×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Conan Doyle, A. - Το Σημάδι Των Τεσσάρων, 12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (2)

12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (2)

«'Υπάρχει ένας ηγεμόνας στις βόρειες επαρχίες ο οποίος έχει πολλά πλούτη, παρότι οι εκτάσεις του είναι μικρές. Πολλά έχουν έρθει σε αυτόν από τον πατέρα του, και περισσότερα ακόμη δημιουργήθηκαν από τον ίδιο, γιατί είναι άνθρωπος τσιγκούνης και συγκεντρώνει τον χρυσό του αντί να τον ξοδεύει. Όταν τα προβλήματα ξέσπασαν έγινε φίλος τόσο με το λιοντάρι όσο και με τον τίγρη—με τους sepoy και με τον Αγγλικό στρατό. Σύντομα, ωστόσο, θεώρησε πως η μέρα των λευκών είχε φτάσει, γιατί μέσα από ολόκληρη την χώρα δεν άκουγε τίποτα άλλο από το θάνατο και την εκδίωξη τους. Ωστόσο, ως προσεκτικός άνθρωπος, έκανε τέτοια σχέδια, ώστε ότι κι αν ερχόταν, ο μισός τουλάχιστον από τον θησαυρό του θα έμενε σε εκείνον. Ότι ήταν από χρυσό κι ασήμι το κράτησε κοντά του στα υπόγεια του παλατιού του, αλλά τους περισσότερους πολύτιμους λίθους και τα διαλεχτά μαργαριτάρια που είχε τα τοποθέτησε σε ένα σιδερένιο κουτί και το έστειλε με έναν έμπιστο υπηρέτη, ο οποίος, υπό την αμφίεση ενός εμπόρου, θα το έφερνε στο οχυρό του Άνγκρα, για να παραμείνει εκεί μέχρι η χώρα να βρεθεί σε περίοδο ειρήνης. Έτσι λοιπόν, αν οι επαναστάτες κέρδιζαν θα είχε τα λεφτά του, αν πάλι ο στρατός, τα πολύτιμα πετράδια του θα σώζονταν για αυτόν. Έχοντας συνεπώς χωρίσει το θησαυρό του, αφοσιώθηκε στον αγώνα των sepoys, αφού ήταν ισχυροί στα σύνορα του. Κάνοντας το αυτό, στο τονίζω αυτό, sahib, η περιουσία του αποδίδεται δικαιωματικά σε εκείνους που έμειναν πιστοί στις αρχές τους.

«'Εκείνος ο κάλπικος έμπορος, ο οποίος ταξιδεύει υπό το όνομα Αχμέτ, βρίσκεται τώρα στην πόλη του Άνγκρα κι επιθυμεί να περάσει στο οχυρό. Έχει μαζί ως σύντροφο στο ταξίδι του το θετό αδελφό μου τον Ντοστ Ακμπάρ, ο οποίος γνωρίζει το μυστικό του. Ο Ντοστ Ακμπάρ υποσχέθηκε τούτη την νύχτα να τον οδηγήσει σε ένα πλευρικό παραπόρτι του οχυρού, κι επέλεξε τούτο εδώ για το σκοπό του. Εδώ θα έρθει σύντομα κι εδώ θα βρει τον Μαχμέτ Σινγκ κι εμένα να τον περιμένουμε. Το μέρος είναι μοναχικό, και κανείς δεν θα μάθει για τον ερχομό του. Ο κόσμος δεν θα ξανακούσει για τον έμπορο Αχμέτ άλλο πια, αλλά ο μεγάλος θησαυρός του μαχαραγιά θα μοιρασθεί μεταξύ μας. Τι λες για αυτό, sahib;»

«Στο Γουόρσεστερσάϊρ η ζωή ενός ανθρώπου είναι σπουδαίο θέμα και ιερό, αλλά είναι πολύ διαφορετικά όταν υπάρχει φωτιά κι αίμα ολόγυρα σου, και έχεις συνηθίσει να συναντάς το θάνατο σε κάθε γωνιά. Το αν ο Αχμέτ ο έμπορος ζούσε ή πέθαινε ήταν ένα θέμα τόσο ελαφρύ όσο ο αέρας για μένα, όμως στην κουβέντα σχετικά με το θησαυρό η καρδιά μου στράφηκε σ' αυτόν, και σκέφτηκα τι θα έκανα στην παλιά καλή πατρίδα μ' αυτόν, και πως οι δικοί μου θα έκαναν όταν θα έβλεπαν τον ακαμάτη να έρχεται πίσω με τις τσέπες γεμάτες χρυσά φλουριά. Είχα, επομένως, ήδη αποφασίσει. Ο Αμπντουλάχ Κχαν, ωστόσο, σκεφτόμενος πως δίσταζα, πίεσε το ζήτημα περισσότερο.

«'Σκέψου, sahib,' είπε, ‘πως αν αυτός ο άντρας πιαστεί από το διοικητή θα κρεμαστεί ή θα πυροβοληθεί, και τα πετράδια του θα παρθούν από την κυβέρνηση, έτσι ώστε κανείς μας δεν θα πάρει ούτε μια ρούπια. Τώρα, αφού κάνουμε την κουβέντα του, γιατί να μην κάνουμε και τα υπόλοιπα; Τα πετράδια θα είναι εξίσου καλά μαζί μας όσο και στους κορβανάδες του στρατού. Θα υπάρχουν αρκετά για να κάνουν τον καθένα μας πλούσιο και μεγάλο αφεντικό. Κανείς δεν θα μάθει για το θέμα αυτό, γιατί εδώ είμαστε αποκομμένοι από όλους. Που θα ήταν καλύτερα για τον σκοπό μας; Πες μου ξανά, λοιπόν, sahib, αν είσαι μαζί μας, ή αν θα πρέπει να σε δούμε σαν εχθρό μας.'

«'Είμαι μαζί σας ψυχή και σώμα,' είπα εγώ.

«'Πολύ καλά,' απάντησε, δίνοντας μου πίσω το μουσκέτο. ‘Βλέπεις πως σε εμπιστευόμαστε, γιατί ο λόγος, όπως ο δικός μας, δεν πρέπει να πατηθεί. Το μόνο που μας απομένει τώρα είναι να περιμένουμε τον αδελφό μου και τον έμπορο.'

«'Ο αδελφός σου γνωρίζει, τότε, τι θα κάνετε;' ρώτησα.

«'Το σχέδιο είναι δικό του. Εκείνος το μηχανεύθηκε. Θα πάμε στην πύλη και θα μοιραστούμε την σκοπιά με τον Μαχμέτ Σινγκ.'

«Η βροχή έπεφτε ακόμη σταθερά, γιατί βρισκόμασταν μόλις στην αρχή της περιόδου των μουσώνων. Καφετιά, βαριά σύννεφα παρασύρονταν κατά μήκους του ουρανού, και ήταν δύσκολο να δω περισσότερο από μια πετριά. Μια βαθιά τάφρος απλωνόταν μπροστά από την πύλη μας, όμως το νερό σε μερικά σημεία είχε σχεδόν στεγνώσει, και εύκολα μπορούσε να διασχιστεί. Μου ήταν παράξενο να στέκομαι εκεί με δυο άγριους Punjabees προσμένοντας τον άνθρωπο που ερχόταν στο θάνατο του.

«Ξάφνου το μάτι του έπιασε την υποψία μια σκιασμένης λάμπας στην άλλη μεριά της τάφρου. Εξαφανίστηκε μέσα στα αναχώματα, και κατόπιν φάνηκε ξανά ερχόμενη αργά προς το μέρος μας.

«'Νάτοι!' αναφώνησα.

«'Θα τον ελέγξεις, sahib, όπως συνήθως,» ψιθύρησε ο Αμπντουλάχ. ‘Μη του δώσεις αφορμή να φοβηθεί. Στείλε μας μαζί του, και θα αναλάβουμε τα υπόλοιπα ενώ εσύ θα μείνεις εδώ σκοπός. Έχε τη λάμπα έτοιμη να ξεσκεπαστεί, ώστε να είμαστε σίγουροι πως είναι όντως ο άνθρωπος μας. ́ «Το φως είχε τρεμοπαίξει κινούμενο εμπρός, πότε σταματούσε πότε προχωρούσε, μέχρι που διέκρινα δυο σκοτεινές φιγούρες στην άλλη πλευρά της τάφρου. Τους άφησα να κατηφορίσουν την επικλινή όχθη, να τσαλαβουτήσουν μέσα στο βούρκο, και να σκαρφαλώσουν στα μισά της πύλης πριν τους ελέγξω.

«'Ποιος είναι εκεί;' είπα με ήρεμη φωνή.

«'Φίλοι,' ήρθε η απάντηση. Αποκάλυψα την λάμπα μου κι έριξα το φως πάνω τους. Ο πρώτος ήταν ένας πελώριος Σιχ με μαύρη γενειάδα που έφτανε σχεδόν ως το ζωνάρι του. Έξω από κάποια παράσταση δεν είχα δει ποτέ μου έναν τόσο ψηλό άντρα. Ο άλλος ήταν ένας μικρόσωμος παχύς, γεμάτος τύπος με μεγάλο κίτρινο τουρμπάνι και ένα μπόγο στο ένα του χέρι, μαζεμένο σε ένα σάλι. Έμοιαζε να τρέμει σύγκορμος από φόβο, γιατί τα χέρια του συστρέφονταν σα να είχε ρίγη, και το κεφάλι σου διαρκώς στρεφόταν αριστερά και δεξιά με δυο μικρά γυαλιστερά μάτια, όμως κάποιου ποντικού που επιχειρεί να βγει από την τρύπα του. Με έκανε να ανατριχιάσω η σκέψη να τον σκοτώσουμε, όμως σκέφτηκα το θησαυρού, κι η καρδιά μου έγινε σκληρή σαν πέτρα μέσα μου. Όταν είδε το λευκό μου πρόσωπο έβγαλε μια μικρή κραυγή χαράς κι ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου.

«'Την προστασία σου, sahib,' είπε λαχανιασμένα, ‘την προστασία σου στο δυστυχή έμπορο Αχμέτ. Ταξίδεψα διασχίζοντας τη Ραζποτάνα, ώστε να αναζητήσω καταφύγιο στο οχυρό του Άνγκρα. Ληστεύθηκα και ξυλοκοπήθηκα και κακοποιήθηκα επειδή ήμουν φίλος του στρατού. Ευλογημένη η νύχτα τούτη που και πάλι βρίσκομαι σε ασφάλεια — εγώ και τα πενιχρά μου υπάρχοντα.'

«'Τι έχεις στο μπόγο;' ρώτησα.

«'Ένα σιδερένιο κουτί,' απάντησε, ‘το οποίο περιέχει κάνα δυο οικογενειακά κειμήλια τα οποία δεν έχουν καμία αξία για άλλους αλλά τα οποία θα θλιβόμουν αφάνταστα αν έχανα. Ωστόσο δεν είμαι κάνας ζητιάνος, και θα σε ανταμείψω, νεαρέ sahib, και τον κυβερνήτη σου επίσης αν μου δώσετε το καταφύγιο που ζητώ.'

«Δεν μπορούσα να με εμπιστευτώ για να μιλήσω περισσότερο με τον άνθρωπο. Όσο περισσότερο κοίταζα αυτό το παχύ, φοβισμένο πρόσωπο, τόσο δυσκολότερο φαινόταν το ότι έπρεπε να τον σκοτώσουμε εν ψυχρώ. Ήταν καλύτερα να το τελειώνω.

«'Πάρτε τον στο κεντρικό φρουραρχείο,' είπα. Οι δυο Σιχ πλησίασαν πλάι του ένας από κάθε πλευρά, κι ο γίγαντας ακολούθησε πίσω, καθώς απομακρύνθηκαν μέσα από την σκοτεινή πύλη. Ποτέ κάποιος άνθρωπος δεν περιβλήθηκε τόσο πολύ από θάνατο. Παρέμεινα στην πύλη με την λάμπα.

«Άκουγα το μετρημένο πάτημα των βημάτων τους να αντηχεί μέσα από τους μοναχικούς διαδρόμους. Ξάφνου σταμάτησε, κι άκουσα φωνές και πάλη, με ήχους από γρονθοκόπημα. Μια στιγμή αργότερα, ακούστηκαν, προς μεγάλο τρόμο μου, ορμητικά βήματα να έρχονται προς την κατεύθυνση μου, και μια δυνατή αναπνοή κάποιου που έτρεχε. Έστρεψα την λάμπα μου μέσα στο μακρύ ευθύ πέρασμα, κι εκεί ήταν ο παχύς άντρας, τρέχοντας σαν τον άνεμο, με αίμα να λεκιάζει το πρόσωπο του, και στο κατόπιν του, αναπηδώντας σαν τίγρης, ο μεγάλος μαυρογένης Σιχ, με ένα μαχαίρι να αστράφτει στο χέρι του. Ποτέ μου δεν είχα δει άνθρωπο να τρέχει τόσο γρήγορα όπως εκείνος ο μικρόσωμος έμπορος. Ξέφευγε από τον Σιχ, και καταλάβαινα πως μόλις με προσπερνούσε κι έβγαινε στα ανοικτά θα μπορούσε να σωθεί. Η καρδιά μου μαλάκωσε για ‘κείνον, αλλά πάλι η σκέψη του θησαυρού με πέτρωσε και με χόλωσε. Πέταξα το μουσκέτο μου ανάμεσα στα πόδια του καθώς περνούσε πλάι μου, και εκείνος έφερε δυο τούμπες σα χτυπημένος λαγός. Πριν καν προλάβει να σταθεί στα πόδια του ο Σιχ είχε πέσει πάνω του και είχε θάψει δυο φορές το μαχαίρι στο πλευρό του. Ο άντρας δεν πρόλαβε καν να βογκήξει ή να κουνήσει ένα δάκτυλο αλλά έμεινε εκεί που είχε πέσει. Σκέφτομαι πως ίσως να είχε σπάσει το λαιμό του στην πτώση. Βλέπετε, κύριοι, πως κρατάω την υπόσχεση μου. Σας λέω κάθε λέξη της ιστορίας όπως ακριβώς συνέβη, ασχέτως του αν είναι προς όφελος μου ή όχι.»

Σταμάτησε κι άπλωσε τα αλυσοδεμένα του χέρια για το ουίσκι με το νερό που ο Χολμς του είχε ετοιμάσει. Από μεριάς μου, ομολογώ πως είχα πλέον συλλάβει την απόλυτη φρίκη του άντρα όχι μόνο για αυτή την παγερή υπόθεση στην οποία είχε εμπλακεί αλλά ακόμη πιότερο για τον κάπως επιπόλαιο και απερίσκεπτο τρόπο με τον οποίο μας την αφηγούταν. Όποια τιμωρία του επιφυλασσόταν, ένοιωθα πως δεν θα έπρεπε να προσμένει κάποια συμπαράσταση από μένα. Ο Σέρλοκ Χολμς και ο Τζόουνς κάθονταν με τα χέρια τους πάνω στα γόνατα, βαθιά απορροφημένοι στην ιστορία μα με την ίδια απέχθεια ζωγραφισμένη επί των προσώπων τους. Ίσως να το είχε παρατηρήσει, γιατί υπήρχε ένα ίχνος περιφρόνησης στη φωνή του και στη συμπεριφορά του καθώς συνέχισε.

«Ήταν όλα πολύ άσχημα, δίχως αμφιβολία,» είπε. «Θα ‘θελα να ξέρω πόσοι στη θέση μου θα είχαν αρνηθεί ένα μερίδιο αυτής της λείας όταν γνώριζαν πως θα τους έκοβαν τον λαιμό για τους κόπους τους. Επιπλέον, ήταν η ζωή του ή η δική μου μόλις πάτησε στο οχυρό. Αν είχε ξεφύγει, όλη η υπόθεση θα έβγαινε στο φως, και θα είχα περάσει από στρατοδικείο και εκτελεσθεί το πιθανότερο, γιατί ο κόσμος δεν ήταν ιδιαίτερα επιεικής σε μια περίοδο όπως εκείνη.»

«Συνέχισε την ιστορία σου,» είπε ο Χολμς κοφτά. «Λοιπόν, τον κουβαλήσαμε μέσα, ο Αμπντουλάχ, ο Ακμπάρ, κι εγώ. Και ήταν αρκετά βαρύς, επίσης, παρά το ότι ήταν τόσο κοντός. Ο Μαχμέτ Σίνγκ αφέθηκε σκοπός στην πύλη. Τον μεταφέραμε στο μέρος που οι Σιχ είχαν προετοιμάσει. Ήταν αρκετά μακρύτερα, εκεί όπου ένα φιδίσιο πέρασμα οδηγούσε σε μια μεγάλη άδεια αίθουσα, οι τούβλινοι τοίχοι της οποίας είχαν αρχίσει να καταρρέουν. Το χώμα είχε βυθιστεί σε κάποιο σημείο κατασκευάζοντας ένα φυσικό τάφο, έτσι αφήσαμε τον Αχμέτ τον έμπορο εκεί, έχοντας τον πρώτα καλύψει με πεσμένα τούβλα. Τελειώνοντας, όλοι μας επιστρέψαμε πίσω στο θησαυρό.

«Ήταν πεσμένος εκεί που τον είχε ρίξει όταν δέχθηκε την πρώτη επίθεση. Το κουτί ήταν το ίδιο το οποίο αναπαύεται ανοικτό πάνω στο τραπέζι σας. Ένα κλειδί κρεμόταν από ένα μεταξωτό κορδόνι για εκείνο το σκαλισμένο μάνταλο στην κορυφή του. Το ανοίξαμε, και το φως της λάμπας λαμπύρισε πάνω σε μια συλλογή πετραδιών όπως εκείνες για τις οποίες είχα διαβάσει και σκεφθεί όταν ήμουν μικρό παιδί στο Πέρσορ. Ήταν εκτυφλωτικό το να τα κοιτάς. Όταν είχαν χορτάσει τα μάτια μας τα βγάλαμε όλα έξω και κάναμε μια λίστα. Υπήρχαν εκατόν-σαράντα διαμάντια πρώτης διαλογής, συμπεριλαμβανόμενου και ενός που λεγόταν, νομίζω, ‘The Great Mogul', και λέγεται πως πρόκειται για τον δεύτερο μεγαλύτερο λίθο σε ύπαρξη. Κατόπιν υπήρχαν ενενήντα-επτά λεπτεπίλεπτα σμαράγδια, και εκατόν εβδομήντα ρουμπίνια, κάποια από τα οποία, ωστόσο, ήταν μικρά. Υπήρχαν σαράντα γρανάτες, διακόσια-δέκα ζαφείρια, εξηντα-ένας αχάτες, και μια μεγάλη ποσότητα από βηρύλλους, όνυχες, χαλαζίες, τουρκουάζ, και άλλους λίθους, τα ονόματα των οποίων δεν γνώριζα εκείνη την περίοδο, μολονότι τα γνώρισα καλύτερα από τότε. Επιπλέον αυτών, υπήρχαν σχεδόν τριακόσιες φίνες πέρλες, δώδεκα εκ των οποίων ήταν τοποθετημένες σε μια χρυσή τιάρα. Επί τη ευκαιρία, τα τελευταία είχαν αφαιρεθεί από το κουτί, και δεν ήταν εκεί όταν το ανέκτησα.

«Όταν είχαμε μετρήσει τους θησαυρούς μας τους βάλαμε πίσω μέσα στο κουτί και τους μεταφέραμε στην πύλη για να τους δείξουμε στον Μαχμέτ Σίνγκ. Έπειτα με επισημότητα ανανεώσαμε τον όρκο μας να σταθούμε ο ένας στον άλλο και να μείνουμε πιστοί στο μυστικό μας. Συμφωνήσαμε να κρύψουμε τη λεία μας σε ασφαλές μέρος ωσότου η χώρα να βρει και πάλι την ειρήνη, και κατόπιν να την χωρίσουμε ισομερώς μεταξύ μας. Δεν υπήρχε λόγος να τη μοιράσουμε επί του παρόντος, γιατί αν πετράδια τέτοιας αξίας ανακαλύπτονταν πάνω μας θα προκαλούσαν υποψίες, και δεν υπήρχε μοναξιά στο οχυρό ούτε κάποιο μέρος που να μπορούσαμε να τα κρατήσουμε. Μεταφέραμε το κουτί, επομένως, στην ίδια αίθουσα όπου είχαμε θάψει το σώμα, και εκεί, κάτω από συγκεκριμένα τούβλα στον πιο καλοδιατηρημένο τοίχο κάναμε ένα κούφωμα και βάλαμε τον θησαυρό μας. Σημειώσαμε προσεκτικά το μέρος, και την επόμενη μέρα έφτιαξα τέσσερα σχέδια, ένα για τον καθένα μας, κι έβαλα το σημάδι των τεσσάρων μας στο κάτω μέρος, γιατί είχαμε ορκισθεί πως πάντοτε θα ενεργούσαμε για όλους, έτσι ώστε κανένα να μην είχε το πλεονέκτημα. Πρόκειται για όρκο που μπορώ να βάλω το χέρι στην καρδιά μου και να ορκισθώ πως ποτέ δεν πάτησα.

«Λοιπόν, δεν υπάρχει λόγος να σας πω κύριοι πως κατέληξε η Ινδική ανταρσία. Όταν ο Γουίλσον πήρε το Δελχί κι ο Σερ Κόλιν απελευθέρωσε το Λάκνου η ράχη της υπόθεσης είχε σπάσει. Φρέσκα στρατεύματα εισέρευσαν, κι ο Νάνα Σαχίμπ εξαφανίστηκε από το μέτωπο. Μια φάλαγγα ανεφοδιασμού υπό τον Συνταγματάρχη Γκρειτχεντ ήρθε μέχρι το Άνγκρα κι απομάκρυνε τους Pandies από εκεί. Η ειρήνη έμοιαζε να εγκαθίσταται επί της χώρας, κι οι τέσσερις μας αρχίσαμε να ελπίζουμε πως ο καιρός είχε φτάσει όταν επιτέλους θα μπορούσαμε να αναχωρήσουμε με τα μερτικά μας από το πλιάτσικο. Στη στιγμή, ωστόσο, οι ελπίδες μας κομματιάστηκαν από την σύλληψη μας ως δολοφόνοι του Αχμέτ.

«Συνέβη ως εξής. Όταν ο μαχαραγιάς έβαλε τα πετράδια στα χέρια του Αχμέτ το έκανε επειδή γνώριζε πως ήταν έμπιστος άνθρωπος. Είναι καχύποπτος ο κόσμος στην Ανατολή, όμως: έτσι τι κάνει αυτός ο μαχαραγιάς παρά να πάρει έναν δεύτερο ακόμη πιο έμπιστο υπηρέτη και να τον βάλει να παίξει τον κατάσκοπο του πρώτου. Αυτός ο δεύτερος άνθρωπος διατάχθηκε να μη χάσει τον Αχμέτ από τα μάτια του, και τον ακολουθούσε σαν σκιά. Τον ακολούθησε εκείνη την νύχτα και τον είδε να περνάει μέσα από την πύλη. Φυσικά σκέφτηκε πως είχε βρει καταφύγιο στο οχυρό κι αιτήθηκε είσοδο την επόμενη μέρα, όμως δεν μπόρεσε να βρει ούτε ίχνος του Αχμέτ. Του φάνηκε τόσο περίεργο ώστε μίλησε σχετικά σε ένα λοχία των οδηγών, ο οποίος το μετέφερε στα αυτιά του διοικητή. Μια σχολαστική έρευνα διεξήχθη σύντομα, και το σώμα ανακαλύφθηκε. Συνεπώς την ίδια εκείνη στιγμή που σκεφτόμασταν πως ήμασταν ασφαλείς συλληφθήκαμε όλοι μας και περάσαμε από δίκη με την κατηγορία του φόνου —τρεις μας επειδή φυλούσαμε την πύλη εκείνη την νύχτα, κι ο τέταρτος επειδή ήταν γνωστό πως συνόδευε το δολοφονημένο άντρα. Ούτε λέξη για τα πετράδια δεν αναφέρθηκε στη δίκη, γιατί ο μαχαραγιάς είχε εκθρονισθεί κι εκδιωχθεί από την Ινδία: έτσι κανείς δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά. Ο φόνος, ωστόσο, είχε σαφώς πραγματοποιηθεί, κι ήταν βέβαιο πως οφείλαμε όλοι μας να είμαστε υπεύθυνοι. Οι τρεις Σιχ έλαβαν ποινή ισόβιας κάθειρξης, κι εγώ καταδικάστηκα σε θάνατο, μολονότι η ποινή μου μετέπειτα μεταβλήθηκε στην ίδια με τους υπόλοιπους.

«Επρόκειτο μάλλον για μια περίεργη θέση αυτή στην οποία βρεθήκαμε. Εκεί ήμασταν κι οι τέσσερις δεμένοι από το πόδι και με απειροελάχιστες πιθανότητες να βγούμε ποτέ έξω, ενώ καθένας μας κρατούσε ένα μυστικό το οποίο θα είχε τοποθετήσει καθέναν μας σε ένα παλάτι αν μονάχα το είχαμε χρησιμοποιήσει. Αρκούσε για να κάνει έναν άνθρωπο να τρελαίνεται που έπρεπε να υπομένει την κλωτσιά και την καρπαζιά κάθε μικρόψυχου μικρομανδαρίνου, να τρώει ρύζι και να πίνει νερό, όταν αυτή η υπέροχη περιουσία ήταν έτοιμη για εκείνον έξω, περιμένοντας απλώς να την πάρει. Ίσως να με είχε οδηγήσει στην τρέλα, αλλά ήμουν ανέκαθεν αρκετά ξεροκέφαλος, έτσι κρατήθηκα και περίμενα την κατάλληλη στιγμή.

«Εντέλει μου φάνηκε πως είχε έρθει. Μεταφέρθηκα από το Ανγκρα στο Μαντράς, κι από εκεί στο νησί Μπλέρ στα Andamans. Υπήρχαν ελάχιστοι λευκοί κατάδικοι σε αυτόν τον καταυλισμό, και, καθώς είχα συμπεριφερθεί καλά από την αρχή, σύντομα βρήκα τον γιο ενός προνομιούχου προσώπου. Μου εδόθη μια καλύβα στην πόλη Χόουπ, που είναι ένα μικρό μέρος στις πλαγιές του όρους Χάριετ, κι αφέθηκα σχετικά στην ησυχία μου. Πρόκειται περί ενός θλιβερού, πυρετικού μέρους, και πέραν των μικρών μας ξέφωτων ξεχείλιζε από άγριες φυλές κανιβάλων ιθαγενών, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να φυσήξουν ένα δηλητηριασμένο βέλος πάνω μας αν τους δινόταν η ευκαιρία. Υπήρχε σκάψιμο και άνοιγμα χαντακιών και φύτεμα γιαμ, και μια ντουζίνα άλλα πράγματα να γίνουν, έτσι ήμασταν όλη μέρα απασχολημένοι, μολονότι τα βράδια είχαμε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας. Μεταξύ άλλων πραγμάτων, έμαθα να παρασκευάζω φάρμακα για τον χειρούργο, και μάζεψα μερικά πασαλείμματα από τις γνώσεις του. Όλη την ώρα ήμουν σε επαγρύπνηση για μια ευκαιρία να αποδράσω, όμως απέχει εκατοντάδες μίλια από κάθε άλλη γη, και υπάρχει ελάχιστος ή καθόλου άνεμος σε εκείνες τις θάλασσες: έτσι ήταν τρομερά δύσκολη δουλειά το να ξεφύγεις.

«Ο χειρούργος, ο Δρ Σόμερτον, ήταν ένας έξυπνος, αθλητικός νεαρός, κι οι άλλοι νεαροί αξιωματικοί θα συναντιόνταν στα διαμερίσματα του τα απογεύματα για να παίξουν χαρτιά. Το χειρουργείο, όπου συνήθιζα να παρασκευάζω τα φάρμακα, ήταν δίπλα στο καθιστικό του, με ένα μικρό παράθυρο μεταξύ μας. Συχνά, όταν ένοιωθα μοναξιά, συνήθιζα να σβήνω την λάμπα στο χειρουργείο, και κατόπιν, στέκοντας εκεί, άκουγα την κουβέντα τους και παρακολουθούσα το παιχνίδι τους. Μου αρέσει μια παρτίδα χαρτιών κι εμένα, και ήταν σχεδόν το ίδιο καλό σαν να έπαιζα το να παρακολουθώ τους άλλους. Ήταν ο Ταγματάρχης Σόλτο, ο Λοχαγός Μόρσταν, και ο Υπολοχαγός Μπρόμλυ Μπράουν, ο οποίος διοικούσε τα ντόπια στρατεύματα, και ήταν και ο χειρούργος ο ίδιος, και δυο τρεις αξιωματικοί της φυλακής, πονηρά έμπειρα χέρια που έπαιζαν ένα ωραίο κατεργάρικα ασφαλές παιχνίδι. Μια πολύ ζεστή παρεούλα αποτελούσαν.

«Λοιπόν, υπήρχε κάτι το οποίο πολύ σύντομα μου ήρθε στο μυαλό, κι αυτό ήταν πως οι στρατιώτες συνήθως έχαναν και οι πολίτες κέρδιζαν. Έχετε το κατά νου, δεν λέω πως υπήρχε κάτι άδικο, αλλά έτσι ήταν. Εκείνοι οι τύποι της φυλακής ελάχιστα είχαν κάνει από τα παίζουν χαρτιά από τότε που είχαν πάει στα Andamans, και γνώριζαν ο ένας το παίξιμο του άλλου σε κάποιο βαθμό, ενώ οι άλλοι απλά έπαιζαν για να περάσουν την ώρα τους και να ρίξουν τα χαρτιά κάτω όπως και να ‘ταν. Την μια νύχτα μετά την άλλη οι στρατιώτες σηκώνονταν φτωχότεροι, και όσο φτωχότεροι γίνονταν τόσο πιο παθιασμένα ήθελαν να παίξουν. Ο Ταγματάρχης Σόλτο είχε πάθει τα χειρότερα. Συνήθιζε να πληρώνει με χαρτονομίσματα και χρυσάφι στην αρχή, αλλά σύντομα έφτασε σε χειρόγραφα σημειώματα και για μεγάλα ποσά. Μερικές φορές θα κέρδιζε για λίγες μοιρασιές ίσα ίσα για να ζεσταθεί η καρδιά του, και κατόπιν η τύχη του θα στηνόταν εναντίον του χειρότερα από ποτέ. Όλη μέρα θα περιπλανιόταν μπουρινιασμένος, και άρχισε να πίνει κατά πολύ περισσότερο από όσο θα ήταν καλό.


12. Η Παράξενη Ιστορία του Τζόναθαν Σμολ (2) 12. The Strange Story of Jonathan Small (2)

«'Υπάρχει ένας ηγεμόνας στις βόρειες επαρχίες ο οποίος έχει πολλά πλούτη, παρότι οι εκτάσεις του είναι μικρές. “'There is a ruler in the northern provinces who has much wealth, although his lands are small. Πολλά έχουν έρθει σε αυτόν από τον πατέρα του, και περισσότερα ακόμη δημιουργήθηκαν από τον ίδιο, γιατί είναι άνθρωπος τσιγκούνης και συγκεντρώνει τον χρυσό του αντί να τον ξοδεύει. Much has come to him from his father, and still more was created by himself, for he is a stingy man and hoards his gold instead of spending it. Όταν τα προβλήματα ξέσπασαν έγινε φίλος τόσο με το λιοντάρι όσο και με τον τίγρη—με τους sepoy και με τον Αγγλικό στρατό. When trouble broke out he befriended both the lion and the tiger—the sepoys and the English army. Σύντομα, ωστόσο, θεώρησε πως η μέρα των λευκών είχε φτάσει, γιατί μέσα από ολόκληρη την χώρα δεν άκουγε τίποτα άλλο από το θάνατο και την εκδίωξη τους. Soon, however, he felt that the day of the whites had arrived, for through the whole country he heard nothing but their death and expulsion. Ωστόσο, ως προσεκτικός άνθρωπος, έκανε τέτοια σχέδια, ώστε ότι κι αν ερχόταν, ο μισός τουλάχιστον από τον θησαυρό του θα έμενε σε εκείνον. However, being a careful man, he made such plans that whatever came, at least half of his treasure would remain with him. Ότι ήταν από χρυσό κι ασήμι το κράτησε κοντά του στα υπόγεια του παλατιού του, αλλά τους περισσότερους πολύτιμους λίθους και τα διαλεχτά μαργαριτάρια που είχε τα τοποθέτησε σε ένα σιδερένιο κουτί και το έστειλε με έναν έμπιστο υπηρέτη, ο οποίος, υπό την αμφίεση ενός εμπόρου, θα το έφερνε στο οχυρό του Άνγκρα, για να παραμείνει εκεί μέχρι η χώρα να βρεθεί σε περίοδο ειρήνης. Whatever was of gold and silver he kept near him in the cellars of his palace, but most of the gems and choice pearls he had he placed in an iron box and sent with a trusted servant, who, in the guise of a merchant, was to bring it to the fortress of Angra, to remain there until the country was at peace. Έτσι λοιπόν, αν οι επαναστάτες κέρδιζαν θα είχε τα λεφτά του, αν πάλι ο στρατός, τα πολύτιμα πετράδια του θα σώζονταν για αυτόν. So if the rebels won he would have his money, if the army won, his precious gems would be saved for him. Έχοντας συνεπώς χωρίσει το θησαυρό του, αφοσιώθηκε στον αγώνα των sepoys, αφού ήταν ισχυροί στα σύνορα του. Having accordingly divided his treasure, he devoted himself to the cause of the sepoys, since they were strong on his frontiers. Κάνοντας το αυτό, στο τονίζω αυτό, sahib, η περιουσία του αποδίδεται δικαιωματικά σε εκείνους που έμειναν πιστοί στις αρχές τους. By doing this, I emphasize this, sahib, his property is rightfully attributed to those who remained true to their principles.

«'Εκείνος ο κάλπικος έμπορος, ο οποίος ταξιδεύει υπό το όνομα Αχμέτ, βρίσκεται τώρα στην πόλη του Άνγκρα κι επιθυμεί να περάσει στο οχυρό. "That false merchant, who travels under the name of Ahmed, is now in the city of Angra and wishes to pass into the fortress. Έχει μαζί ως σύντροφο στο ταξίδι του το θετό αδελφό μου τον Ντοστ Ακμπάρ, ο οποίος γνωρίζει το μυστικό του. He has my foster brother Dost Akbar, my foster brother, who knows his secret, as a companion on his journey. Ο Ντοστ Ακμπάρ υποσχέθηκε τούτη την νύχτα να τον οδηγήσει σε ένα πλευρικό παραπόρτι του οχυρού, κι επέλεξε τούτο εδώ για το σκοπό του. Dost Akbar promised this night to lead him to a side gate of the fort, and he chose this here for his purpose. Εδώ θα έρθει σύντομα κι εδώ θα βρει τον Μαχμέτ Σινγκ κι εμένα να τον περιμένουμε. Here he will come soon and here he will find Mahmet Singh and me waiting for him. Το μέρος είναι μοναχικό, και κανείς δεν θα μάθει για τον ερχομό του. The place is lonely, and no one will know of his coming. Ο κόσμος δεν θα ξανακούσει για τον έμπορο Αχμέτ άλλο πια, αλλά ο μεγάλος θησαυρός του μαχαραγιά θα μοιρασθεί μεταξύ μας. The world will never hear of the merchant Ahmed again, but the great treasure of the maharaja will be shared among us. Τι λες για αυτό, sahib;»

«Στο Γουόρσεστερσάϊρ η ζωή ενός ανθρώπου είναι σπουδαίο θέμα και ιερό, αλλά είναι πολύ διαφορετικά όταν υπάρχει φωτιά κι αίμα ολόγυρα σου, και έχεις συνηθίσει να συναντάς το θάνατο σε κάθε γωνιά. "In Worcestershire a person's life is a great thing and sacred, but it's very different when there's fire and blood all around you, and you're used to death around every corner. Το αν ο Αχμέτ ο έμπορος ζούσε ή πέθαινε ήταν ένα θέμα τόσο ελαφρύ όσο ο αέρας για μένα, όμως στην κουβέντα σχετικά με το θησαυρό η καρδιά μου στράφηκε σ' αυτόν, και σκέφτηκα τι θα έκανα στην παλιά καλή πατρίδα μ' αυτόν, και πως οι δικοί μου θα έκαναν όταν θα έβλεπαν τον ακαμάτη να έρχεται πίσω με τις τσέπες γεμάτες χρυσά φλουριά. Whether Ahmed the merchant lived or died was a matter as light as the wind to me, but at the talk about the treasure my heart turned to him, and I thought what I would have done in the good old country with him, and what my people would have done when they saw the Akhmatis coming back with pockets full of gold coins. Είχα, επομένως, ήδη αποφασίσει. I had, therefore, already decided. Ο Αμπντουλάχ Κχαν, ωστόσο, σκεφτόμενος πως δίσταζα, πίεσε το ζήτημα περισσότερο. Abdullah Khan, however, thinking that I was hesitating, pushed the issue further.

«'Σκέψου, sahib,' είπε, ‘πως αν αυτός ο άντρας πιαστεί από το διοικητή θα κρεμαστεί ή θα πυροβοληθεί, και τα πετράδια του θα παρθούν από την κυβέρνηση, έτσι ώστε κανείς μας δεν θα πάρει ούτε μια ρούπια. "'Think, sahib,' said he, 'that if this man is caught by the commandant he will be hanged or shot, and his jewels taken by the Government, so that none of us will get a rupee. "Piense, sahib", dijo, "que si el comandante atrapa a este hombre, lo ahorcarán o lo fusilarán, y sus gemas le serán quitadas al gobierno, de modo que ninguno de nosotros tomará una sola rupia". Τώρα, αφού κάνουμε την κουβέντα του, γιατί να μην κάνουμε και τα υπόλοιπα; Τα πετράδια θα είναι εξίσου καλά μαζί μας όσο και στους κορβανάδες του στρατού. Now, since we've done his talk, why not do the rest? The gems will be just as good with us as they are with the army's ravens. Θα υπάρχουν αρκετά για να κάνουν τον καθένα μας πλούσιο και μεγάλο αφεντικό. There will be enough to make everyone rich and a big boss. Κανείς δεν θα μάθει για το θέμα αυτό, γιατί εδώ είμαστε αποκομμένοι από όλους. Nobody will know about this, because here we are cut off from everybody. Που θα ήταν καλύτερα για τον σκοπό μας; Πες μου ξανά, λοιπόν, sahib, αν είσαι μαζί μας, ή αν θα πρέπει να σε δούμε σαν εχθρό μας.' Which would be better for our purpose? Tell me again, then, sahib, whether you are with us, or whether we should look upon you as our enemy.'

«'Είμαι μαζί σας ψυχή και σώμα,' είπα εγώ.

«'Πολύ καλά,' απάντησε, δίνοντας μου πίσω το μουσκέτο. "'Very well,' he replied, handing me back the musket. ‘Βλέπεις πως σε εμπιστευόμαστε, γιατί ο λόγος, όπως ο δικός μας, δεν πρέπει να πατηθεί. You see that we trust you, because the word, like ours, should not be trampled upon. Το μόνο που μας απομένει τώρα είναι να περιμένουμε τον αδελφό μου και τον έμπορο.' All that remains for us now is to wait for my brother and the merchant.

«'Ο αδελφός σου γνωρίζει, τότε, τι θα κάνετε;' ρώτησα. "'Does your brother know, then, what are you going to do?' I asked.

«'Το σχέδιο είναι δικό του. "'The plan is his. Εκείνος το μηχανεύθηκε. He engineered it. Θα πάμε στην πύλη και θα μοιραστούμε την σκοπιά με τον Μαχμέτ Σινγκ.' We'll go to the gate and share the watch with Mahmet Singh.

«Η βροχή έπεφτε ακόμη σταθερά, γιατί βρισκόμασταν μόλις στην αρχή της περιόδου των μουσώνων. "The rain was still falling steadily, because we were just at the beginning of the monsoon season. Καφετιά, βαριά σύννεφα παρασύρονταν κατά μήκους του ουρανού, και ήταν δύσκολο να δω περισσότερο από μια πετριά. Brown, heavy clouds drifted across the sky, and it was hard to see more than a speck. Μια βαθιά τάφρος απλωνόταν μπροστά από την πύλη μας, όμως το νερό σε μερικά σημεία είχε σχεδόν στεγνώσει, και εύκολα μπορούσε να διασχιστεί. A deep moat lay before our gate, but the water in some places had almost dried up, and could easily be crossed. Μου ήταν παράξενο να στέκομαι εκεί με δυο άγριους Punjabees προσμένοντας τον άνθρωπο που ερχόταν στο θάνατο του. It was strange to me to stand there with two wild Punjabees waiting for the man who was coming to his death.

«Ξάφνου το μάτι του έπιασε την υποψία μια σκιασμένης λάμπας στην άλλη μεριά της τάφρου. "Suddenly his eye caught the suspicion of a shaded lamp on the other side of the trench. Εξαφανίστηκε μέσα στα αναχώματα, και κατόπιν φάνηκε ξανά ερχόμενη αργά προς το μέρος μας. It disappeared into the dykes, and then reappeared again, coming slowly towards us.

«'Νάτοι!' "'There they are!' αναφώνησα. I exclaimed.

«'Θα τον ελέγξεις, sahib, όπως συνήθως,» ψιθύρησε ο Αμπντουλάχ. "You will check him, sahib, as usual," Abdullah whispered. ‘Μη του δώσεις αφορμή να φοβηθεί. Don't give him a reason to be afraid. Στείλε μας μαζί του, και θα αναλάβουμε τα υπόλοιπα ενώ εσύ θα μείνεις εδώ σκοπός. Send us with him, and we'll take care of the rest while you stay here on watch. Έχε τη λάμπα έτοιμη να ξεσκεπαστεί, ώστε να είμαστε σίγουροι πως είναι όντως ο άνθρωπος μας. Have the lamp ready to be uncovered, so we can be sure it is indeed our man. ́ «Το φως είχε τρεμοπαίξει κινούμενο εμπρός, πότε σταματούσε πότε προχωρούσε, μέχρι που διέκρινα δυο σκοτεινές φιγούρες στην άλλη πλευρά της τάφρου. ́ “The light had flickered moving forward, now stopping now advancing, until I discerned two dark figures on the other side of the trench. Τους άφησα να κατηφορίσουν την επικλινή όχθη, να τσαλαβουτήσουν μέσα στο βούρκο, και να σκαρφαλώσουν στα μισά της πύλης πριν τους ελέγξω. I let them go down the sloping bank, slosh through the muck, and climb halfway up the gate before checking on them.

«'Ποιος είναι εκεί;' είπα με ήρεμη φωνή. "'Who's there?' I said in a calm voice.

«'Φίλοι,' ήρθε η απάντηση. "'Friends,' came the reply. Αποκάλυψα την λάμπα μου κι έριξα το φως πάνω τους. Ο πρώτος ήταν ένας πελώριος Σιχ με μαύρη γενειάδα που έφτανε σχεδόν ως το ζωνάρι του. The first was a huge Sikh with a black beard that reached almost to his waistband. Έξω από κάποια παράσταση δεν είχα δει ποτέ μου έναν τόσο ψηλό άντρα. Outside of a show I had never seen a man that tall before. Ο άλλος ήταν ένας μικρόσωμος παχύς, γεμάτος τύπος με μεγάλο κίτρινο τουρμπάνι και ένα μπόγο στο ένα του χέρι, μαζεμένο σε ένα σάλι. The other was a small, fat, full-figured guy with a big yellow turban and a bogo in one hand, gathered in a shawl. Έμοιαζε να τρέμει σύγκορμος από φόβο, γιατί τα χέρια του συστρέφονταν σα να είχε ρίγη, και το κεφάλι σου διαρκώς στρεφόταν αριστερά και δεξιά με δυο μικρά γυαλιστερά μάτια, όμως κάποιου ποντικού που επιχειρεί να βγει από την τρύπα του. He seemed to be trembling with fear, for his hands were twisted as if he had the shivers, and your head was constantly turning to the left and right with two little shiny eyes, but of a mouse trying to get out of its hole. Με έκανε να ανατριχιάσω η σκέψη να τον σκοτώσουμε, όμως σκέφτηκα το θησαυρού, κι η καρδιά μου έγινε σκληρή σαν πέτρα μέσα μου. The thought of killing him made me shudder, but I thought of the treasure, and my heart became as hard as stone within me. Όταν είδε το λευκό μου πρόσωπο έβγαλε μια μικρή κραυγή χαράς κι ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου. When he saw my white face he let out a little cry of joy and came running towards me.

«'Την προστασία σου, sahib,' είπε λαχανιασμένα, ‘την προστασία σου στο δυστυχή έμπορο Αχμέτ. "'Your protection, sahib,' he said breathlessly, 'your protection to the unfortunate merchant Ahmed. Ταξίδεψα διασχίζοντας τη Ραζποτάνα, ώστε να αναζητήσω καταφύγιο στο οχυρό του Άνγκρα. I travelled across the Rajputana to seek refuge in the fort of Angra. Ληστεύθηκα και ξυλοκοπήθηκα και κακοποιήθηκα επειδή ήμουν φίλος του στρατού. I was robbed and beaten and abused because I was a friend of the army. Ευλογημένη η νύχτα τούτη που και πάλι βρίσκομαι σε ασφάλεια — εγώ και τα πενιχρά μου υπάρχοντα.' Blessed is this night that I am safe again - I and my meager possessions.

«'Τι έχεις στο μπόγο;' ρώτησα. "'What's in the bogo?' I asked.

«'Ένα σιδερένιο κουτί,' απάντησε, ‘το οποίο περιέχει κάνα δυο οικογενειακά κειμήλια τα οποία δεν έχουν καμία αξία για άλλους αλλά τα οποία θα θλιβόμουν αφάνταστα αν έχανα. "'An iron box,' he answered, 'which contains a couple of family heirlooms which are of no value to others but which I would grieve unimaginably to lose. Ωστόσο δεν είμαι κάνας ζητιάνος, και θα σε ανταμείψω, νεαρέ sahib, και τον κυβερνήτη σου επίσης αν μου δώσετε το καταφύγιο που ζητώ.' Yet I am no beggar, and I will reward you, young sahib, and your governor too if you give me the shelter I ask.'

«Δεν μπορούσα να με εμπιστευτώ για να μιλήσω περισσότερο με τον άνθρωπο. “I couldn't be trusted to talk more with the man. Όσο περισσότερο κοίταζα αυτό το παχύ, φοβισμένο πρόσωπο, τόσο δυσκολότερο φαινόταν το ότι έπρεπε να τον σκοτώσουμε εν ψυχρώ. The more I looked at that fat, frightened face, the harder it seemed that we had to kill him in cold blood. Ήταν καλύτερα να το τελειώνω. It was better to get it over with.

«'Πάρτε τον στο κεντρικό φρουραρχείο,' είπα. "'Take him to the main garrison,' I said. Οι δυο Σιχ πλησίασαν πλάι του ένας από κάθε πλευρά, κι ο γίγαντας ακολούθησε πίσω, καθώς απομακρύνθηκαν μέσα από την σκοτεινή πύλη. The two Sikhs approached him side by side, one on each side, and the giant followed behind as they moved away through the darkened portal. Ποτέ κάποιος άνθρωπος δεν περιβλήθηκε τόσο πολύ από θάνατο. Never was a man so surrounded by death. Παρέμεινα στην πύλη με την λάμπα. I remained at the gate with the lamp.

«Άκουγα το μετρημένο πάτημα των βημάτων τους να αντηχεί μέσα από τους μοναχικούς διαδρόμους. "I could hear the measured tread of their footsteps echoing through the lonely corridors. Ξάφνου σταμάτησε, κι άκουσα φωνές και πάλη, με ήχους από γρονθοκόπημα. Suddenly it stopped, and I heard shouting and fighting, with sounds of punching. Μια στιγμή αργότερα, ακούστηκαν, προς μεγάλο τρόμο μου, ορμητικά βήματα να έρχονται προς την κατεύθυνση μου, και μια δυνατή αναπνοή κάποιου που έτρεχε. A moment later, to my great horror, there was the sound of rushing footsteps coming in my direction, and the loud breathing of someone running. Έστρεψα την λάμπα μου μέσα στο μακρύ ευθύ πέρασμα, κι εκεί ήταν ο παχύς άντρας, τρέχοντας σαν τον άνεμο, με αίμα να λεκιάζει το πρόσωπο του, και στο κατόπιν του, αναπηδώντας σαν τίγρης, ο μεγάλος μαυρογένης Σιχ, με ένα μαχαίρι να αστράφτει στο χέρι του. I turned my lamp down the long straight passage, and there was the fat man, running like the wind, with blood staining his face, and in his wake, leaping like a tiger, the great black-bearded Sikh, with a knife gleaming in his his hand. Giré mi lámpara hacia el largo pasillo recto, y allí estaba el hombre gordo, corriendo como el viento, con la cara manchada de sangre, y luego, rebotando como un tigre, el gran sij de piel negra, con un cuchillo que brillaba en su mano. . Ποτέ μου δεν είχα δει άνθρωπο να τρέχει τόσο γρήγορα όπως εκείνος ο μικρόσωμος έμπορος. I'd never seen a man run as fast as that small merchant. Ξέφευγε από τον Σιχ, και καταλάβαινα πως μόλις με προσπερνούσε κι έβγαινε στα ανοικτά θα μπορούσε να σωθεί. He was getting away from Sikh, and I understood that once he passed me and got out into the open he could be saved. Η καρδιά μου μαλάκωσε για ‘κείνον, αλλά πάλι η σκέψη του θησαυρού με πέτρωσε και με χόλωσε. My heart softened for him, but again the thought of the treasure petrified and scarred me. Πέταξα το μουσκέτο μου ανάμεσα στα πόδια του καθώς περνούσε πλάι μου, και εκείνος έφερε δυο τούμπες σα χτυπημένος λαγός. I threw my musket between his legs as he passed me, and he did two somersaults like a stricken hare. Πριν καν προλάβει να σταθεί στα πόδια του ο Σιχ είχε πέσει πάνω του και είχε θάψει δυο φορές το μαχαίρι στο πλευρό του. Before he could even get to his feet Sih had fallen on top of him and had buried the knife in his side twice. Ο άντρας δεν πρόλαβε καν να βογκήξει ή να κουνήσει ένα δάκτυλο αλλά έμεινε εκεί που είχε πέσει. The man didn't even have time to groan or move a finger but stayed where he had fallen. Σκέφτομαι πως ίσως να είχε σπάσει το λαιμό του στην πτώση. I think he might have broken his neck in the fall. Βλέπετε, κύριοι, πως κρατάω την υπόσχεση μου. You see, gentlemen, I keep my promise. Σας λέω κάθε λέξη της ιστορίας όπως ακριβώς συνέβη, ασχέτως του αν είναι προς όφελος μου ή όχι.» I'm telling you every word of the story exactly as it happened, whether it's for my benefit or not."

Σταμάτησε κι άπλωσε τα αλυσοδεμένα του χέρια για το ουίσκι με το νερό που ο Χολμς του είχε ετοιμάσει. He stopped and reached out his chained hands for the whiskey and water that Holmes had prepared for him. Από μεριάς μου, ομολογώ πως είχα πλέον συλλάβει την απόλυτη φρίκη του άντρα όχι μόνο για αυτή την παγερή υπόθεση στην οποία είχε εμπλακεί αλλά ακόμη πιότερο για τον κάπως επιπόλαιο και απερίσκεπτο τρόπο με τον οποίο μας την αφηγούταν. For my part, I confess that I had now apprehended the utter horror of the man, not only at this chilling affair in which he had been engaged, but still more at the somewhat frivolous and thoughtless manner in which he related it to us. Όποια τιμωρία του επιφυλασσόταν, ένοιωθα πως δεν θα έπρεπε να προσμένει κάποια συμπαράσταση από μένα. Whatever punishment was in store for him, I felt that he should not expect any support from me. Ο Σέρλοκ Χολμς και ο Τζόουνς κάθονταν με τα χέρια τους πάνω στα γόνατα, βαθιά απορροφημένοι στην ιστορία μα με την ίδια απέχθεια ζωγραφισμένη επί των προσώπων τους. Sherlock Holmes and Jones sat with their hands on their knees, deeply engrossed in the story but with the same disgust painted on their faces. Ίσως να το είχε παρατηρήσει, γιατί υπήρχε ένα ίχνος περιφρόνησης στη φωνή του και στη συμπεριφορά του καθώς συνέχισε. Perhaps she had noticed, for there was a trace of contempt in his voice and in his demeanor as he continued.

«Ήταν όλα πολύ άσχημα, δίχως αμφιβολία,» είπε. "It was all very bad, no doubt about it," he said. «Θα ‘θελα να ξέρω πόσοι στη θέση μου θα είχαν αρνηθεί ένα μερίδιο αυτής της λείας όταν γνώριζαν πως θα τους έκοβαν τον λαιμό για τους κόπους τους. “I would like to know how many in my place would have refused a share of this booty when they knew their throats would be cut for their trouble. Επιπλέον, ήταν η ζωή του ή η δική μου μόλις πάτησε στο οχυρό. Besides, it was his life or mine once he set foot in the fort. Αν είχε ξεφύγει, όλη η υπόθεση θα έβγαινε στο φως, και θα είχα περάσει από στρατοδικείο και εκτελεσθεί το πιθανότερο, γιατί ο κόσμος δεν ήταν ιδιαίτερα επιεικής σε μια περίοδο όπως εκείνη.» If he had gotten away with it, the whole thing would have come out, and I would have been court-martialed and probably executed, because people were not particularly lenient at a time like that."

«Συνέχισε την ιστορία σου,» είπε ο Χολμς κοφτά. "Go on with your story," Holmes said sharply. «Λοιπόν, τον κουβαλήσαμε μέσα, ο Αμπντουλάχ, ο Ακμπάρ, κι εγώ. "Well, we carried him in, Abdullah, Akbar, and me. Και ήταν αρκετά βαρύς, επίσης, παρά το ότι ήταν τόσο κοντός. And he was quite heavy, too, despite being so short. Ο Μαχμέτ Σίνγκ αφέθηκε σκοπός στην πύλη. Mahmet Singh was left on guard at the gate. Τον μεταφέραμε στο μέρος που οι Σιχ είχαν προετοιμάσει. We took him to the place the Sikhs had prepared. Ήταν αρκετά μακρύτερα, εκεί όπου ένα φιδίσιο πέρασμα οδηγούσε σε μια μεγάλη άδεια αίθουσα, οι τούβλινοι τοίχοι της οποίας είχαν αρχίσει να καταρρέουν. It was quite a distance away, where a serpentine passage led to a large empty room, the brick walls of which were beginning to crumble. Το χώμα είχε βυθιστεί σε κάποιο σημείο κατασκευάζοντας ένα φυσικό τάφο, έτσι αφήσαμε τον Αχμέτ τον έμπορο εκεί, έχοντας τον πρώτα καλύψει με πεσμένα τούβλα. The soil had sunk in at some point making a natural grave, so we left Ahmed the merchant there, having first covered him with fallen bricks. Τελειώνοντας, όλοι μας επιστρέψαμε πίσω στο θησαυρό. Finally, we all went back to the treasure.

«Ήταν πεσμένος εκεί που τον είχε ρίξει όταν δέχθηκε την πρώτη επίθεση. “He was lying where he had dropped him when he was first attacked. Το κουτί ήταν το ίδιο το οποίο αναπαύεται ανοικτό πάνω στο τραπέζι σας. The box was the same one that rests open on your table. Ένα κλειδί κρεμόταν από ένα μεταξωτό κορδόνι για εκείνο το σκαλισμένο μάνταλο στην κορυφή του. A key hung from a silk cord for that carved latch on top of it. Το ανοίξαμε, και το φως της λάμπας λαμπύρισε πάνω σε μια συλλογή πετραδιών όπως εκείνες για τις οποίες είχα διαβάσει και σκεφθεί όταν ήμουν μικρό παιδί στο Πέρσορ. We opened it, and the light of the lamp shone on a collection of stones like the ones I had read and thought about when I was a little boy in Persor. Ήταν εκτυφλωτικό το να τα κοιτάς. It was blinding to look at. Όταν είχαν χορτάσει τα μάτια μας τα βγάλαμε όλα έξω και κάναμε μια λίστα. When our eyes were full we took them all out and made a list. Υπήρχαν εκατόν-σαράντα διαμάντια πρώτης διαλογής, συμπεριλαμβανόμενου και ενός που λεγόταν, νομίζω, ‘The Great Mogul', και λέγεται πως πρόκειται για τον δεύτερο μεγαλύτερο λίθο σε ύπαρξη. There were one hundred and forty first-grade diamonds, including one called, I think, 'The Great Mogul', and it's said to be the second largest stone in existence. Κατόπιν υπήρχαν ενενήντα-επτά λεπτεπίλεπτα σμαράγδια, και εκατόν εβδομήντα ρουμπίνια, κάποια από τα οποία, ωστόσο, ήταν μικρά. Then there were ninety-seven delicate emeralds, and one hundred and seventy rubies, some of which, however, were small. Había además noventa y siete esmeraldas finas y ciento setenta rubíes, algunos de los cuales, sin embargo, eran pequeños. Υπήρχαν σαράντα γρανάτες, διακόσια-δέκα ζαφείρια, εξηντα-ένας αχάτες, και μια μεγάλη ποσότητα από βηρύλλους, όνυχες, χαλαζίες, τουρκουάζ, και άλλους λίθους, τα ονόματα των οποίων δεν γνώριζα εκείνη την περίοδο, μολονότι τα γνώρισα καλύτερα από τότε. There were forty garnets, two hundred and ten sapphires, sixty-one agates, and a great quantity of beryls, onyxes, quartzes, turquoises, and other stones, the names of which I did not know at the time, though I knew them better since. Eran cuarenta granates, doscientos diez zafiros, sesenta y un ágatas y gran cantidad de berilo, ónice, cuarzo, turquesa y otras piedras, cuyos nombres no sabía en ese momento, aunque los conocía mejor. de lo que he hecho desde entonces. Επιπλέον αυτών, υπήρχαν σχεδόν τριακόσιες φίνες πέρλες, δώδεκα εκ των οποίων ήταν τοποθετημένες σε μια χρυσή τιάρα. In addition to these, there were nearly three hundred fine pearls, twelve of which were set in a gold tiara. Επί τη ευκαιρία, τα τελευταία είχαν αφαιρεθεί από το κουτί, και δεν ήταν εκεί όταν το ανέκτησα. By the way, the last ones had been removed from the box, and were not there when I retrieved it.

«Όταν είχαμε μετρήσει τους θησαυρούς μας τους βάλαμε πίσω μέσα στο κουτί και τους μεταφέραμε στην πύλη για να τους δείξουμε στον Μαχμέτ Σίνγκ. "When we had counted our treasures we put them back in the box and carried them to the gate to show them to Mahmet Singh. Έπειτα με επισημότητα ανανεώσαμε τον όρκο μας να σταθούμε ο ένας στον άλλο και να μείνουμε πιστοί στο μυστικό μας. Then we solemnly renewed our vow to stand by each other and be true to our secret. Συμφωνήσαμε να κρύψουμε τη λεία μας σε ασφαλές μέρος ωσότου η χώρα να βρει και πάλι την ειρήνη, και κατόπιν να την χωρίσουμε ισομερώς μεταξύ μας. We agreed to hide our booty in a safe place until the country finds peace again, and then divide it equally between us. Δεν υπήρχε λόγος να τη μοιράσουμε επί του παρόντος, γιατί αν πετράδια τέτοιας αξίας ανακαλύπτονταν πάνω μας θα προκαλούσαν υποψίες, και δεν υπήρχε μοναξιά στο οχυρό ούτε κάποιο μέρος που να μπορούσαμε να τα κρατήσουμε. There was no point in sharing it at present, for if gems of such value were discovered on us they would arouse suspicion, and there was no solitude in the fort nor any place where we could keep them. Μεταφέραμε το κουτί, επομένως, στην ίδια αίθουσα όπου είχαμε θάψει το σώμα, και εκεί, κάτω από συγκεκριμένα τούβλα στον πιο καλοδιατηρημένο τοίχο κάναμε ένα κούφωμα και βάλαμε τον θησαυρό μας. We carried the box, therefore, into the same room where we had buried the body, and there, under certain bricks in the best-preserved wall, we made a niche and put our treasure in it. Σημειώσαμε προσεκτικά το μέρος, και την επόμενη μέρα έφτιαξα τέσσερα σχέδια, ένα για τον καθένα μας, κι έβαλα το σημάδι των τεσσάρων μας στο κάτω μέρος, γιατί είχαμε ορκισθεί πως πάντοτε θα ενεργούσαμε για όλους, έτσι ώστε κανένα να μην είχε το πλεονέκτημα. We carefully marked the place, and the next day I made four plans, one for each of us, and put the mark of the four of us at the bottom, for we had sworn that we would always act for all, so that no one would have the advantage. Πρόκειται για όρκο που μπορώ να βάλω το χέρι στην καρδιά μου και να ορκισθώ πως ποτέ δεν πάτησα. It is an oath that I can put my hand on my heart and swear that I never stepped on.

«Λοιπόν, δεν υπάρχει λόγος να σας πω κύριοι πως κατέληξε η Ινδική ανταρσία. “Well, there is no need for me to tell you gentlemen how the Indian mutiny ended. Όταν ο Γουίλσον πήρε το Δελχί κι ο Σερ Κόλιν απελευθέρωσε το Λάκνου η ράχη της υπόθεσης είχε σπάσει. When Wilson took Delhi and Sir Colin liberated Lucknow the back of the case was broken. Cuando Wilson tomó Delhi y Sir Colin liberó a Laknu, la columna vertebral del caso se rompió. Φρέσκα στρατεύματα εισέρευσαν, κι ο Νάνα Σαχίμπ εξαφανίστηκε από το μέτωπο. Fresh troops poured in, and Nana Sahib disappeared from the front. Tropas frescas irrumpieron y Nana Sahib desapareció del frente. Μια φάλαγγα ανεφοδιασμού υπό τον Συνταγματάρχη Γκρειτχεντ ήρθε μέχρι το Άνγκρα κι απομάκρυνε τους Pandies από εκεί. A supply convoy under Colonel Greathead came as far as Angra and drove the Pandies out of there. Η ειρήνη έμοιαζε να εγκαθίσταται επί της χώρας, κι οι τέσσερις μας αρχίσαμε να ελπίζουμε πως ο καιρός είχε φτάσει όταν επιτέλους θα μπορούσαμε να αναχωρήσουμε με τα μερτικά μας από το πλιάτσικο. Peace seemed to be settling over the country, and the four of us began to hope that the time had arrived when at last we could depart with our share of the plunder. Στη στιγμή, ωστόσο, οι ελπίδες μας κομματιάστηκαν από την σύλληψη μας ως δολοφόνοι του Αχμέτ. In an instant, however, our hopes were shattered by our arrest as murderers of Ahmed.

«Συνέβη ως εξής. "It happened as follows. Όταν ο μαχαραγιάς έβαλε τα πετράδια στα χέρια του Αχμέτ το έκανε επειδή γνώριζε πως ήταν έμπιστος άνθρωπος. When the maharaja put the gems in Ahmed's hands he did so because he knew he was a trustworthy man. Είναι καχύποπτος ο κόσμος στην Ανατολή, όμως: έτσι τι κάνει αυτός ο μαχαραγιάς παρά να πάρει έναν δεύτερο ακόμη πιο έμπιστο υπηρέτη και να τον βάλει να παίξει τον κατάσκοπο του πρώτου. People in the East are suspicious, though: so what does this maharaja do but take a second even more trusted servant and make him play the spy of the first. Αυτός ο δεύτερος άνθρωπος διατάχθηκε να μη χάσει τον Αχμέτ από τα μάτια του, και τον ακολουθούσε σαν σκιά. This second man was ordered not to lose sight of Ahmed, and he followed him like a shadow. Τον ακολούθησε εκείνη την νύχτα και τον είδε να περνάει μέσα από την πύλη. She followed him that night and saw him go through the gate. Φυσικά σκέφτηκε πως είχε βρει καταφύγιο στο οχυρό κι αιτήθηκε είσοδο την επόμενη μέρα, όμως δεν μπόρεσε να βρει ούτε ίχνος του Αχμέτ. Of course he thought he had found shelter in the fortress and requested entry the next day, but he could find no trace of Ahmed. Του φάνηκε τόσο περίεργο ώστε μίλησε σχετικά σε ένα λοχία των οδηγών, ο οποίος το μετέφερε στα αυτιά του διοικητή. It seemed so strange to him that he spoke about it to a sergeant of the drivers, who conveyed it to the commander's ears. Μια σχολαστική έρευνα διεξήχθη σύντομα, και το σώμα ανακαλύφθηκε. A thorough investigation was soon conducted, and the body was discovered. Συνεπώς την ίδια εκείνη στιγμή που σκεφτόμασταν πως ήμασταν ασφαλείς συλληφθήκαμε όλοι μας και περάσαμε από δίκη με την κατηγορία του φόνου —τρεις μας επειδή φυλούσαμε την πύλη εκείνη την νύχτα, κι ο τέταρτος επειδή ήταν γνωστό πως συνόδευε το δολοφονημένο άντρα. So at that very moment when we thought we were safe we were all arrested and tried on the charge of murder - three of us because we were guarding the gate that night, and the fourth because he was known to have accompanied the murdered man. Ούτε λέξη για τα πετράδια δεν αναφέρθηκε στη δίκη, γιατί ο μαχαραγιάς είχε εκθρονισθεί κι εκδιωχθεί από την Ινδία: έτσι κανείς δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτά. Not a word was said about the gems at the trial, because the maharaja had been dethroned and expelled from India: so no one had any particular interest in them. Ο φόνος, ωστόσο, είχε σαφώς πραγματοποιηθεί, κι ήταν βέβαιο πως οφείλαμε όλοι μας να είμαστε υπεύθυνοι. The murder, however, had clearly taken place, and it was certain that we all had to be responsible. Οι τρεις Σιχ έλαβαν ποινή ισόβιας κάθειρξης, κι εγώ καταδικάστηκα σε θάνατο, μολονότι η ποινή μου μετέπειτα μεταβλήθηκε στην ίδια με τους υπόλοιπους. The three Sikhs were sentenced to life imprisonment, and I was sentenced to death, although my sentence was later commuted to the same as the rest.

«Επρόκειτο μάλλον για μια περίεργη θέση αυτή στην οποία βρεθήκαμε. "It was rather a strange position we found ourselves in. Εκεί ήμασταν κι οι τέσσερις δεμένοι από το πόδι και με απειροελάχιστες πιθανότητες να βγούμε ποτέ έξω, ενώ καθένας μας κρατούσε ένα μυστικό το οποίο θα είχε τοποθετήσει καθέναν μας σε ένα παλάτι αν μονάχα το είχαμε χρησιμοποιήσει. There we were, the four of us, bound by the leg and with infinitesimal chance of ever getting out, while each of us held a secret that would have placed each of us in a palace if only we had used it. Αρκούσε για να κάνει έναν άνθρωπο να τρελαίνεται που έπρεπε να υπομένει την κλωτσιά και την καρπαζιά κάθε μικρόψυχου μικρομανδαρίνου, να τρώει ρύζι και να πίνει νερό, όταν αυτή η υπέροχη περιουσία ήταν έτοιμη για εκείνον έξω, περιμένοντας απλώς να την πάρει. It was enough to drive a man mad that he had to endure the kicking and thrashing of every small-minded petty mandarin, eating rice and drinking water, when this wonderful fortune was ready for him outside, just waiting to be taken. Ίσως να με είχε οδηγήσει στην τρέλα, αλλά ήμουν ανέκαθεν αρκετά ξεροκέφαλος, έτσι κρατήθηκα και περίμενα την κατάλληλη στιγμή. Maybe it had driven me crazy, but I've always been pretty stubborn, so I held back and waited for the right moment.

«Εντέλει μου φάνηκε πως είχε έρθει. "Eventually it seemed to me that he had come. Μεταφέρθηκα από το Ανγκρα στο Μαντράς, κι από εκεί στο νησί Μπλέρ στα Andamans. I was transferred from Angra to Madras, and from there to Blair Island in the Andamans. Fui transportado de Angra a Madrás, y de allí a la isla de Blair en las islas Andamán. Υπήρχαν ελάχιστοι λευκοί κατάδικοι σε αυτόν τον καταυλισμό, και, καθώς είχα συμπεριφερθεί καλά από την αρχή, σύντομα βρήκα τον γιο ενός προνομιούχου προσώπου. There were very few white convicts in this camp, and, as I had behaved well from the beginning, I soon found myself the son of a privileged person. Μου εδόθη μια καλύβα στην πόλη Χόουπ, που είναι ένα μικρό μέρος στις πλαγιές του όρους Χάριετ, κι αφέθηκα σχετικά στην ησυχία μου. I was given a cabin in the town of Hope, which is a little place on the slopes of Mount Harriet, and left relatively to myself. Me dieron una choza en el pueblo de Hope, que es un pequeño lugar en las laderas del monte Harriet, y me dejaron relativamente tranquilo. Πρόκειται περί ενός θλιβερού, πυρετικού μέρους, και πέραν των μικρών μας ξέφωτων ξεχείλιζε από άγριες φυλές κανιβάλων ιθαγενών, οι οποίοι ήταν έτοιμοι να φυσήξουν ένα δηλητηριασμένο βέλος πάνω μας αν τους δινόταν η ευκαιρία. It was a sad, feverish place, and beyond our little glades it was overflowing with wild tribes of native cannibals, who were ready to blow a poisoned arrow at us if given the opportunity. Era un lugar triste y febril, y más allá de nuestros pequeños claros estaba lleno de tribus salvajes de caníbales nativos, que estaban listos para lanzarnos una flecha envenenada si se les presentaba la oportunidad. Υπήρχε σκάψιμο και άνοιγμα χαντακιών και φύτεμα γιαμ, και μια ντουζίνα άλλα πράγματα να γίνουν, έτσι ήμασταν όλη μέρα απασχολημένοι, μολονότι τα βράδια είχαμε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας. There was digging and ditching and planting yams, and a dozen other things to do, so we were busy all day, although we had little time to ourselves in the evenings. Μεταξύ άλλων πραγμάτων, έμαθα να παρασκευάζω φάρμακα για τον χειρούργο, και μάζεψα μερικά πασαλείμματα από τις γνώσεις του. Among other things, I learned to prepare medicines for the surgeon, and picked up a few tidbits of his knowledge. Όλη την ώρα ήμουν σε επαγρύπνηση για μια ευκαιρία να αποδράσω, όμως απέχει εκατοντάδες μίλια από κάθε άλλη γη, και υπάρχει ελάχιστος ή καθόλου άνεμος σε εκείνες τις θάλασσες: έτσι ήταν τρομερά δύσκολη δουλειά το να ξεφύγεις. All the time I was on the watch for an opportunity of escape, but it is hundreds of miles from any other land, and there is little or no wind in those seas: so it was a terribly difficult business to escape.

«Ο χειρούργος, ο Δρ Σόμερτον, ήταν ένας έξυπνος, αθλητικός νεαρός, κι οι άλλοι νεαροί αξιωματικοί θα συναντιόνταν στα διαμερίσματα του τα απογεύματα για να παίξουν χαρτιά. "The surgeon, Dr. Somerton, was a bright, athletic young man, and the other young officers would meet in his quarters in the afternoons to play cards. "El cirujano, el Dr. Sommerton, era un joven inteligente y atlético, y los otros jóvenes oficiales se reunían en sus apartamentos por las tardes para jugar a las cartas. Το χειρουργείο, όπου συνήθιζα να παρασκευάζω τα φάρμακα, ήταν δίπλα στο καθιστικό του, με ένα μικρό παράθυρο μεταξύ μας. The operating room, where I used to prepare the medicines, was next to his living room, with a small window between us. Συχνά, όταν ένοιωθα μοναξιά, συνήθιζα να σβήνω την λάμπα στο χειρουργείο, και κατόπιν, στέκοντας εκεί, άκουγα την κουβέντα τους και παρακολουθούσα το παιχνίδι τους. Often, when I was lonely, I used to turn off the lamp in the operating room, and then, standing there, I would listen to their conversation and watch their play. Μου αρέσει μια παρτίδα χαρτιών κι εμένα, και ήταν σχεδόν το ίδιο καλό σαν να έπαιζα το να παρακολουθώ τους άλλους. I love a game of cards too, and it was almost as good as playing watch. Ήταν ο Ταγματάρχης Σόλτο, ο Λοχαγός Μόρσταν, και ο Υπολοχαγός Μπρόμλυ Μπράουν, ο οποίος διοικούσε τα ντόπια στρατεύματα, και ήταν και ο χειρούργος ο ίδιος, και δυο τρεις αξιωματικοί της φυλακής, πονηρά έμπειρα χέρια που έπαιζαν ένα ωραίο κατεργάρικα ασφαλές παιχνίδι. There was Major Solto, Captain Morstan, and Lieutenant Bromley Brown, who commanded the native troops, and was the surgeon himself, and two or three prison officers, cunningly experienced hands playing a fine roguishly safe game. Μια πολύ ζεστή παρεούλα αποτελούσαν. They were a very warm group.

«Λοιπόν, υπήρχε κάτι το οποίο πολύ σύντομα μου ήρθε στο μυαλό, κι αυτό ήταν πως οι στρατιώτες συνήθως έχαναν και οι πολίτες κέρδιζαν. “Well, there was something that very soon occurred to me, and that was that the soldiers usually lost and the civilians won. Έχετε το κατά νου, δεν λέω πως υπήρχε κάτι άδικο, αλλά έτσι ήταν. Mind you, I'm not saying there was anything unfair, but that's how it was. Εκείνοι οι τύποι της φυλακής ελάχιστα είχαν κάνει από τα παίζουν χαρτιά από τότε που είχαν πάει στα Andamans, και γνώριζαν ο ένας το παίξιμο του άλλου σε κάποιο βαθμό, ενώ οι άλλοι απλά έπαιζαν για να περάσουν την ώρα τους και να ρίξουν τα χαρτιά κάτω όπως και να ‘ταν. Those fellows in the prison had done little of playing cards since they had been to the Andamans, and they knew each other's playing to some extent, while the others were just playing to pass the time and throw the cards down like and so be it. Την μια νύχτα μετά την άλλη οι στρατιώτες σηκώνονταν φτωχότεροι, και όσο φτωχότεροι γίνονταν τόσο πιο παθιασμένα ήθελαν να παίξουν. Night after night the soldiers got up poorer, and the poorer they got the more passionately they wanted to play. Ο Ταγματάρχης Σόλτο είχε πάθει τα χειρότερα. Major Solto had suffered the worst. Συνήθιζε να πληρώνει με χαρτονομίσματα και χρυσάφι στην αρχή, αλλά σύντομα έφτασε σε χειρόγραφα σημειώματα και για μεγάλα ποσά. He used to pay in paper money and gold at first, but soon moved to handwritten notes for large sums as well. Μερικές φορές θα κέρδιζε για λίγες μοιρασιές ίσα ίσα για να ζεσταθεί η καρδιά του, και κατόπιν η τύχη του θα στηνόταν εναντίον του χειρότερα από ποτέ. Sometimes he would win for a few deals just enough to warm his heart, and then his luck would be against him worse than ever. Όλη μέρα θα περιπλανιόταν μπουρινιασμένος, και άρχισε να πίνει κατά πολύ περισσότερο από όσο θα ήταν καλό. All day he would wander around sulking, and began to drink far more than was good.