► Review 16 - 20
η ιστορία
το κάστρο
όποιος α ο
σημαντικός ή ό / σπουδαίος α ο
το κομμάτι
κερδίζω κερδίσω
η πείνα
η δίψα
παραδίνω παραδώσω
η κατάπληξις
η κολώνα
ο αρχηγός
η αρχή
ο σκλάβος
το μάρμαρο
ο εχθρός
το μολύβι
η σφαίρα
σκοτώνω σκοτώσω
θυμίζω θυμίσω
η γενναιοδωρία
Σήμερα θα σας πώ μια ιστορία που έγινε το 1821, τότε που οι Έλληνες ήταν σε πόλεμο με τους Τούρκους.
Έκεινον τον καιρό η Ακρόπολις χρησίμενε σαν κάστρο στους Τούρκους. Ήταν στο κέντρο τη πόλεως και όποιο το είχε στα χέρια του ήταν όχι μόνο κύριος της Αθήνας, αλλά και του Πειραιά. Οι Έλληνες ήξεραν πολύ καλά πόσο σημαντική ήταν η θέσις αυτού του κάστρου. Ήξεραν επίσης ότι αν ήθελαν να καρδίσουν τον πόλεμο έπρεπε να το πάρουν αμέσως απ' τους Τούρκους. Αλλά δεν ήταν τόσο εύκολο πράγμα να πάρει κανείς την Ακρόπολη. Έτσι ο καιρός περνούσε και η Ακρόπολις έμενε στα χέρια των τούρκων. Οι Έλληνες όμως πίστεναν ότι πολύ γρήγορα η πείνα και η δίψα θα υποχρέωναν τους Τούρκους να την παραδώσουν σ' αυτούς. Και έμεναν με την ιδέα αυτή, όταν μια μέρα είδαν με κατάπληξι τους Τούρκους να χαλούν τις κολώνες των αρχαίων ναών της Ακροπόλεως. Έτρεξαν αμέσως στον αρχηγό τους τον Καραισκάκη και του είπαν τι γίνεται πάνω στο κάστρο. Στην αρχή ο Καραισκάκης δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι Τούρκοι το έκαναν αυτό. Έως τώρα έπαιρναν γυναίκες και παιδιά για σκλάβους τους, αλλά ποτέ δεν τους ενδιέφεραν τα αρχαία ερείπια και ο αρχαίοι ναοί. Ήξερε καλά ότι οι Τούρκοι στρατιώτες δεν μπορούσαν να καταλάβουν την αξία του Παρθενώνα. Γι' αυτούς ο Παρθενώνας ήταν μόνο ένα κομμάτι μάρμαρο... Πολύ γρήγορα όμως ο Καραισκάκης και οι άλλοι Έλληνες κατάλαβαν γιατί οι εχθροί το έκαναν αυτοί.Οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν βάλει μέσα στις κολώνες μολύβι και οι Τούρκοι χρειάζονταν το μολύβι αυτό για το κάνουν σφαίρες και να σκοτώσουν τους Έλληνες. Ο Καραισκάκης δεν έχασε καθόλου καιρό. Πείρε μαζί του τρεις αξιωματικούς και πείγε κάτω απ' την Ακρόπολη. Εκεί ζήτησε να δείτον αρχηγό των τούρκών τον περίφημο Κιουταχή Πασά και μόλις τον είδε του είπε Διότι, Καραισκάκη μου, του απάντησε εκείνος, χρειαόμαστε μολύβι για να σας σκοτώσουμε, και οι κολώνες είναι γεμάτες από μολύβι. Τότε ο Καραισκάκης τον ρώτησε Πόσο μολύβι χρειάζεστε; 2000 κιλά, είπε ο Κιουταχής. Πολύ καλά, αύριο το πρωί θα τ έχεις του είπε ο Καραισκάκης. Σταμάτησε όμως να χαλάς τους ωραίους αυτούς ναούς.
Την άλλη ημέρα οι Έλληνες έδωσαν στους τούρκους το μολύβι που ήθελαν αυτοί για σφαίρες και έτσι οι ναοί έμειναν εκεί πάνω για να θυμίζουν στον κόσμο τον μεγάλο πολιτισμό των Αρχαίων Ελλήνων και την μεγάλη καρδιά και γενναιοδωρία των σημερινών.