×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Tolkien - Τα Παιδιά του Χούριν, XVI. Ο Ερχομός του Γλάουρουνγκ (2)

XVI. Ο Ερχομός του Γλάουρουνγκ (2)

Και ο Τουράμπαρ τράβηξε το Γκούρθανγκ από τη θήκη του και κάρφωσε το σπαθί ψηλά πάνω από το κεφάλι του και φάνηκε σ' εκείνους που κοιτούσαν ότι μια φλόγα ξεπήδησε από το χέρι του Τουράμπαρ πολλά μέτρα στον αέρα. Τότε έβγαλαν όλοι μια δυνατή κραυγή:

“Το Μαύρο Αγκάθι του Μπρέθιλ!”

“Το Μαύρο Αγκάθι του Μπρέθιλ”, είπε ο Τουράμπαρ. “Και καλά θα κάνει να το φοβάται. Γιατί μάθετε και τούτο: η καταδίκη αυτού του Δράκοντα (και όλης της γενιάς του, λένε) είναι ότι όσο σκληρή κι αν είναι η κεράτινη πανοπλία του, σκληρότερη και από σίδερο, από κάτω σέρνεται με την κοιλιά ενός φιδιού. Έτσι, Άνθρωποι του Μπρέθιλ, πηγαίνω τώρα να αναζητήσω την κοιλιά του Γκλάουρουνγκ με όποιον τρόπο μπορέσω. Ποιος θα έρθει μαζί μου; Χρειάζομαι λίγους μα με δυνατά χέρια και ακόμη πιο δυνατές ψυχές”.

Τότε ο Ντόρλας βγήκε μπροστά και είπε:

“Θα έρθω μαζί σου, άρχοντα, γιατί πάντα προτιμώ την επίθεση παρά να περιμένω τον εχθρό”.

Αλλά κανείς άλλος δεν απάντησε τόσο γρήγορα στο κάλεσμα, γιατί τους είχε κυριέψει ο τρόμος του Γκλάουρουνγκ και η αφήγηση των ανιχνευτών που τον είδαν είχε διαδοθεί και είχε μεγαλώσει από στόμα σε στόμα. Τότε ο Ντόρλας φώναξε:

“Ακούστε, Άνθρωποι του Μπρέθιλ, φαίνεται τώρα καθαρά ότι σε μια εποχή τόσο κακή σαν τη δική μας οι συμβουλές του Μπράντιρ απέβησαν μάταιες. Δεν γλιτώνουν αυτοί που κρύβονται. Δεν θα πάρει κανείς σας τη θέση του γιου του Χάντιρ για να μην ντροπιαστεί ο οίκος του Χάλεθ;”

Με αυτό τον τρόπο χλευάστηκε ο Μπράντιρ, αν και καθόταν όντως στην υψηλή θέση του επικεφαλής της συγκέντρωσης παρόλο που τον αγνοούσαν, και πικρία γέμισε την καρδιά του, γιατί ο Τουράμπαρ δεν επέπληξε τον Ντόρλας. Αλλά κάποιος Χούνθορ, συγγενής του Μπράντιρ, σηκώθηκε και είπε:

“Κάνεις άσχημα, Ντόρλας, να μιλάς έτσι και να ντροπιάζεις τον άρχοντά σου, που τα μέλη του από κακή τύχη δεν μπορούν να κάνουν αυτό που θα 'θελε η καρδιά του. Πρόσεχε μήπως φανεί το αντίθετο σ' εσένα σε κάποια περίσταση! Και πώς μπορεί να πει κανείς ότι οι συμβουλές του ήταν μάταιες, αφού δεν εφαρμόστηκαν ποτέ; Εσύ, υπήκοός του, πάντα τις θεωρούσες κενές περιεχομένου. Σου λέω, λοιπόν, ότι ο Γκλάουρουνγκ έρχεται τώρα σ' εμάς, όπως πήγε πριν στο Νάργκοθροντ, επειδή μας πρόδωσαν τα κατορθώματά μας, όπως το φοβόταν ο άρχοντάς μας. Όμως, αφού αυτή η συμφορά ήρθε τώρα, με την άδειά σου, γιε του Χάντιρ, θα πάω εγώ για λσγαριασμό του οίκου του Χάλεθ”.

Τότε ο Τουράμπαρ είπε:

“Τρεις είναι αρκετοί! Εσάς τους δύο θα πάρω. Όμως, άρχοντα, δεν σε περιφρονώ. Ορίστε! Πρέπει να φύγουμε γρήγορα και η αποστολή μας θα χρειαστεί δυνατούς. Πιστεύω ότι η θέση σου είναι με το λαό σου. Γιατί είσαι σοφός και είσαι και θεραπευτής. Και πριν περάσει πολύς καιρός, μπορεί να χρειαστεί και η σοφία σου και κάποια θεραπεία σου”. Όμως αυτά τα λόγια, αν και σωστά, το μόνο που κατάφεραν ήταν να πικράνουν ακόμη περισσότερο τον Μπράντιρ και είπε στον Χούνθορ:

“Πήγαινε τότε, αλλά όχι με την άδειά μου. Γιατί μια σκιά είναι απλωμένη πάνω σ' αυτόν τον άνθρωπο και θα σε οδηγήσει στο κακό”.

Τώρα ο Τουράμπαρ βιαζόταν να φύγει. Αλλά όταν πήγε στη Νίνιελ να την αποχαιρετήσει, αυτή αρπάχτηκε από πάνω του κλαίγοντας σπαραχτικά.

“Μη φύγεις, Τουράμπαρ, σε ικετεύω!” είπε. “Μην προκαλέσεις τη σκιά από την οποία είχες σωθεί με τη φυγή! Όχι, όχι, φύγε πάλι και πάρε με μαζί σου, μακριά!”

“Νίνιελ αγαπημένη”, της απάντησε, “δεν μπορούμε να το σκάσουμε πάλι για κάπου πιο μακριά, εσύ κι εγώ. Είμαστε κλεισμένοι σε αυτήν τη χώρα. Και ακόμη και αν έφευγα, εγκαταλείποντας τους ανθρώπους που μας βοήθησαν, δεν θα μπορούσα παρά να σε πάρω μαζί μου σε μια άστεγη ερημιά, που θα σήμαινε το θάνατό σου και το θάνατο του παιδιού μας. Εκατό λεύγες απλώνονται ανάμεσα σ' εμάς και τις λίγες χώρες που βρίσκονται ακόμη έξω από την εμβέλεια της Σκιάς. Όμως κάνε κουράγιο, Νίνιελ. Γιατί σου λέω αυτό: ούτε εσύ ούτε εγώ δεν θα σκοτωθούμε από αυτόν το Δράκοντα, ούτε από κανέναν από τους εχθρούς του Βορρά”. Τότε η Νίνιελ έπαψε να κλαίει κι απόμεινε σιωπηλή, αλλά το φιλί της ήταν κρύο όταν χώρισαν.

Τότε ο Τουράμπαρ με τον Ντόρλας και τον Χούνθορ έφυγαν με μεγάλη βιασύνη για το Νεν Γκίριθ και όταν έφτασαν εκεί, ο ήλιος έδυε και οι σκιές είχαν μακρύνει. Και οι δύο τελευταίοι από τους ανιχνευτές τούς περίμεναν εκεί.

“Ήρθες πάνω στην ώρα, κύριε”, είπαν. “Γιατί ο Δράκοντας έχει πλησιάσει και ήδη, όταν φύγαμε, είχε φτάσει στο χείλος του Τέιγκλιν και κοίταζε άγρια πέρα από το νερό. Κινείται πάντα τη νύχτα κι έτσι μπορεί να περιμένουμε κάποιο χτύπημα πριν από τα αυριανά χαράματα”.

Ο Τουράμπαρ κοίταξε πάνω από τους καταρράχτες του Κελέμπρος και είδε τον ήλιο να κατεβαίνει στη δύση του και μαύρες στήλες καπνού να υψώνονται δίπλα στις όχθες του ποταμού.

“Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο”, είπε. “Όμως αυτές οι ειδήσεις είναι καλές, γιατί ο φόβος μου ήταν ότι θα έψαχνε στην περιοχή. Και αν περνούσε βόρεια και έφτανε στις Διαβάσεις και από κει στον παλιό δρόμο στον κάμπο, τότε δεν θα υπήρχε ελπίδα. Τώρα όμως κάποιο μένος περηφάνιας και κακίας τον σπρώχνει να προχωρεί ακάθεκτος”. Την ώρα που μιλούσε αναρωτιόταν και αναλογιζόταν μέσα του: "Ή μήπως ένα πλάσμα τόσο μοχθηρό και ολέθριο αποφεύγει τις Διαβάσεις, όπως και οι Ορκ; Το Χάουδ-εν-Έλλεθ; Μήπως η Φιντούιλας στέκει ακόμη ανάμεσα σ' εμένα και το χαμό μου;"

Τότε γύρισε στους συντρόφους του και είπε:

“Αυτό το έργο έχουμε τώρα μπροστά μας. Πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη, γιατί το πολύ γρήγορα σε αυτή την περίπτωση είναι εξίσου κακό με το πολύ αργά. Όταν πέσει το σούρουπο, πρέπει να κατεβούμε κάτω αθόρυβα και με κάθε μυστικότητα μέχρι τον Τέιγκλιν. Αλλά προσέξτε! Γιατί τα αυτιά του Γκλάουρουνγκ είναι εξίσου γερά με τα μάτια του και θανάσιμα. Αν φτάσουμε στο ποτάμι χωρίς να μας αντιληφθεί, πρέπει τότε να κατεβούμε μέσα στη χαράδρα και να περάσουμε το ποτάμι κι έτσι να βρεθούμε στο δρόμο που θα πάρει όταν μετακινηθεί”.

“Μα πώς μπορεί να προχωρήσει έτσι;”, είπε ο Ντόρλας. “Μπορεί να είναι ευκίνητος, αλλά είναι ένας μεγάλος Δράκος και πώς θα κατεβεί τον ένα γκρεμό και θα ανεβεί τον άλλο, όταν το μπροστινό του μέρος πρέπει να αρχίσει πάλι να ανεβαίνει πριν το πίσω μέρος του να έχει κατεβεί; Και αν μπορεί να το κάνει αυτό, σε τι θα μας βοηθήσει να είμαστε κάτω στο αγριεμένο νερό; “

“Ίσως μπορεί να το κάνει”, απάντησε ο Τουράμπαρ, “και πραγματικά, αν μπορεί, θα είναι άσχημα για μας. Αλλά έχω την ελπίδα από όσα μαθαίνουμε γι' αυτόν και από το μέρος που βρίσκεται τώρα, ότι ο σκοπός του είναι άλλος. Έχει φτάσει στο χείλος του Κάμπεντ-εν-Άρας, απ' όπου, όπως λέτε, ένα ελάφι πήδησε κάποτε για να γλιτώσει από τους κυνηγούς του Χάλεθ. Τόσο μεγάλος είναι τώρα, που νομίζω ότι θα επιχειρήσει να πιαστεί από την απέναντι πλευρά. Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα και μπορούμε να την εμπιστευόμαστε”.

Η καρδιά του Ντόρλας σφίχτηκε μ' αυτά τα λόγια. Γιατί ήξερε καλύτερα απ' όλους ολόκληρη τη γη του Μπρέθιλ, και το Κάμπεντ-εν-Άρας ήταν όντως μέρος ζοφερό. Από την ανατολική πλευρά υπήρχε ένας απότομος γκρεμός δεκαπέντε μέτρα περίπου, γυμνός, με εξαίρεση τα δέντρα που φύτρωναν στο χείλος του. Από την άλλη πλευρά υπήρχε μια όχθη κάπως απότομη και λιγότερο ψηλή, καλυμμένη με αναρριχητικά και θάμνους, αλλά ανάμεσα στα δυο τοιχώματα το νερό έτρεχε ορμητικά στους βράχους και, παρόλο που ένας άντρας τολμηρός και με σίγουρο βήμα θα μπορούσε να το περάσει τη μέρα, τη νύχτα ήταν επικίνδυνο να το τολμήσει. Όμως αυτό ήταν το σχέδιο του Τουράμπαρ και ήταν ανώφελο να του φέρει κανείς αντίρρηση.

Έτσι ξεκίνησαν το σούρουπο και δεν προχώρησαν κατευθείαν στον Δράκοντα, αλλά πρώτα πήραν το μονοπάτι προς τις Διαβάσεις. Μετά, πριν απομακρυνθούν πολύ, έστριψαν νότια από ένα στενό δρόμο και μπήκαν στο λυκόφως του δάσους πάνω από τον Τέιγκλιν. Και καθώς πλησίαζαν στο Κάμπεντ-εν-Άρας, προχωρώντας βήμα-βήμα και σταματώντας συχνά για να αφουγκραστούν, τους ήρθε η οσμή της πυρκαγιάς και μια δυσωδία που τους αρρώστησε. Αλλά παντού απλωνόταν μια θανατερή ακινησία και δεν φυσούσε η παραμικρή πνοή ανέμου. Τα πρώτα άστρα είχαν αρχίσει να λάμπουν μπροστά τους στην ανατολή και αμυδρές στήλες καπνού υψώνονταν ίσιες και αταλάντευτες μέσα στο τελευταίο φως στη δύση.

--

Στο μεταξύ, μόλις έφυγε ο Τουράμπαρ, η Νίνιελ απόμεινε αμίλητη σαν πέτρα. Αλλά ο Μπράντιρ ήρθε και της είπε:

“Νίνιελ, μη φοβάσαι μέχρι τέλους το χειρότερο. Δεν σε συμβούλεψα να περιμένεις;”

“Το έκανες”, του απάντησε. “Όμως πώς θα με ωφελούσε αυτό τώρα; Γιατί η αγάπη μπορεί να υπάρχει και να υποφέρει ακόμη και χωρίς γάμο”.

“Αυτό το ξέρω”, είπε ο Μπράντιρ. “Όμως ο γάμος δεν είναι για το τίποτα”.

“Όχι”, είπε η Νίνιελ “Γιατί τώρα είμαι δύο μηνών έγκυος στο παιδί του. Όμως δεν μου φαίνεται ότι ο φόβος μου για την απώλεια είναι πιο βαρύς. Δεν σε καταλαβαίνω”.

“Ούτε κι εγώ τον εαυτό μου”, της είπε. “Και όμως φοβάμαι”.

“Τι καλά που παρηγορείς!”, φώναξε η Νίνιελ “Μα, Μπράντιρ, φίλε: παντρεμένη ή ανύπαντρη, μητέρα ή κόρη, ο τρόμος μου είναι αβάσταχτος. Ο Κύριος της Μοίρας έφυγε για να προκαλέσει τη μοίρα του κάπου μακριά κι εγώ πώς θα μείνω εδώ και θα περιμένω τον αργό ερχομό των ειδήσεων, καλών ή κακών; Αυτήν τη νύχτα μπορεί να συναντηθεί με τον Δράκοντα κι εγώ πώς θα στέκω ή θα κάθομαι, πώς θα περνώ τις τρομερές ώρες;”

“Δεν ξέρω”, απάντησε αυτός, “αλλά με κάποιον τρόπο οι ώρες πρέπει να περάσουν για σένα και για τις γυναίκες εκείνων που πήγαν μαζί του”.

“Αυτές ας κάνουν ό,τι τους λέει η καρδιά τους!”, φώναξε η Νίνιελ “Εγώ, όμως, θα πάω. Δεν θα σταθούν τα χιλιόμετρα ανάμεσα σ' εμένα και τον κίνδυνο του κυρίου μου. Θα πάω να προϋπαντήσω τις ειδήσεις!”

Τότε ο τρόμος του Μπράντιρ έγινε μαύρος από τα λόγια της και φώναξε:

“Αυτό δεν θα το κάνεις, αν μπορώ να το εμποδίσω, γιατί έτσι θα βάλεις σε κίνδυνο κάθε σύνεση. Τα χιλιόμετρα που μεσολαβούν μπορεί να δώσουν χρόνο για διαφυγή, αν γίνει το κακό.”

“Αν συμβεί το κακό, δεν θα θέλω να ξεφύγω”, του είπε, “Και τώρα η σοφία σου είναι μάταιη και δεν θα με εμποδίσεις”. Και βγήκε μπροστά σε όσους ήταν ακόμη μαζεμένοι στον ανοιχτό χώρο του Έφελ και φώναξε: “Άντρες του Μπρέθιλ! Δεν θα περιμένω εδώ. Αν ο κύριός μου αποτύχει, τότε κάθε ελπίδα έχει χαθεί. Η γη σας και τα δάση σας θα καούν ολοκληρωτικά και όλα τα σπίτια σας θα γίνουν στάχτη και κανείς, κανείς δεν θα ξεφύγει. Επομένως, γιατί να καθυστερώ εδώ; Τώρα πάω να προϋπαντήσω τις ειδήσεις και ό,τι μπορεί να στείλει η μοίρα. Όσοι είναι της ίδιας γνώμης ας έρθουν μαζί μου!”

Τότε πολλοί προθυμοποιήθηκαν να πάνε μαζί της: οι γυναίκες του Ντόρλας και του Χούνθορ, επειδή εκείνοι που αγαπούσαν είχαν φύγει με τον Τουράμπαρ, άλλοι από οίκτο για τη Νίνιελ και επιθυμία να της συμπαρασταθούν και πολλοί περισσότεροι ακόμη που δελεάστηκαν από τις ίδιες τις φήμες για τον Δράκοντα, νομίζοντας μέσα στη ανδρεία τους ή την ανοησία τους (αφού γνώριζαν πολύ λίγο το κακό) ότι θα δουν παράξενα και ένδοξα κατορθώματα. Γιατί πραγματικά τόσο δυνατό θεωρούσαν μέσα τους το Μαύρο Σπαθί, που ελάχιστοι μπορούσαν να πιστέψουν ότι ακόμη και ο Γκλάουρουνγκ θα μπορούσε να τον νικήσει. Έτσι ξεκίνησαν γρήγορα, με βιασύνη, μια μεγάλη ομάδα, προς έναν κίνδυνο που δεν κατανοούσαν. Και προχωρώντας με ελάχιστη ανάπαυση λίγο πριν από τα μεσάνυχτα έφτασαν κουρασμένοι επιτέλους στο Νεν Γκίριθ, αλλά ο Τουράμπαρ είχε φύγει πριν από λίγο. Μα η νύχτα είναι κρύος σύμβουλος και πολλοί τώρα απορούσαν με την απερισκεψία τους. Και όταν άκουσαν από τους ανιχνευτές που είχαν απομείνει εκεί πόσο κοντά, είχε φτάσει ο Γκλάουρουνγκ και τον απελπισμένο σκοπό του Τουράμπαρ, η καρδιά τους πάγωσε και δεν τόλμησαν να προχωρήσουν άλλο. Μερικοί κοίταζαν προς το Κάμπεντ-εν-Άρας με ανήσυχα μάτια, αλλά τίποτα δεν έβλεπαν και τίποτα δεν άκουγαν πέρα από την παγερή φωνή του καταρράχτη. Και η Νίνιελ κάθισε χώρια και μεγάλο ρίγος την κυρίεψε.

--

Όταν έφυγαν η Νίνιελ και όσοι πήγαν μαζί της, ο Μπράντιρ είπε σε εκείνους που έμειναν:

“Δείτε πώς με περιφρονούν και πώς χλευάζονται όλες οι συμβουλές μου! Διαλέξτε κάποιον άλλο γι' αρχηγό σας: γιατί εδώ αποποιούμαι και την κυριαρχία μου και το λαό μου. Ας γίνει ο Τουράμπαρ άρχοντάς σας και κατ' όνομα, αφού ήδη έχει πάρει όλη μου την εξουσία. Ας μη με αναζητήσει ξανά κανείς είτε για συμβουλές είτε για γιατρειά!”

Και έσπασε το ραβδί του. Και μέσα του σκέφτηκε: “Τώρα δεν μου απομένει τίποτα παρά μόνο η αγάπη μου για τη Νίνιελ, επομένως, όπου πηγαίνει αυτή, από σύνεση ή από ανοησία, πρέπει να πηγαίνω κι εγώ. Αυτήν τη σκοτεινή ώρα τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί. Μπορεί όμως κάλλιστα ακόμη κι εγώ να μπορέσω να αποτρέψω κάποιο κακό πριν τη χτυπήσει, αν είμαι κοντά της”.

Φόρεσε έτσι στη μέση του ένα κοντό σπαθί, όπως σπάνια το έκανε μέχρι τότε, και πήρε το μπαστούνι του και με τη μικρή ταχύτητα που μπορούσε να περπατά βγήκε από την πύλη του Έφελ και ακολούθησε κουτσαίνοντας τους άλλους στο μακρύ μονοπάτι προς τα δυτικά σύνορα του Μπρέθιλ.


XVI. Ο Ερχομός του Γλάουρουνγκ (2) XVI. Glaurung's Coming (2)

Και ο Τουράμπαρ τράβηξε το Γκούρθανγκ από τη θήκη του και κάρφωσε το σπαθί ψηλά πάνω από το κεφάλι του και φάνηκε σ' εκείνους που κοιτούσαν ότι μια φλόγα ξεπήδησε από το χέρι του Τουράμπαρ πολλά μέτρα στον αέρα. And Turabar pulled Gurthang from his holster and nailed the sword high above his head and it appeared to those watching that a flame had sprung from Turabar's hand several meters in the air. Τότε έβγαλαν όλοι μια δυνατή κραυγή: Then they all uttered a loud cry:

“Το Μαύρο Αγκάθι του Μπρέθιλ!” “The Black Thorn of Brethil!”

“Το Μαύρο Αγκάθι του Μπρέθιλ”, είπε ο Τουράμπαρ. “The Black Thorn of Brethil,” Turabar said. “Και καλά θα κάνει να το φοβάται. "It simply came to our notice then. Γιατί μάθετε και τούτο: η καταδίκη αυτού του Δράκοντα (και όλης της γενιάς του, λένε) είναι ότι όσο σκληρή κι αν είναι η κεράτινη πανοπλία του, σκληρότερη και από σίδερο, από κάτω σέρνεται με την κοιλιά ενός φιδιού. For know this also: the doom of this Dragon (and all his generation, they say) is that, hard as his horned armor is, harder than iron, underneath he crawls with the belly of a serpent. Έτσι, Άνθρωποι του Μπρέθιλ, πηγαίνω τώρα να αναζητήσω την κοιλιά του Γκλάουρουνγκ με όποιον τρόπο μπορέσω. So, Men of Brethil, I go now to seek Glaurung's belly in any way I can. Ποιος θα έρθει μαζί μου; Χρειάζομαι λίγους μα με δυνατά χέρια και ακόμη πιο δυνατές ψυχές”. Who will come with me? I need few but with strong hands and even stronger souls".

Τότε ο Ντόρλας βγήκε μπροστά και είπε: Then Dorlas came forward and said:

“Θα έρθω μαζί σου, άρχοντα, γιατί πάντα προτιμώ την επίθεση παρά να περιμένω τον εχθρό”. "I will come with you, lord, for I always prefer the attack to waiting for the enemy."

Αλλά κανείς άλλος δεν απάντησε τόσο γρήγορα στο κάλεσμα, γιατί τους είχε κυριέψει ο τρόμος του Γκλάουρουνγκ και η αφήγηση των ανιχνευτών που τον είδαν είχε διαδοθεί και είχε μεγαλώσει από στόμα σε στόμα. But no one else answered the call so quickly, for the terror of Glaurung had seized them, and the tale of the scouts who had seen him had spread and grown by word of mouth. Τότε ο Ντόρλας φώναξε: Then Dorlas called out:

“Ακούστε, Άνθρωποι του Μπρέθιλ, φαίνεται τώρα καθαρά ότι σε μια εποχή τόσο κακή σαν τη δική μας οι συμβουλές του Μπράντιρ απέβησαν μάταιες. "Listen, People of Brethil, it is now clear that in a time as bad as ours, Bradir's advice was in vain. Δεν γλιτώνουν αυτοί που κρύβονται. Those who hide are not spared. Δεν θα πάρει κανείς σας τη θέση του γιου του Χάντιρ για να μην ντροπιαστεί ο οίκος του Χάλεθ;” Will not one of you take the place of Hadir's son so that the house of Halleth will not be ashamed? ”

Με αυτό τον τρόπο χλευάστηκε ο Μπράντιρ, αν και καθόταν όντως στην υψηλή θέση του επικεφαλής της συγκέντρωσης παρόλο που τον αγνοούσαν, και πικρία γέμισε την καρδιά του,  γιατί ο Τουράμπαρ δεν επέπληξε τον Ντόρλας. In this way, Bradir was ridiculed, even though he was sitting in the high position of the leader of the gathering, even though they did not know him, and bitterness filled his heart, because Turabar did not rebuke Dorlas. Αλλά κάποιος Χούνθορ, συγγενής του Μπράντιρ, σηκώθηκε και είπε: But one Hunthor, a kinsman of Brandir, arose and said:

“Κάνεις άσχημα, Ντόρλας, να μιλάς έτσι και να ντροπιάζεις τον άρχοντά σου, που τα μέλη του από κακή τύχη δεν μπορούν να κάνουν αυτό που θα 'θελε η καρδιά του. “You do ill, Dorlas, to speak thus and shame your lord, whose members by ill fortune cannot do what his heart would desire. Πρόσεχε μήπως φανεί το αντίθετο σ' εσένα σε κάποια περίσταση! Beware lest the opposite appear to you on some occasion! Και πώς μπορεί να πει κανείς ότι οι συμβουλές του ήταν μάταιες, αφού δεν εφαρμόστηκαν ποτέ; Εσύ, υπήκοός του, πάντα τις θεωρούσες κενές περιεχομένου. And how can one say that his advice was in vain, since it was never implemented? You, his subject, always considered them empty of content. Σου λέω, λοιπόν, ότι ο Γκλάουρουνγκ έρχεται τώρα σ' εμάς, όπως πήγε πριν στο Νάργκοθροντ, επειδή μας πρόδωσαν τα κατορθώματά μας, όπως το φοβόταν ο άρχοντάς μας. I tell you therefore that Glaurung comes to us now, as he went before to Nargothrond, because our exploits have betrayed us, as our lord feared. Όμως, αφού αυτή η συμφορά ήρθε τώρα, με την άδειά σου, γιε του Χάντιρ, θα πάω εγώ για λσγαριασμό του οίκου του Χάλεθ”. But since this calamity has come now, with your permission, son of Hadir, I will go to destroy the house of Khaleth."

Τότε ο Τουράμπαρ είπε: Then Turabar said:

“Τρεις είναι αρκετοί! "Three is enough! Εσάς τους δύο θα πάρω. I'll take you two. Όμως, άρχοντα, δεν σε περιφρονώ. But, lord, I do not despise you. Ορίστε! Here you go! Πρέπει να φύγουμε γρήγορα και η αποστολή μας θα χρειαστεί δυνατούς. We must leave quickly and our mission will be strong. Πιστεύω ότι η θέση σου είναι με το λαό σου. I believe your place is with your people. Γιατί είσαι σοφός και είσαι και θεραπευτής. Because you are wise and you are also a healer. Και πριν περάσει πολύς καιρός, μπορεί να χρειαστεί και η σοφία σου και κάποια θεραπεία σου”. And before long, your wisdom and some healing may be needed." Όμως αυτά τα λόγια, αν και σωστά, το μόνο που κατάφεραν ήταν να πικράνουν ακόμη περισσότερο τον Μπράντιρ και είπε στον Χούνθορ: But these words, though true, only succeeded in embittering Brandir still more, and he said to Hunthor:

“Πήγαινε τότε, αλλά όχι με την άδειά μου. “Go then, but not with my permission. Γιατί μια σκιά είναι απλωμένη πάνω σ' αυτόν τον άνθρωπο και θα σε οδηγήσει στο κακό”. Because a shadow is spread over this man and it will lead you to evil".

Τώρα ο Τουράμπαρ βιαζόταν να φύγει. Now Turabar was in a hurry to leave. Αλλά όταν πήγε στη Νίνιελ να την αποχαιρετήσει, αυτή αρπάχτηκε από πάνω του κλαίγοντας σπαραχτικά. But when he went to Ninielle to say goodbye, she clung to him, sobbing bitterly.

“Μη φύγεις, Τουράμπαρ, σε ικετεύω!” είπε. "Don't go, Turabar, I beg you!" he said. “Μην προκαλέσεις τη σκιά από την οποία είχες σωθεί με τη φυγή! "Do not provoke the shadow from which you had escaped by fleeing! Όχι, όχι, φύγε πάλι και πάρε με μαζί σου, μακριά!” No, no, go away again and take me away with you!”

“Νίνιελ αγαπημένη”, της απάντησε, “δεν μπορούμε να το σκάσουμε πάλι για κάπου πιο μακριά, εσύ κι εγώ. "Dear Niel," he replied, "we can not run away again, you and I. Είμαστε κλεισμένοι σε αυτήν τη χώρα. We are locked in this country. Και ακόμη και αν έφευγα, εγκαταλείποντας τους ανθρώπους που μας βοήθησαν, δεν θα μπορούσα παρά να σε πάρω μαζί μου σε μια άστεγη ερημιά, που θα σήμαινε το θάνατό σου και το θάνατο του παιδιού μας. And even if I left, abandoning the people who helped us, I could only take you with me into a homeless wasteland, which would mean your death and the death of our child. Εκατό λεύγες απλώνονται ανάμεσα σ' εμάς και τις λίγες χώρες που βρίσκονται ακόμη έξω από την εμβέλεια της Σκιάς. A hundred leagues lie between us and the few lands still outside the reach of the Shadow. Όμως κάνε κουράγιο, Νίνιελ. But take courage, Niniel. Γιατί σου λέω αυτό: ούτε εσύ ούτε εγώ δεν θα σκοτωθούμε από αυτόν το Δράκοντα, ούτε από κανέναν από τους εχθρούς του Βορρά”. For I tell you this: neither you nor I shall be slain by this Dragon, nor by any of the enemies of the North." Τότε η Νίνιελ έπαψε να κλαίει κι απόμεινε σιωπηλή, αλλά το φιλί της ήταν κρύο όταν χώρισαν. Then Ninel stopped crying and remained silent, but her kiss was cold when they parted.

Τότε ο Τουράμπαρ με τον Ντόρλας και τον Χούνθορ έφυγαν με μεγάλη βιασύνη για το Νεν Γκίριθ και όταν έφτασαν εκεί, ο ήλιος έδυε και οι σκιές είχαν μακρύνει. Then Turabar with Dorlas and Hunthor left with great haste for Nen Girith, and when they arrived there the sun was setting and the shadows were long. Και οι δύο τελευταίοι από τους ανιχνευτές τούς περίμεναν εκεί. And the last two of the scouts were waiting for them there.

“Ήρθες πάνω στην ώρα, κύριε”, είπαν. "You're right on time, sir," they said. “Γιατί ο Δράκοντας έχει πλησιάσει και ήδη, όταν φύγαμε, είχε φτάσει στο χείλος του Τέιγκλιν και κοίταζε άγρια πέρα από το νερό. "Because the Dragon has approached and already, when we left, he had reached the edge of Teiglin and was looking wildly across the water. Κινείται πάντα τη νύχτα κι έτσι μπορεί να περιμένουμε κάποιο χτύπημα πριν από τα αυριανά χαράματα”. It always moves at night so we can expect a hit before tomorrow morning ".

Ο Τουράμπαρ κοίταξε πάνω από τους καταρράχτες του Κελέμπρος και είδε τον ήλιο να κατεβαίνει στη δύση του και μαύρες στήλες καπνού να υψώνονται δίπλα στις όχθες του ποταμού. Turabar looked over the falls of Celebros and saw the sun setting in his west and black columns of smoke rising by the river banks.

“Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο”, είπε. "We have no time to waste," he said. “Όμως αυτές οι ειδήσεις είναι καλές, γιατί ο φόβος μου ήταν ότι θα έψαχνε στην περιοχή. "But this news is good, because my fear was that it would search the area. Και αν περνούσε βόρεια και έφτανε στις Διαβάσεις και από κει στον παλιό δρόμο στον κάμπο, τότε δεν θα υπήρχε ελπίδα. And if he passed north and reached the Crossings and thence to the old plain road, then there would be no hope. Τώρα όμως κάποιο μένος περηφάνιας και κακίας τον σπρώχνει να προχωρεί ακάθεκτος”. But now, some anger of pride and malice is pushing him to move forward unscathed". Την ώρα που μιλούσε αναρωτιόταν και αναλογιζόταν μέσα του: "Ή μήπως ένα πλάσμα τόσο μοχθηρό και ολέθριο αποφεύγει τις Διαβάσεις, όπως και οι Ορκ; Το Χάουδ-εν-Έλλεθ; Μήπως η Φιντούιλας στέκει ακόμη ανάμεσα σ' εμένα και το χαμό μου;" As he spoke he wondered and pondered within himself: "Or does a creature so vicious and pernicious shun the Crossings, as do the Orcs? Howd-en-Elleth? Does Fiduilas still stand between me and my doom?"

Τότε γύρισε στους συντρόφους του και είπε: Then he turned to his companions and said:

“Αυτό το έργο έχουμε τώρα μπροστά μας. "This task is now before us. Πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη, γιατί το πολύ γρήγορα σε αυτή την περίπτωση είναι εξίσου κακό με το πολύ αργά. We have to wait a little longer, because too soon in this case is just as bad as too late. Όταν πέσει το σούρουπο, πρέπει να κατεβούμε κάτω αθόρυβα και με κάθε μυστικότητα μέχρι τον Τέιγκλιν. When dusk falls we must descend quietly and with all secrecy to Teiglin. Αλλά προσέξτε! But be careful! Γιατί τα αυτιά του Γκλάουρουνγκ είναι εξίσου γερά με τα μάτια του και θανάσιμα. For Glaurung's ears are as strong as his eyes and deadly. Αν φτάσουμε στο ποτάμι χωρίς να μας αντιληφθεί, πρέπει τότε να κατεβούμε μέσα στη χαράδρα και να περάσουμε το ποτάμι κι έτσι να βρεθούμε στο δρόμο που θα πάρει όταν μετακινηθεί”. If we reach the river without him noticing us, we must then go down into the ravine and cross the river and thus find ourselves on the road he will take when he moves."

“Μα πώς μπορεί να προχωρήσει έτσι;”, είπε ο  Ντόρλας. "But how can it go on like this?" Said Dorlas. “Μπορεί να είναι ευκίνητος, αλλά είναι ένας μεγάλος Δράκος και πώς θα κατεβεί τον ένα γκρεμό και θα ανεβεί τον άλλο, όταν το μπροστινό του μέρος πρέπει να αρχίσει πάλι να ανεβαίνει πριν το πίσω μέρος του να έχει κατεβεί; Και αν μπορεί να το κάνει αυτό, σε τι θα μας βοηθήσει να είμαστε κάτω στο αγριεμένο νερό; “ "He may be agile, but he is a big Dragon and how will he go down one cliff and go up the other, when his front has to start going up again before his back goes down? And if he can do that, what will help us to be down in the rough water? "

“Ίσως μπορεί να το κάνει”, απάντησε ο Τουράμπαρ, “και πραγματικά, αν μπορεί, θα είναι άσχημα για μας. “Perhaps he may,” replied Turabar, “and indeed, if he can, it will be bad for us. Αλλά έχω την ελπίδα από όσα μαθαίνουμε γι' αυτόν και από το μέρος που βρίσκεται τώρα, ότι ο σκοπός του είναι άλλος. But I have hope from what we learn about him and where he is now, that his purpose is different. Έχει φτάσει στο χείλος του Κάμπεντ-εν-Άρας, απ' όπου, όπως λέτε, ένα ελάφι πήδησε κάποτε για να γλιτώσει από τους κυνηγούς του Χάλεθ. He has reached the brink of Cambend-en-Arras, where, as you say, a stag once leaped to escape the hunters of Haleth. Τόσο μεγάλος είναι τώρα, που νομίζω ότι θα επιχειρήσει να πιαστεί από την απέναντι πλευρά. He is so big now that I think he will try to be caught on the other side. Αυτή είναι η μόνη μας ελπίδα και μπορούμε να την εμπιστευόμαστε”. This is our only hope and we can trust it."

Η καρδιά του Ντόρλας σφίχτηκε μ' αυτά τα λόγια. Dorlas' heart sank at these words. Γιατί ήξερε καλύτερα απ' όλους ολόκληρη τη γη του Μπρέθιλ, και το Κάμπεντ-εν-Άρας ήταν όντως μέρος ζοφερό. For he knew better than all the whole land of Brethil, and Camped-en-Arras was indeed a gloomy place. Από την ανατολική πλευρά υπήρχε ένας απότομος γκρεμός δεκαπέντε μέτρα περίπου, γυμνός, με εξαίρεση τα δέντρα που φύτρωναν στο χείλος του. On the east side was a precipitous cliff about fifteen meters, bare except for the trees growing on its edge. Από την άλλη πλευρά υπήρχε μια όχθη κάπως απότομη και λιγότερο ψηλή, καλυμμένη με αναρριχητικά και θάμνους, αλλά ανάμεσα στα δυο τοιχώματα το νερό έτρεχε ορμητικά στους βράχους και, παρόλο που ένας άντρας τολμηρός και με σίγουρο βήμα θα μπορούσε να το περάσει τη μέρα, τη νύχτα ήταν επικίνδυνο να το τολμήσει. On the other side there was a bank somewhat steep and less high, covered with climbers and bushes, but between the two walls the water ran fast on the rocks and, although a brave and confident man could pass the day, the night it was dangerous to dare. Όμως αυτό ήταν το σχέδιο του Τουράμπαρ και ήταν ανώφελο να του φέρει κανείς αντίρρηση. But this was Turabar's plan and it was useless to object to him.

Έτσι ξεκίνησαν το σούρουπο και δεν προχώρησαν κατευθείαν στον Δράκοντα, αλλά πρώτα πήραν το μονοπάτι προς τις Διαβάσεις. So they started at dusk and did not proceed directly to the Dragon, but first took the path to the Crossings. Μετά, πριν απομακρυνθούν πολύ, έστριψαν νότια από ένα στενό δρόμο και μπήκαν στο λυκόφως του δάσους πάνω από τον Τέιγκλιν. Then, before they had gone far, they turned south down a narrow road and entered the twilight of the forest above Teiglin. Και καθώς πλησίαζαν στο Κάμπεντ-εν-Άρας, προχωρώντας βήμα-βήμα και σταματώντας συχνά για να αφουγκραστούν, τους ήρθε η οσμή της πυρκαγιάς και μια δυσωδία που τους αρρώστησε. And as they approached Camped-en-Arras, advancing step by step and stopping often to listen, there came to them the smell of fire and a stench that sickened them. Αλλά παντού απλωνόταν μια θανατερή ακινησία και δεν φυσούσε η παραμικρή πνοή ανέμου. But a deathly stillness spread everywhere, and not the slightest breath of wind blew. Τα πρώτα άστρα είχαν αρχίσει να λάμπουν μπροστά τους στην ανατολή και αμυδρές στήλες καπνού υψώνονταν ίσιες και αταλάντευτες μέσα στο τελευταίο φως στη δύση. The first stars had begun to shine before them in the east, and faint columns of smoke rose straight and unwavering in the last light in the west.

-- --

Στο μεταξύ, μόλις έφυγε ο Τουράμπαρ, η Νίνιελ απόμεινε αμίλητη σαν πέτρα. Meanwhile, as soon as Turabar left, Niniel remained speechless like a stone. Αλλά ο Μπράντιρ ήρθε και της είπε: But Brandir came and said to her:

“Νίνιελ, μη φοβάσαι μέχρι τέλους το χειρότερο. "Ninel, do not be afraid of the worst until the end. Δεν σε συμβούλεψα να περιμένεις;” Didn't I advise you to wait? ”

“Το έκανες”, του απάντησε. "You did," she replied. “Όμως πώς θα με ωφελούσε αυτό τώρα; Γιατί η αγάπη μπορεί να υπάρχει και να υποφέρει ακόμη και χωρίς γάμο”. "But how would this benefit me now? "Because love can exist and suffer even without marriage."

“Αυτό το ξέρω”, είπε ο Μπράντιρ. "That I know," said Brandir. “Όμως ο γάμος δεν είναι για το τίποτα”. "But marriage is not for nothing."

“Όχι”, είπε η Νίνιελ “Γιατί τώρα είμαι δύο μηνών έγκυος στο παιδί του. “No,” said Ninel “Because now I'm two months pregnant with his child. Όμως δεν μου φαίνεται ότι ο φόβος μου για την απώλεια είναι πιο βαρύς. But it does not seem to me that my fear of loss is heavier. Δεν σε καταλαβαίνω”. I do not understand you".

“Ούτε κι εγώ τον εαυτό μου”, της είπε. "Neither do I," he told her. “Και όμως φοβάμαι”. "And yet I'm afraid."

“Τι καλά που παρηγορείς!”, φώναξε η Νίνιελ “Μα, Μπράντιρ, φίλε: παντρεμένη ή ανύπαντρη, μητέρα ή κόρη, ο τρόμος μου είναι αβάσταχτος. “How well you comfort!” cried Ninielle “But, Brandir, friend: married or single, mother or daughter, my terror is unbearable. Ο Κύριος της Μοίρας έφυγε για να προκαλέσει τη μοίρα του κάπου μακριά κι εγώ πώς θα μείνω εδώ και θα περιμένω τον αργό ερχομό των ειδήσεων, καλών ή κακών; Αυτήν τη νύχτα μπορεί να συναντηθεί με τον Δράκοντα κι εγώ πώς θα στέκω ή θα κάθομαι, πώς θα περνώ τις τρομερές ώρες;” The Lord of Fate is gone to wreak his fate somewhere far away and how am I to stay here and wait for the slow arrival of news, good or bad? This night he may meet with the Dragon, and how shall I stand or sit, how shall I spend the dreadful hours?'

“Δεν ξέρω”, απάντησε αυτός, “αλλά με κάποιον τρόπο οι ώρες πρέπει να περάσουν για σένα και για τις γυναίκες εκείνων που πήγαν μαζί του”. "I do not know," he replied, "but somehow the hours must pass for you and for the wives of those who went with him."

“Αυτές ας κάνουν ό,τι τους λέει η καρδιά τους!”, φώναξε η Νίνιελ “Εγώ, όμως, θα πάω. "Let them do what their heart tells them to do!" Ninel shouted. "But I will go. Δεν θα σταθούν τα χιλιόμετρα ανάμεσα σ' εμένα και τον κίνδυνο του κυρίου μου. The kilometers will not stand between me and the danger of my master. Θα πάω να προϋπαντήσω τις ειδήσεις!” I'm going to catch the news!"

Τότε ο τρόμος του Μπράντιρ έγινε μαύρος από τα λόγια της και φώναξε: Then Brandir's terror grew black at her words, and he cried:

“Αυτό δεν θα το κάνεις, αν μπορώ να το εμποδίσω, γιατί έτσι θα βάλεις σε κίνδυνο κάθε σύνεση. "This you will not do, if I can prevent it, for thus you will endanger all prudence. Τα χιλιόμετρα που μεσολαβούν μπορεί να δώσουν χρόνο για διαφυγή, αν γίνει το κακό.” "The miles in between can give you time to escape if something goes wrong."

“Αν συμβεί το κακό, δεν θα θέλω να ξεφύγω”, του είπε, “Και τώρα η σοφία σου είναι μάταιη και δεν θα με εμποδίσεις”. "If evil happens, I will not want to run away," she told him, "and now your wisdom is in vain and you will not stop me." Και βγήκε μπροστά σε όσους ήταν ακόμη μαζεμένοι στον ανοιχτό χώρο του Έφελ και φώναξε: “Άντρες του Μπρέθιλ! And he came out in front of those who were still gathered in the open space of the Eiffel and shouted: “Men of Bretille! Δεν θα περιμένω εδώ. I won't wait here. Αν ο κύριός μου αποτύχει, τότε κάθε ελπίδα έχει χαθεί. If my master fails, then all hope is lost. Η γη σας και τα δάση σας θα καούν ολοκληρωτικά και όλα τα σπίτια σας θα γίνουν στάχτη και κανείς, κανείς δεν θα ξεφύγει. Your land and your forests will be completely burned and all your houses will be reduced to ashes and no one, no one will escape. Επομένως, γιατί να καθυστερώ εδώ; Τώρα πάω να προϋπαντήσω τις ειδήσεις και ό,τι μπορεί να στείλει η μοίρα. So why delay here? Now I'm going to anticipate the news and what fate can send. Όσοι είναι της ίδιας γνώμης ας έρθουν μαζί μου!” Those who are of the same opinion, let them come with me! ”

Τότε πολλοί προθυμοποιήθηκαν να πάνε μαζί της: οι γυναίκες του Ντόρλας και του Χούνθορ, επειδή εκείνοι που αγαπούσαν είχαν φύγει με τον Τουράμπαρ, άλλοι από οίκτο για τη Νίνιελ και επιθυμία να της συμπαρασταθούν και πολλοί περισσότεροι ακόμη που δελεάστηκαν από τις ίδιες τις φήμες για τον Δράκοντα, νομίζοντας μέσα στη ανδρεία τους ή την ανοησία τους (αφού γνώριζαν πολύ λίγο το κακό) ότι θα δουν παράξενα και ένδοξα κατορθώματα. Then many volunteered to go with her: the wives of Dorlas and Hunthor, because those they loved had gone with Turabar, others out of pity for Niniel and a desire to support her, and many more who were enticed by the very rumors of the Dragons, thinking in their valor or folly (since they knew very little evil) that they would see strange and glorious exploits. Γιατί πραγματικά τόσο δυνατό θεωρούσαν μέσα τους το Μαύρο Σπαθί, που ελάχιστοι μπορούσαν να πιστέψουν ότι ακόμη και ο Γκλάουρουνγκ θα μπορούσε να τον νικήσει. Because they really considered the Black Sword so strong inside them that few could believe that even Glaurung could defeat him. Έτσι ξεκίνησαν γρήγορα, με βιασύνη, μια μεγάλη ομάδα, προς έναν κίνδυνο που δεν κατανοούσαν. So they started quickly, in haste, a large group, towards a danger they did not understand. Και προχωρώντας με ελάχιστη ανάπαυση λίγο πριν από τα μεσάνυχτα έφτασαν κουρασμένοι επιτέλους στο Νεν Γκίριθ, αλλά ο Τουράμπαρ είχε φύγει πριν από λίγο. And marching on with little rest a little before midnight they wearily arrived at Nen Girith at last, but Turabar had left a little while ago. Μα η νύχτα είναι κρύος σύμβουλος και πολλοί τώρα απορούσαν με την απερισκεψία τους. But the night is a cold counselor, and many now wondered at their imprudence. Και όταν άκουσαν από τους ανιχνευτές που είχαν απομείνει εκεί πόσο κοντά, είχε φτάσει ο Γκλάουρουνγκ και τον απελπισμένο σκοπό του Τουράμπαρ, η καρδιά τους πάγωσε και δεν τόλμησαν να προχωρήσουν άλλο. And when they heard from the scouts who had remained nearby how close Glaurung and Turabar's desperate purpose had reached, their hearts froze and they did not dare to go any further. Μερικοί κοίταζαν προς το Κάμπεντ-εν-Άρας με ανήσυχα μάτια, αλλά τίποτα δεν έβλεπαν και τίποτα δεν άκουγαν πέρα από την παγερή φωνή του καταρράχτη. Some looked towards Camped-en-Arras with anxious eyes, but nothing they saw and nothing they heard but the icy voice of the waterfall. Και η Νίνιελ κάθισε χώρια και μεγάλο ρίγος την κυρίεψε. And Niniel sat apart and a great shiver overwhelmed her.

--

Όταν έφυγαν η Νίνιελ και όσοι πήγαν μαζί της, ο Μπράντιρ είπε σε εκείνους που έμειναν: When Ninel and those who went with her left, Bradir said to those who remained:

“Δείτε πώς με περιφρονούν και πώς χλευάζονται όλες οι συμβουλές μου! “See how they despise me and how all my counsels are mocked! Διαλέξτε κάποιον άλλο γι' αρχηγό σας: γιατί εδώ αποποιούμαι και την κυριαρχία μου και το λαό μου. Choose another for your leader: for here I renounce both my sovereignty and my people. Ας γίνει ο Τουράμπαρ άρχοντάς σας και κατ' όνομα, αφού ήδη έχει πάρει όλη μου την εξουσία. Let Turabar be your lord in name as well, since he has already taken all my power. Ας μη με αναζητήσει ξανά κανείς είτε για συμβουλές είτε για γιατρειά!” Let no one seek me again either for advice or for medicine!”

Και έσπασε το ραβδί του. And he broke his staff. Και μέσα του σκέφτηκε: “Τώρα δεν μου απομένει τίποτα παρά μόνο η αγάπη μου για τη Νίνιελ, επομένως, όπου πηγαίνει αυτή, από σύνεση ή από ανοησία, πρέπει να πηγαίνω κι εγώ. And he thought within himself: “Now I have nothing left but my love for Ninel, therefore, wherever she goes, by prudence or by folly, I must go. Αυτήν τη σκοτεινή ώρα τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί. In this dark hour nothing can be predicted. Μπορεί όμως κάλλιστα ακόμη κι εγώ να μπορέσω να αποτρέψω κάποιο κακό πριν τη χτυπήσει, αν είμαι κοντά της”. But I may well be able to prevent something bad before it hits her, if I am close to her ".

Φόρεσε έτσι στη μέση του ένα κοντό σπαθί, όπως σπάνια το έκανε μέχρι τότε, και πήρε το μπαστούνι του και με τη μικρή ταχύτητα που μπορούσε να περπατά βγήκε από την πύλη του Έφελ και ακολούθησε κουτσαίνοντας τους άλλους στο μακρύ μονοπάτι προς τα δυτικά σύνορα του Μπρέθιλ. He wore a short sword in his waist, as he seldom did until then, and took his cane and, as fast as he could walk, came out of the Eiffel Gate and followed, limping the others along the long path to the western border of Bretille. .