×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Short Stories In Dutch For Beginners, De kist - Hoofdstuk 2 – Leeuwarden

De kist - Hoofdstuk 2 – Leeuwarden

Hoofdstuk 2 – Leeuwarden

Een paar uur later arriveerde Wouter veilig in Friesland. In de stad Leeuwarden waren veel mensen. Er waren veel spannende dingen om te doen en zien. Maar Wouter had een missie. Hij wist precies waar hij naartoe moest.

Wouter stopte een taxi. Hij gaf de chauffeur een plaatselijk adres. Het lag in een verre buitenwijk van Leeuwarden. Ze werden het eens over de prijs. Na een tijdje kwam hij bij een groot huis aan.

Het huis zag er erg duur uit. De bewoner zorgde er goed voor. Het was waarschijnlijk iemand die rijk was. Er lag een hele grote tuin. Er liepen verschillende honden in rond. Het huis had zelfs een tennisbaan!

Wouter stond buiten. Hij bleef gewoon een tijdje naar het huis kijken. Toen klopte hij op de deur. Hij klopte weer en wachtte tot iemand antwoord gaf. ‘Hallo?' zei hij. Er kwam niemand. Er leek niemand thuis te zijn. De oude man keek om zich heen. Hij besloot te wachten.

Wouter haalde de foto van de kist uit zijn jasje. Hij bekeek hem goed en glimlachte. Hij deed de foto terug in zijn jasje. Hij wachtte nog even.

Wouter hoorde een auto aankomen. Zoals verwacht was het een dure auto. Er zat een vrouw in. Ze droeg een grote zonnebril. Ze zag Wouter niet. De vrouw drukte op een knop. De garagedeur ging open. De vrouw reed langzaam naar binnen. Ze zag Wouter nog steeds niet. De vrouw drukte weer op de knop. De garagedeur ging langzaam dicht. Wouter zou haar misschien mislopen!

‘Mevrouw, mevrouw! Wacht!' riep Wouter.

Ten slotte zag de vrouw Wouter. Ze stopte onmiddellijk. De garagedeur bleef open.

‘Ja? Wie bent u?' vroeg ze.

‘Kunnen we even praten?' vroeg Wouter.

De vrouw keek hem achterdochtig aan. Ze liep de garage uit. Uit de tuin kwam een butler. Hij keek de vrouw aan en zei: ‘Mevrouw Marijnen? Zal ik uw auto even wegzetten?'

‘Ja, Berend. Dank je wel.'

‘Mevrouw Loes Marijnen als ik het goed heb?' vroeg Wouter.

‘Ja, dat ben ik.' Loes keek Wouter goed aan.

‘Ik ben gekomen om met u te praten. Het is belangrijk.'

‘Belangrijk? Als het om werk gaat, kunt u beter naar mijn kantoor bellen..'

‘Nee. Geen werk,' antwoordde Wouter.

‘Wat kan het zijn?' vroeg Loes. Wouter lachte alleen maar. ‘Nou, wat het ook is, komt u maar met me mee. Komt u mee naar binnen?'

Wouter ging met de vrouw mee naar binnen. Het huis was erg groot. Het was echt enorm groot. Het was ook erg mooi. ‘Is dit allemaal van u?' vroeg Wouter.

‘Ja,' antwoordde ze. Ik ben professioneel ontwerper. Toen ik 19 was heb ik mijn eigen bedrijf opgestart.' Ze stopte en keek rond.

‘Wat zal ik zeggen? Ik heb succes gehad.'

‘Dat zie ik. Wauw! U heeft vast heel hard gewerkt.'

‘Ja. Ik heb erg hard gewerkt.' Ze begon weer te lopen. ‘Deze kant op, alstublieft.'

Wouter en Loes liepen een paar treden omhoog. Ze kwamen bij een grote deur. De deur was van hout en heel mooi. Het was een traditioneel ontwerp.

‘Is uw huis heel oud?' vroeg Wouter.

Loes glimlachte. ‘Nee, het is niet oud.' Maar het is volgens een traditioneel ontwerp gebouwd. Ik heb een heel traditionele smaak.'

Loes deed de deur open. Wouter keek verbaasd om zich heen. Het was een grote kamer. Het stond vol mooie, dure meubels. Het was ook netjes en schoon.

Al gauw kwam Berend, de butler. Hij bracht thee en koekjes.

‘Meneer …' zei Berend.

‘Zeg maar Wouter.'

‘Wouter, wat wil je drinken?'

‘Een kopje thee graag. Dank je wel.'

Loes deed haar jasje uit. Het was een erg warme dag. Berend sprak opnieuw tegen Wouter. ‘Mag ik je jasje?' Wouter deed zijn jasje uit. Hij gaf het aan de butler. Berend ging de kamer uit en kwam snel terug. Hij gaf Wouter een kopje hete thee. Toen liet hij Loes en Wouter alleen.

Loes en Wouter gingen zitten. Ze keken elkaar aan. ‘Welkom in mijn huis, Wouter. Mag ik vragen waarom je hier bent?'

Wouter dronk wat thee. Toen zette hij zijn kopje op tafel. ‘Ik wil een cijfer weten,' zei hij kalm. Net als David was Loes verbaasd.

‘Een cijfer?' vroeg ze.

‘Ja, een cijfer.'

‘Een specifiek cijfer?' vroeg Loes.

‘Ja. Het staat op iets wat jij hebt. Probeer het je alsjeblieft te herinneren.'

Loes dacht een tijdje na. Ze probeerde te begrijpen wat Wouter bedoelde. In tegenstelling tot David kon ze zich niets herinneren.

‘Ik weet niet wat je bedoelt. Misschien kun je uitleggen …'

Wouter keek om zich heen. Het tweede cijfer moet hier ergens zijn, dacht hij. Natuurlijk, de foto! Hij moest haar de foto laten zien!

‘Kan je butler misschien mijn jasje halen?' vroeg Wouter.

‘Natuurlijk,' antwoordde Loes.

Berend verliet de kamer. Enkele seconden later kwam hij terug met het jasje van Wouter. Wouter voelde in zijn jasje. Er zaten veel zakken in. Het was moeilijk om de foto te vinden. Het duurde even. Loes werd ongeduldig.

Eindelijk vond hij hem. ‘Hier is hij!' Wouter lachte. ‘Ik heb hem! Hier hebben we het cijfer voor nodig.'

Hij legde de foto van de kist op tafel. Loes pakte de foto. Ze keek er goed naar. Plotseling herinnerde ze zich iets!

‘Ik weet niet waarom … maar ik denk dat ik me iets herinner,' zei ze.

‘Denk goed na, Loes, denk goed na,' zei Wouter.

Loes ging staan. ‘Kom mee, Wouter,' zei ze. ‘Ik weet niet wie je bent of wat je wilt. Maar door jou moet ik ergens aan denken.'

Wouter glimlachte. Hij en Loes verlieten het huis. Ze gingen een klein gebouw in dat ernaast stond. De binnenkant van het gebouw was net een klein privémuseum. Er lagen veel tekeningen, schilderijen en andere waardevolle dingen.

Vlakbij een mooie tekening vond Loes een klein doosje. Ze maakte het open. Er lag een ketting in. De ketting was net als die van David. Hij was heel oud, maar Loes kon de ketting openen. Ze kon het cijfer aan de binnenkant nog lezen.

Loes gaf de ketting aan Wouter. Hij bekeek hem goed. ‘Oké. Meer heb ik niet nodig,' zei hij kalm.

‘Ik begrijp het nog steeds niet, Wouter. Wat wil je precies? De kist herinnerde me aan de ketting. Maar ik weet niet waarom. Jij wel? Is dat belangrijk?'

Wouter stopte. ‘Ik moet nu gaan, Loes. Vraag alsjeblieft niets meer.' Hij gaf haar een brief. Toen stopte Wouter en zei: ‘Onthoud het cijfer. En lees dit. Dan begrijp je meer.'

Wouter draaide zich om en verliet het huis van Loes. Toen hij vertrok, riep hij: ‘Ik ga naar Amsterdam! Tot gauw, Loes!'

Loes zei niets terug. Ze kon het niet. Ze had geen idee waarom Wouter was gekomen. Ze keek naar de brief. Het leek allemaal heel vreemd, maar toch op één of andere manier belangrijk. Ze wilde liever alles vergeten. Maar de oude man mocht van haar zijn plezier hebben. Langzaam opende ze de brief.

Hoofdstuk 2 Overzicht

Samenvatting

Wouter reist naar Leeuwarden. Hij bezoekt een vrouw die Loes heet. Zij woont in een enorm huis. Wouter vertelt Loes over de kist. Hij vraagt haar om zich een cijfer te herinneren. Plotseling herinnert ze zich iets. Ze laat Wouter een oude ketting zien. Er staat een cijfer in. Loes heeft veel vragen. Wouter beantwoordt ze niet. Hij geeft Loes een brief en vertrekt naar Amsterdam. Loes begint de brief te lezen.

De kist - Hoofdstuk 2 – Leeuwarden |||Leeuwarden Der Sarg - Kapitel 2 - Leeuwarden The coffin - Chapter 2 - Leeuwarden Le cercueil - Chapitre 2 - Leeuwarden Trumna - Rozdział 2 - Leeuwarden O caixão - Capítulo 2 - Leeuwarden Гроб - Глава 2 - Лиуварден Kistan - Kapitel 2 - Leeuwarden Tabut - Bölüm 2 - Leeuwarden Труна - Розділ 2 - Леуварден 棺材 - 第二章 - 呂伐登

**Hoofdstuk 2 – Leeuwarden** Розділ 2 - Леуварден

Een paar uur later arriveerde Wouter veilig in Friesland. ||||arrived||safely|| A few hours later, Wouter arrived safely in Friesland. چند ساعت بعد ووتر به سلامت به فریزلند رسید. Через несколько часов Ваутер благополучно прибыл во Фрисландию. Через кілька годин Воутер благополучно прибув до Фрисландії. 几个小时后,Wouter安全抵达了弗里斯兰。 In de stad Leeuwarden waren veel mensen. There were many people in the city of Leeuwarden. مردم زیادی در شهر لیوواردن بودند. У місті Леуварден було багато людей. 在李瓦尔登市有很多人。 Er waren veel spannende dingen om te doen en zien. |||exciting|||||| There were many exciting things to do and see. کارهای هیجان انگیز زیادی برای انجام و دیدن وجود داشت. Здесь было много интересного. Було багато цікавих речей, які можна було зробити і побачити. 有很多令人兴奋的事情可以做和看。 Maar Wouter had een missie. But Wouter had a mission. Але у Воутера була місія. 但沃特有一个使命。 Hij wist precies waar hij naartoe moest. He knew exactly where to go. او دقیقا می دانست کجا باید برود. Он точно знал, куда идти. Він точно знав, куди йти. 他清楚自己要去哪里。

Wouter stopte een taxi. |||hailed a cab Wouter stopped a cab. Воутер зупинив таксі. 沃特拦了一辆出租车。 Hij gaf de chauffeur een plaatselijk adres. |||the driver||local| He gave the driver a local address. او یک آدرس محلی به راننده داد. Он назвал водителю местный адрес. 他告诉司机一个当地的地址。 Het lag in een verre buitenwijk van Leeuwarden. |was located|||distant|distant suburb|| It was in a distant suburb of Leeuwarden. در حومه دوردست لیواردن قرار داشت. Он находился в дальнем пригороде Лиувардена. Це було в далекому передмісті Леувардена. 它位于李瓦登的一个远郊。 Ze werden het eens over de prijs. |agreed||||| They agreed on the price. بر سر قیمت توافق کردند. Они договорились о цене. Вони домовилися про ціну. 他们就价格达成一致。 Na een tijdje kwam hij bij een groot huis aan. ||a while||||||| After a while, he arrived at a large house. Через некоторое время он подъехал к большому дому. Через деякий час він прибув до великого будинку.

Het huis zag er erg duur uit. ||looked|||| The house looked very expensive. خانه بسیار گران به نظر می رسید. Дом выглядел очень дорого. Будинок виглядав дуже дорого. 这房子看起来非常昂贵。 De bewoner zorgde er goed voor. |The resident|took care of||| The resident took good care of it. ساکن به خوبی از آن مراقبت کرد. Житель хорошо заботился о нем. Мешканець добре подбав про нього. 居住者照顾得很好。 Het was waarschijnlijk iemand die rijk was. ||likely|||rich| It was probably someone who was rich. Вероятно, это был кто-то богатый. Напевно, це був хтось багатий. 很可能是个有钱人。 Er lag een hele grote tuin. There was a very large garden. Там был очень большой сад. Там був дуже великий сад. Er liepen verschillende honden in rond. There were several dogs running around in it. چندین سگ در آن دویده بودند. В нем бегало несколько собак. У ньому бігало кілька собак. 有几只狗在周围走动。 Het huis had zelfs een tennisbaan! |||||tennis court The house even had a tennis court! خانه حتی زمین تنیس هم داشت! В доме был даже теннисный корт! 这房子甚至有一个网球场!

Wouter stond buiten. ||outside Wouter stood outside. Ваутер стоял снаружи. Воутер стояв надворі. Wouter 站在外面。 Hij bleef gewoon een tijdje naar het huis kijken. |kept||||||| He just kept looking at the house for a while. Некоторое время он просто смотрел на дом. Він просто дивився на будинок якийсь час. 他只是继续注视着那所房子一会儿。 Toen klopte hij op de deur. |knocked|||| Then he knocked on the door. Затем он постучал в дверь. Потім він постукав у двері. 然后他敲了敲门。 Hij klopte weer en wachtte tot iemand antwoord gaf. ||||waited|||| He knocked again and waited for someone to answer. Он снова постучал и подождал, пока кто-нибудь ответит. Він знову постукав і став чекати, поки хтось відповість. 他再次敲门,等待着有人回应。 ‘Hallo?' zei hij. "Hello?" he said. "Алло?" - запитав він. Er kwam niemand. No one came. هیچکس نیامد. Никто не пришел. Ніхто не прийшов. 没有人来了。 Er leek niemand thuis te zijn. No one seemed to be home. Казалось, дома никого не было. Здавалося, нікого не було вдома. 似乎没有人在家。 De oude man keek om zich heen. The old man looked around. Старик огляделся по сторонам. Старий озирнувся. 老人四处看了看。 Hij besloot te wachten. |decided|| He decided to wait. 他决定等待。

Wouter haalde de foto van de kist uit zijn jasje. |||||||||jacket Wouter removed the picture of the coffin from his jacket. ووتر عکس تابوت را از ژاکتش گرفت. Ваутер вынул из пиджака фотографию гроба. Воутер зняв з піджака зображення труни. Wouter从外套里拿出了盒子的照片。 Hij bekeek hem goed en glimlachte. He looked at him closely and smiled. Он внимательно посмотрел на него и улыбнулся. Він уважно подивився на нього і посміхнувся. 他仔细地看了看,微笑着。 Hij deed de foto terug in zijn jasje. He put the photo back in his jacket. Он положил фотографию обратно в пиджак. Він поклав фотографію назад у піджак. Hij wachtte nog even. He waited a while longer. Він почекав ще трохи.

Wouter hoorde een auto aankomen. |heard||| Wouter heard a car approaching. Ваутер услышал звук приближающейся машины. Воутер почув, як під'їхала машина. Zoals verwacht was het een dure auto. |||||expensive| As expected, it was an expensive car. Как и ожидалось, это был дорогой автомобиль. Як і очікувалося, це був дорогий автомобіль. Er zat een vrouw in. There was a woman in it. В нем была женщина. У ньому була жінка. Ze droeg een grote zonnebril. |wore|||sunglasses She wore large sunglasses. На ней были большие солнцезащитные очки. На ній були великі сонцезахисні окуляри. Ze zag Wouter niet. She didn't see Wouter. Она не видела Ваутера. Вона не бачила Воутера. De vrouw drukte op een knop. ||pressed|||button The woman pressed a button. Женщина нажала на кнопку. Жінка натиснула кнопку. 女人按了一个按钮。 De garagedeur ging open. The garage door opened. Дверь гаража открылась. Двері гаража відчинилися. 车库门打开了。 De vrouw reed langzaam naar binnen. ||drove||| The woman drove in slowly. زن به آرامی وارد شد. Женщина медленно села за руль. Жінка повільно під'їхала. 女人慢慢开了进去。 Ze zag Wouter nog steeds niet. She still didn't see Wouter. Она по-прежнему не видела Ваутера. Вона все ще не бачила Воутера. 她仍然没有看到瓦尔特。 De vrouw drukte weer op de knop. The woman pressed the button again. زن دوباره دکمه را فشار داد. Жінка знову натиснула кнопку. 女士再次按下按钮。 De garagedeur ging langzaam dicht. ||||closed The garage door closed slowly. Двері гаража повільно зачинилися. 车库门缓缓关闭。 Wouter zou haar misschien mislopen! ||||miss out on Wouter might miss her! Ваутер может по ней соскучиться! Воутер може сумувати за нею! Wouter可能会错过她!

‘Mevrouw, mevrouw! 'Ma'am, ma'am! "Мем, мем! “夫人,夫人! Wacht!' riep Wouter. |"called"| Wait!" shouted Wouter. 等等!”沃特呼喊道。

Ten slotte zag de vrouw Wouter. Finally|finally|||| Finally, the woman saw Wouter. Наконец женщина увидела Ваутера. Нарешті жінка побачила Воутера. 最后,女人看到了沃特。 Ze stopte onmiddellijk. She stopped immediately. Она сразу же остановилась. Вона негайно зупинилася. 她立刻停下来。 De garagedeur bleef open. The garage door remained open. Дверь гаража оставалась открытой. Двері гаража залишилися відчиненими. 车库门仍然开着。

‘Ja? 'Yes? Wie bent u?' vroeg ze. Who are you?" she asked. Кто вы?" - спросила она. Хто ти?" - запитала вона.

‘Kunnen we even praten?' vroeg Wouter. "Can we talk for a minute?" asked Wouter. Мы можем поговорить?" - спросил Воутер. "Ми можемо поговорити?" - запитав Воутер. “我们能谈一下吗?”,沃特问道。

De vrouw keek hem achterdochtig aan. The woman looked at him suspiciously. Женщина посмотрела на него с подозрением. 那女人怀疑地看着他。 Ze liep de garage uit. She walked out of the garage. Она вышла из гаража. Вона вийшла з гаража. 她走出了车库。 Uit de tuin kwam een butler. |||||butler From the garden came a butler. ساقی از باغ آمد. Из сада вышел дворецкий. З саду вийшов дворецький. 花园里走来了一个男仆。 Hij keek de vrouw aan en zei: ‘Mevrouw Marijnen? ||||||||Mrs. Marijnen He looked at the woman and said, "Mrs. Marijnen? Він подивився на жінку і сказав: "Пані Марійнен? 他看着女士说:“Marijnen夫人? Zal ik uw auto even wegzetten?' |||||park Shall I park your car? ماشینت را کنار بگذارم؟ Мне припарковать вашу машину? Припаркувати вашу машину? 我帮您把车停好吗?

‘Ja, Berend. |Yes, Berend. 'Yes, Berend. Да, Беренд. Dank je wel.' Thank you. 谢谢你。

‘Mevrouw Loes Marijnen als ik het goed heb?' vroeg Wouter. |Loes|||||||| "Mrs. Loes Marijnen if I am correct?" asked Wouter. خانم لوس مارینن، اگر درست یادم باشد؟ ووتر پرسید. Госпожа Лос Марийнен, если я не ошибаюсь?" - спросил Ваутер. "Пані Лоес Марійнен, якщо я не помиляюся?" - запитав Воутер. “Loes Marijnen女士,如果我没记错的话?” Wouter问道。

‘Ja, dat ben ik.' Loes keek Wouter goed aan. "Yes, I am. Loes looked closely at Wouter. Да, это так, - Лос внимательно посмотрел на Ваутера. Так, це я. Лоес уважно подивився на Воутера. Loes仔细地看着Wouter。

‘Ik ben gekomen om met u te praten. 'I have come to talk to you. "Я прийшов поговорити з тобою. ‘我来与你谈谈。 Het is belangrijk.' It's important. 这很重要。'

‘Belangrijk? 'Important? ‘重要? Als het om werk gaat, kunt u beter naar mijn kantoor bellen..' When it comes to work, you better call my office...' Если речь идет о работе, вам лучше позвонить мне в офис... Якщо це по роботі, то краще зателефонуйте до мене в офіс... 关于工作,你最好打电话到我的办公室..'

‘Nee. 'No. ‘不。 Geen werk,' antwoordde Wouter. No work," Wouter replied. "Нет работы", - ответил Ваутер. "Немає роботи", - відповів Воутер. 沃特回答道:‘没有工作。

‘Wat kan het zijn?' vroeg Loes. "What could it be?" asked Loes. Что это может быть?" - спросил Лос. "Що це може бути?" - запитав Лоес. '它可能是什么?'洛斯问道。 Wouter lachte alleen maar. |Wouter just laughed.|| Wouter just laughed. Ваутер просто рассмеялся. Воутер тільки розсміявся. 沃特尔只是笑了。 ‘Nou, wat het ook is, komt u maar met me mee. 'Well, whatever it is, come with me. «خب، هر چه هست، با من بیا. Что бы там ни было, пойдемте со мной. "Що б там не було, ходімо зі мною. '嗯,不管是什么,您就跟我走吧。' Komt u mee naar binnen?' Are you coming in with me? Ты пойдешь со мной? Ти підеш зі мною?

Wouter ging met de vrouw mee naar binnen. Wouter went in with the woman. Ваутер вошел в дом вместе с женщиной. Воутер увійшов разом з жінкою. Wouter跟这位女士一起进了屋子。 Het huis was erg groot. The house was very large. 这房子非常大。 Het was echt enorm groot. |||really huge| It was really huge. واقعا بزرگ بود Он был действительно огромным. Він був справді величезним. 它确实非常巨大。 Het was ook erg mooi. It was also very beautiful. ‘Is dit allemaal van u?' vroeg Wouter. "Is all this yours?" asked Wouter. Все это ваше?" - спросил Ваутер. "Це все твоє?" - запитав Воутер.

‘Ja,' antwoordde ze. "Yes," she replied. Ik ben professioneel ontwerper. |||designer I am a professional designer. Я профессиональный дизайнер. 我是专业设计师。 Toen ik 19 was heb ik mijn eigen bedrijf opgestart.' Ze stopte en keek rond. |||||||company|"started"||||| When I was 19, I started my own business. She stopped and looked around. Когда мне было 19, я открыла свой бизнес". Она остановилась и огляделась. Коли мені було 19, я почала власний бізнес". Вона зупинилася і озирнулася. 当我19岁时,我创立了自己的公司。'她停下来看了看四周。

‘Wat zal ik zeggen? 'What shall I say? Что мне сказать? "Що мені сказати? ‘我应该说什么? Ik heb succes gehad.' I've been successful. من موفقیت داشته ام. Я добился успеха. Я був успішним. 我成功了.'

‘Dat zie ik. 'I can see that. Я вижу. "Я це бачу. ‘我看到了. Wauw! Wow! Ого! 哇! U heeft vast heel hard gewerkt.' ||must have|||worked hard You must have worked very hard. Вы, должно быть, очень много работали. Ви, мабуть, дуже багато працювали. 您肯定工作得很努力。

‘Ja. 'Yes. 是的。 Ik heb erg hard gewerkt.' Ze begon weer te lopen. I worked very hard. She started walking again. Я очень много работал. Она снова начала ходить. Я дуже багато працювала. Вона знову почала ходити. 我工作得很努力。' 她又开始走路。 ‘Deze kant op, alstublieft.' |This way|| 'This way, please.' Сюда, пожалуйста. "Сюди, будь ласка.

Wouter en Loes liepen een paar treden omhoog. ||||||steps| Wouter and Loes walked up a few steps. ووتر و لوس چند پله بالا رفتند. Ваутер и Лос поднялись на несколько ступенек. Воутер і Лоес піднялися на кілька сходинок. Wouter和Loes走了几级台阶。 Ze kwamen bij een grote deur. They came to a large door. Они подошли к большой двери. Вони підійшли до великих дверей. 他们走到了一扇大门前。 De deur was van hout en heel mooi. The door was wooden and very beautiful. Дверь была деревянной и очень красивой. Двері були дерев'яними і дуже красивими. 这扇门是木头做的,非常漂亮。 Het was een traditioneel ontwerp. |||traditional|design It was a traditional design. Это был традиционный дизайн. Це був традиційний дизайн.

‘Is uw huis heel oud?' vroeg Wouter. "Is your house very old?" asked Wouter. Ваш дом очень старый?" - спросил Воутер. "Ваш будинок дуже старий?" - запитав Воутер. “您家很旧吗?” Wouter 问道。

Loes glimlachte. Лоэс улыбнулся. Лоес посміхнувся. Loes 微笑着。 ‘Nee, het is niet oud.' Maar het is volgens een traditioneel ontwerp gebouwd. ||||||||||||built 'No, it's not old.' But it was built according to a traditional design. Нет, он не старый. Но он был построен по традиционному проекту. "Ні, вона не стара". Але вона побудована за традиційним проектом. “不,它不旧。” 但是它是按照传统设计建造的。 Ik heb een heel traditionele smaak.' ||||traditional|taste I have very traditional tastes. من سلیقه بسیار سنتی دارم. У меня очень традиционные вкусы". У мене дуже традиційні смаки". 我有着非常传统的口味。'

Loes deed de deur open. Loes opened the door. Лоэс открыл дверь. Loes打开了门。 Wouter keek verbaasd om zich heen. ||Wouter looked surprised.|||around him Wouter looked around in amazement. Ваутер удивленно огляделся по сторонам. Воутер здивовано озирнувся. Wouter惊讶地环顾四周。 Het was een grote kamer. It was a large room. Это была большая комната. Het stond vol mooie, dure meubels. |||||furniture It was full of beautiful, expensive furniture. В нем было много красивой, дорогой мебели. Вона була повна красивих, дорогих меблів. Het was ook netjes en schoon. |||neat||clean It was also neat and clean. Все было аккуратно и чисто. Там також було охайно і чисто.

Al gauw kwam Berend, de butler. |soon|||| Soon came Berend, the butler. به زودی برند، ساقی، از راه رسید. Вскоре пришел Беренд, дворецкий. Незабаром прийшов Беренд, дворецький. 不久,管家贝伦德来了。 Hij bracht thee en koekjes. He brought tea and cookies. چای و کلوچه آورد. Він приніс чай і печиво. 他端来茶和饼干。

‘Meneer …' zei Berend. 'Sir ...' said Berend. Сэр... - сказал Беренд. “先生……”贝伦德说。

‘Zeg maar Wouter.' "Just say Wouter. "فقط بگو ووتر." Просто скажи "Ваутер". "Просто скажи Воутер".

‘Wouter, wat wil je drinken?' "Wouter, what do you want to drink? "ووتر، چه چیزی می خواهی بنوشی؟"

‘Een kopje thee graag. 'A cup of tea please. Чашку чая, пожалуйста. Dank je wel.'

Loes deed haar jasje uit. Loes took off her jacket. Лос сняла куртку. Loes脱掉了她的夹克。 Het was een erg warme dag. ||||warm| It was a very hot day. Это был очень жаркий день. Був дуже спекотний день. 那是一个非常炎热的一天。 Berend sprak opnieuw tegen Wouter. |spoke|again|| Berend spoke again to Wouter. برند دوباره با ووتر صحبت کرد. Беренд снова заговорил с Ваутером. Беренд знову заговорив з Воутером. Berend再次对Wouter说话。 ‘Mag ik je jasje?' Wouter deed zijn jasje uit. "Can I have your jacket? Wouter took off his jacket. Можно взять ваш пиджак? Ваутер снял куртку. "Можна взяти твою куртку? Воутер зняв піджак. “我可以帮你脱外套吗?” Wouter脱下他的外套。 Hij gaf het aan de butler. He gave it to the butler. Он отдал его дворецкому. 他把外套递给了管家。 Berend ging de kamer uit en kwam snel terug. Berend went out of the room and came back quickly. Беренд вышел из комнаты и быстро вернулся. Беренд вийшов з кімнати і швидко повернувся. Berend离开了房间,很快就回来了。 Hij gaf Wouter een kopje hete thee. |||||hot| He handed Wouter a cup of hot tea. Toen liet hij Loes en Wouter alleen. |left||||| Then he left Loes and Wouter alone. سپس لوس و وتر را تنها گذاشت. Затем он оставил Лоэс и Ваутера одних. Потім він залишив Лоеса і Воутера наодинці. 然后他让洛思和沃特尔独处。

Loes en Wouter gingen zitten. |||sat down| Loes and Wouter sat down. Лос и Ваутер сели. Лоес і Воутер сіли. 洛思和沃特尔坐下来。 Ze keken elkaar aan. They looked at each other. Они посмотрели друг на друга. 他们相互看着。 ‘Welkom in mijn huis, Wouter. 'Welcome to my house, Wouter. Добро пожаловать в мой дом, Ваутер. Mag ik vragen waarom je hier bent?' May I ask why you are here? Могу я спросить, почему вы здесь? 我可以问问你为什么在这里吗?

Wouter dronk wat thee. Wouter drank some tea. Ваутер выпил немного чая. Воутер випив чаю. Wouter喝了一些茶。 Toen zette hij zijn kopje op tafel. Then he put his cup on the table. Затем он поставил свою чашку на стол. 然后他把杯子放在桌子上。 ‘Ik wil een cijfer weten,' zei hij kalm. 'I want to know a grade,' he said calmly. Я хочу знать одну цифру, - спокойно сказал он. “我想知道一个数字,”他平静地说。 Net als David was Loes verbaasd. Just|||||surprised Like David, Loes was puzzled. Как и Дэвид, Лос был озадачен. Як і Девід, Лоес був спантеличений. 像大卫一样,洛斯也感到惊讶。

‘Een cijfer?' vroeg ze. "A grade?" she asked. “一个数字?”她问道。

‘Ja, een cijfer.' 'Yes, a grade.'

‘Een specifiek cijfer?' vroeg Loes. |specific||| "A specific grade?" asked Loes. "یک عدد خاص؟" لوس پرسید. Определенная оценка?" - спросил Лоэс.

‘Ja. 'Yes. Het staat op iets wat jij hebt. It's on something you have. Он стоит на том, что у вас есть. Він стоїть на чомусь, що у вас є. 它记录在你身上的东西。 Probeer het je alsjeblieft te herinneren.' Please try to remember. Пожалуйста, постарайтесь запомнить. Будь ласка, постарайтеся запам'ятати. 请试着记住它。

Loes dacht een tijdje na. Loes thought for a while. Лоэс ненадолго задумалась. 洛斯想了一会儿。 Ze probeerde te begrijpen wat Wouter bedoelde. ||||||meant She tried to understand what Wouter meant. Она пыталась понять, что имел в виду Воутер. Вона намагалася зрозуміти, що мав на увазі Воутер. In tegenstelling tot David kon ze zich niets herinneren. |In contrast to||||||| Unlike David, she couldn't remember anything. برخلاف دیوید، او چیزی را به خاطر نمی آورد. В отличие от Дэвида, она ничего не могла вспомнить. На відміну від Давида, вона нічого не пам'ятала. 与大卫相反,她什么也想不起来。

‘Ik weet niet wat je bedoelt. |||||mean 'I don't know what you mean. “我不明白你在说什么。 Misschien kun je uitleggen …' Maybe you can explain ...' Может быть, вы сможете объяснить... 也许你可以解释一下…'

Wouter keek om zich heen. Wouter looked around. ووتر به اطراف نگاه کرد. Ваутер огляделся. Воутер озирнувся. Het tweede cijfer moet hier ergens zijn, dacht hij. The second digit must be here somewhere, he thought. Вторая цифра должна быть где-то здесь, подумал он. Друга цифра має бути десь тут, подумав він. 第二个数字应该在这里的某个地方,他心想。 Natuurlijk, de foto! Of course, the photo! Конечно же, фотография! Звичайно ж, фото! 当然,照片! Hij moest haar de foto laten zien! |had to||||| He had to show her the picture! Он должен был показать ей фотографию! Він мусив показати їй фотографію! 他必须让她看照片!

‘Kan je butler misschien mijn jasje halen?' vroeg Wouter. "Could your butler possibly get my jacket?" asked Wouter. Не мог бы ваш дворецкий принести мой пиджак?" - спросил Воутер. “你可以让管家帮我拿一下外套吗?”瓦特问道。

‘Natuurlijk,' antwoordde Loes. "Of course," Loes replied. “当然可以,”洛伊斯回答道。

Berend verliet de kamer. |left|| Berend left the room. برند از اتاق خارج شد. Беренд вышел из комнаты. Беренд вийшов з кімнати. 贝伦德离开了房间。 Enkele seconden later kwam hij terug met het jasje van Wouter. |seconds||||||||| A few seconds later, he returned with Wouter's jacket. Через несколько секунд он вернулся с курткой Ваутера. 几秒钟后,他拿着 Wouter 的夹克回来了。 Wouter voelde in zijn jasje. Wouter felt in his jacket. ووتر در ژاکتش نمد کرد. Ваутер пощупал свой пиджак. Воутер намацав у своїй куртці. Wouter 在他的夹克里摸索。 Er zaten veel zakken in. |||pockets| There were a lot of pockets in it. Było w nim wiele kieszeni. В нем было много карманов. У ньому було багато кишень. 里面有很多口袋。 Het was moeilijk om de foto te vinden. It was hard to find the picture. Было трудно найти фотографию. Важко було знайти фотографію. 找到照片很困难。 Het duurde even. |It took a while.| It took a while. Это заняло некоторое время. Це зайняло деякий час. 花了一些时间。 Loes werd ongeduldig. ||Loes became impatient. Loes was getting impatient. Лоэс начал терять терпение. Лоес втрачав терпіння. 洛伊斯变得不耐烦。

Eindelijk vond hij hem. Finally, he found him. Наконец он нашел его. 最后他找到了他。 ‘Hier is hij!' Wouter lachte. "Here he is! Wouter laughed. Вот он!" - рассмеялся Ваутер. "Ось він! Воутер засміявся. “这就是他!” Wouter 笑了。 ‘Ik heb hem! 'I got him! او را گرفتم! Он у меня! "Я тримаю його! “我找到了!” Hier hebben we het cijfer voor nodig.' This is what we need the grade for. Potrzebujemy do tego liczby". Нам нужна цифра для этого". Нам потрібна цифра для цього". 我们需要这个数字。

Hij legde de foto van de kist op tafel. He put the photo of the coffin on the table. عکس تابوت را روی میز گذاشت. Он положил фотографию гроба на стол. Він поклав на стіл фотографію труни. 他把棺材的照片放在桌子上。 Loes pakte de foto. |picked up|| Loes picked up the photo. لوس عکس را گرفت. Лоэс схватила фотографию. Loes拿起了照片。 Ze keek er goed naar. She looked at it closely. Она внимательно посмотрела на него. Вона уважно подивилася на нього. Plotseling herinnerde ze zich iets! Suddenly|||| Suddenly she remembered something! Внезапно она что-то вспомнила! Раптом вона щось згадала! 突然间,她想起了什么!

‘Ik weet niet waarom … maar ik denk dat ik me iets herinner,' zei ze. |||||||||||remember|| 'I don't know why ... but I think I remember something,' she said. او گفت: "نمی دانم چرا... اما فکر می کنم چیزی را به خاطر دارم." Не знаю почему... но мне кажется, я что-то помню, - сказала она. "Я не знаю чому... але мені здається, що я щось пам'ятаю", - сказала вона. “我不知道为什么......但我想我记起了什么,”她说。

‘Denk goed na, Loes, denk goed na,' zei Wouter. 'Think well, Loes, think well,' Wouter said. Хорошо подумай, Лос, хорошо подумай, - сказал Ваутер. "Думай добре, Лоесе, думай добре", - сказав Воутер. “认真想想,洛斯,认真想想,”沃特说。

Loes ging staan. Loes stood up. Лоэс встал. Лоес підвівся. ‘Kom mee, Wouter,' zei ze. 'Come along, Wouter,' she said. Пойдем, Воутер, - сказала она. ‘Ik weet niet wie je bent of wat je wilt. 'I don't know who you are or what you want. من نمی دانم شما کی هستید یا چه می خواهید. Я не знаю, кто ты и чего хочешь. "Я не знаю, хто ти і чого ти хочеш. “我不知道你是谁,也不知道你想要什么。” Maar door jou moet ik ergens aan denken.' But you make me think of something. Но вы заставляете меня кое о чем думать". Але ти змушуєш мене думати про щось". “但因为你,我想到了什么。”

Wouter glimlachte. Wouter smiled. Wouter微笑着。 Hij en Loes verlieten het huis. He and Loes left the house. Он и Лос вышли из дома. Ze gingen een klein gebouw in dat ernaast stond. |||||||next to it| They went into a small building next door. Они вошли в небольшое здание по соседству. Вони зайшли в невелику будівлю по сусідству. 他们走进了旁边的一座小建筑。 De binnenkant van het gebouw was net een klein privémuseum. |The interior||||||||private museum The inside of the building was like a small private museum. Внутри здание напоминало небольшой частный музей. Всередині будівля була схожа на невеликий приватний музей. 建筑物内部就像一个小型私人博物馆。 Er lagen veel tekeningen, schilderijen en andere waardevolle dingen. |There were||drawings|paintings|||valuable| There were many drawings, paintings and other valuable things lying around. Вокруг валялось множество рисунков, картин и других ценных вещей. 里面摆放着许多图画、油画和其他珍贵物品。

Vlakbij een mooie tekening vond Loes een klein doosje. "Near"|||drawing|||||little box Near a beautiful drawing, Loes found a small box. Рядом с красивым рисунком Лоэс нашла маленькую коробочку. Поруч із красивим малюнком Лоес знайшов маленьку коробочку. Loes在一幅漂亮的图画附近发现了一个小盒子。 Ze maakte het open. She opened it. Она открыла его. Вона відкрила його. 她打开了它。 Er lag een ketting in. There was a chain in it. В нем была цепочка. 里面有一条项链。 De ketting was net als die van David. |||just|||| The necklace was just like David's. گردنبند درست مثل گردنبند دیوید بود. Ожерелье было точно таким же, как у Дэвида. Намисто було таке саме, як у Девіда. 这条项链就像大卫的那条。 Hij was heel oud, maar Loes kon de ketting openen. |||||||||open It was very old, but Loes could open the chain. او بسیار پیر بود، اما لوس می توانست زنجیر را باز کند. Był bardzo stary, ale Loes potrafiła otworzyć łańcuch. Он был очень старый, но Лос смогла открыть цепочку. Він був дуже старий, але Лоес зміг розірвати ланцюг. Hij was heel oud, maar 萝斯可以打开项链。 Ze kon het cijfer aan de binnenkant nog lezen. ||||||inside|| She could still read the number on the inside. او هنوز هم می توانست عدد داخل را بخواند. Она все еще могла прочитать номер на внутренней стороне. Вона все ще могла прочитати номер на внутрішній стороні. 她还能看到里面的数字。

Loes gaf de ketting aan Wouter. Loes handed the necklace to Wouter. Лос передал ожерелье Ваутеру. Loes把项链交给了Wouter。 Hij bekeek hem goed. He looked at him closely. Он внимательно посмотрел на него. 他仔细地观察了一下。 ‘Oké. 'Okay. “好的。 Meer heb ik niet nodig,' zei hij kalm. That's all I need," he said calmly. این تمام چیزی است که من نیاز دارم.» او آرام گفت. To wszystko, czego potrzebuję - powiedział spokojnie. Это все, что мне нужно, - спокойно сказал он. Це все, що мені потрібно, - спокійно сказав він. “我什么都不需要,”他平静地说。

‘Ik begrijp het nog steeds niet, Wouter. 'I still don't understand, Wouter. من هنوز آن را درک نمی کنم، ووتر. Я все еще не понимаю, Воутер. Я все ще не розумію, Воутер. “我还是不明白,沃尔特。 Wat wil je precies? What exactly do you want? دقیقا چی میخوای؟ Что именно вам нужно? Чого саме ви хочете? 你到底想要什么?” De kist herinnerde me aan de ketting. The box reminded me of the necklace. سینه منو یاد زنجیر انداخت. Сундук напомнил мне об ожерелье. Скриня нагадала мені про намисто. 这个箱子让我想起了那条项链。 Maar ik weet niet waarom. But I don't know why. Но я не знаю, почему. Але я не знаю чому. 但我不知道为什么。 Jij wel? You do? Naprawdę? Правда? Справді? 你知道吗? Is dat belangrijk?' Is that important? Это важно? Це важливо?

Wouter stopte. Wouter stopped. Ваутер остановился. Воутер зупинився. Wouter停下了。 ‘Ik moet nu gaan, Loes. 'I have to go now, Loes. Мне пора идти, Лос. ‘我现在必须走了,洛斯。 Vraag alsjeblieft niets meer.' Hij gaf haar een brief. Please don't ask for anything more. He handed her a letter. Пожалуйста, не просите больше ни о чем", - он протянул ей письмо. Будь ласка, не проси більше нічого". Він передав їй листа. 请不要再问了。' 他递给她一封信。 Toen stopte Wouter en zei: ‘Onthoud het cijfer. |||||Remember it|| Then Wouter stopped and said, "Remember the number. Затем Ваутер остановился и сказал: "Запомните номер. Тоді Воутер зупинився і сказав: "Запам'ятай номер. 然后,沃特停下来说:“记住这个数字。 En lees dit. And read this. И прочтите это. 并阅读这个。 Dan begrijp je meer.' Then you'll understand more. آنگاه بیشتر متوجه خواهید شد. Тогда вы поймете больше". Тоді ви зрозумієте більше". 然后你会理解更多。”

Wouter draaide zich om en verliet het huis van Loes. Wouter turned and left Loes' house. Ваутер повернулся и вышел из дома Лоэса. Воутер розвернувся і вийшов з будинку Лоеса. Wouter转身离开了Loes的房子。 Toen hij vertrok, riep hij: ‘Ik ga naar Amsterdam! As he left, he shouted, "I'm going to Amsterdam! Уходя, он крикнул: "Я еду в Амстердам! Йдучи, він крикнув: "Я їду в Амстердам! 当他离开时,他喊道:'我要去阿姆斯特丹了! Tot gauw, Loes!' See you soon, Loes! До скорой встречи, Лос! 再见,Loes!'

Loes zei niets terug. Loes said nothing back. Лоэс ничего не ответила. Лоес нічого не відповів. Loes没有回答。 Ze kon het niet. She couldn't. او نمی توانست این کار را انجام دهد. Она не могла. Вона не могла. 她做不到。 Ze had geen idee waarom Wouter was gekomen. She had no idea why Wouter had come. Она понятия не имела, зачем пришел Ваутер. 她不知道Wouter为什么来。 Ze keek naar de brief. She looked at the letter. Она посмотрела на письмо. 她看着那封信。 Het leek allemaal heel vreemd, maar toch op één of andere manier belangrijk. It all seemed very strange, yet somehow important. همه چیز بسیار عجیب و در عین حال مهم به نظر می رسید. Wszystko to wydawało się bardzo dziwne, a jednak w jakiś sposób ważne. Все это казалось очень странным, но в то же время каким-то важным. Все це здавалося дуже дивним, але якимось чином важливим. 一切都显得很奇怪,但却以某种方式显得很重要。 Ze wilde liever alles vergeten. She preferred to forget everything. Она предпочитала все забыть. Вона вважала за краще все забути. 她宁愿忘掉一切。 Maar de oude man mocht van haar zijn plezier hebben. ||||||||pleasure| But she allowed the old man to have his fun. اما پیرمرد اجازه داشت از او لذت ببرد. Но она позволила старику повеселиться. Але вона дозволила старому розважитися. Langzaam opende ze de brief. Slowly she opened the letter. Медленно она открыла письмо. Повільно розгорнула листа.

**Hoofdstuk 2 Overzicht** Chapter 2 Overview فصل 2 بررسی اجمالی Глава 2 Обзор Розділ 2 Огляд

**Samenvatting** Summary Резюме

Wouter reist naar Leeuwarden. Wouter travels to Leeuwarden. Hij bezoekt een vrouw die Loes heet. |visits||||| He visits a woman named Loes. Zij woont in een enorm huis. She lives in a huge house. او در یک خانه بزرگ زندگی می کند. Wouter vertelt Loes over de kist. Wouter tells Loes about the coffin. Воутер розповідає Лоесу про труну. Hij vraagt haar om zich een cijfer te herinneren. He asks her to remember a number. Он просит ее запомнить одну цифру. 他要求她记住一个数字。 Plotseling herinnert ze zich iets. |remembers||| Suddenly she remembers something. ناگهان چیزی به یاد می آورد. 突然她想起了什么。 Ze laat Wouter een oude ketting zien. She shows Wouter an old necklace. Она показывает Ваутеру старое ожерелье. 她向Wouter展示了一条老项链。 Er staat een cijfer in. It contains a number. Loes heeft veel vragen. Loes has many questions. У Лоэса много вопросов. Wouter beantwoordt ze niet. |Wouter does not answer.|| Wouter does not answer them. ووتر به آنها پاسخ نمی دهد. Воутер на них не відповідає. Wouter不回答它们。 Hij geeft Loes een brief en vertrekt naar Amsterdam. He gives Loes a letter and leaves for Amsterdam. 他给了Loes一封信,然后离开去阿姆斯特丹。 Loes begint de brief te lezen. Loes begins to read the letter. Лос начинает читать письмо. Loes开始阅读这封信。