes autem eum discipuli nocte, per murum dimiserunt eum, submittentes in sporta. 25 And when the disciples received him by night, they let him go over the wall, putting him in a basket.

26 Cum autem venisset in Jerusalem, tentabat se jungere discipulis, et omnes timebant eum, non credentes quod esset discipulus. 26 But when he came to Jerusalem, he tried to join the disciples, and they all feared him, not believing that he was a disciple. 27 Barnabas autem apprehensum illum duxit ad Apostolos : et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum, et quia locutus est ei, et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in nomine Jesu. 27 But Barnabas, apprehending him, led him to the apostles: and he told them how he had seen the Lord on the road, and that he had spoken to him, and how he had acted faithfully in Damascus in the name of Jesus. 28 Et erat cum illis intrans et exiens in Jerusalem, et fiducialiter agens in nomine Domini. 28 And he was with them going in and going out of Jerusalem, and acting faithfully in the name of the Lord. 29 Loquebatur quoque gentibus, et disputabat cum Græcis : illi autem quærebant occidere eum. 29 He also spoke to the Gentiles, and disputed with the Greeks: but they sought to kill him.

30 Quod cum cognovissent fratres, deduxerunt eum Cæsaream, et dimiserunt Tarsum. 30 When the brothers learned this, they brought him to Caesarea and released him to Tarsus. 31 Ecclesia quidem per totam Judæam, et Galilæam, et Samariam habebat pacem, et ædificabatur ambulans in timore Domini, et consolatione Sancti Spiritus replebatur. 31 The church indeed had peace throughout Judea, Galilee, and Samaria, and was being built up, walking in the fear of the Lord, and being filled with the consolation of the Holy Spirit.

32 Factum est autem, ut Petrus dum pertransiret universos, deveniret ad sanctos qui habitabant Lyddæ. 32 And it came to pass that while Peter was passing through the whole world, he came to the saints who dwelt in Lydda. 33 Invenit autem ibi hominem quemdam, nomine Æneam, ab annis octo jacentem in grabato, qui erat paralyticus. 33 He found there a certain man named Aeneas, who had been lying on a bed for eight years, who was paralyzed. 34 Et ait illi Petrus : Ænea, sanat te Dominus Jesus Christus : surge, et sterne tibi. 34 And Peter said to him: Aeneas, the Lord Jesus Christ heals you: get up and make yourself a mat. Et continuo surrexit. 35 Et viderunt eum omnes qui habitabant Lyddæ et Saronæ : qui conversi sunt ad Dominum. 35 And all who dwelt in Lydda and Sarona saw him: they were converted to the Lord.

36 In Joppe autem fuit quædam discipula, nomine Tabitha, quæ interpretata dicitur Dorcas. 36 Now there was a certain disciple in Joppa, named Tabitha, which is interpreted as Dorcas. Hæc erat plena operibus bonis et eleemosynis quas faciebat. This was full of good works and alms which he did. 37 Factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur. 37 And it came to pass in those days that she died of sickness. Quam cum lavissent, posuerunt eam in cœnaculo. When they had washed it, they placed it in the upper room. 38 Cum autem prope esset Lydda ad Joppen, discipuli, audientes quia Petrus esset in ea, miserunt duos viros ad eum, rogantes : Ne pigriteris venire ad nos. 38 But when Lydda was near Joppa, the disciples, hearing that Peter was there, sent two men to him, asking them: Do not be slow to come to us. 39 Exsurgens autem Petrus, venit cum illis. Et cum advenisset, duxerunt illum in cœnaculum : et circumsteterunt illum omnes viduæ flentes, et ostendentes ei tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas. And when he arrived, they led him into the upper room: and all the widows stood around him weeping, and showing him the tunics and garments which Dorcas had made for them. 40 Ejectis autem omnibus foras, Petrus ponens genua oravit : et conversus ad corpus, dixit : Tabitha, surge. 40 And when they were all cast out, Peter kneeled down and prayed: and turning to the body, he said: Tabitha, arise. At illa aperuit oculos suos : et viso Petro, resedit. But she opened her eyes, and seeing Peter, sat down. 41 Dans autem illi manum, erexit eam. 41 And giving him his hand, he raised her up. Et cum vocasset sanctos et viduas, assignavit eam vivam. And when he had called the saints and widows, he set her alive. 42 Notum autem factum est per universam Joppen : et crediderunt multi in Domino. 42 And it became known throughout Joppa: and many believed in the Lord. 43 Factum est autem ut dies multos moraretur in Joppe, apud Simonem quemdam coriarium. 43 And it came to pass that he tarried many days in Joppa, with Simon a certain tanner.