×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Conan Doyle, A. - Σπουδή στο Άλικο, 1.2 Η επιστήμη της αναγωγής (2)

1.2 Η επιστήμη της αναγωγής (2)

Επρόκειτο για την 4η του Μαρτίου, καθώς έχω καλό λόγο να θυμάμαι, που σηκώθηκα νωρίτερα από ότι συνήθως, και βρήκα πως ο Σέρλοκ Χολμς δεν είχε ακόμη τελειώσει το πρωινό του. Η σπιτονοικοκυρά ήταν τόσο μαθημένη στην συνήθεια μου να ξυπνώ αργά ώστε η θέση μου δεν είχε στρωθεί ούτε ο καφές μου ετοιμασθεί. Με την παράλογη ανυπομονησία της ανθρωπότητας χτύπησα το κουδούνι και ειδοποίησα ευγενικά πως ήμουν έτοιμος. Κατόπιν διάλεξα ένα περιοδικό από το τραπέζι και επιχείρησα να σκοτώσω την ώρα μαζί του, ενώ ο σύντροφος μου μασουλούσε σιωπηλός την φρυγανιά του. Ένα από τα άρθρα είχε μια μολυβιά στον τίτλο, και φυσικά το μάτι μου παρασύρθηκε εντός του.

Ο σχετικά φιλόδοξος τίτλος του ήταν «Το Βιβλίο της Ζωής», και επιχειρούσε να παρουσιάσει πόσα ήταν δυνατόν να μάθει, ένας παρατηρητικός άνθρωπος, από μια ακριβής και συστηματική εξέταση όλων όσων συναντούσε. Μου έδωσε την εντύπωση ενός ιδιόμορφου κράματος διορατικότητας και παραλογισμού. Η συλλογιστική ήταν ενδελεχής και σφοδρή, όμως τα συμπεράσματα μου φάνταζαν παρατραβηγμένα και υπερβολικά. Ο συγγραφέας αξίωνε πως από μια στιγμιαία έκφραση, μια σύσπαση ενός μύ ή μια ματιά, κατανοούσε τις βαθύτερες σκέψεις ενός ανθρώπου. Η παραπλάνηση, σύμφωνα με εκείνον, απέβαινε ανέφικτη στην περίπτωση κάποιου εκπαιδευμένου στην παρατήρηση και την ανάλυση. Τα συμπεράσματα του ήταν αλάνθαστα όπως τόσα πολλά θεωρήματα του Ευκλείδη. Τόσο εκπληκτικά θα παρουσιάζονταν τα ευρήματα του στους αμύητους ώστε μέχρι να μάθουν τις διεργασίες υπό τις οποίες είχε καταλήξει σε εκείνα θα μπορούσαν κάλλιστα να τον θεωρούν νεκρομάντη.

«Από μια σταγόνα νερού», έλεγε ο συγγραφέας, «ένας κάτοχος της επιστήμης της λογικής θα ήταν σε θέση να συμπεράνει την πιθανότητα ύπαρξη ενός Ατλαντικού ή ενός Νιαγάρα δίχως να έχει δει ή ακούσει κανέναν εκ των δυο. Καθ' αυτόν τον τρόπο όλη η ζωή αποτελεί μια μεγάλη αλυσίδα, η φύση της οποίας γίνεται γνωστή όποτε παρατεθεί ενώπιον μας ένας και μόνο κρίκος της. Όπως όλες οι υπόλοιπες τέχνες, η Επιστήμη της Αναγωγής και της Ανάλυσης είναι δυνατόν να αποκτηθεί μόνον κατόπιν μακράς και υπομονετικής μελέτης αλλά ούτε η διάρκεια της ζωής είναι αρκετά μεγάλη για να επιτρέψει σε κάποιον θνητό να επιτύχει τον μέγιστο βαθμό τελειότητας της. Πριν στραφεί στις ηθικές και διανοητικές προοπτικές του ζητήματος οι οποίες προβάλλουν τις σημαντικότερες δυσκολίες, ο ερευνητής ας ξεκινήσει κυριαρχώντας σε περισσότερο στοιχειώδη προβλήματα. Ας αρχίσει, συναντώντας έναν συνάνθρωπο του, μαθαίνοντας με μια ματιά να ξεχωρίζει το ιστορικό του ανθρώπου, και το επάγγελμα στο οποίο ανήκει. Παιδαριώδης όσο είναι δυνατόν να φαίνεται μια τέτοια άσκηση, ακονίζει τις ικανότητες παρατήρησης, και διδάσκει καθέναν που να ψάχνει και τι να ψάχνει. Από τα νύχια ενός ανθρώπου, από το μανίκι του σακακιού του, από τις μπότες του, από τα γόνατα του παντελονιού του, από τους ρόζους του δείκτη και του αντίχειρα του, από την έκφραση του, από τα μανίκια του πουκάμισου του —από καθένα εξ αυτών των πραγμάτων αποκαλύπτεται η απασχόληση του ανθρώπου με ευχέρεια. Η πιθανότητα όλων αυτών συνδυασμένων να αποτύχουν να διαφωτίσουν τον ικανό ερευνητή σε κάθε περίπτωση είναι σχεδόν αδιανόητη.»

«Τι ανεκδιήγητη ανοησία!» αναφώνησα, χτυπώντας το περιοδικό πάνω στο τραπέζι, «ποτέ στην ζωή μου δεν διάβασα τέτοια σκουπίδια.»

«Περί τίνος πρόκειται;» ρώτησε ο Σέρλοκ Χολμς.

«Μα, τούτο το άρθρο», είπε, δείχνοντας με το κουτάλι του αυγού μου καθώς κάθισα να πάρω το πρωινό μου. «Βλέπω πως το έχεις διαβάσει αφού το σημείωσες. Δεν αρνούμαι πως είναι έξυπνα γραμμένο. Ωστόσο με εξοργίζει. Αποτελεί εμφανώς την θεωρία κάποιου θρονιασμένου σε κάποια πολυθρόνα αργόσχολου ο οποίος αναπτύσσει όλα αυτά τα τακτικά μικρά παράδοξα στην απομόνωση του γραφείου του. Δεν είναι πρακτικό. Θα ήθελα να τον τσακώσω και να τον βάλω σε ένα βαγόνι της χαμηλής τάξης του Υπόγειου, και να τον ρωτήσω να μου παραθέσει τα επαγγέλματα όλων των συνταξιδιωτών του. Θα έβαζα χίλια προς ένα ενάντια του.»

«Θα έχανες τα λεφτά σου», σχολίασε ήρεμα ο Σέρλοκ Χολμς. «Όσο για το άρθρο το έγραψα ο ίδιος.»

«Εσύ!»

«Ναι, έχω κλήση τόσο στην παρατήρηση όσο και στην αναγωγή. Οι θεωρίες που εξέφρασα εκεί, και οι οποίες σου φαίνονται τόσο χιμαιρικές είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά πρακτικές —τόσο πρακτικές ώστε εξαρτώμαι από αυτές για τα προς το ζην μου.»

«Και πως;» ρώτησα απρόθυμα.

«Λοιπόν, έχω το δικό μου επάγγελμα. Υποθέτω πως είμαι ο μοναδικός στον κόσμο. Είμαι ένας συμβουλευτικός ντετέκτιβ, αν μπορείς να κατανοήσεις τι μπορεί να σημαίνει. Εδώ στο Λονδίνο έχουμε αρκετούς κυβερνητικούς ντετέκτιβ και πολλούς ιδιωτικούς επίσης. Όταν όλοι τους τα έχουν χαμένα έρχονται σε εμένα, και εγώ καταφέρνω να τους υποδείξω που να ψάξουν. Παραθέτουν όλα τα στοιχεία ενώπιον μου, και σε γενικές γραμμές είμαι σε θέση, με την βοήθεια της γνώσης μου σχετικά με την ιστορία του εγκλήματος, να τους υποδείξω την σωστή κατεύθυνση. Υπάρχει μια ισχυρή ομοιογένεια όσον αφορά τις εγκληματικές ενέργειες, και αν έχεις όλες τις λεπτομέρειες μιας χιλιάδας τους στα ακροδάχτυλα σου, θα είναι περίεργο να μην ξεδιαλύνεις την χιλιοστή πρώτη. Ο Λεστρέιντ είναι ένας ιδιαίτερα γνωστός ντετέκτιβ. Βρέθηκε στην ομίχλη προσφάτως σχετικά με μια υπόθεση παραχάραξης, και αυτό ήταν που τον έφερε εδώ.»

«Και όλοι οι άλλοι;»

«Κυρίως στέλνονται από ιδιωτικές υπηρεσίες ερευνών. Είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν κάποιο πρόβλημα με κάτι, και έχουν ανάγκη λίγης διαφώτισης. Ακούω την ιστορία τους, ακούν τα σχόλια μου, και κατόπιν τσεπώνω την αμοιβή.»

«Δηλαδή θέλεις να μου πεις», είπα, «πως δίχως να αφήσεις το δωμάτιο σου είσαι σε θέση να ξεδιαλύνεις κάποιο κόμπο για τον οποίο άλλοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, μολονότι γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια προσωπικά;»

«Πολύ σωστά. Έχω κάποιου είδους διαίσθηση σχετικά. Κατά καιρούς κάνει την εμφάνιση της και κάποια υπόθεση η οποία να είναι ελάχιστα περιπλοκότερη. Τότε αναγκάζομαι να δραστηριοποιηθώ και να δω τα πράγματα με τα ίδια μου τα μάτια. Βλέπεις έχω αρκετή εξειδικευμένη γνώση την οποία εφαρμόζω στο πρόβλημα, και η οποία διευκολύνει τις καταστάσεις περίφημα. Οι κανόνες της αναγωγής που παραθέτονται στο άρθρο εκείνο το οποίο ξεσήκωσε τον χλευασμό σου, μου είναι ανεκτίμητοι στην εξάσκηση της δουλειάς μου. Η παρατήρηση αποτελεί την δεύτερη φύση μου. Έδειξες να εκπλήσσεσαι όταν σου ανέφερα, κατά την πρώτη μας συνάντηση, πως είχες έρθει από το Αφγανιστάν.»

«Θα σου το είχαν πει, αναμφίβολα.»

«Τίποτα τέτοιο. Γνώριζα πως ήρθες από το Αφγανιστάν. Χάριν μακράς συνήθειας ο ειρμός των σκέψεων τρέχει τόσο γοργά μέσα στο μυαλό μου, ώστε κατέληξα στο συμπέρασμα δίχως να έχω συναίσθηση των ενδιάμεσων βημάτων. Υπήρξαν τέτοια βήματα, εντούτοις. Ο ειρμός του συλλογισμού είχε ως εξής: ‘Εδώ έχουμε έναν κύριο ιατρικού τύπου, ωστόσο με τον αέρα ενός στρατιωτικού. Σαφώς ένας στρατιωτικός ιατρός, τότε. Έχει μόλις έρθει από τους τροπικούς, γιατί το πρόσωπο του είναι μαυρισμένο, και δεν αποτελεί τη φυσική απόχρωση του δέρματος του, διότι οι καρποί του είναι λευκοί. Έχει περάσει κακουχίες και ασθένεια όπως το καταβεβλημένο του πρόσωπο υποδηλώνει ξεκάθαρα. Το αριστερό του χέρι έχει πληγωθεί. Το κρατά με έναν άκαμπτο και αφύσικο τρόπο. Που στους τροπικούς θα υπήρχε περίπτωση ένας Άγγλος στρατιωτικός ιατρός να έχει δει τόσες κακουχίες και να τραυμάτισε το χέρι του; Σαφώς στο Αφγανιστάν. ' Ολόκληρος ο συλλογισμός μου δεν διάρκεσε ούτε ένα δευτερόλεπτο. Κατόπιν σχολίασα πως ήρθες από το Αφγανιστάν, και έμεινες κατάπληκτος.»

«Είναι αρκετά απλό όπως το εξηγείς», είπα, χαμογελώντας. «Μου φέρνεις στο μυαλό τον Ντυπέν του Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Δεν είχα ιδέα πως τέτοια άτομα υπήρχαν εκτός ιστοριών.»

Ο Σέρλοκ Χολμς σήκωσε και άναψε την πίπα του. «Αναμφίβολα θεωρείς πως μου μιλάς φιλοφρονητικά συγκρίνοντας εμένα με τον Ντυπέν», παρατήρησε. «Τώρα, κατά την γνώμη μου, ο Ντυπέν ήταν ένας εξαιρετικά υποδεέστερος τύπος. Το κολπάκι του να παρέμβει στις σκέψεις των φίλων του· με κάποιο ευκαιριακό σχόλιο κατόπιν ενός τέταρτου της ώρας σιωπής είναι πραγματικά αργό και επιπόλαιο. Είχε κάποια αναλυτική ευφυΐα, δίχως αμφιβολία· ωστόσο δεν επρόκειτο επ' ουδενεί λόγο περί ενός φαινομένου όπως ο Πόε φάνηκε να πιστεύει.

«Έχεις διαβάσει τα έργα του Γκαμποριό;» ρώτησα. «Μήπως ο Λεκόκ ανταποκρίνεται στην ιδέα σου για έναν ντετέκτιβ;»

Ο Σέρλοκ Χολμς ρουθούνισε σαρδόνια. «Ο Λεκόκ ήταν ένας άθλιος σκιτζής», είπε, με θυμωμένη φωνή· «είχε μόνον ένα πράγμα να τον αναδεικνύει, και επρόκειτο για το κουράγιο του. Εκείνο το βιβλίο με αηδίασε εντελώς. Το ζητούμενο ήταν πώς να αναγνωρίσει έναν άγνωστο κρατούμενο. Θα το είχα επιτύχει σε είκοσι-τέσσερις ώρες. Ο Λεκόκ χρειάστηκε έξι μήνες για να το κατορθώσει. Θα ήταν δυνατόν να αποτελέσει ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για ντετέκτιβ το οποίο να τους διδάσκει τι να αποφεύγουν.»

Ένοιωσα σχεδόν αγανάκτηση για την υπεροπτική του στάση απέναντι σε δυο από τους χαρακτήρες τους οποίους είχα θαυμάσει. Περπάτησα μέχρι το παράθυρο, και στάθηκα κοιτώντας τον γεμάτο δρόμο. «Ο τύπος πιθανόν να είναι εξαιρετικά έξυπνος», είπα στον εαυτό μου, «αλλά είναι σίγουρα υπερβολικά ματαιόδοξος.»

«Δεν υπάρχουν εγκλήματα και εγκληματίες στις μέρες μας», είπε με γκρινιάρικη φωνή. «Ποιος ο λόγος να έχουμε μυαλά στο επάγγελμα μας. Γνωρίζω πολύ καλά πως το έχω μέσα μου να κάνω το όνομα μου διάσημο. Δεν ζει ή δεν έζησε ποτέ κανείς ο οποίος να κατείχε αντίστοιχα μεγέθη μελέτης και φυσικού ταλέντου στον εντοπισμό του εγκλήματος από όσα κατέχω. Και ποιο το αποτέλεσμα; Δεν υπάρχει έγκλημα να εξιχνιάσω, είτε, το πολύ, κάποιο τσαπατσούλικο εγληματάκι με ένα κίνητρο τόσο διαφανές ώστε ακόμη και ένας αξιωματικός της Σκότλαντ Γιάρντ να είναι σε θέση να το φέρει εις πέρας.»

Ήμουν ακόμη ενοχλημένος από το αλαζονικό στυλ της συζήτησης του. Θεώρησα σωστό να αλλάξω το θέμα.

«Αναρωτιέμαι για τι να ψάχνει εκείνος ο τύπος;» ρώτησα, δείχνοντας προς ένα γεροδεμένο, απλοντυμένο άτομο το οποίο κατηφόριζε περπατώντας αργά την απέναντι πλευρά του δρόμου, κοιτώντας επίμονα τους αριθμούς. Μετέφερε έναν μεγάλο γαλάζιο φάκελο στο χέρι του, και επρόκειτο εμφανώς για τον κομιστή ενός μηνύματος.

«Εννοείς τον απόστρατο λοχία των Πεζοναυτών», είπε ο Σέρλοκ Χολμς.

«Καυχησιά και έπαρση!» σκέφτηκα από μέσα μου. «Γνωρίζει πως δεν έχω την δυνατότητα να επαληθεύσω την υπόθεση του.»

Η σκέψη δεν είχε σβήσει από το μυαλό μου όταν ο άντρας τον οποίο παρακολουθούσαμε είδε τον αριθμό στην πόρτα μας, και διέσχισε βιαστικά τον δρόμο. Ακούσαμε ένα δυνατό χτύπημα, μια βαθιά φωνή από κάτω, και βαριά βήματα να ανεβαίνουν στις σκάλες.

«Για τον Κο Σέρλοκ Χολμς», είπε, εισερχόμενος στο δωμάτιο και παραδίδοντας στον φίλο μου την επιστολή.

Την στιγμή εκείνη μου δινόταν η ευκαιρία να εξαλείψω την έπαρση του. Ελάχιστα το σκέφτηκα όταν προέβηκα στην τυχαία αναφορά. «Επιτρέπεται να ρωτήσω, παλικάρι μου», είπα, με την πιο ήπια φωνή, «τι επαγγέλλεσαι;»

«Ένστολος, κύριε», είπε, τραχιά. «Η στολή μου έχει πάει για επιδιόρθωση.»

«Και ήσουν;» ρώτησα, με μια ελαφρώς κακεντρεχή ματιά προς τον σύντροφο μου.

«Λοχίας, κύριε, Βασιλικό Σώμα Πεζοναυτών, κύριε. Καμία απάντηση; Καλώς, κύριε.»

Χτύπησε προσοχή, ύψωσε το χέρι του σε χαιρετισμό, και χάθηκε.


1.2 Η επιστήμη της αναγωγής (2) 1.2 The science of reduction (2)

Επρόκειτο για την 4η του Μαρτίου, καθώς έχω καλό λόγο να θυμάμαι, που σηκώθηκα νωρίτερα από ότι συνήθως, και βρήκα πως ο Σέρλοκ Χολμς δεν είχε ακόμη τελειώσει το πρωινό του. It was March 4th, as I have good reason to remember, when I got up earlier than usual and found that Sherlock Holmes had not yet finished his breakfast. Η σπιτονοικοκυρά ήταν τόσο μαθημένη στην συνήθεια μου να ξυπνώ αργά ώστε η θέση μου δεν είχε στρωθεί ούτε ο καφές μου ετοιμασθεί. The landlady was so used to my habit of waking up late that my seat was not laid and my coffee was not prepared. Με την παράλογη ανυπομονησία της ανθρωπότητας χτύπησα το κουδούνι και ειδοποίησα ευγενικά πως ήμουν έτοιμος. With the irrational impatience of humanity I rang the bell and politely announced that I was ready. Κατόπιν διάλεξα ένα περιοδικό από το τραπέζι και επιχείρησα να σκοτώσω την ώρα μαζί του, ενώ ο σύντροφος μου μασουλούσε σιωπηλός την φρυγανιά του. Then I picked up a magazine from the table and tried to kill time with him, while my partner silently chewed his toast. Ένα από τα άρθρα είχε μια μολυβιά στον τίτλο, και φυσικά το μάτι μου παρασύρθηκε εντός του. One of the articles had a pencil in the title, and of course my eye was drawn to it.

Ο σχετικά φιλόδοξος τίτλος του ήταν «Το Βιβλίο της Ζωής», και επιχειρούσε να παρουσιάσει πόσα ήταν δυνατόν να μάθει, ένας παρατηρητικός άνθρωπος, από μια ακριβής και συστηματική εξέταση όλων όσων συναντούσε. His relatively ambitious title was "The Book of Life", and he attempted to present how much it was possible for an observant man to learn from an accurate and systematic examination of everything he encountered. Μου έδωσε την εντύπωση ενός ιδιόμορφου κράματος διορατικότητας και παραλογισμού. It gave me the impression of a peculiar alloy of insight and irrationality. Η συλλογιστική ήταν ενδελεχής και σφοδρή, όμως τα συμπεράσματα μου φάνταζαν παρατραβηγμένα και υπερβολικά. The reasoning was thorough and strong, but my conclusions seemed far-fetched and excessive. Ο συγγραφέας αξίωνε πως από μια στιγμιαία έκφραση, μια σύσπαση ενός μύ ή μια ματιά, κατανοούσε τις βαθύτερες σκέψεις ενός ανθρώπου. The author claimed that from a momentary expression, a contraction of a muscle or a glance, he understood the deepest thoughts of a man. Η παραπλάνηση, σύμφωνα με εκείνον, απέβαινε ανέφικτη στην περίπτωση κάποιου εκπαιδευμένου στην παρατήρηση και την ανάλυση. Misleading, according to him, was impossible in the case of someone trained in observation and analysis. Τα συμπεράσματα του ήταν αλάνθαστα όπως τόσα πολλά θεωρήματα του Ευκλείδη. His conclusions were as infallible as so many of Euclid's theorems. Τόσο εκπληκτικά θα παρουσιάζονταν τα ευρήματα του στους αμύητους ώστε μέχρι να μάθουν τις διεργασίες υπό τις οποίες είχε καταλήξει σε εκείνα θα μπορούσαν κάλλιστα να τον θεωρούν νεκρομάντη. His findings would be so astonishing to the uninitiated that until they learned of the processes by which he had come to them they might well consider him a necromancer.

«Από μια σταγόνα νερού», έλεγε ο συγγραφέας, «ένας κάτοχος της επιστήμης της λογικής θα ήταν σε θέση να συμπεράνει την πιθανότητα ύπαρξη ενός Ατλαντικού ή ενός Νιαγάρα δίχως να έχει δει ή ακούσει κανέναν εκ των δυο. "From a drop of water," said the author, "a holder of the science of logic would be able to deduce the possibility of the existence of an Atlantic or a Niagara without having seen or heard either." Καθ' αυτόν τον τρόπο όλη η ζωή αποτελεί μια μεγάλη αλυσίδα, η φύση της οποίας γίνεται γνωστή όποτε παρατεθεί ενώπιον μας ένας και μόνο κρίκος της. In this way all life is a great chain, the nature of which becomes known whenever a single link is presented before us. Όπως όλες οι υπόλοιπες τέχνες, η Επιστήμη της Αναγωγής και της Ανάλυσης είναι δυνατόν να αποκτηθεί μόνον κατόπιν μακράς και υπομονετικής μελέτης αλλά ούτε η διάρκεια της ζωής είναι αρκετά μεγάλη για να επιτρέψει σε κάποιον θνητό να επιτύχει τον μέγιστο βαθμό τελειότητας της. Like all other arts, the Science of Reduction and Analysis can only be acquired through long and patient study, but neither is life span long enough to allow a mortal to attain his maximum degree of perfection. Πριν στραφεί στις ηθικές και διανοητικές προοπτικές του ζητήματος οι οποίες προβάλλουν τις σημαντικότερες δυσκολίες, ο ερευνητής ας ξεκινήσει κυριαρχώντας σε περισσότερο στοιχειώδη προβλήματα. Before turning to the ethical and mental perspectives of the issue which highlight the most important difficulties, let the researcher begin by mastering more elementary problems. Ας αρχίσει, συναντώντας έναν συνάνθρωπο του, μαθαίνοντας με μια ματιά να ξεχωρίζει το ιστορικό του ανθρώπου, και το επάγγελμα στο οποίο ανήκει. Let's begin by meeting a fellow human being, learning at a glance to distinguish a person's history, and the profession to which he belongs. Παιδαριώδης όσο είναι δυνατόν να φαίνεται μια τέτοια άσκηση, ακονίζει τις ικανότητες παρατήρησης, και διδάσκει καθέναν που να ψάχνει και τι να ψάχνει. As childish as such an exercise may seem, it sharpens observation skills, and teaches everyone what to look for and what to look for. Από τα νύχια ενός ανθρώπου, από το μανίκι του σακακιού του, από τις μπότες του, από τα γόνατα του παντελονιού του, από τους ρόζους του δείκτη και του αντίχειρα του, από την έκφραση του, από τα μανίκια του πουκάμισου του —από καθένα εξ αυτών των πραγμάτων αποκαλύπτεται η απασχόληση του ανθρώπου με ευχέρεια. From a man's nails, from the sleeve of his jacket, from his boots, from the knees of his trousers, from the roses of his index finger and thumb, from his expression, from the sleeves of his shirt — from each of these things reveal the employment of man with ease. Η πιθανότητα όλων αυτών συνδυασμένων να αποτύχουν να διαφωτίσουν τον ικανό ερευνητή σε κάθε περίπτωση είναι σχεδόν αδιανόητη.» The possibility of all these combined failing to enlighten the competent researcher in any case is almost unthinkable. "

«Τι ανεκδιήγητη ανοησία!» αναφώνησα, χτυπώντας το περιοδικό πάνω στο τραπέζι, «ποτέ στην ζωή μου δεν διάβασα τέτοια σκουπίδια.» "What unspeakable nonsense!" I exclaimed, tapping the magazine on the table, "I have never in my life read such rubbish."

«Περί τίνος πρόκειται;» ρώτησε ο Σέρλοκ Χολμς. "What is it;" asked Sherlock Holmes.

«Μα, τούτο το άρθρο», είπε, δείχνοντας με το κουτάλι του αυγού μου καθώς κάθισα να πάρω το πρωινό μου. "But this article," he said, pointing with his egg spoon as I sat down to get my breakfast. «Βλέπω πως το έχεις διαβάσει αφού το σημείωσες. "I see that you have read it after you wrote it down. Δεν αρνούμαι πως είναι έξυπνα γραμμένο. I do not deny that it is cleverly written. Ωστόσο με εξοργίζει. However, it infuriates me. Αποτελεί εμφανώς την θεωρία κάποιου θρονιασμένου σε κάποια πολυθρόνα αργόσχολου ο οποίος αναπτύσσει όλα αυτά τα τακτικά μικρά παράδοξα στην απομόνωση του γραφείου του. It is obviously the theory of a lounger in an armchair who develops all these regular little paradoxes in the isolation of his office. Δεν είναι πρακτικό. It is not practical. Θα ήθελα να τον τσακώσω και να τον βάλω σε ένα βαγόνι της χαμηλής τάξης του Υπόγειου, και να τον ρωτήσω να μου παραθέσει τα επαγγέλματα όλων των συνταξιδιωτών του. I would like to wrestle him and put him in a wagon of the lower class of the Basement, and ask him to list the professions of all his fellow travelers. Θα έβαζα χίλια προς ένα ενάντια του.» I would put a thousand to one against him. "

«Θα έχανες τα λεφτά σου», σχολίασε ήρεμα ο Σέρλοκ Χολμς. "You would lose your money," Sherlock Holmes commented calmly. «Όσο για το άρθρο το έγραψα ο ίδιος.» "As for the article, I wrote it myself."

«Εσύ!» "You!"

«Ναι, έχω κλήση τόσο στην παρατήρηση όσο και στην αναγωγή. "Yes, I have a call to both observation and reduction. Οι θεωρίες που εξέφρασα εκεί, και οι οποίες σου φαίνονται τόσο χιμαιρικές είναι στην πραγματικότητα εξαιρετικά πρακτικές —τόσο πρακτικές ώστε εξαρτώμαι από αυτές για τα προς το ζην μου.» "The theories I expressed there, which seem so chimerical to you, are in fact extremely practical — so practical that I depend on them for my living."

«Και πως;» ρώτησα απρόθυμα. "And how;" I asked reluctantly.

«Λοιπόν, έχω το δικό μου επάγγελμα. "Well, I have my own profession. Υποθέτω πως είμαι ο μοναδικός στον κόσμο. I guess I'm the only one in the world. Είμαι ένας συμβουλευτικός ντετέκτιβ, αν μπορείς να κατανοήσεις τι μπορεί να σημαίνει. I'm a consulting detective, if you can understand what that means. Εδώ στο Λονδίνο έχουμε αρκετούς κυβερνητικούς ντετέκτιβ και πολλούς ιδιωτικούς επίσης. Here in London we have several government detectives and many private ones as well. Όταν όλοι τους τα έχουν χαμένα έρχονται σε εμένα, και εγώ καταφέρνω να τους υποδείξω που να ψάξουν. When they have all lost them, they come to me, and I manage to show them where to look. Παραθέτουν όλα τα στοιχεία ενώπιον μου, και σε γενικές γραμμές είμαι σε θέση, με την βοήθεια της γνώσης μου σχετικά με την ιστορία του εγκλήματος, να τους υποδείξω την σωστή κατεύθυνση. They present all the facts to me, and in general I am able, with the help of my knowledge of the history of crime, to point them in the right direction. Υπάρχει μια ισχυρή ομοιογένεια όσον αφορά τις εγκληματικές ενέργειες, και αν έχεις όλες τις λεπτομέρειες μιας χιλιάδας τους στα ακροδάχτυλα σου, θα είναι περίεργο να μην ξεδιαλύνεις την χιλιοστή πρώτη. There is a strong homogeneity in terms of crime, and if you have all the details of a thousand of them at your fingertips, it will be strange not to unravel the first one. Ο Λεστρέιντ είναι ένας ιδιαίτερα γνωστός ντετέκτιβ. Lestrade is a well-known detective. Βρέθηκε στην ομίχλη προσφάτως σχετικά με μια υπόθεση παραχάραξης, και αυτό ήταν που τον έφερε εδώ.» "He was in the fog recently about a counterfeiting case, and that was what brought him here."

«Και όλοι οι άλλοι;» "And everyone else?"

«Κυρίως στέλνονται από ιδιωτικές υπηρεσίες ερευνών. "They are mainly sent by private investigation services. Είναι όλοι τους άνθρωποι που έχουν κάποιο πρόβλημα με κάτι, και έχουν ανάγκη λίγης διαφώτισης. They are all people who have a problem with something, and need a little enlightenment. Ακούω την ιστορία τους, ακούν τα σχόλια μου, και κατόπιν τσεπώνω την αμοιβή.» "I listen to their story, they listen to my comments, and then I pocket the pay."

«Δηλαδή θέλεις να μου πεις», είπα, «πως δίχως να αφήσεις το δωμάτιο σου είσαι σε θέση να ξεδιαλύνεις κάποιο κόμπο για τον οποίο άλλοι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, μολονότι γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια προσωπικά;» "So you want to tell me," I said, "that without leaving your room you are able to untie a knot for which others can do nothing, even though they know every detail personally?"

«Πολύ σωστά. "Correct. Έχω κάποιου είδους διαίσθηση σχετικά. I have some kind of intuition about it. Κατά καιρούς κάνει την εμφάνιση της και κάποια υπόθεση η οποία να είναι ελάχιστα περιπλοκότερη. From time to time it makes its appearance and some case which is a little more complicated. Τότε αναγκάζομαι να δραστηριοποιηθώ και να δω τα πράγματα με τα ίδια μου τα μάτια. Then I am forced to be active and see things with my own eyes. Βλέπεις έχω αρκετή εξειδικευμένη γνώση την οποία εφαρμόζω στο πρόβλημα, και η οποία διευκολύνει τις καταστάσεις περίφημα. You see I have enough specialized knowledge which I apply to the problem, and which facilitates the situations famously. Οι κανόνες της αναγωγής που παραθέτονται στο άρθρο εκείνο το οποίο ξεσήκωσε τον χλευασμό σου, μου είναι ανεκτίμητοι στην εξάσκηση της δουλειάς μου. The rules of reduction listed in the article that sparked your ridicule are invaluable to me in my practice. Η παρατήρηση αποτελεί την δεύτερη φύση μου. Observation is my second nature. Έδειξες να εκπλήσσεσαι όταν σου ανέφερα, κατά την πρώτη μας συνάντηση, πως είχες έρθει από το Αφγανιστάν.» "You were surprised when I told you, during our first meeting, that you had come from Afghanistan."

«Θα σου το είχαν πει, αναμφίβολα.» "They would have told you, no doubt."

«Τίποτα τέτοιο. "Nothing like that. Γνώριζα πως ήρθες από το Αφγανιστάν. I knew you came from Afghanistan. Χάριν μακράς συνήθειας ο ειρμός των σκέψεων τρέχει τόσο γοργά μέσα στο μυαλό μου, ώστε κατέληξα στο συμπέρασμα δίχως να έχω συναίσθηση των ενδιάμεσων βημάτων. For the sake of a long habit, the flow of thoughts runs so fast in my mind that I came to the conclusion without being aware of the intermediate steps. Υπήρξαν τέτοια βήματα, εντούτοις. There have been such steps, however. Ο ειρμός του συλλογισμού είχε ως εξής: ‘Εδώ έχουμε έναν κύριο ιατρικού τύπου, ωστόσο με τον αέρα ενός στρατιωτικού. The rationale was as follows: 'Here we have a master of the medical type, albeit with the air of a military. Σαφώς ένας στρατιωτικός ιατρός, τότε. Clearly a military doctor, then. Έχει μόλις έρθει από τους τροπικούς, γιατί το πρόσωπο του είναι μαυρισμένο, και δεν αποτελεί τη φυσική απόχρωση του δέρματος του, διότι οι καρποί του είναι λευκοί. It has just come from the tropics, because its face is tanned, and it is not the natural shade of its skin, because its fruits are white. Έχει περάσει κακουχίες και ασθένεια όπως το καταβεβλημένο του πρόσωπο υποδηλώνει ξεκάθαρα. He has gone through hardships and illness as his depressed face clearly indicates. Το αριστερό του χέρι έχει πληγωθεί. His left hand is injured. Το κρατά με έναν άκαμπτο και αφύσικο τρόπο. He holds it in a rigid and unnatural way. Που στους τροπικούς θα υπήρχε περίπτωση ένας Άγγλος στρατιωτικός ιατρός να έχει δει τόσες κακουχίες και να τραυμάτισε το χέρι του; Σαφώς στο Αφγανιστάν. Where in the tropics would there be a case where an English military doctor had seen so much suffering and injured his hand? Clearly in Afghanistan. ' Ολόκληρος ο συλλογισμός μου δεν διάρκεσε ούτε ένα δευτερόλεπτο. My whole reasoning did not last even a second. Κατόπιν σχολίασα πως ήρθες από το Αφγανιστάν, και έμεινες κατάπληκτος.» "Then I commented that you came from Afghanistan, and you were amazed."

«Είναι αρκετά απλό όπως το εξηγείς», είπα, χαμογελώντας. "It's quite simple as you explain it," I said, smiling. «Μου φέρνεις στο μυαλό τον Ντυπέν του Έντγκαρ Άλλαν Πόε. "You bring to mind Edgar Allan Poe's Dupen. Δεν είχα ιδέα πως τέτοια άτομα υπήρχαν εκτός ιστοριών.» "I had no idea such people existed outside of stories."

Ο Σέρλοκ Χολμς σήκωσε και άναψε την πίπα του. Sherlock Holmes picked up and lit his pipe. «Αναμφίβολα θεωρείς πως μου μιλάς φιλοφρονητικά συγκρίνοντας εμένα με τον Ντυπέν», παρατήρησε. "Undoubtedly you think you are talking to me complimently comparing me to Dupen," he remarked. «Τώρα, κατά την γνώμη μου, ο Ντυπέν ήταν ένας εξαιρετικά υποδεέστερος τύπος. "Now, in my opinion, Dupen was an extremely inferior guy. Το κολπάκι του να παρέμβει στις σκέψεις των φίλων του· με κάποιο ευκαιριακό σχόλιο κατόπιν ενός τέταρτου της ώρας σιωπής είναι πραγματικά αργό και επιπόλαιο. His trick to interfere in the thoughts of his friends; with an occasional comment after a quarter of an hour of silence is really slow and superficial. Είχε κάποια αναλυτική ευφυΐα, δίχως αμφιβολία· ωστόσο δεν επρόκειτο επ' ουδενεί λόγο περί ενός φαινομένου όπως ο Πόε φάνηκε να πιστεύει. He had some analytical intelligence, no doubt; however, it was by no means a phenomenon as Poe seemed to believe.

«Έχεις διαβάσει τα έργα του Γκαμποριό;» ρώτησα. "Have you read Gaborio's works?" I asked. «Μήπως ο Λεκόκ ανταποκρίνεται στην ιδέα σου για έναν ντετέκτιβ;» "Does Lekok respond to your idea of a detective?"

Ο Σέρλοκ Χολμς ρουθούνισε σαρδόνια. Sherlock Holmes sniffed salmon. «Ο Λεκόκ ήταν ένας άθλιος σκιτζής», είπε, με θυμωμένη φωνή· «είχε μόνον ένα πράγμα να τον αναδεικνύει, και επρόκειτο για το κουράγιο του. "Lekok was a wretched sketcher," he said in an angry voice; Εκείνο το βιβλίο με αηδίασε εντελώς. That book completely disgusted me. Το ζητούμενο ήταν πώς να αναγνωρίσει έναν άγνωστο κρατούμενο. The question was how to identify an unknown detainee. Θα το είχα επιτύχει σε είκοσι-τέσσερις ώρες. I would have made it in twenty-four hours. Ο Λεκόκ χρειάστηκε έξι μήνες για να το κατορθώσει. It took Lekok six months to make it. Θα ήταν δυνατόν να αποτελέσει ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για ντετέκτιβ το οποίο να τους διδάσκει τι να αποφεύγουν.» "It could be a training manual for detectives that teaches them what to avoid."

Ένοιωσα σχεδόν αγανάκτηση για την υπεροπτική του στάση απέναντι σε δυο από τους χαρακτήρες τους οποίους είχα θαυμάσει. I was almost indignant at his arrogant attitude towards two of the characters I had admired. Περπάτησα μέχρι το παράθυρο, και στάθηκα κοιτώντας τον γεμάτο δρόμο. I walked to the window, and stood looking at the crowded street. «Ο τύπος πιθανόν να είναι εξαιρετικά έξυπνος», είπα στον εαυτό μου, «αλλά είναι σίγουρα υπερβολικά ματαιόδοξος.» "The guy may be extremely smart," I said to myself, "but he's definitely too vain."

«Δεν υπάρχουν εγκλήματα και εγκληματίες στις μέρες μας», είπε με γκρινιάρικη φωνή. "There are no crimes and criminals nowadays," he said in a grunting voice. «Ποιος ο λόγος να έχουμε μυαλά στο επάγγελμα μας. "What is the reason to have minds in our profession. Γνωρίζω πολύ καλά πως το έχω μέσα μου να κάνω το όνομα μου διάσημο. I know very well that I have it in me to make my name famous. Δεν ζει ή δεν έζησε ποτέ κανείς ο οποίος να κατείχε αντίστοιχα μεγέθη μελέτης και φυσικού ταλέντου στον εντοπισμό του εγκλήματος από όσα κατέχω. No one lives or has ever lived who possessed corresponding amounts of study and natural talent in detecting crime from what I possess. Και ποιο το αποτέλεσμα; Δεν υπάρχει έγκλημα να εξιχνιάσω, είτε, το πολύ, κάποιο τσαπατσούλικο εγληματάκι με ένα κίνητρο τόσο διαφανές ώστε ακόμη και ένας αξιωματικός της Σκότλαντ Γιάρντ να είναι σε θέση να το φέρει εις πέρας.» And what is the result? "It is not a crime to investigate, or at most, a petty crime with a motive so transparent that even a Scotland Yard officer is able to carry it out."

Ήμουν ακόμη ενοχλημένος από το αλαζονικό στυλ της συζήτησης του. I was still annoyed by the arrogant style of his discussion. Θεώρησα σωστό να αλλάξω το θέμα. I thought it right to change the subject.

«Αναρωτιέμαι για τι να ψάχνει εκείνος ο τύπος;» ρώτησα, δείχνοντας προς ένα γεροδεμένο, απλοντυμένο άτομο το οποίο κατηφόριζε περπατώντας αργά την απέναντι πλευρά του δρόμου, κοιτώντας επίμονα τους αριθμούς. "I wonder what that guy is looking for?" I asked, pointing to a husky, well-dressed man who was walking slowly down the opposite side of the street, staring at the numbers. Μετέφερε έναν μεγάλο γαλάζιο φάκελο στο χέρι του, και επρόκειτο εμφανώς για τον κομιστή ενός μηνύματος. He was carrying a large blue envelope in his hand, and it was obviously the bearer of a message.

«Εννοείς τον απόστρατο λοχία των Πεζοναυτών», είπε ο Σέρλοκ Χολμς. "You mean the retired Marine sergeant," said Sherlock Holmes.

«Καυχησιά και έπαρση!» σκέφτηκα από μέσα μου. "Boasting and arrogance!" I thought to myself. «Γνωρίζει πως δεν έχω την δυνατότητα να επαληθεύσω την υπόθεση του.» "He knows I can not verify his case."

Η σκέψη δεν είχε σβήσει από το μυαλό μου όταν ο άντρας τον οποίο παρακολουθούσαμε είδε τον αριθμό στην πόρτα μας, και διέσχισε βιαστικά τον δρόμο. The thought had not faded from my mind when the man we were watching saw the number at our door, and hurried across the street. Ακούσαμε ένα δυνατό χτύπημα, μια βαθιά φωνή από κάτω, και βαριά βήματα να ανεβαίνουν στις σκάλες. We heard a loud bang, a deep voice from below, and heavy footsteps going up the stairs.

«Για τον Κο Σέρλοκ Χολμς», είπε, εισερχόμενος στο δωμάτιο και παραδίδοντας στον φίλο μου την επιστολή. "For Mr. Sherlock Holmes," he said, entering the room and handing the letter to my friend.

Την στιγμή εκείνη μου δινόταν η ευκαιρία να εξαλείψω την έπαρση του. At that moment I was given the opportunity to eliminate his arrogance. Ελάχιστα το σκέφτηκα όταν προέβηκα στην τυχαία αναφορά. I rarely thought about it when I made the random report. «Επιτρέπεται να ρωτήσω, παλικάρι μου», είπα, με την πιο ήπια φωνή, «τι επαγγέλλεσαι;» "Let me ask, lad," I said, in a softer voice, "what do you promise?"

«Ένστολος, κύριε», είπε, τραχιά. "In uniform, sir," he said, harshly. «Η στολή μου έχει πάει για επιδιόρθωση.» "My uniform has been repaired."

«Και ήσουν;» ρώτησα, με μια ελαφρώς κακεντρεχή ματιά προς τον σύντροφο μου. "And you were?" I asked, with a slightly wicked look at my partner.

«Λοχίας, κύριε, Βασιλικό Σώμα Πεζοναυτών, κύριε. "Sergeant, sir, Royal Marine Corps, sir. Καμία απάντηση; Καλώς, κύριε.» No reply; Welcome, sir. "

Χτύπησε προσοχή, ύψωσε το χέρι του σε χαιρετισμό, και χάθηκε. He nodded, raised his hand in greeting, and disappeared.