×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Andersens Sproken en vertellingen van H. C. Andersen, HET LELIJKE JONGE EENDJE Deel 7

HET LELIJKE JONGE EENDJE Deel 7

Het werd winter. Het was koud, snerpend koud. Het eendje moest in het water rondzwemmen om te maken, dat dit niet helemaal dichtvroor; maar met iederen nacht werd het gat, waarin het zwom, al kleiner en kleiner. Het vroor, dat het kraakte; het eendje moest voortdurend zijn poten gebruiken, opdat het gat niet geheel dicht zou gaan. Eindelijk werd het moede, bleef doodstil liggen en vroor in het ijs vast.

's Morgens vroeg kwam er een boer voorbij. Toen hij het eendje zag, ging hij er heen, trapte het ijs met zijn klomp aan stukken en bracht het dier naar zijn vrouw toe. Daar kwam het weer bij.

De kinderen wilden met hem spelen; maar het eendje dacht, dat zij hem kwaad wilden doen en vloog in zijn angst juist in het melkvat, zodat de melk overal in de kamer rondspatte. De vrouw sloeg de handen in elkaar, waarop het eerst in het botervat en toen in de meelton vloog. Wat zag het er nu uit! De vrouw schreeuwde en sloeg met de tang naar het arme beest; de kinderen liepen elkaar omver, om het eendje te pakken; zij lachten en schreeuwden!--'t Was gelukkig, dat de deur openstond en dat het tussen de takken in de vers gevallen sneeuw kon sluipen. Daar bleef het geheel uitgeput liggen.

Maar al den nood en de ellende, welke het eendje in dien strengen winter moest doorstaan, te vertellen, zou te akelig zijn.

Het lag in het moeras tussen het riet, toen de zon weer warm begon te schijnen. De leeuweriken zongen. Het was lente geworden.

Nu kon het eendje op eens zijn vleugels uitslaan; deze klapten luider dan vroeger en droegen hem krachtig van daar; en voordat het beest het recht wist, bevond het zich in een groten tuin, waarin de vlierbomen geurden en hun lange, groene takken tot in het water neerbogen. O, hier was het zo schoon, zo heerlijk! En uit het geboomte kwamen eensklaps drie prachtige witte zwanen te voorschijn: zij klapten met hun vleugels en zwommen fier in het water. Het eendje kende die prachtige beesten en werd door een eigenaardige treurigheid aangegrepen.

«Ik zal naar hen toe vliegen, naar die koninklijke vogels! Maar zij zullen mij dooden, omdat ik, die zo lelijk ben, mij in hun nabijheid durf wagen. Maar dat doet er niet toe! 't Is beter, door hen gedood, dan door de eenden gebeten, door de kippen gepikt, door de meid, die aan de kippen eten geeft, geschopt te worden en in de winter gebrek te lijden!» En het snelde naar het water, plofte er in en zwom naar de prachtige zwanen toe; deze zagen hem en kwamen met klappende vleugels op hem af.

«Doodt mij maar!» zei het arme beest, boog zijn kop voorover en verwachtte niets anders dan den dood.--Maar wat zag het nu in het heldere water? Het zag daarin zijn eigen beeltenis, niet meer die van een loggen, grauwen, lelijken vogel, maar van een zwaan.

Het doet er niet toe, door een eend uitgebroed te worden, als men maar uit een zwanenei gekomen is!

Het gevoelde zich nu verheugd over al den nood en de ontberingen, die het doorgestaan had. Nu erkende het eerst recht zijn geluk en de heerlijkheid, die hem omringde.--En de zwanen zwommen om hem heen en streelden hem met hun snavels.

Eenige kinderen kwamen den tuin inlopen; ze gooiden brood en gerst in het water, en het kleinste riep: «Daar is een nieuwe zwaan!» En de andere kinderen jubelden mee: «Ja, er is een nieuwe bijgekomen!» En zij klapten in de handen en dansten in de ronde, liepen naar hun ouders toe, en er werd brood en koek in het water geworpen, en zij zeiden allemaal: «Die nieuwe is nog de mooiste! Hij is zo jong en ziet er zoo prachtig uit!» En de andere zwanen bogen zich voor hem.

Nu gevoelde het zich geheel beschaamd en stak zijn kop onder zijn vleugels; het wist zelf niet, hoe het zich zou houden; het was overgelukkig, maar volstrekt niet trots. Het dacht er aan, hoe het vervolgd en bespot was, en hoorde nu allen zeggen, dat het de mooiste van al die mooie vogels was. Zelfs de vlierboom boog zich met zijn takken tot hem in het water neer, en de zon scheen warm en liefelijk! Nu klapte hij met zijn vleugels, richtte zijn slanken hals op en jubelde van ganscher harte:

«Zoveel geluk had ik mij niet kunnen voorstellen, toen ik nog een lelijk eendje was!»

---Einde---

Source: LibriVox read by (gelezen door): Anna Simon


HET LELIJKE JONGE EENDJE Deel 7 THE LIKE YOUNG Duckling Part 7 EL patito JOVEN PARTE 7 アヒルの子 Part 7 GENÇ ÖRDEK YAVRUSU 7. Bölüm

Het werd winter. Kış oldu. Het was koud, snerpend koud. It was cold, very cold. Estava frio, muito frio. Soğuktu, soğuk çığlık atıyordu. Het eendje moest in het water rondzwemmen om te maken, dat dit niet helemaal dichtvroor; maar met iederen nacht werd het gat, waarin het zwom, al kleiner en kleiner. The duckling had to swim around in the water to make sure that it did not freeze completely; but with each night the hole in which it swam became smaller and smaller. Tamamen kapalı olmadığından emin olmak için ördek yavrusu suda yüzmek zorunda kaldı; ama her gece, yüzdüğü delik küçüldü ve küçüldü. Het vroor, dat het kraakte; het eendje moest voortdurend zijn poten gebruiken, opdat het gat niet geheel dicht zou gaan. It was freezing that it creaked; the duckling had to use its legs constantly so that the hole would not close completely. Donuyordu, çatlıyordu; ördek yavrusu sürekli olarak bacaklarını kullanmak zorundaydı, böylece delik tamamen kapanmayacaktı. Eindelijk werd het moede, bleef doodstil liggen en vroor in het ijs vast. Finally it grew weary, lay still and froze in the ice. Finalmente, cansou-se, permaneceu em silêncio e congelou no gelo. Sonunda, yorgun hale geldi, sessiz kaldı ve buzda donuyordu.

's Morgens vroeg kwam er een boer voorbij. Sabah bir çiftçi geldi. Toen hij het eendje zag, ging hij er heen, trapte het ijs met zijn klomp aan stukken en bracht het dier naar zijn vrouw toe. When he saw the duckling, he went there, smashed the ice with his clog and brought the animal to his wife. Quando viu o patinho, foi para lá, chutou o gelo com o sapato de madeira em pedaços e levou o animal para a esposa. O ördek yavrusu gördüğü zaman, oraya gitti, tahta ayakkabısıyla buzu ezdi ve hayvanı karısına getirdi. Daar kwam het weer bij. Then there was it again. Foi adicionado novamente. Bu yine oldu.

De kinderen wilden met hem spelen; maar het eendje dacht, dat zij hem kwaad wilden doen en vloog in zijn angst juist in het melkvat, zodat de melk overal in de kamer rondspatte. The children wanted to play with him; but the duckling thought they were going to harm him, and in his fear just flew into the milk vessel, so that the milk splashed all over the room. Çocuklar onunla oynamak istedi; ama ördek yavrusu onu inciteceklerini düşündü ve korkusuyla süt variline yeni geldi, böylece süt odanın her tarafına sıçradı. De vrouw sloeg de handen in elkaar, waarop het eerst in het botervat en toen in de meelton vloog. The woman clasped her hands on which it first flew into the butter barrel and then into the flour barrel. Kadın ellerini, önce tereyağı fıçısına ve daha sonra un içine uçurdu. Wat zag het er nu uit! What did it look like now! Como era agora! Şimdi neye benziyordu! De vrouw schreeuwde en sloeg met de tang naar het arme beest; de kinderen liepen elkaar omver, om het eendje te pakken; zij lachten en schreeuwden!--'t Was gelukkig, dat de deur openstond en dat het tussen de takken in de vers gevallen sneeuw kon sluipen. The woman screamed and hit the poor beast with pliers; the children ran over each other to get the duckling; they laughed and shouted! It was fortunate that the door was open and that it could sneak into the freshly fallen snow between the branches. Kadın zavallı yaratığa pense ile çığlık attı; çocuklar ördekleri yakalamak için birbirlerinin üzerinden koştu; güldüler ve bağırdılar! ”Kapının açık olduğu ve şubeler arasındaki taze karda gizlenebileceği için şanslıydı. Daar bleef het geheel uitgeput liggen. There the whole remained exhausted. Orada tamamen tükenmiş kaldı.

Maar al den nood en de ellende, welke het eendje in dien strengen winter moest doorstaan, te vertellen, zou te akelig zijn. Aber es wäre zu düster, all die Not und das Elend zu erzählen, die das Entlein in diesem strengen Winter ertragen musste. But to tell all the distress and misery that the duckling had to endure in those strands of winter would be too grim. Mas contar toda a angústia e miséria que o patinho teve de suportar naquele inverno rigoroso seria muito desagradável. Ancak, ördeklerin bu kış dizisine katlanmak zorunda kaldığı tüm sıkıntı ve sıkıntıları söylemek çok kötü olur.

Het lag in het moeras tussen het riet, toen de zon weer warm begon te schijnen. It was in the swamp between the reeds, when the sun started to shine warm again. Güneş yeniden ısınmaya başladığında sazlar arasında bataklıktaydı. De leeuweriken zongen. The larks sang. Larks seslendirdi. Het was lente geworden. Spring had come. Bahar olmuştu.

Nu kon het eendje op eens zijn vleugels uitslaan; deze klapten luider dan vroeger en droegen hem krachtig van daar; en voordat het beest het recht wist, bevond het zich in een groten tuin, waarin de vlierbomen geurden en hun lange, groene takken tot in het water neerbogen. Now the duckling could suddenly spread its wings; these clapped louder than before and carried him vigorously from there; and before the beast knew justice, it was in a great garden, in which the elder trees smelled and their long, green branches bent down into the water. Şimdi ördek yavrusu kanatlarını bir kez yayabilirdi; Bunlar öncekinden daha yüksek sesle alkışladı ve oradan güçlü bir şekilde taşıdı; ve canavarın hakkı bilmesinden önce, büyük ağaçların koktuğu ve uzun, yeşil dallarının suya eğildiği büyük bir bahçeydi. O, hier was het zo schoon, zo heerlijk! Oh, işte çok temiz, çok lezzetli! En uit het geboomte kwamen eensklaps drie prachtige witte zwanen te voorschijn: zij klapten met hun vleugels en zwommen fier in het water. Suddenly three beautiful white swans emerged from the trees: they flapped their wings and swam proudly in the water. Ve aniden üç güzel beyaz kuğu ağaçlardan ortaya çıktı: kanatlarını pençelediler ve suda gururla yüzdüler. Het eendje kende die prachtige beesten en werd door een eigenaardige treurigheid aangegrepen. The duckling knew those beautiful animals and was moved by a strange sadness. Ördek yavrusu o güzel hayvanları biliyordu ve tuhaf bir üzüntüyle ele geçirildi.

«Ik zal naar hen toe vliegen, naar die koninklijke vogels! "Ich werde zu ihnen fliegen, zu diesen königlichen Vögeln! "I will fly to them, to those royal birds! "Onlara, kraliyet kuşlarına uçacağım! Maar zij zullen mij dooden, omdat ik, die zo lelijk ben, mij in hun nabijheid durf wagen. Aber sie werden mich töten, weil ich so hässlich bin, dass ich es wage, mich ihnen zu nähern. Ama beni öldürecekler, çünkü çok çirkin kimseler, onların varlığına girmeye cesaret edeceğim. Maar dat doet er niet toe! Aber das ist nicht wichtig! Ama bu önemli değil! 't Is beter, door hen gedood, dan door de eenden gebeten, door de kippen gepikt, door de meid, die aan de kippen eten geeft, geschopt te worden en in de winter gebrek te lijden!» Es ist besser, von ihnen getötet zu werden, als von den Enten gebissen, von den Hühnern gepickt, von der Magd, die die Hühner füttert, getreten zu werden und im Winter Not zu leiden!" Daha iyi, onlar tarafından öldürüldükten sonra, ördek tarafından ısırılan, tavuklar tarafından toplanan, tavuklara yiyecek veren hizmetçi tarafından, tekme atılır ve kışın eksiklik çeker! ” En het snelde naar het water, plofte er in en zwom naar de prachtige zwanen toe; deze zagen hem en kwamen met klappende vleugels op hem af. Und er eilte zum Wasser, plumpste hinein und schwamm auf die schönen Schwäne zu; diese sahen ihn und kamen ihm mit flatternden Flügeln entgegen. And it rushed to the water, plopped in, and swam to the beautiful swans; these saw him and came to him with flapping wings. Ve suya koştu, içeri sokuldu, güzel kuğulara yüzdü; Onu gördüler ve kanat çırparak ona geldi.

«Doodt mij maar!» zei het arme beest, boog zijn kop voorover en verwachtte niets anders dan den dood.--Maar wat zag het nu in het heldere water? "Töte mich einfach", sagte das arme Tier, senkte den Kopf und erwartete nichts anderes als den Tod - doch was sah es nun in dem klaren Wasser? "Kill me!" said the poor beast, leaning his head forward, expecting nothing but death. But what did it see in the clear water? "Öldürün!" Dedi Zavallı canavar, başını öne doğru eğerek ölümden başka bir şey beklemedi, ama berrak suda ne gördü? Het zag daarin zijn eigen beeltenis, niet meer die van een loggen, grauwen, lelijken vogel, maar van een zwaan. Er sah in ihm sein eigenes Bild, nicht mehr das eines schwerfälligen, stämmigen, hässlichen Vogels, sondern das eines Schwans. It saw in it its own image, no longer that of a cumbersome, burly, ugly bird, but of a swan. İçinde kendi imgesini gördü, artık bir günlüğün, gri, çirkin bir kuşun değil, bir kuğunun.

Het doet er niet toe, door een eend uitgebroed te worden, als men maar uit een zwanenei gekomen is! Es macht nichts aus, von einer Ente ausgebrütet zu werden, solange man aus einem Schwanenei stammt! Bir kuğu yumurtasından çıktığınız sürece bir ördeğin yumurtadan çıkması önemli değil!

Het gevoelde zich nu verheugd over al den nood en de ontberingen, die het doorgestaan had. Artık sürdürdüğü tüm sıkıntı ve zorluklardan memnun oldu. Nu erkende het eerst recht zijn geluk en de heerlijkheid, die hem omringde.--En de zwanen zwommen om hem heen en streelden hem met hun snavels. Now it first rightly recognized his happiness and the glory that surrounded him.--And the swans swam around him and caressed him with their beaks. Şimdi ilk hak onun mutluluğunu ve onu çevreleyen görkemini tanıdı ve kuğular onun etrafında yüzüp onu gagalarıyla okşadı.

Eenige kinderen kwamen den tuin inlopen; ze gooiden brood en gerst in het water, en het kleinste riep: «Daar is een nieuwe zwaan!» En de andere kinderen jubelden mee: «Ja, er is een nieuwe bijgekomen!» En zij klapten in de handen en dansten in de ronde, liepen naar hun ouders toe, en er werd brood en koek in het water geworpen, en zij zeiden allemaal: «Die nieuwe is nog de mooiste! Bazı çocuklar bahçeye koştu; Suya ekmek ve arpa attılar ve en küçükleri ağladı: "Yeni bir kuğu var!" Ve diğer çocuklar çok sevinçliydi: "Evet, yeni bir tane geldi!" Ve ellerini çırptılar ve yuvarlak dans ettiler. Ebeveynlerine doğru yürüdüler, ekmek ve kek suya atıldı ve hepsi "Yeni olan en güzel!" dedi. Hij is zo jong en ziet er zoo prachtig uit!» En de andere zwanen bogen zich voor hem. O çok genç ve çok güzel görünüyor! "Ve diğer kuğular ona eğildi.

Nu gevoelde het zich geheel beschaamd en stak zijn kop onder zijn vleugels; het wist zelf niet, hoe het zich zou houden; het was overgelukkig, maar volstrekt niet trots. Şimdi tamamen utanıyor ve başını kanatlarının altına takmıştı; kendini nasıl tutacağını bilmiyordu; çok sevinçliydi, ama hiç gurur duymuyordu. Het dacht er aan, hoe het vervolgd en bespot was, en hoorde nu allen zeggen, dat het de mooiste van al die mooie vogels was. It thought of how it had been persecuted and mocked, and now everyone heard it said that it was the most beautiful of all those beautiful birds. Her şey nasıl zulüm gördü ve alay konusu oldu, ve şimdi hepimiz o güzel kuşların en güzeli olduğunu söylediğini duydum. Zelfs de vlierboom boog zich met zijn takken tot hem in het water neer, en de zon scheen warm en liefelijk! Até a árvore mais velha, com seus galhos, inclinava-se para ele na água, e o sol brilhava quente e amável! Hatta yaşlı ağaç dalları ile suya eğildi ve güneş sıcak ve güzeldi! Nu klapte hij met zijn vleugels, richtte zijn slanken hals op en jubelde van ganscher harte: Now he flapped his wings, raised his slender neck and shouted wholeheartedly: Agora ele bateu palmas, ergueu o pescoço esbelto e jubilou com entusiasmo: Şimdi kanatlarını çırptı, boynunu düzeltti ve bütün kalbiyle bağırdı:

«Zoveel geluk had ik mij niet kunnen voorstellen, toen ik nog een lelijk eendje was!» "Eu não poderia imaginar tanta felicidade quando era um patinho feio!" "Çirkin bir ördek olduğumda çok fazla şans hayal edemezdim!"

---Einde---

Source: LibriVox read by (gelezen door): Anna Simon