×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.

Start learning this lesson now
image

Zielenschemering [part 1], Hoofdstuk 1 (1)

Hoofdstuk 1 (1)

Toen Gerrit dien morgen wakker werd, voelde hij zich nevelig moê in zijn hoofd, als torste hij een landschap in zijne hersenen, een geheele stapeling van nevelige bergen, die zwaar drukken zouden op zijn brein... Zijn oogen bleven toe en hoewel wordende wakker, scheen zijn nachtmerrie nog na te duisteren, nachtmerrie van een verplettering onder zware rotslawine's, die hij vooral drukken voelde diep in zijn hoofd, zelfs al schemerde reeds, bewust, daglicht rood heen door zijn oogleden, gesloten. Hij lag groot, zwaar, wijdbeens in zijn bed, naast het al leêge bed van Adeline; hij voèlde, dat het leêg was, dat er niemand was in de slaapkamer, waarvan de overgordijnen waren opengetrokken, terwijl de valgordijnen laag hingen. En, wakker, bleven zijn oogleden toe, en zag hij door ze heen alleen het rood van den dag als door twee roze schulpen: het scheen of hij nooit die twee loodzware kleppen naar boven over zijn oogen zoû kunnen heenslaan.

Door zijn groot zwaar lichaam, langzaam weg, vloeide de navermoeienis. Hij voelde fyziek zich ellendig en begreep niet goed waarom. Hij had den vorigen dag, eenvoudig, gedineerd met officieren in de Kur-restauratie te Scheveningen, een afscheidsdiner van een kameraad, die werd overgeplaatst naar Venlo, en het diner werd lang gerekt; veel champagne werd nagedronken; vroolijk waren zij verder gegaan - een paar, getrouwd, hadden goedmoedig gezegd van neen, waren toch meêgeloopen, om geen spelbrekers te zijn, en Gerrit, goedig, ook. Tot hij ten laatste had gemeend, dat het zóo wel was en dat de kant, die de kameraden opgingen, niet meer was de zijne - hij, een redelijk, gematigd man, zonder overdrijving in iets, die veel hield van zijn kleine vrouw en al wroeging voelde haar misschien, zoo laat, wakker te zullen maken, wanneer hij, uitgekleed, in de slaapkamer kwam. Wakker was zij wel geworden, maar hij had haar dadelijk met zijn goedige bromstem gesust, en zij was daarop weêr ingeslapen. Hij had lang open-oogen gelegen, boos, dat hij niet kon slapen, dat hij zoo verleerde een glas wijn meê te drinken; eindelijk, heel licht al de morgen, was hij langzaam-aan weggesoesd, in nevels van gedroom, en langzamerhand waren de nevels de landschappen geworden, de stapeling van nevelige bergen, die zwaar drukten op zijn brein, tot zij in rotslawines neêrbrokkelden. Nu eindelijk schudde hij zich uit die zwaarte, nam zijn bad, en verwonderde zich, toen hij zich naakt zag - frisch blank van vel en vleesch, zwaarspierig gebouwd, een mooie blonde kerel nog, niettegenstaande zijn acht-en-veertig jaren - dat hij soms van die vreemde buien had, als een juffershondje. Hij poogde nu, uit de groote spons telkens het water met stroomen over zich uitknijpende, die buien te ontkennen, haalde er, in zich mopperend, zijn schouders over op, en kneep het water uit, kneep het uit, tot het plaste en spatte rondom hem heen. Het was of hij de loomheid uit zich wegwaschte; hij haalde diep adem, welfde zijn borst, voelde zich sterk weêr worden, en, naakt steeds, nam hij zijn halters, en werkte, trots op zijn bicepsen, die waren als twee rollende kogels. Zijn oogen kregen hunne gewone uitdrukking, glimp van guitigheid, als van inwendige spotting, die ook jovialerig krullen kon rondom zijn blonden snor; de rimpels streken weg uit zijn voorhoofd, dat zich hooger welfde, naarmate zijn blonde kop begon te kalen, en het bloed scheen normaal door zijn groot lichaam te stroomen, na het bad en de vijf minuten beweging, want zijn wangen kleurden zich, geschoren nu, met een bijna rozen blos. En hij kon nog maar niet besluiten zich aan te kleeden; hij bezag zich, zijn groot, sterk, frisch lichaam, dat hij nog eens na-masseerde, trotsch als hij was op zijn spieren, als een vrouw op haar mooie vormen. Toen, in enkele minuten, kleedde hij zich in uniform, ging naar beneden, ontbeet. De kinderen omringden hem dadelijk: en hij voelde zich dadelijk de vader, zijn hart vol van vaderlijkheid, dol als hij was op zijn kinderen. Alex en Guy kon hij nog net zien naar school gaan, met hun tasschen; de school was vlakbij en zij gingen alleen: twee kleine besliste dreumessen al van negen en zeven jaar, maar de andere kinderen - behalve de oudste, Marietje, ook al naar school - aten hun boterham rondom de ronde tafel, terwijl Adeline voor haar theeblad zat. En Gerrit, in de kleine eetkamer, aan de ronde tafel, voelde zich weêr normaal worden, geheel en al, om zijn vrouw en om zijn kinderen. De eetkamer was klein en dood-eenvoudig van meubel, gemeubeleerd met het hoogst noodzakelijke: Adeline, twee-en-dertig nu, leek al ouder, was een dik moedertje, weinig spraakzaam, vol van de kleine zorgen voor het troepje, en Gerrit, luidruchtig, tot hij geheel het kamertje vulde met het blijde gebulder van zijn commando-stem, was oogenblikkelijk vol grap en pleizier. Er zaten rondom de tafel een zestal jongeren: Adèletje, Gerdy, twee meisjes; Constant en Jan, Piet en Klaasje: drie jongens, en de laatste baby, een meisje, die Gerrit, de drie laatste, zoo had genoemd, uit ergernis om de heel mooie namen der anderen: namen, Alexander, Guy, Geraldine, uit Adeline's familie, terwijl Marie en Constant die waren van mama en papa Van Lowe. Hoor eens, niet zoo veel mooie namen, had Gerrit gezegd, toen Jan geboren zoû worden, en na Klaasje - een naam, die de heele familie afschuwelijk vond - had Gerrit gezegd: komt er nu nog een, dan heet het kind naar mij - Gerrit - of het een jongen is of een meid. Gertrude, dan toch, had Adeline geopperd, maar: neen, had Gerrit gezegd: is het een meid, dan heet ze tòch Gerrit. De dolheden van Gerrit waren mama Van Lowe's wanhoop, maar tot nog toe was er van een klein- dochtertje Gerrit nog geen sprake geweest.

Gerrit had geen voorkeur. Zijn lange armen zwaaiden om zoo veel kinderen rond als hij maar kon en hij trok er op zijn knieën, tusschen zijn knieën, bijna onder zijn voeten, en door een wonderlijk toeval had hij er nog nooit éen een arm of been gebroken, zoodat Adeline en de kinderen zelve nooit bang waren - en alleen mama Van Lowe, woonde ze Gerrits omhelzingen bij, duizende angsten uitstond. En de kinderen, in hun vader, schenen te zien de vreugde van het leven, eene vreugde, die zij zich instinctief al heel gauw voorstelden als een groote man, een huzaar, met luide stem en veel moppen, met hooge rijlaarzen en een kletterende sabel... Gerdy was een klein kindje van zeven en dolletjes op liefkoozing, en zoodra ze Gerrit zag, hing ze aan hem, nestelde ze op zijn schoot, wreef haar kopje tegen zijn tressen, trok aan zijn snor, duwde hare vuistjes in zijn oogen. Of zij sloeg hare armpjes om zijn hals en bleef zoo, de anderen rustig aankijkende, omdat zij papa voor zich had overwonnen. Ook nu verliet ze haar stoel, kroop onder tafel op Gerrits knieën, en at uit zijn bord, hoewel Adeline wel even wat zei...

Gerrit at, met Gerdy op zijn schoot, en om hem heen, als van vogeltjes, tjilpten de dunne stemmetjes. En dat getjilp, in hem, gaf een verheldering, zoodat hij eerst glimlachte en toen grappen met Klaasje maakte, de baby in haar baby-stoel, die naast hem wat dommetjes zat en nog niet heel veel zei, achterlijkjes alleen maar dreinde en drensde. Hij had den laatsten tijd een vreemde verteedering als hij zijn kinderen aanzag, alsof hij zich verwònderde over zooveel blond leven, dat hij gewonnen had - hij, die toch altijd gezegd had: kinderen moetje hebben, zonder kinderen heb je geen leven, zonder kinderen blijft er niets van je over, je kinderen zetten je voort... Dat was van het begin van zijn huwelijk, hij, vrij laat getrouwd met een heel jong vrouwtje, zijn beginsel geweest: kinderen verwekken, zooveel kinderen maar mogelijk, omdat hij er een troosteloosheid vond in de gedachte, dat niets van hem zoû overblijven... En nu, als hij ze om zich heen zag, nu dat Marietje, Adèletje, Alex, twaalf waren en tien en negen, nu had hij soms, diep in zich, een verwondering om ze, een verteedering, en een weemoed, als bedacht hij heel plotseling: waar komen ze toch van daan en waarom zijn zij rondom mij heen... Een vreemde naïve verwondering, als voor het raadsel der geboorte, het geheim van het menschelijk leven, plotseling ondoordringbaar voor hèm, vader en echtgenoot. Dan spiedde hij uit, of hij zien zoû in Adeline die zelfde vreemd naïve verwondering; maar neen, rustig ging zij haar gang van blond moedertje en huiselijk vrouwtje, heel eng van gedachten, eenvoudig van ziel, zij, die rustigjes-weg, als een plicht, aan haar man had gebaard hare blonde kindertjes, en ze opvoedde als zij meende, dat goed was. Neen, hij bemerkte niets in haar en des te meer verwonderde hij zich, omdat zij toch de moeder was en dus eigenlijk nog meer de verwondering in haar bloed moest voelen trillen...

Dat zijn nu alle mijn kinderen, dacht hij, en terwijl hij luidruchtig Gerdy kietelde en de boterham weg-at van Jantje - als een plaaggeest van een grooten vader - dacht hij: dat zijn nu alle mijn kinderen, en de kinderen van Adeline. En het was in hem de verwondering, dat hij ze om zich heen zag, de mooie blonde kindertjes: de verwondering van een kunstenaar voor zijn kunstwerk, zoo als een beeldhouwer ziet naar zijn beeld, een schrijver leest in zijn boek, een componist aanhoort zijn melodieën, met eene naïve verwondering, dat hij dat alles gemaakt heeft, een naïve ver- wondering voor zijn macht en zijn kracht.

En als hij zich dan verwonderde, dan werd hij eensklaps bang, bang zoo veel leven, gedachteloos, te hebben verwekt, alleen met dit idee van weemoed, dat, zoo hij geen kinderen had, er na zijn dood niets van hem zoû overblijven. Ja, nu zoùden zij na hem overblijven, zijn kinderen, zijn blond troepje, zijn negental; verspreiden zouden zij zich door het leven, de broêrtjes en zusjes, die nu samen waren als vogeltjes in het nest van het ouderlijk huis - tusschen vader en moeder - en hoe, hoe zouden zij zijn, welk leven zoû het hunne zijn, welke smart, welke vreugde de hunne - als hijzelve, hun vader, oud was, of gestorven? Bang was hij, een angst schoot door hem heen, vreemd, daar, aan die ontbijttafel, terwijl hij samen met Gerdy at uit een bord en kleinen Jan plaagde met zijn grappen, die den jongen luid op deed kraaien. En het heel vreemde voor hemzelven was, dat zijn gedachte een diep geheim was, waarvan Adeline, zijne moeder, zijn broeders en zusters zelfs nooit het minste zouden veronderstellen, omdat hij uiterlijk was een stevige, ruwe kerel, een soort van Germaan, een beschaafde barbaar, met zijn blonden kop en blank spierlichaam, [p. 10] dol op sport, op wedrennen, officier met pleizier in zijn werkkring: uiterlijk bijna banaal van gezonde, stevige normaliteit - luid van stem, wat vulgair van aardigheid, een luide vulgariteit, die hij nog overdreef uit een soort van intuïtieve blague, als wilde hij zich verbergen. En het was zoo: hij verborg zich, hij was onzichtbaar; niemand zag hem, niemand kende hem - noch vrouw, noch familie, noch kennissen -; niemand kende hem in de vreemde duizelingen en flauwtes, die plotseling zijn brein als leêgden, als vloeide al het bloed er uit; niemand kende hem in het geheim zijner matigheid, die hem zelfs geen twee glazen champagne gunde, zonder dadelijk een angstige congestie op naar zijn slapen te voelen kloppen; niemand kende hem, zelfs zijn vrouw niet, die naast hem lag, in de zware drukkende nachtmerrie, als hij na lang wakker te hebben gelegen, insoesde, tot de bergstapelingen en rotslawine's grijnzende wogen op zijn hersenen; niemand kende hem in zijn angsten en bangheden voor zijn kinderen; hij, uiterlijk, de vroolijke, joviale vader; een normale bruut, zooals sommige kameraden hem hadden genoemd.

Soms, stilletjes, had hij nagedacht over dien naam en er om geglimlacht, omdat hij zich- zelven wist noch bruut, noch normaal. Langzamerhand, als van zelve, had hij vertoond aan allen die schijnkracht van stevig, sterk man, staal van spieren, en staal van eenvoudige levensopvatting: zijn goed man, goed vader en goed officier - terwijl binnen hem knaagde en hem opat zijn merg een zonderling monster: hij stelde het zich soms voor als een worm met pooten... Zie je; een groote, dikke worm; een beroerd, groot, dik beest, en dat in zijn body wroette met pooten, dat in zijn rug zat, en hem langzaam opvrat, ieder jaar meer, het verdomde, lamme gedierte... Natuurlijk, het wàs geen worm; hij wist wel, dat het geen worm was, geen worm was met pooten - maar het was net zoo, zie je - net een beest, een duizendpoot, die wroette... Dan voelde hij zich aan, trots alles trotsch op zijn flinke leden, zijn lenig onderhouden spieren, zijn schijnjeugd van niet zoo heel jong man meer, en dan begreep hij niet, dat het zoo zijn kon; dat door die leden, aan die spieren, diep in zijn mannemerg, die beroerde duizendpoot zanikte... Voor geen geld had hij er ooit een dokter over willen raadplegen; hij maakte beweging, reed paard, trok uit aan het hoofd van zijn escadron, en de koperen schettermuziek der trompetten, het dof gedreun van de paarden, de aanblik van zijn huzaren, - zijn jongens - maakte hem toch ook vroolijk inwendig, deed hem gedurende een morgen de beroerde duizendpoot vergeten. Kom, dacht hij dan, stoer te paard, recht zijn rug, flink zijn kop, mannelijk zijn blonde snor om zijn krullip - kom, donder nou maar op met die dwaze ideeën - en wees een vent, hoor, en geen zieke, nerveuze meid. Duizendpoot... duizendpoot... het is allemaal onzin... ik heb alleen gisteren een borrel gedronken en dat, verdomd, moest ik niet doen... Heelemaal, heelemaal geen borrel drinken... misschien heelemaal geen wijn zelfs... en ook niet meer rooken dan éen sigaar na den eten... Maar, zie je... niet drinken, niet rooken... dàt is de moeilijkheid...

Gerrit had juist gedaan met zijn ontbijt en zette kleine Gerdy neêr, toen er hevig getrokken werd aan de voordeurbel. Adeline schrikte, de kinderen joelden, hoog op:

- Tingeling, tingeling, tingeling! rammelde kleine Piet na, met zijn kroes tikkende tegen zijn bord.

- Stil! zei Adeline, bleek; zij had uit het raam gezien, en Dorine herkend, nerveus loo- pende heen en weêr voor de deur, in afwachting, dat zij geopend werd. Stil, dat is tante Dorine... Als er maar niets is, niets bij grootmama...

Maar Dorine was al open gedaan, en stortte binnen, in de eetkamer, zenuwachtig, een hoog roode kleur op haar gezicht, dat parelde onder haar stroohoed. Zij was boos, zij was driftig en het was onmogelijk de eerste oogenblikken haar te verstaan.

- Verbeeld je... verbeeld je...

Zij kwam niet uit hare woorden; een inwendig ziedende toorn maakte haar onmachtig te spreken, en daarbij was zij buiten adem, omdat zij heel hard had geloopen. In pieken stak haar haar, dat, al vroeg, begon te grijzen, uit den matelot, die danste op haar hoofd; hare kleêren hingen, nog meer dan gewoonlijk, als aangegooid om haar heen, en haar oogen knipten met een boozen, kwaadaardigen blik, een blik van ontevredenheid door tranen van ergernis heen.

- Verbeeld je... verbeeld je...

- Kom zusje, wees nu eens kalm, en vertel nu eens wat er is! maande Gerrit, goedig vaderlijk en jovialerig breed.

- Nu dan... verbeeld je... daar is me dat lamme mensch van morgen vroeg bij mama gekomen... en heeft een scène gemaakt...

- Welk lamme mensch?

- Maar zijn jullie dan doof? Dàt zeg ik je... dat BEGIN ik je te zeggen: juffrouw Velders, dat mensch, waar Ernst bij woont... en heeft me een scène gemaakt... en mama is heelemaal overstuur... en mama heeft mij laten roepen... Waarom mij! Waarom mij altijd! Wat kan ik? Ben ik een man? Waarom niet Karel? Waarom niet jou?... Neen, mama heeft natuurlijk MIJ laten roepen... Ik naar mama... maar mama was er ziek van - dat lamme mensch ook - ik toen met juffrouw Velders... naar Karel eerst... maar Karel... is van een onverschilligheid... een egoïst... een egoïst is Karel... Juffrouw Velders naar huis... Toen ik naar Ernst... en toen ik hem gezien had, ik naar jou... Gerrit, jij bent een man... jij weet... jij weet... Ik ben een vrouw... ik WEET niet wat er moet gedaan worden!

Nu huilde hare stem en zij barstte in tranen uit.

- Maar zusje, nu weet ik nog niet wat er gebeurd is? zei Gerrit kalm. - Maar Ernst, zeg ik je... Ernst, zeg ik je...

- Wat Ernst...

- Hij is gek!

- Hij is gek? ! - Ja, hij is gek... Hij is van nacht... op straat willen gaan... Hij is gek... Adeline had het kindermeisje gebeld: zij nam de kinderen meê.

- Hij is gek? herhaalde Gerrit en streek zich de hand over het hoofd.

- Hij is gek, herhaalde Dorine. Hij is gek... hij is gek.

- Nou, zei Gerrit vaag en vergoêlijkend; Ernst is altijd vreemd.

- Maar nu is hij gèk, zeg ik! schreeuwde Dorine schril. Als je me niet gelooven wilt, ga hem dan maar zien... Trouwens, er MOET iets gedaan worden. Ik, ik weet het niet. Ik ben een vrouw, hoor, en ik ben zelf zenuwachtig. Waarom heeft mama jou niet dadelijk laten roepen? Waarom mij? Waarom mij? En Karel... Karel... is een lammeling... Karel heeft dadelijk gezegd, dat hij verkouden was, dat hij niet uit kon gaan. Karel? Karel is een lammeling... Verkouden! Verkouden, als je broêr in eens gek is geworden...

Learn languages from TV shows, movies, news, articles and more! Try LingQ for FREE

Hoofdstuk 1 (1) Глава chapter capítulo 章节 Kapitel 1 (1) Κεφάλαιο 1 (1) 1장 (1) Глава 1 (1) 第一章 (1) Capítulo 1 (1) Chapter 1 (1)

Toen Gerrit dien morgen wakker werd, voelde hij zich nevelig moê in zijn hoofd, als torste hij een landschap in zijne hersenen, een geheele stapeling van nevelige bergen, die zwaar drukken zouden op zijn brein... Zijn oogen bleven toe en hoewel wordende wakker, scheen zijn nachtmerrie nog na te duisteren, nachtmerrie van een verplettering onder zware rotslawine's, die hij vooral drukken voelde diep in zijn hoofd, zelfs al schemerde reeds, bewust, daglicht rood heen door zijn oogleden, gesloten. Когда|Геррит|тот|утро|проснулся|стал|почувствовал|он|себя|туманно|усталым|в|его|голове|как|нес|он|один|пейзаж|в|его|мозгах|одно|целое|нагромождение|из|туманных|гор|которые|тяжело|давили|бы|на|его|мозг|Его|глаза|оставались|закрыты|и|хотя|становясь|бодрым|казался|его|кошмар|еще|после|к|темнеть|кошмар|от|одного|раздавления|под|тяжелыми|лавинами|которые|он|особенно|давили|чувствовал|глубоко|в|его|голове|даже|уже|смеркалось|уже|сознательно|дневной свет|красный|сквозь|через|его|веки|закрыты |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||écrasement|||roche d'avalanche||||||||||||semerda||||||||| when|Gerrit|that|morning|awake|became|felt|he|himself|foggy|tired|in|his|head|as|he carried|he|a|landscape|in|his|brain|a|whole|pile|of|foggy|mountains|that|heavy|pressing|would|on|his|brain|his|eyes|remained|closed|and|although|becoming|awake|it seemed|his|nightmare|still|after|to|linger|nightmare|of|a|crushing|under|heavy|rock avalanches|that|he|especially|pressing|felt|deep|in|his|head|even|although|it was dawning|already|conscious|daylight|red|through|his|his|eyelids|closed quando|Gerrit|aquela|manhã|acordou|ficou|sentiu|ele|se|nebuloso|cansado|em|sua|cabeça|como|carregava|ele|uma|paisagem|em|suas|cérebro|uma|inteira|pilha|de|nebulosas|montanhas|que|pesadas|pressionariam|verbo auxiliar|sobre|seu|cérebro|seus|olhos|permaneceram|fechados|e|embora|acordando|acordado|parecia|seu|pesadelo|ainda|após|verbo auxiliar|assombrar|pesadelo|de|uma|esmagamento|sob|pesadas|avalanches|que|ele|especialmente|sentia|sentia|profundo|em|sua|cabeça|mesmo|que|escurecia|já|consciente|luz do dia|vermelha|através|por|suas|pálpebras|fechadas |Gerrit||||||||||||||taşımak|||manzara||onun|||tam bir|yığın||sisli||||basmak||||beyin|||kaldı||||gökyüzü||gibi||kabus||||karanlık|kabus|||verplettering||ağır|rotslawine'nin||||basmak||o||||||şafak söküyordu||bilinçli|gündüz ışığı|kırmızı||||göz kapakları| 当|盖里特|那|早上|醒来|变得|感到|他|自己|模糊|疲惫|在|他的|头|好像|扛着|他|一个|风景|在|他的|大脑|一|整个|堆积|的|模糊的|山|那些|重|压|将要|在|他的|大脑|他的|眼睛|保持|闭着|而且|尽管|逐渐|醒来|似乎|他的|噩梦|仍然|之后|去|纠缠|噩梦|的|一|压垮|在|重|岩石雪崩|那些|他|特别|压|感到|深|在|他的|头|甚至|已经|微光|已经|清醒|日光|红色|透过|通过|他的|眼睑|闭着 ||||||||||||||||||ландшафт||||||||туманних|||||||||||||||вставати||||||||||||тяжкість|||Ротславіни||||||||||||сіріло||||||||очі| |||||||||nebuloso||||||torste|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| عندما استيقظ جيريت في ذلك الصباح ، شعر بتعب ضبابي في رأسه ، كما لو كان يحمل منظرًا طبيعيًا في دماغه ، كومة كاملة من الجبال الضبابية ، والتي ستثقل كاهل دماغه ... ظلت عيناه مغمضتين ، وعلى الرغم من ذلك كان مستيقظًا ، كان كابوسه يبدو أكثر قتامة ، كابوس ساحق تحت الانهيارات الصخرية الثقيلة ، التي شعر بالضغط عليها بشكل خاص في رأسه ، على الرغم من أن ضوء النهار ، بوعي ، كان بالفعل يشفق باللون الأحمر من خلال جفنيه المغلقين. Gerrit o sabah uyandığında kafasında puslu bir yorgunluk hissetti, sanki beyninde bir manzara, beynine ağır gelecek bir yığın sisli dağ taşıyormuş gibi... Gözleri kapalıydı ve uyanmasına rağmen yukarı. , kabusu hala belirsiz görünüyordu, ağır kaya çığlarının altında ezilme kabusu, özellikle kafasının derinliklerinde baskılar hissetti, buna rağmen, bilinçli olarak, gün ışığı kırmızısı gözkapaklarından parıldadı, kapalıydı. Когда Геррит проснулся тем утром, он чувствовал себя туманно уставшим, как будто в его голове лежал пейзаж, целая куча туманных гор, которые тяжело давили на его мозг... Его глаза оставались закрытыми, и хотя он начинал просыпаться, его ночной кошмар все еще казался ему угрюмым, кошмаром о том, как его раздавило под тяжелыми лавинами, которые он особенно чувствовал глубоко в своей голове, даже когда уже начинало светать, осознанно, красный дневной свет пробивался сквозь его закрытые веки. 当赫里特那天早上醒来时，他感到头脑昏沉，仿佛脑中承载着一片景观，一堆雾蒙蒙的山脉，沉重地压在他的脑海里……他的眼睛闭着，尽管他正在醒来，但他的噩梦似乎仍在阴影中徘徊，噩梦是被沉重的岩石雪崩压垮的感觉，他尤其感到这种压迫深深地在他的脑海中，尽管已经有红色的日光透过他闭合的眼睑微微闪烁。 Quando Gerrit acordou naquela manhã, sentiu-se nebuloso e cansado na cabeça, como se carregasse uma paisagem em seu cérebro, uma pilha inteira de montanhas nebulosas, que pesavam sobre seu cérebro... Seus olhos permaneceram fechados e, embora estivesse acordando, parecia que seu pesadelo ainda pairava, um pesadelo de ser esmagado sob pesadas avalanches de rochas, que ele sentia especialmente pressionando profundamente sua cabeça, mesmo que já estivesse clareando, consciente, a luz do dia vermelha passando por suas pálpebras fechadas. When Gerrit woke up that morning, he felt a foggy fatigue in his head, as if he was carrying a landscape in his brain, a whole stack of foggy mountains, which would weigh heavily on his mind... His eyes remained closed and although he was waking up, his nightmare seemed to linger, a nightmare of being crushed under heavy rock avalanches, which he especially felt pressing deep in his head, even though daylight was already dimly shining red through his closed eyelids. Hij lag groot, zwaar, wijdbeens in zijn bed, naast het al leêge bed van Adeline; hij voèlde, dat het leêg was, dat er niemand was in de slaapkamer, waarvan de overgordijnen waren opengetrokken, terwijl de valgordijnen laag hingen. Он|лежал|большой|тяжелый|широко расставленными|в|его|кровать|рядом|это|уже|пустой|кровать|от|Аделин|он|чувствовал|что|это|пусто|было|что|там|никто|был|в|этой|спальне|из которой|эти|занавески|были|открыты|пока|эти|жалюзи|низко|висели ||||écarté|||||||vide|||||sentait|||vide|||||||||||rideaux||tirées|||rideaux|était| he|lay|large|heavy|wide-legged|in|his|bed|next to|the|already|empty|bed|of|Adeline|he|felt|that|it|empty|was|that|there|no one|was|in|the|bedroom|of which|the|curtains|were|drawn|while|the|blinds|low|hung ele|estava deitado|grande|pesado|com as pernas abertas|em|sua|cama|ao lado de|a|já|vazia|cama|de|Adeline|ele|sentiu|que|estava|vazio|estava|||||em|o|quarto|cujo|as|cortinas|estavam|abertas|enquanto|as|cortinas internas|baixas|pendiam |||||||||||boş|||Adeline|||||boş||||||||yatak odası|||perde||açılmış||||| 他|躺着|大|重|大腿分开的|在|他的|床|在旁边|这个|已经|空的|床|的|阿德琳|他|感到|那|这个|空|是|那|有|没有人|是|在|这个|卧室|的|这个|窗帘|是|拉开的|当|这个|遮光帘|低|悬挂 |||||||||||порожньому||||||||||||||||||||||||штори||висіли Он лежал большой, тяжелый, широко расставив ноги в своей постели, рядом с совершенно пустой постелью Аделины; он чувствовал, что она пуста, что в спальне никого нет, шторы были приоткрыты, в то время как занавески висели низко. 他躺在床上，身体庞大而沉重，双腿大大张开，旁边是阿德琳空荡荡的床；他感到床是空的，卧室里没有人，窗帘被拉开，而窗帘低垂着。 Ele estava deitado grande, pesado, com as pernas abertas em sua cama, ao lado da cama já vazia de Adeline; ele sentia que estava vazia, que não havia ninguém no quarto, cujas cortinas estavam abertas, enquanto as cortinas de queda pendiam baixas. He lay large, heavy, and spread-eagled in his bed, next to the already empty bed of Adeline; he felt that it was empty, that there was no one in the bedroom, where the curtains had been drawn open, while the drapes hung low. En, wakker, bleven zijn oogleden toe, en zag hij door ze heen alleen het rood van den dag als door twee   roze schulpen: het scheen of hij nooit die twee loodzware kleppen naar boven over zijn oogen zoû kunnen heenslaan. И|бодрствующий|оставались|его|веки|закрытыми|и|видел|он|сквозь|их|через|только|это|красный|от|определенный артикль|день|как|сквозь|два|розовых|раковины|это|казалось|или|он|никогда|те|два|тяжелые|крышки|вверх|над|над|его|глаза|мог бы|могли|поднять ||||||||||||||||||||||coques|||||||||paupières||||||||lever and|awake|remained|his|eyelids|closed|and|he saw|he|through|them|through|only|the|red|of|the|day|as|through|two|pink|shells|it|it seemed|if|he|never|those|two|leaden|flaps|over|up|over|his|eyes|would|could|to throw e|acordado|permaneceram|suas|pálpebras|fechadas|e|viu|ele|através|elas|por|apenas|o|vermelho|da|a|dia|como|através|duas|rosas|conchas|isso|parecia|se|ele|nunca|aquelas|duas|pesadas|tampas|para|cima|sobre|seus|olhos|verbo auxiliar|poder|levantar ||kaldı||göz kapakları|||||||||||||||||pembe|kapaklar||gibi görünüyordu|||||||kapaklar|||||gözlerine|şeydi||açmak 而且|醒来|保持|他的|眼睑|闭着|而且|看见|他|通过|它们|透过|只有|这个|红色|的|日|天|好像|通过|两个|粉色|贝壳|这个|似乎|或者|他|从来没有|那些|两个|沉重的|闩|向|上面|过|他的|眼睛|将要|能够|撞开 И, проснувшись, его веки оставались закрытыми, и он видел сквозь них только красный цвет дня, как через две розовые раковины: казалось, что он никогда не сможет поднять эти две тяжелые крышки над своими глазами. 而且，醒着的他，眼睑依然闭着，只能透过它们看到日光的红色，仿佛通过两个粉色的贝壳：似乎他永远无法将那两扇沉重的窗帘掀开，露出他的眼睛。 E, acordado, suas pálpebras permaneceram fechadas, e ele via através delas apenas o vermelho do dia como através de duas conchas rosas: parecia que ele nunca conseguiria levantar aquelas duas pesadas tampas sobre seus olhos. And, awake, his eyelids remained closed, and he saw through them only the red of the day as if through two pink shells: it seemed as if he could never lift those two leaden flaps over his eyes.

Door zijn groot zwaar lichaam, langzaam weg, vloeide de navermoeienis. Из-за|его|большого|тяжелого|тела|медленно|прочь|вытекала|эта|усталость |||||||fut||fatigue through|his|big|heavy|body|slowly|away|flowed|the|after fatigue por|seu|grande|pesado|corpo|lentamente|embora|fluiu|a|preocupação |||||||||Nachwirkungen 通过|他的|大|重|身体|慢慢地|离开|流出|这个|疲惫 Через его большое тяжелое тело медленно уходила усталость. 由于他那庞大沉重的身体，慢慢地，疲惫感流逝了。 De seu grande corpo pesado, lentamente, fluiu a fadiga. Due to his large heavy body, slowly fading away, the after-exhaustion flowed. Hij voelde fyziek zich ellendig en begreep niet goed waarom. Он|чувствовал|физически|себя|ужасно|и|понимал|не|хорошо|почему he|felt|physically|himself|miserable|and|understood|not|well|why ele|sentiu|fisicamente|se|miserável|e|entendeu|não|bem|por que 他|感到|身体上|自己|悲惨|和|理解|不|好|为什么 Он физически чувствовал себя ужасно и не понимал, почему. 他感到身体不适，不太明白为什么。 Ele se sentia fisicamente miserável e não entendia bem o porquê. He felt physically miserable and did not quite understand why. Hij had den vorigen dag, eenvoudig, gedineerd met officieren in de Kur-restauratie te Scheveningen, een afscheidsdiner van een kameraad, die werd overgeplaatst naar Venlo, en het diner werd lang gerekt; veel champagne werd nagedronken; vroolijk waren zij verder gegaan - een paar, getrouwd, hadden goedmoedig gezegd van neen, waren toch meêgeloopen, om geen spelbrekers te zijn, en Gerrit, goedig, ook. Он|имел|тот|предыдущий|день|просто|ужинал|с|офицерами|в|тот|||в|Схевенингене|один|прощальный ужин|для|одного|товарища|который|был|переведен|в|Венло|и|он|ужин|был|долго|растянут|много|шампанского|был|выпит|весело|были|они|дальше|пошли|один|пара|женатые|сказали|добродушно|сказали|о|нет|были|все же|пошли вместе|чтобы|не|нарушители|быть|их|и|Геррит|добродушный|тоже |||précédent|||dîné||officiers||||restaurant||||dîner d'adieu||||||transféré||||||||duré||||nagédrank||||||||||||||||||||||||| he|had|the|previous|day|simply|dined|with|officers|in|the|||in|Scheveningen|a|farewell dinner|of|a|comrade|who|was|transferred|to|Venlo|and|the|dinner|was|long|stretched|much|champagne|was|drunk afterwards|cheerful|were|they|further|gone|a|couple|married|had|good-naturedly|said|not|no|were|nevertheless|joined in|to|no|party poopers|to|be|and|Gerrit|good-natured|also ele|teve|o|anterior|dia|simplesmente|jantou|com|oficiais|no|o|||em|Scheveningen|um|jantar de despedida|de|um|camarada|que|foi|transferido|para|Venlo|e|o|jantar|foi|longo|prolongado|muito|champanhe|foi|reabastecido|alegre|estavam|eles|adiante|foram|um|casal|casado|tinham|de bom humor|disseram|de|não|estavam|mesmo assim|acompanharam|para|nenhum|estraga-prazeres|a|serem|e|Gerrit|bondoso|também 他|有|前|昨天|日子|简单地|吃了晚餐|和|军官|在|这个|||在|斯赫温宁恩|一|告别晚餐|为了|一|朋友|他|被|调动|到|费恩洛|和|这个|晚餐|被|长|拖延|很多|香槟|被|喝完|快乐|他们||继续|走|一对|夫妻|已婚|他们|和善地|说|不|否|他们|还是|跟着走|为了|不|扫兴者|去|成为|和|盖里特|和善|也 Накануне он просто ужинал с офицерами в курортном ресторане в Схевенингене, прощальный ужин для товарища, который переводился в Венло, и ужин затянулся; выпили много шампанского; они продолжали веселиться - пара, состоящая в браке, добродушно сказала «нет», но все равно пошла с ними, чтобы не быть занозой, и Геррит, добродушный, тоже. 前一天，他简单地与军官们在斯赫芬宁根的库尔餐厅共进晚餐，送别一位被调往芬洛的朋友，晚餐拖得很长；喝了很多香槟；他们继续愉快地聊天——一对已婚夫妇好心地说不，还是跟着走了，以免成为破坏气氛的人，而格里特也很和善。 No dia anterior, simplesmente, jantou com oficiais no restaurante Kur em Scheveningen, um jantar de despedida de um camarada que foi transferido para Venlo, e o jantar se prolongou; muita champanhe foi bebida; eles continuaram alegres - um casal, casado, havia dito de bom grado que não, mas acabou acompanhando, para não serem estraga-prazeres, e Gerrit, bondoso, também. The previous day, he had simply dined with officers at the Kur restaurant in Scheveningen, a farewell dinner for a comrade who was being transferred to Venlo, and the dinner had dragged on; a lot of champagne was consumed; they had continued cheerfully - a couple, married, had good-naturedly said no, but had still joined in, to avoid being party poopers, and Gerrit, good-naturedly, too. Tot hij ten laatste had gemeend, dat het zóo wel was en dat de kant, die de kameraden opgingen, niet meer was de zijne - hij, een redelijk, gematigd man, zonder overdrijving in iets, die veel hield van zijn kleine vrouw en al wroeging voelde haar misschien, zoo laat, wakker te zullen maken, wanneer hij, uitgekleed, in de slaapkamer kwam. До|он|в|последний|имел|думал|что|это|так|хорошо|было|и|что|тот|путь|который|те|товарищи|шли|не|больше|был|тот|его|он|один|разумный|умеренный|человек|без|преувеличения|в|чем-либо|который|сильно|любил|от|его|маленькой|жены|и|уже|угрызения совести|чувствовал|ее|возможно|так|поздно|будить|слишком|будут|делать|когда|он||в|тот|спальню|пришел ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||uitgekleed|||| until|he|at last|last|had|thought|that|it|so|well|was|and|that|the|side|that|the|comrades|went|not|more|was|the|his|he|a|reasonable|moderate|man|without|exaggeration|in|anything|who|much|loved|of|his|little|wife|and|already|regret|felt|her|perhaps|so|late|awake|to|will|make|when|he|undressed|in|the|bedroom|came até|ele|ao|final|teve|achou|que|isso|assim|bem|era|e|que|a|lado|que|os|camaradas|seguiam|não|mais|era|o|seu|ele|um|razoável|moderado|homem|sem|exagero|em|algo|que|muito|amava|de|sua|pequena|esposa|e|toda|culpa|sentiu|a|talvez|assim|tarde|acordar|a|irão|fazer|quando|ele|despido|em|o|quarto|entrou 直到|他|最后|最后|他|认为|这|这|这样|可以|是|和|这|这个|方向|那些|这些|朋友|走|不|再|是|这个|他的|他|一个|理智|温和|男人|没有|夸张|在|任何事情|他|很|喜欢|对|他的|小|妻子|和|已经|内疚|感到|她|也许|这样|晚|醒|去|将要|使|当|他|脱光衣服|在|这个|卧室|进来 Пока он в конце концов не решил, что так будет лучше, и что путь, по которому шли товарищи, больше не был его - он, разумный, умеренный человек, без преувеличений в чем-либо, который очень любил свою маленькую жену и уже чувствовал угрызения совести, что, возможно, разбудит ее так поздно, когда он, раздетый, вошел в спальню. 直到他最后认为，这样就可以了，朋友们走的方向不再是他的方向——他是一个理智、温和的人，在任何事情上都不夸张，他非常爱他的妻子，心里也许感到愧疚，想着这么晚了要把她叫醒，当他脱光衣服走进卧室时。 Até que ele finalmente achou que já estava bom e que o caminho que os camaradas estavam seguindo não era mais o dele - ele, um homem razoável, moderado, sem exageros em nada, que amava muito sua pequena esposa e já sentia remorso por talvez acordá-la tão tarde, quando ele, despido, entrasse no quarto. Until he finally thought that this was how it was and that the path the comrades were taking was no longer his - he, a reasonable, moderate man, without exaggeration in anything, who loved his little wife very much and already felt remorse for perhaps waking her up so late when he, undressed, entered the bedroom. Wakker was zij wel geworden, maar hij had haar dadelijk met zijn goedige bromstem gesust, en zij was daarop weêr ingeslapen. Проснувшись|была|она|действительно|стала|но|он|имел|её|сразу|с|его|доброй|грубоватый голос|успокоил|и|она|была|затем|снова|заснула ||||||||||||gentille|voix bourrue|apaisée||||||endormie awake|was|she|indeed|become|but|he|had|her|immediately|with|his|good-natured|gruff voice|soothed|and|she|was|then|again|fallen asleep acordada|estava|ela|realmente|se tornado|mas|ele|tinha|ela|imediatamente|com|sua|bondosa|voz de resmungar|acalmado|e|ela|estava|então|novamente|adormecida 醒来|是|她|确实|变得|但是|他|有|她|立刻|用|他的|和蔼的|低沉的声音|安慰|和|她|是|随后|再次|入睡 Она, конечно, проснулась, но он сразу же успокоил ее своим добродушным голосом, и она снова заснула. 她确实醒了，但他立刻用他温和的嗓音安抚了她，她又重新入睡了。 Ela realmente havia acordado, mas ele imediatamente a acalmou com sua voz suave e, em seguida, ela adormeceu novamente. She had indeed woken up, but he had immediately soothed her with his good-natured grumbling voice, and she had then fallen asleep again. Hij had lang open-oogen gelegen, boos, dat hij niet kon slapen, dat   hij zoo verleerde een glas wijn meê te drinken; eindelijk, heel licht al de morgen, was hij langzaam-aan weggesoesd, in nevels van gedroom, en langzamerhand waren de nevels de landschappen geworden, de stapeling van nevelige bergen, die zwaar drukten op zijn brein, tot zij in rotslawines neêrbrokkelden. Он|имел|долго|||лежал|сердитый|что|он|не|мог|спать|что|он|так|разучился|один|стакан|вино|вместе|инфинитивная частица|пить|наконец|очень|рано|уже|этот|утро|был|он|||уснул|в|тумане|от|сновидений|и|постепенно|были|эти|туманы|эти|пейзажи|стали|эти|нагромождение|от|туманных|гор|которые|тяжело|давили|на|его|разум|пока|они|в|лавины|не обрушились |||||||||||||||verleerde|||||||||||||||||s'endormir||||rêve|||||neiges|||||||||||drukten|||||||rocheuses|ne s'était pas endormi he|had|long|||lying|angry|that|he|not|could|sleep|that|he|so|unlearned|a|glass|wine|along|to|drink|finally|very|light|all|the|morning|was|he|||drifted away|in|mists|of|dreams|and|gradually|were|the|mists|the|landscapes|become|the|piling|of|misty|mountains|that|heavy|pressed|on|his|brain|until|they|in|rock avalanches|crumbled down ele|tinha|muito|||deitado|irritado|que|ele|não|conseguia|dormir|que|ele|tão|desaprendia|um|copo|vinho|junto|a|beber|finalmente|muito|leve|já|a|manhã|estava|ele|||adormecido|em|névoas|de|sonhos|e|gradualmente|estavam|as|névoas|as|paisagens|se tornado|a|pilha|de|nebulosos|montanhas|que|pesadas|pressionavam|sobre|seu|cérebro|até|elas|em|avalanches de rochas|desmoronaram 他|有|很久|||躺着|生气|因为|他|不|能|睡觉|因为|他|如此|忘记|一杯|酒|葡萄酒|一起|去|喝|最后|非常|轻微|已经|早晨|早晨|是|他|||入睡|在|雾中|的|梦中|和|渐渐地|是|这些|雾|这些|风景|变成|这些|堆积|的|多雾的|山|它们|压得|压在|在|他的|大脑|直到|它们|在|岩石雪崩|崩溃 Он долго лежал с открытыми глазами, сердитый, что не может уснуть, что так разучился пить бокал вина; наконец, очень легким утром, он медленно заснул, в тумане снов, и постепенно туманы стали пейзажами, нагромождением туманных гор, которые тяжело давили на его разум, пока не обрушились в каменных лавинах. 他长时间睁着眼睛，生气自己无法入睡，觉得自己忘记了如何喝一杯酒；最后，清晨时分，他慢慢地沉沉入睡，梦中的雾气逐渐变成了风景，雾蒙蒙的山峦压得他脑袋沉重，直到它们化作岩石雪崩般崩溃。 Ele havia ficado muito tempo de olhos abertos, irritado por não conseguir dormir, por ter desaprendido a beber um copo de vinho; finalmente, bem cedo pela manhã, ele adormeceu lentamente, em névoas de sonhos, e gradualmente as névoas se tornaram paisagens, a pilha de montanhas nebulosas que pesavam sobre seu cérebro, até que se desmoronharam em avalanches de rochas. He had lain awake for a long time, angry that he could not sleep, that he had so unlearned to drink a glass of wine; finally, very lightly all morning, he had slowly dozed off, into mists of dreams, and gradually the mists had become landscapes, the piling of misty mountains, which pressed heavily on his brain, until they crumbled down in rock avalanches. Nu eindelijk schudde hij zich uit die zwaarte, nam zijn bad, en verwonderde zich, toen hij zich naakt zag - frisch blank van vel en vleesch, zwaarspierig gebouwd, een mooie blonde kerel nog, niettegenstaande zijn acht-en-veertig jaren - dat hij soms van die vreemde buien had, als een juffershondje. Ну|наконец|стряхнул|он|себя|от|той|тяжести|принял|свое|ванну|и|удивился|себя|когда|он|себя|голым|увидел|свежим|светлым|от|кожи|и|мяса|крепким|сложением|один|красивый|блондин|парень|еще|несмотря на|его||||лет|что|он|иногда|от|тех|странных|настроений|имел|как|один|собачка для девочек |||||||lourdeur|||||s'étonna||||||||blanc|||||de corpulence||||blond|||malgré|||||||||||||||| now|finally|he shook|he|himself|out of|that|heaviness|he took|his|bath|and|he wondered|himself|when|he|himself|naked|saw|fresh|clear|of|skin|and|flesh|heavily muscled|built|a|handsome|blonde|guy|still|despite|his||||years|that|he|sometimes|of|those|strange|moods|had|like|a|little lapdog agora|finalmente|sacudiu|ele|a si mesmo|de|aquela|pesadez|tomou|seu|banho|e|se surpreendeu|a si mesmo|quando|ele|a si mesmo|nu||fresco|claro|de|pele|e|carne|musculoso|construído|um|bonito|loiro|cara|ainda|apesar de|seus||||anos|que|ele|às vezes|de|aquelas|estranhas|mudanças de humor|tinha|como|um|cachorrinho de dama 现在|最后|他摇|他|自己|从|那种|重压|他拿|他的|浴缸|和|他惊讶|自己|当|他|自己|裸体|看见|清新|白皙|的|皮肤|和|肌肉|结实|身材|一个|漂亮的|金发的|小伙子|仍然|尽管|他的||||岁|因为|他|有时|的|那些|奇怪的|情绪|有|像|一只|小狗 Теперь, наконец, он стряхнул с себя эту тяжесть, принял ванну и удивился, когда увидел себя голым - свежий, гладкий, с крепким телосложением, красивый блондин, несмотря на свои сорок восемь лет - что иногда у него были такие странные настроения, как у собачки. 现在他终于摆脱了那种沉重，洗了个澡，当他看到自己赤裸的身体时，惊讶于自己皮肤和肉体的光滑，结实的身材，尽管已经四十八岁，仍然是个漂亮的金发小伙子，竟然有时会有那些奇怪的情绪，像一只小狗。 Agora, finalmente, ele se sacudiu daquela pesadez, tomou seu banho e se surpreendeu ao se ver nu - com a pele e a carne frescas e claras, bem musculoso, ainda um bonito rapaz loiro, apesar de seus quarenta e oito anos - que às vezes tinha aqueles humores estranhos, como um cachorrinho. Now finally he shook himself out of that heaviness, took his bath, and wondered, when he saw himself naked - fresh white skin and flesh, heavily muscled, still a handsome blonde guy, despite his forty-eight years - why he sometimes had those strange moods, like a little lady's dog. Hij poogde nu, uit de groote spons telkens het water met stroomen over zich uitknijpende, die buien te ontkennen, haalde er, in zich mopperend, zijn schouders over op, en kneep het water uit, kneep het uit, tot het plaste en spatte rondom hem heen. Он|пытался|сейчас|из|большой|большой|губка|каждый раз|его|вода|с|потоками|над|себя|выжимающейся|те|дожди|(частица отрицания)|отрицать|поднял|это|в|себя|ворча|свои|плечи|над|вверх|и|выжал|его|вода|из|выжал|его|из|до|его|мочился|и|брызгал|вокруг|него|вокруг ||||||||||||||en pressant|||||||||||||||||||a pressé||||||||autour||il he|he tried|now|out of|the|big|sponge|each time|the|water|with|streams|over|himself|squeezing out|those|moods|to|deny|he shrugged|it|in|himself|grumbling|his|shoulders|over|up|and|he squeezed|the|water|out|he squeezed|it|out|until|it|it splashed|and|it splattered|around|him|around ele|tentou|agora|de|a|grande|esponja|sempre|a|água|com|jorros|sobre|si mesmo|espremendo|aquelas|mudanças de humor|a|negar|levantou|isso|em|si mesmo|resmungando|seus|ombros|sobre|em|e|espremia|a|água|de|espremia|a|de|até|a|urinou|e|respingou|ao redor|dele|em volta 他|他试图|现在|从|这个|大|海绵|每次|它|水|用|涌流|在|自己|挤出|那些|情绪|去|否认|他耸肩|它|在|自己|嘟囔|他的|肩膀|关于|在|和|他挤|它|水|从|他挤|它|从|直到|它|溅出|和|溅起|在周围|他| Теперь он пытался, выжимая воду из большой губки, отрицать эти настроения, ворча про себя, он пожал плечами и выжимал воду, выжимал, пока она не начала брызгать вокруг него. 他现在试图用大海绵不断地将水挤出来，否认那些情绪，心里嘟囔着耸了耸肩，挤水，挤水，直到水四处飞溅。 Ele agora tentava, espremendo a água da grande esponja em jatos sobre si, negar aqueles humores, encolheu os ombros, resmungando para si mesmo, e espremia a água, espremia até que ela espirrasse e salpicasse ao seu redor. He now tried, squeezing the water out of the large sponge in streams over himself, to deny those moods, shrugged his shoulders about it while grumbling to himself, and squeezed the water out, squeezed it out, until it splashed and sprayed around him. Het was of hij de loomheid uit zich wegwaschte; hij haalde diep adem, welfde zijn borst, voelde zich sterk weêr worden, en, naakt steeds, nam hij zijn halters, en werkte, trots op zijn bicepsen, die waren als twee rollende kogels. Это|было|как будто|он|(определенный артикль)|вялость|из|себя|смывал|он|сделал|глубокий|вдох|выгнул|его|грудь|чувствовал|себя|сильным|снова|становиться|и|нагим|всегда|взял|он|свои|гантели|и|работал|гордясь|на|свои|бицепсы|которые|были|как|два|катящиеся|шара |||||lenteur|||lavait|||||voûta||||||revenir||||||||||||||biceps|||||roulantes|kilos it|was|or|he|the|lethargy|out|himself||he|took|deep|breath|arched|his|chest|felt|himself|strong|again|to become|and|naked|still|took|he|his|weights|and|worked|proud|on|his|biceps|which|were|like|two|rolling|bullets o|era|se|ele|a|letargia|de|si|lavou|ele|respirou|fundo|ar|arqueou|seu|peito|sentiu|se|forte|novamente|tornar-se|e|nu|sempre|pegou|ele|seus|halteres|e|trabalhou|orgulhoso|em|seus|bíceps|que|eram|como|duas|rolando|balas 这|是|或者|他|这个|懒惰|从|自己|洗掉|他|吸|深|气|拱起|他的|胸|感觉|自己|强壮|再次|变得|和|裸体|始终|拿|他|他的|哑铃|和|工作|骄傲|在|他的|二头肌|它们|是|像|两个|滚动的|子弹 Казалось, он смывал с себя вялость; он глубоко вздохнул, расправил грудь, почувствовал, как снова становится сильным, и, оставаясь голым, взял свои гантели и начал тренироваться, гордясь своими бицепсами, которые были как два катящихся шара. 他似乎把懒惰洗掉了；他深吸一口气，挺起胸膛，感到自己又变得强壮，依然赤裸，他拿起哑铃，骄傲地展示着他的二头肌，像两个滚动的炮弹。 Era como se ele lavasse a letargia de si mesmo; ele respirou fundo, arqueou o peito, sentiu-se forte novamente e, ainda nu, pegou seus halteres e treinou, orgulhoso de seus bíceps, que eram como duas bolas rolantes. It was as if he washed the lethargy out of himself; he took a deep breath, arched his chest, felt himself becoming strong again, and, still naked, took his weights and worked out, proud of his biceps, which were like two rolling balls. Zijn oogen kregen hunne gewone uitdrukking, glimp van guitigheid, als van inwendige spotting, die ook jovialerig krullen kon rondom zijn blonden   snor; de rimpels streken weg uit zijn voorhoofd, dat zich hooger welfde, naarmate zijn blonde kop begon te kalen, en het bloed scheen normaal door zijn groot lichaam te stroomen, na het bad en de vijf minuten beweging, want zijn wangen kleurden zich, geschoren nu, met een bijna rozen blos. Его|глаза|получили|их|обычное|выражение|проблеск|от|озорства|как|от|внутреннего|насмешки|который|тоже|веселый|завитки|мог|вокруг|его|блондинистый|ус||морщины|исчезли|прочь|из|его|лоб|который|себя|выше|поднимался|по мере того как|его|блондинистая|голова|начал|||и||кровь|казалась|нормально|через|его|большое|тело||течь|после||ванна|и||пять|минут|движения|потому что|его|щеки|окрашивались|себя|выбритый|сейчас|с||почти|розовым|румянцем |||leur|habituelle|expression|||malice|||intérieure|moquerie|||jovialement||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||| his|eyes|got|their|usual|expression|glimpse|of|mischief|as|of|internal|mockery|which|also|jovially|curls|could|around|his|blond||the|wrinkles|smoothed|away|from|his|forehead|which|itself|higher|arched|as|his|blond|head|began|to|bald|and|the|blood|seemed|normal|through|his|large|body|to|flow|after|the|bath|and|the|five|minutes|exercise|because|his|cheeks|colored|themselves|shaved|now|with|a|almost|rosy|blush seus|olhos|receberam|sua|habitual|expressão|vislumbre|de|malícia|como|de|interna|zombaria|que|também|jovialmente|curvava|podia|ao redor|seu|loiro|bigode|as|rugas|alisaram|para longe|de|sua|testa|que|se|mais alto|arqueou|à medida que|sua|loira|cabeça|começou|a|ficar careca|e|o|sangue|parecia|normal|através de|seu|grande|corpo|a|fluir|após|o|banho|e|os|cinco|minutos|exercício|porque|suas|bochechas|coraram|se|barbeado|agora|com|uma|quase|rosa|rubor 他的|眼睛|得到|它们的|普通的|表情|一瞥|的|顽皮|像|的|内心的|嘲笑|它|也|友好的|卷曲|能|在周围|他的|金色的|胡子|这个|皱纹|抚平|离开|从|他的|额头|它|自己|更高|拱起|随着|他的|金色的|头|开始|去|脱发|和|这|血液|看起来|正常|通过|他的|大|身体|去|流动|在|这个|洗澡|和|这|五|分钟|运动|因为|他的|脸颊|变得|自己|刮过的|现在|带着|一个|几乎|玫瑰|红晕 Его глаза вернули себе обычное выражение, проблеск озорства, как будто внутреннего насмешливого настроения, которое также могло весело изгибаться вокруг его светлой усов; морщины исчезли с его лба, который поднимался выше, по мере того как его светлая голова начинала лысеть, и кровь, казалось, нормально текла по его большому телу после ванны и пяти минут движения, потому что его щеки, теперь выбритые, окрашивались в почти розовый румянец. 他的眼睛恢复了平常的神情，闪烁着调皮的光芒，像是内心的嘲讽，围绕着他金色的胡子也显得友好；额头上的皱纹消失了，随着他金色的头发开始变秃，血液似乎在他庞大的身体中正常流动，经过洗澡和五分钟的运动后，他的脸颊变得红润，剃过胡子的脸上泛起了几乎玫瑰色的红晕。 Seus olhos recuperaram sua expressão habitual, um brilho de malícia, como se houvesse uma zombaria interna, que também poderia curvar-se jovialmente ao redor de seu bigode loiro; as rugas desapareceram de sua testa, que se arqueava mais à medida que sua cabeça loira começava a ficar careca, e o sangue parecia fluir normalmente por seu grande corpo, após o banho e os cinco minutos de exercício, pois suas bochechas, agora barbeadas, adquiriram um quase rubor de rosa. His eyes regained their usual expression, a glimmer of mischief, as if from internal mockery, which could also curl jovially around his blonde mustache; the wrinkles smoothed out from his forehead, which arched higher as his blonde head began to bald, and the blood seemed to flow normally through his large body after the bath and five minutes of exercise, for his cheeks colored, now shaven, with an almost rosy blush. En hij kon nog maar niet besluiten zich aan te kleeden; hij bezag zich, zijn groot, sterk, frisch lichaam, dat hij nog eens na-masseerde, trotsch als hij was op zijn spieren, als een vrouw op haar mooie vormen. И|он|мог|еще|но|не|решить|себя|к|инфинитивная частица|одеться|он|смотрел|себя|его|большое|сильное|свежее|тело|которое|он|еще|один раз|||гордый|как|он|был|на|его|мышцы|как|одна|женщина|на|ее|красивые|формы and|he|could|still|but|not|decide|himself|to|to||he|looked at|himself|his|large|strong|fresh|body|which|he|still|once|||proud|as|he|was|on|his|muscles|like|a|woman|on|her|beautiful|shapes e|ele|pôde|ainda|mas|não|decidir|se|a|a|vestir|ele|olhou|se|seu|grande|forte|fresco|corpo|que|ele|ainda|mais|||orgulhoso|como|ele|estava|em|seus|músculos|como|uma|mulher|em|suas|bonitas|formas 和|他|能|还|只是|不|决定|自己|穿|去|穿衣|他|观察|自己|他的|大|强壮|健康|身体|它|他|还|再次|||骄傲|像|他|是|在|他的|肌肉|像|一个|女人|在|她的|美丽的|形状 И он все еще не мог решиться одеться; он смотрел на себя, на свое большое, сильное, свежее тело, которое он снова массировал, гордясь своими мышцами, как женщина своими красивыми формами. 他仍然无法决定是否穿衣服；他打量着自己，那个强壮、健康的身体，他又给自己按摩了一遍，像女人对她美丽的身材那样为自己的肌肉感到骄傲。 E ele ainda não conseguia decidir-se a se vestir; ele se observou, seu grande, forte e fresco corpo, que ele massageou novamente, orgulhoso que estava de seus músculos, como uma mulher de suas belas formas. And he still could not decide to get dressed; he looked at himself, his large, strong, fresh body, which he massaged again, proud as he was of his muscles, like a woman of her beautiful shapes. Toen, in enkele minuten, kleedde hij zich in uniform, ging naar beneden, ontbeet. Тогда|за|несколько|минут|одел|он|себя|в|форму|пошел|вниз|вниз|позавтракал then|in|a few|minutes|dressed|he|himself|in|uniform|went|down|downstairs|had breakfast então|em|poucos|minutos|vestiu|ele|se|em|uniforme|foi|para|baixo|tomou café da manhã 然后|在|几个|分钟|穿|他|自己|穿上|制服|去|到|楼下|吃早餐 Затем, через несколько минут, он оделся в форму, спустился вниз и позавтракал. 然后，在几分钟内，他穿上了制服，下楼，吃早餐。 Então, em poucos minutos, ele se vestiu com o uniforme, desceu e tomou café da manhã. Then, in a few minutes, he dressed in uniform, went downstairs, and had breakfast. De kinderen omringden hem dadelijk: en hij voelde zich dadelijk de vader, zijn hart vol van vaderlijkheid, dol als hij was op zijn kinderen. Определенный артикль|дети|окружили|его|немедленно|и|он|чувствовал|себя|немедленно|Определенный артикль|отец|его|сердце|полным|от|отцовской любви|безумно|как|он|был|на|его|дети the|children|surrounded|him|immediately|and|he|felt|himself|immediately|the|father|his|heart|full|of|fatherliness|crazy|as|he|was|on|his|children os|crianças|cercaram|ele|imediatamente|e|ele|sentiu|se|imediatamente|o|pai|seu|coração|cheio|de|paternidade|louco|como|ele|estava|por|suas|crianças 的|孩子们|围住|他|立刻|和|他|感觉|自己|立刻|的|父亲|他的|心|充满|的|父爱|疯狂|当|他|是|对|他的|孩子们 Дети сразу окружили его: и он сразу почувствовал себя отцом, его сердце было полно отцовской любви, так как он был без ума от своих детей. 孩子们立刻围住了他：他立刻感到自己是个父亲，心中充满了父爱，因他对孩子们的喜爱而感到快乐。 As crianças o cercaram imediatamente: e ele se sentiu imediatamente o pai, seu coração cheio de paternidade, louco por seus filhos. The children immediately surrounded him: and he immediately felt like a father, his heart full of fatherly love, as he was crazy about his children. Alex en Guy kon hij nog net zien naar school gaan, met hun tasschen; de school was vlakbij en zij gingen alleen: twee kleine besliste dreumessen al van negen en zeven jaar, maar de andere kinderen - behalve de oudste, Marietje, ook al naar school - aten hun boterham rondom de ronde tafel, terwijl Adeline voor haar theeblad zat. Алекс|и|Гай|мог|он|еще|только что|увидеть|в|школу|идти|с|их|рюкзаками|эта|школа|была|рядом|и|они|шли|одни|два|маленьких|решительных|озорников|уже|в|девять|и|семь|лет|но|другие||дети|кроме|самой|старшей|Марийке|тоже|уже|в|школу|ели|их|бутерброд|вокруг|этого|круглого|стола|пока|Аделина|за|ее|чайным столиком|сидела Alex|and|Guy|could|he|still|just|see|to|school|go|with|their|bags|the|school|was|nearby|and|they|went|alone|two|small|determined|toddlers|already|at|nine|and|seven|years|but|the|other|children|except|the|oldest|Marietje|also|already|to|school|ate|their|sandwich|around|the|round|table|while|Adeline|in front of|her|tea tray|sat Alex|e|Guy|pôde|ele|ainda|apenas|ver|para|escola|ir|com|suas|mochilas|a|escola|estava|perto|e|eles|foram|sozinhos|duas|pequenas|decididas|crianças|já|de|nove|e|sete|anos|mas|as|outras|crianças|exceto|a|mais velha|Marietje|também|já|para|escola|comeram|suas|sanduíches|ao redor|da|redonda|mesa|enquanto|Adeline|diante|seu|bandeja de chá|estava 亚历克斯|和|盖伊|能|他|还|刚好|看见|去|学校|走|带着|他们的|书包|的|学校|是|很近|和|他们|走|单独|两个|小|坚定的|小家伙们|已经|从|九|和|七|岁|但是|的|其他|孩子们|除了|的|最大的|玛丽|也|已经|去|学校|吃|他们的|三明治|在周围|的|圆|桌子|当时|阿德琳|在前面|她的|茶盘|坐着 Алекса и Гая он еще успел увидеть, как они идут в школу с рюкзаками; школа была совсем рядом, и они шли одни: два маленьких решительных сорванца, девять и семь лет, но другие дети - кроме старшей, Маритje, которая тоже уже пошла в школу - ели свои бутерброды вокруг круглого стола, в то время как Аделина сидела за своим чайным столиком. 他还能看到亚历克斯和盖伊背着书包去上学；学校就在附近，他们是自己去的：两个小小的坚定的家伙，分别是九岁和七岁，但其他的孩子——除了最大的玛丽捷，也已经去上学——则围坐在圆桌旁吃他们的三明治，而阿德琳则坐在她的茶几旁。 Alex e Guy ele conseguiu ver indo para a escola, com suas mochilas; a escola era bem perto e eles iam sozinhos: duas pequenas crianças decididas de nove e sete anos, mas as outras crianças - exceto a mais velha, Marietje, que também já ia para a escola - comiam seu lanche ao redor da mesa redonda, enquanto Adeline estava sentada com sua bandeja de chá. He could just see Alex and Guy going to school with their bags; the school was nearby and they went alone: two small determined little boys already of nine and seven years old, but the other children - except for the oldest, Marietje, who was also already on her way to school - were eating their sandwiches around the round table, while Adeline sat with her tea tray. En Gerrit, in de kleine eetkamer, aan de ronde tafel, voelde zich weêr normaal worden, geheel en al, om zijn vrouw en om zijn kinderen. И|Геррит|в|маленькой|маленькой|столовой|за|круглым|круглым|столом|чувствовал|себя|снова|нормально|становиться|полностью|и|все|ради|его|жены|и|ради|его|детей and|Gerrit|in|the|small|dining room|at|the|round|table|felt|himself|again|normal|become|entirely|and|all|for|his|wife|and|for|his|children e|Gerrit|na|a|pequena|sala de jantar|à|a|redonda|mesa|sentiu|se|novamente|normal|tornar|completamente|e|já|por|sua|esposa|e|por|seus|filhos 和|赫里特|在|的|小|餐厅|在|的|圆|桌子|感觉|自己|再次|正常|变得|完全|和|全部|因为|他的|妻子|和|因为|他的|孩子们 А Геррит, в маленькой столовой, за круглым столом, снова почувствовал себя нормальным, полностью, из-за своей жены и своих детей. 而在小餐厅里，坐在圆桌旁的赫里特，感到自己又恢复了正常，完全是为了他的妻子和孩子们。 E Gerrit, na pequena sala de jantar, à mesa redonda, sentia-se voltar ao normal, completamente, por causa de sua esposa e de seus filhos. And Gerrit, in the small dining room, at the round table, felt himself becoming normal again, completely, for his wife and for his children. De eetkamer was klein   en dood-eenvoudig van meubel, gemeubeleerd met het hoogst noodzakelijke: Adeline, twee-en-dertig nu, leek al ouder, was een dik moedertje, weinig spraakzaam, vol van de kleine zorgen voor het troepje, en Gerrit, luidruchtig, tot hij geheel het kamertje vulde met het blijde gebulder van zijn commando-stem, was oogenblikkelijk vol grap en pleizier. Определенный артикль|столовая|была|маленькой|и|||из|мебели|обставлена|с|это|крайне|необходимое|Аделина||и||||||был||||||полон||||||||и||||||||||||||||||||||удовольствия the|dining room|was|small|and|||of|furniture|furnished|with|the|highest|necessary|Adeline||and||||||was||||||full||||||||and||||||||||||||||||||||fun a|sala de jantar|era|pequena|e|||de|móveis|mobiliada|com|o|mais|necessário|Adeline||e||||||estava||||||cheio||||||||e||||||||||||||||||||||prazer 的|餐厅|是|小|和|||的|家具|装饰|以|最|高度|必要的|阿德琳||和||||||是||||||充满||||||||和||||||||||||||||||||||乐趣 Столовая была маленькой и совершенно простой по мебели, обставленной самым необходимым: Аделина, которой сейчас тридцать два, казалась уже старше, была толстой мамочкой, мало говорила, полна мелких забот о своем маленьком семействе, а Геррит, громкий, пока полностью не заполнил комнату радостным гулом своего командирского голоса, был мгновенно полон шуток и удовольствия. 餐厅很小，家具极其简单，只有最基本的家具：阿德琳，现在三十二岁，看起来已经老了，是个胖胖的母亲，不太爱说话，满脑子都是对这群小家伙的琐碎担忧，而赫里特则是个吵闹的人，直到他用他那快乐的指挥声填满整个房间，瞬间充满了幽默和乐趣。 A sala de jantar era pequena e extremamente simples em móveis, mobiliada com o estritamente necessário: Adeline, agora com trinta e dois anos, parecia já mais velha, era uma mãe gordinha, pouco falante, cheia das pequenas preocupações com o grupinho, e Gerrit, barulhento, até encher completamente o cômodo com o alegre rugido de sua voz de comando, estava imediatamente cheio de piadas e diversão. The dining room was small and dead-simple in furniture, furnished with the bare necessities: Adeline, now thirty-two, seemed older, was a plump little mother, not very talkative, full of small worries for the little group, and Gerrit, loud, until he completely filled the room with the joyful booming of his commanding voice, was immediately full of jokes and fun. Er zaten rondom de tafel een zestal jongeren: Adèletje, Gerdy, twee meisjes; Constant en Jan, Piet en Klaasje: drie jongens, en de laatste baby, een meisje, die Gerrit, de drie laatste, zoo had genoemd, uit ergernis om de heel mooie namen der anderen: namen, Alexander, Guy, Geraldine, uit Adeline's familie, terwijl Marie en Constant die waren van mama en papa Van Lowe. Там|сидели|вокруг|стола|стола|шесть|шесть|молодежи|Адэлетия|Герди|две|девочки|Констант|и|Ян|Пит|и||три||и||||||которые||||||||||||||||||||||||||и||||Ван|||||Лоу there|sat|around|the|table|a|group of six|young people|Adèletje|Gerdy|two|girls|Constant|and|Jan|Piet|and|Klaasje|three|boys|and|the|last|baby|a|girl|who|Gerrit|the|three|last|so|had|named|out of|annoyance|at|the|very|beautiful|names|of the|others|names|Alexander|Guy|Geraldine|from|Adeline's|family|while|Marie|and|Constant|those|were|of|mom|and|dad|Van|Lowe lá|estavam|ao redor|da|mesa|uma|meia dúzia|jovens|Adèletje|Gerdy|duas|meninas|Constant|e|Jan|Piet|e|Klaasje|três|meninos|e|a|última|bebê|uma|menina|que|Gerrit|os|três|últimos|assim|tinha|chamado|por|irritação|por|os|muito|bonitos|nomes|dos|outros|nomes|Alexander|Guy|Geraldine|da|família de Adeline||enquanto|Marie|e|Constant|que|eram|de|mãe|e|pai|de|Lowe 在|坐着|在周围|这|桌子|一|六个|年轻人|阿德莱特|格尔迪|两个|女孩|康斯坦特|和|扬|皮特|和|克拉斯耶|三个|男孩|和|这|最后|婴儿|一个|女孩|她|赫里特|这|三个|最后|那样|他有|叫|出于|恼怒|因为|这|非常|漂亮|名字|的|其他|名字|亚历山大|圭|杰拉尔丁|来自|阿德琳的|家族|而|玛丽|和|康斯坦特|那些|是|的|妈妈|和|爸爸|的|洛维 Вокруг стола сидело около шести молодых людей: Аделетта, Герди, две девушки; Констант и Ян, Пит и Клаас: три мальчика, и последняя девочка, которую назвали Герт, последние трое, так назвал, из-за раздражения от очень красивых имен других: имена, Александр, Гай, Жеральдина, из семьи Аделины, в то время как Мария и Констант были именами мамы и папы Ван Лоу. 桌子周围坐着六个年轻人：阿黛丽特、格尔迪、两个女孩；康斯坦特和扬、皮特和克拉斯耶：三个男孩，最后一个婴儿，一个女孩，名叫杰里特，最后三个名字都是他起的，出于对其他人非常好听名字的恼怒：亚历山大、盖伊、杰拉尔丁，都是阿德琳家族的名字，而玛丽和康斯坦特则是范洛夫夫妇的名字。 Havia ao redor da mesa um grupo de jovens: Adèletje, Gerdy, duas meninas; Constant e Jan, Piet e Klaasje: três meninos, e o último bebê, uma menina, que Gerrit, os três últimos, havia nomeado assim, por irritação com os nomes muito bonitos dos outros: nomes, Alexander, Guy, Geraldine, da família de Adeline, enquanto Marie e Constant eram nomes de mamãe e papai Van Lowe. Around the table sat a group of six young people: Adèletje, Gerdy, two girls; Constant and Jan, Piet and Klaasje: three boys, and the last baby, a girl, whom Gerrit had named, the last three, out of annoyance at the very beautiful names of the others: names like Alexander, Guy, Geraldine, from Adeline's family, while Marie and Constant were names from mama and papa Van Lowe. Hoor eens, niet zoo veel mooie namen, had Gerrit gezegd, toen Jan geboren zoû worden, en na Klaasje - een naam, die de heele familie afschuwelijk vond - had Gerrit gezegd: komt er nu nog een, dan heet het kind naar mij - Gerrit - of het een jongen is of een meid. Слушай|раз|не|так|много|красивые|имена|сказал|Геррит|сказал|когда|Ян|рожден|должен|быть|и|после|Клаасье|одно|имя|которое|вся|вся|семья|ужасно|считала|сказал|Геррит|сказал|приходит|там|сейчас|еще|один|тогда|будет называться|это|ребенок|по имени|мне|Геррит|или|это|один|мальчик|есть|или|одна|девочка ||||||||||||||||||||||||horrible|||||||||||||||||||||||| listen|once|not|so|many|beautiful|names|had|Gerrit|said|when|Jan|born|would|become|and|after|Klaasje|a|name|that|the|whole|family|horrible|found|had|Gerrit|said|comes|there|now|another|one|then|is called|it|child|after|me|Gerrit|or|it|a|boy|is|or|a|girl ouça|uma vez|não|tão|muitos|bonitos|nomes|tinha|Gerrit|dito|quando|Jan|nascido|deveria|ser|e|após|Klaasje|um|nome|que|a|toda|família|horrível|achou|tinha|Gerrit|dito|vem|há|agora|mais|um|então|chama|o|criança|para|mim|Gerrit|ou|o|um|menino|é|ou|uma|menina 听|一下|不|那么|多|漂亮|名字|他有|赫里特|说|当|扬|出生|将要|被|和|在之后|克拉斯耶|一个|名字|那个|这|整个|家族|可怕|觉得|他有|赫里特|说|来|这|现在|还|一个|那么|叫|它|孩子|向|我|赫里特|或者|它|一个|男孩|是|或者|一个|女孩 Слушай, не так много красивых имен, сказал Герт, когда Ян должен был родиться, и после Клааса - имя, которое вся семья считала ужасным - Герт сказал: если еще одно, то ребенка назовут в мою честь - Герт - независимо от того, мальчик это или девочка. 听着，不要再有这么多好听的名字，杰里特在扬出生时说，克拉斯耶之后——一个全家人都觉得可怕的名字——杰里特说：如果再来一个，就叫这个孩子我的名字——杰里特——无论是男孩还是女孩。 Escute, não tantos nomes bonitos, disse Gerrit, quando Jan deveria nascer, e depois de Klaasje - um nome que toda a família achava horrível - Gerrit disse: se vier mais um, então a criança se chamará como eu - Gerrit - seja menino ou menina. Listen, not so many beautiful names, Gerrit had said when Jan was to be born, and after Klaasje - a name that the whole family found awful - Gerrit had said: if there is another one, then the child will be named after me - Gerrit - whether it is a boy or a girl. Gertrude, dan toch, had Adeline geopperd, maar: neen, had Gerrit gezegd: is het een meid, dan heet ze tòch Gerrit. Гертруда|тогда|всё-таки|(прошедшая форма глагола 'иметь')|Аделина|предложила|но||(прошедшая форма глагола 'иметь')|Геррит|сказал|есть|это|одна|девочка|тогда|зовётся|она||Геррит |||||suggéré|||||||||||||| Gertrude|then|still|had|Adeline|suggested|but|no|had|Gerrit|said|is|it|a|girl|then|is called|she|still|Gerrit Gertrude|então|mesmo|tinha|Adeline|sugerido|mas|não|tinha|Gerrit|dito|é|o|uma|menina|então|chama|ela|mesmo|Gerrit 格特鲁德|那么|还是|她有|阿德琳|提议|但是|不|他有|赫里特|说|是|它|一个|女孩|那么|叫|她|还是|赫里特 Гертруда, тогда, предложила Аделина, но: нет, сказал Герт: если это девочка, то ее все равно назовут Герт. 那么，杰尔特鲁德呢，阿德琳提议，但：不，杰里特说：如果是女孩，那她就叫杰里特。 Gertrude, então, sugeriu Adeline, mas: não, disse Gerrit: se for uma menina, então ela se chamará mesmo assim de Gerrit. Gertrude, then, had Adeline suggested, but: no, Gerrit had said: if it is a girl, then she will still be named Gerrit. De dolheden van Gerrit waren mama Van Lowe's wanhoop, maar tot nog toe was er van een klein-   dochtertje Gerrit nog geen sprake geweest. (артикль)|проделки|предлог|Геррит|были|мама|(фамилия)||отчаяние|но|до|еще|пока|была|там|(предлог)|(артикль)||дочкой|Геррит|еще|никакого|упоминания|не было ||||||||||||||||||||||question| the|antics|of|Gerrit|were|mom|Van|Lowe's|despair|but|until|still|to|was|there|of|a|small|granddaughter|Gerrit|still|no|mention|been as|loucuras|de|Gerrit|eram|mãe|de|Lowe|desespero|mas|até|ainda|agora|era|havia|de|uma|pequena|filhinha|Gerrit|ainda|nenhuma|menção|estado 这|疯狂|的|赫里特|是|妈妈|的||绝望|但是|到|还|目前|是|有|的|一个|小|女儿|赫里特|还|没有|说法|过去 Шалости Герт были отчаянием мамы Ван Лоу, но до сих пор не было речи о внучке Герт. 杰里特的疯狂行为让范洛夫妈妈感到绝望，但到目前为止，还没有关于小孙女杰里特的消息。 As loucuras de Gerrit eram o desespero da mamãe Van Lowe, mas até agora não havia sido falado sobre uma netinha chamada Gerrit. Gerrit's antics were mama Van Lowe's despair, but so far there had been no talk of a granddaughter named Gerrit.

Gerrit had geen voorkeur. Gerrit|had|no|preference Gerrit|tinha|nenhuma|preferência Герт не имел предпочтений. 盖里特没有偏好。 Gerrit não tinha preferência. Gerrit had no preference. Zijn lange armen zwaaiden om zoo veel kinderen rond als hij maar kon en hij trok er op zijn knieën, tusschen zijn knieën, bijna onder zijn voeten, en door een wonderlijk toeval had hij er nog nooit éen een arm of been gebroken, zoodat Adeline en de kinderen zelve nooit bang waren - en alleen mama Van Lowe, woonde ze Gerrits omhelzingen bij, duizende angsten uitstond. his|long|arms|waved|to|so|many|children|around|as|he|but|could|and|he|pulled|them|on|his|knees|between|his|knees|almost|under|his|feet|and|by|a|wonderful|coincidence|had|he|them|still|never|one|an|arm|or|leg|broken|so that|Adeline|and|the|children|themselves|never|afraid|were|and|only|mom|Van|Lowe|attended|they|Gerrit's|hugs|at|thousands|fears|endured seus|longos|braços|balançavam|para|tanto|muitos|crianças|ao redor|como|ele|mas|conseguia|e|ele|puxava|para|em|seus|joelhos|entre|seus|joelhos|quase|debaixo|seus|pés|e|por|um|maravilhoso|acaso|tinha|ele|para|ainda|nunca|um||braço|ou|perna|quebrado|de modo que|Adeline|e|as|crianças|elas mesmas|nunca|medo|estavam|e|apenas|mamãe|Van|Lowe|assistia|elas|os abraços de Gerrit|abraços|durante|milhares|medos|suportou Его длинные руки размахивали вокруг так много детей, сколько он только мог, и он тянул их на коленях, между коленями, почти под ногами, и по чудесному стечению обстоятельств у него никогда не было сломано ни одной руки или ноги, так что Аделина и сами дети никогда не боялись - и только мама Ван Лоу, присутствуя при объятиях Геррита, испытывала тысячи страхов. 他长长的手臂挥舞着，尽可能地围着许多孩子，他在膝盖之间、几乎在脚下拖着他们，奇妙的是，他从来没有一个手臂或腿断过，因此阿德琳和孩子们自己从来不害怕——只有范洛妈妈在旁边看着盖里特的拥抱，承受着成千上万的恐惧。 Seus longos braços balançavam para abraçar o maior número de crianças que conseguia, e ele as puxava para seus joelhos, entre seus joelhos, quase sob seus pés, e por um maravilhoso acaso, ele nunca quebrou um braço ou uma perna, de modo que Adeline e as próprias crianças nunca tinham medo - e apenas a mamãe Van Lowe, que assistia aos abraços de Gerrit, suportava mil angústias. His long arms swung around as many children as he could, and he pulled them on his knees, between his knees, almost under his feet, and by a miraculous coincidence, he had never broken an arm or a leg, so Adeline and the children themselves were never afraid - and only Mama Van Lowe, who witnessed Gerrit's embraces, endured thousands of fears. En de kinderen, in hun vader, schenen te zien de vreugde van het leven, eene vreugde, die zij zich instinctief al heel gauw voorstelden als een groote man, een huzaar, met luide stem en veel moppen, met hooge rijlaarzen en een kletterende sabel... Gerdy was een klein kindje van zeven en dolletjes op liefkoozing, en zoodra ze Gerrit zag, hing ze aan hem, nestelde ze op zijn schoot, wreef haar kopje tegen zijn tressen, trok aan zijn snor, duwde hare vuistjes in zijn oogen. and|the|children|in|their|father|seemed|to|see|the|joy|of|the|life|a|joy|that|they|themselves|instinctively|already|very|soon|imagined|as|a|big|man|a|hussar|with|loud|voice|and|many|jokes|with|high|riding boots|and|a|clattering|saber|Gerdy|was|a|small|child|of|seven|and|crazy|for|affection|and|as soon as|she|Gerrit|saw|hung|she|on|him|nestled|she|on|his|lap|rubbed|her|little head|against|his|hair|pulled|on|his|mustache|pushed|her|little fists|into|his|eyes e|as|crianças|em|seu|pai|pareciam|a|ver|a|alegria|da|a|vida|uma|alegria|que|elas|a si mesmas|instintivamente|já|muito|rápido|imaginavam|como|um|grande|homem|um|hussardo|com|alta|voz|e|muitas|piadas|com|altas|botas|e|uma|barulhenta|espada|Gerdy|era|uma|pequena|criança|de|sete|e|adorava|em|carinho|e|assim que|ela|Gerrit|viu|pendurou|ela|em|ele|aninhou|ela|em|seu|colo|esfregou|sua|cabecinha|contra|seus|cabelos|puxou|em|seu|bigode|empurrou|suas|mãozinhas|em|seus|olhos А дети, в своем отце, казались видеть радость жизни, радость, которую они инстинктивно очень быстро представляли себе как большого человека, гусара, с громким голосом и множеством шуток, в высоких сапогах и с звенящим саблей... Герди была маленькой девочкой семи лет и обожала ласки, и как только она видела Геррита, она вешалась на него, устраивалась у него на коленях, терла свою головку о его волосы, тянула за его усы, толкала свои кулачки в его глаза. 孩子们在他们的父亲身上似乎看到了生活的快乐，这种快乐他们本能地很快想象成一个高大的男人，一个轻骑兵，声音洪亮，笑话很多，穿着高筒靴，手里挥舞着叮当作响的军刀……格尔迪是一个七岁的小女孩，特别喜欢亲昵，一看到盖里特就挂在他身上，蜷缩在他的膝盖上，用小脑袋蹭他的头发，拉他的胡子，把小拳头捂在他的眼睛上。 E as crianças, em seu pai, pareciam ver a alegria da vida, uma alegria que elas instintivamente logo imaginavam como um grande homem, um hussardo, com uma voz alta e muitas piadas, com botas altas e uma espada tilintante... Gerdy era uma garotinha de sete anos e adorava carinho, e assim que viu Gerrit, se pendurou nele, aninhou-se em seu colo, esfregou sua cabecinha contra suas tranças, puxou seu bigode, empurrou seus punhos em seus olhos. And the children seemed to see in their father the joy of life, a joy that they instinctively imagined as a big man, a hussar, with a loud voice and many jokes, with high riding boots and a clattering saber... Gerdy was a little girl of seven and crazy about cuddling, and as soon as she saw Gerrit, she hung on him, nestled on his lap, rubbed her little head against his hair, pulled at his mustache, pushed her little fists into his eyes. Of zij sloeg hare armpjes om zijn hals en bleef zoo, de anderen rustig aankijkende, omdat zij papa voor zich had overwonnen. or|she|wrapped|her|little arms|around|his|neck|and|stayed||the|others|calmly|looking at|because|she|dad|for|herself|had|overcome ou|ela|abraçou|seus|bracinhos|ao redor|seu|pescoço|e|ficou||as|outras|calmamente|olhando|porque|ela|papai|para|si mesma|tinha|superado Или она обнимала его за шею и оставалась так, спокойно глядя на остальных, потому что она победила папу. 或者她把小手臂环绕在他的脖子上，就这样，静静地看着其他人，因为她已经征服了她的爸爸。 Ou ela envolveu seus bracinhos em volta de seu pescoço e ficou assim, olhando calmamente os outros, porque havia vencido o papai. Or she wrapped her little arms around his neck and stayed like that, calmly looking at the others, because she had conquered papa for herself. Ook nu verliet ze haar stoel, kroop onder tafel op Gerrits knieën, en at uit zijn bord, hoewel Adeline wel even wat zei... Она снова покинула свой стул, ползла под стол на колени к Герриту и ела из его тарелки, хотя Аделина немного что-то сказала... 她又一次离开了椅子，爬到桌子下，跪在Gerrit的膝盖上，从他的盘子里吃东西，尽管Adeline说了几句... Agora ela também deixou sua cadeira, rastejou sob a mesa nos joelhos de Gerrit e comeu do seu prato, embora Adeline tenha dito algo... Even now she left her chair, crawled under the table onto Gerrit's knees, and ate from his plate, although Adeline did say something for a moment...

Gerrit at, met Gerdy op zijn schoot, en om   hem heen, als van vogeltjes, tjilpten de dunne stemmetjes. Геррит ел, с Герди на коленях, а вокруг него, как от птичек, щебетали тонкие голоса. Gerrit在吃饭，Gerdy坐在他的膝盖上，周围像小鸟一样，细细的声音在叽叽喳喳。 Gerrit comia, com Gerdy em seu colo, e ao seu redor, como passarinhos, os finos vozes chilreavam. Gerrit ate, with Gerdy on his lap, and around him, like little birds, the thin voices chirped. En dat getjilp, in hem, gaf een verheldering, zoodat hij eerst glimlachte en toen grappen met Klaasje maakte, de baby in haar baby-stoel, die naast hem wat dommetjes zat en nog niet heel veel zei, achterlijkjes alleen maar dreinde en drensde. И это щебетание в нем дало прояснение, так что он сначала улыбнулся, а потом стал шутить с Клаасом, младенцем в ее детском кресле, который сидел рядом с ним, немного глуповатый и еще не очень много говорил, только жаловался и капризничал. 这种叽叽喳喳让他感到清晰，他先是微笑，然后和Klaasje开玩笑，Klaasje是坐在旁边婴儿椅上的宝宝，她有点傻傻的，还没说太多，只是呜呜叫和哭闹。 E aquele chilrear, dentro dele, trouxe uma clareza, de modo que ele primeiro sorriu e depois fez piadas com Klaasje, o bebê em sua cadeirinha, que ao lado dele estava um pouco boba e ainda não dizia muito, apenas choramingava e resmungava. And that chirping, within him, brought a clarity, so that he first smiled and then made jokes with Klaasje, the baby in her baby chair, who sat next to him looking a bit silly and not saying much, just whining and fussing. Hij had den laatsten tijd een vreemde verteedering als hij zijn kinderen aanzag, alsof hij zich verwònderde over zooveel blond leven, dat hij gewonnen had - hij, die toch altijd gezegd had: kinderen moetje hebben, zonder kinderen heb je geen leven, zonder kinderen blijft er niets van je over, je kinderen zetten je voort... Dat was van het begin van zijn huwelijk, hij, vrij laat getrouwd met een heel jong vrouwtje, zijn beginsel geweest: kinderen verwekken, zooveel kinderen maar mogelijk, omdat hij er een troosteloosheid vond in de gedachte, dat niets van hem zoû overblijven... En nu, als hij ze om zich heen zag, nu dat Marietje, Adèletje, Alex, twaalf waren en tien en negen, nu had hij soms, diep in zich, een verwondering om ze, een verteedering, en een weemoed, als bedacht hij heel plotseling: waar komen ze toch van daan en waarom zijn zij rondom mij heen... Een vreemde naïve verwondering, als voor het   raadsel der geboorte, het geheim van het menschelijk leven, plotseling ondoordringbaar voor hèm, vader en echtgenoot. В последнее время он испытывал странное умиление, когда смотрел на своих детей, как будто удивлялся такому количеству светлой жизни, которую он приобрел - он, который всегда говорил: нужно иметь детей, без детей у тебя нет жизни, без детей от тебя ничего не останется, твои дети продолжают тебя... Это было с самого начала его брака, он, женившийся довольно поздно на очень молодой женщине, всегда придерживался принципа: рожать детей, сколько только возможно, потому что он находил в мысли о том, что от него ничего не останется, безысходность... И теперь, когда он видел их вокруг себя, теперь, когда Маритке, Адэте, Алексу было двенадцать, десять и девять, у него иногда, глубоко внутри, возникало удивление к ним, умиление и грусть, как будто он вдруг задумался: откуда они вообще взялись и почему они вокруг меня... Странное наивное удивление, как перед загадкой рождения, тайной человеческой жизни, внезапно ставшей непроницаемой для него, отца и мужа. 最近，他在看着自己的孩子时感到一种奇怪的温柔，仿佛他对自己拥有的这么多金发生命感到惊讶——他一直说：必须有孩子，没有孩子就没有生活，没有孩子就没有你的存在，孩子让你延续……这是他婚姻开始时的原则，他晚婚，娶了一个很年轻的妻子：生孩子，尽可能多地生孩子，因为他在这个想法中找到了无望的感觉，觉得自己不会留下任何东西……而现在，当他看到他们在身边时，现在Marietje、Adèletje、Alex，十二岁、十岁和九岁，他有时在内心深处感到一种惊讶，一种温柔和忧伤，仿佛他突然想到：他们到底从哪里来，为什么他们在我身边……一种奇怪的天真惊讶，像是对出生之谜的思考，人类生命的秘密，突然对他来说变得不可理解，作为父亲和丈夫的他。 Ultimamente, ele sentia uma estranha ternura ao olhar para seus filhos, como se se admirasse com tanta vida loira que ele havia conquistado - ele, que sempre dissera: você deve ter filhos, sem filhos você não tem vida, sem filhos nada de você permanece, seus filhos te perpetuam... Isso foi desde o início de seu casamento, ele, casado relativamente tarde com uma mulher muito jovem, tinha como princípio: gerar filhos, quantos filhos fosse possível, porque ele encontrava uma desolação na ideia de que nada dele sobraria... E agora, ao vê-los ao seu redor, agora que Marietje, Adèletje, Alex, tinham doze, dez e nove anos, ele às vezes sentia, bem no fundo de si, uma admiração por eles, uma ternura, e uma melancolia, como se de repente pensasse: de onde eles vêm e por que estão ao meu redor... Uma estranha e ingênua admiração, como para o mistério do nascimento, o segredo da vida humana, de repente impenetrável para ele, pai e marido. Lately, he had felt a strange tenderness when he looked at his children, as if he was amazed by so much blonde life that he had gained - he, who had always said: you must have children, without children you have no life, without children nothing of you remains, your children carry you on... That had been his principle from the beginning of his marriage, he, marrying quite late to a very young woman: to have children, as many children as possible, because he found a bleakness in the thought that nothing of him would remain... And now, as he saw them around him, now that Marietje, Adèletje, Alex were twelve, ten, and nine, he sometimes felt, deep within him, a wonder about them, a tenderness, and a melancholy, as if he suddenly thought: where do they come from and why are they around me... A strange naive wonder, as for the riddle of birth, the secret of human life, suddenly impenetrable to him, father and husband. Dan spiedde hij uit, of hij zien zoû in Adeline die zelfde vreemd naïve verwondering; maar neen, rustig ging zij haar gang van blond moedertje en huiselijk vrouwtje, heel eng van gedachten, eenvoudig van ziel, zij, die rustigjes-weg, als een plicht, aan haar man had gebaard hare blonde kindertjes, en ze opvoedde als zij meende, dat goed was. then|he spied|he|out|whether|he|to see|would|in|Adeline|that|same|strange|naive|wonder|but|no|calmly|she went|she|her|way|of|blonde|little mother|and|domestic|little wife|very|narrow|of|thoughts|simple|of|soul|she|who|||as|a|duty|to|her|husband|she had|given birth|her|blonde|little children|and|they|she raised|as|she|she thought|that|good|was então|ele espiou|ele|para fora|se|ele|ver|poderia|em|Adeline|que|mesma|estranha|ingênua|admiração|mas|não|calmamente|ela foi|ela|seu|caminho|de|loira|mamãe|e|caseira|mulherzinha|muito|estreita|de|pensamentos|simples|de|alma|ela|que|||como|um|dever|para|seu|marido|ela teve|dado à luz|seus|loiros|filhinhos|e|elas|educou|como|ela|pensou|que|bom|era Тогда он пытался разглядеть, есть ли у Адели то же странное наивное удивление; но нет, спокойно она продолжала быть светлой мамочкой и домашней женщиной, очень узкой в мыслях, простой душой, она, которая спокойно, как по долгу, родила своему мужу ее светлых деток и воспитывала их так, как считала правильным. 然后他观察她，想看看在阿德琳身上是否能看到那种奇怪的天真惊讶；但不，她安静地过着她的生活，像个金发妈妈和家庭主妇，思想狭隘，灵魂简单，她，像履行义务一样，安静地为她的丈夫生下了金发的小孩，并按照她认为好的方式抚养他们。 Então ele espiou, se poderia ver em Adeline aquela mesma estranha e ingênua admiração; mas não, ela seguia tranquilamente seu caminho de mãe loira e dona de casa, muito limitada em pensamentos, simples de alma, ela, que calmamente, como um dever, havia dado à luz seus filhos loiros, e os educava como achava que era bom. Then he peered out, to see if he could find in Adeline the same strange naive wonder; but no, she calmly went about her business as a blonde mother and domestic woman, very narrow-minded in thought, simple in soul, she who quietly, as a duty, had given birth to her blonde children and raised them as she thought was right. Neen, hij bemerkte niets in haar en des te meer verwonderde hij zich, omdat zij toch de moeder was en dus eigenlijk nog meer de verwondering in haar bloed moest voelen trillen... no|he|he noticed|nothing|in|her|and|the|the|more|he wondered|he|himself|because|she|after all|the|mother|was|and|thus|actually|even|more|the|wonder|in|her|blood|must|to feel|to tremble não|ele|percebeu|nada|em|ela|e|tanto|mais|mais|se surpreendeu|ele|a si mesmo|porque|ela|afinal|a|mãe|era|e|portanto|na verdade|ainda|mais|a|admiração|em|ela|sangue|deveria|sentir|tremer Нет, он ничего не замечал в ней, и тем больше удивлялся, потому что она все-таки была матерью и, следовательно, должна была чувствовать еще большее удивление, трепет в своей крови... 不，他在她身上没有察觉到任何东西，反而更加惊讶，因为她毕竟是母亲，因此实际上应该更加感受到血液中那种惊讶的颤动... Não, ele não percebeu nada nela e quanto mais se surpreendia, porque ela era a mãe e, portanto, na verdade, deveria sentir ainda mais a admiração pulsar em seu sangue... No, he noticed nothing in her and all the more he wondered, because she was after all the mother and thus should actually feel the wonder trembling in her blood even more...

Dat zijn nu alle mijn kinderen, dacht hij, en terwijl hij luidruchtig Gerdy kietelde en de boterham weg-at van Jantje - als een plaaggeest van een grooten vader - dacht hij: dat zijn nu alle mijn kinderen, en de kinderen van Adeline. that|are|now|all|my|children|he thought|he|and|while|he|loudly|Gerdy|he tickled|and|the|sandwich|||from|Jantje|as|a|pest|of|a|big|father|he thought||that|are|now|all|my|children|and|the|children|of|Adeline isso|são|agora|todos|meus|filhos|ele pensou|ele|e|enquanto|ele|barulhento|Gerdy|ele fez cócegas|e|o|sanduíche|||de|Jantje|como|um|pestinha|de|um|grande|pai|ele pensou||que|são|agora|todos|meus|filhos|e|os|filhos|de|Adeline Вот они все мои дети, подумал он, и пока он громко щекотал Герди и доедал бутерброд Янки - как проказник большого отца - он думал: вот они все мои дети и дети Адели. “这就是我所有的孩子，”他想，一边大声逗弄着格尔迪，一边从扬特的面包上吃掉 - 像个调皮的大父亲 - 他想：“这就是我所有的孩子，还有阿德琳的孩子。” Essas são agora todos os meus filhos, pensou ele, e enquanto fazia cócegas em Gerdy e comia o sanduíche de Jantje - como um travesso grande pai - pensou: essas são agora todos os meus filhos, e os filhos de Adeline. These are all my children now, he thought, and while he noisily tickled Gerdy and ate Jantje's sandwich - like a mischievous big father - he thought: these are all my children now, and the children of Adeline. En het was in hem de verwondering, dat hij ze om zich heen zag, de mooie blonde kindertjes: de verwondering van een kunstenaar voor zijn kunstwerk, zoo als een beeldhouwer ziet naar zijn beeld, een schrijver leest in zijn boek, een componist aanhoort zijn melodieën, met eene naïve verwondering, dat hij dat alles gemaakt heeft, een naïve ver-   wondering voor zijn macht en zijn kracht. and|it|was|in|him|the|wonder|that|he|them|around|himself|around|he saw|the|beautiful|blonde|little children|the|wonder|of|an|artist|for|his|artwork|just|as|a|sculptor|he sees|at|his|statue|a|writer|he reads|in|his|book|a|composer|he listens to|his|melodies|with|a|naive|wonder|that|he|that|all|made|has|a|naive|||for|his|power|and|his|strength e|isso|era|em|ele|a|admiração|que|ele|as|ao|si mesmo|ao redor|viu|as|lindas|loiras|crianças|a|admiração|de|um|artista|por|sua|obra de arte|assim|como|um|escultor|vê|para|sua|escultura|um|escritor|lê|em|seu|livro|uma|compositor|ouve|suas|melodias|com|uma|ingênua|admiração|que|ele|isso|tudo|feito|ele tem|uma|ingênua|||por|seu|poder|e|sua|força И в нем было удивление, что он видел вокруг себя красивых блондинистых детишек: удивление художника перед своим произведением, как скульптор смотрит на свою статую, писатель читает свою книгу, композитор слушает свои мелодии, с наивным удивлением, что он все это создал, наивное удивление перед своей силой и мощью. 在他心中，看到周围这些美丽的金发小孩，他感到惊讶：就像一个艺术家对他的艺术作品的惊讶，雕塑家看着他的雕像，作家在书中阅读，作曲家聆听他的旋律，带着一种天真的惊讶，感叹自己创造了这一切，对自己的力量和能力感到天真的惊讶。 E nele havia a admiração de vê-los ao seu redor, as lindas crianças loiras: a admiração de um artista por sua obra de arte, assim como um escultor olha para sua escultura, um escritor lê em seu livro, um compositor ouve suas melodias, com uma ingênua admiração, que ele criou tudo isso, uma ingênua admiração por seu poder e sua força. And within him was the wonder that he saw them around him, the beautiful blonde children: the wonder of an artist for his artwork, just as a sculptor looks at his statue, a writer reads in his book, a composer listens to his melodies, with a naive wonder that he has created all of this, a naive wonder for his power and his strength.

En als hij zich dan verwonderde, dan werd hij eensklaps bang, bang zoo veel leven, gedachteloos, te hebben verwekt, alleen met dit idee van weemoed, dat, zoo hij geen kinderen had, er na zijn dood niets van hem zoû overblijven. and|if|he|himself|then|wondered|then|became|he|suddenly|afraid|afraid|so|much|life|thoughtlessly|to|have|fathered|only|with|this|idea|of|melancholy|that|so|he|no|children|had|there|after|his|death|nothing|of|him|would|remain e|se|ele|se|então|ficou surpreso|então|ficou|ele|de repente|com medo|com medo|tanto|muito|vida|sem pensar|a|ter|gerado|apenas|com|esta|ideia|de|saudade|que|se|ele|nenhum|filhos|tinha|isso|após|sua|morte|nada|de|ele|deveria|sobrar И когда он удивлялся, он вдруг испугался, испугался того, что столько жизни, бездумно, было им вызвано, только с этой мыслью о грусти, что, если у него не будет детей, после его смерти ничего от него не останется. 如果他感到惊讶，他会突然感到害怕，害怕自己无意识地创造了这么多生命，只有这个忧伤的想法，如果他没有孩子，死后就没有任何东西会留存于世。 E se ele então se admirasse, de repente ficava com medo, medo de ter gerado tanta vida, sem pensar, apenas com essa ideia de melancolia, que, se não tivesse filhos, nada dele sobraria após sua morte. And when he was then astonished, he suddenly became afraid, afraid of having brought forth so much life, thoughtlessly, with this idea of melancholy, that if he had no children, nothing of him would remain after his death. Ja, nu zoùden zij na hem overblijven, zijn kinderen, zijn blond troepje, zijn negental; verspreiden zouden zij zich door het leven, de broêrtjes en zusjes, die nu samen waren als vogeltjes in het nest van het ouderlijk huis - tusschen vader en moeder - en hoe, hoe zouden zij zijn, welk leven zoû het hunne zijn, welke smart, welke vreugde de hunne - als hijzelve, hun vader, oud was, of gestorven? yes|now|would|they|after|him|remain|his|children|his|blond|little group|his|nine|spread|would|they|themselves|through|the|life|the|little brothers|and|little sisters|who|now|together|were|like|little birds|in|the|nest|of|the|parental|house|between|father|and|mother|and|how|how|would|they|be|what|life|would|it|theirs|be|what|sorrow|what|joy|the|theirs|if|he himself|their|father|old|was|or|dead sim|agora|deveriam|eles|após|ele|sobrar|seus|filhos|seu|loiro|grupo|seu|nove|espalhar|deveriam|eles|se|pela|a|vida|os|irmãozinhos|e|irmãzinhas|que|agora|juntos|estavam|como|passarinhos|no|o|ninho|da|a|parental|casa|entre|pai|e|mãe|e|como|como|deveriam|eles|ser|qual|vida|deveria|a|deles|ser|qual|dor|qual|alegria|a|deles|se|ele mesmo|seu|pai|velho|estava|ou|morto Да, теперь после него останутся его дети, его блондинистая компания, его девятка; они будут распространяться по жизни, братья и сестры, которые сейчас были вместе, как птички в гнезде родительского дома - между отцом и матерью - и как, каковы они будут, какая жизнь будет у них, какая боль, какая радость будет у них - когда он сам, их отец, будет стар или умрет? 是的，现在他的孩子们会留在他身后，他的金发小队，九个孩子；他们会在生活中散开，兄弟姐妹们，现在像小鸟一样在父母的巢里聚在一起——在父亲和母亲之间——他们会怎样，他们的生活会是什么样的，什么痛苦，什么快乐会是他们的——当他，作为他们的父亲，变老或去世时？ Sim, agora eles ficariam após ele, seus filhos, seu grupinho loiro, seus nove; eles se espalhariam pela vida, os irmãozinhos e irmãzinhas, que agora estavam juntos como passarinhos no ninho da casa dos pais - entre pai e mãe - e como, como eles seriam, que vida seria a deles, que dor, que alegria a deles - quando ele mesmo, seu pai, estivesse velho ou morto? Yes, now they would remain after him, his children, his little blond group, his nine; they would spread through life, the little brothers and sisters, who were now together like little birds in the nest of the parental home - between father and mother - and how, how would they be, what life would be theirs, what sorrow, what joy would be theirs - when he himself, their father, was old or dead? Bang was hij, een angst schoot door hem heen, vreemd, daar, aan die ontbijttafel, terwijl hij samen met Gerdy at uit een bord en kleinen Jan plaagde met zijn grappen, die den jongen luid op deed kraaien. afraid|was|he|a|fear|shot|through|him|through|strange|there|at|that|breakfast table|while|he|together|with|Gerdy|ate|from|a|plate|and|little|Jan|teased|with|his|jokes|which|the|boy|loud|up|made|crow com medo|estava|ele|uma|medo|disparou|através de|ele|por|estranho|lá|na|aquela|mesa de café da manhã|enquanto|ele|junto|com|Gerdy|comia|de|um|prato|e|pequeno|Jan|provocava|com|suas|piadas|que|o|garoto|alto|em|fez|cacarejar Он был напуган, страх пронзил его, странный, там, за этим завтраком, пока он ел вместе с Герди из одной тарелки и дразнил маленького Яна своими шутками, которые заставляли мальчика громко кричать. 他感到害怕，一种恐惧穿过他的心，奇怪的是，在那张早餐桌上，当他和格尔迪一起吃饭，调侃小扬，逗得小家伙大声笑的时候。 Ele estava com medo, um medo atravessou seu ser, estranho, ali, naquela mesa de café da manhã, enquanto ele comia junto com Gerdy de um prato e provocava o pequeno Jan com suas piadas, que faziam o garoto rir alto. He was afraid, a fear shot through him, strange, there, at that breakfast table, while he was eating with Gerdy from a plate and teasing little Jan with his jokes, which made the boy crow loudly. En het heel vreemde voor hemzelven was, dat zijn gedachte een diep geheim was, waarvan Adeline, zijne moeder, zijn broeders en zusters zelfs nooit het minste zouden veronderstellen, omdat hij uiterlijk was een stevige, ruwe kerel, een soort van Germaan, een beschaafde barbaar, met zijn blonden kop en blank spierlichaam, [p. and|the|very|strange|for|himself|was|that|his|thought|a|deep|secret|was|of which|Adeline|his|mother|his|brothers|and|sisters|even|never|the|slightest|would|suppose|because|he|outwardly|was|a|sturdy|rough|guy|a|kind|of|German|a|civilized|barbarian|with|his|blond|head|and|fair|muscular body| e|o|muito|estranho|para|ele mesmo|era|que|seu|pensamento|um|profundo|segredo|era|do qual|Adeline|sua|mãe|seus|irmãos|e|irmãs|até|nunca|o|mínimo|deveriam|supor|porque|ele|exteriormente|era|um|forte|rude|cara|um|tipo|de|germânico|um|civilizado|bárbaro|com|sua|loiro|cabeça|e|branco|corpo musculoso| И самое странное для него было то, что его мысль была глубокой тайной, о которой Адалина, его мать, его братья и сестры даже никогда не могли бы предположить, потому что он внешне был крепким, грубым парнем, своего рода германцем, цивилизованным варваром, с его светлыми волосами и белым мускулистым телом. 对他自己来说，最奇怪的是，他的想法是一个深深的秘密，阿德琳，他的母亲，甚至他的兄弟姐妹们都不会想到，因为他外表是一个强壮粗犷的家伙，一种日耳曼人，文明的野蛮人，金发和白皙的肌肉身体。 E o mais estranho para ele mesmo era que seu pensamento era um profundo segredo, do qual Adeline, sua mãe, seus irmãos e irmãs nunca suspeitariam, porque ele, por fora, era um cara robusto e rude, uma espécie de germânico, um bárbaro civilizado, com sua cabeça loira e corpo musculoso. And the very strange thing for him was that his thought was a deep secret, of which Adeline, his mother, his brothers and sisters would never even suspect the slightest, because outwardly he was a sturdy, rough guy, a kind of German, a civilized barbarian, with his blond head and fair muscular body, [p. 10] dol op sport, op wedrennen, officier met pleizier in zijn werkkring: uiterlijk bijna banaal van gezonde, stevige normaliteit - luid van stem, wat vulgair van aardigheid, een luide vulgariteit, die hij nog overdreef uit een soort van intuïtieve blague, als wilde hij zich verbergen. 10] обожающий спорт, азартные игры, офицер, получающий удовольствие от своей работы: внешне почти банальный, здоровый, крепкий нормальный человек - громкий голос, немного вульгарный, с громкой вульгарностью, которую он еще преувеличивал из-за своего интуитивного блага, как будто хотел скрыться. 10] 热爱运动，热爱赛马，工作中乐于助人的军官：外表几乎是健康、坚实的普通人 - 声音洪亮，性格有些粗俗，带着一种夸张的粗俗，仿佛他想要隐藏自己。 10] apaixonado por esportes, por corridas, oficial com prazer em seu trabalho: exteriormente quase banal de uma saudável e robusta normalidade - alto de voz, um pouco vulgar de maneira, uma vulgaridade alta, que ele ainda exagerava por uma espécie de blague intuitiva, como se quisesse se esconder. 10] fond of sports, of horse racing, an officer who enjoyed his work: outwardly almost banal in healthy, robust normality - loud of voice, somewhat vulgar in his joviality, a loud vulgarity that he exaggerated out of a kind of intuitive blague, as if he wanted to hide. En het was zoo: hij verborg zich, hij was onzichtbaar; niemand zag hem, niemand kende hem - noch vrouw, noch familie, noch kennissen -; niemand kende hem in de vreemde duizelingen en flauwtes, die plotseling zijn brein als leêgden, als vloeide al het bloed er uit; niemand kende hem in het geheim zijner matigheid, die hem zelfs geen twee glazen champagne gunde, zonder dadelijk een angstige congestie op naar zijn slapen te voelen kloppen; niemand kende hem, zelfs zijn vrouw niet, die naast hem lag, in de zware drukkende nachtmerrie, als hij na lang wakker te hebben gelegen, insoesde, tot de bergstapelingen en rotslawine's grijnzende wogen op zijn hersenen; niemand kende hem in zijn angsten en bangheden voor zijn kinderen; hij, uiterlijk, de vroolijke, joviale vader; een normale bruut, zooals sommige kameraden hem hadden genoemd. И это было так: он скрывался, он был невидим; никто не видел его, никто не знал его - ни жена, ни семья, ни знакомые -; никто не знал его в странных головокружениях и обмороках, которые внезапно опустошали его разум, как будто вся кровь вытекала; никто не знал его в тайне его умеренности, которая не позволяла ему выпить даже два бокала шампанского, не вызывая немедленно тревожного давления в висках; никто не знал его, даже его жена, которая лежала рядом с ним, в тяжелом давящем кошмаре, когда он долго не мог уснуть, пока горные завалы и лавины не начали грозить его мозгам; никто не знал его в его страхах и тревогах за своих детей; он, внешне, веселый, жизнерадостный отец; нормальный грубиян, как называли его некоторые товарищи. 而事实是：他隐藏自己，他是看不见的；没有人看到他，没有人认识他 - 无论是妻子、家人还是朋友 -；没有人认识他在那种突然让他感到头脑空虚、仿佛所有血液都流尽的晕眩和虚弱中；没有人认识他在他克制的秘密中，甚至连两杯香槟都不敢喝，立刻就感到头部的紧张；没有人认识他，连他的妻子也不认识他，她躺在他身边，在沉重压迫的噩梦中，当他长时间失眠时，直到山崩和雪崩的可怕波浪在他脑海中咆哮；没有人认识他在对孩子们的恐惧和担忧中；他，外表上，快乐、开朗的父亲；一个正常的粗暴者，就像一些同伴称呼他那样。 E era assim: ele se escondia, ele era invisível; ninguém o via, ninguém o conhecia - nem mulher, nem família, nem conhecidos -; ninguém o conhecia nas estranhas vertigens e desmaios, que de repente esvaziavam seu cérebro, como se todo o sangue estivesse saindo; ninguém o conhecia no segredo de sua moderação, que nem mesmo lhe permitia dois copos de champanhe, sem imediatamente sentir uma angustiante congestão pulsando em suas têmporas; ninguém o conhecia, nem mesmo sua esposa, que estava ao seu lado, na pesada e opressiva pesadelo, enquanto ele, após muito tempo acordado, se contorcia, até as montanhas e avalanches de rochas sorridentes pesarem em seu cérebro; ninguém o conhecia em seus medos e ansiedades por seus filhos; ele, exteriormente, o alegre, jovial pai; um bruto normal, como alguns camaradas o haviam chamado. And it was so: he hid himself, he was invisible; no one saw him, no one knew him - neither wife, nor family, nor acquaintances -; no one knew him in the strange dizziness and faintness that suddenly emptied his brain, as if all the blood flowed out; no one knew him in the secret of his moderation, which did not even allow him two glasses of champagne without immediately feeling an anxious congestion pounding towards his temples; no one knew him, not even his wife, who lay next to him, in the heavy oppressive nightmare, as he lay awake for a long time, until the mountain stacks and rock avalanches grinned upon his brain; no one knew him in his fears and anxieties for his children; he, outwardly, the cheerful, jovial father; a normal brute, as some comrades had called him.

Soms, stilletjes, had hij nagedacht over dien naam en er om geglimlacht, omdat hij zich-   zelven wist noch bruut, noch normaal. Иногда, тихо, он размышлял об этом имени и улыбался, потому что знал, что он ни грубиян, ни нормальный. 有时，他默默地思考这个名字，并为此微笑，因为他知道自己既不是粗暴者，也不是普通人。 Às vezes, em silêncio, ele pensava sobre esse nome e sorria, porque sabia que não era nem bruto, nem normal. Sometimes, quietly, he had thought about that name and smiled at it, because he knew himself to be neither brute nor normal. Langzamerhand, als van zelve, had hij vertoond aan allen die schijnkracht van stevig, sterk man, staal van spieren, en staal van eenvoudige levensopvatting: zijn goed man, goed vader en goed officier - terwijl binnen hem knaagde en hem opat zijn merg een zonderling monster: hij stelde het zich soms voor als een worm met pooten... Zie je; een groote, dikke worm; een beroerd, groot, dik beest, en dat in zijn body wroette met pooten, dat in zijn rug zat, en hem langzaam opvrat, ieder jaar meer, het verdomde, lamme gedierte... Natuurlijk, het wàs geen worm; hij wist wel, dat het geen worm was, geen worm was met pooten - maar het was net zoo, zie je - net een beest, een duizendpoot, die wroette... Dan voelde hij zich aan, trots alles trotsch op zijn flinke leden, zijn lenig onderhouden spieren, zijn schijnjeugd van niet zoo heel jong man meer, en dan begreep hij niet, dat het zoo zijn kon; dat door die leden, aan die spieren, diep in zijn mannemerg, die beroerde duizendpoot zanikte... Voor geen geld had hij er ooit een dokter over willen raadplegen; hij maakte beweging, reed paard, trok uit aan het hoofd van zijn escadron, en de koperen   schettermuziek der trompetten, het dof gedreun van de paarden, de aanblik van zijn huzaren, - zijn jongens - maakte hem toch ook vroolijk inwendig, deed hem gedurende een morgen de beroerde duizendpoot vergeten. Постепенно, как бы само собой, он показывал всем эту видимость силы крепкого, сильного человека, сталь мышц и сталь простой жизненной философии: хороший человек, хороший отец и хороший офицер - в то время как внутри него грыз и поглощал его мозг странный монстр: он иногда представлял его себе как червя с ногами... Видишь ли; большой, толстый червь; жалкое, большое, толстое существо, которое копошилось в его теле с ногами, которое сидело у него в спине и медленно его пожирало, с каждым годом все больше, это проклятое, хромое создание... Конечно, это не был червь; он знал, что это не червь, не червь с ногами - но это было именно так, видишь ли - просто зверь, тысяченожка, которая копошилась... Тогда он чувствовал себя, гордясь всеми своими крепкими конечностями, своими ловко поддерживаемыми мышцами, своим видимым юношеским обликом не совсем молодого человека, и тогда он не понимал, как это могло быть; что через эти конечности, в этих мышцах, глубоко в его мужском мозге, эта жалкая тысяченожка жаловалась... Ни за какие деньги он никогда не хотел бы обратиться к врачу; он двигался, ездил на лошади, возглавлял свой эскадрон, и медная музыка труб, глухой гул лошадей, вид его гусар, - его мальчиков - все это делало его внутренне веселым, заставляло его на утро забыть о жалкой тысяченожке. 渐渐地，似乎自然而然地，他向所有人展示了那种强壮、坚固的男人的假象，肌肉如钢铁，简单的生活观：他是个好人、好父亲和好军官 - 而在他内心深处，却有一个奇怪的怪物在啃噬着他的骨髓：他有时想象它是一只带腿的虫子... 你看；一只又大又胖的虫子；一只可怜的大胖动物，正在用腿在他体内蠕动，慢慢地啃噬着他，每年都在增加，那该死的、瘫痪的生物... 当然，这不是虫子；他知道这不是虫子，不是带腿的虫子 - 但就是这样，你看 - 就像是一只动物，一只千足虫，在蠕动... 然后他感到自豪，尽管一切，他为自己强壮的四肢、灵活的肌肉、看似年轻的外表感到骄傲，但他却不明白，为什么会这样；在那些四肢、那些肌肉深处，他的身体里，那只可怜的千足虫在呜咽... 他绝对不愿意花钱去看医生；他运动，骑马，带领他的骑兵队，铜管乐器的嘹亮音乐，马匹的沉闷轰鸣，他的骑兵队的景象 - 他的孩子们 - 也让他内心感到快乐，让他在一个早晨忘记了那只可怜的千足虫。 Gradualmente, como que por si só, ele mostrava a todos aquela aparência de homem forte, robusto, aço de músculos, e aço de uma visão simples da vida: um bom homem, bom pai e bom oficial - enquanto dentro dele roía e devorava sua medula um estranho monstro: ele às vezes o imaginava como uma minhoca com patas... Veja; uma grande, grossa minhoca; um bicho grande e gordo, que se contorcia em seu corpo com patas, que estava em suas costas, e o devorava lentamente, a cada ano mais, a maldita, paralisante criatura... Claro, não era uma minhoca; ele sabia bem que não era uma minhoca, não era uma minhoca com patas - mas era assim, veja - apenas um bicho, um milípede, que se contorcia... Então ele se sentia, apesar de tudo, orgulhoso de seus membros robustos, seus músculos bem cuidados, sua aparência juvenil de um homem que já não era tão jovem, e então não entendia como isso poderia ser; que através daqueles membros, aqueles músculos, bem no fundo de sua medula masculina, aquele maldito milípede zumbia... Por nenhum dinheiro ele jamais teria querido consultar um médico sobre isso; ele se movia, montava a cavalo, liderava à frente de seu esquadrão, e a música estridente das trompetas, o som surdo dos cavalos, a visão de seus hussardos, - seus meninos - o deixava também alegre por dentro, fazendo-o esquecer durante uma manhã aquele maldito milípede. Gradually, as if by itself, he had shown to all that facade of a sturdy, strong man, steel of muscles, and steel of simple life philosophy: his good man, good father, and good officer - while inside him gnawed and consumed his marrow a strange monster: he sometimes imagined it as a worm with legs... You see; a big, fat worm; a miserable, large, thick beast, that burrowed in his body with legs, that sat in his back, and slowly devoured him, more each year, the damned, lame creature... Of course, it was not a worm; he knew well that it was not a worm, not a worm with legs - but it was just like that, you see - just a beast, a millipede, that burrowed... Then he felt himself, proud of all, proud of his strong limbs, his well-maintained muscles, his seeming youth of not so very young man anymore, and then he did not understand how it could be so; that through those limbs, in those muscles, deep in his manly marrow, that miserable millipede was whining... For no money would he ever have wanted to consult a doctor about it; he made movements, rode horses, led at the head of his squadron, and the brass fanfare of the trumpets, the dull thundering of the horses, the sight of his hussars, - his boys - made him cheerful inside as well, made him forget the miserable millipede for a morning. Kom, dacht hij dan, stoer te paard, recht zijn rug, flink zijn kop, mannelijk zijn blonde snor om zijn krullip - kom, donder nou maar op met die dwaze ideeën - en wees een vent, hoor, en geen zieke, nerveuze meid. Давай|подумал|он|тогда|круто|на|лошади|прямо|его|спина|крепко|его|голова|мужественно|его|светлые|усы|вокруг|его|губа||черт|ну|но|прочь|с|теми|глупыми|идеями|и|будь|одним|мужчиной|слышишь|и|не|больной|нервной|девушкой come|thought|he|then|tough|to|horse|straight|his|back|strong|his|head|masculine|his|blonde|mustache|around|his|curly lip|come|thunder|now|but|off|with|those|silly|ideas|and|be|a|man|you know|and|no|sick|nervous|girl venha|pensou|ele|então|corajoso|a|cavalo|ereto|sua|costas|firme|sua|cabeça|masculino|seu|loira|bigode|em|seu|lábio enrolado|venha|raio|agora|mas|para cima|com|essas|tolas|ideias|e|seja|um|homem|viu|e|nenhuma|doente|nervosa|garota 来|他想|他|然后|酷|在|马上|直|他的|背|强壮|他的|头|男性|他的|金色|胡子|围绕|他的|卷唇|来|雷|现在|但是|离开|关于|那些|愚蠢|想法|和|成为|一个|男人|听着|和|不|生病的|紧张的|女孩 Ну, думал он тогда, смело на лошади, выпрямив спину, гордо подняв голову, мужественно подправив свой светлый ус над губой - ну, черт возьми, с этими глупыми мыслями - и будь мужчиной, слышишь, а не больной, нервной девчонкой. 来吧，他想，骑马时挺直腰背，抬起头，英俊的金色胡子衬托着他的卷唇——来吧，别再想那些愚蠢的想法了——做个男人，听着，不要像个病态、紧张的女孩。 Vamos, pensou ele, corajoso a cavalo, com as costas retas, a cabeça erguida, o bigode loiro masculino em seus lábios enrolados - vai, que se dane essas ideias tolas - e seja um homem, viu, e não uma garota doente e nervosa. Come on, he thought, tough on horseback, straightening his back, holding his head high, manly with his blonde mustache over his curled lip - come on, just get on with those silly ideas - and be a man, you hear, and not a sick, nervous girl. Duizendpoot... duizendpoot... het is allemaal onzin... ik heb alleen gisteren een borrel gedronken en dat, verdomd, moest ik niet doen... Heelemaal, heelemaal geen borrel drinken... misschien heelemaal geen wijn zelfs... en ook niet meer rooken dan éen sigaar na den eten... Maar, zie je... niet drinken, niet rooken... dàt is de moeilijkheid... многоножка||это|есть|всё|ерунда|я|(вспомогательный глагол)|только|вчера|один|рюмка|выпил|и|это|черт возьми|должен был|я|не|делать|совершенно|совсем|не|рюмка|пить|возможно|совсем|не|вино|даже|и|тоже|не|больше|курить|чем|одну|сигару|после|(артикль)|еда|Но|видишь|ты|не|пить|не|курить|это|есть|(определенный артикль)|трудность millipede|millipede|it|is|all|nonsense|I|have|only|yesterday|a|drink|drunk|and|that|damn|had to|I|not|do|completely|completely|no|drink|drinking|maybe|completely|no|wine|even|and|also|not|more|smoking|than|one|cigar|after|the|meal|but|see|you|not|drinking|not|smoking|that|is|the|difficulty milpés|milpés|isso|é|tudo|bobagem|eu|tenho|apenas|ontem|uma|bebida|bebi|e|isso|maldito|tive que|eu|não|fazer|totalmente|totalmente|nenhuma|bebida|beber|talvez|totalmente|nenhum|vinho|mesmo|e|também|não|mais|fumar|do que|um|charuto|após|a|refeição|mas|veja|você|não|beber|não|fumar|isso|é|a|dificuldade 千足虫|千足虫|它|是|全部|胡说|我|我有|只是|昨天|一杯|酒|喝|和|那|该死|我必须|我|不|做|完全|完全|不|酒|喝|也许|完全|不|葡萄酒|甚至|和|也|不|更多||比|一根|雪茄|在|吃饭后|吃|但是|看|你|不|喝|不|||是|这个|难点 Многоногий... многоногий... это все ерунда... я только вчера выпил рюмку, и это, черт возьми, мне не следовало делать... Совсем, совсем не пить рюмку... может быть, даже совсем не пить вина... и не курить больше одной сигары после еды... Но, видишь ли... не пить, не курить... вот в чем трудность... 千足虫……千足虫……这都是胡说……我昨天只喝了一杯酒，真该不喝的……根本，根本不喝酒……也许根本不喝酒……而且饭后也不要抽超过一根雪茄……但是，你看……不喝酒，不抽烟……这才是难点…… Milípede... milípede... tudo isso é bobagem... eu só bebi uma dose ontem e isso, droga, eu não deveria ter feito... De jeito nenhum, de jeito nenhum beber uma dose... talvez nem mesmo vinho... e também não fumar mais do que um charuto após o jantar... Mas, veja... não beber, não fumar... isso é a dificuldade... Millipede... millipede... it's all nonsense... I only had a drink yesterday and that, damn it, I shouldn't have done... Absolutely, absolutely no drinking... maybe absolutely no wine at all... and also not smoking more than one cigar after dinner... But, you see... not drinking, not smoking... that's the difficulty...

Gerrit had juist gedaan met zijn ontbijt en zette kleine Gerdy neêr, toen er hevig getrokken werd aan de voordeurbel. Геррит|имел|только что|закончил|с|его|завтрак|и|поставил|маленькую|Герди|вниз|когда|там||потянули|был|за||дверной звонок Gerrit|had|just|finished|with|his|breakfast|and|put down|little|Gerdy|down|when|there|heavily|pulled|was|at|the|doorbell Gerrit|tinha|acabado|de fazer|com|seu|café da manhã|e|colocou|pequena|Gerdy|para baixo|quando|houve|forte|puxado|foi|na|a|campainha da frente 盖里特|他已经|刚刚|完成|和|他的|早餐|和|他放下|小|盖尔迪|放下|当|有|强烈|被拉|被|在|这个|门铃 Геррит только что закончил завтрак и поставил маленькую Герди, когда сильно потянули за дверной звонок. 盖里特刚吃完早餐，把小格尔迪放下，就听到前门铃被用力按响。 Gerrit tinha acabado de terminar seu café da manhã e colocou a pequena Gerdy no chão, quando a campainha da porta da frente foi tocada com força. Gerrit had just finished his breakfast and set little Gerdy down when there was a heavy pull at the front doorbell. Adeline schrikte, de kinderen joelden, hoog op: Адилин|испугалась|(определённый артикль)|дети|закричали|громко|вверх Adeline|startled|the|children|yelled|loud|up Adeline|assustou-se|as|crianças|gritaram|alto|para cima 阿德琳|她吓了一跳|这些|孩子们|他们欢呼|高|向上 Аделина испугалась, дети закричали, высоко: 阿德琳吓了一跳，孩子们高声欢呼： Adeline se assustou, as crianças gritaram, alto: Adeline was startled, the children yelled, high up:

- Tingeling, tingeling, tingeling! tingeling|tingeling| - Тингелинг, тингелинг, тингелинг! - 丁丁，丁丁，丁丁！ - Tingeling, tingeling, tingeling! - Tinkle, tinkle, tinkle! rammelde kleine Piet na, met zijn kroes tikkende tegen zijn bord. гремел|маленький|Пит|за|с|его|кудрявый|стучащий|по|его|тарелка he rattled|little|Piet|after|with|his|curly|tapping|against|his|plate ele roncava|pequeno|Piet|atrás|com|seu|cabelo crespo|batendo|contra|seu|prato 他模仿|小|彼特|之后|用|他的|卷发|敲打|在|他的|盘子 младший Пит подражал, стуча своей кружкой о тарелку. 小皮特跟着响起，头发卷曲的他用勺子敲打着他的盘子。 repetiu o pequeno Piet, com seu cabelo crespo batendo contra seu prato. little Piet rattled after, with his curls tapping against his plate.

- Stil! Тихо quiet silêncio 安静 - Тихо! - 安静！ - Silêncio! - Quiet! zei Adeline, bleek; zij had uit het raam gezien, en Dorine herkend, nerveus loo-   pende heen en weêr voor de deur, in afwachting, dat zij geopend werd. сказала|Адалина|бледная|она|(прошедшее время вспомогательного глагола)|из|(определенный артикль)|окно|увидела|и|Дорин|узнала|нервно|||туда|и|обратно|перед|(определенный артикль)|дверью|в|ожидании|что|она|открыта|была she said|Adeline|pale|she|she had|out|the|window|seen|and|Dorine|recognized|nervous|||back|and|forth|in front of|the|door|in|waiting|that|it|opened|was ela disse|Adeline|pálida|ela|ela tinha|de|a|janela|visto|e|Dorine|reconhecido|nervosa||ela estava|para lá|e|para cá|em frente|a|porta|em|espera|que|ela|aberta|foi 她说|阿德琳|苍白|她|她看见|从|这个|窗户|看见|和|多琳|认出|紧张|||往那边|和|又|在前面|这个|门|在|等待|这个|她|被打开|被 сказала Аделина, бледная; она посмотрела в окно и узнала Дорину, которая нервно ходила взад и вперед у двери, ожидая, когда её откроют. 阿黛琳说，脸色苍白；她从窗户看出去，认出了多琳，紧张地在门前来回走动，等待着门被打开。 disse Adeline, pálida; ela tinha olhado pela janela e reconhecido Dorine, que nervosamente andava de um lado para o outro na porta, esperando que fosse aberta. said Adeline, pale; she had looked out the window and recognized Dorine, who was nervously pacing back and forth in front of the door, waiting for it to be opened. Stil, dat is tante Dorine... Als er maar niets is, niets bij grootmama... Тихо|это|есть|тётя|Дорин|Если|там|только|ничего|есть|ничего|у|бабушки quiet|that|is|aunt|Dorine|if|there|but|nothing|is|nothing|at|grandma quieto|isso|é|tia|Dorine|se|houver|mas|nada|é|nada|na|vovó 安静|那|是|阿姨|多琳|如果|有|但是|没有|是|没有|在|奶奶 Тихо, это тётя Дорина... Лишь бы ничего не случилось, ничего у бабушки... 安静，那是多琳姨姨... 希望没事，没事在奶奶那里... Silêncio, é a tia Dorine... Desde que não haja nada, nada com a vovó... Quiet, that's Aunt Dorine... As long as there is nothing, nothing with grandma...

Maar Dorine was al open gedaan, en stortte binnen, in de eetkamer, zenuwachtig, een hoog roode kleur op haar gezicht, dat parelde onder haar stroohoed. Но|Дорин|была|уже|открыта|сделана|и|вбежала|внутрь|в||столовую|нервно||ярко|красный|цвет|на|её|лицо|которое|блестело|под|её|соломенной шляпой but|Dorine|was|already|open|done|and|she rushed|inside|in|the|dining room|nervous|a|high|red|color|on|her|face|that|it beaded|under|her|straw hat mas|Dorine|estava|já|aberta|feito|e|entrou|dentro|na|a|sala de jantar|nervosa|uma|alta|vermelha|cor|em|seu|rosto|que|brilhava|sob|seu|chapéu de palha 但是|多琳|是|已经|打开|完成|并且|她冲进|里面|在|这个|餐厅|紧张|一个|高|红色|颜色|在|她的|脸|那|它闪耀|在下面|她的|草帽 Но Дорина уже вошла, вбежав в столовую, нервная, с ярко-красным лицом, которое блестело под её соломенной шляпой. 但多琳已经打开了，急匆匆地冲进了餐厅，紧张得脸上泛着红晕，汗水在她的草帽下闪烁。 Mas Dorine já tinha entrado, e entrou na sala de jantar, nervosa, com um tom vermelho intenso no rosto, que brilhava sob seu chapéu de palha. But Dorine had already opened the door and rushed in, into the dining room, nervous, a high red color on her face, which was glistening under her straw hat. Zij was boos, zij was driftig en het was onmogelijk de eerste oogenblikken haar te verstaan. Она|была|сердита||было|||||невозможно|первые|первые|мгновения|её|её|понять she|was|angry|she|was|furious|and|it|was|impossible|to|first|moments|her|to|understand ela|estava|brava|ela|estava|furiosa|e|isso|era|impossível|a|primeiros|momentos|a|a|entender 她|是|生气|她|是|愤怒|并且|这|是|不可能|这个|第一个|时刻|她|去|理解 Она была сердита, она была в ярости, и в первые мгновения было невозможно её понять. 她很生气，她很愤怒，刚开始几秒钟根本听不懂她在说什么。 Ela estava brava, estava furiosa e era impossível entendê-la nos primeiros momentos. She was angry, she was furious and it was impossible to understand her in the first moments.

- Verbeeld je... verbeeld je... Вообрази|ты|вообразил|ты imagine|you|imagine|you imagine|você|imagine|você 想象|你|想象| - Представь себе... представь себе... - 想象一下... 想象一下... - Imagine... imagine... - Imagine... imagine...

Zij kwam niet uit hare woorden; een inwendig ziedende toorn maakte haar onmachtig te spreken, en daarbij was zij buiten adem, omdat zij heel hard had geloopen. Она|пришла|не|из|её|слов|один|внутренний|кипящий|гнев|делал|её|неспособной|к|говорить|и|при этом|была|она|вне|дыхания|потому что|она|очень|быстро|была|бегала she|came|not|from|her|words|a|inward|seething|anger|made|her|powerless|to|speak|and|besides|was|she|out|breath|because|she|very|hard|had|run ela|veio|não|de|suas|palavras|uma|interno|fervente|ira|fez|a|incapaz|a|falar|e|além disso|estava|ela|fora|fôlego|porque|ela|muito|rápido|tinha|corrido 她|来|不|从|她的|话语|一个|内心的|怒火|愤怒|使|她|无法|去|说|而且|此外|是|她|外面|呼吸|因为|她|非常|努力地|有|跑 Она не могла произнести ни слова; внутренний кипящий гнев делал её неспособной говорить, и при этом она была без дыхания, потому что очень сильно бегала. 她说不出话来，内心的愤怒让她无法开口，而且她气喘吁吁，因为她跑得很快。 Ela não conseguia encontrar as palavras; uma raiva interna a tornava incapaz de falar, e além disso, ela estava sem fôlego, porque havia corrido muito. She could not find her words; an inward seething anger made her unable to speak, and besides, she was out of breath because she had run very hard. In pieken stak haar haar, dat, al vroeg, begon te grijzen, uit den matelot, die danste op haar hoofd; hare kleêren hingen, nog meer dan gewoonlijk, als aangegooid om haar heen, en haar oogen knipten met een boozen, kwaadaardigen blik, een blik van ontevredenheid door tranen van ergernis heen. В|пряди|торчали|волосы|её|||||||||||||её||||||||||||её|сквозь|||||||||||||||||| in|peaks|stuck|her|hair|that|already|early|began|to|gray|from|the|sailor|who|danced|on|her|head|her|clothes|hung|even|more|than|usual|like|thrown|around|her|around|and|her|eyes|blinked|with|a|angry|malicious|look|a|look|of|dissatisfaction|through|tears|of|annoyance|through em|picos|se ergueu|seu|sua|||||||||||||sua||||||||||||seus|por|||||||||||||||||| 在|顶部|竖起|她的|她的|||||||||||||她的||||||||||||她的|透过|||||||||||||||||| На пиках её волос, которые, рано поседев, торчали из мателота, танцевавшего на её голове; её одежда висела, ещё больше чем обычно, как будто брошенная вокруг неё, а её глаза сверкали злым, коварным взглядом, взглядом недовольства сквозь слёзы раздражения. 她的头发在头顶上翘起，早早就开始变灰，像是一个在她头上跳舞的水手；她的衣服比平时更像是随意扔在身上的，她的眼睛闪烁着愤怒和恶毒的目光，那是透过愤怒的泪水流露出的不满。 Em picos, seu cabelo, que, cedo, começou a grisalhar, saía do boné que dançava em sua cabeça; suas roupas estavam, ainda mais do que o habitual, jogadas ao seu redor, e seus olhos piscavam com um olhar maligno e maldoso, um olhar de descontentamento através de lágrimas de irritação. In peaks, her hair, which had started to gray early, stuck out from the matelot that danced on her head; her clothes hung, even more than usual, as if thrown around her, and her eyes flashed with a wicked, malevolent look, a look of dissatisfaction through tears of annoyance.

- Verbeeld je... verbeeld je... Вообрази|ты|вообразил|ты imagine|you|imagine|you imagine|você|imagine|você 想象|你|想象| - Представь себе... представь себе... - 想象一下... 想象一下... - Imagine... imagine... - Imagine... imagine...

- Kom zusje, wees nu eens kalm, en vertel nu eens wat er is! Давай|сестричка|будь|сейчас|хоть раз|спокойной|и|расскажи|сейчас|хоть раз|что|там|произошло come|sister|be|now|once|calm|and|tell|now|once|what|there|is venha|irmã|seja|agora|uma vez|calma|e|conte|agora|uma vez|o que|há|é 来|姐妹|变得|现在|一次|冷静|和|说|现在|一次|什么|发生|是 - Ну, сестричка, успокойся и расскажи, что случилось! - 来吧，妹妹，冷静点，告诉我发生了什么！ - Venha, irmã, acalme-se e conte o que aconteceu! - Come on sister, calm down now, and tell me what happened! maande Gerrit, goedig vaderlijk en jovialerig breed. уговаривал|Геррит|добрый|отцовский|и|веселый|широко he urged|Gerrit|good-natured|fatherly|and|jovial|wide ele mandou|Gerrit|bom|paternal|e|jovial|amplo 叫|Gerrit|好心的|父亲般的|和|友好的|宽广的 месяц Герт, добрый отцовский и веселый широкий. 亲爱的父亲，宽厚而友好。 mês Gerrit, bom pai e jovialmente amplo. month Gerrit, good-natured fatherly and jovially broad.

- Nu dan... verbeeld je... daar is me   dat lamme mensch van morgen vroeg bij mama gekomen... en heeft een scène gemaakt... Ну|тогда|представь|ты|там|есть|мне|тот|хромой|человек|с|завтра|рано|к|маме|пришел|и|сделал|одну|сцену|устроил now|then|imagine|you|there|is|to me|that|lame|person|from|tomorrow|early|at|mom|came|and|he has|a|scene|made agora|então|imagine|você|lá|é|para mim|aquele|aleijado|homem|de|amanhã|cedo|na|mamãe|vindo|e|ele fez|uma|cena|feito 现在|那么|想象|你|那里|是|我|那|残疾的|人|从|明天|早|在|妈妈|来||他有|一个|场面|制造 - Ну так... представь себе... этот хромой человек пришел ко мне завтра утром к маме... и устроил сцену... - 现在想象一下... 明天早上那个瘫痪的人来找妈妈... 并且闹了一场... - Agora então... imagina... aquele homem aleijado veio amanhã cedo na mamãe... e fez uma cena... - Now then... imagine this... that lame person came to mom tomorrow morning... and made a scene...

- Welk lamme mensch? Какой|хромой|человек which|lame|person qual|aleijado|homem 哪个|残疾的|人 - Какой хромой человек? - 哪个瘫痪的人？ - Qual homem aleijado? - Which lame person?

- Maar zijn jullie dan doof? Но|вы|вы|тогда|глухие but|are|you|then|deaf mas|eles são|vocês|então|surdos 但是|他们是|你们|那么|聋的 - Но вы что, глухие? - 你们难道都聋了吗？ - Mas vocês estão surdos? - Are you all deaf? Dàt zeg ik je... dat BEGIN ik je te zeggen: juffrouw Velders, dat mensch, waar Ernst bij woont... en heeft me een scène gemaakt... en mama is heelemaal overstuur... en mama heeft mij laten roepen... Waarom mij! Это|скажу|я|тебе|это|начинаю|я|тебе|тебе|сказать|мисс|Вельдерс|это|человек|где|Эрнст|у|живет|и|мне|мне|одну|сцену|устроил|и|мама|есть|совершенно|расстроена|и|мама|мне|меня|||| that|I say|I|you|that|I begin|I|you|to|to say|miss|Velders|that|person|where|Ernst|at|lives|and|she has|me|a|scene|made|and|mom|is|completely|upset|and|mom|she has|me|let|to call|why|me isso|digo|eu|te|que|começo|eu|te||dizer|senhora|Velders|que|pessoa|onde|Ernst|com|mora|e|tem|me|uma|cena|fez|e|mamãe|está|completamente|chateada|e|mamãe|tem|me|deixar|chamar|por que|me 那个|说|我|你|那个|开始|我|你|去|说|女士|维尔德斯|那个|人|在那里|恩斯特|在|住|和|她有|我|一个|场面|制造|和|妈妈|她是|完全|不安|和|妈妈|她有|我|让|叫|为什么|我 Вот что я тебе говорю... это Я начинаю тебе говорить: мисс Вельдерс, этот человек, с которым Эрнст живет... и устроил мне сцену... и мама совершенно расстроена... и мама позвала меня... Почему меня! 我告诉你... 我开始告诉你：Velders小姐，那个人，Ernst和她住在一起... 她给我制造了一场戏... 妈妈完全不高兴... 妈妈让我去找她... 为什么是我！ Isso eu te digo... que COMEÇO a te dizer: senhorita Velders, aquela pessoa, com quem Ernst mora... e me fez uma cena... e mamãe está completamente agitada... e mamãe me mandou chamar... Por que eu! That I tell you... that I START to tell you: Miss Velders, that person, where Ernst lives... and she made a scene with me... and mom is completely upset... and mom had me called... Why me! Waarom mij altijd! Почему|мне|всегда why|me|always por que|me|sempre 为什么|我|总是 Почему всегда я! 为什么总是我！ Por que eu sempre! Why me always! Wat kan ik? Что|могу|я what|I can|I o que|posso|eu 什么|能|我 Что я могу сделать? 我能做什么？ O que eu posso fazer? What can I do? Ben ik een man? Я|я|один|мужчина am|I|a|man sou|eu|um|homem 是|我|一个|男人 Я мужчина? 我算是个男人吗？ Sou um homem? Am I a man? Waarom niet Karel? Почему|не|Карел why|not|Karel por que|não|Karel 为什么|不|卡雷尔 Почему не Карл? 为什么不卡雷尔？ Por que não Karel? Why not Karel? Waarom niet jou?... Почему|не|тебя why|not|you por que|não|você 为什么|不|你 Почему не ты?... 为什么不你？... Por que não você?... Why not you?... Neen, mama heeft natuurlijk MIJ laten roepen... Ik naar mama... maar mama was er ziek van - dat lamme mensch ook - ik toen met juffrouw Velders... naar Karel eerst... maar Karel... is van een onverschilligheid... een egoïst... een egoïst is Karel... Juffrouw Velders naar huis... Toen ik naar Ernst... en toen ik hem gezien had, ik naar jou... Gerrit, jij bent een man... jij weet... jij weet... Ik ben een vrouw... ik WEET niet wat er moet gedaan worden! Нет|мама|(глагол-связка)|конечно|меня|позволила|позвать|Я|к|маме|но|мама|была|там|больна|от|тот|хромой|человек|тоже|я|тогда|с|мисс|Вельдерс|к|Карел|сначала|но|Карел|есть|от|(неопределенный артикль)|безразличия|(неопределенный артикль)|эгоист|(неопределенный артикль)|эгоист|есть|Карел|Мисс|Вельдерс|к|дому|Тогда|я|к|Эрнст|и|когда|я|его|увидел|(глагол-связка)|я|к|тебе|Геррит|ты|есть|(неопределенный артикль)|мужчина|ты|знаешь|ты|знаешь|Я|есть|(неопределенный артикль)|женщина|я|ЗНАЮ|не|что|(частица)|должно|сделано|быть no|mom|has|of course|me|let|call|I|to|mom|but|mom|was|there|sick|from|that|lame|person|also|I|then|with|miss|Velders|to|Karel|first|but|Karel|is|of|a|indifference|a|egoist|a|egoist|is|Karel|miss|Velders|to|home|then|I|to|Ernst|and|then|I|him|seen|had|I|to|you|Gerrit|you|are|a|man|you|know|you|know|I|am|a|woman|I|know|not|what|there|must|done|be não|mamãe|ela tem|claro|a mim|deixar|chamar|eu|para|mamãe|mas|mamãe|ela estava|lá|doente|de|aquele|aleijado|ser humano|também|eu|então|com|senhora|Velders|para|Karel|primeiro|mas|Karel|ele é|de|uma|indiferença|um|egoísta|um|egoísta|ele é|Karel|senhora|Velders|para|casa|então|eu|para|Ernst|e|então|eu|ele|visto|eu tinha|eu|para|você|Gerrit|você|você é|um|homem|você|você sabe|você|você sabe|eu|eu sou|uma|mulher|eu|eu SEI|não|o que|lá|deve|feito|ser 不|妈妈|她已经|当然|我|让|叫|我|去|妈妈|但是|妈妈|她是|在那里|生病|因为|那个|瘫痪的|人|也|我|然后|和|女士|费尔德斯|去|卡雷尔|首先|但是|卡雷尔|他是|具有|一个|漠不关心|一个|自私的人|一个|自私的人|是|卡雷尔|女士|费尔德斯|去|家|然后|我|去|埃恩斯特|和|然后|我|他|见到|过去|我|去|你|赫里特|你|你是|一个|男人|你|你知道|你|你知道|我|我是|一个|女人|我|我知道|不|什么|在那里|必须|做|被 Нет, мама, конечно, позвала МЕНЯ... Я к маме... но мама была больна - этот беспомощный человек тоже - я тогда с мисс Вельдерс... сначала к Карлу... но Карл... это безразличие... эгоист... эгоист Карл... Мисс Вельдерс домой... Потом я к Эрнсту... и когда я его увидела, я к тебе... Геррит, ты мужчина... ты знаешь... ты знаешь... Я женщина... я НЕ ЗНАЮ, что нужно делать! 不，妈妈当然让我去叫... 我去找妈妈... 但妈妈生病了 - 那个可怜的人 - 我然后和费尔德斯小姐... 先去找卡雷尔... 但卡雷尔... 是个无动于衷的人... 一个自私的人... 卡雷尔是个自私的人... 费尔德斯小姐回家了... 然后我去找恩斯特... 当我见到他时，我去找你... 盖里特，你是个男人... 你知道... 你知道... 我是个女人... 我不知道该怎么办！ Não, mamãe me mandou chamar... Eu fui até mamãe... mas mamãe estava doente - aquela pessoa aleijada também - eu então com a senhorita Velders... primeiro para Karel... mas Karel... é de uma indiferença... um egoísta... um egoísta é Karel... A senhorita Velders foi para casa... Então eu fui até Ernst... e quando eu o vi, eu fui até você... Gerrit, você é um homem... você sabe... você sabe... Eu sou uma mulher... eu NÃO SEI o que deve ser feito! No, mom naturally had ME called... I went to mom... but mom was sick of it - that lame person too - I then with Miss Velders... first to Karel... but Karel... is of an indifference... an egoist... an egoist is Karel... Miss Velders went home... Then I went to Ernst... and when I had seen him, I came to you... Gerrit, you are a man... you know... you know... I am a woman... I DO NOT know what needs to be done!

Nu huilde hare stem en zij barstte in tranen uit. Теперь|плакала|её|голос|и|она|разразилась|в|слезы|наружу now|cried|her|voice|and|she|burst|into|tears|out agora|ela chorou|sua|voz|e|ela|ela rompeu|em|lágrimas|para fora 现在|她哭|她的|声音|和|她|她爆发|进入|眼泪|出 Теперь её голос заплакал, и она разрыдалась. 现在她的声音哭泣着，她流下了眼泪。 Agora a sua voz chorava e ela desabou em lágrimas. Now her voice was crying and she burst into tears.

- Maar zusje, nu weet ik nog niet wat er gebeurd is? Но|сестричка|сейчас|знаю|я|еще|не|что|там|произошло|есть but|little sister|now|I know|I|still|not|what|there|happened|is mas|irmã|agora|sei|eu|ainda|não|o que|lá|aconteceu|é 但是|妹妹|现在|我知道|我|还|不|什么|发生|发生的|是 - Но сестричка, я всё ещё не знаю, что произошло? - 但是妹妹，我现在还不知道发生了什么？ - Mas irmã, agora eu ainda não sei o que aconteceu? - But sister, I still don't know what happened? zei Gerrit kalm. сказал|Геррит|спокойно said|Gerrit|calmly disse|Gerrit|calmo 他说|Gerrit|冷静地 сказал Геррит спокойно. 杰里特平静地说。 disse Gerrit calmamente. Gerrit said calmly. - Maar Ernst, zeg ik je... Ernst, zeg ik je... Но|Эрнст|говорю|я|тебе|||| but|Ernst|I say|I|you|Ernst|I say|I|you mas|Ernst|digo|eu|você|Ernst|digo|eu|você 但是|Ernst|我说|我|你|Ernst|我说|我|你 - Но Эрнст, я тебе говорю... Эрнст, я тебе говорю... - 但是恩斯特，我告诉你... 恩斯特，我告诉你... - Mas Ernst, eu te digo... Ernst, eu te digo... - But Ernst, I'm telling you... Ernst, I'm telling you...

- Wat Ernst... Что|Эрнст what|Ernst o que|Ernst 什么|Ernst - Что, Эрнст... - 恩斯特... - O que Ernst... - What Ernst...

- Hij is gek! Он|есть|сумасшедший he|is|crazy ele|está|louco 他|是|疯了 - Он сумасшедший! - 他疯了！ - Ele é louco! - He is crazy!

- Hij is gek? Он|есть|сумасшедший he|is|crazy ele|está|louco 他|是|疯了 - Он сумасшедший? - 他疯了吗？ - Ele é louco? - He is crazy? ! - Ja, hij is gek... Hij is van nacht... op straat willen gaan... Hij is gek... Да|он|есть|сумасшедший|Он|есть|из|ночи|на|улице|хочет|идти|Он|есть|сумасшедший yes|he|is|crazy|he|is|from|night|on|street|to want|to go|he|is|crazy sim|ele|está|louco|ele|está|de|noite|em|rua|querer|ir|ele|está|louco 是的|他|是|疯了|他|是|从|夜晚|在|街上|想要|去|他|是|疯了 ! - Да, он сумасшедший... Он хотел выйти на улицу... ночью... Он сумасшедший... ! - 是的，他疯了... 他想在晚上... 上街... 他疯了... ! - Sim, ele é louco... Ele quer ir... para a rua à noite... Ele é louco... ! - Yes, he is crazy... He wants to go out... on the street at night... He is crazy... Adeline had het kindermeisje gebeld: zij nam de kinderen meê. Адилин|имела|это|няня|позвонила|она|забрала|(определенный артикль)|дети|с собой Adeline|had|the|nanny|called|she|took|the|children|along Adeline|tinha|o|babá|chamado|ela|levou|as|crianças|com 阿黛琳|她打过|这个|保姆|打电话|她|她带走|这些|孩子|一起 Аделина позвонила няне: она забрала детей. 阿黛琳打电话给保姆：她带走了孩子们。 Adeline havia chamado a babá: ela levou as crianças com ela. Adeline had called the nanny: she took the children with her.

- Hij is gek? Он|есть|сумасшедший he|is|crazy ele|está|louco 他|是|疯了 - Он сумасшедший? - 他疯了吗？ - Ele está louco? - He's crazy? herhaalde Gerrit en streek zich de hand over het hoofd. повторил|Геррит|и|провел|себя|артикль|рукой|по|артикль|голове he repeated|Gerrit|and|he stroked|himself|the|hand|over|the|head repetiu|Gerrit|e|passou|a si mesmo|a|mão|sobre|o|cabeça 重复|盖里特|和|抚摸|自己|这|手|在上|头|头 повторил Геррит и провел рукой по голове. 盖里特重复道，手抚过自己的头。 repetiu Gerrit, passando a mão pela cabeça. Gerrit repeated and ran his hand over his head.

- Hij is gek, herhaalde Dorine. Он|есть|сумасшедший|повторила|Дорин he|is|crazy|she repeated|Dorine ele|está|louco|repetiu|Dorine 他|是|疯了|重复|多琳 - Он сумасшедший, повторила Дорин. - 他疯了，朵琳重复道。 - Ele está louco, repetiu Dorine. - He's crazy, Dorine repeated. Hij is gek... hij is gek. Он|есть|сумасшедший||| he|is|crazy|he|is|crazy ele|está|louco|ele|está|louco 他|是|疯了|他|是|疯了 Он сумасшедший... он сумасшедший. 他疯了……他疯了。 Ele está louco... ele está louco. He's crazy... he's crazy.

- Nou, zei Gerrit vaag en vergoêlijkend; Ernst is altijd vreemd. Ну|сказал|Геррит|неясно|и|оправдательно|Эрнст|есть|всегда|странный well|he said|Gerrit|vague|and|justifying|Ernst|is|always|strange bem|disse|Gerrit|vagamente|e|justificando|Ernst|é|sempre|estranho 那么|他说|Gerrit|模糊地|和|辩解地|Ernst|是|总是|奇怪的 - Ну, сказал Геррит неопределенно и оправдательно; Эрнст всегда странный. - 嗯，Gerrit模糊而宽容地说；Ernst总是很奇怪。 - Bem, disse Gerrit vagamente e justificando; Ernst sempre foi estranho. - Well, said Gerrit vaguely and justifyingly; Ernst has always been strange.

- Maar nu is hij gèk, zeg ik! Но|сейчас|есть|он|сумасшедший|говорю|я but|now|is|he|crazy|I say|I mas|agora|é|ele|louco|digo|eu 但是|现在|是|他|疯了|我说|我 - Но теперь он сумасшедший, говорю я! - 但现在他疯了，我说！ - Mas agora ele está louco, eu digo! - But now he is crazy, I say! schreeuwde Dorine schril. закричала|Дорин|пронзительно she shouted|Dorine|shrill gritou|Dorine|agudo 她大喊|Dorine|尖锐地 закричала Дорин пронзительно. Dorine尖叫着。 gritou Dorine agudamente. screamed Dorine shrill. Als je me niet gelooven wilt, ga hem dan maar zien... Trouwens, er MOET iets gedaan worden. Если|ты|мне|не|поверить|хочешь|иди|его|тогда|но|увидеть|Кстати|там|ДОЛЖЕН|что-то|сделано|быть if|you|me|not|to believe|you want|go|him|then|just|to see|besides|there|must|something|done|to be se|você|me|não|acreditar|quiser|vá|ele|então|mas|ver|além disso|há|deve|algo|feito|ser 如果|你|我|不|相信|想要|去|他|那么|只是|看|顺便说一下|有|必须|一些|做|被 Если ты не хочешь мне верить, иди посмотри на него... Кстати, что-то ДОЛЖНО быть сделано. 如果你不想相信我，那就去看看他吧……不过，必须采取一些措施。 Se você não quer me acreditar, vá vê-lo... Aliás, ALGO precisa ser feito. If you don't want to believe me, go see him... Besides, something MUST be done. Ik, ik weet het niet. Я|я|знаю|это|не I|I|know|it|not eu|eu|sei|isso|não 我|我|知道|它|不 Я, я не знаю. 我，我不知道。 Eu, eu não sei. I, I don't know. Ik ben een vrouw, hoor, en ik ben zelf zenuwachtig. Я|есть|одна|женщина|слышишь|и|я|есть|сама|нервничаю I|am|a|woman|you know|and|I|am|myself|nervous eu|sou|uma|mulher|ouvi|e|eu|sou|mesmo|nervosa 我|是|一个|女人|听着|和|我|是|自己|紧张 Я женщина, слышишь, и я сама нервничаю. 我是一名女性，听着，我自己也很紧张。 Eu sou uma mulher, viu, e estou nervosa. I am a woman, you know, and I am nervous myself. Waarom heeft mama jou niet dadelijk laten roepen? Почему|имеет|мама|тебя|не|сразу|позволила|позвать why|has|mom|you|not|immediately|let|call por que|ela tem|mamãe|você|não|imediatamente|deixar|chamar 为什么|有|妈妈|你|不|立刻|让|叫 Почему мама не позвала тебя сразу? 妈妈为什么不马上叫你？ Por que a mamãe não te chamou logo? Why didn't mom call you right away? Waarom mij? Почему|мне why|me por que|me 为什么|我 Почему меня? 为什么是我？ Por que eu? Why me? Waarom mij? Почему|мне why|me por que|a mim 为什么|我 Почему меня? 为什么是我？ Por que eu? Why me? En Karel... Karel... is een lammeling... Karel heeft dadelijk gezegd, dat hij verkouden was, dat hij niet uit kon gaan. И|Карел|Карел|||||имеет|сразу|сказал|что|он|простужен|был|что|он|не|наружу|мог|идти and|Karel|Karel|is|a|wimp|Karel|has|immediately|said|that|he|cold|was|that|he|not|out|could|go e|Karel|Karel|é|um|frango|Karel|ele tem|imediatamente|dito|que|ele|resfriado|estava|que|ele|não|fora|ele pôde| 和|卡雷尔|卡雷尔|是|一个|懦夫|卡雷尔|他有|立刻|说|他|他|感冒|是|他|他|不|出去|能| А Карл... Карл... он слабак... Карл сразу сказал, что он простужен, что не может выйти. 还有卡雷尔...卡雷尔...是个懦夫...卡雷尔立刻说他感冒了，不能出门。 E Karel... Karel... é um fraco... Karel imediatamente disse que estava resfriado, que não podia sair. And Karel... Karel... is a weakling... Karel immediately said that he had a cold, that he couldn't go out. Karel? Карел Karel Karel 卡雷尔 Карл? 卡雷尔？ Karel? Karel? Karel is een lammeling... Verkouden! Карел|есть|один|лох|Простужен Karel|is|a|wimp|cold Karel|é|um|frango|resfriado 卡雷尔|是|一个|懦夫|感冒 Карел - это ляммелинг... Простужен! 卡雷尔是个懦夫...感冒了！ Karel é um fraco... Resfriado! Karel is a weakling... Cold! Verkouden, als je broêr in eens gek is geworden... Простудился|если|ты|брат|вдруг|когда-то|сумасшедшим|стал|стал cold|if|you|brother|in|once|crazy|is|become resfriado|se|você|irmão|em|uma vez|louco|está|se tornou 感冒|如果|你|兄弟|在|一次|疯了|是|变得 Простужен, если твой брат вдруг сошел с ума... 感冒了，像你的兄弟突然变得疯狂... Resfriado, como se seu irmão de repente ficou louco... Cold, as if your brother has suddenly gone crazy...

SENT_CWT:AFkKFwvL=15.86 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=5.83 SENT_CWT:AFkKFwvL=18.07 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=4.73 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=9.07 PAR_CWT:AvJ9dfk5=11.22 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=11.43 PAR_CWT:AvJ9dfk5=148.71 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=8.47 PAR_CWT:AvJ9dfk5=13.69 ru:AFkKFwvL en:AFkKFwvL zh-cn:AvJ9dfk5 pt:AvJ9dfk5 en:AvJ9dfk5 openai.2025-02-07 ai_request(all=50 err=4.00%) translation(all=97 err=0.00%) cwt(all=2870 err=26.06%)