04. Στο "Φλόρις και μπλοτς" (3)
"Ώστε δε με θεωρείς άξιο να τα βάλω με τον Λούσιους Μαλφόι;" ρώτησε θιγμένος ο κύριος Ουέσλι.
Αλλά την προσοχή του απέσπασαν αμέσως οι γονείς της Ερμιόνης στέκονταν νευρικά μπροστά στο ταμείο, το οποίο καταλάμβανε όλο το πλάτος της μεγάλης μαρμαρόστρωτης αίθουσας, περιμένοντας να τους συστήσει η Ερμιόνη.
"Μα είσαστε Μαγκλ!" είπε κατενθουσιασμένος ο κύριος Ουέσλι. "Πρέπει να πιούμε οπωσδήποτε ένα ποτό! Τι κάνετε εδώ; Α, αλλάζετε τα χρήματα των Μαγκλ. Μόλι, δες!"
Κι έδειξε συνεπαρμένος το χαρτονόμισμα των δέκα λιρών το οποίο κρατούσε στα χέρια της η κυρία Γκρέιντζερ.
"Ραντεβού εδώ", είπε ο Ρον στην Ερμιόνη καθώς ένας άλλος καλικάντζαρος οδηγούσε τους Ουέσλι και τον Χάρι στις υπόγειες θυρίδες τους.
Στις θυρίδες πήγαινε κανείς με βαγονέτα που οδηγούσαν καλικάντζαροι και τα οποία κινούνταν σε μικρογραφίες σιδηροτροχιών μέσα από τα υπόγεια τούνελ της τράπεζας. Ο Χάρι απόλαυσε τη διαδρομή ως τη θυρίδα των Ουέσλι, η οποία έγινε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αλλά ένιωσε απαίσια, πολύ χειρότερα απ' ότι στην αδιέξοδο αλέα, όταν την άνοιξαν. Μέσα υπήρχαν ελάχιστα ασημένια δρεπάνια και μόνο μια χρυσή γαλέρα. Η κυρία Ουέσλι ψαχούλεψε στις γωνίες πριν τα ρίξει όλα στην τσάντα της. Ο Χάρι ένιωσε ακόμα χειρότερα όταν έφτασαν στη δική του θυρίδα.
Προσπάθησε να κρύψει το περιεχόμενό της από τους άλλους, ενώ ταυτόχρονα γέμιζε με τις χούφτες του το δερμάτινο πουγκί του.
Όταν ξαναβγήκαν στα μαρμάρινα σκαλοπάτια, χωρίστηκαν. Ο Πέρσι μουρμούρισε αόριστα ότι χρειαζόταν καινούρια πένα. Ο Φρεντ και ο Τζορτζ είχαν δει ένα φίλο τους από το "Χόγκουαρτς", τον Λι Τζόρνταν. Η κυρία Ουέσλι και η Τζίνι θα πήγαιναν σε ένα μαγαζί με μεταχειρισμένους μανδύες. Ο κύριος Ουέσλι επέμενε να πάνε με τους Γκρέιντζερ για ένα ποτό στο "Ραγισμένο Τσουκάλι".
"Ραντεβού σε μια ώρα στο "Φλόρις και Μπλοτς" να αγοράσουμε τα σχολικά βιβλία σας", είπε η κυρία Ουέσλι πριν φύγει με την Τζίνι. "Και μην τολμήσει κανείς να κάνει πως πηγαίνει στην αδιέξοδο αλέα!" φώναξε στους διδύμους, οι οποίοι απομακρύνονταν.
Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη πήραν ένα φιδογυριστό, πλακόστρωτο δρόμο. Το χρυσάφι, το ασήμι και ο μπρούντζος που κουδούνιζαν χαρούμενα στην τσέπη του Χάρι ανυπομονούσαν να ξοδευτούν. Έτσι αγόρασε τρία μεγάλα παγωτά φράουλα και φιστικοβούτυρο. Τα τρία παιδιά τα έγλειφαν χαρούμενα καθώς προχωρούσαν στο δρόμο χαζεύοντας συνεπαρμένα τις βιτρίνες των καταστημάτων. Ο Ρον κοίταξε με λαχτάρα μια πλήρη σειρά από μανδύες των Τσάντλεϊ Κάνον σε μια βιτρίνα, μέχρι που η Ερμιόνη τον έσυρε στο διπλανό μαγαζί για να αγοράσει μελάνη και περγαμηνή. Στο "Κατάστημα μαγικών τρικ Γκάμπολ και Τζέιμς" συνάντησαν τον Φρεντ, τον Τζορτζ και τον Λι Τζόρνταν, οι οποίοι αγόραζαν τα "θρυλικά υδατοπυροδοτούμενα, αντιθερμικά πυροτεχνήματα του δόκτορα Φίλιμπαστερ". Πιο κάτω, σε ένα μικρό παλιατζίδικο γεμάτο σπασμένα μαγικά ραβδιά, ξεχαρβαλωμένες μπρούντζινες ζυγαριές και παλιούς μανδύες με λεκέδες από φίλτρα, βρήκαν τον Πέρσι, απορροφημένο από ένα μικρό, φοβερά ανιαρό βιβλίο με τίτλο οι αριστούχοι που απέκτησαν εξουσία.
"Μια μελέτη για τους αριστούχους του "Χόγκουαρτς" και τις σταδιοδρομίες τους", διάβασε δυνατά ο Ρον στο οπισθόφυλλο. "Τι συναρπαστικό..."
"Χάσου από δω", τον αποπήρε ο Πέρσι.
"Είναι πολύ φιλόδοξος ο Πέρσι. Τα έχει σχεδιάσει όλα... Θέλει να γίνει υπουργός μαγείας", ψιθύρισε ο Ρον στον Χάρι και στην Ερμιόνη καθώς άφηναν τον Πέρσι να συνεχίσει απερίσπαστος τη μελέτη του.
Μια ώρα αργότερα κίνησαν για το "Φλόρις και Μπλοτς". Δεν ήταν οι μόνοι που κατευθύνονταν προς το βιβλιοπωλείο. Όταν πλησίασαν, αντίκρισαν έκπληκτοι ένα μεγάλο πλήθος να συνωθείται έξω από τις πόρτες, προσπαθώντας να μπει μέσα. Την αιτία της κοσμοσυρροής αποκάλυψε ένα μεγάλο πανό κρεμασμένο στα παράθυρα του πάνω ορόφου:
Ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ θα υπογράψει την αυτοβιογραφία του ΕΓΩ, ο μάγος σήμερα, από τις 12. 30 έως τις 4. 30 μ. Μ.
"Θα τον δούμε!" τσίριξε η Ερμιόνη, "θέλω να πω, δικά του είναι όλα σχεδόν τα σχολικά βιβλία μας!"
Το πλήθος αποτελούσαν ως επί το πλείστον μάγισσες την ηλικία της κυρίας Ουέσλι. Ένας ταλαιπωρημένος μάγος στεκόταν στην πόρτα κι έλεγε: "Παρακαλώ, ήρεμα, κύριές μου... Μη σπρώχνεστε... Προσέξτε τα βιβλία..."
Ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη κατάφεραν να μπούνε μέσα. Μια μακριά ουρά έφτανε ως το βάθος του καταστήματος, όπου ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ υπέγραφε τα βιβλία του. Πήραν ο καθένας από ένα αντίτυπο του Τσακωμός με μια νεράιδα και τρύπωσαν στην ουρά, εκεί όπου στέκονταν οι υπόλοιποι Ουέσλι με τον κύριο και την κυρία Γκρέιντζερ.
"Α, εδώ είσαστε, ωραία", είπε η κυρία Ουέσλι. Κοντανάσαινε και κάθε τόσο έσιαζε τα μαλλιά της. "Θα τον δούμε σε ένα λεπτό..."
Και ήρθε η σειρά τους. Ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ, καθισμένος σ' ένα τραπέζι, περιτριγυριζόταν από ένα σωρό φωτογραφικά πορτρέτα του, στα οποία έκλεινε το μάτι χαρίζοντας στους θαυμαστές του εκτυφλωτικά χαμόγελα. Ο ζωντανός Λόκχαρτ φορούσε μανδύα στο γαλάζιο του μη με λησμονεί, που ήταν το ίδιο ακριβώς με το χρώμα των ματιών του. Στα κυματιστά μαλλιά του φορούσε λοξά το μυτερό καπέλο των μάγων.
Ένας κοντός, νευρικός ανθρωπάκος στριφογύριζε ολόγυρα τραβώντας φωτογραφίες με μια μεγάλη μαύρη μηχανή, η οποία, κάθε φορά που άστραφτε το φλας, έβγαζε πορφυρές τουλούπες καπνού.
"Κάνε πέρα", γρύλισε στον Ρον καθώς πισωπατούσε για να καδράρει καλύτερα. "Είναι για τον Ημερήσιο προφήτη".
"Σιγά τα λάχανα", είπε ο Ρον τρίβοντας το πόδι του εκεί που το πάτησε ο φωτογράφος.
Ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ τον άκουσε. Σήκωσε το βλέμμα. Είδε τον Ρον. Και μετά τον Χάρι. Τον κοίταξε επίμονα. Κι ύστερα πετάχτηκε όρθιος και φώναξε δυνατά: "Μη μου πεις πως είσαι ο Χάρι Πότερ;"
Το πλήθος παραμέρισε με έναν ψίθυρο. Ο Λόκχαρτ χώθηκε ανάμεσα στον κόσμο, έπιασε τον Χάρι από το μπράτσο και τον τράβηξε μπροστά. Ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Ο Χάρι κοκκίνισε σαν παπαρούνα καθώς ο Λόκχαρτ του έσφιγγε το χέρι προκειμένου ο φωτογράφος να απαθανατίσει τη στιγμή. Τράβηξε τόσο πολλές φωτογραφίες, που φλόμωσε τους Ουέσλι στους πορφυρούς καπνούς.
"Το καλό σου χαμόγελο τώρα, Χάρι", ψιθύρισε ο Λόκχαρτ μέσα από τα κατάλευκα δόντια του. "Κι οι δυο μαζί αξίζουμε να μπούμε στην πρώτη σελίδα".
Όταν άφησε επιτέλους το χέρι του, ο Χάρι δεν ένιωθε τα δάχτυλά του. Έκανε να επιστρέψει κοντά στους Ουέσλι, αλλά ο Λόκχαρτ τον αγκάλιασε από τους ώμους και τον έσφιξε πάνω του.
"Κυρίες και κύριοι", είπε δυνατά, γνέφοντας να κάνουν ησυχία. "Τι υπέροχη στιγμή! Η πιο κατάλληλη για να κάνω μιαν αναγγελία που θέλω από καιρό!"
"Όταν ο νεαρός Χάρι μπήκε σήμερα στο "Φλόρις και Μπλοτς", το μόνο που ήθελε, ήταν να αγοράσει την αυτοβιογραφία μου, την οποία θα έχω τη χαρά να του προσφέρω δωρεάν", (ο κόσμος χειροκρότησε ξανά), "και δεν είχε ιδέα", συνέχισε ο Λόκχαρτ σφίγγοντας πάνω του τον Χάρι, του οποίου τα γυαλιά γλίστρησαν από τη μύτη του, "ότι πολύ σύντομα θα αποκτήσει κάτι πολύ περισσότερο από το βιβλίο μου Εγώ, ο μάγος. Ο Χάρι και οι συμμαθητές του θα έχουν σύντομα εμένα, το μάγο, με σάρκα και οστά. Μάλιστα, κυρίες και κύριοι, έχω τη χαρά και την τιμή να σας αναγγείλω ότι αναλαμβάνω από το Σεπτέμβριο τη θέση του καθηγητή της άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών στη σχολή "Χόγκουαρτς" για μαγείες και ξόρκια!"
Ο κόσμος ξέσπασε σε επευφημίες και χειροκροτήματα. Στον Χάρι δώρισαν το σύνολο των έργων του Γκιλντρόι Λόκχαρτ. Παραπατώντας από το βάρος, κατάφερε να απομακρυνθεί από το επίκεντρο της προσοχής και να αποτραβηχτεί σε μια άκρη του βιβλιοπωλείου, εκεί όπου στεκόταν η Τζίνι δίπλα στην καινούρια χύτρα της.
"Σ' τα χαρίζω", μουρμούρισε ο Χάρι ρίχνοντας τα βιβλία στη χύτρα. "Εγώ θα αγοράσω άλλα".
"Βάζω στοίχημα ότι το ευχαριστήθηκες με όλη σου την ψυχή, έτσι δεν είναι, Πότερ;" ακούστηκε μια φωνή, την οποία ο Χάρι δε δυσκολεύτηκε καθόλου να αναγνωρίσει. Ίσιωσε το κορμί και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ντράκο Μαλφόι, ο οποίος είχε στα χείλη του το γνωστό, περιφρονητικό του χαμόγελο.
"Ο διάσημος Χάρι Πότερ", είπε ο Μαλφόι. "Δεν μπορεί ούτε στο βιβλιοπωλείο να πάει χωρίς να μπει στην πρώτη σελίδα".
"Άφησέ τον ήσυχο, δεν το επιδίωξε!" είπε η Τζίνι. Ήταν η πρώτη φορά που μιλούσε μπροστά στον Χάρι. Αγριοκοίταζε τον Μαλφόι.
"Α, ώστε έπιασες φιλενάδα, Πότερ!" σχολίασε αργόσυρτα ο Μαλφόι.
Η Τζίνι κοκκίνισε σαν παντζάρι καθώς ο Ρον και η Ερμιόνη πλησίαζαν, κρατώντας από μια στοίβα με τα βιβλία του Λόκχαρτ.
"Α, εσύ είσαι", είπε ο Ρον κοιτώντας τον Μαλφόι σαν να ήταν καμιά ακαθαρσία στη σόλα του παπουτσιού του. "Στοιχηματίζω πως ξαφνιάστηκες που είδες εδώ τον Χάρι, ε;"
"Πιο πολύ ξαφνιάστηκα που είδα εσένα να ψωνίσεις, Ουέσλι", αντέτεινε ο Μαλφόι. "Σίγουρα οι γονείς σου θα μείνουν νηστικοί ένα μήνα για να πληρώσουν τα βιβλία σου".
Ο Ρον κοκκίνισε σαν την Τζίνι. Έριξε τα βιβλία του στη χύτρα κι έκανε να επιτεθεί στον Μαλφόι, αλλά ο Χάρι και η, Ερμιόνη τον συγκράτησαν από το σακάκι.
"Ρον!" είπε ο κύριος Ουέσλι, πλησιάζοντας βιαστικά με τον Φρεντ και τον Τζορτζ. "Τι κάνεις εδώ; Έχει φοβερό συνωστισμό. Πάμε έξω".
"Μπα, μπα, μπα! ο Άρθουρ Ουέσλι".
Ήταν ο κύριος Μαλφόι. Έπιασε από τον ώμο τον Ντράκο και χαμογέλασε με τον ίδιο περιφρονητικό τρόπο.
"Λούσιους", είπε ο κύριος Ουέσλι με ένα ψυχρό γνέψιμο του κεφαλιού.
"Μαθαίνω πως έχει πέσει πολλή δουλειά στο υπουργείο", είπε ο κύριος Μαλφόι. "Με τόσες επιδρομές... Ελπίζω να σας πληρώνουν υπερωρίες".
Έσκυψε στη χύτρα της Τζίνι και ανέσυρε μέσα από τη στοίβα των γυαλιστερών βιβλίων του Λόκχαρτ, ένα παμπάλαιο, στραπατσαρισμένο αντίτυπο του οδηγού μεταμορφώσεων για αρχαρίους.
"Προφανώς όχι", συνέχισε ο κύριος Μαλφόι. "Συγγνώμη, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω ποιος ο λόγος να ατιμάζεις το όνομα των μάγων όταν δε σε πληρώνουν καν καλά γι' αυτό".
Ο κύριος Ουέσλι κοκκίνισε ακόμα πιο πολύ από τον Ρον και την Τζίνι.
"Έχουμε τελείως διαφορετική αντίληψη για το τι ατιμάζει το όνομα των μάγων, Μαλφόι", απάντησε ο κύριος Ουέσλι.
"Σαφώς", απάντησε ο Μαλφόι καρφώνοντας τα ανοιχτόχρωμα μάτια του στον κύριο και στην κυρία Γκρέιντζερ, οι οποίοι παρακολουθούσαν φοβισμένοι. "Βλέπω τις παρέες που κάνεις, Ουέσλι... Κι εγώ που νόμιζα πως η οικογένειά σου είχε φτάσει στο έσχατο σημείο ξεπεσμού..."
Ακούστηκε ένας μεταλλικός γδούπος καθώς η χύτρα της Τζίνι είχε εκτοξευθεί εναντίον του κυρίου Μαλφόι. Ταυτόχρονα ο κύριος Ουέσλι είχε ορμήσει στον κύριο Μαλφόι, ρίχνοντάς τον με την πλάτη σε ένα ράφι με βιβλία. Στα κεφάλια τους έπεσαν δεκάδες βαριά βιβλία με μαγικά ξόρκια. Ακούστηκε μια κραυγή: "Δώσ' του να καταλάβει, μπαμπά! ", από τον Φρεντ ή τον Τζορτζ. Η κυρία Ουέσλι στρίγκλιζε: "Όχι, Άρθουρ, όχι!". Ο κόσμος τραβιόταν βιαστικά πίσω ρίχνοντας κι άλλα ράφια κάτω.
"Κύριοι, κύριοι, σας παρακαλώ!" φώναξε ένας υπάλληλος και μετά, με πιο δυνατή φωνή: "Σταματήστε, κύριοι, σταματήστε..."
Ο Χάγκριντ βάδιζε προς το μέρος τους ανοίγοντας δρόμο μέσα σε μια θάλασσα από βιβλία. Μέσα σε λίγες στιγμές είχε χωρίσει τον κύριο Ουέσλι και τον κύριο Μαλφόι. Ο κύριος Ουέσλι είχε ένα σκίσιμο στα χείλη. Τον κύριο Μαλφόι τον είχε χτυπήσει στο μάτι η Εγκυκλοπαίδεια των μανιταριών. Κρατούσε ακόμα στα χέρια του το στραπατσαρισμένο βιβλίο της Τζίνι.
"Ορίστε, κορίτσι μου, πάρε το βιβλίο σου. Είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου προσφέρει ο πατέρας σου...." είπε απευθυνόμενος στην Τζίνι ο κύριος Μαλφόι.
Ελευθερώθηκε από τη λαβή του Χάγκριντ, έγνεψε στον Ντράκο κι έφυγαν, πατέρας και γιος, από το βιβλιοπωλείο.
"Έπρεπε να τον αγνοήσεις, Άρθουρ", είπε ο Χάγκριντ, ο οποίος παραλίγο να κατεδαφίσει τον κύριο Ουέσλι έτσι όπως του έσιαζε το ρούχα. "Είναι διεφθαρμένοι ως το κόκαλο, οικογενειακώς, όλοι το ξέρουν αυτό. Δεν αξίζουν να τους δίνεις σημασία. Το 'χουν στο αίμα τους. Έλα τώρα, πάμε να φύγουμε από δω".
Ο υπάλληλος ήθελε να τους εμποδίσει να φύγουν, αλλά έφτανε ως τη μέση του Χάγκριντ και το σκέφτηκε ωριμότερα.
Βγήκαν βιαστικά στο δρόμο, ακολουθούμενοι από τους Γκρέιντζερ, οι οποίοι έτρεμαν από φόβο, και την κυρία Ουέσλι, η οποία ήταν έξαλλη από θυμό.
"Ωραίο παράδειγμα δίνεις στα παιδιά σου... Να χειροδικείς δημοσίως... Τι θα σκεφτεί ο Γκιλντρόι Λόκχαρτ..."
"Το χάρηκε", είπε ο Φρεντ. "Δεν άκουσες τι είπε όταν φεύγαμε; Ρωτούσε αυτόν τον τύπο από τον Ημερήσιο προφήτη αν θα το βάλει στο ρεπορτάζ του... Ανεβάζει τη δημοσιότητα, είπε".
Η συζήτηση σταμάτησε εκεί, καθώς η συντροφιά ήταν καταπτοημένη.
Επέστρεψαν όλοι αργά αργά στο τζάκι του "Ραγισμένου τσουκαλιού", απ' όπου ο Χάρι, οι Ουέσλι και τα ψώνια τους θα ταξίδευαν στο Μπάροου με τη μαγική σκόνη. Αποχαιρέτησαν τους Γκρέιντζερ, οι οποίοι έφυγαν από την πίσω πόρτα του μπαρ, που έβγαζε σε ένα δρόμο των Μαγκλ. Ο κύριος Ουέσλι ήταν έτοιμος να τους ρωτήσει πώς κάνουν στάση τα λεωφορεία, αλλά τον σταμάτησε το ύφος της κυρίας Ουέσλι.
Ο Χάρι έβγαλε τα γυαλιά του και τα έβαλε στην τσέπη πριν πάρει μια χούφτα μαγική σκόνη. Σίγουρα δεν ήταν ο αγαπημένος του τρόπος για να ταξιδεύει.