×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

TEDx Ελληνικά, Breaking the walls between school and society: Angelos Patsias at TEDxThessaloniki - YouTube

Breaking the walls between school and society: Angelos Patsias at TEDxThessaloniki - YouTube

Μεταγραφή: Lazaros Boudakidis Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou

Ονομάζομαι Άγγελος Πατσιάς,

είμαι δάσκαλος εδώ και τέσσερα χρόνια,

τα δύο τελευταία δουλεύω σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης

που ονομάζεται Φουρφουράς.

Ο Φουρφουράς είναι ένα μικρό χωριό, μη φανταστείτε

ορεινό, στα 450 μέτρα, όπως πολύ καλά είπε και η Πόπη

είναι ορεινό, στους πρόποδες του Ψηλορείτη,

45 χιλιόμετρα απόσταση το Ρέθυμνο

και ήρθε εκεί ο διορισμός πράγματι.

Λοιπόν θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που πήρα το αμάξι

ανέμελος, ανυποψίαστος, σχεδόν τουριστικός μπορώ να πω.

Πήρα το αμάξι και ξεκίνησα από το Ρεθυμνάκι, λέω θα φτάσουμε κάποια στιγμή.

Ανεβαίνουμε ένα βουνό, κατεβαίνουμε ένα βουνό, λέμε εδώ είμαστε.

Δεν ήμασταν εκεί. Ξανανεβήκαμε ένα ακόμα βουνό,

κατεβήκαμε ακόμη ένα βουνό.

Σταματήσαμε δυο φορές για να περάσουν κάτι κατσίκια,

μια φορά, γιατί χαθήκαμε!

Εξάλλου οι μόνες εντολές ήταν «όπου βρεις σταυροδρόμι αριστερά».

Αυτό ταιριάζει με ένα άλλο σχόλιο, επιτρέψτε μου να σας το πω.

Είναι και οι πολιτικές πεποιθήσεις του τόπου, ξέρετε.

Όταν είχα δείξει πρώτη φορά στο χάρτη, το γεωφυσικό χάρτη στην τάξη,

λέω, «Παιδιά, τι είναι το πράσινο στο χάρτη;»

Και πετάγεται η Ρούλα, ένα φανταστικό πλάσμα, και λέει:

«Το ΠΑΣΟΚ, κύριε!» (Γέλια)

Αυτά είναι, λέω, μπράβο. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν.

Μετά από 45 λεπτά έφτασα στο Φουρφουρά.

Αυτή τη στιγμή που σας μιλώ, πραγματικά το νιώθω σαν το σπίτι μου.

Αλλά για να καταλάβετε καλύτερα την κατάσταση,

όταν μιλάμε για το Φουρφουρά, εννοούμε και τα εφτά χωριά που στελεχώνουν το δημοτικό μας.

Μιλάμε ουσιαστικά για μια ξεχωριστή νησίδα μέσα στην ενδοχώρα της Κρήτης.

Είναι χωριά ορεινά, απομονωμένα –κτηνοτρόφοι, γεωργοί κυρίως.

Είναι απομακρυσμένοι από τα οφέλη του τουρισμού,

απομακρυσμένοι από τα οφέλη των επιδοτήσεων –είναι και πολύ της μόδας εκεί πέρα.

Γενικότερα δίνουν το δικό τους αγώνα για ν' αντεπεξέλθουν στην κοινωνία του σήμερα.

Και πραγματικά κρατάνε πάρα πολύ έντονα ένα στοιχείο παράδοσης μέσα τους.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό.

Τώρα για ένα παιδί στο Φουρφουρά και σε οποιοδήποτε άλλο Φουρφουρά,

σκεφτείτε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο.

Δεν είναι δεδομένα τα αγγλικά, τα πιάνα, τα μπαλέτα, οι κινηματογράφοι,

τα θέατρα και όλα αυτά που μπορεί να έχει με μεγάλη ευκολία ένα παιδί της πόλης.

Αντιθέτως πρέπει να τρέχει για να προλάβει τις εξελίξεις.

Πρέπει να διανύει αποστάσεις για να προλάβει τις εξελίξεις.

Όπως εξάλλου πρέπει να διανύουμε αποστάσεις και για να φτάσουμε στο δημοτικό μας.

Πολλά παιδιά, ας πούμε, κάνουν κάθε πρωί 20 λεπτά για να φτάσουν στο σχολείο.

Το σχολείο τώρα, ένα επαρχιακό σχολείο σαν του Φουρφουρά.

Οι δάσκαλοι κυρίως έρχονται εκεί περαστικοί.

Επειδή είναι απομακρυσμένο ακριβώς και είναι ένα δύσκολο σχολείο

περνάνε από 'κει για ένα χρόνο, ένα-δύο χρόνια το πολύ.

Ακόμα και να έχουν το μεράκι να δημιουργήσουν πάνω σε αυτό, δεν υπάρχει ο χρόνος δυστυχώς.

Και μάλιστα πέρσι έγινε μια κουβέντα με μια μητέρα,

θα σας κάνω απευθείας μετάφραση στα ελληνικά.

Λέει: «Καλά, μωρέ, Άγγελε», λέει, «τι είναι αυτή η βελτίωση θέσης που κάνετε συνέχεια και φεύγετε από το σχολείο;»

Γιατί ξέρετε τα σχολεία δεν ανοίγουνε στην ώρα τους, δεν είναι δεδομένο αυτό,

ούτε είναι δεδομένο ότι οι δάσκαλοι όλοι θα είναι όλοι στην ώρα τους,

εκεί στην αρχή του χρόνου.

Οπότε τώρα, σκέφτεσαι εσύ, για μας τους δασκάλους,

η βελτίωση θέσης είναι κάτι πάρα πολύ καλό, βρήκα την «καλή νύφη» ένα πράμα.

Πήγα από ένα δύσκολο μέρος, πάω σε ένα εύκολο μέρος.

Αλλά για το χωριό, για τον ίδιο τον τόπο, ήταν κάτι κάπως προσβλητικό.

Δηλαδή το αισθάνονταν κάπως άσχημα.

Ωστόσο εμείς πήγαμε εκεί, έτυχε. Τρεις άνθρωποι πέρσι, 25 με 27 χρονών.

Τέσσερις φέτος, οι ηλικίες παραμένουν ακριβώς οι ίδιες.

(Γέλια)

Με κοινούς στόχους, κοινά οράματα, κοινά όνειρα, θέλαμε να φτιάξουμε κάτι καλό.

Μάλιστα κι ο Γιάννης που είναι από 'κει, οπότε ένας λόγος παραπάνω,

ήθελε να προσφέρει κι αυτός στον τόπο του κάτι.

Κι έτσι ξεκινήσαμε.

Πάντα είχαμε στο μυαλό μας τα λόγια του Κεν Ρόμπινσον.

Ο Κεν Ρόμπινσον είναι κάτι σαν τον Σάκη Ρουβά των δασκάλων.

Όλοι οι δάσκαλοι έχουνε μια φωτογραφία στο προσκεφάλι τους, κτλ

«Κεν, καληνύχτα», τη φιλάνε.

Είχε πει λοιπόν σε ένα προηγούμενο TED, ο Κεν Ρόμπινσον ότι, λέει ότι:

«Ο δάσκαλος πρέπει να προετοιμάσει τα παιδιά, για τους πολίτες του 2040».

Δεν ξέρω άμα το είπε ακριβώς έτσι ίσως να είπε, ότι, κάτι για σύνταξη το 2060.

Ωραία Κεν, και πώς το κάνουμε αυτό τώρα;

Η αλήθεια είναι ότι επεκτείναμε τις δυνατότητες

-να το πω έτσι- του αναλυτικού προγράμματος, όσο παραπάνω γίνεται,

βάλαμε μέσα μαθήματα φωτογραφίας, ρομποτικής,

θεάτρου και όλα αυτά όχι με κάποιον ειδικό.

Γνώσεις που είχαμε εμείς.

Αναδιαμορφώσαμε κάπως τις τάξεις, με πράγματα που είχαμε εμείς από το σπίτι μας.

Μάλιστα είχαμε φτιάξει μια αίθουσα εικαστικής έκφρασης,

είναι βαμμένη ακριβώς όπως το σαλόνι του σπιτιού μου.

Νιώθω σαν στο σπίτι μου, αυτό που λέμε, ακριβώς αυτό.

Και γενικότερα προσπαθήσαμε να σεβαστούμε πάρα πολύ το γεγονός,

ότι το σχολείο βρισκόταν σε ένα ορεινό τόπο,

σε μια αγροτική κοινωνία.

Οπότε κάναμε πάρα πολλά μαθήματα έξω από την τάξη.

Ήταν μια περίοδος που στέλναμε τα παιδιά συνέχεια λασπωμένα στο σπίτι

πραγματικά ήταν η κατάρα η ίδια.

Οι γονείς μας είχανε... αχ αφήστε τα, τέλος πάντων.

Στόχος μας όμως ήταν να φτιάξουμε ένα σχολείο αυτοδιαχειριζόμενο.

Ένα σχολείο το οποίο θα σέβεται το παιδί ,

ένα σχολείο στο οποίο μέσα το παιδί θα μπαίνει,

θα εκφράζεται, θα αναπτύσσει την προσωπικότητά του,

δε θα αισθάνεται απομονωμένο, δε θα αισθάνεται μόνο του.

Και κάπου εκεί μέσα σε όλα αυτά τα όνειρα ήρθε η οικονομική κρίση.

Και πάει εκεί, οι στίχοι του ποιητή

«τα όνειρα μου σαν τα πέταλα μιας ανεμώνας, που την σκόρπισες φυσώντας σαν να 'σουν χειμώνας».

Και κάπου εκεί λοιπόν ήρθε η οικονομική κρίση.

Πέσαν οι ρυθμοί πάρα πολύ. Πάρα πολλή στενοχώρια στον κλάδο.

Παρόλα αυτά σε μας η οικονομική κρίση λειτούργησε πάρα πολύ απενοχοποιητικά.

Δηλαδή ήταν πάρα πολύ άσχημο το να νιώθεις ότι ο εργοδότης σου δε σε σέβεται.

Σου δίνει να πλάσεις κάτι τόσο πολύ σημαντικό,

αλλά παράλληλα δε σε σέβεται κιόλας.

Οπότε ο Φουρφουράς ουσιαστικά σαν Γαλατικό χωριό αντιστάθηκε σε αυτή τη κρίση αξιών.

Όχι ένας άνθρωπος,

δηλαδή, αυτή τη στιγμή δε θα ΄πρεπε να είμαι εγώ εδώ,

θα ‘πρεπε να ‘ναι πάρα πολλοί εδώ. Έτυχε μάλλον.

Το χωριό, οι γονείς, ο δήμος, άσχετοι άνθρωποι από όλη την Ελλάδα,

οι οποίοι πραγματικά πήγανε κόντρα σε αυτή την κρίση αξιών

και βοήθησαν ώστε να φτιάξουμε ένα καλύτερο σχολείο.

Και πραγματικά εγώ τους ευχαριστώ γι' αυτό,

ήταν ένα πάρα πολύ σημαντικό μάθημα.

Τώρα αν έρθει κάποιος στο σχολείο τι θα δει;

Θα δει περιβόλια για κάθε τάξη, θα δει οπωροφόρα δέντρα,

θα δει βοτανόκηπο, θερμοκήπιο, και όλα αυτά

με σκοπό κάποια στιγμή το σχολείο να μπορεί να φροντίσει

για τη διατροφή των μαθητών του. Μακάρι να γίνει.

Δεν ξέρω άμα γίνει ποτέ. Ελπίζουμε τουλάχιστον.

Δε θα δει κότες. Δυστυχώς.

Το κοτέτσι ήταν πραγματικά ένα όνειρο, το οποίο μου το στερήσανε,

αλλά θα τα καταφέρουμε. Να σας πω και την ιστορία του κοτετσιού.

(Χειροκρότημα)

Να σας πω και την ιστορία του κοτετσιού. Ξυπνάω ιδρωμένος... Ψέματα! (Γέλια)

Συγνώμη, θα λέω τώρα τέτοια, γιατί έχω πάρα πολύ άγχος

κι έχει στεγνώσει λίγο το στόμα μου.

Λέω να πάρουμε τηλέφωνο τον πρόεδρο του χωριού, τον Μανώλη.

Παίρνουμε τηλέφωνο λοιπόν τον Μανώλη

- Έλα Μανώλη! - Έλα Αγγελή! Ίντα κάμεις; - Καλά Μανώλη.

- Ξέρεις, να σου πω κάτι; - Έλα Αγγελή, πες μου! - Θέλω να φτιάξουμε κοτέτσι.

Σιωπή.

- Έλα μωρέ Αγγελή, δε σ΄ακούω καλά, δεν έχει σήμα εδώ, τι είπες;»

- Λέω, να φτιάξουμε κοτέτσι - Ωχ Παναγιά μου, κουζουλάθηκε αυτός!

- Έρχομαι από κει, έρχομαι από κει!

Λοιπόν πραγματικά σαν τον Φλας Γκόρντον

ήρθε πάρα πολύ γρήγορα στο σχολείο.

Μπαίνει μέσα και ούτε καν με κοιτάει.

Πάει κατευθείαν στο Γιάννη μπροστά, που ήταν και από το χωριό

- Βρε Γιάννη τι έπαθε ο δάσκαλος; Βρε δάσκαλε τροζάθηκες εντελώς, είσαι σοβαρός, τι κοτέτσια;

- Μανώλη κοτούλες, ξέρω 'γω, τι, μια χαρά!

- Ω Παναγιά μου, Παναγιά μου! Δεν το λέω στο χωριό, θα μας βγάλουν μαντινάδες.

Η μαντινάδα, είναι παιδιά για τους Φουρφουριανούς,

σα να πέσει ο ουρανός πάνω στο κεφάλι τους.

Πραγματικά μην τους βγάλεις μαντινάδα, τους έχεις πάρει τη ψυχή.

Οπότε κότες δε θα δείτε! Του χρόνου όμως θέλω να δείτε. Πραγματικά. Θα δούμε.

Επίσης θα δείτε πάρα πολλούς άσχετους ανθρώπους

να είναι στο σχολείο αν έρθετε μια τυχαία μέρα.

Μπορείτε να δείτε σαπουνοποιούς, αγροτές, κτηνοτρόφους, καπετάνιους.

Μπορείτε να δείτε την υπεύθυνη του αρχαιολογικού μουσείου,

η οποία ζωντανεύει ουσιαστικά το μουσείο,

45 χιλιόμετρα από τα ντουβάρια του.

Και όλα αυτά γιατί αυτό που θέλαμε πάνω από όλα,

είναι να φτιάξουμε ένα ανοιχτό σχολείο.

Ένα σχολείο, το οποίο θα διαμορφώνει

και θα διαμορφώνεται από την κοινωνία.

Τα τείχη, τα ντουβάρια πρέπει να πέσουν κάποια στιγμή.

Αρκετά μαντρώσαμε τα παιδιά μέσα, καιρός να τα βγάλουμε έξω.

Είναι ένα πάρα πολύ καλό μάθημα για τους μεγάλους, τα παιδιά.

(Χειροκρότημα)

Στα πλαίσια όλου αυτού φτιάξαμε και ένα δίκτυο σε συνεργασία

με άλλα ορεινά σχολεία του νομού Ρεθύμνου, αλλά και όλης της Ελλάδας.

Το σχολικό δίκτυο των Ορέων, το βλέπετε άλλωστε. (Γέλια)

Με ομικρόν γράφεται.

Τα ορεινά σχολεία πλέον επικοινωνούν μεταξύ τους.

Τα ορεινά σχολεία έχουν έναν κοινό κώδικα, συνεταιρίζονται.

Έχουμε φτιάξει έναν αγροτικό σχολικό συνεταιρισμό,

πουλάν τα προϊόντα τους, βοηθούν στα συσσίτια της κοινωνίας τους.

Επικοινωνούν μεταξύ τους, ανταλλάσσουν απόψεις

και πάνω από όλα επιτέλους πρέπει να γκρεμιστεί κάποια στιγμή

αυτό το ντουβάρι που είχε χτιστεί γύρω από τα ακριτικά χωριά,

γιατί όλα καλά, όλα ωραία, αλλά οι μπαμπάδες

και οι παππούδες τουλάχιστον στην Κρήτη,

που ξέρω εγώ, έχουνε χτίσει ντουβάρια γύρω από τα χωριά τους, δεν ξέρουν την συνεργασία.

Οπότε μέσα από αυτό ουσιαστικά δημιουργείται ένας κοινός κώδικας.

Οπότε φανταζόμαστε ότι μακροχρόνια τα παιδιά τους

θα μάθουν να συνεργάζονται τουλάχιστον σε ένα μεγαλύτερο βαθμό.

Και αυτό μακάρι να πετύχει. Δεν ξέρω πραγματικά. Θέλουμε όμως.

Τέλος σας άφησα το Φουρφουρά TV.

Ο Φουρφουράς TV είναι μια τηλεόραση διαδικτυακή

Τα παιδιά παίρνουν το ρόλο του ρεπόρτερ.

Στέκονται μπροστά από την κάμερα και αναλύουν θέματα φυσικής,

απορίες παιδιών, πράγματα που έχουν κάνει γενικότερα.

Τους αρέσει πάρα πολύ.

Λοιπόν «Τα μικρά Αμαριωτάκια» είναι η εκπομπή.

Όταν πρωτοείπαμε αυτή την ιδέα σε κάποιους υπεύθυνους, μας το αρνήθηκαν

«Όχι, δε θα εκθέσετε τα παιδιά!»

Τα εκθέσαμε και ήταν κάτι πάρα πολύ καλό.

Ξέρετε δεν είναι ότι η γνώση δόθηκε με παιγνιώδη τρόπο. Δεν είναι αυτό το καλύτερο.

Το καλύτερο είναι ότι η φωνή ενός παιδιού,

το οποίο είναι σε ένα απομονωμένο χωριό, που πριν εγκλωβιζόταν στα βουνά τριγύρω,

τώρα το παιδί αυτό έχει φωνή.

Τώρα ξέρει ότι ένα παιδί στο Ρέθυμνο, το γνωρίζει.

Ότι ένα παιδί στο Ρέθυμνο μαθαίνει, κάνει το μάθημά του σύμφωνα με αυτά που είπε.

Μετά από τη δημοσιότητα που δόθηκε στο σχολείο,

-καλώς ή κακώς- κι ένα παιδί στην υπόλοιπη Ελλάδα

μπορεί να δει το Φουρφουράκι εκεί πέρα και να μάθει πράγματα από αυτόν.

Νομίζω ότι είναι το σημαντικότερο πράγμα που πετύχαμε με αυτή τη δραστηριότητα.

Δεν το περιμέναμε. Δεν ξεκίνησε έτσι.

Θέλω να σας δείξω λοιπόν ένα χαιρετισμό που σας ετοίμασαν τα παιδιά.

Δυστυχώς δεν ήταν όλα στην τάξη όταν το γυρίσαμε, οπότε απολαύστε τα!

ΒΙΝΤΕΟ: Πολλές καλημέρες από τον μαγευτικό και εξωτικό Φουρφουρά. Ίντα κάνετε;

Είμαστε τα Μικρά Αμαριωτάκια και σας καλωσορίζουμε από το Φουρφουρά TV

Γειά σας! Είμαστε τα Μικρά Αμαριωτάκια!

Νεκτάριος ο Νίντζα

Νίκη η Χάκερ

Αλέξης ο ντροπαλός

Ιωάννα η υπναρού

Μαρία η ποιήτρια

Ροζίνα η διαβαστερούλα

Αλέξανδρος ο Μέγας

Παντελής ο τέρμας

Αντώνης το μελαχρινό τσακάλι

Αλεξάνδρα η χορευταρού

Καλημέρα Θεσσαλονίκη με το Λευκό σου Πύργο!

Δυστυχώς δεν μπορούμε να έρθουμε στην όμορφη παρέα.

- Θα το ήθελες; - Ναι, πολύ!

- Ο κύριος μας δεν μας παίρνει μαζί του! - Κακός κύριος!

Αλλά εμείς τον βρήκαμε τον τρόπο! Μια σταλιά άνθρωποι είμαστε, θα μπούμε στη βαλίτσα!

- Εξυπνάκια!

- Αλεξάνδρα τι κάνεις; (Γέλια)

- Δε μου λες Ιωάννα, να σε ρωτήσω κάτι; - Ναι.

- Στα Κρητικά πώς μπορώ να πω «τι μου λες;»

- Ίντα μου λες;

- Και στα Κρητικοθεσσαλονικιώτικα πως θα το πω αυτό;

- Ίντα με λες;

Μπράβο! (Γέλια)

Χαμόγελο ένα - δύο - τρία κόμμα τέσσερα.

Και πάμε το καινούργιο το πέντε αστέρων χαμόγελο!

Φιλιά πολλά από το Φουρφουρά!

Σας ευχαριστούμε.

Να σας πω για το κλείσιμο ότι εγώ δεν έχω έρθει σε καμία περίπτωση εδώ ως ο σούπερ δάσκαλος,

απέχω πάρα πολύ από αυτό το ρόλο.

Αντιθέτως προσπαθούμε πάρα πολύ σκληρά

να μάθουμε να στεκόμαστε μέσα στην αίθουσα,

προσπαθούμε πάρα πολύ σκληρά να ξέρουμε τι θα διδάξουμε στα παιδιά,

άμα το κάνουμε σωστά κτλ.

Υπάρχουν πάρα πολλοί καλύτεροι από μας.

Απλώς ήρθα εδώ για να σας πω μια ιστορία

για το πώς άμα κάποιοι άνθρωποι συντονιστούν λίγο και αγαπήσουν πραγματικά

αυτό που κάνουν, ότι ακόμα και σε καιρούς που δεν είναι όλα ρόδινα ας πούμε

μπορούν να πετύχουν κάτι.

Και θέλω να κλείσω με μια πολύ αγαπημένη φράση του Καζαντζάκη,

που λέει: «Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω αυτό τον κόσμο,

αν δε σωθεί εγώ θα φταίω».

Οπότε σας ευχαριστώ πάρα πολύ, να είστε καλά.

(Χειροκρότημα)


Breaking the walls between school and society: Angelos Patsias at TEDxThessaloniki - YouTube Разрушая стены между школой и обществом: Ангелос Патсиас на TEDxThessaloniki - YouTube

Μεταγραφή: Lazaros Boudakidis Επιμέλεια: Dimitra Papageorgiou

Ονομάζομαι Άγγελος Πατσιάς, My name is Angelos Patsias,

είμαι δάσκαλος εδώ και τέσσερα χρόνια, and I've been a teacher for four years now,

τα δύο τελευταία δουλεύω σε ένα ορεινό χωριό της Κρήτης the last two years, I've worked in a mountainous Cretan village

που ονομάζεται Φουρφουράς. called Fourfouras.

Ο Φουρφουράς είναι ένα μικρό χωριό, μη φανταστείτε Fourfouras is a small village,

ορεινό, στα 450 μέτρα, όπως πολύ καλά είπε και η Πόπη mountainous, at 450 meters, as Popi very well mentioned earlier

είναι ορεινό, στους πρόποδες του Ψηλορείτη, it is mountainous at the foothills of Psiloritis,

45 χιλιόμετρα απόσταση το Ρέθυμνο 45 kilometers from Rethymno

και ήρθε εκεί ο διορισμός πράγματι. and they appointed me there, indeed.

Λοιπόν θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που πήρα το αμάξι I still remember the first time I took the car

ανέμελος, ανυποψίαστος, σχεδόν τουριστικός μπορώ να πω. casual, unsuspecting, I could say, almost touristic.

Πήρα το αμάξι και ξεκίνησα από το Ρεθυμνάκι, λέω θα φτάσουμε κάποια στιγμή. I drove from Rethymno, and I thought I would get there at some point.

Ανεβαίνουμε ένα βουνό, κατεβαίνουμε ένα βουνό, λέμε εδώ είμαστε. I went up on a mountain, then I came down a mountain, and I thought "here we are."

Δεν ήμασταν εκεί. Ξανανεβήκαμε ένα ακόμα βουνό, Well we weren't. We went up one more mountain,

κατεβήκαμε ακόμη ένα βουνό. and then came down one more mountain.

Σταματήσαμε δυο φορές για να περάσουν κάτι κατσίκια, We stopped twice for some goats to cross the road,

μια φορά, γιατί χαθήκαμε! and we got lost once!

Εξάλλου οι μόνες εντολές ήταν «όπου βρεις σταυροδρόμι αριστερά». Moreover, the only instructions I had was, "Wherever you see a crossroad, you turn left."

Αυτό ταιριάζει με ένα άλλο σχόλιο, επιτρέψτε μου να σας το πω. This fits with another comment, let me tell you.

Είναι και οι πολιτικές πεποιθήσεις του τόπου, ξέρετε. As you may already know, it fits the local political beliefs.

Όταν είχα δείξει πρώτη φορά στο χάρτη, το γεωφυσικό χάρτη στην τάξη, When I first shown the geophysical map in the classroom,

λέω, «Παιδιά, τι είναι το πράσινο στο χάρτη;» I said, "Children, what is this green area on the map?"

Και πετάγεται η Ρούλα, ένα φανταστικό πλάσμα, και λέει: And Roula jumps up -- a fascinating creature -- and says,

«Το ΠΑΣΟΚ, κύριε!» (Γέλια) "It is PASOK, sir!" (Laughter)

Αυτά είναι, λέω, μπράβο. Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν. There we are then. Well done. It is then PASOK.

Μετά από 45 λεπτά έφτασα στο Φουρφουρά. So, after 45minutes, I reached Fourfouras.

Αυτή τη στιγμή που σας μιλώ, πραγματικά το νιώθω σαν το σπίτι μου. Now that I am talking to you, it already feels like home.

Αλλά για να καταλάβετε καλύτερα την κατάσταση, But in order to grasp the situation,

όταν μιλάμε για το Φουρφουρά, εννοούμε και τα εφτά χωριά που στελεχώνουν το δημοτικό μας. when we talk about Fourfouras, we mean all seven villages that use our primary school.

Μιλάμε ουσιαστικά για μια ξεχωριστή νησίδα μέσα στην ενδοχώρα της Κρήτης. We are actually talking about a separate island in the hinterland of Crete.

Είναι χωριά ορεινά, απομονωμένα –κτηνοτρόφοι, γεωργοί κυρίως. There are mountainous villages, isolated -- herders, farmers mainly.

Είναι απομακρυσμένοι από τα οφέλη του τουρισμού, They are distant from the benefits of tourism,

απομακρυσμένοι από τα οφέλη των επιδοτήσεων –είναι και πολύ της μόδας εκεί πέρα. distant from the benefits of subsidies -- which are popular there.

Γενικότερα δίνουν το δικό τους αγώνα για ν' αντεπεξέλθουν στην κοινωνία του σήμερα. Basically they give their own struggle to cope with society nowadays.

Και πραγματικά κρατάνε πάρα πολύ έντονα ένα στοιχείο παράδοσης μέσα τους. And indeed they keep a strong element of tradition inside them.

Είναι πολύ χαρακτηριστικό. It is very typical.

Τώρα για ένα παιδί στο Φουρφουρά και σε οποιοδήποτε άλλο Φουρφουρά, Now, for a child in Fourfouras and in any other Fourfouras,

σκεφτείτε ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο. nothing is concrete.

Δεν είναι δεδομένα τα αγγλικά, τα πιάνα, τα μπαλέτα, οι κινηματογράφοι, English, piano lessons, ballet, cinemas, theaters,

τα θέατρα και όλα αυτά που μπορεί να έχει με μεγάλη ευκολία ένα παιδί της πόλης. and the commodities that a city kid can easily have, they are not certain to them.

Αντιθέτως πρέπει να τρέχει για να προλάβει τις εξελίξεις. On the contrary, a child there must run to catch up with developments.

Πρέπει να διανύει αποστάσεις για να προλάβει τις εξελίξεις. This child has to travel long distances to catch up with developments.

Όπως εξάλλου πρέπει να διανύουμε αποστάσεις και για να φτάσουμε στο δημοτικό μας. Like we need to travel long distances to reach our primary school.

Πολλά παιδιά, ας πούμε, κάνουν κάθε πρωί 20 λεπτά για να φτάσουν στο σχολείο. It takes 20 minutes for a lot of children to come to school.

Το σχολείο τώρα, ένα επαρχιακό σχολείο σαν του Φουρφουρά. Now, the school, a provincial school, like this, in Fourfouras.

Οι δάσκαλοι κυρίως έρχονται εκεί περαστικοί. Teachers there are mainly passersby.

Επειδή είναι απομακρυσμένο ακριβώς και είναι ένα δύσκολο σχολείο Because it is a remote and difficult school

περνάνε από 'κει για ένα χρόνο, ένα-δύο χρόνια το πολύ. they pass by for a year or two, the most.

Ακόμα και να έχουν το μεράκι να δημιουργήσουν πάνω σε αυτό, δεν υπάρχει ο χρόνος δυστυχώς. Even if they have the desire to create on this, unfortunately there is insufficient time.

Και μάλιστα πέρσι έγινε μια κουβέντα με μια μητέρα, Last year I had a conversation with a local mother,

θα σας κάνω απευθείας μετάφραση στα ελληνικά. I will translate directly from the local idiom.

Λέει: «Καλά, μωρέ, Άγγελε», λέει, «τι είναι αυτή η βελτίωση θέσης που κάνετε συνέχεια και φεύγετε από το σχολείο;» She said: "Angelos, what is this job promotion teachers take and they leave this school?"

Γιατί ξέρετε τα σχολεία δεν ανοίγουνε στην ώρα τους, δεν είναι δεδομένο αυτό, Because you know, schools don't open on time, this is not certain,

ούτε είναι δεδομένο ότι οι δάσκαλοι όλοι θα είναι όλοι στην ώρα τους, nor is it certain that all the teachers will be on time,

εκεί στην αρχή του χρόνου. at the beginning of the school year.

Οπότε τώρα, σκέφτεσαι εσύ, για μας τους δασκάλους, So now you may think that for us teachers,

η βελτίωση θέσης είναι κάτι πάρα πολύ καλό, βρήκα την «καλή νύφη» ένα πράμα. a job promotion is a very good thing, like finding the right bride.

Πήγα από ένα δύσκολο μέρος, πάω σε ένα εύκολο μέρος. From a difficult place, we go to an easy place.

Αλλά για το χωριό, για τον ίδιο τον τόπο, ήταν κάτι κάπως προσβλητικό. But for the village, the land itself, it was something somewhat offensive.

Δηλαδή το αισθάνονταν κάπως άσχημα. I mean they felt bad about it.

Ωστόσο εμείς πήγαμε εκεί, έτυχε. Τρεις άνθρωποι πέρσι, 25 με 27 χρονών. Nevertheless, we ended up there, out of luck. Last year, three people, 25 to 27 years old.

Τέσσερις φέτος, οι ηλικίες παραμένουν ακριβώς οι ίδιες. This year there are four of us, but age range is the same.

(Γέλια) (Laughter)

Με κοινούς στόχους, κοινά οράματα, κοινά όνειρα, θέλαμε να φτιάξουμε κάτι καλό. With common goals, shared visions, common dreams, we wanted to build something good.

Μάλιστα κι ο Γιάννης που είναι από 'κει, οπότε ένας λόγος παραπάνω, John is from there, so he had one more good reason,

ήθελε να προσφέρει κι αυτός στον τόπο του κάτι. he wanted to offer something to his homeland.

Κι έτσι ξεκινήσαμε. This is how we started.

Πάντα είχαμε στο μυαλό μας τα λόγια του Κεν Ρόμπινσον. We kept Ken Robinson's words in our minds.

Ο Κεν Ρόμπινσον είναι κάτι σαν τον Σάκη Ρουβά των δασκάλων. Ken Robinson is something like the Justin Bieber of teachers.

Όλοι οι δάσκαλοι έχουνε μια φωτογραφία στο προσκεφάλι τους, κτλ Every teacher has his picture under the pillow, etc.

«Κεν, καληνύχτα», τη φιλάνε. "Good night Ken" they say and they kiss it.

Είχε πει λοιπόν σε ένα προηγούμενο TED, ο Κεν Ρόμπινσον ότι, λέει ότι: In a previous TEDTalk, Ken said:

«Ο δάσκαλος πρέπει να προετοιμάσει τα παιδιά, για τους πολίτες του 2040». "The teacher must prepare children to become citizens of 2040".

Δεν ξέρω άμα το είπε ακριβώς έτσι ίσως να είπε, ότι, κάτι για σύνταξη το 2060. I am not sure these were his words, maybe he said something about pension in 2060.

Ωραία Κεν, και πώς το κάνουμε αυτό τώρα; Nice Ken, now, how do we do that?

Η αλήθεια είναι ότι επεκτείναμε τις δυνατότητες Truth is, we have expanded the capabilities

-να το πω έτσι- του αναλυτικού προγράμματος, όσο παραπάνω γίνεται, of the curriculum, as much as possible.

βάλαμε μέσα μαθήματα φωτογραφίας, ρομποτικής, We added photography lessons, robotics,

θεάτρου και όλα αυτά όχι με κάποιον ειδικό. theater, and all that with no experts.

Γνώσεις που είχαμε εμείς. Just with what we already knew.

Αναδιαμορφώσαμε κάπως τις τάξεις, με πράγματα που είχαμε εμείς από το σπίτι μας. We remodeled the classrooms with things we had in our homes.

Μάλιστα είχαμε φτιάξει μια αίθουσα εικαστικής έκφρασης, In fact we built a classroom for artistic expression,

είναι βαμμένη ακριβώς όπως το σαλόνι του σπιτιού μου. and it is painted exactly like my living room.

Νιώθω σαν στο σπίτι μου, αυτό που λέμε, ακριβώς αυτό. I literally feel at home.

Και γενικότερα προσπαθήσαμε να σεβαστούμε πάρα πολύ το γεγονός, Generally we tried to respect the fact

ότι το σχολείο βρισκόταν σε ένα ορεινό τόπο, that the school was in a mountainous place,

σε μια αγροτική κοινωνία. in a rural society.

Οπότε κάναμε πάρα πολλά μαθήματα έξω από την τάξη. So we moved many of the lessons outdoors.

Ήταν μια περίοδος που στέλναμε τα παιδιά συνέχεια λασπωμένα στο σπίτι There was a period when we sent children at home covered with mud,

πραγματικά ήταν η κατάρα η ίδια. not a pleasant site.

Οι γονείς μας είχανε... αχ αφήστε τα, τέλος πάντων. Parent were ready to -- oh let's forget about it.

Στόχος μας όμως ήταν να φτιάξουμε ένα σχολείο αυτοδιαχειριζόμενο. Our goal was to build a self-managed school.

Ένα σχολείο το οποίο θα σέβεται το παιδί , A school with respect to the child,

ένα σχολείο στο οποίο μέσα το παιδί θα μπαίνει, a school where the child will enter,

θα εκφράζεται, θα αναπτύσσει την προσωπικότητά του, and will express and develop its personality,

δε θα αισθάνεται απομονωμένο, δε θα αισθάνεται μόνο του. and will not feel isolated, or alone.

Και κάπου εκεί μέσα σε όλα αυτά τα όνειρα ήρθε η οικονομική κρίση. And right there, in the middle of these dreams, came the financial crisis.

Και πάει εκεί, οι στίχοι του ποιητή And this is where the poet says,

«τα όνειρα μου σαν τα πέταλα μιας ανεμώνας, που την σκόρπισες φυσώντας σαν να 'σουν χειμώνας». "My dreams, like the petals of an anemone you scattered as if you were the winter."

Και κάπου εκεί λοιπόν ήρθε η οικονομική κρίση. So then came the financial crisis.

Πέσαν οι ρυθμοί πάρα πολύ. Πάρα πολλή στενοχώρια στον κλάδο. Development subsided. Too much heartache in the industry.

Παρόλα αυτά σε μας η οικονομική κρίση λειτούργησε πάρα πολύ απενοχοποιητικά. But to us the financial crisis was very exculpatory.

Δηλαδή ήταν πάρα πολύ άσχημο το να νιώθεις ότι ο εργοδότης σου δε σε σέβεται. It was too ugly to feel that your employer does not respect you.

Σου δίνει να πλάσεις κάτι τόσο πολύ σημαντικό, He puts you to nurture something so important,

αλλά παράλληλα δε σε σέβεται κιόλας. and at the same time he doesn't respect you.

Οπότε ο Φουρφουράς ουσιαστικά σαν Γαλατικό χωριό αντιστάθηκε σε αυτή τη κρίση αξιών. Fourfouras like the Gaulish Village, resisted to this crisis of values.

Όχι ένας άνθρωπος, Not just one man,

δηλαδή, αυτή τη στιγμή δε θα ΄πρεπε να είμαι εγώ εδώ, I shouldn't be standing here right now,

θα ‘πρεπε να ‘ναι πάρα πολλοί εδώ. Έτυχε μάλλον. there should be many more up here. It just so happened.

Το χωριό, οι γονείς, ο δήμος, άσχετοι άνθρωποι από όλη την Ελλάδα, The village, the parents, the municipality, different people from all over Greece,

οι οποίοι πραγματικά πήγανε κόντρα σε αυτή την κρίση αξιών who really stood against this crisis of values

και βοήθησαν ώστε να φτιάξουμε ένα καλύτερο σχολείο. and helped us built a better school.

Και πραγματικά εγώ τους ευχαριστώ γι' αυτό, I deeply thank them for that,

ήταν ένα πάρα πολύ σημαντικό μάθημα. it was a very significant lesson.

Τώρα αν έρθει κάποιος στο σχολείο τι θα δει; Now, if someone visited our school, what will one see?

Θα δει περιβόλια για κάθε τάξη, θα δει οπωροφόρα δέντρα, One will see orchards for each class, and fruit trees,

θα δει βοτανόκηπο, θερμοκήπιο, και όλα αυτά one will see a herb garden and a greenhouse, and all that

με σκοπό κάποια στιγμή το σχολείο να μπορεί να φροντίσει with the purpose for the school to be able

για τη διατροφή των μαθητών του. Μακάρι να γίνει. to feed the students. I wish this will happen.

Δεν ξέρω άμα γίνει ποτέ. Ελπίζουμε τουλάχιστον. I don't know if it will, but we certainly hope so.

Δε θα δει κότες. Δυστυχώς. One will not see any hens. Unfortunately.

Το κοτέτσι ήταν πραγματικά ένα όνειρο, το οποίο μου το στερήσανε, A chicken coop was indeed a dream they deprived from me,

αλλά θα τα καταφέρουμε. Να σας πω και την ιστορία του κοτετσιού. but we will make it. Let me tell you the story of the chicken coop.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Να σας πω και την ιστορία του κοτετσιού. Ξυπνάω ιδρωμένος... Ψέματα! (Γέλια) I wake up in cold sweat -- just kidding (Laughter).

Συγνώμη, θα λέω τώρα τέτοια, γιατί έχω πάρα πολύ άγχος I am sorry, I will say things like that now, because I am very nervous

κι έχει στεγνώσει λίγο το στόμα μου. and my mouth has dried out a little.

Λέω να πάρουμε τηλέφωνο τον πρόεδρο του χωριού, τον Μανώλη. I thought we should can the village mayor, Manolis.

Παίρνουμε τηλέφωνο λοιπόν τον Μανώλη So we called Manolis.

- Έλα Μανώλη! - Έλα Αγγελή! Ίντα κάμεις; - Καλά Μανώλη. - Hello Manolis. - Hello Angelos. How are you? - I am fine Manolis.

- Ξέρεις, να σου πω κάτι; - Έλα Αγγελή, πες μου! - Θέλω να φτιάξουμε κοτέτσι. - I wanted to ask you something. - Tell me please Angelos. - I want to build a chicken coop.

Σιωπή. Silence.

- Έλα μωρέ Αγγελή, δε σ΄ακούω καλά, δεν έχει σήμα εδώ, τι είπες;» - Angelos, I can't hear you, the reception is bad, what did you say again?

- Λέω, να φτιάξουμε κοτέτσι - Ωχ Παναγιά μου, κουζουλάθηκε αυτός! - I am saying we should build a chicken coop. - Oh Mother of Christ, the guy is crazy!

- Έρχομαι από κει, έρχομαι από κει! - I am coming over, I am coming over!

Λοιπόν πραγματικά σαν τον Φλας Γκόρντον Well really like Flash Gordon

ήρθε πάρα πολύ γρήγορα στο σχολείο. he came to school instantly.

Μπαίνει μέσα και ούτε καν με κοιτάει. He entered and didn't even look at me.

Πάει κατευθείαν στο Γιάννη μπροστά, που ήταν και από το χωριό He went straight to John up front, who is from the village:

- Βρε Γιάννη τι έπαθε ο δάσκαλος; Βρε δάσκαλε τροζάθηκες εντελώς, είσαι σοβαρός, τι κοτέτσια; - John, what is wrong with the teacher? Are you crazy teacher? What are you talking about chicken coops?

- Μανώλη κοτούλες, ξέρω 'γω, τι, μια χαρά! - Nice little chicken Manolis. Should be nice!

- Ω Παναγιά μου, Παναγιά μου! Δεν το λέω στο χωριό, θα μας βγάλουν μαντινάδες. - Oh Mother of God. I don't dare say this at the village. They will write limericks on us.

Η μαντινάδα, είναι παιδιά για τους Φουρφουριανούς, Limericks for Fourfourians,

σα να πέσει ο ουρανός πάνω στο κεφάλι τους. is like the sky falling on their heads.

Πραγματικά μην τους βγάλεις μαντινάδα, τους έχεις πάρει τη ψυχή. If you write a limerick for them, it's like you take their soul.

Οπότε κότες δε θα δείτε! Του χρόνου όμως θέλω να δείτε. Πραγματικά. Θα δούμε. So you are not going to see any chicken. Next year though I would like that. Really. We will see.

Επίσης θα δείτε πάρα πολλούς άσχετους ανθρώπους You will also meet a lot of different people

να είναι στο σχολείο αν έρθετε μια τυχαία μέρα. being at the school, if you come at a random day.

Μπορείτε να δείτε σαπουνοποιούς, αγροτές, κτηνοτρόφους, καπετάνιους. You can meet soap makers, farmers, breeders, captains.

Μπορείτε να δείτε την υπεύθυνη του αρχαιολογικού μουσείου, You can meet the head of the archaeological museum,

η οποία ζωντανεύει ουσιαστικά το μουσείο, which essentially makes the museum come to life,

45 χιλιόμετρα από τα ντουβάρια του. 45 kilometers from its walls.

Και όλα αυτά γιατί αυτό που θέλαμε πάνω από όλα, And all that, simply because what we want most of all,

είναι να φτιάξουμε ένα ανοιχτό σχολείο. is to build an open school.

Ένα σχολείο, το οποίο θα διαμορφώνει A school that will shape

και θα διαμορφώνεται από την κοινωνία. and will be shaped, by the society.

Τα τείχη, τα ντουβάρια πρέπει να πέσουν κάποια στιγμή. The walls must fall at some point.

Αρκετά μαντρώσαμε τα παιδιά μέσα, καιρός να τα βγάλουμε έξω. We kept children indoors for long enough. It is time to take them out.

Είναι ένα πάρα πολύ καλό μάθημα για τους μεγάλους, τα παιδιά. This is a very good lesson for both grown-ups and children.

(Χειροκρότημα) (Applause)

Στα πλαίσια όλου αυτού φτιάξαμε και ένα δίκτυο σε συνεργασία Within this framework, we built a network in collaboration

με άλλα ορεινά σχολεία του νομού Ρεθύμνου, αλλά και όλης της Ελλάδας. with other mountainous schools in Rethymno prefecture and the rest of Greece.

Το σχολικό δίκτυο των Ορέων, το βλέπετε άλλωστε. (Γέλια) The school network of Oreon (beautiful). Besides, you can see this. (Laughter)

Με ομικρόν γράφεται. It is written with omicron.

Τα ορεινά σχολεία πλέον επικοινωνούν μεταξύ τους. Mountainous school are now connected.

Τα ορεινά σχολεία έχουν έναν κοινό κώδικα, συνεταιρίζονται. They have a common code, they associate.

Έχουμε φτιάξει έναν αγροτικό σχολικό συνεταιρισμό, We built a rural school partnership,

πουλάν τα προϊόντα τους, βοηθούν στα συσσίτια της κοινωνίας τους. where people sell their products, and help in their society's common meals.

Επικοινωνούν μεταξύ τους, ανταλλάσσουν απόψεις They communicate between them and exchange opinions

και πάνω από όλα επιτέλους πρέπει να γκρεμιστεί κάποια στιγμή but most of all we should demolish

αυτό το ντουβάρι που είχε χτιστεί γύρω από τα ακριτικά χωριά, the wall around border villages at some point.

γιατί όλα καλά, όλα ωραία, αλλά οι μπαμπάδες because everything is fine and dandy, but parents

και οι παππούδες τουλάχιστον στην Κρήτη, and grand parents, in Crete at least,

που ξέρω εγώ, έχουνε χτίσει ντουβάρια γύρω από τα χωριά τους, δεν ξέρουν την συνεργασία. that I know of, have built walls around their villages and do not know collaboration.

Οπότε μέσα από αυτό ουσιαστικά δημιουργείται ένας κοινός κώδικας. So through this, essentially a code is created.

Οπότε φανταζόμαστε ότι μακροχρόνια τα παιδιά τους We imagine that in the long run, their children

θα μάθουν να συνεργάζονται τουλάχιστον σε ένα μεγαλύτερο βαθμό. will learn to collaborate at some degree.

Και αυτό μακάρι να πετύχει. Δεν ξέρω πραγματικά. Θέλουμε όμως. We hope this will succeed. I don't know, but I want it to.

Τέλος σας άφησα το Φουρφουρά TV. I left Fourfouras TV for the end.

Ο Φουρφουράς TV είναι μια τηλεόραση διαδικτυακή Fourfouras TV is a network television.

Τα παιδιά παίρνουν το ρόλο του ρεπόρτερ. Children assume the role of the reporter.

Στέκονται μπροστά από την κάμερα και αναλύουν θέματα φυσικής, They stand in front of the camera and analyze physics,

απορίες παιδιών, πράγματα που έχουν κάνει γενικότερα. children's questions, things they have done in general.

Τους αρέσει πάρα πολύ. They like this very much.

Λοιπόν «Τα μικρά Αμαριωτάκια» είναι η εκπομπή. The show is "The little Amariotians."

Όταν πρωτοείπαμε αυτή την ιδέα σε κάποιους υπεύθυνους, μας το αρνήθηκαν When we first said to the people in charge, they turned us down.

«Όχι, δε θα εκθέσετε τα παιδιά!» "No, you will not expose the children!"

Τα εκθέσαμε και ήταν κάτι πάρα πολύ καλό. We exposed them and it was a very good thing.

Ξέρετε δεν είναι ότι η γνώση δόθηκε με παιγνιώδη τρόπο. Δεν είναι αυτό το καλύτερο. It is not that knowledge was communicated in a playful way. That was not the best part.

Το καλύτερο είναι ότι η φωνή ενός παιδιού, The best part was that a child's voice,

το οποίο είναι σε ένα απομονωμένο χωριό, που πριν εγκλωβιζόταν στα βουνά τριγύρω, whom is in an isolated village trapped within the mountains,

τώρα το παιδί αυτό έχει φωνή. now this child has a voice.

Τώρα ξέρει ότι ένα παιδί στο Ρέθυμνο, το γνωρίζει. Now this child knows, that another child from Rethymno, knows about it.

Ότι ένα παιδί στο Ρέθυμνο μαθαίνει, κάνει το μάθημά του σύμφωνα με αυτά που είπε. That another child in Rethymno learns, does it's lesson, according to what it said.

Μετά από τη δημοσιότητα που δόθηκε στο σχολείο, After the publicity that was given to the school,

-καλώς ή κακώς- κι ένα παιδί στην υπόλοιπη Ελλάδα - like it or not - other children in the rest of Greece

μπορεί να δει το Φουρφουράκι εκεί πέρα και να μάθει πράγματα από αυτόν. can see a small child from Fourfouras, and learn from it.

Νομίζω ότι είναι το σημαντικότερο πράγμα που πετύχαμε με αυτή τη δραστηριότητα. I believe this is the most important thing to accomplish with this activity.

Δεν το περιμέναμε. Δεν ξεκίνησε έτσι. We did not expect this. It did not start like this.

Θέλω να σας δείξω λοιπόν ένα χαιρετισμό που σας ετοίμασαν τα παιδιά. I would like to present you now a greeting prepared by the kids.

Δυστυχώς δεν ήταν όλα στην τάξη όταν το γυρίσαμε, οπότε απολαύστε τα! Unfortunately, not all of them were in the class when we filmed this, so please enjoy them!

ΒΙΝΤΕΟ: Πολλές καλημέρες από τον μαγευτικό και εξωτικό Φουρφουρά. Ίντα κάνετε; VIDEO: Greetings from magical and exotic Fourfouras. How are you?

Είμαστε τα Μικρά Αμαριωτάκια και σας καλωσορίζουμε από το Φουρφουρά TV We are the Little Amariotians and we welcome you from Fourfouras TV

Γειά σας! Είμαστε τα Μικρά Αμαριωτάκια! Hello. We are the Little Amariotians!

Νεκτάριος ο Νίντζα Nectarios, the Ninja

Νίκη η Χάκερ Niki, the hacker

Αλέξης ο ντροπαλός Alex the shy

Ιωάννα η υπναρού Johanna the sleepyhead

Μαρία η ποιήτρια Mary the poet

Ροζίνα η διαβαστερούλα Rozina the reader

Αλέξανδρος ο Μέγας Alexander the Great

Παντελής ο τέρμας Pantelis the goal keeper

Αντώνης το μελαχρινό τσακάλι Anthony the dark-jackal

Αλεξάνδρα η χορευταρού Alexandra the dancing queen

Καλημέρα Θεσσαλονίκη με το Λευκό σου Πύργο! Good morning Thessaloniki with your White Tower!

Δυστυχώς δεν μπορούμε να έρθουμε στην όμορφη παρέα. Unfortunately we couldn't come to your beautiful company.

- Θα το ήθελες; - Ναι, πολύ! - Would you like that? - Yes, indeed!

- Ο κύριος μας δεν μας παίρνει μαζί του! - Κακός κύριος! - Our teacher is not taking us with him. - Bad teacher.

Αλλά εμείς τον βρήκαμε τον τρόπο! Μια σταλιά άνθρωποι είμαστε, θα μπούμε στη βαλίτσα! But we have found a way. We are tiny people, we will get into his suitcase.

- Εξυπνάκια! - Smart ass.

- Αλεξάνδρα τι κάνεις; (Γέλια) Alexandra what are you doing? (Laughter)

- Δε μου λες Ιωάννα, να σε ρωτήσω κάτι; - Ναι. - Tell me Johanna, can I ask you something? - Yes.

- Στα Κρητικά πώς μπορώ να πω «τι μου λες;» - How do we say in Cretan, "What are you saying"?

- Ίντα μου λες; - Inta mu les?

- Και στα Κρητικοθεσσαλονικιώτικα πως θα το πω αυτό; And how can we say the same in Cretan-Thessalonian?

- Ίντα με λες; - Inta meh les?

Μπράβο! (Γέλια) Well done! (Laughter)

Χαμόγελο ένα - δύο - τρία κόμμα τέσσερα. Smile one - two - three point four.

Και πάμε το καινούργιο το πέντε αστέρων χαμόγελο! Now let's go with the new five star smile!

Φιλιά πολλά από το Φουρφουρά! Lots of kisses from Fourfouras!

Σας ευχαριστούμε. Thank you.

Να σας πω για το κλείσιμο ότι εγώ δεν έχω έρθει σε καμία περίπτωση εδώ ως ο σούπερ δάσκαλος, Let me say before I end my talk, that I didn't come here as the super teacher whatsoever

απέχω πάρα πολύ από αυτό το ρόλο. I am far from this role.

Αντιθέτως προσπαθούμε πάρα πολύ σκληρά On the contrary we try really hard

να μάθουμε να στεκόμαστε μέσα στην αίθουσα, to learn to stand in the classroom,

προσπαθούμε πάρα πολύ σκληρά να ξέρουμε τι θα διδάξουμε στα παιδιά, we try hard to learn what we should teach the children,

άμα το κάνουμε σωστά κτλ. if we are doing it right, etc.

Υπάρχουν πάρα πολλοί καλύτεροι από μας. There are a lot better than us.

Απλώς ήρθα εδώ για να σας πω μια ιστορία I just came here to tell you a story

για το πώς άμα κάποιοι άνθρωποι συντονιστούν λίγο και αγαπήσουν πραγματικά about what happens when some people coordinate and love deeply

αυτό που κάνουν, ότι ακόμα και σε καιρούς που δεν είναι όλα ρόδινα ας πούμε what they do, even in times that not everything is rosy,

μπορούν να πετύχουν κάτι. and how they can achieve something.

Και θέλω να κλείσω με μια πολύ αγαπημένη φράση του Καζαντζάκη, I would like to end my talk with a very favorite quote from Kazantzakis,

που λέει: «Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω αυτό τον κόσμο, "It is my duty, and mine alone, to save the world.

αν δε σωθεί εγώ θα φταίω». If it is not saved, then I alone am to blame."

Οπότε σας ευχαριστώ πάρα πολύ, να είστε καλά. So thank you very much, be well.

(Χειροκρότημα) (Applause)