×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Youtube - μικρές Συναντήσεις (Conversational), #005: Βία της καθημερινότητας, τα εικονικά προφίλ, γυναίκες, ο καρκίνος και τα εφόδια που δίνει.

#005: Βία της καθημερινότητας, τα εικονικά προφίλ, γυναίκες, ο καρκίνος και τα εφόδια που δίνει.

(Μουσική του χώρου)

Σκέφτομαι ότι...

...είναι πάρα πολύ δύσκολο

το να ζεις σήμερα και να...

να ζεις και να είσαι ένας άνθρωπος που σκέφτεται και προβληματίζεται και θέλει να αλλάξει πράγματα

γιατί είναι πάρα πολλά τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουμε.

Ενδιαφερόμαστε για πάρα πολλα πράγματα.

Ο κύκλος μου, ας πούμε. Και σκέφτομαι: για το περιβάλλον δε συζητάμε ποτέ.

Δηλαδή έξω όταν βγαίνουμε μπορεί να συζητήσουμε για πάρα πολλά πράγματα. Ακόμη και για πολιτική.

Για το περιβάλλον δε θα πούμε ποτέ τίποτα.

Και ενοχλούμαι λίγο γιατί νιώθω ότι είναι και αυτό καθήκον μου.

Είναι καθήκον μου το περιβάλλον,είναι καθήκον μου η πολιτική κατάσταση της χώρας μου,

είναι καθήκον προσωπικό μου το ότι είμαι γυναίκα, η θέση μου. Είναι καθήκοντά μου όλα αυτά.

Και... είναι πραγματικά... είναι...

Δε ξέρω, είναι αυτό που σου 'λεγα πριν. Είναι πολύ δύσκολο να έχεις να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα.

Και παράλληλα να πρέπει να...

να ζεις και για τον εαυτό σου.

Έχεις πάρα πολλά ανοιχτά μέτωπα.

Αλλά γενικά... Γενικά, γενικά... αυτό που θα ήθελα να αλλάξει πάρα πολύ...

είναι εμείς και συγκεκριμένα θα 'θελα να είμαστε πιο ευγενικοί άνθρωποι.

Να μην υπάρχει βία και δεν εννοώ βία μόνο να χτυπήσεις.

Υπάρχει βία παντού. Δηλαδή στο λεωφορείο, στον τρόπο που περπατάμε, στον τρόπο που μιλάμε.

Δε σεβόμαστε. Δε ξέρω, δηλαδή...

Δε μ'αρέσει καθόλου. Οι ουρές, ας πούμε, στα ταμεία, στις τράπεζες.

Έχουμε ένα άγχος, ένα... ένα...

Δε ξέρω, ένα...

Ότι μας ανήκει κάτι, ότι μας χρωστάει κάποιος κάτι και πρέπει για αυτό το λόγο να μας φέρονται πιο...

Μ'αρέσει πολύ το λεωφορείο γιατί παρατηρείς πάρα πολύ συμπεριφορές ανθρώπων αγνώστων μεταξύ τους

που συνδέονται για 3-4 λεπτά που διαρκεί μια διαδρομή, ξέρω 'γω.

Και μπορείς να δεις, να καταλάβεις πάρα πολλά για κάποιον από τον τρόπο που κινείται.

Ακόμη και από τον τρόπο που κάθεται μέσα στο λεωφορείο.

Και δεν... Με πληγώνει πάρα πολύ όταν βλέπω ότι υπάρχει τόση αγένεια και τόση βία στη συμπεριφορά. Δε το μπορώ.

Πώς να πεις σε έναν 60 χρονών άνθρωπο ότι:

«Μη συμπεριφέρεσαι έτσι, σα ζώο». Δε ξέρω.

Πώς να του το διδάξεις αυτό; Δε γίνεται.

Αυτό που δε μου αρέσει είναι ότι έχει χαθεί η άμεση επαφή και παράλληλα με αυτό έχει χαθεί

το να δείχνεις αυτό που πραγματικά είσαι.

Δηλαδή: Όταν υπάρχουν τόσα τεχνολογικά μέσα και τόσες ιστοσελίδες

οι οποίες σου επιτρέπουνε στην ουσία να «χτίσεις» ένα προφίλ

Αυτό το πράγμα

κάποιους ανθρώπους αυτομάτως τους βάζει στη διαδικασία να «χτίζουν» μια persona.

Δηλαδή, για χάρη της επικοινωνίας, «χτίζουν» έναν ολόκληρο εαυτό τον οποίον τον «πλασάρουνε».

Περνάει σε άλλο επίπεδο δηλαδή. Δεν είναι ότι απλά θέλουνε να γνωρίσουν κόσμο.

Είναι ότι θέλουνε να επιβάλλουν μία εικόνα του εαυτού τους που μπορεί να είναι τελείως διαφορετική από αυτό που πραγματικά είναι.

Κάποιοι άνθρωποι νιώθω ότι σκέφτονται υπερβολικά πολύ την εικόνα τους...

...σε τέτοια μέσα.

Εμένα αυτό είναι που με ενοχλεί πάρα πολύ.

Αν μπορούσα να γνωρίσω μια προσωπικότητα από την αρχαία εποχή σίγουρα αυτή η προσωπικότητα θα ήταν γυναίκα.

Έχουν γραφτεί τόσα για τους άντρες, οι άντρες έχουν γράψει τόσα για τους εαυτούς τους. Εγώ θα 'θελα να ακούσω τη φωνή μιας γυναίκας.

Και μάλιστα θα 'θελα να ακούσω τη φωνή μιας γυναίκας...

...όχι...

...ας πούμε, εντάξει, η Σαπφώ, που είναι τρομερή ποιήτρια.

Όχι της Σαπφούς. Θα 'θελα να ακούσω μιας γυναίκας που δεν είχε πρόσβαση.

Ούτε στην εκπαίδευση ούτε πουθενά. Και να μου πει πώς ήταν για εκείνη η ζωή τότε.

Αυτό που με συγκινεί πιο πολύ, με ευαισθητοποιεί, με θυμώνει, με στεναχωρεί, με πληγώνει, με εξοργίζει είναι το γεγονός ότι

η γυναίκα πάντα είναι σε ένα...

...σα να είναι κάτω από μεγεθυντικό φακό κάπως, δε ξέρω. Δηλαδή...

Από πολλές απόψεις. Νιώθω ότι αναλύεται πάρα πολύ.

Αναλύεται ως κατασκευή. Αναλύεται σε κομμάτια. Αναλύεται ως σώμα, αναλύεται ως προσωπικότητα.

Της «κολλούν» ταμπέλες και αυτό είναι μια δουλειά που δεν την κάνει η ίδια για τον εαυτό της.

Το κάνουν άλλοι για εκείνη και κυρίως άντρες. Αυτό γίνεται αιώνες τώρα.

Έχουνε γίνει πάρα πολλά βήματα σίγουρα. Η γυναίκα έχει αποκτήσει φωνή, έχει προσπαθήσει για να αποκτήσει φωνή και προσπαθεί ακόμα.

Αλλά και πάλι νιώθω ότι δε τη βλέπουνε σαν ολότητα.

Τη βλέπουνε απλά σαν σύνολο αποσπασμάτων.

Και ότι ο καθένας μελετάει και αναλύει το απόσπασμα που θέλει.

Μέσα από τη δική του αντρική ματιά.

Αυτό το πράγμα με εκνευρίζει.

Στα 20 διαγνώστηκα με λέμφωμα που είναι καρκίνος του αίματος και ήτανε...

το πιο δύσκολο πράγμα που έχω βιώσει μέχρι τώρα.

Τα πρώτα συναισθήματα που ένιωσα ήτανε και βασικά δεν σταμάτησα να τα νιώθω μέχρι...

...μέχρι ακόμα και αφού είχα τελειώσει με τις θεραπείες μου, είχανε βγει τα πρώτα αποτελέσματα.

Τα συναισθήματα που ένιωθα ήταν οργή, οργή, οργή

Είναι αυτό ακριβώς το ότι σου επιβάλλεται μια κατάσταση σε μια ηλικία που δε μπορείς να χειριστείς τίποτα επιβαλλόμενο

Δηλαδή εδώ δε σου αρέσει να σου επιβάλλονται οι γονείς σου και να σου λένε: «Θα γυρίσεις στις 2 και όχι στις 3»

Θα σου αρέσει να σου λένε: «Κάθε 15 μέρες θα πηγαίνεις στο κρεβάτι του πόνου» ας πούμε;

Οπότε ήταν πάρα πολύ δύσκολο για εμένα το να μπορέσω να τιθασεύσω την αντιδραστικότητά μου και να πω: «Ναι, ναι, κουράγιο, κουράγιο».

Όλοι μου λέγανε: «Κάνε υπομονή, θα περάσει. Κάνε υπομονή, θα περάσει».

Και εγώ είμαι σε φάση: «Δεν είναι θέμα υπομονής, δεν είναι ότι υπομένω κάτι. Είναι ότι πρέπει να επιμείνω»

Εγώ για να πάρω όλα αυτά τα φάρμακα που έπαιρνα έπρεπε να δείξω επιμονή.

Να πω ότι «Ναι θα το κάνω, θα το κάνω. Θα επιμείνω, θα το κάνω, θα το παλέψω».

Δεν ήτανε μια παθητική κατάσταση. Καθόλου παθητική δεν είναι.

Και όποιος το πιστεύει αυτό το πράγμα κάνει πολύ μεγάλο λάθος.

Τότε, εκείνη την περίοδο, πήγαινα σε ψυχολόγο και της το είχα εξηγήσει ως εξής:

«Είναι σα να πρέπει να διανύσεις μια απόσταση και κάθε 10 δευτερόλεπτα να σε χτυπάει κεραυνός.

Αλλά εσύ πρέπει να τη διανύσεις αυτή την απόσταση ακόμα και αν κάθε 10 δευτερόλεπτα σε χτυπάει κεραυνός».

Είναι αυτό το πράγμα. Δεν έχει να κάνει με υπομονή. Είναι κάτι καθαρά ενεργητικό.

Εγώ ένιωθα ότι «σηκώνω μανίκια» κάθε φορά.

Ότι είμαι εκεί με όλη μου τη δύναμη. Δε μπορούσα να το δω χαλαρά. Καθόλου.

Πιέστηκα πάρα πολύ να είμαι αδρανής εκείνο το διάστημα γιατί ήμουν στο σπίτι συνέχεια.

Υπήρχαν μέρες που δε μπορούσα να σηκωθώ καν από το κρεβάτι.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι εμένα προσωπικά μου βγήκε σε παρα πολύ καλό.

Δηλαδή μου άλλαξε πάρα πολύ τον τρόπο σκέψης για πολλά πράγματα.

Όλα αυτά τα πράγματα που κρατούσα μέσα μου, όταν έγινα καλά και πλέον είχα τη δύναμη να κάνω πράγματα

έγινα υπερενεργητική και έκανα πάρα πολλά, δηλαδή διόρθωσα πολλά πράγματα που είχα αφήσει πίσω.

Τη φυσική μου κατάσταση, τη σχολή μου, τα μαθήματα, τα ενδιαφέροντά μου.

Δηλαδή αν μεταφερθώ χρονικά τότε και το σκεφτώ θα είμαι λίγο ότι: «Ω χάλια, δε θέλω να ξαναπατήσω σε νοσοκομείο»

Αλλά άμα το δω εκ του αποτελέσματος ίσως ήταν και για καλό.

Με άλλαξε πολύ σαν άνθρωπο και νομίζω με έκανε καλύτερη.

Ίσως αυτή η ηλικία, η νεαρή ηλικία, είναι η κατάλληλη (να περάσει κάποιος μια τέτοια κατάσταση) γιατί

σου δίνει πολύ καλά εφόδια για τη ζωή μετά, έτσι νομίζω.

Εννοώ είδα ανθρώπους που πάθαιναν την ίδια ασθένεια με εμένα στα 60-70 τους και ήταν απλά μιζέρια, γκρίνια.

Και ένα απωθημένο. Ότι κάτι δεν έχω κάνει στη ζωή μου και θέλω να γυρίσω πίσω. Θέλω περισσότερο χρόνο.

Αν μπορούσα να φωνάξω κάτι μέσα από ένα μεγάφωνο θα απευθυνόμουνα μάλλον περισσότερο σε γυναίκες.

Και θα τους έλεγα να αγαπάνε τους εαυτούς τους. Αυτό.

#005: Βία της καθημερινότητας, τα εικονικά προφίλ, γυναίκες, ο καρκίνος και τα εφόδια που δίνει. #005: Violence of everyday life, virtual profiles, women, cancer and the resources it gives. #005: Violencia de la vida cotidiana, perfiles virtuales, mujeres, cáncer y los recursos que da. #005 : La violence au quotidien, les profils virtuels, les femmes, le cancer et les ressources qu'il offre. #005: Günlük yaşamın şiddeti, sanal profiller, kadınlar, kanser ve verdiği kaynaklar.

(Μουσική του χώρου) (Music of the place)

Σκέφτομαι ότι... I think that ...

...είναι πάρα πολύ δύσκολο ... it is very difficult

το να ζεις σήμερα και να... to live today and to ...

να ζεις και να είσαι ένας άνθρωπος που σκέφτεται και προβληματίζεται και θέλει να αλλάξει πράγματα live and be a person who thinks and thinks and wants to change things

γιατί είναι πάρα πολλά τα πράγματα που πρέπει να αλλάξουμε. because there are so many things to do to change.

Ενδιαφερόμαστε για πάρα πολλα πράγματα. We are interested in many things.

Ο κύκλος μου, ας πούμε. Και σκέφτομαι: για το περιβάλλον δε συζητάμε ποτέ. My circle, let's say. And I think: we never talk about the environment.

Δηλαδή έξω όταν βγαίνουμε μπορεί να συζητήσουμε για πάρα πολλά πράγματα. Ακόμη και για πολιτική. That is, when we go out we can talk about a lot of things. Even for politics.

Για το περιβάλλον δε θα πούμε ποτέ τίποτα. We will never say anything about the environment.

Και ενοχλούμαι λίγο γιατί νιώθω ότι είναι και αυτό καθήκον μου. And I'm a little annoyed because I feel it 's my job too.

Είναι καθήκον μου το περιβάλλον,είναι καθήκον μου η πολιτική κατάσταση της χώρας μου, It is my duty the environment, it is my duty the political situation of my country, it

είναι καθήκον προσωπικό μου το ότι είμαι γυναίκα, η θέση μου. Είναι καθήκοντά μου όλα αυτά. is my personal duty to be a woman, my position. These are all my duties.

Και... είναι πραγματικά... είναι... And ... it really is ... it is ...

Δε ξέρω, είναι αυτό που σου 'λεγα πριν. Είναι πολύ δύσκολο να έχεις να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα. I do not know, it is what I told you before. It is very difficult to face reality.

Και παράλληλα να πρέπει να... And at the same time you have to ...

να ζεις και για τον εαυτό σου. live for yourself.

Έχεις πάρα πολλά ανοιχτά μέτωπα. You have too many open foreheads.

Αλλά γενικά... Γενικά, γενικά... αυτό που θα ήθελα να αλλάξει πάρα πολύ... But in general ... In general, in general ... what I would like to change a lot ...

είναι εμείς και συγκεκριμένα θα 'θελα να είμαστε πιο ευγενικοί άνθρωποι. is us and in particular I would like to be kinder people.

Να μην υπάρχει βία και δεν εννοώ βία μόνο να χτυπήσεις. Let there be no violence and I do not mean violence just to hit.

Υπάρχει βία παντού. Δηλαδή στο λεωφορείο, στον τρόπο που περπατάμε, στον τρόπο που μιλάμε. There is violence everywhere. That is, on the bus, in the way we walk, in the way we talk.

Δε σεβόμαστε. Δε ξέρω, δηλαδή... We do not respect. I do not know, that is ... I do

Δε μ'αρέσει καθόλου. Οι ουρές, ας πούμε, στα ταμεία, στις τράπεζες. not like it at all. The queues, let's say, at the cash registers, at the banks.

Έχουμε ένα άγχος, ένα... ένα... We have a stress, a ... a ...

Δε ξέρω, ένα... I do not know, a ...

Ότι μας ανήκει κάτι, ότι μας χρωστάει κάποιος κάτι και πρέπει για αυτό το λόγο να μας φέρονται πιο... That we owe something, that someone owes us something and for this reason we should be treated more ...

Μ'αρέσει πολύ το λεωφορείο γιατί παρατηρείς πάρα πολύ συμπεριφορές ανθρώπων αγνώστων μεταξύ τους I really like the bus because you notice too many behaviors of strangers connected to

που συνδέονται για 3-4 λεπτά που διαρκεί μια διαδρομή, ξέρω 'γω. each other for 3-4 minutes that a journey takes, I know.

Και μπορείς να δεις, να καταλάβεις πάρα πολλά για κάποιον από τον τρόπο που κινείται. And you can see, you can understand a lot about someone by the way he moves.

Ακόμη και από τον τρόπο που κάθεται μέσα στο λεωφορείο. Even from the way he sits in the bus.

Και δεν... Με πληγώνει πάρα πολύ όταν βλέπω ότι υπάρχει τόση αγένεια και τόση βία στη συμπεριφορά. Δε το μπορώ. And no ... It hurts me a lot when I see that there is so much rudeness and so much violence in behavior. I can not.

Πώς να πεις σε έναν 60 χρονών άνθρωπο ότι: How to tell a 60 year old man:

«Μη συμπεριφέρεσαι έτσι, σα ζώο». Δε ξέρω. "Do not behave like this, like an animal". I do not know.

Πώς να του το διδάξεις αυτό; Δε γίνεται. How to teach him this? It can not be done.

Αυτό που δε μου αρέσει είναι ότι έχει χαθεί η άμεση επαφή και παράλληλα με αυτό έχει χαθεί What I do not like is that the direct contact is lost and at the same time it is lost

το να δείχνεις αυτό που πραγματικά είσαι. to show who you really are.

Δηλαδή: Όταν υπάρχουν τόσα τεχνολογικά μέσα και τόσες ιστοσελίδες That is: When there are so many technology tools and so many websites

οι οποίες σου επιτρέπουνε στην ουσία να «χτίσεις» ένα προφίλ that allow you to actually "build" a profile

Αυτό το πράγμα This thing

κάποιους ανθρώπους αυτομάτως τους βάζει στη διαδικασία να «χτίζουν» μια persona. automatically puts some people in the process of "building" a persona.

Δηλαδή, για χάρη της επικοινωνίας, «χτίζουν» έναν ολόκληρο εαυτό τον οποίον τον «πλασάρουνε». That is, for the sake of communication, they "build" an entire self which they "place".

Περνάει σε άλλο επίπεδο δηλαδή. Δεν είναι ότι απλά θέλουνε να γνωρίσουν κόσμο. That is, it passes to another level. It's not that they just want to meet people.

Είναι ότι θέλουνε να επιβάλλουν μία εικόνα του εαυτού τους που μπορεί να είναι τελείως διαφορετική από αυτό που πραγματικά είναι. It is that they want to impose an image of themselves that may be completely different from what they really are.

Κάποιοι άνθρωποι νιώθω ότι σκέφτονται υπερβολικά πολύ την εικόνα τους... Some people feel that they think too much about their image ...

...σε τέτοια μέσα. ... in such media.

Εμένα αυτό είναι που με ενοχλεί πάρα πολύ. This is what bothers me a lot.

Αν μπορούσα να γνωρίσω μια προσωπικότητα από την αρχαία εποχή σίγουρα αυτή η προσωπικότητα θα ήταν γυναίκα. If I could meet a personality from ancient times this personality would definitely be a woman.

Έχουν γραφτεί τόσα για τους άντρες, οι άντρες έχουν γράψει τόσα για τους εαυτούς τους. Εγώ θα 'θελα να ακούσω τη φωνή μιας γυναίκας. So much has been written about men, men have written so much about themselves. I would like to hear a woman's voice.

Και μάλιστα θα 'θελα να ακούσω τη φωνή μιας γυναίκας... And in fact I would like to hear the voice of a woman ...

...όχι... ... no ...

...ας πούμε, εντάξει, η Σαπφώ, που είναι τρομερή ποιήτρια. ... let's say, okay, Sappho, who is a terrible poet.

Όχι της Σαπφούς. Θα 'θελα να ακούσω μιας γυναίκας που δεν είχε πρόσβαση. Not of Sappho. I would like to hear from a woman who did not have access.

Ούτε στην εκπαίδευση ούτε πουθενά. Και να μου πει πώς ήταν για εκείνη η ζωή τότε. Neither in education nor anywhere. And tell me what life was like for her then.

Αυτό που με συγκινεί πιο πολύ, με ευαισθητοποιεί, με θυμώνει, με στεναχωρεί, με πληγώνει, με εξοργίζει είναι το γεγονός ότι What excites me the most, sensitizes me, makes me angry, saddens me, hurts me, angers me is the fact that

η γυναίκα πάντα είναι σε ένα... the woman is always in a ...

...σα να είναι κάτω από μεγεθυντικό φακό κάπως, δε ξέρω. Δηλαδή... ... as if she is under a magnifying glass somewhat, I do not know. That is ...

Από πολλές απόψεις. Νιώθω ότι αναλύεται πάρα πολύ. In many ways. I feel that it is analyzed too much.

Αναλύεται ως κατασκευή. Αναλύεται σε κομμάτια. Αναλύεται ως σώμα, αναλύεται ως προσωπικότητα. It is analyzed as a construction. It is broken down into pieces. Analyzed as a body, analyzed as a personality.

Της «κολλούν» ταμπέλες και αυτό είναι μια δουλειά που δεν την κάνει η ίδια για τον εαυτό της. Labels are "stuck" for her and this is a job she does not do for herself.

Το κάνουν άλλοι για εκείνη και κυρίως άντρες. Αυτό γίνεται αιώνες τώρα. Others do it for her and especially men. This has been happening for centuries now.

Έχουνε γίνει πάρα πολλά βήματα σίγουρα. Η γυναίκα έχει αποκτήσει φωνή, έχει προσπαθήσει για να αποκτήσει φωνή και προσπαθεί ακόμα. Too many steps have been taken for sure. The woman has got a voice, she has tried to get a voice and she is still trying.

Αλλά και πάλι νιώθω ότι δε τη βλέπουνε σαν ολότητα. But I still feel that they do not see it as a whole.

Τη βλέπουνε απλά σαν σύνολο αποσπασμάτων. They see it simply as a set of excerpts.

Και ότι ο καθένας μελετάει και αναλύει το απόσπασμα που θέλει. And that everyone studies and analyzes the passage they want.

Μέσα από τη δική του αντρική ματιά. Through his own male gaze.

Αυτό το πράγμα με εκνευρίζει. This thing irritates me.

Στα 20 διαγνώστηκα με λέμφωμα που είναι καρκίνος του αίματος και ήτανε... At 20 I was diagnosed with lymphoma which is blood cancer and it was ...

το πιο δύσκολο πράγμα που έχω βιώσει μέχρι τώρα. the most difficult thing I have ever experienced.

Τα πρώτα συναισθήματα που ένιωσα ήτανε και βασικά δεν σταμάτησα να τα νιώθω μέχρι... The first feelings I felt were and basically I did not stop feeling them until ...

...μέχρι ακόμα και αφού είχα τελειώσει με τις θεραπείες μου, είχανε βγει τα πρώτα αποτελέσματα. ... until even after I had finished my treatments, the first results had come out.

Τα συναισθήματα που ένιωθα ήταν οργή, οργή, οργή The feelings I felt were rage, rage, rage.

Είναι αυτό ακριβώς το ότι σου επιβάλλεται μια κατάσταση σε μια ηλικία που δε μπορείς να χειριστείς τίποτα επιβαλλόμενο This is exactly what a situation is imposed on you at an age where you can not handle anything that is imposed.

Δηλαδή εδώ δε σου αρέσει να σου επιβάλλονται οι γονείς σου και να σου λένε: «Θα γυρίσεις στις 2 και όχι στις 3» That is, here you do not like your parents imposing you and telling you: "You will come back at 2 and not at 3 "

Θα σου αρέσει να σου λένε: «Κάθε 15 μέρες θα πηγαίνεις στο κρεβάτι του πόνου» ας πούμε; Would you like to be told:" Every 15 days you will go to bed in pain "let's say?

Οπότε ήταν πάρα πολύ δύσκολο για εμένα το να μπορέσω να τιθασεύσω την αντιδραστικότητά μου και να πω: «Ναι, ναι, κουράγιο, κουράγιο». So it was very difficult for me to tame my reactivity and say, "Yes, yes, courage, courage."

Όλοι μου λέγανε: «Κάνε υπομονή, θα περάσει. Κάνε υπομονή, θα περάσει». Everyone was telling me: "Be patient, it will pass. Be patient, it will pass ".

Και εγώ είμαι σε φάση: «Δεν είναι θέμα υπομονής, δεν είναι ότι υπομένω κάτι. Είναι ότι πρέπει να επιμείνω» I am also in a phase: "It is not a matter of patience, it is not that I am enduring something. It's that

Εγώ για να πάρω όλα αυτά τα φάρμακα που έπαιρνα έπρεπε να δείξω επιμονή. I have to persevere. ”I had to persevere to get all these medicines I was taking.

Να πω ότι «Ναι θα το κάνω, θα το κάνω. Θα επιμείνω, θα το κάνω, θα το παλέψω». To say that “Yes I will, I will. I will persevere, I will do it, I will fight it ".

Δεν ήτανε μια παθητική κατάσταση. Καθόλου παθητική δεν είναι. It was not a passive state. It is not passive at all.

Και όποιος το πιστεύει αυτό το πράγμα κάνει πολύ μεγάλο λάθος. And whoever believes this thing is making a big mistake.

Τότε, εκείνη την περίοδο, πήγαινα σε ψυχολόγο και της το είχα εξηγήσει ως εξής: Then, at that time, I went to a psychologist and I explained it to her as follows:

«Είναι σα να πρέπει να διανύσεις μια απόσταση και κάθε 10 δευτερόλεπτα να σε χτυπάει κεραυνός. "It's like you have to cover a distance and every 10 seconds you are struck by lightning.

Αλλά εσύ πρέπει να τη διανύσεις αυτή την απόσταση ακόμα και αν κάθε 10 δευτερόλεπτα σε χτυπάει κεραυνός». "But you have to travel that distance even if you are struck by lightning every 10 seconds."

Είναι αυτό το πράγμα. Δεν έχει να κάνει με υπομονή. Είναι κάτι καθαρά ενεργητικό. It's this thing. It has nothing to do with patience. It is something purely energetic.

Εγώ ένιωθα ότι «σηκώνω μανίκια» κάθε φορά. I felt like "rolling up my sleeves" every time.

Ότι είμαι εκεί με όλη μου τη δύναμη. Δε μπορούσα να το δω χαλαρά. Καθόλου. That I am there with all my strength. I could not see it loosely. Not at all.

Πιέστηκα πάρα πολύ να είμαι αδρανής εκείνο το διάστημα γιατί ήμουν στο σπίτι συνέχεια. I was under a lot of pressure to be inactive during that time because I was constantly at home.

Υπήρχαν μέρες που δε μπορούσα να σηκωθώ καν από το κρεβάτι. There were days when I could not even get out of bed.

Αλλά η αλήθεια είναι ότι εμένα προσωπικά μου βγήκε σε παρα πολύ καλό. But the truth is that I personally did very well.

Δηλαδή μου άλλαξε πάρα πολύ τον τρόπο σκέψης για πολλά πράγματα. That is, it changed my way of thinking a lot about many things.

Όλα αυτά τα πράγματα που κρατούσα μέσα μου, όταν έγινα καλά και πλέον είχα τη δύναμη να κάνω πράγματα All these things that I kept inside me, when I got well and now I had the power to do things

έγινα υπερενεργητική και έκανα πάρα πολλά, δηλαδή διόρθωσα πολλά πράγματα που είχα αφήσει πίσω. I became hyperactive and I did a lot, that is, I corrected a lot of things that I had left behind.

Τη φυσική μου κατάσταση, τη σχολή μου, τα μαθήματα, τα ενδιαφέροντά μου. My physical condition, my school, my lessons, my interests.

Δηλαδή αν μεταφερθώ χρονικά τότε και το σκεφτώ θα είμαι λίγο ότι: «Ω χάλια, δε θέλω να ξαναπατήσω σε νοσοκομείο» That is if transferred time and then I'll think about it a little: "Oh crap, I do not want to be pressed again to hospital"

Αλλά άμα το δω εκ του αποτελέσματος ίσως ήταν και για καλό. But when I see from the result was perhaps for good.

Με άλλαξε πολύ σαν άνθρωπο και νομίζω με έκανε καλύτερη. It changed me a lot as a person and I think it made me better.

Ίσως αυτή η ηλικία, η νεαρή ηλικία, είναι η κατάλληλη (να περάσει κάποιος μια τέτοια κατάσταση) γιατί Maybe this age, the young age, is the right one (to go through such a situation) because

σου δίνει πολύ καλά εφόδια για τη ζωή μετά, έτσι νομίζω. it gives you very good supplies for life after, I think.

Εννοώ είδα ανθρώπους που πάθαιναν την ίδια ασθένεια με εμένα στα 60-70 τους και ήταν απλά μιζέρια, γκρίνια. I mean I saw people suffering from the same disease as me in their 60s and 70s and they were just misery, whining.

Και ένα απωθημένο. Ότι κάτι δεν έχω κάνει στη ζωή μου και θέλω να γυρίσω πίσω. Θέλω περισσότερο χρόνο. And a repulsed one. That I have not done something in my life and I want to go back. I want more time.

Αν μπορούσα να φωνάξω κάτι μέσα από ένα μεγάφωνο θα απευθυνόμουνα μάλλον περισσότερο σε γυναίκες. If I could shout something through a loudspeaker I would probably address women more.

Και θα τους έλεγα να αγαπάνε τους εαυτούς τους. Αυτό. And I would tell them to love themselves. This.