×

We use cookies to help make LingQ better. By visiting the site, you agree to our cookie policy.


image

Дыялогі, Дыялог 3. Дзіяна і Кацярына

Дыялог 3. Дзіяна і Кацярына

ДЗІЯНА: Ой, мне так шкада, што я Вас не ўбачыла!

КАЦЯРЫНА: Не, не, не хвалюйцеся, гэта была мая віна, я была ў задуменні. Але Вашыя прадуктовыя торбы зваліліся долу! Дазвольце мне дапамагчы сабраць рэчы.

ДЗІЯНА: Не турбуйцеся. Патрымаеце майго сабаку, пакуль я збяру рэчы?

КАЦЯРЫНА: Вядома! Нічога сабе, але Ваш сабака велізарны! Гэта хлопчык? Як яго клічуць?

ДЗІЯНА: Не, на самой справе гэта дзяўчынка. Яе завуць Лола, гэта нямецкая аўчарка, і хаця ёй шэсць гадоў, паводзіць сябе, як шчанюк: заўсёды гойсае тут і там у пагоні за птушкамі і стварае праблемы.

КАЦЯРЫНА: Ага, поўная энергіі! Мне трэба дзве рукі, каб утрымаць яе.

ДЗІЯНА: Ёй так падабаецца быць на волі. Мой муж і я, мы пераехалі з Мінску ў Браслаў на мінулым тыдні. У Мінску шмат паркаў, дзе Лола магла пабегаць, але не так, як тут ... для яе зараз увесь горада, як парк.

КАЦЯРЫНА: Як пашанцавала! А Вашага мужа клічуць Міколай?

ДЗІЯНА: Так! Адкуль Вы ведаеце?

КАЦЯРЫНА: Сёння я размаўляла з ім. Ён шукаў краму, каб купіць фарбу для вашай кухні. Дарэчы, мяне завуць Кацярына. Вельмі прыемна.

ДЗІЯНА: Мяне клічуць Дзіянай, вельмі прыемна. Я б падала Вам маю руку, але я спрабую сабраць рэчы ...

КАЦЯРЫНА: Так, на самой справе! Ці ўсё ў парадку?

ДЗІЯНА: Я думаю, усё, здаецца, добра ... О, не! У гэтай торбе былі яйкі, і цяпер усе яны разбітыя. Як шкада! Я толькі што купіла іх у супермаркеце, цяпер прыйдзецца ісці зноў.

КАЦЯРЫНА: Вы купляеце яйкі ў супермаркеце? ! ДЗІЯНА: Так, і што з таго? У чым праблема?

КАЦЯРЫНА: Ну, Вы не павінныя купляць яйкі ў супермаркеце. Тут у Браславе нам не падабаюцца ні сеткі супермаркетаў, ні людзі, якія там купляюць.

ДЗІЯНА: Пачакайце, Вы хочаце сказаць мне, дзе я павінна ці не павінна купляць?

КАЦЯРЫНА: Гэта была проста сяброўская прапанова. У Браславе так шмат мясцовых прадуктаў, якія сорамна купляць ў супермаркеце. У нас ёсць пякарня, мясная крама і нават сямейная ферма. Але не хвалюйцеся, я разумею, што людзі ў Мінску купляюць толькі ў супермаркеце - Вы ж нядаўна тут, але Вы скора ўбачыце, што мы тут не такія, як там.

ДЗІЯНА: Мінчане? Гарадскія... Так кажуць?

КАЦЯРЫНА: Ёсць ферма ў канцы вуліцы, якая прадае смачныя яйкі па добрай цане, схадзіце туды. Тым не менш, у Вашага сабакі сапраўды так шмат энергіі! Звярніце ўвагу на тое, што трэба прыбіраць за сабакам. У Браславе можна атрымаць штраф, калі не прыбіраць за сабакам.

ДЗІЯНА: Хм ... дзякуй. Хто б мог падумаць.

Дыялог 3. Дзіяна і Кацярына Dialog 3. Diana und Kateryna Dialogue 3. Diana and Kateryna Диалог 3. Диана и Катерина

ДЗІЯНА: Ой, мне так шкада, што я Вас не ўбачыла!

КАЦЯРЫНА: Не, не, не хвалюйцеся, гэта была мая віна, я была ў задуменні. Але Вашыя прадуктовыя торбы зваліліся долу! Дазвольце мне дапамагчы сабраць рэчы.

ДЗІЯНА: Не турбуйцеся. Патрымаеце майго сабаку, пакуль я збяру рэчы?

КАЦЯРЫНА: Вядома! Нічога сабе, але Ваш сабака велізарны! Гэта хлопчык? Як яго клічуць?

ДЗІЯНА: Не, на самой справе гэта дзяўчынка. Яе завуць Лола, гэта нямецкая аўчарка, і хаця ёй шэсць гадоў, паводзіць сябе, як шчанюк: заўсёды гойсае тут і там у пагоні за птушкамі і стварае праблемы.

КАЦЯРЫНА: Ага, поўная энергіі! Мне трэба дзве рукі, каб утрымаць яе.

ДЗІЯНА: Ёй так падабаецца быць на волі. Мой муж і я, мы пераехалі з Мінску ў Браслаў на мінулым тыдні. У Мінску шмат паркаў, дзе Лола магла пабегаць, але не так, як тут ... для яе зараз увесь горада, як парк.

КАЦЯРЫНА: Як пашанцавала! А Вашага мужа клічуць Міколай?

ДЗІЯНА: Так! Адкуль Вы ведаеце?

КАЦЯРЫНА: Сёння я размаўляла з ім. Ён шукаў краму, каб купіць фарбу для вашай кухні. Дарэчы, мяне завуць Кацярына. Вельмі прыемна.

ДЗІЯНА: Мяне клічуць Дзіянай, вельмі прыемна. Я б падала Вам маю руку, але я спрабую сабраць рэчы ...

КАЦЯРЫНА: Так, на самой справе! Ці ўсё ў парадку?

ДЗІЯНА: Я думаю, усё, здаецца, добра ... О, не! У гэтай торбе былі яйкі, і цяпер усе яны разбітыя. Як шкада! Я толькі што купіла іх у супермаркеце, цяпер прыйдзецца ісці зноў.

КАЦЯРЫНА: Вы купляеце яйкі ў супермаркеце? ! ДЗІЯНА: Так, і што з таго? У чым праблема?

КАЦЯРЫНА: Ну, Вы не павінныя купляць яйкі ў супермаркеце. Тут у Браславе нам не падабаюцца ні сеткі супермаркетаў, ні людзі, якія там купляюць.

ДЗІЯНА: Пачакайце, Вы хочаце сказаць мне, дзе я павінна ці не павінна купляць?

КАЦЯРЫНА: Гэта была проста сяброўская прапанова. У Браславе так шмат мясцовых прадуктаў, якія сорамна купляць ў супермаркеце. У нас ёсць пякарня, мясная крама і нават сямейная ферма. Але не хвалюйцеся, я разумею, што людзі ў Мінску купляюць толькі ў супермаркеце - Вы ж нядаўна тут, але Вы скора ўбачыце, што мы тут не такія, як там.

ДЗІЯНА: Мінчане? Гарадскія... Так кажуць?

КАЦЯРЫНА: Ёсць ферма ў канцы вуліцы, якая прадае смачныя яйкі па добрай цане, схадзіце туды. Тым не менш, у Вашага сабакі сапраўды так шмат энергіі! Звярніце ўвагу на тое, што трэба прыбіраць за сабакам. У Браславе можна атрымаць штраф, калі не прыбіраць за сабакам.

ДЗІЯНА: Хм ... дзякуй. Хто б мог падумаць.