De kist - Hoofdstuk 3 – Amsterdam Der Sarg - Kapitel 3 - Amsterdam The coffin - Chapter 3 - Amsterdam O caixão - Capítulo 3 - Amesterdão Гроб - Глава 3 - Амстердам

**Hoofdstuk 3 – Amsterdam**

Op het station van Leeuwarden kocht Wouter eten voor de reis. At the train station in Leeuwarden, Wouter bought food for the trip. در ایستگاه Leeuwarden ووتر برای سفر غذا خرید. Wat hij echt nodig had, was rust. What he really needed was rest. چیزی که او واقعا نیاز داشت استراحت بود. Hij begon moe te worden. He was beginning to get tired. شروع کرد به خسته شدن. Toen herinnerde hij zich iets. Then he remembered something. بعد یه چیزی یادش اومد. Er was nog één persoon die hij moest spreken. There was one more person he needed to talk to. Dan pas was zijn missie volbracht! Only then was his mission accomplished! تنها پس از آن ماموریت او انجام شد!

Wouter stapte in de trein. Wouter boarded the train. Hij kwam na een paar uur in Amsterdam aan. He arrived in Amsterdam after a few hours. او پس از چند ساعت وارد آمستردام شد. Zoals gebruikelijk nam hij in de stad een taxi. As usual, he took a cab into town. طبق معمول با تاکسی وارد شهر شد. Ze reden langs het Stedelijk Museum. They drove past the Stedelijk Museum. آنها با ماشین از کنار موزه Stedelijk گذشتند. Wouter kon zien hoe groot het museum was. Wouter could see how big the museum was. ووتر می توانست ببیند که موزه چقدر بزرگ است. Hij vroeg de chauffeur: ‘Bent u ooit in het Stedelijk Museum geweest?' He asked the driver, "Have you ever been to the Stedelijk Museum? او از راننده پرسید: آیا تا به حال به موزه Stedelijk رفته اید؟

‘Ja. Het is mooi, maar de kunst is heel apart. It is beautiful, but the art is very distinct. زیباست ولی هنرش خیلی خاصه Het is heel modern. It is very modern. Te veel vreemde motieven en kleuren … ik houd meer van traditionele kunst.' Too many strange motifs and colors ... I like more traditional art. نقوش و رنگ های عجیب و غریب خیلی زیاد... من هنر سنتی را ترجیح می دهم.'

‘Ik ook,' zei Wouter. 'Me, too,' Wouter said. ‘Ik heb ook liever traditionele dingen.' Hij keek tijdens de taxirit uit het raam. "I prefer traditional things, too. He looked out the window during the cab ride.

Ten slotte kwam Wouter in Amsterdam-Zuid aan. Finally, Wouter arrived in Amsterdam-Zuid. سرانجام ووتر وارد آمستردام جنوبی شد. Hij betaalde de chauffeur en stapte uit. He paid the driver and got out. Toen keek hij rond. Then he looked around. Er was zoveel te zien. There was so much to see. Maar hij moest zich concentreren! But he had to concentrate! اما او باید تمرکز می کرد! Zijn missie was bijna volbracht. His mission was almost accomplished.

Wouter wist niet precies waar het huis van de derde persoon was. Wouter did not know exactly where the third person's house was. ووتر دقیقا نمی دانست خانه نفر سوم کجاست. Hij sprak een man op straat aan en liet hem het adres zien. He spoke to a man on the street and showed him the address. به مردی در خیابان نزدیک شد و آدرس را به او نشان داد. ‘Neem me niet kwalijk. 'Excuse me. Hoe kom ik daar?' vroeg hij. How do I get there?" he asked.

‘Oh, ik weet waar dat is,' antwoordde de man. 'Oh, I know where that is,' the man replied. ‘Het is naast het bedrijf voor bootverhuur.' Hij wees Wouter de weg. 'It's next to the boat rental company.' He pointed Wouter in the direction. کنار شرکت اجاره قایق است. او راه را به ووتر نشان داد.

‘Dank u wel!' riep Wouter en liep verder. "Thank you!" shouted Wouter and walked on.

Wouter besloot te lopen. Wouter decided to walk. Het was gezond om te lopen. It was healthy to walk. Bovendien waren er belangrijke dingen aan het gebeuren. Besides, important things were happening. علاوه بر این، اتفاقات مهمی در حال رخ دادن بود. Het gaf Wouter de tijd om goed na te denken. It gave Wouter time to think carefully. این به ووتر فرصت داد تا با دقت فکر کند.

Ten slotte kwam Wouter aan bij het bedrijf voor bootverhuur. Finally, Wouter arrived at the boat rental company. سرانجام، ووتر به شرکت اجاره قایق رسید. Ernaast stond een klein huis. Next door was a small house. یک خانه کوچک در کنارش بود. Ik hoop dat er deze keer iemand is! I hope someone is there this time! امیدوارم این بار کسی آنجا باشد! dacht hij. he thought. Hij herinnerde zich Loes in Leeuwarden. He remembered Loes in Leeuwarden. Hij wilde niet wachten. He didn't want to wait. Hij was ook ongeduldig. He was also impatient.

Wouter klopte op de deur. Wouter knocked on the door. Een jongeman van ongeveer 25 jaar deed open. A young man about 25 years old answered the door. Hij leek een beetje op Wouter, maar zonder baard. He looked a little like Wouter, but without the beard. او کمی شبیه ووتر بود، اما بدون ریش. ‘Hallo!' zei de man. "Hello!" the man said. ‘Wat kan ik voor u doen? 'What can I do for you? Wilt u een boot huren? Would you like to rent a boat? Misschien een boottocht boeken?' Maybe book a boat ride?

‘Nou, nee,' antwoordde Wouter. 'Well, no,' Wouter replied. ‘Mijn naam is Wouter,' ging hij verder. "My name is Wouter," he continued. ‘Ik wil graag even met u praten, meneer.' 'I'd like to have a word with you, sir.'

‘U hoeft geen meneer te zeggen! 'You don't have to say sir! لازم نیست بگی آقا! Noem me gewoon Adriaan.' Just call me Adrian.

‘Oké, Adriaan. 'Okay, Adriaan. Kunnen we even samen praten?' Can we talk together for a moment? آیا می توانیم یک لحظه صحبت کنیم؟

‘Natuurlijk, Wouter. 'Of course, Wouter. Kom binnen!' Come in!

Wouter keek om zich heen. Wouter looked around. Het huis was erg traditioneel en eenvoudig. The house was very traditional and simple. De eigenaar leek ook traditioneel en eenvoudig. The owner also seemed traditional and simple. Adriaan droeg eenvoudige kleding. Adriaan wore simple clothes. Hij had een traditionele smaak. He had traditional tastes. سلیقه سنتی داشت. Alles was erg schoon en netjes. Everything was very clean and neat. همه چیز بسیار تمیز و مرتب بود.

‘Nou?' zei Adriaan. "Well?" said Adriaan. ‘Je wilde mij spreken?' Wouter begon te praten. "You wanted to speak to me? Wouter began to speak. Maar toen zag hij iets. But then he saw something. اما بعد چیزی دید. Adriaan had een ring aan zijn vinger. Adriaan had a ring on his finger. آدریان یک حلقه در انگشتش داشت. Er stond een cijfer op de ring. There was a number on the ring. Wouter begon te lachen. Wouter began to laugh.

‘Wat is er?' vroeg Adriaan bezorgd. "What is it?" asked Adriaan worriedly. 'چیست؟' آدریان با نگرانی پرسید.

‘Ik dacht dat het moeilijker zou zijn!' 'I thought it would be harder!' "فکر می کردم سخت تر است!"

‘Wat bedoel je?' zei Adriaan. "What do you mean?" said Adriaan.

‘Die ring van jou … wie heeft hem aan jou gegeven?' 'That ring of yours ... who gave it to you?' "اون حلقه ات... کی بهت داده؟"

‘Het is een geschenk van jaren geleden. 'It's a gift from years ago. این یک هدیه سال‌ها پیش است. Toen ik nog een jongen was. When I was a boy. Ik kan me niet herinneren wie hem mij heeft gegeven. I can't remember who gave it to me. Ik denk dat het hiervoor een ketting is geweest.' I think it was a necklace for this. من فکر می کنم این یک زنجیره برای این بود.»

Wouter keek naar het cijfer. Wouter looked at the figure. Hij had alle drie de cijfers gevonden. He had found all three numbers. Zijn missie was volbracht … bijna. His mission was accomplished ... almost. Er waren nog een paar dingen die hij moest doen. There were still a few things he needed to do.

‘Adriaan,' begon Wouter, ‘kijk hier eens.' Hij liet Adriaan de foto van de kist zien. "Adriaan," Wouter began, "look at this. He showed Adriaan the picture of the coffin. ‘Deze kist heeft een slot. 'This box has a lock. We hebben drie verschillende cijfers nodig om hem te openen. We need three different digits to open it. En drie personen hebben die cijfers. And three people have those numbers. Jij bent één van die personen.' You are one of those people.

Adriaan keek hem vreemd aan. Adriaan looked at him strangely. آدریان به طرز عجیبی به او نگاه کرد. Toen vroeg hij: ‘En wat zit er in de kist?' Then he asked, "And what's in the box?

‘Dat kan ik je nu niet vertellen.' 'I can't tell you that right now.'

‘Maar waarom heb ik één van die cijfers?' 'But why do I have one of those numbers?'

‘Dat kan ik je ook niet vertellen,' antwoordde Wouter. 'I can't tell you that either,' Wouter replied. Hij wilde niets meer zeggen. He didn't want to say anything more. Nog niet. Not yet.

Wouter gaf Adriaan een brief en zei: ‘Lees deze brief maar. Wouter handed Adriaan a letter and said, "Read this letter. ووتر نامه ای به آدریان داد و گفت: این نامه را بخوانید. De twee andere mensen hebben identieke brieven. The other two people have identical letters. In de brieven staat wat jullie moeten doen. The letters tell you what to do. نامه ها به شما می گویند که چه کاری باید انجام دهید. Ik moet nu gaan. I have to go now. Vertrouw me, ik zie je gauw weer.' Wouter draaide zich om en vertrok. Trust me, I'll see you soon. Wouter turned and left. به من اعتماد کن، به زودی می بینمت. ووتر برگشت و رفت. Adriaan was zo verbaasd dat hij niet wist wat hij moest doen. Adriaan was so surprised he didn't know what to do. آدریان آنقدر تعجب کرد که نمی دانست باید چه کند. Dus opende hij de brief. So he opened the letter. Hij las: He read: او می خواند:

Beste Adriaan, Dear Adriaan,

__Dank voor het lezen van mijn brief. Thank you for reading my letter. Zoals je weet, heb ik je geholpen een cijfer te vinden. As you know, I helped you find a grade. Er zijn twee andere personen die een cijfer hebben. There are two other people who are grades. Deze cijfers betekenen niets op zichzelf. These figures mean nothing in themselves. این اعداد به تنهایی معنایی ندارند. Maar met de drie cijfers samen kun je een kist in Zuid-Holland openmaken. But with the three digits together, you can open a chest in South Holland. De kist staat bij mij thuis. The box is at my house. Ik zou je willen uitnodigen om daar naartoe te komen. I would like to invite you to come there. Kom alsjeblieft over drie dagen daar naartoe.__ Please come over there in three days.

__Ik heb niets anders te schrijven. I have nothing else to write. Ik verzoek je geen contact met me proberen op te nemen. I request that you do not try to contact me. من از شما درخواست می کنم که سعی نکنید با من تماس بگیرید. Binnenkort zul je weten wie ik ben. Soon you will know who I am. Maar vandaag is het niet de dag. But today is not the day. Goede reis!__ Have a good trip!

Met vriendelijke groeten, Kind regards,

Wouter

Drie dagen later kwamen David, Loes en Adriaan in Zuid-Holland aan. Three days later, David, Loes and Adriaan arrived in South Holland. Ze gingen allemaal naar hetzelfde adres zoals in de brief stond. They all went to the same address as stated in the letter.

Loes en Adriaan kwamen als eerste aan. Loes and Adriaan arrived first. David volgde. David followed. ‘Hoi,' zei David. "Hi," David said.

‘Hallo,' zeiden Loes en Adriaan. 'Hello,' said Loes and Adriaan.

Alle drie stopten ze even. All three stopped for a moment. هر سه برای لحظه ای ایستادند. Ten slotte vroeg David: ‘Wat doen we hier eigenlijk?' Finally, David asked, "What are we actually doing here?

‘Heb je de brief gelezen?' zei Loes opgewonden. "Did you read the letter?" said Loes excitedly.

‘Ja,' antwoordden de mannen. 'Yes,' the men replied.

‘Maar ik heb absoluut geen idee waar dit over gaat,' voegde David eraan toe. 'But I have absolutely no idea what this is about,' David added.

‘Nou, laten we naar binnen gaan om het te weten te komen,' zei Loes. 'Well, let's go inside to find out,' Loes said. Ze klopte op de deur. She knocked on the door.

Wouter deed de deur open. Wouter opened the door. Hij was netjes gekleed. He was neatly dressed. مرتب لباس پوشیده بود. Dit was tenslotte een heel speciale gelegenheid. After all, this was a very special occasion. به هر حال، این یک موقعیت بسیار خاص بود. ‘Hallo,' zei hij kalm. 'Hello,' he said calmly. Toen nodigde hij ze uit binnen te komen en zei: ‘Bedankt voor jullie komst.' Then he invited them in and said, "Thank you for coming. سپس آنها را به داخل دعوت کرد و گفت: ممنون که آمدید.

Het huis was erg netjes en eenvoudig. The house was very clean and simple. خانه بسیار شیک و ساده بود. Het was heel traditioneel ingericht. It was very traditionally decorated. خیلی سنتی تزئین شده بود. Wouter bood hen thee aan, maar niemand wilde. Wouter offered them tea, but no one wanted it. ووتر به آنها چای داد، اما هیچکس آن را نخواست. Ze waren te opgewonden. They were too excited. آنها بیش از حد هیجان زده بودند. Uiteindelijk lachte Wouter en zei: ‘Volg mij.' Finally, Wouter smiled and said, "Follow me.

Wouter bracht Adriaan, Loes en David naar een kamer. Wouter led Adriaan, Loes and David to a room. In het midden stond de kist. In the middle stood the coffin. Ze renden naar de kist. They ran to the box. Ze hadden allemaal hun cijfer. They all had their grade. Ze stonden klaar om hem te openen. They were ready to open it. آماده بودند تا آن را باز کنند.

David begon. David began. Toen zette Loes haar cijfer erin. Then Loes put in her grade. سپس لوس نمره خود را گذاشت. Als laatste deed Adriaan het ook. Last to do was Adriaan. Toen hij zijn cijfer erin zette, maakte het slot een geluid. As he put his digit in, the lock made a sound. وقتی رقمش را گذاشت، قفل صدا داد. Adriaan maakte de kist open. Adriaan opened the box. Hij was helemaal gevuld met allerlei voorwerpen. It was completely filled with all kinds of objects. کاملاً پر از انواع اشیا بود. Bovenop lag er weer een brief. On top was another letter. نامه دیگری بالای سر بود.

Adriaan lachte. ‘Ha! Nog een brief? Another letter? Ik kan het niet geloven!' I can't believe it!

‘Wil iemand hem voorlezen?' zei Loes. "Does anyone want to read it to him?" said Loes.

‘Ik zal hem voorlezen,' zei David 'I will read to him,' said David

David nam de brief uit de kist. David took the letter out of the box. Hij las aan de anderen voor: He read to the others: برای بقیه خواند:

__Hallo David, Loes en Adriaan. Heel erg bedankt voor jullie komst. Thank you very much for coming. Ik heb jullie om een speciale reden hierheen gehaald. I brought you here for a special reason. من شما را به دلیل خاصی به اینجا آوردم. Jullie weten allemaal dat jullie geadopteerd zijn. You all know that you are adopted. همه شما می دانید که فرزندخوانده شده اید. Ik heb dat bij het adoptiebureau gecontroleerd.__ I checked with the adoption agency. با آژانس فرزندخواندگی چک کردم.

De handen van David trilden. David's hands trembled. دستان داوود می لرزید. ‘Klopt dat ook voor jullie?' "Is that true for you too? آیا این برای شما نیز صادق است؟

‘Ja,' zei Adriaan. 'Yes,' Adriaan said.

‘Voor mij ook. 'For me, too. Lees verder, alsjeblieft,' zei Loes. Read on, please," Loes said. لوس گفت لطفا ادامه دهید.

__Jullie drieën … Jullie zijn broer en zus. The three of you ... You are brother and sister. شما سه نفر... شما خواهر و برادر هستید. Ik ben jullie oom. I am your uncle. Jullie moeder was mijn zus. Your mother was my sister. Zij en jullie vader kwamen om bij een ongeluk. She and your father were killed in an accident. او و پدرت در یک تصادف فوت کردند. Het gebeurde net nadat David werd geboren. It happened just after David was born. Deze voorwerpen zijn van jullie ouders. These items belong to your parents. این اقلام متعلق به والدین شماست. De kettingen zijn ook van toen.__ The chains are also from then. زنجیر هم از آن زمان است.

__Na het vreselijke verlies van jullie ouders was ik nog jullie enige familie. After the terrible loss of your parents, I was still your only family. بعد از فقدان وحشتناک پدر و مادرت، من تنها خانواده تو بودم. Ik wilde dat wij als traditioneel gezin bij elkaar konden blijven. I wanted us to be able to stay together as a traditional family. می خواستم بتوانیم به عنوان یک خانواده سنتی کنار هم بمانیم. Maar ik kon niet in mijn eentje voor een baby en twee jonge kinderen zorgen. But I couldn't take care of a baby and two young children by myself. اما نمی توانستم به تنهایی از یک نوزاد و دو کودک خردسال مراقبت کنم. Ik moest jullie laten adopteren. I had to have you adopted. Ik wilde jullie niet in een weeshuis stoppen. I didn't want to put you in an orphanage. من نمی خواستم تو را در یتیم خانه بگذارم. Ik wilde zeker weten dat jullie lieve ouders hadden. I wanted to make sure you had dear parents. می خواستم مطمئن شوم که شما پدر و مادر دوست داشتنی دارید. Ik wilde voor jullie het allerbeste. I wanted the very best for you. Dus vroeg ik een adoptiebureau om hulp.__ So I asked an adoption agency for help.

__Nu jullie allemaal volwassen zijn, is de tijd gekomen. Now that you are all adults, the time has come. اکنون که همه شما بزرگ شده اید، زمان آن فرا رسیده است. Ik wilde jullie dit vertellen. I wanted to tell you this. Jullie hebben meer familie dan wie jullie kennen en van wie jullie houden. You have more family than those you know and love. Kijk rond. Look around. Ik nodig jullie uit om jullie broer, zus en jullie oom, dat ben ik, te ontmoeten!__ I invite you to meet your brother, sister and your uncle, that's me! من شما را به دیدار برادر، خواهر و عمویت دعوت می کنم، آن من هستم!

__Liefs,__ Love,

__Wouter__

David, Loes en Adriaan keken elkaar aan. David, Loes and Adriaan looked at each other. Toen draaiden ze zich om. Then they turned around. سپس چرخیدند. Daar stond Wouter—hun oom. There stood Wouter-their uncle. ووتر - عموی آنها - ایستاده بود. Hij keek hen aan en lachte. He looked at them and smiled. ‘Ik heb jullie zoveel te vertellen,' zei hij kalm. 'I have so much to tell you,' he said calmly.

**Hoofdstuk 3 Overzicht**

**Samenvatting**

Wouter reist naar Amsterdam. Wouter travels to Amsterdam. Hij komt aan bij het huis van de derde persoon, Adriaan. He arrives at the home of the third person, Adriaan. Adriaan heeft het derde cijfer. Adriaan got the third digit. Wouter nodigt David, Loes en Adriaan uit om bij hem thuis te komen. Wouter invites David, Loes and Adriaan to his home. Ze komen naar Zuid-Holland. They are coming to South Holland. Ze gaan naar het huis van Wouter. They go to Wouter's house. Ze willen de kist openmaken. They want to open the casket. Ze zetten hun cijfers erin. They put their numbers in. De kist gaat open. The box opens. Er zit veel in. There is a lot in it. Er ligt ook een brief in. It also contains a letter. In de brief staat dat ze broers en zus zijn en dat Wouter hun oom is. The letter says they are siblings and that Wouter is their uncle.