100 Years of Solitude Part 1: Crash Course Literature 306 - YouTube (1)
Hi, I'm John Green, this is Crash Course Literature, and you and I are about to experience One Hundred Years of Solitude.
مرحبًا أنا (جون غرين) وهذا ( كراش كورس الأدب) سأتحدث أنا وإياكم عن مئة عام من العزلة
Ahoj, já jsem John Green, to je Crash Course literatura, a ty a já se spolu chystáme prožít Sto roků samoty.
הי, אני ג'ון גרין וזה "קורס מזורז" ספרות ואנחנו עומדים לחוות מאה שנים של בדידות
Olá, eu sou o John Green, este é o Crash Course Literatura, e você e eu vamos experienciar Cem Anos de Solidão.
Together, I guess. Which isn't really Solitude.
معًا، كما أظن، ولذا لن تكون عزلة حقًا
Spolu, myslím. Což není opravdu samota.
יחד, כנראה, שזה לא באמת בדידות
Juntos, acho. Então não é bem Solidão.
Mr. Green, Mr. Green...I don't get it.
سيد غرين، سيد غرين ...لا أستطيع أن أفهم
Pane Greene, Pane Greene ... Já to nechápu.
מר גרין! מר גרין! אני לא מבין את זה, אתה יודע, יש כל כך הרבה דברים שקורים בספר הזה שכאילו, לא יכולים לקרות.
Sr. Green, Sr. Green... Não entendi.
You know, there's so many things that happen in that book that, like, can't happen.
كما تعرف، تحدث عدة أشياء في هذا الكتاب والتي لا يمكن أن تحدث
Víte, je tu tolik věcí, které se dějí v této knize, které se nemohou doopravdy stát.
Tipo, tem tanta coisa que acontece no livro que é, tipo, impossível.
Indeed, Me From The Past, that's the kind of searing revelation I've come to expect from you.
في الحقيقة،هذا أنا في الماضي، و هذا هو نوع الشكوى التي أتوقعها منكم
Vskutku, Já z Minuluost, to je typ úžasného objevení, který od tebe očekávám.
Realmente, Eu do Passado, esse é o tipo de calorosa revelação que espero de você.
But there's a reason William Kennedy, in The New York Times Book Review, called One Hundred Years of Solitude,
ولكن هناك سبب وراء تسمية وليام كندي في مراجعات الكتب التي تُنشر في صحيفة نيوويوك تايمز بتسمية هذه الرواية
Ale je tu důvod, William Kennedy, v The New York Times Book Review, nazval Sto roků samoty,
אבל יש סיבה שוויליאם קנדי בביקורת הספרים של ה"ניו יורק טיימס" כינה את "מאה שנים של בדידות":
Mas há uma razão para William Kennedy, no The New York Times Book Review, ter chamado Cem Anos de Solidão de:
“the first piece of literature since the Book of Genesis that should be required reading for the entire human race”
" أول عمل أدبي رفيع منذ سفر التكوين والذي يجب أن يقرأه الجنس البشري بأكمله"
„První kus literatury od knihy Genesis, která by měla být povinnou četbou pro celou lidskou rasu“
"יצירת הספרות הראשונה מאז ספר בראשית שצריך להיות קריאת חובה עבור כל המין האנושי"
"A primeira literatura, desde o Livro de Gênesis, que deveria ser leitura obrigatória para toda a raça humana"
Which, I have to say, is a bit hyperbolic, both toward One Hundred Years of Solitude, and toward the Book of Genesis.
تلك العبارة ولأكون صريحًا هي مبالغة نوعًا ما بحق كلاهما مئة عام من العزلة وسفر التكوين.
Což, musím říci, je to trochu hyperbolické, a to jak pro Sto roků samoty, tak ke knize Genesis.
ואני חייב לומר שזו הגזמה גם עבור מאה שנים של בדידות וגם עבור ספר בראשית
O que, devo dizer, é um pouco hiperbólico, tanto sobre Cem Anos de Solidão quanto ao Livro de Gênesis.
and then there's the Chilean poet and Nobel laureate Pablo Neruda, who called it,
وهناك أيضًا الشاعر التشيلي الحائز على نوبل بابلو نيرودا الذي سماها:
a pak je tu chilský básník a nositel Nobelovi ceny Pablo Neruda, který ji nazval,
ואז יש את המשורר הצ'יליאני וחתן פרס נובל פאבלו נארודה שקרא לו:
Além disso há o poeta chileno e ganhador do Nobel, Pablo Neruda, que afirmou que é
"the greatest revelation in the Spanish language since Don Quixote of Cervantes.”
" أفضل تجلٍ للغة الإسبانية منذ كتب ثيربانتس دون كيخوته"
„Největší zjevení ve španělském jazyce od Cervantesova Dona Quijota.“
"היצירה הגדולה ביותר בשפה הספרדית מאז 'דון קישוט' של סרוואנטס"
"A maior revelação na língua espanhola desde que Don Quixote de Cervantes".
This novel is a work of magic.
هذه الرواية هي عمل سحري.
Tento román je dílem magie.
הספר הזה הוא יצירה קסומה, ולא רק בגלל שיש בו הרבה קסמים
Esta novela é uma obra de magia.
And not just because there's lots of magic in it.
وهذا ليس فقط لوجود الكثير من السحر فيها.
A nejen proto, že je v něm spousta magie.
E não apenas porque há muita magia nisso.
[Theme Music]
(موسيقى الخلفية)
[Theme Music]
[Música-tema]
So, Gabriel García Márquez sets his novel in the fictional Colombian town of Macondo,
إذًا كتب غابريل غارسيا ماركيز روايته هذه في قرية كولمبية متخيلة تُدعى ماكوندو
Takže román Gabriela Garcíi Márqueze se odehrává ve ve smyšlené kolumbijské města Macondo,
אז גבריאל גרסיה מארקס ממקם את עלילת הרומן בעיירה בדיונית בקולומביה בשם מקאנדו
Assim, Gabriel García Márquez ambienta seu romance na fictícia cidade colombiana de Macondo,
founded by the illustrious and inbred Buendía family.
بنتها عائلة بوينديا الشهيرة ذات السلالات.
založeno proslulou a inbrední Buendía rodina.
שיוסדה על ידי משפחת בואנדיה המהוללת ומגלת העריות
fundada pela ilustre e pura família Buendía.
From its inception, Macondo is cut off from the external world.
منذ بداية الرواية كانت ماكوندو معزولة عن العالم الخارجي.
Od svého vzniku, je Macondo odříznuto od vnějšího světa.
מתחילתה, מקאנדו מנותקת מהעולם החיצון
Desde a sua criação, Macondo é isolada do mundo externo.
Gypsies passing through introduce fabulous ‘inventions' from the outside — including telescopes, false teeth, flying carpets and ice.
وكان الغجر يمرون بها حاملين معهم "اختراعات" خرافية من الخارج مثل: المناظير،أطقم الأسنان،سجادات سحرية وثلج.
Jen cikáni procházející a představují pohádkové ‚vynálezy‘ zvenčí - včetně dalekohledu, falešných zubů, létajícího koberce a ledu.
צוענים שעוברים בעיירה חושפים המצאות מדהימות מבחוץ הכוללות: טלסקופים, שיניים תותבות, שטיחים מעופפים וקרח.
Ciganos em passeio introduzem "invenções" fabulosas do exterior - incluindo telescópios, dentes falsos, tapetes voadores e gelo.
And the novel relates the history of town's incestuous founders,
كما ربطت الرواية تاريخ مؤسسا القرية اللذان اركتبا زنا المحارم
A román líčí historii incestních zakladatelů města,
הכל מתקשר להיסטוריה של מייסדי העיירה: חוזה ארקאדיה בואנדיה ואורסולה איגואראן ולשישה דורות של צאצאיהם.
E o romance relata a história dos incestuosos fundadores da cidade,
José Arcadio Buendía and Úrsula Iguarán, and six generations of their descendents.
خوسيه أركاديو بونديا و أورسولا لقواران وست أجيال من سلالاتهما.
José Arcadio Buendíi, Úrsuly Iguarán, a šest generací jejich potomků.
José Arcadio Buendía e Úrsula Iguarán, e seis gerações de seus descendentes.
It chronicles the lives and loves of these Buendías as they endure civic uprisings and civil wars;
تؤرخ الرواية لحيوات وقصص حب أفراد عائلة بونديا حيث أنهم عايشوا الثورة المدنية والحرب الأهلية:
Popisuje životy a lásky těchto Buendías, zatímco přežívají občanská povstání a občanské války;
Ele narra a vida e amores dos Buendía enquanto eles sofrem levantes civis e guerras civis;
invasions from ants and North Americans; strikes, massacres, and plagues;
غزو النمل وأمريكا الشمالية،الإضرابات،المجازر، الأوبئة
invaze mravenců a Severoameričanů; stávky, masakry a epidemie;
invasões de formigas e norte-americanos; greves, massacres e pragas;
and — perhaps most devastatingly — their own tragic nostalgia.
و - ربما أكثر الأحداث تدميرًا وخرابًا - حنينهم التراجيدي الخاص.
a - možná nejvíce zničující - jejich vlastní tragickou nostalgii.
ואולי הכי הרסני, הנוסטלגיה הטראגית שלהם
e - talvez o mais devastador - a sua própria nostalgia trágica.
And this is also one of those families who uses the same names over and over, which can be a little confusing for readers,
كما أن هذه العائلة هي من العوائل التي تعيد استخدام نفس الأسماء مرارًا ومرارًا مما قد يسبب بعضًا من التشتت للقراء
A je to také jedna z těch rodin, která používá stejná jména znovu a znovu, což může být trochu matoucí pro čtenáře,
זו גם אחת מהמשפחות שמשתמשות באותם שמות שוב ושוב, מה שיכול להיות קצת מבלבל לקוראים
E esta é também uma daquelas famílias que usa os mesmos nomes repetidamente, o que pode ser um pouco confuso para os leitores,
and it doesn't help clear things up that the characters also share personality traits.
و مما لا يساعد على توضيح الأمورأن هذه الشخصيات تتشارك بعض الصفات الشخصية أيضًا.
a věci neobjasňuje, ani fakt, že postavy také sdílejí osobnostní rysy.
דבר שלא עוזר להבנה היא העובדה שהדמויות חולקות גם תכונות אישיות
também não ajuda a esclarecer as coisas o fato dos personagens compartilharem traços de personalidade.
The Aurelianos tend to be “withdrawn, but with lucid minds”
اعتاد الأوريلانوس على أن يكونوا" منسحبين ولكن بعقول صافية"
Aurelianové mají tendenci být „uzavření, ale s bystrými myslemi“
האאורליאנו-ים נוטים להיות "מסוגרים אך צלולי מחשבה"
Os Aurelianos tendem a ser "introvertidos, mas com mentes lúcidas"
while the José Arcadios tend to be “impulsive and enterprising.”
بينما كان جوزيه أركاديو " متهور ولكن مقدام".
zatímco José Arcadiové mají tendenci být „impulzivní a podnikavější.“
בעוד החוזה-ארקאדיו-ים נוטים להיות "פזיזים ובעלי יוזמה"
enquanto os José Arcadios tendem a ser "impulsivos e empreendedores."
This repetition of names and traits gets at an important idea in the book,
إن تكرار الأسماء والصفات يوصلنا إلى فكرة مهمة في الكتاب
Toto opakování jmen a vlastností se dostává k důležitému nápadu v knize,
החזרתיות של שמות ותכונות מייצגת את אחת הרעיונות החשובים בספר
Esta repetição de nomes e características carrega uma ideia importante do livro,
which is that the boundaries of individual identity can be unclear.
وهي أن حواجز الهوية الفردية من الممكن أن تكون مبهمة.
což je skutečnost, že hranice jednotlivých identit mohou být nejasné.
שהוא שגבולות הזהות האישית יכולים להיות בלתי מוגדרים.
que é que os limites da identidade pessoal podem não ser claros.
Like, these characters' are repeating their ancestor's mistakes over and over,
فمثلًا هذه الشخصيات تكرر أخطاء أسلافها مرارًا وتكرارًا
Například tyto postavy opakují chyby svých předků znovu a znovu,
למשל, הדמויות האלו חוזרים על הטעויות של אבותיהם שוב ושוב
Tipo, esses personagens estão repetindo os erros de seus antepassados continuamente
which suggests that human nature may not change much over time.
والذي يقترح أن الطبيعة البشرية لربما لن تتغير بمرور الزمن.
což naznačuje, že se lidská povaha moc časem nezmění.
מה שיכול להעיד שהטבע האנושי לא משתנה הרבה במשך הזמן
o que sugere que a natureza humana não pode mudar tanto ao longo do tempo.
One Hundred Years of Solitude is also a masterpiece of experimental fiction,
مئة عام من العزلة هي أيضًا تحفة فنية في الخيال التجريبي
Sto roků samoty je také mistrovským dílem experimentální fikce,
מאה שנים של בדידות הוא גם יצירת מופת של ספרות נסיונית
Cem Anos de Solidão é também uma obra-prima de ficção experimental,
because it blends the imaginary and the magical to present perspectives that are often missing from written history.
لأنها تخلط بين الخيال والسحر لتعرض مشاهد عادةً ما تكون مفقودة في التاريخ المكتوب.
protože spojuje imaginární a magické, aby prezentovalo perspektivy které často chybí z psaných dějin.
בגלל שהוא משלב את הדמיוני והקסום כדי להציג נקודות מבט שלעיתים חסרות מההיסטוריה הכתובה
porque se mistura o imaginário e o mágico para apresentar perspectivas que são muitas vezes ausentes na história escrita.
Gabriel Garcia Marquez took voices and storytelling traditions that, traditionally, hadn't been associated with great art,
فغابريل ماركيز أخذ الأصوات و تقاليد رواية القصة والتي تقليديًا لم تجمع بالفن الرائع
Gabriel Garcia Marquez vzal hlasy a vyprávěcí tradice, které tradičně nebyly spojeny s velkým uměním,
גבריאל גרסיה מארקס לקח קולות ומנהגים של מספרי סיפורים שבאופן מסורתי לא נקשרים לאמנות גדולה
Gabriel Garcia Marquez trouxe vozes e tradições orais de contação de histórias que, tradicionalmente, não haviam sido associadas com a grande arte,
and showed that they could be awfully great.
وأظهر إمكانية أن تكون رائعة على نحو مرعب.
a ukázal, že mohou být strašně skvělé.
ואז הראה שהם יכולים להיות גדולים נורא
e mostrou que eles poderiam ser excelentes.
But speaking of magic and time, Garcia Marquez jumps around in time a lot in the book,
ولكن بالحديث عن السحر والوقت، فقد قفز غارسيا ماركيز كثيرًا بالوقت في كتابه
Ale když už mluvíme o magii a času, Garcia Marquez v knize skáče hodně v čase,
אם מדברים על קסם וזמן, גארסיה מארקס קופץ בין זמנים הרבה במהלך הספר
Mas, falando em magia e tempo, Garcia Marquez pula no tempo muito no livro,
starting with the very first sentence:
منذ أول جملة بدأ بها الرواية:
počínaje úplně první větou:
החל מהמשפט הראשון בספר:
começando com a primeira frase:
“Many years later, as he faced the firing squad,
" بعد سنوات عديدة عندما واجه المجموعة الثائرة
„O mnoho let později, když stál před popravčí četou,
"שנים רבות לאחר מכן, כשיעמוד הקולונל אאורליאנו בואנדיה מול כיתת היורים, ייזכר באותו ערב רחוק שלקח אותו אביו לראות קרח" (התרגום העברי)
"Muitos anos mais tarde, quando ele enfrentou o pelotão de fuzilamento,
Colonel Aureliano Buendía was to remember that distant afternoon when his father took him to discover ice”
تذكر الكولنيل أوريلينو بونديا أن الوقت كان ظهرًا عندما أخذها والده لاكتشاف الثلج"
vzpomněl si Plukovník Aureliano Buendía, na ono vzdálené odpoledne, kdy ho otec vzal objevit led“
O Coronel Aureliano Buendía recordou-se daquela remota tarde em que seu pai o levou para conhecer o gelo "
So there are a lot of different times in that sentence, right?
إذًا فهناك أوقات كثيرة مختلفة في الجملة صحيح؟
Takže existuje mnoho různých časů v téhle větě, že?
יש הרבה מאוד זמנים במשפט הזה, נכון? אני מתכוון לזה
Então há um monte de diferentes períodos nesta frase, certo?
I mean, Garcia Marquez is describing the Colonel's future act of remembering as having already taken place.
أعني بأن غارسيا يصف تصرف الكولنيل المستقبلي بالتذكر كما لو حدث أصلًا.
Myslím tím, Garcia Marquez popisuje plukovníkův budoucí akt pamatování, jako že už proběhlnul.
שגארסיה מארקס מתאר שהפעולה העתידית של היזכרות כמשהו שהקולונל כבר עשה.
Quer dizer, Garcia Marquez está descrevendo o futuro ato de recordar, do coronel, como se já tivesse acontecido.
And just like a map-maker represents disparate spaces as seen from a single vantage point,
وكما يعرض صانع الخرائط الأماكن المتفاوتة كما لو أنها تُرى من نقطة مراقبة واحدة
A stejně jako mapař představuje odlišné prostory viděné z jednoho místa,
וכמו שיצרן מפות מציג מקומות רבים כפי שהם נראים מנקודה גבוהה אחת,
E, assim como um cartógrafo representa espaços díspares, como se pudessem ser vistos a partir de um único ponto de vista,
Gabriel García Márquez is showing the reader the past, present, and the future simultaneously.
فإن غابريل يعرض للقارىء الماضي والحاضر والمستقبل كلها في آنٍ واحد.
Gabriel García Márquez ukazuje čtenáři minulost, přítomnost a budoucnost současně.
כך גבריאל גרסיה מארקס מציג לקורא את העבר, ההווה והעתיד בו-זמנית
Gabriel García Márquez está mostrando ao leitor o passado, o presente, e o futuro, simultaneamente.
Later, this will happen again and again in the novel.
ولاحقًا سيتكرر هذا مجددًا ومجددًا في الرواية.
Později se to v románu děje znovu a znovu.
מאוחר יותר, זה יקרה שוב ושוב ברומן
Mais tarde, isso acontecerá de novo e de novo no romance.
In fact, if you want to keep score, the phrase, “Many years later” appears 9 times in the English translation.
في الحقيقة إذا كنت تريد عددًا فإن العبارة " بعد سنوات عديدة" ظهرت 9 مرات في الترجمة الإنجليزية.
Ve skutečnosti, pokud chcete počítat, fráze „O mnoho let později“ se objeví 9krát v českém překladu.
למעשה, אם אתם רוצים לרשום ניקוד, הביטוי "אחרי שנים רבות" מופיע 9 פעמים בתרגום האנגלי
Na verdade, se você quiser contar, a frase "Muitos anos mais tarde" aparece 9 vezes na tradução em inglês.
Its truncated version, “years later,” appears 11 times.
أما نسختها المقتطع " بعد سنوات" ظهرت 11 مرة.
Jeho zkrácená verze, „roky později,“ se objeví 11 krát.
הגרסה המקוצרת "כעבור שנים" מופיע 11 פעמים. "כעבור חודשים" 14 פעמים.
Sua versão truncada, "anos mais tarde," aparece 11 vezes.
“Months later” 14 times; “weeks later,” 5; “days later,” 13; “hours later,” 2;
" بعد أشهر" 14 مرة، " بعد أسابيع" 5 مرات، "بعد أيام" 13 مرة، " بعد ساعات" مرتين،
„O několik měsíců později“ 14 krát; „Týdny později,“ 5; „Dny později,“ 13; „Hodinách“ 2;
"Meses mais tarde", 14 vezes; "Semanas mais tarde", 5; "Dias depois", 13; "Horas mais tarde", 2;
“minutes later,” 1; and “later” (on its own), 83 times.
" بعد دقائق" مرة، " بعد" لوحدها 83 مرة.
„Minut později,“ 1; a „později“ (sama o sobě), 83 krát.
ו"מאוחר יותר" לבד - 83 פעמים.
"Minutos mais tarde", 1; e "depois" (por conta própria), 83 vezes.
And García Márquez follows each of these “laters” with a scene that his narrator recounts while using the past tense.
وكان ماركيز يتبع كل جملة من "لاحقًا" بمشهد يسرده الرواي باستخدام صيغة الماضي.
A García Márquez každé z těchto „později“ s scénou, kterou vypravěč líčí v minulého čase.
ובכל אחד מה"מאוחר יותר" האלו, גארסיה מארקס מתאר מאורע שבו הדובר נזכר, כשהוא משתמש בזמן עבר
E García Márquez segue cada um desses "mais tarde" com uma cena em que seu narrador usa o verbo no passado.
And this doesn't just emphasize the connection between past, present, and future:
وهذا لا يؤكد فقط على الارتباط بين الماضي والحاضر والمستقبل:
A to nejen zdůrazňuje spojení mezi minulostí, současností a budoucností:
וזה לא רק מדגיש את הקשר שבין העבר ההווה והעתיד,
E isso não apenas enfatiza a conexão entre passado, presente e futuro:
it undermines the ideas that linear narratives are the only narratives that make sense.
ولكنه يقوض فكرة أن الرواة الطولين هم وحدهم الرواة الذين لوجودهم معنى.
také to podkopává představy, že lineární příběhy jsou jediné příběhy, které dávají smysl.
אלא גם מערער את הרעיון שסיפור לפי סדר הזמן הוא דרך הסיפור היחידה שהגיונית
põe à prova a noção de que narrativas lineares são as únicas narrativas que fazem sentido.
In that opening line, it'd be logical to assume that the colonel remembered discovering ice right before he was shot and killed.
ففي ذلك السطر الافتتاحي كان من المنطق افتراض أن الكولنيل تذكر اكتشاف الثلج مباشرةَ قبل أن يُصاب بإطلاق نار و يُقتل.
V té úvodním větě, by bylo logické předpokládat, že plukovník si pamatoval objevování ledu těsně předtím, než byl zastřelen.
בשורת הפתיחה, זה הגיוני לשער שהקולונל נזכר במראה הקרח רגע לפני שהוא נורה ונהרג,
Nessa linha de abertura, seria lógico supor que o coronel lembrou a descoberta de gelo bem antes dele ser baleado e morto.
But, spoiler alert: that doesn't happen. So, so much for foreshadowing.
ولكن - تحذير بالحرق - هذا لم يحدث. إذًا فقد كان أقرب أكثر إلى الإنذار.
Ale ,spoiler, tak to není. Tolik pro předzvěsti.
אבל, זהירות ספוילר: זה לא קורה. אז זו מכה לרמזים המטרימים
Mas, alerta de spoiler: isso não acontece. Assim, tanto por uma dica.
I realize that so far we've only discussed the first sentence of the book,
لاحظت بأننا حتى الآن ناقشنا فقط الجملة الأولى من الكتاب
Uvědomuji si, že doposud jsme diskutovali jen o první větě knihy,
אני מבין שעד עכשיו דיברנו רק על המשפט הראשון של הספר אבל אם אוכל לשאר איתו לעוד רגע קטן
Eu reparei que até agora só discutimos a primeira frase do livro,
but if I could just pause on it for one more moment, it also reveals another big theme of the novel:
ولكن إذا كان من الممكن أن أتوقف عندها للحظة واحدة أخرى، فإنها تكشف أيضًا عن فكرة كبيرة في الرواية
ale jestli bych se na ní mohl pozastavit ještě na moment, odhaluje další velké téma románu:
mas se eu pudesse pausá-lo por mais um instante, ele também revela outro grande tema do romance:
how individual perspectives influence the idea of history.
كيف أن المنظور الشخصي يؤثر في فكرة التاريخ.
jak jednotlivé pohledy ovlivňují podstatu historie.
como perspectivas individuais influenciam a ideia de história.
Let me just read it one more time, you know, because Thought Café made that nice graphic,
اسمحوا لي أن أقرأها مرة أخرى فقط تعلمون حيث أن (ثوت كافيه) صمموا هذا الرسم اللطيف
Dovolte mi, abych ji přečetl ještě jednou, víte, protože Thought Café udělali tu hezkou grafikou,
Deixe-me apenas lê-la mais uma vez, você sabe, porque o Tought Café fez esse belo gráfico,
and also it just has a nice sound to it.
كما أن لها وقع صوتيًا لطيفًا.
a také jen krásně zní.
e também só porque ela soa bem.
“Many years later, as he faced the firing squad,
"بعد سنوات عديدة عندما واجه المجموعة الثائرة
„O mnoho let později, když stál před popravčí četou,
"Muitos anos mais tarde, quando ele enfrentou o pelotão de fuzilamento,
Colonel Aureliano Buendía was to remember that distant afternoon when his father took him to discover ice.”
تذكر الكولنيل أوريلينو بونديا أن الوقت كان ظهرًا عندما أخذها والده لاكتشاف الثلج"
vzpomněl si Plukovník Aureliano Buendía, na ono vzdálené odpoledne, kdy ho otec vzal objevit led
O Coronel Aureliano Buendía recordou-se daquela remota tarde em que seu pai o levou para conhecer o gelo"
Discover is a funny word there, I mean, I guess discover can mean “Become aware of.”
تبدو كلمة اكتشاف هنا غريبة،أعني أظن بأن اكتشاف ربما تعني " أن تصبح مدرك لشيء ما "
Objevit je tam zvláštní slovo, jako objevit může znamenat „Uvědomit si.“
"לגלות" היא מילה מוזרה, יכול להיות שזה יכול להיות במשמעות של 'להיות מודע למשהו'.
Descobrir é uma palavra engraçada aqui, quer dizer, eu acho que descoberta poderia significar "Tornar-se consciente de."
But we often use it to mean, you know, “Be the first to find or observe.”
ولكننا عادة ما نستخدمها كما تعرفون " أول شخص عثر على الشيء أو لاحظه".
Ale my to často používáme, ve významu, „Být první, kdo to najde nebo zpozoruje.“
אבל לעיתים קרובות אנחנו משתמשים בה במשמעות של, אתם יודעים, להיות הראשון שמוצא או צופה
Mas geralmente usamos para dizer, como, "Ser o primeiro a encontrar ou a observar."
The colonel no more “discovered” ice than Columbus “discovered” America.
فالكولنيل لم "يكتشف" الثلج أكثر من "اكتشاف" كولومبوس لأمريكا.
Plukovník "neobjevil" led o nic víc, než Columbus „objevil“ Ameriku.
הקולונל לא 'גילה' קרח, לא יותר מאשר קולומבוס 'גילה' את אמריקה.
O coronel "descobriu" gelo assim como Colombo "descobriu" a América.
History is constructed by those who have the privilege of naming.
إن من ينشأ التاريخ هم أولئك الذين يتمتعون بامتياز التسمية.
Historie je tvořena těmi, kteří mají možnost (výsadu) pojmenování.
ההיסטוריה נכתבת בידי אלו שיש להם את הזכות להעניק שמות
A história é construída por aqueles que têm o privilégio de nomeação.
And in a later passage, Gabriel García Márquez makes it clear that these “namers” can be wrong.
ولاحقًا يوضح ماركيز أن هؤلاء "المسمين" قد يكونون مخطئين.
A v pozdější části, Gabriel García Márquez ujasní, že tito„jmenovatelé“ se mohou.
בפסקה בהמשך, גבריאל גארסיה מארקס מבהיר שמעניקי השמות יכולים לטעות.
E num trecho posterior, Gabriel García Márquez deixa claro que esses "nomeadores" podem estar errados.
Although the colonel's father pronounces ice to be “the great invention of our time,”
فعلى الرغم من أن والد الكولنيل أطلق على الثلج اسم " أفضل اختراع في عصرنا"
Přestože Plukovníkův otec vyjádří o ledu jako o „velkém vynálezu naší doby,“
אף על פי שאביו של הקולונל הכריז שהקרח הוא: "ההמצאה הגדולה ביותר של זמננו", אנחנו כמובן יודעים
Embora o pai do coronel pronuncie gelo como sendo "a grande invenção da nossa época",
we, of course, know that ice is neither a product of human invention nor confined to the temporal existence of humanity.
فنحن بالتأكيد نعرف أن الثلج ليس من اختراع البشر وليس مقتصرًا على وجود البشرية.
my samozřejmě víme, že led není ani produkt lidské vynalézavosti ani omezen na dočasnou existenci lidstva.
שקרח הוא לא המצאה של האנושות וגם לא כבול לזמני הקיום האנושי.
nós sabemos, é claro, que o gelo não é um produto da invenção humana nem é confinado à existência temporal da humanidade.
I mean, ice predated humans by like, literally most time.
أعني أن الثلج وُجد قبل البشر حرفيًا منذ زمن بعيد.
Led doslova předchází lidi většinou času.
כלומר, קרח קדם לאנושות במשך רובו של הזמן.
Quero dizer, gelo antecedeu seres humanos por tipo, literalmente a maior parte do tempo.
But since the past is colored by the memories of those who record it, it can often be laced with fantasy.
ولكن ولأن الماضي ملون بذكريات أولئك الذين كتبوه فمن الممكن عادةً أن يُربط بالخيال.
Ale protože minulost je zabarvena vzpomínkami těch, kteří ji zaznamenávají, může být často protkaná fantazií.
אך מכיוון שהעבר נצבע בזיכרונות של אלו שחוו אותו, הוא יכול להיות מקושט בדמיון.
Mas já que o passado é ilustrado pelas memórias daqueles que o gravam, muitas vezes ele pode se misturar com fantasia.
In One Hundred Years of Solitude, Gabriel García Márquez mixes mundane descriptions of real-world people,
في مئة عام من العزلة يربط غابريل ماركيز الوصف الدنيوي لبشر العالم الحقيقي
Ve Sto roků samoty, Gabriel García Márquez mísí obyčejní popisy reálných lidí,
במאה שנים של בדידות, גבריאל גארסיה מארקס מערבב תיאורים רגילים של אנשים מקומות ואירועים
Em Cem Anos de Solidão, Gabriel García Márquez mistura descrições mundanas de pessoas do mundo real,
and places, and events with fantastical tales of supernatural beings, and places, and actions.
والأماكن والأحداث بقصص خيالية لكائنات خارقة وأماكن وأحداث.
míst, a události s fantastickými příběhy nadpřirozených bytostí, míst a činů.
עם סיפורים מופלאים על ישויות מקומות ופעולות על טבעיות
e de lugares reais, e eventos com contos fantásticos de seres sobrenaturais, e lugares e ações [míticos].
In the Lit Crit game, we call this “magical realism.”
في لعبة النقد الأدبي نسمي هذا: " الواقعية السحرية".
My lit. kritici tohle, nazýváme „magický realismus."
בעגה של ביקורת ספרות אנחנו קוראים לזה "ריאליזם קסום".
Na crítica literária, nós chamamos isso de "realismo mágico".
So back In 1949, the Cuban novelist, Alejo Carpentier, began to experiment with what he called,
إذًا بالعودة إلى سنة 1949 بدأ الروائي الكوبي أليجو كاربينتير بتجربة ما يسميه
Takže kdysi V roce 1949, kubánský spisovatel, Alejo Carpentier, začal experimentovat s tím, co nazval,
אי שם ב-1949, הסופר הקובני אלחו קרפנטייר התחיל להתנסות במה שהוא כינה "מציאות מופלאה"
Em 1949 o romancista cubano Alejo Carpentier começou a experimentar com o que ele chamou de
lo real maravilloso. Marvelous realism in English.
lo real maravilloso أي الواقعية السحرية بالانجليزية.
lo real maravilloso. Zázračný realismus v češtině.
lo real maravilloso. Ou, realismo maravilhoso.
And literary critics have argued that integrating the “logic” of the visible world with magical elements
وناقش نقاد الأدب بأن دمج "منطقية" العالم المرئي بالعناصر السحرية
A literární kritici argumentovali, že spojení „logiky“ viditelného světa s magickými prvky
E críticos literários têm argumentado que integrar a "lógica" do mundo visível com elementos mágicos
provides a way for writers from colonized parts of the world to make sense of multiple realities:
يولد طريقة للكتاب من القطاعات المستعمرة في العالم لجعل بعض الحقائق مفهومة:
poskytuje způsob, autorům z kolonizovaných částí světa, aby dali smysl několika realitám:
fornece uma maneira para escritores de partes colonizadas do mundo encontrarem sentido em múltiplas realidades:
It allows writers to tell stories from the perspectives of both the colonizers and those of the colonized.
أي أنها تسمح للكتاب برواية قصص من منظور كلٍ من المُستعمِر والمُستَعمر.
Umožňuje to spisovatelům vyprávět příběhy z perspektivy obou kolonizátorů a kolonizovaných.
Isso permite que escritores contem histórias a partir das perspectivas de ambos os colonizadores e os colonizados.
And Latin America has produced a lot of magical realist writers, including:
وقد أنجبت أمريكا اللاتينية الكثير من كتاب الواقعية السحرية من أمثال:
A Latinská Amerika snesla spoustu spisovatelů magického realismu, včetně:
אמריקה הלטינית הביאה הרבה סופרים של ריאליזם קסום, כולל איזבל איינדה מצ'ילה, חורחה אמאדו מברזיל,
E a América Latina produziu um monte de escritores realistas fantásticos, incluindo:
Isabel Allende (from Chile), Jorge Amado (from Brazil), Miguel Ángel Asturias Rosales (from Guatamala),
إيزابيل اللندي (من تتشيلي)، جورج أمادو (من البرازيل)، ميغل أنخل أستورياس (من غواتيمالا)،
Isabel Allende (z Chile), Jorge Amado (z Brazílie), Miguel Ángel Asturias Rosales (od Guatemaly),
Isabel Allende (do Chile), Jorge Amado (do Brasil), Miguel Ángel Asturias Rosales (da Guatemala),
Jorge Luis Borges and Julio Cortazar (from Argentina),
خورخي بورخيس و خوليو كورتاثر (من الأرجنتين)،
Jorge Luis Borges a Julio Cortazar (Z Argentina),
Jorge Luis Borges e Julio Cortazar (da Argentina),
and Arturo Uslar-Pietri (from Venezuela), among many others.
و أرتورو أوسلار بييتر (من فنزويلا) وغيرهم الكثيرين.
Arturo Uslar-Pietri (z Venezuely) a mnoho dalších.
ועוד רבים אחרים
e Arturo Uslar Pietri-(da Venezuela), entre muitos outros.
Works of magical realism do away with a lot of the stuff readers expect from novels.
تبتعد أعمال واقعية السحرية عن الكثير من الامور التي يتوقعها القراء في الروايات.
Díla magického realismu skoncovali s mnoha věcmi, které čtenáři očekávali od románů.
עבודות של ריאליזם קסום מבטל הרבה מהדברים שהקורא מצפה מרומנים
Obras de realismo mágico livram-se muito do material que leitores esperam de romances.
All that stodgy stuff like exposition, and linear time structure, and certainty.
فكل تلك الامور الثقيلة المملة مثل:الاستعراض، بنية الوقت الخطي، القطعية.
Všechny ty těžké věci, jako je expozice, lineární časové struktury a jistota.
דברים משמימים כמו אקספוזיציה, מבנה כרונולוגי וודאות. כולם עפים מהחלון
Todas as coisas indigestas como narrativa, e estrutura de tempo linear, e certeza.
They're all out the window.
كلها لا أثر لها.
Všechny jdou z okna.
Eles estão todos descartados.
And their narrators often describe fantastical elements in a matter-of-fact tone.
كما أن الرواي عادةً ما يصف العناصر الخيالية بنبرة الأشياء الحقيقية.
A jejich vypravěči často popisují fantastické prvky velmi obyčejným tónem.
E seus narradores descrevem frequentemente elementos fantásticos num tom casual.
And by situating these fantastical elements in a real-world setting, they kind of subvert existing power structures,
وبوضع هذه العناصر الخيالية في العالم الواقعي فإنهم كما لو أنهم يدمرون بنية القوة الموجودة
A umístěním těchto fantastických prvků do prostředí reálného světa, rozvracejí stávající mocenské struktury,
E, ao situar esses elementos fantásticos num cenário do mundo real, eles meio que subvertem estruturas de poder existentes,
and also remind us, as readers, that we have a role in creating meaning.
ويذكروننا بأننا كقراء لنا دورٌ في صنع المعنى.
a také připomínají nám, čtenářům, že máme roli při vytváření významu.
e também nos lembra, como leitores, que temos um papel na criação de significados.
Right? A novel that you read exists primarily, for you at least, in your mind.
صحيح؟ تلك الرواية التي تقرأها تُوجد في المقام الأول على الأقل في عقلك.
Že jo? Román, který čtete existuje primárně, alespoň pro vás, ve vaší mysli.
Certo? Um romance que você lê existe principalmente, para você, pelo menos, em sua mente.
And right in the first line, García Márquez undermines the notion of linear time,
وفي السطر الأول بالضبط قوض غارسيا معنى التوقيت الخطي
A hned v první větě, Garcíi Márqueze podkopává představu o lineárním čase,
E logo na primeira linha, García Márquez enfraquece a noção de tempo linear,
and also certain conventions of exposition.
وفي تقليد معين للاستعراض.
a také některé zvyky expozice.
e também de certas convenções de narrativa.
And as for the rest of all that stuff, his narrator describes fantastical events, personality traits,
وبالنسبة لبقية الأشياء فإن رواية وصف الأحداث الخيالية، السمات الشخصية
A pokud jde o zbytek všech těch věcí, jeho vypravěč popisuje fantastické události, osobnostní rysy,
E, sobre o resto de tudo isso, seu narrador descreve eventos fantásticos, traços de personalidade,
and paranormal/mythological beings as if they're normal throughout the novel.
والكائنات الأسطورية الخارقة كما لوأنهم كانوا طبيعين خلال الرواية.
a paranormální / mytologické bytosti, jako by byli normální skrz román.
e seres paranormais/mitológicos como se fossem normais durante todo o romance.
Let's go to the Thought Bubble.
لنذهب غلى فقاعة الأفكار
Pojďme k Thought Bubble.
Vamos para o Balão de Pensamento.
For instance, there's a plague of insomnia, whose most terrifying symptom is,
على سبيل المثال: هناك وباء الأرق ذلك الذي كان أشد أعراضه رعبًا هو:
Například, je tu mor nespavosti, jehož nejděsivější příznakem není,
Por exemplo, há uma praga de insônia, cujo mais terrível sintoma é
“…not the impossibility of sleeping, for the body did not feel any fatigue at all,
" ..ليس إستحالة النوم ولكن عدم شعور الجسد بالتعب على الإطلاق،
„... nemožnost spaní, protože tělo necítilo žádnou únavu,
"... não a impossibilidade de dormir, pois o corpo não sente qualquer fadiga,
but its inexorable evolution toward a more critical manifestation: a loss of memory”
ولكنه تطور عنيد باتجاه مظهر أكثر خطورة: فقدان الذاكرة"
ale jeho neúprosný vývoj směrem ke kritičtějšímu projevu: ztrátě paměti“
mas a sua inexorável evolução numa manifestação mais crítica: a perda de memória"
there's the “light rain of tiny yellow flowers” that falls after José Arcadio Buendía dies,
كنان هناك " مطر الضوء الذي تساقط من الوردات الصفراء الصغيرة" بعد موت خوسيه أركاديو بونديا
je tam ten „slabý déšť drobných žlutých květů“ který padá poté co José Arcadio Buendía zemře,
há a "chuva de pequenas flores amarelas" que cai depois que José Arcadio Buendía morre,
and which “covered the roofs and blocked the doors and smothered the animals who slept outdoors.”
الذي " غطى السقوف، وأغلق الأبواب وخنق الحيوانات التي نامت في الخارج"
a který „se pokryl střechy a zablokoval dveře a udusil se zvířaty, které spali venku.“
e que "cobriu os telhados e bloquearam as portas e sufocou os animais que dormiam ao ar livre."
The deluge, which begins after a massacre and lasts for nearly 5 years, uproots banana groves and leaves the town “in ruins.”
الفيضان الذي بدأ بعد مجزرة واستمر لما يقارب الخمس سنوات واجتث الموز وترك القرية "في خراب"
Povodeň, která začíná po masakru a trvá téměř 5 let, vyvrací banánové háje a nechává město „v troskách.“
המבול, שמתחיל אחרי טבח ונמשך כמעט 5 שנים עוקר מטעי בננה ומשאיר את העיירה הרוסה.
O dilúvio, que começa depois de um massacre e dura por quase 5 anos, arranca bananais e deixa a cidade "em ruínas".
And Fantastical characters inhabit Macondo including:
والشخصيات الخيالية التي قطنت في ماكوندووالتي تتضمن:
A fantastické postavy obývají Macondo například:
ודמויות מופלאות שמאכלסות את מקאנדו כוללות את:
E fantásticas personagens habitam Macondo, incluindo:
Melquíades, the “taciturn Armenian” gypsy, who haunts the Buendía family “because he could not bear the solitude of death”
ميلكيادوس "الامريكي الكتوم"،غيبسي الذي تردد على عائلة بونديا " لأنه لم يطق وحدة الموت"
Melquíades, „mlčenlivý arménský“ cikán, který navštěvuje rodinu Buendíem „protože nemohl snést samotu smrti“
מלכיאדס, הצועני "הארמני השתקן" שרודף את משפחת בואנדיה מפני שהוא "לא מסוגל לשאת את הבדידות שבמוות"
Melquíades, o "taciturno armeniano" cigano, que assombra a família Buendía "porque ele não podia suportar a solidão da morte"
and Rebecca, who “liked to eat the damp earth of the courtyard
وريبكا التي " كانت تحب أكل الأرض الرطبة في الفناء
a Rebecca, ktará „ráda jí vlhkou zem z nádvoří
ורבקה ש"אהבה לאכול את האדמה הלחה שבחצר ואת עוגת הסיד שהיא גירדה מהקירות בציפורניה"
e Rebecca, que "gostava de comer a úmida terra do pátio externo
and the cake of whitewash that she picked off the walls with her nails”
وكعك الكلس الذي كانت تنتزعه من الجدران بأصابعها"
a koláč vápenného mléka, který seškrabává ze stěn nehty“
e o bolo de cal que ela pegava das paredes com as unhas"
Father Nicanor, offers “undeniable proof of the infinite power of God”
الأب نيكانور يعرض " دليلًا لا يمكن إنكاره على قوة الرب المطلقة"
Otec Nicanor, nabízí „nepopiratelný důkaz nekonečné Boží moci“
O Padre Nicanor oferece "provas inegáveis do poder infinito de Deus "
by repeating demonstrations of “levitation by means of chocolate”
بترديد برهان " التحليق باستخدام الشوكلاتة"
opakovánou ukázkou „levitace pomocí čokolády“
repetindo demonstrações de "levitação por meio do chocolate"
And then there's José Arcadio Buendía who,
وهناك أيضًا خوسيه أركاديو بونديا الذي
A pak je tu José Arcadio Buendía který,
E há José Arcadio Buendía, que,
“during his prolonged stay under the chestnut tree…developed the faculty of being able to increase his weight at will”
" خلال مدة بقاءه أسفل شجرة الكستناء .. طور مقدرته على زيادة وزنه كما يشاء"
„Během svého dlouhodobého pobytu pod kaštanem...vyvinul schopnost zvýšit svou váhu dle libosti“
"Durante a sua estada prolongada debaixo do castanheiro ... desenvolveu a habilidade de aumentar seu peso à vontade"
Ursula, upon losing her eyesight, cultivates such clairvoyance that,
أورسولا التي بالغرم من فقدانها لبصرها تزرع باستبصار كما لو أنها:
Ursula po ztrátě zraku, získá takovou jasnozřivost, že
Ursula, ao perder sua visão, ganhou tal clarividência que,
"for the first time she saw clearly the truths that her busy life in former times had prevented her from seeing."
" للمرة الأولى رأت الحقيقة واضحة بأن حياتهم المنشغلة في أوقات سابقة منعتها من الرؤية".
„Poprvé viděla jasně pravdy, od jejichž vidění ji v dřívějších dobách zabraňoval její rušný život
"Pela primeira vez ela viu claramente as verdades que a sua ocupada vida em épocas anteriores havia impedido-a de ver."
The narrator describes fantastical events and characters in a matter-of-fact tone.
وصف الرواي الأحداث والشخصيات الخيالية بنبرة كما لو أنها حقيقية.
Vypravěč popisuje fantastické události a postavy v běžném tónu.
המספר מתאר אירועים ודמויות דמיוניים בנימה עובדתית
O narrador descreve eventos fantásticos e os personagens num tom casual.
I mean, consider the “thread of blood,” which defies convention, logic, and gravity.
أعني فكر بـ" خيط الدم" الذي يعبر عن المعاهدة،المنطق،الجاذبية.
Vezměte si například „vlákno krve“ které vzdoruje konvencím, logice a gravitaci.
למשל, קחו את "חוט הדם" שסותר מוסכמות, הגיון וכבידה בכך שאחרי שנזל מפצע היריה של בראשו חוזה ארקאדיו
Assim, considere o "fio de sangue" que desafia convenções, lógica e gravidade.
After leaving the gunshot wound in José Arcadio's head,
فبعد ترك جرح الرصاصة في رأس خوسيه أركاديو
Poté, co je José Arcadio střelen do hlavy,
Depois de deixar a balada na cabeça de José Arcadio,
this thread of blood runs through the map of Macondo and through the Buendía house.
جرى خيط الدم هذا في خريطة ماكوندو وفي منزل بونديا.
toto vlákno krve protéká skrz mapu z Maconda a skrz dům Buendíových.
תודה "בועת מחשבה"
este fio de sangue atravessa o mapa de Macondo e pela casa Buendía.
Thanks, Thought Bubble.
شكرًا فقاعة الأفكار.
Díky, Thought Bubble.
תודה "בועת מחשבה"
Obrigado, Balão de Pensamento.
So this straightforward tone the narrator uses to talk about violence continues throughout the novel.
إذَا فنبرة الراوي الصريحة استخدمت للحديث عن العنف المستمر خلال الرواية.
Takže tenhle přímý tón vypravěč používá, když mluví o násilí pokračuje skrz celý román.
נימה ישירה זו שבה משתמש המספר לדבר על אלימות ממשיכה בכל מהלך הרומן
Portanto, este tom simples que o narrador usa para falar sobre a violência continua durante todo o romance.
There's the “electrified chicken yard” that surrounds the banana company's compound,
كان هنكا " ساحة الدجاج المكهرب" تلك التي تحيط بمجمع شركة الموز
Je tu „elektrifikovaná klec na kuřata“ která obklopuje pozemek banánové společnosti,
יש את "לול התרנגולות החשמלי" שמקיף את המתחם של חברת הבננות.
Há o "galinheiro eletrificado" que envolve o terreno da empresa de banana,
the “hired assassins” that guard its gates, the silence that occurs before soldiers open fire on 3000 men, women, and children.
"السفاح المؤجر" الذي يحرس بواباتها، الصمت الذي حدث قبل أن يطلق الجنود النار على 3000 رجل وامرأة وطفل.
„najatí vrazi“, kteří střeží její brány, ticho které nastane, než vojáci začnou střílet na 3000 mužů, žen a dětí.
ה"רוצחים השכירים" ששומרים על שעריו, הדממה לפני שהחיילים פותחים באש על 3000 גברים, נשים וילדים
os "sicários" que guardam as suas portas, o silêncio que ocorre antes que os soldados abram fogo contra 3000 homens, mulheres e crianças.
This method of normalizing violence is in many ways a powerful critique of colonial
هذه الطريقة في جعل العنف طبيعي هي في معانِ عدة طريقة قوية لنقد بنية قوة الاستعمار
Tato metoda normalizování násilí je v mnoho způsobů, jak silná kritika koloniální
אופן זה של נרמול האלימות הוא בדרכים רבות ביקורת חזקה על מבני כוח קולוניאלים ופוסט-קולוניאלים עליהם נדבר בשבוע הבא
Este método normalização da violência é, em muitos aspectos, uma poderosa crítica das
(and post-colonial) power structures, which we'll talk about next week.
(وما بعد الاستعمار) التي سنتحدث عنها الأسبوع المقبل.
(A postkoloniální) mocenské struktury, o které budeme mluvit o příští týden.
estruturas de poder coloniais (e pós-coloniais), sobre as quais falaremos na próxima semana.
But for now, I just wanna go back to how Garcia Marquez reminds the reader of their role in creating meaning.
ولكن الآن أريد أن اعود إلى الطريقة التي ذكر غارسيا فيها القراء بدورهم في خلق المعنى.
Ale prozatím, se chci vrátit k tomu, jak Garcia Marquez připomíná čtenářům jejich úlohu při vytváření významu.
Mas, por ora, eu só quero voltar quanto a como Garcia Marquez lembra o leitor do seu papel na criação de significados.
So, García Márquez includes in the novel a piece of “enigmatic literature” —
إذًا فغارسيا ضمن الرواية نوعًا من "الأدب المبهم":
Takže, García Márquez zahrnuje v románu kus „záhadné literatury“ -
Assim, García Márquez inclui na novela um pedaço de "literatura enigmática" -
the predictions that Melquíades, the dead gypsy, has written in Sanskrit on crumbling parchments.
نبوءة مكليديس، موت غيبسي، التي كُتبت بالسنسكريتية أو البرشمان المتفتت.
předpovědi, které Melquíades, mrtvý cikán, napsal v sanskrtu na rozpadajících pergamenech.
as previsões que Melquíades, o cigano morto, escreveu em sânscrito em pergaminhos podres.
Melquíades couldn't bear the solitude of death and so returned to the Buendía's house.
فمكليديس لم يحتمل وحدة الموت ولذا عاد إلى منزل بونديا.
Melquíades nemohl snést samotu smrti, a tak se vrátil do domu Buendíú.
מלכיאדס לא יכול היה להתמודד עם הבדידות שבמוות ולכן חזר לבית בואנדיאס
Melquíades não podia suportar a solidão da morte e por isso voltou para a casa dos Buendía.
Here he wrote prophecies which, “when read aloud were like encyclicals being chanted.”
هنا كتب نبوءة هي: " عندما تُقرأ بصوت مرتفع ستكون كما لو انها رسالة من البابا تُنغم".
Zde napsal proroctví, která „při čtení nahlas byly jako zpívané encykliky."
וכאן הוא כתב נבואות "אשר נשמעו כדרשות שזומרו בקול"
Ele escreveu profecias que, "quando lidas em voz alta, eram como encíclicas sendo cantadas"
But he refused to translate the meaning of these prophecies.
ولكنه رفض ترجمة معنى هذه النبوءة.
Ale odmítl přeložit význam těchto proroctví.
אבל הוא סירב לפרש את הנבואות הללו
Mas ele se recusou a traduzir o significado destas profecias.
And he explained to one of the Aurelianos,
و شرحها لواحد من الأوريلانوس:
A vysvětlil jednomu z Aurelianů,
והוא הסביר לאחד האאורליאנו-ים: "אסור לאיש להבין את המשמעות (של הקלף) עד שהגיע לגיל מאה שנים"
E ele explicou a um dos Aurelianos,
“No one must know [the parchments'] meaning until he has reached one hundred years of age.”
" لا يجب أن يعرف أي أحد معنى (النبوءة) حتى يبلغ من العمر مئة عام".
„Nikdo nesmí vědět [pergameny] význam, dokud nedosáhne sto let.“
"Ninguém deve saber o significado [dos pergaminhos] até que se tenha chego aos cem anos de idade."
We later learn that this “one hundred years” doesn't refer to the lifespan of individuals, though.
ولاحقًا سنعلم أن هذه "مثة عام" لا تعود إلى مدة حياة الأفراد ولكنها
Později jsme se dozvěděli, že těchto „sto let“ však neodkazuje na život jednotlivce.
Nós aprendemos mais tarde que estes "cem anos" não se referem ao tempo de vida de um indivíduo, porém.
Instead, it refers to the parchments themselves.
عوضًا عن ذلك تعود إلى البرشمان نفسه.
Namísto toho odkazuje na pergameny samotné.
Em vez disso, refere-se aos próprios pergaminhos.
Melquíades explains that it is only when the “parchments become one hundred years old” that they can “be deciphered”
مكليديس يشرح ذلك فقط عندما "عندما يصبح عمر البرشمان مئة عام" عندها يمكن "أن تحل شفرتها".
Melquíades vysvětluje, že teprve, když „pergameny dosáhnou sto let“, mohou být „dešifrovány“
Melquíades explica que é apenas quando os "pergaminhos tornarem-se de cem anos de idade" que podem "ser decifrados"
But Aurieliano still wants to read them.
ولكن أوريلانوس ما زال يريد قرائتها.
Ale Aurieliano si je stále chce přečíst.
Mas Aurieliano queria lê-los mesmo assim.
So, desperate to decipher the text, he learns to translate from Sanskrit into Spanish.
ولذا وبغض النظر عن حل شفرة النص تعلم الترجمة من السنسكريتية إلى الأسبانية.
Tak zoufale se snaží rozluštit text, že se naučíí, překládat ze sanskrtu do španělštiny.
Então, desesperado quanto a decifrar o texto, ele aprende a traduzir do sânscrito para o espanhol.
And when he discovers that the parchments contain “predictions in coded lines of poetry”
وعندما اكشتف أن البرشمان يحوي " نبوءات مُرمزة بشطور من الشعر"
A když zjistí, že pergameny obsahují „předpovědi v kódovaných poetických verších“
E quando ele descobre que os pergaminhos contem "previsões em meio a linhas codificadas de poesia"
he comes up with a complicated system to decode them.
ابتكر نظامًا معقدًا لفكها.
vymyslí komplikovaný systémem pro jejich dekódování
ele inventa um sistema complexo para decodificá-los.
And this decoding is further complicated by the fact that Melquíades has not arranged the story,
وهذا الفك هو معقد أيضًا بسبب حقيقة أن مكليديس لم يرتب القصة
A toto dekódování je dále komplikováno tím, že Melquíades neuspořádal příběh,
E esta decodificação é ainda mais complicada pelo fato de que Melquíades não tenha traçado a história
“in the order of man's conventional time,
" بالترتيب التقليدي للوقت البشري"
„V pořadí času běžného člověka,
"Na ordem de tempo convencional do homem,
but had concentrated a century of daily episodes in such a way that they coexisted in one instant.”
ولكنه جمع قرنًا من حلقات يومية بطريقة تتواجد في لحظة مستعجلة واحدة".
ale soustředil století denních epizod takovým způsobem, že existovaly vedle sebe v jednom okamžiku.“
mas tinha-se concentrado num século de episódios diários de tal forma que eles coexistiram num instante ".
Which is precisely, of course, the book that we are reading!
والتي تحديدًا وبالتأكيد هو الكتاب الذي نقرأه نحن!
Což je přesně kniha kterou čteme!
שזה כמובן הספר שאותו אנחנו קוראים!
Que é precisamente, é claro, o livro que nós estamos lendo!
We, too, are reading a translated book that's filled with poetry —
نحنُ أيضًا نقرأ كتابًا مترجمًا مليئًا بالشعر
I my, čte přeloženou knihu, která je naplněná poezií -
גם אנחנו קוראים ספר מתורגם המלא בשירה, כזה שמכיל מאורעות דמיוניים וקורא תיגר על התפיסה המקובלת של זמן.
Nós, também, estamos lendo um livro traduzido que é preenchido com poesia -
one that describes fantastical events and defies conventional notions of time.
الذي يصف أحداثًا خياليةً ويعرف مصطلحات تقليدية للزمن.
která popisuje fantastické události a vzpírá se konvenčním představám o času.
que descreve eventos fantásticos e desafia as noções convencionais de tempo.
But there‘s a significant difference between Aurieliano's reading process and ours.
ولكن هناك فرق واضح ومميز بين قراءة أوريلانوس وقرائتنا.
Ale Je tu podstatný rozdíl mezi Aurielianovým čtením a naším.
Mas há uma diferença significativa entre o processo de leitura do Aurieliano e a nossa.
As Aurieliano nears the end of the parchments, the wind outside turns into a “biblical hurricane”
فعندما اقترب أوريلانوس من نهاية البرشمان تحولت الرياح في الخارج إلى "إعصار توراتية"
Když se Aurieliano přiblíží ke konci pergamenů, vítr venku se změní na „biblický hurikán“
Quando Aurieliano se aproxima do fim dos pergaminhos, o vento lá fora se transforma num "furacão de proporções bíblicas"
that will wipe out Macondo, its inhabitants, and their memories.
تلك التي مسحت ماكوندو، ساكنيها وذكرياتهم.
který vyhladí Macondo, jeho obyvatel, a jejich vzpomínky.
que acaba com Macondo, os seus habitantes, e suas memórias.
There is no hope of Aurieliano ever acting on what he learns.
ليس هناك أمل لأوريلانوس لتطبيق ما تعلمه مطلقًا
Neexistuje žádná naděje, že se Aurieliano zachová podle toho, co se naučil.
Não há esperança de Aurieliano agir sobre o que ele aprende.
This information “…was unrepeatable since time immemorial and forever more,
هذه المعلومة " .. كانت غير مكررة منذ وقت سحيق وللأبد أيضًا
Tato informace „... byla neopakovatelná od nepaměti a navždy víc,
Esta informação "... era irrepetível desde tempos imemoriais e sempre mais,
because races condemned to one hundred years of solitude did not have a second opportunity on earth."
لأن الأعراق التي أًدينت بمئة عام من العزلة لم تملك فرصة ثانية على الأرض".
jelikož rasy odsouzeny ke sto rokům samoty neměly druhou příležitost na zemi.“
porque as estirpes condenadas a cem anos de solidão não tinham uma segunda chance na Terra."
But of course, my copy of One Hundred Years of Solitude did not self-destruct when I reached the last line.
ولكن بالطبع نسختي من مىة عام العزلة لم تدمر نفسها عندما بلغت آخر سطر فيها.
Ale samozřejmě, moje kopie Sto roků samoty se samostatně nezničila, když jsem dosáhl poslední věty.
Mas, claro, a minha cópia de Cem Anos de Solidão não se autodestruiu quando cheguei à última linha.
There was no hurricane. And unlike Aurieliano, I survived reading.
ولم يكن هناك أي إعصار وعلى عكس أوريلانوس نجوت.
Nebyl žádný hurikán. A na rozdíl od Aurieliana, jsem čtení přežil.
Não havia nenhum furacão. E, ao contrário Aurieliano, eu sobrevivi à leitura.
And this surviving, while definitely advisable, presents some ethical questions:
وهذه النجاة بالرغم من أنه مستحسنة إلا أنها تعرض بعض الأسئلة النقدية:
A tohle přežívání, zatímco rozhodně doporučeno, představuje pár etických otázek:
E esta sobrevivência, mesmo que definitivamente aconselhável, apresenta algumas questões éticas:
I mean, if history is as provisional as Gabriel Garcia Marquez argues, how should we respond to history in general?
أعني إذا كان التاريخ مؤقت كما جادل بشأنه ماركيز فكيف يجب علينا أن نستجيب للتاريخ بوجه عام؟
Myslím tím, pokud je historie tak dočasná, jak Gabriel Garcia Marquez tvrdí, jak bychom měli na historii reagovat?
Quer dizer, se a história é tão provisória como Gabriel Garcia Marquez argumenta, como devemos reagir à história em geral?
Is it even possible to fight the collective amnesia and narrow storytelling that allows human beings to make the same mistakes, generation after generation?
هل من الممكن حتى أن نقاوم فقدان الذاكرة الجماعي و سرد القصص الذي يسمح للبشر ارتكاب نفس الأخطاء جيلًا بعد جيل؟
Je vůbec možné, aby bojovat proti kolektivní amnézii a úzkému vyprávění, které lidským bytostem umožňuje, aby dělali ty stejné chyby, generaci po generaci?
É mesmo possível combater a amnésia coletiva e a estreita narrativa que permite que os seres humanos cometam os mesmos erros, geração após geração?
Is it possible for human beings to resist the trap of nostalgia that so often keeps us from moving forward?
هل من الممكن للبشر أن يقاوموا فخ الحنين الذي عادةً ما يمنعنا من التقدم إلى الأمام؟
Je možné, aby lidské bytosti,odolali pasti nostalgie, která nás tak často drží od pohybu vpřed?
É possível que os seres humanos resistam à armadilha nostálgica que tantas vezes nos impede de avançar?
