×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

2 - Ο Χάρι Πότερ και η Κάμαρα με τα Μυστικά (AudioBo...), 13. Το επτασφράγιστο ημερολόγιο (2)

13. Το επτασφράγιστο ημερολόγιο (2)

Ο Έρνι ΜακΜίλαν του Χάφλπαφλ δε συμμεριζόταν αυτή την αισιόδοξη άποψη. Ήταν πεπεισμένος για την ενοχή του Χάρι, ο οποίος είχε προδοθεί, όπως πίστευε, στο μάθημα της μονομαχίας. Κι ο Πιβς χειροτέρευε τα πράγματα: ξεπεταγόταν στους πολυσύχναστους διαδρόμους τραγουδώντας "αχ, Πότερ παλιόπαιδο..." συνδυάζοντας το τραγούδι του με τα ανάλογα χορευτικά βήματα.

Ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ φερόταν λες και οι επιθέσεις να είχαν σταματήσει χάρη σ' αυτόν. Ο Χάρι μάλιστα τον άκουσε να το λέει μια μέρα στην καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, καθώς τα παιδιά του Γκρίφιντορ έμπαιναν στην τάξη για το μάθημα των μεταμορφώσεων. "Δε νομίζω πως θα παρουσιαστούν άλλα προβλήματα, Μινέρβα", είπε τρίβοντας με πολύξερο ύφος τη μύτη του και κλείνοντας το μάτι. "Η κάμαρα σφραγίστηκε για τα καλά αυτή τη φορά. Ο δράστης κατάλαβε πως ήταν θέμα χρόνου να τον πιάσω κι είχε την εξυπνάδα να σταματήσει έγκαιρα, πριν του δώσω ένα σκληρό μάθημα. Αυτό που χρειάζεται τώρα η σχολή είναι κάτι που θα αναπτερώσει το ηθικό, που θα σβήσει τις αναμνήσεις του περασμένου τριμήνου! Δε θα σου πω τίποτα άλλο τώρα, αλλά νομίζω ότι ξέρω τι ακριβώς χρειάζεται..."

Έτριψε πάλι τη μύτη του κι απομακρύνθηκε. Ο τρόπος με τον οποίον ο Λόκχαρτ σκόπευε να αναπτερώσει το ηθικό, φανερώθηκε στις δεκατέσσερις Φεβρουαρίου, την ώρα του πρωινού. Ο Χάρι, που του έλειπε ύπνος γιατί το προηγούμενο βράδυ είχε προπόνηση ως αργά, κατέβηκε στην τραπεζαρία λίγο καθυστερημένος. Προς στιγμήν νόμιζε πως είχε κάνει λάθος στην αίθουσα.

Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι μεγάλα λουλούδια σε χτυπητό ροζ χρώμα. Και το χειρότερο, από τη γαλάζια οροφή έπεφταν κομφετί σε σχήμα καρδούλας. Ο Χάρι πήγε στο τραπέζι του Γκρίφιντορ, όπου ο Ρον καθόταν κατσουφιασμένος, ενώ η Ερμιόνη χαχάνιζε κάθε τόσο.

"Τι γίνεται εδώ;" τους ρώτησε ο Χάρι όταν κάθισε και τίναξε τα κομφετί από τα κορνφλέικς του.

Ο Ρον, χωρίς να μιλήσει -τόσο αηδιασμένος θα πρέπει να 'ταν, του έδειξε το τραπέζι των καθηγητών. Ο Λόκχαρτ, ο οποίος φορούσε ένα ροζ μανδύα ασορτί με τα λουλούδια, ζητούσε να κάνουν ησυχία. Οι καθηγητές κάθονταν δεξιά κι αριστερά του με πρόσωπα σαν ανέκφραστες μάσκες. Από εκεί που καθόταν, ο Χάρι διέκρινε ένα μυ να συσπάται στο μάγουλο της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ. Ο Σνέιπ είχε ένα ύφος σαν να του είχαν δώσει σκελετοδυναμωτικό με το ζόρι.

"Χρόνια πολλά για τη γιορτή του αγίου Βαλεντίνου!" φώναξε ο Λόκχαρτ. "Και θα ήθελα να ευχαριστήσω τα σαράντα έξι άτομα που μου έστειλαν κάρτα! Ναι, πήρα το θάρρος να σας ετοιμάσω αυτή τη μικρή έκπληξη. Και πού 'σαστε ακόμα!"

Ο Λόκχαρτ χτύπησε παλαμάκια κι από την είσοδο της μεγάλης τραπεζαρίας μπήκαν δώδεκα κατσουφιασμένοι νάνοι. Όχι όμως απλοί νάνοι: ο Λόκχαρτ τους είχε βάλει χρυσαφένιες φτερούγες και τους είχε δώσει να κρατάνε άρπες.

"Οι μικροί μου έρωτες ταχυδρόμοι!" είπε μ' ενθουσιασμό ο Λόκχαρτ. "Θα γυρίζουν σήμερα σε όλο το σχολείο και θα παραδίδουν τις ευχετήριες κάρτες σας! Και δεν είναι μόνο αυτό! Είμαι σίγουρος ότι οι συνάδελφοί μου επιθυμούν να συμμετάσχουν στο πνεύμα της γιορτής! Θα παρακαλέσω τον κύριο Σνέιπ να σας δείξει πώς παρασκευάζεται ένα ερωτικό φίλτρο! Κι ο καθηγητής Φλίτγουικ ξέρει καλύτερα από τον καθένα τα μάγια του έρωτα, έτσι, παλιόφιλε;"

Ο Φλίτγουικ έκρυψε το πρόσωπο στις χούφτες του. Ο Σνέιπ είχε ένα ύφος σαν να 'λέγε πως όποιος τολμούσε να του ζητήσει το ερωτικό φίλτρο, θα τον πότιζε δηλητήριο.

"Σε παρακαλώ, Ερμιόνη, σε ικετεύω, πες μου πως δε συμπεριλαμβάνεσαι στους σαράντα έξι που του έστειλαν κάρτα", είπε ο Ρον όταν έφυγαν από την τραπεζαρία για να πάνε στο πρώτο τους μάθημα.

Η Ερμιόνη έσκυψε ξαφνικά στη σάκα της και άρχισε να ψάχνει για το ωρολόγιο πρόγραμμα, αποφεύγοντας να απαντήσει.

Όλη την ημέρα οι νάνοι μπαινόβγαιναν στις τάξεις για να παραδώσουν ραβασάκια, προκαλώντας τον εκνευρισμό των καθηγητών. Αργά το απόγευμα, καθώς οι μαθητές του Γκρίφιντορ ανέβαιναν στο πάνω πάτωμα για το μάθημα των ξορκιών, ένας από αυτούς σταμάτησε τον Χάρι.

"Ει, εσύ! Χάρι Πότερ!" φώναξε ο κατσούφης νάνος ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στο πλήθος για να τον φτάσει.

Ο Χάρι, κατακόκκινος από ντροπή που θα του παρέδιδαν κάρτα του αγίου Βαλεντίνου μπροστά σε μια παρέα πρωτοετών, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και η Τζίνι Ουέσλι, προσπάθησε να ξεφύγει. Ο νάνος όμως άνοιξε δρόμο μοιράζοντας κλοτσιές στα καλάμια και τον έφτασε πριν προλάβει να εξαφανιστεί.

"Έχω να παραδώσω ένα μουσικό μήνυμα προσωπικά στον Χάρι Πότερ", είπε χαϊδεύοντας απειλητικά τις χορδές της άρπας του.

"Όχι εδώ!" ψιθύρισε επιτακτικά ο Χάρι, προσπαθώντας να τον αποφύγει.

"Ακίνητος!" γρύλισε ο νάνος αρπάζοντας τη σάκα του Χάρι και τραβώντας τον πίσω.

"Άφησέ με!" μούγκρισε ο Χάρι τραβώντας από την αντίθετη πλευρά.

Η σάκα του σκίστηκε στα δύο με ένα δυνατό ήχο. Τα βιβλία, το μαγικό ραβδί, η περγαμηνή και η πένα έπεσαν στο πάτωμα και από πάνω τους το μπουκάλι με τη μελάνη, που χύθηκε.

Ο Χάρι έσκυψε να τα μαζέψει πριν ο νάνος αρχίσει να τραγουδάει. Όμως έτσι εμπόδιζε την κίνηση στο διάδρομο.

"Τι γίνεται εδώ;" ακούστηκε η παγερή, αργόσυρτη φωνή του Ντράκο Μαλφόι.

Ο Χάρι παράχωσε βιαστικά τα πράγματά του στη σκισμένη σάκα, ελπίζοντας να προλάβει να φύγει πριν ο Μαλφόι ακούσει το μελωδικό ερωτικό μήνυμα.

"Τι φασαρία είναι αυτή;" ακούστηκε μια άλλη γνωστή φωνή.

Ήταν η φωνή του Πέρσι Ουέσλι. Ο Χάρι έχασε την ψυχραιμία του και έκανε να τρέξει. Τότε ο νάνος τον αγκάλιασε από τα γόνατα, με αποτέλεσμα ο Χάρι να χάσει την ισορροπία του και να σωριαστεί στο πάτωμα φαρδύς πλατύς.

— "Ωραία", είπε ο νάνος και κάθισε στους αστραγάλους του Χάρι. "Ορίστε το τραγούδι σου:

Μάτια καταπράσινα σαν νεογέννητο βατραχάκι,

μαλλιά κατάμαυρα σαν το κοράκι.

Ω, πλάσμα θεϊκό, να 'σουνα δικός μου.

Ήρωα, που νίκησες τον ´Αρχοντα του Σκότους".

Και τι δε θα 'δίνε ο Χάρι εκείνη τη στιγμή για να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Έκανε μια βεβιασμένη προσπάθεια να γελάσει μαζί με τους άλλους. Τελικά σηκώθηκε όρθιος, με πόδια μουδιασμένα από το βάρος του νάνου, ενώ ο Πέρσι Ουέσλι προσπαθούσε να διαλύσει τους συγκεντρωμένους, πολλοί από τους οποίους έκλαιγαν από τα γέλια.

"Πηγαίνετε, πηγαίνετε, το κουδούνι χτύπησε πριν από πέντε λεπτά. Στις τάξεις σας τώρα", έλεγε ο Πέρσι απομακρύνοντας τα πρωτάκια. "Κι εσύ, Μαλφόι".

Ο Χάρι είδε τον Μαλφόι να σκύβει και να μαζεύει κάτι και ύστερα να το δείχνει με ένα πονηρό χαμόγελο στον Κράμπε και στον Γκόιλ. Κατάλαβε πως ήταν το ημερολόγιο του Χερτ.

"Δώσ' το μου πίσω", είπε ήρεμα ο Χάρι.

"Αναρωτιέμαι τι να γράφει μέσα ο Πότερ", είπε ο Μαλφόι, ο οποίος δεν είχε προσέξει τη χρονολογία στο εξώφυλλο και νόμιζε πως το ημερολόγιο ήταν του Χάρι.

Ένας ψίθυρος σηκώθηκε από τους συγκεντρωμένους. Η Τζίνι κοιτούσε μια τον Χάρι και μια το ημερολόγιο, με ύφος τρομοκρατημένο.

"Δώσ' του το, Μαλφόι", είπε αυστηρά ο Πέρσι.

"Πρώτα να ρίξω μια ματιά", είπε ο Μαλφόι κουνώντας κοροϊδευτικά το ημερολόγιο προς το μέρος του Χάρι. Τότε ο Πέρσι άρχισε να λέει: "Ως αριστούχος..."

Όμως ο Χάρι είχε χάσει την υπομονή του. Τράβηξε το μαγικό ραβδί του και φώναξε: "Αφοπλίσιους!"

Και όπως ακριβώς ο Σνέιπ είχε αφοπλίσει τον Λόκχαρτ στο μάθημα της μονομαχίας, έτσι και το ημερολόγιο ξέφυγε από το χέρι του Μαλφόι. Ο Ρον το έπιασε στον αέρα με ένα πλατύ χαμόγελο.

"Χάρι!" είπε δυνατά ο Πέρσι, "απαγορεύονται τα μάγια στους διαδρόμους. Είμαι υποχρεωμένος να σε αναφέρω!"

Αλλά τον Χάρι δεν τον ένοιαζε. Είχε νικήσει τον Μαλφόι κι αυτό σήμαινε πέντε βαθμούς για το Γκρίφιντορ. Ο Μαλφόι έγινε έξω φρενών. Έτσι, καθώς η Τζίνι περνούσε δίπλα του για να μπει στην τάξη της, της φώναξε με μίσος: "Δε νομίζω ότι ενθουσιάστηκε ο Πότερ με τα στιχάκια σου!"

Η Τζίνι σκέπασε το πρόσωπό της με τα χέρια της και μπήκε τρέχοντας στην τάξη. Ο Ρον σήκωσε θυμωμένος το ραβδί του, αλλά ο Χάρι τον σταμάτησε, θα ήταν καλύτερα για εκείνον να μην ξερνάει γυμνοσάλιαγκες σε όλο το μάθημα.

Ο Χάρι δεν πρόσεξε τι έτρεχε με το ημερολόγιο του Χερτ παρά μόνον όταν μπήκαν στην τάξη του καθηγητή Φλίτγουικ για το μάθημά τους. Ενώ όλα του τα βιβλία είχαν λερωθεί από τη μελάνη - κόκκινη μελάνη - που είχε χυθεί επάνω τους την ώρα της "μάχης" με το νάνο, το ημερολόγιο ήταν πεντακάθαρο. Προσπάθησε να το δείξει στον Ρον, όμως ο φίλος του είχε πάλι πρόβλημα με το ραβδί του: από την άκρη του έβγαιναν μεγάλες κατακόκκινες φουσκάλες κι αυτό ήταν το μόνο που τον απασχολούσε.

Ο Χάρι πήγε για ύπνο πρώτος από όλους στον κοιτώνα του εκείνη τη νύχτα, αφενός μεν γιατί δεν άντεχε να ακούει τον Φρεντ και τον Τζορτζ να τραγουδάνε: "Μάτια καταπράσινα σαν νεογέννητο βατραχάκι", αφετέρου δε γιατί ήθελε να εξετάσει πάλι το ημερολόγιο του Χερτ, μολονότι ήξερε ότι ο Ρον πίστευε πως έχανε το χρόνο του.

Ο Χάρι κάθισε στο κρεβάτι του και ξεφύλλισε τις λευκές σελίδες του ημερολογίου, οι οποίες δεν είχαν ούτε ίχνος κόκκινης μελάνης πάνω τους. Μετά έβγαλε ένα καινούριο μπουκάλι με μελάνη από το κομοδίνο του, βούτηξε μέσα την πένα του και έριξε μια σταγόνα στην πρώτη σελίδα του ημερολογίου.

— Η ΖΩΥρόχρωμη κηλίδα που σχηματίστηκε αρχικά, εξαφανίστηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, λες και την είχε ρουφήξει το χαρτί. — Ο Χάρι βούτηξε ξαναμμένος την πένα στη μελάνη και έγραψε: "Το όνομά μου είναι Χάρι Πότερ". Οι λέξεις γυάλισαν στιγμιαία στο χαρτί και μετά εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν το παραμικρό ίχνος.

Κι ύστερα, έγινε επιτέλους κάτι. Πάνω στη σελίδα όπου είχε γράψει ο Χάρι, εμφανίστηκαν οι εξής φράσεις, γραμμένες με τη μελάνη του:

"Γεια σου, Χάρι Πότερ. Λέγομαι Άντον Χερτ. Πώς έφτασε στα χέρια σου το ημερολόγιό μου;"

Οι λέξεις άρχισαν να ξεθωριάζουν γρήγορα, όχι όμως πριν ο Χάρι προλάβει να γράψει την απάντησή του: "Κάποιος προσπάθησε να το ρίξει στη λεκάνη της τουαλέτας".

—Περίμενε ανυπόμονα την απάντηση του Χερτ. — "Ευτυχώς που έγραψα τις αναμνήσεις μου με κάτι σταθερότερο από τη μελάνη. Αλλά ήξερα πως υπάρχουν κάποιοι που δε θέλουν να διαβαστεί αυτό το ημερολόγιο".

"Τι εννοείς;" έγραψε ο Χάρι, μουντζουρώνοντας το χαρτί από τη βιάση του.

"Εννοώ ότι το ημερολόγιο αυτό περιέχει αναμνήσεις φοβερών πραγμάτων, πραγμάτων που κουκουλώθηκαν, πραγμάτων που συνέβησαν στη σχολή μαγείας και Ξορκιών "Χόγκουαρτς"".

"Εκεί βρίσκομαι τώρα", έγραψε βιαστικά ο Χάρι, "στο "Χόγκουαρτς". Και συμβαίνουν πάλι φοβερά πράγματα. Ξέρεις τίποτα για την κάμαρα με τα μυστικά;"

Η καρδιά του Χάρι χτυπούσε τώρα σαν τρελή. Ο Χερτ απάντησε αμέσως, με κακογραμμένα είν' αλήθεια γράμματα, λες και βιαζόταν να πει όσα ήξερε.

"Βεβαίως και ξέρω για την κάμαρα με τα μυστικά. Στην εποχή μου μας έλεγαν πως πρόκειται για θρύλο, πως δεν υπάρχει. Αλλά ήταν ψέματα. Στο πέμπτο έτος των σπουδών μου, η κάμαρα άνοιξε και το τέρας επιτέθηκε σε αρκετούς μαθητές, σκοτώνοντας στο τέλος έναν. Έπιασα το άτομο που είχε ανοίξει την κάμαρα και αυτό αποβλήθηκε. Αλλά ο διευθυντής, ο καθηγητής Ντίπετ, ντρεπόταν που συνέβη αυτό το πράγμα στο "Χόγκουαρτς" και μου απαγόρευσε να πω την αλήθεια. Ισχυρίστηκαν πως το κορίτσι σκοτώθηκε σε ένα παράξενο δυστύχημα. Μου έδωσαν ένα ωραίο, γυαλιστερό, σκαλιστό βραβείο για τον κόπο μου και με προειδοποίησαν να κρατήσω το στόμα μου κλειστό. Αλλά εγώ ήξερα πως θα ξαναγίνουν τα ίδια. Το τέρας ήταν ζωντανό κι αυτός που είχε τη δύναμη να το ελευθερώσει, κυκλοφορούσε ελεύθερος".

Ο Χάρι παραλίγο να αναποδογυρίσει το μπουκαλάκι με τη μελάνη στη βιάση του να απαντήσει.

"Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και τώρα. Σημειώθηκαν τρεις επιθέσεις και κανείς δεν ξέρει ποιος κρύβεται από πίσω. Ποιος ήταν την τελευταία φορά;"

"Αν θέλεις, θα σ' τον δείξω", ήταν η απάντηση του Χερτ. "Θα σε πάρω μέσα στις αναμνήσεις μου τη νύχτα εκείνη που τον έπιασα".

Ο Χάρι δίστασε και η πένα έμεινε μετέωρη πάνω από το ημερολόγιο.

Τι εννοούσε ο Χερτ; Πώς μπορούσε να μπει κανείς μέσα στις αναμνήσεις κάποιου άλλου; Κοίταξε νευρικά την πόρτα του κοιτώνα. Όταν έστρεψε ξανά το βλέμμα του στο ημερολόγιο, είδε να σχηματίζονται νέες λέξεις. "Έλα να σου δείξω".

Ο Χάρι, μετά από στιγμιαίο δισταγμό, έγραψε: "Εντάξει".

Οι σελίδες του ημερολογίου άρχισαν να γυρίζουν σαν να τις φυσούσε δυνατός άνεμος, μέχρι που σταμάτησαν στα μέσα του Ιουνίου. Ο Χάρι έμεινε με το στόμα ανοιχτό όταν είδε το τετραγωνάκι της 13ης Ιουνίου να μετατρέπεται σε μια μικροσκοπική οθόνη τηλεόρασης.

Σήκωσε το ημερολόγιο με χέρια που έτρεμαν, κόλλησε το μάτι του στη μικρή οθόνη και πριν καταλάβει τι συμβαίνει, ένιωσε κάτι να τον ρουφάει. Η μικρή οθόνη είχε φαρδύνει αρκετά και το σώμα του εγκατέλειπε σιγά σιγά το κρεβάτι για να βουτήξει με το κεφάλι μέσα στη σελίδα με την ημερομηνία 13 Ιουνίου. Γύρω του επικρατούσε ένα πανδαιμόνιο χρωμάτων και σκιών.

13. Το επτασφράγιστο ημερολόγιο (2) 13. The sealed diary (2) 13. El diario sellado (2) 13. Le journal scellé (2)

Ο Έρνι ΜακΜίλαν του Χάφλπαφλ δε συμμεριζόταν αυτή την αισιόδοξη άποψη. Ernie McMillan of Hufflepuff did not share this optimistic view. Ήταν πεπεισμένος για την ενοχή του Χάρι, ο οποίος είχε προδοθεί, όπως πίστευε, στο μάθημα της μονομαχίας. Κι ο Πιβς χειροτέρευε τα πράγματα: ξεπεταγόταν στους πολυσύχναστους διαδρόμους τραγουδώντας "αχ, Πότερ παλιόπαιδο..." συνδυάζοντας το τραγούδι του με τα ανάλογα χορευτικά βήματα. And Pivs was making things worse: he would burst out into the crowded corridors singing "Ah, Potter, you little brat..." ...combining his song with the appropriate dance steps.

Ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ φερόταν λες και οι επιθέσεις να είχαν σταματήσει χάρη σ' αυτόν. Guildroy Lockhart acted as if the attacks had stopped because of him. Ο Χάρι μάλιστα τον άκουσε να το λέει μια μέρα στην καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, καθώς τα παιδιά του Γκρίφιντορ έμπαιναν στην τάξη για το μάθημα των μεταμορφώσεων. Harry even heard him say it to Professor McGonagall one day as the Gryffindor children were entering the classroom for their transformation lesson. "Δε νομίζω πως θα παρουσιαστούν άλλα προβλήματα, Μινέρβα", είπε τρίβοντας με πολύξερο ύφος τη μύτη του και κλείνοντας το μάτι. "I don't think there'll be any more problems, Minerva," he said, rubbing his nose in a very sophisticated way and winking. "Η κάμαρα σφραγίστηκε για τα καλά αυτή τη φορά. "The chamber was sealed for good this time. Ο δράστης κατάλαβε πως ήταν θέμα χρόνου να τον πιάσω κι είχε την εξυπνάδα να σταματήσει έγκαιρα, πριν του δώσω ένα σκληρό μάθημα. The perpetrator realized it was only a matter of time before I caught him and had the good sense to stop in time before I taught him a harsh lesson. Αυτό που χρειάζεται τώρα η σχολή είναι κάτι που θα αναπτερώσει το ηθικό, που θα σβήσει τις αναμνήσεις του περασμένου τριμήνου! What the school needs now is something that will boost morale, that will erase the memories of last term! Δε θα σου πω τίποτα άλλο τώρα, αλλά νομίζω ότι ξέρω τι ακριβώς χρειάζεται..." I'm not going to tell you anything else now, but I think I know exactly what it takes..."

Έτριψε πάλι τη μύτη του κι απομακρύνθηκε. He rubbed his nose again and walked away. Ο τρόπος με τον οποίον ο Λόκχαρτ σκόπευε να αναπτερώσει το ηθικό, φανερώθηκε στις δεκατέσσερις Φεβρουαρίου, την ώρα του πρωινού. The manner in which Lockhart intended to raise morale was revealed on February fourteenth, at breakfast time. Ο Χάρι, που του έλειπε ύπνος γιατί το προηγούμενο βράδυ είχε προπόνηση ως αργά, κατέβηκε στην τραπεζαρία λίγο καθυστερημένος. Harry, who was sleep-deprived because he had had a late practice the night before, came down to the dining room a little late. Προς στιγμήν νόμιζε πως είχε κάνει λάθος στην αίθουσα. For a moment he thought he had made a mistake in the room.

Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι μεγάλα λουλούδια σε χτυπητό ροζ χρώμα. The walls were full of large flowers in a beaten pink color. Και το χειρότερο, από τη γαλάζια οροφή έπεφταν κομφετί σε σχήμα καρδούλας. Worse still, confetti in the shape of a heart was falling from the blue ceiling. Ο Χάρι πήγε στο τραπέζι του Γκρίφιντορ, όπου ο Ρον καθόταν κατσουφιασμένος, ενώ η Ερμιόνη χαχάνιζε κάθε τόσο. Harry went over to Gryffindor's table, where Ron sat sulking, while Hermione giggled every now and then.

"Τι γίνεται εδώ;" τους ρώτησε ο Χάρι όταν κάθισε και τίναξε τα κομφετί από τα κορνφλέικς του. "What's going on here?" asked Harry as he sat down and shook the confetti off his cornflakes.

Ο Ρον, χωρίς να μιλήσει -τόσο αηδιασμένος θα πρέπει να 'ταν, του έδειξε το τραπέζι των καθηγητών. Ron, without speaking-so disgusted he must have been-showed him to the teachers' table. Ο Λόκχαρτ, ο οποίος φορούσε ένα ροζ μανδύα ασορτί με τα λουλούδια, ζητούσε να κάνουν ησυχία. Lockhart, who wore a pink cloak matching the flowers, asked for silence. Οι καθηγητές κάθονταν δεξιά κι αριστερά του με πρόσωπα σαν ανέκφραστες μάσκες. The teachers sat to his right and left with faces like expressionless masks. **Από εκεί που καθόταν, ο Χάρι διέκρινε ένα μυ να συσπάται στο μάγουλο της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ.** From where he sat, Harry could see a muscle twitching in Professor McGonagall's cheek. Ο Σνέιπ είχε ένα ύφος σαν να του είχαν δώσει σκελετοδυναμωτικό με το ζόρι. Snape had a look on his face like he'd been given a skeletal tonic by force.

"Χρόνια πολλά για τη γιορτή του αγίου Βαλεντίνου!" "Happy Valentine's Day!" φώναξε ο Λόκχαρτ. "Και θα ήθελα να ευχαριστήσω τα σαράντα έξι άτομα που μου έστειλαν κάρτα! "And I would like to thank the forty-six people who sent me a card! Ναι, πήρα το θάρρος να σας ετοιμάσω αυτή τη μικρή έκπληξη. Yes, I took the liberty of preparing this little surprise for you. Και πού 'σαστε ακόμα!" And where are you still!"

Ο Λόκχαρτ χτύπησε παλαμάκια κι από την είσοδο της μεγάλης τραπεζαρίας μπήκαν δώδεκα κατσουφιασμένοι νάνοι. Lockhart clapped his hands, and from the entrance to the great dining-room came twelve sullen dwarfs. Όχι όμως απλοί νάνοι: ο Λόκχαρτ τους είχε βάλει χρυσαφένιες φτερούγες και τους είχε δώσει να κρατάνε άρπες. But not just dwarves: Lockhart had given them golden wings and had them wielding harps.

"Οι μικροί μου έρωτες ταχυδρόμοι!" "My little postman lovers!" είπε μ' ενθουσιασμό ο Λόκχαρτ. "Θα γυρίζουν σήμερα σε όλο το σχολείο και θα παραδίδουν τις ευχετήριες κάρτες σας! "They will be going around the school today delivering your greeting cards! Και δεν είναι μόνο αυτό! And that's not all! Είμαι σίγουρος ότι οι συνάδελφοί μου επιθυμούν να συμμετάσχουν στο πνεύμα της γιορτής! Θα παρακαλέσω τον κύριο Σνέιπ να σας δείξει πώς παρασκευάζεται ένα ερωτικό φίλτρο! I will ask Mr. Snape to show you how to prepare a love potion! Κι ο καθηγητής Φλίτγουικ ξέρει καλύτερα από τον καθένα τα μάγια του έρωτα, έτσι, παλιόφιλε;" And Professor Flitwick knows the spell of love better than anyone, don't you, old chap?"

Ο Φλίτγουικ έκρυψε το πρόσωπο στις χούφτες του. Flitwick hid his face in his handcuffs. Ο Σνέιπ είχε ένα ύφος σαν να 'λέγε πως όποιος τολμούσε να του ζητήσει το ερωτικό φίλτρο, θα τον πότιζε δηλητήριο. Snape had a look on his face as if to say that anyone who dared ask him for the love potion would be poisoned.

"Σε παρακαλώ, Ερμιόνη, σε ικετεύω, πες μου πως δε συμπεριλαμβάνεσαι στους σαράντα έξι που του έστειλαν κάρτα", είπε ο Ρον όταν έφυγαν από την τραπεζαρία για να πάνε στο πρώτο τους μάθημα. "Please, Hermione, I beg you, tell me you're not one of the forty-six who sent him a postcard," Ron said as they left the dining hall to go to their first class.

Η Ερμιόνη έσκυψε ξαφνικά στη σάκα της και άρχισε να ψάχνει για το ωρολόγιο πρόγραμμα, αποφεύγοντας να απαντήσει. Hermione suddenly leaned into her satchel and started looking for the timetable, avoiding answering.

Όλη την ημέρα οι νάνοι μπαινόβγαιναν στις τάξεις για να παραδώσουν ραβασάκια, προκαλώντας τον εκνευρισμό των καθηγητών. All day long the dwarves were in and out of the classrooms to hand in their notes, causing the teachers to become irritated. Αργά το απόγευμα, καθώς οι μαθητές του Γκρίφιντορ ανέβαιναν στο πάνω πάτωμα για το μάθημα των ξορκιών, ένας από αυτούς σταμάτησε τον Χάρι. Late in the afternoon, as Gryffindor's students were going upstairs for their spell lesson, one of them stopped Harry.

"Ει, εσύ! "Hey, you! Χάρι Πότερ!" φώναξε ο κατσούφης νάνος ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στο πλήθος για να τον φτάσει. shouted the sullen dwarf, making his way through the crowd to reach him.

Ο Χάρι, κατακόκκινος από ντροπή που θα του παρέδιδαν κάρτα του αγίου Βαλεντίνου μπροστά σε μια παρέα πρωτοετών, μεταξύ των οποίων βρισκόταν και η Τζίνι Ουέσλι, προσπάθησε να ξεφύγει. Harry, red-faced with embarrassment at being handed a Valentine's Day card in front of a group of freshmen, including Ginny Weasley, tried to escape. Ο νάνος όμως άνοιξε δρόμο μοιράζοντας κλοτσιές στα καλάμια και τον έφτασε πριν προλάβει να εξαφανιστεί. But the dwarf opened the way by kicking the reeds and reached him before he could disappear.

"Έχω να παραδώσω ένα μουσικό μήνυμα προσωπικά στον Χάρι Πότερ", είπε χαϊδεύοντας απειλητικά τις χορδές της άρπας του. I have a musical message for Harry Potter said the joking ? Stroking the strings of his harp.

"Όχι εδώ!" "Not here!" ψιθύρισε επιτακτικά ο Χάρι, προσπαθώντας να τον αποφύγει. Harry whispered urgently, trying to avoid him.

"Ακίνητος!" "Freeze!" γρύλισε ο νάνος αρπάζοντας τη σάκα του Χάρι και τραβώντας τον πίσω. the dwarf growled, grabbing Harry's bag and pulling him back.

"Άφησέ με!" "Let go of me!" μούγκρισε ο Χάρι τραβώντας από την αντίθετη πλευρά. Harry growled, pulling away from the opposite side.

Η σάκα του σκίστηκε στα δύο με ένα δυνατό ήχο. His bag was ripped in two with a loud sound. Τα βιβλία, το μαγικό ραβδί, η περγαμηνή και η πένα έπεσαν στο πάτωμα και από πάνω τους το μπουκάλι με τη μελάνη, που χύθηκε. The books, the magic wand, the parchment and the pen fell to the floor and on top of them the bottle of ink, which spilled.

Ο Χάρι έσκυψε να τα μαζέψει πριν ο νάνος αρχίσει να τραγουδάει. Harry bent down to pick them up before the dwarf started singing. Όμως έτσι εμπόδιζε την κίνηση στο διάδρομο. But that was blocking movement in the corridor.

"Τι γίνεται εδώ;" ακούστηκε η παγερή, αργόσυρτη φωνή του Ντράκο Μαλφόι. "What's going on here?" came Draco Malfoy's cold, slow voice.

Ο Χάρι παράχωσε βιαστικά τα πράγματά του στη σκισμένη σάκα, ελπίζοντας να προλάβει να φύγει πριν ο Μαλφόι ακούσει το μελωδικό ερωτικό μήνυμα. Harry hastily deposited his things in the torn bag, hoping to get away before Malfoy heard the melodious love message.

"Τι φασαρία είναι αυτή;" ακούστηκε μια άλλη γνωστή φωνή. "What's all the fuss about?" came another familiar voice.

Ήταν η φωνή του Πέρσι Ουέσλι. Ο Χάρι έχασε την ψυχραιμία του και έκανε να τρέξει. Harry lost his temper and made to run. Τότε ο νάνος τον αγκάλιασε από τα γόνατα, με αποτέλεσμα ο Χάρι να χάσει την ισορροπία του και να σωριαστεί στο πάτωμα φαρδύς πλατύς. Then the dwarf hugged him by the knees, causing Harry to lose his balance and fall flat on the floor.

** — "Ωραία", είπε ο νάνος και κάθισε στους αστραγάλους του Χάρι. ** - "Good," the dwarf said, and sat on Harry's ankles. "Ορίστε το τραγούδι σου: "Here's your song:

Μάτια καταπράσινα σαν νεογέννητο βατραχάκι, Eyes as green as a newborn frog,

μαλλιά κατάμαυρα σαν το κοράκι.

Ω, πλάσμα θεϊκό, να 'σουνα δικός μου. Oh, creature divine, if you were mine.

Ήρωα, που νίκησες τον ´Αρχοντα του Σκότους". Hero, for defeating the Lord of Darkness.

Και τι δε θα 'δίνε ο Χάρι εκείνη τη στιγμή για να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. And what Harry wouldn't give at that moment for the earth to open up and swallow him. Έκανε μια βεβιασμένη προσπάθεια να γελάσει μαζί με τους άλλους. He made a forced attempt to laugh along with the others. Τελικά σηκώθηκε όρθιος, με πόδια μουδιασμένα από το βάρος του νάνου, ενώ ο Πέρσι Ουέσλι προσπαθούσε να διαλύσει τους συγκεντρωμένους, πολλοί από τους οποίους έκλαιγαν από τα γέλια. He finally stood up, his legs numb from the weight of the dwarf, while Percy Wesley tried to disperse the assembled crowd, many of whom were crying with laughter.

"Πηγαίνετε, πηγαίνετε, το κουδούνι χτύπησε πριν από πέντε λεπτά. "Go, go, go, the bell rang five minutes ago. Στις τάξεις σας τώρα", έλεγε ο Πέρσι απομακρύνοντας τα πρωτάκια. To your classes now," Percy was saying, as he was taking the freshmen away. "Κι εσύ, Μαλφόι".

Ο Χάρι είδε τον Μαλφόι να σκύβει και να μαζεύει κάτι και ύστερα να το δείχνει με ένα πονηρό χαμόγελο στον Κράμπε και στον Γκόιλ. Harry saw Malfoy bend down and pick something up and then show it to Crabbe and Goyle with a sly smile. Κατάλαβε πως ήταν το ημερολόγιο του Χερτ. He realized it was Hurt's diary.

"Δώσ' το μου πίσω", είπε ήρεμα ο Χάρι. "Give it back to me," said Harry calmly.

"Αναρωτιέμαι τι να γράφει μέσα ο Πότερ", είπε ο Μαλφόι, ο οποίος δεν είχε προσέξει τη χρονολογία στο εξώφυλλο και νόμιζε πως το ημερολόγιο ήταν του Χάρι. "I wonder what Potter wrote in it," said Malfoy, who hadn't noticed the date on the cover and thought the diary was Harry's.

Ένας ψίθυρος σηκώθηκε από τους συγκεντρωμένους. A whisper rose from the assembled people. Η Τζίνι κοιτούσε μια τον Χάρι και μια το ημερολόγιο, με ύφος τρομοκρατημένο. Ginny looked at Harry and the diary, looking terrified.

"Δώσ' του το, Μαλφόι", είπε αυστηρά ο Πέρσι. "Give it to him, Malfoy," said Percy sternly.

"Πρώτα να ρίξω μια ματιά", είπε ο Μαλφόι κουνώντας κοροϊδευτικά το ημερολόγιο προς το μέρος του Χάρι. "Let me have a look first," Malfoy said, waving the diary mockingly in Harry's direction. Τότε ο Πέρσι άρχισε να λέει: "Ως αριστούχος..." Then Percy began to say: "As an honors student..."

Όμως ο Χάρι είχε χάσει την υπομονή του. But Harry had lost his patience. Τράβηξε το μαγικό ραβδί του και φώναξε: "Αφοπλίσιους!" He drew his magic wand and shouted: "Disarm!"

Και όπως ακριβώς ο Σνέιπ είχε αφοπλίσει τον Λόκχαρτ στο μάθημα της μονομαχίας, έτσι και το ημερολόγιο ξέφυγε από το χέρι του Μαλφόι. Ο Ρον το έπιασε στον αέρα με ένα πλατύ χαμόγελο. Ron caught it in the air with a broad smile.

"Χάρι!" είπε δυνατά ο Πέρσι, "απαγορεύονται τα μάγια στους διαδρόμους. Percy said loudly, "no spells in the corridors. Είμαι υποχρεωμένος να σε αναφέρω!"

Αλλά τον Χάρι δεν τον ένοιαζε. Είχε νικήσει τον Μαλφόι κι αυτό σήμαινε πέντε βαθμούς για το Γκρίφιντορ. He had beaten Malfoy and that meant five points for Gryffindor. Ο Μαλφόι έγινε έξω φρενών. Malfoy was furious. Έτσι, καθώς η Τζίνι περνούσε δίπλα του για να μπει στην τάξη της, της φώναξε με μίσος: "Δε νομίζω ότι ενθουσιάστηκε ο Πότερ με τα στιχάκια σου!" So, as Ginny walked past him to enter her classroom, he shouted hatefully, "I don't think Potter was thrilled with your rhymes!"

Η Τζίνι σκέπασε το πρόσωπό της με τα χέρια της και μπήκε τρέχοντας στην τάξη. Ginny covered her face with her hands and ran into the classroom. Ο Ρον σήκωσε θυμωμένος το ραβδί του, αλλά ο Χάρι τον σταμάτησε, θα ήταν καλύτερα για εκείνον να μην ξερνάει γυμνοσάλιαγκες σε όλο το μάθημα. Ron raised his wand angrily, but Harry stopped him, it would have been better for him not to be spewing slugs all through class.

Ο Χάρι δεν πρόσεξε τι έτρεχε με το ημερολόγιο του Χερτ παρά μόνον όταν μπήκαν στην τάξη του καθηγητή Φλίτγουικ για το μάθημά τους. Harry didn't notice what was going on with Hurt's diary until they entered Professor Flitwick's classroom for their lesson. Ενώ όλα του τα βιβλία είχαν λερωθεί από τη μελάνη - κόκκινη μελάνη - που είχε χυθεί επάνω τους την ώρα της "μάχης" με το νάνο, το ημερολόγιο ήταν πεντακάθαρο. While all his books were stained by the ink - red ink - that had been spilled on them during the "battle" with the dwarf, the diary was spotless. Προσπάθησε να το δείξει στον Ρον, όμως ο φίλος του είχε πάλι πρόβλημα με το ραβδί του: από την άκρη του έβγαιναν μεγάλες κατακόκκινες φουσκάλες κι αυτό ήταν το μόνο που τον απασχολούσε. He tried to show it to Ron, but his friend was having trouble with his wand again: big red blisters were coming out of the tip and that was all that bothered him.

Ο Χάρι πήγε για ύπνο πρώτος από όλους στον κοιτώνα του εκείνη τη νύχτα, αφενός μεν γιατί δεν άντεχε να ακούει τον Φρεντ και τον Τζορτζ να τραγουδάνε: "Μάτια καταπράσινα σαν νεογέννητο βατραχάκι", αφετέρου δε γιατί ήθελε να εξετάσει πάλι το ημερολόγιο του Χερτ, μολονότι ήξερε ότι ο Ρον πίστευε πως έχανε το χρόνο του. Harry went to bed first of all in his dormitory that night, partly because he couldn't bear to hear Fred and George singing: "Eyes as green as a newborn frog," and also because he wanted to look at Hurt's diary again, even though he knew that Ron thought he was wasting his time.

Ο Χάρι κάθισε στο κρεβάτι του και ξεφύλλισε τις λευκές σελίδες του ημερολογίου, οι οποίες δεν είχαν ούτε ίχνος κόκκινης μελάνης πάνω τους. Harry sat down on his bed and flipped through the white pages of the diary, which had not a trace of red ink on them. Μετά έβγαλε ένα καινούριο μπουκάλι με μελάνη από το κομοδίνο του, βούτηξε μέσα την πένα του και έριξε μια σταγόνα στην πρώτη σελίδα του ημερολογίου. Then he took a new bottle of ink from his bedside table, dipped his pen in it and dropped a drop on the first page of the diary.

**— Η ΖΩΥρόχρωμη κηλίδα που σχηματίστηκε αρχικά, εξαφανίστηκε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, λες και την είχε ρουφήξει το χαρτί. —** - The ZOY colored spot that was initially formed, disappeared in a few seconds, as if it had been sucked into the paper. Ο Χάρι βούτηξε ξαναμμένος την πένα στη μελάνη και έγραψε: "Το όνομά μου είναι Χάρι Πότερ". Οι λέξεις γυάλισαν στιγμιαία στο χαρτί και μετά εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν το παραμικρό ίχνος. The words gleamed momentarily on the paper and then disappeared without leaving the slightest trace.

Κι ύστερα, έγινε επιτέλους κάτι. And then, finally, something happened. Πάνω στη σελίδα όπου είχε γράψει ο Χάρι, εμφανίστηκαν οι εξής φράσεις, γραμμένες με τη μελάνη του: On the page where Harry had written, the following phrases appeared, written in his ink:

"Γεια σου, Χάρι Πότερ. Λέγομαι Άντον Χερτ. Πώς έφτασε στα χέρια σου το ημερολόγιό μου;" How did you get your hands on my diary?"

Οι λέξεις άρχισαν να ξεθωριάζουν γρήγορα, όχι όμως πριν ο Χάρι προλάβει να γράψει την απάντησή του: "Κάποιος προσπάθησε να το ρίξει στη λεκάνη της τουαλέτας". The words began to fade quickly, but not before Harry had time to write his answer: "Someone tried to drop it in the toilet bowl."

**—Περίμενε ανυπόμονα την απάντηση του Χερτ. —** -He was eagerly awaiting Hurt's answer. "Ευτυχώς που έγραψα τις αναμνήσεις μου με κάτι σταθερότερο από τη μελάνη. "Thank goodness I wrote my memories with something more stable than ink. Αλλά ήξερα πως υπάρχουν κάποιοι που δε θέλουν να διαβαστεί αυτό το ημερολόγιο". But I knew that there are some people who don't want this diary to be read."

"Τι εννοείς;" έγραψε ο Χάρι, μουντζουρώνοντας το χαρτί από τη βιάση του. "What do you mean?" wrote Harry, scribbling on the paper in his rush.

"Εννοώ ότι το ημερολόγιο αυτό περιέχει αναμνήσεις φοβερών πραγμάτων, πραγμάτων που κουκουλώθηκαν, πραγμάτων που συνέβησαν στη σχολή μαγείας και Ξορκιών "Χόγκουαρτς"". "I mean, this diary contains memories of terrible things, things that were covered up, things that happened at the Hogwarts School of Magic and Spells."

"Εκεί βρίσκομαι τώρα", έγραψε βιαστικά ο Χάρι, "στο "Χόγκουαρτς". "That's where I am now," Harry wrote hastily, "at Hogwarts. Και συμβαίνουν πάλι φοβερά πράγματα. Ξέρεις τίποτα για την κάμαρα με τα μυστικά;" Do you know anything about the chamber of secrets?"

Η καρδιά του Χάρι χτυπούσε τώρα σαν τρελή. Harry's heart was now beating like crazy. Ο Χερτ απάντησε αμέσως, με κακογραμμένα είν' αλήθεια γράμματα, λες και βιαζόταν να πει όσα ήξερε. Hurt answered immediately, in scrawled letters, as if he were in a hurry to say what he knew.

"Βεβαίως και ξέρω για την κάμαρα με τα μυστικά. "Of course I know about the chamber of secrets. Στην εποχή μου μας έλεγαν πως πρόκειται για θρύλο, πως δεν υπάρχει. In my time we were told that it was a legend, that it didn't exist. Αλλά ήταν ψέματα. But they were lies. Στο πέμπτο έτος των σπουδών μου, η κάμαρα άνοιξε και το τέρας επιτέθηκε σε αρκετούς μαθητές, σκοτώνοντας στο τέλος έναν. In my fifth year of my studies, the chamber opened and the monster attacked several students, killing one in the end. Έπιασα το άτομο που είχε ανοίξει την κάμαρα και αυτό αποβλήθηκε. I caught the person who had opened the chamber and he was expelled. Αλλά ο διευθυντής, ο καθηγητής Ντίπετ, ντρεπόταν που συνέβη αυτό το πράγμα στο "Χόγκουαρτς" και μου απαγόρευσε να πω την αλήθεια. But the director, Professor Dipet, was ashamed that this thing had happened at Hogwarts and forbade me to tell the truth. Ισχυρίστηκαν πως το κορίτσι σκοτώθηκε σε ένα παράξενο δυστύχημα. They claimed the girl was killed in a freak accident. Μου έδωσαν ένα ωραίο, γυαλιστερό, σκαλιστό βραβείο για τον κόπο μου και με προειδοποίησαν να κρατήσω το στόμα μου κλειστό. They gave me a nice, shiny, carved award for my efforts and warned me to keep my mouth shut. Αλλά εγώ ήξερα πως θα ξαναγίνουν τα ίδια. But I knew it would happen again. Το τέρας ήταν ζωντανό κι αυτός που είχε τη δύναμη να το ελευθερώσει, κυκλοφορούσε ελεύθερος". The monster was alive and the one who had the power to free it was walking free."

Ο Χάρι παραλίγο να αναποδογυρίσει το μπουκαλάκι με τη μελάνη στη βιάση του να απαντήσει. Harry almost knocked over the ink bottle in his haste to respond.

"Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται και τώρα. "The same story is repeating itself now. Σημειώθηκαν τρεις επιθέσεις και κανείς δεν ξέρει ποιος κρύβεται από πίσω. There have been three attacks and no one knows who is behind them. Ποιος ήταν την τελευταία φορά;" Who was it last time?"

"Αν θέλεις, θα σ' τον δείξω", ήταν η απάντηση του Χερτ. "If you want, I'll show it to you," was Hurt's reply. "Θα σε πάρω μέσα στις αναμνήσεις μου τη νύχτα εκείνη που τον έπιασα". "I'll take you into my memories of the night I caught him."

Ο Χάρι δίστασε και η πένα έμεινε μετέωρη πάνω από το ημερολόγιο. Harry hesitated and the pen was left hanging over the calendar.

Τι εννοούσε ο Χερτ; Πώς μπορούσε να μπει κανείς μέσα στις αναμνήσεις κάποιου άλλου; Κοίταξε νευρικά την πόρτα του κοιτώνα. What did Hurt mean? How could one enter someone else's memories? He looked nervously at the dormitory door. Όταν έστρεψε ξανά το βλέμμα του στο ημερολόγιο, είδε να σχηματίζονται νέες λέξεις. "Έλα να σου δείξω". "Let me show you."

Ο Χάρι, μετά από στιγμιαίο δισταγμό, έγραψε: "Εντάξει". Harry, after a moment's hesitation, wrote: "Okay."

Οι σελίδες του ημερολογίου άρχισαν να γυρίζουν σαν να τις φυσούσε δυνατός άνεμος, μέχρι που σταμάτησαν στα μέσα του Ιουνίου. The pages of the diary began to turn as if blown by a strong wind, until they stopped in mid-June. Ο Χάρι έμεινε με το στόμα ανοιχτό όταν είδε το τετραγωνάκι της 13ης Ιουνίου να μετατρέπεται σε μια μικροσκοπική οθόνη τηλεόρασης. Harry was stunned when he saw the square of June 13th transformed into a tiny TV screen.

Σήκωσε το ημερολόγιο με χέρια που έτρεμαν, κόλλησε το μάτι του στη μικρή οθόνη και πριν καταλάβει τι συμβαίνει, ένιωσε κάτι να τον ρουφάει. He picked up the diary with shaking hands, glued his eyes to the small screen and before he knew what was happening, he felt something sucking him in. Η μικρή οθόνη είχε φαρδύνει αρκετά και το σώμα του εγκατέλειπε σιγά σιγά το κρεβάτι για να βουτήξει με το κεφάλι μέσα στη σελίδα με την ημερομηνία 13 Ιουνίου. The small screen had widened quite a bit and his body was slowly leaving the bed to dive headfirst into the page dated June 13. Γύρω του επικρατούσε ένα πανδαιμόνιο χρωμάτων και σκιών. Around him was a riot of colours and shadows.