Het horloge - Hoofdstuk 1 – De legende

Het horloge

Hoofdstuk 1 – De legende

Karel was horlogemaker. Hij was in de veertig en alleenstaand. Zijn ouders woonden in Amsterdam. Hij woonde alleen in Zeeuws- Vlaanderen. Hij woonde in een klein huisje in een rustige straat in Breskens.

Karel was een lange magere man, maar hij was erg sterk. Hij had zijn eigen werkplaats. Hij repareerde horloges. Hij maakte zijn eigen kwaliteitshorloges. Hij deed ook vaak andere klusjes.

Karel maakte lange dagen. Hij werkte meestal tot erg laat. Zijn werkplaats lag vlakbij het strand in Zeeuws-Vlaanderen. Aan het einde van de dag ging hij vaak naar het strand om zijn benen te strekken.

Op een avond kwam Karel een oude vriendin op zijn wandeling tegen. Haar naam was Suzanne. ‘Karel! Hoe gaat het met jou?' zei ze.

‘Hoi Suzanne. Wat doe jij hier?'

‘Ik wandel een eindje, net als jij,' lachte Suzanne.

‘Inderdaad. Nou, laten we dan samen een eindje wandelen!'

Karel en Suzanne bleven lang wandelen. Ze praatten over veel dingen. Ze praatten over hun baan en hun familie. Ze praatten over allerlei dingen in het algemeen. Terwijl ze wandelden, vroeg Suzanne, ‘Hoe gaat het met je werk? Werk jij veel?'

‘Ja, ik heb veel werk. Dat maakt mij blij.'

‘Dat is fijn, Karel.'

Suzanne was beveiligingsbeambte. Ze bewaakte de boten bij het strand. Ze vertelde Karel dat ze haar baan leuk vond. Ze zag veel interessante dingen op het strand liggen. En ze had vandaag nog iets gevonden.

‘Karel,' begon Suzanne. ‘Ik hoopte eigenlijk al dat ik je zou tegenkomen.'

‘Meen je dat?' antwoordde Karel.

‘Ja. Ik heb iets gevonden. En ik weet niet wat ik ermee moet doen.'

‘Wat heb je gevonden, Suzanne?'

Suzanne pakte een horloge. Het zag er heel oud uit. Het was van zeer goede kwaliteit. ‘Kun je me vertellen wat voor soort horloge dit is?' vroeg ze.

‘Laat me eens kijken,' zei Karel.

Karel hield het horloge in zijn hand. Hij bekeek het goed. ‘Ik heb geen idee wat voor soort horloge dit is,' zei hij ten slotte.

Suzanne was verbaasd. ‘Weet je er niets over te vertellen?'

‘Nou, ik weet dat het een horloge is. Maar het is heel oud. Ik weet alleen niet zeker …' Hij stopte en keek haar aan. ‘Moet je nu naar je werk, Suzanne?'

‘Nee, mijn dag zit erop.'

‘Laten we naar mijn werkplaats gaan. Ik heb een paar boeken die ons misschien kunnen helpen.'

Karel en Suzanne gingen naar Karels werkplaats. De werkplaats was heel oud. In de werkplaats lagen veel horloges en gereedschap. Het was allemaal deel van Karels werk. Suzanne was nog nooit in de werkplaats geweest. Ze vond het heel interessant.

‘Wauw!'zei ze. ‘Hier liggen veel dingen!'

‘Ja, ik heb veel werk. Ik houd van mijn werk.'

‘Dat is goed, Karel!'

Karel vroeg Suzanne met hem mee te gaan. Ze legde het horloge neer en liep naar een andere kamer. Er waren veel boeken. Ze waren heel groot en heel oud. Veel namen waren moeilijk leesbaar.

‘Wat doen we hier eigenlijk?' vroeg Suzanne.

‘We zijn op zoek naar informatie', antwoordde Karel.

‘Informatie over wat?'

‘Over welk soort horloge dit is. Zoiets heb ik nog nooit gezien!'

Karel en Suzanne doorzochten de boeken. Na enkele minuten vond Suzanne iets. Het stond in een boek over de Caribische Zee.

‘Karel! Luister hier eens naar!' riep ze.

Karel deed zijn boek dicht en ging naar Suzanne. ‘Wat is er?'

‘Dit is een boek over piraten!'

Karel was erg verbaasd. Een boek over piraten? Waarom zou een piratenboek iets met een horloge te maken hebben? Dat kon toch niet.

Suzanne legde het uit: ‘De titel van het boek is “De Caribische Piraten”. Het gaat over Nederland en de gevechten tegen piraten in de Caribische Zee.'

‘Ik begrijp het nog steeds niet. Wat heeft het met het horloge te maken?'

‘Luister,' zei Suzanne. ‘Volgens het boek was er eens een beroemde piraat. Hij heette Jan Baert. Hij had een heel bijzonder type horloge. Ze zeggen dat het een horloge was met vreemde krachten.'

‘Vreemde krachten? Wat voor vreemde krachten?' vroeg Karel.

‘Men zei dat Baert door de tijd kon reizen.' Suzanne draaide de bladzijde om en ging door: ‘Er staat dat het horloge hem hielp om door de tijd te reizen!'

Karel lachte en zei: ‘Dat is gewoon een legende. Een piraat die door de tijd reisde? En met een horloge? Dat kan niet waar zijn!' Karel lachte.

Precies op dat moment hoorden ze een geluid in de werkplaats. ‘Wat was dat?' vroeg Karel.

‘Ik weet het niet,' antwoordde Suzanne. ‘Laten we eens gaan kijken!'

De twee gingen terug naar de werkplaats. Ze keken om zich heen. Het horloge was weg! ‘Iemand heeft het horloge gestolen!' riep Karel.

‘Begrijp je het nu? Dat horloge is bijzonder. Het is geen normaal horloge!' zei Suzanne.

Toen ontdekte Karel nog iets. De deur naar de werkplaats stond open. Plotseling hoorde hij voetstappen buiten. Deze renden de straat uit.

Karel keek Suzanne aan en begon te rennen. ‘Kom mee!' riep hij.

Karel en Suzanne renden de werkplaats uit. Ze gingen naar het strand. Toen ze er waren aangekomen keek Karel naar beneden. Er waren voetstappen in het zand. Zeer diepe en grote voetafdrukken als die van een zwaar gebouwde man.

Plotseling stond Suzanne stil. Ze wees naar een grote man in het zwart gekleed. Hij rende het strand af. ‘Kijk, Karel! Daar is hij!' schreeuwde ze.

Karel rende de man achterna en schreeuwde, ‘Ho! Stop! Stop nu!' De man luisterde niet. Hij bleef rennen. Karel wilde dat hij stopte, ‘Stop, nu!'

De man bleef Karel negeren. Karel rende dus nog sneller. Eindelijk haalde hij de man in. Karel greep hem en ze vielen allebei in het zand. De man schreeuwde heel hard: ‘Laat me los! Ik heb je niets misdaan! Dit is mijn horloge!'

Karel ging staan. Hij bekeek de man even. Wat een type! Zijn kleren waren niet modern. Ze waren heel ouderwets. Het was een stijl die honderden jaren geleden werd gedragen. Hij had ook een vreemd kapsel. Het was er één van lang geleden.

Karel en Suzanne keken naar de man. Hij stond langzaam op. Hij veegde het zand van zijn kleren. Hij hield het horloge in zijn rechterhand. Hij keek hen achterdochtig aan. ‘Wat willen jullie van me?' Waarom kijken jullie me zo aan?' vroeg hij. De zwaar gebouwde man sprak met een heel ongewoon accent. Zijn Nederlands klonk heel vreemd.

Karel keek hem aan en zei: ‘U hebt mijn horloge gestolen. U liep mijn werkplaats in en nam het mee.'

‘Nee!' zei de man. ‘Jullie hebben het van mij gestolen! Ik heb het alleen maar teruggenomen! Het is van mij!' an de zwaar gebouwde man: ‘Wie bent u eigenlijk?'

‘Ik ben Jan Baert. Maar willen jullie mij nu alstublieft laten gaan. Ik moet terug naar de 17e eeuw.'

Hoofdstuk 1 Overzicht

Samenvatting

Karel is horlogemaker. Hij woont in Zeeuws-Vlaanderen. Op een dag ontmoet hij zijn vriendin Suzanne op het strand. Suzanne heeft een heel oud horloge gevonden. Ze gaan terug naar de werkplaats van Karel om het horloge te bestuderen. In een boek staat dat de piraat Jan Baert het horloge had. Hij gebruikte het om door de tijd te reizen. Plotseling merken Karel en Suzanne dat het horloge weg is. Ze horen voetstappen. Ze gaan een man achterna naar het strand. Karel grijpt hem. De man zegt dat hij de piraat Jan Baert is. Hij wil met het horloge terug in de tijd gaan.