×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Παπαντωνίου, Ζ. - Τα Ψηλά Βουνά (1918), 28. Τι είδε ο Λάμπρος όταν τελείωσε το μάθημα

28. Τι είδε ο Λάμπρος όταν τελείωσε το μάθημα

Ο Λάμπρος υπάκουσε σαν καλός μαθητής. Μα όταν σήκωσε το κεφάλι του από το χαρτί και κοίταξε γύρω, πήδησε σαν να τον κέντρισαν οι σφήκες.

Τα γίδια είχαν φύγει! Μόλις κατάλαβαν πως ο τσοπάνης είχε τον νου του αλλού, σκόρπισαν στους ψηλούς γκρεμούς. Πολύ λίγα είχαν μείνει κάτω. Τα πιο πολλά προχώρησαν απάνω στον μεγάλο βράχο· άλλα είχαν χαθεί στις σκισμάδες του, άλλα είχαν σκαρφαλώσει στα κοτρόνια. Πέντ' έξι, τα τρελότερα, τα είδε ο Λάμπρος ανεβασμένα ψηλά στην κορφή.

Στο ηλιοβασίλεμα, καθώς λιγόστευε το φως, φαίνονταν ίσκιοι μαύροι απάνω στον ουρανό, καθώς η μαύρη μελάνη απάνω στο χαρτί. Από ‘κεί απάνω ατάραχα κοίταζαν τον Λάμπρο, σαν να του έλεγαν:

«Τι καλά που κάνεις να διαβάζεις την άλφα!».

Τότε ο τσοπάνης άρχισε τρελό τρέξιμο, σφύριγμα και πετροβόλημα.

28. Τι είδε ο Λάμπρος όταν τελείωσε το μάθημα 28. Was Lambros sah, als er die Stunde beendete 28. What Lambros saw when he finished the lesson 28. Co zobaczył Lambros po zakończeniu lekcji 28. O que Lambros viu quando terminou a lição

Ο Λάμπρος υπάκουσε σαν καλός μαθητής. Μα όταν σήκωσε το κεφάλι του από το χαρτί και κοίταξε γύρω, πήδησε σαν να τον κέντρισαν οι σφήκες. But when he lifted his head from the paper and looked around, he jumped as if stung by wasps.

Τα γίδια είχαν φύγει! The goats were gone! Μόλις κατάλαβαν πως ο τσοπάνης είχε τον νου του αλλού, σκόρπισαν στους ψηλούς γκρεμούς. As soon as they realized that the shepherd was distracted, they scattered to the high cliffs. Πολύ λίγα είχαν μείνει κάτω. Very little was left down. Τα πιο πολλά προχώρησαν απάνω στον μεγάλο βράχο· άλλα είχαν χαθεί στις σκισμάδες του, άλλα είχαν σκαρφαλώσει στα κοτρόνια. Most of them went on up the great rock; some were lost in its cracks, others had climbed up the stones. Πέντ' έξι, τα τρελότερα, τα είδε ο Λάμπρος ανεβασμένα ψηλά στην κορφή. Five or six of them, the craziest, Lambros saw them high up on the top.

Στο ηλιοβασίλεμα, καθώς λιγόστευε το φως, φαίνονταν ίσκιοι μαύροι απάνω στον ουρανό, καθώς η μαύρη μελάνη απάνω στο χαρτί. At sunset, as the light faded, black shadows appeared in the sky, like black ink on paper. Από ‘κεί απάνω ατάραχα κοίταζαν τον Λάμπρο, σαν να του έλεγαν: From up there they looked at Lambros unperturbed, as if they were saying to him:

«Τι καλά που κάνεις να διαβάζεις την άλφα!». "What a good thing you're doing reading the alpha!".

Τότε ο τσοπάνης άρχισε τρελό τρέξιμο, σφύριγμα και πετροβόλημα.