×

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώσουμε τη λειτουργία του LingQ. Επισκέπτοντας τον ιστότοπο, συμφωνείς στην cookie policy.


image

Youtube - Alpha Omega (History & Mythology), Ηρακλής

Ηρακλής

Κάποτε ο Αμφιτρύωνας που ήταν βασιλιάς της Τίρυνθας και η γυναίκα του η Αλκμήνη,

κόρη του βασιλιά των Μυκηνών Ηλεκτρύωνα,

αναγκάστηκαν να φύγουν από την πατρίδα τους και να ζητήσουν καταφύγιο στη Θήβα

επειδή ο Αμφιτρύωνας είχε δολοφονήσει τον πατέρα της Αλκμήνης κατά λάθος .

Εκεί η Αλκμήνη γέννησε δυο παιδιά. Τον Ιφικλή και τον Ηρακλή.

Ο Ηρακλής όμως δεν ήταν γιος του Αμφιτρύωνα αλλά του Δία,

ο οποίος μια νύχτα είχε πάρει τη μορφή του Αμφιτρύωνα και είχε κοιμηθεί με την Αλκμήνη.

Όταν τα δύο παιδιά έγιναν περίπου οκτώ μηνών η Ήρα, που ζήλευε την Αλκμήνη και μισούσε πολύ τον Ηρακλή,

έστειλε μια νύχτα δυο φίδια να τα πνίξουν.

Μόλις τα φίδια πλησίασαν την κούνια τους, ο Δίας έστειλε φως που έλουσε το δωμάτιο και τα παιδιά ξύπνησαν.

Ο Ιφικλής τρομαγμένος έβαλε τα κλάματα.

Ο Ηρακλής όμως, χωρίς κανένα φόβο, άρπαξε τα φίδια απ' το λαιμό και τα έπνιξε. Όλοι τότε κατάλαβαν ότι ο Ηρακλής είχε θεϊκή καταγωγή.

Όταν μεγάλωσε ο Ηρακλής, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά της Θήβας, τη Μεγάρα κι έγινε ο ίδιος βασιλιάς.

Κυβέρνησε μερικά χρόνια τη Θήβα και ζούσε ευτυχισμένος.

Κάποια μέρα όμως η Ήρα, που πάντα τον μισούσε, τον τρέλανε

κι ο Ηρακλής έκανε κακό στα παιδιά και στη γυναίκα του, νομίζοντας πως είναι εχθροί του.

Συνήλθε όμως και κατάλαβε το κακό που είχε κάνει.

Πήγε τότε στο μαντείο των Δελφών, για να ρωτήσει τον Απόλλωνα τι έπρεπε να κάνει για να τον συγχωρέσουν οι θεοί.

Η Πυθία, η ιέρεια του Απόλλωνα, του είπε ότι έπρεπε να γυρίσει στις Μυκήνες, την πατρίδα της μητέρας του,

και να υπηρετήσει πιστά δώδεκα χρόνια τον ξάδερφό του, τον Ευρυσθέα, που βασίλευε εκεί.

Ο Ηρακλής έφυγε από τη Θήβα. Μαζί με τον ανιψιό του, τον Ιόλαο, πήγε στις Μυκήνες για να υπηρετήσει τον Ευρυσθέα.

Ο Ευρυσθέας, που φοβόταν τον Ηρακλή, τον έστειλε να κάνει δώδεκα άθλους,

δηλαδή δώδεκα δύσκολα κατορθώματα, ελπίζοντας ότι σε κάποιο από αυτά θα σκοτωνόταν.

Ο πρώτος άθλος που έκανε ο Ηρακλής ήταν να σκοτώσει το λιοντάρι της Νεμέας.

Το φοβερό αυτό λιοντάρι το είχε μεγαλώσει η Ήρα. Το δέρμα του ήταν τόσο σκληρό που τα σιδερένια βέλη δεν το περνούσαν.

Είχε τη φωλιά του σε μια σπηλιά με δυο εισόδους, στην πλαγιά ενός βουνού κοντά στη Νεμέα.

Καθημερινά κατέβαινε στην πεδιάδα και κατασπάραζε ζώα και ανθρώπους.

Οι κάτοικοι ήταν απελπισμένοι και δεν τολμούσαν να βγουν στην εξοχή.

Ο Ηρακλής, πηγαίνοντας στη Νεμέα, πέρασε από το ιερό άλσος της πόλης,

έκοψε μια αγριελιά κι απ' τον κορμό της έφτιαξε ένα βαρύ ρόπαλο. Μετά πήγε και περίμενε κοντά στη φωλιά του λιονταριού κι όταν αυτό φάνηκε, το χτύπησε πρώτα με τα βέλη του.

Τα βέλη έπεσαν στη γη χωρίς να το τραυματίσουν και το λιοντάρι επιτέθηκε στον Ηρακλή.

Εκείνος το χτύπησε με το ρόπαλο. Το λιοντάρι πόνεσε και κρύφτηκε στη φωλιά του.

Ο Ηρακλής τότε μάζεψε μεγάλες πέτρες, έκλεισε τη μια είσοδο και μπήκε από την άλλη.

Το ζώο βρυχήθηκε και σείστηκε όλο το βουνό.

Όρμησε πάνω στον ήρωα και πάλευαν μια ώρα. Τέλος ο Ηρακλής τύλιξε τα χέρια του γύρω από το λαιμό του και το έπνιξε.

Μετά πήρε το δέρμα του, τη λεοντή, το φόρεσε και γύρισε στις Μυκήνες.

Όταν τον είδε ο Ευρυσθέας τρόμαξε τόσο πολύ που διέταξε να του φτιάξουν ένα χάλκινο πιθάρι,

για να κρύβεται, όταν θα κινδύνευε.

Στη λίμνη Λέρνη της Πελοποννήσου ζούσε ένα φοβερό νερόφιδο, με τεράστιο σώμα και εννιά κεφάλια.

Από τα στόματά του έβγαινε φωτιά που κατάκαιγε φυτά, ζώα κι ανθρώπους.

Οι κάτοικοι της περιοχής ήταν απελπισμένοι και κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει τη λίμνη.

Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να σκοτώσει αυτό το τέρας.

Ο Ηρακλής πήγε στη λίμνη Λέρνη μαζί με τον ανιψιό του, τον Ιόλαο.

Κατάφερε να βγάλει τη Λερναία Ύδρα από τη φωλιά της και της επιτέθηκε.

Με ένα δρεπάνι άρχισε να κόβει τα κεφάλια της. Μόλις όμως έκοβε ένα κεφάλι, στη θέση του φύτρωναν δύο.

Φώναξε τότε τον Ιόλαο, που άναψε ένα δαυλό και μόλις ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, ο Ιόλαος έκαιγε την πληγή.

Έτσι σταμάτησαν να φυτρώνουν καινούρια κεφάλια. Το μεσαίο όμως κεφάλι της Λερναίας Ύδρας ήταν αθάνατο.

Γι' αυτό ο Ηρακλής, αφού το έκοψε, το έθαψε βαθιά στη γη κι έβαλε πάνω του μια τεράστια πέτρα. Βούτηξε και τα βέλη του στο δηλητηριασμένο σώμα της Ύδρας κι έγιναν θανατηφόρα.

Σ' ένα βουνό της Πελοποννήσου ζούσε το ιερό ελάφι της θεάς Άρτεμης. Είχε χρυσά κέρατα, χάλκινες οπλές και κανείς δεν το έφτανε στο τρέξιμο.

Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να φέρει το ελάφι αυτό ζωντανό στις Μυκήνες.

Ο Ηρακλής ανέλαβε την αποστολή, κατευθύνθηκε προς το βουνό που κατοικούσε το ζώο και το αναγνώρισε από τη λάμψη των κεράτων του.

Ξέροντας ότι δεν θα μπορούσε να το προλάβει στο τρέξιμο, ούτε να το ακινητοποιήσει με τα όπλα του,

αφού η ελαφίνα έτρεχε γρηγορότερα κι από βέλος, αποφάσισε να το εξαντλήσει.

Όταν η ελαφίνα τον είδε, άρχισε να τρέχει προς τον βορρά, κι ο Ηρακλής ακολουθούσε ξοπίσω της.

Ένα χρόνο κράτησε η καταδίωξη περνώντας μέσα από τα εδάφη των Ελλήνων, των Θρακών και των Σκυθών,

έφθασαν στη γη των Υπερβορείων.

Εκεί το ελάφι, εξουθενωμένο από το τρέξιμο, σταμάτησε για να πιει νερό.

Ο Ηρακλής άδραξε την ευκαιρία και το ακινητοποίησε.

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου, που διασώζει ο Απολλόδωρος,

ο Ηρακλής το συνέλαβε όταν αυτό προσπαθούσε να περάσει τον ποταμό Λάδωνα στην Αρκαδία.

Όταν η Άρτεμις έμαθε τι έγινε, εξοργίστηκε και φώναξε τον αδελφό της Απόλλωνα να τη βοηθήσει με τις σαΐτες του.

Καθώς ο Ηρακλής επέστρεφε στην Ελλάδα, εμφανίστηκαν μπροστά του για να τον τιμωρήσουν.

Ο Ηρακλής της ζήτησε συγχώρεση, εξηγώντας της το λόγο της πράξης του

και δεσμευόμενος ότι μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του θα επέστρεφε το ελάφι στην προστάτιδα θεά του.

Πηγαίνοντας προς το παλάτι του Ευρυσθέα, έμαθε ότι ο βασιλιάς προόριζε το ελάφι για τον κήπο του και σκέφθηκε ένα τέχνασμα.

Κάλεσε τον Ευρυσθέα να βγει έξω από το παλάτι ώστε να παραλάβει ο ίδιος το ελάφι.

Βλέποντάς τον ο Ευρυσθέας τον συνεχάρη για την επιτυχία του ,

όταν όμως άπλωσε τα χέρια του για να το πάρει, ο ήρωας πήρε τα χέρια του από το ζώο και αυτό ταχύτατα έτρεξε προς την Άρτεμη.

Έτσι, εκπλήρωσε τόσο την αποστολή του να φέρει την Κερυνίτιδα Έλαφο στον Ευρυσθέα,

όσο και την υπόσχεσή του στην Άρτεμη ότι θα την επέστρεφε.

Στον Ερύμανθο είχε χαρίσει η Θεά Άρτεμις έναν τεράστιο αγριόχοιρο.

Από εκεί εξορμούσε σε ολόκληρη την περιοχή της Ψωφίδος και του Λασιώνα στην Πελοπόννησο,

όπου τρομοκρατούσε και κατέστρεφε τα σπαρτά των χωρικών, ενώ με τους χαυλιόδοντές του ξέσκιζε όποιο ζώο έβρισκε μπροστά του.

Αυτό το αγρίμι ενοχλούσε ακόμη και τους Κενταύρους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν

όταν κατέβαινε για τροφή στο δάσος της Φολόης και για νερό στο φαράγγι.

Ο Ευρυσθέας του ανέθεσε να πιάσει τον κάπρο και να τον φέρει ζωντανό στο Άργος ,

βέβαιος ότι ο Ηρακλής δεν θα μπορούσε να το πιάσει.

Ο ήρωας όμως, προτού βγει για κυνήγι, πέρασε από τον φίλο του Κένταυρο Φόλο για να πάρει πληροφορίες για το άγριο ζώο.

Έπρεπε να έχει επιδεξιότητα, ώστε να μην το σκοτώσει, γιατί ο άθλος του δεν θα εκτελείτο,

αλλά ούτε και να το πλησιάσει από μπροστά γιατί θα τον ξέσκιζε με τα άγρια δόντια του.

Έπρεπε λοιπόν να το προσεγγίσει κρυφά από τα πλάγια και να το δέσει.

Έτσι ο Ηρακλής, παρά τις προσδοκίες του Ευρυσθέα,

πέτυχε με το τέχνασμά του να οδηγήσει το ζώο στο Φαράγγι της Φολόης που είχε φράξει με δίχτυ.

Πήρε στους ώμους του το ζωντανό αγριογούρουνο και το μετέφερε στις Μυκήνες.

Όταν αντίκρισε ο Ευρυσθέας τον Ηρακλή φορτωμένο με το κάπρο κρύφτηκε στο μεγάλο πιθάρι.

Ο Ηρακλής σαν ανάθημα έστειλε τα δόντια του κάπρου στο Ναό του Απόλλωνος της Κύμης.

Αργότερα ο Ευρυσθέας τον έστειλε να καθαρίσει τους στάβλους του βασιλιά Αυγεία σε μια μέρα.

Ο Αυγείας ζούσε στην Ήλιδα κι είχε αμέτρητα κοπάδια που του τα είχε χαρίσει ο πατέρας του, ο Ήλιος.

Τα ζώα ήταν πάρα πολλά και οι βοσκοί του δεν προλάβαιναν να καθαρίζουν τους στάβλους.

Είχαν μαζευτεί λοιπόν πολλοί σωροί από κοπριά που μύριζαν πολύ άσχημα.

Ο Ηρακλής έσκαψε δύο βαθιά χαντάκια, που περνούσαν μέσα από τους στάβλους κι έφταναν μέχρι τους ποταμούς Αλφειό και Πηνειό.

Έστρεψε μετά το ρεύμα των ποταμών μέσα στα χαντάκια.

Τα ορμητικά νερά μπήκαν στους στάβλους, παρέσυραν την κοπριά και την πήγαν στη θάλασσα.

Έτσι ο Ηρακλής καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία σε μια μόνο μέρα.

Μετά ο Ηρακλής πήγε στη λίμνη Στυμφαλία.

Εκεί ζούσαν οι Στυμφαλίδες όρνιθες, μεγάλα πουλιά, με σιδερένια ράμφη και φτερά, που τρέφονταν με ανθρώπινο κρέας.

Φτάνοντας, άρχισε να χτυπά δυο χάλκινα κρόταλα που του είχε χαρίσει η Αθηνά.

Τα πουλιά βγήκαν από τα καλάμια της λίμνης όπου κρύβονταν και πέταξαν τρομαγμένα.

Τότε ο Ηρακλής με τα βέλη του σκότωσε πολλά. Όσα γλίτωσαν έφυγαν μακριά και δεν ξαναφάνηκαν.

Μετά απ' όλα αυτά τα κατορθώματα, ο Ευρυσθέας έστειλε τον Ηρακλή σε πιο μακρινά μέρη. Έτσι, ο Ηρακλής πήγε στην Κρήτη για τον έβδομο άθλο του

σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να πιάσει τον άγριο ταύρο του Μίνωα που έκανε πολλές καταστροφές.

Ο Ευρυσθέας, μάλιστα, θέλοντας να δυσκολέψει περισσότερο την αποστολή του Ηρακλή,

διέταξε να του φέρει τον ταύρο ζωντανό.

Έτσι ο ήρωας αναχώρησε για την Κρήτη.

Ο Μίνωας δέχθηκε να του δώσει τον ταύρο, με την προϋπόθεση ότι θα κατάφερνε πρώτα να τον δαμάσει.

Ο Ηρακλής αιχμαλώτισε τον ταύρο χρησιμοποιώντας ένα δίχτυ,

τον κουβάλησε στους ώμους του και τον πήγε στις Μυκήνες, όπου και τον παρέδωσε στον Ευρυσθέα.

Εκείνος τον ελευθέρωσε και τότε ο ταύρος, διασχίζοντας την Πελοπόννησο,

έφτασε στο Μαραθώνα της Αττικής, όπου συνέχισε να προξενεί καταστροφές.

Ο Ηρακλής μετά πήγε στη Θράκη, όπου ζούσε ο βασιλιάς Διομήδης, ο γιος του θεού Άρη.

Αυτός είχε τέσσερα άγρια άλογα, που τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες.

Ο Ηρακλής, παίρνοντας μαζί του ορισμένους συντρόφους του ξεκίνησε για τη Θράκη,

όπου και κατόρθωσε με ευκολία να εξουδετερώσει τους υπηρέτες του Διομήδη και να αιχμαλωτίσει τα άλογα.

Στη συνέχεια ανέθεσε τη φύλαξη των ζώων στον Άβδηρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το στρατό του βασιλιά.

Οι σύντροφοι του Ηρακλή αρχικά ηττήθηκαν από τον πολυάριθμο στρατό.

Ο Ηρακλής όμως κατόρθωσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα.

Σκάβοντας ένα χαντάκι μετέφερε νερό από τη θάλασσα στην πεδιάδα,

αναγκάζοντας τους στρατιώτες να τραπούν σε φυγή προκειμένου να μην πνιγούν.

Στη συνέχεια έσυρε το Διομήδη στη λίμνη που σχηματίσθηκε από το νερό

και τον έριξε στα ανθρωποφάγα άλογα, τα οποία τον καταβρόχθισαν.

Προηγουμένως όμως είχαν καταβροχθίσει τον Άβδηρο, ο οποίος είχε αναλάβει τη φύλαξη τους.

Ο Ηρακλής για να τον τιμήσει ίδρυσε την πόλη Άβδηρα.

Ο Ηρακλής παρέδωσε τα άλογα στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα ελευθέρωσε, αφού πρώτα τα αφιέρωσε στην Ήρα.

Η Ιππολύτη, ή βάσει άλλης εκδοχής Μελανίππη, ήταν βασίλισσα των Αμαζόνων.

Η ζώνη τής είχε δοθεί ως δώρο από τον Άρη, τον θεό του Πολέμου, και αποτελούσε για τις Αμαζόνες έμβλημα εξουσίας.

Η Αδμήτη, κόρη του Ευρυσθέα, επιθυμούσε να αποκτήσει τη ζώνη αυτή,

γι' αυτό και ο Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή να του τη φέρει. Ο Ηρακλής λοιπόν αποβιβάζεται στη Θεμίσκυρα, πρωτεύουσα της χώρας των Αμαζόνων.

Η Ιππολύτη φαινόταν καταρχήν πρόθυμη να τους παραχωρήσει τη ζώνη.

Ωστόσο η Ήρα, θέλοντας να δυσκολέψει το έργο του Ηρακλή, μεταμορφώθηκε σε Αμαζόνα και ξεσήκωσε τις υπόλοιπες εναντίον του.

Αυτό το κατόρθωσε διαδίδοντας τη φήμη ότι ο Ηρακλής και οι σύντροφοι του είχαν σκοπό να απαγάγουν τη βασίλισσά τους.

Αποτέλεσμα της δολοπλοκίας ήταν οι Αμαζόνες να οπλιστούν ακαριαία

και να ορμήσουν στο μέρος όπου βρισκόταν το πλοίο του Ηρακλή.

Ακολούθησε αιματηρή μάχη η οποία οδήγησε στο θάνατο πολλές από τις Αμαζόνες.

Ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος υποστήριζε ότι μεταξύ των Αμαζόνων που θανατώθηκαν βρισκόταν και η Ιππολύτη,

από το νεκρό σώμα της οποίας ο Ηρακλής πήρε τελικά τη ζώνη.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης από την άλλη αναφέρει ότι η Ιππολύτη απλά αιχμαλωτίστηκε

και παρέδωσε τη ζώνη ως αντάλλαγμα για την ελευθερία της.

Ό Απολλώνιος ο Ρόδιος πάντως αναφέρει πως ο Ηρακλής έπιασε με ενέδρα την κόρη του Άρη, την Μελανίππη,

εκεί που προχωρούσε, και η Ιππολύτη του έδωσε τη στολισμένη ζώνη της λύτρα για την αδερφή της,

και ο Ηρακλής την έστειλε πίσω απείραχτη.

Τα βόδια του Γηρυόνη ήταν στην ελληνική μυθολογία όντα που ανήκαν στον Γηρυόνη,

ενός ανθρώπου με τρία σώματα, γιου του Χρυσάωρα. Βρίσκονταν μαζί του στη νήσο Ερύθεια.

Ο Γηρυόνης είχε αναθέσει τη φύλαξη των ζώων τους σε δύο φύλακες, τον Ευρυτίωνα και τον Όρθρο.

Ο Ευρυτίωνας ήταν γιος του Άρη και της Ερυθείας.

Ο Όρθρος ήταν ένας τερατόμορφος σκύλος, γιος του Τυφώνα και της Έχιδνας.

Είχε δύο κεφάλια και επιπλέον εφτά κεφάλια φιδιού.

Μόλις ο Ηρακλής έφτασε στην Ερύθεια, και αφού πέρασε τη νύχτα του στο βουνό Άβας,

ήρθε αντιμέτωπος με τους δύο φύλακες των ζώων.

Τόσο ο Όρθρος, όσο και ο Ευρυτίωνας βρήκαν τραγικό θάνατο από το ρόπαλο του Ηρακλή.

Στη συνέχεια ο Μενοίτιος, φύλακας των βοδιών του Άδη, ειδοποίησε το Γηρυόνη για τα συμβάντα

και έτσι εκείνος έσπευσε να αντιμετωπίσει τον εισβολέα.

Ο Ηρακλής κατόρθωσε να εξολοθρεύσει το Γηρυόνη, αφού τον τόξευσε με τα βέλη του.

Στο δρόμο της επιστροφής, ο Ηρακλής αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες.

Όταν τελικά επέστρεψε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αμβρακία,

ένας οίστρος σταλμένος από την Ήρα διασκόρπισε το κοπάδι των βοδιών στα βουνά της Θράκης.

Ο ήρωας κατόρθωσε να περισυλλέξει το μεγαλύτερο μέρος των ζώων.

Τα υπόλοιπα παρέμειναν στα βουνά και περιήλθαν σε άγρια κατάσταση.

Τελικά ο Ηρακλής έφτασε στις Μυκήνες, παρέδωσε τα βόδια στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα θυσίασε στη θεά Ήρα.

Ο κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν στην άκρη της γης. Εκεί υπήρχε το δέντρο που έκανε τα χρυσά μήλα.

Όποιος τα έτρωγε έμενε για πάντα νέος. Το φύλαγαν οι νύμφες Εσπερίδες κι ένας ακοίμητος δράκος.

Εκεί κοντά βρισκόταν κι ο τιτάνας Άτλαντας που κρατούσε τον Ουρανό στη ράχη του.

Ο Ηρακλής ταξίδεψε πολύ για να φτάσει εκεί. Πέρασε από πολλές χώρες.

Πέρασε κι από τον Καύκασο όπου ελευθέρωσε τον Προμηθέα.

Εκείνος, για να τον ευχαριστήσει, του έδειξε το δρόμο για να φτάσει στον κήπο των Εσπερίδων

και τον συμβούλεψε να στείλει τον Άτλαντα να πάρει τα χρυσά μήλα.

Ο Ηρακλής βρήκε τον Άτλαντα κι εκείνος δέχτηκε να πάει στον κήπο των Εσπερίδων.

Ο Ηρακλής όμως αναγκάστηκε να κρατήσει ο ίδιος τον ουρανό στη ράχη του, ώσπου ο Άτλαντας να γυρίσει.

Ο Άτλαντας με τη βοήθεια των Εσπερίδων, που έφτιαξαν ένα μαγικό ποτό και κοίμισαν το δράκο, πήρε τα χρυσά μήλα.

Επιστρέφοντας στον Ηρακλή δεν ήθελε να ξαναπάρει τον Ουρανό στη ράχη του

και είπε ότι θα πήγαινε ο ίδιος και καλά τα μήλα στον Ευρυσθέα.

Ο Ηρακλής έκανε πως συμφώνησε και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει να βάλει ένα μαξιλάρι στη ράχη του,

για να κρατάει καλύτερα τον Ουρανό.

Ο Άτλαντας πλησίασε να τον βοηθήσει κι ο Ηρακλής με μια γρήγορη κίνηση

έριξε τον Ουρανό στη ράχη του Άτλαντα, άρπαξε τα χρυσά μήλα και γύρισε στις Μυκήνες.

Στη γη ο Ηρακλής ήταν ανίκητος. Γι' αυτό ο Ευρυσθέας αποφάσισε να τον στείλει στον Κάτω Κόσμο για να του φέρει τον Κέρβερο, ένα φοβερό σκυλί με τρία κεφάλια, που φύλαγε την είσοδο του Άδη.

Ο Ηρακλής πήγε στον Κάτω Κόσμο και με την άδεια του Άδη και της Περσεφόνης, πάλεψε με τον Κέρβερο, τον νίκησε, τον έδεσε και τον έφερε στις Μυκήνες.

Όταν τον αντίκρισε, ο Ευρυσθέας…μαντέψτε… τρόμαξε και κρύφτηκε πάλι στο πιθάρι.

Ο Ηρακλής γύρισε τον Κέρβερο στον Κάτω Κόσμο, όπως είχε υποσχεθεί στον Άδη.

Καταφέρνοντας και αυτό τον άθλο, επιτέλους ήταν ελεύθερος.

Ελεύθερος πια ο Ηρακλής παντρεύτηκε τη Δηιάνειρα, κόρη του βασιλιά της Αιτωλίας, του Οινέα.

Μια μέρα πήγαν να περάσουν τον Εύηνο ποταμό. Εκεί συνάντησαν τον Κένταυρο Νέσσο.

Ο Νέσσος πήρε στη ράχη του τη ∆ηιάνειρα, για να την περάσει απέναντι.

Θέλησε όμως να την πάρει δική του κι άρχισε να τρέχει.

Τότε ο Ηρακλής τον χτύπησε με ένα από τα δηλητηριασμένα βέλη του. Πριν ξεψυχήσει ο Νέσσος είπε στη Δηιάνειρα:

«Μάζεψε λίγο από το αίμα μου. Αν αλείψεις μ' αυτό το χιτώνα του Ηρακλή, θα σε αγαπάει για πάντα». Έτσι, κάποτε που ο Ηρακλής ζήτησε ένα καθαρό χιτώνα από τη Δηιάνειρα, για να τον φορέσει και να κάνει θυσία στο ∆ία,

εκείνη άλειψε ένα χιτώνα με το δηλητήριο του Νέσσου και του τον έδωσε.

Ο Ηρακλής τον φόρεσε κι ο χιτώνας κόλλησε πάνω του. Αμέσως άρχισε να νιώθει αβάσταχτους πόνους.

Κατάλαβε τότε ότι έφτασε το τέλος του.

Ανέβηκε στο βουνό Οίτη, έφτιαξε ένα σωρό από ξύλα, ξάπλωσε πάνω του και ζήτησε ν' ανάψουν τη φωτιά. Κανείς δε δέχτηκε να το κάνει αυτό. Μόνο ο Φιλοκτήτης, που περνούσε από κει, δέχτηκε ν' ανάψει τη φωτιά κι ο Ηρακλής, για να τον ευχαριστήσει, του χάρισε τα δηλητηριασμένα βέλη του.

Ξαφνικά άρχισε ν' αστράφτει και να βροντά. Ένα σύννεφο κατέβηκε, πήρε τον Ηρακλή και τον ανέβασε στον Όλυμπο.

Εκεί συμφιλιώθηκε με την Ήρα κι έζησε για πάντα με τους θεούς του Ολύμπου.


Ηρακλής Herkules Hercules Hércules

Κάποτε ο Αμφιτρύωνας που ήταν βασιλιάς της Τίρυνθας και η γυναίκα του η Αλκμήνη, Aphitryon, who was king of Tiryns, and his wife Alcmene,

κόρη του βασιλιά των Μυκηνών Ηλεκτρύωνα, daughter of the king of Mycenae, Electrion, hija del rey de Micenas Electryon,

αναγκάστηκαν να φύγουν από την πατρίδα τους και να ζητήσουν καταφύγιο στη Θήβα were forced to leave their homeland and seek refuge in Thebes

επειδή ο Αμφιτρύωνας είχε δολοφονήσει τον πατέρα της Αλκμήνης κατά λάθος . because Amphitryon had killed Alcmene's father by accident.

Εκεί η Αλκμήνη γέννησε δυο παιδιά. There Alcmene gave birth to two children. Ifiklis and Heracles. Allí Alcmene dio a luz a dos hijos. Τον Ιφικλή και τον Ηρακλή. Heracles, however, was not the son of Amphitryon but of Zeus,

Ο Ηρακλής όμως δεν ήταν γιος του Αμφιτρύωνα αλλά του Δία, who one night had taken the form of Amphitryon and had slept with Alcmene. Hércules, sin embargo, no era hijo de Anfitrión sino de Zeus,

ο οποίος μια νύχτα είχε πάρει τη μορφή του Αμφιτρύωνα και είχε κοιμηθεί με την Αλκμήνη. When the two children were about eight years old, Hera, who was jealous of Alcmene and hated Heracles,

Όταν τα δύο παιδιά έγιναν περίπου οκτώ μηνών η Ήρα, που ζήλευε την Αλκμήνη και μισούσε πολύ τον Ηρακλή, sent two snakes to kill them overnight.

έστειλε μια νύχτα δυο φίδια να τα πνίξουν. As soon as the snakes approached their crib, Zeus sent a light to the room and the children woke up.

Μόλις τα φίδια πλησίασαν την κούνια τους, ο Δίας έστειλε φως που έλουσε το δωμάτιο και τα παιδιά ξύπνησαν. Ifiklis, terrified, started crying.

Ο Ιφικλής τρομαγμένος έβαλε τα κλάματα. Heracles, however, without any fear, snatched the snakes from the neck and strangled them.

Ο Ηρακλής όμως, χωρίς κανένα φόβο, άρπαξε τα φίδια απ' το λαιμό και τα έπνιξε. Everyone then understood that Heracles had a divine origin. Όλοι τότε κατάλαβαν ότι ο Ηρακλής είχε θεϊκή καταγωγή. When Heracles grew up, he married the daughter of the king of Thebes, Megara, and he became king.

Όταν μεγάλωσε ο Ηρακλής, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά της Θήβας, τη Μεγάρα κι έγινε ο ίδιος βασιλιάς. He ruled Thebes for several years and lived happily.

Κυβέρνησε μερικά χρόνια τη Θήβα και ζούσε ευτυχισμένος. However ,one day, Hera who always hated him, drove him crazy

Κάποια μέρα όμως η Ήρα, που πάντα τον μισούσε, τον τρέλανε and Heracles hurt his children and his wife, thinking that they were his enemies.

κι ο Ηρακλής έκανε κακό στα παιδιά και στη γυναίκα του, νομίζοντας πως είναι εχθροί του. However, he came to his senses and realized the evil he had done.

Συνήλθε όμως και κατάλαβε το κακό που είχε κάνει. He then went to the oracle of Delphi, to ask Apollo what he had to do to be forgiven by the gods.

Πήγε τότε στο μαντείο των Δελφών, για να ρωτήσει τον Απόλλωνα τι έπρεπε να κάνει για να τον συγχωρέσουν οι θεοί. Pythia, the priestess of Apollo, told him that he had to return to Mycenae, the homeland of his mother,

Η Πυθία, η ιέρεια του Απόλλωνα, του είπε ότι έπρεπε να γυρίσει στις Μυκήνες, την πατρίδα της μητέρας του, and serve faithfully for twelve years his cousin, Eurystheus, who reigned there.

και να υπηρετήσει πιστά δώδεκα χρόνια τον ξάδερφό του, τον Ευρυσθέα, που βασίλευε εκεί. Heracles left Thebes. Together with his nephew, Iolaus, he went to Mycenae to serve Eurystheus.

Ο Ηρακλής έφυγε από τη Θήβα. Eurystheus, who was afraid of Heracles , sent him to do twelve labours, Μαζί με τον ανιψιό του, τον Ιόλαο, πήγε στις Μυκήνες για να υπηρετήσει τον Ευρυσθέα. that is, twelve difficult feats, hoping that in one of them he would be killed.

Ο Ευρυσθέας, που φοβόταν τον Ηρακλή, τον έστειλε να κάνει δώδεκα άθλους, Heracles' first labour was to kill the Nemean lion.

δηλαδή δώδεκα δύσκολα κατορθώματα, ελπίζοντας ότι σε κάποιο από αυτά θα σκοτωνόταν. This terrible lion had been raised by Hera. His skin was so hard that the iron arrows did not pass him.

Ο πρώτος άθλος που έκανε ο Ηρακλής ήταν να σκοτώσει το λιοντάρι της Νεμέας. It had its nest in a cave with two entrances, on the slope of a mountain near Nemea.

Το φοβερό αυτό λιοντάρι το είχε μεγαλώσει η Ήρα. Every day it went down to the plain and devoured animals and people. Το δέρμα του ήταν τόσο σκληρό που τα σιδερένια βέλη δεν το περνούσαν. The inhabitants were desperate and did not dare to go out into the countryside.

Είχε τη φωλιά του σε μια σπηλιά με δυο εισόδους, στην πλαγιά ενός βουνού κοντά στη Νεμέα. Heracles , going to Nemea, passed through the sacred grove of the city,

Καθημερινά κατέβαινε στην πεδιάδα και κατασπάραζε ζώα και ανθρώπους. cut a wild olive tree and made a heavy club from its core.

Οι κάτοικοι ήταν απελπισμένοι και δεν τολμούσαν να βγουν στην εξοχή. Then he went and waited near the lion's nest and when this was seen, he hit it first with his arrows.

Ο Ηρακλής, πηγαίνοντας στη Νεμέα, πέρασε από το ιερό άλσος της πόλης, The arrows fell to the ground without injuring it and the lion attacked Heracles.

έκοψε μια αγριελιά κι απ' τον κορμό της έφτιαξε ένα βαρύ ρόπαλο. He hit it with the club. The lion was in pain and hid in his nest. Μετά πήγε και περίμενε κοντά στη φωλιά του λιονταριού κι όταν αυτό φάνηκε, το χτύπησε πρώτα με τα βέλη του. Heracles then picked up large stones, closed the first entrance and got in from the other one.

Τα βέλη έπεσαν στη γη χωρίς να το τραυματίσουν και το λιοντάρι επιτέθηκε στον Ηρακλή. The animal roared and it shook the whole mountain.

Εκείνος το χτύπησε με το ρόπαλο. It rushed towards the hero and they fought for an hour. Finally Heracles wrapped his arms around his neck and strangled it. Το λιοντάρι πόνεσε και κρύφτηκε στη φωλιά του. Then he took his skin "leonti', put it on and returned to Mycenae.

Ο Ηρακλής τότε μάζεψε μεγάλες πέτρες, έκλεισε τη μια είσοδο και μπήκε από την άλλη. When Eurystheus saw him, he was so frightened that he ordered a bronze jar to be made for him ,

Το ζώο βρυχήθηκε και σείστηκε όλο το βουνό. so that he could hide inside when he was in danger.

Όρμησε πάνω στον ήρωα και πάλευαν μια ώρα. In the lake Lerni of the Peloponnese lived a terrible water snake, with a huge body and nine heads. Τέλος ο Ηρακλής τύλιξε τα χέρια του γύρω από το λαιμό του και το έπνιξε. Fire came out of his mouth, burning plants, animals and people.

Μετά πήρε το δέρμα του, τη λεοντή, το φόρεσε και γύρισε στις Μυκήνες. The locals were desperate and no one dared to approach the lake.

Όταν τον είδε ο Ευρυσθέας τρόμαξε τόσο πολύ που διέταξε να του φτιάξουν ένα χάλκινο πιθάρι, Eurystheus ordered Heracles to kill this monster.

για να κρύβεται, όταν θα κινδύνευε. Heracles went to the lake Lerni with his nephew, Iolaus.

Στη λίμνη Λέρνη της Πελοποννήσου ζούσε ένα φοβερό νερόφιδο, με τεράστιο σώμα και εννιά κεφάλια. He managed to pull Lernaean Hydra out of its nest and attacked it.

Από τα στόματά του έβγαινε φωτιά που κατάκαιγε φυτά, ζώα κι ανθρώπους. With a scythe she began to cut off her heads. As soon as he cut off one head, two sprouted in its place.

Οι κάτοικοι της περιοχής ήταν απελπισμένοι και κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει τη λίμνη. He then shouted to Iolaos, who lit a torch and as soon as Heracles cut off a head, Iolaos burned the wound.

Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να σκοτώσει αυτό το τέρας. So they stopped sprouting new heads. However the middle head of Lernaean Hydra was immortal.

Ο Ηρακλής πήγε στη λίμνη Λέρνη μαζί με τον ανιψιό του, τον Ιόλαο. That is why Heracles , after cutting it, buried it deep in the ground and put a huge stone on it.

Κατάφερε να βγάλει τη Λερναία Ύδρα από τη φωλιά της και της επιτέθηκε. He also dived his arrows into the poisoned body of Hydra and they became deadly.

Με ένα δρεπάνι άρχισε να κόβει τα κεφάλια της. The sacred hind of the goddess Artemis lived on a mountain in the Peloponnese. Μόλις όμως έκοβε ένα κεφάλι, στη θέση του φύτρωναν δύο. She had golden horns, bronze hooves and no one could reach her when she run.

Φώναξε τότε τον Ιόλαο, που άναψε ένα δαυλό και μόλις ο Ηρακλής έκοβε ένα κεφάλι, ο Ιόλαος έκαιγε την πληγή. Eurystheus ordered Heracles to bring this hind alive to Mycenae.

Έτσι σταμάτησαν να φυτρώνουν καινούρια κεφάλια. Heracles undertook the mission, headed to the mountain where the animal lived and recognized it by the glow of its horns. Το μεσαίο όμως κεφάλι της Λερναίας Ύδρας ήταν αθάνατο. Knowing that he could not catch it while running, nor stop it with his weapons,

Γι' αυτό ο Ηρακλής, αφού το έκοψε, το έθαψε βαθιά στη γη κι έβαλε πάνω του μια τεράστια πέτρα. since the hind was running faster than an arrow, he decided to exhaust her. Βούτηξε και τα βέλη του στο δηλητηριασμένο σώμα της Ύδρας κι έγιναν θανατηφόρα. When the hind saw him, it began to run north, and Heracles followed behind her.

Σ' ένα βουνό της Πελοποννήσου ζούσε το ιερό ελάφι της θεάς Άρτεμης. The pursuit lasted a year, passing through the lands of the Greeks, the Thracians and the Scythians, Είχε χρυσά κέρατα, χάλκινες οπλές και κανείς δεν το έφτανε στο τρέξιμο. they reached the land of the Hyperboreans.

Ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να φέρει το ελάφι αυτό ζωντανό στις Μυκήνες. There the deer, exhausted from running, stopped to drink water.

Ο Ηρακλής ανέλαβε την αποστολή, κατευθύνθηκε προς το βουνό που κατοικούσε το ζώο και το αναγνώρισε από τη λάμψη των κεράτων του. Heracles seized the opportunity and immobilized it.

Ξέροντας ότι δεν θα μπορούσε να το προλάβει στο τρέξιμο, ούτε να το ακινητοποιήσει με τα όπλα του, According to another version of the legend by Apollodorus,

αφού η ελαφίνα έτρεχε γρηγορότερα κι από βέλος, αποφάσισε να το εξαντλήσει. Heracles captured it when he was trying to cross the river Ladonas in Arcadia.

Όταν η ελαφίνα τον είδε, άρχισε να τρέχει προς τον βορρά, κι ο Ηρακλής ακολουθούσε ξοπίσω της. When Artemis learned what had happened, she became angry and called out to her brother Apollo to help her with his shuttles.

Ένα χρόνο κράτησε η καταδίωξη περνώντας μέσα από τα εδάφη των Ελλήνων, των Θρακών και των Σκυθών, As Heracles was returning to Greece, they appeared before him to punish him.

έφθασαν στη γη των Υπερβορείων. Heracles asked her for forgiveness, explaining to her the reason for his act

Εκεί το ελάφι, εξουθενωμένο από το τρέξιμο, σταμάτησε για να πιει νερό. and pledging that after the completion of his mission he would return the deer to her patron goddess.

Ο Ηρακλής άδραξε την ευκαιρία και το ακινητοποίησε. Going to the palace of Eurystheus, he learned that the king intended to keep the deer for his garden and thought of a trick.

Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή του μύθου, που διασώζει ο Απολλόδωρος, He invited Eurystheus to come out of the palace to pick up the hind himself.

ο Ηρακλής το συνέλαβε όταν αυτό προσπαθούσε να περάσει τον ποταμό Λάδωνα στην Αρκαδία. Seeing him, Eurystheus congratulated him on his success,

Όταν η Άρτεμις έμαθε τι έγινε, εξοργίστηκε και φώναξε τον αδελφό της Απόλλωνα να τη βοηθήσει με τις σαΐτες του. but when he reached out to take it, the hero took his hands from the animal and it quickly ran towards Artemis.

Καθώς ο Ηρακλής επέστρεφε στην Ελλάδα, εμφανίστηκαν μπροστά του για να τον τιμωρήσουν. Thus, he fulfilled both his mission to bring the Ceryneian Hind to Eurystheus,

Ο Ηρακλής της ζήτησε συγχώρεση, εξηγώντας της το λόγο της πράξης του and his promise to Artemis that he would return her.

και δεσμευόμενος ότι μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του θα επέστρεφε το ελάφι στην προστάτιδα θεά του. The Goddess Artemis had given Erymanthos a huge wild boar.

Πηγαίνοντας προς το παλάτι του Ευρυσθέα, έμαθε ότι ο βασιλιάς προόριζε το ελάφι για τον κήπο του και σκέφθηκε ένα τέχνασμα. From there it traveled to the whole area of ​​Psofida and Lasiona in the Peloponnese,

Κάλεσε τον Ευρυσθέα να βγει έξω από το παλάτι ώστε να παραλάβει ο ίδιος το ελάφι. where it terrorized and destroyed the crops of the villagers, while with its tusks he tore apart any animal in front of him.

Βλέποντάς τον ο Ευρυσθέας τον συνεχάρη για την επιτυχία του , This animal bothered even the Centaurs, who could not fight it

όταν όμως άπλωσε τα χέρια του για να το πάρει, ο ήρωας πήρε τα χέρια του από το ζώο και αυτό ταχύτατα έτρεξε προς την Άρτεμη. when it went down for food in the forest of Foloi and for water in the gorge.

Έτσι, εκπλήρωσε τόσο την αποστολή του να φέρει την Κερυνίτιδα Έλαφο στον Ευρυσθέα, Eurystheus instructed him to catch the boar and bring it alive to Argos,

όσο και την υπόσχεσή του στην Άρτεμη ότι θα την επέστρεφε. being sure that Heracles could not catch it.

Στον Ερύμανθο είχε χαρίσει η Θεά Άρτεμις έναν τεράστιο αγριόχοιρο. But before going hunting, the hero went to his friend Centaur Folos to get information about the wild animal.

Από εκεί εξορμούσε σε ολόκληρη την περιοχή της Ψωφίδος και του Λασιώνα στην Πελοπόννησο, He had to be skillful not to kill it, because his labour would not be performed,

όπου τρομοκρατούσε και κατέστρεφε τα σπαρτά των χωρικών, ενώ με τους χαυλιόδοντές του ξέσκιζε όποιο ζώο έβρισκε μπροστά του. nor to approach it from the front because it would tear him to pieces with his sharp teeth.

Αυτό το αγρίμι ενοχλούσε ακόμη και τους Κενταύρους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν So he had to approach it silently from the side and tie it.

όταν κατέβαινε για τροφή στο δάσος της Φολόης και για νερό στο φαράγγι. Thus Heracles , despite the expectations of Eurystheus,

Ο Ευρυσθέας του ανέθεσε να πιάσει τον κάπρο και να τον φέρει ζωντανό στο Άργος , succeeded with his trick to lead the animal to the Gorge of Foloi which he had blocked with a net.

βέβαιος ότι ο Ηρακλής δεν θα μπορούσε να το πιάσει. He took the live wild boar on his shoulders and carried it to Mycenae.

Ο ήρωας όμως, προτού βγει για κυνήγι, πέρασε από τον φίλο του Κένταυρο Φόλο για να πάρει πληροφορίες για το άγριο ζώο. When Eurystheus saw Heracles loaded with boar, he hid in the big jar.

Έπρεπε να έχει επιδεξιότητα, ώστε να μην το σκοτώσει, γιατί ο άθλος του δεν θα εκτελείτο, Hercules as a votive gift sent the boar's teeth to the Temple of Apollo of Kymi.

αλλά ούτε και να το πλησιάσει από μπροστά γιατί θα τον ξέσκιζε με τα άγρια δόντια του. Later Eurystheus sent him to clean the stables of King Augea in one day.

Έπρεπε λοιπόν να το προσεγγίσει κρυφά από τα πλάγια και να το δέσει. Augeas lived in Ilida and had innumerable herds given to him by his father, Helios.

Έτσι ο Ηρακλής, παρά τις προσδοκίες του Ευρυσθέα, The animals were too many and his shepherds did not have time to clean the stables.

πέτυχε με το τέχνασμά του να οδηγήσει το ζώο στο Φαράγγι της Φολόης που είχε φράξει με δίχτυ. There were many piles of manure that smelled very bad.

Πήρε στους ώμους του το ζωντανό αγριογούρουνο και το μετέφερε στις Μυκήνες. Heracles dug two deep ditches, which passed through the stables and reached the rivers Alfeios and Pinios.

Όταν αντίκρισε ο Ευρυσθέας τον Ηρακλή φορτωμένο με το κάπρο κρύφτηκε στο μεγάλο πιθάρι. Then he turned the streams of the rivers into the ditches.

Ο Ηρακλής σαν ανάθημα έστειλε τα δόντια του κάπρου στο Ναό του Απόλλωνος της Κύμης. The urns fell into the stables, swept away the manure and threw it into the sea.

Αργότερα ο Ευρυσθέας τον έστειλε να καθαρίσει τους στάβλους του βασιλιά Αυγεία σε μια μέρα. So Heracles cleaned the stables of Augea in one day.

Ο Αυγείας ζούσε στην Ήλιδα κι είχε αμέτρητα κοπάδια που του τα είχε χαρίσει ο πατέρας του, ο Ήλιος. Then Hercules went to the lake Stymphalia.

Τα ζώα ήταν πάρα πολλά και οι βοσκοί του δεν προλάβαιναν να καθαρίζουν τους στάβλους. The Stymphalian birds lived there, large birds, with iron claws and wings, which fed on human flesh.

Είχαν μαζευτεί λοιπόν πολλοί σωροί από κοπριά που μύριζαν πολύ άσχημα. When he arrived, he started hitting two bronze rattles that Athena had given him.

Ο Ηρακλής έσκαψε δύο βαθιά χαντάκια, που περνούσαν μέσα από τους στάβλους κι έφταναν μέχρι τους ποταμούς Αλφειό και Πηνειό. The birds came out of the basin where they were hiding and flew away scared.

Έστρεψε μετά το ρεύμα των ποταμών μέσα στα χαντάκια. Then Heracles killed many with his arrows. Those who survived went away and did not appear again.

Τα ορμητικά νερά μπήκαν στους στάβλους, παρέσυραν την κοπριά και την πήγαν στη θάλασσα. After all these feats, Eurystheus sent Heracles to more distant places.

Έτσι ο Ηρακλής καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία σε μια μόνο μέρα. So, Heracles went to Crete for his seventh labour

Μετά ο Ηρακλής πήγε στη λίμνη Στυμφαλία. according to which he had to catch the wild bull of Minos that made a lot of destructions.

Εκεί ζούσαν οι Στυμφαλίδες όρνιθες, μεγάλα πουλιά, με σιδερένια ράμφη και φτερά, που τρέφονταν με ανθρώπινο κρέας. Eurystheus, in fact, wanting to make the mission of Hercules more difficult,

Φτάνοντας, άρχισε να χτυπά δυο χάλκινα κρόταλα που του είχε χαρίσει η Αθηνά. ordered him to catch the bull alive.

Τα πουλιά βγήκαν από τα καλάμια της λίμνης όπου κρύβονταν και πέταξαν τρομαγμένα. So the hero left for Crete.

Τότε ο Ηρακλής με τα βέλη του σκότωσε πολλά. Minos agreed to give him the bull, on the condition that he would first manage to tame it. Όσα γλίτωσαν έφυγαν μακριά και δεν ξαναφάνηκαν. Heracles captured the bull using a net,

Μετά απ' όλα αυτά τα κατορθώματα, ο Ευρυσθέας έστειλε τον Ηρακλή σε πιο μακρινά μέρη. carried it on his shoulders and took it to Mycenae, where he handed it over to Eurystheus. Έτσι, ο Ηρακλής πήγε στην Κρήτη για τον έβδομο άθλο του He released him and then the bull, crossing Peloponnese,

σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να πιάσει τον άγριο ταύρο του Μίνωα που έκανε πολλές καταστροφές. reached Marathon of Attica, where it continued to cause disaster.

Ο Ευρυσθέας, μάλιστα, θέλοντας να δυσκολέψει περισσότερο την αποστολή του Ηρακλή, Heracles then went to Thrace, where King Diomedes, the son of the god Ares, lived.

διέταξε να του φέρει τον ταύρο ζωντανό. He had four wild horses, which fed on human flesh.

Έτσι ο ήρωας αναχώρησε για την Κρήτη. Heracles, together with some of his companions, set out for Thrace,

Ο Μίνωας δέχθηκε να του δώσει τον ταύρο, με την προϋπόθεση ότι θα κατάφερνε πρώτα να τον δαμάσει. where he easily succeeded in neutralizing Diomedes' servants and capturing the horses.

Ο Ηρακλής αιχμαλώτισε τον ταύρο χρησιμοποιώντας ένα δίχτυ, He then assigned the guarding of the animals to Abderus, in order to face the king's army.

τον κουβάλησε στους ώμους του και τον πήγε στις Μυκήνες, όπου και τον παρέδωσε στον Ευρυσθέα. Heracles' comrades were initially defeated by the numerous army.

Εκείνος τον ελευθέρωσε και τότε ο ταύρος, διασχίζοντας την Πελοπόννησο, Heracles, however, managed to reverse the result.

έφτασε στο Μαραθώνα της Αττικής, όπου συνέχισε να προξενεί καταστροφές. Digging a ditch he carried water from the sea to the plain,

Ο Ηρακλής μετά πήγε στη Θράκη, όπου ζούσε ο βασιλιάς Διομήδης, ο γιος του θεού Άρη. forcing the soldiers to flee in order not to drown themselves.

Αυτός είχε τέσσερα άγρια άλογα, που τρέφονταν με ανθρώπινες σάρκες. He then dragged Diomedes to the lake formed by the water

Ο Ηρακλής, παίρνοντας μαζί του ορισμένους συντρόφους του ξεκίνησε για τη Θράκη, and threw him on the man-eating horses, which devoured him.

όπου και κατόρθωσε με ευκολία να εξουδετερώσει τους υπηρέτες του Διομήδη και να αιχμαλωτίσει τα άλογα. Earlier, however, they had devoured Abderus, who had taken care of them.

Στη συνέχεια ανέθεσε τη φύλαξη των ζώων στον Άβδηρο, προκειμένου να αντιμετωπίσει το στρατό του βασιλιά. Heracles founded the city of Abdera to honor him.

Οι σύντροφοι του Ηρακλή αρχικά ηττήθηκαν από τον πολυάριθμο στρατό. Heracles handed the horses to Eurystheus, who released them, after first dedicating them to Hera.

Ο Ηρακλής όμως κατόρθωσε να ανατρέψει το αποτέλεσμα. Hippolyta, or according to another version Melanippi, was queen of the Amazons.

Σκάβοντας ένα χαντάκι μετέφερε νερό από τη θάλασσα στην πεδιάδα, Her belt was given as a gift by Ares, the god of war, and was an emblem of power for the Amazons.

αναγκάζοντας τους στρατιώτες να τραπούν σε φυγή προκειμένου να μην πνιγούν. Admete, daughter of Eurystheus, wanted to obtain this belt,

Στη συνέχεια έσυρε το Διομήδη στη λίμνη που σχηματίσθηκε από το νερό so Eurystheus instructed Heracles to bring it to him.

και τον έριξε στα ανθρωποφάγα άλογα, τα οποία τον καταβρόχθισαν. Heracles therefore lands in Themiskyra, capital of the country of the Amazons.

Προηγουμένως όμως είχαν καταβροχθίσει τον Άβδηρο, ο οποίος είχε αναλάβει τη φύλαξη τους. Hippolyta at first seemed willing to give them the belt.

Ο Ηρακλής για να τον τιμήσει ίδρυσε την πόλη Άβδηρα. However, Hera, wanting to complicate the work of Hercules, transformed into an Amazon and revolted the rest against him.

Ο Ηρακλής παρέδωσε τα άλογα στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα ελευθέρωσε, αφού πρώτα τα αφιέρωσε στην Ήρα. She did this by spreading the rumor that Heracles and his companions intended to kidnap their queen.

Η Ιππολύτη, ή βάσει άλλης εκδοχής Μελανίππη, ήταν βασίλισσα των Αμαζόνων. As a result of the intrigue, the Amazons were instantly armed

Η ζώνη τής είχε δοθεί ως δώρο από τον Άρη, τον θεό του Πολέμου, και αποτελούσε για τις Αμαζόνες έμβλημα εξουσίας. and rushed to the place where Heracles' ship was.

Η Αδμήτη, κόρη του Ευρυσθέα, επιθυμούσε να αποκτήσει τη ζώνη αυτή, A bloody battle ensued which resulted in the death of many of the Amazons.

γι' αυτό και ο Ευρυσθέας ανέθεσε στον Ηρακλή να του τη φέρει. Apollodorus the Athenian claimed that among the Amazons who were killed was Hippolyta, Ο Ηρακλής λοιπόν αποβιβάζεται στη Θεμίσκυρα, πρωτεύουσα της χώρας των Αμαζόνων. from whose dead body Heracles finally took the belt.

Η Ιππολύτη φαινόταν καταρχήν πρόθυμη να τους παραχωρήσει τη ζώνη. Diodorus of Sicily, on the other hand, states that Hippolyta was simply taken prisoner

Ωστόσο η Ήρα, θέλοντας να δυσκολέψει το έργο του Ηρακλή, μεταμορφώθηκε σε Αμαζόνα και ξεσήκωσε τις υπόλοιπες εναντίον του. and handed over the belt in exchange for her freedom.

Αυτό το κατόρθωσε διαδίδοντας τη φήμη ότι ο Ηρακλής και οι σύντροφοι του είχαν σκοπό να απαγάγουν τη βασίλισσά τους. Apollonius of Rhodes, however, reports that Heracles ambushed and kidnapped Ares' daughter, Melanippi,

Αποτέλεσμα της δολοπλοκίας ήταν οι Αμαζόνες να οπλιστούν ακαριαία and Hippolyta gave him his ornate belt as a ransom for her sister,

και να ορμήσουν στο μέρος όπου βρισκόταν το πλοίο του Ηρακλή. and Heracles sent her back untouched.

Ακολούθησε αιματηρή μάχη η οποία οδήγησε στο θάνατο πολλές από τις Αμαζόνες. Geryon's cattle were in Greek mythology animals that belonged to Geryon,

Ο Απολλόδωρος ο Αθηναίος υποστήριζε ότι μεταξύ των Αμαζόνων που θανατώθηκαν βρισκόταν και η Ιππολύτη, a man with three bodies, son of Chrysaoras. They were with him on the island of Erythia.

από το νεκρό σώμα της οποίας ο Ηρακλής πήρε τελικά τη ζώνη. Geryon had assigned the custody of their animals to two guards, Evrytionas and Orthros.

Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης από την άλλη αναφέρει ότι η Ιππολύτη απλά αιχμαλωτίστηκε Evrytionas was the son of Ares and Erythia.

και παρέδωσε τη ζώνη ως αντάλλαγμα για την ελευθερία της. Orthros was a monstrous dog, the son of Typhoon and Echidna.

Ό Απολλώνιος ο Ρόδιος πάντως αναφέρει πως ο Ηρακλής έπιασε με ενέδρα την κόρη του Άρη, την Μελανίππη, It had two heads and additional seven snake heads.

εκεί που προχωρούσε, και η Ιππολύτη του έδωσε τη στολισμένη ζώνη της λύτρα για την αδερφή της, As soon as Heracles arrived in Erythia, and after spending the night on Mount Avas,

και ο Ηρακλής την έστειλε πίσω απείραχτη. he came face to face with the two guardians of the animals.

Τα βόδια του Γηρυόνη ήταν στην ελληνική μυθολογία όντα που ανήκαν στον Γηρυόνη, Both Orthros and Evrytionas died tragically from the club of Heracles.

ενός ανθρώπου με τρία σώματα, γιου του Χρυσάωρα. Menitius, the guardian of the oxen of Hades, then informed Geryon about the events Βρίσκονταν μαζί του στη νήσο Ερύθεια. and so he hurried to face the invader.

Ο Γηρυόνης είχε αναθέσει τη φύλαξη των ζώων τους σε δύο φύλακες, τον Ευρυτίωνα και τον Όρθρο. Heracles managed to exterminate Geryon, after shooting him with his arrows.

Ο Ευρυτίωνας ήταν γιος του Άρη και της Ερυθείας. On the way back, Heracles faced many adventures.

Ο Όρθρος ήταν ένας τερατόμορφος σκύλος, γιος του Τυφώνα και της Έχιδνας. When he finally returned to Greece and specifically to Amvrakia,

Είχε δύο κεφάλια και επιπλέον εφτά κεφάλια φιδιού. an oestrus sent from Hera scattered the herd of oxen in the mountains of Thrace.

Μόλις ο Ηρακλής έφτασε στην Ερύθεια, και αφού πέρασε τη νύχτα του στο βουνό Άβας, The hero managed to collect most of the animals.

ήρθε αντιμέτωπος με τους δύο φύλακες των ζώων. The rest remained in the mountains and came into the wild.

Τόσο ο Όρθρος, όσο και ο Ευρυτίωνας βρήκαν τραγικό θάνατο από το ρόπαλο του Ηρακλή. Finally, Heracles arrived in Mycenae, handed over the cattle to Eurystheus, who sacrificed them to the goddess Hera.

Στη συνέχεια ο Μενοίτιος, φύλακας των βοδιών του Άδη, ειδοποίησε το Γηρυόνη για τα συμβάντα The garden of Hesperides was located on the edge of the earth. There was the tree there that had the golden apples.

και έτσι εκείνος έσπευσε να αντιμετωπίσει τον εισβολέα. Whoever ate them was forever young. It was guarded by the Hesperides nymphs and a sleepless dragon.

Ο Ηρακλής κατόρθωσε να εξολοθρεύσει το Γηρυόνη, αφού τον τόξευσε με τα βέλη του. Nearby was the titan Atlas holding the Sky on his back.

Στο δρόμο της επιστροφής, ο Ηρακλής αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες. Heracles traveled a long way to get there. He went through many countries.

Όταν τελικά επέστρεψε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αμβρακία, He also crossed the Caucasus where he released Prometheus.

ένας οίστρος σταλμένος από την Ήρα διασκόρπισε το κοπάδι των βοδιών στα βουνά της Θράκης. Prometheus in order to thank him, showed him the way to reach the Garden of Hesperides

Ο ήρωας κατόρθωσε να περισυλλέξει το μεγαλύτερο μέρος των ζώων. and advised him to send Atlas to get the Golden Apples.

Τα υπόλοιπα παρέμειναν στα βουνά και περιήλθαν σε άγρια κατάσταση. Heracles found Atlas and he agreed to go to the Garden of Hesperides.

Τελικά ο Ηρακλής έφτασε στις Μυκήνες, παρέδωσε τα βόδια στον Ευρυσθέα, ο οποίος τα θυσίασε στη θεά Ήρα. Heracles , however, was forced to hold the sky on his back until Atlas returned.

Ο κήπος των Εσπερίδων βρισκόταν στην άκρη της γης. Atlas, with the help of Hesperides, who made a magic potion which made the dragon fall asleep, took the golden apples. Εκεί υπήρχε το δέντρο που έκανε τα χρυσά μήλα. Returning to Heracles , he did not want to take the Sky on his back again

Όποιος τα έτρωγε έμενε για πάντα νέος. and said that he would take the apples to Eurystheus. Το φύλαγαν οι νύμφες Εσπερίδες κι ένας ακοίμητος δράκος. Heracles,wanted to trick him, agreed and asked him to help him put a pillow on his back,

Εκεί κοντά βρισκόταν κι ο τιτάνας Άτλαντας που κρατούσε τον Ουρανό στη ράχη του. so he could hold the Sky more easily.

Ο Ηρακλής ταξίδεψε πολύ για να φτάσει εκεί. Atlas approached to help him and Heracles rapidly Πέρασε από πολλές χώρες. threw the Sky on the back of Atlas, grabbed the golden Apples and returned to Mycenae.

Πέρασε κι από τον Καύκασο όπου ελευθέρωσε τον Προμηθέα. On earth, Heracles was invincible. That is why Eurystheus decided to send him to the Underworld

Εκείνος, για να τον ευχαριστήσει, του έδειξε το δρόμο για να φτάσει στον κήπο των Εσπερίδων to bring him Cerberus, a monstrous three-headed dog guarding the entrance to Hades.

και τον συμβούλεψε να στείλει τον Άτλαντα να πάρει τα χρυσά μήλα. Heracles went to the Underworld and with the permission of Hades and Persephone, fought with Cerberus, defeated him, tied him up and brought him to Mycenae.

Ο Ηρακλής βρήκε τον Άτλαντα κι εκείνος δέχτηκε να πάει στον κήπο των Εσπερίδων. When he saw him, Eurystheus… guess what… he was scared and hid again in the jar.

Ο Ηρακλής όμως αναγκάστηκε να κρατήσει ο ίδιος τον ουρανό στη ράχη του, ώσπου ο Άτλαντας να γυρίσει. Heracles returned Cerberus to the Underworld, as promised to Hades.

Ο Άτλαντας με τη βοήθεια των Εσπερίδων, που έφτιαξαν ένα μαγικό ποτό και κοίμισαν το δράκο, πήρε τα χρυσά μήλα. Achieving this labour, he was finally free.

Επιστρέφοντας στον Ηρακλή δεν ήθελε να ξαναπάρει τον Ουρανό στη ράχη του Finally free, Heracles married Dianeira, daughter of the king of Aetolia, Oeneas.

και είπε ότι θα πήγαινε ο ίδιος και καλά τα μήλα στον Ευρυσθέα. One day they went to cross the Evinos river. There they met the Centaur Nessos.

Ο Ηρακλής έκανε πως συμφώνησε και τον παρακάλεσε να τον βοηθήσει να βάλει ένα μαξιλάρι στη ράχη του, Nessus took Dianeira on his back to help her cross the river.

για να κρατάει καλύτερα τον Ουρανό. He wanted to take her as his own and started running.

Ο Άτλαντας πλησίασε να τον βοηθήσει κι ο Ηρακλής με μια γρήγορη κίνηση Then Heracles shoot him with one of his poisoned arrows. Before passing away, Nessus said to Dianeira:

έριξε τον Ουρανό στη ράχη του Άτλαντα, άρπαξε τα χρυσά μήλα και γύρισε στις Μυκήνες. "Gather some of my blood. If you smear the tunic of Heracles with it, he will love you forever ".

Στη γη ο Ηρακλής ήταν ανίκητος. So, once Heracles asked Dianeira for a clean tunic to wear and make a sacrifice to Zeus, Γι' αυτό ο Ευρυσθέας αποφάσισε να τον στείλει στον Κάτω Κόσμο she smeared a tunic with Nessus' poison and gave it to him. για να του φέρει τον Κέρβερο, ένα φοβερό σκυλί με τρία κεφάλια, που φύλαγε την είσοδο του Άδη. Heracles wore it and the tunic stuck on his body. He immediately began to feel unbearable pain.

Ο Ηρακλής πήγε στον Κάτω Κόσμο και με την άδεια του Άδη και της Περσεφόνης, πάλεψε με τον Κέρβερο, τον νίκησε, τον έδεσε και τον έφερε στις Μυκήνες. He then realized that his end had come.

Όταν τον αντίκρισε, ο Ευρυσθέας…μαντέψτε… τρόμαξε και κρύφτηκε πάλι στο πιθάρι. He climbed Mount Oiti, made a pile of wood, lay on it and asked people to light the fire.

Ο Ηρακλής γύρισε τον Κέρβερο στον Κάτω Κόσμο, όπως είχε υποσχεθεί στον Άδη. No one agreed to do that. Only Philoctetes, who was passing by, agreed to light the fire

Καταφέρνοντας και αυτό τον άθλο, επιτέλους ήταν ελεύθερος. and Heracles in order to thank him, gave him his poisoned arrows.

Ελεύθερος πια ο Ηρακλής παντρεύτηκε τη Δηιάνειρα, κόρη του βασιλιά της Αιτωλίας, του Οινέα. Suddenly thunders and lightning appeared in the sky.

Μια μέρα πήγαν να περάσουν τον Εύηνο ποταμό. A cloud descended, took Heracles and ascended him to Olympus. Εκεί συνάντησαν τον Κένταυρο Νέσσο. There he reconciled with Hera and lived forever with the gods of Olympus.

Ο Νέσσος πήρε στη ράχη του τη ∆ηιάνειρα, για να την περάσει απέναντι. Nessus took the Diana on his back, to pass her across.

Θέλησε όμως να την πάρει δική του κι άρχισε να τρέχει. But he wanted to take her for his own and started running.

Τότε ο Ηρακλής τον χτύπησε με ένα από τα δηλητηριασμένα βέλη του. Πριν ξεψυχήσει ο Νέσσος είπε στη Δηιάνειρα:

«Μάζεψε λίγο από το αίμα μου. Αν αλείψεις μ' αυτό το χιτώνα του Ηρακλή, θα σε αγαπάει για πάντα». If you anoint with this tunic of Hercules, he will love you forever". Έτσι, κάποτε που ο Ηρακλής ζήτησε ένα καθαρό χιτώνα από τη Δηιάνειρα, για να τον φορέσει και να κάνει θυσία στο ∆ία, So, once Hercules asked for a clean tunic from Dioneira, to wear it and make a sacrifice to Zeus,

εκείνη άλειψε ένα χιτώνα με το δηλητήριο του Νέσσου και του τον έδωσε.

Ο Ηρακλής τον φόρεσε κι ο χιτώνας κόλλησε πάνω του. Hercules put it on and the tunic stuck to it. Αμέσως άρχισε να νιώθει αβάσταχτους πόνους.

Κατάλαβε τότε ότι έφτασε το τέλος του. He realized then that his end had come.

Ανέβηκε στο βουνό Οίτη, έφτιαξε ένα σωρό από ξύλα, ξάπλωσε πάνω του και ζήτησε ν' ανάψουν τη φωτιά. Κανείς δε δέχτηκε να το κάνει αυτό. Nobody agreed to do that. Μόνο ο Φιλοκτήτης, που περνούσε από κει, δέχτηκε ν' ανάψει τη φωτιά Only Philoctetes, who was passing by, agreed to light the fire κι ο Ηρακλής, για να τον ευχαριστήσει, του χάρισε τα δηλητηριασμένα βέλη του. and Hercules, to thank him, gave him his poisoned arrows.

Ξαφνικά άρχισε ν' αστράφτει και να βροντά. Ένα σύννεφο κατέβηκε, πήρε τον Ηρακλή και τον ανέβασε στον Όλυμπο.

Εκεί συμφιλιώθηκε με την Ήρα κι έζησε για πάντα με τους θεούς του Ολύμπου.