×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Ο Μακεδονικός Στρατός

Ο Μακεδονικός Στρατός

Ο Φίλιππος δημιούργησε την τελειότερη πολεμική μηχανή του αρχαίου κόσμου.

Καθιέρωσε την υποχρεωτική στρατολογία, καθώς και τον εθνικό στρατό, και συνέβαλε στην ανάπτυξη ισχυρού πνεύματος εθνικής ενότητας μεταξύ των Μακεδόνων.

Αυτό διαφοροποιεί το μακεδονικό στρατό από τούς στρατούς των. υπόλοιπων ελληνικών πόλεων.

Ο δικός τους στρατός ήταν «πολιτικός», αποτελούμενος από ενόπλους πολίτες, οι όποιοι στρατεύονταν, όταν το επέβαλλε ή ανάγκη.

Ο στρατός του Φιλίππου ήταν κατ' εξοχήν «στρατιωτικός», αποτελούμενος από ένα εθνικό σύνολο εύρωστων

αγροτοποιμένων, πού εξελίχθησαν σταδιακά σ' επαγγελματίες πολεμιστές και διευθύνονταν από ειδικό σώμα επαγγελματιών αξιωματικών.

Οι στρατιώτες αυτοί υποβάλλονταν σε καθημερινές σκληρές ασκήσεις, εθίζονταν σε μακρινές πορείες, είχαν μεγάλη αντοχή και φοβερή πειθαρχία.

Ο στρατός αυτός ήταν το εσωτερικό στήριγμα του Φιλίππου κατά των φυγόκεντρων τάσεων πού παρουσίαζαν πάντοτε οι τοπικοί άρχοντες της Μακεδονίας.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega.

Στο σημερινό βίντεο θα αναλύσουμε τη σύνθεση του Μακεδονικού στρατού

κατά τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ εστιάζοντας λίγο περισσότερο στην περίφημη Μακεδονική φάλαγγα.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ‘ανεβάζουμε' νέο βίντεο.

Τι λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε;

Το μακεδονικό ιππικό αποτελούνταν από δύο τμήματα.

Αυτό των Εταίρων, που απαρτιζόταν από ευγενείς μακεδόνες, και αυτό των Θεσσαλών.

Το ιππικό των «Εταίρων» (συντρόφων) ήταν χωρισμένο σε 8 ίλες.

Κάθε ίλη είχε 200 ιππείς, εκτός από αυτήν του βασιλιά που είχε 300 ιππείς.

Οι ιππείς φορούσαν μεταλλική εξάρτυση (θώρακα, περικνημίδες, κράνος) και κρατούσαν μια λόγχη μήκους 3 μέτρων, το «ξυστόν».

Οι Θεσσαλοί ιππείς έφεραν κοντύτερη λόγχη και είχαν χαλαρότερο σχηματισμό.

Οι πολεμικές ίλες του ιππικού περιβάλλονταν από ελαφρύτερο ιππικό, τους «Προδρόμους»,

που έφεραν ίσως ασπίδες και βοηθητικό υλικό για αναγνωριστικές εφόδους.

Σε περίπτωση ανάγκης κατά την επίθεση όμως έπαιρναν και αυτοί μακριές λόγχες.

Ήταν ή μονάδα κρούσης του μακεδονικού στρατού.

Ο οπλισμός των ιππέων περιελάμβανε περικεφαλαία, περιτραχήλιο, θώρακα, κνημίδες και ξίφος.

Επίσης τα άλογα έφεραν προμετωπίδα και προστερνίδια.

Ανάλογα με το επιθετικό όπλο, το ιππικό χωριζόταν σε ιππικό γραμμής, του οποίου οι ιππείς κρατούσαν σάρισα

μικρότερη σε μήκος από εκείνη των φαλαγγιτών, και σε βαρύ Ιππικό, πού ήταν οπλισμένο με λόγχη, τον περίφημο ξυστόν.

Το μακεδονικό ιππικό ενισχύθηκε πολύ, χάρη στην προσθήκη του επίσης εκλεκτού αλλά, πρό του Φιλίππου, ανοργάνωτου θεσσαλικού ιππικού.

Οι «πεζέταιροι» (πεζοί σύντροφοι) του μακεδονικού στρατού προέρχονταν τόσο από την ίδια τη Μακεδονία όσο και από τις προσαρτημένες επαρχίες της.

Κάθε επαρχία όφειλε να δίνει μία τάξη, πεζεταίρων, αποτελούμενη από περίπου 1500 άνδρες, αν και ο αριθμός προφανώς δεν παρέμενε σταθερός.

Θεωρείται ότι τα σώματα των πεζεταίρων προσάρμοζαν τον οπλισμό και την εξάρτυσή τους ανάλογα με την εκάστοτε πολεμική τακτική.

Έτσι, άλλοτε κρατούσαν ακόντια, άλλοτε κοντά δόρατα και άλλοτε τη γνωστή σάρισσα.

Η μακεδονική φάλαγγα είχε την καταγωγή της στην οπλιτική φάλαγγα την οποία ο Φίλιππος Β΄

είχε την ευκαιρία να μελετήσει όταν ζούσε αιχμάλωτος στη Θήβα υπό τον Επαμεινώνδα.

Οι φαλαγγίτες ήταν επαγγελματίες στρατιώτες, που ασκούνταν καθημερινά, και γι' αυτό υπερτερούσαν έναντι των πολιτών-οπλιτών.

Κάθε φάλαγγα αποτελούνταν από 16 επί 16 σειρές στρατιωτών. Στην αρχή και το μέσον κάθε στήλης υπήρχε ένας αρχηγός.

Ο βασικός οπλισμός των στρατιωτών της φάλαγγας ήταν η σάρισσα, ένα δόρυ μήκους 6 περίπου μέτρων,

το οποίο θεωρείται ότι κρατούσαν με τα δύο χέρια κατά την πορεία.

Στη βάση κάθε σάρισσας υπήρχαν ένας ή δύο σαυρωτήρες, δηλαδή αιχμηρά στηρίγματα

για να ακουμπούν με ασφάλεια τη σάρισσα στο έδαφος όταν σταματούσαν.

Κατά την επίθεση οι πέντε πρώτες σειρές στρατιωτών κρατούσαν τις σάρισσες

προτεταμένες προς τον εχθρό, σχηματίζοντας έτσι ένα δάσος από αιχμές δοράτων.

Όπως προκύπτει από τις περιγραφές αλλά και τα αρχαιολογικά δεδομένα,

φαίνεται πως μόνον οι πρώτες σειρές, ή η πρώτη σειρά, φορούσε θώρακα μεταλλικό.

Οι υπόλοιποι στρατιώτες της φάλαγγας φορούσαν θώρακα από δέρμα ή πυκνά υφασμένο λινό.

Η εξάρτυσή τους συμπληρωνόταν με περικνημίδες και μεταλλικά κράνη, ενώ το αν κρατούσαν ασπίδες και τι είδους είναι υπό συζήτηση.

Πιθανόν έφεραν μικρές σχετικά ασπίδες που κρέμονταν από τον ώμο τους,

όπως και τα κοντά και κάπως γυριστά στο άκρο σπαθιά τους.

Οι επίλεκτοι ανάμεσα στους πεζέταιρους αποτελούσαν το σώμα των υπασπιστών,

που αργότερα ονομάζονταν και αργυράσπιδες, οι οποίοι αριθμούσαν 3.000 χωρισμένοι σε σώματα των 1000.

Όπως φανερώνει το όνομά τους το διακριτικό τους ήταν οι στρογγυλές μεγάλες ασπίδες που έφεραν.

Σε διάταξη μάχης τοποθετούνταν στα δεξιά του πεζικού, σε θέση τιμητική και επικίνδυνη, προκειμένου να εξοστρακίζουν τα εχθρικά βέλη.

Επίσης χρησιμοποιούνταν σε ειδικές αποστολές.

Αν η μεγάλη στρατιωτική καινοτομία τού Ναπολέοντα ήταν ή χρήση του πυροβολικού ως τακτικού όπλου,

μια επίσης μεγάλη καινοτομία τού Φιλίππου ήταν ή ευρεία χρήση «πυροβολικού» κατά των οχυρωμένων πόλεων.

Ο Φίλιππος ως στρατιωτικός ήταν υπέρ της ταχύτητας. Ήθελε άμεσο και γρήγορο αποτέλεσμα.

Προκειμένου, λοιπόν, να εκπορθήσει τις αναρίθμητες πόλεις στη Μακεδονία,

τη Χαλκιδική και τη Θράκη ή άλλες πόλεις βαρβαρικές, δεν μπορούσε να περιμένει το αποτέλεσμα με μακρά πολιορκία.

Γι' αυτό έφερε από την υπόλοιπη Ελλάδα τούς καλύτερους μηχανικούς, για να διδάξουν στους Μακεδόνες την κατασκευή και χρήση πολιορκητικών μηχανών.

Κορυφαίοι μηχανικοί ήταν ο Θεσσαλός Πολύειδος, που θεωρείται εφευρέτης ενός πιο ισχυρού και αποτελεσματικού καταπέλτη κατά το σύστημα των «τόνων»

και ο Αινείας, ο επιλεγόμενος τακτικός, που κατασκεύασε μηχανές που εξαπέλυαν «βλήματα». Οι μηχανές αυτές λέγονταν «Ελεπόλεις».

Ο Φίλιππος χώρισε τη Μακεδονία σε δώδεκα στρατιωτικές περιφέρειες.

Κάθε μία ήταν υποχρεούμενη να δίνει μια μονάδα ιππικού, μια μονάδα βαριά οπλισμένου πεζικού και μια μονάδα ελαφρά οπλισμένου πεζικού.

Βάση του μακεδονικού στρατού ήταν η Μακεδονική Φάλαγγα.

Οι φαλαγγίτες έφεραν ειδικό οπλισμό, ήτοι περικεφαλαία, θώρακα, κυκλική ασπίδα και την περίφημη σάρισα,

δόρυ μήκους 6-7 μέτρων, πού σημαίνει πως η σάρισα είχε μήκος τριπλάσιο του κοινού δόρατος κι έδινε στον φαλαγγίτη το πλεονέκτημα του πρώτου κτυπήματος.

Οι φαλαγγίτες παρατάσσονταν κατά στοίχους. Κάθε στοίχος είχε βάθος 16 ανδρών.

Ένα τετράγωνο 16 ανδρών μήκος, και 16 βάθος ήτοι 256 άνδρες, αποτελούσε ένα «λόχο».

Δύο λόχοι, δηλαδή 512 άνδρες, αποτελούσαν την «πεντακοσιαρχία».

Τρεις πεντακοσιαρχίες αποτελούσαν την «τάξιν».

Οι άνδρες των 5 πρώτων γραμμών κρατούσαν με τα δύο χέρια τη σάρισα με τρόπο πού ή σάρισα του πέμπτου στρατιώτη να προεξέχει 5 πόδια από τον πρώτο στρατιώτη.

Έτσι σχηματιζόταν ένα κινούμενο τείχος από σάρισες, πού βάδιζε πρός τα εμπρός σαν χιονοστιβάδα.

Εκτός των φαλαγγιτών το μακεδονικό πεζικό διέθετε και το ειδικό σώμα των «υπασπιστών»,

πού είχαν οργανωθεί κατά το πρότυπο των πελταστών του Ιφικράτη και οι όποιοι χρησιμοποιούνταν σε έκτακτες περιστάσεις,

γιατί ή Φάλαγγα μόνο επί ομαλού εδάφους μπορούσε να δράσει.

Υπάρχει μια αντιγνωμία σχετικά με το αν ο Φίλιππος ή ο Αλέξανδρος σχημάτισαν ειδικό επίλεκτο σώμα. τους «πεζεταίρους».

Ο Φίλιππος ονόμασε πεζεταίρους όλους τους φαλαγγίτες για να τους κολακεύσει και να δείξει ποιος τους εξομοιώνει

προς τους άρχοντες πού εκ παραδόσεως σχημάτιζαν το ιππικό και λέγονταν εταίροι.

Για να πραγματοποιήσει οποιονδήποτε ελιγμό η μακεδονική φάλαγγα απαιτείτο οι σάρισες να κρατούνται όρθιες, κάτι που σήμαινε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια του ελιγμού.

Οι στρατιώτες έπρεπε να σηκώσουν τις σάρισες, να πραγματοποιήσουν την κίνηση και να κατεβάσουν-προτάξουν πάλι τα όπλα.

Επί Αλεξάνδρου όλες οι κινήσεις γίνονταν σχετικά γρήγορα και με ακρίβεια, λόγω της συνεχούς εκπαίδευσης

και του καλύτερου ηθικού του στρατεύματος, αλλά επί των διαδόχων του η κατάσταση δεν διατηρήθηκε ίδια.

Η κατάληξη ήταν η φάλαγγα να γίνει ακόμα περισσότερο δύσκαμπτη, συνεπώς ευάλωτη.

Έτσι επανεμφάνισε τα ελαττώματα της οπλιτικής φάλαγγας της οποίας υπήρξε συνεχιστής και διορθωτής.

Η μακεδονική φάλαγγα, εξακολουθούσε να είναι σε χρήση, έως την κατάκτηση της Αιγύπτου,

ενώ τελευταία αναφορά στη χρήση της είναι από τον βασιλιά Μιθριδάτη Στ' του Πόντου τον 1ο π.Χ αιώνα.

Η φάλαγγα, μετά τον 3ο, αλλά κυρίως τον 2ο π.Χ αιώνα, έγινε πιο δυσκίνητη, έπαψαν οι υποδιαιρέσεις της σε τάξεις και πλέον διαιρούνταν σε δύο κέρατα.

Η παράταξη της πύκνωσε και οι σάρισες αυξήθηκαν σε μήκος.

Αποτέλεσμα των παραπάνω, ήταν να περιοριστεί στο ελάχιστο η δυνατότητα ελιγμών

και ως εκ τούτου να μπορεί να αμύνεται ή να επιτίθεται μόνο σε ευθεία παράταξη, όπου και παρέμενε ακαταμάχητη.

Σε περίπτωση όμως διάσπασής της ή πλαγιοκόπησης, ήταν αδύναμη πλέον να αντιδράσει

με αποτέλεσμα την συντριβή της από τους Ρωμαίους στις μάχες των μέσων του 2ου π.Χ αιώνα.

Ήταν πλέον φανερό ότι έδυε η εποχή της Μακεδονικής Φάλαγγας και ανέτειλε η εποχή της Ρωμαϊκής Λεγεώνας.


Ο Μακεδονικός Στρατός Die makedonische Armee The Macedonian Army El ejército macedonio マケドニア軍 Armia macedońska

Ο Φίλιππος δημιούργησε την τελειότερη πολεμική μηχανή του αρχαίου κόσμου. Philip II created the most perfect war machine of the ancient world.

Καθιέρωσε την υποχρεωτική στρατολογία, καθώς και τον εθνικό στρατό, και συνέβαλε στην ανάπτυξη ισχυρού πνεύματος εθνικής ενότητας μεταξύ των Μακεδόνων. He established conscription, as well as the national army, and contributed to the development of a strong spirit of national unity among the Macedonians.

Αυτό διαφοροποιεί το μακεδονικό στρατό από τούς στρατούς των. υπόλοιπων ελληνικών πόλεων. This differentiates the Macedonian army from the armies of the rest Hellenic city-states.

Ο δικός τους στρατός ήταν «πολιτικός», αποτελούμενος από ενόπλους πολίτες, οι όποιοι στρατεύονταν, όταν το επέβαλλε ή ανάγκη. Their own army was "civilian", consisting of armed civilians, who enlisted whenever the need arose.

Ο στρατός του Φιλίππου ήταν κατ' εξοχήν «στρατιωτικός», αποτελούμενος από ένα εθνικό σύνολο εύρωστων Philip's army was predominantly "military", consisting of a national set of robust

αγροτοποιμένων, πού εξελίχθησαν σταδιακά σ' επαγγελματίες πολεμιστές και διευθύνονταν από ειδικό σώμα επαγγελματιών αξιωματικών. peasants, who gradually evolved into professional warriors and were led by a special corps of professional officers.

Οι στρατιώτες αυτοί υποβάλλονταν σε καθημερινές σκληρές ασκήσεις, εθίζονταν σε μακρινές πορείες, είχαν μεγάλη αντοχή και φοβερή πειθαρχία. These soldiers were subjected to daily hard training, were addicted to long distances, had great endurance and great discipline.

Ο στρατός αυτός ήταν το εσωτερικό στήριγμα του Φιλίππου κατά των φυγόκεντρων τάσεων πού παρουσίαζαν πάντοτε οι τοπικοί άρχοντες της Μακεδονίας. This army was the internal support of Philip against the centrifugal tendencies always presented by the local rulers of Macedonia.

Καλώς ήρθατε στο κανάλι Alpha Ωmega. Welcome to Alpha Ωmega channel.

Στο σημερινό βίντεο θα αναλύσουμε τη σύνθεση του Μακεδονικού στρατού In today's video we will analyze the structure of the Macedonian army in ancient Greece

κατά τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ εστιάζοντας λίγο περισσότερο στην περίφημη Μακεδονική φάλαγγα. during the 4th and 3rd century BC focusing a little more on the famous Macedonian phalanx.

Εάν επισκέπτεσθε για πρώτη φορά το κανάλι μας μην ξεχάσετε να κάνετε Εγγραφή If you are visiting our channel for the first time do not forget to Subscribe

και να πατήσετε στο εικονίδιο με το κουδούνι για να ειδοποιήστε κάθε φορά που ‘ανεβάζουμε' νέο βίντεο. and click on the bell icon to be notified every time we upload a new video.

Τι λέτε, πάμε να ξεκινήσουμε; Shall we begin?

Το μακεδονικό ιππικό αποτελούνταν από δύο τμήματα. The Macedonian cavalry consisted of two divisions.

Αυτό των Εταίρων, που απαρτιζόταν από ευγενείς μακεδόνες, και αυτό των Θεσσαλών. That of the Hetairoi (comrades), which consisted of noble Macedonians, and that of Thessaly.

Το ιππικό των «Εταίρων» (συντρόφων) ήταν χωρισμένο σε 8 ίλες. The cavalry of the "Hetairoi" was divided into 8 Hyles (squadrons).

Κάθε ίλη είχε 200 ιππείς, εκτός από αυτήν του βασιλιά που είχε 300 ιππείς. Each squadron had 200 horsemen, except that of the king who had 300 horsemen.

Οι ιππείς φορούσαν μεταλλική εξάρτυση (θώρακα, περικνημίδες, κράνος) και κρατούσαν μια λόγχη μήκους 3 μέτρων, το «ξυστόν». The riders wore metal gear (chest, leggings, helmet) and held a 3 meter long spear, the "Xyston".

Οι Θεσσαλοί ιππείς έφεραν κοντύτερη λόγχη και είχαν χαλαρότερο σχηματισμό. The Thessalian horsemen carried shorter spears and had a looser formation.

Οι πολεμικές ίλες του ιππικού περιβάλλονταν από ελαφρύτερο ιππικό, τους «Προδρόμους», The cavalry Hyles were surrounded by lighter cavalry, the "Prodromoi",

που έφεραν ίσως ασπίδες και βοηθητικό υλικό για αναγνωριστικές εφόδους. who probably carried shields and auxiliary material for reconnaissance raids.

Σε περίπτωση ανάγκης κατά την επίθεση όμως έπαιρναν και αυτοί μακριές λόγχες. In case of need during the attack, however, they also took long spears.

Ήταν ή μονάδα κρούσης του μακεδονικού στρατού. It was the strike unit of the Macedonian army.

Ο οπλισμός των ιππέων περιελάμβανε περικεφαλαία, περιτραχήλιο, θώρακα, κνημίδες και ξίφος. The armor of the cavalry included helmets, perch, chest, shins and sword.

Επίσης τα άλογα έφεραν προμετωπίδα και προστερνίδια. The horses also had a forehead leash and a sternum leash.

Ανάλογα με το επιθετικό όπλο, το ιππικό χωριζόταν σε ιππικό γραμμής, του οποίου οι ιππείς κρατούσαν σάρισα Depending on the offensive weapon, the cavalry was divided into a line cavalry, whose men held a Sarissa spear

μικρότερη σε μήκος από εκείνη των φαλαγγιτών, και σε βαρύ Ιππικό, πού ήταν οπλισμένο με λόγχη, τον περίφημο ξυστόν. shorter in length than that of the phalanx, and a heavy cavalry, armed with a spear, the famous Xyston.

Το μακεδονικό ιππικό ενισχύθηκε πολύ, χάρη στην προσθήκη του επίσης εκλεκτού αλλά, πρό του Φιλίππου, ανοργάνωτου θεσσαλικού ιππικού. Die mazedonische Kavallerie wurde durch die Hinzufügung der ebenfalls exquisiten, aber vor Philipp unorganisierten thessalischen Kavallerie stark gestärkt. The Macedonian cavalry was greatly strengthened, thanks to the addition of the also exquisite but, before Philip, disorganized Thessalian cavalry.

Οι «πεζέταιροι» (πεζοί σύντροφοι) του μακεδονικού στρατού προέρχονταν τόσο από την ίδια τη Μακεδονία όσο και από τις προσαρτημένες επαρχίες της. The "Pezetairoi" (infantry comrades) of the Macedonian army came both from Macedonia itself and from its annexed provinces.

Κάθε επαρχία όφειλε να δίνει μία τάξη, πεζεταίρων, αποτελούμενη από περίπου 1500 άνδρες, αν και ο αριθμός προφανώς δεν παρέμενε σταθερός. Each province had to give a number of Pezetairoi, consisting of about 1500 men, although the number obviously did not remain constant.

Θεωρείται ότι τα σώματα των πεζεταίρων προσάρμοζαν τον οπλισμό και την εξάρτυσή τους ανάλογα με την εκάστοτε πολεμική τακτική. It is believed that the corps of Pezetairoi adapted their armament and equipment according to the tactics of the war.

Έτσι, άλλοτε κρατούσαν ακόντια, άλλοτε κοντά δόρατα και άλλοτε τη γνωστή σάρισσα. So, sometimes they held spears, sometimes short spears and sometimes the well-known Sarissa.

Η μακεδονική φάλαγγα είχε την καταγωγή της στην οπλιτική φάλαγγα την οποία ο Φίλιππος Β΄ The Macedonian phalanx originated in the hoplite phalanx which Philip II

είχε την ευκαιρία να μελετήσει όταν ζούσε αιχμάλωτος στη Θήβα υπό τον Επαμεινώνδα. had the opportunity to study when he lived as a prisoner in Thebes under Epameinondas.

Οι φαλαγγίτες ήταν επαγγελματίες στρατιώτες, που ασκούνταν καθημερινά, και γι' αυτό υπερτερούσαν έναντι των πολιτών-οπλιτών. The Phalanx's men were professional soldiers, trained daily, and therefore superior to the civilian-hoplites.

Κάθε φάλαγγα αποτελούνταν από 16 επί 16 σειρές στρατιωτών. Στην αρχή και το μέσον κάθε στήλης υπήρχε ένας αρχηγός. Each phalanx consisted of 16 by 16 rows of soldiers. At the beginning and middle of each column there was a leader.

Ο βασικός οπλισμός των στρατιωτών της φάλαγγας ήταν η σάρισσα, ένα δόρυ μήκους 6 περίπου μέτρων, The main weapon of the phalanx soldiers was the Sarissa, a spear about 6 meters long,

το οποίο θεωρείται ότι κρατούσαν με τα δύο χέρια κατά την πορεία. which is believed to have been held with both hands along the way.

Στη βάση κάθε σάρισσας υπήρχαν ένας ή δύο σαυρωτήρες, δηλαδή αιχμηρά στηρίγματα At the base of each sarissa there were one or two butt-spikes, ie sharp supports

για να ακουμπούν με ασφάλεια τη σάρισσα στο έδαφος όταν σταματούσαν. to safely rest the sarissa on the ground when they stopped.

Κατά την επίθεση οι πέντε πρώτες σειρές στρατιωτών κρατούσαν τις σάρισσες During the attack, the first five rows of soldiers held the sarissas

προτεταμένες προς τον εχθρό, σχηματίζοντας έτσι ένα δάσος από αιχμές δοράτων. extended towards the enemy, thus forming a forest of spearheads.

Όπως προκύπτει από τις περιγραφές αλλά και τα αρχαιολογικά δεδομένα, As can be seen from the descriptions and the archeological data, it

φαίνεται πως μόνον οι πρώτες σειρές, ή η πρώτη σειρά, φορούσε θώρακα μεταλλικό. seems that only the first rows, or the first row, wore a metal chest. parece que sólo las primeras filas, o la primera fila, llevaban peto de metal.

Οι υπόλοιποι στρατιώτες της φάλαγγας φορούσαν θώρακα από δέρμα ή πυκνά υφασμένο λινό. The rest of the phalanx soldiers wore leather or densely woven linen. El resto de los soldados de la falange vestían de cuero o de lino densamente tejido.

Η εξάρτυσή τους συμπληρωνόταν με περικνημίδες και μεταλλικά κράνη, ενώ το αν κρατούσαν ασπίδες και τι είδους είναι υπό συζήτηση. Their outfit was supplemented with leggings and metal helmets, while whether they wore shields and what kind is under discussion.

Πιθανόν έφεραν μικρές σχετικά ασπίδες που κρέμονταν από τον ώμο τους, They probably had relatively small shields hanging from their shoulders,

όπως και τα κοντά και κάπως γυριστά στο άκρο σπαθιά τους. as well as their short, slightly curved swords.

Οι επίλεκτοι ανάμεσα στους πεζέταιρους αποτελούσαν το σώμα των υπασπιστών, The chosen ones among the infantry were the body of the Hypaspists,

που αργότερα ονομάζονταν και αργυράσπιδες, οι οποίοι αριθμούσαν 3.000 χωρισμένοι σε σώματα των 1000. who were later called 'Argyraspides' (silver-shields), who numbered 3,000 divided into teams of 1000.

Όπως φανερώνει το όνομά τους το διακριτικό τους ήταν οι στρογγυλές μεγάλες ασπίδες που έφεραν. As their name suggests, their insignia was the round large shields they had.

Σε διάταξη μάχης τοποθετούνταν στα δεξιά του πεζικού, σε θέση τιμητική και επικίνδυνη, προκειμένου να εξοστρακίζουν τα εχθρικά βέλη. In a battle formation they were placed to the right of the infantry, in an honorable and dangerous position, in order to expel the enemy arrows.

Επίσης χρησιμοποιούνταν σε ειδικές αποστολές. They were also used in special missions.

Αν η μεγάλη στρατιωτική καινοτομία τού Ναπολέοντα ήταν ή χρήση του πυροβολικού ως τακτικού όπλου, If Napoleon's great military innovation was the use of artillery as a tactical weapon,

μια επίσης μεγάλη καινοτομία τού Φιλίππου ήταν ή ευρεία χρήση «πυροβολικού» κατά των οχυρωμένων πόλεων. another great innovation of Philip was the widespread use of "artillery" against fortified cities.

Ο Φίλιππος ως στρατιωτικός ήταν υπέρ της ταχύτητας. Ήθελε άμεσο και γρήγορο αποτέλεσμα. Philip as a soldier was in favor of speed. He wanted an immediate and fast result.

Προκειμένου, λοιπόν, να εκπορθήσει τις αναρίθμητες πόλεις στη Μακεδονία, So, in order to defeat the innumerable cities in Macedonia,

τη Χαλκιδική και τη Θράκη ή άλλες πόλεις βαρβαρικές, δεν μπορούσε να περιμένει το αποτέλεσμα με μακρά πολιορκία. Halkidiki and Thrace or other barbaric cities, he could not wait for the result with a long siege.

Γι' αυτό έφερε από την υπόλοιπη Ελλάδα τούς καλύτερους μηχανικούς, για να διδάξουν στους Μακεδόνες την κατασκευή και χρήση πολιορκητικών μηχανών. That is why he brought the best Greek engineers , to teach the Macedonians the construction and use of siege machines.

Κορυφαίοι μηχανικοί ήταν ο Θεσσαλός Πολύειδος, που θεωρείται εφευρέτης ενός πιο ισχυρού και αποτελεσματικού καταπέλτη κατά το σύστημα των «τόνων» Top engineers were the Thessalian Polyeidos, who is considered the inventor of a more powerful and effective catapult according to the system of "tons"

και ο Αινείας, ο επιλεγόμενος τακτικός, που κατασκεύασε μηχανές που εξαπέλυαν «βλήματα». Οι μηχανές αυτές λέγονταν «Ελεπόλεις». and Aeneas, named 'The Tactic', who built machines that fired "missiles". These machines were called "Helepolis".

Ο Φίλιππος χώρισε τη Μακεδονία σε δώδεκα στρατιωτικές περιφέρειες. Philip divided Macedonia into twelve military districts.

Κάθε μία ήταν υποχρεούμενη να δίνει μια μονάδα ιππικού, μια μονάδα βαριά οπλισμένου πεζικού και μια μονάδα ελαφρά οπλισμένου πεζικού. Each was required to provide cavalry, heavily armed infantry and lightly armed infantry.

Βάση του μακεδονικού στρατού ήταν η Μακεδονική Φάλαγγα. The base of the Macedonian army was the Macedonian Phalanx.

Οι φαλαγγίτες έφεραν ειδικό οπλισμό, ήτοι περικεφαλαία, θώρακα, κυκλική ασπίδα και την περίφημη σάρισα, The phalanx's men carried special weapons, helmets, chests, a circular shield and the famous sarissa

δόρυ μήκους 6-7 μέτρων, πού σημαίνει πως η σάρισα είχε μήκος τριπλάσιο του κοινού δόρατος κι έδινε στον φαλαγγίτη το πλεονέκτημα του πρώτου κτυπήματος. spear, 6-7 meters long, which means that the sarissa was three times the length of the rest Greek phalanxes' spear and gave the Macedonian phalanx the advantage of the first blow.

Οι φαλαγγίτες παρατάσσονταν κατά στοίχους. Κάθε στοίχος είχε βάθος 16 ανδρών. The phalanxes were lined up in rows. Each line had a depth of 16 men.

Ένα τετράγωνο 16 ανδρών μήκος, και 16 βάθος ήτοι 256 άνδρες, αποτελούσε ένα «λόχο». A square of 16 men in length, and 16 in depth, that is 256 men, was a "Lochos".

Δύο λόχοι, δηλαδή 512 άνδρες, αποτελούσαν την «πεντακοσιαρχία». Two Lochoi, that is 512 men, constituted the "Pentakosiarchy".

Τρεις πεντακοσιαρχίες αποτελούσαν την «τάξιν». Three Pentakosiarchies constituted the Taxis.

Οι άνδρες των 5 πρώτων γραμμών κρατούσαν με τα δύο χέρια τη σάρισα με τρόπο πού ή σάρισα του πέμπτου στρατιώτη να προεξέχει 5 πόδια από τον πρώτο στρατιώτη. The men of the first 5 lines held the sarissa with both hands in such a way that the sarissa of the fifth soldier protruded 5 feet from the first soldier.

Έτσι σχηματιζόταν ένα κινούμενο τείχος από σάρισες, πού βάδιζε πρός τα εμπρός σαν χιονοστιβάδα. Thus a moving wall of sarissas was formed, which walked forward like an avalanche.

Εκτός των φαλαγγιτών το μακεδονικό πεζικό διέθετε και το ειδικό σώμα των «υπασπιστών», In addition to the phalanxes, the Macedonian infantry also had the special corps of Hypaspists,

πού είχαν οργανωθεί κατά το πρότυπο των πελταστών του Ιφικράτη και οι όποιοι χρησιμοποιούνταν σε έκτακτες περιστάσεις, which were organized according to the model of the Ifikrates' Peltasts and who were used in emergencies,

γιατί ή Φάλαγγα μόνο επί ομαλού εδάφους μπορούσε να δράσει. because the phalanx could only act on level ground.

Υπάρχει μια αντιγνωμία σχετικά με το αν ο Φίλιππος ή ο Αλέξανδρος σχημάτισαν ειδικό επίλεκτο σώμα. τους «πεζεταίρους». There is a controversy over whether Philip or Alexander formed a special select body. the "Pezetairoi".

Ο Φίλιππος ονόμασε πεζεταίρους όλους τους φαλαγγίτες για να τους κολακεύσει και να δείξει ποιος τους εξομοιώνει Philip named all the phalanx's men as Pezetairoi to flatter them and to show them that it was him that equates

προς τους άρχοντες πού εκ παραδόσεως σχημάτιζαν το ιππικό και λέγονταν εταίροι. them with the lords who traditionally formed the cavalry and were called Hetairoi.

Για να πραγματοποιήσει οποιονδήποτε ελιγμό η μακεδονική φάλαγγα απαιτείτο οι σάρισες να κρατούνται όρθιες, κάτι που σήμαινε μεγαλύτερη χρονική διάρκεια του ελιγμού. In order for the Macedonian phalanx to perform any maneuver, the sarissas were required to be kept upright, which meant a longer duration of the maneuver.

Οι στρατιώτες έπρεπε να σηκώσουν τις σάρισες, να πραγματοποιήσουν την κίνηση και να κατεβάσουν-προτάξουν πάλι τα όπλα. The soldiers had to raise their sarissas, make the move and lower their weapons again.

Επί Αλεξάνδρου όλες οι κινήσεις γίνονταν σχετικά γρήγορα και με ακρίβεια, λόγω της συνεχούς εκπαίδευσης During Alexander's reign, all moves were relatively quick and accurate, due to his continuous training

και του καλύτερου ηθικού του στρατεύματος, αλλά επί των διαδόχων του η κατάσταση δεν διατηρήθηκε ίδια. and the best morale of his army, but the situation during the reign of his successors did not remain the same.

Η κατάληξη ήταν η φάλαγγα να γίνει ακόμα περισσότερο δύσκαμπτη, συνεπώς ευάλωτη. The end result was the phalanx to become even more slow, therefore vulnerable.

Έτσι επανεμφάνισε τα ελαττώματα της οπλιτικής φάλαγγας της οποίας υπήρξε συνεχιστής και διορθωτής. So tauchte er wieder in den Defekten der Hopliten-Phalanx auf, deren Anhänger und Korrektor er war. Thus the phalanx showed the defects of the hoplite phalanx of which it was a military update.

Η μακεδονική φάλαγγα, εξακολουθούσε να είναι σε χρήση, έως την κατάκτηση της Αιγύπτου, The Macedonian phalanx was still in use until the conquest of Egypt,

ενώ τελευταία αναφορά στη χρήση της είναι από τον βασιλιά Μιθριδάτη Στ' του Πόντου τον 1ο π.Χ αιώνα. while the last reference to its use is by King Mithridates VI of Pontus in the 1st century BC.

Η φάλαγγα, μετά τον 3ο, αλλά κυρίως τον 2ο π.Χ αιώνα, έγινε πιο δυσκίνητη, έπαψαν οι υποδιαιρέσεις της σε τάξεις και πλέον διαιρούνταν σε δύο κέρατα. The phalanx, after the 3rd, but mainly in the 2nd century BC, became more cumbersome, its subdivisions into classes ceased and it was now divided into two 'Kerata'.

Η παράταξη της πύκνωσε και οι σάρισες αυξήθηκαν σε μήκος. Her lineup thickened and the sarissas increased in length.

Αποτέλεσμα των παραπάνω, ήταν να περιοριστεί στο ελάχιστο η δυνατότητα ελιγμών As a result of the above, the possibility of maneuvering was reduced to a minimum

και ως εκ τούτου να μπορεί να αμύνεται ή να επιτίθεται μόνο σε ευθεία παράταξη, όπου και παρέμενε ακαταμάχητη. und deshalb in der Lage zu sein, nur in einer geraden Linie zu verteidigen oder anzugreifen, wo es unwiderstehlich blieb. and therefore it could only defend or attack a straight line, where it remained unbeatable.

Σε περίπτωση όμως διάσπασής της ή πλαγιοκόπησης, ήταν αδύναμη πλέον να αντιδράσει However, in the event of its disintegration or flanking, it was no longer able to react

με αποτέλεσμα την συντριβή της από τους Ρωμαίους στις μάχες των μέσων του 2ου π.Χ αιώνα. , resulting in its crushing by the Romans in the battles during the middle of the 2nd century BC.

Ήταν πλέον φανερό ότι έδυε η εποχή της Μακεδονικής Φάλαγγας και ανέτειλε η εποχή της Ρωμαϊκής Λεγεώνας. It was now obvious that the era of the Macedonian Phalanx was over and the era of the Roman Legion had dawned.