Η ταπείνωση της Σπάρτης στη Μάχη των Λεύκτρων Die Demütigung Spartas in der Schlacht von Lefktron The humiliation of Sparta at the Battle of Lefktron La humillación de Esparta en la batalla de Lefktron

Σπάρτη. Ένα όνομα συνδεδεμένο με την ατσάλινη πειθαρχία, τη σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση, Sparta. A name associated with steel discipline, tough military training,

τη λιτή ζωή και την πίστη στο καθήκον. austere life and faith in duty.

Μια από τις πιο σκληρές κοινωνίες που υπήρξαν ποτέ, η Λακεδαίμονα καθόρισε σε μεγάλο βαθμό Lacedaemon ist eine der härtesten Gesellschaften, die je existiert hat One of the harshest societies ever, Lacedaemon largely determined

την πορεία της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, ως μια από τις πόλεις κράτη που πρωτοστάτησαν στους Μηδικούς Πολέμους, den Lauf der antiken griechischen Geschichte als einer der Stadtstaaten, die die Mediankriege anführten, the course of ancient Greek history, as one of the city-states that led the Median Wars,

και ως η νικήτρια της πολυετούς εμφύλιας σύγκρουσης που έμεινε στην ιστορία ως Πελοποννησιακός Πόλεμος. and as the winner of the long-running civil conflict that went down in history as the Peloponnesian War. .

Ο Σπαρτιάτης οπλίτης θεωρείται από πολλούς ως η απόλυτη πολεμική μηχανή της αρχαίας Ελλάδας. The Spartan hoplite is considered by many to be the ultimate war machine of ancient Greece.

Η Σπάρτη τελειοποίησε την οπλιτική φάλαγγα, τον χαρακτηριστικό αρχαιοελληνικό τρόπο πολέμου, Sparta perfected the hoplite phalanx, the typical ancient Greek way of warfare,

και η στρατιωτική υπεροχή της στην ξηρά ήταν ανέκαθεν το μεγάλο της πλεονέκτημα, and its military superiority on land has always been its great advantage,

στο οποίο και βασίστηκε για να θεμελιώσει την ηγεμονία της. Ωστόσο, όλα έχουν ένα τέλος. on which it relied to establish its hegemony. However, everything has an end.

Η νίκη της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο της έδωσε την πρωτοκαθεδρία μεταξύ των ελληνικών πόλεων, Her victory in the Peloponnesian War gave her the upper hand among the Greek cities,

όμως επρόκειτο για ένα κόσμο που άλλαζε, και η Σπάρτη αδυνατούσε να προσαρμοστεί από πολλές απόψεις, but it was a changing world, and Sparta could not adapt in many ways,

ακόμα και στον τομέα των στρατιωτικών, όπου ήταν και η εξειδίκευσή της. even in the military field, where it was its specialization.

Και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το καλοκαίρι του 371 π.Χ., στα Λεύκτρα της Βοιωτίας. And this proved to be the case in the summer of 371 BC, in Leuctra, Boeotia.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Ωmega channel.

Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μάχη των Λεύκτρων. In this video we will talk about the battle of Leuctra.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή If you are visiting our channel for the first time, do not forget to Subscribe

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο. and click on the bell icon to be notified every time we upload a new video.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin?

Το 378 π.Χ. πραγματοποιήθηκε η δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία, η οποία δεν ήταν ηγεμονία. In 378 BC the second Athenian alliance took place, which was not a hegemony.

Η συμμαχία αυτή πολέμησε με την ηγεμονία της Σπάρτης από το 377 μέχρι το 371 π.Χ. This alliance fought with the hegemony of Sparta from 377 to 371 BC.

Οι Θηβαίοι, αν και σύμμαχοι των Αθηναίων, δεν ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους προς τη συμμαχία. The Thebans, although allies of the Athenians, were not consistent in their obligations to the alliance.

Παράλληλα, ενεργούσαν δραστήρια για την ανασύσταση της ηγεμονίας των Βοιωτών, του λεγόμενου «Κοινού των Βοιωτών». At the same time, they were active in reconstituting the hegemony of the Boeotians, the so-called "Common of the Boeotians".

Σ' αυτό την ηγεσία θα είχε η Θήβα. Οι ενέργειες αυτές των Θηβαίων προκάλεσαν τη δυσαρέσκεια των Αθηναίων, Thebes would have the leadership in this. These actions of the Thebans provoked the displeasure of the Athenians,

οι οποίοι έβλεπαν με καχυποψία την άνοδο της δυνάμεως της Θήβας. who viewed with suspicion the rise of Thebes.

Οι Αθηναίοι κατάλαβαν ότι δεν τους συνέφερε η παράταση των εχθροπραξιών, παρά τις επιτυχίες του ναυτικού τους στο Ιόνιο. The Athenians realized that they were not interested in prolonging the hostilities, despite the successes of their navy in the Ionian.

Παράλληλα, αντιμετώπιζαν και οικονομικές δυσχέρειες. At the same time, they faced financial difficulties.

Αλλά και οι Σπαρτιάτες είχαν εξαντληθεί. Βολιδοσκοπήσεις των δύο αντιπάλων κατέληξαν στη συμφωνία συγκλήσεως συνεδρίου ειρήνης, But the Spartans were also exhausted. Information of the two opponents resulted in the agreement to convene a peace conference,

το οποίο συνήλθε στη Σπάρτη το 371 π.Χ. which met in Sparta in 371 BC.

Στο συνέδριο αυτό έστειλαν αντιπροσώπους όλες οι ελληνικές πόλεις. All Greek cities sent representatives to this conference.

Δυστυχώς, το συνέδριο απέτυχε εξαιτίας των Θηβαίων. Unfortunately, the conference failed because of the Thebans.

Ειδικότερα, όταν κλήθηκε ο αντιπρόσωπος των Θηβαίων να υπογράψει τη συνθήκη ειρήνης, In particular, when the representative of Thebes was invited to sign the peace treaty, he

επέμεινε να υπογράψει όχι μόνο για τη Θήβα αλλά και «εξ ονόματος του Κοινού των Βοιωτών». insisted on signing not only for Thebes but also "on behalf of the Common of Boeotia".

Αυτήν την πρόθεση του Επαμεινώνδα δεν τη δέχθηκαν οι Σπαρτιάτες και οι εκπρόσωποι πολλών πόλεων Diese Absicht von Epameinodas wurde von den Spartanern und den Vertretern vieler Städte nicht akzeptiert. This intention of Epameinondas was not accepted by the Spartans and the representatives of many cities

αλλά ούτε και οι Αθηναίοι τον υποστήριξαν σ' αυτό. aber auch die Athener unterstützten ihn dabei nicht. , nor did the Athenians support him in it.

Όπως ήταν επόμενο το συνέδριο διαλύθηκε, χωρίς να επιτευχθεί πανελλήνια ειρήνη. As it was next, the conference was dissolved, without achieving a pan-Hellenic peace.

Οι Αθηναίοι και οι Σπαρτιάτες τήρησαν αυτά που συμφώνησαν μεταξύ τους στο συνέδριο. The Athenians and the Spartans kept what they agreed on at the conference.

Στη συνέχεια οι Σπαρτιάτες έστειλαν τελεσίγραφο στους Θηβαίους να διαλύσουν το «Κοινό των Βοιωτών» The Spartans then sent an ultimatum to the Thebans to dissolve the "Boeotian Common"

και να αφήσουν αυτόνομες τις βοιωτικές πόλεις. and leave the Boeotian cities autonomous.

Οι τελευταίοι όμως απέρριψαν το τελεσίγραφο. The latter, however, rejected the ultimatum.

Μετά απ' αυτό οι Σπαρτιάτες έδωσαν εντολή στο βασιλιά Κλεόμβροτο, After this, the Spartans ordered King Cleombrotus,

ο οποίος βρισκόταν τότε στη Φωκίδα με Σπαρτιατικό στρατό 10.000 οπλιτών, να εισβάλει στη Βοιωτία. who was then in Phocis with a Spartan army of 10,000 hoplites, to invade Boeotia.

Ο Επαμεινώνδας με στρατό 6.000 οπλιτών κινήθηκε για να αντιμετωπίσει τον Κλεόμβροτο. Epameinondas with an army of 6,000 hoplites moved to face Cleombrotus.

Ο κύριος όγκος του Βοιωτικού στρατού περίμενε τους Σπαρτιάτες δίπλα στην Κορώνεια, κοντά στο στενό της Πέτρας. The bulk of the Boeotian army was waiting for the Spartans next to Koronia, near the Petra Strait.

Ο Κλεόμβροτος όμως οδήγησε το στράτευμα του από μια όδευση δυτικά του Ελικώνα και κατά μήκος των ακτών του Κορινθιακού. Cleombrotus, however, led his army from a route west of Elikonas and along the coast of Corinth.

Προφανώς, ήθελε να εξαπατήσει τους Θηβαίους για τις προθέσεις του Apparently, he wanted to deceive the Thebans about his intentions

και να καταλάβει τα μικρά λιμάνια της Βοιωτίας στον Κορινθιακό, ώστε να εξασφαλίσει την επικοινωνία του με την Πελοπόννησο. and to occupy the small ports of Boeotia in the Corinthian, in order to ensure his communication with the Peloponnese.

Οι Θηβαίοι έφραξαν το δρομολόγιο αυτό με λίγες δυνάμεις, επειδή ήταν ορεινό και δύσβατο. The Thebans blocked this route with few forces, because it was mountainous and inaccessible.

Ο Κλεόμβροτος, αφού ανέτρεψε εύκολα τη βοιωτική αυτή προκάλυψη, κατέλαβε στη συνέχεια την παραλιακή πολίχνη Σίφαι Cleombrotus besetzte, nachdem er diese böotische Deckung leicht gestürzt hatte, die Küstenstadt Sifa Cleombrotus, after easily overthrowing this Boeotian cover, then occupied the coastal town of Sifa

και την οχυρή πόλη Κρεύση ναύσταθμο των Βοιωτών, όπου κυρίευσε και δώδεκα τριήρεις. and the fortified city of Krevsi, a naval base of the Boeotians, where he conquered twelve triremes.

Έπειτα κινήθηκε βορειοανατολικά στη κατεύθυνση των Θεσπιών. Then it moved northeast in the direction of Thespia.

Ο Επαμεινώνδας έμαθε τις κινήσεις αυτές και στράφηκε για να τον συναντήσει. Epameinondas learned these moves and turned to meet him.

Και τότε τα δύο αντίπαλα στρατεύματα βρέθηκαν αντιμέτωπα στην πεδιάδα των Λεύκτρων. And then the two opposing troops were confronted in the plain of Leuctra.

Η μάχη των Λεύκτρων έγινε στις 5 του αττικού εκατομβαιώνα, δηλαδή στις 6 Ιουλίου του 371 π.Χ., The battle of Leuctra took place on the 5th of the Attic 'ekatomveona', that is, on July 6, 371 BC,

μόλις είκοσι μέρες μετά την αποχώρηση της Θηβαϊκής αντιπροσωπείας από τη Σπάρτη. just twenty days after the departure of the Theban delegation from Sparta.

Η δύναμη του στρατού του Κλεόμβροτου ήταν 9.000 πεζοί και 1.000 ιππείς περίπου. The force of Cleombrotus's army was about 9,000 infantry and about 1,000 cavalry.

Από αυτούς περίπου 2.300 άνδρες, δηλαδή 4 μόρες, ήταν Λακεδαιμόνιοι από τους οποίους οι 700 ήταν Σπαρτιάτες. Of these, about 2,300 men, were Lacedaemonians, of whom 700 were Spartans.

Οι υπόλοιποι 7.500-7.700 οπλίτες ήταν σύμμαχοι των Σπαρτιατών. The remaining 7,500-7,700 hoplites were allies of the Spartans.

Ο Κλεόμβροτος παρέταξε το στρατό του σύμφωνα με τα καθιερωμένα. Cleombrotus lined up his army as usual.

Τοποθέτησε τους Λακεδαιμονίους στη δεξιά πτέρυγα, όπου πήρε θέση κι ο ίδιος με το πιο επίλεκτο τμήμα. He placed the Lacedaemonians in the right wing, where he took his place with the most select section.

Στο κέντρο και αριστερά τοποθέτησε το συμμαχικό πεζικό και στο αριστερό άκρο ένα απόσπασμα συμμαχικού ιππικού. In the center and on the left he placed the allied infantry and at the left end a detachment of allied cavalry.

Σε όλη τη φάλαγγα έδωσε βάθος 12 στοίχων. He gave a depth of 12 rows to the whole phalanx.

Το ιππικό το ανέπτυξε μπροστά στη δεξιά του πτέρυγα, για να εξασφαλίσει το στράτευμα του από κάθε αιφνιδιαστική ενέργεια των Θηβαίων, Die Kavallerie setzte sie vor ihrem rechten Flügel ein, um ihre Armee vor einem plötzlichen Angriff der Thebaner zu schützen. The cavalry deployed it in front of its right wing, to secure its army from any sudden action of the Thebans,

αλλά και για να καλύπτει τις κινήσεις του πεζικού του από την παρατήρηση του εχθρού. but also to cover the movements of its infantry from the observation of the enemy.

Το σύνολο του Βοιωτικού στρατού έφθανε τους 6.000 άνδρες, από τους οποίους 1.000 ήταν ιππείς. The total Boeotian army reached 6,000 men, of whom 1,000 were cavalry.

Το ηθικό του ήταν κάπως κλονισμένο, γιατί οι Λακεδαιμόνιοι και, κυρίως, οι Σπαρτιάτες θεωρούνταν ανίκητοι την εποχή εκείνη. His morale was somewhat shaky, because the Lacedaemonians and, above all, the Spartans were considered invincible at that time.

Ο Επαμεινώνδας όμως εξύψωσε το ηθικό του στρατού του με φήμες, τις οποίες διέδωσε κατάλληλα ο ίδιος, Epameinondas hingegen hob die Moral seiner Armee mit Gerüchten, die er selbst entsprechend propagierte, Epameinondas, however, raised the morale of his army with rumors, which he properly propagated,

για καλούς οιωνούς και παλιούς χρησμούς, οι οποίοι προέβλεπαν ήττα των Λακεδαιμονίων. für gute Omen und alte Orakel, die eine Niederlage der Lacedämonier voraussagten. for good omens and old oracles, which predicted the defeat of the Lacedaemonians.

Ο Επαμεινώνδας, ως ανώτατος διοικητής του Βοιωτικού στρατού έλαβε διάταξη διαφορετική από τα μέχρι τότε αποδεκτά. Epameinondas, as commander-in-chief of the Boeotian army, received an order different from what had been accepted until then.

Τοποθέτησε στην αριστερή πτέρυγα της παρατάξεώς του τους Θηβαίους σε βάθος 50 στοίχων και πλάτος 65-70 ανδρών. He placed the Thebans in the left wing of his faction at a depth of 50 rows and a width of 65-70 men.

Στο κέντρο και στη δεξιά πτέρυγα τοποθέτησε τους άλλους Βοιωτούς σε πολύ λιγότερους στοίχους. In the center and on the right wing he placed the other Boeotians in much fewer rows.

Το ιππικό το ανέπτυξε μπροστά από την αριστερή του πτέρυγα για να αντιμετωπίσει το Σπαρτιατικό ιππικό. The cavalry deployed it in front of its left wing to face the Spartan cavalry.

Αυτή η παράταξη επικράτησε από τότε να λέγεται «λοξή φάλαγγα» από μια φράση του Διόδωρου του Σικελιώτη: This faction prevailed since then called "oblique phalanx" from a phrase of Diodorus of Sicily:

«Για αυτόν τον λόγο και μετέτρεψε σε λοξή την φάλαγγα, γνωρίζοντας πως το να τοποθετήσει τους επιλέκτους στο κέρας "For this reason and turned into skewed the phalanx, knowing that the place selectively in the horn

θα είναι αυτό που θα κρίνει και την τελική έκβαση της μάχης.». is what will determine the final the outcome of the battle. "

Με την έναρξη της μάχης ο Κλεόμβροτος κίνησε τις τέσσερις μόρες προς τα δεξιά At the beginning of the battle, Cleombrotus moved the troops to the right

με σκοπό να στρέψει τη δεξιά του πτέρυγα σε ορθή γωνία και να πλευροκοπήσει τους Θηβαίους. in order to turn his right wing at a right angle and to side with the Thebans.

Ο Επαμεινώνδας όμως άρχισε πρώτος την επίθεση με το ιππικό του ενάντια στο ιππικό των Σπαρτιατών. Epameinondas, however, was the first to start the attack with his cavalry against the Spartan cavalry.

Αμέσως φάνηκε η ανώτερη μαχητική ικανότητα των Θηβαίων ιππέων. The superior fighting ability of the Theban cavalry was immediately apparent.

Οι αμυνόμενοι Σπαρτιάτες ιππείς δε μπόρεσαν να συγκρατήσουν την ορμή των επιτιθεμένων The defending Spartan cavalry could not contain the momentum of the attackers

και υποχώρησαν άτακτα προς τη διάταξη του Σπαρτιατικού Πεζικού, οπότε προκάλεσαν σύγχυση και ταραχή στις τάξεις του. and retreated erratically towards the Spartan Infantry, which caused confusion and unrest in its ranks.

Η ενέργεια αυτή μείωσε τον κίνδυνο πλευροκοπήσεως των Θηβαίων από τη δεξιά πτέρυγα του Κλεόμβροτου This action reduced the risk of the Thebans being flanked by Cleombrotus' right wing

και προετοίμασε τη δράση της ενισχυμένης πτέρυγας του Επαμεινώνδα. and prepared the action of the reinforced wing of Epameinondas.

Πριν ακόμα συνέλθουν και ανασυνταχθούν οι Σπαρτιάτες, το ιππικό των Θηβαίων αποσύρθηκε δεξιά και αριστερά Before the Spartans could come together and regroup, the Theban cavalry withdrew to the right and left

και αποκάλυψε το μέτωπο, οπότε ο Επαμεινώνδας επιτέθηκε με την ισχυρή αριστερή πτέρυγα εναντίον της δεξιάς του Κλεόμβροτου. and exposed the front, at which point Epameinondas attacked with a strong left wing against Cleombrotus' right.

Η κατεύθυνση της επιθέσεως στράφηκε λίγο δεξιότερα, προς το κέντρο των Σπαρτιατών, The direction of the attack turned a little to the right, towards the center of the Spartans,

εκεί όπου βρισκόταν ο Κλεόμβροτος με τους επίλεκτους Σπαρτιάτες. where Cleombrotus was with the selected Spartans.

Στο μεταξύ οι Σπαρτιάτες του άκρου της δεξιάς πτέρυγας επιχείρησαν να εκτελέσουν τον προβλεπόμενο αρχικό ελιγμό για να υπερφαλαγγίσουν τους Θηβαίους. Meanwhile, the Spartans on the far right attempted to perform the intended initial maneuver to outsmart the Thebans.

Επενέβη όμως ταχύτατα ο Πελοπίδας με τον Ιερό Λόχο, However, Pelopidas quickly intervened with the Sacred Band,

ο οποίος κινήθηκε προς τα εμπρός και αριστερά της φάλαγγας του Επαμεινώνδα και υπερφαλάγγισε τους Σπαρτιάτες. which moved forward and to the left of the phalanx of Epameinondas and outnumbered the Spartans.

Η παράταξη των Σπαρτιατών τοποθετήθηκε σε σχήμα ημισελήνου, με σκοπό να περικυκλώσει τους Θηβαίους. The Spartan faction was placed in a crescent shape, in order to encircle the Thebans.

Το κέντρο με τον Κλεόμβροτο συγκράτησε για ένα χρονικό διάστημα τους πολυάριθμους Θηβαίους με σκληρό αγώνα και αυτοθυσία. The center with Cleombrotus kept for a while the numerous Thebans with hard struggle and self-sacrifice.

Ο ίδιος ο Κλεόμβροτος τραυματίσθηκε θανάσιμα και οι άνδρες που ήταν γύρω του, Cleombrotus himself was mortally wounded and the men around him,

μαχόμενοι με ανδρεία κατόρθωσαν να τον διασώσουν με μεγάλη δυσκολία για να μην πέσει στα χέρια των Θηβαίων. fighting bravely, managed to save him with great difficulty so that he would not fall into the hands of the Thebans.

Μαζί με το βασιλιά έπεσαν επίσης και τα πιο επίλεκτα στελέχη των Σπαρτιατών, Along with the king also fell the most select executives of the Spartans,

όπως ο πολέμαρχος Δείνων, ο Σφοδρίας, ο γιος του Κλεώνυμος και άλλοι. such as the warlord Deinos, Sfodrias, his son Cleonimos and others.

Τελικά, μετά από σφοδρό και άνισο αγώνα, μπροστά στην τοπική συντριπτική υπεροχή των Θηβαίων, Finally, after a fierce and unequal struggle, in front of the local overwhelming superiority of the Thebans,

η δεξιά πτέρυγα των Σπαρτιατών κάμφθηκε και υποχώρησε προς το στρατόπεδο. the right wing of the Spartans bent down and retreated to the camp.

Οι Σπαρτιάτες του αριστερού τμήματος το οποίο αποτελούσαν τέσσερις μόρες υποχώρησαν κι αυτοί. The Spartans of the left section, which consisted of four moors, also retreated.

Μια κίνηση κατά του πλευρού της Θηβαϊκής φάλαγγας θα εξέθετε το δικό τους αριστερό πλευρό. A movement against the side of the Theban phalanx would expose their own left side.

Στο υπόλοιπο μέτωπο των αντίπαλων στρατών, δηλαδή μεταξύ των συμμάχων των Σπαρτιατών και των συμμάχων των Θηβαίων, On the other front of the opposing armies, that is, between the allies of the Spartans and the allies of the Thebans,

δεν πραγματοποιήθηκε αξιόλογος αγώνας, όπως είχε προβλέψει και ο Επαμεινώνδας. no significant battle took place, as Epamineondas had predicted.

Επρόκειτο για μια πραγματική πανωλεθρία για τους Σπαρτιάτες, οι οποίοι κυριολεκτικά είχαν ηττηθεί στο ίδιο τους το «παιχνίδι». It was a real disaster for the Spartans, who had literally lost in their own "game".

Πέρα από τον ίδιο τον Κλεόμβροτο, από τους 700 Σπαρτιάτες «Ομοίους», την ελίτ της ελίτ της Σπάρτης, Apart from Cleombrot himself, out of the 700 Spartans "Omoioi", the elite of the Sparta elite,

είχαν σκοτωθεί οι 400, ενώ άλλοι 600 Λακεδαιμόνιοι είχαν πέσει επίσης νεκροί. 400 had been killed, while another 600 Lacedaemonians had also fallen dead.

Πέρα όμως από τις απώλειες αυτές καθαυτές, επρόκειτο για ένα τρομακτικό πλήγμα για τη σπαρτιατική ισχύ But beyond the losses themselves, it was a terrible blow to Spartan power

και σε πολιτικό και ηθικό επίπεδο, σημαίνοντας την αρχή του τέλους της σπαρτιατικής ηγεμονίας. both politically and morally, marking the beginning of the end of Spartan hegemony.

Για τους Θηβαίους, οι απώλειες ήταν σαφώς μικρότερες. For the Thebans, the losses were clearly smaller.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης αναφέρει ότι στη μάχη έπεσαν Diodorus of Sicily reports that

«ουχί λιγώτεροι των 4000 Λακεδαιμονίων και περί τας 3.000 Βοιωτοί», αριθμοί που κρίνονται υπερβολικοί. "no less than 4,000 Lacedaemonians and about 3,000 Boeotians" fell in the battle , numbers that are considered excessive.

Ο Παυσανίας κάνει λόγο για μόλις 47 νεκρούς Θηβαίους και μερικούς άλλους Βοιωτούς, επίσης υπερβολικά χαμηλός αριθμός. Pausanias speaks of just 47 dead Thebans and some other Boeotians, also an extremely low number.

Νεότερες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 300 νεκρούς από την πλευρά των Θηβαίων. Newer estimates put the death toll at around 300 on the Theban side.

Σε πολιτικό επίπεδο, οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. At the political level, developments were rapid.

Οι Θηβαίοι εξασφάλισαν την ηγεμονία τους στη Βοιωτία και επί των γύρω πόλεων, The Thebans secured their hegemony in Boeotia and the surrounding cities,

ενώ παράλληλα άρχισαν αποστασίες συμμάχων της Σπάρτης στην Πελοπόννησο, που ήθελαν την ανεξαρτησία τους while at the same time began distances of Sparta allies in the Peloponnese, who wanted their independence

και συγκεκριμένα τη Μαντίνεια και την Τεγέα. and specifically Mantineia and Tegea.

Οι Θηβαίοι επενέβησαν, εισβάλλοντας στην Πελοπόννησο, The Thebans intervened, invading the Peloponnese,

και το 370 π.Χ. θηβαϊκός στρατός υπό τον Επαμεινώνδα και τον Πελοπίδα πλησίασε τη Σπάρτη, την οποία μέχρι τότε κανένας στρατός δεν είχε τολμήσει να απειλήσει. and in 370 BC. A Theban army under Epameinondas and Pelopidas approached Sparta, which until then no army had dared to threaten.

Οι Θηβαίοι κατέλαβαν σειρά από πόλεις και οικισμούς στη μια πλευρά του Ευρώτα The Thebans captured a number of cities and settlements on one side of Evrotas

και ίδρυσαν και οχύρωσαν τη Μεγαλόπολη, ως συνεχή απειλή κατά της Σπάρτης. and founded and fortified Megalopolis, as a constant threat against Sparta.

Μετά απελευθέρωσαν τη Μεσσηνία και επέστρεψαν στη Βοιωτία, με τη θηβαϊκή δύναμη να συνεχίζει να επεκτείνεται στην Ελλάδα, Then they liberated Messinia and returned to Boeotia, with the Theban power continuing to expand in Greece,

προκαλώντας ανησυχία στους Αθηναίους, που το 369 π.Χ. συμμάχησαν με την εξαντλημένη Σπάρτη εναντίον της Θήβας, causing concern to the Athenians, who in 369 BC. they allied with the exhausted Sparta against Thebes,

η οποία ήταν πλέον η μεγαλύτερη δύναμη στον ελλαδικό χώρο. which was now the largest force in Greece.

Ωστόσο, και η θηβαϊκή ηγεμονία δεν θα διαρκούσε για πολύ. However, the Theban hegemony would not last long.

Το 364 π.Χ. ο Πελοπίδας σκοτώθηκε σε μάχη στις Κυνός Κεφαλές εναντίον του τυράννου των Φερρών, Αλέξανδρου. In 364 BC. Pelopidas was killed in a battle in Kynos Kefales against the tyrant of Ferra, Alexander.

Ακολούθησαν «ανταρσίες» κατά των Θηβαίων στην Πελοπόννησο, και ο Επαμεινώνδας εισέβαλε το 362 πΧ. "Rebellions" followed against the Thebans in the Peloponnese, and Epameinondas invaded in 362 BC.

Σε μεγάλη μάχη στη Μαντίνεια οι Θηβαίοι νίκησαν και πάλι, αλλά έχασαν τον αρχιτέκτονα της ηγεμονίας. In a great battle in Mantineia, the Thebans won again, but lost the architect of hegemony.

Κατά το τέλος της σύγκρουσης ο Επαμεινώνδας τραυματίστηκε θανάσιμα από ακόντιο στο στήθος. At the end of the conflict, Epameinondas was fatally wounded by a spear in the chest.

Λέγεται πως, λίγο πριν πεθάνει, απαντώντας στους θρήνους των γύρω του, που έλεγαν ότι πεθαίνει άτεκνος, It is said that, shortly before he died, responding to the lamentations of those around him, who said that he was dying childless,

είπε πως όχι, αφήνει πίσω του δύο κόρες, «τη νίκη στα Λεύκτρα και τη νίκη στη Μαντίνεια». he said no, leaving behind two daughters, "the victory in Leuctra and the victory in Mantineia".

Έχοντας χάσει τον Επαμεινώνδα, οι Θηβαίοι, παρά τη νίκη τους, υπέγραψαν ειρήνη με τους Πελοποννήσιους και η ηγεμονία της Θήβας έλαβε τέλος, Having lost Epameinondas, the Thebans, despite their victory, signed peace with the Peloponnesians and the hegemony of Thebes ended,

χωρίς ωστόσο καμία από τις «παραδοσιακές» δυνάμεις να είναι σε θέση να γεμίσει το κενό, without any of the "traditional" forces being able to fill the gap,

καθώς τόσο η Αθήνα όσο και η Σπάρτη ήταν σκιές των παλιών τους δυνάμεων. as both Athens and Sparta was shadows of their old powers.

Η επόμενη δύναμη ερχόταν από τον βορρά. The next force was coming from the north.

Επικεφαλής της ήταν ένας Μακεδόνας βασιλιάς, ο οποίος, σε νεαρή ηλικία, στο πλαίσιο των εξελίξεων στην περιοχή από τις εκστρατείες του Πελοπίδα, It was led by a Macedonian king, who, at a young age, as part of the developments in the area from the campaigns of Pelopidas,

είχε οδηγηθεί, μέλος μιας ομάδας 30 νεαρών Μακεδόνων ευγενών, όμηρος στη Θήβα το 368 πΧ. had been led, a member of a group of 30 young Macedonian nobles, hostage in Thebes in 368 BC.

Από εκεί απελευθερώθηκε το 365 πΧ, σε ηλικία 17 ετών έχοντας όμως μαθητεύσει δίπλα στον Επαμεινώνδα From there he was liberated in 365 BC, at the age of 17 but having apprenticed with Epameinondas

πάνω στις τέχνες του πολέμου και της πολιτικής, καθώς οι Θηβαίοι τον μεταχειρίστηκαν καλά, on the arts of war and politics, as the Thebans treated him well, making

προορίζοντάς τον για βασιλιά της Μακεδονίας. him king of Macedonia.

Ήταν ο Φίλιππος ο Β'. Και πλέον, ήταν η ώρα της Μακεδονίας! It was Philip II. And now, it was time for Macedonia!