Sfeerverslag van The Passion
Het is half negen, op witte donderdag, drie dagen voor pasen, welkom in Rotterdam.
Zo'n 15 tot 20 duizend mensen staan er rond het Willemsplein als het spektakel begint. Anderhalf uur eerder zoeken de eerste bezoekers al het beste plekje om het podium goed te kunnen zien. Ja, ik kan er mooi overheen kijken. Komt u uit Rotterdam ook? Nee, uit Almere. Almere, hierheen? Ja. Ja, gelijk een leuk dagje van maken, winkelen en dan hier naar toe. Ja, super. Ondertussen verzamelen zich bij de koopgoot honderden mensen die meelopen met de processie. Een van de dragers van het kruis is Marcel Kunst uit Rhoon. Die sinds vijf jaar het geloof bewust weer op heeft gezocht. Ik ben gedoopt in 2007, en ik loop vandaag de Passion, dus, iets verschrikkelijk moois. Eh, een bevestiging. Alle dagen...
Tijdens de uitzending wordt er regelmatig geschakeld tussen het verhaal en de processie.
Het valt op dat er vooral veel jonge gelovigen mensen meelopen in de stoet die over de Schiedamse Dijk richting het podium bij de Maas gaat. Ik ben heel blij dat hij met mij is.
Ja, en als ik bijvoorbeeld in het donker loop hoef ik niet bang te zijn want Jezus Christus die loopt naast mij. En dat vind ik heel belangrijk. Ik houd eigenlijk helemaal niet van mensenmassa's, maar ik vind het zo bijzonder dat ik het toch graag doe.
De tocht naar het licht hè, dus we gaan weer, je hebt dus het offer van Christus voor ons, en daarna krijg je de halte van de hele opstanding, en ja, daar geloof ik in, vind ik een fijne gedachte ook dat je daar in mag geloven.
Want wat is jouw hart?
Als het stopt, niet meer klopt, als het niet meer is toegewijd? De rol van Jezus wordt in de Passion vertolkt door Danny de Munk, maar ook andere bekende Nederlanders zoals Barry Lewis en Frans Bauwer doen mee.
Heer, misschien dat alle anderen u in de steek zullen laten, maar ik zal je nooit in de steek laten, nooit.
De eretribune is vanavond weggelegd voor Evert Lodders die op de 30ste etage van het gebouw de Hoge Here woont.
Belangrijk natuurlijk, Valencia - AZ. Ja, u bent geen gelovig mens. Nee, dat ben ik zeker niet nee. Maar toch geniet ook hij van het verhaal en de sfeer. Typisch Rotterdams, dat gebeurt met alles hier, en .. ze maken veel gebruik van het Willemsplein en eh, de gemeente doet er gewoon echt goede dingen mee. Aktiviteiten zijn ook altijd goed, echt Rotterdams gewoon. Afscheid nemen bestaat niet...
En dan de finale van de avond, de uitbeelding van de opstanding.
Voor wat je doet als het licht van de maan...
Ja, dit en de saamhorigheid, ja, het een zijn met zijn allen.
Het is mooi. Het wordt echt hè. Het is natuurlijk best wel modern jasje, maar de kern van het verhaal daar gaat het dan om, en dat blijft. Ja, niet te populair? Eh, ik kijk daar door heen. Het is voor veel mensen het meest emotionele moment, waarbij de persoonlijk verhalen naar boven komen.
Een jaar geleden is mijn moeder overleden, zeer plotseling, en toen heb ik echt gebeden van 'Waar ben je, laat wat horen', en toen heb ik antwoord gehad van onze lieve heer. En dat heeft mij heel diep geraakt. Dat was heel emotioneel. Dat heeft een hele speciale betekenis voor ons. Wilt u vertellen wat voor betekenis? Dit nummer is gedraaid toen mijn moeder is overleden, toen ze gecremeerd is, en dat betekent heel veel voor ons. Dus daarom vinden wij het zo mooi.
