×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Η Μάχη των Θερμοπυλών

Η Μάχη των Θερμοπυλών

Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και παγκόσμια ιστορία.

Κυρίως όμως από ηθική άποψη είναι λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα.

Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών,

του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της διαμόρφωσης του εδάφους.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μάχη των Θερμοπυλών.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε;

Από τις αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα, το πανίσχυρο περσικό βασίλειο, που εκτεινόταν μέχρι τα παράλια της Μικράς Ασίας,

ξεκίνησε τις προσπάθειες να επεκταθεί προς τη Δύση, στα εδάφη της κυρίως Ελλάδας.

Η πρώτη σοβαρή οργανωμένη επιχείρηση του βασιλιά Δαρείου απέτυχε ύστερα από τη νίκη των Ελλήνων στον Μαραθώνα το 490 π.Χ.

Εννέα χρόνια αργότερα, το 481 π.Χ., ξεκίνησε η επόμενη εκστρατεία κατά της Ελλάδας,

που για πολύ καιρό οργάνωνε ο Ξέρξης, γιος και διάδοχος του Δαρείου.

Το βασίλειο των Περσών την εποχή εκείνη ήταν από κάθε άποψη μυθικό για τους Έλληνες.

Μεγάλος πλούτος, τεράστιες εκτάσεις, ισχυρό στράτευμα, δεκάδες κατακτημένοι λαοί.

Ο Ηρόδοτος, που περιγράφει όλη την εκστρατεία του Ξέρξη, αναφέρει ότι η δύναμη που ξεκίνησε κατά της Ελλάδας το 481 π.Χ.

έφθανε τους 1.700.000 πολεμιστές και τα 1207 πολεμικά πλοία.

Το σύνολο των ανθρώπων, μαζί με τους συνοδούς και τους αμάχους, θα ήταν περίπου 5.000.000.

Οι αριθμοί αυτοί είναι σίγουρα υπερβολικοί, καθώς η περσική δύναμη φάνταζε πολύ μεγαλύτερη και τρομακτική στα μάτια των Ελλήνων.

Σήμερα, οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι ο στρατός πρέπει να αριθμούσε από 150.000 έως 400.000 άνδρες.

Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι, ότι περιλάμβανε πολεμιστές από σαράντα έξι διαφορετικά έθνη,

ενώ το πιο σημαντικό του τμήμα ήταν οι «αθάνατοι», το επίλεκτο σώμα Περσών της βασιλικής φρουράς,

που ονομάζονταν έτσι γιατί ο αριθμός τους παρέμενε πάντα αμείωτος στους10.000.

Οι Έλληνες είχαν πληροφορίες για τη δύναμη και τις βλέψεις των Περσών,

καθώς είχαν στείλει κατασκόπους στις Σάρδεις, στην έδρα του Ξέρξη.

Έχοντας την εμπειρία της προηγούμενης περσικής εκστρατείας, γνώριζαν, επίσης,

ότι για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια υπερδύναμη, έπρεπε να συμμαχήσουν κατά του κοινού εχθρού.

Μεταξύ των Ελλήνων είχε διαμορφωθεί κοινή εθνική συνείδηση, παρά το γεγονός ότι ανήκαν σε διαφορετικά φύλα

και ήταν οργανωμένοι σε πόλεις-κράτη, με αγεφύρωτες, πολλές φορές, διαφορές.

Η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη ήταν η Σπάρτη, ενώ το κράτος της Αθήνας είχε πρόσφατα δημιουργήσει το ισχυρότερο ναυτικό

και είχε ήδη αρχίσει να επιβάλλεται πολιτικά στους συμμάχους του, κυρίως λόγω του γοήτρου που είχε αποκτήσει μετά τη νίκη στο Μαραθώνα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, το φθινόπωρο του 481 π.Χ. πραγματοποιήθηκε πανελλήνιο συνέδριο στην Κόρινθο, με τη συμμετοχή όλων σχεδόν των ελληνικών πόλεων.

Στο συνέδριο αποφασίστηκε να μην υποταγούν στους Πέρσες, αλλά να αμυνθούν από κοινού, με συμμαχικό στρατό και στόλο.

Την άνοιξη του 480 π.Χ. ο Ξέρξης περνούσε τον Ελλήσποντο και η ενεργοποίηση των Ελλήνων ήταν πια αναγκαία.

Υπό την πίεση των Θεσσαλών, έλαβαν την πρώτη απόφαση.

Να προστατεύσουν το βορειότερο δυνατό πέρασμα, τα Τέμπη.

Έτσι, 10.000 βαρέως οπλισμένοι άνδρες έφθασαν στην περιοχή, αλλά εκεί συνειδητοποίησαν

ότι υπήρχαν και άλλα περάσματα από τη Μακεδονία στη Θεσσαλία, από τα οποία ήταν πιο πιθανό να περάσουν οι Πέρσες.

Πράγματι, ένα από αυτά ακολούθησε ο Ξέρξης.

Ταυτόχρονα, ορισμένες πόλεις των Θεσσαλών, που συμμετείχαν στην επιχείρηση αυτή με το ιππικό τους,

κρατούσαν αμφίβολη στάση ως προς τη συμμαχία τους με τους υπόλοιπους Έλληνες και ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α΄,

γνωρίζοντας τη δύναμη των Περσών, τους προέτρεπε να υποχωρήσουν πιο νότια,

προκειμένου να αποφύγουν την καταστροφή.

Οι Έλληνες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στον Ισθμό.

Ο στρατός του Ξέρξη προχωρούσε χωρίς να συναντά αντίσταση και προξενώντας μεγάλες καταστροφές,

αφού μόνο για τη συντήρησή του καταναλώθηκαν οι προμήθειες όλων των περιοχών.

Ολόκληρη η Θεσσαλία, η Λοκρίδα και η Βοιωτία υποτάχθηκαν στους Πέρσες και το μαντείο των Δελφών προέβλεπε με χρησμούς την καταστροφή.

Οι μόνες πόλεις που δεν μήδισαν ήταν οι Θεσπιές και οι Πλαταιές.

Στα τέλη Ιουλίου του 480 π.Χ. ο Ξέρξης είχε ήδη φθάσει στην Πιερία και οι Έλληνες αποφάσισαν

να παραταχθούν στο αμέσως επόμενο σημαντικό πέρασμα, που ήταν αυτό των Θερμοπυλών.

Παράλληλα, ο στόλος θα βρισκόταν στο Αρτεμίσιο, στη βόρεια Εύβοια.

Κατά την αρχαιότητα το τοπίο στις Θερμοπύλες ήταν τελείως διαφορετικό, γιατί σήμερα η ξηρά έχει επεκταθεί με τις προσχώσεις του Σπερχειού ποταμού.

Ο δρόμος περνούσε περίπου όπου και η σύγχρονη εθνική οδός, αλλά το πέρασμα ήταν πολύ στενότερο, ανάμεσα στη θάλασσα και τα απότομα βουνά.

Είχε μήκος περίπου εννέα χιλιομέτρων και στένευε σε τρία σημεία.

Στο ανατολικό και το δυτικό άκρο υπήρχε χώρος για να περνά μόνο μία άμαξα, ενώ στο μέσο είχε πλάτος 15 μ.

Η τοποθεσία ήταν γνωστή ως Πύλαι ή Θερμοπύλαι ή Χύτροι, λόγω των θερμών θειούχων πηγών

που υπήρχαν στην περιοχή και χρησιμοποιούνταν ως ανοιχτά λουτρά.

Η θέση ήταν καθοριστικής σημασίας για την άμυνα των ελληνικών πόλεων.

Από εδώ θα περνούσε σίγουρα ο Ξέρξης, εφόσον οι άλλες διαβάσεις ήταν δύσβατες.

Τα Στενά εμπόδιζαν την ανάπτυξη της χερσαίας δύναμης του εχθρού,

ενώ ο μικρός πορθμός του Ευρίπου απέκλειε το ενδεχόμενο περικύκλωσης του ελληνικού στόλου.

Επιπλέον, μπορούσε να αξιοποιηθεί η οχύρωση που είχαν κτίσει παλαιότερα οι Φωκείς ανατολικά του κεντρικού περάσματος των Θερμοπυλών.

Αμυνόμενοι οι Έλληνες στα Στενά, θα είχαν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν υποχωρητική στρατηγική και παράλληλα,

να καταπονούν τον εχθρό, να του επιφέρουν σοβαρές απώλειες,

να μειώσουν το ηθικό του και να παρατείνουν τον εγκλωβισμό του στη Μαλιακή πεδιάδα.

Ακριβείς πληροφορίες για τις επιχειρήσεις δεν γνωρίζουμε, καθώς δεν υπάρχει καταγραφή από σύγχρονους με τα γεγονότα συγγραφείς.

Μόνο ο Ηρόδοτος κατέγραψε τα γεγονότα της μάχης, αλλά περίπου μία γενεά αργότερα.

Το γενικότερο αμυντικό σχέδιο θα το γνώριζαν έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι, και οι Σπαρτιάτες δεν μιλούσαν ποτέ για θέματα στρατηγικής.

Η αποστολή, όμως, είχε ως τελικό σκοπό να παρεμποδίσει τη δίοδο του περσικού στρατού.

Ο ελληνικός στρατός τέθηκε υπό την αρχηγία του Λεωνίδα, βασιλιά της Σπάρτης, και έφθασε στις Θερμοπύλες στις αρχές του Αυγούστου.

Συνολικά συγκεντρώθηκε δύναμη περίπου 6.000 ανδρών.

Τους αριθμούς μας δίνει και πάλι ο Ηρόδοτος.

300 Σπαρτιάτες, 500 Τεγεάτες, 500 Μαντινείς,

120 από τον Αρκαδικό Ορχομενό, 1000 από την Αρκαδία γενικότερα, 400 Κορίνθιοι,

200 από τον Φλιούντα, 80 από τις Μυκήνες, 700 Θεσπιείς,

400 Θηβαίοι, ολόκληρος ο στρατός των Οπουντίων Λοκρών και 1000 Φωκείς.

Οι περισσότεροι προέρχονταν από την Πελοπόννησο, παρ' όλα αυτά, η δύναμη που ο Λεωνίδας είχε στη διάθεσή του ήταν μόνο 300 άνδρες,

δηλαδή όσοι του επέτρεπε ο νόμος.

Μάλιστα, όλοι επελέγησαν ανάμεσα σε πολίτες που είχαν γιους, ώστε να μη χαθεί η οικογένεια.

Υπό την αρχηγία του πήρε και τους Θηβαίους, επειδή υπήρχαν υπόνοιες ότι με την πρώτη ευκαιρία θα τάσσονταν με το μέρος των Περσών.

Παράλληλα, 271 τριήρεις από τις οποίες οι 127 ήταν αθηναϊκές

και 9 πεντηκόντοροι περίμεναν τον περσικό στόλο στο Αρτεμίσιο με σκοπό να τον αποκλείσουν στα στενά.

Ο Λεωνίδας αμέσως οργάνωσε την άμυνά του.

Επισκεύασε το τείχος και όταν πληροφορήθηκε ότι υπήρχε και άλλο πέρασμα, η Ανοπαία ατραπός,

που οδηγούσε από το βουνό στα νώτα του στρατοπέδου του, έστειλε τους 1000 Φωκείς για τη φύλαξή του.

Στη συνέχεια, υπό την άμεση πια απειλή των Περσών, συγκάλεσε συμβούλιο.

Οι Πελοποννήσιοι υποστήριξαν ότι έπρεπε να κατεβούν προς τα νότια και να φυλάξουν τον Ισθμό,

αλλά οι Φωκείς και οι Λοκροί δυσαρεστήθηκαν, γιατί με αυτό τον τρόπο έμεναν ακάλυπτοι.

Ο Λεωνίδας ψήφισε υπέρ του να παραμείνουν και η απόφαση αυτή υιοθετήθηκε από όλους.

Ο Ξέρξης, εντωμεταξύ, είχε φτάσει πολύ κοντά στα Στενά.

Ο κατάσκοπος που έστειλε για να εξακριβώσει τη δύναμη των Ελλήνων είδε μόνο τους Λακεδαιμόνιους, που εκείνη τη μέρα είχαν στρατοπεδεύσει εκτός του τείχους.

Η περιγραφή του ξάφνιασε τον Ξέρξη.

Οι λιγοστοί στρατιώτες γυμνάζονταν και φρόντιζαν τα μαλλιά τους.

Ο Δημάρατος, Σπαρτιάτης βασιλιάς που είχε αποστατήσει στους Πέρσες,

εξήγησε πως αυτή ήταν η συνήθεια των Σπαρτιατών πριν από οποιαδήποτε σοβαρή μάχη.

Εάν ο περσικός στρατός κατόρθωνε να ξεπεράσει το εμπόδιο των γενναίων Λακεδαιμονίων, τότε κανείς άλλος δεν θα του αντιστεκόταν.

Ο Ξέρξης επί τέσσερις ημέρες παρέμενε αδρανής, πιστεύοντας ότι οι Έλληνες θα αποχωρούσαν.

Περίμενε, όμως, και την άφιξη του στόλου του που είχε υποστεί καταστροφές λόγω θαλασσοταραχής στις ακτές του Πηλίου.

Όταν, τελικά, έστειλε κήρυκες για να ζητήσει από τους Έλληνες να παραδοθούν, συνάντησε κατηγορηματική άρνηση,

και όπως μας παραδίδει ο Πλούταρχος, έλαβε από το Λεωνίδα την ιστορική απάντηση “μολών λαβέ”.

Την πέμπτη ημέρα αποφάσισε να επιτεθεί, καθώς ο στρατός του έπρεπε να μετακινηθεί, προκειμένου να εξασφαλίσει τροφή.

Θεωρώντας τους Έλληνες αναιδείς και απερίσκεπτους, έστειλε τους Μήδους και τους Κίσσιους

με διαταγή να τους συλλάβουν και να τους φέρουν ζωντανούς.

Η αντίσταση, όμως, που συνάντησαν ήταν σκληρή, και το ίδιο αναποτελεσματικοί ήταν και οι “αθάνατοι”,

που στάλθηκαν στη μάχη με αρχηγό το στρατηγό Υδάρνη.

Ο χώρος ήταν πολύ στενός, η ατμόσφαιρα αποπνικτική λόγω των θερμών υδρατμών, και τα δόρατά τους μικρά,

ενώ δεν μπορούσαν σε αυτές τις συνθήκες να αξιοποιήσουν τα περίφημα τόξα τους.

Οι Λακεδαιμόνιοι, πιο έμπειροι σε τέτοιου είδους μάχη, προσποιήθηκαν ότι υποχωρούν.

Οι Πέρσες υποχρεώθηκαν να τους καταδιώξουν και έτσι εγκλωβίστηκαν στο στενότερο σημείο του περάσματος

και συγκρούστηκαν με τους Σπαρτιάτες σώμα με σώμα.

Οι απώλειές τους ήταν μεγάλες και αναγκάστηκαν να αποσυρθούν το βράδυ.

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ηρόδοτος, ο Ξέρξης, ενώ παρακολουθούσε τη μάχη,

τρεις φορές αναπήδησε από το θρόνο του επειδή φοβήθηκε για το στράτευμά του.

Τη δεύτερη ημέρα οι Πέρσες επανέλαβαν την επίθεση, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα.

Ο Ξέρξης ήταν πια σε αμηχανία, όταν παρουσιάστηκε ο Εφιάλτης, γιος του Ευρύδημου από τη Μαλίδα,

που του αποκάλυψε ότι η θέση των Λακεδαιμονίων ήταν προσπελάσιμη και από την Ανόπαια ατραπό.

Το ίδιο βράδυ ο Υδάρνης και οι “αθάνατοι” ξεκίνησαν την πορεία από το μονοπάτι με την καθοδήγηση του Εφιάλτη.

Υπολόγιζαν ότι θα έφθαναν στα Στενά περίπου σε δεκαπέντε ώρες.

Το πυκνό δάσος με τις βελανιδιές και το σκοτάδι της νύχτας τους κάλυπταν

και όταν έφτασαν στην κορυφή τα ξημερώματα, οι Φωκείς αιφνιδιάστηκαν και αποσύρθηκαν ακόμη ψηλότερα,

προκειμένου να σωθούν από τα περσικά βέλη.

Όταν ο Υδάρνης βεβαιώθηκε ότι δεν επρόκειτο για Σπαρτιάτες,

και επειδή ο κύριος στόχος του ήταν άλλος, άρχισε αμέσως την κατάβαση προς τα Στενά.

Η στάση των Φωκέων θεωρείται από πολλούς ιστορικούς σήμερα μοιραία για την έκβαση της μάχης.

Εάν, δηλαδή, είχαν αντισταθεί και δεν είχαν υπολογίσει μόνο τη δική τους σωτηρία,

ενδεχομένως να είχε αποφευχθεί η κύκλωση του Λεωνίδα.

Στο μεταξύ, στο στρατόπεδο των Λακεδαιμονίων έφθαναν τα άσχημα νέα.

Πρώτος ο μάντης Μεγιστίας είδε το προηγούμενο βράδυ την επερχόμενη καταστροφή

και προειδοποίησε για θάνατο τα ξημερώματα ενώ μερικοί λιποτάκτες από το περσικό στράτευμα

τους ενημέρωσαν τη νύχτα ότι οι Πέρσες θα τους κύκλωναν.

Ο Λεωνίδας, διαβλέποντας την καταστροφή, άφησε όλους τους συμμάχους να αποχωρήσουν.

Έμειναν μόνο οι 300 Σπαρτιάτες, οι 700 Θεσπιείς με αρχηγό τον Δημόφιλο

και οι 400 Θηβαίοι με αρχηγό τον Λεοντιάδη, ίσως παρά τη θέλησή τους.

Γνώριζαν ότι η φύλαξη των Στενών ήταν θέμα χρόνου, ωστόσο, μπορούσαν ακόμη να προστατεύσουν

την υποχώρηση των συμμάχων, αλλά και να προξενήσουν σημαντικές απώλειες στον εχθρό.

Με την ανατολή ο Ξέρξης έκανε τις καθιερωμένες σπονδές, και γύρω στις 9.00- 10.00 άρχισε την επίθεση.

Οι Έλληνες άλλαξαν τακτική.

Βγήκαν στο πλατύτερο μέρος του περάσματος, παρατάχθηκαν πιο κοντά στους Πέρσες

και προετοιμάστηκαν για μάχη οπλιτική, με όλη τους τη δύναμη, με σκοπό να τους πλήξουν πριν από την άφιξη του Υδάρνη.

Κατά τη συμπλοκή πολλοί Πέρσες σκοτώθηκαν ή έπεσαν στη θάλασσα,

αλλά αυτή τη φορά είχαν και οι Έλληνες σημαντικές απώλειες.

Η πιο σοβαρή ήταν ο θάνατος του ίδιου του Λεωνίδα, πάνω από το σώμα του οποίου έγινε σφοδρή μάχη,

στην οποία τελικά επικράτησαν οι Σπαρτιάτες.

Όταν έφθασε ο Υδάρνης, η κατάσταση ανατράπηκε.

Οι Έλληνες υποχώρησαν προς το τείχος και από εκεί στο ύψωμα του Κολωνού,

όπου, τελικά, κυκλώθηκαν από τους Πέρσες.

Πολέμησαν γενναία, με τα σπαθιά ή με τα χέρια, όταν τα δόρατά τους έσπαζαν,

σκοτώθηκαν όμως όλοι, από τα περσικά βέλη.

Οι μόνοι που επέζησαν ήταν ορισμένοι Θηβαίοι, που τελικά παραδόθηκαν στους Πέρσες και στιγματίστηκαν ως δούλοι.

Το ίδιο βράδυ, ο ελληνικός στόλος υποχώρησε από το Αρτεμίσιο προς νότο.

Οι συνολικές απώλειες των Περσών ήταν μεγάλες.

20.000 νεκροί, ανάμεσα στους οποίους και δύο αδελφοί του Ξέρξη, γιοι του Δαρείου.

Από τους Έλληνες που έλαβαν μέρος στην τελευταία μάχη δεν επέζησε σχεδόν κανείς.

Οι νεκροί τάφηκαν εκεί όπου σκοτώθηκαν και στη μνήμη τους τοποθετήθηκε

από τους Αμφικτίονες λίθινο άγαλμα λιονταριού, το οποίο δε σώζεται σήμερα.

Στην ιστορία, όμως, έμειναν κυρίως οι 300 Σπαρτιάτες.

Ο Ηρόδοτος, μάλιστα, αναφέρει ότι γνώριζε και τα ονόματά τους, που αναγράφονταν σε μνημείο στη Σπάρτη.

Ανάμεσά τους διακρίθηκε ο Διηνέκης, ο οποίος, όταν πληροφορήθηκε ότι οι Πέρσες ήταν τόσοι πολλοί

ώστε τα βέλη τους θα έκρυβαν τον ήλιο, είπε ότι αυτό τους εξυπηρετούσε, γιατί έτσι θα πολεμούσαν στη σκιά.

Ο Εφιάλτης, που ταύτισε το όνομά του με την έννοια της προδοσίας, κατέφυγε στη Θεσσαλία.

Η Αμφικτιονία στην Πυλαία τον επικήρυξε και τελικά τον σκότωσε κάποιος τρίτος λίγο αργότερα, για άλλο λόγο.

Η κρίσιμη μάχη στις Θερμοπύλες κατέληξε σε ήττα των Ελλήνων.

Άλλοι την αποδίδουν στην προδοσία του Εφιάλτη, άλλοι στην εγκατάλειψη της Ανοπαίας ατραπού από τους Φωκείς,

άλλοι στη μικρή δύναμη που είχε ο Λεωνίδας στη διάθεσή του και στη γενικότερη πολιτική της Σπάρτης.

Η θυσία των 1000 περίπου ανδρών, όμως, έμεινε για πάντα στην Ιστορία

ως η πιο χαρακτηριστική έκφραση της σπαρτιατικής ανδρείας.

Ο Λεωνίδας κατόρθωσε να διαφυλάξει την τιμή και τη φήμη της Σπάρτης, αλλά και την υποχώρηση των συμμάχων του,

ενώ παράλληλα, καθυστέρησε σημαντικά την πορεία του Ξέρξη, προξένησε σοβαρές απώλειες στη δύναμή του

και τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων, που τελικά τον κατατρόπωσαν

κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, μόλις μερικές εβδομάδες αργότερα.


Η Μάχη των Θερμοπυλών Die Schlacht bei den Thermopylen The Battle of Thermopylae La batalla de las Termópilas

Η μάχη των Θερμοπυλών αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές μάχες στην ελληνική και παγκόσμια ιστορία. Die Schlacht bei den Thermopylen ist eine der wichtigsten Schlachten der griechischen und der Weltgeschichte. The battle of Thermopylae is one of the most important battles in Greek and world history.

Κυρίως όμως από ηθική άποψη είναι λαμπρό παράδειγμα αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και υπακοής στην πατρίδα. Vor allem aber ist er aus moralischer Sicht ein leuchtendes Beispiel für Selbstverleugnung, Selbstaufopferung und Gehorsam gegenüber seinem Land. But mainly from a moral point of view, it is an example of self-denial, self-sacrifice and obedience to the homeland.

Η μάχη έδειξε τα πλεονεκτήματα της στρατιωτικής εκπαίδευσης των Σπαρτιατών, The battle showed the advantages of the Spartans' military training,

του καλύτερου εξοπλισμού και της έξυπνης χρήσης της διαμόρφωσης του εδάφους. der besten Ausrüstung und der intelligenten Nutzung des Geländes. better equipment and clever use of ground configuration.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Σε αυτό το βίντεο θα μιλήσουμε για τη μάχη των Θερμοπυλών. Welcome to Alpha Ωmega channel. In this video we will talk about the battle of Thermopylae.

Αν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή Wenn Sie unseren Kanal zum ersten Mal besuchen, vergessen Sie nicht, sich zu registrieren If you are visiting our channel for the first time, do not forget to Subscribe

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ανεβάζουμε νέο βίντεο. und tippen Sie auf das Glockensymbol, um benachrichtigt zu werden, wenn wir ein neues Video hochladen. and click on the bell icon to be notified every time we upload a new video.

Τι λέτε πάμε να ξεκινήσουμε; Was halten Sie davon, wenn wir anfangen? Shall we begin?

Από τις αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα, το πανίσχυρο περσικό βασίλειο, που εκτεινόταν μέχρι τα παράλια της Μικράς Ασίας, Zu Beginn des 5. Jahrhunderts v. Chr. erstreckte sich das mächtige persische Reich bis zur kleinasiatischen Küste, From the beginning of the 5th c.BC., the mighty Persian kingdom, which extended to the coasts of Asia Minor,

ξεκίνησε τις προσπάθειες να επεκταθεί προς τη Δύση, στα εδάφη της κυρίως Ελλάδας. began efforts to expand to the West, in the territories of Greek mainland.

Η πρώτη σοβαρή οργανωμένη επιχείρηση του βασιλιά Δαρείου απέτυχε ύστερα από τη νίκη των Ελλήνων στον Μαραθώνα το 490 π.Χ. The first serious organized operation of King Darius failed after the victory of the Greeks at Marathon in 490 BC.

Εννέα χρόνια αργότερα, το 481 π.Χ., ξεκίνησε η επόμενη εκστρατεία κατά της Ελλάδας, Nine years later, in 481 BC, the next campaign against Greece began,

που για πολύ καιρό οργάνωνε ο Ξέρξης, γιος και διάδοχος του Δαρείου. which for a long time was organized by Xerxes, son and successor of Darius.

Το βασίλειο των Περσών την εποχή εκείνη ήταν από κάθε άποψη μυθικό για τους Έλληνες. The kingdom of Persia at that time was in every way mythical for the Greeks.

Μεγάλος πλούτος, τεράστιες εκτάσεις, ισχυρό στράτευμα, δεκάδες κατακτημένοι λαοί. Great wealth, vast areas, strong army, dozens of conquered cities.

Ο Ηρόδοτος, που περιγράφει όλη την εκστρατεία του Ξέρξη, αναφέρει ότι η δύναμη που ξεκίνησε κατά της Ελλάδας το 481 π.Χ. Herodotus, who describes Xerxes' entire campaign, states that the force that campaigned against Greece in 481 BC.

έφθανε τους 1.700.000 πολεμιστές και τα 1207 πολεμικά πλοία. reached 1,700,000 warriors and 1207 warships.

Το σύνολο των ανθρώπων, μαζί με τους συνοδούς και τους αμάχους, θα ήταν περίπου 5.000.000. The total number of people, including escorts and civilians, would be about 5,000,000.

Οι αριθμοί αυτοί είναι σίγουρα υπερβολικοί, καθώς η περσική δύναμη φάνταζε πολύ μεγαλύτερη και τρομακτική στα μάτια των Ελλήνων. These numbers are certainly exaggerated, as the Persian power seemed much larger and more frightening in the eyes of the Greeks.

Σήμερα, οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι ο στρατός πρέπει να αριθμούσε από 150.000 έως 400.000 άνδρες. Today, most scholars agree that the army should have numbered between 150,000 and 400,000 men.

Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι, ότι περιλάμβανε πολεμιστές από σαράντα έξι διαφορετικά έθνη, It is noteworthy, however, that it included warriors from forty-six different nations,

ενώ το πιο σημαντικό του τμήμα ήταν οι «αθάνατοι», το επίλεκτο σώμα Περσών της βασιλικής φρουράς, while its most important part was the "Immortals", the elite Persian body of the royal guard,

που ονομάζονταν έτσι γιατί ο αριθμός τους παρέμενε πάντα αμείωτος στους10.000. so named because their number always remained unchanged at 10,000.

Οι Έλληνες είχαν πληροφορίες για τη δύναμη και τις βλέψεις των Περσών, The Greeks had information about the power and aspirations of the Persians,

καθώς είχαν στείλει κατασκόπους στις Σάρδεις, στην έδρα του Ξέρξη. as they had sent spies to Sardis, the headquarters of Xerxes. como habían enviado espías a Sardis, el cuartel general de Jerjes.

Έχοντας την εμπειρία της προηγούμενης περσικής εκστρατείας, γνώριζαν, επίσης, Having the experience of the previous Persian campaign, they also knew

ότι για να αντιμετωπίσουν μια τέτοια υπερδύναμη, έπρεπε να συμμαχήσουν κατά του κοινού εχθρού. that in order to face such a superpower, they had to ally against the common enemy.

Μεταξύ των Ελλήνων είχε διαμορφωθεί κοινή εθνική συνείδηση, παρά το γεγονός ότι ανήκαν σε διαφορετικά φύλα A common national consciousness had been formed among the Greeks, despite the fact that they belonged to different tribes

και ήταν οργανωμένοι σε πόλεις-κράτη, με αγεφύρωτες, πολλές φορές, διαφορές. and were organized in city-states, with, often, bridging differences.

Η ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη ήταν η Σπάρτη, ενώ το κράτος της Αθήνας είχε πρόσφατα δημιουργήσει το ισχυρότερο ναυτικό The strongest military force was Sparta, while the state of Athens had recently created the strongest navy

και είχε ήδη αρχίσει να επιβάλλεται πολιτικά στους συμμάχους του, κυρίως λόγω του γοήτρου που είχε αποκτήσει μετά τη νίκη στο Μαραθώνα. and had already begun to impose itself politically on its allies, mainly because of the prestige it had gained after the victory in Marathon.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, το φθινόπωρο του 481 π.Χ. πραγματοποιήθηκε πανελλήνιο συνέδριο στην Κόρινθο, με τη συμμετοχή όλων σχεδόν των ελληνικών πόλεων. In this climate, in the autumn of 481 BC. a pan-Hellenic conference was held in Corinth, with the participation of almost all Greek cities. En este clima, en el otoño del 481 a. Se celebró una conferencia panhelénica en Corinto, con la participación de casi todas las ciudades griegas.

Στο συνέδριο αποφασίστηκε να μην υποταγούν στους Πέρσες, αλλά να αμυνθούν από κοινού, με συμμαχικό στρατό και στόλο. Auf dem Kongress wurde beschlossen, sich den Persern nicht zu unterwerfen, sondern sich gemeinsam mit einer verbündeten Armee und Flotte zu verteidigen. At the conference it was decided not to submit to the Persians, but to defend themselves together, with an allied army and fleet.

Την άνοιξη του 480 π.Χ. ο Ξέρξης περνούσε τον Ελλήσποντο και η ενεργοποίηση των Ελλήνων ήταν πια αναγκαία. In the spring of 480 BC. Xerxes was crossing the Hellespont and the activation of the Greeks was now necessary.

Υπό την πίεση των Θεσσαλών, έλαβαν την πρώτη απόφαση. Under the pressure of Thessaly, they made the first decision.

Να προστατεύσουν το βορειότερο δυνατό πέρασμα, τα Τέμπη. To protect the northernmost possible passage, the Tempe.

Έτσι, 10.000 βαρέως οπλισμένοι άνδρες έφθασαν στην περιοχή, αλλά εκεί συνειδητοποίησαν Thus, 10,000 heavily armed men arrived in the area, but there they realized

ότι υπήρχαν και άλλα περάσματα από τη Μακεδονία στη Θεσσαλία, από τα οποία ήταν πιο πιθανό να περάσουν οι Πέρσες. that there were other passages from Macedonia to Thessaly, through which the Persians were more likely to pass.

Πράγματι, ένα από αυτά ακολούθησε ο Ξέρξης. Indeed, one of them was followed by Xerxes.

Ταυτόχρονα, ορισμένες πόλεις των Θεσσαλών, που συμμετείχαν στην επιχείρηση αυτή με το ιππικό τους, At the same time, some cities of Thessaly, which participated in this operation with their cavalry,

κρατούσαν αμφίβολη στάση ως προς τη συμμαχία τους με τους υπόλοιπους Έλληνες και ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αλέξανδρος Α΄, held a dubious attitude towards their alliance with the rest of the Greeks and the king of Macedonia Alexander I,

γνωρίζοντας τη δύναμη των Περσών, τους προέτρεπε να υποχωρήσουν πιο νότια, knowing the power of the Persians, urged them to retreat further south. ,

προκειμένου να αποφύγουν την καταστροφή. in order to avoid disaster.

Οι Έλληνες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στον Ισθμό. The Greeks were forced to return to the Isthmus. Los griegos se vieron obligados a regresar al istmo.

Ο στρατός του Ξέρξη προχωρούσε χωρίς να συναντά αντίσταση και προξενώντας μεγάλες καταστροφές, Xerxes' army was advancing without encountering any resistance and causing great damage,

αφού μόνο για τη συντήρησή του καταναλώθηκαν οι προμήθειες όλων των περιοχών. since only for its maintenance the supplies of all areas were consumed.

Ολόκληρη η Θεσσαλία, η Λοκρίδα και η Βοιωτία υποτάχθηκαν στους Πέρσες και το μαντείο των Δελφών προέβλεπε με χρησμούς την καταστροφή. The whole of Thessaly, Locris and Boeotia were subjugated to the Persians and the oracle of Delphi foretold the destruction. Toda Tesalia, Locri y Beocia fueron subyugadas a los persas y el oráculo de Delfos predijo la destrucción con oráculos.

Οι μόνες πόλεις που δεν μήδισαν ήταν οι Θεσπιές και οι Πλαταιές. The only cities that did not survive were Thespies and Plataea.

Στα τέλη Ιουλίου του 480 π.Χ. ο Ξέρξης είχε ήδη φθάσει στην Πιερία και οι Έλληνες αποφάσισαν At the end of July 480 BC. Xerxes had already arrived in Pieria and the Greeks decided

να παραταχθούν στο αμέσως επόμενο σημαντικό πέρασμα, που ήταν αυτό των Θερμοπυλών. to line up in the next important passage, which was that of Thermopylae.

Παράλληλα, ο στόλος θα βρισκόταν στο Αρτεμίσιο, στη βόρεια Εύβοια. At the same time, the fleet would be located in Artemisium, in northern Euboea.

Κατά την αρχαιότητα το τοπίο στις Θερμοπύλες ήταν τελείως διαφορετικό, γιατί σήμερα η ξηρά έχει επεκταθεί με τις προσχώσεις του Σπερχειού ποταμού. In ancient times the landscape in Thermopylae was completely different, because today the land has expanded with the alluvium of the river Sperchios. En la antigüedad, el paisaje en las Termópilas era completamente diferente, porque hoy la tierra se ha expandido con el aluvión del río Sperchios.

Ο δρόμος περνούσε περίπου όπου και η σύγχρονη εθνική οδός, αλλά το πέρασμα ήταν πολύ στενότερο, ανάμεσα στη θάλασσα και τα απότομα βουνά. The road passed about the same as the modern highway, but the passage was much narrower, between the sea and the steep mountains.

Είχε μήκος περίπου εννέα χιλιομέτρων και στένευε σε τρία σημεία. It was about nine kilometers long and narrowed at three points.

Στο ανατολικό και το δυτικό άκρο υπήρχε χώρος για να περνά μόνο μία άμαξα, ενώ στο μέσο είχε πλάτος 15 μ. In the east and the west end there is possible to pass only one charriot and the middle section had a width of 15 m.

Η τοποθεσία ήταν γνωστή ως Πύλαι ή Θερμοπύλαι ή Χύτροι, λόγω των θερμών θειούχων πηγών The location was known as 'Gates' or 'Hot Gates' or 'Hytrai', due to the hot sulfur source

που υπήρχαν στην περιοχή και χρησιμοποιούνταν ως ανοιχτά λουτρά. existing in the region and used as open baths.

Η θέση ήταν καθοριστικής σημασίας για την άμυνα των ελληνικών πόλεων. The position was crucial for the defense of Greek cities.

Από εδώ θα περνούσε σίγουρα ο Ξέρξης, εφόσον οι άλλες διαβάσεις ήταν δύσβατες. Xerxes would definitely pass through here, since the other crossings were inaccessible.

Τα Στενά εμπόδιζαν την ανάπτυξη της χερσαίας δύναμης του εχθρού, The straits prevented the development of the enemy's land force,

ενώ ο μικρός πορθμός του Ευρίπου απέκλειε το ενδεχόμενο περικύκλωσης του ελληνικού στόλου. while the small strait of Euripus ruled out the possibility of encircling the Greek fleet.

Επιπλέον, μπορούσε να αξιοποιηθεί η οχύρωση που είχαν κτίσει παλαιότερα οι Φωκείς ανατολικά του κεντρικού περάσματος των Θερμοπυλών. In addition, the fortification that was previously built by the Phocians east of the central passage of Thermopylae could be used.

Αμυνόμενοι οι Έλληνες στα Στενά, θα είχαν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν υποχωρητική στρατηγική και παράλληλα, Defending the Greeks in the Straits, they would have the opportunity to implement a submissive strategy and at the same time,

να καταπονούν τον εχθρό, να του επιφέρουν σοβαρές απώλειες, to strain the enemy, to inflict serious losses on him,

να μειώσουν το ηθικό του και να παρατείνουν τον εγκλωβισμό του στη Μαλιακή πεδιάδα. to reduce his morale and to extend his confinement in the Malia plain.

Ακριβείς πληροφορίες για τις επιχειρήσεις δεν γνωρίζουμε, καθώς δεν υπάρχει καταγραφή από σύγχρονους με τα γεγονότα συγγραφείς. We do not know the exact information about the operations, as there is no record of contemporary writers.

Μόνο ο Ηρόδοτος κατέγραψε τα γεγονότα της μάχης, αλλά περίπου μία γενεά αργότερα. Only Herodotus recorded the events of the battle, but about a generation later.

Το γενικότερο αμυντικό σχέδιο θα το γνώριζαν έτσι κι αλλιώς ελάχιστοι, και οι Σπαρτιάτες δεν μιλούσαν ποτέ για θέματα στρατηγικής. The general defense plan would have been known to few anyway, and the Spartans never talked about matters of strategy.

Η αποστολή, όμως, είχε ως τελικό σκοπό να παρεμποδίσει τη δίοδο του περσικού στρατού. The mission, however, had as its ultimate goal to prevent the pass of the Persian army.

Ο ελληνικός στρατός τέθηκε υπό την αρχηγία του Λεωνίδα, βασιλιά της Σπάρτης, και έφθασε στις Θερμοπύλες στις αρχές του Αυγούστου. The Greek army came under the command of Leonidas, king of Sparta, and arrived at Thermopylae in early August.

Συνολικά συγκεντρώθηκε δύναμη περίπου 6.000 ανδρών. A total of about 6,000 men gathered.

Τους αριθμούς μας δίνει και πάλι ο Ηρόδοτος. Herodotus gives us the numbers again.

300 Σπαρτιάτες, 500 Τεγεάτες, 500 Μαντινείς, 300 Spartans, 500 Tegeans, 500 Mantineans,

120 από τον Αρκαδικό Ορχομενό, 1000 από την Αρκαδία γενικότερα, 400 Κορίνθιοι, 120 from the Arcadian Orchomenus, 1000 from Arcadia in general, 400 Corinthians, 120 del Arcadian Orchomenus, 1000 de Arcadia en general, 400 Corintios,

200 από τον Φλιούντα, 80 από τις Μυκήνες, 700 Θεσπιείς, 200 from Fliounda, 80 from Mycenae, 700 Thespians,

400 Θηβαίοι, ολόκληρος ο στρατός των Οπουντίων Λοκρών και 1000 Φωκείς. 400 Thebans, the whole army of the Opuntian Locrians and 1000 Phocaeans.

Οι περισσότεροι προέρχονταν από την Πελοπόννησο, παρ' όλα αυτά, η δύναμη που ο Λεωνίδας είχε στη διάθεσή του ήταν μόνο 300 άνδρες, Die meisten von ihnen kamen vom Peloponnes, doch Leonidas hatte nur 300 Mann zur Verfügung, Most came from the Peloponnese, however, the power that Leonidas had at his disposal was only 300 men,

δηλαδή όσοι του επέτρεπε ο νόμος. that is, those allowed by law.

Μάλιστα, όλοι επελέγησαν ανάμεσα σε πολίτες που είχαν γιους, ώστε να μη χαθεί η οικογένεια. In fact, everyone was chosen from among citizens who had sons, so that the family would not be lost.

Υπό την αρχηγία του πήρε και τους Θηβαίους, επειδή υπήρχαν υπόνοιες ότι με την πρώτη ευκαιρία θα τάσσονταν με το μέρος των Περσών. He also took the Thebans under his command, because there were suspicions that at the first opportunity they would side with the Persians.

Παράλληλα, 271 τριήρεις από τις οποίες οι 127 ήταν αθηναϊκές At the same time, 271 triremes, of which 127 were Athenian

και 9 πεντηκόντοροι περίμεναν τον περσικό στόλο στο Αρτεμίσιο με σκοπό να τον αποκλείσουν στα στενά. and 9 Pentaremes, were waiting for the Persian fleet at Artemisium in order to block it in the straits.

Ο Λεωνίδας αμέσως οργάνωσε την άμυνά του. Leonidas immediately organized his defense.

Επισκεύασε το τείχος και όταν πληροφορήθηκε ότι υπήρχε και άλλο πέρασμα, η Ανοπαία ατραπός, He repaired the wall and when he was informed that there was another passage, the Anopea Atrapos,

που οδηγούσε από το βουνό στα νώτα του στρατοπέδου του, έστειλε τους 1000 Φωκείς για τη φύλαξή του. which led from the mountain to the back of his camp, sent 1000 Phocaeans to guard it.

Στη συνέχεια, υπό την άμεση πια απειλή των Περσών, συγκάλεσε συμβούλιο. Then, under the immediate threat of the Persians, he convened a council.

Οι Πελοποννήσιοι υποστήριξαν ότι έπρεπε να κατεβούν προς τα νότια και να φυλάξουν τον Ισθμό, The Peloponnesians claimed that they had to go south and guard the Isthmus,

αλλά οι Φωκείς και οι Λοκροί δυσαρεστήθηκαν, γιατί με αυτό τον τρόπο έμεναν ακάλυπτοι. but the Phocaeans and Locrians were dissapointed, because in this way they remained uncovered.

Ο Λεωνίδας ψήφισε υπέρ του να παραμείνουν και η απόφαση αυτή υιοθετήθηκε από όλους. Leonidas voted in favor of them remaining and this decision was adopted by all.

Ο Ξέρξης, εντωμεταξύ, είχε φτάσει πολύ κοντά στα Στενά. Xerxes, meanwhile, had come very close to the Straits.

Ο κατάσκοπος που έστειλε για να εξακριβώσει τη δύναμη των Ελλήνων είδε μόνο τους Λακεδαιμόνιους, που εκείνη τη μέρα είχαν στρατοπεδεύσει εκτός του τείχους. The spy he sent to verify the power of the Greeks saw only the Lacedaemonians, who that day had encamped outside the wall. El espía que envió para comprobar el poder de los griegos sólo vio a los lacedemonios, que ese día habían acampado fuera de la muralla.

Η περιγραφή του ξάφνιασε τον Ξέρξη. His description surprised Xerxes.

Οι λιγοστοί στρατιώτες γυμνάζονταν και φρόντιζαν τα μαλλιά τους. The few soldiers exercised and were combing their hair.

Ο Δημάρατος, Σπαρτιάτης βασιλιάς που είχε αποστατήσει στους Πέρσες, Dimaratus, a Spartan king who had joined the Persians,

εξήγησε πως αυτή ήταν η συνήθεια των Σπαρτιατών πριν από οποιαδήποτε σοβαρή μάχη. explained that this was the custom of the Spartans before any serious battle.

Εάν ο περσικός στρατός κατόρθωνε να ξεπεράσει το εμπόδιο των γενναίων Λακεδαιμονίων, τότε κανείς άλλος δεν θα του αντιστεκόταν. If the Persian army managed to overcome the obstacle of the brave Lacedaemonians, then no one else would resist.

Ο Ξέρξης επί τέσσερις ημέρες παρέμενε αδρανής, πιστεύοντας ότι οι Έλληνες θα αποχωρούσαν. Xerxes remained inactive for four days, believing that the Greeks would leave.

Περίμενε, όμως, και την άφιξη του στόλου του που είχε υποστεί καταστροφές λόγω θαλασσοταραχής στις ακτές του Πηλίου. However, he also waited for the arrival of his fleet that had been destroyed due to rough seas on the shores of Pelion.

Όταν, τελικά, έστειλε κήρυκες για να ζητήσει από τους Έλληνες να παραδοθούν, συνάντησε κατηγορηματική άρνηση, When, finally, he sent preachers to ask the Greeks to surrender, he faced a categorical refusal,

και όπως μας παραδίδει ο Πλούταρχος, έλαβε από το Λεωνίδα την ιστορική απάντηση “μολών λαβέ”. and as Plutarch tells us, he received from Leonidas the historical answer "molon lave". (come and take them)

Την πέμπτη ημέρα αποφάσισε να επιτεθεί, καθώς ο στρατός του έπρεπε να μετακινηθεί, προκειμένου να εξασφαλίσει τροφή. On the fifth day he decided to attack, as his army had to move in order to secure food.

Θεωρώντας τους Έλληνες αναιδείς και απερίσκεπτους, έστειλε τους Μήδους και τους Κίσσιους Considering the Greeks arrogant and reckless, he sent the Medians and the Kisians

με διαταγή να τους συλλάβουν και να τους φέρουν ζωντανούς. with an order to arrest them and bring them alive.

Η αντίσταση, όμως, που συνάντησαν ήταν σκληρή, και το ίδιο αναποτελεσματικοί ήταν και οι “αθάνατοι”, The resistance they encountered, however, was fierce, and just as ineffective were the "immortals",

που στάλθηκαν στη μάχη με αρχηγό το στρατηγό Υδάρνη. who were sent to battle under the command of General Hydarnes.

Ο χώρος ήταν πολύ στενός, η ατμόσφαιρα αποπνικτική λόγω των θερμών υδρατμών, και τα δόρατά τους μικρά, The space was very narrow, the atmosphere suffocating due to the hot steam, and their spears were small,

ενώ δεν μπορούσαν σε αυτές τις συνθήκες να αξιοποιήσουν τα περίφημα τόξα τους. while they could not use their famous bows in these conditions.

Οι Λακεδαιμόνιοι, πιο έμπειροι σε τέτοιου είδους μάχη, προσποιήθηκαν ότι υποχωρούν. The Lacedaemonians, more experienced in this kind of battle, pretended to retreat.

Οι Πέρσες υποχρεώθηκαν να τους καταδιώξουν και έτσι εγκλωβίστηκαν στο στενότερο σημείο του περάσματος The Persians were forced to pursue them and so they were trapped at the narrowest point of the passage

και συγκρούστηκαν με τους Σπαρτιάτες σώμα με σώμα. and clashed with the Spartans face to face.

Οι απώλειές τους ήταν μεγάλες και αναγκάστηκαν να αποσυρθούν το βράδυ. Their losses were great and they were forced to withdraw at night.

Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ηρόδοτος, ο Ξέρξης, ενώ παρακολουθούσε τη μάχη, In fact, as Herodotus characteristically states, Xerxes, while watching the battle,

τρεις φορές αναπήδησε από το θρόνο του επειδή φοβήθηκε για το στράτευμά του. jumped from his throne three times because he was afraid of his army.

Τη δεύτερη ημέρα οι Πέρσες επανέλαβαν την επίθεση, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. On the second day, the Persians repeated the attack, but again unsuccesfully.

Ο Ξέρξης ήταν πια σε αμηχανία, όταν παρουσιάστηκε ο Εφιάλτης, γιος του Ευρύδημου από τη Μαλίδα, Xerxes was already embarrassed when Ephialtes, the son of Eurydimus from Malida, appeared and

που του αποκάλυψε ότι η θέση των Λακεδαιμονίων ήταν προσπελάσιμη και από την Ανόπαια ατραπό. revealed to him that the position of the Lacedaemonians was also accessible from the Anopea Atrapos path.

Το ίδιο βράδυ ο Υδάρνης και οι “αθάνατοι” ξεκίνησαν την πορεία από το μονοπάτι με την καθοδήγηση του Εφιάλτη. That same night, Hydarnes and the "Immortals" started marching through Anopea Atrapos under the guidance of Ephialtes.

Υπολόγιζαν ότι θα έφθαναν στα Στενά περίπου σε δεκαπέντε ώρες. They estimated that they would reach the Straits in about fifteen hours.

Το πυκνό δάσος με τις βελανιδιές και το σκοτάδι της νύχτας τους κάλυπταν The dense forest with the oaks and the darkness of the night covered them

και όταν έφτασαν στην κορυφή τα ξημερώματα, οι Φωκείς αιφνιδιάστηκαν και αποσύρθηκαν ακόμη ψηλότερα, and when they reached the top at dawn, the Phocaeans were taken by surprise and retreated even higher,

προκειμένου να σωθούν από τα περσικά βέλη. in order to be saved from the Persian arrows.

Όταν ο Υδάρνης βεβαιώθηκε ότι δεν επρόκειτο για Σπαρτιάτες, When Hydarnes was convinced that they were not Spartans,

και επειδή ο κύριος στόχος του ήταν άλλος, άρχισε αμέσως την κατάβαση προς τα Στενά. and because his main goal was another, he immediately began the descent to the Straits.

Η στάση των Φωκέων θεωρείται από πολλούς ιστορικούς σήμερα μοιραία για την έκβαση της μάχης. The attitude of the Phocaeans is considered by many historians today to be fatal for the outcome of the battle.

Εάν, δηλαδή, είχαν αντισταθεί και δεν είχαν υπολογίσει μόνο τη δική τους σωτηρία, That is, if they had resisted and did not care only for their own salvation,

ενδεχομένως να είχε αποφευχθεί η κύκλωση του Λεωνίδα. Leonidas' encirclement might have been avoided.

Στο μεταξύ, στο στρατόπεδο των Λακεδαιμονίων έφθαναν τα άσχημα νέα. Meanwhile, the bad news reached the Lacedaemonian camp.

Πρώτος ο μάντης Μεγιστίας είδε το προηγούμενο βράδυ την επερχόμενη καταστροφή The soothsayer Megistias was the first to see the impending catastrophe the night before

και προειδοποίησε για θάνατο τα ξημερώματα ενώ μερικοί λιποτάκτες από το περσικό στράτευμα and warned of death in the early hours of the morning while some deserters from the Persian army

τους ενημέρωσαν τη νύχτα ότι οι Πέρσες θα τους κύκλωναν. informed them at night that the Persians would surround them.

Ο Λεωνίδας, διαβλέποντας την καταστροφή, άφησε όλους τους συμμάχους να αποχωρήσουν. Leonidas, foreseeing the catastrophe, let all the allies leave.

Έμειναν μόνο οι 300 Σπαρτιάτες, οι 700 Θεσπιείς με αρχηγό τον Δημόφιλο Only the 300 Spartans remained, the 700 Thespians led by Demophilus

και οι 400 Θηβαίοι με αρχηγό τον Λεοντιάδη, ίσως παρά τη θέλησή τους. and the 400 Thebans led by Leontiades, perhaps against their will.

Γνώριζαν ότι η φύλαξη των Στενών ήταν θέμα χρόνου, ωστόσο, μπορούσαν ακόμη να προστατεύσουν They knew that guarding the Straits was a matter of time, however, they could still protect

την υποχώρηση των συμμάχων, αλλά και να προξενήσουν σημαντικές απώλειες στον εχθρό. the retreat of the allies, but also inflict significant losses on the enemy.

Με την ανατολή ο Ξέρξης έκανε τις καθιερωμένες σπονδές, και γύρω στις 9.00- 10.00 άρχισε την επίθεση. At sunrise Xerxes made the standard weights, and around 9.00-10.00 he began the attack.

Οι Έλληνες άλλαξαν τακτική. The Greeks changed tactics.

Βγήκαν στο πλατύτερο μέρος του περάσματος, παρατάχθηκαν πιο κοντά στους Πέρσες They came out on the widest part of the passage, lined up closer to the Persians

και προετοιμάστηκαν για μάχη οπλιτική, με όλη τους τη δύναμη, με σκοπό να τους πλήξουν πριν από την άφιξη του Υδάρνη. and prepared for an armed hoplite battle, with all their might, in order to strike them before the arrival of Hydarnes.

Κατά τη συμπλοκή πολλοί Πέρσες σκοτώθηκαν ή έπεσαν στη θάλασσα, During the conflict many Persians were killed or fell into the sea,

αλλά αυτή τη φορά είχαν και οι Έλληνες σημαντικές απώλειες. but this time the Greeks also suffered significant losses.

Η πιο σοβαρή ήταν ο θάνατος του ίδιου του Λεωνίδα, πάνω από το σώμα του οποίου έγινε σφοδρή μάχη, The most serious was the death of Leonidas himself, over whose body a fierce battle took place,

στην οποία τελικά επικράτησαν οι Σπαρτιάτες. in which the Spartans finally prevailed.

Όταν έφθασε ο Υδάρνης, η κατάσταση ανατράπηκε. When Hydarnes arrived, the situation was reversed.

Οι Έλληνες υποχώρησαν προς το τείχος και από εκεί στο ύψωμα του Κολωνού, The Greeks retreated to the wall and from there to the hill of Kolonos,

όπου, τελικά, κυκλώθηκαν από τους Πέρσες. where, finally, they were surrounded by the Persians.

Πολέμησαν γενναία, με τα σπαθιά ή με τα χέρια, όταν τα δόρατά τους έσπαζαν, They fought bravely, with swords or with their hands, when their spears were broken,

σκοτώθηκαν όμως όλοι, από τα περσικά βέλη. but they were all killed by the Persian arrows.

Οι μόνοι που επέζησαν ήταν ορισμένοι Θηβαίοι, που τελικά παραδόθηκαν στους Πέρσες και στιγματίστηκαν ως δούλοι. The only survivors were some Thebans, who eventually surrendered to the Persians and were stigmatized as slaves.

Το ίδιο βράδυ, ο ελληνικός στόλος υποχώρησε από το Αρτεμίσιο προς νότο. That same night, the Greek fleet retreated from Artemisium to the south.

Οι συνολικές απώλειες των Περσών ήταν μεγάλες. The total losses of the Persians were great.

20.000 νεκροί, ανάμεσα στους οποίους και δύο αδελφοί του Ξέρξη, γιοι του Δαρείου. 20,000 dead, including two brothers of Xerxes, sons of Darius.

Από τους Έλληνες που έλαβαν μέρος στην τελευταία μάχη δεν επέζησε σχεδόν κανείς. Almost none of the Greeks who took part in the last battle survived.

Οι νεκροί τάφηκαν εκεί όπου σκοτώθηκαν και στη μνήμη τους τοποθετήθηκε The dead were buried where they were killed and a stone statue of a lion was

από τους Αμφικτίονες λίθινο άγαλμα λιονταριού, το οποίο δε σώζεται σήμερα. placed in their memory by the Amphictians, which is not preserved today.

Στην ιστορία, όμως, έμειναν κυρίως οι 300 Σπαρτιάτες. In history, however, only the 300 Spartans remained.

Ο Ηρόδοτος, μάλιστα, αναφέρει ότι γνώριζε και τα ονόματά τους, που αναγράφονταν σε μνημείο στη Σπάρτη. Herodotus, in fact, states that he knew their names, which were written on a monument in Sparta.

Ανάμεσά τους διακρίθηκε ο Διηνέκης, ο οποίος, όταν πληροφορήθηκε ότι οι Πέρσες ήταν τόσοι πολλοί Dienekes stood out among them, who, when he was informed that the Persians were so many

ώστε τα βέλη τους θα έκρυβαν τον ήλιο, είπε ότι αυτό τους εξυπηρετούσε, γιατί έτσι θα πολεμούσαν στη σκιά. that their arrows would hide the sun, said that this served them well, because that way they would fight in the shade.

Ο Εφιάλτης, που ταύτισε το όνομά του με την έννοια της προδοσίας, κατέφυγε στη Θεσσαλία. Ephialtes, whose name became a synonym of treason, took refuge in Thessaly.

Η Αμφικτιονία στην Πυλαία τον επικήρυξε και τελικά τον σκότωσε κάποιος τρίτος λίγο αργότερα, για άλλο λόγο. Amfiktionia in Pylaia proclaimed him and he was finally murdered some time later.

Η κρίσιμη μάχη στις Θερμοπύλες κατέληξε σε ήττα των Ελλήνων. The crucial battle at Thermopylae resulted in the defeat of the Greeks.

Άλλοι την αποδίδουν στην προδοσία του Εφιάλτη, άλλοι στην εγκατάλειψη της Ανοπαίας ατραπού από τους Φωκείς, Others attribute it to the betrayal of Ephialtes, others to the abandonment of the Anopea Atrapos path by the Phocaeans,

άλλοι στη μικρή δύναμη που είχε ο Λεωνίδας στη διάθεσή του και στη γενικότερη πολιτική της Σπάρτης. others to the small army that Leonidas had at his disposal and to the general policy of Sparta.

Η θυσία των 1000 περίπου ανδρών, όμως, έμεινε για πάντα στην Ιστορία The sacrifice of about 1000 men, however, remained forever in history

ως η πιο χαρακτηριστική έκφραση της σπαρτιατικής ανδρείας. as the most characteristic expression of Spartan bravery.

Ο Λεωνίδας κατόρθωσε να διαφυλάξει την τιμή και τη φήμη της Σπάρτης, αλλά και την υποχώρηση των συμμάχων του, Leonidas managed to preserve the honor and fame of Sparta, but also the retreat of his allies,

ενώ παράλληλα, καθυστέρησε σημαντικά την πορεία του Ξέρξη, προξένησε σοβαρές απώλειες στη δύναμή του while at the same time, significantly delayed the course of Xerxes, caused serious losses in his power

και τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων, που τελικά τον κατατρόπωσαν and boosted the morale of the Greeks, who finally defeated him

κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, μόλις μερικές εβδομάδες αργότερα. during the naval battle of Salamis, just a few weeks later.