0. Πρόλογος 0. Vorwort 0. Foreword

Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ έπιασε ένα βιβλίο που κάποιος από το καραβάνι είχε φέρει μαζί του. THE ALCHEMIST picked up a book that someone from the caravan had brought with him. Αν και ο τόμος δεν είχε εξώφυλλο, εκείνος κατάφερε να εξακριβώσει το όνομα του συγγραφέα του: Όσκαρ Ουάιλντ. Although the volume did not have a cover, he was able to verify the name of its author: Oscar Wilde. Καθώς το ξεφύλλιζε, βρήκε μια ιστορία για τον Νάρκισσο. As he flipped through it, he found a story about Narcissus.

Ο αλχημιστής γνώριζε το μύθο του Νάρκισσου, του ωραίου αγοριού που κάθε μέρα θαύμαζε την ομορφιά του σε μια λίμνη. The alchemist knew the legend of Narcissus, the handsome boy who every day admired his beauty in a lake. Τόσο πολύ είχε γοητευτεί από τον ίδιο τον εαυτό του, που κάποια μέρα έπεσε μέσα στη λίμνη και πνίγηκε. He was so fascinated by himself that one day he fell into the lake and drowned. Στη θέση όπου έπεσε, φύτρωσε ένα λουλούδι που το ονόμασαν Νάρκισσο. At the place where it fell, a flower called Narcissus grew.

Ο Όσκαρ Ουάιλντ όμως δεν τελείωνε έτσι την ιστορία του. But Oscar Wilde did not end his story that way. Έλεγε ότι, όταν πέθανε ο Νάρκισσος, ήρθαν οι Ορειάδες -νύμφες του δάσους- και διαπίστωσαν ότι η λίμνη είχε μετατραπεί από λίμνη γλυκού νερού σε αμφορέα αλμυρών δακρύων. He said that when Narcissus died, the Mountaineers - nymphs of the forest - came and found that the lake had been transformed from a freshwater lake into an amphora of salty tears.

-Γιατί κλαις; ρώτησαν οι Ορειάδες. -Why are you crying; the Mountaineers asked.

-Κλαίω για τον Νάρκισσο, είπε η λίμνη. "I'm crying for Narcissus," said the lake.

-Α, δε μας εκπλήσσει που κλαις για τον Νάρκισσο, συνέχισαν εκείνες. -Ah, it does not surprise us that you cry for Narcissus, they continued. Στο κάτω κάτω, παρόλο που κι εμείς τον κυνηγούσαμε στο δάσος, εσύ ήσουν η μόνη που είχε την ευκαιρία να θαυμάσει από κοντά την ομορφιά του. After all, even though we were chasing him in the forest, you were the only one who had the opportunity to admire his beauty up close.

-Μα ήταν όμορφος ο Νάρκισσος; ρώτησε η λίμνη. -But was Narcissus beautiful? asked the lake.

-Ποιος να το ξέρει καλύτερα από σένα; απάντησαν έκπληκτες οι Ορειάδες. -Who knows better than you? replied the Mountaineers in surprise. Στο κάτω κάτω, στις όχθες σου έσκυβε κάθε μέρα. After all, he crouched on your shores every day.

Η λίμνη έμεινε για λίγο σιωπηλή. The lake was silent for a while. Μετά είπε: Then he said:

-Κλαίω για τον Νάρκισσο, αλλά δεν είχα καταλάβει ότι ήταν όμορφος. - I cry for Narcissus, but I did not understand that he was handsome. Κλαίω για το Νάρκισσο γιατί, κάθε φορά που έσκυβε στις όχθες μου, εγώ μπορούσα να βλέπω στα βάθη των ματιών του την αντανάκλαση της ίδιας μου της ομορφιάς. I cry for Narcissus because, every time he crouched on my shores, I could see in the depths of his eyes the reflection of my own beauty.

-Τι ωραία ιστορία! What a beautiful story! είπε ο αλχημιστής. said the alchemist.