×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

TEDx Ελληνικά, The Greece I dream of | Nikos Koumettis | TEDxAcademy - YouTube

The Greece I dream of | Nikos Koumettis | TEDxAcademy - YouTube

Μεταγραφή: Melina Topaka Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Καλησπέρα.

Καταρχήν όταν είδα ότι θα μιλήσω από τους τελευταίους σήμερα στο TEDx,

είχα χαρεί γιατί λέω να δω τους πρώτους τι θα πουν και να ετοιμαστώ.

Ανακάλυψα ότι ίσως δεν είναι πολύ καλή ιδέα,

γιατί ίσως θα πω πράγματα που ίσως ήδη έχουν ειπωθεί.

Επίσης, δεν πρόκειται να πω πράγματα που έχουν σχέση

με το βασικό αντικείμενο στη δουλειά μου,

που έχουν να κάνουν πιο πολύ με business, με οικονομικά, με κλάδους ανάπτυξης κτλ.

Και ο λόγος που δεν θα το κάνω αυτό

και θα μιλήσω για κάτι που νιώθω πιο πολύ άβολα,

αλλά πιστεύω είναι πιο σημαντικό,

είναι ότι έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια, αρκετά χρόνια στο εξωτερικό,

και έχω την ευκαιρία με τη δουλειά μου,

καθώς κάθε εβδομάδα ταξιδεύω σε περίπου 2-3 χώρες,

να βλέπω νοοτροπίες διαφορετικές απ' τις δικές μας,

να μπορώ να παρατηρώ και να κάνω κάποιες συγκρίσεις.

Οπότε γι' αυτό θα σας μιλήσω σήμερα,

γιατί ουσιαστικά έφυγα από την Ελλάδα το 2003,

πριν αρχίσουν τα μεγάλα πιάτα της αστακομακαρονάδας,

όπως είπε και ο φίλος μου ο Γιάννης σε ένα προηγούμενο TEDx,

και γύρισα το 2011 οπότε είχα χάσει επίσης το τέλος της αστακομακαρονάδας.

Και γι' αυτό, αυτό που πιστεύω είναι το εξής:

Ότι το μοντέλο που έχω δει να δουλεύει γενικά σε κάθε χώρα,

και είτε αφορά χώρα είτε αφορά επιχείρηση,

πώς η χώρα ή η επιχείρηση είναι πραγματικά ευτυχισμένη,

είναι όταν βασίζονται πραγματικά στον άνθρωπο,

και όχι με λόγια αλλά με πολλές πράξεις.

Τι εννοώ με αυτό.

Εννοώ ότι, στο τέλος της ημέρας, η νοοτροπία μας, η στάση μας στη ζωή

και η συμπεριφορά μας είναι πολύ πιο σημαντικά

από άλλα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας.

Αυτό είναι κάτι που πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε,

και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε,

τόσο πιο σημαντικό είναι για να πάμε πολύ καλύτερα.

Τώρα καταρχήν, θέλω να δηλώσω ανοιχτά

ότι τον κ. Παπαχελά τον γνώρισα πριν από μιάμιση ώρα στο διάλειμμα,

οπότε είναι απλώς συγκυρία ότι χρησιμοποιώ ένα άρθρο από την Καθημερινή,

για να πω για τι θα σας μιλήσω.

Αλλά πραγματικά, πριν από δύο εβδομάδες,

- δεν ξέρω ποιοι από σας διάβασαν αυτό το άρθρο -

είναι ένα άρθρο που έχει πάρα πολύ σχέση με αυτά που θα σας μιλήσω σήμερα.

Τι έλεγε, λοιπόν, αυτό το άρθρο;

Έλεγε ότι οι Έλληνες ομογενείς στην Αμερική είναι πρώτοι σε μόρφωση

και δεύτεροι σε εισοδήματα κατά κεφαλήν

σε σχέση με όλες τις εθνότητες της Αμερικής.

Και αυτή τη στιγμή ζουν περίπου 150 εθνότητες στην Αμερική.

Οι Έλληνες, λοιπόν, είναι πρώτοι σε μόρφωση, δεύτεροι σε εισοδήματα

και μάλιστα με 30% υψηλότερα εισοδήματα από τους Αμερικάνους.

Τυχαίο; Δε νομίζω. Για αυτό ακριβώς ήθελα να σας μιλήσω σήμερα.

Γιατί τα τελευταία 15 χρόνια, όχι μόνο δουλεύω σε άλλες χώρες,

αλλά και πολλοί απ' τους φίλους μου, λόγω του ότι ζούσα στο εξωτερικό,

είναι Έλληνες του εξωτερικού.

Οι πιο πολλοί απ' αυτούς έχουν ζήσει τη μισή τους ζωή στην Ελλάδα

και την άλλη μισή στο εξωτερικό.

Το πρώτο που είδα λοιπόν,

είναι ότι οι πιο πολλοί απ' αυτούς είναι πάρα πολύ ευτυχισμένοι,

πάρα πολύ πετυχημένοι, και οικονομικά και στην προσωπική τους ζωή.

Αυτό πραγματικά που είναι ξεκάθαρο,

είναι ότι αυτοί οι Έλληνες έχουν κρατήσει το βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα

που έχουμε όλοι μας σαν Έλληνες, τον πυρήνα μας,

που είναι το πάθος, η φιλοξενία, η επιχειρηματικότητα, το φιλότιμο.

Αλλά αυτό που δεν κάνουμε εμείς πολύ στην Ελλάδα αλλά το κάνουν πολύ αυτοί

είναι μια διαφορετική στάση ζωής, μια διαφορετική νοοτροπία,

και μια νοοτροπία, θα έλεγα νικητή, που πολλές φορές λείπει πάρα πολύ σ' εμάς.

Οπότε αυτό που λέω είναι ότι είναι πολύ εύκολο

να κατηγορούμε την κατάσταση που βρισκόμαστε γι' αυτό που μας συμβαίνει,

αλλά κάποιοι από τους Έλληνες ομογενείς που έχω ζήσει,

δεν είναι σε χώρες τόσο καλές όσο η Αμερική.

Υπάρχουν πολλοί πετυχημένοι Έλληνες ομογενείς στη Βουλγαρία,

στη Ρουμανία, κάποιοι στη Σερβία,

σε χώρες που πραγματικά δε θεωρείς ότι το σύστημα δουλεύει τόσο καλά.

Και αυτή λοιπόν, είναι η μεγάλη αντίθεση.

Ότι αυτοί οι Έλληνες στο εξωτερικό έχουν καταφέρει

να έχουν μια πολύ καλύτερη νοοτροπία και συμπεριφορά,

και συμπεριφορά νικητή, απ' ό,τι έχουμε εμείς.

Αυτό λοιπόν που περιγράφω, είναι ότι ουσιαστικά,

αυτό που βλέπω να συμβαίνει στην Ελλάδα

- και όπως ξαναλέω ότι γύρισα πριν από τρία χρόνια

και είμαι πιο πολύ τα σαββατοκύριακα εδώ -

αλλά είναι πολύ ξεκάθαρο για μένα,

είναι ότι αυτά που βλέπω στους Έλληνες που ζούμε στην Ελλάδα,

είναι ότι τα βασικά μας ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα

που 'ναι το πάθος και η υπερηφάνεια και η ελευθερία και η χαρά

και η φιλοξενία και το κουράγιο, έχουν δείξει τη σκοτεινή τους πλευρά.

Και έχουν δείξει δυστυχώς τη σκοτεινή τους πλευρά

χωρίς να το καταλαβαίνουμε πολύ συχνά.

Οπότε, το πάθος γίνεται ξεροκεφαλιά, και δεν το καταλαβαίνουμε.

Η υπερηφάνεια πολλές φορές μεγαλομανία.

Η ελευθερία - η χαρά μας για την ελευθερία - ασυδοσία.

Η χαρά μας, που έχουμε σαν λαός και το χαμόγελο γίνεται πολύ έντονη κατάθλιψη.

Η φιλοξενία μας δυστυχώς τελευταία βλέπω όλο και πιο πολύ να γίνεται ξενοφοβία,

και το κουράγιο μας γίνεται πολύ συχνά φόβος.

Αν πάμε ένα βήμα πίσω και να επανέλθω λίγο σε αυτά που είχε πει και ο κ. Ράμφος.

Το ελληνικό δαιμόνιο από πολύ παλιά ήταν πολύ ξεκάθαρο.

Όπως ξέρετε πολύ καλά, μπήκαν πριν από 2.000 χρόνια σε καράβια

κι αρχίσαμε να πουλάμε λάδι και καρπούς και ιδέες και διάφορα πράγματα

σε όλο το δυτικό κόσμο.

Αυτό δεν συνέβη επειδή είχαμε καλύτερα προϊόντα από τους άλλους.

Φαντάζομαι θα έχετε διαβάσει

ότι υπήρχαν πολλοί λαοί με πολύ καλά προϊόντα γύρω μας.

Κατά τη γνώμη μου, ο λόγος που πραγματικά είμαστε

οι πρώτοι οικουμενικοί πολίτες στον δυτικό κόσμο,

και οι πρώτοι που φέραμε την παγκοσμιοποίηση σ' εναν μεγάλο βαθμό,

ήταν γιατί οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μια τρομερή αυτοπεποίθηση,

παντελής έλλειψη φόβου και είχαν νοοτροπία νικητή.

Κι αυτό είναι που τους έκανε πραγματικά να προχωρήσουν τόσο πολύ.

Για να επανέλθω λίγο και στους προηγούμενους ομιλητές.

Τι λέω λοιπόν.

Λέω ότι το να έχεις ένα μικρό κράτος, βοηθά να πας καλά;

Όχι, σίγουρα δεν είναι θετικό.

Είναι πολύ καλύτερα να έχεις ένα πολύ μεγάλο κράτος.

Το να έχεις μια πολιτεία που πραγματικά δεν δουλεύει όπως θα πίστευες, βοηθάει;

Όχι, δεν βοηθάει και συμφωνώ γι' αυτό.

Αυτό που λέω όμως είναι ότι πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι εξωγενείς παράγοντες,

και κάποιοι ενδογενείς, όπως αυτοί,

δεν είναι πάνω από το 40% του προβλήματος για να προχωρήσει ένας λαός.

Πιστεύω ότι το 60% έχει να κάνει με εμάς, με το να αναδείξουμε τον πυρήνα μας,

να αναδείξουμε τη φωτεινή μας πλευρά και όχι τη σκοτεινή μας πλευρά,

και να κάνουμε τα σωστά πράγματα.

Και σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας πω οκτώ, κατά τη γνώμη μου, τομείς

που θα πρέπει να κάνουμε καθημερινά μια προσπάθεια να αναπτύξουμε,

γιατί κατά τη γνώμη μου, και από αυτά που έχω δει στο εξωτερικό

αυτοί οι τομείς, και η ανάπτυξή μας σε αυτούς τους τομείς,

θα φέρει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα,

χωρίς να βασιζόμαστε τόσο πολύ

στο τι θα κάνει η πολιτεία, η παραγωγικότητά μας κτλ.

Το πρώτο, λοιπόν, από αυτά είναι αυτό που ανέφερα και πριν, ο φόβος.

Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει σε κράτη που δεν πάνε καλά,

είναι ότι οι άνθρωποι ζουν σε έναν τρομερό φόβο,

πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουν,

και είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεφύγουν απ' αυτόν τον φόβο.

Αυτό συμβαίνει σε όλους.

Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν πρώτη φορά μου ζήτησε η εταιρεία που δουλεύω

να πάω στη Ρουμανία για να αναλάβω 12 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης,

με βάση τη Ρουμανία, είχα φοβηθεί πάρα πολύ.

Μάλιστα είχα πάει και μόνος μου, χωρίς την οικογένεια,

γιατί η κόρη μου ήταν τριών μηνών και ο γιος μου ενάμιση χρονών.

Και θυμάμαι, λοιπόν, το πρώτο τρίμηνο-τετράμηνο,

κάθε μέρα έφερνα νέα αλλαξιά-πουκάμισο στη δουλειά,

γιατί ένιωθα τόσο άβολα που ανέβαιναν οι σφυγμοί μου και ίδρωνα.

Το θυμάμαι σαν τώρα.

Η ερώτηση είναι, «Τι κάνεις για να ξεφύγεις από τον φόβο;»

Και «Πώς μπορείς να καταφέρεις να κάνεις τον φόβο δημιουργικότητα, θετική σκέψη,

και να πας καλά».

Ένα άλλο παράδειγμα που πραγματικά μου έχει κάνει εντύπωση,

είναι ο φίλος μου ο Αλέξανδρος,

ο οποίος είχε μια πολύ καλή εταιρεία στην Ελλάδα,

έκανε branding και διάφορα άλλα πράγματα, από τις πολύ επιτυχημένες εταιρείες.

Αυτή η εταιρεία δεν πήγε καλά, μετά το 2008, αναγκάστηκε να την κλείσει.

Πέρασε όλα τα στάδια που σας περιγράφω, του φόβου και για κάποιον καιρό,

αλλά μπόρεσε μετά από λίγο καιρό

και όχι μόνο βγήκε από αυτό

αλλά έκανε τον φόβο του δημιουργικότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Τώρα έχει στήσει μια τρομερή μικρή ζυθοποιία στην Τήνο,

και μάλιστα τον είδα και πρόσφατα,

μοιάζει και 10 χρόνια νεότερος γιατί ζει και στην Τήνο.

Και η ζυθοποιία του παίρνει συνέχεια βραβεία.

Οπότε αυτό το παράδειγμα για μένα είναι πάρα πολύ ξεκάθαρο,

στο να περιγράψεις πώς μπορείς να βγεις μέσα από τον φόβο,

να τον κάνεις θετική σκέψη, δημιουργικότητα

και να προχωρήσεις μπροστά.

Το άλλο που βλέπω να μη συμβαίνει, παρόλο που όλοι το λέμε,

- και μάλιστα καταλογίζω στη δική μου γενιά τα περισσότερα λάθη -

είναι τι καλό παράδειγμα που δίνουμε στα παιδιά μας.

Και είναι δύο τα είδη των καλών παραδειγμάτων:

Το ένα είναι τι καλό παράδειγμα δίνουμε εμείς στα παιδιά μας

και το άλλο τι καλό παράδειγμα δίνει η πολιτεία στα παιδιά μας.

Όσον αφορά εμάς, πιστεύω ότι όσο και αν το συζητάμε συνέχεια και καθημερινά

το πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε το καλό παράδειγμα,

η καθημερινότητά μας δεν το δείχνει.

Πετάμε τα σκουπίδια έξω από το αυτοκίνητο,

δεν παίρνουμε απόδειξη για κάτι που αγοράζουμε κτλ.

Το πρώτο σημαντικό είναι πραγματικά αν θέλουμε να αλλάξουν τα παιδιά μας.

Αν πιστεύουμε σε αυτά που συζητάμε,

κάτι πρέπει να κάνουμε γι' αυτό σε καθημερινή βάση.

Το δεύτερο κομμάτι είναι τι κάνει η πολιτεία.

Ένα πράγμα που μου έχει κάνει εντύπωση στο εξωτερικό,

είναι ότι η πολιτεία κάνει από το δημοτικό μαθήματα στα παιδιά καλής συμπεριφοράς,

και το τι σημαίνει πολύ συγκεκριμένα να έχεις καλή συμπεριφορά καθημερινά,

τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα,

κι έτσι από πολύ μικρά, τα παιδιά βγαίνουν πιο αξιόλογοι πολίτες.

Οπότε κάτι που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει

είναι πραγματικά η πολιτεία να δώσει έμφαση

στο τι σημαίνει καλή νοοτροπία και καλή συμπεριφορά.

Το τρίτο κομμάτι, που πραγματικά πάλι από τη σύγκρισή μου με τις άλλες χώρες,

βλέπω ότι δεν κάνουμε όσο καλή δουλειά θα μπορούσαμε,

είναι στο να δουλεύουμε συνεργαστικά.

Είμαστε αρκετά ατομιστές σαν χώρα.

Και παρόλο που δουλεύουμε πολύ, δεν έχουμε τη συνεργασία σα βασικό κομμάτι

για να κάνουμε μεγαλύτερα πράγματα απ' ό,τι ο καθένας ξεχωριστά.

Για παράδειγμα που μπορώ να σας πω, είναι στην εταιρεία που δουλεύω,

και μάλιστα να αναφέρω ότι τα κεντρικά της εταιρείας της Coca-Cola

για 23 χώρες βρίσκονται στην Ελλάδα, και ήταν δική μου η επιλογή αυτή,

και από τα 120 άτομα που έχουμε στελέχη στα κεντρικά μας, έχουμε 11 εθνικότητες.

Και 11 εθνικότητες, λοιπόν, που δουλεύουν πάρα πολύ αρμονικά μαζί.

Κάποιες από αυτές βρίσκονται στο κοινό σήμερα.

Και αυτό που αναρωτιέμαι λοιπόν είναι πώς μπορείς να έχεις ένα γραφείο

που βλέπεις 11 εθνικότητες να δουλεύουν αρμονικά

και πραγματικά να είναι τόσο δύσκολο να δουλεύουμε αρμονικά οι Έλληνες μεταξύ μας

και στα πρώτα δύσκολα να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο.

Το επόμενο κομμάτι το οποίο πραγματικά με στενοχωρεί

και ίσως επειδή έχω ζήσει στον Καναδά, που είναι η χώρα, κατά τη γνώμη μου,

που τιμά τη διαφορετικότητα όσο καμία άλλη χώρα στον κόσμο,

είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ στην Ελλάδα.

Και ειδικά τα τελευταία δυο-τρία χρόνια,

που βλέπω το να έχεις χρώμα ή να είσαι διαφορετικός, είναι κακό.

Για μένα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προχωρήσουμε μπροστά σαν κοινωνία,

όχι μόνο αν δεν έχουμε ανοχή στη διαφορετικότητα,

αλλά δεν τιμούμε τη διαφορετικότητα όπως πρέπει να την τιμούμε.

Ένα άλλο παράδειγμα που θα 'θελα να σας πω είναι,

Καναδά πήγα με την οικογένεια το 2008,

όταν ο γιος μου ήταν περίπου επτά και η κόρη μου έξι.

Έναν χρόνο μετά, γνωρίσαμε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους.

Τα παιδιά στο σχολείο είχαν τουλάχιστον 15 διαφορετικές εθνικότητες σε κάθε τάξη.

Αλλά ένα κομμάτι που πραγματικά μου είχε κάνει εντύπωση είναι ότι

ένας από τους φίλους μας τους καλούς, είναι ο Ανδρέας Σουβαλιώτης,

- νομίζω ότι είναι και στο κοινό σήμερα, από τον Καναδά,

ο οποίος μίλησε και στο TEDx της Θεσσαλονίκης πριν από λίγο καιρό -

ο οποίος είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος.

Πήγαμε, λοιπόν, με τα παιδιά μας στο σπίτι του όπου ζει με τον σύζυγό του,

κι έπρεπε να εξηγήσουμε στα παιδιά μας, σε αυτή την ηλικία, στα έξι και επτά,

πολύ ξεκάθαρα, τι ακριβώς συμβαίνει,

γιατί έχουν ένα κοινό κρεβάτι, όπως δεν το φαντάζονταν κτλ.

Παρόλο που ήταν πολύ δύσκολο τη στιγμή που έγινε, το βρήκα καταπληκτικό

για το τι μόρφωση πραγματικά δίνουμε στα παιδιά μας για τη διαφορετικότητα.

Αλλά επίσης το βρίσκω και πάρα πολύ δύσκολο

για τους Έλληνες που ζούμε στην Ελλάδα να το κάνουμε πραγματικά και σε βάθος.

Θα ήλπιζα πάρα πολύ ότι θα το κάνουμε πολύ περισσότερο από εδώ και πέρα.

Ένα άλλο κομμάτι που βλέπω - και πάλι συγκρίνοντας με άλλες χώρες που δουλεύω -

είναι η αυτοκριτική μας.

Οι Έλληνες - μαζί με τους Ιταλούς, από τις χώρες που βλέπω και ξέρω -

είναι οι λαοί που κατηγορούν πιο πολύ τους άλλους για κάτι που τους συμβαίνει.

Και αυτό δεν είναι καλό.

Για μένα, ένα από τα βασικά κομμάτια επιτυχίας,

είτε αφορά προσωπικά είτε μια εταιρεία είτε μια χώρα,

είναι η αυτογνωσία και η αυτοκριτική.

Και αυτό είναι ένα κομμάτι που είναι μέσα στο DNA μας,

νομίζω από πολλά χρόνια.

Αν δεν αλλάξουμε αυτό το κομμάτι,

πιστεύω πολύ δύσκολα θα προχωρήσουμε και σαν λαός και ατομικά.

Ένα άλλο κομμάτι είναι πώς δουλεύουμε.

Καταρχήν να πω ότι δεν είναι ότι δεν είμαστε εργατικοί.

Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι από τις χώρες που είμαι υπεύθυνος

έχουμε 37 εθνικότητες σε όλες τις 23 χώρες.

Από τις 37 εθνικότητες πραγματικά πιστεύω

οι Έλληνες που έχω σε όλες τις χώρες είναι οι πιο εργατικοί.

Οπότε, δεν πιστεύω καθόλου όποιον λέει ότι δεν είμαστε εργατικοί, γιατί το ζω.

Αυτό που πιστεύω, όμως, είναι ότι δεν είμαστε καλοί

στο να τηρούμε χρονοδιαγράμματα.

Και βάζω πρώτο τον εαυτό μου.

Ήμουν ο τελευταίος που έστειλε στο TEDx την παρουσίασή μου χτες,

(Γέλια)

οπότε δεν θέλω να βγάλω τον εαυτό μου απ' έξω.

Έχουμε κάτι στο DNA μας που δεν βοηθά στο να κάνουμε τη δουλειά όπως πρέπει,

στους χρόνους που πρέπει και να την ξεκινήσουμε όποτε πρέπει.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι για να πάμε μπροστά.

Ένα άλλο κομμάτι είναι η μόρφωση, και βέβαια αυτό το λέμε συνέχεια.

Η μόρφωση είναι πολύ σημαντική,

αλλά για μένα είναι πιο σημαντικό να έχουμε βαθιά γνώση

από το να έχουμε επιφανειακή γνώση σε πολλά πράγματα.

Οπότε όταν μιλάω για μόρφωση, μιλάω για κομμάτια όπου θα μπούμε σαν λαός

και θα κάνουμε πάρα πολύ καλά.

Το τελευταίο κομμάτι - ίσως το πιο σημαντικό - είναι ο σεβασμός.

Έχω έναν από τους 11 ανθρώπους από το εξωτερικό στο γραφείο μου,

μου λέει, «Νίκο, μου κάνει εντύπωση.

Για εσάς, ακόμα και τα φανάρια δεν είναι κανόνας, είναι απλή υπόδειξη».

(Γέλια)

Σκεφτείτε το λίγο. Για εμάς είναι λογικό να περνάμε με λίγο κόκκινο.

Αυτός τρελάθηκε ο άνθρωπος.

Κι εκεί καταλαβαίνουμε πόσο πραγματικά στρογγυλεύουμε τις άκρες

και δεν το καταλαβαίνουμε.

Αυτό που λοιπόν θέλω να πω εδώ, είναι

ότι αν εμείς, πρώτοι, δεν τελειώσουμε με όλη τη διαφθορά και τα λαμόγια

και δεν σεβόμαστε τους νόμους, ακόμα κι αν οι νόμοι μας δεν είναι τέλειοι,

τότε τίποτα δεν θα γίνει.

Τελειώνοντας λοιπόν, θέλω να πω,

ότι από τη δική μου εμπειρία, από αυτά τα λίγα που έχω καταλάβει,

είναι ότι ο πυρήνας μας είναι πολύ καλός.

Το πρόβλημά μας είναι ότι τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα

πολλές φορές τα βγάζουμε με τη σκοτεινή τους πλευρά

- που δεν μας βοηθά καθόλου -

και δεν πιστεύουμε και ακολουθούμε και σκεφτόμαστε

αυτά τα οκτώ βασικά πράγματα που σας είπα πριν.

Οπότε θα ήθελα να κλείσω με ένα απόσπασμα του Οδυσσέα Ελύτη, από τον Μικρό Ναυτίλο,

που λέει ότι αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα,

καταλήγεις σε μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι.

Οπότε κατά τη γνώμη μου, τόσο εύκολο και απλό είναι να τα ξανασυνθέσουμε,

αρκεί να δώσουμε σημασία στον πυρήνα μας και στη φωτεινή μας πλευρά.

Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)


The Greece I dream of | Nikos Koumettis | TEDxAcademy - YouTube The Greece I dream of | Nikos Koumettis | TEDxAcademy - YouTube Греция, о которой я мечтаю | Никос Куметтис | TEDxAcademy - YouTube

Μεταγραφή: Melina Topaka Επιμέλεια: Chryssa R. Takahashi

Καλησπέρα. Good evening.

Καταρχήν όταν είδα ότι θα μιλήσω από τους τελευταίους σήμερα στο TEDx, When I realized that today I would be one of the last ones to talk at TEDx,

είχα χαρεί γιατί λέω να δω τους πρώτους τι θα πουν και να ετοιμαστώ. I was happy thinking that I could listen to the first ones and prepare accordingly.

Ανακάλυψα ότι ίσως δεν είναι πολύ καλή ιδέα, I discovered that maybe it's not such a good idea

γιατί ίσως θα πω πράγματα που ίσως ήδη έχουν ειπωθεί. as I might say things that may have already been mentioned.

Επίσης, δεν πρόκειται να πω πράγματα που έχουν σχέση Also, I won't be talking about things that have to do

με το βασικό αντικείμενο στη δουλειά μου, with the main subject of my work,

που έχουν να κάνουν πιο πολύ με business, με οικονομικά, με κλάδους ανάπτυξης κτλ. that have to do with business, economics, growth sectors etc.

Και ο λόγος που δεν θα το κάνω αυτό The reason I won't be doing this

και θα μιλήσω για κάτι που νιώθω πιο πολύ άβολα,

αλλά πιστεύω είναι πιο σημαντικό,

είναι ότι έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια, αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, is that over the past few years, I have lived quite a lot abroad,

και έχω την ευκαιρία με τη δουλειά μου, and through my job I have the chance,

καθώς κάθε εβδομάδα ταξιδεύω σε περίπου 2-3 χώρες, as every week I travel to 2-3 countries the least,

να βλέπω νοοτροπίες διαφορετικές απ' τις δικές μας, to see different mentalities from ours,

να μπορώ να παρατηρώ και να κάνω κάποιες συγκρίσεις. to be in the position to observe and make some comparisons.

Οπότε γι' αυτό θα σας μιλήσω σήμερα, That's what I will be talking about today,

γιατί ουσιαστικά έφυγα από την Ελλάδα το 2003,

πριν αρχίσουν τα μεγάλα πιάτα της αστακομακαρονάδας, before the beginning of the large lobster pasta plates,

όπως είπε και ο φίλος μου ο Γιάννης σε ένα προηγούμενο TEDx, as my friend Giannis said in a previous TEDx,

και γύρισα το 2011 οπότε είχα χάσει επίσης το τέλος της αστακομακαρονάδας. and I returned in 2011, also having missed the end of lobster pasta.

Και γι' αυτό, αυτό που πιστεύω είναι το εξής: And that's why, I believe the following:

Ότι το μοντέλο που έχω δει να δουλεύει γενικά σε κάθε χώρα, That the model that I have seen working in general in every country,

και είτε αφορά χώρα είτε αφορά επιχείρηση, whether it is about a country or about a company,

πώς η χώρα ή η επιχείρηση είναι πραγματικά ευτυχισμένη, how the country or company is truly happy,

είναι όταν βασίζονται πραγματικά στον άνθρωπο, is that they are truly based on people,

και όχι με λόγια αλλά με πολλές πράξεις. and not with words but with many deeds.

Τι εννοώ με αυτό. What do I mean by this?

Εννοώ ότι, στο τέλος της ημέρας, η νοοτροπία μας, η στάση μας στη ζωή I mean that, at the end of the day, our mentality, our life stance,

και η συμπεριφορά μας είναι πολύ πιο σημαντικά and our behaviour are much more important

από άλλα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. than other things happening around us.

Αυτό είναι κάτι που πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουμε, This is something that we often fail to realize,

και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, and the faster we realize it,

τόσο πιο σημαντικό είναι για να πάμε πολύ καλύτερα. the more critical it is in order to better proceed.

Τώρα καταρχήν, θέλω να δηλώσω ανοιχτά Now, first of all, I want to openly state

ότι τον κ. Παπαχελά τον γνώρισα πριν από μιάμιση ώρα στο διάλειμμα, that I met Mr. Papachelas in the break about one and a half hour before,

οπότε είναι απλώς συγκυρία ότι χρησιμοποιώ ένα άρθρο από την Καθημερινή, and so it it just a coincidence that I use an article from Kathimerini

για να πω για τι θα σας μιλήσω. to tell you what I will be talking about.

Αλλά πραγματικά, πριν από δύο εβδομάδες, But actually, two weeks ago

- δεν ξέρω ποιοι από σας διάβασαν αυτό το άρθρο - - I don't know who has read this article -

είναι ένα άρθρο που έχει πάρα πολύ σχέση με αυτά που θα σας μιλήσω σήμερα. it is an article that is closely related to what I will be talking about today.

Τι έλεγε, λοιπόν, αυτό το άρθρο; So, what did this article say?

Έλεγε ότι οι Έλληνες ομογενείς στην Αμερική είναι πρώτοι σε μόρφωση It said that Greek expatriates in America are first in education

και δεύτεροι σε εισοδήματα κατά κεφαλήν and second in per capita income

σε σχέση με όλες τις εθνότητες της Αμερικής. in comparison to all other ethnic groups of America.

Και αυτή τη στιγμή ζουν περίπου 150 εθνότητες στην Αμερική. And right now there are about 150 ethnic groups living in America.

Οι Έλληνες, λοιπόν, είναι πρώτοι σε μόρφωση, δεύτεροι σε εισοδήματα Greeks, then, are first in education, second in income

και μάλιστα με 30% υψηλότερα εισοδήματα από τους Αμερικάνους. and in fact with 30% higher income to Americans.

Τυχαίο; Δε νομίζω. Για αυτό ακριβώς ήθελα να σας μιλήσω σήμερα. Accidental? I don't think so. That's exactly what I wanted to talk about today.

Γιατί τα τελευταία 15 χρόνια, όχι μόνο δουλεύω σε άλλες χώρες, As over the past 15 years, apart from working abroad,

αλλά και πολλοί απ' τους φίλους μου, λόγω του ότι ζούσα στο εξωτερικό, I also have many friends, since I was living abroad,

είναι Έλληνες του εξωτερικού. that are Greek expats.

Οι πιο πολλοί απ' αυτούς έχουν ζήσει τη μισή τους ζωή στην Ελλάδα Most of them have lived half of their life in Greece

και την άλλη μισή στο εξωτερικό. and the other half abroad.

Το πρώτο που είδα λοιπόν, The first thing I noticed, then,

είναι ότι οι πιο πολλοί απ' αυτούς είναι πάρα πολύ ευτυχισμένοι, is that most of them are very happy,

πάρα πολύ πετυχημένοι, και οικονομικά και στην προσωπική τους ζωή. very successful, both financially and personally.

Αυτό πραγματικά που είναι ξεκάθαρο, What's really clear,

είναι ότι αυτοί οι Έλληνες έχουν κρατήσει το βασικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα is that these Greeks have maintained our key competitive advantage

που έχουμε όλοι μας σαν Έλληνες, τον πυρήνα μας, that we all have as Greeks, our core,

που είναι το πάθος, η φιλοξενία, η επιχειρηματικότητα, το φιλότιμο. which includes passion, hospitality, enterpreneurship, earnestness.

Αλλά αυτό που δεν κάνουμε εμείς πολύ στην Ελλάδα αλλά το κάνουν πολύ αυτοί But what we don't do much in Greece, while they do it quite a lot,

είναι μια διαφορετική στάση ζωής, μια διαφορετική νοοτροπία, is a different stance of life, a different mentality,

και μια νοοτροπία, θα έλεγα νικητή, που πολλές φορές λείπει πάρα πολύ σ' εμάς. a winner's mentality, I would say, that most of the times we lack greatly.

Οπότε αυτό που λέω είναι ότι είναι πολύ εύκολο Therefore, what I am saying is that it is very easy

να κατηγορούμε την κατάσταση που βρισκόμαστε γι' αυτό που μας συμβαίνει, to blame the situation we are in for what is happening to us,

αλλά κάποιοι από τους Έλληνες ομογενείς που έχω ζήσει, yet some of the Greek expats I have had around me,

δεν είναι σε χώρες τόσο καλές όσο η Αμερική. are not in countries as advanced as America.

Υπάρχουν πολλοί πετυχημένοι Έλληνες ομογενείς στη Βουλγαρία, There are many successful Greek expats in Bulgaria,

στη Ρουμανία, κάποιοι στη Σερβία, Romania, some in Serbia,

σε χώρες που πραγματικά δε θεωρείς ότι το σύστημα δουλεύει τόσο καλά. in countries that you really believe that the system is not working so well.

Και αυτή λοιπόν, είναι η μεγάλη αντίθεση. This is, then, the great contradiction.

Ότι αυτοί οι Έλληνες στο εξωτερικό έχουν καταφέρει That these Greeks abroad have managed

να έχουν μια πολύ καλύτερη νοοτροπία και συμπεριφορά, to have a much better mentality and behaviour,

και συμπεριφορά νικητή, απ' ό,τι έχουμε εμείς. a winner's behaviour, in comparison to us.

Αυτό λοιπόν που περιγράφω, είναι ότι ουσιαστικά, So, what I am describing is basically that,

αυτό που βλέπω να συμβαίνει στην Ελλάδα what I see happening in Greece

- και όπως ξαναλέω ότι γύρισα πριν από τρία χρόνια - and I am saying again that I returned three years ago

και είμαι πιο πολύ τα σαββατοκύριακα εδώ - and I am here mostly over the weekends -

αλλά είναι πολύ ξεκάθαρο για μένα, but is crystal clear to me,

είναι ότι αυτά που βλέπω στους Έλληνες που ζούμε στην Ελλάδα, is that from what I see on the Greeks we live in Greece,

είναι ότι τα βασικά μας ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα is that our key competitive advantages

που 'ναι το πάθος και η υπερηφάνεια και η ελευθερία και η χαρά which are passion and pride and freedom and joy

και η φιλοξενία και το κουράγιο, έχουν δείξει τη σκοτεινή τους πλευρά. and hospitality and courage, have shown their dark side.

Και έχουν δείξει δυστυχώς τη σκοτεινή τους πλευρά And unfortunately they have shown their dark side

χωρίς να το καταλαβαίνουμε πολύ συχνά. often without us realizing it.

Οπότε, το πάθος γίνεται ξεροκεφαλιά, και δεν το καταλαβαίνουμε. Therefore, passion becomes stubbornness, and we don't realize it.

Η υπερηφάνεια πολλές φορές μεγαλομανία. Pride many times pomposity,

Η ελευθερία - η χαρά μας για την ελευθερία - ασυδοσία. Freedom - our joy for freedom - anarchy.

Η χαρά μας, που έχουμε σαν λαός και το χαμόγελο γίνεται πολύ έντονη κατάθλιψη. Our cheerfulness, that we have as people, and our smile become intense depression.

Η φιλοξενία μας δυστυχώς τελευταία βλέπω όλο και πιο πολύ να γίνεται ξενοφοβία, Our hospitality, unfortunately as I notice lately, more and more xenophobia,

και το κουράγιο μας γίνεται πολύ συχνά φόβος. and our courage becomes quite often fear.

Αν πάμε ένα βήμα πίσω και να επανέλθω λίγο σε αυτά που είχε πει και ο κ. Ράμφος. Taking a step back and to go back a bit to what Mr. Ramfos had said.

Το ελληνικό δαιμόνιο από πολύ παλιά ήταν πολύ ξεκάθαρο. From very early on, the Greek genius has been rather straightforward.

Όπως ξέρετε πολύ καλά, μπήκαν πριν από 2.000 χρόνια σε καράβια As you very well know, we got into ships 2.000 years ago,

κι αρχίσαμε να πουλάμε λάδι και καρπούς και ιδέες και διάφορα πράγματα and we started selling olive oil and fruit and ideas and several things

σε όλο το δυτικό κόσμο.

Αυτό δεν συνέβη επειδή είχαμε καλύτερα προϊόντα από τους άλλους. This didn't happen because we had better products than the others.

Φαντάζομαι θα έχετε διαβάσει

ότι υπήρχαν πολλοί λαοί με πολύ καλά προϊόντα γύρω μας. that there were several other people around us with very good products.

Κατά τη γνώμη μου, ο λόγος που πραγματικά είμαστε In my opinion, the reason that we truly are

οι πρώτοι οικουμενικοί πολίτες στον δυτικό κόσμο, the first universal citizens in the Western world,

και οι πρώτοι που φέραμε την παγκοσμιοποίηση σ' εναν μεγάλο βαθμό, and the first ones that brought along globalization to an extent,

ήταν γιατί οι αρχαίοι Έλληνες είχαν μια τρομερή αυτοπεποίθηση, was because Ancient Greeks had impressive self-confidence,

παντελής έλλειψη φόβου και είχαν νοοτροπία νικητή. total lack of fear and the winner's mentality.

Κι αυτό είναι που τους έκανε πραγματικά να προχωρήσουν τόσο πολύ. And that's what made them really move forward so much.

Για να επανέλθω λίγο και στους προηγούμενους ομιλητές. To come back a bit to the previous presenters.

Τι λέω λοιπόν. So, what am I saying?

Λέω ότι το να έχεις ένα μικρό κράτος, βοηθά να πας καλά;

Όχι, σίγουρα δεν είναι θετικό. No, it is definitely not positive.

Είναι πολύ καλύτερα να έχεις ένα πολύ μεγάλο κράτος. It is much better to have a much bigger country.

Το να έχεις μια πολιτεία που πραγματικά δεν δουλεύει όπως θα πίστευες, βοηθάει; To have a state that actually doesn't operate as you would think, helps?

Όχι, δεν βοηθάει και συμφωνώ γι' αυτό. No, it doesn't help and I agree.

Αυτό που λέω όμως είναι ότι πιστεύω ότι όλοι αυτοί οι εξωγενείς παράγοντες, What I am saying, though, is that I believe that all these external factors,

και κάποιοι ενδογενείς, όπως αυτοί, and some internal ones, like these,

δεν είναι πάνω από το 40% του προβλήματος για να προχωρήσει ένας λαός. do not account for more than 40% of the problem in order for a nation to proceed.

Πιστεύω ότι το 60% έχει να κάνει με εμάς, με το να αναδείξουμε τον πυρήνα μας, I believe that this 60% has to do with us, with an attempt to highlight our core,

να αναδείξουμε τη φωτεινή μας πλευρά και όχι τη σκοτεινή μας πλευρά, to highlight our bright side and not our dark side

και να κάνουμε τα σωστά πράγματα. and do the right thing.

Και σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας πω οκτώ, κατά τη γνώμη μου, τομείς At this point, I would like to talk to you about eight, in my opinion, areas

που θα πρέπει να κάνουμε καθημερινά μια προσπάθεια να αναπτύξουμε, which we should try daily to develop,

γιατί κατά τη γνώμη μου, και από αυτά που έχω δει στο εξωτερικό as, in my opinion and from what I have seen abroad,

αυτοί οι τομείς, και η ανάπτυξή μας σε αυτούς τους τομείς, these areas, and our development in these areas,

θα φέρει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, could bring along good results

χωρίς να βασιζόμαστε τόσο πολύ without counting too much

στο τι θα κάνει η πολιτεία, η παραγωγικότητά μας κτλ. on what the state will do, our productivity etc

Το πρώτο, λοιπόν, από αυτά είναι αυτό που ανέφερα και πριν, ο φόβος. The first one, then, of these is what I mentioned before - fear.

Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει σε κράτη που δεν πάνε καλά, I believe that what happens in nations that are not doing well,

είναι ότι οι άνθρωποι ζουν σε έναν τρομερό φόβο, is that people live in terrible fear,

πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουν, often without realizing it,

και είναι πάρα πολύ δύσκολο να ξεφύγουν απ' αυτόν τον φόβο. and it is very difficult to get away from this fear.

Αυτό συμβαίνει σε όλους. This can happen to anyone.

Θυμάμαι τον εαυτό μου όταν πρώτη φορά μου ζήτησε η εταιρεία που δουλεύω I remember myself when for the first time the company I work for asked me

να πάω στη Ρουμανία για να αναλάβω 12 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, to go to Romania and undertake 12 Eastern European countries,

με βάση τη Ρουμανία, είχα φοβηθεί πάρα πολύ.

Μάλιστα είχα πάει και μόνος μου, χωρίς την οικογένεια, In addition, I went there alone, without my family,

γιατί η κόρη μου ήταν τριών μηνών και ο γιος μου ενάμιση χρονών. as my daughter was three months old and my son one year and a half.

Και θυμάμαι, λοιπόν, το πρώτο τρίμηνο-τετράμηνο, I remember, then, during the first trimester - quarter,

κάθε μέρα έφερνα νέα αλλαξιά-πουκάμισο στη δουλειά, I would bring a new shirt to change at work,

γιατί ένιωθα τόσο άβολα που ανέβαιναν οι σφυγμοί μου και ίδρωνα. as I felt so uncomfortable that my pulses were rising and I sweated.

Το θυμάμαι σαν τώρα. I remember it like it just happened.

Η ερώτηση είναι, «Τι κάνεις για να ξεφύγεις από τον φόβο;» The question is, "What do you do to get away from fear?"

Και «Πώς μπορείς να καταφέρεις να κάνεις τον φόβο δημιουργικότητα, θετική σκέψη, And "How can you transform fear into creativity, positive thinking

και να πας καλά». and do well".

Ένα άλλο παράδειγμα που πραγματικά μου έχει κάνει εντύπωση, Another example that has really impressed me,

είναι ο φίλος μου ο Αλέξανδρος, is my friend, Alexandros,

ο οποίος είχε μια πολύ καλή εταιρεία στην Ελλάδα, who owned a very good agency in Greece,

έκανε branding και διάφορα άλλα πράγματα, από τις πολύ επιτυχημένες εταιρείες. doing branding and several other things, one of the successful agencies.

Αυτή η εταιρεία δεν πήγε καλά, μετά το 2008, αναγκάστηκε να την κλείσει. This agency didn't go well; after 2008, he had to close it down.

Πέρασε όλα τα στάδια που σας περιγράφω, του φόβου και για κάποιον καιρό, He went through all the stages of fear that I am describing for quite a while,

αλλά μπόρεσε μετά από λίγο καιρό but he managed after some time

και όχι μόνο βγήκε από αυτό not only to get out of this,

αλλά έκανε τον φόβο του δημιουργικότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό. but also to transform his fear into creativity to a large extent.

Τώρα έχει στήσει μια τρομερή μικρή ζυθοποιία στην Τήνο, Now, he has set up a fantastic small brewery in Tinos,

και μάλιστα τον είδα και πρόσφατα, and by the way I met him recently

μοιάζει και 10 χρόνια νεότερος γιατί ζει και στην Τήνο. and he looks 10 years younger as he also lives in Tinos.

Και η ζυθοποιία του παίρνει συνέχεια βραβεία. And his brewery is constantly being awarded.

Οπότε αυτό το παράδειγμα για μένα είναι πάρα πολύ ξεκάθαρο, So for me, this example is very straightforward

στο να περιγράψεις πώς μπορείς να βγεις μέσα από τον φόβο, in describing how you can step out of fear,

να τον κάνεις θετική σκέψη, δημιουργικότητα transform it into positive thinking, creativity

και να προχωρήσεις μπροστά. and move forward.

Το άλλο που βλέπω να μη συμβαίνει, παρόλο που όλοι το λέμε, Another thing that I don't see happening, although we all talk about it,

- και μάλιστα καταλογίζω στη δική μου γενιά τα περισσότερα λάθη - - and in fact I hold my generation accountable for most mistakes -

είναι τι καλό παράδειγμα που δίνουμε στα παιδιά μας. is which is the good example we give our children.

Και είναι δύο τα είδη των καλών παραδειγμάτων: There are two kinds of good examples.

Το ένα είναι τι καλό παράδειγμα δίνουμε εμείς στα παιδιά μας The one is, which is the good example we give our children

και το άλλο τι καλό παράδειγμα δίνει η πολιτεία στα παιδιά μας. and the other is, which is the good example the state gives our children.

Όσον αφορά εμάς, πιστεύω ότι όσο και αν το συζητάμε συνέχεια και καθημερινά As far as we are concerned, I believe that no matter how much we talk about it daily,

το πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε το καλό παράδειγμα, how important it is to set a good example,

η καθημερινότητά μας δεν το δείχνει. our daily life doesn't demonstrate this.

Πετάμε τα σκουπίδια έξω από το αυτοκίνητο, We throw garbage out of our car,

δεν παίρνουμε απόδειξη για κάτι που αγοράζουμε κτλ. we don't take a receipt for something we buy etc.

Το πρώτο σημαντικό είναι πραγματικά αν θέλουμε να αλλάξουν τα παιδιά μας. The first imporant thing is if we truly want our children to change.

Αν πιστεύουμε σε αυτά που συζητάμε, If we believe in what we are discussing,

κάτι πρέπει να κάνουμε γι' αυτό σε καθημερινή βάση. we should do something about it on a daily basis.

Το δεύτερο κομμάτι είναι τι κάνει η πολιτεία. The second part is what the states does.

Ένα πράγμα που μου έχει κάνει εντύπωση στο εξωτερικό, One thing that has impressed me abroad,

είναι ότι η πολιτεία κάνει από το δημοτικό μαθήματα στα παιδιά καλής συμπεριφοράς, is that, from elementary school, the state teaches children about good behaviour,

και το τι σημαίνει πολύ συγκεκριμένα να έχεις καλή συμπεριφορά καθημερινά, and what it means in particular to have a good behaviour daily,

τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα, at least one hour per day,

κι έτσι από πολύ μικρά, τα παιδιά βγαίνουν πιο αξιόλογοι πολίτες. and therefore kids, from very early on, evolve into more remarkable citizens.

Οπότε κάτι που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει So, one thing that I believe should happen

είναι πραγματικά η πολιτεία να δώσει έμφαση is for the state to truly put an emphasis

στο τι σημαίνει καλή νοοτροπία και καλή συμπεριφορά. on what good mentality and good behaviour are all about.

Το τρίτο κομμάτι, που πραγματικά πάλι από τη σύγκρισή μου με τις άλλες χώρες, The third area, that again when comparing to other countries,

βλέπω ότι δεν κάνουμε όσο καλή δουλειά θα μπορούσαμε, I see that we don't do such a good job,

είναι στο να δουλεύουμε συνεργαστικά. is to form synergies at work.

Είμαστε αρκετά ατομιστές σαν χώρα. We are rather individualists as a nation.

Και παρόλο που δουλεύουμε πολύ, δεν έχουμε τη συνεργασία σα βασικό κομμάτι And although we work hard, we don't view collaboration as one of the key elements

για να κάνουμε μεγαλύτερα πράγματα απ' ό,τι ο καθένας ξεχωριστά. in order to do greater things than what we do individually.

Για παράδειγμα που μπορώ να σας πω, είναι στην εταιρεία που δουλεύω, One example I can tell you, is that, in the company I work,

και μάλιστα να αναφέρω ότι τα κεντρικά της εταιρείας της Coca-Cola and in fact I should mention that the headquarters of Coca-Cola

για 23 χώρες βρίσκονται στην Ελλάδα, και ήταν δική μου η επιλογή αυτή, for 23 countries are in Greece - something that was my choice -

και από τα 120 άτομα που έχουμε στελέχη στα κεντρικά μας, έχουμε 11 εθνικότητες. and among our staff of 120 people in our headquarters we have 11 nationalities.

Και 11 εθνικότητες, λοιπόν, που δουλεύουν πάρα πολύ αρμονικά μαζί. Eleven nationalities that work together in total harmony.

Κάποιες από αυτές βρίσκονται στο κοινό σήμερα. Some of them are in the audience today.

Και αυτό που αναρωτιέμαι λοιπόν είναι πώς μπορείς να έχεις ένα γραφείο And I wonder, then, how is it possible to have an office

που βλέπεις 11 εθνικότητες να δουλεύουν αρμονικά where you see 11 nationalities working in harmony

και πραγματικά να είναι τόσο δύσκολο να δουλεύουμε αρμονικά οι Έλληνες μεταξύ μας and it is so difficult for us Greeks to work in harmony in between us

και στα πρώτα δύσκολα να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο. and when things get tough we blame each other.

Το επόμενο κομμάτι το οποίο πραγματικά με στενοχωρεί The next area that really upsets me

και ίσως επειδή έχω ζήσει στον Καναδά, που είναι η χώρα, κατά τη γνώμη μου, and maybe because I have lived in Canada, which is the country, in my opinion,

που τιμά τη διαφορετικότητα όσο καμία άλλη χώρα στον κόσμο, that values diversity like no other country in the world,

είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ στην Ελλάδα. is something that really upsets me in Greece.

Και ειδικά τα τελευταία δυο-τρία χρόνια, And especially over the past two-three years,

που βλέπω το να έχεις χρώμα ή να είσαι διαφορετικός, είναι κακό. that I notice that being coloured or being different is a bad thing.

Για μένα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να προχωρήσουμε μπροστά σαν κοινωνία, For me, there is no chance our society can move forward,

όχι μόνο αν δεν έχουμε ανοχή στη διαφορετικότητα, not solely by tolerating diversity,

αλλά δεν τιμούμε τη διαφορετικότητα όπως πρέπει να την τιμούμε. but by honouring diversity the way we should be honouring it.

Ένα άλλο παράδειγμα που θα 'θελα να σας πω είναι, Another example I would like to share is that,

Καναδά πήγα με την οικογένεια το 2008, I went to Canada with my family in 2008,

όταν ο γιος μου ήταν περίπου επτά και η κόρη μου έξι. when my son was about seven and my daughter six.

Έναν χρόνο μετά, γνωρίσαμε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. A year later, we got to know many different people.

Τα παιδιά στο σχολείο είχαν τουλάχιστον 15 διαφορετικές εθνικότητες σε κάθε τάξη. At school, the kids had at least 15 different nationalities in each class.

Αλλά ένα κομμάτι που πραγματικά μου είχε κάνει εντύπωση είναι ότι Another thing that had really impressed me is that

ένας από τους φίλους μας τους καλούς, είναι ο Ανδρέας Σουβαλιώτης, one of our good friends, is Andreas Souvaliotis,

- νομίζω ότι είναι και στο κοινό σήμερα, από τον Καναδά, - I think he is in the audience today, from Canada,

ο οποίος μίλησε και στο TEDx της Θεσσαλονίκης πριν από λίγο καιρό - who talked on Thessaloniki's TEDx some time ago -

ο οποίος είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος. who is openly gay.

Πήγαμε, λοιπόν, με τα παιδιά μας στο σπίτι του όπου ζει με τον σύζυγό του, So, we went to his place with our children where he lives with his spouse,

κι έπρεπε να εξηγήσουμε στα παιδιά μας, σε αυτή την ηλικία, στα έξι και επτά, and we had to explain to our kids, at this age of six and seven,

πολύ ξεκάθαρα, τι ακριβώς συμβαίνει, very clearly, what is happening exactly,

γιατί έχουν ένα κοινό κρεβάτι, όπως δεν το φαντάζονταν κτλ. why do they have a common bed, as they had never imagined it etc.

Παρόλο που ήταν πολύ δύσκολο τη στιγμή που έγινε, το βρήκα καταπληκτικό Although at the time it was very hard, I thought it was amazing

για το τι μόρφωση πραγματικά δίνουμε στα παιδιά μας για τη διαφορετικότητα. to see what kind of education we really give our children on diversity.

Αλλά επίσης το βρίσκω και πάρα πολύ δύσκολο But I also find it extremely difficult

για τους Έλληνες που ζούμε στην Ελλάδα να το κάνουμε πραγματικά και σε βάθος. for us Greeks living in Greece to do this in essence and in depth.

Θα ήλπιζα πάρα πολύ ότι θα το κάνουμε πολύ περισσότερο από εδώ και πέρα. I would certainly hope that from now on we can do it much more.

Ένα άλλο κομμάτι που βλέπω - και πάλι συγκρίνοντας με άλλες χώρες που δουλεύω - Another area that I see - again comparing to other countries where I work -

είναι η αυτοκριτική μας.

Οι Έλληνες - μαζί με τους Ιταλούς, από τις χώρες που βλέπω και ξέρω - Greeks - along with Italians, from the countries I know -

είναι οι λαοί που κατηγορούν πιο πολύ τους άλλους για κάτι που τους συμβαίνει. are the people that mostly blame others for something that's happening to them.

Και αυτό δεν είναι καλό. And this is no good.

Για μένα, ένα από τα βασικά κομμάτια επιτυχίας, For me, one of the keys to success,

είτε αφορά προσωπικά είτε μια εταιρεία είτε μια χώρα, regarding personal matters, or a company or a country,

είναι η αυτογνωσία και η αυτοκριτική. is self-knowledge and self-evaluation.

Και αυτό είναι ένα κομμάτι που είναι μέσα στο DNA μας, And that's something in our DNA,

νομίζω από πολλά χρόνια. for many years now, I think.

Αν δεν αλλάξουμε αυτό το κομμάτι, If we don't change this part,

πιστεύω πολύ δύσκολα θα προχωρήσουμε και σαν λαός και ατομικά. I believe that it will be hard to advance both as a nation and individually.

Ένα άλλο κομμάτι είναι πώς δουλεύουμε. Another thing is how we work.

Καταρχήν να πω ότι δεν είναι ότι δεν είμαστε εργατικοί. Primarily, I must say that it is not about not being hard-workers.

Μπορώ να σας πω με σιγουριά ότι από τις χώρες που είμαι υπεύθυνος I can tell you for sure that among the countries I am responsible,

έχουμε 37 εθνικότητες σε όλες τις 23 χώρες. we have 37 nationalities in all 23 countries.

Από τις 37 εθνικότητες πραγματικά πιστεύω

οι Έλληνες που έχω σε όλες τις χώρες είναι οι πιο εργατικοί. the Greeks I have in all countries are the most hard-working.

Οπότε, δεν πιστεύω καθόλου όποιον λέει ότι δεν είμαστε εργατικοί, γιατί το ζω. So, I don't believe anyone who says that we are not hard-workers, as I live it.

Αυτό που πιστεύω, όμως, είναι ότι δεν είμαστε καλοί Still, I believe that we are not good

στο να τηρούμε χρονοδιαγράμματα. at sticking to timeplans.

Και βάζω πρώτο τον εαυτό μου. And I put myself forward.

Ήμουν ο τελευταίος που έστειλε στο TEDx την παρουσίασή μου χτες, I was the last one to send my presentation to TEDx yesterday,

(Γέλια) (Laughter)

οπότε δεν θέλω να βγάλω τον εαυτό μου απ' έξω. so, I don't want to exclude myself from this.

Έχουμε κάτι στο DNA μας που δεν βοηθά στο να κάνουμε τη δουλειά όπως πρέπει, There is something in our DNA that doesn't help us do the job as we should,

στους χρόνους που πρέπει και να την ξεκινήσουμε όποτε πρέπει. within the timings we should and begin it when we should.

Και αυτό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι για να πάμε μπροστά. And that's a very important thing in order to move forward.

Ένα άλλο κομμάτι είναι η μόρφωση, και βέβαια αυτό το λέμε συνέχεια. Another area is education, and we certainly talk a lot about it.

Η μόρφωση είναι πολύ σημαντική, Education is very important,

αλλά για μένα είναι πιο σημαντικό να έχουμε βαθιά γνώση but for me it is more important to have deep knowledge

από το να έχουμε επιφανειακή γνώση σε πολλά πράγματα. instead of superficial knowledge in many different things.

Οπότε όταν μιλάω για μόρφωση, μιλάω για κομμάτια όπου θα μπούμε σαν λαός When I talk about education, I talk about things we will get into as people

και θα κάνουμε πάρα πολύ καλά. and that we will do really well.

Το τελευταίο κομμάτι - ίσως το πιο σημαντικό - είναι ο σεβασμός. The last area- and maybe the most important - is respect.

Έχω έναν από τους 11 ανθρώπους από το εξωτερικό στο γραφείο μου, I have one of my 11 people from abroad in my office,

μου λέει, «Νίκο, μου κάνει εντύπωση. he tells me, "Nikos, I am surprised.

Για εσάς, ακόμα και τα φανάρια δεν είναι κανόνας, είναι απλή υπόδειξη». For you, people, even traffic lights are not the rule, are a mere indication."

(Γέλια) (Laughter)

Σκεφτείτε το λίγο. Για εμάς είναι λογικό να περνάμε με λίγο κόκκινο. Think about it. For us, it is normal to pass when the light has just turned red.

Αυτός τρελάθηκε ο άνθρωπος. The man lost his mind!

Κι εκεί καταλαβαίνουμε πόσο πραγματικά στρογγυλεύουμε τις άκρες And that's when we realize how we tend to "round off the edges"

και δεν το καταλαβαίνουμε. without realizing it.

Αυτό που λοιπόν θέλω να πω εδώ, είναι So, what I want to say at this point, is

ότι αν εμείς, πρώτοι, δεν τελειώσουμε με όλη τη διαφθορά και τα λαμόγια that if we, first, do not finish with all the corruption and the hustlers,

και δεν σεβόμαστε τους νόμους, ακόμα κι αν οι νόμοι μας δεν είναι τέλειοι, and we don't respect the law, even if our laws are not perfect,

τότε τίποτα δεν θα γίνει. then nothing will happen.

Τελειώνοντας λοιπόν, θέλω να πω, Concluding, then, I would like to say

ότι από τη δική μου εμπειρία, από αυτά τα λίγα που έχω καταλάβει, that from my experience, from the little I have understood,

είναι ότι ο πυρήνας μας είναι πολύ καλός. is that our core is very good.

Το πρόβλημά μας είναι ότι τα ανταγωνιστικά μας πλεονεκτήματα The problem is that our competitive advantages

πολλές φορές τα βγάζουμε με τη σκοτεινή τους πλευρά often expose their dark side

- που δεν μας βοηθά καθόλου - - something that doesn't help at all -

και δεν πιστεύουμε και ακολουθούμε και σκεφτόμαστε and we don't believe and follow and consider

αυτά τα οκτώ βασικά πράγματα που σας είπα πριν. those eight basic areas I have just told you about.

Οπότε θα ήθελα να κλείσω με ένα απόσπασμα του Οδυσσέα Ελύτη, από τον Μικρό Ναυτίλο, So, I would like to finish with an excerpt by Odysseas Elytis, from Little Nautilus,

που λέει ότι αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, which says that if you decompose Greece,

καταλήγεις σε μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. you will get down to an olive tree, a vine and a ship.

Οπότε κατά τη γνώμη μου, τόσο εύκολο και απλό είναι να τα ξανασυνθέσουμε, In my opinion, then, it is so easy and simple to put these back together,

αρκεί να δώσουμε σημασία στον πυρήνα μας και στη φωτεινή μας πλευρά. as long as we focus on our core and our bright side.

Ευχαριστώ πολύ. Thank you.

(Χειροκρότημα) (Applause)