×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Actualiteit en nieuws, Proficiat Italia mia, tanti auguri!

Proficiat Italia mia, tanti auguri!

Deze tekst heb ik geschreven naar aanleiding van de viering van 150 jaar Italiaanse eenmaking in 2012.

Feest in Italië vandaag.

150 jaar geleden kondigde Victor Emanuel II in Turijn de geboorte aan van een nieuwe Europese staat. Te Turijn, want dat zou de eerste hoofdstad worden van het Verenigd Italiaanse Rijk. Voor de eerste keer sinds de val van het Romeinse Rijk waren de verschillende italiaanse gebieden opnieuw verenigd in één rijk. Het was nog niet het land dat we vandaag kennen, maar een schiereiland zonder Rome en zonder de regio rond Venetië. Die Veneto bleef nog 5 jaar een onderdeel van Oostenrijk en Rome bleef tot 1870 onder leiding van paus Pius IX.

Cavour, Mazzini, Garibaldi en Victor Emanuele II zijn de namen die onlosmakelijk verbonden zijn met de éénmaking van Italië.

Zij hebben Italië ”gemaakt”. Maar een nieuwe staat heeft ook inwoners nodig. “We hebben Italië gemaakt, nu moeten we nog de italianen maken”, zei de politicus en schrijver Massimo d'Azeglio. Na 150 jaar zijn die italianen nog steeds niet gemaakt. In het noorden wil de separatistische Lega Nord een eigen Padania als onafhankelijke staat en in andere regio's voelt men zich meer verbonden aan die regio dan aan het land.

De regering heeft beslist om 17 maart 2011 als extra feestdag aan de italianen te geven en dus moeten de mensen vandaag niet werken en kunnen we met z'n allen vieren.

Overal in het land, maar vooral in de voormalige hoofdstad, Turijn en in de huidige, Rome, organiseert de overheid heel wat evenementen in open lucht. Jammer genoeg is de zon blijkbaar niet uitgenodigd. Het is alsof de italianen niet mogen vieren. En eigenlijk willen heel wat italianen niet vieren, want ze voelen zich niet Italiaans en zien dus geen reden om te feesten. Zelfs enkele ministers van de Italiaanse regering zien er het nut niet van in en de gouverneur van de Duitstalige provincie Bolzano/Bolzen wou geen cent uitgeven aan de festiviteiten. Net vandaag, wanneer de eenheid van Italië wordt gevierd, lijkt die eenheid wel heel veraf. Die eenmaking lijkt nog niet volmaakt en misschien zal ze dat wel nooit zijn.

Misschien juist daarom maak ik mijn gelukwensen vooral over aan het land, aan Italië en niet aan het volk, de italianen.

En daarom: proficiat Italië, op naar de volgende 150 jaar!

Proficiat Italia mia, tanti auguri! Herzlichen Glückwunsch Italia mia, tanti auguri! Congratulations Italia mia, aunt auguri! Félicitations Italia mia, tanti auguri !

Deze tekst heb ik geschreven naar aanleiding van de viering van 150 jaar Italiaanse eenmaking in 2012. I wrote this text in connection with the celebration of 150 years of Italian unification in 2012. J'ai écrit ce texte dans le cadre de la célébration des 150 ans de l'unification italienne en 2012. Bu metni, 2012 yılında 150 yıllık İtalyan birliğinin kutlanmasıyla ilgili olarak yazdım.

Feest in Italië vandaag. Party in Italy today. Bugün İtalya'da parti.

150 jaar geleden kondigde Victor Emanuel II in Turijn de geboorte aan van een nieuwe Europese staat. 150 years ago, Victor Emmanuel II announced the birth of a new European state in Turin. 150 yıl önce, Victor Emanuel II, Torino'da yeni bir Avrupa devletinin doğuşunu ilan etti. Te Turijn, want dat zou de eerste hoofdstad worden van het Verenigd Italiaanse Rijk. Em Turim, porque essa seria a primeira capital do Império Italiano Unido. Voor de eerste keer sinds de val van het Romeinse Rijk waren de verschillende italiaanse gebieden opnieuw verenigd in één rijk. Het was nog niet het land dat we vandaag kennen, maar een schiereiland zonder Rome en zonder de regio rond Venetië. Die Veneto bleef nog 5 jaar een onderdeel van Oostenrijk en Rome bleef tot 1870 onder leiding van paus Pius IX.

Cavour, Mazzini, Garibaldi en Victor Emanuele II zijn de namen die onlosmakelijk verbonden zijn met de éénmaking van Italië. Cavour, Mazzini, Garibaldi and Victor Emanuele II are the names inextricably linked to the unification of Italy.

Zij hebben Italië ”gemaakt”. Maar een nieuwe staat heeft ook inwoners nodig. “We hebben Italië gemaakt, nu moeten we nog de italianen maken”, zei de politicus en schrijver Massimo d'Azeglio. "Abbiamo fatto l'Italia, ora dobbiamo ancora fare gli italiani", ha detto il politico e scrittore Massimo d'Azeglio. Na 150 jaar zijn die italianen nog steeds niet gemaakt. In het noorden wil de separatistische Lega Nord een eigen Padania als onafhankelijke staat en in andere regio's voelt men zich meer verbonden aan die regio dan aan het land.

De regering heeft beslist om 17 maart 2011 als extra feestdag aan de italianen te geven en dus moeten de mensen vandaag niet werken en kunnen we met z'n allen vieren. The government has decided to give 17 March 2011 as an extra holiday to the Italians, so people don't have to work today and we can all celebrate together.

Overal in het land, maar vooral in de voormalige hoofdstad, Turijn en in de huidige, Rome, organiseert de overheid heel wat evenementen in open lucht. Jammer genoeg is de zon blijkbaar niet uitgenodigd. Unfortunately, the sun was apparently not invited. Infelizmente, o sol aparentemente não está convidado. Het is alsof de italianen niet mogen vieren. É como se os italianos não pudessem comemorar. En eigenlijk willen heel wat italianen niet vieren, want ze voelen zich niet Italiaans en zien dus geen reden om te feesten. Zelfs enkele ministers van de Italiaanse regering zien er het nut niet van in en de gouverneur van de Duitstalige provincie Bolzano/Bolzen wou geen cent uitgeven aan de festiviteiten. Even some ministers in the Italian government do not see the point, and the governor of the German-speaking province of Bolzano/Bolzen did not want to spend a penny on the festivities. Net vandaag, wanneer de eenheid van Italië wordt gevierd, lijkt die eenheid wel heel veraf. Just today, when the unity of Italy is being celebrated, that unity seems very distant. Ainda hoje, quando se celebra a unidade da Itália, essa unidade parece muito distante. Die eenmaking lijkt nog niet volmaakt en misschien zal ze dat wel nooit zijn. Essa unificação ainda não parece perfeita, e talvez nunca seja.

Misschien juist daarom maak ik mijn gelukwensen vooral over aan het land, aan Italië en niet aan het volk, de italianen.

En daarom: proficiat Italië, op naar de volgende 150 jaar! And so: congratulations Italy, on to the next 150 years!