×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Πώς ήταν σαν Άνθρωπος ο Μ.Αλέξανδρος;

Πώς ήταν σαν Άνθρωπος ο Μ.Αλέξανδρος;

Όταν το 336 π.Χ. ο Αλέξανδρος ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονίας, βρισκόταν στο εικοστό πρώτο έτος του και δώδεκα χρόνια αργότερα,

όταν πέθανε σε μια ηλικία όπου οι περισσότεροι μεγάλοι άντρες βρίσκονται ακόμη στο κατώφλι της καριέρας τους,

όχι μόνο είχε κατακτήσει τον αρχαίο κόσμο της εποχής του , αλλά τον είχε θέσει σε περιστροφή γύρω από έναν καινούριο άξονα.

Η όλη μετέπειτα πορεία της ιστορίας, η πολιτική και η πολιτισμική ζωή των κατοπινών εποχών δεν μπορούν να κατανοηθούν ξεχωριστά από την καριέρα του Αλέξανδρου.

Αιώνες μετά το θάνατο του ο Αππιανός ο Αλεξάνδρειος παρομοίωσε τη σύντομη βασιλεία του με τη «φωτεινή λάμψη της αστραπής».

Μια λάμψη πραγματικά εκθαμβωτική.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μεγαλοφυία και την προσωπικότητα του Μ.Αλεξάνδρου

μέσα από γεγονότα και καταστάσεις που μας περιγράφουν αρχαίοι ιστορικοί.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας, μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή

και να πατήσετε το εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιείστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.

Τί λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε;

Ο Μ.Αλέξανδρος ήταν ένας άνθρωπος εντελώς δέσμιος της μοίρας του και απολύτως αφοσιωμένος στο έργο του.

Οι φυσικές απολαύσεις πλην του κυνηγιού, λίγο τον ενδιέφεραν.

Με την εξαίρεση της αγάπης προς τη μητέρα του και την τροφό του, ποτέ δε γοητεύτηκε από καμιά γυναίκα

και παρότι νυμφεύθηκε δύο φορές και οι δύο γάμοι του ήταν πολιτικής και όχι ρομαντικής φύσεως.

Ο Αλέξανδρος είχε μια ψυχή που τολμούσε, γι' αυτό και σφραγίζει το τέλος μιας ιστορικής περιόδου και την απαρχή μιας άλλης.

Όλοι οι λαοί που «κατέκτησε» έβλεπαν ότι όχι μόνο ήταν βασιλιάς αλλά και θεός.

«Η έμφυτη αίσθησή του για τη βασιλεία,

μια βασιλεία που βασιζόταν όχι στη δύναμη αλλά στην ευγένεια του παρουσιαστικού,

στην ιπποτική συμπεριφορά και στο να ζει κανείς όπως έπρεπε να ζει ένας βασιλιάς,

βάρυνε πάνω από κάθε πράξη της εκπληκτικής του καριέρας.

«Θεωρούσε περισσότερο βασιλικό», γράφει ο Πλούταρχος,

«να κατακτά τον εαυτό του παρά να κατακτά άλλους».

Ο Αλέξανδρος ήταν γεννημένος να γίνει βασιλιάς.

Όταν κάποιοι φίλοι του που γνώριζαν ότι ήταν γρήγορος στα πόδια,

τον παρότρυναν να τρέξει μαζί τους στους Ολυμπιακούς αγώνες -στους οποίους λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες-

η απάντηση του ήταν ότι θα έτρεχε, μόνο αν συναγωνιζόταν με βασιλιάδες.

Από τις πολλές περιπτώσεις που διαφαίνεται η βασιλική του νοοτροπία

και η ιπποτική του συμπεριφορά απέναντι στους εχθρούς του, οι παρακάτω είναι αξιοσημείωτες.

Όταν μετά τη νίκη της Ισσού έμαθε ότι η Σισύγαμβις η μητέρα του Δαρείου,

η γυναίκα και τα παιδιά του είχαν συλληφθεί και θρηνούσαν τον υποτιθέμενο θάνατο του,

έστειλε τον Λεονάτο να τις πληροφορήσει ότι ο Δαρείος ήταν ακόμη ζωντανός

και ότι αυτές «θα διατηρούσαν τη θέση και την ακολουθία που ταίριαζε

στο βασιλικό τους αξίωμα, καθώς και τον τίτλο των βασιλισσών.

Όταν την επόμενη μέρα μαζί με τον Ηφαιστίωνα, τον πιο αγαπημένο του φίλο,

ο Αλέξανδρος επισκέφθηκε τη Σισύγαμβι και αυτή, συγχέοντας τον Ηφαιστίωνα με το βασιλιά

τον προσκύνησε και ντράπηκε όταν ανακάλυψε το λάθος της, ο Αλέξανδρος, με σεβασμό και ευγένεια ,

την έκανε να το ξεπεράσει.

Την πήρε από το χέρι και σηκώνοντας τη στα πόδια της, της είπε:

«Δεν έκανες λάθος, μητέρα, γιατί κι αυτός ο άνδρας είναι Αλέξανδρος».

Αργότερα όταν βρήκε το πτώμα του δολοφονημένου Δαρείου,

το έστειλε στην Περσέπολη «με διαταγές να ταφεί στο βασιλικό τάφο

όπως είχαν ταφεί όλοι οι άλλοι Πέρσες βασιλιάδες».

Έδειξε τον ίδιο σεβασμό για τη βασιλική εξουσία , όταν με το που επέστρεψε από την Ινδία

ανακάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της απουσίας του ο τύμβος του Κύρου,

του ιδρυτή της περσικής αυτοκρατορίας, είχε συληθεί.

Αμέσως διέταξε τον ιστορικό Αριστόβουλο να επιδιορθώσει τη ζημιά ,

να αντικαταστήσει τους κλεμμένους θησαυρούς με αντίγραφα,

να φράξει την είσοδο του τύμβου και να θέσει τη βασιλική σφραγίδα πάνω σε σκυρόδεμα.

Από όλες του τις πράξεις η πλέον τυπική της βασιλικής του νοοτροπίας

είναι η μεταχείριση που επιφύλαξε στον Πώρο

τον οποίο ενίκησε στις όχθες του ποταμού Υδάσπη.

Όταν ο Αλέξανδρος τον ρώτησε τι είδους μεταχείριση ήθελε, ο Πώρος απάντησε:

«Μεταχειρίσου με, ώ Αλέξανδρε, με βασιλικό τρόπο!».

Ο Αλέξανδρος ευχαριστημένος απάντησε:

«Σε ό, τι με αφορά, ώ Πώρε, τέτοια μεταχείριση θα έχεις,

για σένα όμως, αυτό που ζητάς είναι αυτό που σε ευχαριστεί».

Αλλά ο Πώρος είπε πως όλα αυτά περιλαμβάνονται σε αυτό.

Ο Αλέξανδρος, ακόμη ευχαριστημένος από αυτή τη δήλωση,

όχι μόνο του παραχώρησε την εξουσία στους Ινδούς του,

αλλά πρόσθεσε κι άλλη μια χώρα.

Έτσι μεταχειρίστηκε το γενναίο άνδρα με βασιλικό τρόπο και εφεξής τον βρήκε πιστό σε όλα.

Η ηθική αρετή που τον διέκρινε κατά τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο από τους συνανθρώπους του ήταν η συμπόνια του προς τους άλλους.

Η ευσπλαχνία του αντικατοπτρίζεται με τον καλύτερο τρόπο στη συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες,

οι οποίες σε όλες σχεδόν τις εποχές θεωρούνταν το νόμιμο λάφυρο του στρατιώτη.

Όχι μόνο επέδειξε βασιλικό σεβασμό απέναντι στις αιχμάλωτες της οικογένειας του Δαρείου,

αλλά απεχθάνονταν το βιασμό και τη βία που στην εποχή του ήταν οικουμενικά συμπαρομαρτούντα του πολέμου.

Σε μια περίπτωση, όταν έμαθε ότι δύο Μακεδόνες της διοίκησης του Παρμενίωνα

είχαν διαφθείρει τις συζύγους ορισμένων μισθοφόρων, έγραψε στον Παρμενίωνα διατάσσοντάς τον:

«Στην περίπτωση που οι άνδρες καταδικαστούν, να τους τιμωρήσει και να τους θανατώσει

σαν άγρια θηρία που γεννήθηκαν για την καταστροφή των ανθρώπων».

Σε μια άλλη περίπτωση, όταν ο Ατροπάτης, αντιβασιλιάς της Μηδίας,

του έστειλε ως δώρο εκατό κοπέλες, εξοπλισμένες ως ιππείς,

ο Αλέξανδρος τις έδιωξε από το στρατό,

έτσι ώστε να μην αποπειραθούν να τις βιάσουν οι Μακεδόνες ή οι βάρβαροι.

Κατά την υποτιθέμενη λεηλασία της Περσέπολης

διέταξε τους άνδρες να σεβαστούν τα πρόσωπα των γυναικών και να μην πειράξουν τα στολίδια τους.

Ο Αρριανός εύστοχα έχει να πει γι' αυτόν ως άνδρα και ως στρατιώτη:

«Ήταν πολύ όμορφος στο παρουσιαστικό και αφιερωμένος στην άσκηση,

πολύ ενεργητικός στο πνεύμα, πολύ ηρωικός στο θάρρος, πολύ σταθερός στην τιμή,

αγαπούσε πολύ τον κίνδυνο και τηρούσε αυστηρά τα καθήκοντα του προς τους θεούς.

Ως προς τις απολαύσεις του σώματος είχε πλήρη αυτοέλεγχο

και γι' αυτές του πνεύματος ο έπαινος ήταν η μόνη για την οποία ήταν ακόρεστος.

Είχε εκπληκτική οξυδέρκεια στο να αναγνωρίζει τι έπρεπε να γίνει, όταν άλλοι εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε αβεβαιότητα

και διέβλεπε με μεγάλη επιτυχία από την παρατήρηση των γεγονότων το τι ήταν πιθανό να συμβεί.

Ήταν πιστός στις συμφωνίες και στους διακανονισμούς που είχε συνάψει

καθώς και φειδωλός στη δαπάνη χρημάτων για την ικανοποίηση των δικών του απολαύσεων,

ξόδευε όμως αφείδωλα χάρη των συντρόφων του».

Ο Πλούταρχος μας παρέχει την παρακάτω περιγραφή της καθημερινής του ζωής,

όταν δεν βρισκόταν σε εκστρατεία:

Τις μέρες της ανάπαυσης αφού σηκωνόταν και προσέφερε θυσίες στους θεούς,

αμέσως καθόταν και έτρωγε περνώντας την ημέρα του με το κυνήγι, το γράψιμο, τις δίκες,

την τακτοποίηση πολεμικών υποθέσεων και το διάβασμα.

Αν είχε πορεία όχι επείγουσα, μάθαινε βαδίζοντας είτε τοξοβολία

είτε να ανεβαίνει και να κατεβαίνει σε άρμα που βρισκόταν σε κίνηση».

Στην πραγματικότητα, η διαγωγή και ο χαρακτήρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου

υπαγορευόταν από τρεις διαφορετικές κατηγορίες γεγονότων, που η καθεμιά τους αντιστοιχούσε σε ορισμένες φυσικές του κλίσεις.

Πρώτα απ' όλα ήταν, προς μεγάλη του ευχαρίστηση, ο απλός στρατιώτης της τραχιάς Μακεδονίας,

ο αρχηγός της μάνας των ριψοκίνδυνων εταίρων, γεμάτος πολεμικά τραύματα,

ηλιοψημένος από τους καιρούς, ένας άνθρωπος που δούλευε σκληρά,

προσιτός σε όλους, δημοκράτης, πραγματικά καλός για τους φίλους και άγριος για τους εχθρούς του.

Έπειτα ήταν ηγεμόνας της Ασίας, βασιλιάς της Βαβυλώνας,

Φαραώ της Αιγύπτου, γιος του Άμμωνα Δία και θρήσκος.

Τέλος ήταν ο Αρχιστράτηγος των Ελλήνων, ένας Έλληνας καλλιεργημένος,

μορφωμένος, ηρωικός με ομηρικό τρόπο,

πνεύμα ευρύ, λογικό και διπλωματικό.

Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν περιορίστηκε στο να υποτάξει μόνο τους αρχαίους λαούς που κυρίεψε τις χώρες τους,

αλλά εξόρμησε στην Ανατολή

για να τιμωρήσει τους μεγάλους εχθρούς του Ελληνισμού, τους Πέρσες,

απελευθερώνοντας συγχρόνως τους λαούς

από τους διάφορους τυράννους που τους κυβερνούσαν και τους καταδυνάστευαν.

Τους έμαθε ένα νέο τρόπο ζωής με σεβασμό στα δικαιώματα του κάθε πολίτη.


Πώς ήταν σαν Άνθρωπος ο Μ.Αλέξανδρος; How was Alexander the Great as a Man? Comment était Alexandre le Grand en tant qu'homme ? Jaki był Aleksander Wielki jako człowiek? Como era Alexandre, o Grande, enquanto homem?

Όταν το 336 π.Χ. ο Αλέξανδρος ανέβηκε στο θρόνο της Μακεδονίας, βρισκόταν στο εικοστό πρώτο έτος του και δώδεκα χρόνια αργότερα, In 336 BC. when Alexander ascended the throne of Macedonia, he was twenty-first years old and twelve years later,

όταν πέθανε σε μια ηλικία όπου οι περισσότεροι μεγάλοι άντρες βρίσκονται ακόμη στο κατώφλι της καριέρας τους, when he died at an age when most great men are still on the begining of their careers,

όχι μόνο είχε κατακτήσει τον αρχαίο κόσμο της εποχής του , αλλά τον είχε θέσει σε περιστροφή γύρω από έναν καινούριο άξονα. he had conquered the ancient world of his time.

Η όλη μετέπειτα πορεία της ιστορίας, η πολιτική και η πολιτισμική ζωή των κατοπινών εποχών δεν μπορούν να κατανοηθούν ξεχωριστά από την καριέρα του Αλέξανδρου. The whole subsequent course of history, politics and cultural life of later times can not be understood separately from Alexander's career.

Αιώνες μετά το θάνατο του ο Αππιανός ο Αλεξάνδρειος παρομοίωσε τη σύντομη βασιλεία του με τη «φωτεινή λάμψη της αστραπής». Centuries after his death, Alexandrian Appian likened Alexander's brief reign to the "light of the lightning."

Μια λάμψη πραγματικά εκθαμβωτική. A really dazzling glow.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Omega.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μεγαλοφυία και την προσωπικότητα του Μ.Αλεξάνδρου In this video we will talk about the genius and personality of Alexander the Great

μέσα από γεγονότα και καταστάσεις που μας περιγράφουν αρχαίοι ιστορικοί. through facts and situations described to us by ancient historians.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας, μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή If you are visiting our channel for the first time, don't forget to subscribe

και να πατήσετε το εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιείστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο. and tap the bell icon to be notified whenever we upload a new video.

Τί λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin?

Ο Μ.Αλέξανδρος ήταν ένας άνθρωπος εντελώς δέσμιος της μοίρας του και απολύτως αφοσιωμένος στο έργο του. Alexander the Great was a man completely enslaved to his fate and completely devoted to his work.

Οι φυσικές απολαύσεις πλην του κυνηγιού, λίγο τον ενδιέφεραν. Natural pleasures other than hunting, were of no interest to him.

Με την εξαίρεση της αγάπης προς τη μητέρα του και την τροφό του, ποτέ δε γοητεύτηκε από καμιά γυναίκα With the exception of love for his mother and nun, he was never charmed by any woman

και παρότι νυμφεύθηκε δύο φορές και οι δύο γάμοι του ήταν πολιτικής και όχι ρομαντικής φύσεως. and although he was married twice both marriages were made due to political reasons and not by love.

Ο Αλέξανδρος είχε μια ψυχή που τολμούσε, γι' αυτό και σφραγίζει το τέλος μιας ιστορικής περιόδου και την απαρχή μιας άλλης. Alexander had a daring soul, which is why he marks the end of one historical period and the beginning of another.

Όλοι οι λαοί που «κατέκτησε» έβλεπαν ότι όχι μόνο ήταν βασιλιάς αλλά και θεός. All the peoples he "conquered" saw that he was not only a king but also a god.

«Η έμφυτη αίσθησή του για τη βασιλεία, "His innate sense of kingship,

μια βασιλεία που βασιζόταν όχι στη δύναμη αλλά στην ευγένεια του παρουσιαστικού, ein Königreich, das nicht auf Macht basiert, sondern auf der Höflichkeit des Moderators, a kingdom based not on power but on the nobility of ones self,

στην ιπποτική συμπεριφορά και στο να ζει κανείς όπως έπρεπε να ζει ένας βασιλιάς, im ritterlichen Verhalten und im Leben, wie ein König leben sollte, on the chivalrous demeanor and living as a king should,

βάρυνε πάνω από κάθε πράξη της εκπληκτικής του καριέρας. weighed on every act of his astonishing career.

«Θεωρούσε περισσότερο βασιλικό», γράφει ο Πλούταρχος, "He considered it more royal," writes Plutarch,

«να κατακτά τον εαυτό του παρά να κατακτά άλλους». "to conquer himself than to conquer others."

Ο Αλέξανδρος ήταν γεννημένος να γίνει βασιλιάς. Alexander was born to be king.

Όταν κάποιοι φίλοι του που γνώριζαν ότι ήταν γρήγορος στα πόδια, When some of his friends who knew he was fast on foot

τον παρότρυναν να τρέξει μαζί τους στους Ολυμπιακούς αγώνες -στους οποίους λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες- urged him to run with them to the Olympics - in which only Greeks took part -

η απάντηση του ήταν ότι θα έτρεχε, μόνο αν συναγωνιζόταν με βασιλιάδες. his answer was that he would run only if he competed with kings.

Από τις πολλές περιπτώσεις που διαφαίνεται η βασιλική του νοοτροπία From the many cases where his royal mentality

και η ιπποτική του συμπεριφορά απέναντι στους εχθρούς του, οι παρακάτω είναι αξιοσημείωτες. and his chivalrous behavior towards his enemies are evident , the following are noteworthy.

Όταν μετά τη νίκη της Ισσού έμαθε ότι η Σισύγαμβις η μητέρα του Δαρείου, When, after the victory of Issus, he learned that Sisygambis, Darius's mother,

η γυναίκα και τα παιδιά του είχαν συλληφθεί και θρηνούσαν τον υποτιθέμενο θάνατο του, wife and children, had been arrested and were mourning his alleged death,

έστειλε τον Λεονάτο να τις πληροφορήσει ότι ο Δαρείος ήταν ακόμη ζωντανός he sent Leonatus to inform them that Darius was still alive

και ότι αυτές «θα διατηρούσαν τη θέση και την ακολουθία που ταίριαζε and that they "would retain their position. and the sequence that suited

στο βασιλικό τους αξίωμα, καθώς και τον τίτλο των βασιλισσών. their royal office, as well as the title of queens.

Όταν την επόμενη μέρα μαζί με τον Ηφαιστίωνα, τον πιο αγαπημένο του φίλο, When the next day, together with Hephaestion, his most beloved friend,

ο Αλέξανδρος επισκέφθηκε τη Σισύγαμβι και αυτή, συγχέοντας τον Ηφαιστίωνα με το βασιλιά Alexander visited Sisygambis and she, confusing Hephaestion with the king

τον προσκύνησε και ντράπηκε όταν ανακάλυψε το λάθος της, ο Αλέξανδρος, με σεβασμό και ευγένεια , , bowed to him and was ashamed when she discovered her mistake, Alexander, with respect and courtesy,

την έκανε να το ξεπεράσει. made her overcome it.

Την πήρε από το χέρι και σηκώνοντας τη στα πόδια της, της είπε: He took her by the hand and, raising her to her feet, said to her:

«Δεν έκανες λάθος, μητέρα, γιατί κι αυτός ο άνδρας είναι Αλέξανδρος». "You did not make a mistake, mother, because this man is also an Alexander."

Αργότερα όταν βρήκε το πτώμα του δολοφονημένου Δαρείου, Later, when he found the body of the murdered Darius,

το έστειλε στην Περσέπολη «με διαταγές να ταφεί στο βασιλικό τάφο he sent it to Persepolis "with orders to be buried in the royal tomb

όπως είχαν ταφεί όλοι οι άλλοι Πέρσες βασιλιάδες». as all the other Persian kings had been buried."

Έδειξε τον ίδιο σεβασμό για τη βασιλική εξουσία , όταν με το που επέστρεψε από την Ινδία He showed the same respect for royal power when, on his return from India, he

ανακάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της απουσίας του ο τύμβος του Κύρου, discovered that during his absence the tomb of Cyrus,

του ιδρυτή της περσικής αυτοκρατορίας, είχε συληθεί. the founder of the Persian Empire, had been looted.

Αμέσως διέταξε τον ιστορικό Αριστόβουλο να επιδιορθώσει τη ζημιά , He immediately ordered the historian Aristobulus to repair the damage,

να αντικαταστήσει τους κλεμμένους θησαυρούς με αντίγραφα, replace the stolen treasures with copies,

να φράξει την είσοδο του τύμβου και να θέσει τη βασιλική σφραγίδα πάνω σε σκυρόδεμα. block the entrance to the tomb and put the royal seal on concrete.

Από όλες του τις πράξεις η πλέον τυπική της βασιλικής του νοοτροπίας Of all his acts, the most typical of his royal mentality

είναι η μεταχείριση που επιφύλαξε στον Πώρο is the treatment he reserved for

τον οποίο ενίκησε στις όχθες του ποταμού Υδάσπη. Porus, whom he defeated on the banks of the river Hydaspis.

Όταν ο Αλέξανδρος τον ρώτησε τι είδους μεταχείριση ήθελε, ο Πώρος απάντησε: When Alexander asked him what kind of treatment he wanted, Poros replied:

«Μεταχειρίσου με, ώ Αλέξανδρε, με βασιλικό τρόπο!». "Treat me, Alexander, in a royal way!".

Ο Αλέξανδρος ευχαριστημένος απάντησε: Alexander happily replied:

«Σε ό, τι με αφορά, ώ Πώρε, τέτοια μεταχείριση θα έχεις, "Was mich betrifft, oh Pore, wirst du eine solche Behandlung haben, "As far as I am concerned, Porus, you will have such treatment,

για σένα όμως, αυτό που ζητάς είναι αυτό που σε ευχαριστεί». aber für dich ist das, was du verlangst, das, was dir gefällt". but for you, what you ask for is what pleases you."

Αλλά ο Πώρος είπε πως όλα αυτά περιλαμβάνονται σε αυτό. But Porus said that all this is included in it.

Ο Αλέξανδρος, ακόμη ευχαριστημένος από αυτή τη δήλωση, Alexander, still pleased with this statement,

όχι μόνο του παραχώρησε την εξουσία στους Ινδούς του, not only ceded power to his Indians,

αλλά πρόσθεσε κι άλλη μια χώρα. but added another country.

Έτσι μεταχειρίστηκε το γενναίο άνδρα με βασιλικό τρόπο και εφεξής τον βρήκε πιστό σε όλα. So he treated the brave man in a royal way and from now on he found him faithful to everything.

Η ηθική αρετή που τον διέκρινε κατά τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο από τους συνανθρώπους του ήταν η συμπόνια του προς τους άλλους. The moral virtue that distinguished him in the clearest way from his fellow human beings was his compassion for others.

Η ευσπλαχνία του αντικατοπτρίζεται με τον καλύτερο τρόπο στη συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες, His compassion is best reflected in his treatment of women,

οι οποίες σε όλες σχεδόν τις εποχές θεωρούνταν το νόμιμο λάφυρο του στρατιώτη. who in almost all times were considered the legitimate booty of the soldier.

Όχι μόνο επέδειξε βασιλικό σεβασμό απέναντι στις αιχμάλωτες της οικογένειας του Δαρείου, Not only did he show royal respect for the captives of Darius' family,

αλλά απεχθάνονταν το βιασμό και τη βία που στην εποχή του ήταν οικουμενικά συμπαρομαρτούντα του πολέμου. but he hated rape and violence, which in his day were universal contributors to the war.

Σε μια περίπτωση, όταν έμαθε ότι δύο Μακεδόνες της διοίκησης του Παρμενίωνα On one occasion, when he learned that two Macedonians in Parmenion's administration

είχαν διαφθείρει τις συζύγους ορισμένων μισθοφόρων, έγραψε στον Παρμενίωνα διατάσσοντάς τον: had corrupted the wives of some mercenaries, he wrote to Parmenion, ordering him:

«Στην περίπτωση που οι άνδρες καταδικαστούν, να τους τιμωρήσει και να τους θανατώσει "If the men are convicted, punish them and kill them

σαν άγρια θηρία που γεννήθηκαν για την καταστροφή των ανθρώπων». like wild beasts born to destroy humanity."

Σε μια άλλη περίπτωση, όταν ο Ατροπάτης, αντιβασιλιάς της Μηδίας, In another case, when Atropatis, regent of Media,

του έστειλε ως δώρο εκατό κοπέλες, εξοπλισμένες ως ιππείς, sent him as a gift a hundred girls, equipped as cavalry,

ο Αλέξανδρος τις έδιωξε από το στρατό, Alexander expelled them from the army,

έτσι ώστε να μην αποπειραθούν να τις βιάσουν οι Μακεδόνες ή οι βάρβαροι. so that the Macedonians or the barbarians would not try to rape them.

Κατά την υποτιθέμενη λεηλασία της Περσέπολης During the alleged looting of Persepolis, he

διέταξε τους άνδρες να σεβαστούν τα πρόσωπα των γυναικών και να μην πειράξουν τα στολίδια τους. ordered the men to respect the faces of the women and not to damage their ornaments.

Ο Αρριανός εύστοχα έχει να πει γι' αυτόν ως άνδρα και ως στρατιώτη: Arrian has aptly said about him as a man and as a soldier:

«Ήταν πολύ όμορφος στο παρουσιαστικό και αφιερωμένος στην άσκηση, "He was very handsome in appearance and dedicated to practice,

πολύ ενεργητικός στο πνεύμα, πολύ ηρωικός στο θάρρος, πολύ σταθερός στην τιμή, very energetic in spirit, very heroic in courage, very steadfast in honor,

αγαπούσε πολύ τον κίνδυνο και τηρούσε αυστηρά τα καθήκοντα του προς τους θεούς. very fond of danger and strictly observed his duties of to the gods.

Ως προς τις απολαύσεις του σώματος είχε πλήρη αυτοέλεγχο As for the pleasures of the body he had complete self-control

και γι' αυτές του πνεύματος ο έπαινος ήταν η μόνη για την οποία ήταν ακόρεστος. and for those of the spirit the praise was the only one for which he was insatiable.

Είχε εκπληκτική οξυδέρκεια στο να αναγνωρίζει τι έπρεπε να γίνει, όταν άλλοι εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε αβεβαιότητα He had an astonishing acumen in recognizing what needed to be done when others were still in uncertainty,

και διέβλεπε με μεγάλη επιτυχία από την παρατήρηση των γεγονότων το τι ήταν πιθανό να συμβεί. and he saw with great success from observing the events what was likely to happen.

Ήταν πιστός στις συμφωνίες και στους διακανονισμούς που είχε συνάψει He was faithful to the agreements and arrangements he had made

καθώς και φειδωλός στη δαπάνη χρημάτων για την ικανοποίηση των δικών του απολαύσεων, as well as sparing in spending money to satisfy his own pleasures,

ξόδευε όμως αφείδωλα χάρη των συντρόφων του». but he spent generously thanks to his comrades. "

Ο Πλούταρχος μας παρέχει την παρακάτω περιγραφή της καθημερινής του ζωής, Plutarch gives us the following description of his daily life,

όταν δεν βρισκόταν σε εκστρατεία: when he was not on a campaign:

Τις μέρες της ανάπαυσης αφού σηκωνόταν και προσέφερε θυσίες στους θεούς, On the days of rest after he got up and offered sacrifices to the gods, he

αμέσως καθόταν και έτρωγε περνώντας την ημέρα του με το κυνήγι, το γράψιμο, τις δίκες, immediately sat and ate, spending his day hunting, writing, trials,

την τακτοποίηση πολεμικών υποθέσεων και το διάβασμα. settling war affairs and reading.

Αν είχε πορεία όχι επείγουσα, μάθαινε βαδίζοντας είτε τοξοβολία If he had a non-urgent course, he practiced either archery

είτε να ανεβαίνει και να κατεβαίνει σε άρμα που βρισκόταν σε κίνηση». or riding a chariot".

Στην πραγματικότητα, η διαγωγή και ο χαρακτήρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου In fact, the conduct and character of Alexander the Great were

υπαγορευόταν από τρεις διαφορετικές κατηγορίες γεγονότων, που η καθεμιά τους αντιστοιχούσε σε ορισμένες φυσικές του κλίσεις. dictated by three different categories of events, each corresponding to certain natural inclinations.

Πρώτα απ' όλα ήταν, προς μεγάλη του ευχαρίστηση, ο απλός στρατιώτης της τραχιάς Μακεδονίας, First of all he was, to his great pleasure, the ordinary soldier of Macedonia,

ο αρχηγός της μάνας των ριψοκίνδυνων εταίρων, γεμάτος πολεμικά τραύματα, the leader of the mother of adventurous Hetairoi, full of war wounds,

ηλιοψημένος από τους καιρούς, ένας άνθρωπος που δούλευε σκληρά, sunburned, a man who worked hard,

προσιτός σε όλους, δημοκράτης, πραγματικά καλός για τους φίλους και άγριος για τους εχθρούς του. friendly to all, a real democrat, kind to his friends and fierce for his enemies.

Έπειτα ήταν ηγεμόνας της Ασίας, βασιλιάς της Βαβυλώνας, Then he was the ruler of Asia, king of Babylon,

Φαραώ της Αιγύπτου, γιος του Άμμωνα Δία και θρήσκος. Pharaoh of Egypt, son of Ammon Zeus and religious.

Τέλος ήταν ο Αρχιστράτηγος των Ελλήνων, ένας Έλληνας καλλιεργημένος, Finally, he was the General of the Greeks, a cultured,

μορφωμένος, ηρωικός με ομηρικό τρόπο, educated Greek , heroic in a Homeric way,

πνεύμα ευρύ, λογικό και διπλωματικό. with a broad, logical and diplomatic spirit.

Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν περιορίστηκε στο να υποτάξει μόνο τους αρχαίους λαούς που κυρίεψε τις χώρες τους, Alexander the Great did not limit himself to subjugating the ancient peoples who conquered their lands,

αλλά εξόρμησε στην Ανατολή but he rushed to the East

για να τιμωρήσει τους μεγάλους εχθρούς του Ελληνισμού, τους Πέρσες, to punish the great enemies of Hellenism, the Persians,

απελευθερώνοντας συγχρόνως τους λαούς at the same time liberating the peoples

από τους διάφορους τυράννους που τους κυβερνούσαν και τους καταδυνάστευαν. from the various tyrants who ruled and oppressed them.

Τους έμαθε ένα νέο τρόπο ζωής με σεβασμό στα δικαιώματα του κάθε πολίτη. He taught them a new way of life with respect for the rights of every citizen.