Η Μάχη του Μαραθώνα

Η περίοδος της ελληνικής ιστορίας μεταξύ 492-479 π.Χ. χαρακτηρίζεται από τους "Περσικούς πολέμους". The period of Greek history between 492 - 479 BC is marked by «The Persian Wars».

Αυτή ήταν μια περίοδος εχθροπραξιών μεταξύ των πόλεων-κρατών της Ελλάδας και της ισχυρής Περσικής Αυτοκρατορίας. This was a period of contest between the city-states of Greece and the powerful Persian Empire.

Οι Περσικοί πόλεμοι είχαν τις ρίζες τους στην επεκτατική πολιτική των Περσών. The Persian Wars had their roots in the expansion policy of the Persians.

Ήταν αδύνατο για αυτούς να επεκτείνουν την αυτοκρατορία προς τα ανατολικά (προς την Ινδία) ή νότια It was impossible for them to expand their empire eastwards (towards India) or beyond

της Αιγύπτου (λόγω της ερήμου της Λιβύης) ή προς την αφιλόξενη γη των Σκυθών (Βόρεια); Egypt (because of the Libyan Desert) or towards the inhospitable land of the Scythes (northwards);

ως εκ τούτου, η μόνη επιλογή τους ήταν να προχωρήσουν δυτικά. therefore, their only choice was to advance westwards.

Η Ελλάδα αποτελούσε το κύριο εμπόδιο το οποίο οι Πέρσες έπρεπε να ξεπεράσουν για να επιτύχουν τους Greece formed the main barrier the Persians had to overcome in order to achieve their

στόχους τους, με την Αθήνα να είναι η πιο αποφασιστική τους αντίπαλος στην Ελλάδα. objective, with Athens being their most decisive opponent in Greece.

Οι Πέρσες χρειάζονταν μόνο ένα πρόσχημα και η Αθήνα το παρείχε το 500 π.Χ. όταν oi Die Perser brauchten nur einen Vorwand und Athen stellte ihn 500 v. Chr. zur Verfügung. wenn oi The Persians were in need only of a pretext and Athens provided it in 500 BC when the

Ελληνικές πόλεις-κράτη της Ιωνίας στη Μικρά Ασία, όντας μέρος της Περσικής Αυτοκρατορίας, εξεγέρθηκαν Die griechischen Stadtstaaten Ionien in Kleinasien, die Teil des Persischen Reiches waren, revoltierten Greek city-states of Ionia in Asia Minor, being part of the Persian Empire, revolted

ενάντια στην περσική κυριαρχία. against the Persian rule.

Η Αθήνα έστειλε είκοσι πλοία για βοήθεια ενώ η μικρή πόλη της Ερέτριας της Εύβοιας Athens sent twenty ships to their assistance while the small city of Eretria of Euboea

συνέβαλε με πέντε πλοία. island contributed with five ships.

Αρχικά, οι προσπάθειές τους στέφθηκαν με επιτυχία και οι επαναστάτες κατάφεραν να κάψουν τις Σάρδεις, Initially, their efforts met with success and the insurgents managed to burn down Sardis,

την πρωτεύουσα της περσικής σατραπείας της Ιωνίας, αλλά σύντομα νικήθηκαν από τους Πέρσες. the capital of the Persian satrapy of Ionia, but they were soon defeated by the Persians.

Η είδηση ότι κάποιες πόλεις-κράτη της ηπειρωτικής χώρας της Ελλάδας παρείχαν βοήθεια στους αντάρτες The news of some unknown city-states of mainland Greece providing their assistance to the insurgents

έκανε τον Πέρση βασιλιά Δαρείο να αναρωτιέται, "Τί είδους πόλη είναι αυτή η Αθήνα!". made the Persian King, Darius, wonder “what kind of a city Athens was”!

Όταν ενημερώθηκε για τους θρασύς Αθηναίους, θύμωσε τόσο που έριξε ένα βέλος προς τον ουρανό When he was briefed on those insolent Athenians, he became so angry that he fired an arrow

και ορκίστηκε να τους τιμωρήσει. skywards and vowed to punish them.

Ο θυμός του ήταν τέτοιος που κάθε βράδυ, έβαζε έναν υπηρέτη να του επαναλαμβάνει " Αφέντη, μην ξεχνάς His anger was such that every night, he had a servant repeat to him "Master, do not forget the Athenians!"

τους Αθηναίους!"

Έτσι, οι Αθηναίοι έδωσαν στον μεγάλο βασιλιά το πρόσχημα που χρειαζόταν για να εισβάλει στην Ελλάδα Thereby, the Athenians gave the Great King the pretext which he needed to invade Greece

και να ανοίξει το δρόμο προς την Ευρώπη. and make his way towards Europe.

Για να εισβάλει στην Ελλάδα, Ο Δαρείος έπρεπε να επιλέξει μεταξύ δύο διαδρομών: μία δια θαλάσσης και μία δια ξηράς, η κάθε μία To invade Greece, Darius had to choose between two routes: one by sea and one by land, each

με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Επέλεξε τη θαλάσσια διαδρομή που αποδείχθηκε καταστροφική. He chose the sea route which proved disastrous.

Η πρώτη του αποστολή το 492 π.Χ. απέτυχε εξαιτίας μιας καταιγίδας. His first expedition in 492 BC failed because of a storm.

Δύο χρόνια αργότερα, ξεκίνησε τη δεύτερη επίθεση του, και πάλι δια θαλάσσης, αλλά μέσω μιας πιο νότιας διαδρομής. Two years later, he launched his second assault, again by sea, but through a more southern route.

Αυτή η αποστολή είχε ως αποτέλεσμα τη μάχη του Μαραθώνα. This expedition resulted in the battle of Marathon.

Μετά την αποτυχία της αποστολής του το 492 π.Χ., ο Δαρείος διέταξε νέες προετοιμασίες και Following the failure of the expedition of 492 BC, Darius ordered new preparations and

σύμφωνα με τις πρακτικές της εποχής, έστειλε αγγελιοφόρους στις ελληνικές πόλεις και ζήτησε according to the practices of the times, he sent heralds to the Greek cities and asked

"γη και ύδωρ" ως ένδειξη υποταγής.

Πολλές πόλεις υποτάχθηκαν, αλλά κάποιες όχι, μεταξύ αυτών η Αθήνα και η Σπάρτη.

Οι Αθηναίοι θεώρησαν το αίτημα του Δαρείου σαν προσβολή οπότε και κατακρήμνισαν The Athenians considered this demand being as a mortal insult that they precipitated

τους αγγελιοφόρους από την Ακρόπολη και μάλιστα καταδίκασαν τους άτυχους Πέρσες διερμηνείς σε θάνατο επειδή the heralds from Acropolis and even condemned the unfortunate interpreters to death for

μετέφρασαν στην Ελληνική γλώσσα την περσική απαίτηση. reviling the Greek language while translating the Persian demand.

Οι Σπαρτιάτες έριξαν τους αγγελιοφόρους στο πλησιέστερο πηγάδι όπου θα μπορούσαν να βρουν " γη και ύδωρ" The Spartans cast the heralds into the nearest well where they could find "earth and water"

σε μεγάλη αφθονία! in great abundance!

Μετά από αυτό, ο πόλεμος ήταν αναπόφευκτος. After that, war was inevitable.

Την άνοιξη του 490 π.Χ., ο περσικός στρατός και ο στόλος ήταν έτοιμος. In the spring of 490 BC, the Persian army and fleet were ready.

Οι ηγέτες τους ήταν ο Δάτης, από τη Μηδία και ο Αρταφέρνης. Their leaders were Datis, a Median, and Artaphernes.

Η αποστολή τους ήταν να αναγκάσουν όλες τις άλλες Ελληνικές πόλεις που είχαν αρνηθεί να προσφέρουν " γη και

ύδωρ" να υποταχθούν στον μεγάλο βασιλιά, αλλά και να καταστρέψουν την Ερέτρια και την Αθήνα και water" to become vassals to the Great King, but also to destroy Eretria and Athens and

να πάρουν όλους τους κατοίκους τους σαν σκλάβους. «bring all their inhabitants before him as slaves».

Ο περσικός στόλος, μεταφέροντας πεζικό και δύναμη ιππικού, διέσχισε το Αιγαίο The Persian fleet, transporting an Infantry and Cavalry force, sailed across the Aegean

στα τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου του 490 π.Χ. Sea in late August or early September 490 BC.

Οι Πέρσες αποβιβάστηκαν 35 χλμ. βορειοανατολικά της Αθήνας. The location of their disembarkation is 35 km northeast of Athens.

Η δύναμη του περσικού στρατού ήταν περίπου 48.000 άνδρες, αν και ο αριθμός αυτός ποικίλλει The force of the Persian army must have been some 48.000 men, although this number varies

σύμφωνα με διάφορους ιστορικούς που έχουν περιγράψει τη μάχη. according to different historians who have described the battle.

Αλλά γιατί επέλεξαν τον Μαραθώνα; But why did they choose Marathon?

Υπάρχει μια ιστορία πίσω από αυτή την απόφαση. There is a story behind this decision.

Οι Αθηναίοι εκείνη την εποχή είχαν μόλις εξορίσει τον Ιππία, γιο του τελευταίου τυράννου τους, Πεισίστρατου. The Athenians at that time had just exiled Hippias, son of their last tyrant, Peisistratus.

Ο Ιππίας, ο οποίος επιθυμούσε να ανακτήσει την εξουσία, ήταν εκείνη την εποχή σύμβουλος του περσικού στρατού. Hippias, der die Macht wiedererlangen wollte, war damals Berater der persischen Armee. Hippias, who wished to regain power, was at the time an adviser to the Persian Army.

Ήταν αυτός που είπε στον Δάτη και τον Αρταφέρνη να αποβιβαστούν στον Μαραθώνα. Er war derjenige, der Datis und Artafernis befahl, in Marathon von Bord zu gehen. It was he who said to Datis and Artaphernes to disembark in Marathon.

Θα μπορούσαν να ελπίζουν, υποστήριξε, στην απομάκρυνση των Αθηναίων μακριά από την πόλη της Αθήνας, διευκολύνοντας Er könne hoffen, argumentierte er, dass die Athener sich von der Stadt Athen entfernen würden, They could hope, he argued, on drawing the Athenians away from the city of Athens, facilitating

έτσι, την κατάληψη της εξουσίας από τους οπαδούς του. so die Machtergreifung durch seine Anhänger.

Αν αυτός ήταν ο λόγος για την αποβίβαση στον Μαραθώνα, τότε αυτός στέφθηκε με επιτυχία, Wenn das der Grund für die Landung bei Marathon ist, dann war er ein Erfolg, If this was the reason for the disembarkation in Marathon, then this came off in success,

επειδή οι Αθηναίοι αποφάσισαν τελικά να τρέξουν στον Μαραθώνα για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό. denn die Athener beschlossen schließlich, nach Marathon zu rennen, um sich dem Feind zu stellen.

Αλλά ήταν αυτή η απόφαση η σωστή; But was that decision the right one?

Φαίνεται ότι ο Ιππίας δεν γνώριζε τους συμπατριώτες του πολύ καλά. It seems that Hippias did not know his compatriots very well.

Οι Αθηναίοι θα είχαν πάει εκεί ούτως ή άλλως. The Athenians would have gone there anyway.

Μόλις ενημερώθηκαν για τον Περσική αποβίβαση, έστειλαν έναν αγγελιοφόρο στη Σπάρτη As soon as they were informed of the Persian disembarkation, they sent a messenger to Sparta

για να ζητήσουν βοήθεια και ταυτόχρονα, εξέτασαν τρεις πιθανές επιλογές

δράσης κατά της περσικής απειλής: of action against the Persian threat.

Να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες στο Μαραθώνα (η πιο τολμηρή από τις τρεις), να περιμένουν τους Πέρσες

στο πέρασμα της Παλλήνης (15 χλμ ανατολικά της Αθήνας) ή να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες μέσα από τα τείχη της πόλης (το χειρότερο από τα τρία). at the Pallene pass (15 km eastwards of Athens) or face the Persians through the City walls (the worst out of the three).

Η πρώτη λύση επικράτησε λόγω της επιμονής του Μιλτιάδη, The first solution prevailed due to the insistence of Miltiades,

ενός από τους δέκα Αθηναίους στρατηγούς.

Ο Μιλτιάδης έπεισε τους Αθηναίους, υπογραμμίζοντας ότι η άφιξή τους στον Μαραθώνα θα Miltiades persuaded the Athenians, by underlining that their arrival in Marathon would greatly

αποτελούσε έκπληξη για τους Πέρσες. surprise the Persians.

Φαίνεται ότι το σύστημα επιτήρησης των Αθηναίων ήταν τόσο αποτελεσματικό που αμέσως It seems that the surveillance system of the Athenians was so efficient that it immediately

εντόπισε την αποβίβαση του εχθρού. detected the enemy disembarkation.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι εκείνη την εποχή ο αθηναϊκός στρατός θα μπορούσε να φτάσει στον Μαραθώνα σε 8 ώρες One must bear in mind that at that time the Athenian army could reach Marathon in 8 hours

μέσω του περάσματος της Παλλήνης. through the Pallene pass.

Ο Αθηναίος αγγελιοφόρος έφτασε στη Σπάρτη 48 ώρες αργότερα. The Athenian messenger arrived in Sparta 48 hours later.

Οι Σπαρτιάτες, που τότε γιόρταζαν μία θρησκευτική γιορτή, ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν, The Spartans ,who were then celebrating a religious festival, were willing to help,

αλλά χωρίς να παραβιάσουν το νόμο τους που απαγόρευε κατά τη διάρκεια εορτών να φύγουν από τη Σπάρτη πριν την πανσέληνο. but not break their established law that prohibited leaving Sparta before the moon was full.

Έτσι, περίμεναν την πανσέληνο πριν στείλουν βοήθεια στους Αθηναίους

η οποία έφτασε μετά τη μάχη του Μαραθώνα. which arrived after the battle of Marathon.

Αλλά οι Αθηναίοι βρέθηκαν μπροστά σε μια ευχάριστη έκπληξη όταν έφτασαν στον Μαραθώνα. Μια δύναμη But the Athenians had a most welcome surprise when they arrived at Marathon: a force of

1.000 Πλαταιών ενώθηκε μαζί τους για να πολεμήσουν ενάντια στον κοινό εχθρό. 1.000 Plataeans joined them to fight against the common enemy.

Η Αθήνα δεν θα ξεχνούσε ποτέ αυτή τη γενναία πράξη εκ μέρους των Πλαταιών. Athens would never forget this brave act on behalf of the Plataeans.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούν τα θέματα οργάνωσης, διοίκησης, δόγματος και του τρόπου It would be necessary to address the subjects of organisation, command, doctrine and way

μάχης του Αθηναϊκού και του Περσικού στρατού. of fighting of the Athenian and Persian Armies.

Ο περσικός στρατός αποτελούνταν από πεζικό και εξαιρετικές δυνάμεις Ιππικού.

Το δόγμα τους ήταν αμυντικής φύσης λόγω του ότι το κύριο όπλο τους ήταν το τόξο. Their doctrine was of defensive nature due to their main weapon which was the bow.

Η συνήθης τακτική τους συνίστατο στην αναμονή του εχθρού να πλησιάσει και στη συνέχεια τον "έθαβαν" Their usual tactics consisted in waiting for the enemy's approach and then "burying"

κάτω από ένα σύννεφο βέλη.

Για του λόγου το αληθές, το 480 π.Χ., ο βασιλιάς Ξέρξης απείλησε τον Βασιλιά Λεωνίδα στις Θερμοπύλες In 480 BC, King Xerxes spoke the truth when mentioning to King Leonidas at Thermopylae

αναφέροντας ότι τα περσικά βέλη "θα κρύψουν τον ήλιο" λαμβάνοντας την απάντηση " αυτό είναι καλό, that the Persian arrows would hide the sun only to receive the answer "Which is good,

γιατί θα πολεμήσουμε στη σκιά!".

Ο οπλισμός του Περσικού πεζικού δεν τους καθιστούσε ικανούς για μάχη σώμα με σώμα, The weapons and armament of the Persian Infantry could not render them able for close combat,

ιδιαίτερα εναντίον των βαριά οπλισμένων Ελλήνων Οπλιτών. particularly against the heavily armed Greek Hoplites.

Το Περσικό ιππικό αναπτυσσόταν στις πλευρές ούτως ώστε να καλύπτουν τις πτέρυγες και να περικλείουν The Cavalry was deployed in the flanks so that they could cover the wings and envelop

τον εχθρό, όταν αυτό ήταν απαραίτητο. the enemy, as required.

Το δόγμα του Ελληνικού στρατού από την άλλη πλευρά ήταν επιθετικού χαρακτήρα. The Greek army's doctrine on the other hand was of offensive nature.

Ο κύριος οπλισμός τους, δηλαδή το μακρύ, βαρύ δόρυ, η βαριά πανοπλία τους, καθώς και ο Their main armament, that is the long, heavy spear, their heavy armour as well as their

σχηματισμός μάχης, η Φάλαγγα, ευνοούσαν τη μάχη σώμα με σώμα. battle formation, the phalanx, favoured close combat.

Η φάλαγγα αναπτυσσόταν ομοιόμορφα, με χαρακτηριστικό της το βάθος οκτώ στήλες. The phalanx was deployed uniformly, characterised by a depth of eight files.

Εκείνη την εποχή, ο Αθηναϊκός στρατός δεν είχε ούτε ιππικό ούτε τοξότες. At that time, the Athenian army had neither cavalry nor archers.

Οι Αθηναίοι ήταν χωρισμένοι σε δέκα "φυλές". The Athenians were divided into ten "tribes".

Κάθε φυλή έπρεπε να επιστρατεύσει 1.000 οπλίτες και να διορίσει έναν στρατηγό ως ηγέτη τους. Each tribe had to mobilise 1.000 hoplites (soldiers) and appoint one general as their leader.

Έτσι, ο αθηναϊκός στρατός αποτελούνταν από 10.000 οπλίτες και 10 στρατηγούς. Thus, the Athenian army consisted of 10.000 hoplites and 10 generals.

Σε αυτή τη δύναμη προστέθηκαν και κάποιοι υπηρέτες και μια ελαφριά δύναμη πεζικού, οπλισμένη με μικρά δόρατα. To that force one must add a number of slaves and a light Infantry force, armed with small spears.

Ο Μιλτιάδης, ένας από τους δέκα στρατηγούς, άνηκε σε μια από τις πιο αριστοκρατικές οικογένειες της Αθήνας. Miltiades, one of the ten generals, belonged to one of the noblest families of Athens.

Οι Πέρσες μετέφεραν τα πλοία τους στην ξηρά και κατασκήνωσαν σε επίπεδο έδαφος. The Persians moved their ships ashore and camped on flat, levelled ground.

Έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν τον Αθηναϊκό στρατό να φτάνει στον Μαραθώνα και να κατασκηνώνει στην κοιλάδα. They were greatly surprised to see the Athenian army arriving at Marathon and camping at the valley.

Η θέση των Αθηναίων ήταν απόρθητη, προσφέροντας πλήρη θέα στο περσικό στρατόπεδο. The position was impregnable, offering full view to the Persian camp.

Οι Αθηναίοι σύντομα συνειδητοποίησαν ότι ο εχθρός δεν είχε την πρόθεση να κινηθεί προς την Αθήνα μέσω ξηράς Die Athener erkannten bald, dass der Feind nicht die Absicht hatte, auf dem Landweg nach Athen zu ziehen. The Athenians soon realized that the enemy did not intend to make an overland advance

αφού δεν είχαν καταλάβει τα δύο περάσματα που οδηγούσαν στην Αθήνα. da sie die beiden nach Athen führenden Passagen nicht besetzt hatten.

Έτσι, ο φόβος της προδοσίας αποτέλεσε αποφασιστικό παράγοντα για τη διεξαγωγή της μάχης. Thus, the fear of treason became a decisive factor for the conduct of the battle.

Στο πολεμικό συμβούλιο που διεξήχθη, υπήρχε μια ισοπαλία ψήφων. Πέντε στρατηγοί, με τον Μιλτιάδη In the war council that was held, there was a parity of votes: five generals, with Miltiades

πρώτο και κύριο, τάσσονταν υπέρ μιας άμεσης επίθεσης ενώ οι άλλοι πέντε ψήφισαν να επιτεθούν first and foremost, were in favour of an immediate attack while the other five voted to attack

μετά την άφιξη των Σπαρτιατών.

Τότε ο Μιλτιάδης στράφηκε στον Καλλίμαχο, τον άνθρωπο του οποίου η ψήφος θα ήταν καθοριστική και είπε, Then, Miltiades turned to Callimachus, the man whose vote would be decisive and said,

σύμφωνα με τα λόγια του Ηρόδοτου: "Σε εσένα εναπόκειται, Καλλίμαχε, είτε να οδηγήσεις την Αθήνα στη σκλαβιά,

ή, εξασφαλίζοντας την ελευθερία της, να αφήσεις σε όλες τις μελλοντικές γενιές μια ανάμνηση μεγαλύτερη

ακόμα και από του Αρμόδιου και του Αριστογείτων. even Harmodius and Aristogeiton.

Γιατί ποτέ από την εποχή που οι Αθηναίοι έγιναν ένας λαός, δεν βρέθηκαν σε τόσο μεγάλο κίνδυνο όπως τώρα". For never since the time that the Athenians became a people were they in so great a danger as now".

Μετά από αυτή τη δήλωση, ο Καλλίμαχος ψήφισε για άμεση μάχη. After this address, Callimachus voted for an immediate battle.

Για οκτώ ημέρες οι δύο στρατοί στέκονταν ο ένας απέναντι στον άλλον. For eight days the two armies stood opposite each other.

Κατά τη διάρκεια της ένατης ημέρας, οι Πέρσες άρχισαν επιβιβάζονται στα πλοία τους και έγινε φανερό During the ninth day, the Persians started embarking on their ships and it became apparent

ότι μια δύναμη θα κρατούσε τον Αθηναϊκό στρατό στο Μαραθώνα ενώ ο υπόλοιπος στρατός that a covering force would keep the Athenian army at Marathon while the rest of the army

θα έπλεε στην Αθήνα για να καταλάβει την ανυπεράσπιστη πόλη. would sail to Athens in order to seize the defenceless city.

Η κατάσταση απαιτούσε άμεση δράση και Μιλτιάδης που είχε έρθει η σειρά του να γίνει The situation demanded immediate action and Miltiades whose turn had come to be commander

επικεφαλής, διέταξε το στρατό των 10.000 Αθηναίων και 1.000 Πλαταιών να παραταχθούν για μάχη.

Ο Μιλτιάδης αντιμετώπιζε δύο δύσκολα προβλήματα και για να τα λύσει εφάρμοσε Miltiades was facing two difficult problems and in order to solve them, he implemented

νέες τακτικές, αποκλίνουσες εντελώς από αυτές που οι Έλληνες συνήθιζαν να εφαρμόζουν μέχρι τότε. new tactics, totally deviating from the ones the Greeks used to apply so far: Taking into

Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η ανάπτυξη του Περσικού στρατού ήταν 30 άνδρες σε βάθος, μια δύναμη account the fact that the deployment of the Persian army was 30 men deep, 48.000 thousand

48.000 ανδρών θα σχημάτιζε μια πρώτη γραμμή 1.600 μέτρων.

Για να καλυφθεί αυτή τη διαφορά, ο Μιλτιάδης έπρεπε να παρατάξει τον στρατό του σε μια λεπτή γραμμή. To equal that front-line, Miltiades had to array his army in a thin line.

Αν οι 10.000 Αθηναίοι σχημάτιζαν μια γραμμή βάθους 8 ανδρών, το μέτωπο θα ήταν μόνο 1.250 μέτρα If the 10.000 Athenians formed a line of 8 men deep, the front would be only 1.250 meters

σε εύρος, και έτσι οι πλευρές θα ήταν επικίνδυνα εκτεθειμένες. wide, and thus the flanks would be dangerously exposed.

Αλλά η προηγούμενη εμπειρία του Μιλτιάδη τον βοήθησε να αξιολογήσει τον τρόπο με τον οποίο οι Πέρσες θα ανέπτυσσαν But Miltiades's previous experience helped him assess the way the Persians would deploy

τον στρατό τους. Τα καλύτερα στρατεύματά τους θα αναπτύσσονταν στο κέντρο, ενώ οι υποτελείς δυνάμεις τους their army: their best troops would deploy in the centre while their vassal forces would

θα τοποθετούνταν στις πλευρές.

Παρατήρησε επίσης ότι το περσικό ιππικό είχε ήδη επιβιβαστεί στα πλοία, προσφέροντάς του δύο πλεονεκτήματα. He also noticed that the Persian cavalry had already embarked, offering him two advantages:

Πρώτον δεν ήταν απειλή για τις πλευρές του Ελληνικού στρατού και δεύτερον, άφηναν έτσι τις περσικές πλευρές ακάλυπτες. first they were no threat to his flanks and second, they left the Persian flanks uncovered.

Αυτό τον οδήγησε να εφαρμόσει εντελώς νέες τακτικές. This led him apply totally new tactics.

Εσκεμμένα αποδυνάμωσε το δικό του κέντρο, σχηματίζοντας μια γραμμή δύο φυλών σε βάθος μόνο τεσσάρων He deliberately weakened his own centre, forming a line of two tribes in a depth of only four

ανδρών. Σε κάθε μία από τις δύο πλευρές ανέπτυξε τέσσερις ακόμη φυλές στο συνηθισμένο βάθος των 8 ανδρών, men. On each of the two sides he developed four more breeds at the usual depth of 8 males,

σχηματίζοντας έτσι ένα μέτωπο πλάτους 500 μέτρων σε κάθε πλευρά έτσι το συνολικό μέτωπο είχε πλάτος thus forming a front of 500 meters wide in each flank thus the total front had a width

1.500 μέτρα. of 1.500 meters.

Τέλος, στα αριστερά της αριστερής πλευράς του στρατού των Αθηναίων ανέπτυξε το στρατό των Finally, to the left of the left flank of the Athenians he deployed the army of the

Πλαταιών με βάθος 8 ανδρών, και έτσι το μέτωπο της παράταξης είχε συνολικό πλάτος 1.625 μέτρων.

Ο Καλλίμαχος κατέλαβε την τιμητική θέση στη δεξιά πλευρά. Callimachus occupied the honourary position in the right flank.

Οι δύο φυλές του κέντρου καθοδηγούνταν από δύο άνδρες οι οποίοι θα γινόταν διάσημοι δέκα χρόνια μετά. The two centre tribes were led by two men that would become famous ten years after.

Ο πρώτος ήταν ο Αριστείδης ο Δίκαιος, αρχηγός του Αθηναϊκού στρατού κατά τη διάρκεια της μάχης the first one was Aristides the Just, leader of the Athenian army during the battle

των Πλαταιών το 479 π.Χ. και ο άλλος ήταν ο Θεμιστοκλής, ο νικητής της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. of Plataea in 479 BC and the other was Themistocles, the victor of Salamis in 480 BC.

Ο περσικός στρατός θα προσπαθούσε να εξοντώσει τον Αθηναϊκό στρατό με τα βέλη. The Persian army would try to exterminate the Athenian army with the use of arrows.

Το βεληνεκές των τόξων ήταν περίπου 150-200 μέτρα. The range of the bows was about 150-200 meters.

Επομένως, αυτή η κρίσιμη απόσταση, πριν οι βαριά οπλισμένοι οπλίτες θα μπορούσαν να εμπλακούν με Therefore, this critical distance, before the heavily armed hoplites could engage the

τους Πέρσες σε μάχη σώμα με σώμα, έπρεπε να καλυφθεί στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, και αυτό θα μπορούσε Persians in close combat, had to be covered in the shortest possible time, and this could

να γίνει μόνο με το τρέξιμο.

Για το σκοπό αυτό, ο Μιλτιάδης εφάρμοσε την τεχνική της εφόδου. To this end, he applied the technique of assault.

Μόλις η φάλαγγα των οπλιτών του θα έμπαινε εντός της εμβέλειας των περσικών τόξων,

θα έτρεχαν έτσι ώστε να μπορούν να διασχίσουν την επικίνδυνη ζώνη στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα they would run so that they could cross the endangered zone in the shortest possible time

και να πέσουν πάνω στον εχθρό με τη μεγαλύτερη δυνατή ορμή. and fall against the enemy with the greatest possible momentum.

Ως εκ τούτου, την αυγή της 17ης Σεπτεμβρίου 490 π.Χ., σε τέλεια χρονική στιγμή, ο Μιλτιάδης έδωσε τη Therefore, the dawn of 17th September 490 BC, in perfect timing, Miltiades gave the

διαταγή και οι 11.000 Αθηναίοι και Πλαταιείς σχημάτισαν φάλαγγα και βημάτισαν εναντίον του εχθρού. order and the 11.000 Athenians and Plataeans formed their phalanx and marched against the enemy.

Η συμπλοκή εξελίχθηκε όπως είχε προγραμματιστεί. The engagement developed exactly as planned.

Στο κέντρο, οι φυλές του Αριστείδη και του Θεμιστοκλή πολέμησαν γενναία, αλλά οι υπεράριθμοι In the centre, the tribes of Aristides and Themistocles fought bravely, but the numbers

Πέρσες τους υποχρέωσαν να υποχωρήσουν προς υψηλότερα εδάφη όπου το έδαφος τους έδινε of the Persians obliged them redeploy towards higher grounds where the terrain gave them

την ευκαιρία να ανασυνταχθούν και να συνεχίσουν να μάχονται. the possibility to regroup and continue the fighting.

Στις πλευρές, οι Αθηναίοι και οι Πλαταιείς αντιμετώπιζαν επιτυχώς τις αντίπαλες δυνάμεις.

Τότε ο Μιλτιάδης έδωσε την εντολή. Οι δυνάμεις των πλευρών έπρεπε να αγνοήσουν την υποχώρηση του εχθρού και να στραφούν εναντίον Then Miltiades gave the order: they had to ignore the fleeing enemy and turn against

των κεντρικών δυνάμεων των Περσών, που επικρατούσαν των Αθηναίων, ως εκείνη τη στιγμή. the backs of the Persians of the victorious, so far, centre.

Και έτσι έκαναν. And so they did.

Οι Πέρσες περικυκλωμένοι από τους αντιπάλους τους, με τις κοντές λόγχες τους, τα μικρά σπαθιά και τις The Persians surrounded by their opponents, with their short lances, small swords and

τσαλακωμένες ασπίδες τους στο χέρι, δεν είχαν καμία πιθανότητα ενάντια στα Ελληνικά δόρατα. their knitted shields in hand, stood no chance against the Hellenic spears.

Πάλεψαν σκληρά, αλλά τελικά οι μέχρι πρότεινος ανίκητοι Πέρσες γύρισαν την πλάτη τους και They fought hard, but finally the formerly invincible Persians turned their backs and

υποχώρησαν ενώ οι Αθηναίοι τους ακολούθησαν στα πλοία. fled while the Athenians followed them to the ships.

Τότε διεξήχθη και η σκληρότερη μάχη όπου οι Αθηναίοι υπέστησαν τις βαρύτερες απώλειες. This is where the hardest battle took place and where the Athenians suffered the heaviest casualties.

Μετά από μια σκληρή μάχη, οι Πέρσες κατάφεραν να σώσουν όλα τα πλοία τους εκτός Following an intense combat, the Persians succeeded in saving all of their ships except

από επτά τα οποία κατελήφθησαν.

Οι απώλειες των Ελλήνων ανήλθαν σε 192 Αθηναίους και ένας μη καταγεγραμμένος αριθμός The casualties of the Hellenes amounted to 192 Athenians and an unrecorded number of

Πλαταιών και υπηρετών. Plataeans and slaves.

Ο τάφος των Αθηναίων εξακολουθεί να υπάρχει στην πεδιάδα του Μαραθώνα και αποτελεί την αφετηρία The tomb of the Athenians still exists in the plain of Marathon and it is the starting

του Μαραθώνιου αγώνα. point of the Marathon race.

Οι Πέρσες έχασαν 6.400 άνδρες, αλλά σε αυτά τα θύματα πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί ένας μεγάλος αριθμός κρατουμένων. The Persians lost 6.400 men, but in these casualties one must also include a large number of prisoners.

Το ίδιο βράδυ έφτασαν και οι Σπαρτιάτες. That same evening, the Spartans arrived.

Ζήτησαν άδεια να επιθεωρήσουν το πεδίο της μάχης και όταν τους δόθηκε άδεια, αυτοί Sie baten um Erlaubnis, das Schlachtfeld inspizieren zu dürfen, und als sie die Erlaubnis erhielten, taten sie es They asked for permission to inspect the battlefield and when they were granted permission, they

εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για το κατόρθωμα των Αθηναίων. drückte ihre Bewunderung für die Leistung der Athener aus.

Με αυτόν τον τρόπο τελείωσε η πρώτη μεγάλη σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Περσίας. In this way ended the first great conflict between Greece and Persia.

Για πρώτη φορά στην ιστορία τους, οι Έλληνες είχαν νικήσει τους Πέρσες στο δικό τους στοιχείο, For the first time in their history, the Greeks had defeated the Persians on their own element,

το οποίο ήταν οι χερσαίες επιχειρήσεις.

Ποια συμπεράσματα λοιπόν προκύπτουν από την μάχη του Μαραθώνα, στην οποία θριάμβευσε το θάρρος What are the conclusions we can draw from the battle of Marathon, in which courage triumphed

έναντι της υπερ-αριθμίας και η μάχη σώμα με σώμα ενάντια στα βέλη; over numbers and close combat over shooting arrows?

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι ότι η μάχη ήταν ένας θρίαμβος του φρονήματος The most important conclusion is that the battle was a triumph of the forces of morale

έναντι του πολυάριθμου στρατεύματος.

Ο Αθηναίος πολίτης στο Μαραθώνα είχε επίγνωση για ποιο λόγο μαχόταν. The Athenian citizen at Marathon was well aware of what he was fighting for.

Υπερασπιζόταν τη γη του, την οικογένειά του, το σπίτι του. He was defending his land, his family, his home.

Από την άλλη πλευρά, τα ασιατικά και αφρικανικά στρατεύματα, εκτός από τους Πέρσες, δεν ήξεραν On the other hand, the Asian and African troops, except for the Persian ones, did not know

για τί πολεμούσαν και πολλοί από αυτούς έπρεπε απλώς να επιλέξουν ποιος θα τους σκοτώσει. what they were fighting for and many of them had merely to choose who would kill them:

Οι Αθηναίοι ή οι Πέρσες! the Athenians or the Persians!

Όσον αφορά τις αρχές του πολέμου, μπορεί να σημειωθεί ότι ο Μιλτιάδης έκανε χρήση για πρώτη φορά As to the principles of war, it can be stated that Miltiades applied for the first time

στην καταγεγραμμένη ιστορία και χωρίς να έχει αποφοιτήσει από οποιαδήποτε στρατιωτική Ακαδημία, τα ακόλουθα: in recorded history, and without having graduated any Military Academy, the following:

Επίθεση: πήρε την πρωτοβουλία και διέταξε μια άμεση επίθεση εναντίον των Περσών, ακόμη και Offensive: He took the initiative and ordered a prompt attack against the Persians, even

αν οι δυνάμεις του ήταν κατώτερες σε αριθμό. though his forces were inferior in number.

Συγκέντρωση και οικονομία δυνάμεων: ανέπτυξε τη γραμμή μάχης με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί Economy of force and mass: He deployed his line of battle in such a way that he could

να επιτεθεί στο πιο αδύναμο τμήμα του Περσικού στρατού με το ισχυρότερο τμήμα του δικού του στρατεύματος. attack the weakest section of the Persian line with the strongest section of his order of battle.

Με άλλα λόγια, εφάρμοσε ισχυρή δύναμη κρούσης στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή. In other words, he applied strong combat power at the right place, at the right time.

Με αυτόν τον τρόπο, έκανε ότι λίγοι στρατηγοί μπορούσαν έχουν κάνει. Έσπασε ένα "ταμπού", αλλάζοντας Dabei tat er, was nur wenige Generäle hätten tun können. Er hat ein "Tabu" gebrochen, indem er sich verändert hat In this way, he did what few generals could have done: he broke a «taboo», that is he Al hacerlo, hizo lo que pocos generales podrían haber hecho. Rompió un "tabú" al cambiar

την μέχρι πρότινος εφαρμοσμένη τακτική, διακινδυνεύοντας ένα ανάθεμα εναντίον του σε περίπτωση αποτυχίας. changed the long applied tactics, risking an anathema against him in case of failure.

Ενότητα Διοίκησης: ο Ηρόδοτος δηλώνει ότι οι Αθηναίοι στρατηγοί προσέφεραν τη σειρά τους σαν Διοικητές Unity of command: Herodotus states that the Athenian generals offered their turn of command

στον Μιλτιάδη, αλλά αυτός αποφάσισε να επιτεθεί κατά τη διάρκεια της δικής του σειράς να διοικεί. zu Miltiadis, aber er beschloss, während seiner eigenen Runde anzugreifen, um zu regieren. to Miltiades, but he decided to attack during the day of his command.

Έτσι, εξασφάλισε ότι όλες οι φυλές ήταν κάτω από τις εντολές ενός υπεύθυνου Διοικητή.

Αιφνιδιασμός: αρχικά, έπεισε τους Αθηναίους να πάνε στον Μαραθώνα εκπλήσσοντας τους Πέρσες και αργότερα, στην κρίσιμη Surprise: Initially, he persuaded the Athenians to go to Marathon and later on, at the critical

στιγμή, επιτέθηκε στον εχθρό, εφαρμόζοντας τις νέες τακτικές με τέτοιο τρόπο ώστε οι Πέρσες moment, he attacked the enemy, applying the new tactics in such a way that the Persians

θεώρησαν τους Αθηναίους "στερημένους λογικής". thought the Athenians « were bereft of their senses».

Ελιγμός: κατά τη διάρκεια της μάχης του Μαραθώνα, ο Μιλτιάδης εφάρμοσε τον ελιγμό της διπλής περικάλυψης. Manoeuvre: During the battle of Marathon, Miltiades applied the manoeuvre of double envelopment.

Δεν είχε σημασία ότι το μέτωπο δεν ήταν πολύ εκτεταμένο. It did not matter that the front was not very extended.

Αυτός ήταν ο τρόπος με τον οποίο γίνονταν οι μάχες εκείνες τις μέρες. So wurden damals die Schlachten geschlagen. That was the way battles were fought back in those days.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτός ο υπέροχος ελιγμός, που εκτελούνταν από μεγάλους στρατηγούς, Was zählt ist, dass dieses großartige Manöver, das von großen Generälen durchgeführt wird, What matters is that this magnificent manoeuvre, often repeated by posterior great generals,

σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε με επιτυχία για πρώτη φορά από τον Μιλτιάδη. wurde zum ersten Mal von Miltiadis erfolgreich entworfen und ausgeführt. was conceived and directed successfully for the first time by Miltiades.

Παρ ' όλα αυτά, ο Μαραθώνας σηματοδότησε την πρώτη από μια σειρά θεαματικών ελληνικών νικών στους Nevertheless, Marathon marked the first in a series of spectacular Greek victories in

Ελληνο-Περσικούς πολέμους, με αποκορύφωμα τις μάχες της Σαλαμίνας το 480 π.Χ. και των Πλαταιών the Greco-Persian wars, culminating in the battles of Salamis in 480 B.C. and Plataea

το 479 π.Χ., οι οποίες τερμάτισαν ουσιαστικά την Περσική απειλή. in 479 B.C, which finally ended the Persian threat.

Τόσο σημαντική ήταν η ανάμνηση του Μαραθώνα για τον Αισχύλο ώστε κατά το θάνατό του στη Σικελία το 456 π.Χ., So important was the memory of Marathon to Aeschylus that on his death in Sicily in 456 B.C.

η επιτάφια επιγραφή του δεν κάνει καμία αναφορά στο γεγονός ότι του είχε απονεμηθεί το βραβείο για his epitaph makes no mention of the fact that he had been awarded the prize for

τον καλύτερο τραγικό θεατρικό συγγραφέα κατά την Αθηναϊκή εορτή των Διονυσίων και γράφει αντ'αυτού: the best tragic playwright in the Athenian festival, the Dionysia.

Τον γιο του Ευφορίωνα τον Αθηναίο Αισχύλο κρύβει νεκρόν το μνήμα αυτό της Γέλας με τα στάρια· Der Sohn von Euphorion, dem Athener Aischylos, verbirgt diese Erinnerung an Gela mit dem Weizen;

την άξια νιότη του θα ειπεί του Μαραθώνα το άλσος κι ο Μήδος ο ακούρευτος οπού καλά την ξέρει. Marathon und Medos, der Unberührbare, wo er es gut weiß, wird der Hain von seiner würdigen Jugend erzählen.