17. Ο άνθρωπος με τα δύο πρόσωπα (2) 17. Der Mann mit den zwei Gesichtern (2) 17. The man with two faces (2) 17. El hombre de las dos caras (2) 17. L'homme aux deux visages (2) 17. L'uomo dai due volti (2)

«Τι κρίμα!» είπε. "What a shame!" he said. «Το πρώτο πράγμα που με ρωτάς, δεν μπορώ δυστυχώς να το απαντήσω. "The first thing you ask me, unfortunately I can not answer. Όχι τώρα, όχι σήμερα δηλαδή... Κάποτε θα μάθεις... Για την ώρα, καλύτερα να το ξεχάσεις, Χάρι. Not now, not today ... One day you will learn ... For now, you better forget about it, Harry. Το ξέρω πως δε σ' αρέσει αυτό, αλλά όταν θα είσαι μεγαλύτερος... και έτοιμος... θα το καταλάβεις μόνος σου». I know you do not like this, but when you are older ... and ready ... you will understand it yourself ".

Από τον τόνο της φωνής του και μόνο, ο Χάρι ήταν σίγουρος πως δεν είχε νόημα να επιμείνει. From the tone of his voice alone, Harry was sure it made no sense to insist.

«Γιατί όμως ο Κούιρελ καιγόταν κάθε φορά που με άγγιζε;» ρώτησε κατόπιν. "But why did Quirrell burn every time he touched me?" he then asked.

«Η μητέρα σου πέθανε για να σε σώσει, Χάρι», αποκρίθηκε ο Ντάμπλντορ. "Your mother died to save you, Harry," Dumbledore replied. «Κι αν υπάρχει ένα πράγμα που ο Βόλντεμορτ δεν καταλαβαίνει, αυτό είναι η αγάπη. "And if there's one thing Voldemort doesn't understand, it's love. Για αυτό και δεν κατάλαβε ποτέ πως μια αγάπη τόσο δυνατή, όσο αυτή της μητέρας σου για σένα, πάντα αφήνει το σημάδι της. That is why she never understood that a love as strong as your mother's love for you, always leaves its mark. Δεν είναι κάτι που φαίνεται... αλλά όποιος έχει αγαπηθεί τόσο πολύ, ακόμη κι αν το πρόσωπο που τον αγάπησε δεν υπάρχει πια, έχει γύρω του μια αόρατη προστασία για πάντα. It is not something that seems ... but whoever has been loved so much, even if the person who loved him no longer exists, has an invisible protection around him forever. Αυτή η προστασία υπάρχει στο δέρμα σου, Χάρι. This protection is on your skin, Harry. Γι' αυτό ο Κούιρελ, ο οποίος μοιραζόταν το μίσος, την πλεονεξία, τη φιλοδοξία, ακόμη και την ίδια του την ψυχή με τον Βόλντεμορτ, δεν μπορούσε να σ' αγγίξει... Το ν' αγγίξει ένα άτομο σημαδεμένο από αγάπη, όπως εσύ, σήμαινε γι' αυτόν θάνατο». That's why Quirrell, who shared hatred, greed, ambition, and even his own soul with Voldemort, could not touch you ... Touching a person marked by love, like you "meant death for him."

Τελειώνοντας τη φράση του, ο Ντάμπλντορ γύρισε το κεφάλι του κι άρχισε να κοιτάζει ένα πουλί που είχε καθίσει στο περβάζι του παραθύρου. Αυτό έδωσε την ευκαιρία στον Χάρι να στεγνώσει τα δακρυσμένα μάτια του με την άκρη του σεντονιού του. This allowed Harry to dry his teary eyes with the edge of his sheet. Κι όταν ήταν σίγουρος πως η φωνή του θα ακουγόταν και πάλι σταθερή, ξαναρώτησε: And when he was sure that his voice would sound steady again, he asked again:

«Και τον αόρατο μανδύα, κύριε, ποιος μου τον έστειλε;» "And the invisible cloak, sir, who sent it to me?"

«Εεε... Ο πατέρας σου τον είχε αφήσει στα χέρια μου και... σκέφτηκα πως μπορεί να σου άρεσε», αποκρίθηκε ο Ντάμπλντορ με πονηρό χαμόγελο. "Ehh ... Your father left it in my hands and ... I thought you might like it," Dumbledore replied with a sly smile. «Πολύ χρήσιμο αντικείμενο... Ο πατέρας σου τον χρησιμοποιούσε για να κατεβαίνει κρυφά στις κουζίνες και να κλέβει φαγητά, όταν ήταν μαθητής εδώ». "A very useful object ... Your father used it to sneak into the kitchens and steal food when he was a student here."

«Και είναι και κάτι άλλο, κύριε...» "And it's something else, sir ..."

«Λέγε, Χάρι».

«Ο Κούιρελ είπε πως ο Σνέιπ...» "Quirrell said that Snape ..."

«Ο καθηγητής Σνέιπ, Χάρι», τον διόρθωσε ο Ντάμπλντορ. "Professor Snape, Harry," Dumbledore corrected him.

«Ναι, αυτός... Ο Κούιρελ είπε πως με μισεί επειδή μισούσε και τον πατέρα μου. "Yes, he ... Quirrell said he hates me because he hated my father too. Είναι αλήθεια αυτό;» Is that true? "

«Ναι. Αντιπαθούσαν πολύ ο ένας τον άλλον, αυτό είναι βέβαιο... Όπως εσύ κι ο Μαλφόι, ας πούμε! They disliked each other a lot, that's for sure ... Like you and Malfoy, let's say! Και μετά ο πατέρας σου έκανε κάτι που ο Σνέιπ δεν μπόρεσε ποτέ να του το συγχωρήσει...» And then your father did something that Snape could never forgive him ... "

«Τι έκανε;» "What did he do;"

«Του έσωσε τη ζωή». "She saved his life."

«Τι;» ρώτησε κατάπληκτος ο Χάρι.

«Ναι, αυτό που άκουσες», απάντησε ο Ντάμπλντορ. "Yes, what you heard," Dumbledore replied. «Είναι περίεργο πώς δουλεύουν καμιά φορά τα μυαλά των ανθρώπων. "It's weird how people 's minds sometimes work. Ο καθηγητής Σνέιπ δεν το χώνεψε ποτέ, να χρωστά ευγνωμοσύνη στον άνθρωπο που μισούσε. Professor Snape never digested it, owing gratitude to the man he hated. Και πιστεύω πως γι' αυτό προσπάθησε τόσο πολύ να προστατέψει εσένα εδώ, στο "Χόγκουάρτς". And I think that's why he tried so hard to protect you here at Hogwarts. Πίστευε πως έτσι θα ξεπλήρωνε μια για πάντα το "χρέος" του προς τον πατέρα σου, ελεύθερος πια να μισεί τη μνήμη του πατέρα σου...» He believed that this way he would pay off his "debt" to your father once and for all, now free to hate your father's memory ... "

Ο Χάρι προσπάθησε να καταλάβει αυτή τη λογική, αλλά αμέσως ένιωσε πονοκέφαλο και σταμάτησε. Harry tried to understand this logic, but immediately felt a headache and stopped.

«Και... είναι κάτι ακόμη», είπε διστακτικά. "And ... it's something else," he said hesitantly.

«Λέγε, λοιπόν...» "Come on, Well ..."

«Πώς βρέθηκε στην τσέπη μου η φιλοσοφική λίθος;» "How was the philosophical stone found in my pocket?"

«Α, χαίρομαι πολύ που με ρώτησες γι' αυτό, Χάρι. "Oh, I'm so glad you asked me about that, Harry. Βλέπεις, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες ιδέες που είχα ποτέ. You see, that was one of the best ideas I ever had. Μεταξύ μας, νιώθω πολύ περήφανος. Between us, I feel very proud. Σκέφτηκα, λοιπόν, πως μόνο κάποιος που ήθελε να βρει τη φιλοσοφική λίθο — να τη βρει, όχι να τη χρησιμοποιήσει — θα μπορούσε να δει στον καθρέφτη τον εαυτό του να το κάνει. So I thought that only someone who wanted to find the philosophical stone - to find it, not to use it - could see himself in the mirror doing it. Διαφορετικά θα έβλεπε τον εαυτό του να πίνει το ελιξήριο της ζωής ή να φτιάχνει χρυσάφι! Otherwise he would see himself drinking the elixir of life or making gold! Πρέπει να παραδεχθώ πως ήταν καταπληκτική ιδέα. I have to admit it was a great idea. Ακόμη και τώρα, όταν το σκέφτομαι, μένω κατάπληκτος! Even now, when I think about it, I'm amazed! Τώρα, όμως, φτάνουν οι ερωτήσεις... Γιατί δε δοκιμάζεις μερικά απ' αυτά τα γλυκά. Now, however, the questions arrive ... Why not try some of these sweets. Α, βλέπω εδώ τα φασόλια σε όλες τις γεύσεις!... Ah, I see here the beans in all flavors! ... Στα νιάτα μου, Χάρι, είχα την ατυχία να φάω ένα με τη γεύση του εμετού κι από τότε τα αντιπάθησα. In my youth, Harry, I had the misfortune to eat one with the taste of vomit and since then I disliked them. Δεν πιστεύω όμως να κινδυνεύω, αν διαλέξω ένα με τη γεύση του καφέ...» But I do not think I am in danger, if I choose one with the taste of coffee ... "

Ο Ντάμπλντορ χαμογέλασε κι έβαλε στο στόμα του ένα σκούρο καστανό φασόλι. Dumbledore smiled and put a dark brown bean in his mouth. Αμέσως έκανε μια γκριμάτσα αηδίας και το έφτυσε μακριά. He immediately made a face of disgust and spat it away.

«Πάλι άτυχος!» είπε. «Δεν είναι καφές, αλλά κερί για τα αφτιά!...» "It is not coffee, but a candle for the ears! ..."

Ο Χάρι ξέσπασε σε δυνατά γέλια. Harry burst out laughing out loud.

--

Η κυρία Πόμφρι, η νοσοκόμα, ήταν καλή γυναίκα, αλλά πολύ αυστηρή. Mrs. Pomfrey, the nurse, was a good woman, but very strict.

«Μόνο πέντε λεπτά!» την παρακάλεσε ο Χάρι.

«Αποκλείεται!»

«Τότε γιατί αφήσατε τον καθηγητή Ντάμπλντορ...» "Then why did you leave Professor Dumbledore ..."

«Άλλο αυτό. "Thats something else. Είναι ο διευθυντής μας... Εσύ, όμως, Χάρι, χρειάζεσαι ανάπαυση!» He's our manager ... But you, Harry, need a break! "

«Μα αναπαύομαι!» διαμαρτυρήθηκε εκείνος. "But I'm resting!" he protested. «Να, εδώ είμαι, ξαπλωμένος στο κρεβάτι! "Yes, here I am, lying in bed! Ελάτε, κυρία Πόμφρι...» Come on, Mrs. Pomfri ... '' Well then, 'she retreated.

«Καλά, λοιπόν», υποχώρησε εκείνη. «Αλλά μόνο πέντε λεπτά!» "But only five minutes!"

Κι άφησε τον Ρον και την Ερμιόνη να μπουν μέσα. And he let Ron and Hermione go inside. «Χάρι!» είπαν και τα δυο παιδιά μ' ένα στόμα. "Harry!" said both children with one mouth.

Η Ερμιόνη έδειχνε πάλι έτοιμη να τον αγκαλιάσει. Hermione seemed ready to hug him again. Ο Χάρι ανακουφίστηκε που η Ερμιόνη συγκρατήθηκε, γιατί το κεφάλι του πονούσε ακόμη πολύ. Harry was relieved that Hermione was holding back, because his head was still hurting a lot.

«Χάρι, είμαστε σίγουροι ότι... Ο Ντάμπλντορ ήταν τόσο ανήσυχος για σένα!» "Harry, we are sure that ... Dumbledore was so worried about you!"

«Όλο το σχολείο μιλά για σένα», είπε ο Ρον. "The whole school is talking about you," Ron said. «Πες μου, όμως. Τι ακριβώς έγινε;» What exactly happened? "

Αυτή ήταν μια από τις σπάνιες φορές, όπου η αλήθεια ήταν πέρα από κάθε φαντασία. This was one of those rare times where the truth was beyond imagination. Ο Χάρι τους τα είπε όλα: για τον Κούιρελ, για τον καθρέφτη του Έριζεντ, για τη φιλοσοφική λίθο, για τον Βόλντεμορτ... Κι όταν τους είπε τι κρυβόταν κάτω από το τουρμπάνι του Κούιρελ, η Ερμιόνη άφησε να της ξεφύγει μια τρομαγμένη κραυγή. Harry told them everything: about Quirrell, about Erizent's mirror, about the Philosopher's Stone, about Voldemort ... And when he told them what was hidden under Quirrell's turban, Hermione let out a frightened scream. .

«Ώστε η πέτρα δεν υπάρχει πια;» ρώτησε ο Ρον. "So the stone no longer exists?" Ron asked. «Κι ο Φλαμέλ θα πεθάνει;»

«Αυτό είπα κι εγώ», αποκρίθηκε ο Χάρι. "That's what I said," Harry replied. «Αλλά ο Ντάμπλντορ μου απάντησε πως... για να δεις πώς μου το είπε... Α, ναι: Για ένα ισορροπημένο μυαλό, ο θάνατος δεν είναι παρά η επόμενη μεγάλη περιπέτεια!» "But Dumbledore answered me that ... to see how he told me ... Oh, yes: For a balanced mind, death is nothing but the next great adventure!"

«Πάντα έλεγα πως είναι μεγαλοφυία!» παρατήρησε με θαυμασμό ο Ρον. "I always said it was genius!" Ron remarked admiringly.

«Τι έγινε μ' εσάς τους δυο;» ρώτησε ο Χάρι. "What happened to you two?" Harry asked.

«Εγώ γύρισα πίσω εντάξει», αποκρίθηκε η Ερμιόνη. "I came back okay," replied Hermione. «Πρώτα συνέφερα τον Ρον... αυτό μου πήρε κάμποση ώρα... και μετά, πηγαίνοντας στο κλουβί με τις κουκουβάγιες, συναντήσαμε τον Ντάμπλντορ στο μεγάλο χολ. "First I met Ron ... it took me a while ... and then, going to the owl cage, we met Dumbledore in the big hall. Πρέπει να τα ήξερε όλα, γιατί το μόνο που μας ρώτησε, ήταν: "Ο Χάρι πήγε να τον βρει, έτσι;" Και μετά ανέβηκε τρέχοντας στον τρίτο όροφο...» He must have known everything, because all he asked us was, "Harry went to find him, right?" And then he ran up to the third floor ... "

«Λες να σε άφησε επίτηδες να το κάνεις», ρώτησε ο Ρον τον Χάρι, «και γι' αυτό να σου έδωσε τον αόρατο μανδύα του πατέρα σου;» "Do you think he let you do it on purpose?" Ron asked Harry, "and why did he give you your father's invisible cloak?"

«Αν έκανε κάτι τέτοιο!...» ξέσπασε θυμωμένη η Ερμιόνη. "If he did something like that! ..." Ermioni erupted in anger. «Θέλω να πω... μπορεί να είναι ο διευθυντής μας, αλλά... θα μπορούσες να σκοτωθείς, Χάρι!» "I mean ... he may be our manager, but ... you could be killed, Harry!"

«Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος...» αποκρίθηκε αργά ο Χάρι. "I'm not entirely sure ..." Harry replied slowly. «Ο Ντάμπλντορ είναι περίεργος τύπος... Νομίζω πως ήθελε να μου δώσει μια ευκαιρία... Είμαι σίγουρος πως ξέρει πάντα όλα όσα γίνονται στο "Χόγκουαρτς". Dumbledore is a strange guy ... I think he wanted to give me a chance ... I'm sure he always knows everything that happens at Hogwarts. Πιστεύω λοιπόν ότι ήξερε τι θα κάναμε κι αντί να μας σταματήσει, μας βοηθούσε όπου χρειαζόταν. So I think he knew what we were going to do and instead of stopping us, he was helping us where he needed to be. Ίσως, ακόμη, να θεωρούσε ότι είχα το δικαίωμα να 'ρθω πρόσωπο με πρόσωπο με τον Βόλντεμορτ και να τον αντιμετωπίσω, αν μπορούσα...» Maybe he even thought that I had the right to come face to face with Voldemort and face him, if I could ... "

«Μάλλον έχεις δίκιο, Χάρι!» είπε ο Ρον. "You're probably right, Harry!" said Ron. «Λοιπόν, μέχρι αύριο πρέπει να 'χεις σηκωθεί από το κρεβάτι, γιατί έχουμε τη γιορτή για το τέλος της σχολικής χρονιάς. "Well, by tomorrow you must get out of bed, because we have the celebration for the end of the school year. Βέβαια το Σλίθεριν κέρδισε πάλι το πρωτάθλημα. Of course, Slytherin won the championship again. Στο τελευταίο ματς νικηθήκαμε από το Ράβενκλοου. In the last match we lost to Ravenclaw. Εσύ δεν έπαιξες... Τέλος πάντων, όπως κι αν έχει το πράγμα, το φαγητό αύριο θα είναι υπέροχο...» You did not play ... Anyway, whatever the case may be, the food tomorrow will be wonderful ... "

Την άλλη στιγμή η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα φουριόζα η κυρία Πόμφρι.

«Σας άφησα δέκα λεπτά!» είπε αυστηρά. "I left you ten minutes!" he said sternly. «Και τώρα, έξω!»

Ο Χάρι πέρασε μια ήσυχη νύχτα. Harry had a quiet night. Το επόμενο πρωί ένιωθε σχεδόν καλά! The next morning he felt almost fine!

«Θέλω να πάω στη γιορτή!» είπε στην κυρία Πόμφρι, καθώς εκείνη τακτοποιούσε τα κουτιά με τα γλυκίσματα στο κομοδίνο του. "I want to go to the party!" he told Mrs. Pomfry as she arranged the boxes of sweets on his bedside table. «Μπορώ, έτσι;» "I can, right?"

«Ο καθηγητής Ντάμπλντορ λέει ότι μπορείς», αποκρίθηκε εκείνη, με ύφος όμως που έδειχνε καθαρά ότι δε συμφωνούσε με τον καθηγητή. "Professor Dumbledore says you can," she replied, but in a manner that clearly showed that she did not agree with the professor. «Κι έχεις κι άλλον επισκέπτη...» "And you have another visitor ..."

«Α, ωραία!» είπε ο Χάρι. «Ποιος είναι;» "Who is;"

Την ίδια στιγμή ο Χάγκριντ γλίστρησε μέσα από τη μισάνοιχτη πόρτα. At the same time, Hagrid slipped through the half-open door. Όπως πάντα όταν βρισκόταν σε κλειστούς χώρους, ο δασοφύλακας φάνταζε τεράστιος. As always when he was indoors, the ranger seemed huge. Διστακτικά, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού του Χάρι, τον κοίταξε κι έβαλε τα κλάματα. Hesitantly, she sat on the edge of Harry's bed, looked at him and cried.

«Εγώ... φταίω... για... όλα!» είπε, κρύβοντας το πρόσωπό του μέσα στις παλάμες του. "It's all my fault!" he said, hiding his face in the palms of his hands. «Εγώ είπα σ' αυτό το τέρας πώς να περάσει μπροστά από τον Λουλούκο! "I told this monster how to pass in front of Lulouko! Ήταν το μόνο που δεν ήξερε κι εγώ του το είπα! It was the only thing he did not know and I told him! Θα μπορούσες να είχες σκοτωθεί, Χάρι... Κι όλα αυτά για ένα αβγό δράκου! You could have been killed, Harry ... And all this for a dragon egg! Ορκίζομαι να μην ξαναπιώ ποτέ στη ζωή μου! I swear I will never drink again in my life! Θα 'πρεπε να με διώξουν από το "Χόγκουαρτς" και να μ' αναγκάσουν να ζήσω με τους Μαγκλ...» They should expel me from "Hogwarts" and force me to live with the Muggles ... "

«Έλα τώρα, Χάγκριντ!» τον παρηγόρησε ο Χάρι, αναστατωμένος που έβλεπε τα δάκρυα να κυλούν στα γένια του δασοφύλακα. "Come now, Hagrid!" Harry comforted him, upset that he could see tears rolling down the ranger's beard. «Έτσι κι αλλιώς, ο Βόλντεμορτ θα το μάθαινε! "Anyway, Voldemort would find out! Αργά ή γρήγορα θα το μάθαινε, ακόμη κι αν δεν του το 'λεγες εσύ...» Sooner or later he would find out, even if you did not tell him ... "

«Θα μπορούσες να είχες σκοτωθεί!» ξαναείπε ο Χάγκριντ ανάμεσα στους λυγμούς του. "You could have been killed!" Hagrid said again between his sobs. «Και μη λες αυτό το όνομα!» "And don't say that name!"

«Βόλντεμορτ!» φώναξε ο Χάρι, τόσο δυνατά, που ο Χάγκριντ σταμάτησε αμέσως να κλαίει. "Voldemort!" Harry shouted so loudly that Hagrid immediately stopped crying. «Τον γνώρισα, μίλησα μαζί του και θα τον λέω με τ' όνομά του! "I met him, I talked to him and I will call him by his name! Έλα τώρα, Χάγκριντ, δεν υπάρχει λόγος να κάνεις έτσι... Σώσαμε την πέτρα από τα χέρια του. Come on, Hagrid, there's no reason to do that ... We saved the stone from his hands. Εκείνος εξαφανίστηκε και μπορεί να μην ξαναγυρίσει ποτέ... Όλα καλά, λοιπόν! He has disappeared and may never return ... All is well, then! Γιατί δε δοκιμάζεις έναν απ' αυτούς τους σοκολατένιους βατράχους... έχω τόσους πολλούς...» Why don't you try one of these chocolate frogs ... I have so many ... "

Ο Χάγκριντ σκούπισε τη μύτη του με την ανάποδη του χεριού του. Hagrid wiped his nose with the back of his hand.

«Α, παραλίγο να το ξεχάσω!» είπε κατόπιν ο Χάγκριντ. "Oh, I almost forgot!" said Hagrid then. «Έχω ένα δώρο για σένα». "I have a gift for you".

«Όχι κανένα σάντουιτς με κρέας τράγου;» ρώτησε ανήσυχος ο Χάρι κι ο Χάγκριντ χαμογέλασε, για πρώτη φορά. "No goat sandwiches?" Harry asked anxiously, and Hagrid smiled for the first time.

«Δε μοιάζει με σάντουιτς, μοιάζει;» τον ρώτησε ύστερα, δείχνοντάς του ένα χοντρό άλμπουμ για φωτογραφίες. "It doesn't look like a sandwich, does it?" she asked him afterwards, showing him a thick photo album.

Ο Χάρι το άνοιξε. Είδε τον πατέρα του και τη μητέρα του να του χαμογελούν μέσα απ' όλες τις σελίδες. He saw his father and mother smiling at him through all the pages.

«Ο Ντάμπλντορ μου έδωσε τις φωτογραφίες για να τις κατατάξω», του εξήγησε ο Χάγκριντ. "Dumbledore gave me the photos to classify," Hagrid explained. «Έστειλε κουκουβάγιες σε όλους τους παλιούς συμμαθητές των γονιών σου, ζητώντας τους φωτογραφίες, γιατί ήξερε πως εσύ δεν έχεις καμιά από την οικογένειά σου... Σ' αρέσει, Χάρι;» "Send owls to all your parents' old classmates, asking them for photos, because he knew you had none of your family ... Do you like it, Harry?"

Από τη συγκίνηση, ο Χάρι δεν μπορούσε να μιλήσει, ο Χάγκριντ όμως κατάλαβε. Out of emotion, Harry could not speak, but Hagrid understood.

Ο Χάρι ήταν ο τελευταίος που κατέβηκε εκείνο το βράδυ στην αίθουσα όπου γινόταν η γιορτή για το τέλος της σχολικής χρονιάς. Harry was the last to go downstairs that night to celebrate the end of the school year. Τον είχε καθυστερήσει η κυρία Πόμφρι, βάζοντάς του για τελευταία φορά θερμόμετρο. Mrs. Pomfry had delayed him, putting him on a thermometer for the last time. Η μεγάλη τραπεζαρία ήταν πια γεμάτη. The large dining room was now full. Οι τοίχοι ήταν στολισμένοι με γιρλάντες στα χρώματα του Σλίθεριν, πράσινο κι ασημένιο, επειδή το Σλίθεριν είχε κερδίσει το πρωτάθλημα για έβδομη συνεχή χρονιά. Ένα πανό μ' ένα τεράστιο φίδι ζωγραφισμένο επάνω του —το έμβλημα του Σλίθεριν— κρεμόταν πάνω από το τραπέζι των καθηγητών. A banner with a huge snake painted on it — Slytherin's shot — hung over the teachers' desk.

Όταν ο Χάρι μπήκε μέσα, απλώθηκε μονομιάς σιωπή. When Harry came in, there was a sudden silence. Μετά ξανάρχισαν όλοι να μιλούν δυνατά. Then everyone started talking loudly again. Ο Χάρι γλίστρησε σ' ένα κάθισμα ανάμεσα στον Ρον και την Ερμιόνη. Harry slipped into a seat between Ron and Hermione. Προσποιήθηκε ότι δεν έβλεπε τ' άλλα παιδιά, τα οποία σηκώνονταν όρθια για να μπορέσουν να τον δουν. He pretended not to see the other children, who stood up so they could see him.

Ευτυχώς ο Ντάμπλντορ ήρθε σχεδόν αμέσως κι η φασαρία σταμάτησε.

«Άλλη μια σχολική χρονιά τελείωσε!» τους είπε σ' εύθυμο τόνο. «Κι εγώ πρέπει να σας απασχολήσω με τα βαρετά λόγια ενός γέρου καθηγητή, προτού απολαύσετε το αποψινό μας γεύμα... Ας είναι, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. "And I must bother you with the boring words of an old professor, before you enjoy our meal tonight ... Be that as it may, I will try to be brief. Πρέπει να πω, λοιπόν, πως η χρονιά που πέρασε, ήταν καταπληκτική. I have to say, then, that last year was amazing. Ελπίζω τα κεφάλια σας να είναι τώρα λίγο πιο γεμάτα απ' ό,τι πέρυσι. I hope your heads are a little fuller now than last year. Μην ανησυχείτε, όμως, γιατί έχετε μπροστά σας ολόκληρο το καλοκαίρι για να τ' αφήσετε να αδειάσουν!...» But do not worry, because you have the whole summer in front of you to let it empty! ... »

Γέλια ακολούθησαν αυτά τα λόγια. Laughter followed these words.

«Και τώρα, ας έρθουμε στο πρωτάθλημα», συνέχισε ο Ντάμπλντορ. «Όπως όλοι πια ξέρετε, το Γκρίφιντορ είναι στην τέταρτη θέση, με τριακόσιους δώδεκα βαθμούς, το Χάφλπαφλ στην τρίτη, με τριακόσιους πενήντα δύο βαθμούς, το Ράβενκλοου στη δεύτερη, με τετρακόσιους είκοσι έξι βαθμούς, και το Σλίθεριν στην πρώτη, με τετρακόσιους εβδομήντα δύο βαθμούς. "As you all know, Gryffindor is in fourth place with three hundred and twelve points, Hufflepuff is in third place with three hundred and fifty-two points, Ravenclaw is in second place with four hundred and twenty-six points, and Slytherin is in seventh place with four. grades. Το Σλίθεριν, λοιπόν, κέρδισε πάλι το πρωτάθλημα...»

Αμέσως ζητωκραυγές και χαρούμενα γέλια ξέσπασαν στο τραπέζι των παιδιών του Σλίθεριν. Immediately cheers and happy laughter erupted at Slytherin's children's table. Ο Χάρι είδε τον Ντράκο Μαλφόι να χτυπά ενθουσιασμένος με δύναμη το καπέλο του στην επιφάνεια του τραπεζιού κι η καρδιά του σφίχτηκε. Harry saw Draco Malfoy eagerly banging his hat on the table and his heart pounded.

«Ναι, ναι, συγχαρητήρια, Σλίθεριν!» είπε κατόπιν ο Ντάμπλντορ. "Yes, yes, congratulations, Slytherin!" said Dumbledore then. «Υπάρχουν, όμως, και μερικά πρόσφατα γεγονότα που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας... Γεγονότα που πρέπει ν' ανταμειφθούν... Εγώ, λοιπόν, θα δώσω ακόμη μερικούς βαθμούς». "But there are some recent events that we need to take into account ... Facts that need to be rewarded ... So, I will give a few more points."

Βαριά σιωπή έπεσε στην αίθουσα και τα χαμόγελα των παιδιών του Σλίθεριν έσβησαν από τα πρόσωπά τους. A heavy silence fell in the room and the smiles of Slytherin's children faded from their faces.

«Για τον Ρον Ουέσλι», συνέχισε ο Ντάμπλντορ, «για την καλύτερη παρτίδα σκάκι που παίχτηκε εδώ και χρόνια στο "Χόγκουαρτς", δίνω στο Γκρίφιντορ πενήντα βαθμούς!» "For Ron Wesley," Dumbledore continued, "for the best chess game played at Hogwarts over the years, I give Gryffindor fifty points!"

Το πρόσωπο του Ρον έγινε τόσο κόκκινο, που έμοιαζε τώρα σαν ραπανάκι με ξανθοκόκκινα μαλλιά. Ron's face turned so red that it now looked like a radish with blond hair. Οι ζητωκραυγές των παιδιών του Γκρίφινιορ αντήχησαν τόσο δυνατά, που έκαναν τα τζάμια να τρίξουν. The cheers of Griffinor's children resounded so loudly that they made the windows crack. Ο Χάρι άκουσε τον επιμελητή Πέρσι να λέει περήφανα στους διπλανούς του: «Ο αδελφός μου είναι! Harry heard curator Percy proudly say to his neighbors: "He is my brother! Ο μικρός μου αδελφός! Κατάφερε να διασχίσει νικητής τη μαγική σκακιέρα της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ!...» He managed to cross the magic chessboard of Professor McGonagall as a winner! ... »

«Για την Ερμιόνη Γκρέιντζερ», συνέχισε ο Ντάμπλντορ, όταν η φασαρία σταμάτησε, «για την ψυχραιμία και τη λογική της σε μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση... δίνω στο Γκρίφιντορ άλλους πενήντα βαθμούς!» "For Hermione Granger," Dumbledore continued, when the commotion stopped, "for her composure and logic in a very dangerous situation ... I give Gryffindor another fifty points!"

Η Ερμιόνη έκρυψε το πρόσωπό της μέσα στα σταυρωμένα μπράτσα της. Hermione hid her face in her crossed arms. Ο Χάρι ήταν σίγουρος ότι είχε βάλει τα κλάματα. Harry was sure he had started crying. Οι συμμαθητές του χοροπηδούσαν και φώναζαν, έξαλλοι από χαρά, γιατί η βαθμολογία τους είχε ανέβει κατά εκατό ολόκληρους βαθμούς! His classmates were jumping and shouting, furious with joy, because their score had risen by a hundred whole points!

«Και τέλος, για τον Χάρι Πότερ...» είπε ο Ντάμπλντορ κι η σιωπή στην αίθουσα έγινε ξαφνικά απόλυτη, «για το θάρρος και τον ηρωισμό του, δίνω στο Γκρίφιντορ άλλους εξήντα βαθμούς!» "And finally, for Harry Potter ..." said Dumbledore, and the silence in the room suddenly became absolute, "for his courage and heroism, I give Gryffindor another sixty points!"

Αυτή τη φορά ο θόρυβος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. This time the noise surpassed all previous ones. Όσοι μπορούσαν να κάνουν πρόσθεση ενώ χοροπηδούσαν από τη χαρά τους, θα ήξεραν πως το Γκρίφιντορ είχε τώρα τετρακόσιους εβδομήντα δύο βαθμούς, ακριβώς όσους και το Σλίθεριν! Those who could add while jumping for joy would know that Gryffindor now had four hundred and seventy-two points, just like Slytherin! Αυτό σήμαινε ισοπαλία στο πρωτάθλημα... Δεν έδινε ο Ντάμπλντορ έναν ακόμη βαθμό στον Χάρι, μόνον έναν... That meant a draw in the championship ... Dumbledore did not give Harry another point, only one ...

Ο Ντάμπλντορ σήκωσε ψηλά και τα δυο του χέρια κι η φασαρία σιγά σιγά καταλάγιασε. Dumbledore raised both his hands and the commotion slowly subsided.

«Υπάρχουν πολλά είδη θάρρους», είπε κατόπιν ο Ντάμπλντορ. "There are many kinds of courage," Dumbledore said. «Χρειάζεται πολύ θάρρος για ν' αντιμετωπίσει κανείς τους εχθρούς του, αλλά πολύ περισσότερο για να υποστηρίξει τους φίλους του. "It takes a lot of courage to face your enemies, but much more to support your friends. Γι' αυτόν το λόγο και χάριν του Νέβιλ Λονγκμπότομ, δίνω στο Γκρίφιντορ άλλους δέκα βαθμούς!»

Αν κάποιος στεκόταν εκείνη τη στιγμή έξω από τη μεγάλη τραπεζαρία, θα νόμιζε ότι είχε γίνει το λιγότερο έκρηξη — τόσο δυνατός ήταν ο θόρυβος που ξέσπασε. If one were standing outside the large dining room at that moment, one would think that there was at least one explosion - so loud was the noise that broke out. Ο Χάρι, ο Ρον κι η Ερμιόνη πετάχτηκαν όρθιοι κι άρχισαν να ζητωκραυγάζουν, ενώ ο Νέβιλ, κατάχλομος αλλά ευχαριστημένος, εξαφανίστηκε κάτω από μια ομάδα συμμαθητών του, οι οποίοι προσπαθούσαν να τον αγκαλιάσουν όλοι μαζί. Harry, Ron and Hermione jumped to their feet and started cheering, while Neville, overwhelmed but happy, disappeared under a group of his classmates, who were trying to hug him all together. Ο Χάρι, ενώ συνέχιζε να ζητωκραυγάζει, σκούντησε με τον αγκώνα του τον Ρον και του έδειξε το τραπέζι των παιδιών του Σλίθεριν. Harry, while still cheering, shook Ron with his elbow and showed him Slytherin's children's table. Ο Μαλφόι φαινόταν έτοιμος να λιποθυμήσει από την απογοήτευση! Malfoy seemed ready to faint from disappointment!

«Κι όλα αυτά σημαίνουν», φώναξε δυνατά ο Ντάμπλντορ, για ν' ακουστεί παρά το θόρυβο, καθώς τώρα στις ζητωκραυγές των παιδιών του Γκρίφιντορ είχαν προστεθεί κι αυτές των παιδιών του Χάφλπαφλ και του Ράβενκλοου που πανηγύριζαν την ήττα του Σλίθεριν, «πως η αίθουσά μας χρειάζεται αλλαγή στη διακόσμηση!» "And all this means," Dumbledore shouted loudly, to be heard in spite of the noise, as now to the cheers of Gryffindor's children were added those of Hufflepuff and Ravenclaw's children celebrating Slytherin's defeat. we need a change in decoration! "

Κατόπιν χτύπησε δυο φορές τα χέρια του. Then he clapped his hands twice. Αμέσως οι πράσινες κι ασημένιες διακοσμήσεις έγιναν κατακόκκινες. Immediately the green and silver decorations turned crimson. Το μεγάλο φίδι του Σλίθεριν εξαφανίστηκε απ' το πανό και τη θέση του πήρε το μεγάλο χρυσό λιοντάρι του Γκρίφιντορ. Slytherin's big snake disappeared from the banner and was replaced by Gryffindor's big golden lion. Στο τραπέζι των καθηγητών ο Σνέιπ έσφιγγε το χέρι της καθηγήτριας ΜακΓκόναγκαλ, μ' ένα προσποιητό χαμόγελο στο πρόσωπό του. At the teachers' desk, Snape shook Professor McGonagall's hand with a fake smile on his face. Ύστερα, γύρισε το κεφάλι του και το βλέμμα του συναντήθηκε με αυτό του Χάρι. Then he turned his head and his gaze met that of Harry. Ο Χάρι κατάλαβε ότι τα συναισθήματα του καθηγητή Σνέιπ απέναντί του δεν είχαν αλλάξει στο παραμικρό! Harry realized that Professor Snape's feelings for him had not changed in the slightest! Αυτό όμως δεν τον ενοχλούσε πια... But that did not bother him anymore ...

Το αποψινό ήταν το καλύτερο βράδυ της ζωής του — ο Χάρι ήταν απόλυτα σίγουρος γι' αυτό. Tonight was the best night of his life - Harry was absolutely sure of it. Καλύτερο κι από το πρώτο ματς κουίντιτς, ή από τα Χριστούγεννα, ή από το βράδυ εκείνο που έβγαλε από τη μέση το φρικτό καλλικάντζαρο! Better than the first match quintic, or from Christmas, or from the night that the horrible goblin came out of the middle! Κι ήταν επίσης σίγουρος ότι το αποψινό βράδυ δε θα το ξεχνούσε ποτέ. And he was also sure that tonight he would never forget it.

Ο Χάρι είχε ξεχάσει πως δεν είχαν βγει ακόμη τ' αποτελέσματα των διαγωνισμών. Harry had forgotten that the results of the competitions had not been released yet. 'Οταν βγήκαν, έμεινε κατάπληκτος που αυτός κι ο Ρον είχαν περάσει και μάλιστα με καλούς βαθμούς. When they came out, he was amazed that he and Ron had passed with good grades. Φυσικά η Ερμιόνη ήρθε πρώτη απ' όλους τους πρωτοετείς. Of course, Ermioni came first of all the freshmen. Ακόμη κι ο Νέβιλ πέρασε, γιατί ο καλός βαθμός του στη βοτανολογία ισοφάρισε τον κακό βαθμό του στα φίλτρα. Even Neville passed, because his good grade in botany equaled his bad grade in filters. Είχαν όλοι ελπίσει πως ο Γκόιλ, ο φίλος του Μαλφόι, που ήταν και χαζός και κακός, θα έμενε στην ίδια τάξη, αλλά πέρασε κι αυτός. Everyone had hoped that Goyle, Malfoy's friend, who was both stupid and bad, would stay in the same class, but he did too. Ήταν κρίμα... αλλά, όπως είπε ο Ρον, «δεν μπορείς να τα 'χεις όλα στη ζωή!» It was a shame ... but, as Ron said, "you can't have it all in life!"

Η μέρα της αναχώρησης για τις καλοκαιρινές διακοπές έφτασε. The day of departure for the summer holidays has arrived. Τα ντουλάπια άδειασαν, οι βαλίτσες γέμισαν, ο χαμένος βάτραχος του Νέβιλ βρέθηκε στις τουαλέτες και σ' όλα τα παιδιά δόθηκαν αυστηρά σημειώματα, όπου τους θύμιζαν ότι τα μάγια απαγορεύονταν στη διάρκεια των διακοπών. The cupboards were empty, the suitcases were full, the lost Neville frog was in the toilets and all the children were given strict notes reminding them that witchcraft was forbidden during the holidays. Μετά ο Χάγκριντ ήρθε για να τους πάει στις βάρκες που θα τους περνούσαν απέναντι. Hagrid then came to take them to the boats that would pass them across. Γρήγορα όλοι βρέθηκαν στο Χόγκουαρτς Εξπρές. Everyone quickly found themselves on the Hogwarts Express. Το ταξίδι κύλησε ευχάριστα. The trip went pleasantly. Κι όταν άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα σπίτια των Μαγκλ, τα παιδιά έβγαλαν τις μακριές ρόμπες και τους μανδύες τους και φόρεσαν παντελόνια και μπουφάν. And when the first Muggle houses began to appear, the children took off their long robes and cloaks and wore trousers and jackets. Μετά το τρένο σταμάτησε στην πλατφόρμα 9 και 3/4 του σταθμού Κινγκς Κρος, στο Λονδίνο. After the train it stopped at platform 9 and 3/4 of Kings Cross station in London.

Μέχρι να φύγουν όλοι από την πλατφόρμα, πέρασε αρκετή ώρα. It took a long time for everyone to leave the platform. Ένας ζαρωμένος γερο-φύλακας στεκόταν κοντά στη θυρίδα των εισιτηρίων και τους άφηνε να βγαίνουν λίγοι λίγοι έξω, για να μην παρουσιαστούν ξαφνικά όλοι μαζί και βάλουν σε υποψίες τους Μαγκλ. A wrinkled old guard stood near the ticket office, letting a few of them go out, so as not to suddenly show up together and make Muggles suspicious.

«Πρέπει να 'ρθείτε να μείνετε στο σπίτι μου αυτό το καλοκαίρι», είπε ο Ρον λίγο προτού αποχαιρετιστούν. "You must come and stay at my house this summer," Ron said shortly before saying goodbye. «Κι οι δυο σας, εννοώ... Θα σας στείλω μια κουκουβάγια...» "Both of you, I mean ... I will send you an owl ..."

«Ευχαριστώ», αποκρίθηκε ο Χάρι. «Τουλάχιστον θα 'χω κάτι ευχάριστο να περιμένω...» "At least I will have something pleasant to expect ..."

Άλλα παιδιά, καθώς περνούσαν μπροστά τους, αποχαιρετούσαν τον Χάρι με φιλικά λόγια.

«Διάσημος, βλέπω...» τον πείραξε ο Ρον. "Famous, I see ..." Ron teased.

«Όχι εκεί που πηγαίνω», αποκρίθηκε ο Χάρι. "Not where I'm going," Harry replied.

Οι τρεις τους —Χάρι, Ρον κι Ερμιόνη— έφυγαν μαζί από την πλατφόρμα. The three of them — Harry, Ron, and Hermione — left the platform together.

«Να τον, μαμά, να τον! "Here he is, mom, here he is! Εκεί είναι, δες τον!» Ήταν η Τζίνι Ουέσλι, η μικρή αδελφή του Ρον.

«Ο Χάρι Πότερ, μαμά!» στρίγκλισε η Τζίνι. «Να τον, καλέ μαμά! Εκεί είναι!»

«Μη φωνάζεις, Τζίνι! Κι είναι αγένεια να δείχνεις με το δάχτυλο!...» And it is rude to point the finger! ... »

Η κυρία Ουέσλι χαμογέλασε και στους τρεις. Mrs. Wesley smiled at all three.

«Περάσατε καλά;» τους ρώτησε.

«Πολύ καλά», αποκρίθηκε ο Χάρι. «Ευχαριστώ για το πουλόβερ και τα γλυκά, κυρία Ουέσλι...»

«Δεν ήταν τίποτα, χρυσό μου...»

«Έτοιμος, λοιπόν;» ακούστηκε ξαφνικά μια βαριά αντρική φωνή.

Ήταν ο θείος Βέρνον. Όπως πάντα, με κατακόκκινο πρόσωπο, χοντρό μουστάκι κι έξαλλος με τον Χάρι, ο οποίος στεκόταν στη μέση του σταθμού κρατώντας στο ένα χέρι του το κλουβί με την κουκουβάγια. As always, with a crimson face, a thick mustache and furious with Harry, who was standing in the middle of the station holding the owl cage in one hand. Πίσω από το θείο Βέρνον στέκονταν η θεία Πετούνια κι ο Ντάντλι, οι οποίοι κοιτούσαν τον Χάρι τρομοκρατημένοι. Behind Uncle Vernon stood Aunt Petunia and Dundley, who were looking at Harry in horror.

«Θα πρέπει να είστε η οικογένεια του Χάρι», είπε η κυρία Ουέσλι.

«Κάτι τέτοιο», αποκρίθηκε απότομα ο θείος Βέρνον. «Λοιπόν, έτοιμος, μικρέ; Δεν μπορούμε να χάσουμε εδώ όλη τη μέρα μας!» "Well, ready, little one?" We can't lose all our day here! "

Και γυρίζοντας την πλάτη του, άρχισε ν' απομακρύνεται. And turning his back, he began to walk away.

Ο Χάρι, όμως, δεν τον ακολούθησε. Harry, however, did not follow him. Έμεινε για μια τελευταία λέξη με τον Ρον και την Ερμιόνη. He stayed for one last word with Ron and Hermione.

«Λοιπόν, θα ιδωθούμε προτού τελειώσει το καλοκαίρι, έτσι;» τους ρώτησε ο Χάρι. "Well, we'll see each other before the summer is over, right?" Harry asked them.

«Ελπίζω να... να περάσεις καλά, Χάρι», είπε διστακτικά η Ερμιόνη, κοιτάζοντας το θείο Βέρνον. "I hope you ... have a good time, Harry," Hermione said hesitantly, looking at Uncle Vernon.

«Μην ανησυχείς, θα περάσω θαυμάσια!» αποκρίθηκε ο Χάρι και τα άλλα δυο παιδιά απόρησαν με την έκφραση που πήρε το πρόσωπό του. "Do not worry, I will have a wonderful time!" Harry replied and the other two children were amazed by the expression on his face. «Οι δικοί μου δεν ξέρουν ότι τα μάγια απαγορεύονται στη διάρκεια των διακοπών. "My people do not know that witchcraft is forbidden during the holidays. Θα περάσω λοιπόν μια χαρά με τον Ντάντλι όλο το καλοκαίρι...» So I will have a great time with Dundley all summer ... "