Hoofdstuk 9 chapter Κεφάλαιο 9 Chapter 9

Den volgenden dag - een Zondag - had Constance eene vreemde behoefte naar jonge jeugd, naar blonde vroolijkheid. the|following|day|a|Sunday|had|Constance|a|strange|need|for|young|youth|for|blonde|cheerfulness The next day - a Sunday - Constance had a strange longing for youthful youth, for blonde cheerfulness. Addy weg, met zijn vader - de fietsen probeerende op       de verdronken wegen - was zij zoo eenzaam, bleef zij zich zoo gedrukt voelen, zij wist niet waarom, en zij wist niet waardoor, dat zij behoefte had lachen te hooren, spelen te zien - om niet telkens uit te barsten van snikken. Addy|away|with|his|father|the|bicycles|trying|on|the|flooded|roads|was|she|so|lonely|remained|she|herself|so|pressed|to feel|she|knew|not|why|and|she|knew|not|by what|that|she|need|had|to laugh|to|to hear|to play|to|to see|in order to|not|every time|out|to|to burst|from|sobbing Addy away, with his father - trying out the bicycles on the flooded roads - she felt so lonely, she felt so weighed down, she did not know why, and she did not know by what, that she had a need to hear laughter, to see play - to not burst out crying each time. En zij maakte gebruik van een droog oogenblik om naar Adeline te gaan, in de Banka-straat. and|she|made|use|of|a|dry|moment|to|to|Adeline|to|go|in|the|Banka| And she took advantage of a dry moment to go to Adeline, in Banka Street. Toen zij er in huis kwam, was het als scheen de zon. When she came into the house, it was as if the sun was shining.

In de huiskamer, beneden, zat Adeline, de kinderen om zich heen. In the living room, downstairs, sat Adeline, with the children around her. Marie was een meisje van even twaalf, en dan volgden al de anderen in leeftijd, als het trapje af, geleidelijkjes weg. |||||||||||||||||step||gradually| Marie was a girl of just twelve, and then the others followed in age, gradually going down the stairs. Marie was als een moedertje: zij hielp Adeline heel veel met de drie kleinsten, die met de leelijke namen: Jan, Piet en Klaasje - nu nu toch al zes, vier, twee - een kleine groep in de groote groep, omdat Jan over Klaasje en Piet wilde heerschen, ze beschouwden als zijne vazallen, nadoende de stem van papa, paardje rijdende met Piet en Klaasje, heel gehoorzaam, hij tyranniek, terwijl hij bulderen poogde te doen zijn schril stemmetje van klein haantje - zoodat Marietje te hulp moest komen - als een opperste gerecht, dat uitspraak deed in allerlei moeilijke kwesties, die oprezen om een haverklap... Adèletje, tus-       schen tien en elf, was ziekelijkjes, zat meestal stilletjes heel dicht bij mama in haar rokken verscholen - een zwak kindje, waarvoor Adeline altijd vreesde, en ook om Klaasje was zij bezorgd, daar het kind héel achterlijkjes bleef en dommetjes: - de familie noemde het idioot... Maar een vroolijk paartje waren Gerdy en Constant, negen en acht, altijd samen, elkaâr aanbiddend en lachend tegen elkaâr als twee zoete, blonde kindertjes - heel kinderlijkjes voor hun leeftijd, de gelijkenissen van vader en moeder gemengd tot éene fuzie van blond en blank en roze, bijna als plaatjes en als een poëzietje tusschen de ruwheid der oudere jongens. ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||considered||||copying|||||little horse|riding||||||||tyrannical|||bulderen|||||||||Klaasje||||||||||dish|||||||||arose|||o||||||||sickly|||||||||||hidden|||||||||||||||||||the little ones||||||||||||pair|||||||||||worshipping|||||||||||the little ones|||||similarities||||||||fuzie|||||||||||||poem||||the|| Marie was like a little mother: she helped Adeline a lot with the three youngest, who had the ugly names: Jan, Piet, and Klaasje - now six, four, and two - a small group within the larger group, because Jan wanted to dominate Klaasje and Piet, considering them his vassals, imitating the voice of papa, riding a little horse with Piet and Klaasje, very obedient, he tyrannically, while he tried to bellow with his shrill little voice of a small rooster - so that little Marie had to come to the rescue - as a supreme court that made judgments in all sorts of difficult issues that arose at the drop of a hat... Adèletje, between ten and eleven, was somewhat sickly, usually sitting quietly very close to mama, hidden in her skirts - a weak child, for whom Adeline always feared, and she was also worried about Klaasje, as the child remained very backward and silly: - the family called it an idiot... But a cheerful pair were Gerdy and Constant, nine and eight, always together, adoring and laughing at each other like two sweet, blonde little children - very childlike for their age, the likenesses of father and mother mixed into a fusion of blonde and fair and pink, almost like pictures and like a little poem amidst the roughness of the older boys. Want was Jan al rumoerig en heerschziek, Alex en Guy waren heele heeren, ongevoelig meer voor den rechtsuitspraak van Marietje, zelfs niet meer in bedwang gehouden door Adeline - alleen nog maar een beetje ontzag hebbende als de zware stap van Gerrit de trap deed kraken - als hij bulderde - en toch al wetende, stilletjes, met een strakken blik van verstandhouding tusschen elkaâr, dat papa wel bulderde - maar nooit sloeg - zelfs, als mama straf uitdeelde, in het Fransch aan haar iets vertelde, zoodat de straf heel weinig werd - en door deze vroege wereld-       kennis in hun klein speelkamerwereldje twee onhandelbare snuiters, pedant, brutaal, doende de groote jongens, - de schrik van kleine Gerdy en Constant, die dan wegvluchtten met elkaâr, en zich verscholen en huishoudentje speelden achter de schuine canapé in den salon, stilletjes lachende als mama of Marietje ze zocht en ze niet vinden kon. |||already|noisy||domineering|||||||insensitive||||ruling||||||||||||||||awe||||||||||||||uldered|||||||||||||||||ulder|||was|||||distributed|||||||||||||||||||||||playroom world||unmanageable|snuiters||||||||||||||||fleeing|||||||||||a||||||||||||||||| For Jan was already noisy and domineering, Alex and Guy were real gentlemen, no longer sensitive to Marietje's verdict, not even held in check by Adeline - only still having a bit of respect when Gerrit's heavy step made the stairs creak - when he roared - and yet already knowing, quietly, with a tight look of understanding between each other, that papa did roar - but never hit - even when mama handed out punishment, told her something in French, so that the punishment became very little - and through this early world knowledge in their small playroom world, two unruly little rascals, pompous, cheeky, doing the big boys, - the terror of little Gerdy and Constant, who then fled away together, hiding and playing house behind the slanted sofa in the living room, quietly laughing when mama or Marietje looked for them and could not find them. Maar hoe onhandelbaar ook, Alex en Guy, twee mooie kereltjes, de monden brutaal, maar de oogen lief, de oogen donker, de Van Lowe-oogen, - niet hun harde, maar hun zachte oogen, - en als ze dan brutaal waren en onhandelbaar met vooruitstekende brutale lippen, maar met die oogen vol donker zachte liefheid, onder de al donkerende blonde, al korter geknipte krulkoppen, was Constance op ze verliefd, bedierf ze nog meer dan Gerrit, duldde zij alles van de twee bengels, zelfs, dat de groote jongens aan haar hingen en haar kleêren en haren verwarden. |||||||||little boys|||||||||||||||||||||||||||||||outstanding||||||||||||||||||cut|curly heads||||||but||||||||||||boys|||||||||||||| But however unruly, Alex and Guy, two handsome little boys, their mouths cheeky, but their eyes sweet, their eyes dark, the Van Lowe eyes, - not their hard ones, but their soft ones, - and when they were cheeky and unruly with protruding cheeky lips, but with those eyes full of dark soft sweetness, under the already darkening blonde, already shorter cropped curly heads, Constance was in love with them, spoiled them even more than Gerrit, she tolerated everything from the two rascals, even that the big boys hung around her and tangled her clothes and hair. Ook nu, dat zij binnen kwam, vielen zij dadelijk aan op Constance, en Constance, gelukkig, dat zij ze stralen zag, gelukkig, dat het helder om haar werd, als of de zon scheen, opende hare armen, maar Adeline riep: Even now, when she entered, they immediately attacked Constance, and Constance, happy to see them shine, happy that it became bright around her, as if the sun was shining, opened her arms, but Adeline shouted:

- Alex... Guy! - Alex... Guy! Pas op... tante haar mooie mantel... Jongens, pas dan toch op... tante haar mooie hoed! just|watch|aunt|her|beautiful|coat|boys|watch|then|indeed|watch|aunt|her|beautiful|hat Watch out... auntie's beautiful coat... Boys, be careful with auntie's beautiful hat! Maar noch Alex noch Guy hadden eenig gevoel voor tantes mooie mantel en voor tantes mooien hoed en Constance was zoo zwak in hun een beetje brutale omhelzingen, dat zij maar lachte, dat zij maar lachte... O, eindelijk, eindelijk de zonneschijn! but|neither|Alex|nor|Guy|they had|any|feeling|for|aunt's|beautiful|coat|and|for|aunt's|beautiful|hat|and|Constance|she was|so|weak|in|their|a|little|rude|embraces|that|she|just|laughed|that|she|just|laughed|oh|finally|finally|the|sunshine But neither Alex nor Guy had any appreciation for auntie's beautiful coat and auntie's beautiful hat, and Constance was so weak in their somewhat rude embraces that she just laughed, she just laughed... Oh, finally, finally the sunshine! Hoe innig zij ook hield van haar grooten zoon, dàt had zij dezer dagen van regen en sombere luchten en sombere gevoelens noodig - die bijna overweldigende zonneschijn, die bijna erbarminglooze verblinding van stralende jeugd - die ruwe dartelheid tegen haar aan van wat jong en gezond en blond was - alsof de schok haar terug deed komen uit haar sombere bedrukkingen... Waren de jongens - als jonge honden, die haar in het gezicht waren gesprongen - dan eindelijk tevreden, dan zocht zij met wijze Marietje het heele huis door naar Gerdy en Constant, die zich opzettelijk hadden verstopt, en die zij wel wist, dat gekropen waren achter de schuine canapé in den salon, maar die zij nog niet vinden wilde - om ze veel pret te geven, zoodat zij in den salon dan riep: how|deeply|she|also|loved|of|her|big|son|that|she had|she|these|days|of|rain|and|gloomy|skies|and|gloomy|feelings|needed|that|almost|overwhelming|sunshine|that|almost|merciless|blinding|of|radiant|youth|that|rough|playfulness|against|her|on|of|what|young|and|healthy|and|blond|was|as if|the|shock|her|back|made|to come|out of|her|gloomy|depressions|were|the|boys|like|young|dogs|that|her|in|the|face|were|jumped|then|finally|satisfied|then|she searched|she|with|wise|Marietje|the|whole|house|through|to|Gerdy|and|Constant|that|themselves|intentionally|they had|hidden|and|that|she|indeed|knew|that|crawled|they had|behind|the|slanted|couch|in|the|living room|but|that|she|not yet||to find|wanted|to|them|much|fun|to|to give|so that|she|in|the|living room|then|called As much as she loved her big son, she needed that almost overwhelming sunshine, that almost merciless blinding light of radiant youth, during these days of rain and gloomy skies and gloomy feelings - that rough playfulness against her of what was young and healthy and blonde - as if the shock brought her back from her gloomy depressions... When the boys - like young dogs that had jumped in her face - were finally satisfied, she searched the whole house with wise Marietje for Gerdy and Constant, who had deliberately hidden themselves, and whom she knew had crawled behind the slanted sofa in the living room, but whom she did not want to find yet - to give them a lot of fun, so that she then called in the living room:

- Maar waar zitten ze dan toch weêr... Waár zouden ze dan toch zitten...? but|where|they are|they|then|indeed|again|where|they would|they|then|indeed|they are - But where are they again... Where could they be...? Constant! constant Constant! Gerdy...? Gerdy Gerdy...?

Tot eindelijk de proestlach van het broêrtje       en het zusje achter de canapé ze maar deed kijken over de leuning heen: until|finally|the|giggle|of|the|little brother|and|the|little sister|behind|the|couch|they|but|made|look|over|the|backrest|over Until finally the giggle of the little brother and sister behind the couch made her look over the back:

- Ik heb je gevonden! I|have|you|found - I found you! Ik heb je gevonden! I|have|you|found I found you!

O, wat waren die kinderen jong! oh|what|were|those|children|young Oh, how young those children were! Behalve wijze, deftige Marietje, mama's hulp, behalve misschien stille Adèletje, wat waren ze jong! except|wise|dignified|Marietje|mom's|help|except|maybe|quiet|Adèletje|what|were|they|young Except for wise, dignified Marietje, mama's helper, and perhaps quiet Adèletje, how young they were! Die twee bengels, wat waren het kinderen voor hun elf en hun tien jaren... Dat jonge huishoudentje, Gerdy en Constant, wat waren het een baby's voor hun negen en hun acht... En dan de eigenlijke kinderkamer, Jan, de heerscher, over Piet en Klaasje... Wat was het alles blond, roze, jong, frisch... Zoo, zoo waren kinderen, ook al had Klaasje een heel dom lachje... Zoo, had zij nooit Addy gekend... Zoo, zoo had Addy geen jeugd gehad... Neen, zijn kinderjaren waren voorbijgegaan tusschen de driften van zijn vader en zijn moeder, tusschen hunne ijverzuchten, tusschen scènes en tusschen tranen - zoodat het kind nooit kind was geweest... En toch... en toch... al was hij vroeg oud... wat had hij toch zichzelven al weten te bewaren... wat goede machten toch hadden hem bewaakt en hem voor hen doen zijn niets dan liefde en niets dan troost... those|two|rascals|what|were|they|children|for|their|eleven|and|their|ten|years|that|young|household|Gerdy|and|Constant|what|were|they|a|babies|for|their|nine|and|their|eight|and|then|the|actual|children's room|Jan|the|ruler|over|Piet|and|Klaasje|what|was|it|all|blonde|pink|young|fresh|so|so|were|children|also|although|had|Klaasje|a|very|silly|smile|so|had|she|never|Addy|known|so|so|had|Addy|no|youth|had|no|his|childhood years|were|gone by|between|the|tempers|of|his|father|and|his|mother|between|their|ambitions|between|scenes|and|between|tears|so that|it|child|never|child|was|been|and|yet|and|yet|although|was|he|early|old|what|had|he|still|himself|already|to know|to|to preserve|what|good|forces|indeed|had|him|protected|and|him|for|them|to make|his|nothing|than|love|and|nothing|than|comfort Those two rascals, what children they were at eleven and ten years old... That little household, Gerdy and Constant, what babies they were at nine and eight... And then the actual children's room, Jan, the ruler, over Piet and Klaasje... Everything was so blonde, pink, young, fresh... Yes, yes, they were children, even if Klaasje had a very silly laugh... Yes, she had never known Addy... Yes, yes, Addy had no youth... No, his childhood had passed between the whims of his father and mother, between their ambitions, between scenes and tears - so that the child had never been a child... And yet... and yet... even though he grew old early... how he had managed to preserve himself... what good powers had protected him and made his actions nothing but love and nothing but comfort...

Maar al schoot even die weemoed door haar       heen, om zichzelve, toch was de morgen, die Zondag-morgen nu zonnig begonnen, met al het blond van die haren, al het roze van die kinderwangen, al het overweldigende goud van die vroolijkheid, en Constance vergat hare sombere bedrukkingen - om wat, zij wist het niet - in de stralende kinderhelderheid van die huiskamer. but|even|shot||that|nostalgia|through|her|in|for|herself|still|was|the|morning|that|||now|sunny|started|with|all|the|blonde|of|those|hair|all|the|pink|of|those|children's cheeks|all|the|overwhelming|gold|of|that|cheerfulness|and|Constance|forgot|her|gloomy|feelings|for|what|she|knew|it|not|in|the|radiant|childlike clarity|of|that|living room But even though a sense of nostalgia shot through her for herself, the morning, that Sunday morning, had now begun sunny, with all the blonde of those hairs, all the pink of those children's cheeks, all the overwhelming gold of that cheerfulness, and Constance forgot her gloomy depressions - for what, she did not know - in the radiant childlike brightness of that living room. Nu dreunde zwaar een stap de trap af. now|thundered|heavy|a|step|the|stairs|down Now a heavy step echoed down the stairs.

- Dat is Gerrit, zei Adeline. that|is|Gerrit|said|Adeline - That's Gerrit, said Adeline.

- Wat is hij laat, zei Constance lachend. how|is|he|late|said|Constance|laughing - How late he is, said Constance laughing. Gerrit... wat ben je laat! Gerrit|what|am|you|late Gerrit... how late you are! riep zij, nog voor hij de deur had geopend. she called|she|still|before|he|the|door|had|opened she called out, even before he had opened the door.

En zij verwonderde zich, dat zijn stap zoo zwaar en zoo loom dreunde, niet als zij gewoon was hem te hooren vullen het geheele huis met het bruske geluid van zijne bewegingen. and|she|she wondered|herself|that|his|step|so|heavy|and|so|sluggish|it echoed|not|as|she|used|was|him|to|hear|filling|the|whole|house|with|the|abrupt|sound|of|his|movements And she wondered that his step sounded so heavy and sluggish, not like she was used to hearing him fill the whole house with the brusque sound of his movements. Loom, zwaar naderde door de gang zijn stap, en nu eerst opende hij langzaam de deur van de eet- en huiskamer. sluggish|heavy|it approached|through|the|hallway|his|step|and|now|first|he opened|he|slowly|the|door|of|the||and|living room Slowly and heavily, his step approached through the hallway, and only now did he slowly open the door to the dining and living room.

Hij bleef staan in de deur. he|stayed|standing|in|the|door He stood in the doorway.

- Zoo... dag Constance. so|day|Constance - So... hello Constance.

- Dag Gerrit... Wat ben je laat! day|Gerrit|what|am|you|late - Hello Gerrit... You're so late! herhaalde Constance vroolijk. repeated|Constance|cheerfully Constance cheerfully repeated. Nu, jij slaapt ook goed uit, 's Zondags! now|you|sleep|also|well|late|on|Sundays Now, you also sleep in on Sundays!

Maar zij verschrikte toen zij hem aanzag. but|she|got scared|when|she|him|looked at But she was startled when she saw him.

- Wat heb je... broêr? what|have|you|brother - What do you have... brother? - Ik voel me bedonderd, zeide hij somber. I|feel|myself|cheated|said|he|gloomy - I feel cheated, he said gloomily. Neen, kinderen, laat vader met rust. no|children|let|father|with|rest No, children, leave father alone.

En hij weerde af de vroolijk-ruwe handen van de twee brutale rekels: Alex en Guy... and|he|he warded off|off|the|||hands|of|the|two|rude|lads|Alex|and|Guy And he fended off the cheerful-rough hands of the two cheeky rascals: Alex and Guy...

- Gerrit is al een paar dagen niet goed, zei Adeline nu bezorgd. Gerrit|is|already|a|few|days|not|well|she said|Adeline|now|worried - Gerrit hasn't been well for a few days, Adeline said now worried.

- Wat is er... broêrtje? what|is|there|little brother - What is it... little brother? vroeg Constance en zij glimlachte hem toe: haar glimlach nog van zoo even, toen de zonnige warmte der kinderen haar had doen glimlachen - door haar eigen sombere drukkingen heen. asked|Constance|and|she|smiled|at him|to|her|smile|still|from|so|just|when|the|sunny|warmth|of the|children|her|had|to make|smile|through|her|own|gloomy|pressures|through Constance asked, and she smiled at him: her smile still from just a moment ago, when the sunny warmth of the children had made her smile - through her own gloomy pressures.

- Ik voel me bedonderd, herhaalde hij somber. I|feel|myself|cheated|repeated|he|gloomy - I feel cheated, he repeated gloomily. Neen, dank je... ik heb geen eetlust. no|thanks|you|I|have|no|appetite No, thank you... I have no appetite.

- Ben je al een paar dagen niet wel? am|you|already|a|few|days|not|well - Have you not been well for a few days? vroeg Constance. asked|Constance asked Constance.

Hij keek haar aan, en zijn oogen stonden mat, glassig. he|looked|her|at|and|his|eyes|were|dull|glassy He looked at her, and his eyes were dull, glassy. Hij had haar willen zeggen, ironiesch, dat hij zijn heele leven niet wel was geweest - maar zij zoû hem niet begrijpen, denken, dat hij spotte, dat hij bitter was om wat, zij zoû het niet weten. he|had|her|wanted to|say|ironically|that|he|his|whole|life|not|well|was|been|but|she|would|him|not|understand|think|that|he|mocked|that|he|bitter|was|about|what|she|would|it|not|know He had wanted to tell her, ironically, that he had not been well his whole life - but she would not understand him, think that he was mocking, that he was bitter about something, she would not know. En hij wilde haar ook geen leed doen... zij was zoo lief... hij voelde haar altijd als zijn liefste zuster... ook al hadden zij jaren elkander niet gezien... O, wat was het goed, dat zij terug was gekomen... O, drie jaren nu al was zij in Holland, bij hen... Zijn zuster, hij had haar lief...       zijn zuster... hij voelde voor haar een gevoel... bijna mystiek... de sympathie uit het zelfde bloed... de sympathie uit de zelfde ziel... verdeeld in het mysterie der geboorte van broêr en zuster uit een zelfde moeder, door een zelfde vader... en zoo duidelijk voelde hij, dat zij zijn zuster was... dat hij lief haar had als iets van hem... een deel van hem... iets van zijn bloed en zijn vleesch en zijn ziel, - dat hij haar naderde, zijn hand legde op haar hoofd - haar hoed had zij afgedaan, haar haar was in de war door de jongens - dat hij haar zeide, met een stem, die hij onmogelijk kon bulderen doen, en die in weekte brak: and|he|wanted|her|also|no|pain|to do|she|was|so|dear|he|felt|her|always|as|his|dearest|sister|also|although|had|they|years|each other|not|seen|oh|what|was|it|good|that|she|back|was|come|oh|three|years|now|already|was|she|in|Holland|with|them|his|sister|he|had|her|dear|his|sister|he|felt|for|her|a|feeling|almost|mystical|the|sympathy|from|the|same|blood|the|sympathy|from|the|same|soul|divided|in|the|mystery|of the|birth|of|brother|and|sister|from|a|same|mother|by|a|same|father|and|so|clearly|felt|he|that|she|his|sister|was|that|he|dear|her|had|as|something|of|him|a|part|of||||his|blood|and|his|flesh|and|his|soul|that|he|her|approached|his|hand|laid|on|her|head|her|hat|had|she|taken off|her|hair|was|in|the|mess|by|the|boys|that|he|her|said|with|a|voice|that|he|impossible|could|to bellow|to do|and|that|in|broke|broke And he also did not want to cause her any pain... she was so dear... he always felt her as his dearest sister... even though they had not seen each other for years... Oh, how good it was that she had come back... Oh, it had already been three years since she was in Holland, with them... His sister, he loved her... his sister... he felt for her a feeling... almost mystical... the sympathy from the same blood... the sympathy from the same soul... divided in the mystery of the birth of brother and sister from the same mother, by the same father... and so clearly he felt that she was his sister... that he loved her as something of his own... a part of him... something of his blood and his flesh and his soul, - that he approached her, laid his hand on her head - she had taken off her hat, her hair was disheveled by the boys - that he said to her, with a voice that he could not possibly make roar, and that broke in tenderness:

- Zoo... ben je weêr eens gekomen... met je lieve gezicht... mijn zusje?... so|I am|you|again|once|come|with|your|sweet|face|my|sister - So... you came again... with your sweet face... my little sister?... Of ik niet wel ben, kind? whether|I|not|well|I am|child Am I not well, child? Ik heb een paar dagen slecht geslapen, dat is alles... I|I have|a|few|days|badly|slept|that|is|everything I've slept poorly for a few days, that's all...

- Maar je slaapt anders toch goed. but|you|sleep|otherwise|still|well - But you usually sleep well.

- Ja, anders wel... yes|otherwise|indeed - Yes, otherwise...

- Je eetlust is toch goed. your|appetite|is|after all|good - Your appetite is good.

- Ja Cony, ik eet anders goed. yes|Cony|I|eat|otherwise|well - Yes Cony, I usually eat well. Maar ik heb nu geen lust... te ontbijten. but|I|have|now|no|desire|to|breakfast But I don't feel like... having breakfast now.

- Je gezicht is zoo getrokken... your|face|is|so|drawn - Your face looks so drawn...

- Het zal wel weêr beter gaan... zeide hij, zich opmonterend. it|will|probably|again|better|go|he said|he|himself|encouraging - It will probably get better again... he said, cheering himself up. En hij sloeg zich met beide handen op de borst:       - Mijn body kan wel tegen een stootje. and|he|he hit|himself|with|both|hands|on|the|chest|my|body|can|probably|against|a|bump And he slapped his chest with both hands: - My body can take a beating.

- Gerrit is een paar dagen geleden druipnat thuisgekomen, zei Adeline. Gerrit|is|a|few|days|ago|soaking wet|came home|she said|Adeline - Gerrit came home soaking wet a few days ago, said Adeline. Hij had voor op de tram gestaan... in een kletsregen... en hij was heelemaal doorweekt... he|had|in front of|on|the|tram|stood|in|a|downpour|and|he|was|completely|soaked He had stood in front of the tram... in a pouring rain... and he was completely soaked...

- Maar Gerrit... Waarom doe je dat dan ook... but|Gerrit|why|do|you|that|then|also - But Gerrit... Why do you do that then...

- Om wind te vangen, zusje. to|wind|to|catch|little sister - To catch the wind, sister.

- En om koû te vatten, broêr. and|to|cold|to|catch|brother - And to catch a cold, brother.

Hij lachte. he|laughed He laughed.

- Nou, wees maar niet bezorgd. well|be|but|not|worried - Well, don't worry. Mijn body - hij sloeg op de borst zich - kan wel tegen een stootje. my|body|he|hit|on|the|chest|himself|can|indeed|against|a|bump My body - he patted his chest - can take a beating.

- Maar je ziet er slecht uit... but|you|see|there|bad|out - But you look unwell...

- Ach, wat... oh|what - Oh, what...

- Ja, je ziet er slecht uit... yes|you|see|there|bad|look - Yes, you look bad...

- Ik heb behoefte aan lucht... het weêr gaat nog al... Het regent niet, het waait alleen maar flink er op los... Ben je bang voor den wind, of ga je wat loopen met je broêr... I|have|need|to|air|the|weather|goes|still|quite|it|rains|not|it|blows|only|but|hard|there|on|loose|am|you|afraid|for|the|wind|or|go|you|a bit|walk|with|your|brother - I need some air... the weather is quite... It's not raining, it's just blowing hard... Are you afraid of the wind, or are you going to take a walk with your brother...

- Dat is goed, Gerrit... maar eet eerst een eitje. that|is|good|Gerrit|but|eat|first|an|egg - That's good, Gerrit... but eat an egg first.

Nu bulderde hij in een lach uit, die de kamer deed daveren. now|he roared|he|in|a|laugh|out|that|the|room|made|tremble Now he burst into a laugh that made the room shake. De kinderen ook lachten: zij lachten altijd, als papa zoo lachte en de lach maakte Gerdy, die eerst bang had gekeken, weêr dapper. the|children|also|they laughed|they|they laughed|always|when|dad|so|he laughed|and|the|laugh|she made|Gerdy|who|first|scared|had|looked|again|brave The children laughed too: they always laughed when daddy laughed like that, and the laughter made Gerdy, who had looked scared at first, brave again. Ze kroop op Gerrits knieën, dolletjes op       liefkoozing, zij klemde zich aan Gerrit vast, zij zoende hem met kleine zoentjes en Alex en Guy hingen de een aan een arm, de ander aan een been van hun vader, terwijl homeriesch zijn breede lachen nog daverde... she|she crawled|on|Gerrit's|knees|silly|on|affection|she|she clung|herself|to|Gerrit|tight|she|she kissed|him|with|small|kisses|and|Alex|and|Guy|they hung|the|one|on|an|arm|the|other|on|a|leg|of|their|father|while|boisterous|his|wide|laughter|still|trembled She crawled onto Gerrit's knees, playfully affectionate, she clung to Gerrit, kissing him with little kisses, while Alex and Guy hung onto one of their father's arms and one of his legs, as his broad laughter still echoed...

En zijn lachen hield niet op. and|his|laughter|it held|not|stopped And his laughter did not stop. Hij lachte zoo, dat de meid even om de deur keek, weêr verdween, verlegen. he|laughed|so|that|the|maid|just|around|the|door|looked|again|disappeared|shy He laughed so much that the maid peeked around the door, then disappeared again, embarrassed. Hij lachte zoo, dat alle de kinderen, de negen, nu lachten, want zijn lach had de drie, Jan, den heerscher, met zijn twee vazalletjes, binnengelokt van de trap, waar zij speelden: hij lachte zoo, dat ook Adeline, rustig lief moedertje, een pijnlijken dollach kreeg, die haar stilletjes in zichzelve deed stikken... en hij kon nog niet uitscheiden: zijn lachen bulderde uit, vulde het huis: - zelfs een straatjongen - op de straat, - drukte aan het venster zijn neus plat, om naar binnen te loeren en te weten wie daar binnen zoo lachten. he|laughed|so|that|all|the|children|the|nine|now|laughed|because|his|laugh|had|the|three|Jan|the|ruler|with|his|two|little vassals|lured inside|from|the|stairs|where|they|played|he|laughed|so|that|also|Adeline|calm|sweet|little mother|a|painful|fit of laughter|got|which|her|quietly|in|herself|made|choke|and|he|could|still|not|stop laughing|his|laughter|roared|out|filled|the|house|even|a|street boy|on|the|street|pressed|against|the|window|his|nose|flat|to|inside|inside||lurking|||||||so|laughed He laughed so much that all the children, the nine of them, laughed now, because his laughter had lured the three, Jan, the ruler, with his two vassals, down from the stairs where they were playing: he laughed so much that even Adeline, the calm dear little mother, got a painful giggle that made her quietly choke on herself... and he still couldn't stop: his laughter roared out, filled the house: - even a street boy - outside, - pressed his nose flat against the window to peek inside and see who was laughing so much.

En eindelijk stond Gerrit op, bevrijdde zich van de drie kinderen, zoende Constance, zijn gezicht rood, zijn oogen nat, zijn mond nog vroolijk vertrokken, en hij pakte in zijn groote handen haar bij de beide schouders en hij zei, zijn oogen in de hare: and|finally|stood|Gerrit|up|freed|himself|from|the|three|children|kissed|Constance|his|face|red|his|eyes|wet|his|mouth|still|cheerful|drawn|and|he|grabbed|in|his|big|hands|her|by|the|both|shoulders|and|he|said|his|eyes|in|the|hers And finally, Gerrit stood up, freed himself from the three children, kissed Constance, his face red, his eyes wet, his mouth still cheerfully twisted, and he took her by the shoulders in his big hands and said, looking into her eyes:

- Zusje, niet boos zijn... maar ik kòn niet meer... Ik kòn niet meer... Je laat me me       dood lachen als je zoo doet... En als je met zoo een lief stemmetje beveelt, dat ik een eitje moet eten... voor je met me wilt wandelen... Neen... ik kòn niet meer... ik ben er kapot van... Nu goed... goed dan... om je pleizier te doen... maar... maak JIJ dan het eitje... klaar... wil je... en zet het me voor... zet me dan mijn eitje... voor! little sister|not|angry|be|but|I|could|not|anymore|I|could|not|anymore|your||me|me|||||||||||||||commands||||egg|||in front of||||||||||||||||||||||||||||||egg|||||||||||||| - Little sister, don't be angry... but I couldn't anymore... I couldn't anymore... You make me laugh to death when you do that... And when you command me with such a sweet little voice to eat an egg... before you want to walk with me... No... I can't anymore... I'm exhausted from it... Alright... fine then... to please you... but... YOU make the egg... ready... will you... and serve it to me... serve me my egg... please!

Constance ook lachte... ook de kinderen lachten nog - dol, eigenlijk niet wetende waarom zij lachten, nu zij maar lachten door elkaâr, en Adeline... Constance|also|laughed|also|the|children|laughed|still|crazy|actually|not|knowing|why|they|laughed|now|they|but|laughed|through|each other|and|Adeline Constance also laughed... the children laughed too - madly, actually not knowing why they were laughing, now they just laughed at each other, and Adeline...

- Kijk! look - Look! zei Gerrit, wijzende naar zijn vrouw. said|Gerrit|pointing|at|his|wife said Gerrit, pointing at his wife. Kijk... look Look...

En terwijl Constance het eitje openmaakte, zag zij naar Adeline om. and|while|Constance|the|egg|she opened|saw|she|at|Adeline|around And while Constance was opening the egg, she looked over at Adeline. Het moedertje was nog altijd overweldigd door haar stillen dollach: de tranen liepen haar over de wangen, de kinderen om haar hadden pret in haar. the|little mother|was|still|always|overwhelmed|by|her|silent|doll|the|tears|ran|her|over|the|cheeks|the|children|around|her|had|fun|in|her The little mother was still overwhelmed by her quiet laughter: tears were streaming down her cheeks, the children around her were having fun with her.

- Ik heb Lien nóoit van haar leven... zoo zien lachen... zei Gerrit; Cony... dan nu... dan nu om dat eitje van jou... I|have|Lien|never|from|her|life|so|to see|laugh|said|Gerrit|Cony|then|now|then|now|for|that|egg|of|yours - I have never seen Lien laugh like that in her life... said Gerrit; Cony... now... now because of that egg of yours...

En hij begon weêr... Hij bulderde uit... Zij echter had hem zijn bord voorgezet. and|he|began|again|he|he roared|out|she|however|had|him|his|plate|served And he started again... He burst out laughing... However, she had set his plate in front of him. Nu deed hij kluchtigjes, nam delicaat het lepeltje, zei met een lief stemmetje, dat komiesch klonk uit zijn bulder-orgaan:       - Dank je wel... Constance... voor je eitje... Het is HÈEL lief van je... now|he did|he|playfully|he took|delicately|the|little spoon|he said|with|a|sweet|little voice|that|funny|it sounded|from|his|bellowing||thanks|you|well|Constance|for|your|little egg|it|is|very|sweet|of|you Now he acted comically, delicately took the little spoon, and said in a sweet voice that sounded funny from his booming organ: - Thank you... Constance... for your egg... It is VERY kind of you...

En met kleine, voorzichtige lepeltjes-vol nipte hij aan het eitje, doende of hij heel teêr en heel zwak was, en de kinderen, hun grooten en zwaren vader ziende met lieve beweginkjes nippen aan het kleine eitje, waren dol, vonden het o zoo leuk van pa... and|with|small|careful|spoons||he sipped|he|at|the|egg|pretending|that|he|very|tender|and|very|weak|he was|and|the|children|their|big|and|heavy|father|seeing|with|sweet|little movements|they sipped|at|the|little|egg|they were|crazy|they found|it|oh|so|fun|of|dad And with small, careful spoonfuls, he sipped at the egg, pretending to be very tender and very weak, and the children, seeing their big and heavy father sipping lovingly at the little egg, were delighted, thought it was so nice of dad...

Nu zoû hij gaan wandelen met Constance. now|he would|he|go|walking|with|Constance Now he would go for a walk with Constance.

- Pa, mogen we meê? dad|may|we|along - Dad, can we come too? Ja, we gaan meê, niet waar? yes|we|go|along|not|where Yes, we are going along, aren't we? ? - Neen... zeide hij brusk. no|said|he|brusquely ? - No... he said abruptly. Neen, niet altijd net klissen zijn. no|not|always|just|cling|are No, not always just being clingy. Jullie zijn net een troep polypen, die je maar altijd omkronkelen in hun voelarmen. you|are|just|a|bunch|polyps|that|you|but|always|wrap around|in|their|tentacles You are just like a bunch of polyps, always wrapping around you with their feelers. Neen hoor. no|indeed No, not at all. Vader wil nu eens alleen met zijn zuster wandelen... father|wants|now|once|alone|with|his|sister|to walk Father wants to walk alone with his sister now...

En hij ging alleen met Constance, nadat zij de wanorde van haar haar, onder haar hoed, achter haar voile had weten te verbergen... and|he|went|alone|with|Constance|after|she|the|disorder|of|her|hair|under|her|hat|behind|her|veil|had|to know|to|to hide And he went alone with Constance, after she had managed to hide the disorder of her hair, under her hat, behind her veil...

- Gerrit, zeide zij, op straat; wat is het helder bij je in huis... zonnig... gelukkig... Gerrit|she said|she|on|street|how|is|it|bright|at|your|in|house|sunny|happy - Gerrit, she said, in the street; how bright it is at your place... sunny... happy...

- Ja, zeide hij. yes|he said|he - Yes, he said.

- Je mag wel dankbaar zijn, Gerrit. you|may|indeed|grateful|to be|Gerrit - You should be grateful, Gerrit.

- Ja... yes - Yes...

- Voel je je nu beter... in de lucht? feel|you|you|now|better|in|the|air - Do you feel better now... in the air?

- Ja... vooral na je eitje. yes|especially|after|your|egg - Yes... especially after your little egg. - Neen, wees niet flauw, Gerrit. no|be|not|mean|Gerrit - No, don't be silly, Gerrit. Je ziet er niet uit, als gewoonlijk. you|see|there|not|look|as|usual You don't look good, as usual.

- Ik voel me ook... eigenlijk bedonderd. I|feel|myself|also|actually|cheated - I feel... actually cheated.

- Nog altijd... still|always - Still...

- Ja... maar het zal wel wegtrekken... Ik... ik slaap altijd heel goed... en juist daarom kan ik er niet tegen, als ik een nacht minder goed slaap... yes|but|it|will|probably|subside|I|I|sleep|always|very|well|and|just|therefore|can|I|it|not|against|when|I|a|night|less|well|sleep - Yes... but it will probably pass... I... I always sleep very well... and that's exactly why I can't stand it when I sleep poorly for a night...

- Maar dat is toch een uitzondering, niet waar... but|that|is|anyway|an|exception|not|true - But that's an exception, isn't it...?

- Ja zeker, dat is een uitzondering... Wees heusch maar niet bezorgd, zusje... Ik heb een huid als een rhinoceros... Ik ben de pachyderm van de familie... Ik heb niet jullie fijne gestelletjes... yes|certainly|that|is|an|exception|be|really|but|not|worried|little sister|I|have|a|skin|like|a|rhinoceros|I|am|the|pachyderm|of|the|family|I|have|not|your|fine|constitutions - Yes, certainly, that's an exception... Honestly, don't worry, sister... I have skin like a rhinoceros... I'm the pachyderm of the family... I don't have your delicate constitutions...

- Ik ben zoo blij bij jullie te komen... Gerrit... Ik word altijd zoo helder... bij je in huis... I|am|so|happy|at|you|to|come|Gerrit|I|become|always|so|clear|at|your|in|house - I am so happy to come to you... Gerrit... I always feel so clear... in your house...

- Je bent toch niet somber den laatsten tijd. you|are|indeed|not|gloomy|the|last|time - You haven't been gloomy lately, have you?

- Juist wel... den allerlaatsten tijd... just|indeed|the|very last|time - Quite the opposite... lately...

- En waarom, Cony. and|why|Cony - And why, Cony.

- Ik weet het niet. I|know|it|not - I don't know. Om het weêr... to|it|again About the weather again...

- Ben je bang? am|you|afraid - Are you scared? Daar gaat het weêr regenen. there|goes|it|again|rain It's going to rain again.

- Zoolang het niet stort, kunnen we wel wandelen... as long as|it|not|collapses|can|we|indeed|walk - As long as it doesn't rain, we can walk...

- Mij doet het goed, die wind vooral, die zoo blaast om je heen. to me|does|it|good|that|wind|especially|that|so|blows|around|you|around - It feels good to me, especially that wind, which blows all around you. Hoû je van den wind? do you love|you|of|the|wind Do you like the wind? - Jawel... maar... yes|but - Yes... but...

- Maar... but - But...

- Ik hoor er soms te veel in... I|hear|there|sometimes|too|much|in - Sometimes I hear too much in it...

- Mijn sprookjes-zusje, van vroeger! my|fairy||from|childhood - My fairy tale sister, from the past! Wat hoor je er in... what|hear|you|there|in What do you hear in it...

- Sombere dingen, weemoedige dingen... maar altijd heel groóte dingen... terwijl wij zelve zoo klein, zoo heel klein zijn... gloomy|things|wistful|things|but|always|very|big|things|while|we|ourselves|so|small|so|very|small|are - Somber things, melancholic things... but always very big things... while we ourselves are so small, so very small...

- Een mensch verandert niet... Zoo ben je als het zusje van vroeger... in de rivier... met de sprookjes... a|person|changes|not|so|am|you|as|the|little sister|of|past|in|the|river|with|the|fairy tales - A person does not change... You are like the little sister from the past... in the river... with the fairy tales...

- Maar wat ik hoor in den wind... is geen sprookje... but|what|I|hear|in|the|wind|is|no|fairy tale - But what I hear in the wind... is not a fairy tale...

- Wat dan... what|then - What then...

- Het leven... het heele leven zelve... De dingen van het verleden... de dingen van de toekomst... en alles groot en reusachtig... Als ik hoor naar den wind... wordt het verleden... reusachtig en de toekomst ontzaglijk... en blijf ik klein... klein... the|life|the|whole|life|itself|the|things|of|the|past|the|things|of|the|future|and|everything|big|and|gigantic|when|I|hear|to|the|wind|becomes|the|past|gigantic|and|the|future|immense|and|I remain|I|small|small - Life... the whole life itself... The things of the past... the things of the future... and everything big and gigantic... When I listen to the wind... the past becomes... gigantic and the future immense... and I remain small... small...

- Je blijft toch altijd een droomster, kind... you|remain|still|always|a|dreamer|child - You will always remain a dreamer, child...

- Neen, ik ben het niet gebleven... Ik ben het weêr geworden, misschien... no|I|am|it|not|remained|I|am|it|again|become|maybe - No, I have not remained that... I have perhaps become it again...

- Ja, je bent het weêr geworden... Ik herken je zoo heelemaal... zoo als je was een klein, blond, tenger meisje... net zoo een teêr vizioentje... Wat is dat lang geleden,       kind... Wat zinkt alles weg... van ons leven... Wat worden we oud... yes|you|are|it|again|become|I|recognize|you|so|completely|so|as|you|were|a|small|blonde|slender|girl|just|so|a|delicate|little vision|what|is|that|long|ago|child|what|sinks|everything|away|from|our|life|what|become|we|old - Yes, you have become it again... I recognize you completely... just as you were a small, blonde, slender girl... just like a delicate little vision... How long ago was that, child... How everything sinks away... from our life... How old we are becoming...

- Maar al je kinderen... dat houdt je jong... dat is àlles... alles van toekomst... but|all|your|children|that|keeps|you|young|that|is|everything|all|of|future - But all your children... that keeps you young... that is everything... everything of the future...

- Ja... Als ik zelf... yes|if|I|myself - Yes... If I myself...

- Wat... what - What...

- Niets... nothing - Nothing...

- Wat woû je zeggen? what|would|you|say - What did you want to say?

- Ik woû je een bekentenis doen. I|would|you|a|confession|to make - I wanted to make a confession to you. Ik woû je biechten. I|would|you|to confess I wanted to confess to you. Maar waarom. but|why But why? Het is beter van niet. it|is|better|to|not It's better not to. Het zoû een heel zwak oogenblik zijn. it|would|a|very|weak|moment|to be It would be a very weak moment. Het is beter van niet. it|is|better|to|not It's better not to. Het is beter, dat ik niet spreek. it|is|better|that|I|not|speak It's better that I don't speak.

- Gerrit... mijn broêr... zeg me... is er... is er... Gerrit|my|brother|say|me|is|there|is|there - Gerrit... my brother... tell me... is there... is there...

- Wat... what - What...

- Is er iets...? is|there|something - Is there something...?

- Neen... no - No...

- Dreigt er iets... threatens|there|something - Is something threatening...?

- Wel neen, kind. well|no|child - Oh no, dear.

- Ben je niet wel...? am|you|not|well - Aren't you...? Voel je je... ongelukkig... Heb je verdriet... Zeg het me, Gerrit... Zeg het me... Ik ben immers je zuster... feel|you|yourself|unhappy|have|you|sadness|say|it|to me|Gerrit|say|it|to me||am|after all|your|sister Do you feel... unhappy... Are you sad... Tell me, Gerrit... Tell me... After all, I am your sister...

- Ja... je bent mijn zuster... Je bent mijn bloed, mijn vleesch... Je bent van eén ziel met mij. yes|you|are|my|sister|you|are|my|blood|my|flesh|you|are|of|one|soul|with|me - Yes... you are my sister... You are my blood, my flesh... You are of one soul with me. Neen, er is niets, Constance. no|there|is|nothing|Constance No, there is nothing, Constance. Er dreigt niets. there|threatens|nothing There is nothing threatening.

- Heb je geen verdriet? have|you|no|sadness - Do you not have any sorrow? - Neen, ik heb geen verdriet. no|I|have|no|sadness - No, I am not sad.

- Jawel, je hebt verdriet. yes|you|have|sadness - Yes, you are sad.

- Neen, kind. no|child - No, child. Ik heb... de laatste nachten alleen slecht geslapen. I|have|the|last|nights|only|bad|slept I have... only slept poorly the last few nights. En ik voel me bedonderd. and|I|feel|myself|cheated And I feel cheated. Dat is alles... that|is|everything That's all...

- Maar je bent toch gezond? but|you|are|after all|healthy - But you are healthy, right?

- O ja... oh|yes - Oh yes...

- Je hebt toch niet iets serieus'... je bent toch niet serieus ziek? you|have|anyway|not|something|serious|you|are|anyway|not|serious|sick - You aren't seriously... you're not seriously ill, are you?

- Neen... neen... zeker niet. no|no|certainly|not - No... no... certainly not.

- Wat is er dan? what|is|there|then - What is it then?

- Er is niets. there|is|nothing - There is nothing.

- Jawel, jawel. yes|yes - Yes, yes. O ik voèl, dat je verdriet hebt... Gerrit, ben je niet gelukkig...? oh|I|feel|that|you|sadness|have|Gerrit|am|you|not|happy Oh I feel that you are sad... Gerrit, are you not happy...? Zijn er geheime dingen... Ben je niet gelukkig... met Adeline? are|there|secret|things|are|you|not|happy|with|Adeline Are there secret things... Are you not happy... with Adeline?

- Jawel, zeker, Cony. yes|certainly|Cony - Yes, certainly, Cony. Ze is heel lief. she|is|very|sweet She is very sweet. Ik ben heel gelukkig met haar. I|am|very|happy|with|her I am very happy with her.

- Wat is er dan? what|is|there|then - What is wrong then?

- Er is niets. there|is|nothing - There is nothing.

- Jawel, Gerrit, jawel. yes|Gerrit|yes - Yes, Gerrit, yes. O zeg het mij. oh|say|it|to me Oh tell me. Hoû het niet in je. keep|it|not|in|you Don't keep it inside you. Verdriet... dat stikt... in ons. sadness|that|suffocates|in|us Sadness... it suffocates... in us.

- Neen, het is geen verdriet... Het is... ik weet niet wat het is... no|it|is|no|sadness|it|is|I|know|not|what|it|is - No, it's not sadness... It's... I don't know what it is...

- Weet je het niet... know|you|it|not - You don't know it...

- Neen. no - No.

- Maar er is dus iets... Wat is het...       - Het is... het is... Constance. but|there|is|so|something|what|is|it|it|is|it|is|Constance - But there is something... What is it... - It is... it is... Constance.

- Wat is het... what|is|it - What is it...

- Het is... Constance... een groote MELANCHOLIE . it|is|Constance|a|great|melancholy - It is... Constance... a great MELANCHOLY.

- Een groote melancholie! a|great|melancholy - A great melancholy!

- Ja... yes - Yes...

- Waarom... why - Why...

- Om... mij. to|me - To... me.

- Om jou... to|you - To you...

- Ja... Omdat ik bedonderd ben... yes|because|I|cheated|am - Yes... Because I am messed up...

- Omdat je een paar dagen niet wel bent? because|you|a|few|days|not|well|are - Because you haven't been well for a few days?

- Omdat ik... nooit wel ben... because|I|never|well|am - Because I... am never well...

Nu meende zij, dat hij overdreef, spotte, zwaartillend was, hypochonder, en zij zeide: now|she thought|she|that|he|he exaggerated|he mocked|he was lifting heavy||hypochondriac|and|she|she said Now she believed that he was exaggerating, mocking, being dramatic, a hypochondriac, and she said:

- Maar Gerrit... but|Gerrit - But Gerrit...

Hij begreep, dat zij hem niet geloofde, hem nooit gelooven zoû. he|understood|that|she|him|not|believed|him|never|to believe|would He understood that she did not believe him, would never believe him. Hij lachte. he|laughed He laughed.

- Ja... zeide hij. yes|said|he - Yes... he said. Ik ben hyp, hè... I|am|hyped|right I am hyp, right...?

- Ja... je bent vreeslijk hyp... hoor... yes|you|are|terribly|hyped|you know - Yes... you are terribly hyp... you know...

- Het is ook met dat beroerde weêr... it|is|also|with|that|terrible|weather - It's also because of that terrible weather...

- Ja, dat maakt de menschen somber. yes|that|makes|the|people|gloomy - Yes, that makes people gloomy. Gelukkig, de kinderen niet. fortunately|the|children|not Fortunately, not the children.

- Neen, de kinderen niet... no|the|children|not - No, not the children...

- Als je ze straks weêr ziet... dan... Maar onze wandeling moet je niet somber maken... Gerrit, zal je probeeren niet hyp       en niet melancholiek te zijn...? if|you|them|later||see|then|but|our|walk|must|you|not|gloomy|make|Gerrit|will|you||not|hyper|and|not|melancholic|to|be - When you see them again later... then... But don't let our walk make you gloomy... Gerrit, will you try not to be hyped and not melancholic...? Ik wist heelemaal niet, dat je zoo was! I|knew||not|that|you||were I had no idea you were like this!

- Neen kind, maar wat weten wij van elkaâr... no|child|but|what|know|we|about|each other - No child, but what do we know about each other...

- O neen, niet veel. oh|no|not|much - Oh no, not much.

- De een is voor de ander gesloten... altijd. the|one|is|for|the|other|closed|always - One is closed to the other... always. En toch hoû je van mij... ik van joû. and|yet|love|you|of|me|I|of|you And yet you love me... I love you. Jij weet niets van mij... ik, ik niets van jou. you|know|nothing|of|me|I|I|nothing|of|you You know nothing about me... I, I know nothing about you.

- Neen... no - No...

- Van mijn geheimste weet je niets. of|my|secrets|know|you|nothing - You know nothing of my secrets. En ik niets van jou geheimste. and|I|nothing|of|your|secrets And I know nothing of your secrets.

- Neen, bekende zij zacht, en zij bloosde en zij dacht aan haar laat opgebloeide leven, lente en zomer - waar NIEMAND van wist. no|I admitted|she|softly|and|she|she blushed|and|she|she thought|of|her|late|blossomed|life|spring|and|summer|where|NO ONE|of|knew - No, she confessed softly, and she blushed and thought of her late-blooming life, spring and summer - of which NO ONE knew.

- Dat kan niet anders. that|can|not|otherwise - That cannot be otherwise. Dat moet zoo zijn. that|must|so|be It must be so. Wij voelen elkaâr zoo weinig aan, in de woorden, die we elkaâr zeggen. we|feel|each other|so|little|to|in|the|words|that|we|each other|say We feel so little for each other, in the words we say to each other. Ik heb dikwijls verlangd naar een vriend... met wie ik zoû aanvoelen... ons allergeheimste. I|have|often|longed|for|a|friend|with|whom|I|would|feel|our|most secret I have often longed for a friend... with whom I would feel... our most secret. Ik heb nooit zoo een vriend gehad. I|have|never|such|a|friend|had I have never had such a friend.

- Gerrit... ik wist niet... dat je zoo... zoo gevoelig was, broêr. Gerrit|I|knew|not|that|you|so|so|sensitive|were|brother - Gerrit... I didn't know... that you were so... so sensitive, brother.

- Neen... ik zeg je dingen, die ik anders nooit zeg. no|I|say|you|things|that|I|otherwise|never|say - No... I am telling you things that I never say otherwise. En ik zeg je ze en voel, dat het nutteloos is ze te zeggen. and|I|say|you|them|and|feel|that|it|useless|is|them|to|say And I tell you them and feel that it is useless to say them. Toch ben je mijn zuster, niet waar... yet|am|you|my|sister|not|true Yet you are my sister, aren't you...

- Ja...       - Nu breng ik je naar huis. yes|now|I bring|I|you|to|home - Yes... - Now I will take you home. Ik sleep je maar door de modder, den regen... De wegen zijn doorweekt... We zijn binnen een paar minuten bij je thuis. I|I drag|you|but|through|the|mud|the|rain|the|roads|are|soaked|we|are|within|a|few|minutes|at|your|home I will drag you through the mud, the rain... The roads are soaked... We will be at your home in a few minutes.

Hij bracht haar thuis: zij belde, Truitje deed open... he|brought|her|home|she|called|Truitje|opened|open He brought her home: she called, Truitje opened the door...

- Is Van der Welcke thuis, denk je? is|Van|the|Welcke|home|think|you - Do you think Van der Welcke is home? vroeg Gerrit aan Constance. asked|Gerrit|to|Constance Gerrit asked Constance.

- Ja, mevrouw, antwoordde Truitje. yes|madam|answered|Truitje - Yes, madam, Truitje replied. Meneer is op de voorkamer. Mr|is|in|the|front room Sir is in the front room.

- Dan ga ik hem even zien... then|I go|I|him|just|to see - Then I'm going to see him for a moment...

Gerrit stormde naar boven. Gerrit|he stormed|to|upstairs Gerrit stormed upstairs.

- Mevrouw... ik vergat... Er is een telegram gekomen, zei Truitje. Madam|I|I forgot|there|is|a|telegram|come|she said|Truitje - Ma'am... I forgot... A telegram has arrived, said Truitje.

- Een telegram... a|telegram - A telegram...

Zij wist niet wat haar beving, maar zij werd doodsbang... Haar bloed scheen stil te staan in haar hart. she|knew|not|what|her|trembled|but|she|became|dead scared|her|blood|seemed|still|to|stand|in|her|heart She did not know what was shaking her, but she became dead scared... Her blood seemed to stand still in her heart. Zij nam het telegram van Truitje aan, ging er meê in den salon, en voor zij het opende, deed zij de deur toe... she|took|the|telegram|from|Truitje|accepted|went|there|with|into|the|living room|and|before|she|it|opened|closed|she|the|door|shut She accepted the telegram from Truitje, went into the living room with it, and before she opened it, she closed the door...

Gerrit was maar even Van der Welcke gaan groeten: hij moest naar huis terug, want het was al twaalf uur en etenstijd... Van der Welcke geleidde hem de trap af. Gerrit|was|just|a moment|to|the|Welcke|to go|to greet|he|had to|to|home|back|because|it|was|already|twelve|o'clock|and|mealtime|to|the|Welcke|he guided|him|the|stairs|down Gerrit had just gone to greet Van der Welcke: he had to go back home, because it was already twelve o'clock and mealtime... Van der Welcke escorted him down the stairs.

- Nou... adieu dan, kerel! well|goodbye|then|guy - Well... goodbye then, kid! zei Gerrit joviaal, drukte Van der Welcke de hand. said|Gerrit|jovially|pressed|Van|the|Welcke|the|hand said Gerrit jovially, shook Van der Welcke's hand. Constance... Constance...! Constance|Constance Constance... Constance...! riep hij. called|he he called. Zij antwoordde niet. she|answered|not She did not answer.

- Constance! Constance - Constance! riep Gerrit nog eens. he called|Gerrit|again|once Gerrit called out again.

De keukendeur stond open. the|kitchen door|was|open The kitchen door was open.

- Mevrouw is in den salon, meneer, zei de meid. Mrs|is|in|the|living room|sir|she said|the|maid - Madam is in the parlor, sir, said the maid.

- Constance... Constance - Constance...

Hij opende de deur. he|opened|the|door He opened the door. Maar de deur bleef stooten, als tegen een lichaam... but|the|door|kept|bumping|like|against|a|body But the door kept hitting, as if against a body...

- Verdomme nog toe! damn|still|to - Damn it! vloekte Gerrit, ontsteld... cursed|Gerrit|shocked Gerrit cursed, shocked...

Zij stortten door de eetkamer binnen, Van der Welcke, Gerrit, de meid. they|rushed|through|the|dining room|inside|Van|der|Welcke|Gerrit|the|maid They burst into the dining room, Van der Welcke, Gerrit, the maid. Constance lag flauw tegen de deur. Constance|lay|faint|against|the|door Constance lay faint against the door. Het telegram kreukte in haar gekrampte vingers: the|telegram|crumpled|in|her|cramped|fingers The telegram crumpled in her cramped fingers:

‘Parijs... Henri dood. Paris|Henri|dead ‘Paris... Henri dead. Ik ben wanhopig. I|am|desperate I am desperate. Emilie.' Emilie Emilie.'