×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Coelho - Ο αλχημιστής (AudioBookWorms), 4. Μέρος δεύτερο

4. Μέρος δεύτερο

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ σχεδόν ένας μήνας που το αγόρι δούλευε στον έμπορο κρυστάλλων. Δεν ήταν ακριβώς το είδος της δουλειάς που θα τον έκανε ευτυχισμένο. Ο έμπορος περνούσε όλη τη μέρα γκρινιάζοντας πίσω απ' τον πάγκο και συμβουλεύοντάς τον να προσέχει τα αντικείμενα, για να μη σπάσει τίποτε. Έμενε όμως στη δουλειά, γιατί ο έμπορος, παρόλο που ήταν γέρος και γκρινιάρης, δεν ήταν άδικος: για το κάθε αντικείμενο που πουλούσε, το αγόρι έπαιρνε ένα ποσοστό κι έτσι ήδη είχε καταφέρει να μαζέψει μερικά λεφτά. Εκείνο το πρωί είχε κάνει μερικούς υπολογισμούς: αν συνέχιζε να δουλεύει όπως δούλευε κάθε μέρα, θα χρειαζόταν έναν ολόκληρο χρόνο για ν' αγοράσει μερικά πρόβατα. - Θα ήθελα να φτιάξω μια βιτρίνα για τα κρύσταλλα, είπε το αγόρι στον έμπορο. Αν τη στήσουμε απέξω, θα τραβήξει τους περαστικούς μέχρι εδώ πάνω.

- Δεν έχω ξαναφτιάξει βιτρίνα, απάντησε ο έμπορος. Οι περαστικοί θα σκοντάφτουν πάνω της και τα κρύσταλλα θα σπάνε.

- Όταν τριγυρνούσα στους κάμπους, τα φίδια ήταν για τα πρόβατα ένας θανάσιμος κίνδυνος. Αυτό όμως είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής των προβάτων και των βοσκών.

Ο έμπορος εξυπηρέτησε έναν πελάτη που ήθελε ν' αγοράσει τρία κρυστάλλινα βάζα. Οι πωλήσεις ήταν καλύτερες από ποτέ, σαν να είχε γυρίσει ο κόσμος στην εποχή που αυτός ο δρόμος ήταν ένα από τα πιο σημαντικά σημεία της Ταγγέρης.

- Η κίνηση αυξήθηκε σημαντικά, είπε στο αγόρι μόλις έφυγε ο πελάτης. Τα λεφτά θα βελτιώσουν τη ζωή μου και σε μικρό χρονικό διάστημα θα πάρεις πίσω τα πρόβατα σου. Γιατί να έχεις άλλες απαιτήσεις απ' τη ζωή; - Γιατί πρέπει να ακολουθήσουμε τα σημάδια, είπε το αγόρι άθελα του κι αμέσως το μετάνιωσε, γιατί ο έμπορος δεν είχε συναντήσει ένα βασιλιά ποτέ του.

«Λέγεται Ευνοϊκή Αρχή, τύχη του πρωτάρη. Γιατί η ζωή θέλει να ζήσεις τον Προσωπικό Μύθο σου», είχε πει ο γέρος.

Ο έμπορος, στο μεταξύ, καταλάβαινε τι εννοούσε το αγόρι. Και μόνο η παρουσία του στο μαγαζί ήταν ένα σημάδι και καθώς, με το πέρασμα των ημερών, τα κέρδη του αυξάνονταν, δεν είχε μετανιώσει καθόλου που είχε προσλάβει το νεαρό Ισπανό, παρόλο που το αγόρι κέρδιζε πιο πολύ απ' ό,τι έπρεπε· επειδή δεν είχε προβλέψει ότι οι πωλήσεις θα αυξάνονταν, του είχε προσφέρει ένα ψηλό ποσοστό· το ένστικτό του του έλεγε ότι σύντομα το αγόρι θα γύριζε στα πρόβατα του. - Για ποιο λόγο ήθελες να γνωρίσεις τις πυραμίδες; ρώτησε, για να τον αποσπάσει απ' το θέμα της βιτρίνας. - Γιατί πάντα μου έλεγαν γι' αυτές, είπε το αγόρι, αποφεύγοντας ν' αναφέρει το όνειρο του. Ο θησαυρός αποτελούσε τώρα μια μόνιμα οδυνηρή ανάμνηση και το αγόρι απέφευγε τη σκέψη του.

- Εγώ εδώ πέρα δεν γνωρίζω κανέναν που να θέλει να διασχίσει την έρημο μόνο και μόνο για να δει τις πυραμίδες, είπε ο έμπορος. Ένας σωρός πέτρες, τίποτε παραπάνω. Μπορείς να χτίσεις μια στον κήπο σου.

- Εσείς ποτέ δεν ονειρευτήκατε να ταξιδέψετε, είπε το αγόρι, εξυπηρετώντας άλλο έναν πελάτη που μόλις είχε μπει.

Δυο μέρες αργότερα, ο γέρος πλησίασε το αγόρι για να μιλήσουν για τη βιτρίνα.

- Δε μου αρέσουν οι αλλαγές. Δεν είμαστε ούτε εγώ ούτε εσύ σαν τον Χασάν, τον πλούσιο έμπορο. Αν κάνει λάθος σε καμιά αγοραπωλησία, δεν τον πολυνοιάζει. Εμείς οι δυο όμως πρέπει να ζούμε πάντα με το βάρος των λαθών μας.

«Είναι αλήθεια αυτό», σκέφτηκε το αγόρι.

- Τι τη θέλεις τη βιτρίνα; είπε ο έμπορος.

- Θέλω να επιστρέψω όσο πιο γρήγορα γίνεται στα πρόβατά μου. Πρέπει να επωφελούμαστε από την τύχη όταν την έχουμε με το μέρος μας και να κάνουμε το παν για να τη βοηθήσουμε, όπως μας βοηθά κι εκείνη. Λέγεται Ευνοϊκή Αρχή. Η «τύχη του πρωτάρη».

Ο γέρος έμεινε σιωπηλός για λίγο. Μετά είπε:

- Ο προφήτης μάς χάρισε το Κοράνιο και μας άφησε μόνο πέντε εντολές που πρέπει να τηρήσουμε στη ζωή μας. Η πιο σημαντική είναι η εξής: ένας είναι ο Θεός. Οι άλλες είναι: η προσευχή, πέντε φορές τη μέρα, η νηστεία κατά το μήνα του Ραμαζανίου και η ελεημοσύνη.

Σώπασε. Τα μάτια του βούρκωσαν όταν μίλησε για τον προφήτη. Ήταν θρησκευόμενος άνθρωπος και, αν και συχνά ήταν ανυπόμονος, προσπαθούσε να ζει σύμφωνα με το μουσουλμανικό νόμο.

- Και ποια είναι η πέμπτη εντολή; ρώτησε το αγόρι.

- Πριν από δυο μέρες μου είπες ότι ποτέ δεν είχα κάνει όνειρα για ταξίδια, απάντησε ο έμπορος. Η πέμπτη υποχρέωση του κάθε μουσουλμάνου είναι ένα ταξίδι. Πρέπει, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας, να πάμε στην ιερή πόλη της Μέκκας.

»Η Μέκκα είναι πολύ πιο μακριά κι από τις πυραμίδες. Στα νιάτα μου προτίμησα ν' ανοίξω αυτό το μαγαζί με τα λίγα λεφτά που είχα μαζέψει. Περίμενα να πλουτίσω μια μέρα, για να ταξιδέψω στη Μέκκα. Άρχισα να κερδίζω λεφτά, αλλά δεν μπορούσα να εμπιστευτώ τα κρύσταλλα σε κανέναν, γιατί τα κρύσταλλα είναι εύθραυστα αντικείμενα. Στο μεταξύ, μπροστά από το μαγαζί έβλεπα να περνά πολύς κόσμος με προορισμό τη Μέκκα. Μερικοί προσκυνητές ήταν πλούσιοι και ταξίδευαν μ' ένα σωρό υπηρέτες και καμήλες, οι περισσότεροι όμως ήταν πολύ φτωχότεροι από μένα. »Όλοι πήγαιναν και γύριζαν ευτυχείς και κρεμούσαν στις εξώπορτες τα σύμβολα του προσκυνήματος. Ένας απ' αυτούς, ένας παπουτσής που κέρδιζε το ψωμί του επιδιορθώνοντας ξένες μπότες, μου είπε ότι είχε βαδίσει στην έρημο σχεδόν ένα χρόνο, αλλά πιο πολύ τον κούραζε το να διασχίζει μερικά τετράγωνα στην Ταγγέρη για ν' αγοράσει δέρμα. - Γιατί να μην πάτε τώρα στη Μέκκα; ρώτησε το αγόρι.

- Γιατί η Μέκκα με κρατά ζωντανό. Μόνο αυτή με βοηθά και αντέχω όλες αυτές τις πάντα ίδιες μέρες, αυτά τα μουγκά βάζα στα ράφια, το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό σ' εκείνο το απαίσιο εστιατόριο. Φοβάμαι να πραγματοποιήσω το όνειρό μου και να μην έχω μετά ένα λόγο ύπαρξης.

»Εσύ ονειρεύεσαι πρόβατα και πυραμίδες. Είσαι διαφορετικός από μένα, γιατί θέλεις να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου. Εγώ το μόνο που θέλω είναι να ονειρεύομαι τη Μέκκα. Χιλιάδες φορές έχω φανταστεί το πέρασμα της ερήμου, την άφιξή μου στην πλατεία όπου βρίσκεται η ιερή πέτρα, τους εφτά γύρους που πρέπει να κάνω πριν την αγγίξω. Φαντάστηκα κιόλας ποιοι άνθρωποι θα στέκονται δίπλα μου, μπροστά μου και τις συζητήσεις και προσευχές που θα πούμε μαζί. Φοβάμαι όμως μήπως με περιμένει μια μεγάλη απογοήτευση, γι' αυτό προτιμώ να ονειρεύομαι. Εκείνη τη μέρα, ο έμπορος άφησε το αγόρι να φτιάξει τη βιτρίνα.

Δεν μπορούμε να έχουμε όλοι τα ίδια όνειρα.

ΠEΡΑΣΑΝ άλλοι δυο μήνες και η βιτρίνα τράβηξε πολλούς πελάτες στο μαγαζί των κρυστάλλων. Το αγόρι υπολόγισε ότι, αν δούλευε ακόμη έξι μήνες, θα μπορούσε να επιστρέψει στην Ισπανία και ν' αγοράσει όχι μόνο εξήντα πρόβατα αλλά και άλλα εξήντα ακόμη. Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα είχε διπλασιάσει το κοπάδι του και θα μπορούσε να κάνει συναλλαγές με Άραβες, γιατί στο μεταξύ είχε μάθει εκείνη την παράξενη γλώσσα. Ύστερα από εκείνο το πρωινό στην αγορά, δεν είχε ξαναχρησιμοποιήσει τον Ουρίμ και τον Τουμίμ, γιατί η Αίγυπτος είχε γίνει γι' αυτόν απλώς ένα όνειρο τόσο μακρινό, όσο ήταν η πόλη της Μέκκας για τον έμπορο. Στο μεταξύ, το αγόρι ήταν τώρα ευχαριστημένο με τη δουλειά του και δεν έβλεπε τη μέρα που θα επέστρεφε στην Ταρίφα σαν νικητής.

«Να φροντίζεις να ξέρεις πάντα τι θέλεις», είχε πει ο γέρος βασιλιάς. Το αγόρι το ήξερε και δούλευε γι' αυτό. Ίσως να ήταν αυτό ο θησαυρός του: να φτάσει σ' εκείνη την παράξενη χώρα, να συναντήσει ένα ληστή και να διπλασιάσει το μέγεθος του κοπαδιού του χωρίς να έχει ξοδέψει ούτε δεκάρα. Ήταν υπερήφανος για τον εαυτό του. Είχε μάθει σημαντικά πράγματα, όπως το εμπόριο κρυστάλλων, τη γλώσσα χωρίς λέξεις και τα σημάδια. Ένα απόγευμα, εκεί ψηλά στην ανηφόρα, είδε έναν άντρα να διαμαρτύρεται, γιατί του ήταν αδύνατο να βρει ένα μέρος της προκοπής για να πιει κάτι μετά την ανηφόρα. Το αγόρι, που είχε μάθει πια τη γλώσσα των σημαδιών, πήγε να μιλήσει στο αφεντικό του.

- Τι θα λέγατε να πουλούσαμε τσάι σ' εκείνους που παίρνουν την ανηφόρα, είπε. - Πολλοί πουλάνε τσάι εδώ πέρα, απάντησε ο έμπορος.

- Μπορούμε να σερβίρουμε τσάι σε κρυστάλλινα ποτήρια. Μ' αυτό τον τρόπο θα τους αρέσει το τσάι και θα θέλουν ν' αγοράσουν τα κρύσταλλα. Γιατί η ομορφιά είναι αυτό που πιο πολύ γοητεύει τους ανθρώπους.

Ο έμπορος κοίταξε για λίγο το αγόρι. Δεν έδωσε καμιά απάντηση. Εκείνο το απόγευμα, όμως, μετά τις προσευχές του, κι αφού έκλεισε το μαγαζί, κάθισε στο λιθόστρωτο μαζί του και τον κάλεσε να καπνίσουν ναργιλέ, εκείνη την παράξενη πίπα που χρησιμοποιούν οι Άραβες.

- Για ποιο πράγμα ψάχνεις; ρώτησε ο γέρος έμπορος κρυστάλλων.

- Σας το 'χω ξαναπεί. Θέλω τα πρόβατά μου πίσω. Και γι' αυτό χρειάζονται λεφτά. Ο γέρος έβαλε κι άλλα αναμμένα κάρβουνα στο ναργιλέ και τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά.

- Έχω αυτό το μαγαζί εδώ και τριάντα χρόνια. Ξεχωρίζω την καλή από την κακή ποιότητα κρυστάλλου και γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες αυτής της δουλειάς. Έχω συνηθίσει το μέγεθος του μαγαζιού μου και την πελατεία μου. Αν προσφέρεις τσάι σε κρύσταλλα, το μαγαζί θα αναπτυχθεί. Και τότε θα πρέπει κι εγώ ν' αλλάξω τον τρόπο της ζωής μου. - Και είναι κακό αυτό;

- Έχω συνηθίσει τη ζωή μου. Πριν έρθεις, νόμιζα ότι είχα χάσει πολύ χρόνο στο ίδιο μέρος, ενώ αντίθετα όλοι οι φίλοι μου άλλαζαν, είτε πήγαιναν καλά οι δουλειές τους είτε όχι. Αυτό με στενοχωρούσε αφάνταστα. Τώρα ξέρω ότι δεν είχα δίκιο: το μαγαζί έχει ακριβώς το μέγεθος που πάντα επιθυμούσα. Δε θέλω να αλλάξω, γιατί δεν ξέρω πώς ν' αλλάξω. Συνήθισα πάρα πολύ τον ίδιο τον εαυτό μου.

Το αγόρι δεν ήξερε τι να πει. Και ο γέρος συνέχισε:

- Ήσουν για μένα μια ευλογία. Και σήμερα κατάλαβα κάτι: πως όποια ευλογία δεν είναι καλοδεχούμενη μετατρέπεται σε κατάρα. Τίποτε άλλο δεν επιθυμώ απ' τη ζωή. Κι εσύ με ανάγκασες να δω πλούτη και ορίζοντες που δεν είχα φανταστεί ποτέ μου. Τώρα όμως που τους γνώρισα και ξέρω τις απέραντες δυνατότητες μου, θα αισθανθώ πιο άσχημα κι από πριν. Γιατί ξέρω ότι μπορώ ν' αποκτήσω τα πάντα κι όμως το αρνούμαι. «Ευτυχώς που δεν είπα τίποτε στο μικροπωλητή ποπ κορν», σκέφτηκε το αγόρι.

Κάπνισαν το ναργιλέ για λίγο ακόμη, ενώ ο ήλιος έδυε. Συζητούσαν στα αραβικά και το αγόρι αισθανόταν ευχαριστημένο με τον εαυτό του, γιατί μπορούσε να μιλά αραβικά. Κάποτε νόμιζε ότι τα πρόβατα μπορούσαν να του μάθουν τα πάντα για τον κόσμο. Τα πρόβατα όμως δε θα μπορούσαν να του μάθουν αραβικά.

«Θα υπάρχουν σίγουρα και άλλα πράγματα στον κόσμο που τα πρόβατα δεν μπορούν να σου μάθουν», σκέφτηκε το αγόρι κοιτάζοντας σιωπηλό τον έμπορο. «Γιατί το μόνο για το οποίο νοιάζονται είναι να βρουν νερό και τροφή. Δε νομίζω ότι εκείνα διδάσκουν: εγώ είμαι που μαθαίνω».

-Μακτούμπ, είπε τελικά ο έμπορος.

- Τι θα πει αυτό;

- Έπρεπε να ήσουν Άραβας για να το καταλάβεις, απάντησε εκείνος. Αλλά η μετάφραση θα ήταν περίπου: «Έτσι είναι γραφτό».

Και, σβήνοντας τα αναμμένα κάρβουνα του ναργιλέ, είπε του αγοριού ότι ήταν ελεύθερο να αρχίσει να πουλά τσάι σε κρυστάλλινα ποτήρια. Καμιά φορά είναι αδύνατο να εμποδίσεις το ποτάμι της ζωής.

Οι άνθρωποι που ανέβαιναν την ανηφόρα κουράζονταν. Εκεί ψηλά, όμως, υπήρχε ένα μαγαζί με όμορφα κρύσταλλα και με δροσιστικό τσάι από δυόσμο. Έμπαιναν μέσα στο μαγαζί για να πιουν το τσάι που προσφερόταν σε ωραία κρυστάλλινα ποτήρια.

- Η γυναίκα μου ποτέ δεν το σκέφτηκε αυτό, διαπίστωσε κάποιος κι αγόρασε μερικά κρύσταλλα, γιατί εκείνο το βράδυ θα είχε μουσαφίρηδες: οι καλεσμένοι του θα έμεναν έκπληκτοι με τέτοια πολυτελή σκεύη. Ένας άλλος ισχυριζόταν ότι το τσάι είναι πιο γευστικό όταν προσφέρεται σε κρυστάλλινα σκεύη, γιατί κρατάνε καλύτερα το άρωμα. Ένας τρίτος είπε επιπλέον ότι στην Ανατολή ήταν παράδοση να χρησιμοποιούνται ποτήρια από κρύσταλλο λόγω των μαγικών ιδιοτήτων του.

Γρήγορα το νέο διαδόθηκε και πολλοί άνθρωποι ανέβαιναν την ανηφόρα για να γνωρίσουν το μαγαζί που προσέφερε κάτι το καινούριο σ' έναν τόσο παλιό εμπορικό κλάδο. Άνοιξαν κι άλλα μαγαζιά που πρόσφεραν τσάι σε ποτήρια από κρύσταλλο, δε βρίσκονταν όμως ψηλά σε μια ανηφόρα και γι' αυτό ήταν πάντα άδεια. Σε λίγο χρονικό διάστημα, ο έμπορος αναγκάστηκε να πάρει άλλους δυο υπαλλήλους. Μαζί με τα κρύσταλλα, άρχισε να εισάγει μεγάλες ποσότητες τσαγιού, που καταναλώνονταν καθημερινά από άντρες και γυναίκες που διψούσαν για κάτι το καινούριο. Πέρασαν έτσι έξι μήνες.

Το αγόρι ξύπνησε πριν από τα χαράματα. Είχαν περάσει έντεκα μήνες και εννιά μέρες από τότε που είχε πατήσει για πρώτη φορά το πόδι του στην αφρικανική ήπειρο.

Φόρεσε τα άσπρα, λινά αραβικά του ρούχα που είχε αγοράσει ειδικά για εκείνη τη μέρα. Έβαλε το μαντίλι στο κεφάλι και το στερέωσε μ' ένα δαχτυλίδι από δέρμα καμήλας. Φόρεσε τα καινούρια του σανδάλια και κατέβηκε αθόρυβα.

Η πόλη κοιμόταν ακόμη. Ετοίμασε ένα σάντουιτς με σουσάμι και ήπιε ζεστό τσάι σ' ένα κρυστάλλινο ποτήρι. Στη συνέχεια, κάθισε στο κατώφλι καπνίζοντας το ναργιλέ μόνος του.

Κάπνιζε σιωπηλός, χωρίς σκέψεις, αφουγκραζόμενος μόνο τον αδιάκοπο θόρυβο του ανέμου που φυσούσε μεταφέροντας τη μυρωδιά της ερήμου. Όταν τέλειωσε το κάπνισμα, έχωσε το χέρι του σε μια απ' τις τσέπες του και για λίγα λεπτά περιεργάστηκε ό,τι είχε βγάλει από κει μέσα. Υπήρχε μια μεγάλη δεσμίδα χρημάτων. Αρκετά για ν' αγοράσει εκατόν είκοσι πρόβατα κι ένα εισιτήριο επιστροφής και για να βγάλει μια άδεια εισαγωγών και εξαγωγών ανάμεσα στη χώρα του και στη χώρα όπου βρισκόταν τώρα. Περίμενε υπομονετικά να ξυπνήσει ο γέρος και ν' ανοίξει το μαγαζί. Πήγαν μετά μαζί να πιουν τσάι.

- Θα φύγω σήμερα, είπε το αγόρι. Έχω λεφτά για ν' αγοράσω τα πρόβατά μου. Εσείς έχετε λεφτά να πάτε στη Μέκκα.

Ο γέρος δεν είπε τίποτε.

- Την ευχή σας, επέμεινε το αγόρι. Με βοηθήσατε.

Ο γέρος εξακολούθησε να ετοιμάζει το τσάι σιωπηλός. Έπειτα από λίγο, όμως, στράφηκε προς το αγόρι.

- Είμαι υπερήφανος για σένα, είπε. Έδωσες ψυχή στο μαγαζί μου με κρυστάλλινα είδη. Ξέρεις όμως ότι εγώ δε θα πάω στη Μέκκα. Όπως ξέρεις επίσης ότι δε θα ξαναγοράσεις πρόβατα.

- Ποιος σας το είπε αυτό; ρώτησε το αγόρι φοβισμένο.

- Μακτούμπ, είπε απλώς ο γέρος έμπορος κρυστάλλων.

Και του έδωσε την ευχή του.


4. Μέρος δεύτερο 4\. Part two

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ σχεδόν ένας μήνας που το αγόρι δούλευε στον έμπορο κρυστάλλων. It had been almost a month since the boy worked for the crystal dealer. Δεν ήταν ακριβώς το είδος της δουλειάς που θα τον έκανε ευτυχισμένο. It was not exactly the kind of job that would make him happy. Ο έμπορος περνούσε όλη τη μέρα γκρινιάζοντας πίσω απ' τον πάγκο και συμβουλεύοντάς τον να προσέχει τα αντικείμενα, για να μη σπάσει τίποτε. The merchant spent the whole day grumbling behind the counter and advising him to watch the items so that nothing would break. Έμενε όμως στη δουλειά, γιατί ο έμπορος, παρόλο που ήταν γέρος και γκρινιάρης, δεν ήταν άδικος: για το κάθε αντικείμενο που πουλούσε, το αγόρι έπαιρνε ένα ποσοστό κι έτσι ήδη είχε καταφέρει να μαζέψει μερικά λεφτά. But he stayed at work, because the merchant, although he was old and grumpy, was not unfair: for each item he sold, the boy received a percentage, so he had already managed to collect some money. Εκείνο το πρωί είχε κάνει μερικούς υπολογισμούς: αν συνέχιζε να δουλεύει όπως δούλευε κάθε μέρα, θα χρειαζόταν έναν ολόκληρο χρόνο για ν' αγοράσει μερικά πρόβατα. That morning he had done some calculations: if he continued to work as he did every day, it would take him a whole year to buy a few sheep. - Θα ήθελα να φτιάξω μια βιτρίνα για τα κρύσταλλα, είπε το αγόρι στον έμπορο. "I would like to make a display case for the crystals," the boy told the merchant. Αν τη στήσουμε απέξω, θα τραβήξει τους περαστικούς μέχρι εδώ πάνω. If we set it up outside, it will pull passers-by up here.

- Δεν έχω ξαναφτιάξει βιτρίνα, απάντησε ο έμπορος. "I have not rebuilt a shop window," replied the merchant. Οι περαστικοί θα σκοντάφτουν πάνω της και τα κρύσταλλα θα σπάνε. Passersby will trip over her and the crystals will break.

- Όταν τριγυρνούσα στους κάμπους, τα φίδια ήταν για τα πρόβατα ένας θανάσιμος κίνδυνος. - When I was wandering in the plains, snakes were a deadly danger to the sheep. Αυτό όμως είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής των προβάτων και των βοσκών. But this is an integral part of the life of sheep and shepherds.

Ο έμπορος εξυπηρέτησε έναν πελάτη που ήθελε ν' αγοράσει τρία κρυστάλλινα βάζα. The merchant served a customer who wanted to buy three crystal vases. Οι πωλήσεις ήταν καλύτερες από ποτέ, σαν να είχε γυρίσει ο κόσμος στην εποχή που αυτός ο δρόμος ήταν ένα από τα πιο σημαντικά σημεία της Ταγγέρης. Sales were better than ever, as if the world had returned to the time when this street was one of the most important points of Tangier.

- Η κίνηση αυξήθηκε σημαντικά, είπε στο αγόρι μόλις έφυγε ο πελάτης. - The traffic has increased significantly, he told the boy as soon as the customer left. Τα λεφτά θα βελτιώσουν τη ζωή μου και σε μικρό χρονικό διάστημα θα πάρεις πίσω τα πρόβατα σου. The money will improve my life and in a short time you will get your sheep back. Γιατί να έχεις άλλες απαιτήσεις απ' τη ζωή; Why should you have other demands from life? - Γιατί πρέπει να ακολουθήσουμε τα σημάδια, είπε το αγόρι άθελα του κι αμέσως το μετάνιωσε, γιατί ο έμπορος δεν είχε συναντήσει ένα βασιλιά ποτέ του. - Why do we have to follow the signs, the boy said involuntarily and immediately regretted it, because the merchant had never met a king before.

«Λέγεται Ευνοϊκή Αρχή, τύχη του πρωτάρη. “It's called Favorable Authority, rookie luck. Γιατί η ζωή θέλει να ζήσεις τον Προσωπικό Μύθο σου», είχε πει ο γέρος. Because life wants you to live your Personal Myth," the old man had said.

Ο έμπορος, στο μεταξύ, καταλάβαινε τι εννοούσε το αγόρι. The merchant, meanwhile, understood what the boy meant. Και μόνο η παρουσία του στο μαγαζί ήταν ένα σημάδι και καθώς, με το πέρασμα των ημερών, τα κέρδη του αυξάνονταν, δεν είχε μετανιώσει καθόλου που είχε προσλάβει το νεαρό Ισπανό, παρόλο που το αγόρι κέρδιζε πιο πολύ απ' ό,τι έπρεπε· επειδή δεν είχε προβλέψει ότι οι πωλήσεις θα αυξάνονταν, του είχε προσφέρει ένα ψηλό ποσοστό· το ένστικτό του του έλεγε ότι σύντομα το αγόρι θα γύριζε στα πρόβατα του. His very presence in the shop was a sign, and as, as the days went by, his profits increased, he had not at all regretted that he had hired the young Spaniard, even though the boy was earning more than he should; because he had not foreseen that the sales would increase, he had offered him a high percentage; his instincts told him that soon the boy would return to his sheep. - Για ποιο λόγο ήθελες να γνωρίσεις τις πυραμίδες; ρώτησε, για να τον αποσπάσει απ' το θέμα της βιτρίνας. - Why did you want to get to know the pyramids? he asked, to distract him from the subject of the shop window. - Γιατί πάντα μου έλεγαν γι' αυτές, είπε το αγόρι, αποφεύγοντας ν' αναφέρει το όνειρο του. "Because they always told me about them," said the boy, avoiding mentioning his dream. Ο θησαυρός αποτελούσε τώρα μια μόνιμα οδυνηρή ανάμνηση και το αγόρι απέφευγε τη σκέψη του. The treasure was now a permanently painful memory and the boy shunned his thought.

- Εγώ εδώ πέρα δεν γνωρίζω κανέναν που να θέλει να διασχίσει την έρημο μόνο και μόνο για να δει τις πυραμίδες, είπε ο έμπορος. - I don't know anyone here who wants to cross the desert just to see the pyramids, said the merchant. Ένας σωρός πέτρες, τίποτε παραπάνω. A pile of stones, nothing more. Μπορείς να χτίσεις μια στον κήπο σου. You can build one in your garden.

- Εσείς ποτέ δεν ονειρευτήκατε να ταξιδέψετε, είπε το αγόρι, εξυπηρετώντας άλλο έναν πελάτη που μόλις είχε μπει. - You never dreamed of traveling, said the boy, serving another customer who had just entered.

Δυο μέρες αργότερα, ο γέρος πλησίασε το αγόρι για να μιλήσουν για τη βιτρίνα. Two days later, the old man approached the boy to talk about the shop window.

- Δε μου αρέσουν οι αλλαγές. - I don't like changes. Δεν είμαστε ούτε εγώ ούτε εσύ σαν τον Χασάν, τον πλούσιο έμπορο. Neither you nor I are like Hassan, the rich merchant. Αν κάνει λάθος σε καμιά αγοραπωλησία, δεν τον πολυνοιάζει. If he makes a mistake in some buying and selling, he doesn't care. Εμείς οι δυο όμως πρέπει να ζούμε πάντα με το βάρος των λαθών μας. But we both must always live with the weight of our mistakes.

«Είναι αλήθεια αυτό», σκέφτηκε το αγόρι. "Is this true," thought the boy.

- Τι τη θέλεις τη βιτρίνα; είπε ο έμπορος. - What do you want the showcase for? said the merchant.

- Θέλω να επιστρέψω όσο πιο γρήγορα γίνεται στα πρόβατά μου. - I want to return as soon as possible to my sheep. Πρέπει να επωφελούμαστε από την τύχη όταν την έχουμε με το μέρος μας και να κάνουμε το παν για να τη βοηθήσουμε, όπως μας βοηθά κι εκείνη. We must take advantage of luck when we have it on our side and do everything we can to help it, as it helps us. Λέγεται Ευνοϊκή Αρχή. It is called Favorable Principle. Η «τύχη του πρωτάρη». "Rookie's luck".

Ο γέρος έμεινε σιωπηλός για λίγο. The old man was silent for a while. Μετά είπε: Then he said:

- Ο προφήτης μάς χάρισε το Κοράνιο και μας άφησε μόνο πέντε εντολές που πρέπει να τηρήσουμε στη ζωή μας. - The prophet gave us the Qur'an and left us only five commandments that we must observe in our lives. Η πιο σημαντική είναι η εξής: ένας είναι ο Θεός. The most important is this: God is one. Οι άλλες είναι: η προσευχή, πέντε φορές τη μέρα, η νηστεία κατά το μήνα του Ραμαζανίου και η ελεημοσύνη. The others are: prayer, five times a day, fasting during the month of Ramadan and almsgiving.

Σώπασε. Shut up. Τα μάτια του βούρκωσαν όταν μίλησε για τον προφήτη. His eyes watered when he spoke of the prophet. Ήταν θρησκευόμενος άνθρωπος και, αν και συχνά ήταν ανυπόμονος, προσπαθούσε να ζει σύμφωνα με το μουσουλμανικό νόμο. He was a religious man and, although he was often impatient, he tried to live according to Muslim law.

- Και ποια είναι η πέμπτη εντολή; ρώτησε το αγόρι. - And what is the fifth commandment? asked the boy.

- Πριν από δυο μέρες μου είπες ότι ποτέ δεν είχα κάνει όνειρα για ταξίδια, απάντησε ο έμπορος. - Two days ago you told me that I had never dreamed of traveling, replied the merchant. Η πέμπτη υποχρέωση του κάθε μουσουλμάνου είναι ένα ταξίδι. The fifth obligation of every Muslim is a journey. Πρέπει, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας, να πάμε στην ιερή πόλη της Μέκκας. We must, at least once in our life, go to the holy city of Mecca.

»Η Μέκκα είναι πολύ πιο μακριά κι από τις πυραμίδες. "Mecca is much further than the pyramids. Στα νιάτα μου προτίμησα ν' ανοίξω αυτό το μαγαζί με τα λίγα λεφτά που είχα μαζέψει. In my youth I preferred to open this shop with the little money I had saved. Περίμενα να πλουτίσω μια μέρα, για να ταξιδέψω στη Μέκκα. I was waiting to get rich one day, to travel to Mecca. Άρχισα να κερδίζω λεφτά, αλλά δεν μπορούσα να εμπιστευτώ τα κρύσταλλα σε κανέναν, γιατί τα κρύσταλλα είναι εύθραυστα αντικείμενα. I started to earn money, but I could not trust the crystals to anyone, because crystals are fragile objects. Στο μεταξύ, μπροστά από το μαγαζί έβλεπα να περνά πολύς κόσμος με προορισμό τη Μέκκα. In the meantime, in front of the shop I could see a lot of people going to Mecca. Μερικοί προσκυνητές ήταν πλούσιοι και ταξίδευαν μ' ένα σωρό υπηρέτες και καμήλες, οι περισσότεροι όμως ήταν πολύ φτωχότεροι από μένα. Some pilgrims were rich and traveled with a bunch of servants and camels, but most were much poorer than I. »Όλοι πήγαιναν και γύριζαν ευτυχείς και κρεμούσαν στις εξώπορτες τα σύμβολα του προσκυνήματος. "Everyone went and returned happily and hung the symbols of the pilgrimage on the front doors. Ένας απ' αυτούς, ένας παπουτσής που κέρδιζε το ψωμί του επιδιορθώνοντας ξένες μπότες, μου είπε ότι είχε βαδίσει στην έρημο σχεδόν ένα χρόνο, αλλά πιο πολύ τον κούραζε το να διασχίζει μερικά τετράγωνα στην Ταγγέρη για ν' αγοράσει δέρμα. One of them, a shoemaker who earned his living by repairing foreign boots, told me that he had been marching in the desert for nearly a year, but that he was most weary of crossing a few blocks in Tangier to buy leather. - Γιατί να μην πάτε τώρα στη Μέκκα; ρώτησε το αγόρι. - Why not go to Mecca now? asked the boy.

- Γιατί η Μέκκα με κρατά ζωντανό. - Because Mecca keeps me alive. Μόνο αυτή με βοηθά και αντέχω όλες αυτές τις πάντα ίδιες μέρες, αυτά τα μουγκά βάζα στα ράφια, το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό σ' εκείνο το απαίσιο εστιατόριο. Only she helps me and I endure all these same days, these musty jars on the shelves, lunch and dinner in that awful restaurant. Φοβάμαι να πραγματοποιήσω το όνειρό μου και να μην έχω μετά ένα λόγο ύπαρξης. I'm afraid of realizing my dream and then not having a reason to exist.

»Εσύ ονειρεύεσαι πρόβατα και πυραμίδες. "You dream of sheep and pyramids. Είσαι διαφορετικός από μένα, γιατί θέλεις να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου. You are different from me because you want to make your dreams come true. Εγώ το μόνο που θέλω είναι να ονειρεύομαι τη Μέκκα. All I want is to dream of Mecca. Χιλιάδες φορές έχω φανταστεί το πέρασμα της ερήμου, την άφιξή μου στην πλατεία όπου βρίσκεται η ιερή πέτρα, τους εφτά γύρους που πρέπει να κάνω πριν την αγγίξω. Thousands of times I have imagined the crossing of the desert, my arrival at the square where the sacred stone is, the seven rounds I must make before I touch it. Φαντάστηκα κιόλας ποιοι άνθρωποι θα στέκονται δίπλα μου, μπροστά μου και τις συζητήσεις και προσευχές που θα πούμε μαζί. I already imagined which people will be standing next to me, in front of me and the conversations and prayers we will say together. Φοβάμαι όμως μήπως με περιμένει μια μεγάλη απογοήτευση, γι' αυτό προτιμώ να ονειρεύομαι. But I'm afraid that a big disappointment awaits me, so I prefer to dream. Εκείνη τη μέρα, ο έμπορος άφησε το αγόρι να φτιάξει τη βιτρίνα. That day, the merchant let the boy fix the window.

Δεν μπορούμε να έχουμε όλοι τα ίδια όνειρα. We can't all have the same dreams.

ΠEΡΑΣΑΝ άλλοι δυο μήνες και η βιτρίνα τράβηξε πολλούς πελάτες στο μαγαζί των κρυστάλλων. Another two months passed and the window attracted many customers to the crystal shop. Το αγόρι υπολόγισε ότι, αν δούλευε ακόμη έξι μήνες, θα μπορούσε να επιστρέψει στην Ισπανία και ν' αγοράσει όχι μόνο εξήντα πρόβατα αλλά και άλλα εξήντα ακόμη. The boy calculated that if he worked another six months, he could return to Spain and buy not only sixty sheep but sixty more. Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα είχε διπλασιάσει το κοπάδι του και θα μπορούσε να κάνει συναλλαγές με Άραβες, γιατί στο μεταξύ είχε μάθει εκείνη την παράξενη γλώσσα. In less than a year he would have doubled his herd and be able to trade with Arabs, for in the meantime he had learned that strange language. Ύστερα από εκείνο το πρωινό στην αγορά, δεν είχε ξαναχρησιμοποιήσει τον Ουρίμ και τον Τουμίμ, γιατί η Αίγυπτος είχε γίνει γι' αυτόν απλώς ένα όνειρο τόσο μακρινό, όσο ήταν η πόλη της Μέκκας για τον έμπορο. After that morning in the market, he had never used the Urim and Thummim again, for Egypt had become to him only a distant dream, as the city of Mecca was to the merchant. Στο μεταξύ, το αγόρι ήταν τώρα ευχαριστημένο με τη δουλειά του και δεν έβλεπε τη μέρα που θα επέστρεφε στην Ταρίφα σαν νικητής. Meanwhile, the boy was now happy with his work and did not see the day when he would return to Tarifa victorious.

«Να φροντίζεις να ξέρεις πάντα τι θέλεις», είχε πει ο γέρος βασιλιάς. "Make sure you always know what you want," the old king had said. Το αγόρι το ήξερε και δούλευε γι' αυτό. The boy knew it and worked for it. Ίσως να ήταν αυτό ο θησαυρός του: να φτάσει σ' εκείνη την παράξενη χώρα, να συναντήσει ένα ληστή και να διπλασιάσει το μέγεθος του κοπαδιού του χωρίς να έχει ξοδέψει ούτε δεκάρα. Maybe that was his treasure: to get to that strange country, meet a robber and double the size of his herd without spending a penny. Ήταν υπερήφανος για τον εαυτό του. He was proud of himself. Είχε μάθει σημαντικά πράγματα, όπως το εμπόριο κρυστάλλων, τη γλώσσα χωρίς λέξεις και τα σημάδια. He had learned important things, such as trading crystals, language without words, and signs. Ένα απόγευμα, εκεί ψηλά στην ανηφόρα, είδε έναν άντρα να διαμαρτύρεται, γιατί του ήταν αδύνατο να βρει ένα μέρος της προκοπής για να πιει κάτι μετά την ανηφόρα. One afternoon, up there on the uphill, he saw a man complaining because it was impossible for him to find a place in the clearing to drink something after the uphill. Το αγόρι, που είχε μάθει πια τη γλώσσα των σημαδιών, πήγε να μιλήσει στο αφεντικό του. The boy, who had already learned sign language, went to speak to his boss.

- Τι θα λέγατε να πουλούσαμε τσάι σ' εκείνους που παίρνουν την ανηφόρα, είπε. "How about we sell tea to those who take the uphill," he said. - Πολλοί πουλάνε τσάι εδώ πέρα, απάντησε ο έμπορος. - Many people sell tea over here, answered the merchant.

- Μπορούμε να σερβίρουμε τσάι σε κρυστάλλινα ποτήρια. - We can serve tea in crystal glasses. Μ' αυτό τον τρόπο θα τους αρέσει το τσάι και θα θέλουν ν' αγοράσουν τα κρύσταλλα. That way they will like the tea and want to buy the crystals. Γιατί η ομορφιά είναι αυτό που πιο πολύ γοητεύει τους ανθρώπους. Because beauty is what fascinates people the most.

Ο έμπορος κοίταξε για λίγο το αγόρι. The merchant looked at the boy for a moment. Δεν έδωσε καμιά απάντηση. He gave no answer. Εκείνο το απόγευμα, όμως, μετά τις προσευχές του, κι αφού έκλεισε το μαγαζί, κάθισε στο λιθόστρωτο μαζί του και τον κάλεσε να καπνίσουν ναργιλέ, εκείνη την παράξενη πίπα που χρησιμοποιούν οι Άραβες. That afternoon, however, after his prayers, and after closing the shop, she sat down on the cobblestones with him and invited him to smoke a hookah, that strange pipe used by the Arabs.

- Για ποιο πράγμα ψάχνεις; ρώτησε ο γέρος έμπορος κρυστάλλων. - What are you looking for? asked the old crystal merchant.

- Σας το 'χω ξαναπεί. - I told you before. Θέλω τα πρόβατά μου πίσω. I want my sheep back. Και γι' αυτό χρειάζονται λεφτά. And that's why they need money. Ο γέρος έβαλε κι άλλα αναμμένα κάρβουνα στο ναργιλέ και τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά. The old man added more burning coals to the hookah and took a deep drag.

- Έχω αυτό το μαγαζί εδώ και τριάντα χρόνια. - I have owned this shop for thirty years. Ξεχωρίζω την καλή από την κακή ποιότητα κρυστάλλου και γνωρίζω όλες τις λεπτομέρειες αυτής της δουλειάς. I distinguish good from bad quality crystal and know all the details of this work. Έχω συνηθίσει το μέγεθος του μαγαζιού μου και την πελατεία μου. I am used to the size of my shop and my clientele. Αν προσφέρεις τσάι σε κρύσταλλα, το μαγαζί θα αναπτυχθεί. If you offer tea in crystals, the store will grow. Και τότε θα πρέπει κι εγώ ν' αλλάξω τον τρόπο της ζωής μου. And then I will have to change my way of life. - Και είναι κακό αυτό; - And is that bad?

- Έχω συνηθίσει τη ζωή μου. - I'm used to my life. Πριν έρθεις, νόμιζα ότι είχα χάσει πολύ χρόνο στο ίδιο μέρος, ενώ αντίθετα όλοι οι φίλοι μου άλλαζαν, είτε πήγαιναν καλά οι δουλειές τους είτε όχι. Before you came, I thought I had wasted a lot of time in the same place, whereas all my friends were changing, whether their jobs were going well or not. Αυτό με στενοχωρούσε αφάνταστα. This upset me beyond imagination. Τώρα ξέρω ότι δεν είχα δίκιο: το μαγαζί έχει ακριβώς το μέγεθος που πάντα επιθυμούσα. Now I know I was wrong: the store is exactly the size I always wanted. Δε θέλω να αλλάξω, γιατί δεν ξέρω πώς ν' αλλάξω. I do not want to change, because I do not know how to change. Συνήθισα πάρα πολύ τον ίδιο τον εαυτό μου. I got too used to myself.

Το αγόρι δεν ήξερε τι να πει. The boy didn't know what to say. Και ο γέρος συνέχισε: And the old man continued:

- Ήσουν για μένα μια ευλογία. - You were a blessing to me. Και σήμερα κατάλαβα κάτι: πως όποια ευλογία δεν είναι καλοδεχούμενη μετατρέπεται σε κατάρα. And today I realized something: that any blessing that is not welcomed turns into a curse. Τίποτε άλλο δεν επιθυμώ απ' τη ζωή. I desire nothing else from life. Κι εσύ με ανάγκασες να δω πλούτη και ορίζοντες που δεν είχα φανταστεί ποτέ μου. And you forced me to see riches and horizons that I had never imagined. Τώρα όμως που τους γνώρισα και ξέρω τις απέραντες δυνατότητες μου, θα αισθανθώ πιο άσχημα κι από πριν. But now that I have met them and know my infinite potential, I will feel worse than before. Γιατί ξέρω ότι μπορώ ν' αποκτήσω τα πάντα κι όμως το αρνούμαι. Because I know I can have everything and yet I deny it. «Ευτυχώς που δεν είπα τίποτε στο μικροπωλητή ποπ κορν», σκέφτηκε το αγόρι. "Fortunately I did not say anything to the popcorn retailer," the boy thought.

Κάπνισαν το ναργιλέ για λίγο ακόμη, ενώ ο ήλιος έδυε. They smoked the hookah a little longer as the sun went down. Συζητούσαν στα αραβικά και το αγόρι αισθανόταν ευχαριστημένο με τον εαυτό του, γιατί μπορούσε να μιλά αραβικά. They conversed in Arabic and the boy felt pleased with himself because he could speak Arabic. Κάποτε νόμιζε ότι τα πρόβατα μπορούσαν να του μάθουν τα πάντα για τον κόσμο. He once thought that sheep could teach him everything about the world. Τα πρόβατα όμως δε θα μπορούσαν να του μάθουν αραβικά. But the sheep could not teach him Arabic.

«Θα υπάρχουν σίγουρα και άλλα πράγματα στον κόσμο που τα πρόβατα δεν μπορούν να σου μάθουν», σκέφτηκε το αγόρι κοιτάζοντας σιωπηλό τον έμπορο. "There must be other things in the world that sheep cannot teach you," thought the boy, looking at the merchant in silence. «Γιατί το μόνο για το οποίο νοιάζονται είναι να βρουν νερό και τροφή. “Because all they care about is finding water and food. Δε νομίζω ότι εκείνα διδάσκουν: εγώ είμαι που μαθαίνω». I don't think they teach: I'm the one who learns."

-Μακτούμπ, είπε τελικά ο έμπορος. -Maktoob, the merchant finally said.

- Τι θα πει αυτό; - What does this mean;

- Έπρεπε να ήσουν Άραβας για να το καταλάβεις, απάντησε εκείνος. "You had to be an Arab to understand that," he replied. Αλλά η μετάφραση θα ήταν περίπου: «Έτσι είναι γραφτό». But the translation would be roughly: "That's how it's meant to be."

Και, σβήνοντας τα αναμμένα κάρβουνα του ναργιλέ, είπε του αγοριού ότι ήταν ελεύθερο να αρχίσει να πουλά τσάι σε κρυστάλλινα ποτήρια. And, extinguishing the burning hookah coals, he told the boy that he was free to start selling tea in crystal glasses. Καμιά φορά είναι αδύνατο να εμποδίσεις το ποτάμι της ζωής. Sometimes it is impossible to block the river of life.

Οι άνθρωποι που ανέβαιναν την ανηφόρα κουράζονταν. People walking uphill were getting tired. Εκεί ψηλά, όμως, υπήρχε ένα μαγαζί με όμορφα κρύσταλλα και με δροσιστικό τσάι από δυόσμο. Up there, though, was a shop with beautiful crystals and refreshing mint tea. Έμπαιναν μέσα στο μαγαζί για να πιουν το τσάι που προσφερόταν σε ωραία κρυστάλλινα ποτήρια. They entered the store to drink the tea offered in beautiful crystal glasses.

- Η γυναίκα μου ποτέ δεν το σκέφτηκε αυτό, διαπίστωσε κάποιος κι αγόρασε μερικά κρύσταλλα, γιατί εκείνο το βράδυ θα είχε μουσαφίρηδες: οι καλεσμένοι του θα έμεναν έκπληκτοι με τέτοια πολυτελή σκεύη. - My wife never thought of this, someone found out and bought some crystals, because that night he would have musafiris: his guests would be amazed with such luxurious dishes. Ένας άλλος ισχυριζόταν ότι το τσάι είναι πιο γευστικό όταν προσφέρεται σε κρυστάλλινα σκεύη, γιατί κρατάνε καλύτερα το άρωμα. Another claimed that tea is tastier when served in crystal vessels, because they retain the aroma better. Ένας τρίτος είπε επιπλέον ότι στην Ανατολή ήταν παράδοση να χρησιμοποιούνται ποτήρια από κρύσταλλο λόγω των μαγικών ιδιοτήτων του. A third further said that in the East it was a tradition to use crystal glasses because of its magical properties.

Γρήγορα το νέο διαδόθηκε και πολλοί άνθρωποι ανέβαιναν την ανηφόρα για να γνωρίσουν το μαγαζί που προσέφερε κάτι το καινούριο σ' έναν τόσο παλιό εμπορικό κλάδο. Word quickly spread and many people made their way uphill to experience the store that offered something new to such an old trade. Άνοιξαν κι άλλα μαγαζιά που πρόσφεραν τσάι σε ποτήρια από κρύσταλλο, δε βρίσκονταν όμως ψηλά σε μια ανηφόρα και γι' αυτό ήταν πάντα άδεια. They opened other shops that offered tea in crystal glasses, but they were not uphill and that is why it was always empty. Σε λίγο χρονικό διάστημα, ο έμπορος αναγκάστηκε να πάρει άλλους δυο υπαλλήλους. In a short period of time, the merchant was forced to take on two more employees. Μαζί με τα κρύσταλλα, άρχισε να εισάγει μεγάλες ποσότητες τσαγιού, που καταναλώνονταν καθημερινά από άντρες και γυναίκες που διψούσαν για κάτι το καινούριο. Along with the crystals, he began importing large quantities of tea, which were consumed daily by men and women who were thirsty for something new. Πέρασαν έτσι έξι μήνες. Six months passed like this.

Το αγόρι ξύπνησε πριν από τα χαράματα. The boy woke up before dawn. Είχαν περάσει έντεκα μήνες και εννιά μέρες από τότε που είχε πατήσει για πρώτη φορά το πόδι του στην αφρικανική ήπειρο. It had been eleven months and nine days since he had first set foot on the African continent.

Φόρεσε τα άσπρα, λινά αραβικά του ρούχα που είχε αγοράσει ειδικά για εκείνη τη μέρα. He put on his white, linen Arabic clothes that he had bought especially for that day. Έβαλε το μαντίλι στο κεφάλι και το στερέωσε μ' ένα δαχτυλίδι από δέρμα καμήλας. She put the scarf on her head and secured it with a ring of camel skin. Φόρεσε τα καινούρια του σανδάλια και κατέβηκε αθόρυβα. He put on his new sandals and went downstairs quietly.

Η πόλη κοιμόταν ακόμη. The city was still sleeping. Ετοίμασε ένα σάντουιτς με σουσάμι και ήπιε ζεστό τσάι σ' ένα κρυστάλλινο ποτήρι. He prepared a sesame sandwich and drank hot tea in a crystal glass. Στη συνέχεια, κάθισε στο κατώφλι καπνίζοντας το ναργιλέ μόνος του. He then sat on the doorstep smoking the hookah by himself.

Κάπνιζε σιωπηλός, χωρίς σκέψεις, αφουγκραζόμενος μόνο τον αδιάκοπο θόρυβο του ανέμου που φυσούσε μεταφέροντας τη μυρωδιά της ερήμου. He smoked silently, without thoughts, listening only to the incessant noise of the wind that blew carrying the smell of the desert. Όταν τέλειωσε το κάπνισμα, έχωσε το χέρι του σε μια απ' τις τσέπες του και για λίγα λεπτά περιεργάστηκε ό,τι είχε βγάλει από κει μέσα. When he had finished smoking, he put his hand in one of his pockets and for a few minutes wondered what he had taken out of it. Υπήρχε μια μεγάλη δεσμίδα χρημάτων. There was a large wad of money. Αρκετά για ν' αγοράσει εκατόν είκοσι πρόβατα κι ένα εισιτήριο επιστροφής και για να βγάλει μια άδεια εισαγωγών και εξαγωγών ανάμεσα στη χώρα του και στη χώρα όπου βρισκόταν τώρα. Enough to buy one hundred and twenty sheep and a return ticket and to get an import and export license between his country and the country where he was now. Περίμενε υπομονετικά να ξυπνήσει ο γέρος και ν' ανοίξει το μαγαζί. He waited patiently for the old man to wake up and open the shop. Πήγαν μετά μαζί να πιουν τσάι. They then went to drink tea together.

- Θα φύγω σήμερα, είπε το αγόρι. - I will leave today, said the boy. Έχω λεφτά για ν' αγοράσω τα πρόβατά μου. I have money to buy my sheep. Εσείς έχετε λεφτά να πάτε στη Μέκκα. You have money to go to Mecca.

Ο γέρος δεν είπε τίποτε. The old man said nothing.

- Την ευχή σας, επέμεινε το αγόρι. - Your wish, insisted the boy. Με βοηθήσατε. You helped me.

Ο γέρος εξακολούθησε να ετοιμάζει το τσάι σιωπηλός. The old man continued to prepare the tea in silence. Έπειτα από λίγο, όμως, στράφηκε προς το αγόρι. After a while, however, he turned to the boy.

- Είμαι υπερήφανος για σένα, είπε. - I'm proud of you, he said. Έδωσες ψυχή στο μαγαζί μου με κρυστάλλινα είδη. You gave life to my crystal shop. Ξέρεις όμως ότι εγώ δε θα πάω στη Μέκκα. But you know that I will not go to Mecca. Όπως ξέρεις επίσης ότι δε θα ξαναγοράσεις πρόβατα. As you also know that you will never buy sheep again.

- Ποιος σας το είπε αυτό; ρώτησε το αγόρι φοβισμένο. - Who told you that? the boy asked fearfully.

- Μακτούμπ, είπε απλώς ο γέρος έμπορος κρυστάλλων. - Maktoob, the old crystal merchant simply said.

Και του έδωσε την ευχή του. And he granted him his wish.