Частка Дваццаць тры
І як даўно людзі могуць проста прыходзіць і спаць у чужым ложку, калі яны стаміліся? Хіба не трэба прасіць дазвалення?
Тут нікога не было, каб спытаць. Чаму гэта цябе так турбуе? Можа ты дзяўчына Рыгора, ці як?
Не, я не дзяўчына Рыгора, калі вам так трэба гэта ведаць. Рыгор – мой настаўнік беларускай мовы.
Ты жартуеш? Рыгор – твой настаўнік беларускай мовы? Ты не надурыш мяне.
Не, я кажу праўду. Рыгор дапамог мне вывучаць беларускую мову.
Але ты вельмі добра гаворыш па-беларуску. Я не веру, што ты яго вучаніца.
Але я усё ж такі яго вучаніца, ці была ёю. Калі я прыехала сюды, я не вельмі добра размаўляла.
І толькі жывучы з Рыгорам, ты навучылася так добра размаўляць? Ён так шмат табе дапамог?
Я не толькі добра размаўляю, але і пішу таксама добра, і без праблем чытаю складаныя кніжкі.
Дык як ты вучылася? У чым сакрэт?
