Αττική - Περιήγηση στο όρος Μερρέντα και τον Κουβαρά
Είναι ένα μικρό χωριό χτισμένο στους πρόποδες ενός χαμηλού βουνού της Αττικής,
έχει όμορφες γωνιές
και ενώ βρίσκεται δίπλα στην Αθήνα,
τριγυρνώντας στα στενά δρομάκια του,
είχα την αίσθηση ότι βρισκόμουν ώρες μακριά από την πόλι.
Είναι ο Κουβαράς.
Για να έρθεις ως τον Κουβαρά από την Αθήνα, έχεις τέσσερις επιλογές.
Από την παραλιακή λεωφόρο
και τη λεωφόρο Βουλιαγμένης,
μέσω της λεωφόρου Βάρης - Κορωπίου.
Από τη λεωφόρο Λαυρίου, μέσω του Σταυρού Αγίας Παρασκευής.
Είτε από την Αττική Οδό για πιο γρήγορα, αλλά με διόδια.
Η περιήγηση αυτή δεν μου κόστισε πολύ σε καύσιμο.
Το σύγχρονο αμαξάκι που οδήγησα δεν ζητάει πολλά,
διότι λειτουργεί με φυσικό αέριο.
Ενας φίλος μου είχε πει ότι λίγο πιο έξω από το χωριό ,στον δρόμο προς Πόρτο Ράφτη,
είναι δύο τρία ξωκκλήσια και μοναστήρια.
Μπαίνοντας έχεις την αίσθηση πως είσαι σε κάποιο ορεινό χωριό του τόπου μας.
Χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα.
Ο Κουβαράς που λες,
είναι στους πρόποδες του βουνού Μερρέντα.
Με δύο ρρ.
Οχι δεν είναι βουνό από πραλίνα.
Δεν χρειάστηκε να γίνω μαλλιά κουβάρια με την παρέα μου για να έρθω ως τον Κουβαρά.
Γιατί λέγεται έτσι ο οικισμός;
Εχει μια ιστορία.
Στην περιοχή έζησε ένας μεγάλος κτηματίας που τον έλεγαν Κούβα.
Οταν πέθανε, οι κάτοικοι στη μνήμη του
έδωσαν στο χωριό το όνομά του.
Το Κουβαράς, δηλαδή,
προέρχεται από τις λέξεις κούβα και ρα οι οποίες στα αρβανίτικα σημαίνουν πτώση.
Τρεις τέσσερις ταβέρνες, φούρνος, μπακάλικο
και μια πλατεία με την Εκκλησία γεμάτη με λουλούδια
και έναν μικρό καταρράκτη απ' έξω.
Και γύρω από το χωριό, πυκνό πευκοδάσος.
Θαλερό και πράσινο, να ευφραίνεται το μάτι όπου και αν κοιτάξει.
Τον Κουβαρά μην τον βλέπεις έτσι.
Εχει παίξει και σε σίριαλ.
Μάλιστα.
Στο "Καφέ της Χαράς".
Σκηνές γυρίστηκαν στον ξυλόφουρνο του Κολοκοτρώνη,
τον οποίο και τίμησα δεόντως.
Τον δούλευε η μητέρα μου 42 χρόνια
και συνεχίζουμε εμείς την παράδοση.
Τσουρέκια.
Θα στοφάρουμε με τον παλαιό παραδοσιακό τρόπο. Δεν βάζουμε στόφες.
Τα σκεπάζουμε με την κουβερτούλα, όπως τα κάνανε οι γιαγιάδες μας.
Πάω να δοκιμάσω τα καλούδια του Νίκου.
Στους δρόμους υπήρχε κινητικότητα.
Τα παιδιά κυκλοφορούσαν ψέλνοντας τα κάλαντα του Λαζάρου.
Μετά από έναν ελληνικό καφέ σε ένα από τα καφενεία του χωριού,
πήρα τον δρόμο για τα ξωκκλήσια.
Από τον κεντρικό δρόμο έκανα μια λοξοδρόμηση
και από έναν καλοστρωμένο τσιμεντόδρομο,
έφτασα ως τον Αγιο Ευστάθιο στη Μερρέντα.
Η θέα, όπως βλέπεις, εντυπωσιακή.
Επέστρεψα στον βασικό ασφαλτόδρομο που ενώνει τον Κουβαρά με το Πόρτο Ράφτη.
Ο δρόμος φιδοσέρνεται σε ένα μικρό κατάφυτο ρουμάνι.
Επόμενη στάση για προσκύνημα,
το μικρομονάστερο του Αγίου Αθανασίου,
με τον περιποιημένο κήπο του που λειτουργεί όλη την Μεγάλη Εβδομάδα.
Το μικρό καθολικό του, συναρπαστικό.
Γεμάτο Αγιογραφίες του 1730
και με εμφανείς τους κορμούς δένδρων στην οροφή του.
Λίγο πιο κάτω, στο αριστερό χέρι, διανύοντας λίγα μόλις μέτρα χωματόδρομου,
να 'σου και το ξωκκλήσι της Υπαπαντής του Κυρίου.
Αναψα και εδώ ένα κεράκι.
Υστερα από δύο τρεις στροφές η πινακίδα δείχνει δεξιά,
προς το μεγάλο μοναστήρι Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.
Ενας χωματόδρομος καλά πατημένος
στα πρώτα μέτρα σκεπάζεται από ψηλά πεύκα.
Διασχίζει ένα ρυάκι,
περνάει ανάμεσα από αμπέλια και καταλήγει στο επιβλητικό εντοιχισμένο μοναστήρι το οποίο είναι άβατο.
Ο κτήτοράς του, μου εξήγησε ο μοναχός Χρυσάφιος, ήταν Αγιορείτης μοναχός.
Κάποτε το μοναστήρι είχε 80 καλόγερους,
αλλά σήμερα έχει μόλις 15.
Επιστροφή στον κεντρικό δρόμο,
πάντα με κατεύθυνση προς Πόρτο Ράφτη.
Η πινακίδα ενημερώνει ότι δεξιά μέσα στο δάσος είναι το Ιερό της Ευαγγελίστριας.
Από όλα τα ξωκκλήσια και τις μονές του Κουβαρά,
τελευταίο άφησα αυτό εδώ.
Που νομίζω ότι είναι και το πιο ωραίο.
Εχει περιβάλλοντα χώρο διαμορφωμένο, παιδική χαρά, καθιστικά για ένα πικ νικ.
Είναι αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου.
Εορτάζεται δηλαδή
στις 21 Νοεμβρίου.
Την εποχή της σποράς.
Γι' αυτό λέγεται και αλλιώς
Παναγία η Μεσοσπορίτισσα.
Επιστέγασμα της όμορφης βόλτας
θα μπορούσε να είναι ένα καλό μεσημεριανό σε κάποια από τις ταβέρνες του Κουβαρά,
εγώ όμως θα ξαναπάω,
διότι εκεί η επίσκεψή μου συνέπεσε με νηστεία λόγω Μεγαλοβδομάδας.
Να περάσετε καλά σε ό,τι και αν κάνετε.
