×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

LUISTERSPROOKJES, 01 Het tinnen soldaatje

01 Het tinnen soldaatje

Er was eens een jongetje dat voor zijn verjaardag vijf-en-twintig tinnen soldaatjes in een houten doos kreeg. De soldaatjes waren allemaal van dezelfde oude tinnen schaal gemaakt en met dezelfde verf beschilderd. Ze hadden een prachtig uniform aan, een rode jas en een zwarte broek.

De soldaatjes leken sprekend op elkaar, behalve één. Het was de laatste die de speelgoedmaker gemaakt had en hij kwam net een beetje tin tekort. Daarom had het laatste soldaatje maar één been.

Het jongetje nam de tinnen soldaatjes één voor één uit de doos en zette ze op een rij op de tafel. Die stond al vol met ander speelgoed.

De soldaatjes stonden keurig in de houding voor een kasteel van karton, met hun geweer over de schouder. En het laatste tinnen soldaatje stond even netjes op één been als de andere soldaatjes op twee benen.

Op de ophaalbrug van het kasteel stond een danseresje. Het tinnen soldaatje met één been vond haar het mooiste meisje dat hij ooit had gezien. Ze had een witte zijden jurk aan en over haar schouders hing een dunne, lichtblauwe sjaal. De sjaal was vastgemaakt met een mooie zilveren speld in de vorm van een ster. Het danseresje stond op haar tenen en... op één been. Het andere been had ze naar achteren gestrekt. Omdat haar jurk over dat been viel was het bijna niet te zien. En daarom dacht het tinnen soldaatje dat ze maar één been had, net als hij.

"Ik zou best met haar willen trouwen," dacht hij. "Maar ze is veel te deftig voor mij. Zij woont in een kasteel en ik in een doos. En die moet ik ook nog delen met de andere soldaatjes."

Het werd avond. Het jongetje stopte zijn nieuwe tinnen soldaatjes in de doos en ging naar bed. Hij had niet gezien dat het soldaatje met één been zich snel achter grote roze doos had verstopt. Want hij wilde de hele nacht naar het mooie danseresje kijken. Het werd stil in de kamer. Maar toen de klok twaalf uur sloeg, begon het speelgoed te leven.

Een vrolijke clown maakte malle sprongen en een paar krijtjes begonnen sommetjes op het schoolbord te schrijven. De speelgoeddieren deden verstoppertje en dansten op de muziek van een muziekdoos. De tinnen soldaatjes wilden ook meespelen, maar ze konden het deksel van de doos niet open krijgen.

Alleen het tinnen soldaatje en het danseresje bewogen niet. Ze stonden nog steeds in dezelfde houding. Het soldaatje keurig recht op één been en het danseresje sierlijk op haar tenen. Ze keken elkaar aan zonder iets te zeggen.

De klok sloeg twee uur.

"Het deksel van de vierkante roze doos sprong open. En tegelijkertijd schoot er een raar mannetje uit de doos omhoog. Hij had een grote rode neus en rode piekharen.

"Hé, jij daar, tinnen soldaat:" riep hij, terwijl hij op en neer veerde. "Waarom staar je zo naar ons danseresje?"

Het tinnen soldaatje deed alsof hij het niet hoorde. Maar hij begon wel te blozen. Zijn gezicht werd bijna zo rood als zijn jasje.

Wil je wel eens naar me luisteren, soldaat! Wie denk je wel dat je bent. Een prins misschien? Of een held? Wacht jij maar af. Morgen zul je wat beleven!" En met een gemeen lachje verdween het vervelende mannetje in de doos.

De volgende morgen speelde het jongetje weer met de tinnen soldaatjes. Hij zette het tinnen soldaatje met één been op de vensterbank: "Jij moet uitkijken of de vijand er aan komt," zei hij.

Niemand weet hoe het precies gebeurde, maar opeens vloog het raam open en het tinnen soldaatje viel naar buiten. Was het raam opengegaan door de wind? Of was het soms het werk van het rare mannetje in de doos? Het jongetje holde naar beneden om het soldaatje te zoeken. Maar hij kon hem nergens vinden. Het begon te regenen en het jongetje moest binnen komen.

Even later kwamen twee jongens voorbij. Zij zagen het soldaatje liggen. Een van de jongens zei: "Kijk eens hoe hard het water in de goot stroomt. Het lijkt wel een rivier." En ze vouwden een bootje van een stuk papier, zetten de soldaat erin en lieten het bootje met de stroom mee varen. Het soldaatje stond keurig rechtop. Maar plotseling begon het water sneller te stromen.

Het soldaatje werd een beetje bang. Ineens werd het helemaal donker om hem heen. Het bootje was met de waterstroom mee in een put in de stoeprand terechtgekomen. En nu voer het in een rioolpijp, die onder de grond.

In die pijp woonde een grote bruine rat. "Dit is verboden terrein," riep hij. "Of heb je misschien een geldig paspoort?"

Het tinnen soldaatje antwoordde niet, "Stop!" schreeuwde de rat. Maar het soldaatje bleef dapper staan en het bootje voer verder.

De stroom van het water werd steeds sterker. Even later zag het soldaatje in de verte daglicht schemeren. De rioolpijp kwam uit in een rivier. Maar de pijp lag net iets hoger en daardoor stortte het rioolwater als een waterval omlaag. Het bootje werd ook meegesleurd.

Het tinnen soldaatje wist niet hoe hij het bootje moest stoppen. Hij kneep zijn ogen dicht en dacht aan het danseresje.

"lk zal haar nooit meer zien," zei hij.

"Nu zal ze nooit weten hoe dapper ik ben. Als ze dat had geweten, was ze misschien toch wel met me getrouwd."

Het bootje draaide drie, viermaal in de rondte. Het water sloeg over de kanten en het bootje liep langzaam vol. Het papier begon te scheuren en het tinnen soldaatje zonk naar de bodem van de rivier.

En alsof dat nog niet genoeg was, kwam er op dat ogenblik net een vis voorbij zwemmen. Die sperde zijn bek wijd open en in één grote hap slokte hij het soldaatje op.

Het tinnen soldaatje bleef stil liggen in de maag van de vis. Het was er nog donkerder dan in de rioolpijp. "Nu moet ik niet bang worden," zei hij tegen zichzelf.

De vis zwom verder. Hij zag een vette worm. "Mmm! lekker hapje!" dacht hij. Maar de vis wist niet dat de worm aan een scherpe haak vast zat. En die haak zat aan een lange lijn, en die lijn aan... een hengel die werd vastgehouden door een visser. De vis hapte naar de worm... en was gevangen.

De visser ging met de vis naar de markt. Daar verkocht hij hem aan een mevrouw. Toen die mevrouw thuiskwam, legde ze de vis op de keukentafel. Ze pakte een scherp mes en sneed de maag van de vis open.

Het tinnen soldaatje knipperde met zijn ogen. Hij had ook zo lang in het donker gezeten. En toen hoorde hij zeggen: "Maar dit is het tinnen soldaatje met één been. Het soldaatje dat uit het raam is gevallen."

Ze pakte hem op en bracht hem naar de speelkamer. Daar zette ze hem op tafel tussen het andere speelgoed.

Het soldaatje zocht met zijn ogen de tafel af. En ja hoor, daar stond ze... het danseresje.

Hij vond haar nog mooier dan eerst. Hij was zo blij dat hij haar weer zag, dat hij bijna begon te huilen. Het soldaatje keek naar het danseresje en het danseresje keek naar het soldaatje...

"Raad eens waar ik je tinnen soldaatje heb gevonden?" vroeg de mevrouw aan haar zoontje. "In de maag van de vis die we vanavond eten. Wat een spannende avonturen zal hij beleefd hebben."

Maar het jongetje was helemaal niet blij dat hij zijn tinnen soldaatje terug had.

"Bah, wat ruikt hij vies!" zei het jongetje. En opeens pakte hij het tinnen soldaatje op en gooide het in het brandende haardvuur. Het soldaatje lag stil en hulpeloos op de gloeiende kolen. De hete vlammen schroeiden zijn mooie jas en broek. Zijn geweer begon te smelten en om te krullen. Het soldaatje kreeg het erg warm. Grote druppels tin vielen van zijn voorhoofd. Door de rook heen kon hij nog net het boze mannetje in de doos zien. Hij veerde op en neer en had een gemene grijns op zijn gezicht. Het soldaatje keek vlug de andere kant op naar zijn lieve danseresje. Iemand deed plotseling het raam van de speelkamer open. Een windvlaag tilde het danseresje op en voerde haar regelrecht in de armen van het soldaatje.

De volgende morgen veegde de moeder van het jongetje de haard uit. Tussen de as vond ze een klein hart van tin en een zilveren ster, die door de hitte van het vuur aan elkaar gesmolten waren.


01 Het tinnen soldaatje 01 Der Zinnsoldat 01 The Tin Soldier 01 El soldadito de plomo 01 Le soldat de plomb 01 Il soldatino di stagno 01 ブリキの兵隊 01 Alavinis kareivėlis 01 Blaszany żołnierz 01 O soldadinho de chumbo 01 Оловянный солдатик 01 Teneke asker 01 Олов'яний солдатик 01 铁皮士兵

Er was eens een jongetje dat voor zijn verjaardag vijf-en-twintig tinnen soldaatjes in een houten doos kreeg. Once upon a time there was a little boy who got twenty-five tin soldiers in a wooden box for his birthday. روزی پسر کوچکی بود که برای تولدش بیست و پنج سرباز حلبی را در یک جعبه چوبی پذیرفت. C'era una volta un bambino che per il suo compleanno ricevette cinque e venti soldatini in una scatola di legno. De soldaatjes waren allemaal van dezelfde oude tinnen schaal gemaakt en met dezelfde verf beschilderd. The soldiers were all made from the same old pewter bowl and painted with the same paint. سربازها همگی از یک کاسه حلبی قدیمی ساخته شده بودند و با همان رنگ نقاشی شده بودند. I soldati erano tutti realizzati con lo stesso vecchio guscio di latta e dipinti con la stessa vernice. Ze hadden een prachtig uniform aan, een rode jas en een zwarte broek. They wore beautiful uniforms, a red jacket and black trousers. آنها یک یونیفرم زیبا، یک ژاکت قرمز و یک شلوار مشکی به تن داشتند.

De soldaatjes leken sprekend op elkaar, behalve één. The soldiers looked exactly alike, except for one. سربازها دقیقا شبیه هم بودند، به جز یکی. Het was de laatste die de speelgoedmaker gemaakt had en hij kwam net een beetje tin tekort. It was the last one the toymaker had made, and it was just a little short of tin. این آخرین موردی بود که اسباب‌بازی ساخت و فقط کمی قلع داشت. Daarom had het laatste soldaatje maar één been. That's why the last soldier only had one leg. به همین دلیل آخرین سرباز فقط یک پا داشت.

Het jongetje nam de tinnen soldaatjes één voor één uit de doos en zette ze op een rij op de tafel. The boy took the tin soldiers out of the box one by one and lined them up on the table. پسر کوچولو سربازان حلبی را یکی یکی از جعبه بیرون آورد و پشت سر هم روی میز گذاشت. Die stond al vol met ander speelgoed. It was already full of other toys. قبلاً پر از اسباب بازی های دیگر بود.

De soldaatjes stonden keurig in de houding voor een kasteel van karton, met hun geweer over de schouder. The soldiers stood at attention in front of a cardboard castle, their rifles slung over their shoulders. سربازان در حالی که تفنگ‌هایشان را روی شانه‌هایشان آویزان کرده بودند، در مقابل قلعه‌ای مقوایی، به‌آرامی ایستاده بودند. En het laatste tinnen soldaatje stond even netjes op één been als de andere soldaatjes op twee benen. And the last tin soldier stood as neatly on one leg as the other soldiers on two legs. و آخرین سرباز حلبی به همان زیبایی روی یک پا ایستاده بود که سربازان دیگر روی دو پا ایستاده بودند.

Op de ophaalbrug van het kasteel stond een danseresje. There was a dancer on the drawbridge of the castle. یک رقصنده کوچک روی پل متحرک قلعه ایستاده بود. Het tinnen soldaatje met één been vond haar het mooiste meisje dat hij ooit had gezien. The one-legged tin soldier thought she was the prettiest girl he'd ever seen. سرباز حلبی یک پا فکر می کرد او زیباترین دختری است که تا به حال دیده است. Ze had een witte zijden jurk aan en over haar schouders hing een dunne, lichtblauwe sjaal. She was wearing a white silk dress and a thin light blue scarf hung over her shoulders. او یک لباس ابریشمی سفید پوشیده بود و یک روسری نازک و آبی روشن روی شانه هایش آویزان بود. 她穿着一件白色的丝绸连衣裙,肩上挂着一条浅蓝色的细围巾。 De sjaal was vastgemaakt met een mooie zilveren speld in de vorm van een ster. The scarf was fastened with a beautiful silver pin in the shape of a star. روسری با سنجاق نقره ای زیبا به شکل ستاره بسته شده بود. Het danseresje stond op haar tenen en... op één been. The dancer stood on tiptoe and... on one leg. رقصنده روی انگشتان پا و... روی یک پا ایستاد. Het andere been had ze naar achteren gestrekt. She had stretched the other leg back. پای دیگرش را به عقب کشیده بود. Omdat haar jurk over dat been viel was het bijna niet te zien. Because her dress fell over that leg, it was almost invisible. چون لباسش روی آن پا افتاده بود تقریباً نامرئی بود. 因为她的裙子落在了那条腿上,几乎看不见。 En daarom dacht het tinnen soldaatje dat ze maar één been had, net als hij. And that's why the Tin Soldier thought she only had one leg, just like him. و به همین دلیل است که سرباز حلبی فکر می کرد که او نیز مانند او فقط یک پا دارد.

"Ik zou best met haar willen trouwen," dacht hij. "I'd like to marry her," he thought. او فکر کرد: "من با او ازدواج نمی کنم." "Maar ze is veel te deftig voor mij. "But she's way too classy for me. "اما او برای من خیلی شیک است. Zij woont in een kasteel en ik in een doos. She lives in a castle and I live in a box. او در یک قلعه زندگی می کند و من در یک جعبه زندگی می کنم. En die moet ik ook nog delen met de andere soldaatjes." And I also have to share it with the other soldiers." و همچنین باید آن را با سربازان دیگر در میان بگذارم."

Het werd avond. It was evening. عصر بود. Het jongetje stopte zijn nieuwe tinnen soldaatjes in de doos en ging naar bed. The boy put his new tin soldiers in the box and went to bed. پسر کوچولو سربازهای حلبی جدیدش را در جعبه گذاشت و به رختخواب رفت. Hij had niet gezien dat het soldaatje met één been zich snel achter grote roze doos had verstopt. He hadn't noticed the one-legged soldier quickly hiding behind the big pink box. او ندید که سرباز یک پا به سرعت پشت یک جعبه بزرگ صورتی پنهان شد. Want hij wilde de hele nacht naar het mooie danseresje kijken. Because he wanted to watch the beautiful dancer all night. چون می خواست تمام شب رقصنده زیبا را تماشا کند. Het werd stil in de kamer. The room grew quiet. اتاق ساکت شد. Maar toen de klok twaalf uur sloeg, begon het speelgoed te leven. But when the clock struck twelve, the toys came alive. اما وقتی ساعت دوازده را زد، اسباب بازی ها شروع به زندگی کردند.

Een vrolijke clown maakte malle sprongen en een paar krijtjes begonnen sommetjes op het schoolbord te schrijven. A cheerful clown made crazy jumps and a few pieces of chalk began to write sums on the blackboard. یک دلقک شاد پرش های احمقانه ای انجام داد و چند مداد رنگی شروع به نوشتن مبالغ روی تخته سیاه کردند. De speelgoeddieren deden verstoppertje en dansten op de muziek van een muziekdoos. The toy animals did hide and seek and danced to the music of a music box. حیوانات اسباب بازی مخفیانه می نواختند و با موسیقی جعبه موسیقی می رقصیدند. De tinnen soldaatjes wilden ook meespelen, maar ze konden het deksel van de doos niet open krijgen. The tin soldiers wanted to play too, but they couldn't open the lid of the box. سربازان حلبی هم می خواستند بازی کنند، اما نتوانستند درب جعبه را باز کنند.

Alleen het tinnen soldaatje en het danseresje bewogen niet. Only the tin soldier and the dancer did not move. فقط سرباز حلبی و رقصنده حرکت نکردند. Ze stonden nog steeds in dezelfde houding. They were still in the same position. آنها همچنان در همان حالت ایستاده بودند. Het soldaatje keurig recht op één been en het danseresje sierlijk op haar tenen. The soldier neatly straight on one leg and the dancer gracefully on her toes. سرباز کاملاً صاف روی یک پا و رقصنده با ظرافت روی انگشتانش. Ze keken elkaar aan zonder iets te zeggen. They looked at each other without saying anything. بدون اینکه چیزی بگویند به هم نگاه کردند.

De klok sloeg twee uur. The clock struck two. ساعت دو بعد از ظهر را نشان داد.

"Het deksel van de vierkante roze doos sprong open. “The lid of the square pink box popped open. درب جعبه صورتی مربعی باز شد. En tegelijkertijd schoot er een raar mannetje uit de doos omhoog. And at the same time, a strange little man shot up from the box. و در همان زمان یک مرد کوچک عجیب از جعبه شلیک کرد. Hij had een grote rode neus en rode piekharen. He had a big red nose and spiked red hair. او یک بینی قرمز بزرگ و موهای سیخ قرمز داشت.

"Hé, jij daar, tinnen soldaat:" riep hij, terwijl hij op en neer veerde. "Hey, you there, tin soldier," he shouted, bouncing up and down. او فریاد زد: «هی، تو اونجا، سرباز حلبی،» و بالا و پایین می پرید. "Waarom staar je zo naar ons danseresje?" "Why are you staring at our little dancer like that?" "چرا به رقصنده کوچک ما خیره شده ای؟"

Het tinnen soldaatje deed alsof hij het niet hoorde. The tin soldier pretended not to hear. سرباز حلبی وانمود کرد که نمی شنود. Maar hij begon wel te blozen. But he did start to blush. اما او شروع به سرخ شدن کرد. Zijn gezicht werd bijna zo rood als zijn jasje. His face turned almost as red as his jacket. صورتش تقریباً مثل ژاکتش قرمز شد.

Wil je wel eens naar me luisteren, soldaat! Would you like to listen to me, soldier! به من گوش می دهی سرباز! Wie denk je wel dat je bent. Who do you think you are. فکر میکنی کی هستی؟ Een prins misschien? A prince perhaps? شاید یک شاهزاده؟ Of een held? Or a hero? یا قهرمان؟ Wacht jij maar af. You just wait. تو فقط صبر کن Morgen zul je wat beleven!" Tomorrow you will experience something!" فردا چیزی را تجربه خواهی کرد!" En met een gemeen lachje verdween het vervelende mannetje in de doos. And with a mean laugh the annoying little man disappeared into the box. و با خنده ای شیطانی، مرد کوچک مزاحم در جعبه ناپدید شد.

De volgende morgen speelde het jongetje weer met de tinnen soldaatjes. The next morning the boy played with the tin soldiers again. صبح روز بعد پسر کوچک دوباره با سربازان حلبی بازی کرد. Hij zette het tinnen soldaatje met één been op de vensterbank: "Jij moet uitkijken of de vijand er aan komt," zei hij. He put the tin soldier with one leg on the window sill: "You must watch out for the enemy coming," he said. او سرباز حلبی را با یک پا روی طاقچه گذاشت: "باید مراقب آمدن دشمن باشید."

Niemand weet hoe het precies gebeurde, maar opeens vloog het raam open en het tinnen soldaatje viel naar buiten. No one knows exactly how it happened, but suddenly the window flew open and the tin soldier fell out. هیچ کس دقیقاً نمی داند که چگونه اتفاق افتاده است، اما ناگهان پنجره باز شد و سرباز حلبی به بیرون افتاد. Was het raam opengegaan door de wind? Had the window been opened by the wind? آیا پنجره در اثر باد باز شده بود؟ Of was het soms het werk van het rare mannetje in de doos? Or was it the work of the weird man in the box? یا کار مرد غریبه در جعبه بود؟ Het jongetje holde naar beneden om het soldaatje te zoeken. The boy ran downstairs to look for the soldier. پسر به دنبال سرباز به طبقه پایین دوید. Maar hij kon hem nergens vinden. But he couldn't find it anywhere. اما جایی پیدا نکرد. Het begon te regenen en het jongetje moest binnen komen. It started to rain and the boy had to come inside. بارون شروع به باریدن کرد و پسر کوچولو مجبور شد بیاد داخل.

Even later kwamen twee jongens voorbij. Moments later, two boys passed by. کمی بعد دو پسر از آنجا گذشتند. Zij zagen het soldaatje liggen. They saw the soldier lying there. آنها سرباز را دیدند که آنجا دراز کشیده بود. Een van de jongens zei: "Kijk eens hoe hard het water in de goot stroomt. One of the boys said, "Look how fast the water flows in the gutter. یکی از پسرها گفت: «ببین آب با چه سرعتی در ناودان جریان دارد. Jeden z chłopców powiedział: „Spójrz, jak szybko woda płynie w rynsztoku. Het lijkt wel een rivier." It's like a river." شبیه رودخانه است." En ze vouwden een bootje van een stuk papier, zetten de soldaat erin en lieten het bootje met de stroom mee varen. And they folded a little boat out of a piece of paper, put the soldier in it, and let the little boat go with the current. و قایق کوچکی از کاغذ درست کردند، سرباز را در آن گذاشتند و اجازه دادند قایق کوچک از رودخانه پایین برود. Het soldaatje stond keurig rechtop. The soldier stood upright. سرباز مرتب ایستاده بود. Maar plotseling begon het water sneller te stromen. But suddenly the water began to flow faster. اما ناگهان آب شروع به جریان سریعتر کرد.

Het soldaatje werd een beetje bang. The soldier got a little scared. سرباز کوچولو کمی ترسید. Ineens werd het helemaal donker om hem heen. Suddenly it became completely dark around him. ناگهان اطرافش کاملا تاریک شد. Het bootje was met de waterstroom mee in een put in de stoeprand terechtgekomen. The boat had gone downstream into a well in the curb. قایق با جریان آب به سوراخی در حاشیه دریا ختم شده بود. En nu voer het in een rioolpijp, die onder de grond. And now it's going down a sewer pipe, which is underground. و اکنون به لوله فاضلاب که در زیر زمین است تغذیه می کند.

In die pijp woonde een grote bruine rat. A large brown rat lived in that pipe. یک موش بزرگ قهوه ای در آن لوله زندگی می کرد. "Dit is verboden terrein," riep hij. "This is off limits," he shouted. او فریاد زد: «این خارج از محدودیت است. "Of heb je misschien een geldig paspoort?" "Or maybe you have a valid passport?" "یا شاید پاسپورت معتبر دارید؟"

Het tinnen soldaatje antwoordde niet, "Stop!" The tin soldier did not answer, "Stop!" سرباز حلبی پاسخی نداد، "ایست کن!" schreeuwde de rat. shouted the rat. موش فریاد زد Maar het soldaatje bleef dapper staan en het bootje voer verder. But the soldier stood bravely and the boat sailed on. اما سرباز کوچک شجاعانه ایستاد و قایق حرکت کرد.

De stroom van het water werd steeds sterker. The flow of the water became stronger and stronger. جریان آب قوی تر و قوی تر شد. Even later zag het soldaatje in de verte daglicht schemeren. A moment later the soldier saw daylight in the distance. کمی بعد سرباز کوچک نور روز را از دور دید. 片刻之后,士兵看到了远处的白昼。 De rioolpijp kwam uit in een rivier. The sewer pipe ended up in a river. لوله فاضلاب به رودخانه ختم می شد. Maar de pijp lag net iets hoger en daardoor stortte het rioolwater als een waterval omlaag. But the pipe was slightly higher and the sewage water fell like a waterfall. اما لوله فقط کمی بالاتر بود و به همین دلیل آب فاضلاب مانند یک آبشار پایین افتاد. Het bootje werd ook meegesleurd. The boat was also dragged along. قایق هم جارو شد.

Het tinnen soldaatje wist niet hoe hij het bootje moest stoppen. The tin soldier didn't know how to stop the boat. سرباز حلبی نمی دانست چگونه قایق را متوقف کند. Hij kneep zijn ogen dicht en dacht aan het danseresje. He squeezed his eyes shut and thought of the little dancer. چشمانش را بست و به رقصنده کوچولو فکر کرد.

"lk zal haar nooit meer zien," zei hij. "I'll never see her again," he said. او گفت: "من دیگر او را نخواهم دید."

"Nu zal ze nooit weten hoe dapper ik ben. "Now she'll never know how brave I am. اکنون او هرگز نخواهد فهمید که من چقدر شجاع هستم. Als ze dat had geweten, was ze misschien toch wel met me getrouwd." If she'd known, she might have married me after all." اگر او این را می دانست، به هر حال با من ازدواج می کرد.»

Het bootje draaide drie, viermaal in de rondte. The boat turned three or four times. قایق سه چهار بار چرخید. Het water sloeg over de kanten en het bootje liep langzaam vol. The water spilled over the sides and the boat slowly filled up. آب از کناره ها گذشت و قایق کم کم پر شد. Het papier begon te scheuren en het tinnen soldaatje zonk naar de bodem van de rivier. The paper began to tear and the tin soldier sank to the bottom of the river. کاغذ شروع به پاره شدن کرد و سرباز حلبی به ته رودخانه فرو رفت.

En alsof dat nog niet genoeg was, kwam er op dat ogenblik net een vis voorbij zwemmen. And if that wasn't enough, a fish just came swimming by at that moment. و گویی این کافی نبود، درست در همان لحظه یک ماهی در حال شنا آمد. Die sperde zijn bek wijd open en in één grote hap slokte hij het soldaatje op. It opened its mouth wide and swallowed the soldier in one big bite. دهانش را باز کرد و سرباز را در یک لقمه بزرگ قورت داد. Otworzył szeroko usta i połknął żołnierza jednym wielkim kęsem. 它张开嘴,将士兵一口吞了下去。

Het tinnen soldaatje bleef stil liggen in de maag van de vis. The tin soldier lay still in the fish's stomach. سرباز حلبی هنوز در شکم ماهی دراز کشیده بود. Het was er nog donkerder dan in de rioolpijp. It was even darker than in the sewer pipe. حتی از لوله فاضلاب هم تیره تر بود. "Nu moet ik niet bang worden," zei hij tegen zichzelf. "Now I mustn't be afraid," he said to himself. با خودش گفت: حالا نباید بترسم.

De vis zwom verder. The fish swam on. ماهی شنا کرد. Hij zag een vette worm. He saw a fat worm. یک کرم چاق دید. "Mmm! "Mmm! "ممم! lekker hapje!" nice snack!" یک میان وعده خوب!" dacht hij. he thought. Maar de vis wist niet dat de worm aan een scherpe haak vast zat. But the fish did not know that the worm was attached to a sharp hook. اما ماهی نمی دانست که کرم به قلاب تیز وصل شده است. En die haak zat aan een lange lijn, en die lijn aan... een hengel die werd vastgehouden door een visser. And that hook was on a long line, and that line on... a fishing rod that was being held by a fisherman. و آن قلاب روی یک طناب بلند بود و آن طناب روی یک چوب ماهیگیری که توسط یک ماهیگیر نگه داشته شده بود. De vis hapte naar de worm... en was gevangen. The fish snapped at the worm... and was caught. ماهی کرم را گرفت... و گرفتار شد.

De visser ging met de vis naar de markt. The fisherman took the fish to the market. ماهیگیر با ماهی به بازار رفت. Daar verkocht hij hem aan een mevrouw. There he sold it to a lady. در آنجا آن را به یک خانم فروخت. Toen die mevrouw thuiskwam, legde ze de vis op de keukentafel. When the lady came home, she put the fish on the kitchen table. وقتی خانم به خانه آمد، ماهی را روی میز آشپزخانه گذاشت. Ze pakte een scherp mes en sneed de maag van de vis open. She took a sharp knife and sliced open the fish's stomach. او یک چاقوی تیز برداشت و شکم ماهی را باز کرد.

Het tinnen soldaatje knipperde met zijn ogen. The tin soldier blinked. سرباز حلبی پلک زد. Hij had ook zo lang in het donker gezeten. He had also been in the dark for so long. او همچنین مدتها در تاریکی بود. En toen hoorde hij zeggen: "Maar dit is het tinnen soldaatje met één been. And then he heard them say, "But this is the tin soldier with one leg. و سپس شنید که گفت: "اما این سرباز حلبی است که یک پا دارد. Het soldaatje dat uit het raam is gevallen." The soldier who fell from the window." سربازی که از پنجره افتاد."

Ze pakte hem op en bracht hem naar de speelkamer. She picked him up and led him to the playroom. او را بلند کرد و به اتاق بازی برد. Daar zette ze hem op tafel tussen het andere speelgoed. There she put it on the table among the other toys. در آنجا او را روی میز در میان اسباب بازی های دیگر گذاشت.

Het soldaatje zocht met zijn ogen de tafel af. The soldier searched the table with his eyes. سرباز کوچولو با چشمانش میز را جستجو کرد. En ja hoor, daar stond ze... het danseresje. Sure enough, there she was... the little dancer. و بله، او آنجا بود... رقصنده کوچک.

Hij vond haar nog mooier dan eerst. He thought she was even more beautiful than before. او فکر می کرد که او حتی زیباتر از قبل است. Hij was zo blij dat hij haar weer zag, dat hij bijna begon te huilen. He was so happy to see her again that he almost started to cry. از دیدن دوباره او آنقدر خوشحال شد که تقریباً شروع به گریه کرد. Het soldaatje keek naar het danseresje en het danseresje keek naar het soldaatje... سرباز به رقصنده نگاه کرد و رقصنده به سرباز...

"Raad eens waar ik je tinnen soldaatje heb gevonden?" "Guess where I found your tin soldier?" "حدس بزنید سرباز حلبی شما را کجا پیدا کردم؟" – Zgadnij, gdzie znalazłem twojego blaszanego żołnierza? vroeg de mevrouw aan haar zoontje. the lady asked her son. خانم از پسرش پرسید. "In de maag van de vis die we vanavond eten. "In the stomach of the fish we eat tonight. «در شکم ماهی که امشب می خوریم. Wat een spannende avonturen zal hij beleefd hebben." What exciting adventures he will have had." چه ماجراهای هیجان انگیزی باید داشته باشد." Jakie ekscytujące przygody przeżyje”. 他将经历多么激动人心的冒险。”

Maar het jongetje was helemaal niet blij dat hij zijn tinnen soldaatje terug had. But the little boy was not at all happy to have his tin soldier back. اما پسر کوچولو اصلاً از بازگشت سرباز حلبی خود خوشحال نبود.

"Bah, wat ruikt hij vies!" "Bah, he smells bad!" "بها، او بوی بدی می دهد!" zei het jongetje. گفت پسر کوچولو. En opeens pakte hij het tinnen soldaatje op en gooide het in het brandende haardvuur. And suddenly he picked up the tin soldier and threw it into the blazing fire. و ناگهان سرباز حلبی را برداشت و در آتش سوزان انداخت. Het soldaatje lag stil en hulpeloos op de gloeiende kolen. The soldier lay still and helpless on the glowing coals. سرباز کوچولو ساکت و درمانده روی زغال های درخشان دراز کشیده بود. De hete vlammen schroeiden zijn mooie jas en broek. The hot flames scorched his beautiful coat and trousers. شعله های آتش کت و شلوار زیبایش را سوزاند. Zijn geweer begon te smelten en om te krullen. His gun began to melt and curl. تفنگش شروع به آب شدن و پیچیدن کرد. Het soldaatje kreeg het erg warm. The little soldier got very hot. سرباز کوچولو خیلی گرم بود. Grote druppels tin vielen van zijn voorhoofd. Large drops of tin fell from his forehead. قطرات درشت قلع از پیشانی اش افتاد. Door de rook heen kon hij nog net het boze mannetje in de doos zien. Through the smoke he could just see the angry little man in the box. از میان دود او فقط می توانست مرد کوچک عصبانی را در جعبه ببیند. Hij veerde op en neer en had een gemene grijns op zijn gezicht. He bounced up and down and had a wicked grin on his face. او بالا و پایین می پرید و پوزخندی شیطانی روی صورتش داشت. Het soldaatje keek vlug de andere kant op naar zijn lieve danseresje. The soldier looked quickly the other way at his sweet little dancer. سرباز کوچولو به سرعت به رقصنده شیرین خود نگاه کرد. Iemand deed plotseling het raam van de speelkamer open. Someone suddenly opened the playroom window. یک نفر ناگهان پنجره اتاق بازی را باز کرد. Een windvlaag tilde het danseresje op en voerde haar regelrecht in de armen van het soldaatje. A gust of wind lifted the little dancer and carried her straight into the soldier's arms. وزش باد رقصنده کوچولو را بلند کرد و مستقیماً در آغوش سرباز برد.

De volgende morgen veegde de moeder van het jongetje de haard uit. The next morning, the boy's mother swept out the fireplace. صبح روز بعد مادر پسر شومینه را جارو کرد. Tussen de as vond ze een klein hart van tin en een zilveren ster, die door de hitte van het vuur aan elkaar gesmolten waren. Among the ashes she found a small heart of tin and a silver star, fused together by the heat of the fire. در میان خاکستر یک قلب کوچک حلبی و یک ستاره نقره ای یافت که در اثر حرارت آتش با هم ذوب شده بودند.