×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Short Stories In Dutch For Beginners, Het horloge - Hoofdstuk 3 – Het gevecht

Het horloge - Hoofdstuk 3 – Het gevecht

Hoofdstuk 3 – Het gevecht

Een paar uur later was iedereen klaar voor het gevecht. Jan, Frank, Karel en Suzanne gingen aan boord van het schip van Jan Baert. Het was erg groot. Het had veel kanonnen. Het was het favoriete schip van de piraat. Frank was zijn tweede officier. Baert reisde altijd met hem.

Baert stond helemaal boven aan het roer. Frank liet Karel en Suzanne de rest van het schip zien. ‘Wat vinden jullie van onze schoonheid?' vroeg hij.

Suzanne keek om zich heen en glimlachte. ‘Wauw! Ik sta op een echt piratenschip. Dit is ongelooflijk!' zei ze.

Frank lachte. ‘Dit is niets,' zei hij. ‘We zien dit dagelijks.'

Frank bracht Karel en Suzanne terug naar het roer. Het schip was al in beweging. De wind was een beetje koud. Maar er waren geen wolken. Het enige wat ze konden zien waren het blauwe water van het Caribisch gebied en het strand. Het was prachtig. Toen herinnerde Karel zich wat belangrijk was. Ze gingen een gevecht aan tegen de Nederlanders. Ze moesten iets doen om dit tegen te houden!

Jan Baert keek naar de zee. Hij stond nog steeds aan het roer. Karel en Suzanne keken naar Jan. Maar plotseling hoorden ze de stem van Frank achter zich. ‘Nou, hoe gaan jullie het aanpakken?'

‘Wat aanpakken?' antwoordde Karel.

‘Het horloge stelen! Jullie moeten het doen voordat het gevecht begint.'

‘Wacht even,' zei Karel. ‘Dat is nou precies wat ik niet begrijp! Waarom wil Jan Suzanne en mij hier op het schip hebben? Wij weten niet hoe we moeten vechten!'

‘Ik heb het jullie verteld. Hij denkt dat jullie op de één of andere manier de Nederlanders kunnen verslaan.'

Karel keek op. Hij zag Jan. Hij keek ze aan. Zijn blik vertelde ze niets. Hij bleef ze aankijken.

‘Nou, hij heeft het mis,' zei Karel. ‘We kunnen niet helpen. Ik weet niet wat hij denkt dat we kunnen doen.'

‘Om jullie de waarheid te vertellen,' zei Frank, ‘ik weet ook niet wat Jan denkt.'

‘En waarom zeg je dat?' vroeg Suzanne.

‘Kijk eens naar de zee.'

Karel en Suzanne keken. Ze telden tien piratenschepen.

‘Zie je ze? We hebben tien schepen,' zei Frank.

Suzanne begreep niet wat Frank bedoelde. ‘Ja, we hebben tien schepen. Nou en?'

Frank keek haar alleen maar aan.

‘Oh, ik begrijp het,' zei ze. ‘We hebben tien schepen maar de Nederlanders hebben er meer, klopt dat?'

‘Ja.'

‘Hoeveel meer?'

‘Zij hebben er dertig.'

‘Dertig?' schreeuwde Karel. ‘En wij hebben er tien? Jullie zijn helemaal gek!'

‘Daarom wil ik dat hier een eind aan komt. Jullie moeten het horloge stelen. We kunnen dit gevecht niet winnen. Maar Baert geeft niet op. Niet tegen de Nederlanders. Tegen niemand.'

‘Oké. Maar wat kunnen we doen?' vroeg Karel.

‘We stelen het horloge,' zei Suzanne plotseling. Ze keek Karel aan. ‘Zoals ik net al zei, ik heb een idee.'

Suzanne legde het plan uit. ‘Je bent toch horlogemaker?'

‘Ja,' antwoordde Karel.

‘Zeg tegen Jan dat je het gevecht kan winnen. Maar je hebt daarvoor zijn horloge nodig.'

‘En hoe doe ik dat?'

‘Vertel hem dat je weet hoe het werkt. Zeg dat je met de kracht van het horloge de Nederlandse schepen kan tegenhouden.'

‘En dan?'

‘Rennen!'

‘Dat is een heel slecht plan,' zei Karel.

‘Maar het is het enige plan dat we hebben,' antwoordde Suzanne.

Karel wist dat dat waar was. Ze hadden geen keus.

Karel liep naar Jan toe. Er was niet veel tijd meer. De kapitein vertelde zijn mannen wat ze moesten doen.

Jan zag Karel. ‘Wat wilt u? Weet u een manier om te winnen?'

‘Eh, ja … ja, ik weet er één. Kom hier. En ik zal het u zeggen.'

De zwaar gebouwde piraat en Karel liepen weg en lieten de anderen achter. Frank en Suzanne deden alsof ze niets zagen.

‘Jan, zoals u weet ben ik horlogemaker. Ik wil uw horloge zien.'

De piraat vond dat duidelijk geen goed idee.

‘Waarom?'

‘Als u het mij laat zien, denk ik dat we het gevecht kunnen winnen.'

‘Wat bedoel je?' vroeg Jan. Hij keek Karel achterdochtig aan.

Karel wist niet wat hij moest zeggen. Hij dacht diep na. Toen ging hij verder. ‘Ik denk dat ik weet hoe het werkt,' loog hij.

‘Nou en?'

‘Als u het mij laat zien, kan ik het veranderen. Ik kan het horloge veranderen. Het zal ons naar een andere plaats brengen. Een plaats ver van hier. Op die manier hoeven we niet te vechten.'

De tijd was gekomen. De Nederlandse schepen waren aangekomen. Ze begonnen hun kanonnen af te vuren. De piratenboten vuurden hun kanonnen terug. De schepen slingerden heen en weer toen de kanonskogels alles om hen heen raakten. Jan schreeuwde tegen zijn mannen: ‘Vooruit! Blijf vuren! Wij mogen niet verliezen!'

Karel probeerde iets te bedenken. Hij moest het horloge hebben. Zolang Jan het horloge had, zou hij vechten. En zonder het horloge konden hij en Suzanne niet naar Breskens terugkeren.

‘Luister naar me!' schreeuwde Karel. Jan negeerde hem. De kanonnen van de Nederlandse schepen bleven vuren. ‘Laat het me zien!' bleef Karel zeggen. ‘Laat me het horloge zien!' schreeuwde hij.

‘Dan kunnen we het gevecht winnen! We kunnen de Nederlanders verslaan!'

Jan keek hem aan. Maar hij bleef het horloge stevig vasthouden. Plotseling kwam er een kanon door het roer. Jan verloor zijn evenwicht. Hij viel. Karel kon nu zijn kans grijpen! Hij greep het horloge van Jan en rende weg. Jan begreep meteen wat er was gebeurd. ‘Stop! Houd die man tegen!' schreeuwde hij.

De mannen van Jan begonnen Karel te achtervolgen. Karel gooide het horloge naar Suzanne. Ze ving het snel en rende weg. Karel rende naar haar toe. Toen zagen ze Jan. Hij kwam op hen af.

De Nederlandse kanonnen vuurden opnieuw. Jan probeerde Suzanne te pakken. Plotseling hield Frank Jan tegen. Hij hielp Suzanne! Suzanne had het horloge. Karel greep naar het horloge. Jan greep naar het horloge. Frank greep Suzanne om haar te beschermen. Voordat ze het wisten, was het horloge geactiveerd. Het hele groepje reisde vooruit door de tijd. Ze gingen naar de 21ste eeuw!

De dag werd nacht en ze waren terug op het strand van Breskens. Jan begreep als eerste wat er was gebeurd. Hij zocht naar het horloge. Het was nergens te zien!

Toen zag Jan het. Het lag onder de voet van Frank. Hij duwde Frank weg. Hij raapte het horloge op. Het was stuk. ‘Frank, wat heb je gedaan? Wat heb je gedaan?' riep Jan.

Frank negeerde hem. Hij keek naar het strand. Toen bekeek hij de stad en de mensen. Het was de eerste keer dat hij in de toekomst was. Het was allemaal nieuw en een beetje vreemd.

Jan werd steeds bozer. Hij zei tegen Frank: ‘Wat doen we nu? We kunnen niet terug! Wat doen we?' Niemand zei iets. Ten slotte sprak Suzanne. ‘Kom mee naar de werkplaats, Jan. Karel zal proberen je horloge te repareren. En als hij het kan repareren, kun je naar huis.

Maar dan moet je het horloge vernietigen. Het is gevaarlijk. Er komen alleen maar problemen van.'

‘Dat doe ik,' antwoordde Jan.

Toen keek Suzanne naar Frank. ‘Ik wil je iets vragen. Je moet beloven om Jan te helpen. Hij moet het horloge vernietigen. Zorg ervoor dat hij het niet bewaart. Als het moet, dwing je hem ertoe. Als je het niet vernietigt, dan betekent het ook jouw einde. Is dat begrepen?'

‘Ja, dat doe ik,' zei Frank. ‘Als ik weer thuis ben, wil ik dat horloge nooit meer zien!'

Ten slotte keek Suzanne naar Karel. ‘En jij!' zei ze met een glimlach. ‘Als je weer zo'n gek idee hebt - zoals tijdreizen, dan hoef je mij niet te vragen!' Karel lachte en ging akkoord.

Hoofdstuk 3 Overzicht

Samenvatting

Iedereen gaat aan boord van het schip van Jan om te vechten.

Frank zegt tegen Karel dat hij het horloge van Jan snel moet stelen.

Karel vraagt Jan om hem het horloge te laten zien. Jan zegt nee.

Plotseling vallen de Nederlanders aan. Jan valt. Karel grijpt het

horloge en rent weg. Karel, Suzanne, Jan en Frank vechten om het

horloge. Het horloge wordt geactiveerd. Ze reizen naar Breskens in

de 21e eeuw. Het horloge gaat tijdens de reis stuk. Karel gaat ermee

akkoord om het horloge van Jan te repareren. Jan belooft het

horloge te vernietigen wanneer hij thuiskomt.


Het horloge - Hoofdstuk 3 – Het gevecht Die Uhr - Kapitel 3 - Der Kampf The Watch - Chapter 3 - The Fight O relógio - Capítulo 3 - A luta Часы - Глава 3 - Бой

**Hoofdstuk 3 – Het gevecht**

Een paar uur later was iedereen klaar voor het gevecht. A few hours later, everyone was ready for battle. Jan, Frank, Karel en Suzanne gingen aan boord van het schip van Jan Baert. Jan, Frank, Karel and Suzanne boarded Jan Baert's ship. یان، فرانک، کارل و سوزان سوار کشتی یان بارت شدند. Het was erg groot. It was very large. خیلی بزرگ بود Het had veel kanonnen. It had many guns. Het was het favoriete schip van de piraat. It was the pirate's favorite ship. Frank was zijn tweede officier. Frank was his second officer. Baert reisde altijd met hem. Baert always traveled with him.

Baert stond helemaal boven aan het roer. Baert was at the very top of the leaderboard. بائرت در راس اوج قرار داشت. Frank liet Karel en Suzanne de rest van het schip zien. Frank showed Karel and Suzanne the rest of the ship. فرانک بقیه کشتی را به کارل و سوزان نشان داد. ‘Wat vinden jullie van onze schoonheid?' vroeg hij. "What do you think of our beauty?" he asked. "نظر شما در مورد زیبایی ما چیست؟" او درخواست کرد.

Suzanne keek om zich heen en glimlachte. Suzanne looked around and smiled. ‘Wauw! Ik sta op een echt piratenschip. I'm standing on a real pirate ship. Dit is ongelooflijk!' zei ze. This is unbelievable!" she said.

Frank lachte. Frank laughed. ‘Dit is niets,' zei hij. 'This is nothing,' he said. ‘We zien dit dagelijks.' "We see this every day. ما هر روز این را می بینیم.»

Frank bracht Karel en Suzanne terug naar het roer. Frank brought Karel and Suzanne back to the helm. Het schip was al in beweging. The ship was already moving. کشتی از قبل در حال حرکت بود. De wind was een beetje koud. The wind was a little cold. Maar er waren geen wolken. But there were no clouds. اما هیچ ابری وجود نداشت. Het enige wat ze konden zien waren het blauwe water van het Caribisch gebied en het strand. All they could see were the blue waters of the Caribbean and the beach. تنها چیزی که می توانستند ببینند آب آبی دریای کارائیب و ساحل بود. Het was prachtig. It was beautiful. Toen herinnerde Karel zich wat belangrijk was. Then Charles remembered what was important. سپس کارل آنچه مهم بود را به یاد آورد. Ze gingen een gevecht aan tegen de Nederlanders. They went into battle against the Dutch. Ze moesten iets doen om dit tegen te houden! They had to do something to stop this! باید کاری می کردند که جلوی این کار گرفته شود!

Jan Baert keek naar de zee. Jan Baert looked out to sea. Hij stond nog steeds aan het roer. He was still at the helm. Karel en Suzanne keken naar Jan. Charles and Suzanne looked at Jan. Maar plotseling hoorden ze de stem van Frank achter zich. But suddenly they heard Frank's voice behind them. ‘Nou, hoe gaan jullie het aanpakken?' 'Well, how are you going to handle it?' "خب، چگونه می خواهید آن را اداره کنید؟"

‘Wat aanpakken?' antwoordde Karel. "Tackling what?" replied Karel.

‘Het horloge stelen! 'Stealing the watch! Jullie moeten het doen voordat het gevecht begint.' You must do it before the fight starts.

‘Wacht even,' zei Karel. 'Wait a minute,' Karel said. کارل گفت: یک دقیقه صبر کن. ‘Dat is nou precies wat ik niet begrijp! 'That's exactly what I don't understand! Waarom wil Jan Suzanne en mij hier op het schip hebben? Why does Jan want Suzanne and me here on the ship? Wij weten niet hoe we moeten vechten!' We don't know how to fight!

‘Ik heb het jullie verteld. 'I told you. بهت گفتم. Hij denkt dat jullie op de één of andere manier de Nederlanders kunnen verslaan.' He thinks you guys can somehow beat the Dutch.' او فکر می کند که شما می توانید هلندی ها را شکست دهید.

Karel keek op. Charles looked up. Hij zag Jan. He saw Jan. Hij keek ze aan. He looked at them. Zijn blik vertelde ze niets. His gaze told them nothing. نگاهش چیزی به آنها نمی گفت. Hij bleef ze aankijken. He continued to look at them. او مدام به آنها نگاه می کرد.

‘Nou, hij heeft het mis,' zei Karel. 'Well, he's wrong,' Karel said. ‘We kunnen niet helpen. 'We can't help. Ik weet niet wat hij denkt dat we kunnen doen.' I don't know what he thinks we can do.

‘Om jullie de waarheid te vertellen,' zei Frank, ‘ik weet ook niet wat Jan denkt.' "To tell you the truth," Frank said, "I don't know what Jan is thinking either. فرانک گفت: "راستش را بگویم، من هم نمی دانم جان چه فکر می کند."

‘En waarom zeg je dat?' vroeg Suzanne. "And why do you say that?" asked Suzanne.

‘Kijk eens naar de zee.' 'Look at the sea.'

Karel en Suzanne keken. Charles and Suzanne watched. Ze telden tien piratenschepen. They counted ten pirate ships.

‘Zie je ze? 'Do you see them? We hebben tien schepen,' zei Frank. 'We have ten ships,' Frank said.

Suzanne begreep niet wat Frank bedoelde. Suzanne didn't understand what Frank meant. ‘Ja, we hebben tien schepen. 'Yes, we have ten ships. Nou en?' So what?

Frank keek haar alleen maar aan. Frank just looked at her.

‘Oh, ik begrijp het,' zei ze. 'Oh, I see,' she said. ‘We hebben tien schepen maar de Nederlanders hebben er meer, klopt dat?' 'We have ten ships but the Dutch have more, is that right?'

‘Ja.'

‘Hoeveel meer?'

‘Zij hebben er dertig.' 'They have thirty.'

‘Dertig?' schreeuwde Karel. ‘En wij hebben er tien? 'And we have ten? Jullie zijn helemaal gek!' You guys are completely crazy!

‘Daarom wil ik dat hier een eind aan komt. 'That's why I want this to end. Jullie moeten het horloge stelen. You have to steal the watch. We kunnen dit gevecht niet winnen. We cannot win this fight. Maar Baert geeft niet op. But Baert is not giving up. اما بارت تسلیم نمی شود. Niet tegen de Nederlanders. Not against the Dutch. Tegen niemand.' To no one.

‘Oké. Maar wat kunnen we doen?' vroeg Karel. But what can we do?" asked Karel.

‘We stelen het horloge,' zei Suzanne plotseling. 'We're stealing the watch,' Suzanne said suddenly. Ze keek Karel aan. She looked at Charles. ‘Zoals ik net al zei, ik heb een idee.' 'Like I just said, I have an idea.' همانطور که گفتم، من یک ایده دارم.

Suzanne legde het plan uit. Suzanne explained the plan. ‘Je bent toch horlogemaker?' 'You're a watchmaker, right?'

‘Ja,' antwoordde Karel. 'Yes,' Karel replied.

‘Zeg tegen Jan dat je het gevecht kan winnen. 'Tell Jan you can win the fight. به جان بگو تو می توانی در مبارزه پیروز شوی. Maar je hebt daarvoor zijn horloge nodig.' But you need his watch for that. اما برای آن به ساعت او نیاز دارید.

‘En hoe doe ik dat?' "And how do I do that?

‘Vertel hem dat je weet hoe het werkt. 'Tell him you know how it works. به او بگویید که می دانید چگونه کار می کند. Zeg dat je met de kracht van het horloge de Nederlandse schepen kan tegenhouden.' Say you can stop the Dutch ships with the power of the watch.' بگویید که با قدرت ساعت می توانید کشتی های هلندی را متوقف کنید.

‘En dan?' و سپس؟

‘Rennen!'

‘Dat is een heel slecht plan,' zei Karel. 'That's a very bad plan,' Karel said.

‘Maar het is het enige plan dat we hebben,' antwoordde Suzanne. 'But it's the only plan we have,' Suzanne replied.

Karel wist dat dat waar was. Charles knew that was true. کارل می دانست که این درست است. Ze hadden geen keus. They had no choice. آنها چاره ای نداشتند.

Karel liep naar Jan toe. Charles walked toward Jan. Er was niet veel tijd meer. There wasn't much time left. De kapitein vertelde zijn mannen wat ze moesten doen. The captain told his men what to do.

Jan zag Karel. Jan saw Charles. ‘Wat wilt u? 'What do you want? Weet u een manier om te winnen?' Do you know a way to win?

‘Eh, ja … ja, ik weet er één. 'Um, yes ... yes, I know one. Kom hier. Come here. En ik zal het u zeggen.' And I will tell you.

De zwaar gebouwde piraat en Karel liepen weg en lieten de anderen achter. The heavily built pirate and Charles walked away, leaving the others behind. Frank en Suzanne deden alsof ze niets zagen. Frank and Suzanne pretended not to see anything.

‘Jan, zoals u weet ben ik horlogemaker. 'Jan, as you know, I am a watchmaker. Ik wil uw horloge zien.' I want to see your watch.

De piraat vond dat duidelijk geen goed idee. The pirate clearly didn't think that was a good idea. دزد دریایی به وضوح فکر نمی کرد که این ایده خوبی باشد.

‘Waarom?' "Why?

‘Als u het mij laat zien, denk ik dat we het gevecht kunnen winnen.' 'If you show me, I think we can win the fight.'

‘Wat bedoel je?' vroeg Jan. "What do you mean?" asked Jan. Hij keek Karel achterdochtig aan. He looked at Karel suspiciously.

Karel wist niet wat hij moest zeggen. Charles didn't know what to say. Hij dacht diep na. He thought deeply. عمیقا فکر کرد. Toen ging hij verder. Then he continued. سپس ادامه داد. ‘Ik denk dat ik weet hoe het werkt,' loog hij. 'I think I know how it works,' he lied.

‘Nou en?' "So what?

‘Als u het mij laat zien, kan ik het veranderen. 'If you show it to me, I can change it. Ik kan het horloge veranderen. I can change the watch. میتونم ساعت رو عوض کنم Het zal ons naar een andere plaats brengen. ما را به جای دیگری خواهد برد. Een plaats ver van hier. Op die manier hoeven we niet te vechten.' That way we won't have to fight. به این ترتیب ما مجبور نیستیم بجنگیم.

De tijd was gekomen. The time had come. De Nederlandse schepen waren aangekomen. The Dutch ships had arrived. کشتی های هلندی رسیده بودند. Ze begonnen hun kanonnen af te vuren. They began firing their guns. آنها شروع به شلیک اسلحه های خود کردند. De piratenboten vuurden hun kanonnen terug. The pirate boats fired their guns back. قایق های دزدان دریایی توپ های خود را پاسخ دادند. De schepen slingerden heen en weer toen de kanonskogels alles om hen heen raakten. The ships swayed back and forth as the cannonballs hit everything around them. وقتی گلوله های توپ به همه چیز اطرافشان برخورد می کرد، کشتی ها به جلو و عقب می چرخیدند. Jan schreeuwde tegen zijn mannen: ‘Vooruit! Jan shouted to his men, "Forward! Blijf vuren! Keep firing! Wij mogen niet verliezen!' We must not lose! ما نباید ببازیم!

Karel probeerde iets te bedenken. Charles tried to think of something. Hij moest het horloge hebben. He had to have the watch. Zolang Jan het horloge had, zou hij vechten. As long as Jan had the watch, he would fight. تا زمانی که جان ساعت را داشت دعوا می کرد. En zonder het horloge konden hij en Suzanne niet naar Breskens terugkeren. And without the watch, he and Suzanne could not return to Breskens. و بدون ساعت، او و سوزان نمی توانستند به برسکنس بازگردند.

‘Luister naar me!' schreeuwde Karel. "Listen to me!" shouted Karel. Jan negeerde hem. Jan ignored him. جان به او توجهی نکرد. De kanonnen van de Nederlandse schepen bleven vuren. The guns of the Dutch ships continued to fire. ‘Laat het me zien!' bleef Karel zeggen. "Show me!" Karel kept saying. ‘Laat me het horloge zien!' schreeuwde hij. "Show me the watch!" he shouted.

‘Dan kunnen we het gevecht winnen! 'Then we can win the fight! We kunnen de Nederlanders verslaan!' We can beat the Dutch!

Jan keek hem aan. Jan looked at him. Maar hij bleef het horloge stevig vasthouden. But he continued to hold the watch firmly. اما همچنان ساعت را محکم نگه داشت. Plotseling kwam er een kanon door het roer. Suddenly a cannon came through the helm. ناگهان توپی از سکان عبور کرد. Jan verloor zijn evenwicht. Jan lost his balance. جان تعادلش را از دست داد. Hij viel. He fell. او افتاد. Karel kon nu zijn kans grijpen! Charles could now seize his opportunity! کارل اکنون می تواند از شانس خود استفاده کند! Hij greep het horloge van Jan en rende weg. He grabbed Jan's watch and ran away. ساعت جان را گرفت و فرار کرد. Jan begreep meteen wat er was gebeurd. Jan immediately understood what had happened. جان بلافاصله فهمید چه اتفاقی افتاده است. ‘Stop! 'Stop! Houd die man tegen!' schreeuwde hij. Stop that man!" he shouted. آن مرد را متوقف کن! او فریاد زد.

De mannen van Jan begonnen Karel te achtervolgen. Jan's men began to pursue Karel. Karel gooide het horloge naar Suzanne. Charles threw the watch at Suzanne. Ze ving het snel en rende weg. She quickly caught it and ran. او به سرعت آن را گرفت و فرار کرد. Karel rende naar haar toe. Charles ran toward her. کارل به سمت او دوید. Toen zagen ze Jan. Then they saw Jan. بعد جان را دیدند. Hij kwam op hen af. He approached them. به سمت آنها آمد.

De Nederlandse kanonnen vuurden opnieuw. The Dutch guns fired again. Jan probeerde Suzanne te pakken. Jan tried to grab Suzanne. جان سعی کرد سوزان را بگیرد. Plotseling hield Frank Jan tegen. Suddenly, Frank stopped Jan. ناگهان فرانک جان را متوقف کرد. Hij hielp Suzanne! He was helping Suzanne! Suzanne had het horloge. Suzanne had the watch. Karel greep naar het horloge. Karel reached for the watch. کارل دستش را به سمت ساعت برد. Jan greep naar het horloge. Jan reached for the watch. جان به ساعت رسید. Frank greep Suzanne om haar te beschermen. Frank grabbed Suzanne to protect her. فرانک سوزان را گرفت تا از او محافظت کند. Voordat ze het wisten, was het horloge geactiveerd. Before they knew it, the watch had been activated. قبل از اینکه متوجه شوند، ساعت فعال شده بود. Het hele groepje reisde vooruit door de tijd. The whole group traveled forward through time. Ze gingen naar de 21ste eeuw! They went to the 21st century!

De dag werd nacht en ze waren terug op het strand van Breskens. Day turned to night and they were back on the beach at Breskens. Jan begreep als eerste wat er was gebeurd. Jan was the first to understand what had happened. جان اولین کسی بود که فهمید چه اتفاقی افتاده است. Hij zocht naar het horloge. He looked for the watch. دنبال ساعت گشت. Het was nergens te zien! It was nowhere to be seen!

Toen zag Jan het. Then Jan saw it. Het lag onder de voet van Frank. It was under Frank's foot. زیر پای فرانک بود. Hij duwde Frank weg. He pushed Frank away. Hij raapte het horloge op. He picked up the watch. ساعت را برداشت. Het was stuk. It was broken. شکسته بود. ‘Frank, wat heb je gedaan? 'Frank, what did you do? فرانک، چه کار کردی؟ Wat heb je gedaan?' riep Jan. What have you done?" cried Jan.

Frank negeerde hem. Frank ignored him. Hij keek naar het strand. He looked at the beach. Toen bekeek hij de stad en de mensen. Then he looked at the city and the people. سپس به شهر و مردم نگاه کرد. Het was de eerste keer dat hij in de toekomst was. It was his first time in the future. Het was allemaal nieuw en een beetje vreemd. It was all new and a little strange.

Jan werd steeds bozer. Jan was getting angrier and angrier. جان بیشتر عصبانی می شد. Hij zei tegen Frank: ‘Wat doen we nu? He said to Frank, "What do we do now? We kunnen niet terug! We can't go back! Wat doen we?' Niemand zei iets. What do we do? No one said anything. Ten slotte sprak Suzanne. Finally, Suzanne spoke. بالاخره سوزان صحبت کرد. ‘Kom mee naar de werkplaats, Jan. 'Come with me to the workshop, Jan. Karel zal proberen je horloge te repareren. Charles will try to repair your watch. En als hij het kan repareren, kun je naar huis. And if he can fix it, you can go home. و اگر او بتواند آن را درست کند، شما می توانید به خانه بروید.

Maar dan moet je het horloge vernietigen. But then you have to destroy the watch. اما پس از آن باید ساعت را از بین ببرید. Het is gevaarlijk. It is dangerous. Er komen alleen maar problemen van.' There will only be trouble from it.'

‘Dat doe ik,' antwoordde Jan. 'I do,' Jan replied. جان پاسخ داد: «می‌کنم.

Toen keek Suzanne naar Frank. Then Suzanne looked at Frank. ‘Ik wil je iets vragen. 'I want to ask you something. 'من میخواهم از شما درخواستی بکنم. Je moet beloven om Jan te helpen. You must promise to help Jan. باید قول بدهی که به جان کمک کنی. Hij moet het horloge vernietigen. He must destroy the watch. او باید ساعت را خراب کند. Zorg ervoor dat hij het niet bewaart. Make sure he doesn't keep it. مطمئن شوید که او آن را نگه نمی دارد. Als het moet, dwing je hem ertoe. If you have to, force him to. اگر مجبور باشید، او را مجبور به انجام آن می کنید. Als je het niet vernietigt, dan betekent het ook jouw einde. If you don't destroy it, then it also means your end. اگر آن را نابود نکنی، پایان کار تو نیز خواهد بود. Is dat begrepen?' Is that understood?

‘Ja, dat doe ik,' zei Frank. 'Yes, I do,' Frank said. ‘Als ik weer thuis ben, wil ik dat horloge nooit meer zien!' 'When I get back home, I never want to see that watch again!' "وقتی به خانه برمی گردم، دیگر نمی خواهم آن ساعت را ببینم!"

Ten slotte keek Suzanne naar Karel. Finally, Suzanne looked at Charles. ‘En jij!' zei ze met een glimlach. "And you!" she said with a smile. ‘Als je weer zo'n gek idee hebt - zoals tijdreizen, dan hoef je mij niet te vragen!' Karel lachte en ging akkoord. "If you have another crazy idea like that - like time travel, you don't have to ask me! Charles laughed and agreed. "دفعه بعد که یکی از آن ایده های دیوانه کننده را داشتید - مانند سفر در زمان، لازم نیست از من بپرسید!" کارل خندید و موافقت کرد.

**Hoofdstuk 3 Overzicht**

**Samenvatting**

Iedereen gaat aan boord van het schip van Jan om te vechten. Everyone boards Jan's ship to fight.

Frank zegt tegen Karel dat hij het horloge van Jan snel moet stelen. Frank tells Karel to quickly steal Jan's watch.

Karel vraagt Jan om hem het horloge te laten zien. Charles asks Jan to show him the watch. Jan zegt nee. Jan says no.

Plotseling vallen de Nederlanders aan. Suddenly the Dutch attack. Jan valt. Jan falls. Karel grijpt het Charles grabs the

horloge en rent weg. watch and runs away. Karel, Suzanne, Jan en Frank vechten om het Charles, Suzanne, Jan and Frank fight over the

horloge. watch. Het horloge wordt geactiveerd. The watch is activated. Ze reizen naar Breskens in They travel to Breskens in

de 21e eeuw. the 21st century. Het horloge gaat tijdens de reis stuk. The watch breaks down during the trip. Karel gaat ermee Karel goes with it

akkoord om het horloge van Jan te repareren. agreed to repair Jan's watch. Jan belooft het Jan promises the

horloge te vernietigen wanneer hij thuiskomt. watch when he gets home.