05. Η ιτιά που δέρνει (2) 05. The willow that beats (2) 05. Le saule qui bat (2)

"Εκεί!" φώναξε ο Χάρι, κάνοντας τον Ρον και τη Χέντβιχ να αναπηδήσουν. Harry shouted, making Ron and Hedwig jump. "Ίσια μπροστά!" "Straight ahead!"

Ψηλά πάνω στο λόφο, στην όχθη της λίμνης, διαγράφονταν στο σκοτεινό ορίζοντα οι σιλουέτες των πυργίσκων του κάστρου "Χόγκουαρτς". High up on the hill, on the shore of the lake, the silhouettes of the turrets of the Hogwarts castle could be seen on the dark horizon. Αλλά το αυτοκίνητο είχε αρχίσει να τρέμει και ελάττωνε συνεχώς ταχύτητα. But the car had begun to shake and was constantly slowing down.

"Έλα, βρε", το καλόπιασε ο Ρον χτυπώντας χαϊδευτικά το τιμόνι, "κοντεύουμε..." "Come on," Ron coaxed, patting the steering wheel affectionately, "we're almost there..."

Η μηχανή βόγκηξε. The engine groaned. Από το καπό έβγαιναν λεπτές στήλες καπνού. Thin columns of smoke were coming out of the bonnet. Ο Χάρι συνειδητοποίησε ότι είχε αρπαχτεί από τις άκρες του καθίσματος καθώς πετούσαν προς τη λίμνη. Harry realized he had grabbed the edges of the seat as they flew towards the lake.

Το αυτοκίνητο τραντάχτηκε απότομα. Ο Χάρι έριξε μια ματιά από το παράθυρο και είδε ενάμισι περίπου χιλιόμετρο χαμηλότερα τη στιλπνή μαύρη γυάλινη επιφάνεια της λίμνης. Harry glanced out the window and saw the shiny black glass surface of the lake about a mile and a half below. Οι αρθρώσεις του Ρον είχαν ασπρίσει στο τιμόνι. Ron's knuckles were white-knuckled on the steering wheel. Το αυτοκίνητο τραντάχτηκε ξανά. The car was jolted again.

"Έλα, βρε", μουρμούρισε ο Ρον.

Πετούσαν πάνω από τη λίμνη... Το κάστρο ήταν ακριβώς μπροστά τους... Ο Ρον πάτησε τέρμα το γκάζι. They were flying over the lake... The castle was right in front of them... Ron put the pedal to the metal. Ακούστηκε ένας δυνατός κρότος, μετά ένα τσαφ κι η μηχανή έσβησε. There was a loud bang, then a thud and the engine shut off.

"Ω, όχι", αναφώνησε ο Ρον μέσα στη σιωπή. "Oh, no," Ron exclaimed in the silence.

Η μύτη του αυτοκινήτου πήρε κλίση προς το έδαφος. The nose of the car tilted towards the ground. Έπεφταν, όλο και πιο γρήγορα, και μάλιστα γραμμή προς τα συμπαγή τείχη του κάστρου. They were falling, faster and faster, and even in a line towards the solid walls of the castle.

"Όχιιιιιι!" ούρλιαξε ο Ρον γυρίζοντας σπασμωδικά το τιμόνι. Ron screamed, spasmodically turning the wheel.

Απέφυγαν την τελευταία στιγμή τα σκοτεινά πέτρινα τείχη, καθώς το αυτοκίνητο διέγραφε ένα μεγάλο τόξο, περνώντας πάνω από τα σκοτεινά θερμοκήπια, μετά από το λαχανόκηπο και τέλος πάνω από την απλωσιά της χλόης, χάνοντας ύψος ολοένα. They avoided the dark stone walls at the last moment, as the car traced a long arc, passing over the dark greenhouses, then the vegetable garden and finally over the grass, losing altitude more and more.

Ο Ρον άφησε το τιμόνι και έβγαλε το ραβδί του από την κωλότσεπη. Ron let go of the steering wheel and pulled his wand out of his back pocket.

"Σταμάτα! Σταμάτα!" κραύγασε χτυπώντας το ταμπλό και το τζάμι μπροστά του. He shrieked, tapping the dashboard and glass in front of him.

Αλλά η πτώση τους δεν ανακόπηκε, ούτε και το έδαφος έπαψε να πλησιάζει απειλητικά προς το μέρος τους. But their fall was not arrested, nor did the ground cease to approach threateningly towards them.

"Πρόσεξε το δέντρο!" "Watch out for the tree!" ούρλιαξε ο Χάρι σκύβοντας να πιάσει το τιμόνι.

Αλλά ήταν αργά... But it was too late...

Μπαμ!

Η πρόσκρουση στον κορμό του δέντρου συνοδεύτηκε από έναν εκκωφαντικό κρότο μετάλλου και ξύλου. The impact on the tree trunk was accompanied by a deafening clang of metal and wood. Στη συνέχεια το αυτοκίνητο έπεσε στο έδαφος με ένα βαρύ γδούπο. The car then hit the ground with a heavy thud. Από τις παραμορφωμένες λαμαρίνες έβγαιναν καπνοί. Smoke was coming out of the warped metal sheets. Η Χέντβιχ στρίγκλιζε πανικόβλητη. Hedwig squealed in panic. Στο κεφάλι του Χάρι πετάχτηκε ένα καρούμπαλο σαν μπαλάκι του τένις στο σημείο όπου χτύπησε. Harry's head was hit with a tennis ball-like bump where it hit. Ο Ρον, δίπλα του, έβγαλε ένα μακρόσυρτο βογκητό απόγνωσης. Ron, beside him, let out a long groan of despair.

"Είσαι καλά;" ρώτησε με αγωνία ο Χάρι. "Are you all right?" asked Harry anxiously.

"Το ραβδί μου", είπε ο Ρον με ραγισμένη φωνή. "My wand," Ron said in a cracked voice. "Δες πώς έγινε". "See how it happened."

Είχε σπάσει στα δύο. It was broken in two. Το πάνω μέρος του κρεμόταν θλιβερά, κρατημένο μόνο από μερικές ίνες ξύλου. Its top hung sadly, held up only by a few fibres of wood.

Ο Χάρι άνοιξε το στόμα του να του πει πως ήταν σίγουρο ότι θα κατάφερναν να το επισκευάσουν στο σχολείο, αλλά δεν πρόλαβε να μιλήσει. Harry opened his mouth to tell him that he was sure they would be able to repair it at school, but he didn't have time to speak. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή κάτι χτύπησε από τα πλάγια το αυτοκίνητο με τη φόρα εξαγριωμένου ταύρου, στέλνοντας τον Χάρι πάνω στον Ρον. Just at that moment something hit the car from the side with the force of an angry bull, sending Harry into Ron. Ταυτόχρονα το αυτοκίνητο δεχόταν ένα δεύτερο, εξίσου ισχυρό χτύπημα, αυτή τη φορά στην οροφή του. At the same time, the car was hit a second, equally powerful blow, this time on the roof.

"Τι... Τι συμβαί... ;"

Ο Ρον κοίταξε κοντανασαίνοντας. Κι ενώ ο Χάρι τεντωνόταν για να δει μαζί του, αντίκρισαν ένα κλαδί χοντρό σαν πύθωνας να χτυπά με δύναμη το τζάμι. And as Harry stretched to see with him, they saw a branch as thick as a python striking the glass with force. Δέχονταν επίθεση απ' το δέντρο! They were being attacked by the tree! Ο κορμός του είχε διπλωθεί στα δύο και τα ροζιασμένα κλαδιά του χτυπούσαν όπου έφταναν. Its trunk had been folded in two and its rosetted branches struck where they reached.

"Αααχ!" είπε ο Ρον καθώς άλλο ένα στρεβλωμένο κλαδί έκανε ένα βαθούλωμα στην πόρτα. Ron said as another twisted branch made a dent in the door. Τα τζάμια έτρεμαν τώρα από τους ραβδισμούς που έριχναν βροχή τα κλωνάρια, ενώ ένα κλαδί χοντρό σαν πολιορκητικός κριός χτυπούσε ρυθμικά την οροφή, η οποία ήταν έτοιμη να υποχωρήσει... The windows were now shaking with the streaking rain of twigs, while a branch thick as a battering ram beat rhythmically on the roof, which was about to give way...

"Πάμε να φύγουμε!" "Let's go!" κραύγασε ο Ρον ρίχνοντας όλο το βάρος του στην πόρτα. Ron yelled, throwing his full weight against the door.

Αλλά την επόμενη στιγμή ένα άλλο κλαδί χτύπησε την πόρτα και τον πέταξε στην αγκαλιά του Χάρι. But the next moment another branch slammed the door and threw him into Harry's arms.

"Δε μας σώζει τίποτα!" "Nothing can save us!" είπε ο Ρον καθώς η οροφή βούλιαζε.

Αλλά ξαφνικά το δάπεδο του αυτοκινήτου άρχισε να δονείται. But suddenly the floor of the car began to vibrate. Η μηχανή είχε πάρει μπροστά. The engine had started.

"Όπισθεν!" "Reverse!" φώναξε ο Χάρι.

Το αυτοκίνητο πράγματι όρμησε προς τα πίσω. Το δέντρο προσπαθούσε ακόμη να τους χτυπήσει. The tree was still trying to hit them. Όταν βγήκαν από την ακτίνα του, άκουγαν ακόμη τις ρίζες του να τρίζουν, καθώς κόντευε να ξεριζωθεί στην προσπάθειά του να τους φτάσει. When they came out of its beam, they could still hear its roots creaking as it nearly uprooted itself in its attempt to reach them.

"Παρά τρίχα", είπε λαχανιασμένος ο Ρον. "Das war knapp", sagte Ron atemlos. "That was close," Ron said breathlessly. "Μπράβο, αυτοκινητάκι μου".

Όμως η υπομονή του αυτοκινήτου είχε εξαντληθεί. But the car's patience had run out. Οι πόρτες άνοιξαν με κρότο κι ο Χάρι ένιωσε το κάθισμά του να γέρνει προς τα έξω. The doors opened with a bang and Harry felt his seat lean outward. Πριν το καλοκαταλάβει, βρέθηκε ξαπλωμένος φαρδύς πλατύς στο υγρό έδαφος. Ehe er sich versah, fand er sich breit und flach auf dem nassen Boden liegend wieder. Before he knew it, he found himself lying wide and flat on the wet ground. Δυνατοί γδούποι του έδωσαν να καταλάβει ότι το αυτοκίνητο πέταγε τις αποσκευές τους από το πορτμπαγκάζ. Loud thuds let him know that the car was throwing their luggage out of the trunk. Το κλουβί της Χέντβιχ εκσφενδονίστηκε στον αέρα και άνοιξε. Hedwig's cage was flung into the air and opened. Η κουκουβάγια πετάχτηκε έξω με ένα δυνατό, οργισμένο κρώξιμο και άρχισε να πετάει προς το κάστρο, χωρίς να ρίξει ούτε μια ματιά πίσω της. The owl flew out with a loud, angry hoot and started flying towards the castle, without so much as a glance behind it.

Μετά, το αυτοκίνητο, στραπατσαρισμένο, γδαρμένο και βγάζοντας καπνούς, απομακρύνθηκε στο σκοτάδι με τα πίσω φώτα του να λάμπουν θυμωμένα. Dann fuhr das Auto, zerkratzt und verbrannt, mit wütend leuchtenden Rücklichtern in die Dunkelheit davon. Then the car, wrecked, scratched and fuming, drove off into the darkness with its taillights glowing angrily.

"Γύρνα πίσω!" "Come back!" κραύγασε ο Ρον κουνώντας το σπασμένο ραβδί του. rief Ron und fuchtelte mit seinem kaputten Zauberstab herum. "Θα με σκοτώσει ο μπαμπάς!"

Αλλά το αυτοκίνητο χάθηκε από τα μάτια τους με ένα τελευταίο ρουθούνισμα της εξάτμισής του. But the car was gone from their sight with one last puff of its exhaust.

"Τι γκαντεμιά είναι αυτή!" "What a jinx she is!" είπε απελπισμένος ο Ρον καθώς έσκυβε να πάρει στην αγκαλιά του τον Σκάμπερς, τον αρουραίο. Ron said desperately as he bent down to take Scabbers, the rat, in his arms. "Απ' όλα τα δέντρα που υπάρχουν, εμείς πήγαμε και τρακάραμε σ' αυτό που ρίχνει ξύλο". "Of all the trees there are, we went and crashed into the one that throws wood." Κοίταξε πίσω από τον ώμο του, το αιωνόβιο δέντρο να κουνάει ακόμα απειλητικά τα κλαδιά του. He looked over his shoulder, the century-old tree still waving its branches menacingly.

"Έλα", είπε κουρασμένος ο Χάρι, "πάμε στο σχολείο..." "Come on," said Harry wearily, "let's go to school..."

Δεν ήταν η θριαμβευτική άφιξη που ονειρεύονταν. It was not the triumphant arrival they had dreamed of. Έπιασαν από τα πλάγια τα μπαούλα τους και άρχισαν να τα σέρνουν στη χλοερή πλαγιά, προς τις επιβλητικές δρύινες πόρτες της εισόδου του "Χόγκουαρτς", ξεπαγιασμένοι και μωλωπισμένοι. They grabbed their trunks by the sides and began to drag them down the grassy slope towards the imposing oak doors of the Hogwarts entrance, barefoot and bruised.

"Νομίζω πως η γιορτή έχει ήδη αρχίσει", είπε ο Ρον αφήνοντας το μπαούλο του στη βάση της σκάλας της εισόδου και πλησιάζοντας αθόρυβα σε ένα φωτισμένο παράθυρο για να κοιτάξει μέσα. "I think the celebration has already begun," Ron said, setting his trunk down at the base of the entrance stairs and quietly approaching a lighted window to peer inside. "Ει, έλα να δεις, Χάρι. "Hey, komm und sieh dir das an, Harry. "Hey, come and see, Harry. Γίνεται η επιλογή!" The choice is made!"

Ο Χάρι πλησίασε βιαστικά και κοίταξαν μαζί από το φωτισμένο παράθυρο. Harry approached hurriedly and they looked together through the lighted window.

Στη μεγάλη τραπεζαρία αμέτρητα κεριά αιωρούνταν στον αέρα πάνω από τέσσερα μακριά τραπέζια, τα γεμάτα παιδιά, κάνοντας τα χρυσά πιάτα και τις κούπες να αστράφτουν. In the large dining room countless candles floated in the air above four long tables, the children full of them, making the golden plates and cups sparkle. Πάνω ψηλά η μαγική οροφή που καθρέφτιζε τον ουρανό έλαμπε από αστέρια. Above, the magical roof that mirrored the sky was shining with stars.

Μέσα από το "δάσος" των μυτερών μαύρων καπέλων του "Χόγκουαρτς", ο Χάρι διέκρινε τη μακριά ουρά των κατατρομαγμένων πρωτοετών που έμπαιναν στην αίθουσα. Through the "forest" of pointy black hats of "Hogwarts", Harry saw the long line of terrified freshmen entering the hall. Ανάμεσά τους βρισκόταν και η Τζίνι, που ξεχώριζε εύκολα χάρη στο ζωηρό χρώμα των μαλλιών της, το σήμα κατατεθέν όλων των Ουέσλι. Unter ihnen befand sich auch Ginny, die an ihrer leuchtenden Haarfarbe, dem Markenzeichen aller Weasleys, leicht zu erkennen war. Among them was Ginny, who was easily distinguished by her vibrant hair colour, the trademark of all Weasley's. Στο μεταξύ η καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, η διοπτροφόρος μάγισσα που είχε τα μαλλιά της μαζεμένα κότσο, τοποθετούσε το περίφημο καπέλο με το οποίο γινόταν η επιλογή στο "Χόγκουαρτς" πάνω σε ένα σκαμνάκι, μπροστά στους νεοφερμένους. Meanwhile Professor McGonagall, the dioptric witch with her hair in a bun, was placing the famous hat with which the selection at Hogwarts was made on a stool in front of the newcomers.

Το παλιό αυτό καπέλο, το βρόμικο, τριμμένο και χιλιομπαλωμένο, κατένειμε τους πρωτοετείς στους τέσσερις κοιτώνες του "Χόγκουαρτς": τον Γκρίφιντορ, τον Χάφλπαφλ, τον Ράβενκλοου και τον Σλίθεριν. This old hat, dirty, grimy, rubbed and chipped, is reserved for the freshmen in the four dormitories of "Hogwarts": the Gryffindor, the Hufflepuff, the Ravenclaw and the Slytherin. Ο Χάρι θυμόταν καλά την πρώτη φορά που το φόρεσε κι αυτός, πριν από ένα χρόνο ακριβώς, περιμένοντας τρομοκρατημένος την ετυμηγορία του, ενώ το καπέλο του μιλούσε ψιθυριστά στο αφτί. Harry remembered well the first time he had worn it himself, exactly a year ago, waiting in horror for his verdict, while the hat spoke whispering in his ear.

Για μερικά εφιαλτικά δευτερόλεπτα φοβήθηκε ότι θα τον τοποθετούσε στο Σλίθεριν, τον κοιτώνα που είχε βγάλει τους περισσότερους κακούς μάγους και μάγισσες από κάθε άλλον, αλλά τελικά τον έβαλε στο Γκρίφιντορ, εκεί όπου ήταν και ο Ρον, η Ερμιόνη και οι υπόλοιποι Ουέσλι. For a few nightmarish seconds she feared she would put him in Slytherin, the dormitory that had produced more evil wizards and witches than any other, but eventually she put him in Gryffindor, where Ron, Hermione and the rest of the Weasleys were. Το τελευταίο τρίμηνο ο Χάρι και ο Ρον είχαν βοηθήσει το Γκρίφιντορ να κερδίσει το σχολικό πρωτάθλημα, νικώντας το Σλίθεριν για πρώτη φορά μετά από επτά χρόνια. Last term Harry and Ron had helped Gryffindor win the school championship, beating Slytherin for the first time in seven years.

Ένα μικροκαμωμένο αγόρι με μαύρα μαλλιά κλήθηκε να φορέσει το καπέλο. A small boy with black hair was asked to wear the hat. Το βλέμμα του Χάρι το προσπέρασε για να σταματήσει στον καθηγητή Ντάμπλντορ, το διευθυντή της σχολής, ο οποίος παρακολουθούσε την επιλογή από το τραπέζι του διδακτικού προσωπικού, με τη μακριά ασημένια γενειάδα και τα γυαλιά του να λάμπουν στο φως των κεριών. Harry's gaze skimmed past it to stop at Professor Dumbledore, the headmaster of the school, who was watching the selection from the faculty table, his long silver beard and glasses glowing in the candlelight. Μερικές θέσεις παρακάτω ο Χάρι είδε τον Γκιλντρόι Λόκχαρτ, ο οποίος φορούσε έναν μπλε μανδύα στο χρώμα της θάλασσας. A few seats away Harry saw Guildroy Lockhart, who was wearing a blue cloak the colour of the sea. Κι εκεί, στο τέλος του τραπεζιού, καθόταν ο Χάγκριντ, γιγαντόσωμος και τριχωτός, κι έπινε του καλού καιρού από το ποτήρι του. And there, at the end of the table, sat Hagrid, gigantic and hairy, drinking of the good weather from his glass.

"Μια στιγμή..." μουρμούρισε ο Χάρι στον Ρον. "Just a moment..." Harry muttered to Ron. "Στο τραπέζι του προσωπικού υπάρχει μια κενή θέση... Πού είναι ο Σνέιπ;" "There is a vacancy at the staff table. Where's Snape?"

Ο καθηγητής Σέβερους Σνέιπ ήταν ο καθηγητής τον οποίον ο Χάρι συμπαθούσε λιγότερο απ' όλους. Professor Severus Snape was the professor Harry liked least of all. Ήταν σκληρός, είρωνας και αντιπαθής σε όλους, εκτός από τους μαθητές του Σλίθεριν. Er war grausam, heldenhaft und bei allen unbeliebt, außer bei den Schülern von Slytherin. He was cruel, heroic and disliked by all, except for the disciples of Slytherin. Ο Σνέιπ δίδασκε το μάθημα των μαγικών φίλτρων. Snape was teaching a course in magic potions.

"Μπορεί να αρρώστησε", εξέφρασε τους ευσεβείς πόθους του ο Ρον.

"Μπορεί να έφυγε", είπε ο Χάρι, "γιατί δεν του έδωσαν ούτε φέτος το μάθημα της άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών!" "Vielleicht ist er weg", sagte Harry, "weil sie ihm auch dieses Jahr keinen Unterricht in Verteidigung gegen die dunklen Künste gegeben haben!" "Maybe he's gone," said Harry, "because they didn't give him a lesson in defense against the dark arts this year either!"

"Ή, ακόμα καλύτερα, μπορεί να τον έδιωξαν!" "Oder, noch besser, sie haben ihn rausgeworfen!" "Or, better yet, they may have kicked him out!" είπε ενθουσιασμένος ο Ρον. "Θέλω να πω, κανείς εδώ πέρα δεν τον χωνεύει..."

"Μπορεί, πάλι, να περιμένει να μάθει γιατί εσείς οι δυο δεν ήρθατε με το τρένο", ακούστηκε πίσω τους μια παγερή φωνή. "He may, again, be waiting to find out why you two didn't come by train," came a cold voice behind them.

Ο Χάρι γύρισε απότομα. Πίσω του στεκόταν ο Σέβερους Σνέιπ, με το μαύρο του μανδύα να ανεμίσει στον ψυχρό αέρα. Hinter ihm stand Severus Snape, dessen schwarzer Mantel in der kalten Luft wehte. Behind him stood Severus Snape, his black cloak billowing in the cold air. Ήταν λιπόσαρκος, με ωχρό δέρμα, γαμψή μύτη και λιγδωμένα μαλλιά που έφταναν ως τους ώμους. Er war hager, hatte blasse Haut, eine Hakennase und schulterlanges, fettiges Haar. He was gaunt, with pale skin, a hooked nose and shoulder-length greasy hair. Τους χαμογελούσε με έναν τρόπο, σαν να τους έλεγε ότι δε θα ξεμπέρδευαν εύκολα. Er lächelte sie an, als wolle er ihnen sagen, dass sie nicht so leicht aus der Patsche kommen würden.

"Ακολουθήστε με", είπε ο Σνέιπ.

Ο Χάρι και ο Ρον ακολούθησαν τον Σνέιπ στα σκαλοπάτια, χωρίς να τολμούν να ανταλλάξουν ούτε ένα βλέμμα. Harry and Ron followed Snape up the steps, not daring to exchange a single glance. Πέρασαν την επιβλητική είσοδο, τη φωτισμένη με αναμμένους πυρσούς. Γαργαλιστικές μυρωδιές έρχονταν από τη μεγάλη τραπεζαρία, αλλά ο Σνέιπ τους οδήγησε μακριά από τη ζεστασιά και το φως, σε μια στενή πέτρινη σκάλα που κατέληγε στα υπόγεια του πύργου. Tickling smells came from the large dining room, but Snape led them away from the warmth and light to a narrow stone staircase that led down to the tower's basement.

"Μέσα!" είπε ανοίγοντας μια πόρτα στο μέσο του παγερού διαδρόμου και δείχνοντας το εσωτερικό του δωματίου.

Μπήκαν τρέμοντας στο γραφείο του. Στους γεμάτους σκιές τοίχους υπήρχαν ράφια με μεγάλες γυάλες, μέσα στις οποίες κολυμπούσαν κάθε λογής αηδιαστικά πράγματα. On the shadowed walls were shelves with large glass shelves, in which all sorts of disgusting things swam. Ο Χάρι δεν ήθελε ούτε το όνομά τους να μάθει. Το τζάκι ήταν σκοτεινό και άδειο. Ο Σνέιπ έκλεισε την πόρτα και στράφηκε προς το μέρος τους.

"Λοιπόν", είπε σιγανά, "ο διάσημος Χάρι Πότερ και το πιστό τσιράκι του, ο Ουέσλι, δεν καταδέχονται το τρένο. "Nun", sagte er leise, "der berühmte Harry Potter und sein treuer Kumpel Wesley können den Zug nicht ausstehen. Προτίμησαν μια επεισοδιακή άφιξη, έτσι, παιδιά;" Sie zogen eine episodische Ankunft vor, nicht wahr, Leute?" They preferred an episodic arrival, didn't they, guys?"

"Όχι, κύριε καθηγητά, αλλά το διαχωριστικό στο Κινγκς Κρος δεν..." "Nein, Professor, aber die Trennwand am Kings Cross ist nicht..." "No, Professor, but the divider at Kings Cross is not..."

"Σιωπή!" τους έκοψε παγερά ο Σνέιπ. Snape cut them off coldly. "Τι το κάνατε το αυτοκίνητο;" "What did you do with the car?"

Ο Ρον ξεροκατάπιε. Ron shit himself. Ο Χάρι, από την πλευρά του, θυμήθηκε την υποψία που είχε εδώ κι ένα χρόνο, ότι δηλαδή ο Σνέιπ μπορούσε και διάβαζε το μυαλό των άλλων. Αλλά μετά κατάλαβε, όταν ο Σνέιπ άνοιξε τον Ημερήσιο προφήτη εκείνης της ημέρας. Aber dann verstand er, als Snape an diesem Tag den Tagespropheten aufschlug.

"Σας είδαν", σφύριξε μεσ' από τα δόντια του δείχνοντας τον τίτλο: Ιπτάμενο Φορντ θορυβεί τους Μαγκλ. "Sie haben dich gesehen", zischte er durch die Zähne und deutete auf den Titel: Flying Ford alarmiert Muggel. "They saw you," he hissed through his teeth, pointing to the title: Flying Ford alarms Muggles. Άρχισε να διαβάζει δυνατά: "Δύο Μαγκλ στο Λονδίνο επιμένουν ότι είδαν ένα παλιό αυτοκίνητο να πετά πάνω από τον πύργο του Ταχυδρομείου... Το μεσημέρι, στο Νόρφολκ, η κυρία Χέτι Μπέιλις, την ώρα που άπλωνε την μπουγάδα της... Ο κύριος Άνγκους Φλιτ, κάτοικος Πεμπλς, ειδοποίησε την αστυνομία... Συνολικά έξι, εφτά Μαγκλ". He began to read aloud: "Two Muggles in London insist they saw an old car flying over the Post Office tower... At noon, in Norfolk, Mrs. Hetty Bayliss, while she was laying out her washing. Mr. Angus Fleet, a resident of Pebbles, alerted the police... Six, seven Muggles in all. Αν δεν κάνω λάθος, Ρον, ο πατέρας σου δουλεύει στο γραφείο κακής χρήσης αντικειμένων Μαγκλ;" είπε κοιτώντας τον Ρον με ένα μοχθηρό χαμόγελο. If I'm not mistaken, Ron, your father works at the Muggle misuse office?" he said, looking at Ron with a wicked grin. "Για φαντάσου... Ο ίδιος του ο γιος..." "Imagine... His own son..."

Ο Χάρι ένιωσε το στομάχι του να δένεται κόμπο. Αν μάθαινε κανείς πως ο κύριος Ουέσλι είχε μαγέψει το αυτοκίνητο... Αυτό δεν το είχαν σκεφτεί... If it were known that Mr. Weasley had bewitched the car... They had not thought of that...

"Περιδιαβάζοντας το πάρκο, διαπίστωσα πως προκαλέσατε σοβαρές φθορές σε μια πολύτιμη ιτιά που δέρνει", συνέχισε ο Σνέιπ. "While walking through the park, I found that you caused serious damage to a valuable willow that skins," Snape continued.

"Το δέντρο έκανε σ' εμάς περισσότερη ζημιά απ' ότι εμείς σ' εκείνο..." πετάχτηκε ο Ρον. "The tree did more damage to us than we did to it..." Ron jumped up.

"Σιωπή!" φώναξε ο Σνέιπ. "Δυστυχώς δεν είσαστε στον κοιτώνα μου και δεν είμαι εγώ αρμόδιος για την αποβολή σας. "Unfortunately you are not in my dormitory and I am not responsible for your expulsion. Πάω να φωνάξω εκείνους που έχουν αυτή την ευχάριστη δικαιοδοσία. I'm going to call those who have this delightful jurisdiction. Περιμένετε εδώ".

Ο Χάρι και ο Ρον χλόμιασαν και κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Ο Χάρι είχε ξεχάσει την πείνα του. Τώρα του ερχόταν αναγούλα. Jetzt fühlte er sich unwohl in seinem Magen. Now he felt sick to his stomach. Προσπάθησε να μην κοιτάζει ένα μεγάλο γλοιώδες πράγμα που κολυμπούσε μέσα σε ένα πράσινο υγρό, στο ράφι πίσω από το γραφείο του Σνέιπ. He tried not to look at a big slimy thing swimming in a green liquid on the shelf behind Snape's desk. Ακόμη κι αν ο Σνέιπ φώναζε την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ, την υποδιευθύντρια της σχολής, η θέση τους δε θα βελτιωνόταν σε τίποτα. Even if Snape called Professor McGonagall, the assistant principal of the school, their position would not improve in any way. Μπορεί να ήταν πολύ πιο δίκαιη από τον Σνέιπ, αλλά δεν έπαυε να είναι υπερβολικά αυστηρή. She may have been much fairer than Snape, but she was still too strict. Ο Σνέιπ επέστρεψε δέκα λεπτά αργότερα ακολουθούμενος, όπως ήταν αναμενόμενο, από την καθηγήτρια ΜακΓκόναγκαλ. Snape returned ten minutes later followed, as expected, by Professor McGonagall. Ο Χάρι την είχε δει να θυμώνει σε πολλές περιπτώσεις, αλλά ή είχε ξεχάσει πόσο σφιγμένα κρατούσε τα χείλη της σ' αυτές τις περιπτώσεις ή δεν την είχε ξαναδεί τόσο θυμωμένη. Harry had seen her angry on many occasions, but either he had forgotten how tightly she kept her lips on those occasions or he had never seen her so angry before. Μόλις μπήκε, ύψωσε το ραβδί της. As soon as she entered, she raised her wand. Ο Χάρι κι ο Ρον λούφαξαν, αλλά εκείνη απλώς σημάδεψε το σβηστό τζάκι. Harry and Ron loofah'd, but she just pointed at the extinguished fireplace. Φλόγες ξεπετάχτηκαν. Flames erupted.

"Καθίστε", είπε.

Τα δύο αγόρια κάθισαν στις καρέκλες δίπλα στο τζάκι.

"Εξηγηθείτε", είπε με τα γυαλιά της να αστράφτουν δυσοίωνα. "Explain yourself," she said, her glasses glinting ominously. Ο Ρον άρχισε να διηγείται την περιπέτειά τους, ξεκινώντας από το διαχωριστικό του σταθμού, το οποίο είχε αρνηθεί πεισματικά να τους επιτρέψει την είσοδο. Ron began to recount their adventure, starting at the station's barrier, which had stubbornly refused to allow them entry.