×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Tedx, A gay police officer defying the walls of prejudice | Michael Lolis | TEDxThessaloniki

A gay police officer defying the walls of prejudice | Michael Lolis | TEDxThessaloniki

Μετάφραση: Eleni Tziafa Επιμέλεια: Maria K.

[Μιχάλης Λώλης]

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.

Άλλο δε σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη».

Σκέφτομαι τη ζωή μου, καθότι από τη μέρα που γεννήθηκα

έμαθα να φοβάμαι να είμαι ο εαυτός μου,

καθώς οι δικοί μου άνθρωποι, η κοινωνία, έβλεπε κάτι κακό σε κάποιον σαν εμένα,

κάτι προσβλητικό, κάτι που δεν μπορούσα ν' αγαπήσω,

κάτι που δεν μπορούσα να είμαι.

Η κοινωνία θεωρεί την ομοφυλοφιλία μια επιλογή,

η οποία είναι προσβλητική, είναι χυδαία,

για κάποιους ακόμη και αμάρτημα.

Την ίδια όμως στιγμή το μίσος, αλλά και την ντροπή για την ομοφυλοφιλία

τα θεωρεί αποδεκτά και αυτονόητα και φυσικά καθόλου αμαρτία.

Για χρόνια αρνούμουν να μιλήσω γι' αυτήν, γιατί φοβόμουν να ήμουν μέρος της.

Έτσι στέκομαι σήμερα εδώ, μπροστά σας με περηφάνια

να μιλήσω για εκείνον τον εαυτό μου,

που φοβόμουν, που η κοινωνία με έκανε να φοβάμαι,

αλλά και για όλους εκείνους που σήμερα ακόμα φοβούνται

και δεν μπορούν να μιλήσουν γι' αυτό.

Στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας

για να θυμηθώ ότι δεν είμαι μονάχα ένα Εγώ,

αλλά είμαι ένα Εμείς.

Κι έτσι, θέλοντας να καταργήσω κάθε φόβο,

να γκρεμίσω κάθε τείχος που με κρατάει εγκλωβισμένο,

επειδή απλά είμαι ομοφυλόφιλος.

Γεννήθηκα στα Γιάννενα στις 8 Οκτωβρίου του 1986.

Είμαι το τρίτο παιδί και το πρώτο αγόρι μιας πολύτεκνης οικογένειας.

Απ' την ημέρα που γεννήθηκα,

οι γονείς μου, οι συγγενείς μου, οι φίλοι,

και γενικά η κοινωνία έχτισε πάνω στο βιολογικό μου φύλο

τις προσδοκίες, τις απαιτήσεις, και τον ρόλο που έπρεπε να παίξω

ως γιος, ως αγόρι και σήμερα πια ως ένας άντρας.

Τόσα πολλά τείχη να με κρατούν εγκλωβισμένο.

Τι πρέπει να πω, πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι,

τι πρέπει να μου αρέσει.

Την ίδια στιγμή, ένας άντρας λειτουργεί

σύμφωνα ακριβώς με αυτό που μπορεί να δώσει.

Η κοινωνία απαιτεί απ' αυτόν ακριβώς αυτό που μπορεί να δώσει,

ενώ εγώ παλεύω να δώσω κάτι που δεν έχω.

Όντας έφηβος, αρχίζω κι ανακαλύπτω τη σεξουαλικότητά μου.

Αρχίζω, μέσα στις ενοχές, να συναναστρέφομαι σεξουαλικά με γυναίκες.

Όμως δεν θα τα καταφέρω.

Προσπαθώ να δώσω κάτι που δεν έχω.

Προσπαθώ να αποδεχτώ τον εαυτό μου και να με αποδεχτεί η κοινωνία.

Μια προσπάθεια όμως μάταιη, γιατί δεν είμαι αληθινός.

Κάθε τυχόν επιτυχία στη ζωή μου τη βιώνω ως θρίαμβο σε άλλους τομείς,

κόντρα όμως στον αληθινό μου εαυτό.

Έτσι, βίωσα και την επιτυχία μου

να περάσω μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων στην Αστυνομία.

Ένας ψεύτικος, όμως, θρίαμβος.

Πίστεψα, πρώτα εγώ, ότι θα καταφέρω να πείσω την κοινωνία

ότι θα είμαι ένας «σωστός άντρας» απέναντι στην κοινωνία.

Άρχισα, λοιπόν, να ζω δύο παράλληλες ζωές.

Στη μία ζωή να προσπαθώ να παίξω έναν ρόλο που έχει φτιάξει η κοινωνία

και έχει δομήσει πάνω σ' αυτό που λέμε «ετεροφυλόφιλος άντρας»,

και στην άλλη ζωή να αναζητώ ενοχικά

να ικανοποιήσω το ερωτικό μου ένστικτο.

Μια προσπάθεια πάρα πολύ δύσκολη,

βιώνοντας συνέχεια μια συνεχή απογοήτευση,

βιώνοντας συνέχεια έναν χλευασμό και μια απαξίωση από τους άλλους γύρω μου.

Όμως, κάποια στιγμή συμβαίνει κάτι αναπάντεχο.

Ερωτεύτηκα.

Στο πρόσωπο ενός άλλου άντρα, ναι, ενός άλλου άντρα,

βρήκα έναν άνθρωπο, μια ψυχή, μια καρδιά,

κι έτσι αποφασίζω να φύγω απ' αυτή τη μιζέρια

και η δεύτερη παράλληλη ζωή μου παίρνει ομορφιά,

γίνεται χαρά, γίνεται δύναμη,

και γιατί όχι σεξουαλική ικανοποίηση που δεν χωράει στο δικό μου μυαλό,

κι έτσι αποφασίζω να πάω κόντρα σε όλα όσα ήξερα.

Αποφασίζω να ενώσω αυτές τις δύο παράλληλες ζωές.

Μια προσπάθεια, όμως, γεμάτη πολύ πόνο για κάθε ομοφυλόφιλο.

Πρώτα απ' όλα έρχονται οι φίλοι.

Χιλιάδες στερεότυπα και προκαταλήψεις,

τι κάνω στο κρεβάτι μου, πώς κάνω σεξ μ' έναν άντρα;

Πρέπει αυτά που εγώ ακόμα καλά καλά δεν έχω ξεδιαλύνει μέσα μου,

να τα διώξω από τους φίλους μου,

απ' τους ανθρώπους που έχω δίπλα μου κι αγαπάω.

«Ελίζα, Γιάννη, Αντρέα, Κώστα,

είμαι γκέι».

Μετά το πρώτο σοκ, βλέπω στους φίλους μου

ότι αντιλαμβάνονται ξαφνικά ότι είμαι ευτυχισμένος,

και ότι αυτό που λέω είναι απλά φυσιολογικό,

και θέλουν από 'μένα να βλέπουν να είμαι καλά.

Και παίρνω μια πρώτη τεράστια αποδοχή.

Το δύσκολο, όμως, είναι η οικογένεια.

Έρχονται πρώτα οι δύο μεγαλύτερες αδερφές μου, τις οποίες υπεραγαπώ.

«Έρη, Νάνσυ, είμαι γκέι».

Μετά το πρώτο σοκ έρχεται το κλάμα, ο πόνος, η ένταση.

Αλλά και αυτές κόντρα σε όλα, επειδή αγαπάνε τον αδελφό τους,

ξεχνούν καθετί που θεωρεί η κοινωνία για μένα

κι είναι μια τεράστια αγκαλιά αποδοχής.

Τα δύσκολα όμως δεν ήρθαν ακόμα,

έρχονται οι γονείς.

Ενώ εγώ ζω ερωτευμένος μ' έναν άνθρωπο,

είμαι με τον σύντροφό μου που αγαπώ βαθιά,

κοιμάμαι κάθε μέρα δίπλα του, ταξιδεύω, λαχταρώ να είμαι μαζί του κάθε μέρα,

πρέπει αυτό να το πω στους ανθρώπους που πρώτοι μου έμαθαν

-άθελα τους βέβαια-

να φοβάμαι και να ζω μες στις ενοχές.

Πώς να το πω; Πώς να το εξηγήσω; Αποφασίζω και το λέω:

«Μαμά, μπαμπά, είμαι γκέι».

Ποιος στρέιτ έχει ακούσει από τη μαμά του

να λέει κλαίγοντας

ότι ντρέπεται γι' αυτό που είναι,

ότι της κατέστρεψε τη ζωή;

Ποιος στρέιτ έχει ακούσει από τον πατέρα του

να λέει ότι θέλει να πεθάνει,

ότι άνοιξε έναν λάκκο και τον έριξε μέσα;

Γιατί έπρεπε να γκρεμίσω αυτόν τον τοίχο και να δω τον απόλυτο πόνο,

την απόλυτη απαξίωση,

να μετανιώσω που λέω στους ανθρώπους που αγαπάω όσο τίποτα σ' αυτό τον κόσμο

ότι είμαι ευτυχισμένος, κι ότι ζω μ' έναν άνθρωπο κι ότι είμαι ερωτευμένος;

Φυσικά, με τον καιρό κι οι γονείς μου κατανόησαν ότι δεν άλλαξε κάτι,

ότι δε διαφέρω σε τίποτα και παραμένω γιος τους.

Σήμερα η σχέση μας είναι καλή, έχει εξελιχθεί,

κι είναι δύο άνθρωποι που με στηρίζουν κι είναι υπερήφανοι.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που σας ανέφερα είναι δίπλα μου γεμάτοι αγάπη,

γεμάτοι υποστήριξη, γεμάτοι περηφάνια,

ακόμα για το γεγονός ότι στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας και μιλάω γι' αυτό.

Όλα αυτά συμβαίνουν παράλληλα με τη συναναστροφή με κόσμο

που ζει όπως εγώ, ενάντια στις πιθανότητες.

Παρόλα αυτά είναι ευτυχισμένες και ευτυχισμένοι.

Μελετώ σε βάθος τα ανθρώπινα δικαιώματα λόγω σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο,

παίρνω μετάθεση στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας,

και παρακολουθώ εκπαιδευτικά συνέδρια του Συμβουλίου της Ευρώπης

ώστε να πιστοποιηθώ ως επίσημος εμπειρογνώμονας του Συμβουλίου

σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

καταπολέμησης του ρατσισμού και των διακρίσεων,

με σκοπό να εκπαιδεύσω και να ευαισθητοποιήσω

τον Έλληνα αστυνομικό απέναντι στον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Παράλληλα, τον περασμένο Αύγουστο, στο Άμστερνταμ,

συμμετέχω στο 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο LGBT Αστυνομικών,

όπου 300 λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανς αστυνομικοί

από 28 χώρες του πλανήτη, μιλήσαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

για τον ρατσισμό και τις διακρίσεις,

τόσο αυτών που υφιστάμεθα ως LGBT αστυνομικοί,

όσο και για την προάσπισή τους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μας.

Τότε παίρνω δύναμη, παίρνω γνώσεις, παίρνω υποστήριξη,

βλέποντας ανθρώπους -και μάλιστα συναδέλφους-

να μιλάνε ανοιχτά και θαρραλέα,

γι' αυτό δεν έχω παρά ν' ακολουθήσω τη δική μου διαδρομή

και να μιλήσω γι' αυτά μες στην Ελληνική Αστυνομία

αλλά και στην ελληνική κοινωνία.

Θέλω όσο εγώ γίνομαι πιο αληθινός, όσο εγώ γίνομαι πιο ειλικρινής

μες στη δουλειά μου αλλά και με τους ανθρώπους,

να βλέπω τους συναδέλφους μου να παίρνουν δύναμη και κουράγιο

και να μιλάνε ανοιχτά για τη ζωή τους ως LGBT άτομα.

Είμαι 13 χρόνια στην αστυνομία.

Θέλω να είμαι καλός στη δουλειά μου, αληθινός και ειλικρινής.

Είμαι ένας άντρας που έλκεται ερωτικά,

συναισθηματικά και σεξουαλικά από άλλους άντρες.

Το θέτω ακριβώς στο ίδιο επίπεδο, δε ζητώ κατανόηση,

απαιτώ όσα επιβάλλει η κοινή λογική,

όσα επιβάλλει ο σεβασμός απέναντι στον άνθρωπο,

όσα επιβάλλει η νομοθεσία που θεωρεί τα LGBT άτομα ισότιμα με τον κάθε άνθρωπο,

που θεωρεί τον σεξουαλικό προσανατολισμό βάσει διάκρισης που χρήζει προστασίας

απέναντι στον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Τα LGBT Δικαιώματα ανήκουν στην ατζέντα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

καθώς ο σεξουαλικός προσανατολισμός κάθε προσώπου

είναι στοιχείο της ανθρώπινης ταυτότητάς του

και σχετίζεται με την εγγενή αξία και αξιοπρέπεια κάθε προσώπου.

Όμως, τα LGBT δικαιώματα παραβιάζονται σε όλον τον πλανήτη.

LGBT άτομα ξυλοκοπούνται, φυλακίζονται,

ή εκτελούνται απ' τις κυβερνήσεις των χωρών τους.

Ας δούμε για παράδειγμα,

τα στρατόπεδα εξόντωσης ομοφυλοφίλων στην Τσετσενία πρόσφατα.

Επίσης, τα LGBT άτομα, ακόμα και στις πιο προηγμένες χώρες,

είναι θύματα απαξίωσης, χλευασμού, διακρίσεων και βίας.

Η ομοφοβία αυτή, ως αποστροφή σε βάρος των LGBT ατόμων,

είναι ένα δείγμα της ανδροκρατίας,

της βαθιά ριζωμένης στην κοινωνία μας πατριαρχίας,

όπου ο άνδρας επιβάλλει την αιώνια υποταγή

της γυναίκας, του παιδιού, αλλά και κάθε ανθρώπου σαν εμένα

που αμφισβητεί την αιώνια αυτή κατηγοριοποίηση άντρας – γυναίκα.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

και μια σειρά από διεθνή νομοθετικά κείμενα

προστατεύουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό

και δημιουργούν ένα πλέγμα διεθνούς προστασίας τους.

Επίσης, η ελληνική έννομη τάξη, με μια σειρά νομοθετημάτων,

θέτει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ως μια βάση διάκρισης

και την προστατεύει απέναντι στα εγκλήματα μίσους, τη ρητορική μίσους,

καθώς και τις διακρίσεις για την ίση μεταχείριση

σε όλο το φάσμα δραστηριοτήτων των ανθρώπων αυτών.

Τη στιγμή που στην Ελλάδα καταγγέλλονται

μόνο ένα με δύο ομοφοβικά ρατσιστικά εγκλήματα ετησίως,

στη Μεγάλη Βρετανία ακούμε ότι καταγγέλλονται 20 ημερησίως.

Θεωρείτε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ομοφοβία;

Μάλλον το αντίθετο.

Πρέπει λοιπόν η αστυνομία να αποσυντηρητικοποιηθεί,

να ανοιχθεί στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες,

καθώς και να συνεργαστεί με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών κι από κοινού,

μέσα από την καταγραφή των περιστατικών ρατσιστικής βίας,

να δώσει ορατότητα στο φαινόμενο του ρατσισμού,

το οποίο, εφόσον δεν καταγγέλλεται,

δεν αποτυπώνεται και στατιστικά η πραγματική του διάσταση

και, το σημαντικότερο, δε διώκονται οι δράστες του.

Πρέπει η αστυνομία να οικειοποιηθεί πολιτικές αστυνόμευσης,

που ήδη υπάρχουν σε άλλες χώρες του κόσμου και της Ευρώπης,

όπως της Διαπολιτισμικής Αστυνόμευσης, όπου προσλαμβάνονται ως αστυνομικοί

μέλη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων,

αλλοδαποί, αλλόθρησκοι, Ρομά και LGBT άτομα,

τα οποία λειτουργούν ως δίαυλοι επικοινωνίας.

Έτσι, η αστυνομία πρέπει να θέσει σε υψηλή προτεραιότητα

την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

και την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων.

Θέλω να σας πω εδώ τι είναι σεξουαλικός προσανατολισμός.

Σεξουαλικός προσανατολισμός είναι η ερωτική, ρομαντική, βαθιά συναισθηματική

αλλά και σεξουαλική έλξη προς άντρες, γυναίκες ή και τα δύο φύλα.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι μονάχα ένα προσωπικό χαρακτηριστικό,

όπως η ηλικία ή το βιολογικό φύλο.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός χαρακτηρίζεται από συμπεριφορές,

όπως το να κρατιέσαι χέρι-χέρι, να φιλιέσαι, να κοιμάσαι με έναν άνθρωπο,

είναι αυτή η βαθιά συναισθηματική ανάγκη να αντλήσεις στοργή, αγάπη,

να ικανοποιήσεις βαθιά ένστικτα συντροφικότητας.

Οπότε, γιατί για έναν ετεροφυλόφιλο

αυτά τα κοινωνικά χαρακτηριστικά να είναι αποδεκτά;

Γιατί δε γυρίσαμε ποτέ να πούμε σε έναν ετεροφυλόφιλο

«Δε μας νοιάζει τι κάνεις στο κρεβάτι σου»,

ενώ την ίδια στιγμή σ' έναν ομοφυλόφιλο

που δηλώνει μ' αυτά τα κοινωνικά χαρακτηριστικά

τι κάνει στο κρεβάτι του, τον ωθούμε στο να το κρύψει, να μείνει στο περιθώριο.

Όλα τα παραπάνω, τα προσωπικά μου βιώματα,

ο ρατσισμός, οι διακρίσεις που δέχονται τα LGBT άτομα,

με κάνουν να στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας

και να κάνω αυτό που λέμε «coming out».

Αυτό που κάνουν οι ετεροφυλόφιλοι κάθε λίγο, κάθε λεπτό,

χωρίς να φοβούνται, χωρίς να ντρέπονται,

χωρίς να έχουν ακούσει ποτέ

από τους γονείς τους να πονάνε και να κλαίνε.

Κάθε λίγο μας λένε τι κάνουν, τι θέλουν,

πόσο πολύ τους αρέσουν οι γυναίκες,

τις φλερτάρουν ανοιχτά παντού,

πολλές φορές με προκλητικό και μάλιστα χυδαίο τρόπο,

κάνοντας αυτό που λέμε ξανά «coming out».

Έτσι λοιπόν κι εγώ στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας,

με την ίδια και μεγαλύτερη περηφάνια, καταργώντας κάθε φόβο

και σας λέω ανοιχτά ότι είμαι ομοφυλόφιλος

και θέλω να το αποδεχτείτε,

όχι γιατί σας το επιβάλλει η νομοθεσία, αλλά γιατί κατανοείτε βαθιά

ότι είμαι ένας άνθρωπος που δεν έπρεπε να βιώσει όλα αυτά,

και στο πρόσωπο το δικό μου να δείτε όλους τους ομοφυλόφιλους.

Και να ξέρετε ότι, ανεξάρτητα αν εγώ το επέλεξα ή όχι,

ακόμα κι αν είναι επιλογή, πρέπει να δούμε σ' αυτά τα άτομα

ότι έχουν κάθε δικαίωμα να ζήσουν τη ζωή που θέλουν.

Επίσης, να γνωρίζετε ότι LGBT άνθρωποι υπάρχουν παντού,

ακόμη και μέσα στις οικογένειές σας.

Τους δώσατε ποτέ την ευκαιρία να μιλήσουν γι' αυτό;

Δώσατε ποτέ την ευκαιρία σ' αυτούς τους ανθρώπους που λέτε ότι αγαπάτε

να εκφραστούν, όπως εγώ σήμερα;

Θέλω λοιπόν, κλείνοντας,

να δει ο καθένας από εσάς τα δικά του τείχη, τα τείχη που η κοινωνία τον κρατάει εγκλωβισμένο και του λέει

και του υπαγορεύει τη ζωή που πρέπει να ζήσει.

Θέλω να δει αυτά τα τείχη και να τα γκρεμίσει

και να ζήσει τη ζωή που θέλει ο ίδιος για τον εαυτό του.

Φυσικά, πάντα με γνώμονα τον σεβασμό του ενός απέναντι στον άλλον.

Θέλω σήμερα να δείτε στο πρόσωπό μου

όλους αυτούς τους ανθρώπους που φοβούνται.

Ξέρω ότι φοβούνται.

Θέλω να τους πω ότι κι εγώ φοβόμουν

κι αυτό που κάνω σήμερα μου φαίνεται αδιανόητο.

Θέλω όμως να έχουν θάρρος, αλλά και να προσέχουν.

Θέλω, λοιπόν, να επιτρέψετε σ' αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν,

να μη νιώθουν φόβο, να μη βιώσουν όσα βίωσα εγώ,

κι απλά να κατανοήσετε ότι είναι άνθρωποι

που αν τυχόν αποφασίσουν να μιλήσουν ανοιχτά γι' αυτό,

εάν τους δώσετε την ευκαιρία, δε χρειάζεται να είναι θύματα

ούτε χλευασμού, ούτε απαξίωσης, ούτε υποτίμησης.

Και το χειρότερο, δεν πρέπει να είναι θύματα βίας.

Είναι άνθρωποι που απλά αποφασίζουν να ζήσουν τη ζωή τους,

να γκρεμίσουν κάθε τείχος

που η κοινωνία τους κρατάει εγκλωβισμένους.

Είναι άνθρωποι που αγαπούν ανθρώπους του ιδίου φύλου.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

(Χειροκρότημα)


A gay police officer defying the walls of prejudice | Michael Lolis | TEDxThessaloniki A gay police officer defying the walls of prejudice | Michael Lolis | TEDxThessaloniki Un officier de police gay défiant les murs des préjugés | Michael Lolis | TEDxThessaloniki

Μετάφραση: Eleni Tziafa Επιμέλεια: Maria K.

[Μιχάλης Λώλης]

«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, "With no consideration, no pity, no shame, μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη. they have built walls around me, thick and high.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ. And now I sit here feeling hopeless.

Άλλο δε σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη». I can't think of anything else: this fate gnaws my mind."

Σκέφτομαι τη ζωή μου, καθότι από τη μέρα που γεννήθηκα I reflect upon my life as, from the day I was born,

έμαθα να φοβάμαι να είμαι ο εαυτός μου, I was taught to fear being myself

καθώς οι δικοί μου άνθρωποι, η κοινωνία, έβλεπε κάτι κακό σε κάποιον σαν εμένα, because the people closest to me, as well as society,

κάτι προσβλητικό, κάτι που δεν μπορούσα ν' αγαπήσω,

κάτι που δεν μπορούσα να είμαι.

Η κοινωνία θεωρεί την ομοφυλοφιλία μια επιλογή, Society considers homosexuality a choice

η οποία είναι προσβλητική, είναι χυδαία, which is insulting, vulgar,

για κάποιους ακόμη και αμάρτημα. some even call it a sin.

Την ίδια όμως στιγμή το μίσος, αλλά και την ντροπή για την ομοφυλοφιλία Yet, at the same time, hatred, or even shame towards homosexuality

τα θεωρεί αποδεκτά και αυτονόητα και φυσικά καθόλου αμαρτία. are both considered acceptable and sensible, and not at all sins.

Για χρόνια αρνούμουν να μιλήσω γι' αυτήν, γιατί φοβόμουν να ήμουν μέρος της. For years, I refused to talk about it, because I was afraid to be part of it.

Έτσι στέκομαι σήμερα εδώ, μπροστά σας με περηφάνια So, I stand here before you today

να μιλήσω για εκείνον τον εαυτό μου,

που φοβόμουν, που η κοινωνία με έκανε να φοβάμαι, the one I was afraid of, the one that society made me fear,

αλλά και για όλους εκείνους που σήμερα ακόμα φοβούνται but also about all those people who are still afraid to talk about it.

και δεν μπορούν να μιλήσουν γι' αυτό.

Στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας I stand here before you today

για να θυμηθώ ότι δεν είμαι μονάχα ένα Εγώ, to remember that I am not only speaking for "me",

αλλά είμαι ένα Εμείς.

Κι έτσι, θέλοντας να καταργήσω κάθε φόβο, I want to eliminate my fear,

να γκρεμίσω κάθε τείχος που με κρατάει εγκλωβισμένο, I want to break down the walls that hold me prisoner,

επειδή απλά είμαι ομοφυλόφιλος. simply because I am a homosexual.

Γεννήθηκα στα Γιάννενα στις 8 Οκτωβρίου του 1986. I was born in Giannena on October 8th, 1986.

Είμαι το τρίτο παιδί και το πρώτο αγόρι μιας πολύτεκνης οικογένειας. I am the third child and the first boy of a big family.

Απ' την ημέρα που γεννήθηκα, From the day I was born,

οι γονείς μου, οι συγγενείς μου, οι φίλοι, my parents, relatives, friends

και γενικά η κοινωνία έχτισε πάνω στο βιολογικό μου φύλο and society in general

τις προσδοκίες, τις απαιτήσεις, και τον ρόλο που έπρεπε να παίξω

ως γιος, ως αγόρι και σήμερα πια ως ένας άντρας. as a son, as a boy and today as a man.

Τόσα πολλά τείχη να με κρατούν εγκλωβισμένο. So many walls holding me in.

Τι πρέπει να πω, πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι, What I should say, how I should behave,

τι πρέπει να μου αρέσει. what I should like.

Την ίδια στιγμή, ένας άντρας λειτουργεί Yet, a straight man functions

σύμφωνα ακριβώς με αυτό που μπορεί να δώσει. within his own capabilities.

Η κοινωνία απαιτεί απ' αυτόν ακριβώς αυτό που μπορεί να δώσει, Society expects from him that which he can give,

ενώ εγώ παλεύω να δώσω κάτι που δεν έχω. whereas I am struggling to give something I don't have.

Όντας έφηβος, αρχίζω κι ανακαλύπτω τη σεξουαλικότητά μου. As a teenager, I began to discover my sexuality.

Αρχίζω, μέσα στις ενοχές, να συναναστρέφομαι σεξουαλικά με γυναίκες. Filled with guilt, I started to have sexual relations with women.

Όμως δεν θα τα καταφέρω. But I was not successful

Προσπαθώ να δώσω κάτι που δεν έχω. because I was trying to give something I did not have.

Προσπαθώ να αποδεχτώ τον εαυτό μου και να με αποδεχτεί η κοινωνία. I tried to accept myself and have society accept me

Μια προσπάθεια όμως μάταιη, γιατί δεν είμαι αληθινός. but all my efforts were in vain, because I was not true to myself.

Κάθε τυχόν επιτυχία στη ζωή μου τη βιώνω ως θρίαμβο σε άλλους τομείς, I treated every success in my life as if it were a triumph,

κόντρα όμως στον αληθινό μου εαυτό. although it was going against my real self.

Έτσι, βίωσα και την επιτυχία μου And these were my exact feelings

να περάσω μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων στην Αστυνομία. when I passed the entrance exam for the Police Academy.

Ένας ψεύτικος, όμως, θρίαμβος. It was a false triumph.

Πίστεψα, πρώτα εγώ, ότι θα καταφέρω να πείσω την κοινωνία I believed that I could convince society

ότι θα είμαι ένας «σωστός άντρας» απέναντι στην κοινωνία. that I was a "proper man".

Άρχισα, λοιπόν, να ζω δύο παράλληλες ζωές. And so I started leading a double life.

Στη μία ζωή να προσπαθώ να παίξω έναν ρόλο που έχει φτιάξει η κοινωνία On the one hand, I tried to play the role

και έχει δομήσει πάνω σ' αυτό που λέμε «ετεροφυλόφιλος άντρας»,

και στην άλλη ζωή να αναζητώ ενοχικά and on the other hand, wrought with guilt,

να ικανοποιήσω το ερωτικό μου ένστικτο. I searched to satisfy my sexual instincts,

Μια προσπάθεια πάρα πολύ δύσκολη, something which was very difficult,

βιώνοντας συνέχεια μια συνεχή απογοήτευση, constantly experiencing disappointment,

βιώνοντας συνέχεια έναν χλευασμό και μια απαξίωση από τους άλλους γύρω μου. taunts and contempt from those around me.

Όμως, κάποια στιγμή συμβαίνει κάτι αναπάντεχο. And then, the unexpected happened:

Ερωτεύτηκα. I fell in love.

Στο πρόσωπο ενός άλλου άντρα, ναι, ενός άλλου άντρα, With a man, yes a man,

βρήκα έναν άνθρωπο, μια ψυχή, μια καρδιά, I found a person, a soul, a heart

κι έτσι αποφασίζω να φύγω απ' αυτή τη μιζέρια and so I decided to escape my misery

και η δεύτερη παράλληλη ζωή μου παίρνει ομορφιά, and my second parallel life became beautiful,

γίνεται χαρά, γίνεται δύναμη, fills with joy and strength,

και γιατί όχι σεξουαλική ικανοποίηση που δεν χωράει στο δικό μου μυαλό, and sexual satisfaction which I could not even imagine.

κι έτσι αποφασίζω να πάω κόντρα σε όλα όσα ήξερα. It is then that I decided to contravene everything I knew

Αποφασίζω να ενώσω αυτές τις δύο παράλληλες ζωές. and bring my two separate lives together.

Μια προσπάθεια, όμως, γεμάτη πολύ πόνο για κάθε ομοφυλόφιλο. But this is a painful step for every homosexual.

Πρώτα απ' όλα έρχονται οι φίλοι. I started by telling my friends.

Χιλιάδες στερεότυπα και προκαταλήψεις, Thousands of stereotypes and prejudices,

τι κάνω στο κρεβάτι μου, πώς κάνω σεξ μ' έναν άντρα; what I do in bed, how do I have sex with a man?

Πρέπει αυτά που εγώ ακόμα καλά καλά δεν έχω ξεδιαλύνει μέσα μου, All these things that are still unclear to me,

να τα διώξω από τους φίλους μου, I need to explain to my friends,

απ' τους ανθρώπους που έχω δίπλα μου κι αγαπάω. the people that I love.

«Ελίζα, Γιάννη, Αντρέα, Κώστα, “Elisa, Yanni, Andrea, Costa, I am gay.”

είμαι γκέι».

Μετά το πρώτο σοκ, βλέπω στους φίλους μου When they got over the initial shock,

ότι αντιλαμβάνονται ξαφνικά ότι είμαι ευτυχισμένος,

και ότι αυτό που λέω είναι απλά φυσιολογικό, and that what I had said was natural,

και θέλουν από 'μένα να βλέπουν να είμαι καλά. they were just happy to see me happy

Και παίρνω μια πρώτη τεράστια αποδοχή. and I felt my first huge wave of acceptance.

Το δύσκολο, όμως, είναι η οικογένεια. Yet, the most difficult step lay ahead - my family.

Έρχονται πρώτα οι δύο μεγαλύτερες αδερφές μου, τις οποίες υπεραγαπώ. First, my two older sisters whom I love to bits.

«Έρη, Νάνσυ, είμαι γκέι». “Eri, Nancy, I am gay.”

Μετά το πρώτο σοκ έρχεται το κλάμα, ο πόνος, η ένταση. First came the shock, and then tears, pain and tension.

Αλλά και αυτές κόντρα σε όλα, επειδή αγαπάνε τον αδελφό τους, Yet even they, against all odds, because they loved their brother,

ξεχνούν καθετί που θεωρεί η κοινωνία για μένα they put to one side everything that society may think of me

κι είναι μια τεράστια αγκαλιά αποδοχής. and opened their arms wide to accept me.

Τα δύσκολα όμως δεν ήρθαν ακόμα, The hardest part was the next one: my parents.

έρχονται οι γονείς.

Ενώ εγώ ζω ερωτευμένος μ' έναν άνθρωπο, While was in love with my partner,

είμαι με τον σύντροφό μου που αγαπώ βαθιά, I loved him deeply, I slept with him every night,

κοιμάμαι κάθε μέρα δίπλα του, ταξιδεύω, λαχταρώ να είμαι μαζί του κάθε μέρα,

πρέπει αυτό να το πω στους ανθρώπους που πρώτοι μου έμαθαν I had to explain it all

-άθελα τους βέβαια-

να φοβάμαι και να ζω μες στις ενοχές. to be afraid and live in guilt.

Πώς να το πω; Πώς να το εξηγήσω; How should I start? How could I explain? Αποφασίζω και το λέω: So, I just blurted it out:

«Μαμά, μπαμπά, είμαι γκέι». “Mum, dad, I am gay.”

Ποιος στρέιτ έχει ακούσει από τη μαμά του How many straight people

να λέει κλαίγοντας

ότι ντρέπεται γι' αυτό που είναι, that she is ashamed of who they are,

ότι της κατέστρεψε τη ζωή; that they have ruined her life?

Ποιος στρέιτ έχει ακούσει από τον πατέρα του How many straight people

να λέει ότι θέλει να πεθάνει,

ότι άνοιξε έναν λάκκο και τον έριξε μέσα; that they had dug a grave and thrown him inside?

Γιατί έπρεπε να γκρεμίσω αυτόν τον τοίχο και να δω τον απόλυτο πόνο, Why did I have to tear down this wall

την απόλυτη απαξίωση,

να μετανιώσω που λέω στους ανθρώπους που αγαπάω όσο τίποτα σ' αυτό τον κόσμο Why did I have to regret

ότι είμαι ευτυχισμένος, κι ότι ζω μ' έναν άνθρωπο κι ότι είμαι ερωτευμένος; that I am happy, living with someone and that I am in love?

Φυσικά, με τον καιρό κι οι γονείς μου κατανόησαν ότι δεν άλλαξε κάτι, In time, of course,

ότι δε διαφέρω σε τίποτα και παραμένω γιος τους. that I was still the same, and that I was still their son.

Σήμερα η σχέση μας είναι καλή, έχει εξελιχθεί, Now we have a good relationship which has evolved,

κι είναι δύο άνθρωποι που με στηρίζουν κι είναι υπερήφανοι. they stand by me and are proud of me.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που σας ανέφερα είναι δίπλα μου γεμάτοι αγάπη, All the people I mentioned are still standing by me,

γεμάτοι υποστήριξη, γεμάτοι περηφάνια,

ακόμα για το γεγονός ότι στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας και μιλάω γι' αυτό. even for the fact that I stand here before you today.

Όλα αυτά συμβαίνουν παράλληλα με τη συναναστροφή με κόσμο While all this was taking place, I was hanging around people

που ζει όπως εγώ, ενάντια στις πιθανότητες.

Παρόλα αυτά είναι ευτυχισμένες και ευτυχισμένοι.

Μελετώ σε βάθος τα ανθρώπινα δικαιώματα λόγω σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Because I had an in-depth understanding of human rights,

παίρνω μετάθεση στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας, I got transferred to the Department Against Racist Violence,

και παρακολουθώ εκπαιδευτικά συνέδρια του Συμβουλίου της Ευρώπης and attended Council of Europe workshops in order to gain certification

ώστε να πιστοποιηθώ ως επίσημος εμπειρογνώμονας του Συμβουλίου

σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

καταπολέμησης του ρατσισμού και των διακρίσεων, combating racism and discrimination.

με σκοπό να εκπαιδεύσω και να ευαισθητοποιήσω My ultimate aim was to educate and sensitise Greek police officers

τον Έλληνα αστυνομικό απέναντι στον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Παράλληλα, τον περασμένο Αύγουστο, στο Άμστερνταμ, Last August, in Amsterdam,

συμμετέχω στο 1ο Παγκόσμιο Συνέδριο LGBT Αστυνομικών, I took part in the 1st International Convention of LGBT police officers

όπου 300 λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανς αστυνομικοί where 300 lesbian, gay, bi and trans policepersons

από 28 χώρες του πλανήτη, μιλήσαμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, from 28 countries, discussed human rights,

για τον ρατσισμό και τις διακρίσεις, racism and discrimination,

τόσο αυτών που υφιστάμεθα ως LGBT αστυνομικοί, both through our personal experience as LGBT police officers,

όσο και για την προάσπισή τους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων μας. and as we encountered them in the course of our duties.

Τότε παίρνω δύναμη, παίρνω γνώσεις, παίρνω υποστήριξη, All this gave me strength, knowledge and support,

βλέποντας ανθρώπους -και μάλιστα συναδέλφους- seeing others, in the same line of work as myself,

να μιλάνε ανοιχτά και θαρραλέα, talking about this bravely and openly,

γι' αυτό δεν έχω παρά ν' ακολουθήσω τη δική μου διαδρομή

και να μιλήσω γι' αυτά μες στην Ελληνική Αστυνομία

αλλά και στην ελληνική κοινωνία.

Θέλω όσο εγώ γίνομαι πιο αληθινός, όσο εγώ γίνομαι πιο ειλικρινής I want, as I become more open and honest

μες στη δουλειά μου αλλά και με τους ανθρώπους, in my professional environment and with people around me,

να βλέπω τους συναδέλφους μου να παίρνουν δύναμη και κουράγιο to see my colleagues finding the strength and courage

και να μιλάνε ανοιχτά για τη ζωή τους ως LGBT άτομα. to talk openly about their lives as LGBT individuals.

Είμαι 13 χρόνια στην αστυνομία. I have been in the police force for 13 years now,

Θέλω να είμαι καλός στη δουλειά μου, αληθινός και ειλικρινής. I want to be good at my job, honest and real.

Είμαι ένας άντρας που έλκεται ερωτικά, I am a man who is attracted

συναισθηματικά και σεξουαλικά από άλλους άντρες. emotionally and sexually by other men.

Το θέτω ακριβώς στο ίδιο επίπεδο, δε ζητώ κατανόηση, This is exactly how I would put it, I am not asking for understanding,

απαιτώ όσα επιβάλλει η κοινή λογική, I demand what is due to me based on common sense,

όσα επιβάλλει ο σεβασμός απέναντι στον άνθρωπο, on respect towards all human beings,

όσα επιβάλλει η νομοθεσία που θεωρεί τα LGBT άτομα ισότιμα με τον κάθε άνθρωπο, on respect towards the law

που θεωρεί τον σεξουαλικό προσανατολισμό βάσει διάκρισης που χρήζει προστασίας and identifies sexual orientation as a protected characteristic

απέναντι στον ρατσισμό και τις διακρίσεις.

Τα LGBT Δικαιώματα ανήκουν στην ατζέντα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, LGBT rights are part of the Human Rights Agenda

καθώς ο σεξουαλικός προσανατολισμός κάθε προσώπου as a person's sexual orientation

είναι στοιχείο της ανθρώπινης ταυτότητάς του is an element of their human identity

και σχετίζεται με την εγγενή αξία και αξιοπρέπεια κάθε προσώπου. and related to their inherent value and dignity as humans.

Όμως, τα LGBT δικαιώματα παραβιάζονται σε όλον τον πλανήτη. Yet LGBT rights are violated all around the world.

LGBT άτομα ξυλοκοπούνται, φυλακίζονται, LGBT people are beaten, imprisoned

ή εκτελούνται απ' τις κυβερνήσεις των χωρών τους. or condemned to death by their country's government;

Ας δούμε για παράδειγμα, a recent example are the extermination camps for homosexuals in Chechnya.

τα στρατόπεδα εξόντωσης ομοφυλοφίλων στην Τσετσενία πρόσφατα.

Επίσης, τα LGBT άτομα, ακόμα και στις πιο προηγμένες χώρες, Even in more progressive countries,

είναι θύματα απαξίωσης, χλευασμού, διακρίσεων και βίας. LGBT people are facing abuse, taunting, discrimination and violence.

Η ομοφοβία αυτή, ως αποστροφή σε βάρος των LGBT ατόμων, This kind of homophobia, expressed as disgust towards LGBT people,

είναι ένα δείγμα της ανδροκρατίας, is a sign of a male-dominated world,

της βαθιά ριζωμένης στην κοινωνία μας πατριαρχίας, a deep-seated patriarchy in our society,

όπου ο άνδρας επιβάλλει την αιώνια υποταγή where a man can impose submission

της γυναίκας, του παιδιού, αλλά και κάθε ανθρώπου σαν εμένα on women, children and any person like me

που αμφισβητεί την αιώνια αυτή κατηγοριοποίηση άντρας – γυναίκα. who questions the eternal male / female categorization.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου The Universal Declaration of Human Rights

και μια σειρά από διεθνή νομοθετικά κείμενα and a series of international legal documents

προστατεύουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό protect sexual orientation,

και δημιουργούν ένα πλέγμα διεθνούς προστασίας τους. and create a framework of international protection.

Επίσης, η ελληνική έννομη τάξη, με μια σειρά νομοθετημάτων, The Greek legal system, with a series of articles

θέτει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ως μια βάση διάκρισης identifies sexual orientation as a possible cause of discrimination

και την προστατεύει απέναντι στα εγκλήματα μίσους, τη ρητορική μίσους, and protects it against hate crimes, hate rhetoric

καθώς και τις διακρίσεις για την ίση μεταχείριση and any form of discrimination, giving them equal rights

σε όλο το φάσμα δραστηριοτήτων των ανθρώπων αυτών. across all activities that LGBT people may engage in.

Τη στιγμή που στην Ελλάδα καταγγέλλονται Whereas in Greece,

μόνο ένα με δύο ομοφοβικά ρατσιστικά εγκλήματα ετησίως,

στη Μεγάλη Βρετανία ακούμε ότι καταγγέλλονται 20 ημερησίως. in Great Britain up to 20 of them are reported daily.

Θεωρείτε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ομοφοβία; Is it because homophobic attitudes do not exist in Greece?

Μάλλον το αντίθετο. Quite the opposite, I would say.

Πρέπει λοιπόν η αστυνομία να αποσυντηρητικοποιηθεί, Therefore, police must get rid of its conservative approach,

να ανοιχθεί στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, it must open itself to vulnerable social groups

καθώς και να συνεργαστεί με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών κι από κοινού, and collaborate with NGOs

μέσα από την καταγραφή των περιστατικών ρατσιστικής βίας,

να δώσει ορατότητα στο φαινόμενο του ρατσισμού, so that racist violence becomes visible,

το οποίο, εφόσον δεν καταγγέλλεται, because if a crime is not reported,

δεν αποτυπώνεται και στατιστικά η πραγματική του διάσταση its effect cannot be statistically proven

και, το σημαντικότερο, δε διώκονται οι δράστες του. and, most importantly, the perpetrators cannot be brought to justice.

Πρέπει η αστυνομία να οικειοποιηθεί πολιτικές αστυνόμευσης, The Greek police force must adopt practices

που ήδη υπάρχουν σε άλλες χώρες του κόσμου και της Ευρώπης, from other countries, including Europe,

όπως της Διαπολιτισμικής Αστυνόμευσης, όπου προσλαμβάνονται ως αστυνομικοί such as the multicultural police units,

μέλη ευάλωτων κοινωνικών ομάδων,

αλλοδαποί, αλλόθρησκοι, Ρομά και LGBT άτομα, immigrants, people of different faiths, Romani people and LGBT individuals,

τα οποία λειτουργούν ως δίαυλοι επικοινωνίας. who can act as channels of communication.

Έτσι, η αστυνομία πρέπει να θέσει σε υψηλή προτεραιότητα The Police Force must set as top priority

την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων the defence of human rights

και την καταπολέμηση του ρατσισμού και των διακρίσεων. and the end of racism and discrimination.

Θέλω να σας πω εδώ τι είναι σεξουαλικός προσανατολισμός. Let me take a moment to explain what sexual orientation is.

Σεξουαλικός προσανατολισμός είναι η ερωτική, ρομαντική, βαθιά συναισθηματική Sexual orientation is the erotic, romantic, deeply emotional

αλλά και σεξουαλική έλξη προς άντρες, γυναίκες ή και τα δύο φύλα. and sexual attraction towards men, women or both sexes.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι μονάχα ένα προσωπικό χαρακτηριστικό, Sexual orientation is not just a personal characteristic,

όπως η ηλικία ή το βιολογικό φύλο. such as age or gender.

Ο σεξουαλικός προσανατολισμός χαρακτηρίζεται από συμπεριφορές, Our sexual orientation is expressed by behaviour,

όπως το να κρατιέσαι χέρι-χέρι, να φιλιέσαι, να κοιμάσαι με έναν άνθρωπο, such as hand-holding, kissing, sleeping with someone.

είναι αυτή η βαθιά συναισθηματική ανάγκη να αντλήσεις στοργή, αγάπη, It is the deep emotional need to draw tenderness, love,

να ικανοποιήσεις βαθιά ένστικτα συντροφικότητας. and satisfy a deep-seated instinct for companionship.

Οπότε, γιατί για έναν ετεροφυλόφιλο

αυτά τα κοινωνικά χαρακτηριστικά να είναι αποδεκτά; to engage freely in these social actions -

Γιατί δε γυρίσαμε ποτέ να πούμε σε έναν ετεροφυλόφιλο how come we never tell a heterosexual, “We don't care what you do in bed!”, -

«Δε μας νοιάζει τι κάνεις στο κρεβάτι σου»,

ενώ την ίδια στιγμή σ' έναν ομοφυλόφιλο whereas in the case of a homosexual who displays the above social behaviours

που δηλώνει μ' αυτά τα κοινωνικά χαρακτηριστικά

τι κάνει στο κρεβάτι του, τον ωθούμε στο να το κρύψει, να μείνει στο περιθώριο.

Όλα τα παραπάνω, τα προσωπικά μου βιώματα, All the above, my personal story,

ο ρατσισμός, οι διακρίσεις που δέχονται τα LGBT άτομα, racism, the discrimination that LGBT individuals have to endure,

με κάνουν να στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας made me stand before you today

και να κάνω αυτό που λέμε «coming out». and do my own so-called “coming out”.

Αυτό που κάνουν οι ετεροφυλόφιλοι κάθε λίγο, κάθε λεπτό, The very same thing that heterosexuals do all the time,

χωρίς να φοβούνται, χωρίς να ντρέπονται, without fear or shame,

χωρίς να έχουν ακούσει ποτέ without ever causing hurt or tears to their parents.

από τους γονείς τους να πονάνε και να κλαίνε.

Κάθε λίγο μας λένε τι κάνουν, τι θέλουν, They keep telling us

πόσο πολύ τους αρέσουν οι γυναίκες, how much they like women, they flirt with them openly, everywhere,

τις φλερτάρουν ανοιχτά παντού,

πολλές φορές με προκλητικό και μάλιστα χυδαίο τρόπο, sometimes in a suggestive or vulgar way,

κάνοντας αυτό που λέμε ξανά «coming out». doing what we call “coming out.”

Έτσι λοιπόν κι εγώ στέκομαι σήμερα εδώ μπροστά σας, So I am standing before you today,

με την ίδια και μεγαλύτερη περηφάνια, καταργώντας κάθε φόβο with just as much pride, if not more, without a trace of fear,

και σας λέω ανοιχτά ότι είμαι ομοφυλόφιλος

και θέλω να το αποδεχτείτε, and I want you to accept it,

όχι γιατί σας το επιβάλλει η νομοθεσία, αλλά γιατί κατανοείτε βαθιά not because the law is forcing you to, but because you understand

ότι είμαι ένας άνθρωπος που δεν έπρεπε να βιώσει όλα αυτά, that I am a human being who should not have endured all this

και στο πρόσωπο το δικό μου να δείτε όλους τους ομοφυλόφιλους. and in my face I want you to see all homosexuals,

Και να ξέρετε ότι, ανεξάρτητα αν εγώ το επέλεξα ή όχι, and appreciate that, regardless of whether it is a matter of choice,

ακόμα κι αν είναι επιλογή, πρέπει να δούμε σ' αυτά τα άτομα even if it is a choice,

ότι έχουν κάθε δικαίωμα να ζήσουν τη ζωή που θέλουν.

Επίσης, να γνωρίζετε ότι LGBT άνθρωποι υπάρχουν παντού, You should also know

ακόμη και μέσα στις οικογένειές σας.

Τους δώσατε ποτέ την ευκαιρία να μιλήσουν γι' αυτό; Have you ever given them the chance to open up to you about it?

Δώσατε ποτέ την ευκαιρία σ' αυτούς τους ανθρώπους που λέτε ότι αγαπάτε Have you ever given the opportunity to the people whom you claim to love,

να εκφραστούν, όπως εγώ σήμερα;

Θέλω λοιπόν, κλείνοντας, Closing, I would like to invite you

να δει ο καθένας από εσάς τα δικά του τείχη, to take a look at your own walls, τα τείχη που η κοινωνία τον κρατάει εγκλωβισμένο και του λέει the walls in which society has enclosed you,

και του υπαγορεύει τη ζωή που πρέπει να ζήσει.

Θέλω να δει αυτά τα τείχη και να τα γκρεμίσει I want you to see and tear down these walls

και να ζήσει τη ζωή που θέλει ο ίδιος για τον εαυτό του. and live the life you choose for yourselves.

Φυσικά, πάντα με γνώμονα τον σεβασμό του ενός απέναντι στον άλλον. Always respecting others, of course.

Θέλω σήμερα να δείτε στο πρόσωπό μου I want you to see in me

όλους αυτούς τους ανθρώπους που φοβούνται. all those people who are afraid,

Ξέρω ότι φοβούνται. I know they are afraid.

Θέλω να τους πω ότι κι εγώ φοβόμουν I want to tell them that I was also afraid

κι αυτό που κάνω σήμερα μου φαίνεται αδιανόητο. and what I am doing today seemed unattainable.

Θέλω όμως να έχουν θάρρος, αλλά και να προσέχουν. I want them to be courageous and careful.

Θέλω, λοιπόν, να επιτρέψετε σ' αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν, And I want you all to allow these people to live,

να μη νιώθουν φόβο, να μη βιώσουν όσα βίωσα εγώ,

κι απλά να κατανοήσετε ότι είναι άνθρωποι and I want you to understand that they are human beings,

που αν τυχόν αποφασίσουν να μιλήσουν ανοιχτά γι' αυτό, and if they choose to come out, if you give them the chance,

εάν τους δώσετε την ευκαιρία, δε χρειάζεται να είναι θύματα

ούτε χλευασμού, ούτε απαξίωσης, ούτε υποτίμησης.

Και το χειρότερο, δεν πρέπει να είναι θύματα βίας. And most importantly,

Είναι άνθρωποι που απλά αποφασίζουν να ζήσουν τη ζωή τους, They are human beings who have decided to live their lives

να γκρεμίσουν κάθε τείχος and break down the walls with which society has imprisoned them.

που η κοινωνία τους κρατάει εγκλωβισμένους.

Είναι άνθρωποι που αγαπούν ανθρώπους του ιδίου φύλου. They are just human beings who love people of the same sex.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Thank you very much.

(Χειροκρότημα)