×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας

Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μάχες της παγκόσμιας ιστορίας.

Διεξήχθη τον Σεπτέμβρη του έτους 480 π.Χ. μεταξύ του ελληνικού συμμαχικού στόλου και του εκστρατευτικού στόλου της Περσικής Αυτοκρατορίας.

Πήρε δε το όνομά της από την τοποθεσία διεξαγωγής της, στο θαλάσσιο στενό μεταξύ των ακτών της Αττικής και του νησιού της Σαλαμίνας.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.

Σε αυτό το βίντεο θα παρουσιάσουμε την ναυμαχία της Σαλαμίνας η οποία ήταν αναμφισβήτητα η μάχη

που έκρινε την έκβαση της τρίτης εκστρατείας των Περσών εναντίον των Ελλήνων

και μια από τις πιο αποφασιστικές και καθοριστικές συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ‘ανεβάζουμε' νέο βίντεο.

Τι λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε;

Καθ' όλη τη διάρκεια της μάχης των Θερμοπυλών ο ελληνικός στόλος που βρισκόταν στο Αρτεμίσιο

είχε ως αποστολή να παρεμποδίσει τη δίοδο του περσικού στόλου από το θαλάσσιο στενό μεταξύ Εύβοιας και Μαγνησίας,

ώστε να μη μπορέσει να ενισχύσει τους μαχόμενους στις Θερμοπύλες Πέρσες και να προχωρήσει προς τη νότια Ελλάδα.

Οι Πέρσες που επιδίωκαν την καταστροφή του αντιπάλου στόλου όσο το δυνατόν συντομότερα,

έστειλαν μια μοίρα διακοσίων πλοίων με εντολή να περιπλεύσει την Εύβοια στοχεύοντας έτσι να κυκλώσουν τους Έλληνες.

Τα πλοία αυτά όμως στα Κοίλα της Εύβοιας ήρθαν αντιμέτωπα με σφοδρή τρικυμία που είχε ως αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή τους.

Οι τρεις ναυμαχίες που ακολούθησαν μεταξύ Αρτεμισίου και Αφετών είχαν μάλλον αμφίρροπη έκβαση παρά την αριθμητική υπεροχή του περσικού στόλου.

Μετά τη γνωστοποίηση της κατάληψης του στενού των Θερμοπυλών από τον περσικό στρατό αποφασίστηκε η άμεση αποχώρηση

του ελληνικού στόλου από τη βόρεια Εύβοια καθώς η αποστολή του είχε ολοκληρωθεί και η παραμονή κρινόταν πλέον επικίνδυνη.

Ο στρατός του Ξέρξη με γοργούς ρυθμούς προχωρά στην κατάκτηση της Κεντρικής Ελλάδας.

Οι Φωκείς εγκαταλείπουν τη χώρα τους, οι Δελφοί και το ιερατείο μηδίζουν,

το ίδιο και όλες οι πόλεις της Βοιωτίας με εξαίρεση τις Πλαταιές και τις Θεσπιές που καταστρέφονται.

Ο Ξέρξης είναι πλέον έτοιμος να καταλάβει την Αθήνα.

Οι Αθηναίοι βλέποντας πως ο πελοποννησιακός στρατός έχει παραμείνει στον Ισθμό, τον οποίο και οχυρώνει με τείχη,

βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα να υποταχθούν ή να εγκαταλείψουν την πόλη τους.

Τελικώς αποφασίζεται η εκκένωση της Αττικής και η φυγάδευση παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων

στη Σαλαμίνα, την Αίγινα και την Τροιζήνα υπό την προστασία του στόλου,

ο οποίος έχει εν τω μεταξύ αγκυροβολήσει στη Σαλαμίνα.

Το μεγαλύτερο μέρος του Αθηναϊκού πεζικού μετακινείται επίσης στο νησί.

Εδώ αξίζει να τονιστεί η καθοριστική συμβολή του Αθηναίου στρατηγού Θεμιστοκλή για να παρθούν οι αποφάσεις

τόσο για την εκκένωση της Αθήνας όσο και για την προσάραξη του στόλου στη Σαλαμίνα.

Οι Πέρσες λίγες μέρες μετά τη μάχη των Θερμοπυλών εισβάλουν στην έρημη Αθήνα, την οποία καταστρέφουν και ξεκινούν

την πολιορκία της Ακρόπολης που υπερασπίζονται λιγοστοί Αθηναίοι που αρνήθηκαν ή δεν είχαν τα μέσα να φύγουν.

Ο Ξέρξης μετά από σύντομη μάχη είναι και τυπικά κυρίαρχος της πόλης, ενώ και ο στόλος του έχει αγκυροβολήσει στο Φάληρο.

Μετά την κατάληψη της Αθήνας ο Ξέρξης εγκατέστησε το αρχηγείο του στο Φάληρο όπου βρίσκεται αγκυροβολημένος και ο στόλος του.

Στην αντίπερα όχθη ο ελληνικός στόλος παραμένει στο νησί της Σαλαμίνας.

Στη Σαλαμίνα επικρατούσε σύγχυση και διγνωμία μεταξύ των ναυάρχων των ελληνικών πόλεων.

Στις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν οι Έλληνες ήταν χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα.

Από τη μία πλευρά οι πόλεις της Πελοποννήσου υποστήριζαν την άποψη ότι ο στόλος έπρεπε να υποχωρήσει στον Ισθμό

όπου βρισκόταν και ο πελοποννησιακός στρατός και να ναυμαχήσει εκεί με τους Πέρσες,

καθώς σε περίπτωση ήττας στη Σαλαμίνα δεν θα υπήρχε δυνατότητα διαφυγής και θα βρίσκονταν αποκλεισμένοι από τους Πέρσες,

οι οποίοι θα μπορούσαν πλέον να επιτεθούν στην Πελοπόννησο με την υποστήριξη του στόλου τους.

Τα μειονεκτήματα όμως μιας αναμέτρησης κοντά στον Ισθμό ήταν σημαντικά για τους Έλληνες,

καθώς επρόκειτο για ανοικτή θάλασσα όπου τα πολυπληθή και ογκωδέστερα περσικά πλοία

θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν όλα τους τα δυνατά σημεία.

Από την άλλη πλευρά οι Αθηναίοι, οι Αιγινήτες και οι Μεγαρείς διοικητές κυρίως,

των οποίων οι πόλεις κινδύνευαν άμεσα, με κύριο εκφραστή τον Θεμιστοκλή,

ήταν υπέρμαχοι της παραμονής του συμμαχικού στόλου στο νησί.

Υποστήριζαν ότι η καθοριστική ναυμαχία έπρεπε να δοθεί στο στενό μεταξύ Σαλαμίνας και Αττικής.

Ο Θεμιστοκλής είχε πολύ εύστοχα αντιληφθεί τα πλεονεκτήματα που πρόσφερε η θέση αυτή για τους Έλληνες.

Οι Πέρσες σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν αναγκασμένοι να ναυμαχήσουν σε αρκετά κλειστή θαλάσσια περιοχή

που σημαίνει ότι θα έχαναν τη δυνατότητα να αναπτύξουν όλα τους τα πλοία και θα αντιμετώπιζαν

δυσκολία κινήσεων και ελιγμών απέναντι στις πιο ευέλικτες ελληνικές τριήρεις.

Επιπλέον, μία φυγή του ελληνικού στόλου από τη θέση του θα σήμαινε και την ταυτόχρονη απώλεια της Σαλαμίνας

αλλά και της Αίγινας και των Μεγάρων για τους Έλληνες, θα άνοιγε με αυτόν τον τρόπο ο δρόμος για τον περσικό στρατό

προς τον Ισθμό μη έχοντας πλέον τον ελληνικό στόλο στα νώτα του.

Πέρα από τα επιχειρήματα, οι διαφωνίες και οι φιλονικίες, μεταξύ κυρίως του Θεμιστοκλή από τη μια πλευρά

με τον Ευρυβιάδη και τον Κορίνθιο ναύαρχο Αδείμαντο από την άλλη, ήταν ιδιαίτερα τεταμένες.

Μάλιστα, μετά από μια έντονη λογομαχία ο Ευρυβιάδης ύψωσε τη ράβδο του να χτυπήσει τον Αθηναίο στρατηγό,

και τότε ο τελευταίος αποκρίθηκε ήρεμα το πασίγνωστο «Πάταξον μεν, άκουσον δε!».

Άλλη μια χαρακτηριστική λεκτική σύγκρουση εκτυλίχθηκε, μεταξύ του Θεμιστοκλή και του Αδείμαντου αυτή τη φορά.

Σε ένα από τα συμβούλια όταν ο Θεμιστοκλής προσπαθούσε εκ νέου να πείσει τους υπόλοιπους στρατηγούς να παραμείνουν στη Σαλαμίνα,

ο Αδείμαντος ζήτησε από τον Ευρυβιάδη να μη θέσει σε ψηφοφορία το αίτημα ενός άντρα που δεν έχει πατρίδα.

Ο Θεμιστοκλής απάντησε τότε πως όποιος διαθέτει διακόσιες τριήρεις έχει και πατρίδα

και επιπλέον απείλησε ότι εάν δε δινόταν η ναυμαχία στη Σαλαμίνα, ο λαός του θα μετανάστευε στην Κάτω Ιταλία και θα ίδρυε εκεί νέα πόλη.

Η τελευταία αυτή απειλή φάνηκε αρκετή ώστε να πειστεί ο Ευρυβιάδης και οι υπόλοιποι ναύαρχοι

που είχαν αντίθετη άποψη και να ξεκινήσει τελικά η προετοιμασία για τη ναυμαχία.

Την επομένη της απόφασης, παρόλα αυτά, οι αντιρρήσεις για την καταλληλότητα της θέσης, από τους Πελοποννήσιους κυρίως, ξαναφούντωσαν.

Κατά τη διάρκεια του νέου συμβουλίου που συγκλήθηκε και ενώ η πλειοψηφία ήταν πάλι υπέρ της υποχώρησης προς τον Ισθμό,

ο Θεμιστοκλής συνέλαβε ένα ευφυέστατο τέχνασμα.

Έστειλε τον δούλο του τον Σίκιννο στο περσικό στρατόπεδο με το μήνυμα ότι τον στέλνει ο Αθηναίος στρατηγός,

ο οποίος είναι με το πλευρό των Περσών, για να τους ανακοινώσει ότι οι ταραγμένοι Έλληνες σκέφτονται να αποχωρήσουν

και πως είναι τώρα μια λαμπρή ευκαιρία για αυτούς να εγκλωβίσουν τον αντίπαλο και να τον κατανικήσουν.

Μετά τις Θερμοπύλες η μόνη αμυντική γραμμή που απέμενε στους Έλληνες ήταν ο Ισθμός.

Για να μπορέσει, όμως, ο περσικός στόλος να προσεγγίσει τον Ισθμό και να υποστηρίξει την επικείμενη πορεία του στρατού

ήταν αναγκασμένος είτε να καταστρέψει τον ελληνικό στόλο που είχε συγκεντρωθεί στη Σαλαμίνα είτε να τον αποκλείσει

διασπώντας τις δυνάμεις του, αφού θα έπρεπε ένα μεγάλο μέρος του στόλου να σταλεί για αυτόν τον σκοπό.

Έτσι, όμως, η αριθμητική υπεροχή εξανεμιζόταν.

Στα πολεμικά συμβούλια που πραγματοποιήθηκαν, όλοι οι ναύαρχοι εισηγήθηκαν στον Ξέρξη επίθεση στη Σαλαμίνα,

εκτός από την βασίλισσα της Αλικαρνασσού, Αρτεμισία, η οποία μίλησε διαφορετικά,

προτείνοντας στον Πέρση βασιλιά να μη βιαστεί να επιτεθεί γιατί φοβόταν πως αν ο στόλος γνώριζε ήττα θα ζημιωνόταν και το πεζικό.

Αν όμως τηρούταν στάση αναμονής, η ταραχή, η σύγχυση και οι τριβές στην ελληνική πλευρά

θα πολλαπλασιάζονταν οδηγώντας τους ίσως να σκορπίσουν προς τις πόλεις τους.

Και ενώ οι συσκέψεις συνεχίζονταν είναι η ώρα του Σίκιννου να εμφανιστεί στο περσικό στρατόπεδο και να μεταφέρει το μήνυμα του Θεμιστοκλή.

Ο Ξέρξης, που επιθυμούσε να ολοκληρώσει την κατάκτηση και της υπόλοιπης Ελλάδας όσο το δυνατόν συντομότερα

προτού καταφτάσει και ο χειμώνας θεωρώντας ούτως ή άλλως μοναδική ευκαιρία το γεγονός

ότι ο εχθρικός στόλος βρισκόταν κλεισμένος στη Σαλαμίνα, δεν άργησε να πάρει την απόφασή του.

Η διαταγή για επίθεση του στόλου δίνεται.

Οι ναυτικές δυνάμεις των δύο αντιπάλων παρατάξεων δεν είναι με απόλυτη ακρίβεια γνωστές.

Μπορούν όμως να προσδιοριστούν προσεγγιστικά από τις πληροφορίες

που μας μεταφέρει κυρίως ο σπουδαίος ιστορικός της αρχαιότητας Ηρόδοτος.

Σύμφωνα με την αναλυτική καταγραφή του Ηρόδοτου λοιπόν, τον ελληνικό στόλο απαρτίζουν 365 τριήρεις και 7 πεντηκόντοροι.

Επομένως, το γενικό σύνολο ανέρχεται στα 372 πολεμικά πλοία, με τις 365 τριήρεις να έχουν τον κύριο ρόλο

και τις 7 πεντηκοντόρους να παρέχουν κατά πάσα πιθανότητα βοηθητικές υπηρεσίες.

Ο υπολογισμός των περσικών δυνάμεων αποτελεί δυσκολότερη υπόθεση.

Ο αριθμός των περσικών πλοίων κατά την έναρξη της εκστρατείας ανέρχεται σύμφωνα με τον Ηρόδοτο στα 1207 πλοία,

στα οποία προστέθηκαν και άλλα 120 των παραλιακών πόλεων της Θράκης και των νησιών του βορείου Αιγαίου.

Προκύπτει όμως έντονος προβληματισμός σχετικά με τον αριθμό των πολεμικών πλοίων που έλαβαν τελικά μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Και αιτία του προβληματισμού αυτού είναι η έλλειψη στοιχείων αφενός για τις απώλειες που υπέστησαν οι Πέρσες στις ναυμαχίες του Αρτεμισίου

και αφετέρου για τον ακριβή αριθμό των ενισχύσεων σε πλοία που έλαβαν από τις περιοχές και τα νησιά που κατέλαβαν.

Ο Ηρόδοτος υποθέτει ότι οι ενισχύσεις αυτές από ελληνικές πόλεις και νησιά που κατέλαβαν οι Πέρσες

αντιστάθμισαν τις προηγούμενες απώλειες, πράγμα που όμως δεν μπορεί να ευσταθεί.

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι όλες οι υπόλοιπες πόλεις, πέρα από την Αθήνα που ήταν η μεγάλη ναυτική δύναμη,

που απάρτιζαν τον ελληνικό συμμαχικό στόλο, αριθμούσαν μαζί μόλις 192 πολεμικά πλοία.

Με αρκετή επιφυλακτικότητα θα ορίσουμε τις δυνάμεις που παρέταξαν οι Πέρσες στη Σαλαμίνα προσεγγιστικά στα 700 πλοία.

Η ναυμαχία έλαβε χώρα πιθανότατα στις 28 ή 29 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ..

Αργά τη νύχτα ο περσικός στόλος εξέρχεται από το ναύσταθμο του Φαλήρου, όπου ο Ξέρξης είχε εγκαταστήσει και το γενικό αρχηγείο του,

και πλέει με κατεύθυνση προς τη Σαλαμίνα.

Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες τα περσικά πλοία έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος των ακτών της Αττικής, απέναντι από τα σημεία

όπου παραμένει αγκυροβολημένος ο ελληνικός στόλος, ενώ έχουν προηγηθεί και δύο σημαντικές στρατηγικές κινήσεις:

Α. Ο αποκλεισμός της βόρειας εξόδου του στενού της Σαλαμίνας από μια μοίρα του αιγυπτιακού στόλου,

έτσι ώστε να μην είναι εφικτό το ενδεχόμενο υποχώρησης και διαφυγής του ελληνικού στόλου σε περίπτωση ήττας του.

Β. Η κατάληψη του μικρού νησιού της Ψυττάλειας από ένα εκλεκτό σώμα του περσικού πεζικού.

Η κίνηση αυτή είχε στρατηγική σημασία, καθώς αποσκοπούσε στη συλλογή και τη διάσωση των Περσών ναυαγών κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης,

αλλά και την ταυτόχρονη εξόντωση των Ελλήνων.

Επιπροσθέτως, είναι σημαντική και για έναν ακόμη λόγο.

Για την χρησιμότητά της ως παρατηρητήριο και θέση αναμετάδοσης της τακτικής εικόνας κατά την ώρα της διεξαγωγής της ναυμαχίας.

Η ελληνική πλευρά όμως, πληροφορήθηκε έγκαιρα για τις κινήσεις του περσικού στόλου από τον Αθηναίο Αριστείδη,

ο οποίος κατάφερε να περάσει απαρατήρητος ως τη Σαλαμίνα τη νύχτα από την Αίγινα όπου βρισκόταν.

Με αυτόν τον τρόπο, οι Πέρσες έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού στο οποίο στόχευαν, ενώ αντίθετα ξαφνιάστηκαν οι ίδιοι

όταν με την ανατολή του ήλιου άκουσαν από το μέρος των ελληνικών πλοίων τους ήχους από τις σάλπιγγες και τον Παιάνα να αντηχεί:

"Εμπρός, των Ελλήνων γενναία παιδιά!

να ελευθερώσετε πατρίδα, τέκνα, γυναίκες και των πατρικών θεών σας να ελευτερώστε τα ιερά

και των προγόνων τους τάφους· τώρα για όλα είναι που πολεμάτε".

Τα περσικά πλοία εισήλθαν στο στενό μεταξύ Αττικής και Σαλαμίνας

και ακολούθως έλαβαν θέσεις κατά μήκος των ακτών της Αττικής με την εξής σειρά:

πρώτα τα φοινικικά και τα αιγυπτιακά πλοία, τα οποία κατέλαβαν και τη δεξιά πλευρά της περσικής διάταξης,

έπειτα τα πλοία της Κύπρου, της Λυκίας, της Κιλικίας και της Παμφυλίας που πήραν θέση στο κέντρο

και τελευταία, τα Ιωνικά και τα Καρικά αποτελώντας το αριστερό τμήμα της διάταξης.

Αφού δόθηκε η εντολή για ανάπτυξη στα ελληνικά πλοία, τη δεξιά πλευρά, απέναντι δηλαδή στους Έλληνες της Ιωνίας και τους Κάρες,

καταλαμβάνει ο Ευρυβιάδης με τις μοίρες της Σπάρτης, της Κορίνθου, των Μεγάρων και της Αίγινας.

Σύμφωνα με το Διόδωρο το Σικελιώτη, «οι Αιγινήτες και οι Μεγαρείς ήταν οι πιο καλοί ναυτικοί μετά τους Αθηναίους» και για αυτό επιλέγηκαν να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο τμήμα των Περσών.

Στην αριστερή πτέρυγα, με αρχηγό το Θεμιστοκλή, παίρνουν θέση οι τριήρεις της Αθήνας, οι οποίες αποτελούν το μισό σχεδόν του ελληνικού στόλου.

Οι Αθηναίοι, επομένως, καλούνται να αντιμετωπίσουν τους ικανότατους Φοίνικες και τους Αιγύπτιους.

Τέλος, οι δυνάμεις των μικρότερων ελληνικών πόλεων τάσσονται στο μέσον της διάταξης,

απέναντι στα πλοία της Κύπρου, της Λυκίας, της Κιλικίας και της Παμφυλίας.

Ο Ευρυβιάδης, ο Σπαρτιάτης διοικητής του ελληνικού στόλου, είχε δώσει λοιπόν, μόλις ξημέρωσε,

διαταγή στα ελληνικά πλοία να αναπτυχθούν με μέτωπο προς τον περσικό στόλο.

Πλέοντας όμως με αυτόν τον τρόπο προς τα εμπρός, οι δύο στόλοι θα συγκρούονταν στα ανοιχτά του στενού, σε ανοιχτή θάλασσα,

πράγμα το οποίο θα ευνοούσε σε μεγάλο βαθμό την περσική πλευρά, καθώς θα ήταν σε θέση να ρίξουν στη μάχη όλα τους τα πλοία,

ενώ θα είχαν επιπλέον και τη δυνατότητα υπερφαλάγγισης των ελληνικών δυνάμεων.

Προς αποφυγή των δυσμενών αυτών συνθηκών δόθηκε εντολή στα ελληνικά πληρώματα να παύσουν την προς τον εχθρό πλεύση τους

και αντιθέτως να αρχίσουν να κωπηλατούν ανάποδα, πίσω προς τη Σαλαμίνα όπου βρίσκονταν παραταγμένοι οι Αθηναίοι οπλίτες,

διατηρώντας όμως τις πλώρες τους προς τον περσικό στόλο, κίνηση η οποία είχε ως στόχο την παραπλάνηση των Περσών και την προσέλκυσή τους ως τις ακτές του νησιού.

Κοντά στις ακτές ο ελληνικός στόλος σταμάτησε σε διάταξη μεταξύ του νησιού του Αγίου Γεωργίου στα αριστερά του και της χερσονήσου της Κυνόσουρας στα δεξιά,

έτοιμος για σύγκρουση με τον αντίπαλο.

Η μνημειώδης μάχη σε λίγα λεπτά θα ξεσπούσε, κάτω από το βλέμμα του βασιλιά Ξέρξη,

ο οποίος παρακολουθεί από το όρος Αιγάλεω όλες τις κινήσεις.

Ο ελιγμός αυτός πέτυχε.

Οι Πέρσες έπεσαν στην ευφυή ‘παγίδα' που τους έστησαν οι Έλληνες διοικητές.

Σαν αποτέλεσμα, ο περσικός στόλος, λόγω της στενότητας του χώρου, δεν είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όλες του τις δυνάμεις.

Έτσι, η σύγκρουση ξεκινά βρίσκοντας τους Έλληνες να αντιμετωπίζουν ίσο σχεδόν αριθμό πλοίων και τους Πέρσες

να χάνουν, το ένα μετά το άλλο, τα πλεονεκτήματά τους.

Οι παράγοντες που αναδεικνύονται πλέον ως σημαντικότεροι για την έκβαση της μάχης είναι η ικανότητα,

η ανδρεία και το θάρρος των αντίπαλων πληρωμάτων, καθώς και η τακτική που θα ακολουθούσαν Έλληνες και Πέρσες ναύαρχοι.

Στην αρχή της η μάχη ήταν αμφίρροπη.

Οι δύο στόλοι κρατούσαν τις θέσεις τους, ενώ μάλιστα το ανατολικό άκρο του ελληνικού στόλου

αντιμετώπιζε προβλήματα από τη μεγάλη πίεση που ασκούσαν οι Ίωνες.

Όσο όμως διεξαγόταν η σύγκρουση και η ώρα περνούσε, δεν άργησε να αναδειχθεί η ανωτερότητα του ελληνικού στόλου

και ιδίως των Αθηναίων που μάχονταν τους Φοίνικες στο δυτικό άκρο του μετώπου.

Τα ευκίνητα αθηναϊκά πλοία είτε ακινητοποιούσαν τα αντίπαλα φοινικικά σπάζοντάς τους τα κουπιά

και στη συνέχεια πηδούσαν οι οπλίτες και εξόντωναν τα εχθρικά πληρώματα,

είτε τα βύθιζαν χτυπώντας τα με τα έμβολα στα πλευρά.

Οι ισχυρότατες εκατόν ογδόντα αθηναϊκές τριήρεις έπαιρναν σταδιακά πλεονέκτημα απέναντι στα φοινικικά πλοία.

Μετά τη βύθιση των πρώτων εχθρικών πλοίων, επήλθε ταραχή στην πρώτη γραμμή του φοινικικού στόλου,

καθώς πολλά από τα πλοία άρχισαν να τρέπονται σε φυγή.

Αρκετά όμως από αυτά, στην προσπάθειά τους να υποχωρήσουν και να απομακρυνθούν,

συγκρούστηκαν μεταξύ τους και με συμμαχικά πλοία των πίσω γραμμών με αποτέλεσμα πολλά να βυθιστούν.

Η σύγχυση αυτή δεν άργησε να μεταφερθεί και στα υπόλοιπα μέρη του περσικού στόλου,

όταν οι Αθηναίοι που δεν αρκέστηκαν στην κατανίκηση των Φοινίκων, τους υπερκέρασαν και ακολουθώντας κυκλωτικό ελιγμό

ξεκίνησαν να επιτίθενται και στα πλοία που βρίσκονταν στο κέντρο της διάταξης του περσικού στόλου.

Από αυτό το σημείο η μάχη μπορεί να θεωρηθεί ήδη χαμένη για τους Πέρσες,

καθώς ήταν θέμα χρόνου η συντριβή και του εναπομείναντος αριστερού τμήματος του περσικού στόλου.

Με την κατάρρευση, λοιπόν, και του ανατολικού μετώπου ολόκληρος ο περσικός στόλος τράπηκε σε άτακτη φυγή προς το Φάληρο

καταδιωκόμενος μέχρι τη δύση του ήλιου από τις ελληνικές τριήρεις.

Προς τη λήξη της μάχης, Αθηναίοι οπλίτες που βρίσκονταν στις ακτές τις Σαλαμίνας υπό τον Αριστείδη

ανακατέλαβαν την Ψυττάλεια εξολοθρεύοντας τους Πέρσες που βρίσκονταν στο νησί.

Η εξόντωση της συγκεκριμένης φρουράς στοίχησε πολύ στο περσικό στρατόπεδο,

ιδίως στον ηθικό παράγοντα, καθώς απαρτιζόταν από ευγενείς και εκλεκτούς πολεμιστές.

Η συντριπτική ήττα του εκστρατευτικού στόλου, που πραγματοποιήθηκε μπροστά στα μάτια τού Ξέρξη,

έπληξε βαριά τόσο το κύρος όσο κυρίως και το ηθικό των στρατευμάτων και της ηγεσίας τους.

Ο ίδιος ο Ξέρξης προβληματίσθηκε ιδιαίτερα για το τι έπρεπε πλέον να πράξει

έχοντας πλέον περιέλθει σε δυσχερή θέση λόγω της ήττας και του επερχόμενου χειμώνα,

παρόλο που οι πολυπληθείς περσικές πεζικές δυνάμεις διατηρούνταν ακέραιες, ενώ και το περσικό ναυτικό διέθετε

ακόμα και μετά την ήττα στη Σαλαμίνα, μεγαλύτερο αριθμό πλοίων από τον ελληνικό στόλο.

Η ηθική κατάπτωση και η απόγνωση που κατέλαβε τον Πέρση ηγεμόνα απεικονίζεται ξεκάθαρα στην τελική του απόφαση

να αποσυρθεί ο ίδιος και να αφήσει τον ξάδελφό του Μαρδόνιο με σημαντικές δυνάμεις πεζικού και ιππικού να συνεχίσει την εκστρατεία τον επόμενο χρόνο.

Ο Ξέρξης, απελπιστικά ξαφνιασμένος από την απροσδόκητη ήττα και φοβούμενος το ενδεχόμενο ότι οι Έλληνες

θα αποκλείσουν το στενό του Ελλησπόντου και θα απομονώσουν τον στρατό του στην Ευρώπη αποφάσισε

εσπευσμένα να επιστρέψει στην Ασία συνοδευόμενος από ολόκληρο τον στόλο του και ένα μέρος της στρατιάς.

Οι Πέρσες μετά τη φυγή του Ξέρξη εγκατέλειψαν την Αθήνα και πέρασαν το χειμώνα στη Βοιωτία.

Το επόμενο έτος (479 π.Χ.) και ενώ ο ελληνικός συμμαχικός στρατός εξακολουθεί να παραμένει στον τειχισμένο Ισθμό,

η περσική στρατιά ανακαταλαμβάνει και καταστρέφει ολοσχερώς την πόλη της Αθήνας μετά την άρνηση των Αθηναίων να υποταχθούν.

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο ελληνικός στρατός περνά τον Ισθμό και εισέρχεται στη Στερεά Ελλάδα.

Όταν ο Μαρδόνιος πληροφορήθηκε ότι οι Έλληνες κινούνται εναντίον του αποσύρεται από την Αττική

και μετακινείται στην Βοιωτία ώστε να ωθήσει τους Έλληνες να συγκρουστούν στην ανοιχτή βοιωτική πεδιάδα

και να εκμεταλλευτεί με αυτόν τον τρόπο τις ισχυρές μονάδες ιππικού που διέθετε

καθώς και την αριθμητική υπεροχή των στρατευμάτων του (περίπου 3:1).

Η αναμενόμενη σύγκρουση πραγματοποιείται τον Αύγουστο κοντά στην πόλη των Πλαταιών.

Ο στρατός των συνασπισμένων Ελλήνων θα νικήσει κατά κράτος εξοντώνοντας το μεγαλύτερο μέρος

της περσικής στρατιάς, την οποία είχαν ενισχύσει και αρκετές χιλιάδες μηδίσαντων Ελλήνων.

Ταυτόχρονα σχεδόν με τον θρίαμβο των Ελλήνων στις Πλαταιές, ο ελληνικός στόλος θα πετύχαινε

μία ακόμα σημαντική νίκη ενάντια στο περσικό ναυτικό στη μάχη της Μυκάλης στη Μικρά Ασία.

Ουδέποτε Πέρσης ηγεμόνας θα επιχειρήσει ξανά εισβολή στην Ελλάδα.

Οι απώλειες σε πλοία και άντρες ήταν μεγάλες για την περσική πλευρά.

Όπως αναφέρει ο Έφορος, ο μόνος από τους αρχαίους ιστορικούς που μας δίνει σχετικές πληροφορίες,

ο περσικός στόλος έχασε διακόσια πλοία, ενώ οι Έλληνες μόλις σαράντα.

Αξίζει, επίσης, να γίνει ειδική μνεία για τον υψηλό αριθμό των νεκρών των περσικών πληρωμάτων

κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας εξαιτίας του γεγονότος ότι μεγάλο ποσοστό των Περσών δεν ήξερε κολύμπι

και επομένως πολλοί πνίγονταν αμέσως μετά τη βύθιση των πλοίων τους.

Μεγάλο ήταν, τέλος, και το ποσοστό των επιφανών Περσών και άλλων συμμάχων τους που χάθηκαν στη μάχη

με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον στρατηγό Αριαβίγνη, αδελφό του Ξέρξη.

Οι κυριότεροι παράγοντες που οδήγησαν στην σημαντικότατη αυτή νίκη των Ελλήνων και τη συντριβή του στόλου του Ξέρξη είναι οι ακόλουθοι:

· Η υποτίμηση από πλευράς Περσών του αντιπάλου και η εσφαλμένη εκτίμηση των μαχητικών δυνατοτήτων και των προθέσεών του.

· Το γεγονός ότι οι Πέρσες παρασύρθηκαν να ναυμαχήσουν σε θαλάσσια περιοχή

που είχε επιλέξει ο αντίπαλος και παρουσίαζε εξαιρετικά πλεονεκτήματα για αυτόν.

· Η στενότητα του χώρου διεξαγωγής της ναυμαχίας,

η οποία εξουδετέρωσε σε μεγάλο βαθμό την αριθμητική υπεροχή του περσικού στόλου.

· Η κατάλληλη στρατηγική του Ελληνικού στόλου στη Ναυμαχία,

όπως τη συνέλαβαν και εφάρμοσαν ο Θεμιστοκλής και οι υπόλοιποι Έλληνες Ναύαρχοι.

· Ο ζήλος και η ανδρεία που επέδειξαν οι Έλληνες που πολέμησαν στη Σαλαμίνα.

· Τα εκ διαμέτρου αντίθετα κίνητρα των εμπόλεμων.

Από τη μία πλευρά οι Έλληνες πολεμούσαν για τις πατρίδες και τις οικογένειές τους

υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, ενώ από την άλλη οι Πέρσες αγωνίζονταν προς επίτευξη

των φιλοδοξιών του απόλυτου μονάρχη Ξέρξη, έχοντας ως κυριότερο ίσως κίνητρο

την οργή του σε περίπτωση που υστερούσαν στη μάχη.

· Η κόπωση των πληρωμάτων του περσικού στόλου,

καθώς πέρασαν ολόκληρη τη νύχτα στη θάλασσα στοχεύοντας να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο.

· Ο αναπάντεχος αιφνιδιασμός που υπέστησαν τελικά οι ίδιοι οι Πέρσες.

· Η προσωπικότητα και οι στρατηγικές ικανότητες του ουσιαστικού ηγέτη της ελληνικής παράταξης, του Θεμιστοκλή.

· Η εξαιρετική διοίκηση, οργάνωση και πειθαρχία του ελληνικού στόλου

σε αντίθεση με το ανομοιογενές σύνολο που παρουσίασαν οι Πέρσες στη ναυμαχία.

Η ναυμαχία στη Σαλαμίνα αποτέλεσε για την ελληνική πλευρά κυριολεκτικά τον υπέρτατο αγώνα.

Σε περίπτωση περσικής επιτυχίας, ο ελληνικός κόσμος θα βρισκόταν σε πραγματικά δυσχερή θέση.

Η γενική κατάρρευση και η κατάκτηση και της υπόλοιπης Ελλάδας θα ήταν απλώς θέμα χρόνου για τον Ξέρξη.

Έχοντας πλέον οι Πέρσες τη ναυτική υπεροχή, η επίθεση στην Πελοπόννησο θα μετατρεπόταν σε εύκολη υπόθεση,

όχι φυσικά από τον οχυρωμένο Ισθμό, αλλά με απόβαση σε κάποια ακτή,

την οποία τα περσικά πλοία θα μπορούσαν ανενόχλητα να προσεγγίσουν.

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας ήταν αδιαμφισβήτητα η μάχη η οποία καθόρισε στο μεγαλύτερο βαθμό την τελική έκβαση του πολέμου

και που οδήγησε και την τρίτη περσική εκστρατεία σε παταγώδη αποτυχία

βάζοντας τέλος στις φιλοδοξίες των Περσών ηγεμόνων για κατάκτηση του ελλαδικού χώρου.

Οι συμμαχικές ελληνικές πόλεις επιτυγχάνοντας έστω και την ύστατη στιγμή να παραμερίσουν τις αρκετές ‘εμφύλιες'

διαφορές και τριβές τους, πέτυχαν μια σπουδαία νίκη που, σε συνάρτηση με την τελική συντριβή των Περσών στις Πλαταιές,

τους εξασφάλισε την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους για το επόμενο διάστημα, όταν και κατά κόρον αναπτύχθηκε

αυτόν που σήμερα αποκαλούμε αρχαιοελληνικό πολιτισμό με τις τόσες εκφάνσεις του και την σπουδαία προσφορά του.

Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και την οριστική απομάκρυνση

της περσικής απειλής, ανοίγει ο δρόμος για τις ισχυρότερες ελληνικές πόλεις- κράτη,

την Αθήνα και τη Σπάρτη, προς την ανάδειξή τους σε νέες οικονομικές και στρατιωτικές υπερδυνάμεις τις αρχαίας κλασικής περιόδου.

Μετά την σχετική αποδυνάμωση και σταδιακή παρακμή της περσικής αυτοκρατορίας και του φοινικικού ναυτικού,

η Μεσόγειος περνά αποκλειστικά σχεδόν στον έλεγχο των Ελλήνων και κυρίως της Αθήνας.

Οι νέες αυτές συνθήκες, όμως, δε θα αργήσουν να προκαλέσουν την όξυνση

των ήδη τεταμένων και ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ των δύο πόλεων και των συμμαχιών τους,

μία όξυνση και ένας ανταγωνισμός για κυριαρχία που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη σύγκρουση.


Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας Die Schlacht von Salamis The Battle of Salamis

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μάχες της παγκόσμιας ιστορίας. The naval battle of Salamis is considered one of the most important battles in world history.

Διεξήχθη τον Σεπτέμβρη του έτους 480 π.Χ. μεταξύ του ελληνικού συμμαχικού στόλου και του εκστρατευτικού στόλου της Περσικής Αυτοκρατορίας. It was held in September of the year 480 BC. between the Greek allied fleet and the expeditionary fleet of the Persian Empire.

Πήρε δε το όνομά της από την τοποθεσία διεξαγωγής της, στο θαλάσσιο στενό μεταξύ των ακτών της Αττικής και του νησιού της Σαλαμίνας. It took its name from its location, in the sea strait between the coasts of Attica and the island of Salamis.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Ωmega channel.

Σε αυτό το βίντεο θα παρουσιάσουμε την ναυμαχία της Σαλαμίνας η οποία ήταν αναμφισβήτητα η μάχη In this video we will present the naval battle of Salamis which was undoubtedly the battle

που έκρινε την έκβαση της τρίτης εκστρατείας των Περσών εναντίον των Ελλήνων that played a major role in the outcome of the third Persian invasion in Greece

και μια από τις πιο αποφασιστικές και καθοριστικές συγκρούσεις κατά τη διάρκεια των Περσικών πολέμων. and one of the most decisive conflicts during the Persian wars.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή If you are visiting our channel for the first time do not forget to Subscribe

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ‘ανεβάζουμε' νέο βίντεο. and click on the bell icon to get notified every time we 'upload' a new video.

Τι λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin?

Καθ' όλη τη διάρκεια της μάχης των Θερμοπυλών ο ελληνικός στόλος που βρισκόταν στο Αρτεμίσιο Throughout the battle of Thermopylae, the Greek fleet at Artemisio

είχε ως αποστολή να παρεμποδίσει τη δίοδο του περσικού στόλου από το θαλάσσιο στενό μεταξύ Εύβοιας και Μαγνησίας, hatte den Auftrag, den Durchgang der persischen Flotte durch die Meerenge zwischen Euböa und Magnesia zu blockieren, had the mission of blocking the passage of the Persian fleet from the strait between Euboea island and Magnesia,

ώστε να μη μπορέσει να ενισχύσει τους μαχόμενους στις Θερμοπύλες Πέρσες και να προχωρήσει προς τη νότια Ελλάδα. so dass er die bei den Thermopylen kämpfenden Perser nicht verstärken und nicht nach Südgriechenland vorrücken konnte. so that it could not strengthen the fighting Persians in Thermopylae and help them reach southern Greece.

Οι Πέρσες που επιδίωκαν την καταστροφή του αντιπάλου στόλου όσο το δυνατόν συντομότερα, The Persians, seeking to destroy the opposing fleet as soon as possible,

έστειλαν μια μοίρα διακοσίων πλοίων με εντολή να περιπλεύσει την Εύβοια στοχεύοντας έτσι να κυκλώσουν τους Έλληνες. sent a squadron of two hundred ships with orders to sail to Euboea island, thus aiming to encircle the Greeks.

Τα πλοία αυτά όμως στα Κοίλα της Εύβοιας ήρθαν αντιμέτωπα με σφοδρή τρικυμία που είχε ως αποτέλεσμα την ολοσχερή καταστροφή τους. Bei Koila in Euböa gerieten diese Schiffe jedoch in einen heftigen Sturm, der sie völlig zerstörte. However, these ships in Koila of Euboea were faced with a severe storm that resulted in their complete destruction.

Οι τρεις ναυμαχίες που ακολούθησαν μεταξύ Αρτεμισίου και Αφετών είχαν μάλλον αμφίρροπη έκβαση παρά την αριθμητική υπεροχή του περσικού στόλου. Die drei folgenden Seeschlachten zwischen Artemisio und Afetos verliefen trotz der zahlenmäßigen Überlegenheit der persischen Flotte eher zweideutig. The three naval battles that followed between Artemisio and Afetos had a rather ambiguous outcome despite the numerical superiority of the Persian fleet.

Μετά τη γνωστοποίηση της κατάληψης του στενού των Θερμοπυλών από τον περσικό στρατό αποφασίστηκε η άμεση αποχώρηση Nach der Ankündigung der Besetzung der Straße von Thermopylae durch die persische Armee wurde beschlossen, sich sofort zurückzuziehen. After the announcement of the occupation of the Strait of Thermopylae by the Persian army, it was decided the immediate withdrawal

του ελληνικού στόλου από τη βόρεια Εύβοια καθώς η αποστολή του είχε ολοκληρωθεί και η παραμονή κρινόταν πλέον επικίνδυνη. der griechischen Flotte aus Nord-Evia, da ihre Mission abgeschlossen war und der Aufenthalt als gefährlich angesehen wurde. of the Greek fleet from northern Euboea as its mission had been completed and the stay was considered dangerous.

Ο στρατός του Ξέρξη με γοργούς ρυθμούς προχωρά στην κατάκτηση της Κεντρικής Ελλάδας. Xerxes' army is rapidly advancing to conquer Central Greece.

Οι Φωκείς εγκαταλείπουν τη χώρα τους, οι Δελφοί και το ιερατείο μηδίζουν, Die Phokier verlassen ihr Land, Delphi und die Priesterschaft unternehmen nichts, The Phocians leave their country, Delphi and the priesthood join the Persian side,

το ίδιο και όλες οι πόλεις της Βοιωτίας με εξαίρεση τις Πλαταιές και τις Θεσπιές που καταστρέφονται. und so auch alle Städte Böotiens, mit Ausnahme von Plataea und Thespia, die zerstört wurden. as do all the cities of Boeotia with the exception of Plataea and Thespies which are destroyed.

Ο Ξέρξης είναι πλέον έτοιμος να καταλάβει την Αθήνα. Xerxes is now ready to siege Athens.

Οι Αθηναίοι βλέποντας πως ο πελοποννησιακός στρατός έχει παραμείνει στον Ισθμό, τον οποίο και οχυρώνει με τείχη, Die Athener sehen, dass das peloponnesische Heer im Isthmus geblieben ist, den sie mit Mauern befestigen, The Athenians, seeing that the Peloponnesian army has remained in the Isthmus,

βρίσκονται μπροστά στο δίλημμα να υποταχθούν ή να εγκαταλείψουν την πόλη τους. are faced with the dilemma of surrendering or leaving their city.

Τελικώς αποφασίζεται η εκκένωση της Αττικής και η φυγάδευση παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων Finally, it is decided to evacuate Attica and take the children, women and the elderly

στη Σαλαμίνα, την Αίγινα και την Τροιζήνα υπό την προστασία του στόλου, to Salamina, Aegina and Troizina under the protection of the fleet,

ο οποίος έχει εν τω μεταξύ αγκυροβολήσει στη Σαλαμίνα. which has meanwhile anchored in Salamina.

Το μεγαλύτερο μέρος του Αθηναϊκού πεζικού μετακινείται επίσης στο νησί. Most of the Athenian infantry also moves to the island.

Εδώ αξίζει να τονιστεί η καθοριστική συμβολή του Αθηναίου στρατηγού Θεμιστοκλή για να παρθούν οι αποφάσεις Here it is worth emphasizing the decisive contribution of the Athenian General Themistocles to make the decisions

τόσο για την εκκένωση της Αθήνας όσο και για την προσάραξη του στόλου στη Σαλαμίνα. both for the evacuation of Athens and for the sail of the fleet in Salamis.

Οι Πέρσες λίγες μέρες μετά τη μάχη των Θερμοπυλών εισβάλουν στην έρημη Αθήνα, την οποία καταστρέφουν και ξεκινούν The Persians, a few days after the battle of Thermopylae, invade the deserted Athens, which they destroy and begin

την πολιορκία της Ακρόπολης που υπερασπίζονται λιγοστοί Αθηναίοι που αρνήθηκαν ή δεν είχαν τα μέσα να φύγουν. the siege of the Acropolis, defended by a few Athenians who refused or did not have the means to leave.

Ο Ξέρξης μετά από σύντομη μάχη είναι και τυπικά κυρίαρχος της πόλης, ενώ και ο στόλος του έχει αγκυροβολήσει στο Φάληρο. Xerxes after a short battle is formally the ruler of the city, while his fleet has anchored in Faliro.

Μετά την κατάληψη της Αθήνας ο Ξέρξης εγκατέστησε το αρχηγείο του στο Φάληρο όπου βρίσκεται αγκυροβολημένος και ο στόλος του. After the siege of Athens, Xerxes established his headquarters in Faliro, where his fleet is also moored.

Στην αντίπερα όχθη ο ελληνικός στόλος παραμένει στο νησί της Σαλαμίνας. On the opposite side, the Greek fleet remains on the island of Salamis.

Στη Σαλαμίνα επικρατούσε σύγχυση και διγνωμία μεταξύ των ναυάρχων των ελληνικών πόλεων. In Salamis there was confusion and bigotry among the admirals of the Greek cities.

Στις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν οι Έλληνες ήταν χωρισμένοι σε δύο στρατόπεδα. In the meetings that took place, the Greeks were divided into two camps.

Από τη μία πλευρά οι πόλεις της Πελοποννήσου υποστήριζαν την άποψη ότι ο στόλος έπρεπε να υποχωρήσει στον Ισθμό On the one hand, the cities of the Peloponnese supported the opinion that the fleet should retreat to the Isthmus

όπου βρισκόταν και ο πελοποννησιακός στρατός και να ναυμαχήσει εκεί με τους Πέρσες, where the Peloponnesian army was located and fight with the Persians there,

καθώς σε περίπτωση ήττας στη Σαλαμίνα δεν θα υπήρχε δυνατότητα διαφυγής και θα βρίσκονταν αποκλεισμένοι από τους Πέρσες, as in case of defeat in Salamis there would be no escape and they would be trapped there by Persians,

οι οποίοι θα μπορούσαν πλέον να επιτεθούν στην Πελοπόννησο με την υποστήριξη του στόλου τους. who could then attack the Peloponnese with the support of their fleet.

Τα μειονεκτήματα όμως μιας αναμέτρησης κοντά στον Ισθμό ήταν σημαντικά για τους Έλληνες, However, the disadvantages of a battle near the Isthmus were significant for the Greeks,

καθώς επρόκειτο για ανοικτή θάλασσα όπου τα πολυπληθή και ογκωδέστερα περσικά πλοία as it was an open sea where the numerous and bulky Persian ships

θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν όλα τους τα δυνατά σημεία. could take advantage of all their strengths.

Από την άλλη πλευρά οι Αθηναίοι, οι Αιγινήτες και οι Μεγαρείς διοικητές κυρίως, On the other hand, the Athenians, the Aeginians and the Megarians commanders,

των οποίων οι πόλεις κινδύνευαν άμεσα, με κύριο εκφραστή τον Θεμιστοκλή, whose cities were in immediate danger, with Themistocles as their main spokesman,

ήταν υπέρμαχοι της παραμονής του συμμαχικού στόλου στο νησί. were in favor of the Allied fleet remaining on Salamis island.

Υποστήριζαν ότι η καθοριστική ναυμαχία έπρεπε να δοθεί στο στενό μεταξύ Σαλαμίνας και Αττικής. They argued that the decisive naval battle should be given to the strait between Salamis and Attica.

Ο Θεμιστοκλής είχε πολύ εύστοχα αντιληφθεί τα πλεονεκτήματα που πρόσφερε η θέση αυτή για τους Έλληνες. Themistocles had very aptly realized the advantages that this position offered to the Greeks.

Οι Πέρσες σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν αναγκασμένοι να ναυμαχήσουν σε αρκετά κλειστή θαλάσσια περιοχή The Persians in such a case would be forced to fight in a fairly narrow sea area

που σημαίνει ότι θα έχαναν τη δυνατότητα να αναπτύξουν όλα τους τα πλοία και θα αντιμετώπιζαν which means that they would lose the ability to develop all their ships and would face

δυσκολία κινήσεων και ελιγμών απέναντι στις πιο ευέλικτες ελληνικές τριήρεις. Schwierigkeit des Manövrierens und Manövrierens gegen die wendigeren griechischen Triremen. difficulty in moving and maneuvering against the most flexible Greek triremes.

Επιπλέον, μία φυγή του ελληνικού στόλου από τη θέση του θα σήμαινε και την ταυτόχρονη απώλεια της Σαλαμίνας Moreover, an escape of the Greek fleet from its position would mean the simultaneous loss of Salamis

αλλά και της Αίγινας και των Μεγάρων για τους Έλληνες, θα άνοιγε με αυτόν τον τρόπο ο δρόμος για τον περσικό στρατό but also of Aegina and Megara for the Greeks, thus opening the way for the Persian army

προς τον Ισθμό μη έχοντας πλέον τον ελληνικό στόλο στα νώτα του. to the Isthmus with no longer having the Greek fleet behind them.

Πέρα από τα επιχειρήματα, οι διαφωνίες και οι φιλονικίες, μεταξύ κυρίως του Θεμιστοκλή από τη μια πλευρά Apart from the arguments, the disagreements and quarrels, mainly between Themistocles on the one hand

με τον Ευρυβιάδη και τον Κορίνθιο ναύαρχο Αδείμαντο από την άλλη, ήταν ιδιαίτερα τεταμένες. with Eurybiades and the Corinthian admiral Ademantos on the other, were particularly tense.

Μάλιστα, μετά από μια έντονη λογομαχία ο Ευρυβιάδης ύψωσε τη ράβδο του να χτυπήσει τον Αθηναίο στρατηγό, Nach einer intensiven Auseinandersetzung legte Euriviadis seine Messlatte höher, um den athenischen General zu treffen. In fact, after an intense argument, Eurybiades raised his stick to hit the Athenian general,

και τότε ο τελευταίος αποκρίθηκε ήρεμα το πασίγνωστο «Πάταξον μεν, άκουσον δε!». and then the latter calmly responded the famous phrase "Pataxon men, akouson de!".(Hit me but listen to me first!)

Άλλη μια χαρακτηριστική λεκτική σύγκρουση εκτυλίχθηκε, μεταξύ του Θεμιστοκλή και του Αδείμαντου αυτή τη φορά. Another characteristic verbal conflict unfolded, this time between Themistocles and Ademantos. Otro conflicto verbal característico se desarrolló, esta vez entre Temístocles y Ademantos.

Σε ένα από τα συμβούλια όταν ο Θεμιστοκλής προσπαθούσε εκ νέου να πείσει τους υπόλοιπους στρατηγούς να παραμείνουν στη Σαλαμίνα, In one of the councils, when Themistocles was again trying to persuade the other generals to stay in Salamis,

ο Αδείμαντος ζήτησε από τον Ευρυβιάδη να μη θέσει σε ψηφοφορία το αίτημα ενός άντρα που δεν έχει πατρίδα. Ademantos asked Eurybiades not to put for vote the request of a man who has no homeland.

Ο Θεμιστοκλής απάντησε τότε πως όποιος διαθέτει διακόσιες τριήρεις έχει και πατρίδα Themistocles then replied that whoever has two hundred triremes also has a homeland

και επιπλέον απείλησε ότι εάν δε δινόταν η ναυμαχία στη Σαλαμίνα, ο λαός του θα μετανάστευε στην Κάτω Ιταλία και θα ίδρυε εκεί νέα πόλη. and also threatened that if the naval battle was not fought in Salamis, his people would emigrate to Southern Italy and establish a new city there.

Η τελευταία αυτή απειλή φάνηκε αρκετή ώστε να πειστεί ο Ευρυβιάδης και οι υπόλοιποι ναύαρχοι This last threat seemed enough to convince Eurybiades and the other admirals

που είχαν αντίθετη άποψη και να ξεκινήσει τελικά η προετοιμασία για τη ναυμαχία. who had the opposite view and finally they started preparing for the naval battle.

Την επομένη της απόφασης, παρόλα αυτά, οι αντιρρήσεις για την καταλληλότητα της θέσης, από τους Πελοποννήσιους κυρίως, ξαναφούντωσαν. The day after the decision, however, objections to the suitability of the position, mainly from the Peloponnesians, erupted again.

Κατά τη διάρκεια του νέου συμβουλίου που συγκλήθηκε και ενώ η πλειοψηφία ήταν πάλι υπέρ της υποχώρησης προς τον Ισθμό, During the new council that was convened and while the majority was again in favor of retreating to the Isthmus,

ο Θεμιστοκλής συνέλαβε ένα ευφυέστατο τέχνασμα. Themistocles conceived a very clever trick.

Έστειλε τον δούλο του τον Σίκιννο στο περσικό στρατόπεδο με το μήνυμα ότι τον στέλνει ο Αθηναίος στρατηγός, Er schickte seinen Diener Sikinos mit der Nachricht, dass der athenische General ihn schickte, in das persische Lager. He sent his servant Siccinus to the Persian camp with the message that he was being sent by the Athenian general,

ο οποίος είναι με το πλευρό των Περσών, για να τους ανακοινώσει ότι οι ταραγμένοι Έλληνες σκέφτονται να αποχωρήσουν Wer ist auf der Seite der Perser, um ihnen mitzuteilen, dass die besorgten Griechen erwägen zu gehen who is on the side of the Persians, to inform them that the terrified Greeks were thinking of leaving

και πως είναι τώρα μια λαμπρή ευκαιρία για αυτούς να εγκλωβίσουν τον αντίπαλο και να τον κατανικήσουν. und dass es jetzt eine brillante Gelegenheit für sie ist, den Gegner zu fangen und ihn zu besiegen. and that it was now a brilliant opportunity for them to trap the opponent and conquer him.

Μετά τις Θερμοπύλες η μόνη αμυντική γραμμή που απέμενε στους Έλληνες ήταν ο Ισθμός. After Thermopylae, the only defensive line left to the Greeks was the Isthmus of Corinth.

Για να μπορέσει, όμως, ο περσικός στόλος να προσεγγίσει τον Ισθμό και να υποστηρίξει την επικείμενη πορεία του στρατού Aber damit die persische Flotte die Landenge erreichen und den bevorstehenden Kurs der Armee unterstützen konnte However, in order for the Persian fleet to reach the Isthmus and support the impending course of the army, it

ήταν αναγκασμένος είτε να καταστρέψει τον ελληνικό στόλο που είχε συγκεντρωθεί στη Σαλαμίνα είτε να τον αποκλείσει war gezwungen, entweder die in Salamis versammelte griechische Flotte zu zerstören oder auszuschließen had to either destroy the Greek fleet concentrated in Salamis or block it by

διασπώντας τις δυνάμεις του, αφού θα έπρεπε ένα μεγάλο μέρος του στόλου να σταλεί για αυτόν τον σκοπό. Aufteilung seiner Streitkräfte, da ein großer Teil der Flotte zu diesem Zweck geschickt werden müsste. disbanding its forces, since a large part of the fleet had to be sent for this purpose.

Έτσι, όμως, η αριθμητική υπεροχή εξανεμιζόταν. In this way, however, their numerical superiority would vanish.

Στα πολεμικά συμβούλια που πραγματοποιήθηκαν, όλοι οι ναύαρχοι εισηγήθηκαν στον Ξέρξη επίθεση στη Σαλαμίνα, At the war councils, all the admirals suggested that Xerxes should attack Salamis,

εκτός από την βασίλισσα της Αλικαρνασσού, Αρτεμισία, η οποία μίλησε διαφορετικά, mit Ausnahme der Königin von Halikarnassos, Artemisia, die anders sprach, except for the queen of Halicarnasus, Artemisia, who spoke differently,

προτείνοντας στον Πέρση βασιλιά να μη βιαστεί να επιτεθεί γιατί φοβόταν πως αν ο στόλος γνώριζε ήττα θα ζημιωνόταν και το πεζικό. Er riet dem persischen König, den Angriff nicht zu überstürzen, da er befürchtete, dass die Infanterie ebenfalls unter der Niederlage der Flotte leiden würde. urging the Persian king not to rush to attack because she feared that if the fleet would be defeated they would lose the infantry as well.

Αν όμως τηρούταν στάση αναμονής, η ταραχή, η σύγχυση και οι τριβές στην ελληνική πλευρά Aber wenn es eine wartende Haltung gab, die Unruhe, die Verwirrung und die Reibereien auf griechischer Seite However if a wait-and-see attitude was observed, the unrest, confusion and arguments on the Greek side

θα πολλαπλασιάζονταν οδηγώντας τους ίσως να σκορπίσουν προς τις πόλεις τους. Sie würden sich vermehren und sie vielleicht dazu bringen, sich in ihre Städte zu zerstreuen. would multiply, perhaps leading the Greeks to return to their cities.

Και ενώ οι συσκέψεις συνεχίζονταν είναι η ώρα του Σίκιννου να εμφανιστεί στο περσικό στρατόπεδο και να μεταφέρει το μήνυμα του Θεμιστοκλή. And while the meetings were going on, it was time for Siccinus to appear in the Persian camp and bring Themistocles' message.

Ο Ξέρξης, που επιθυμούσε να ολοκληρώσει την κατάκτηση και της υπόλοιπης Ελλάδας όσο το δυνατόν συντομότερα Xerxes, who wanted to complete the conquest of the rest of Greece as soon as possible

προτού καταφτάσει και ο χειμώνας θεωρώντας ούτως ή άλλως μοναδική ευκαιρία το γεγονός before the arrival of winter, considering the fact that the enemy fleet was in Salamis as a

ότι ο εχθρικός στόλος βρισκόταν κλεισμένος στη Σαλαμίνα, δεν άργησε να πάρει την απόφασή του. unique opportunity , did not take long to make his decision.

Η διαταγή για επίθεση του στόλου δίνεται. The order for the fleet attack is given.

Οι ναυτικές δυνάμεις των δύο αντιπάλων παρατάξεων δεν είναι με απόλυτη ακρίβεια γνωστές. The naval forces of the two rival factions are not known with absolute accuracy.

Μπορούν όμως να προσδιοριστούν προσεγγιστικά από τις πληροφορίες However, they can be determined approximately from the information

που μας μεταφέρει κυρίως ο σπουδαίος ιστορικός της αρχαιότητας Ηρόδοτος. conveyed to us mainly by the great historian of antiquity, Herodotus.

Σύμφωνα με την αναλυτική καταγραφή του Ηρόδοτου λοιπόν, τον ελληνικό στόλο απαρτίζουν 365 τριήρεις και 7 πεντηκόντοροι. According to the detailed record of Herodotus, the Greek fleet consists of 365 triremes and 7 pentaremes.

Επομένως, το γενικό σύνολο ανέρχεται στα 372 πολεμικά πλοία, με τις 365 τριήρεις να έχουν τον κύριο ρόλο Therefore, the total number is 372 warships, with the 365 triremes having the main role

και τις 7 πεντηκοντόρους να παρέχουν κατά πάσα πιθανότητα βοηθητικές υπηρεσίες. and the 7 pentaremes probably providing auxiliary services.

Ο υπολογισμός των περσικών δυνάμεων αποτελεί δυσκολότερη υπόθεση. Calculating the Persian forces is a more difficult task.

Ο αριθμός των περσικών πλοίων κατά την έναρξη της εκστρατείας ανέρχεται σύμφωνα με τον Ηρόδοτο στα 1207 πλοία, According to Herodotus, the number of Persian ships at the beginning of the campaign amounted to 1207 ships,

στα οποία προστέθηκαν και άλλα 120 των παραλιακών πόλεων της Θράκης και των νησιών του βορείου Αιγαίου. to which were added another 120 of the coastal cities of Thrace and the islands of the northern Aegean.

Προκύπτει όμως έντονος προβληματισμός σχετικά με τον αριθμό των πολεμικών πλοίων που έλαβαν τελικά μέρος στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. However, there are intense concerns about the number of warships that eventually took part in the naval battle of Salamis.

Και αιτία του προβληματισμού αυτού είναι η έλλειψη στοιχείων αφενός για τις απώλειες που υπέστησαν οι Πέρσες στις ναυμαχίες του Αρτεμισίου And the reason for this concern is the lack of data about the losses suffered by the Persians in the naval battles of Artemisio

και αφετέρου για τον ακριβή αριθμό των ενισχύσεων σε πλοία που έλαβαν από τις περιοχές και τα νησιά που κατέλαβαν. and also about the exact number of reinforcement ships they received from the areas and islands they sieged.

Ο Ηρόδοτος υποθέτει ότι οι ενισχύσεις αυτές από ελληνικές πόλεις και νησιά που κατέλαβαν οι Πέρσες Herodotus assumes that these reinforcements from Greek cities and islands sieged by the Persians

αντιστάθμισαν τις προηγούμενες απώλειες, πράγμα που όμως δεν μπορεί να ευσταθεί. offset the previous losses, which, however, cannot be justified.

Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι όλες οι υπόλοιπες πόλεις, πέρα από την Αθήνα που ήταν η μεγάλη ναυτική δύναμη, Es genügt, wenn man bedenkt, dass alle anderen Städte, abgesehen von Athen, das die große Seemacht war, Suffice it to say that all the other cities, except Athens, which was the great naval power

που απάρτιζαν τον ελληνικό συμμαχικό στόλο, αριθμούσαν μαζί μόλις 192 πολεμικά πλοία. die die verbündete griechische Flotte bildeten, zählten zusammen nur 192 Kriegsschiffe. that made up the Greek allied fleet, numbered only 192 warships.

Με αρκετή επιφυλακτικότητα θα ορίσουμε τις δυνάμεις που παρέταξαν οι Πέρσες στη Σαλαμίνα προσεγγιστικά στα 700 πλοία. We will be quite cautious in defining the forces deployed by the Persians in Salamis at approximately 700 ships.

Η ναυμαχία έλαβε χώρα πιθανότατα στις 28 ή 29 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ.. The naval battle probably took place on September 28 or 29, 480 BC.

Αργά τη νύχτα ο περσικός στόλος εξέρχεται από το ναύσταθμο του Φαλήρου, όπου ο Ξέρξης είχε εγκαταστήσει και το γενικό αρχηγείο του, Late at night the Persian fleet leaves the naval base of Faliro, where Xerxes had established his general headquarters,

και πλέει με κατεύθυνση προς τη Σαλαμίνα. and sails in the direction of Salamis.

Κατά τις πρώτες πρωινές ώρες τα περσικά πλοία έχουν αναπτυχθεί κατά μήκος των ακτών της Αττικής, απέναντι από τα σημεία During the early morning hours, the Persian ships have been deployed along the coasts of Attica, opposite the area

όπου παραμένει αγκυροβολημένος ο ελληνικός στόλος, ενώ έχουν προηγηθεί και δύο σημαντικές στρατηγικές κινήσεις: where the Greek fleet remains anchored, while two important strategic moves have preceded:

Α. Ο αποκλεισμός της βόρειας εξόδου του στενού της Σαλαμίνας από μια μοίρα του αιγυπτιακού στόλου, A. The blockade of the northern exit of the Strait of Salamis by the Egyptian fleet,

έτσι ώστε να μην είναι εφικτό το ενδεχόμενο υποχώρησης και διαφυγής του ελληνικού στόλου σε περίπτωση ήττας του. so that it is not possible for the Greek fleet to retreat and escape in the event of its defeat.

Β. Η κατάληψη του μικρού νησιού της Ψυττάλειας από ένα εκλεκτό σώμα του περσικού πεζικού. B. The occupation of the small island of Psyttaleia by a select corps of Persian infantry.

Η κίνηση αυτή είχε στρατηγική σημασία, καθώς αποσκοπούσε στη συλλογή και τη διάσωση των Περσών ναυαγών κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, This move was of strategic importance, as it aimed at collecting and rescuing the Persian shipwrecked during the conflict,

αλλά και την ταυτόχρονη εξόντωση των Ελλήνων. but also the simultaneous extermination of the Greeks.

Επιπροσθέτως, είναι σημαντική και για έναν ακόμη λόγο. In addition, it is important for another reason.

Για την χρησιμότητά της ως παρατηρητήριο και θέση αναμετάδοσης της τακτικής εικόνας κατά την ώρα της διεξαγωγής της ναυμαχίας. For its usefulness as an observatory and location for the transmission of the tactical situation during the naval battle.

Η ελληνική πλευρά όμως, πληροφορήθηκε έγκαιρα για τις κινήσεις του περσικού στόλου από τον Αθηναίο Αριστείδη, The Greek side, however, was informed in time about the movements of the Persian fleet by the Athenian Aristides,

ο οποίος κατάφερε να περάσει απαρατήρητος ως τη Σαλαμίνα τη νύχτα από την Αίγινα όπου βρισκόταν. who managed to sail unnoticed in Salamis at night from Aegina where he was.

Με αυτόν τον τρόπο, οι Πέρσες έχασαν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού στο οποίο στόχευαν, ενώ αντίθετα ξαφνιάστηκαν οι ίδιοι In this way, the Persians lost the advantage of the surprise to which they were aiming, while on the contrary they themselves were surprised

όταν με την ανατολή του ήλιου άκουσαν από το μέρος των ελληνικών πλοίων τους ήχους από τις σάλπιγγες και τον Παιάνα να αντηχεί: when at sunrise they heard from the side of the Greek ships the sounds of the trumpets and Paianas echoing:

"Εμπρός, των Ελλήνων γενναία παιδιά! "Go on, Greek brave children!

να ελευθερώσετε πατρίδα, τέκνα, γυναίκες και των πατρικών θεών σας να ελευτερώστε τα ιερά liberate homeland, children, women and the gods of your fathers, liberate the sanctuaries

και των προγόνων τους τάφους· τώρα για όλα είναι που πολεμάτε". and tombs of your ancestors; now for everything you are fighting ".

Τα περσικά πλοία εισήλθαν στο στενό μεταξύ Αττικής και Σαλαμίνας The Persian ships entered the strait between Attica and Salamis

και ακολούθως έλαβαν θέσεις κατά μήκος των ακτών της Αττικής με την εξής σειρά: and then took up positions along the coasts of Attica in the following order:

πρώτα τα φοινικικά και τα αιγυπτιακά πλοία, τα οποία κατέλαβαν και τη δεξιά πλευρά της περσικής διάταξης, first the Phoenician and Egyptian ships, which occupied the right side of the Persian fleet formation,

έπειτα τα πλοία της Κύπρου, της Λυκίας, της Κιλικίας και της Παμφυλίας που πήραν θέση στο κέντρο then the ships of Cyprus, of Lycia, Cilicia and Pamphylia who took their place in the center

και τελευταία, τα Ιωνικά και τα Καρικά αποτελώντας το αριστερό τμήμα της διάταξης. and lastly, the Ionians and the Carians being the left part of the formation.

Αφού δόθηκε η εντολή για ανάπτυξη στα ελληνικά πλοία, τη δεξιά πλευρά, απέναντι δηλαδή στους Έλληνες της Ιωνίας και τους Κάρες, Nachdem der Befehl zur Entwicklung den griechischen Schiffen auf der rechten Seite, dh den Griechen von Ionia und Kares, erteilt worden war, After the order for development was given to the Greek ships, the right side, that is, opposite the Greeks of Ionia and Kares, is

καταλαμβάνει ο Ευρυβιάδης με τις μοίρες της Σπάρτης, της Κορίνθου, των Μεγάρων και της Αίγινας. Evryviadis besetzt mit den Graden Sparta, Korinth, Megara und Ägina. occupied by Eurybiades with the squadrons of Sparta, Corinth, Megara and Aegina.

Σύμφωνα με το Διόδωρο το Σικελιώτη, «οι Αιγινήτες και οι Μεγαρείς ήταν οι πιο καλοί ναυτικοί μετά τους Αθηναίους» και για αυτό επιλέγηκαν να αντιμετωπίσουν το συγκεκριμένο τμήμα των Περσών. According to Diodorus of Sicily, "the Aeginians and the Megarians were the best sailors after the Athenians" and for this reason they were chosen to face the specific part of the Persians.

Στην αριστερή πτέρυγα, με αρχηγό το Θεμιστοκλή, παίρνουν θέση οι τριήρεις της Αθήνας, οι οποίες αποτελούν το μισό σχεδόν του ελληνικού στόλου. In the left wing, led by Themistocles, were the triremes of Athens, which constitute almost half of the Greek fleet.

Οι Αθηναίοι, επομένως, καλούνται να αντιμετωπίσουν τους ικανότατους Φοίνικες και τους Αιγύπτιους. The Athenians, therefore, are called upon to fight the most capable Phoenicians and the Egyptians.

Τέλος, οι δυνάμεις των μικρότερων ελληνικών πόλεων τάσσονται στο μέσον της διάταξης, Finally, the forces of the smaller Greek cities are in the middle of the formation,

απέναντι στα πλοία της Κύπρου, της Λυκίας, της Κιλικίας και της Παμφυλίας. opposite of the ships of Cyprus, Lycia, Cilicia and Pamphylia.

Ο Ευρυβιάδης, ο Σπαρτιάτης διοικητής του ελληνικού στόλου, είχε δώσει λοιπόν, μόλις ξημέρωσε, In the dawn ,Evrybiades, the Spartan commander of the Greek fleet, had

διαταγή στα ελληνικά πλοία να αναπτυχθούν με μέτωπο προς τον περσικό στόλο. ordered the Greek ships to deploy facing the Persian fleet.

Πλέοντας όμως με αυτόν τον τρόπο προς τα εμπρός, οι δύο στόλοι θα συγκρούονταν στα ανοιχτά του στενού, σε ανοιχτή θάλασσα, But sailing in this way forward, the two fleets would fight each other outside the strait, in the open sea,

πράγμα το οποίο θα ευνοούσε σε μεγάλο βαθμό την περσική πλευρά, καθώς θα ήταν σε θέση να ρίξουν στη μάχη όλα τους τα πλοία, which would greatly favor the Persian side, as they would be able to throw all their ships into battle,

ενώ θα είχαν επιπλέον και τη δυνατότητα υπερφαλάγγισης των ελληνικών δυνάμεων. while they would also have the ability to outnumber the Greek forces.

Προς αποφυγή των δυσμενών αυτών συνθηκών δόθηκε εντολή στα ελληνικά πληρώματα να παύσουν την προς τον εχθρό πλεύση τους In order to avoid these unfavorable conditions, the Greek crews were ordered to stop their sail towards the enemy

και αντιθέτως να αρχίσουν να κωπηλατούν ανάποδα, πίσω προς τη Σαλαμίνα όπου βρίσκονταν παραταγμένοι οι Αθηναίοι οπλίτες, and instead to start paddling backwards, back to Salamis where the Athenian hoplites were lined up,

διατηρώντας όμως τις πλώρες τους προς τον περσικό στόλο, κίνηση η οποία είχε ως στόχο την παραπλάνηση των Περσών και την προσέλκυσή τους ως τις ακτές του νησιού. but facing their bows to the Persian fleet. which aimed to deceive the Persians and attract them to the shores of the island.

Κοντά στις ακτές ο ελληνικός στόλος σταμάτησε σε διάταξη μεταξύ του νησιού του Αγίου Γεωργίου στα αριστερά του και της χερσονήσου της Κυνόσουρας στα δεξιά, Near the coast, the Greek fleet stopped in line between the island of Agios Georgios on its left and the peninsula of Kinosura on the right,

έτοιμος για σύγκρουση με τον αντίπαλο. ready for a clash with the enemy.

Η μνημειώδης μάχη σε λίγα λεπτά θα ξεσπούσε, κάτω από το βλέμμα του βασιλιά Ξέρξη, The monumental battle would break out in a few minutes, under the watchful eye of King Xerxes,

ο οποίος παρακολουθεί από το όρος Αιγάλεω όλες τις κινήσεις. who watches all movements from Mount Egaleo.

Ο ελιγμός αυτός πέτυχε. This maneuver succeeded.

Οι Πέρσες έπεσαν στην ευφυή ‘παγίδα' που τους έστησαν οι Έλληνες διοικητές. The Persians fell into the intelligent 'trap' set by the Greek commanders.

Σαν αποτέλεσμα, ο περσικός στόλος, λόγω της στενότητας του χώρου, δεν είχε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει όλες του τις δυνάμεις. As a result, the Persian fleet, due to the narrowness of the area, was not able to use all its forces.

Έτσι, η σύγκρουση ξεκινά βρίσκοντας τους Έλληνες να αντιμετωπίζουν ίσο σχεδόν αριθμό πλοίων και τους Πέρσες Thus, the conflict begins with the Greeks facing an almost equal number of ships and the Persians

να χάνουν, το ένα μετά το άλλο, τα πλεονεκτήματά τους. losing, one after another, their advantages.

Οι παράγοντες που αναδεικνύονται πλέον ως σημαντικότεροι για την έκβαση της μάχης είναι η ικανότητα, The factors that are now emerging as the most important for the outcome of the battle are the ability,

η ανδρεία και το θάρρος των αντίπαλων πληρωμάτων, καθώς και η τακτική που θα ακολουθούσαν Έλληνες και Πέρσες ναύαρχοι. courage and bravery of the opposing crews, as well as the tactics that would be followed by Greek and Persian admirals.

Στην αρχή της η μάχη ήταν αμφίρροπη. In the beginning the battle was ambiguous.

Οι δύο στόλοι κρατούσαν τις θέσεις τους, ενώ μάλιστα το ανατολικό άκρο του ελληνικού στόλου The two fleets were holding their positions, while in fact the eastern end of the Greek fleet was

αντιμετώπιζε προβλήματα από τη μεγάλη πίεση που ασκούσαν οι Ίωνες. facing problems due to the great pressure exerted by the Ionians.

Όσο όμως διεξαγόταν η σύγκρουση και η ώρα περνούσε, δεν άργησε να αναδειχθεί η ανωτερότητα του ελληνικού στόλου But as the conflict unfolded and time passed, it was not long before the superiority of the Greek fleet emerged,

και ιδίως των Αθηναίων που μάχονταν τους Φοίνικες στο δυτικό άκρο του μετώπου. especially the Athenians who were fighting the Phoenicians at the western end of the front.

Τα ευκίνητα αθηναϊκά πλοία είτε ακινητοποιούσαν τα αντίπαλα φοινικικά σπάζοντάς τους τα κουπιά The agile Athenian ships either immobilized the rival Phoenicians by breaking their oars

και στη συνέχεια πηδούσαν οι οπλίτες και εξόντωναν τα εχθρικά πληρώματα, and then the hoplites jumped and killed the enemy crews, or sank them

είτε τα βύθιζαν χτυπώντας τα με τα έμβολα στα πλευρά. by hitting them with the rams on the sides.

Οι ισχυρότατες εκατόν ογδόντα αθηναϊκές τριήρεις έπαιρναν σταδιακά πλεονέκτημα απέναντι στα φοινικικά πλοία. The mighty one hundred and eighty Athenian triremes were gradually gaining an advantage over the Phoenician ships.

Μετά τη βύθιση των πρώτων εχθρικών πλοίων, επήλθε ταραχή στην πρώτη γραμμή του φοινικικού στόλου, After the sinking of the first enemy ships, riot broke out in the front line of the Phoenician fleet,

καθώς πολλά από τα πλοία άρχισαν να τρέπονται σε φυγή. as many of the ships began to flee.

Αρκετά όμως από αυτά, στην προσπάθειά τους να υποχωρήσουν και να απομακρυνθούν, However, several of them, in their attempt to retreat and move away,

συγκρούστηκαν μεταξύ τους και με συμμαχικά πλοία των πίσω γραμμών με αποτέλεσμα πολλά να βυθιστούν. collided with each other and with allied ships of the rear lines, resulting in many sinking.

Η σύγχυση αυτή δεν άργησε να μεταφερθεί και στα υπόλοιπα μέρη του περσικού στόλου, This confusion soon spread to the rest of the Persian fleet,

όταν οι Αθηναίοι που δεν αρκέστηκαν στην κατανίκηση των Φοινίκων, τους υπερκέρασαν και ακολουθώντας κυκλωτικό ελιγμό when the Athenians, who were not content with defeating the Phoenicians, overcame them and, following a circular maneuver,

ξεκίνησαν να επιτίθενται και στα πλοία που βρίσκονταν στο κέντρο της διάταξης του περσικού στόλου. began to attack the ships that were in the center of the Persian fleet.

Από αυτό το σημείο η μάχη μπορεί να θεωρηθεί ήδη χαμένη για τους Πέρσες, From this point on the battle can be considered already lost to the Persians,

καθώς ήταν θέμα χρόνου η συντριβή και του εναπομείναντος αριστερού τμήματος του περσικού στόλου. Es war nur eine Frage der Zeit, bis der verbleibende linke Teil der persischen Flotte abstürzte. as it was only a matter of time before the remaining left part of the Persian fleet was crushed.

Με την κατάρρευση, λοιπόν, και του ανατολικού μετώπου ολόκληρος ο περσικός στόλος τράπηκε σε άτακτη φυγή προς το Φάληρο With the collapse, therefore, of the eastern front, the entire Persian fleet fled erratically towards Faliro, being

καταδιωκόμενος μέχρι τη δύση του ήλιου από τις ελληνικές τριήρεις. pursued until sunset by the Greek triremes.

Προς τη λήξη της μάχης, Αθηναίοι οπλίτες που βρίσκονταν στις ακτές τις Σαλαμίνας υπό τον Αριστείδη Towards the end of the battle, Athenian hoplites who were in the coast of Salamis under Aristides

ανακατέλαβαν την Ψυττάλεια εξολοθρεύοντας τους Πέρσες που βρίσκονταν στο νησί. recaptured Psytalia by exterminating the Persians who were on the island.

Η εξόντωση της συγκεκριμένης φρουράς στοίχησε πολύ στο περσικό στρατόπεδο, Die Ausrottung dieser Wache hat das persische Lager viel gekostet, The extermination of this garrison cost much to the Persian camp,

ιδίως στον ηθικό παράγοντα, καθώς απαρτιζόταν από ευγενείς και εκλεκτούς πολεμιστές. besonders im moralischen Faktor, da es aus edlen und elitären Kriegern bestand. especially the moral factor, as it consisted of noble and chosen warriors.

Η συντριπτική ήττα του εκστρατευτικού στόλου, που πραγματοποιήθηκε μπροστά στα μάτια τού Ξέρξη, The overwhelming defeat of the expeditionary fleet, which took place in front of the Xerxes ' eyes

έπληξε βαριά τόσο το κύρος όσο κυρίως και το ηθικό των στρατευμάτων και της ηγεσίας τους. struck heavily both the prestige and especially the morale of the troops and their leadership.

Ο ίδιος ο Ξέρξης προβληματίσθηκε ιδιαίτερα για το τι έπρεπε πλέον να πράξει Xerxes himself was particularly puzzled as to what was now to be done,

έχοντας πλέον περιέλθει σε δυσχερή θέση λόγω της ήττας και του επερχόμενου χειμώνα, being now in a difficult position because of the defeat and the coming of winter,

παρόλο που οι πολυπληθείς περσικές πεζικές δυνάμεις διατηρούνταν ακέραιες, ενώ και το περσικό ναυτικό διέθετε although the numerous Persian infantry forces were kept intact, while and the Persian navy possessed,

ακόμα και μετά την ήττα στη Σαλαμίνα, μεγαλύτερο αριθμό πλοίων από τον ελληνικό στόλο. even after the defeat at Salamis, a larger number of ships than the Greek fleet.

Η ηθική κατάπτωση και η απόγνωση που κατέλαβε τον Πέρση ηγεμόνα απεικονίζεται ξεκάθαρα στην τελική του απόφαση The moral degradation and despair that seized the Persian ruler is clearly depicted in his final decision

να αποσυρθεί ο ίδιος και να αφήσει τον ξάδελφό του Μαρδόνιο με σημαντικές δυνάμεις πεζικού και ιππικού να συνεχίσει την εκστρατεία τον επόμενο χρόνο. to withdraw himself and leave his cousin Mardonius with considerable forces of infantry and cavalry to continue the campaign in the following year.

Ο Ξέρξης, απελπιστικά ξαφνιασμένος από την απροσδόκητη ήττα και φοβούμενος το ενδεχόμενο ότι οι Έλληνες Xerxes, hopelessly startled by the unexpected defeat and fearing the possibility that the Greeks

θα αποκλείσουν το στενό του Ελλησπόντου και θα απομονώσουν τον στρατό του στην Ευρώπη αποφάσισε will block the Strait of the Hellespont and isolate his army in Europe

εσπευσμένα να επιστρέψει στην Ασία συνοδευόμενος από ολόκληρο τον στόλο του και ένα μέρος της στρατιάς. decided hastily to return to Asia accompanied by his entire fleet and a part of infantry.

Οι Πέρσες μετά τη φυγή του Ξέρξη εγκατέλειψαν την Αθήνα και πέρασαν το χειμώνα στη Βοιωτία. The Persians after Xerxes left,they left Athens and spent the winter in Boeotia.

Το επόμενο έτος (479 π.Χ.) και ενώ ο ελληνικός συμμαχικός στρατός εξακολουθεί να παραμένει στον τειχισμένο Ισθμό, The following year (c.479 B.C.) and while the Greek allied army still remained on the walled Isthmus,

η περσική στρατιά ανακαταλαμβάνει και καταστρέφει ολοσχερώς την πόλη της Αθήνας μετά την άρνηση των Αθηναίων να υποταχθούν. the Persian army recaptured and completely destroyed the city of Athens after the refusal of the Athenians to surrender.

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο ελληνικός στρατός περνά τον Ισθμό και εισέρχεται στη Στερεά Ελλάδα. In the summer of the same year the Greek army passes the Isthmus and enters the Central Greece.

Όταν ο Μαρδόνιος πληροφορήθηκε ότι οι Έλληνες κινούνται εναντίον του αποσύρεται από την Αττική When Mardonius was informed that the Greeks were moving against him he withdraws from Attica

και μετακινείται στην Βοιωτία ώστε να ωθήσει τους Έλληνες να συγκρουστούν στην ανοιχτή βοιωτική πεδιάδα and moves to Boeotia in order to push the Greeks to fight in the open boeotian field

και να εκμεταλλευτεί με αυτόν τον τρόπο τις ισχυρές μονάδες ιππικού που διέθετε and exploit in this way the strong cavalry units he possessed

καθώς και την αριθμητική υπεροχή των στρατευμάτων του (περίπου 3:1). as well as the numerical superiority of his troops (about 3: 1).

Η αναμενόμενη σύγκρουση πραγματοποιείται τον Αύγουστο κοντά στην πόλη των Πλαταιών. The fight takes place in August near the city of Plataea.

Ο στρατός των συνασπισμένων Ελλήνων θα νικήσει κατά κράτος εξοντώνοντας το μεγαλύτερο μέρος The army of the allied Greeks will be victorious exterminating most

της περσικής στρατιάς, την οποία είχαν ενισχύσει και αρκετές χιλιάδες μηδίσαντων Ελλήνων. of the Persian army, which they had been reinforced by several thousand of captured Greeks as well.

Ταυτόχρονα σχεδόν με τον θρίαμβο των Ελλήνων στις Πλαταιές, ο ελληνικός στόλος θα πετύχαινε Almost simultaneously with the triumph of the Greeks at Plataea, the Greek fleet would achieve

μία ακόμα σημαντική νίκη ενάντια στο περσικό ναυτικό στη μάχη της Μυκάλης στη Μικρά Ασία. another important victory against the Persian navy in the Battle of Mycale in Asia Minor.

Ουδέποτε Πέρσης ηγεμόνας θα επιχειρήσει ξανά εισβολή στην Ελλάδα. Never will a Persian ruler attempt an invasion of Greece again.

Οι απώλειες σε πλοία και άντρες ήταν μεγάλες για την περσική πλευρά. The losses in ships and men were great on the Persian side.

Όπως αναφέρει ο Έφορος, ο μόνος από τους αρχαίους ιστορικούς που μας δίνει σχετικές πληροφορίες, Like Ephorus mentions, the only one of the ancient historians who gives us related information,

ο περσικός στόλος έχασε διακόσια πλοία, ενώ οι Έλληνες μόλις σαράντα. the Persian fleet lost two hundred ships, while the Greeks only forty.

Αξίζει, επίσης, να γίνει ειδική μνεία για τον υψηλό αριθμό των νεκρών των περσικών πληρωμάτων It is also worth mentioning of the high death toll of the Persian crews

κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας εξαιτίας του γεγονότος ότι μεγάλο ποσοστό των Περσών δεν ήξερε κολύμπι during the naval battle due to the fact that a large percentage of Persians could not swim

και επομένως πολλοί πνίγονταν αμέσως μετά τη βύθιση των πλοίων τους. and therefore many drowned immediately after the sinking of the their ships.

Μεγάλο ήταν, τέλος, και το ποσοστό των επιφανών Περσών και άλλων συμμάχων τους που χάθηκαν στη μάχη Great was, finally, the proportion of the illustrious Persians and their allies lost in the battle

με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τον στρατηγό Αριαβίγνη, αδελφό του Ξέρξη. with the most characteristic example of the General Ariavignes, brother of Xerxes.

Οι κυριότεροι παράγοντες που οδήγησαν στην σημαντικότατη αυτή νίκη των Ελλήνων και τη συντριβή του στόλου του Ξέρξη είναι οι ακόλουθοι: The main factors that led to this important victory of the Greeks and the crash of Xerxes ' fleet are the following:

· Η υποτίμηση από πλευράς Περσών του αντιπάλου και η εσφαλμένη εκτίμηση των μαχητικών δυνατοτήτων και των προθέσεών του. · The underestimation on the part of Persians of the opponent and the misjudgment of his fighting capabilities and intentions.

· Το γεγονός ότι οι Πέρσες παρασύρθηκαν να ναυμαχήσουν σε θαλάσσια περιοχή · The fact that the Persians were enticed to battle in a sea area

που είχε επιλέξει ο αντίπαλος και παρουσίαζε εξαιρετικά πλεονεκτήματα για αυτόν. that was chosen by the opponent, and presented great advantages to him.

· Η στενότητα του χώρου διεξαγωγής της ναυμαχίας, · The narrowness of the site of the naval battle,

η οποία εξουδετέρωσε σε μεγάλο βαθμό την αριθμητική υπεροχή του περσικού στόλου. which neutralized the numerical superiority of the Persian fleet.

· Η κατάλληλη στρατηγική του Ελληνικού στόλου στη Ναυμαχία, · The appropriate strategy of the Greek fleet in the naval battle,

όπως τη συνέλαβαν και εφάρμοσαν ο Θεμιστοκλής και οι υπόλοιποι Έλληνες Ναύαρχοι. as was conceived and applied by Themistocles and the rest of the Greek Admirals.

· Ο ζήλος και η ανδρεία που επέδειξαν οι Έλληνες που πολέμησαν στη Σαλαμίνα. · The bravery and courage of the Greeks who fought at Salamis.

· Τα εκ διαμέτρου αντίθετα κίνητρα των εμπόλεμων. · The different motives of the opponents.

Από τη μία πλευρά οι Έλληνες πολεμούσαν για τις πατρίδες και τις οικογένειές τους On one hand the Greeks fought for their homelands and families

υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, ενώ από την άλλη οι Πέρσες αγωνίζονταν προς επίτευξη defending their freedom and independence and on the other hand, the Persians were struggling to

των φιλοδοξιών του απόλυτου μονάρχη Ξέρξη, έχοντας ως κυριότερο ίσως κίνητρο achieve the ambition of the absolute monarch Xerxes,

την οργή του σε περίπτωση που υστερούσαν στη μάχη. having perhaps as the only motive the consequences of his anger in case they were defeated in battle.

· Η κόπωση των πληρωμάτων του περσικού στόλου, · The fatigue of the crews of the Persian fleet,

καθώς πέρασαν ολόκληρη τη νύχτα στη θάλασσα στοχεύοντας να αιφνιδιάσουν τον αντίπαλο. as they spent the whole night in sea aiming to surprise the opponent.

· Ο αναπάντεχος αιφνιδιασμός που υπέστησαν τελικά οι ίδιοι οι Πέρσες. · The unexpected surprise that the Persians themselves finally faced.

· Η προσωπικότητα και οι στρατηγικές ικανότητες του ουσιαστικού ηγέτη της ελληνικής παράταξης, του Θεμιστοκλή. · The personality and strategic abilities of the leader of the Greek fleet, Themistocles.

· Η εξαιρετική διοίκηση, οργάνωση και πειθαρχία του ελληνικού στόλου · The excellent management, organization and discipline of the Greek fleet

σε αντίθεση με το ανομοιογενές σύνολο που παρουσίασαν οι Πέρσες στη ναυμαχία. in contrast to the novice fleet presented by the Persians in the naval battle.

Η ναυμαχία στη Σαλαμίνα αποτέλεσε για την ελληνική πλευρά κυριολεκτικά τον υπέρτατο αγώνα. The naval battle at Salamis was for the Greek side literally the ultimate fight.

Σε περίπτωση περσικής επιτυχίας, ο ελληνικός κόσμος θα βρισκόταν σε πραγματικά δυσχερή θέση. In the event of Persian success, the Greek world would be in really difficult position.

Η γενική κατάρρευση και η κατάκτηση και της υπόλοιπης Ελλάδας θα ήταν απλώς θέμα χρόνου για τον Ξέρξη. The general collapse and conquest of the rest of Greece would be merely a matter of time for Xerxes.

Έχοντας πλέον οι Πέρσες τη ναυτική υπεροχή, η επίθεση στην Πελοπόννησο θα μετατρεπόταν σε εύκολη υπόθεση, With the Persians now having the naval supremacy, the attack on the Peloponnese would turn into an easy matter,

όχι φυσικά από τον οχυρωμένο Ισθμό, αλλά με απόβαση σε κάποια ακτή, not of course from the fortified Isthmus, but by landing on some coast,

την οποία τα περσικά πλοία θα μπορούσαν ανενόχλητα να προσεγγίσουν. which the Persian ships would approach undisturbed.

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας ήταν αδιαμφισβήτητα η μάχη η οποία καθόρισε στο μεγαλύτερο βαθμό την τελική έκβαση του πολέμου The Battle of Salamis was undoubtedly the battle which determined the most of the final outcome of the war

και που οδήγησε και την τρίτη περσική εκστρατεία σε παταγώδη αποτυχία and led the third Persian campaign in utter failure y que condujo a la tercera campaña persa en un fracaso total

βάζοντας τέλος στις φιλοδοξίες των Περσών ηγεμόνων για κατάκτηση του ελλαδικού χώρου. putting an end to the ambitions of the Persian rulers for conquest of Greece.

Οι συμμαχικές ελληνικές πόλεις επιτυγχάνοντας έστω και την ύστατη στιγμή να παραμερίσουν τις αρκετές ‘εμφύλιες' The allied Greek cities at least succeeded at the last moment to put aside their several ‘civil'

διαφορές και τριβές τους, πέτυχαν μια σπουδαία νίκη που, σε συνάρτηση με την τελική συντριβή των Περσών στις Πλαταιές, differences and arguments, they achieved a great victory that, in conjuction with the final crush of the Persians in Plataea,

τους εξασφάλισε την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους για το επόμενο διάστημα, όταν και κατά κόρον αναπτύχθηκε secured their freedom and independence for the next years, when largely developed

αυτόν που σήμερα αποκαλούμε αρχαιοελληνικό πολιτισμό με τις τόσες εκφάνσεις του και την σπουδαία προσφορά του. what we call today the ancient Greek civilization with its many aspects and its great contribution.

Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και την οριστική απομάκρυνση In addition, it is worth noting that after the naval battle of Salamis and the extermination

της περσικής απειλής, ανοίγει ο δρόμος για τις ισχυρότερες ελληνικές πόλεις- κράτη, of the Persian threat, the most powerful Greek city-states,

την Αθήνα και τη Σπάρτη, προς την ανάδειξή τους σε νέες οικονομικές και στρατιωτικές υπερδυνάμεις τις αρχαίας κλασικής περιόδου. Athens and Sparta, become the new economic and military superpowers of the ancient classical period.

Μετά την σχετική αποδυνάμωση και σταδιακή παρακμή της περσικής αυτοκρατορίας και του φοινικικού ναυτικού, After the weakening and the gradual decline of the Persian Empire and the Phoenician Navy,

η Μεσόγειος περνά αποκλειστικά σχεδόν στον έλεγχο των Ελλήνων και κυρίως της Αθήνας. the Mediterranean sea passes almost exclusively to the control of the Greeks and especially of Athens.

Οι νέες αυτές συνθήκες, όμως, δε θα αργήσουν να προκαλέσουν την όξυνση These new conditions, however, will cause an increase in

των ήδη τεταμένων και ανταγωνιστικών σχέσεων μεταξύ των δύο πόλεων και των συμμαχιών τους,

μία όξυνση και ένας ανταγωνισμός για κυριαρχία που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη σύγκρουση. and this increase will lead with mathematical precision to conflict..